NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
De Graai von
Varno w.
21e Jaargang. No. 6427
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 15 JUNI 1904 B
I
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENT IËN:
PB55 UR3B EflAANaïEft: aSa?_ Jpitja Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voo? Haarlem - - 3.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
gemeen®*1 8 8 <k0™ at' x Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post* door'Nedêrtad' 1 1 I!!!!*" 1.85 Byim Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0-02J4 Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, tooi Haarlem 0.37J4 dji t
de omstreken en franco per post ,0.46 Intercommunaal Teleloonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave «Ier VenimMs^ tarsaog £®s!«r. lïreeteas' I. C. PEEREBOOM. c&itl^öS Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3Ibis Faubourg Montmartre.
Tweed© Blad-
Binnenland
Gesnapt.
In den laatsten tijd doken bij de
irectie van het postkantoor te Rotter-
wederom klachten op over het
rermissen van geld en geldswaarden.
Om, zoo mogelijk, den dader ta
I nappen en liefst op heéterdaad tebc-
rappen, werd in overleg getreden met
en commissaris van politie, den
eer J. C. Theijssen, van het bureau
i de Pauwensteeg aldaar, en met
luccès.
tDe heer Theijssen, die in zijn veel-
irigen politiedienst al zoowat van
"dies medemaakte en tal van groote
a kleine boefjes achter de tralies
ielp. spande zich er voor en beraam-
e in overleg met de directie van het
ostkantoor het volgende plan.
Er werd een pakje gemaakt en
aarin een rijksdaalder en twee
wartjes gedaan, nadat deze munt-
[ukken eerst behoorlijk gemerkt wa
an. Een brief, door een dienstbode
eschreven, werd er bijgevoegd, en
Iiadat alles in een blauw papier ge
lakt was, werd door de schrijfster
ran den brief een adres er buiten
ipgezet. Het pakje werd bestemd voor
(osterwiik en er werd voor gezorgd,
at het 's nachts, toen de verdachte
eambte op wien men het oog had,
i functie was, terecht kwam onder
e brieven en andere stukken, ter
Irzendir»- hem toevertrouwd. Onge-
oerkt werd daarbij het oog op den
ïan gehouden en hij liep in den val.
(font toen hij aan het sorteeren ging
en het pakje in zijn handen kwam
■nn hij het betast had, begon hij al-
RHvast met het ter zijde te schuiven en
mder eene courant weg te moffelen.
Men liet hem stil begaan, alsof er
;een windje aan de lucht was, maar
loen 's ochtends de door hem behan-
lelde brieven en pakjes verzonden
leerden in den verzegelden brieven-
>5 tak, reisde een commies méde en con-
itateerde bij aankomst te bestemder
fclaatse. dat bij opening van den zak
het voor Oosterwijk bestemde vakje
ntbrak. Op het postkantoor liet men
en verdachte na afloop van zijn
ienst, gewoon vertrekken. Ingevolge
e bevelen van den heer Theijssen
irerd hij evenwel gevolgd en ook deze
iaatregel gaf blijk van een zeer
uist inzicht. Want wat gebeurde
Ivorens naar huis te gaan, bracht de
erdachte eerst bezoeken in verschil-
ende café's. o.a. aan dat van B. in
onkerfransstraat, waar hij de ge-
lerkte rijksdaalder in betaling gaf,
n in een paar andere, waar de
wartjes uitgegeven werden.
De kwartjes gingen door het drukke
ezoek in deze tapperijen in hetvroe-
B morgenuur, vóór men er, zonder
chterdocht te wekken, beslag op kon
'éggen, reeds in andere handen over;
aet den rijksdaalder was dit echter
det het ^eval en daarop werd door
Ie politie beslag gelegd.
