Haarlem's Dagblad | 1904 | 9 april 1904 | pagina 5

NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.

De Erfgenaam van
het Majoraat.

<ils Jaargang. No. tJ372

Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.

ZATERDAG 9 APRIL 1904. li

HAARLEM S DAGBLAD

ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN:

PER DRHE MAANDEN; Btt JBiM Van 1—5 rege,s 50 ^ts- 'edere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement

Voor Haarlem - 1*20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.

gemeente)60 8 8 'S 130 Gr00te letters naar P<aats™imte- Bii Abonnement aanzienlijk rabat.

Franco per post'door'Nederland' K65 f*\j -,-vlU^'j Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal^betalen.

Afzonderlijke nummers 0.02k T Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.

Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem Ü.37:.. /AA «"«ra»lift 'rfcy*-

de omstreken en franco per post .0.45 flfcWiIntercommunaalTelefoonnummerderRedactie600enderAdministratie724.

Uitgave der Vennootschap Lourens Coster Directeur J. C. PÉEREB00M. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.

Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën

en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.

Tweede Blad.

Binnenland.

Rechtszaken

Revolutiebouw in den

goeden ouden tijd.

In de Waterstraat te Zutphen wordt
een oud huis opgeknapt en bij het af-
bikken van de pleisterlaag, die op de
muren zit, zijn nu wonderlijke dingen
voor den dag gekomen.

Het huis, dat zijn naam draagt naar
den predikant Martinet (1729—1785),
is gebouwd in de 18 eeuw, een tijd;
die als bijzonder bedachtzaam, dege-1
lijk en solied bekend staat, zegt de
„Zutph. Ct.". Bij het afbikken van de
pleisterlaag bleek echter, dat men in
dien degelijken tijd bij het bouwen;
soms bijzonder ondegelijk te werk
ging. Van het gebruik van even groo
te steenen is geen sprakevan een
behoorlijk metselverband evenmin.
Blijkbaar heeft men het huis voor
een belangrijk gedeelte gebouwd van
afbraak van andere gebouwen stee
nen van uiteenloopende grootten en
uit verschillende tijdvakken liggen
broederlijk naast elkaar in de metsel-
lagen, en terzijde van de deuropening
heeft men, in plaats van steenen, stuk
ken dakpan, brokken tegels en ander
puin gebruikt, die 't, in de vette kalk
gelegd en met wat pleister overstre-
ken, lang genoeg zouden uithouden.

Dat is dan ook het geval geweest.

Maar de revolutiebouw uit den prui
kentijd had tenminste nog dit soliede,
dat er althans kalk bij gebruikt werd.

De Hengelosche Berg.

De Vereeniging tot Bevordering van
het Vreemdelingenverkeer te Ooster
beek heeft een vergadering gehouden,
ter bespreking van de sluiting van den
Hemelschen Berg.

De eigenaresse van dit landgoed,
mevr. de Wed. Kneppelhout, is daar
toe overgegaan, omdat de concessiona
ris voor een gasfabriek die inrichting
wil plaatsan in de onmiddellijke na
bijheid van het lustoord. Groot was de
belangstelling en uitvoerige bespre
kingen werden er gehouden. Van ver
schillende zijden werd uiteen gezet,
hoezeer Oosterbeek steeds heeft gepro
fiteerd, gedurende bijna 60 jaren van
de groote welwillendheid door wijlen
den heer Kneppelhout en zijn echtge-
noote betoond, die door het openstel
len, onderhouden en verfraaien van
hun schoone bezitting het dorp maak
ten tot een aantrekkingspunt van
vreemdelingen, wier verblijf voor tal
van ingezetenen pensionhouders en
neringdoenden, een bestaan oplevert.

Tot den concessionaris, die op de
vergadering aanwezig was, werd de
vraag gericht of hij voor zijn inrich
ting een andere plaats wil kiezen in
't belang van Oosterbeek en van hem
zelf.

