NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. De brand te Scheveningen. ie Graaf von Varnow. 21e Jaargang. No. 6397 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. MAANDAG 9 MEI 1904 HAARLEM S DAGBLAD 1 i.2ü A B O N N E M E N H E N "PëK BROS SAAANDBN* Voor Haarlem Voor de dorpen te den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei gemeente) Franco per post door Nederland Afzonderlijke nummers - Geïllustreerd Zondagsblad^ voor Haarlem Tr x de omstreken en franco per post Uitgave der Vennootschap Lauren* Cnster Directeur I C PEEREBOOM 1.30 1,65 0 02-ij 0 371-5 0.45 ADVERTENTIËN: Van i5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement •Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31^'s Faubourg Montmartre. iari. Haiidelavrrm-nigiiig Joedgek. by Kun. Besl. vau 12 Noy. 1899. Pil De Haarlemsche Handelsvereeni- hier ter stede, opgericht 10 Mei 2, heeft in den loop van den tijd el haar recht van bestaan bewezen. i zeer vele gevallen, zaken van ver- I V billenden aard betreffende, is zij op- lr ilreden en dikwijls met groot suc- ^s. Jammer echter, dat men alge een niet meer blijk geeft, dit te aardeeren door als lid der vereeni ng toe te treden. Er zijn wel meer in 600 leden, maar dat is niet vol- 3 lende. Elk handelaar, neringdoende, e, zelfs particulieren, moesten lid orden om tenminste te laten gevoe- n, dat men het werk op prijsstelt,1 t de Haarlemsche Handelsvereenl- ng steeds opneemt als doende, wat re hand vindt om te doen. De voordeelen, die de Vereeniging IrQiiten hare bemoeiingen vanverschü- i nden aard haren leden aanbiedt, H zeer vele en zeer groote tegenover geringe, jaarlijkscbe contributie f2.50, die gevraagd wordt. 3 Haarlemsche Handelsvereenl- ïg bemoeit zich in de eerste plaats mede de belangen van hare leden bevorderen door onwillige betalers or hen tot betaling aan te manen, informatiën voor hen in te winnen, ivendien hebben de leden het recht t hun gratis te verstrekken advies n de rechtsgeleerde adviseurs der reeniging te vragen, die ook in :eduren en faillissementen gratis hen optreden, natuurlijk alleen or zaken, betreffende den handelen .bedrijf der leden. Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-; JSoiging zijn de heeren Mrs. Th. de pan Hugenholtz en H. Ph. de Kan- Spaarne 24, alhier, let bureau der Vereeniging is ge-| Istigd Lange Begijnestraat 22. Voor incasso's door bemiddeling r Vereeniging wordt een vastrecht, n 5 pCt. der vordering berekend.1 rendien moet 10 ct. voor port steeds len bijgevoegd, bij inzending van leringen door bemiddeling der •caten te innen. kosten van informatiën naar; n de stad woonachtige personen ragen 60 ct. per informatie plus porto-vergoeding. Informatiën1 binnen de stad wonende perso- worden gratis verstrekt. •etentiën op buiten de stad wo- ie personen worden niet behan- l, wanneer niet 10 ct. voor porto- oeding is bijgevoegd, lim 1450 informatiën en rechts- ige adviezen werden in het af- ipen jaar gegeven. Januari en Februari zijn vijftig ringen tot een bedrag van r .09^ betaald13 vorderingen wor- jafbetaald. 