NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
2Ie Jaargang.
No. 6360
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon= en Feestdagen.
VRIJDAG 25 MAART 1904 A
HAARLEM S DAGBLA
ABONNEMENTEN
PEK ©KHE MAANDEN?
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) e 1.3C
Franco per post door Nederland w 1.65
Afzonderlijke nummers 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37%
s de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Veonootscbap Lêurons Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitè Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
DSt nummer bestaat uit
mem bladzijden.
Eepate Blad
Haarlem's Dagblad van
25 Maart bevat o. a.
Blad A. Bniteulandsch Over
dekt, Oorlogsnieuws, Muziekver-
ilag van Philip Loots, Nieuws uit
Haarlem en Omstreken, Binnenh
ui Gemengd Nieuws.
Blad B. Binnenl.- en Gemengd
Nieuws, Letteren en Kunst en
Koloniën.
Buiteiilandsch Overzicht
BK 00KL0G.
De verandering in het commando
over de Russische vloot te Port Arthur
laat rich stevig gevoelen. Deed in 't
begin die vloot weinig anders dan
schuilhoekje spelen en rich laten be
stoken door de vijandelijke torpedo-
booten, sedert admiraal Makarof het
bevel heeft overgenomen, treedt zij
actief op en durft zich aan den vijand
vertoonen. Dat blijkt uit het officieel
rapport, door Alexejef aan den Czaar
gezonden, den 22en, betreffende den
jongsten
Aanval der Japansche vloot
op Port Arthur
Dat rapport luidt
„De commandant van de vloot, ad
miraal Makarof, meldt heden uit Port-
Arthur Te middernacht naderden 2
vijandelijke torpedobooten de buiten
haven. Zij werden echter ontdekt door
het zoeklicht der kustbatterijen,
met kanonschoten ontvangen. De Ja-
panneres trokken daarop terug. Om
vier uur werd een tweede aanval der
vijandelijke torpedobooten afgeslagen.
Bij het aanbreken van den dag nader
den van alle kanten drie vijandelijke
eskaders, zes pantserschepen, zes ge
pantserde kruisers, zes kruisers twee
de en derde klasse en acht torpedo
booten. Om zeven uur verliet ons
kruisers-eskader de binnenhaven, de
„Askold", met de admiraalsvlag, voor
op. De vijandelijke schepen stoomden
naar Liao-tsjang en schoten een hon
derdtal projectielen op Port Arthur en
evenveel op de omliggende forten. On
ze schoten troffen goed doel, niette
genstaande de vijand ver weg was.
Tegen tien uur trof een granaat een
Japanschen kruiser, die zich daarop
verwijderde. Een uur later hield het
bombardement op en vertrokken de
Japanners zonder een aanval te doen
op onze schepen."
Volgens een later bericht van gene
raal Stössel bestond het vijandelijke
eskader uit zes pantserschepen en
twaalf kruisers. De pantserschepen en
torpedobooten namen stelling tus-
schen Liao-tsjang en de Golabina-
bocht, terwijl de kruisers in twee af-
deelingen naar het Zuiden en Zuid-
Oosten van Port Arthur gingen. Te 9
uur 20 minuten opende de „Retvisan"
het vuur over Liao-tsjang op de vijan
delijke pantserschepen, welke ant
woordden en op de stad vuurden. In-
tusschen ging het Russische eskader
naar de buitenhaven en stelde zich 'n
één lijn op. Tegen elf uur verminder
de het schieten. De Japansche vloot
vertrok langzaam."