De concessionaris verklaart, dat an
dere plaatsen voor hem lichtelijk meer
exploitatiekosten zullen veroorzaken,
die hij niet kan dragen, omdat zijn
prijsberekening gebaseerd is op deze
voor hem voordeelige plek. Wel heeft
mevr. Kneppelhout den concessiona
ris gepresenteerd den door hem ge-
kochten grond over te nemen, doch
hij kan daarin voorloopig niet treden,
omdat hij geen andere plaats, voor
zijn doel geschikt, weet.

Toch zegt hij ten slotte zich te ver-,
binden gedurende 14 dagen, van 2
April af uit te zien naar een geschikt
terrein voor de stichting van een gas
fabriek. Vindt hij een dergelijk ter
rein, dan zal hij afzien van de stich
ting van een gasfabriek in de onmid
dellijke nabijheid van den Hemel
schen Berg.

De Plaat van het Tolk.

Voor het gerechtshof te Den Haag
werd gisteren behandeld de bekende
zaak van P. Geurts te Dordrecht, dooi
de rechtbank aldaar veroordeeld tot
10 boete wegens het in zijn winkel
voor de ramen, zichtbaar voor het
publiek ophangen van de bekende
plaat in het blad Het Volk, betreffen
de den minister van binn-mlandsche
zaken dr. A. Kuyper. Zooals men
zich herinneren zal werd het O. M.
bij de rechtbank te Dordrecht eerst
niet ontvankelijk verklaard in zijn
vordering, welk vonnis door het ge
rechtshof te Den Haag werd bevestigd.
De Hooge Raad vernietigde het von
nis van de Dordtsche rechtbank en
van het Haagsche gerechtshof betref
fende de niet-ontvankelijkheid en wees
de zaak terug naar de rechtbank te
Dordrecht om opnieuw te worden be
recht, waaraan voldaan werd. De
bekl. werd door evengenoemde recht
bank toen veroordeeld tot f 10 boete
of 5 dagen, van welk vonnis bekl. in
appèl is gekomen.

Bekl. verklaarde in hooger beroep
gekomen te zijn omdat hij zich zelf
voor onschuldig hield. Hij heeft als
colporteur de plaat opgehangen om
zijn provisie te verdienen, van de di
rectie van Het Volk voor elk blad dat.
hij verkocht, en met geen ander doel.

Het eerst werd als getuige gehoord
dr. A. Kuyper, minister van binnen-
landsche zaken, op verzoek van den
verdediger mr. Mendels gedagvaard.

Op verzoek van den verdediger stelt
de Pres. aan getuige de vraag, of tus
schen hem en het comité van verweer
tijdens de spoorwegstaking in het
voorjaar van 1903 besprekingen heb
ben plaats gehad.

Getuige antwoordt ontkennend. De
tweede vraag is, of get. zich door de
plaat in quaestie beleedigd heeft ge
voeld en zelf een klacht zou hebben
ingediend.

Het laatste gedeelte van de vraag
weigert de pres. te stellen; op het
eerste gedeelte antwoordt get. dat
hij zich op de meest grievende wijze
door de plaat beleedigd heeft gevoeld.

De derde vraag van den verdedi
ger is, of get. zich door een vroeger
verschenen spotplaat, op hem betrek
king hebbende, beleedigd heeft ge
voeld.

De pres. weigert deze vraag te stel
len, daar zij buiten deze zaak valt.

Het verhoor van den minister Kuy
per is hiermede afgeloopen en Z.Exc.
wordt vergund te vertrekken, nadat
bekl. en verdediger daartegen ver
klaard hebben geen bezwaar te heb
ben.

Als tweede getuige wordt gehoord
J. Oudegeest, die bevestigt dat er gee
nerlei besprekingen hebben plaats
gehad in de stakingsdagen tusschen
het Comité van Verweer en den mi
nister van binnenlandsche zaken.

Op verzoek van den verdediger her
haalt bekl. dat hij verplicht is zooveel
mogelijk reclame te maken voor Het
Volk, en hij meer procenten maakt
naarmate hij meer verkoopt.

