Haarlem's Dagblad | 1904 | 15 februari 1904 | pagina 5

NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.

ir). Hanrielsvereeniging

lets oyer de takiiek van de
0nd8rwijz-;fs-*akvereeniging.

21e Jaargang

No. 6326.

Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.

MAANDAG 15 FEBRUARI 1904. B

w

ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:

PER DRIE MAANDENs wtëtlL - aIT ^an regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement

Voor Haarlem f 1,20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.

gemeSr ee" 8 g 8 18 130 fgMiSP Groote letters naar plaatsruimte Bij Abonnement aanzienlijk rabat.

Franco per post'door* Nederland 1*65 jtTg "IvTVSi^3) Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.

GeïUusbeerd Zondagsblad, 'voor Haarlem Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.

de omstreken en franco per post 0.45 intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 eu der Administratie 122.

Uitgave der Vennootschap Lourens Coster Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoon Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.

Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.

Tweede Blad.

Igek. bij Kon. Besl. van 12 Nov. 1899.

Haarlemsche Handelsvereeni-
hierter stede, opgericht 10 Mei
heeft in den loop van den tijd
haar recht van bestaan bewezen,
[zeer vele gevallen, zaken van ver
lenden aard betreffende, is zij op
reden en dikwijls met groot suc-
Jammer echter, dat men alge-
ai niet meer blijk geeft, dit te
■deeren door als lid der vereeni-
jg toe te treden. Er zijn wel meer
a 600 leden, maar dat is niet vol
rode. Elk handelaar, neringdoende,
j zelfs particulieren, moesten lid
rden om tenminste te laten gevoe-
l dat men het werk op prijs stelt,
de Haarlemsche Handelsvereeni-
g steeds opneemt als doende, wat
e hand vindt om te doen.
e voordeelen, die de Vereeniging
ten hare bemoeiingen van verschil
len aard haren leden aanbiedt,
zeer vele en zeer groot tegenover
geringe, jaarlijksche contributie
ƒ2.50, die gevraagd wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
bemoeit zich in de eerste plaats
nede de belangen van hare leden
levorderen door onwillige betalers
r hen tot betaling aan te manen,
nformatiên voor hen in te winnen,
'endien hebben de leden het recht
hun gratis .te verstrekken advies
i de rechtsgeleerde adviseurs der
eeniging te vragen, die ook in
ceduren en faillissementen gratis
r hen optreden, natuurlijk alleen
zaken, betreffende den handel
het bedrijf der leden,
eclitsgeleerden adviseurs der Ver-
iging zijn de heeren Mrs. Th. de
an Hugenholtz en H. Ph. de Kan-
Spaarne 24, alhier,
iet bureau der Vereeniging is ge-
iigd Lange Begijnestraat 22.
'oor incasso's door bemiddeling
Vereeniging wordt een vast recht
5 pCt. der vordering berekend,
'endien moet 10 ct. voor port steeds
rden bijgevoegd, bij inzending van
deringen door bemiddeling der
'ocaten te innen.

kosten van informatiën naar
ten de stad woonachtige personen
ragen 60 ct. per informatie plus
t. portd-vergoeding. Informatiën
ir binnen de stad wonende perso-

worden gratis verstrekt.

'retention op buiten de stad wo-
ide personen worden niet behan-
d, wanneer niet 10 ct. voor porto-
goediug is bijgevoegd.

!uim 1450 informatiën en rechts-
ïdige adviezen f werden in het af-
oopen jaar gegeven,
a October en November 1903 zijn
vorderingen tot een bedrag van
18,78 betaald, in December 1903 zijn
vorderingen tot een bedrag van
1,34^ betaald.

folgens art. 7 dient het geheim der
iten van wanbetalers ongeschonden
kaard te blijven.

11e brieven, aanvragen, reclames,
wat dan ook, moeten 'worden ge-
•esseerd aan het bureau, dat gp i
md is dagelijks van 's morgens 9 j
1 uuv, cn 's namiddags van 2 i
4 uur. waar dan ook verdere in-
itingou zijn te bekomen,
len wordt geraden alvorens te le-j
ren aan Mevrouw Schoo, Duven-
irdestraat 62, C. M. Perquin, Bake-
sergracht 34, H. C. Gerritsen,
iermerstraat 4, L. A. Tielenius
iiijthoff, bierhuishouder, Boter-
irkt 14, zich om inlichtingen tever-
jgen aan het Bureau,
iieuwe leden van het jaar 1904/1905
inen reeds nu toetreden en genie
tot aan 1 Mei e.k. alle voorrech-
als gewoon lid.