Terw'B een paar rechercheurs be-
sst waren met het volgen van den
erdachte. kreeg een andere politie
man order om den man aan zijne
roning in de Jensiusstraat op te
rachten en aan te houden en naar
it politiebureau in de Pauwensteeg
e brengen. Ook dit geschiedde en na
eerhoor. waarbij zijn schuld overtui-
end bleek, werd hij in overleg met
e justitie naar het huis van bewa-
ing overgebracht aangehoudene
Im i de 50-jarige assistent bij de pos-
li Iriien W. van L.
■•Nadat hij het gefingeerde pakje ge
wend en het geld er uit gehaald had.
fed h'ï de stukben papier en den
^Jrief in het privaat geworpen en liet
jjiii dit een paar malen doorloopen.
De "-^arresteerde heeft zich. kort
na zijn opsluiting in het huis van
bewaring te Rotterdam het leven be
nomen door zich op te hangen.
N. R. Ct.
Dit de Pers
Te veel eer.
De „Nieuwe Courant" schrijft
Naar dezer dagen gemeld werd, be
staat het voornemen, dat het Duitsche
Noordzee-eskader onder bevel van ad
miraal Von Koster, dezen zomer, bij
gelegenheid van zijn oefeningsreis,
een bezoek zal brengen aan deNeder-
landsche havens.
Het eskader, dat uit meer dan der
tig slagschepen, kruisers, torpedoboo
ten en torpedojagers is samengesteld,
"zou zich in vier divisiën verdeelen, die
Den Helder, IJmuiden, Rotterdam en
Vlissingen zouden bezoeken.
Het voornemen bestaat meldde
het bericht. Mogen wij van de meest
sympathieke en gastvrije gevoelens
jegens de Duitsche marine bezield, de
hoop uitspreken, dat het bij het voor
nemen zal blijven?
Het plan kan niet anders bedoeld
zijn dan als een beleefdheidsbezoek,
mede ter afwisseling voor de opvaren
den, gedurende een oefeningsreis. En
zeker zou het te onzent op hoogen
prijs gesteld worden, indien hetvlag-
geschip, vergezeld van een divisie,
een onzer havens aandeed en de be
velhebber der vloot plichtplegingen
wisselde met onze autoriteiten.
Dat echter een eskader van ruim
dertfg schepen, machtiger misschien
dan onze gansche marine, zich in vier
divisiën zou verdeelen, die tegelijker
tijd twee onzer versterkte havens
(IJmuiden en Nieuwediep), een onzer
binnenwateren (Hoek van Holland) en
het zeegat van Vlissingen zouden bin
nenvallen dit gelijkt, hoe vreed
zaam ook, te zeer op een vreemde-
vlootdemonstratie dan dat zoo iets als
een vanzelf sprekend bezoek zou wor
den opgevat. De mogelijkheid valt
niet weg te cijferen, dat men er in het
buitenland iets minder onschuldigs in
ziet, dan het (daarvan zijn vyij over
tuigd) inderdaad is. Maar ook al blijft
het buiten onze grenzen onopgemerkt,
dan nog. zal het velen hier te lande
eenige moeite kosten volkomen har
monie te bewaren tusschen hun
vriendschappelijke gevoelens ten aan
zien van de Duitsche marine en de ge
waarwording die zij zullen ondervin
den, wanneer vier vreemde machtige
vlootdivisiën gelijktijdig komen para
deeren op onze reeden en in onze ha
vens.
Voor het bezoek is (krachtens art. 2
en vv. van het Koninklijk besl. van 2
Februari 1893, Stbl. no. 46) de vergun
ning van den minister van Marine
vereischt. Deze vergunning kan óf
langs diplomatieken weg óf door tus-
schenkomst van de hoogste marine-
autoriteiten in de verschillende ha
vens worden verkregen. Dat zij. een
maal officiéél gevraagd, rechtstreeks
zou kunnen worden geweigerd, is
moeilijk aan te nemen en dit zou ook
zeker niet wenschelijk zijn.