De directeur van Het Volk bevestigt
deze verklaring, en verklaart verder
dat een agent van het blad verplicht
is het Zondagnummer van Het Volk
met politieke prent, voor zijne ramen

te hangen. Deed een agent dat niet,
dan zou hij, directeur, zeker daarop
aanmerking maken.

De bekl. verklaart voorts, dat hij
platen die trekken, en zoolang hij
daarvan voorraad heeft, soms drie,
vier weken en langer laat hangen. De
bewuste plaat trok zeer de aandacht,
en dat was zijn belang.

Adv.-gen. mr. Reitsma vraagt of die
verplichting om een plaat ten toon te
hangen onvoorwaardelijk is, ook al
brengt dit den agent in handen van
den strafrechter.

De directeur antwoordt hierop be
vestigend.

Bekl. voegt hier nog aan toe dat hij
met de samenstelling der plaat niets
te maken heeftmaar alleen met de
expeditie en den verkoop.

Adv.-gen. Reitsma constateerde dat
er over de onderhavige zaak vrij ver
schillend is gedacht en gepraat. Thans
heeft deze zaak echter veel van hare
actualiteit verloren en men zou ge
neigd zijn haar aan een kant te zet
ten intusschen, dit gaat zoo gemak
kelijk niet, en zij zal tot het einde toe
moeten afgedaan worden.

Herinnerende aan den loop van het
proces refereerde spr. zich aan het
daaromtrent uitgebracht rapport en
sprak hij als zijn oordeel uit dat zoo
wel het vonnis als de qualificatie van
I de rechtbank te Dordrecht juist zijn.
j Dat de minister Kuyper zich door de
plaat in quaestie beleedigd heeft ge
acht, bleek wel uit diens stellige ver-
i klaring,,ik heb er mij door belee-
j digd gevoeld op de meest grievende
i wijze." Trouwens, dat kon ook moeie-
lijk anders.

Dat er geen bespreking heeft plaats
gehad tusschen den minister en het
j Comité van Verweer is hier duidelijk
gebleken, maar die onjuistheid in het
I vonnis doet hier niets ter zake.
Vervolgens wijst het O. M. op de
verklaring dat aan bekl. de verplich-
i ting is opgelegd om handelingen te
doen, reclame te maken zelfs als die
j hem met den strafrechter in aanra-
king kunnen brengen, maar dat
neemt volstrekt niet weg de strafrech
terlijke verantwoordelijkheid van den
bekl. Het opzet om aan de beleedigen-
de plaat ruchtbaarheid te geven staat
vast en dit zoo zijnde staat ook de
juistheid van het vonnis vast.

Adv.-gen. requireerde dus bevesti
ging van het vonnis door de Recht
bank te Dordrecht gewezen (ƒ10 boe
te of 5 dagen).

Na een uitvoerig pleidooi van mr.
Mendels, werd de uitspraak bepaald
over 14 dagen.

van hij verantwoordelijk redacteur is
en waarin de arbeiders werden aange
spoord de werkgevers te vervolgen.

De beklaagde, die bij zijn vroeger
afgelegde verklaringen blijft, zegt, dat
hij het bewuste artikel aan den rechts
geleerde liet lezen, die hem verklaarde
er gerust de verantwoordelijkhei 3
voor op zich te durven nemen. Toen
heeft beklaagde het naar de drukkerij
gezonden. De advocaat-generaal jhr.
mr. Sandberg wees in zijn requisitoir
op het opruiend karakter van bet ar
tikel. Behalve eene informaliteit was
in het vonnis niets, dat tot vernieti
ging aanleiding zou geven. Met aan
haling van verschillende omstandig
heden betoogde spreker, dat beklaagde

was uitgever van bet blad. Er is hier_ oj_

aangespoord tot overtreding van ar-1 Re^eerm0- lastig,
tikel 41 der Amsterdamsche politie- - - -

door dr. Kuyper met andere „man- Men vergete niet, herinnerde de
nen met twee namen'' uitgeworpen,minister ten slotte, dat men naast den
heeft hij thans meer invloed op hem j brief, ook nog de briefkaart heeft,
dan als hij, zooals dr. Kuyper liefst

