Alleen yoor Zwakke Mannen
Ons 538te filiaal
De ZuidhollandscheBoterinrichtii
SPAaRNE 74 de Melkbrug.
Eieren 3, 31*, 4, 41/en 5 cent p. stn
Groote Houtstraat 143
Finale Uitverkoo
waarop in woord en beeld het groote
publiek te interesseeren is voor de
zaak een onderwerp van overleg zal
uitmaken tusschen het Centraalbe-
stuur en een der provinciale corres
pondenten.
De vergadering besloot verder, dat
aan de hand van memories, uitgaan
de van Zuid-Holland en Zeeland, en
van Gelderland, door het Centraal
Comité een algemeene instructie zal
worden samengesteld voor de Provin
ciale leden, bij hun overleg met der
den.
De leden der Tweede Kamer zullen
hiervan een uittreksel ontvangen, uit
gaande van het Centraal Comité, en
aan de pers zal hiervan afschrift wor
den gezonden.
Het Centraal Comité zal verder zor
gen voor berichten, die voor publici
teit in aanmerking kunnen komen in
officieelen zin.
Niettemin blijft het een ieder over
gelaten, door berichten en artikelen
in de bladen de aandacht te vragen
voor het onderwerp, al naar daartoe
aanleiding mocht bestaan.
Uit de Pers
Selioou schip maken
In de Haagsche Kroniek der N.
Gron. Ct. leest men, na eene beschou
wing over hetgeen de Eerste Kamer
ten aanzien van het wetsontwerp tot
wijziging der wet op het hooger on
derwijs zal beslissen, het volgende
„Intusschen is het zeker dat de re
geering geenszins gerust is op den
afloop dat zij het moge dan om
de hooger onderwijs-, drank- of ta-
riefwet zijn haar einde zelf ziet
naderen. En dat is zoo waar, dat men
het in de ministerieele bureaux be
gint te ontdekken. De ministers ma
ken met allerlei zaken, die zij zich
verplicht rekenen in hun ministerieele
leven tot afdoening te brengen, veel
haaster is iets merkbaar van die
zenuwachtige zucht naar „opruiming"
die gewoonlijk het einde van een Ka
binet voorafgaat.
„Want indien de Eerste Kamer de
wet op het hooger onderwijs mocht
verwerpen, dan schijnt de regeering
beducht dat niets meer baten kan en
dat zij voor een ander Kabinet plaats
zal moeten maken. De ontbinding van
ons Hoogerhuis zal wel niet als red
middel worden aangegrepen, wijl
men meer en meer tot 't besef komt
dat daarin geen heil is te vinden. Wie
de angstkreten hoort, in de ministe
rieele pers aangeheven over de ko
mende Staten-verkiezingen, vooral met
opzicht tot Zuidholland, zal begrijpen
dat de premier voor het krasse mid
del der ontbinding terugdeinst. Er is
heel weinig hoop op succes langs dien
weg en speciaal in onze provincie
rekent men de kansen vrijwel verke
ken op een overwinning. Veeleer ver
wacht men, dat de gewestelijke ver
gadering van Zuid-Holland weder zal
„om" gaan en daarmede tevens, in
de naaste toekomst, de Eerste Ka-
De wyziging der Tariefwet.
In de Limburger Aankondiger komt
een hoofdartikel voor over „het ta
rief-ontwerp en de boeren."
Daarin wordt gewezen „op zulke
grove fout, op zulke onrechtvaardig
heid in het tarief, dat. wordt deze
niet verbeterd, het geheels ontwerp
voor ons onbruikbaar wordt en wij
een „non possumus" er over moeten
uitspreken." „De talrijkste, de voor
on,' volksbestaan onmisbaarste, de ge-
heele Boerenstand wordt getroffen
met eene belasting van millioenen per
jaar". En dat, terwijl „de boerenstand
toch al niet bloeiend is en door gebrek
aan arbeidskrachten zeer geschaad
wordt, welk laatste euvel, wanneer
door de invoering van het nieuwe ta
rief de Industrie in ons land tot groo
teren bloei mocht gebracht worden,
zeer zal verergeren en denkelijk den
achteruitgang van het boerenbedrijf
snel zal doen toenemen."