HET BESTUUR.

(Ingezonden.)

Het gaat over deze zinnen uit de
Bondsbrochure: „Ook onze beweging
staat in democratisch teeken"en
verder„Wat onze af deeling in de
laatste jaren in hare wijze van wer
ken gekenmerkt heeft, is een toenade
ring tot de arbeidersbeweging. Meer
en meer wordt het ook aan onze leden
bewust, dat de belanghebbenden bij
alle verbeteringen in ons onderwijs
grootendeels zijn de arbeiders."

Gevraagd wordt het verband tus-
schen het eerste en het tweede. Na
tuurlijk kunnen binnen de perken
van een dagbladartikel alleen de
hoofdzaken aangeduid worden.

Gegeven een liberale partij, die hare
leuze „volksontwikkeling door volks
onderwijs" zeker op eerbiedwaardige
wijze, dit wordt ook onzerzijds er
kend, tot werkelijkheid heeft trachten
te brengen, maar die in den tijd van
hare toenemende decadentie, aeze
heeft losgelaten;

gegeven een clericale partij, die
thans de regeering in handen heeft,
en reeds te over blijken heeft gegeven
van conserveerende neigingen, met
haar eigen standpunt ten opzichte
van de volksschool, die zeker niet veel
voor een krachtigen bloei van dat
onderwijs doet verwachten.

gegeven de sociaal-democratiscne
partij, die geneigd is aan de wen-
schen der clericalen toe te geven,
mits voldoende waarborgen voor goed
onderwijs aanwezig zijn

gegeven de vrijzinnig-democratische
partij, welke haar standpunt nog niet
nader bepaald heeft, maar dat waar
schijnlijk practisch niet zoo heel ver
van dat van de S. D. A. P. zal liggen;
het standpunt trouwens, dat na de
wetten van 1889 en 1901 blijkbaar
niet ernstig meer bestreden wordt;

dan is hiermee de politieke constel
latie ten opzichte van het onderwijs
geteekend. Een part ij van het
openbare volksonderwijsis
er niet meer. Dat is een waar
heid, waaraan we te wennen hebben,
en waar we rekening mee te houden
hebben. Ten onrechte heeft men er
de soc.-dem. onderwijzers van be
schuldigd hiervan de oorzaak te zijn.
Niet alleen zou het onzinnig zijn aan
de honderd of wat een dergelijken
invloed toe te schrijven, maar ook is
de schoolstrijd ontstaan buiten de so
ciaal-democratie om, en was zij ge
richt tegen de liberale partij. Bij het
uitvechten echter spreken de sociaal
democraten een hartig woordje mee.

Vanzelf moet deze stand van zaken
de taktielc der onderwij zers-vakveree-
niging sterk beïnvloeden. Wij maken
ons program niet alleen op, maar
wenschen het ook te eeniger tijd, en
liefst zoo snel mogelijk, te verwer
kelijken. Tot wie ons nu te wenden?
Een partij als de liberale vroeger is
er niet meer. Loyale uitvoerders van
de onderwijswet kunnen en zullen on
ze regeerders van alle partijen zeer
zeker zijndit kan gezegd worden,
ook al weten wij dat hieraan, op
sommige plaatsen nog wel een en
ander ontbreekt.

De arbeiders echter beginnen al

langer hoe meer het belang van goed daan, we zouden ook het vakonder- terwijl de heele kwestie met gezag

onderwijs te beseffen. Dit belang wijs genoemd hebben, maar niet in al heel weinig heeft uit te staan,

spruit voort uit hun eigen strijd voor de eerste plaats. Een zelfstandige waar art. 21 der wet op het L. O.

betere levensvoorwaarden. Ontwikke- actie voor beter vakonderwijs zal intact blijft.

ling is in dien strijd een niet licht echter van ons moeilijk in den eer- j
te schatten factor. De onderwijscon- sten tijd te wachten zijn. Deels is het
gressen, in de laatste jaren gehou- van technischen aard, waarover wij
den, zijn er het bewijs van. Logisch ons bezwaarlijk kunnen uitsprekenj
is nu, dat wij met onze onderwijs- de propaganda er voor moet uitgaan j
I eischen bij hen komen, en hen doen van de arbeiders, voor wie het van
I zien, dat hunne en onze eischen te belang is, en van de patroons, voor

dezen opzichte gelijk zijn, en dat de wie het belang misschien nog groo-
j verwezenlijking evengoed hun als ons ter is.