had gewild, in diens Ministerie warej Een vulkaan,

getreden. Dan toch had hij de volle;

verantwoordelijkheid van het gansche A1Ie echte ®n zicl1 naar behooren ge-
regeeringsbeleid mede gedragen; thans ™n gX^

staat hl) krachtig m zijn isolement, t Hj| de Vesuvius en de Popaca-
wetende, dat de Regeenng, wie hij, tepetl en v00r aIle geldt de meening,
zoo noodig, geen kritiek spaart, zon-dat het een heele klimmerij ver
der den steun van hem en zijn vrien- eischt om ze te bereiken, maar de
den niet kan bestaan. vulkaan Kilauea, nabij Hawaii, maakt

,,De liberale Regeering onder Pier- °P dezen regel een uitzondering. Een
son had, als het er op aan kwam,reiziger, die onlangs met een gezel
den steun der socialisten noodig te-.u*tstaPie maakte van het
Vulkaanhuis naar den Krater, ver-
haalt, dat, onmiddellijk nadat zij ver
trokken waren, zij een steile helling

gen de rechterzijde. Dat was voor die
Regeering lastig, maar voor den

verordening' Pwordt j 'hadd«;. a' te dal« da°5®

anderen hinder aan te doen op den listen heb.ben er geen belang bij, een voet. Zij bereikten een bed van kou-
j openbaren weg. Het lijdt geentwijf-1 z0° gunstige positie te gebruiken mn de lava, verwrongen en gekronkeld in
of art. 41 der^ Politieverordening ensociale en demokratische maatrege- j elke denkbare gedaante, en vol uitge-
1 niet het nieuwe artikel 426 bis Straf- j len, liggende in de lijn der maatschap-strekte holen en diepe spleten, uit
recht is van toepassing. Spr. conclu-pelijke ontwikkeling, tegen te hou- ve'e waarvan heete zwaveldampen op-
j deerde tot bevestiging van het vonnis den* integendeel' De tegenwoordige stegen. Is de reiziger over dit lavabed

Regeering staat tot de conservatieve i d®n,vda"«aatn de,'oah' langzaam op-

v i i Ti- I i i waarts over een afstand van twee mii-

club Lohman-de Visser (grootendeels lan. vóól. hij den kan( van een and^_

uit jonkheeren, graven en baronnen ren vreeselijken afgrond bereikt, van
bestaande) in meer afhankelijke posi- j welken hij neerkijkt op den vulkaan,
tie dan Pierson stond tot de socialis-1 omstreeks een halve mijl van hem
ten. Hoe konden de gevolgen van de- j verwijderd. Met lange, stevige stokken
ze, voor den vooruitgang zoo be-gewapend, die de reizigers bij eiken
denkelijke verhouding uitblijven stap krachtig neerzetten, om een
..Ze zijn dan ook niet uitgebleven.s,canPunt ««hebben, begint nu een
„De tegenwoordige Regeertngs-coa-ïïdere. gevaarlijke afda-

der rechtbank,
j De verdediger mr. B. P. Plantenga
'uit Amsterdam, onderwierp de door
I hem voor den Hoogen Raad ontwik
kelde cassatiemiddelen aan eem nadere
beschouwing. Het begrip uitgever be-
besprekende, wees pl. er op, dat. vol-
strekt niet blijkt, dat. bekl. uitgever
van de Propagandist isbij den
Scheeps- en Bootwerkersbond i^ het
i uitgeven van het blad in verschillen
de handen. Wat de strafbaarheid be
treft., merkt pl. op, dat. indien vast
staat. dat art. 41 der Amsterdamsche
Politieverordening van toepassing is,
nu art, 426 bis Strafrecht tot stand
kwam het artikel der Politieverorde-
ning, op grond van artikel lol Ge
meentewet verviel. Dé dagvaarding
werd door pl. onvoldoende geacht, ter
wijl hij er opwees,dat, daar de berech
tingplaats had in een woeligen tijd,
het te verklaren is, dat voor een feit,
waartegen een maximum van f 25
'boete wordt bedreigd, drie maanden
gevangenisstraf worden opgelegd. Pl.
I vroeg, indien het Hof niet meeging
j met zijne conclusie tot vrijspraak of
j ontslag van rechtsvervolging, opleg-
ging van een geldboete.