Nu echter de plannen zóó lang
immers bijna twee maanden van te
voren zijn aangekondigd, mag veron
dersteld worden, dat de noodige ver
gunning zal worden gevraagd langs
diplomatieken wegmisschien zelfs
dat langs dien weg reeds eenige pol-:
sing geschied is. Welnu, in dat geval
zal het. niet al te bezwaarlijk zijn
langs diplomatieken veg te kennen te
geven, dat terwijl het admiraalsbe- i
zoek hier te lande de meest mogelijke
waardeering zou vinden, het vierle-
dig bezoek van het gansche eskader!
niet op zóó hoogen prijs zou worden
gesteld als met de uitnemende bedoe
lingen van de ontwerpers van het plan
zou strooken.
Er zouden er wezen in het land, die
den minister van Marine voor een der
gelijk beleid dankbaar zouden zijn.
Compromitteerend.
„Het Centrum" schrijft
De „Nieuwe Courant" schijnt de
sociaal-democraten als wapenbroeders j
toch wel wat compromitteerend te!
achten.
Gisteravond schreef het blad in zijn;
hoofdartikel
De sociaal-democratische campagne
bij de Staten-stembus draagt een lou
ter persoonlijk karakter tegen den'
minister van binnenlandsche zaken.
Nog gisteren stond dat in „Het Volk"
te lezen blind zou moeten zijn, wie
dat niet begreep en wij wenschen hetj
geen oogenblik te verbloemen. Wij i
brengen zoo leest men in dat or-,
gaan
„Wij brengen in dezen strijd de
volle, sociaal-democratische walging'
van deze politieke figuur (Kuyper). Hij i
hief zich op zijne teenen om minach-j
tend op ons neer te zienwij zullen
hem onze macht toonen. De groote.
en echte Bismarck is gevallen in den!
strijd tegen de sociaal-democratie, de-j
ze kleine, die maar namaak is, zal ons
nog minder moeite geven. En het zal]
een les zijn voor anderen."
Wij komen tegen dergelijke vergui-
zing op en wij strijden niet onder die]
leus. Wij trachten te doen wat wij j
kunnen om de liberale meerderheid
in de Eerste Kamer te bestendigen, j
't Is eenigszins te begrijpen, dat een
orgaan als de „Nieuwe Courant" zich I
schaamt over zulke bondgenooten. j
Wat echter wel niet wegnemen zal,
dat, vooral bij de herstemmingen, de
liberalen van alle gading weerbroe-]
derlijk met de socialisten ter stembus
zullen trekken.
Werd ook niet te Enschedé de soci-J
alist Van Kol naar de Tweede Kamer!
afgevaardigd met de hulp van libera
len, tot wie de „Nieuwe Courant" in
bijzonder nauwe relatie staat?
doet uitkomen, dat de heer Van der
Biesen ook nu het enfant terrible is
geweest van de partij hoe beter de
Kamer doen zal.
Maar als dan eens het Kabinet af
trad vraagt dr. Bronsveld. Doch wie
zegt ons, dat het gebeuren zou Ik
meen, dat het ministerie in een stem
ming, gemotiveerd ongeveer op een
wijze als wij aangaven, niet een po
litieke stemming behoeft te zien, maar
een zakelijke, een op gronden van al
gemeen belang berustende. Stelde het
Kabinet de Kabinetsquaestie, wel
nu, de Kamer doe wèl en zie niet om!
Zij is er toch niet, om altijd „ja" te
zeggen. Waarom zou zij dan niet wor
den afgeschaft? Zij luistere dus noch
naar haar fanatiek mede-lid dr. Wolt-
jer, noch naar den veel belezen mr.
Van der Biesen, noch naar den als
wetten-maker roemloozen minister,
maar naar de stem van haar gewe
ten, en naar de eischen van het volks
belang, dat niet gebaat wordt door
geen- óf half licht, maar door het vol
le licht der vrijheid en der weten
schap, welke steeds gebloeid hebben in
onze vrije Nederlanden.