D' fout is, dat, terwijl men dén ac
cijns op het geslacht behoudt, men
de producten van het geslacht, wor
den zij uit den vreemde ingevoerd,
luttel belast of geheel vrijlaat
De oorzaken van de fout zijn ten
eerste het niet hooren van landbouw
bonden en boerenbonden en ten twee
de de bangheid van den minister van
financiën om door het heffen van in
voerrechten, geëvenredigd aan die hier
geheven worden van de producten van
geslachte beesten, de margarine-fa
brikanten te benadeelen.
Worden hier beesten, behalve var
kens, geslacht, dan betaalt men daar
van 1Ü pet. van vleesch, huiden, vet
enz. Dat brengt jaarlijks op pl.m. 4
millioen gulden, welke belasting uit
sluitend op de boeren drukt. Wil men
dit niet gelooven, men vergelijke den
prijs van het vee in naburige landen
met dien van hier.
Ingevoerd vleesch, versch of gezou
ten, betaalt hier slechts zes gulden
per 100 kilogram of ongeveer zeven
procent. Vet van runderen en schapen
ongesmolten, betaalt hier slechts drie
gulden, maar is het gesmolten, dan is
het vrij. Beenderen zijn vrij. Huiden
zijn vrijen van dat alles heeft de
arme boer toch tien procent te betalen.
Is het niet God geklaagd, dat in ons
land, nu toch andere industriëelen
beschermd worden, de boer alleen bij
het buitenland zoo schandelijk wordt
ten achter gesteld.
Wij berusten erin, dat zijne granen
niet beschermd worden, maar nooit
zullen wij er in berusten, dat op hem
alleen blijve drukken een jaarlijk-
sche last van vier millioen gulden,
terwijl de vreemdeling voor diezelfde
goederen, bij invoer hier te lande,
weinig of niets betaalt. Is men het
hierin met ons eens, dan ook op ten
strijde, gij allen, landbouwers en
vrienden der landbouwers. Toont nu,
gij onze afgevaardigden, dat het u
ernst was, toen gij beloofdet voor de
boerenbelangen te zullen zorgen en
de zege zal ons zijn. Wij hebben het
bij de drankwet gezien. De brouwers,
branders, de hotelhouders, die ineen
bond vereenigd, hunne stemmen de
den hooren, fëbben hun zin gekregen.
Ook gij boeren, zult uw zin krijgen,
mits gij nu eendrachtig uwe stemmen
verheft onder de leus Wij willen niet
hij de buitenlanders achtergesteld
worden. Daarom of vrijdom van den
accijns op het geslacht, of belasting
van den vreemde, minstens zoo zwaar
als wij.
Gemengd Nieuws
Door een reuzenslang omkneld.
Een vreeselijke gewaarwording on
dervond dezer dagen de slangentem-
ster Anita Taogère te Montreal. Zij
werd door een reuzenslang, die zij
aan het publiek voorstelde, omklemd
en slechts met moeite gered. Haar ge
moedstoestand tijdens het gevaar be
schrijft zij op de voglende wijze
Door de koude was er met mijn
slangen bijna niets te beginnen. De
brilslangen lagen zoo stijf als boom
stammen, zoodat ik er niet lang mee
voor het publiek durfde blijven, maar
ze spoedig naar het verwarmde hok
terugbracht. Nu moest ik mijn groo
te reuzenslang „Monarch" nog voor
stellen. Zij was gedurende eenige da
gen slecht geluimd, zoodat ik niet ge
heel zeker van haar was. Den vori-
gen avond, toen ik haar om mijn
lichaam wond, had ik reeds bemerkt,
dat zij mij knelde en was eenigszins
ongerust geworden. Toch was alles
toen nog goed afgeloopen. „Monarch"
was er op gedresseerd, dat zij zich
zelf om "mij heen wond en dat deed
zij zeer zacht en mak. Dezen avond
echter, terwijl zij den eenen ring na
den anderen om mij heen slingerde,
voelde ik, dat deze ringen zich steeds
strammer om mijn lichaam spanden.