De oorlogscorrespondent van dp
„Local Anzeiger" te Tokio zendt aan
zijn blad een uitvoerige beschouwing
over den eersten aanval op Port Ar
thur, 9 Februari
De correspondent is van oordeel
dat admiraal Togo niet zeer tevreden
geweest kan zijn over den uitslag van
den nachtelijken torpedo-aanval. In
dien elk van de luitenants die bevel
voerden over de Japansche torpedo
booten, zijn vijandelijk schip had uit
gezocht en deze onvergelijkelijke ge
legenheid te baat had genomen on
dicht genoeg bij den Rus te komen,
zijn torpedo's af te schieten en des
noods meê den kelder in te gaan, dan
zou het lot van den oorlog ter zee
misschien met dien éénen 6lag beslis*,
zijn... Ja „indien"
Van Japanners, die het gevecht
meêmaakten, vernam de correspon
dent nog het volgende
Bij het aanbreken van den dag werd
op het admiraalschip „Mikasa" het
sein gegeven, dat de na het vertrek
der torpedoflottielje achtergebleven
vloot in beweging zette. Men was in
de beste stemming o- het admiraal
schip, zoo verhaalde luitenant Mat-
8oema, die bii den staf van den opper
bevelhebber ingedeeld was. Bij het
ontbijt, om elf uur, kwam er cham
pagne op tafel, en naar soldatenwijs
werd nog eens met volle glazen een
dronk gewijd aan den Keizer. Luid
weerklonk hetbanjaibanjaiDaar
op werden de handschoenen aange
trokken en gingen de officieren op de
brug.
Eerst kwam de Russische kruiser
„Bajan" in het gericht. Het schip
wendde en waarschuwde den com
mandant van het smaldeel. Weldra
verscheen de reeks van Russische oor
logsschepen in de verte. Een luitenant
gaat naar den admiraal en meldt
hem10.000 meter. Togo geeft een
kort bevel aan den kapitein, en van
het vlaggeschip ..Mikasa" valt het
eerste schot. Nog twee kilometer blij
ven de Japansche schepen doorstoo-
men, dus tot op een afstand van acht
kilometer. Linieschepen en kruisers
vormen, evenals de Russen, een linie,
en het gevecht begint. De kleine krui
sers blijven achter.
Dezen keer hebben de Russen den
aanval verwacht. Zij schieten niet
slecht. Vijf minuten nadat het eerste
schot gevallen is, wordt luitenant
Matsoema gewond in het lazaret ge
bracht. Vooral de projectielen uit de
kustbatterijen treffen doel. Op het
linieschip „Foeji" slaan de meeste
granaten in. Ook de „Mikasa", ,,Sji-
kisjima" en „Hatsoese", schepen van
dezelfde klasse, hebben te lijden. Van
de groote kruisers wordt de „Iwate"
het ergst getroffen.
Natuurlijk is de uitwerking van het
Japansche geschutvuur op de onder
bescherming van de forten strijdende
Russische schepen geringer. Een van
deze laatste deed een poging om de
vijandelijke vloot te naderen het was
de kleine kruiser „Nowik". Op 4000
meter wordt dit schip het doelwit van
verscheiden Japansche linieschepen,
zoodat het naar zijn eigen gevechts-
lijn moet terugkeeren. De Russen heb
ben, zegt de berichtgever, verstandig
gedaan om zoo lang de schade, in
den vorigen nacht aan hun schepen
toegebracht, niet hersteld was on
der de beschutting van hun forten té
blijven. De Japanners konden op 8000
meter afstands slechts enkele van hun
zwaarste kanonnen tegen de Russen
gebruiken. Stoomden de Japansche
schepen dichterbij om ook hun nc"~
ter geschut te kunnen gebruiken dan
zouden zij kans loopen, onder het ver-
eenigde vuur van de Russische sche
pen en forten vernietigd te worden.
Togo begreep dat in die omstandig
heden zijn eigen smaldeel meer te
lijden zou hebben dan het vijandelijke
en koos dus terecht den terugtocht.