Maar welk ministerie zal dan op
moeten treden, als dit Kabinet nu
heenging
En hij vervolgt:
Men gewaagt van een cabinet d'af
faires, maar ik geef daaraan de voor
keur boven een Kabinet, dat alles over
hoop haalt, alles op losse schroeven
zetin den persoon van zijn premier
alle gezag wil concentreerende
Kroon, naar mr. Van Houten's woord,
maakt tot een ornamentin zijn be
noemingen ongehoord partijdig is, en
weldra elke „christelijke" borst zal
hebben getooid met een ridderkruis,
en eiken partijganger plaats zal heb
ben gegeven in een of andere com
missie. Zulk een partij ministerie in
den allerongunstigsten zin van 't
woord wenschen wij niet te helpen be
stendigen. Dan veel liever een ca
binet d'affaires
sumKI. Borssen, wethouder van
BlaricumJ. Majoor, landbouwer te
Laren; H. Vos, jager te Laren; A.
A. H. Hosang, burgemeester van Bla
ricum (die beklaagde deed arrestee-
ren).
Door mr. F. van Lennep worden
alsnu tal van vragen gesteld aan
voormelde getuigen, die voornamelijk
liepen over de gebeurtenissen op de
j.l. Schaardagen van Stad en Lande
van Gooilandover het feit, dat voor
leden en Erfgooiers van de partij der
Gerechtigden die dagen de toegangen
tot de Gooische Meent afgesloten
warenover den Blaricummerweg
naar 't Slot, waarvan in het proces
verbaal gesproken wordt.
ministerie blijft bij zijnen eisch en
voegt er aan toe, dat, zoo het wapen
geladen geweest was, hij voorzeker
geen geldboete, maar hechtenis ge
vraagd zou hebben, lettende op de
ernstige tijden, waarin het feit voor
viel.
De uitspraak wordt bepaald op 24
dezer.
Rechtszaken
Dr. Bronsveld en de H.O. Wet.
Dr. Bronsveld schrijft in zijn „Kro
niek" over de Eerste Kamer en de H.
O.-wet
„Leest men het Kamerverslag, dan
zou men geneigd wezen om te zeggen:
de Kamer kón een ontwerp, waarte
gen zóó veel bezwaren worden aange
voerd, onmogelijk aannemen.
Naar ons allerbescheidenst gevoelen
zal de Eerste Kamer wijs doen, als zij
zich stelt op practisch standpunt.
De Kamer telt onder hare leden ve
le oud-professoren en gewezen, of nog
dienst doende, predikanten, en die
hebben een tournooi aangeboden, dat
schitterend heeten mocht. Wijsgeeri-
ge. pedagogische en theologische be
ginselen werden bepleit en bestreden
welsprekend, geleerd, geëleveerd. Maar
wat is er weinig gesproken over de
wet-zelf, over de gebrekkige waarbor
gen, waaronder vrije universiteiten ge
lijk zullen gesteld worden met de open.
bare universiteiten. Ook over de fi-
nancieele gevolgen, welke bet wets
ontwerp na zich sleepen zal, is in de
Tweede Kamer weinig gezegd. Het
komt mij voor, dat de Eerste Kamer
deze dingen voorop moet stellen. Hoe
minder gelegenheid zij dr. Kuyper
geeft, om door sofismen en oratori
sche kunstmiddelen zijn ontwerp aan
te bevelen als een uiting van liefde
voor vrij-onderwijs hoe waardiger zij
zijn poging wederstaat, om het voor
te stollen, alsof nu de ouders gedwon
gen werden hun zonen te werpen in
de Moloch's armen van een zielen-
moordend ongeloof hoe duidelijker zij
DeVlissingsche bookmakerakwestle
Men meldt uit Londen aan de „Mid-
delb. Ct.":
Vrijdag kwam de Mackenzie-zaak
i opnieuw voor in Bowstreet Police
Court.