belang is. Te noemen zijn: kindervoe- i Waar onze steun van nut kan zijn,
ding en -kleeding, schoolartsen, j zullen wij dien niet onthouden. Ook
schoolbaden, kleiner klassen, vervolg- onze afdeeling was vertegenwoordigd
onderwijs enz. j op het destijds te Arnhem gehouden j

Dit is één zijde van de kwestie. Nu vakcongres en op de onderwijs-con-

JAC. JANSEN.

Brieven nit Berlijn.

Japanners in België.

Berlijn, 11 Februari 1994.

man" is eveneens doorgaans op een
goedkoop volksblad, meestal op den
spotgoedkoopen, neutralen Morgen-
post, of wanneer hij socialist is, op
den Vorwarts geabonneerd. Dit neemt
niet weg, dat de kiosken en de ven
ters van dagbladen op drukke punten,
waar veel trams passeeren, als Pots-
damer Platz of Potsdamer Brücke,
Unter den Linden, kruispunt Frie-
drich- en Leipziger Strasse nu goede
zaken maken, vooral in den achter
middag kort na 5 uur, wanneer de
avondbladen juist zijn uitgekomen.
Dan gaan in deze dagen de nummers,
nog vochtig van de pers met de

(Van onzen correspondent)

Waar men komt, in besloten kring berichten van het oorlogsterrein „weg
of openbaar „Lokal", overal is de wie warme Semmel".
de andere. Wij staan als vakvereeni- gressen, waar deze zaak ter sprake plotseling uitgebroken oorlog tusschen I Wat de houding harer burgers ten
ging naast de andere vakvereenigin- kwam. RüsTand en Japan het onderwerp van opzichte van vreemdelingen betreft, is

gen, en hebben als zoodanig gemeen-alle gesprekken. Voor de politieke j Berlijn een echte wereldstad gewor-

sch^ppelijEe voorwaarden van be- j Tgn glotte noch ietg ovgr Uw na_ tinnegieters aan den Stammtich in de den. Oosterlingen in hunne schilder-
staan De vrije beschikking over de schrlft b„ het artikel van den heer S'.unmkneipe is een heerlijke tijd achtige drachten, Arabieren in bur-
onf... I3 grondwet gewaarborgde i K[ok Jg Qns Haarlem's onderwijs in aangebroken. Onder het genot van nous, Indiërs in tulband en heupdoek
politieke rechten dient voor ons allen uq dfi reda^ie van dit blad cea schuimende „Weisse", het prik- Chineezen in kleurige zijden rokken,
onbeperkt gehandhaafd te worden. Q het ig hi niet z00 heel veel ke'ende lichte bier, dat uit bokalen, worden hier niet lastig gevallen door
Verbetering in de levenspositie van minder dan in ptaatsen van gelijken zoo groot als een kompotschaal of een nieuwsgierig publiek, zooals in
den arbeider beteekent voor ons meer- omy De ülusie echter van het uit ronde glazen bakken met rechte Amsterdam. Men neemt absoluut
dere ontvankelijkheid voor het onder- onderwijs te hebben, dient den 1 wanden wordt gedronken, disputee- [geen notitie van hen. In het drukste

I wijs bij het kind. Vat het huisgezin- ,.ür, -i t

versterkt; is tegelijkertijd ten bate Nederland m het algemeen, maar ren
van de school. Bevorderende de be
langen van den arbeider, in zooverre

- ineuenauuei' m net ai6e.i»een, us<x<xi de gasten in de ouderwetsche gewoel van de Fnednch- of Leipzi-

versterkt, is tegeiijkeitija ten nate deil Haarlemmer speciaal ontnomen 1 „Weissbierkneipen" en de tallooze ger Strasse kan men dikwijls allerlei
van de school. Bevorderende de be- WOrden. Bij Amsterdam I „DesUllën" op de hoeken der straten oostersche figuren zich een weg zien

langen van uen m «uvt o g fc Haarlem in h y n a e lk over de kansen van den oorlog, waar-

