EEN RUSSISCHE OVERWINNING!
DE YOETWAS!S€HING IN VENETIË.
MOTORBOOTEN OP REIS.
Een Engelschinaii over
het Duitsche Leger.
^Generaal, wij hebben duizenden salvors afgevuurd Ten onzen patronenvoorraad
raakt.-op
Dan maar stormen
Voorwaarts, marschEn overdekt u met
Het „Militar Wochenbl." bevat een
uittreksel van het oordeel van den
JEngelschen generaal der artillerie sir
Alfred Turner,die zevenmaal de herfst-
manoeuvres in Duitschland meemaak
te. over het Duitsche leger.
De generaal is van oordeel, dal in
de laatste jaren in de Duitsche krijgs
kunde geen noemenswaardige veran
deringen zijn aangebracht, ook niet
na het nieuwe voorbeeld, dat de jong
ste, oorlog in Zuid-Afrika gegeven
heeft. De grondgesteldheid verschilt tc
veel in West-Europa en Zuid-Afrika,
om veel nut van dien oorlog te kun
nen trekken. De Duitsche officieren
bekennen, dat volgens de tegenwoor
dige taktick de verliezen bij een veld
slag zeer groot zijn, doch beweren,
dat dit niet anders kan. Het is nog
juist zooals in de dagen van Grave-
lotte, toen van de 213.000 man 20.000
sneuvelden, hoewel de verliezen nu
misschien niet zóó groot zouden zijn.
Overigens vindt de Engelsche gene
raal de Duitsche infanterie uitmun
tend. Zij legde dagelijks te voet 24 lot
40 K.M. af. Tijdens de geheele ma
noeuvre bleven slechts 2 man achter.
De soldaten zijn krachtig en zien er
goed uit; in den laatsten tijd is dit
er zelfs op verbeterd. Het percentage
van afgekeurde recruten is van 24 tot
16 gedaald, wat pleit voor het Duit
sche ras, als men in aanmerking
neemt, dat de jonge mannen zelfs
voor het geringste gebrek worden af
gekeurd. Ook over de onderofficieren,
de „ruggegraat van het leger", laat
generaal Turner zich zeer gunstig uit.
Zijn algemeene indruk is, dat bet le
ger met den dag vooruitgaat, de tucht
is volmaakt („a nerfect machine for
war" noemt hij het),de plichtsbetrach
ting van officieren en onderofficieren
laat niets te wenscben.
Het Berl. Tagebl." verheugt zich,
nu eens een onpartijdig oordeel te
kunnen aanhalen, dat staat tegenover
de pessimistische berichten van mis
handelingen van minderen.
Een tegenvaller.
Het vorige jaar overleed in een
plaatsje van den Frieschen Zuidwest
hoek een ongetrouwd lieer, die, naar
het heette, in goeden doen was. De
man had geen andere dan verre ver
wanten, behoeftige lieden voor 't mee-
rendeel. die naar ze verwachtten thans
een klein bezit zouden krijgen. Allen
werden echter teleurgesteld, allen op
één na, die bij testamentaire beschik
king tot eenige erfgenaam bleek be
noemd. Deze erfgenaam was toeva1' g
een man. die zichzelf heel goed ..be
wegen" kon; de teleurstelling voor
de anderen werd er te grooter door.
De erfgenaam werd echter op zijn
beurt ook teleurgesteld: bij ontzege
ling bleek de erfenis tegen te vallen
later boorde men zelfs van een tekort
spreken. Toen werd er aan fraude ge
dacht en de justitie in de zaak betrok
ken. Edoch er kwnm geen licht en
thans is gebleken, dat'P erflater even
onbemiddeld was als 't gros zijner ver
wante" 'l r -wal heeft heel wat op
spraak verwekt.
Een oude en merkwaardige gewoon
te tengevolge, heeft er jaarlijks in de
beroemde St. Marcuskerk te Venetië
een merkwaardige plechtigheid plaats.