Alles verliep op dezelfde manier als
de vorie-e maalde eene getuige na
Mr. van Lennep waagt o.a. aan den den andere kwam voor en legde be-
getuige KI. Borssen, wtehouder te 1 zwarende verklaringen af.
Blaricum, of hij medegewerkt heeft I De gewichtigste was wel, dat voor
tot het besluit om den weg naar de de Cesarewitch dOOO pd. st. in prijzen
Meent af te sluiten? Getuige ant- ^aangeboden waarvan evenwel
wnnvHf V9T, riwn" 19lechts 2000 pd. st waren uitbetaald,
woordt van „neen terwijl de overblijvende 3000 pd. st.
Op een vraag antwoordt getuige jGus f36.000, te vergeefs werden ge-
H. Vos uit Laren, dat vroeger de hek-reclameerd.
ken, toegang gevende tot de Meent, j Aan het slot der zitting vroeg de
nimmer gesloten waren, advocaat van Mackenzie weer om
Op een vraag van mr. van Lennep1 terugbetaling der 1200 pd. st., die de
aan getuige Hosang, burgemeester van politie in beslag had genomen. Hij
Blaricum, op wiens last de hekkenvoerde nueennieuwargument aan,
ffftsloten riin qntwonrdde deze niet zeggende dat de politie erkende, dat
gesloten zijn antwoordde deze „met deze 1200 gt w bijeengeko_
op mijn last Op een tweede vraag meu uit betalingen, welke met die
wordt door hem geantwoord enkele strafvervolging niets te maken heb-
wel op mijn last, b.v. dat van Meeu- ben, daarmee geen verband houden.
wis-Raven." De inspecteur van politie, Harrow,
Aan dezen getuige wordt eveneens gaf dit toedoch toen stond een
gevraagd of „de Blaricummerweg ander advocaat op, die den rechter
naar 't Slot" op den Legger voorkomt,mededeelde, dat hij vier heeren ver-
..,1 tegenwoordigde, en in wier naam hij
waarop door hem geantwoord wordt: aaBnspmak maakte op die 1200 pd. st
ik heb dien Legger niet gemaakt. Hierop volgde een gedachtenwisse-
Nog zegt deze getuige, dat de bekl.jing tusschen beide advocaten en den
Fl. Vos tegen hem gezegd heeft,dat rechter, den heer Marsham met het
het eene domheid van hem geweest gevolg, dat laatstgenoemde opnieuw
was, de revolver bij zich te houden", weigerde die 1200 pd. st. geheel of ge-
De Erfgooiersqnaestie.
I Zaterdag is te Hilversum behan-
j deld voor het kantongerecht de zaak
i waarbij de heer Floris Vos, voorzitter
j van het hoofdbestuur der Gerechtig
den der Gemeene Weiden en Heiden
i van Gooiland, aangeklaagd is op den
2en Mei 1904, op den openbaren weg
te Blaricum een revolver te hebben ge
dragen. Als gevolmachtigde van be-
j klaagde trad op mr. Frank van Len
nep, van Amsterdam.
De onbezoldigde rijksveldwachter,
W. Slagveld, blijft bij zijn proces-ver
baal en zegt dat hij, nadat de heer
Fl. Vos gearresteerd en naar het ge-J
meentehuis te Blaricum gebracht was,
aldaar, hij lediging zijner zakken, ook
'een revolver heeft te voorschijn go-1
bracht. Verbalisant heeft genoemden
beklaagde, voordat hij naar het ge-j
meentehuis gebracht is, gezien op den
Blaricum. Noch zegt hij, dat de revol-1
een openbare weg in de gemeente
Blaricum. Nog zegt hij. dat de revol-,
ver niet geladen was, noch dat debe-j
klaagde eenigerlei ammunitie bij zich]
had. Hij heeft toen den beklaagde
gevraagd, of hij vergunning had tot i
het dragen van verboden wapenen,
waarop door beklaagde is geantwoord:
alleen van den burgemeester van I
Naarden.