Ik wilde schreeuwen, maar durfde
niet, want het minste teeken van
vrees zou mij noodlottig geworden
zijn. Ik hield den kop van „Mo
narch" in mijn hand en in plaats
van het publiek aan te zien, richtte
ik mijn oogen op die van de slang en
sprak haar zeer zacht toe, maar zij
drukte haar ringen steeds vaster aan.
Ik gaf den omstanders een teeken.
wat meer ter zijde te gaan. want een
woedende slang mag alleen haar
meesteres zien.
Reeds leed ik hevige pijn, ik voelde
dat ik wankelde, maar vallen kon
ik niet, want ik werd als door ijzeren
beugels staande gehouden. Mijn voe
ten schenen den grond niet meer aan
te raken. Het was mij alsof ik door
de lucht vloog, met de glinsterende
oogen steeds voor mij. Ten slotte voel
de ik mij zonderling te moede en be
dacht kalm hoelang het nog duren
zou eer mijn ribben braken en welke
rib het eerst breken zou. Aan mijn
longen dacht ik niet, trouwens, ik
kon niet meer ademen. Toen sloot ik
mijn oogen en wachtte den dood af.
Muziek klonk mij in de ooren. niet
die van het orkest, maar van het oude
draaiorgel van Pierre Lecardi. die
ik als klein kind had gehoord. Aller
lei visioenen uit vroegere jaren doem
den voor mijn oogen op, maar ten
slotte verloor ik het bewustzijn. Toen
ik bijkwam, lag ik op een sofa ach
ter de schermen en op het tooneel,
waarvan het gordijn gezakt was, lag
de slang dood. Men had haar den kop
afgehakt en haar ringen van mijn
lichaam losgemaakt.
De Japansche pers van lieden.
De eerste Japansche courant dag-
teekent uit 1863. Thans zijn er in Ja
pan 1500 geregelde uitgaven, zoo dag
als weekbladen. In Tokio komen el-
keu dag twintig groote bladen uit,
waarvan er een de „Japan-Ti-
mes" in het Eugelsch verschijnt, doch
uitsluitend door Japanners wordt ge
redigeerd. De bevolking van Tokio is
anderhalf millioen, en men berekent
dus, dat er een krant op de 75.000 in
woners verschijntin Parijs, de
krantenstad bij uitnemenheid, is de
ze verhoudingeen blad voor elke
15.000 Parijzenaars.
Alle bladen in Tokio worden des
nachts gezet en zijn dus ochtendbla
den avondbladen bestaan er nog niet
De namen der voornaamste zijn
„Djigje Sjimpo" (De Tijd), „Nippon"
(Japan), „Mainitsje Sjimboem",
(Nieuws van den Dag), „Djimmin"
(Het Volk), „Tsjoon Sjimboem"
(Nieuws uit het Binuenlandj, „Tokio
Asaki Sjimboem" (De Rijzende Zon).
Al deze bladen worden slechts aan
één zijde van het papier bedrukt
De journalistieke geldelijke ver
diensten bewegen zich tusschen zeer
gelijkmatige grenzen, in welk opzicht
de Japansche perstoestanden dus ook
al met de onze afwijkingen vertoonen.
De journalist verdient er gemiddeld
50 yen per maand, dat is ongeveer
125 gulden, zoodat een der best be
taalde schrijvers de heer Kéi Hara, de
hoofdredacteur van de „Osaka Mai-
nitsji" wordt beschouwd, die 500 yen
verdient. Trouwens deze journalist
is vroeger minister geweest en zijn
exschap heeft zijn journalistieke
waarde niet weinig verhoogd.
Geheel op de hoogte van haar tijd
is de Japansche pers nog niet. Nie
mand, die echter twijfelt, of ook dit
is een quaestie van tijd en over
eenige jaren zullen de Japansche bla
den een even goed figuur maken, als
nu reeds de Japansche kanonnen.