Niet geheel juist was 't, wat de art
miraal uit Tsjemoelpo naar huis sein
de dat alles volgens het program vol
bracht was immers, hij had zijn
taak slechts ten deele vervuld. Niette-
min mocht hij zich met recht beroe-
I men op het eerste succès m den oor-
i log Zijn vastberaden en moedig op-
1 treden had de strijdkrachten ter zee
van zijn tegenstander in aanmerken,
ke mate, zoo al niet op beslissende
wijze, verminderd
De correspondent geeft ook een
paar staaltjes van de wijze, waarop
de Japansche censuur werkt. Ook Ja
pansche schepen, schrijft hij. moeten
voor Port Arthur zwaar geleden heb
ben, maar toen hij dit naar Berlijn
seinde, werd dit gedeelte van zijn te
legram door den censor geschrapt. Uit
de telegrammen van andere bericht
gevers is de bijzonderheid, dat de Ja
panners 9 officieren en 71 man ver
loren, geschrapt. Wil Japan, zoo
vraagt de correspondent, voor het oog
van de wereld verschijnen als een
natie, die overwinningen behaalt zon
der moeite noch bloedverlies? Overi
gens acht hij ook de strengste cen
suur in oorlogstijd gerechtvaardied -
mits ze slechts betrekking heeft op oor
logsnieuws.
het was een gewone uiting van wj- innige, breede rust. O, het was een
derzijdsche beleefdheid geweest. genot nog eens en nog eens die reeks
Nog verklaarde de minister ten aan- langs te gaan zijn vergezichten met
zien van Marokko te zijn voor hand- lichtende horizonten en volle atmos-
having van dep bestaanden toestand feer stonden naast doffe avondstem-
aldaar. mingen, rood-bruine maanlicht-studies
naast zonnige binnenpleintjes, donke-
re, stemmige interieurs naast verre
Naar aanleiding van het uitbreken .Pn mnipn
van de pest in het natnrellendorp «n; ,;aren zijnmo:
ZUID - AFRIKA tieven geweest, dienend tot kieur-
is in het Engelsche Lagerhuis een uitstallingen in rijke schakeeringen,
vraag gedaan, waarop Lyttleton tele-1 Als enkelen der mooiste troffen mij
grammen voorlas van Milner, behel- Dekkersduineen wijd
zende, dat de pestepidemie, die tot het "cht, een donker-blauw bosch rechts
koeliedorp beperkt is gebleven, thans Een avondlucht er boven van dof-
ouder bedwang scheen te wezen. Er bnnn. .^0eTmachü?e impressk van
was nu alle grond om te hopen, dat d oaar vlak bij schepen,
de uitbreiding der ziekte te keer ge- -in een zwarten stormnacht... met het
gaan kon worden. Tot dusver was het maaniiCht wit-blinkend oir. de hoeki
mijnengebied niet aangetast.
Stadsnieuws.
ge wolken en zilver-tintelend om de
logge rompen der schuiten.
Een molen, mij herinnerend aan die
in Teyler, maar met zware opbollen
de, wit-gekopte wolken hoven t voch
tig groene land, met intesse kracht ge
zét op... behangselpapier.
Een wilg, eenzaam aan een sloot
kant, de ruimte grooter makend door
BENOIT-AYOND.
Treurig, zooals die Benoit-avond,
door de afd. Haarlem en Omstreken
van het Algemeen Nederl. Verbond zijn alleen-staan daar.
georganiseerd, was bezocht. Twintig,' En dan een besneeuwde binnen-
hoogstens dertig menschen raten in Zonnelucht bover
de bovenzaal van het Brongebouw e", weerkaatst in het „Rt[.r
bijeen, om de gesproken en gezongen een 0 z00 eenvoudig wit muurtje in
voordrachten van de heeren Emiel de stad en dan een Spaarne-ge-
Hullebroeck en Jan de Vos aan te zicht in de zon en dan... en dan.,
hooren. En wat daar gezegd en ge-[veelom op te noemen
zongen werd was zeer zeker het aan-j Hendrik Weissenbruch, die in
hooren meer dan waard. De heer hchtnjke samenstemmtng van
T-. -, t. ii i j i--i vorm en kleur een onzer neste scnu-
Emiel Hullebroeck - deeigenhjkc js d(e ijjn kunsUeluk met waar.
achtig groot talent heeft uitgebeeld.