Als getuigen décharge zijn gedag-!
vaard mr. C. J. Hartzfeld, te Amster-j
dam; mr. J. E. C. Schook te Hilver-i
deeltelijk uit het beslag vrij te laten.
Hierna werd de zaak opnieuw ver
daagd nu tot Dinsdag 5 Juli.
Land- en Tuinbouw
Mr. Van Lennep wenscht nog deze
vraag te doen„Aan wie behooren de
gemeene Heide en Weide?"
Door den kantonrechter wordt het
stellen van deze vraag geweigerd,
hetgeen reeds met meerdere vragen
gebeurd is, als hebbende, volgens.denLandbouw-ongevallen- Tcrzekcring
kantonrechter met de zaak mets te i
maken. j De commissie, door het hoofdbe-
De ambtenaar van het Openbaar stuur van de Groninger Maatschappij
Ministerie zegt, dat het den beklaagde van Landbouw en Nijverheid benoemd
ten laste gelegde wettig en overtui-om het hoofdbestuur te dienen van
gend bewezen is. Er is hier alleen j advies over het vraagstuk dea* land-
verschil-kwestie over den naam van bouw-ongevallen-verzekering, is met
den weg, waarop het feit plaats had, haar taak gereed gekomen. Aan het
welke weg als zijnde een openbare einde van een zeer uitvoerig en be-
erkend wordt ook door beklaagde. i langvvekkend rapport komt zij tot de
Hij vraagt veroordeeling tot eene volgende conclusiën
geldboete van f 2 of 2 dagen hechte-1 1. Het is wenschelijk, dat er zoo
nis en verbeurdverklaring van de inspoedig mogelijk eene wet tot stand
beslag genomen revolver. j kome, waarbij de personen, die werk-
Mr. van Lennep houdt alsnu uit-zaam zijn in het landbouwbedrijf,
voerig pleidooi, waarin hij o.m. be-1 verzekerd zullen zijn tegen de gelde-
toogt, dat de Blaricummer weg naar.lijke gevolgen van een ongeval.
,,'t Slot", waarvan in de dagvaarding2. Het begrip „landbouwbedrijf
gesproken wordt en waarop het dragen dient in ruimen zin to worden op-
van verboden wapenen moet zijn voor- gevat
gevallen, niet op den Provincialen j 3. De landbouw-ongevallen-verzeke-
Legger voorkomtdat de beklaagde j ring dient in eene afzonderlijke wet
geen dadelijk bruikbaar wapen heeft te worden opgenomen en afzonderlijk
bij zich gedragen, aangezien de re-ite worden geadministreerd,
volver niet geladen was, zich bevond j 4. Het is wenschelijk, dat onder de
in een zak, die met een knoop geslo- verplichte landbouw-ongevallen-verze-
ten was en de beklaagde geenerlei j kering zullen vallen alle arbeiders en
ammunitie bij zich haddat hij op alle familieleden van het hoofd van
dien genoemden weg alleen was voor i bedrijf, welke in het landbouwbedrijf
de noodzakelijke verdediging van zij- j tegen loon werken, alsook de landbou-
ne belangen en die van andere Erf-1 wers zeiven, die in den regel in hun
gooiers; voorts nog eene onjuistheid bedrijf per jaar niet langer dan 600
in de redactie der'dagvaarding enarbeidsdagen vreemde hulp behoeven
concludeert tot vrijspraak. i te gebruiken.
De ambtenaar van het openbaar5. Voor alle anderen, die niet vallen
Feuilleton.
Naar hut Duilseh.
37)
>lï
Ben-je daar eindelijk! zeide hij
iet een diepen zucht. Ik heb lang op
moeten wachten.
Vergeef me, 't was mijn schuld
iet, antwoordde August bedaard, ter
ijl hij tegenover hem plaats nam
kon immers niet vermoeden, dat....