Op één punt onderscheiden sommi
ge adepten van ons, velerlei functies
omvattend beroep zich echter in Ja
pan reeds er zijn onovertrefbare cen
soren.
Het eerste ongesnoeide bericht moet
nog uit Japansche bron naar het
Verre Westen' komen en dit den uit
geslapen vreemden journalisten tot
dusver belet te hebben, is een han
digheid, die de ervarendste perscen
sor uit de Oude Wereld zijn jongen Ja-
panschen collega's niet verbeterd zou
hebben.
Kenschetsend.
De correspondent van de Times te
Johannesburg zond den 17en dezer
een opmerkelijk telegram aan zijn
blad. Men spreekt hier zoo onge
veer seint hij tegenwoordig over
de kans, dat in Engeland de liberalen
aan de regeering komen, en vreest
daarvan voor de nieuwe koloniën erge
dingen, al weet men wel dat een
nieuwe regeering niet aanstonds en
niet volkomen uitvoert wat hare partij
als oppositie verkondigd heeft. Om het
•kwaad tegen te gaan, dat een liberale
regeering in Transvaal en Zuid-Afnka
over het algemeen zou kunnen doen,
zou het wel gewenscht zijn, tijdig het
gezag der Engelsche regeering over ie
nieuwe koloniën te beperken. Aan vol
komen zelfstandig bestuur is voor
eerst niet te denken, al zullen een
groot deel der Boeren en „een menig
te Engelschen, die het standpunt Jer
Boeren innemen", daar eerlang wel
op aandringen. Maar men zou een
grondwet kunnen invoeren, waarin
het kroonkolonie-stelsel met het stel
sel van verantwoordelijke regeering
vereenigd werd. Dan zou een libera
le regeering in Engeland niet zooveel
kwaad kunnen uitrichten. Kwamen de
liberalen nu aan het bewind (d. w. z.
voor die voorzorgsmaatregel genomen
is), dan zou het een slag zijn voor
Zuid-Afrika en in 't bijzonder voorde
Engelschen daar.
Marktnieuws
Haarlem, 21 Maart 1904.
Op de heden alhier gehouden boter
markt waren aangevoerd64 K.G.
boter, verkocht 64 K.G., ƒ1.40 1.45
per K.G.45 stuks biggen, verkocht
38, f 6.f 8.per stuk 9 schram
men, verkocht 9, f 13.a ƒ15.per
stuk.
Noteert op heden voor de fijnste kwaliteit
Stoom boter. 7© ct. p. 5
Prima Kamper Natunrb. 65 5
belle soorten staan onder strenge BljkscontrAle wel reel duujri
maar beter kwaliteit beslist onmogelfjk.
Een kwaliteit, wat geur en smaak betreft, j
lijk aan Delftsche Natuurboter 50 ct., heeft
heel en ai de eigenschappen als Natuurbot
Verder zeer goede kwaliteiten in de prijz
van 45, 40, 35 en 30 ct. per 5 ons, ruim pri
waardig, bezorgen door de geheele stad zoni
prijsverhooging.
Zoetemeiksche kaas 45, 40, 35, 30 en 25
Komeine kaas 15, 18, en 20 ct. p. 5 ons
prima Leidsche kaas 35 ct per 5 ons.
Neemt s. v. p. een kleine proef.
Aanbevelend, DE DIRECTIE.
van alle voorradige Paraplu»
"Parasols, En-tout-cas
en Wandelstokken,
wegens verplaatsing der zaak na
Groote Houtstraat 151.
Zie Etalage. Spotprijzt
Aanbevelend,
J. C. SPIEKËRHAM.
Gratis
B
in g
Oor]
Frai
leni
Gen
B
Niet
Ee
ieder Toestel.
Het speciale verbandstuk uitgevonden door Dr SAND ENwordt alle
gebruikt om de zwakte te genezen, die het gevolg is van jeugdige
dwalingen of van buitensporigheden op rijpen leeftijd. Het wordt gral
geleverd by iedere
Electrische Ceintuur „Herculex" van Dr. SANDEN.