15 vorderingen zijn uit- M ilgens art. 7 dient het geheim der in van wanbetalers ongeschonden lard te blijven. ie brieven, aanvragen, reclames, wat dan ook, moeten worden ge- sseerd aan het bureau, dat ge ld is dagelijks van 's morgens 9 1 uur, en 's namiddags van 2 tot ir, waar dan ook verdere inlich- in zijn te bekomen, in wordt geraden alvorens te le- i aan C. M. Pernuin, Bakenes- racht 34. H. C. Gerritsen, Scher- itraat 4, L. A. Tielenius Kruijthoff, mishouder, Botermarkt 14 C de l leeraar M. O. wiskunde. Rip lastraat 2, zich om inlichtingen te Jjegen aan bet Bureau, flieuwe leden van het jaar 1904/1905 len reeds nu toetreden en genie- itot aan 1 Mei e. k. alle voorrech- als gewoon lid. HET BESTUUR. Tweede Blad, Brieven uit Berlijn WORSTELEN! Dirk yau den lïerg in de Arena. Berlijn, 5 Mei 1904. „Ave Caesar, Moriture te salutant" (Van onzen correspondent). Daar stonden we nu voor het groote circus-Busëfi, mijn collega van bet Handelsblad en ik. Ofschoon we bij tijds onze Huiselijke penaten hadden verlaten en nog vóór den aanvang der I voorstelling het steenen gebouw be reikten, dat in de laatste tien, veer tien dagen zulk een verbazende aan trekkingskracht op het Berlijnsche publiek uitoefende, had het er veel I van of de tocht weer vergeefs zou zijn. evenals mijn poging twee dagen te voren. Alles uitverkochtIn groote tartende letters prijkte het veelbetee- kenende zinnetje, dat voor schonw- burgdirecties zulk een lieflijken klank beeft, weer naast den hoofdingang, j Buiten verdrong zich een dichte menigte, met moeite in bedwang ge houden door een groot aantal politie agenten, waaronder enkele te paard, die zich aan beide zijden van een zij ingang hadden opgesteld, waar een linnen huif tot aan den rand van het trottoir was gespannen. Men ver wachtte weer de komst van den Kroonprins, die reeds meermalen door zijn tegenwoordigheid van zijn belangstelling voor de athletische sport had doen blijken, i En nog steeds hield de "stroom van belangstellenden aan. In een onafge broken rij ratelden van dé zijde van het slot en den Dom tazameters en i equipages zonder tal over het pla- i veisel en hielden voor den hoofdin gang stil. Waar het hof vóór ging, was ook hij aristocratie en pluto cratie eensklaps een groote animo voor de worstelwedstrijden ontwaakt. Potige portiers in lange grijze jas sen met groote cFwarssteken op het hoofd, geassisteerd door politieagen ten, hielden afs gnfifflnge Cerberus sen de wacht aan den ingang. Daar het plaatsbureau reeds gesloten was, werd men zelfs niet in de voorhal toegelaten, wanneer men zich niet van te voren van een biljet had ver zekerd. Maar we zouden de reis toch niet vergeefs gemaakt hebben, dat bleek ons al gauw. Het was maar de vraag, hoeveel entrée we er voorover hadden. Van verschillende kanten naderden telkens mannen en opge schoten jongens uit den grootenhoop van toeschouwers, die ons schijnbaar heel toevallig, „langs hun neus weg" wat toe fluisterden. Het had wel wat van een geheim zinnige samenzwering van eedgenoo- ten, die ons door hun gesmoes en heimelijke wenken wilden overhalen om mee te doen in den „gevroesde". En wat het gekste was, geen van allen richtte rechtstreeks het woord tot ons. Schijnbaar met groote be langstelling vlak langs ons heen kij kende naar de richting van den Dom, deed nu de een, dan de andere kaar- tjesoplcooper ons geheimzinnig fluis- terend exorbitant hooge aanbiedin gen, waarop echter niet gereageerd werd. Met groote handigheid gingen de heeren te werk, om niet in hun verboden praktijk „en flagrant délit" door een der vele klabakken gesnapt te worden. Als de politie een groote razzia had gehouden, zouden zel(f de grijsjassen er aan hebben moeten gelooven, die ook al in het „complot" waren en evenzeer negotie dreven als de rest. Een der beide lang-gejaste Cerbe russen had ons besluiteloos heen en weer drentelen opgemerkt. Nauwe lijks stonden we een oogenblik naast hem, of rechtuitziende en schijnbaar het naar binnen stroomend publiek controleerend, liet hij zich „ontval- Ign", dat hij geschikte plaatsen