„die Symphonieën zoekt in kleu-
frentaal"
woordvoerder is een sympathieke
verschijning. In zijn Vlaamsch dia
lect, met welluidende stem en blijk
baar vol liefde voor zijn onderwerp,
schetste hij ons het leven en streven
van den meest genialen toondichter*aJ$f 'avond" van groot
van Nederlandschen stam Peter Be-
noit. Als illustratie van het gespro
kene droeg hij fragmenten uit grootere
werken en liederen van den meeslei
voor, die weliswaar zelfs bij benade
ring geen volledig denkbeeld konden
geven van diens reusachtig en veel
zijdig talent, maar niettemin door
goede keuze en karaktervolle voor
dracht zeer geschikt waren de belang-
noemd... en deze avond van groot
genot deed mij dat diep gevoelen.
Cd. K.
Vrijheid, Gelijkheid
en Broederschap.
Voor de R.-K. Leesvereeniging trad
Woensdagavond in de bovenzaal van
de Soc. „Vereeniging" op de Zeereerw.
w heer De Veer van Amsterdam. De ver
stelling in deze echt Vlaamsche gadering werd geopend door den voor-
d. w. z. warme, oprechte en eenvou- zitter, den heer Gonnet, die alle aan
dige kunst gaande te maken. Dit wezigen hartelijk welkom heette,
scheen dan ook wel het hoofddoel »aar™a rhet w00rd Baf aan den
der séance te zijnwant aan 't eindDe Katholieken hebben ontwikke
werd ons met aandrang verzocht, of noodig, alle andere partijen stel-
liever, als plicht opgelegdnaar ver-jen alle pogingen in het werk, om tot
mogen mee te werken om Benoit's ontwikkeling te komen, moeten de
werken bekend en bemind te maken.Katholieken nu achter blijven vroeg
De heer Jan de Vos, dien ik bijna ?Pr- J.?^, ^e?e ontwikkeling hoopt spr.
vertmt trad nu en dan naar voren lets blJ te dragen, en wel door de be
vergat, trad nu en aan naar voren teekenig duideiijk te maken van de
om met zijn leeuwenstem aan t een kekende jeuze „Vrijheid, Gelijkheid
of anaer fragment of lied het ware en Broederschap".
relief te geven. Dit gelukte hem hetj Wie ontvlamt niet in geestdrift bij
allerbeste bij het gespierde „Lied der-het hooren der leuze „Vrijheid", wie
Vlamingen" dat hem dan ook veel gloeit niet bij de gedachtenis aan rei-
bijval bezorgde j ne en heilige vrijheid? Maar toch is
De voordracht werd door den Voor- da haar ™;ha'd
zitter Dr. J. B. Schepers met eenige vdan Dll! vnHield
Naar het schijnt zijn de Albaneezen
op het
BALKAN-SCHIEREILAND
op 't punt een gevoeligen klap te
krijgen. Uit Salonika wordt gemeld,
dat een macht van 10.000 Albaneezen
omsingeld is door twaalf bataljons
Turksche soldaten onder Sjakir-pacha.
Deze acht zijn macht niet sterk genoeg
om een beslissenden slag te slaan en
vroeg daarom versterking aan. Nog
tien bataljons zullen hem worden toe
gezonden. In afwachting onderhandelt
Sjakir-pacha met de Albaneezen en ze
ker zal hij trachten, als het mogelijk
blijkt, hen te overreden de wapens
neer te leggen en naar huis te gaan.