Dit merkwaardige toestel, dat zonder eenigen hinder gedurende den nac
om het middel wordt gedragen, deelt aan de verzwakte organen een zacht
en weldadigen electrischen stroom mede en geneest aldus gedurende den sla!
Het herstelt de Viriliteit, doet de Loozingcn ophouden, geneest de Lendenpij
versterkt het zenuwstelsel zoowel als de spieren, de Lever, de Maag, de Bk
De prijs is gering, vergeleken met andere geneesmethoden. Let wel d
ééns het toestel aangeschaft, volstrekt geen andere kosten bijkomen. d
Iedere Ceintuur wordt geleverd geheel compleet, zorgvuldig gecontroleei
en gereed tot gebruikvergezeld van den positieve en negatie
eleetroden, nauwkeurige gebruiksaanwijzing en speciale raadgevingen voorl
geval.
De metalen schijven, die het lichaam raken, zijn van Dr. SANDE1
antiseptische vilten schijf bedekkingen voorzien. Men kan de electrische stro
men naar willekeur regelen om minder of meerder kracht te verkrijgen, zo
der daarom de Ceintuur van het lichaam te nemen, eenvoudig door denwjjz
te verzetten van den st.-oomregelaar, die aan iedere batterij is aangebracht.
Onze methode berust op de 40-jarige ondervinding van Dr. SANDEN,
onze toestellen zijn dan ook volkomen betrouwbaar.
Gij kunt ook onzen arts raadplegen omtrent Uw bizonder gevi
zonder eenige kosten. Geen enkel beletsel dus, om ons een bezof
te brengen, of nog heden te schrijven. Indien gij Uw naam en adri
opgeeft zullen wij u gratis en franco onze rijk geïllustreerde brochm
toezenden, welke niet alleen onze „HERCÜLEX" in alle bijzonda
heden beschrijft, maar buitendien onschatbare inlichtingen bev
omtrent de gezondheid, zoowel voor mannen als voor vrouwen; t
van attesten met volledigen adressen onloochenbare getuigeni
sen van jongen datum, afgedrukt met toestemming dergenen, die met een menschlievend doel, de vruchten hunner ervaring ook aan andere lijdei
hebben willen kenbaar maken, en eindelijk een enveloppe aan ons adres, bevattende een symptomatische vragenlijst.
Gij kunt dan die lijst invullen, en aan ons terugzenden, waarna onze Arts eene zorgvuldige diagnose van Uw geval zal maken en U, met zij
rapport, ook zijne meening zal mededeelen omtrent hetgeen onze HERCULEX" voor U zou kunnen bewerken.
Indien gij in de nabijheid woont, brengt ons een bezoek en deel onzen Arts Uw geval mede. Gij kunt dan tegelijkertijd kennismaken met om
„HERCULEX", en den stroom beproeven.
Beleefd verzoek bij het aanvragen der Brochure: „De Gezondheid ternggeTonden in de Natuur", den titel van dit blad te willen vermelde
Adres vooc alle brieven en bezoeken! Or. A. fall, SAHQEIH ELECTRIC BELT Co.,
amstraat 3. ie Etage, Amsterdam.
Geopend alle werkdagen, Tan 9 tot 6 oor, 's arondg raa 8 tot 10 nor. 'e Zondags van 9 tot 12 nor.
ben
hij
led<
de
kie:
zee:
blei
ver
pro
sch
dei
a
I
pat
Dan zou ik jou terug gezien heb
ben voltooide Bernard, en dan zou
alles anders geworden zijn. Dat is
voorbii. verloren
Waarom Omdat jij gedwaald
hebt? Slechts een enkel jaar van je
leven is verloren en je bent nog
zoo jong.
Maar ik ben gebonden. Laat mij,
Sylvia Ik mag nietIk wil niet
hoor je. ik wil nietMoet ik een
woordbreker, een verrader worden
Neen, dat moet je niet. Je zult
je vrouw een tehuis op Edsvikeu
geven, zooals je haar beloofd hebt,
maar je keert terug tot je roeping in
het leven. Hildur deelt dan alleen het
lot van zooveel marine-officiers-vrou
wen, die haar echtgenoot altijd slechts
een maand bij zich hebben, een lot,
dat ook het aanstaande vrouwtje van
Koert op zich nemen moet. Dat kan
en mag je vergen, na iedere reis keer
je bij haar terug.