voor ons had. „Houd het geld gereed in de hand" klonk het smoezend uit het strak voor zich uit kijkende ge zicht „dan kunnen we dadelijk oversteken". Zoo geschiedde, nadat hij schijnbaar even den anderen ingang ging inspecteeren, waarheen we hem drentelend volgdende grijs- jas liep echter verder naar een don keren hoekwij hem achterna. Hier werden van achter een klein deurtje de biljetten te voorschijn getoovera en ons geheimzinnig in de hand ge stopt,, tegen even geheimzinnige en sluiksche betaling onzer klinkende munt. Ziezoo, daar zaten we ten minste" in het circus, al was het ook tegen den driedubbelen prijs. Het hoofd nummer van het programma, de worstelstrijd, was nog niet begon nen. We hadden dus nog den tijd, eens rond te kijken. Rondom in de trechtervormige enorme ruimte zat een dicht opeengepakt publiek van naar schatting 8000 a 9000 personen. Zelfs op de bovenste galerij rondom, een dikke haag van staande „enge len", wier belangstelling na den uit slag van den worstelstrijd zich even spontaan en hevig uitte als van het overige publiek. Reeds weken lang had de interna tionale worstelwedstrijd om het we reldkampioenschap voor 1904 de uit werking van een onweerstaanbare magneet op de Berlijners, die avond aan avond het geweldige circus lot den nok toe vulden. Achtereenvolgens waren van de 22 mededingers 14 „diï minores" afgevallen. Naarmate de be slissing naderde, nam de belangstel ling van liet publiek nog gaandeweg toe. De kansen der 8 overgeblevenen, waarvan elk successievelijk met zijn 7 concurrenten zou moeten worstelen, werden druk besproken en de directie trok wijselijk partij van de koortsach tige opgewondenheid van het enorme publiek, dat eiken avond haar circus vulde, door telkens slechts twee paren te laten worstelen. Daar zaten we dus in den wijden trechter. Waarheen het oog zag, rond om duizenden en duizenden hoofden dicht naast elkaar, op bijziende oogen den indruk makende van een ontel baar aantal amphitheatersgewijs op-, gestapelde roode kaasbolletjes. Rechts tegenover de Keizerlijke loge, nu nog leeg. Beneden in de arena legt eexx amazone proeven af van hare groote bedrevenheid in de hooge school der edele rijkunst, maar het publiek toont weinig belangstelling. Paarden en clowns zijn bijzaak. Alles is gekomen om Dirk van den Berg tegenover Omer de Bouillon (België) en Heinrich Eberle tegen Jacob Koch (Duitschland) te zien worstelen. Eindelijk is het eerste gedeelte van het program afge werkt. Een groot kleed wordt in de arena uitgespreid. Twee clowns sloo- ven zich uit om het publiek bezig te houden, tot de kroonprins met zijn gevolg van officieren in de Keizerlijke loge is aangekomen. Zoodra de jonge prins heeft plaats genomen, verdwijnen de clowns, een signaal weerklinkt en de acht concur renten komen de arena binnen, met enthousiasme door het publiek be groet. Daar staan zij naast elkaar te genover de Keizerlijke loge, allen in zwart tricotelk draagt zijn lands kieuren en bandeliere over den schou der. Met een diepe buiging is de di recteur naar voren getreden en stelt achtereenvolgens de acht geweldige jonge mannen voor, die eveneens een buiging maken in de richting der kei zerlijke loge. Eberle, Koch, Christoph en Sauerer (Duitschland), van den Berg (Holland). Omer de Bouillon (België). Aimable de la Calmette Frankrijk) en Peyrouse, der Löwe von Valencia (Spanje). Welk een opeen stapeling van ontzettende natuur kracht steekt daar in de geweldige stiernekken, in de enorm ontwikkelde spieren van deze navolgers der Ro- meinsche kampvechters Ave Caesar, morituri te saldtant