213 ^n' hpvnrdp 'opzicht ten achter; verschei- bij de dikke eigenaar zich niet onbe-

van technischen aard z jn, e i dene gemeenten kunnen op iets wij- I tuigd Iaat. In de voornamere loka
ren wij het belang van het kind. f zen dat hen boven Haarlem doet len, de bierpaleizen waar „echtes'
staan. Zoo heeft Rotterdam zijn voor-bier wordt getapt, in de tallooze ca-
bereidend onderwijs; Zaandam nu pas fé's en wijnrestaurants kan men de

zijn schoolartseneen reeks van zelfde beschouwingen hooren met meer door opdringende, lastige
plaatsen hun schoolvergaderingeni het eenige verschil dat de gesprek- straatjongens is hier geen sprake.

Dit zijn de motieven, die onze be
weging doet naderen tot die der ar
beiders. Alleen door middel der de
mocratie, allereerst door het alge-
i meen kiesrecht, kan de arbeider dat-

bahen door de menigte, zonder dat
I de voorbijgangers zich zelfs omdraai-
en om de vreemde personages even
na te zien, Men heeft daarvoor geen
tijd. -Van najouwen, met straatvuil
gooien en dergelijke lieflijkheden

I "r;T Ei,-^Vr>\ Leiden zijn voortgezet onderwijs; En- j ken hier niet gevoerd worden in het Misschien is dit gunstige verschijnsel

i vrnairi Anpei^door de democratie ook schede zijn handelsonderwijs c. a. ïrachüge, schilderachtige Berlijiv voor een deel het gevolg van het ge-

vraagt. Alleen door de democratie ook

zal hij goed onderwijs kunnen arlan-i Yaa? "ln klassen, v00r ac(lte'"
I gen. Zoo staat hunne en onze bewe- kindereneen reeks van plaat-
i Jing in democratisch teeken. i een hooger salaris en een nor-

Ten onrechte werd uit het consta- stelscl (het Haarlemsche is een
teeren van deze taktiek de gevolg- ™'cum ,v00,r. Sehe61 Europa)Gro
trekking gemaakt, dat daardoor nog llmSen zlln kindervoeding, en.. Ge-
enkele onderwijzers en vele onderwij- noeg om te doen zien, da de weg tot
zeressen buiten den Bond zouden blij- verbetering nog niet gesloten is.
ven. We zullen ons om de paar onder- inwendige organisatie van

'wijzers minder bekommeren; wat de schoo! een onderzoek, nu

onderwijzeressen betreft, gelden an-
i dere oorzaken. Van huis uit zijn vrou-
j wen minder goed organisatie-mate-
riaal dan mannen. Velen zien in het
onderwijs niet haar bestemming en
verlaten het zoo gauw zij kunnen.

drie jaren geleden ingesteld, vestigde
bij ons de overtuiging, dat óf de
school despotisch geregeerd werd, óf
de toestand anarchistisch wasbeide
termen mogen niet hun absolute be-
teekenis hebben in dit verband, ter

Anderen Wijven slechts noodgedwom kenschetsing van den toestand Jftmnen
i gen. Voeg daarbij, dat een zeer groot Z!i vrijwel dienen. Natuurlijk l,an de-
gedeelte uit Haarlemsche families ge- ze toestand bestaan geheel binnen de
I recruteerd is, families, die in den re- grenzen van wet en instructie. Onge-
gel niet goede organisatie-denkbeel- twijfeld is dit een nadeel voor de
den meegeven, dan is dit voldoende school; zij zou ten volle kunnen jro-

fitooron van rJr> k-rarhfpn van npr era.

sche argot met zijn leuke uitdruk- voel voor orde en subordinatie, dat
lcingen en permanente zonden tegen 1 den Duitscher is aangeboren,
de taalregels. Waar men vreemdelingen, die zich