Men vergete niet, dat drijfveer voor
hun verzet is hun afkeer van de voor
gestelde en door Turkije uitgevoerde
hervormingen, die al evenmin zeer in
den smaak der Turksche regeering val
len en alleen door haar zijn geaccep
teerd omdat ze niet anders kon. Deze
Albaneezen zijn dus t e Muzelmansch,
wat in 't oog der Turksche regeering
geen groote misdaad kan zijn.
pittige woorden over de Vlaamsch-
Nederlandsche stamverwantschap en
een dankbetuiging aan de heeren
Hullebroeck en de Vos gesloten.
PHILIP LOOTS.
In den
SPAANSCHEN
Senaat is gevraagd of de samenkomst
van Keizer Wilhelm met den Koning te
Vigo ook een politiek doel had. De mi
nister van buitenlandsche zaken ant
woordde, dat dit niet het geval was,
Kunstbeschouwing
Kunst zij ons Boel.
J. H. Weissenbruch (1824—1902).
Aquarellen-verzameling van mevrouw
C. SlagmulderVan Gent.
Deze tentoonstelling van den „vroo-
lijken Weis", als hij genoemd werd,
gaf een diepen blik in het leven van
dezen meester der Haagsche School,
die, hoewel leerling van Bart van Ho
ve en Schelfhout, toont, zonder veel
verwantschap met zijn meesters, zich
een geheel eigen plaats te hebben
veroverd, naast zijn mede-leerlinge a
Bosboom en Jongkind, in de impres-
t sionisti9che beweging van 1870.
Kunst is, de natuur gezien door een
'temperament... schreef Zola. Welnu,
j Weissenbruch zag zoo de natuur, en
zóó gaf hij haar weer. Met een mach
tige visie en zware passie zijn de schit
terende lichteffecten gegeven in mooL-
harmonie van kleur en prachtige
rythme van lijn. Met breede gebaren j niet bestaan. Het Christendom is de
en klankrijke stem verhaalt hii van vader van de vrijheid, het leert het
wat hij genoot bij zijn wijde plassen.gezag, dat goddelijk is, hoog houden,
zijn weiden en polders met molgns en Het maakt de beste onderdanen en de
wilgen, hoe hij heerlijke dingen zag beste regeerders. Een goed Christen-
's avonds bij maanlicht, of s morgen? volk heeft geen wetten noodig om in.
in de zon. En zóó eigenaardig is vaak het rechte spoor te blijven, maar als
zijn uiting, dat hij niet direct begre- het Christendom verdwijnt, kan men
pen wordt. Eerst langzamerhand het volk niet anders regperen dan doe
spreekt de verre poëzie en geleidelijk kerker en gevangenis. Ziet wat ervan
wordt hij dieper van toon, rijper vari een land wordt als het een moderne
kleur, breeder van toets en ziet men wetgeving heeft, en zich al verder en
ten volle zijn gevoel! verder van God verwijdert; het loont
Deze kunstbeschouwing gaf werk uit op een tyrannie, zooals wij nog
uit jonge jaren en latere tijden. Dui- niet gekend hebben,
delijk was de ontwikkelingsgang te Duizenden proletariërs zijn heden
volgen. Van fijn uitgewerkte gegevens opgestaan, om nu ook eens de macht
is hij gekomen tot breed impressionis- in handen te krijgen en meester te
me van kalme mooie kijkjes tot wild worden. Dat is te wijten aan de libe-
voorbijtrekkende stormwolken of tot ralen. Dezen hadden wellicht nooit
evenwel, die daarmede beoogd wordt,
is laf komediespel. De ware vrijheid
is in Christuszonder Christendom
sterft de vrijheid. Zich nederig te on
derwerpen aan Gods wetten, dat is de
ware vrijheid De vrijheid is niet ge
geven om het juk af te schudden,
maar om het gewillig te dragen.
De mensch is aan wetten gebonden.