Op Witten Donderdag, den dag
vóór den Goeden Vrijdag, wascht de
patriarch van Venetië twaalf ouden
mannen de voeten.
Deze mannen, inwoners meest van
een liefdadigheidsinstelling, zijn daar
voor gekleed in witte wollen gewa
den, van kappen voorzien en meteen
koord om 't middel samengebonden,
terwijl de voeten in bruin-lederen
schoenen steken.
Geknield wascht nu na afloop
van de Hoogmis de patriarch dien
ouden mannen de voeten en kust ze
na deze symbolische handeling.
Gedurende de geheele plechtigheid,
die aanvangt met den intocht van tal
van geestelijken en de dragers der
waterbekkens in 't koor, waar de
ouden tegenover het altaar zitten,
zingt het koor en geeft aldus nog hoo-
gere wijding aan de toch reeds ern
stige plechtigheid.
Weet u, wat
bent? snauwde
mijnheer X zijn
toekomstigen
schoonzoons toe
een zwendelaar
bent uU hebt
gezegd, dat u van
uw oom Willem
geërfd hebt. En
die oom was een
deugniet, een
schurk, een speler
en schuldenmaker
Wat hebt u dan
van hem geërfd.
Ik? Al zijne
gebreken.
Een goedkoope inrichting.
Het in Palermo verschijnende socia
listische blad ..La Battaglia" heeft on-
zoek gedaan naar de wijze, waarop
de oud-minister van onderwijs in
Italië, de in den laatsten tijd veelbe
sproken heer Nasi, zijn villa te Tra-
pani keurig netjes enkosteloos
heeft laten inrichting. De bezitting
van den heer Nasi ligt op een land
tong, die in zee vooruitsteekt, en be
staat uit een villa, een grooten tuin
en een uitgebreiden vischvijver. Eerst
als minister van posterijen, later als
minister van onderwijs, wist de heer
Nasi deze vischgelegenheid steeds
winstgevender te makenhij visehte
het geheele jaar door, legde dammen
ter beschutting tegen het zeewater aan
en betaalde de verschuldigde belas
ting jaren larig niet.
De villa liet hij zoo goed als koste
loos aanleggen door een aannemer,
wien hij alle stedelijke en staatsaan-
bestedingen bezorgde en die daar
door schatrijk werd, terwijl de dank
bare heer Nasi hem later nog de orde
van den ridder van den arbeid schonk.
Vanbinnen werd deze woning......
kosteloos beschilderd door professo
ren, wier positie door den minister
verbeterd werd, die titels en ambten
als betaling kregen.
De electrische verlichting werd (kos
teloos) aangelegd door een ingenieur,
die daarvoor de betrekking van leeraar
aan de hoogere handelsschool teTra-
pani kreeg. De meubels zijn voor het
grootste gedeelte geschenken van
's heeren Nasi's vereerders of van men-
schen, die iets aan hem te danken
hadden of hoopten te zullen hebben.
De prachtige boekerij ontving de heer
Nasi van een man, die wegens het
dooden van een tegenstander bij een
tweegevecht veroordeeld werd tot 2
jaar gevangenisstraf, doch door voor
spraak van den edelmoedigen minis
ter genade kreeg. Het stedelijk plant
soen leverde de planten voor den
tuinstedelijke tuinlieden verzorgden
(kosteloos natuurlijk) deze tuinen. De
200 M. lange weg, die naar de villa
voert, werd op stadskosten voor 3000
lire verbreed en opgehoogd. De stad
betaalde Nasi's waterleiding
Een reform-Hotel.
Te Apolda, een kleine fabrieksstad
in Saksen Weimar, is een eigenaardig
hotel geopend, een z. g. reform-hotel.