AI gaat het ook niet om leven en dood, zooals in de Romeinsche arena ten aanschouwe der Romeinsche Keizers, be* sa at hier om de eer van het kam pioenschap der wereld ten aanschou we van den jongen Gerrnaanschen Keizerzoon, en een publiek, dat niet minder intensief alle phasen van den strijd volgt als eertijds het publiek der Vestaalsche maagden en Romein sche burgers. Na de voorstelling verlaten de 8 in dezelfde volgorde de arena, waarop Dirk van den Berg en Omer de Bouil lon een oogenblik later, ditmaal zon der bandeliers, weer in het strijdperk treden. Op een signaal geven zij elkaar onder het voorbijgaan de hand, ma ken dan rechtsomkeert, waarop de worsteling begint. Wie een dergelijken strijd nog nooit bijwoonde, zal zich omtrent den loop waarschijnlijk een verkeerde voorstel ling vormen. Evenals bij alle andere wedstrijden op sportgebied, zijn ook hier de worstelaars aan strenge re gels gebonden. Overtreding wordt met disqualificatie gestraft. Van woest en in den blinde er op los slaan is natuurlijk geen sprake. Evenmin van beentje lichten of rukken aan de beenen van den tegenstander, inte gendeel is de weldoordachte strijd tusschen de prachtig gebouwde jonge mannen een lust voor de oogen. Geen wonder, dat de bei'oemde beeldhou wer Begas alle avonden aanwezig is. Jammer alleen, dat men het werken der ijzersterke spieren, welke als ka beltouwen opzwellen grootendeels niet zien kan, daar de zwarte tricots al leen beenen, armen en hals vrijlaten. Zooals ze daar met gebogen hoof den vlak tegenover elkaar staan, de handen op eikaars nek geperst, doen ze aan twee jonge stieren denken, die elkaar met de horens trachten te wonden. Bliksemsnel zijn de bewegin gen in weerwil van de zwaargebouwuc lichamen. Bij dezen strijd is alles be rekening. Men tracht elkaar een vlieg af te vangen, vooral, waar zooals hier bij den blonden Hollander en den don- i keren Belg, beide strijders vrijwel even sterk schijnen te zijn. Nu eens is de een boven, dan de ander. Het eene oogenblik vormen beide een compakte massa op den grond en meent men, dat de boven-: liggende partij, die zijn arm als hef boom gebruikt om den ander om te wentelen en diens beide schouders den grond te doen raken, waarmee het feit beslist zou zijn, hierin zal slagen, doch een volgend oogenblik weet de 1 bedreigde zich onder donderend ap- j plaus plotseling vrij te maken, door als een veerenhal een pirouette te be- schrijven, waarop hij op zijn beurt j boven komt te liggen. Het eerste kwartier heeft geen be-' slissing gebracht, twee minuten pauze. Dan vangt de strijd opnieuw aan, welke tien minuten later met een schitterende overwinning van Dirk van den Berg eindigt. Tevergeefs tracht Bouillon, die onder ligt, met hoofd, ellebogen en knieën een brug te beschrijven, om zoodoende aan het gevaar te ontkomen. Tegen de reuzen-1 krachten van den kranigen Hollander, die in zijn geheele lengte op hem ligt, is hij niet opgewassen. Niet met de handen, maar door den druk zijner, beide ^houders slaagt van den Berg,1 wiens rug de borst van Bouillon dekt, er in, de beide schouderbladen van Bouillon op den grond te drukken. Een orkaan breekt los. Telkens en telkens moet de overwinnaar voor het geweldig gejuich' danken. Een paar dagen geledéix had de laatste worsteling plaats, Eberle con- tra Koch, welke door den laatste ge- j wonnen werd. Het resultaat van den langdurigen wedstrijd iseerste prijs Koch met 7 overwinningen, tweede prijs Eberle met 6, derde prijs van den Berg met 5, vierde prijs Omer de Bouillon met 4, vijfde prijs Calmette met 3, zesde prijs