Kijkt in de schepping alles is gere
geld en gehoorzaamt aan wetten. Zou
dan de mensch, het meesterstuk en de
kroon der schepping niet aan wetten
onderworpen zijn
De realisten stellen zich tevreden
met de zwakke vlam van hetmensche-
lijke verstand, en zijn te hoog geleerd
om te gelooven. Waar loopt de door
hen beoogde vrijheid op uit, op niets
anders dan de ellendigste slavernij
Ziet maar waar de heidenen, ook
zonder God, toe kwamen. De weten
schap weet de maatschappelijke vra
gen niet op te lossen, dat kan zij ook
niet. Er moet een hooger gids zijn om
de mysteriën te ontsluieren en deze is
Jezus Christus, de bron van alle wijs
heid. Zijn volgelingen wandelen in
het licht, terwijl de anderen in duis
ternis ronddwalen.
In een maatschanoelijke vrijheid
gaat de ware vrijheid ten gronde,
ant waar de eerste is kan de laatste
gedacht, dat hun beginsel daartoe lei
den zou. Wie evenwel wind zaait zal
storm oogsten. Het socialisme kwam
en na dat het anarchisme.
Om de maatschappij voor onder
gang te bewaren, moet men terug
naar het Christendom. Dit houdt den
mensch in bedwang en wijst hem op
zijn plichten. Ook wij wenschen vrij
heid, maar niet de bandelooze vrijheid
doch die, welke in Christus is. Dfc
ware vrucht van het Christendom is
de vrijheid. Wij schuwen het licht
der wetenschap niet, maar willen haar
versterkt zien door de zon der kennis
en wijsheid, de openbaring Gods.
Er bestaat een gelijkheid in Chris
tus, de gelijkheid van natuur, maar
er is ook nog een maatschappelijke
gelijkheid. Wij zijn allen van denzelf
den oorsprong, hebben hetzelfde doel
en denzelfden Middelaar, een gelijke
bestemming. Dit lost het vraagstuk
van de gelijkheid op, want als men
alleen de gelijkheid hier op aarde be
doelt, cijfert men het grootste gedeelte
van 's menschen bestemming weg.
Hiernamaals, in den hemel, zal 'le
^are gelijkheid bestaan. Wii zijn veie
lichamen, maar alleen één in Chris
tus. De Christen, met lompen omhan
een, en die met purper bekleed, he'-
ben dezelfde rechten omtrent God
Christus is voor allen dezelfde. God is
liefde, en zijn vriendschap maakt ons
allen gelijk.
Er is nog een andere gelijkheid, de
maatschappelijke. Er moet rang-o*'Ie
zijn in een maatschappij zonder deze
is het geen maatschappij. Er is zeer
veel verschil in talenten, in wils
kracht en verstand. Brengt dit niet
de noodzakelijkheid van verschil in
rang en stand mede Wie durft een
man van talent en karakter gelijk
stelen met een luiaard en dronkaard
De gelijkheidsman met anarchistische
ideeën wil een maatschappij, zonder
grootschheid en schoonheid. Het is
hem evenwel te doen om anderen te
vernederen, en zichzelf op te heffen.
Vrijheid, in den zin der revolutie
mannen, en gelijkheid kan niet samen
gaan. Alsmen gelijkheid wil hebben
dient men eerst de vrijheid aan ban
den te leggen.
Maar de misbruiken der rijken dan,
zult gij vragen. Och, zijn die wel zóe
erg als ze voorgesteld worden Waar
een waar Christendom is zal de grens
van arm en rijk zwakker worden. De
rijken hebben ook hun plichten, voor
al die van de Christelijke weldadig
heid. Het Christendom weet gelijk- en
ongelijkheid te vereenigen, en er har
monie in te brengen.
Er moet een macht zijn om deze bei
den te verbinden, en dat is de broe
derschap. De valsche broederschap
geeft niet, maar wil ontvangen, de
ware broederschap leeft niet voor zich
zelve, maar voor anderen.