Van alle bladen was het natuurlijk in hunne bonte nationale ldeuren-
weer de Lokalanzeiger, die Zondag- drachten op straat vertoonen, volko-
namiddag het eerst met het bericht men ongemoeid laat, is het te begrij-
van het afbreken der diplomatieke pen dat oosterlingen zich hier spoe-
betrekkingen tusschen Rusland cn dig op hun gemak moeten gevoelen,
Japan voor den dag kwam. Zeer niet het minst Oosterlingen als de Ja-
waarschijnlijk zullen de overige bla- panners, die in alles de Europeanen
den evengoed hiervan bericht heb- trachten na te volgen en zich steeds
ben ontvangen. Zij gaven zich echter in Westersche kleederdracht in het
niet de moeite, noch hadden zij er de publiek vertoonen. Sinds 20, 25 jaar
kosten voor over, hun publiek van is Duitschland, speciaal Berlijn het
het belangrijk nieuws door middel Mekka, waarheen Japan zijn intel-
van een extra blad in kennis te stel- lectueele zonen zendt om hier wes-
len. In de „Fixigkeit" is de geheel1 tersche kennis en beschaving op te.
op Amerilcaansche leest geschoeide doen. De tijden zijn helaas voorbij,
Lokalanzeiger al zijn Berlijnsche col- dat Holland hiertoe in de eerste
lega's. zijn buurman, het Tageblatt plaats in aanmerking zou komen,
incluis, de baas. Wanneer hij meent. Ofschoon volgens statistische gege-
de overige bladen met. een of ander vens zich in heel Duitschland nau-

om te doen zien dat de oorzaken van fiteeren van de krachten van het ge- j belangrijk nieuws een vlieg te kunnen welijks 200 Japanners ophouden, zou
hpf Bnifpn-Citnan'rlpr nnderwiirprpscpn heele personeel, en zij doet het maar j vangen, zijn hem geen kosten te veel. men meenen, dat hun aantal reel
elders lissen dan in het niet-meegaan gedeeltelijk. De jongeren zijn inder- 1 Onmiddellijk worden dan extrabladen grooter moet zijnhier in Berlijn,
met de taktiek der afdeeling Dit zal daad aan hun lot overgelaten, tenzij gedrukt en in honderdduizenden exem- vooral in het Westen, kan men over-
langzamerhand anders worden Het het hoofd er zicl1 mee inlaat. Hun j plaren in alle stadswijken gratis ver- j al de kleine, lenige kereltjes aantrer-
1 pr0ces dat ook de vrouw meer als oudere collega's zien zij niet werken; spreid. Dientengevolge was het blad fen. steeds tirés a quatre épingles,
'zelfstandige arbeidskracht op de het stelsel van hospiteeren is meen ik, [bij alle gewichtige gebeurtenissen der 1 naar den laatsten smaak gekleed, de
markt brengt is no" niet voltrokken. 1 in Haarlem nog niet doorgedrongen, laatste jaren steeds het eerst met meesten leelijk als de nacht met pit-
1 In Engeland'bestaat het grootste deel De aandrift tot geregeld bijhouden zijn berichten, waaraan het dan ook tige, intelligente oogjes, die alles
van het onderwijzend personeel uit van de vakwetenschap ontbreekt, ais z'n enorme verspreiding in Berlijn te scherp opnemen en met ijle, uitge-
I vrouwen en dezelfde verhouding is j de gelegenheid tot toepassing niet ge- i danken heeft. Daar de Lokalanzeiger rafelde snorren. Bijna allen beschik-
ook merkbaar in de ledenlijsten der geven of moeilijk verkrijgbaar is. Aan echter zeer sterk officieus gekleurd is, ken over ruime geldmiddelen eu stu-

rl J7ü!i f/idcfonj aan liictnriepR avop. ?iin i-a' a l.i7ürc favana naa ar, aa» Haaran Vttar ilnala ,.aa.. l

vakvereenigingen.

Nu nog even iets over het vakon
derwijs. Wij hebben in onze brochu
re niet willen geven een schets van
het Haarlemsche onderwijs en zijn te
kortkomingen. Hadden wij dat ge-

dezen toestand, een historisch over- zijn vele lezers tevens nog op een deeren hier deels voor eigen reke-

blijfsel van een ouderen tijd, kan ten zuiver partijblad geabonneerd. ning, deels voor hunne regeering,

minste gedeeltelijk een eind gemaakt De Berlijner is evenals de Hollander welke natuurlijk een zorgvuldige

worden ,door den onderwijzer een op een of meer bladen geabonneerd keus heeft gedaan en uitsluitend

wettelijk geregelden invloed op den eu koopt niet zooals de Parijzenaar ontwikkelde en intelligente zonen van

gang der schoolzaken toe te kennen
een maatregel, die zoo goed als niets
kost, maar die af schijnt te moeten
stuiten op het groote woord gezag.

de Londenaar 's morgens en i Jong-Japan naar het Verre Westen
's avonds op straat nu eens deze dan uitzond. Vooral van technische vak-
gene courant. Zelfs studenten hou- ken en de medische wetenschap ma-
den hier hun lijfblad de „kleine ken de hier verblijf houdende Japan-

Feuilleton.

e Erfgenaam van
het Majoraat.