Peyrouse met 2, en zevende prijs Christoph met een overwinning. K. Nader wordt gemeld Sedert den brand van het Kurhaus en van de Chocoladefabriek aan de| Haringkade heeft te Scheveningen geen erger brand gewoed dan; die in den afgeloopen nacht ten half vijf ure uitbrak in het oudste ge- j deelte van Scheveningen, gelegen aan de Zuidwestzijde, welk uitgebreid:ter rein, begrensd cloor de Weststraat, Vuurbaakstraat, Kolenwagenslag en de lijn van de stoomtram van de H. j IJ. S. M., geheel wordt, ingenomen door tal van open erven der reederij, slopjes en steegjes met visscherswo- j ningen. Naast elkaar met 't front naar de Weststraat en van achter grenzen-i de aan voormelde spoorwegbaan lig-1 gen de terreinen van de firma J. en P. de Mos, C. den Duik, C. Pronk (de beide laatsten met woonhuizen) en A. Hoogenraad, welke allen een groote uitgebreidheid hebben. Op die erven heerscht thans wegens het aanstaan de haringseizoen de grootste bedrij vigheid, en pakhuizen, schuren en alle werkplaatsen tot liet bedrijf behooren- dc. mIs kuiperijen, taanrlerijen. zijn allen opgevuld met de uitrustingen voor de vloot. In de pakhuizen zijn de tonnen, netten, zeilen, breels, ree pen, mot, turven, tonnen olie enz. op gestapeld, zoodat er veel brandbaar goedje aanwezig is. Tegen half vijf ure werd de eerste rook ontdekt op het erf van de firma J. en P. de Mos, komende uit een schuur, alwaar geoliede netten lagen. Dit trok de aandacht van omliggende bewoners en van een voorbijgaand polL tiedienaar. In minder dan geen tijd verhief zich een zware rookkolom, waardoor eensklaps (1e vlam speelde dat 't een aard had. De eerste brand schel werd hierop afgetrokken naar de brandweer in de Prins Willem straat, en in den korten tijd, welke noodig was om zich daarheen te spoe den met slangenwagens, stond bij aankomst der brandweermannen een deel van de gebouwen op 't erf reeds in lichtelaaie. De vlammen deelden zich spoedig mede aan de andere ge bouwen, gedreven door den toen nog al kraehtigen Zuidwestenwind, die een geduchten vonkenregen veroor zaakte, welke de helende perceelen ernstig bedreigde. Inmiddels was ook de Scheveningsche stoomspuit op het terrein, welke bij gebrek aan paar den, door den hoofdbrandweerbeamb- te, chef-machinist, den heer Visser, met een paar lieden naar het terrein werd geduwd en getrokken. Bij den lagen druk van cle water leiding en het nauwe buizennet in dit gedeelte van Scheveningen. was de watertoevoer minder krachtig dan ge- wenscht was om zulk een omvangrij ken brand aan te tasten, want inmid dels was het vernielend element reeds overgeslagen naar het erf van denree der C. den Duik en het aangrenzend achterdeel van dat van den heer Hoo genraad. Het erf van den heer C. Frank kreeg veel waterschade, maar bleef gespaard. Het richtte een ware verwoesting daar aan. Op het erf van de firma de Mos verbrandde, zooals gemeld, de geheele inventaris staand en loopend want van 6 bommen en 3 loggers, honderden nieuwe haring tonnen. net wijn- en spiritualiënpak- huis (de firma heeft ook een wijn- en spiritualïënhandel), de baanderij, hon derden netten, het kantoor, uit het welk de boeken in veiligheid konden worden gebracht bij den heer A. den Duik Gz., terwijl de brandkast de vuurproef moest doorstaan, tal van stellen zeilen, pakhuizen met mot enz., terwijl ook van den reeder C. den Duik het geheele schurencomplexmet voorraad uitbrandde, en bij den heer A. Hoogenraad de brand zich beperk te tot. een pakhuis met hooi, tonnen en een aantal nieuwe zeilen en ton nen. Het tooneel dat zich in de tusschen de brandende