Als betooverd stond Bernard daar
en keek haar aan. Aan die oplossing
had hij nooit gedacht. Zijn aanstaan
de vrouw een tehuis op Edsviken ge
ven stond voor hem gelijk met een
verbanning naar Raansdal. Nu werd
hem een uitweg aangewezen, een weg
om terug te' gaan in het leven, in de
wereld, waarnaar hij met iedere ge
dachte. iedcren ademtocht verlangde
Maar de eerste voorwaarde daarvoor
heette onderwerping en daar verzette
zich al zijn trots en eigenzinnigheid
tegen.
Weet je, wat je van mij eischt?
vroeg hij heftig. Ik zou zoodoende
een onrecht moeten bekennen, waar
ik alleen gebruik heb gemaakt van
mijn recht. Ik moet mij deemoedig
buigen van gedachte veranderen
Daaraan heb ik altijd zoo'n hekel
gehad en nu moet ik zelf
Alleen maar terugkeeren, viel
Sylvia hem in de rede. Is het dan
zoo moeilijk zich te buigen voor een
man, die zooveel ouder is en zooveel
ondervinding heeft Hij kan je de
loopbaan weer openen, die je verliet,
je bent vrijwillig heengegaan.
En als hij mij afwijst?
Jou? Ken je hem zoo slecht?
Probeer het eens, je kunt het wa
gen
Hij aarzelde, maar zijn antwoord
verried, dat de woorden in weerwil
van alles den weg vonden, dien zij
zochten.
Ik zal er over denken.
Neen, niet bedenken, niet aarze
len. anders houdt je de oude koppig
heid of het smeeken van je meisje,
die je niet wil laten gaan, weer te
rug. je zult het haar niet aan 'tver-
-- In dit geval maakt hij een uit
zondering. daarvoor is hem aan den
stand kunnen brengen, dat er voor,
jou alles van afhangt. Je hand mag
zii eischer» maar niet je leven. je
toekomst. Zij heeft haar tehuis, haar,
rechten en jij verovert je in de wereld
een toekomst, werkt voor een groot,
trot sch doel. zooals mijn vader be
reikt heeft. Dan wordt je bevrijd van
die rampzalige erfenis van je vader,
dan zal je het leven dragen, zelfs al
ben je thuis niet gelukkig.
Zij sprak vol gloeiende opgewon
denheid en Bernard kon zijn oogen
niet van iiaar losrukken.
Zoo had zij onlangs haar vader
verdedigd en zoo verdedigde zij nu
zijn eigen toekomst tegen hem zelf.
Nu wist hij, wat achter het lokkende,
vleiende wezentje verscholen lag, dat
hem eerst zoo raadselachtig en ge
vaarlijk had toegeschenen. De knaap
had eens het kleine ongelukkige schep
seltje gehaat, misschien al in het duis
tere vermoeden, dat het eens over zijn
lot zou beschikken. Nu stond zij voor
hem en herkende in haar te laat zijn
geluk. Dat was de vrouw, die zijn
onstuimigen drang naar vrijheid in
getoomd en hem zelf vastgehouden
zou hebben, het schild, dat hem be
schermde tegen de duistere macht in
znn eï^en ziel. En er was een tijd
geweest, dat hij slechts de hand had
uit te strekken, dan zou Sylvia Ho-
henfels hem hebben toebehoord
Bernard, ik vraa~ je woord, je
belofte, smeekte zij. Neem een besluit,
spreek met mijn vader, zoo lang hij
nog hier is zul je komen?
Hij scheen nog alt"d met zichzelf
in strijd, nog eens vloog zijn blik
naar de rotsgebergten van het Isdal,
toen richtte hij zich hoog en ener
giek op.