De broederschap, die de revolutie
mannen beoogen, komt uit het hart,
en hoe kan uit een zondig hart iets
goeds komen De grond dezer broe
derschap is ook egoïsme en zelfzucht
De heidenwereld kent ook geen broo
derschap, maar daarentegen een sen er
pe afscheiding, ontstaan uit zelfzucht
Zij kent de ware broederschap niet,
omdat zij de Christen-naastenliefde
niet kent. Waar het Christendom zijn
banieren onthuld heeft, is de slaver
nij geweken, en is de armoede ver
minderd. De zelfzucht verdeelde, hel
Christendom zal heelen. Wij huldigen
het bestaan van de Vincentius- en Eli-
sabeths-vereenigingen. die tot dat
doel medewerken.
De revolutie heeft zich de leus „vrij
heid, gelijkheid en broederschap
eigen gemaakt van het Christendom.
Het brengt evenwel in plaats van vrij
heid, tyrannie, voor gelijkheid slaver
nij en voor broederschap moord. Het
Christendom maakt ons evenwel vrij
en gelijk, en vereenigt ons als broe
ders.
Een warm applaus loonde deze zoo
gloedvolle rede, terwijl de heer Gon
net eenige woorden van dank en nul
de aan dezen begaafden spreker
bracht.
Vincentius-Vereeniging.
Woensdagavond hebben wij de ver
gadering bijgewoond van de af deeling
Haarlem van de R. K. Vereeniging
van den H. Vincentius Paulo.
Deze Vereeniging, welke hier ter
stede zooveel goeds doet, stelt zien
ten doel het bezoeken van armen, net
verleenen van stoffelijken en zede
lijken steun aan hen het letten op
getrouw schoolbezoek enz. ep ver
dient daarom den steun van alle wel
denkende stadgenooten.
De Afd. Haarlem, welke in 1850 werd
opgericht, werd in 1876 parochiaal n
drie z. g. conferentiën gesplitst, n.l.
die van den H. Jozef; die van den
H. Antonius van Padua d'e van O.
L. V. Rozenkrans en den H. Domini-
cus en later ook in die van den
H. Bavo.
Aan de Afd. zijn verbonden de wel
bekende spijskokerij, welke behoefti
ge stadgenooten des winters van warm
voedsel voorzietde Bibliotheek het
Liefdewerkhet Magazijn, waaruit
aan gezinnen kleedingstukken, dekens
etc. worden verstrekthet Liefdewerk
„St.-Jozefs Ambachtsleerlingen" en de
„St.-Jozef sgezellenvereeniging".
De vergadering werd gehouden in
de groote zaal der Vereeniging in de
Zoetestraat, en droeg door de aanwe
zigheid van Z. D. H. Mgr. A. J. Cal-
lier, Bisschop van Haarlem, een bij
zonder feestelijk karakter. Even 7 uur
trad Monseigneur, vergezeld van zijne
secretarissen, de helder verlichte, met
groen en bloemen keurig versierde
zaal binnen en nam plaats onder eén
aan de voorzijde opgerichte balda
kijn.
De Voorzitter van den Bijzonderen
Raad, de heer J. A. M. Lans, nam
vervolgens het woord, om Z. D. H.
een welkomstgroet toe te roepen. Veel
genoegen deed 't het Bestuur den Bis
schop, tevens Eere-voorzitter der af-
deeling, hier tegenwoordig te z'en
hetgeen getuigde van Zijne groote be
langstelling in het doel en streven van
deze Vereeniging. Uwe aanwezigheJd
rekenen wij ons tot een groote eer,
zeide spr. verder, en wij geven U de
verzekering van onzen diepen eer
bied en. kinderlijke onderdanigheid
van onze gehechtheid en liefde voor
U, Mgr., die, zoo wij hopen, nog vele
jaren het Eere-Voorzitterschap -ml
mogen waarnemen, en zijn welwillend
verleenden steun zal mogen schen-
schen. Als goede zonen van den Hei
ligen Vincentius zullen wij voortgaan
met armen en behoeftigen te steunen.