erven gelegen visschers- woningen (eigendom voornamelijk van den reeder A. de Niet en mevrouw de weduwe de Niet) voordeed, is on beschrijfelijk. De arme lieden, man nen, vrouwen en kinderen, liepen ver ward dooreen en droegen het schamel inboedeltje uit naar overgelegen wo ningen en het erf van den heer A. den Duik Gz., hetgeen op den duur ge- lukte, maar niet zonder dat tot over maat van ramp de inboedeltjes, voor al het beddegoed, veel leden van den zwaren regen, die de brandweer niet onwelkom kwam. Tusschen half zes en zes ure kreeg de Scheveningsche brandweer groote versterking uit Den Haag, nl. cle stoomspuit en veel mate riaal en manschappen. Door het gaan liggen van den wind, gelukte het den commandant het brandend complex met vrucht te omsingelen door nau we straten en steegjes en achter- en voorgelegen woningen heen, want al hoewel een 14-tal stralen van de wa- Feuilleton. Naar het Duitsch. llechtJ aan de hand des vaders en [goede verstandhouding met zijne Jjlie was dit terugkeeren mogelijk Idus werd ook hij geleid door zelf- fetigc belangen, toen b,; zich ver- inde met zijn vader, voor wien phart "een dieper gevoel koester- -k anderen daaes verliet hij, toen J ontbijt was afgeloopen, het ho len bleef na een tamelijk lange Indeling voor hetzelfde huis staan. Jirin Heinrich, 's avonds te voren, B zoo wèl had "evoeld. get was het huis, waarin dc werk- jtundige Weber woonde. Na eene i aarzeling trad August binnen, [vroeg aan een kind, dat hem in ponhuis ontmoette, of de weduwe jüer hier nog woonde. t Achter luidde het antwoord, gust volgde deze aanwijzing en 1 weldra tegenover de oude vrouw T hij zocht. Te zal me zeker niet meer ken nen vroeg hij op schertsenden toon, toen hij den blik der weduwe onder zoekend on zich gericht zag. De stem is mij bekend, antwoord de Zij jaren -geleden woonde hier een tooneelspeler, een piepjong mensch Heette hij niet Handorf Juist, zijn collega's noemden hem den moöien Victor. maar het is toch niet mogelijk. Dat ik die Handorf ben, wil je zeggen? Als ik je dat echter verzeker, zal je het. hoop ik wel gelooven. Ik voer weliswaar nu een anderen naam en wel dien mijns vaders; Victor Handorf heette ik slechts zoolang ik tooneelspeler was begrijp je dat Nu, natuurlijk, wie zou dat niet begrijpen, maar. Maar daarmee is alles nog niet uitgemaakt, wil zeggen Ik ben het niet vergeten, dat ik. vóór ik op reis je rekening niet heb be taald. Herinnert ge je nog, hoe groot mijn schuld was De oude vrouw scheen dat niet te hebben verwachtzij keek den graaf een geruimen tijd strak aan, toen opencle zij haastig een kast, waaruit zij, na lang zoeken, een oud, bedui meld notitieboekje te voorschijn haal de. Ik verhuurde in dien tijd nog mijn huis kamersgewijze aan enkele heeren sprak zij, later beviel mij dat niet meerik was te goed en werd van alle kanten bedrogen. Hier staat het, twee-en-veertig thaler. En de renten vroeg August glimlachend. Wil u die ook betalen? Natuurlijk. U is zeker een beroemd heer ge worden vroeg de weduwe met stij gende verbazing. Dat niet, ik was altijd een slecht tooneelspeler, maar het geluk heeft mij op andere wijze begunstigd. Hier heb jc zeventig thaler en haal nu maar een streep cloor cle rekening. Je hebt dus nu het huis op een andere ma nier verhuurd Ja beneden woont Weber, een werktuigkundige, met zijn dochter, en de heele eerste verdieping heb ik aan mijnheer Thalsteïn, een rentenier, verhuurd. Hij bewoont met zijn huis- j houdster die verdieping alleen en de kamers op de tweede verdieping en onder 't dak zijn verhuurd aan een paar