Naar het Duitsch van
E. VON WERNER.

Speciaal bewerkt voor

Haapxem's Dagblad.

15)

- O ja. ik ben trotsch op mijn
derHij heeft den naam Hohenfels
i klank gegeven, die overal weer-
nkt, die hem en zijn geslacht over-
ren zal. Iedereen kijkt tot hem op,
en vertrouwen, volgen hem. Pro-
er het eens hem smaad aan te
en, het geheele land zal je er ant-
lord op geven Ja, ik ben wel trotsch
gelukkig zijn dochter te heeten
at heeft jou vader in zijn leven
reikt en jij wat beteeken je hier
Raansdal, waar je leven en sterven
lt?

Bernard was onwillekeurig een stap
hteruit gegaan. Was dat hetzelfde
tooverende, lachende, spottende
eisje, wier schoonheid zoo'n indruk
m grilligheid maakte, die in één
lem vleide en plaagde? Plotseling

was zij een geheel andere voor hem,
met dien opvlammelden trots, met
die plotseling zich baan brekende
gevoelsuiting, die hij nooit in haar
vermoed had. Eerst bij de laatste
woorden schrikte hij op.

Wat ben je?

Diezelfde verachtelijke vraag had
hij, ofschoon niet onder woorden ge
bracht,. gelezen op hSt^gelaat van den
minister bij hun laatste begroeting.
Daar kon de jonge man nog altijd
niet overheen komen, dat veront
schuldigde zijn heftige woede tegen
over zijn oom. Hier werd het hem
open in iiet gelaat geslingerd en hier
zou hij het niet verdragen. Hij zou er
tegen op komen en vond toch geen
antwoord, geen wapen tegen de waar
heid. Wat beteekende hij dan in
Raansdal? Hij was een van de velen,
die niemand kent en naar wien nie
mand vraagt en een andere Ber
nard Hohenfels stond op den hoogsten
top des levens

Moeten wij dus den strijd van
onze vaders voortzetten vroeg hij
ruw. Die werd uitgevochten, eer jij
nog geboren was en toen ik in
Duitschland kwam, was je een kind.
Wat weet jij er van, wat je vader
mij heeft aangedaan

Ik weet het, ik heb hem leeren
kennen Je kent hem nietzei Sylvia
Je hebt altijd een vijandige houding
tegenover hem aangenomen. Weet jij
dan, dat hem dat aangenaam was

Jij was immers de laatste, die zijn
naam droeg. Hij had geen zoon, ik
was zijn eenig kind gebleven, dat
hem niets dan zorg en kommer
bracht. Mijn moeder och, zij was
een dame der groote wereld, die op
ging in het gezelschapsleven. voor
mij had zij nooit tijd. Dikwijls zag
ik haar dagen achtereen niet, zij
vond het heel onaangenaam een zie
kelijk kind te hebben, zij liet mij
over aan een kinderjuffrouw.

Een oneindige bitterheid lag in die
woorden, maar toen plotseling werd
de opgewonden stem van het meisje
zachter en een zeldzaam weeke klank
was er in te hooren, teen zij voort
ging

Maar mijn vader die heeft het
mij nooit laten ontgelden, nooitHoe
vaak heeft hij mij in de armen geno
men en gesust, als ik pijn had en
schreide, maar ik schreide niet meer,
als hij bij mij bleef. Hoe vaak is hij,
laat na middernacht, nog van zijn
schrijftafel opgestaan en in mijn ka-
mer gekomen en lieeft zich over mijn
1 bedje heengebogen. Ik voelde half
i slapend, dat hij bij mij was, en als
ik dan zijn hand vastgreep en haar
niet losliet, dan wachtte hij geduldig,
"tot ik weer vast ingeslapen was. Hij.
die zich met zijn overvloed van werk
nauwelijks een paar uur nachtrust
gunde"Tegenwoordig, sinds ik ge
zond ben, is hij vaak genoeg streng
1 tegen mij, maar van hem kan ik alles

verdragen. Hij mag mij straffen, ik
ben er hem dankbaar voor

Zij liet zich geheel door haar eigen
woorden meesleepen. Hartstochtelijke
innigheid sprak uit haar toonmet
moeite weerhield zij haar tranen.