Kerkdieven.

ling over een afstand van 4Ó0 voet

i j-1S eTe.n mo£eb3k geworden, eerste wat des reizigers aan-

doordien dr. Kuyper reeds op de De- dacht trekt, als hij den bodem van
putaten-vergadering van 1901 de kies-dezen afgrond bereikt, is een opening
recht-kwestie in plaats van haar op in de heete lava, nabij den rand, waar
zijn program van actie te plaatsen, slechts een paar duim van de opper-
commissoriaal heeft gemaakt. Datvlakte een roode, vurige massa bor-
was de deur, waardoor Lohman kon 1 re^- Over dien rand heen, behoedzaam
binnenkomen." tredend in de voetstappen van den

gids, „wandelt hij een duizend me
ters voort, om dan den rand te berei
ken van den werkelijken krater. Deze
rand is een dertig voeten hoog, dun
en smal aan den top, en vordert een
klimmerij, waaraan groote moeilijk
heden zijn verbonden.

Het gezicht, dat men heeft als men
den top heeft bereikt, moge beschre
ven worden met- de woorden vaneen
van het gezelschap ..Benedenwaarts
kijkend, ontwaarden wij, slechts tien
voet van ons vandaan een grooten ke
tel, vol ziedend, vloeibaar vuur, over
een afgeronde oppervlakte van 800

(lemciiigd Nieuws.

De yerlagiMg ran het

Briefport in België.

In den Belgischen Senaat is door
den minister van Spoorwegen ter spra
ke, gebracht de verlaging van het brief
port in België.

Men moet zich wel rekenschap ge
ven, zeide de heer Liebaert, welke

Opruiing.

Voor het gerechtshof te Arnhem
diende gisteren de zaak van A. C.
Wessels, gesalarieerd secretaris van
den Bootwerkersbond, die door de
Amsterdamsche rechtbank wegens het
uitgeven van eenig geschrift van straf
baren aard. waarvan de dader noch
bekend, nóch op de eerste aanmaning
j na den rechtsingang is bekend ge-

maal-t word VArnnriteêjlH tot drip

De gebroeders P. en C. v. R., die

(Si^tS|^StidiefSShtodÜ"R K volgen die maatregel zou hebben. De'voet. De gehe'ele'hpperlïakte was'in

kerk te Abcoude en teeen wie eenewet waarbl3 de accijnzen werden af- heftige beweging opbruisend soms

eevtneeAsTaf van iaa? voo? geschaft, legt aan de posterijen de naar den kant van den smallen rand.
feder was geë'ischt, werden gisteren J verplichting op om 41 pCt. van haar die haar tegenhield en op welken wij

dnnr do rechtbank te Utrecht veroor-1 bruto-mkomsten af te staan aan de stonden en over welken rand zoo nu
deeld, Pieter, de 1ste beklaagde tot 4gemeentekassen, zoodat van elke 1000 en dan een gedeelte heengaat, met een

iaar en Cornelis. de 2de beklaagde, I francs welke de post int, o30 francs geluid als dat van de opgezweepte

tot 4 iaar en 3 maanden gevangenis- afgaan voor de exploitatiekosten en golven, die breken tegen het strand,
straf 410 f'"- voor de gemeenteer blijft dan opschietend in trotsche kolom-

j derhalve slechts 60 fr. over. Deze men van vijftig en moer voeten hoog,

rrU 7 staat van zaken zeide de minister die uiteenbarsten als raketten, met

Uit de Jrors. —is lang niet algemeen bekend. Wan- vreeseiijk geweld, naar alle kanten