In dit hotel, dat in anderen vorm ge
durende vier eeuwen bestond en voor
namelijk door den kleinen man be
zocht werd, zullen geen fooien worden
gegeven en mag geen geld verdiend
worden op alcoholische dranken, wel
op niet-alcoholische. Beide soorten
zijn te krijgen, alhoewel van de laat
ste het meeste werk zal worden ge
maakt. Verder zijn de bezoekers van
het daaraan verbonden restaurant en
de ruim voorziene leeszaal en boekerij
niet verplicht, iets te gebruiken. Zij
kunnen volstaan, met voor elk uur
dat zij van restaurant of leeszaal ge
bruik maken, 10 pf. te betalen. Ook
kunnen zij zich per maand abonnee-
ren. Het ..Gasthof zum Schwant", te
Apolda, is het eerst hotel-restaurant
in Duitschland, dat op deze leest is
geschoeid. Blijft de vraag, of het zal
kunnen blijven bestaan.
LETTERLIJK OPGEVAT.
Mevrouw A. Mijn man geniet in
den laatsten tijd een heel slechte ge
zondheid.
Mevrouw B. Hoe gelukkig, dat hij
er nog van kan genieten. Dat doen er
al heel weinigen.
Yoor vrie den onzin gelooveu wil
Een hooggeplaatst persoon te St.
Petersburg, wiens naam niet wordt
genoemd, heeft den Tsaar een om
vangrijk geschrift aangeboden, waar
in uitvoerige voorstellen worden ge
daan over de houding, die Rusland
na den oorlog in Mantsjoerije moet
aannemen. De schrijver betoogt, dat
het door Rusland in het Verre Oosten
gepachte gebied niet de minste toe
komst biedt voor Rusland's politiek
ginds. Het zal een twistappel blijven
en schatten gelds blijven kosten.
Reeds zijn geweldige bedragen aan
dat gebied ten koste gelegd, voorna
melijk voor spoorwegbouw. Voorts
dwingt de Oost-Aziatische liefhebberij
Rusland daar een groote vloot te on
derhouden, die toch nooit een ideaal-
vloot 'ltan worden, welke zich met de
Japansche of de Engelsche kan me
ten. Rusland zal nooit de macht ter
zee krijgen. Zijn kracht ligt op het
land en het moet er alles voor over
hebben, daar een buitengewone
machtspositie in te nemen. De schrij
ver somt dan op, welke reusacht'ge
bedragen de Russische vloot al heeft
verslonden en vindt het denkbeeld van
een nationale inzameling ter verster
king der vloot hoogst onpraktisch. Dat
geld ware beter besteed aan de land
macht en nóg nuttiger tot verbetering
van den socialen toestand in Rus
land.
De strekking van het geschrift komt
overigens hier op neer, dat Rusland
na Japan, overwonnen te hebben,
waar niemand aan twijfelt, Mantsjoe
rije aan China moet teruggeven, den
spoorweg aan Amerika verkoopen
of aan een intérnatinaal consortium
overdoen. Rusland zou daarvoor aan
zienlijke sommen, die in den spoor
weg zijn gestoken, terug krijgen en
tevens het groote voordeel erlangen
van geen sterke vloot in het Oosten
te moeten houden. De schrijver meent,
dat er eigenlijk heelemaal geen vloot
meer zal noodig zijn zoodra Rusland
in Siberië en in Europa een groote
landmacht heeft.
Zooals gezegd, wordt de naam van
den schrijver niet genoemd. Maar men
weet, dat het een hooggeplaatst mili
tair is. De Tsaar heeft nog niet op de
memorie geantwoord. Wel zijn af
schriften gezonden aan alle ministers,
onder welken graaf Lamsdorf zich
speciaal zeer voor het voorstel schijnt
te interesseeren.
iiestrijdiiig der Kwakzalverij.