Ja ik kom
Goddank
Zij wilde hem de hand geven, maar
daar voelde zij zich plotseling door
zijn armen omsloten en zijn lippen
drukten zich brandend" heet en wild
op de hare de eenige bekentenis
Zij wisten immers beiden, dat zij el
kaar liefhadden, dat zij moesten
scheiden, woorden waren niet noo-
dig. Slechts één minuut gaven zij aan
hun liefde toe, toen liet hij liaarweer
los en week achteruit.
Vaarwel, Sylvia
Vaarwel
Hun blikken ontmoetten elkaar, een
moeilijk, zwijgend zich losrukken,
toen ging Bernard heen. Hij ging naar
buiten in den helderen maneschijn,
sloeg een zijweg in en verdween in
het bosch.
Het voetpad naar Edsviken liep steil
benedenwaarts, eerst door een denne-
bosch, daarna over bergwegen en hoe
meer de eenzame wandelaar daalde,
des te duidelijker klonk hem het
bruisen van de Raan tegemoet.
Hij had haar een poosje uit hetye-
zicht verloren, nu kronkelde zij zich
vlak onder hem, de glibberige, sissen
de slang en haar gift sprong tot hem
op.
Maar de akelig-geheimzinnige stem,
die daar beneden siste en lokte, had
haar kracht verloren, een andere
stem had luider en krachtiger gespro
ken. Voor 'teerst sinds langen tijd
haalde Bernard weer ruim adem, als
was er een last van hem afgelicht,
maar toch kon hij zich er niet over
verheugen. Het was een al te hooge
prijs, dien hij betaalde het geluk
van zijn leven
De eigenaar van Ottendorf was in
derdaad maar één dag r<n Alfheim
gebleven, ofschoon men er op aan
drong, dat hij wat langer zou blijven,
reeds den tweeden morgen vertrok hu
weer.
Hohenfels had hem tot Raansdal
gebracht en werd dadelijk weer te
rug verwacht, in plaats daarvan
bracht de bediende eenige regels van
de hand des ministers. Hij was bij
I zijn neef op Edsviken. men moest niet l
i op hem wachten, liii zou vermoede- j
j lijk pas in den namiddag terugkee-
i ren.
Sassenburg. die de boodschap aan- j
nam, begreep er niets van. Hij wist j
immers, hoe de verhouding tusschen j
die beiden was. dat zij elkaar als
vijanden vermeden, waar het slechts
mogelijk was, en nu dit uren-lange j
bezoek? De bediende wist er verder i
niets van. Mijnheer Von Hohenfels
was bij de aanlegplaats geweest om j
den heer Fernstein vóór zijn vertrek j
nog te zien en had daarna een kort
j gesprek met zijn oom gehad. Daarop
was Zijn Excellentie met hem in het 1
rijtuig gestapt en had bevel gegeve
naar Edsviken te rijden, hetbericl
kwam vandaar. Dat maakte de zaa
nog raadselachtiger, er bleef hei
niets over dan de oplossing af
wachten.
Hohenfels keerde werkelijk eers
'smiddags weer naar Alfheim terup
waar zijn aanstaande schoonzooi
hem ontving.
Hoe gaat het met S"lvia? vroe
hij. Zii zag er vanmorgen slecht ui!
Is die hoofdpijn nog altijd niet over
Neen ze schijnt helaas hardnek
kig te ziin. Ik ben maar een kwal
tiertje bij haar geweest om haar
vertellen, dat u eerst later kwam
pa^a. Zij beloofde echter aan tafel
zullen komen en ik geloof, dat he
beter is haar vóór dien tijd niet
storen.
De toon van het antwoord deed vei
moeden, dat het korte bezoek bij zijl
verloofde den prins weer ontstem!
had, maar Hohenfels merkte daai
niets van. Hii knikte alleen verstrooid
terwijl zij zijn werkkamer binnen
gingen. Op de schrijftafel lagen
brieven, die intusschen aangekomei
waren, maar de minister wierp ei
heden nauwelijks een blik op. Ooi
was niet de gewone kalme rust op
zijn trekken te lezen, men kon lie!
hem aanzien, dat hij werd beheerscW
door een onderdrukte gemoedsbewn
ging.
(Wordt vervolgd).