Maar zij kreeg geen antwoord. Ber
nard stond haar voortdurend aan te
kijken, als stond hij voor een raad
sel.

Zijn zwijgen deed Sylvia tot bezin
ning komen. Eerst nu scheen zij te
begrijpen, dat zij zich, evenals hij,
had laten meevoeren. Snel en half
boos wierp zij het hoofd in den nek
en brak het gesprek af.

Wij moeten niet meer over dit
onderwerp spreken. Ik verdraag nu
eenmaal niet, dat er iets ten nadeele
van mijn vader gezegd wordt en jij
zult de geërfde haat niet laten varen,
dat merk ik aan je hardnekkig stil
zwijgen.

Ik zwijg alleen uit verbazing, zei
Bernard langzaam. Jij schijnt van
gemoedswisseling te houden, daar
heb ik juist een proefje van gezien.
Welk gezicht is het ware

Zij glimlachte, met haar gewoon,
ondeugend lachje.

Het booze, neef Bernard Ik kan
heel boos zijn, alleen tegen mijn va
der niet. Wat jou betreft echter
wees op je hoede voor mij

Ik ben niet bangklonk koel het
antwoord.

Des te beterO, hoe eenig

mooi, daar breekt de zon doorZie
eens

Het was inderdaad een verrassend
schouwspel. De jagende wolken wa
ren dichter en donkerder geworden,
maar plotseling werden ze lichter en
nog eens kwam de zon met moeite
door, niet zooals eerst met enkele,
verdwaalde stralen, hij vertoonde zich
nu in zijn vollen omvang. Eenige mi
nuten lang waren de toppen der rot
sen en de steenen daar beneden, waar
tusschen het wilde water door een
rossigen vuurgloed verlicht werd. Do
waaiende stofregen hoog boven de
klippen en de nixen-sluiers schitter
den in fonkelende sprookjespracht.
Het ijs van het gletscherveld had een
blauwgroene tint, verblindend wit
lichtte de waterval en in den vocht i
gen nevel er om heen stond een regen-
hoog.

Maar dat alles duurde slechts en
kele minuten, toen verdween het licht
en zware, donkere schaduwen legden
zich over het geheele Isdal. Alles was
weer koud en zonder kleur als zoo
even l

Daar klonk een luid roepen en op
eenigen afstand dook do oude jager
tusschen de steenbrokken op. Hij was
ongerust geworden, toon zijn bescher
meling zoo lang wegbleef, en was
besloten haar te zoeken. Nu werd hij
haar gewaar eti naast haar de heer
van Edsviken, dien hij goed kende.
Hij bleef staan.

Ik kom, Rolf: riep Svlvia, ter
wijl zij hem wenkte te blijven staan,
toen wendde zij zich tot haar neef

Je behoeft mij niet te geleiden.
Rolf komt mij immers tegemoet. Vaar
wel, Bernard

Vaarwelantwoordde hij kort
en ging op zij om haar den weg vrij
te laten.

Sylvia liet nogmaals haar blik op
het runenschrift rusten, toen nam zij
de beide rozen van de borst en legde
ze zwijgend op het mos aan den voet
der rots. Het was een zwijgend, maar
daarom niet minder aangrijpend ver-
zoek om vergeving. Toen ging zij heen
zonder nog een enkelen blik.
j Rolf wachtte haar op en scheen nu
ook bezorgd over het weer, want hij
I wees naar de lucht en sprak druk
met de jonge dame. Toen ging hij
vooruit, haar blijkbaar tot voorzich
tigheid aanmanend, op het smalle
pad, en toen verdwenen zij beiden
tusschen de steenen.

Bernard Hohenfels stond nog altijd
onbeweeglijk op zijn plaats. Donker
cn dreigend verhief zich voor hem de
runensteen met de oude, raadselach
tige teekens, die zich over het verweer
de gesteente slingerden en aan zijn
voeten lagen de rozen. Juist daar,
waar eens het hoofd van den onge
lukkige gelegen had, die hier zijn
doodsrunen las, lagen nu de teere,
welriekende bloemen, en zijn zoon
had zijn oogen daar zoo onverander-