Aan den Badenschen Landdag is
voorgesteld, strafbaar te stellen de
niet-geëxamineerde uitoefenaars dei-
geneeskunst, die in strijd handelen
met verordeningen in het belang der
volksgezondheid of der zedelijkheid,
of tot voorkoming van stoffelijke be
nadeeling der bevolking. Verder om
alle openbare aankondigingen of aan
prijzingen (ook door artsen straf
baar te stellen, die bedriegelijke voor
stellingen geven omtrent opleiding,
bekwaamheid of bereikte resultaten,
of waarin behandeling wordt aange
boden zonder den patient te zien, of
waarin geneesmiddelen worden ver
meld, die onttrokken zijn aan het vrije
tegen dit instituut vol is van onjuist
heden en laster. De stedelijke raad
heeft toen, als lastgever van den ge
zondheidsraad, den zuurstofman aan
geklaagd wegens beleediging. waar
voor hij werd veroordeeld tot 30 Mark
boete en de kosten.
De linkerhand niet
langer misdeeld.
Ër bestaat in Engeland een vereeni-
ging die de Ambidextral Culture So
ciety heet en ten doel heeft de linker
hand te oefenen tot men even vaar
dig wordt met beide handen. John
Jackson, stichter en secretaris van de
vereeniging', schrijft er over in
World's Work van April
De mensch moet, zegt hij, gebracht
worden tot twee-handigheid, tot een
gelijkmatig ontwikkeld tweehandig
wezen, hetgeen hij ontleedkundig
reeds is. De ware opvoeding bestaat
in de volmaakte ontwikkeling van het
geheel, ^lichamelijk, geestelijk en ze
delijk. Elk stelsel van opvoeding der
halve, dat een hersenkwab en een van
de armen verwaarloost, moet dien
harmonischen groei belemmeren.
Vervolgens haalt de schrijver het
getuigenis aan van eenige tweezijdi-
gen. Simeon Snell, een Edingburgsch
oogarts, zegt, dat hij bij zijn opera
ties veel baat heeft van zijn vermo
gen om ook de linkerhand te gebrui
ken. Een andere dokter, Sir W. R. Go-
wers, schrijft, dat de eenzijdigen nut
beseffen, hoe groot gemak de twee-'
zijdigheid heeft. Een professor uit
Baltimore wordt bij moeilijk ontleed
kundig werk ook zeer geholpen door;
zijn linkerhand. Dan is er generaal
verkeer, ol andere geheime midde- hs^Hr"ai!?
i gewend te zijn met beide handen te
mndicrinor in erpnpnsl;iinrhcra -
De Waaier.
Ze hadden juist drie minuten
hun tram ie halen, en waren al aa
de deur, toen mevrouw halt hield
zei
Hemeltje, nu heb ik mijn waai
vergeten Wil je hem even gaan h
len, mannetje Ik kan er niet zo
der...
Hij was de trap ai op, drie tred
tegelijk.
Hij ligt rechts op de kleere
kastriep mevrouw hem nog achte
na. Haast je wat, of wij missen
tram.
Een halve minuut later stak mene
ziin hoofd uit een bovenraam enrie
Waar zei je, dat hij was
Rechts op de kleerenkast
Ik kan hem daar niet vinden.
- Ik weet toch secuur, dat ik hei
daar liet liggen.
Hij is er niet
Kijk dan in die groene doos, aa
je linkerhand in de bovenste lad
Misschien heb ik hem er niet uitgf
nomen.. Maar haast je wat; het
tijd voor de tram
Ik kan hem niet vinden in
(loos roept meneer weer een halt
minuut later.
Dat is vreemd hij moet daa
toch zijn
Ik heb er alles uit gehaald, maa
hij is er niet bij
Kijk dan eens in de blauwe doo
in de volgende lade, en haast je ee
beetje. Wij komen te laat
Hij ligt niet in de blauwe doos.
Waar kan hp dan in vredesnaan
zijn? Heb ik hem niet op 'tbed latei
liggen? Dat moet wel, want...
Hij is er niet
Wordt maar niet nijdig Heb j
op den schoorsteenmantel gekeken
Hij moet ergens zijn, als je maar goe;
zoekt...