neer nu de post zich verzet tegen een een regen van vonken en gesmolten

Fau tam Al-lid nvnr dan nolitiakan maatregel, die een vermindering van lava uitspreidend. Het was een vree-
Keil üamei nu over ueu pouue*en r inkomsten tengevolge zou heb- selijfc gezicht - angstwekkend in

loestauu. ben? Werkt zij meer in haar eigen hooge mate. De vulkaan werd vroe-

In de „Javabode" van 8 Maart geeftbelang. De minister berekende, dat een ger door de inboorlingen met gods-
„een der leidende leden der Tweede algemeene verlaging van het binnen- dienstige vrees beschouwd en zij zoch-
Kamer" wiens naam het blad ech-1 landsch port tot 5 centimes zou neer- ten de gunst der godin Pele te win

ter vooralsnog niet noemen mag

j komen op een vermindering van dein- nen, die over dezen vulkaan,naar 2

t maakt, werd veroordeeld tot drie
maanden gevangenisstraf,
j De Hooge Raad vernietigde het ar-
rest van het gerechtshof te Amster-
j dam, waarbij het vonnis der recht-
bank werd bevestigd en verwees de
•zaak naar het gerechtshof te Arnhem,
1 op grond van eene informaliteit.

Zooals men weet, staat beklaagde
terecht wegens liet uitgeven van een
artikel in „De Propagandist", waar

1 komsten voor den Staat met 1/7. Daar- geloofden, heerschaunii voerde door

een overzicht van onzen staatkundigen bij kom, „at men onder'de pos,_ Het

toestand, waarin mj o.a. zegt. autoriteiten niet eens is over de was hun gewoonte in dit meer van

„De samenstelling van het minis-; vraag, of een verlaging van het port vuur vrouwen en kinderen, zoowel als

j terie en van zijn meerderheid geeft zal opgewogen worden door een over- mannen te werpen en nog heden ten

van den oorsprong daarvan een dui-1 eenkomstige vermeerdering van het dage bestaat onder hen het bijgeloof,

delijk getuigenis. Dr. Kuyper moge j brieven verkeer, maar wel is men het' dat een offer op deze plaats niet zon-

het hoofd zijn, men is 't er vrijwel: Weaver jfcjg, £at, wanneer dat ver- der goede uitwerking zal blijven,
over eens, dat Jhr. A. F. de Savornin

-v' - - - - c - - c1ci uil ulll^ pul llllj v cu.

„«tuxuuJ keer al moobt toenemen, dit toch zoo, Ofschoon het offeren van menschen-
I óhmTn°dp"npk" is"wVar'dat"'hoofd Iangzaam en geleidelijk zal plaatslevens heeft opgehouden, werpt men
Lohman de nek is, waai dat hoof jiejjberii dat bet zijn 0ffect eerst na I nu varkens en kippen en andere die-
op draait. Nooit heeft deze kranige j vele jaren zaj doen gevoelen, Midde-1 ren in den vuurpoel bij buitengewone
staatsman zooveel gezag m de Iva-j lerwijl zouden de gemeenten het kind feestelijke gelegenheden.
mer gehad als tegenwoordig. In 1894'van de rekening worden.

Feuilleton.

Naar het Duitsch van

E. VON WERNER.
'Speciaal bewerkt voor

Haablem's Dagblad.

77)

'Niet ver van de stad lag een zeer
bekoorlijke villa met vrij uitzicht op
de bocht en-de haven, en hier had
het ion?p echtpaar zich een woning
ingericht. De heer en mevrouw Lund-
gren hadden alles gedaan, wat in hun
•vermogen was om het tehuis van hun
-eenig kind mooi en behagelijk in te
richten het was c-. allerbekoorlijkst
nestje, maar het bekoorlijkste er van
was toch de jonge vrouw. die nu
haar terugkeerenden man tegemoet
kwam en hij nam haar in de armen,
als was hiï dagen achtereen weg ge
weest in plaats van twee uren.

Kom je eindelijk pruilde
Och ja, je moest ook afscheid nemen
van je intiemsten vriend Bernard,
daarom moest ik maar wachten.