stille huisgezinnen. Ik ontvang nu wel niet zooveel als vroeger, maar het geld is zeker en ik behoef daar over geen zorg te hebben. En cle kamer, die ik vroeger be woonde Is nu de slaapkamer van mijn heer Thalstein. Kan-je hem de huur niet opzeg gen Ik neem dadelijk de heele ver- dieping. De vrouw schudde ontkennend het hoofd. Ik heb geen reden tot opzegging, antwoordde zij. Als men een reden zoeken wil, kan men er wel een vinden. Maar mijnheer Thalstein heeft voor verscheidene jaren gehuurd. Als je hem schadevergoeding moet betalen, ben ik je man. Een zweem van wantrouwen weer spiegelde zich in de trekken der we duwe dit aandringend verlangen be vreemdde haar. Dat kan ik niet. hoe gaarne ik u ook een plezier zou willen doen, sprak zij. U kunt overal een woning vinden en zelfs een nog veel mooiere dan deze Daar twijfel ik niet aan. viel hij haar ongeduldig in de rede, het is mij ook minder om de woning-zelf te doen, dan wel daarom, in die kamer nog eens te vertoeven en de herinne ringen uit den vervlogen tijd nog eens voor den geest te halen. Zulke herinneringen hebben een bijzondere bekoorlijkheid voor mij. Ik was des tijds een anne drommel, maar ik ver loor nooit den moed en juist in die kamer heb ik vaak met eenige kame raden mijn laatste geld verteerd. Ja, ja, ik herinner mij dat nog best, knikte de oude vrouw, het ging er toentertijd soms bont toe. Och, de jeugd moet uitrazenzei August. Ik zou die herinnering nog eens wakker willen schudden. Kan je mij die kamer eerstdaags niet eens voor een uur of wat afstaan? Mijn heer Thalstein behoeft daarvan niets te wetenhij gaat toch dagelijks wel eens een paar uur uit Hij gaat eiken avond uit. Die tijd is mij ook goed. Maar dan is de huishoudster thuis. Die zal er toch wel niets op tegen hebben en op een goudstuk komt liet bij mij niet aan, zei August. Spreek eens met haar; zij behoeft volstrekt niet bang te zijn, dat De oude Anna, riep zij, die is veel te wantrouwend en doet niemand een plezier. Bij haar zou u slecht te pas komen. Ilahvoor een geldstuk Ik zou 't haar niet graag aanbie den. Stel dat maar uit uw hoofd. Wat heeft n er ook aan Ik kan mij niet voorstellen, dat het aangenaam voor u zou zijn aan die oude kwade dagen te denken en wil u dat toch doen, welnu, clat kan u op elke andere plaats. August fronste de wenkbrauwen. Daar heb-jij geen verstand van sprak hij geraakt. Wie is die mijn heer Thalsteinmisschien geeft hij mijzelf de toestemming. Denk er maar niet aan. Mijnheer Thalstein is een zeer rijk man en de rijke menschen zijn tegenover vreem den altijd wantrouwend. Hij heeft niet eens graag, dat de kinderen van zijn broer, den president, hem bezoeken sedert de president van adel is gewor- *s hij een broer van mijn heer de president Thalstein vroeg August snel. Om u te dienen. Kent u mis schien die familie - Jawel. -Geloof dan maar niet dat dat een aanbevelingsbrief voor u is, noch bij hem, noch bij zijn huishoudsterhij vvil van zijn heele familie niets we ten. behoef geene aanbeveling, ant woordde August, ik zal ook zonder (?ien heer in kennis komen. Wil-je mij beloven, noch aan hem noch aan zijn huishoudster iets té verraden van den wensch, dien ik heb geuit - Als u dat verlangt - Ik zou niet gaarne van te voren wantrouwen zaaien. Ge schijnt ook geen juist begrip te hebben van mijn wensch, ofschoon hij zeer gemakke lijk te vatten is. Hij stond op 't punt om naar de deur te gaan, doch bleef weer staan, om door het venster een onderzoeken den blik op de binnenplaats te wer pen. CWonJt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 5