Het ding is niet te vinden
len Aankondiging in geneeskundige |chrijvenj enJot,k in den wapenhandel Het moet. Ik kan niet uitgaai
bladen valt buiten het verbod (Zeit- gr0ot nut te zien van de vaardigheid zonder waaier. Kijk eens kalm roni
schrf. Aerztl. Forbildung). Ook de be
staande wetten worden in Baden
krachtig toegepast, tot bestrijding cler
kwakzalverij. De „Ortsgesundheids-
rat" te Karlsruhe waarschuwt het pu
bliek regelmatig voor het bedrog van
kwakzalversreclames uit het binnen-
en buitenland, en mocht onlangs de
voldoening smaken van den eigenaar
van het „zuur stof instituut Novavita"
te Berlijn, een brief te ontvangen met
de mededeeling, dat de waarschuwing
om linksch en rechtsch beide te zijn.
De deskundigen zijn 't er over eens,
dat om de linkerhand te oefenen
schrijven het werk is, waarmede men
beginnen moet. Of het in ons vader-'
land op veel scholen geleerd wordt,
weten wij niet. In Amsterdam was er
een jaar of dertig geleden een school,
waar eens in de week een uur les in
het schrijven met de linkerhand ge
geven werd.
en haal alles niet overhoop.
Ik zie niets dat op een waaiei
lijkt
Wacht, eens Zou ik hem in dei
zak van mijn mantel hebben gesto
ken O. ja, daar is hij Hemeltje
daar gaat de tram nu moeten we eet
kwartier wachten op de volgende
Dan kunnen we net. zoo goed thuis
blijven
Rusland bereidt zich met grooten
ijver voor om dezen zomer de Japan
ners, zoowel ter zee als te land, te
vernietigen en een groote vloot wordt
daarvoor in de Oostzee samengesteld.
Reeds dezer dagen echter werden tor
pedobooten per spoor naar Port Ar
thur en Wladiwostock gezonden, ech
ter niet geheel gereed, zooals men op
ons plaatje zien kan, doch aan stuk
ken, om in de dokken der genoemde
havens te worden in elkander gezet.
NATUURLIJK.
VerslaggeverHoe zullen we de
openbare vergadering noemen, die
gisteravond hier gehouden werd
een „samenkomst" of een „betoo
ging"
Hoofdredacteur (die afwezig geweest
is) Was ze van onze partij
Verslaggever Neen, van onze tegen
standers.
Hoofdredacteur Wel, noem ze dan
een „fiasco". Dat moest je nu toch
weten
EEN ALTERNATIEF.
Welnu, zei mijnheer X. gelaten.
Ik bemoei me er niet meer mee. Jij
moet het weten, Marie. Maar 't een
of 't anderOf je moet je verzame
ling „Ansichtkarten" wegdoen, of we
moeten een grooter huis nemen.
EEN BANIER YOOR GENERAAL KOUROPATKINE.
De opperbevelhebber der Russische
strijdkrachten te land in Mantsjoerije
ontving bij zijn vertrek zooveel hul
debetoon, als ware hij reeds als over
winnaar teruggekeerd. Trouwens op
hem en admiraal Makarof is de hoop
der Russen gebouwd.
Onder de vele huldigingen was ook
die, welke ons plaatje te zien geeft.
De burgemeester van Moskou biedt
den generaal in tegenwoordigheid
der voornaamste inwoners een kost
bare oorlogsbanier aan. Dit vaandel,
dat thans reeds wappert over de
vlakten van Mantsjoerije, is kostelijk
kunstwerk.
Het is zijde geschilderd door den
beroemden Russiscben artist Vasmet-
soff en gehee lnaar 't model van de
banier, onder welke de grootvorst van
Moscou tegen de Tartaren vocht in
1380.
Op het vaandel is een kruis aan
gebracht, waarin in een cirkel de beel
tenis van St. George of St. Joris staat.
In de hoop wel, dat Kouropatkine uit
den krijg tegen de Japanners even
zegevierend zal wederkeeren als ge
noemde heilige uit zijn strijd met
den draak.