- Ben je jaloerse!) spotte hij.
Bernard is eigenlijk totaal onschuldig

aan mijn late terugkomst, ik heb het
integendeel zeer kort gemaakt bij het
afscheid nemen, want Oom I-Iohenfels i
en Svlvia waren bij hem op den „Kur- j
fürst" om hem vaarwel te zeggen en
daarom wilde ik niet storen. Ik ge
loof. dat je gelijk hebt. Inga, daar;
wordt een band gelegd.

Ik heb a 11 ij d gelijk, verklaarde
Inga met volkomen overtuiging. Ik
wist het al sinds den dag, dat wij den
minister van het station afhaalden.
Je hadt het gezicht van Bernard eens
moeten zien, toen Sylvia uitstapte en
haar oogen, maar jelui mannen merkt
7.00 iets niet. Jij zei wel, dat zij de
verloofde van prins Sassenburg zon
geweest zijn.

Zeker, zij namen indertijd aan
de Kaap beiden onze gelukwenschen
aan, maar alleen enkele ingewijden
wisten daarvan Sassenburg stierf j
immers, vóór dat de verloving publiek
gemaakt kon worden, zijn plotselinge
dood heeft Sylvia een vorstenkroon
gekost.

En een man. die bijna dertig jaar
ouder was dan zij Mijn smaak zou
dat niet geweest zijn, ik geloof, dat
zij zich alleen maar naar de eerzuch
tige plannen van haar vader gevoegd
had. In elk geval heeft de dood van
den prins haar vrij gemaakt en nu
ligt er niets tusschen haar en Ber
nard.

Voorloopig ligt Oost-Afrika er
nog tusschen. zei Koert. Het kan twee
jaar duren, vóór hij terugkeert. Eigen

lijk ben ik half-woedend op mijn
boezemvriend, zooals jij hem altijd
noemt, want hij wordt door de ge- j
heele wereld op de handen gedragen.
terwijl niemand van mij notitie j
neemt. Ik ben als een brave jongen
op mijn post gebleven, heb niet tegen
de discipline gezondigd en niemand
rekent mij dat als verdienste aan, j
maar de verloren zoon, die berouw-
vol terugkeert, wordt als een soort I
van held beschouwd. Bij Oom Hohen-
fels kan hij nu geen kwaad meer
doen, die behandelt hem als zijn aan-
staanden troonopvolger, wat hij op 1
Guntersberg ook werkelijk is en zelfs
die oude grimmige zeebeer, kapitein
Werdeck Toen hij het ltommando op
den „Kurfürst" kreeg, heeft hij alles 1
in het werk gesteld om Bernard bi j j
zich te krijgen. Let op. Inga, hij zal
mij den rang van admiraal nog af -1
snoepen.

Dat zou wat moois zijn

Het kleine vrouwtje, dat al heel
vloeiend Duitsch sprak, greep met
beide handen in het donkere krul-1
haar van haar man en schudde hem 1
heen en weer.

Je hebt mij beloofd, dat ik „me
vrouw de admiraalsche" zou worden, i
daarom alleen heb ik je genomen,
daarom heb ik den armen Philip Ro
der het hart gebroken.

De jonge echtgenoot maakte zich
lachend los uit de kleine handjes.

Dierbare echtgenoote. nu moet ik
je een illusie ontrooven. Jij denk'.

dat je vroegere aanbidder in een of
ander verborgen hoekje van de aardt
langzaam wegkwijnt aan een gebro
ken hart? Zooeven heb ik hem ont
moet en dat was oorzaak, dat ik mij
verlaatte. Hij wandelde langs de ha
ven met zijn aanstaande aan den
arm, die hij mij heeft voorgesteld.

Heeft hij zich al weer getroost?
vroeg Jnga. ietwat teleurgesteld.