(Applaus).
Hierna bracht de heer W. H. Geurts
verslag uit over het afgeloopen jaar.
Dit verslag vangt aan met in herin
nering te brengen 3 gebeurtenissen,
welke voor deze Afd. der Vincentius
Vereeniging belangrijk waren. Met
weemoed wordt ten eerste herdacht
het verscheiden van Mgr. Bottemanne,
die zich een groot vriend der Vcreen*-
ging toondedie haar steeds met
raad en daad ter zijde stond. Dat Hij
luste in vrede 1
Vervolgens wordt in herinnering ge
bracht de benoeming van Mgr. A. J.
Callier tot Bisschop, en daarna Diens
aanvaarding van het Eere-Voorzitter
schap der Vereenigingen ten slotte
de wensch uitgesproken, dat God den
Bisschop nog eene lange reeks geluk
kige jaren moge gevenen dat de
Vincentius-Vereeniging moge worden
een sieraad Zijner Bisschopsstad.
Vervolgens maakt het zeer uitvoerige
verslag melding van het liefdewerk
der Vincentius-Vereeniging in 't alge
meen en van de onderafdeelingen in
iict bijzonder. Het verslag, dat een
mooi stuk werk is, waarvoor den se
cretaris alle hulde toekomt, geeft een
juist overzicht van den veelomvatten-
den arbeid door de Vereeniging in het
afgeloopen jaar verricht. Van de cij
fers noemen wij alleen dat in totaal
werd uitgegeven een bedrag van
17.785.01. Het verslag eindigt met
den wensch, dat de Vereeniging nog
vele jaren moge arbeiden tot heil der
armenonder de machtige bescher
ming van Monseigneur. (Applaus).
Nadat de Voorzitter nogmaals erop
gewezen heeft, dat de aanvragen im
9teun legio zijn dat de Vereeniging
in de eerste plaats zich met de jeugd
bemoeitmaar zich o. m. ook ten Joel
stelt om jongelieden en jonge-meisjes,
welke hier geen familie hebben, te
beschermen de St. Rosa-Vereeni
ging zou z. i. in het laatstgenoemde
geval een goed werk kunnen doen
spreekt hij de hoop uit, dat de steun
en de offervaardigheiden persoon
lijke toewijding groot mogen blijven,
opdat de Vincentius-Vereeniging moge
groeien en bloeien.
Daarna nam Z. D. H. Mgr. Callier
het woord. Met welluidende stem zeide
de Bisschop, dat de St. Vincentius-
Vereeniging het goddelijk Voorbeeld
van den Zaligmaker navolgt. Uit Ie
verslagen en mededeelingen blijkt, dat
deze Vereeniging zoowel in het Bisdom
Haarlem als in de stad Haarlem als
een verlosser overal werkend, rond
gaat en goed doet, en daardoor het
hoogere doel om door de lichamen te
verzorgen, de zielen Yoor God te be
houden nastreeft
Om een bewijs van waardeering te
geven, was Spr. opgekomenom te
toouen hoezeer Hij met die weldaden
met het schoone doel der Vereeniging
sympathiseerde.
De Vincentius-Vereeniging wordt ge
waardeerd door Katholieken en an
dersdenkenden, om het vele goede, dat
zij verricht. Maar wat nog het schoon
ste der Vereeniging is, is dat steeds
uit de weldadige kas der Vereeniging
wordt gegeven en derhalve niemand
weet van wien hij steun ontvangten
geen lid der Vereeniging dus persoon
lijk kan worden bedankt.
Daardoor ontloopen de milde gevers
dan ook tevens het gevaar om eens
voor den Heer verschijnend, te hoo
ren „Ge hebt uw dank reeds ont
vangen".
Te geven door middel van de Vin
centius-Vereeniging is dus eene schoo
ne roeping, welke haar oorsprong
vindt in naastenliefde en hier namaals
rijk beloond zal worden.