Verwondert je dat Hij is er nu
langzamerhand aan gewoon geraakt
zich te verloven. De eerste keer was
hij het heelemaal. de tweede maal
half je hebt mij angst genoeg be
zorgd met je bedreiging nu is hij
het met huid en haar De aanstaande
echtgenoote, juffrouw Lanken. schijnt
een zeer energieke vrouw te zijn, die
precies weet, wat zij aan die rijke
partij heeft. Zij heeft hem al geheel
onder haar kom than do en dat is eigen
lijk een geluk voor hem. Zoo'n stak
ker als Philip heeft leiding en toe
zicht noodig. anders doet hij de eene
domheid na de andere. Ditmaal blijft
hij niet meer zitten, geloof dat maar
zeker.

Een kleine rimpel vertoonde zich on
het voorhoofd der jonge vrouwzij
was toch een beetje gekwetst, dat
haar smachtende vereerder zoo sdoa-
dig troost gezocht en gevonden had.
maar zij bracht het niet onder woor
den., nam een brief van de schrijf
tafel en hield hem omhoog.

Ik heb ook een nieuwtje voor
jou raad eens 1

Van Hildur vroeg Koert, die het
schrift herkende. Wat is er voor

nieuws in Raansdal

1 - Ook een verloving Hildur heeft
kapitein Thorvik het ja-woord gege-
5ven, hij wordt onze neef!
J Harald Thorvik Nu, daarmee
zal Bernard een steen van het hart
J vallen Hij plaagt zich zelf nog altijd
met verwijten, geheel onnoodig, want
i Hildur zelf gaf hem zijn woord terug,
omdat zij niet over een scheiding van
haar vader en haar vaderland heen
kon komen, dat heeft ze je zelf ge-
schreven. Toch was het een geluk,
dat zij het deed, want van dat huwe
lijk was nooit wat terecht gekomen,
zij begrepen elkaar niet. Harald en
Hildur zijn van dezelfde soort, zij pas
sen bij elkaar. Zij blijft nu in haar
bemind Noorwegen en hem zal liet
zeker ook niet schaden in zijn loop-
baan, dat hij nu de neef is van den
j eersten reeder in Drontheim hij voert
nu al het kommando op een schip
jvan je vader.

Inga liet peinzend haar hoofdje han-
i gen. Hildur had zich tegenover haar
nooit anders dan een zeer koele aan
staande bruid getoond, en toch ver
moedde zij met het instinct, aan vrou-
jwen eigen, dat hier iets anders, iets
veel diepers aan ten gronde lag.

Ik heb dat alles nooit recht he-
grepen, zei z.e Den aanstaanden man
opgeven, alleen omdat men het vader
hand en den vader niet verlaten wil.
dat kan onmogelijk liefde geweest

zijn. Dan heb ik liet toch beter ge
daan. niet, Koert? Ik ben met je mee
gegaan.

Maar als ik op zee ben, zul je
wel meer in Drontheim dan in Kiel
zijn. Voorloppig hebben je ouders zich
van mevrouw hunne dochter al voor
den heelen aanstaanden winter ver
zekerd. en ik was zoo lichtzinnig, dat
goed te vinden.

Moet ik dan soms alleen en ver
laten hier zitten, terwijl iii misschien
naar de Zuid-Pool zwemt'? riep het
vrouwtje verontwaardigd. Wij, arme
zeemansvrouwen, hebben toch eigen
lijk een vreeseiijk lot

fa, vooral nu in de wittebroods
weken is 'het vreeseiijk zei Koert
en wilde haar weer naar zich toe trek
ken, maar zij ontliep hem hij haar
achterna, zoo ging het in galop door
alle kamers. Eindelijk wist hij haar
toch te vangen en strafte haar met
ontelbare kussen.

De beide jonge echtgenooten stoei
den zoo nu en dan nog met elkaar
als een paar uiteelaten kinderen.

Zeer dicht naar de zee toe lag de
„Kurfürst" tot vertrekken gereed. Aan
boord heersehte druk vertier; de laat
ste maatregelen voor het vertrek wer
den getroffen en eenige officieren ont
vingen nog een afscheidsbezoek van
hunne familieleden.

(Slot volgt).