En ik maak je er ook geen ver-
ijt van. Tot mijn leedwezen kon ik
it gesprek niet tot morgen uitstellen;
en fatale geschiedenis dwingt mij....
U heeft gespeeld
Bah, om zulke beuzelarij zou ik
hulp niet inroepenik wacht mij
oor groote verliezen en beschouw het
iel alleen als een middel om den tijd
I dooden. Neen, August, het is een
Qdere zaak oude schulden, die, he-
*"i, nog niet betaald zijn en in zeke-
zin als eere-schulden gelden.
En hoe groot is de som vroeg
Qgust, terwijl hij de wenkbrauwen
sn weinig fronste.
De graaf draaide aan de punten van
™jn witten snor en haalde minachtend
de schouders op.
-Voor jou een bagatel, antwoordde I iï'Sd g g emShge
hijeen ronde som van vijf duizend K
thalers.
Maar nu verzoek ik u toch
Parole d'honneur, als de lui ge
duld hebben, zou ik je niet lastig val-
1 oTO ATo o'/ii .lil 4i.
be-
Het is de laatste eisch, dien ik
je doe, antwoordde de graaf korze
lig daarmee is alles uit de wereld
geholpen en ik denk dat dit offer te
brengen..
rifnen vader Sm d?t' de PL"8 1,1 bren» het mat
°ln™ 7*?F dl' Otter zal brengen I moet toch ook de toekomst ik 't oog
"w.?1 kleingeestige men- bonden. Ik ben geen Croesus, mijn
fm L eeov; »!11 elkaar geslagen j vorm°gen kan uitgeput raken en -k
£1m^n3chappehjk op beb geen iust in Amerika nog eens
?er ls de. brief dien hun j mijn geluk te beproeven. Eerlijk be-
advocaat geschreven heeft; lees dien|kend, kwam ik weder in 't land met
eens, de mai^ schijnt geen gekheid te: het voornemen om door een rijk hu-
willen verstaan. welijk mij een zekere positie te ver-
August had het schrijven ontvouwd;
hij schudde wrevelig het hoofd, ter
wijl de graaf ijverig de glazen van
zijn lorgnet wischte en daarbij van
schaffen.
Heel goed, onderbrak de graaf
niets verhindert je in dit voornemen.
...- - - - j waarmee ik 'tgeheel en al eens ben.
tijd tot tijd een onderzoekenden blikDaar heb je bijvoorbeeld je nichtje
Selma...
Als ik een blauwtje wil halen-
moet ik naar Selma gaanzij zal
het mij zonder aarzelen geven.
Als je dat zeker weet, zou het
natuurlijk een dwaasheid zijn, haar
al een keus
op zijn zoon wierp.
I Men dreigt mij met maatregelen,
welker uitvoering ik niet mag af
wachten, begon de oude heer weder,
en zooals de zaken nu staan, moeten
de schulden natuurlijk betaald wor
den. Door een aanwijzing op jouw j te vragen. Heb je dan
bankier kan dat snel en zonder moei-, gemaakt?
te geregeld worden. Helena von Thalstein
August was opgestaan hij wandel-Hm. nieuwbakken adelsprak
de op het mollig tapijt met groote I de graaf minachtend. De grootouders
schreden op en neer. der jonge dames waren onberoemde
Ik kan die schuld wel betalen,handwerkslui.
sprak hij, maar door zulke herhaalde! Dat schrikt mij niet af; de pre-
aanvallen op mijn beurs wordt mijn sident von Thalstein moet een groot
vermogen opeen wijze gesnoeid, die kapitaal bezitten...
Dat zegt men; of het echter
waar is...
Het moet waar zijnik heb het
van verschillende kanten gehoord.
Ook spreken daarover de kostbare in
richting en de levenswijze dier fa
milie.
Ben je al vaak daar aan huis
geweest
Ja; mevrouw is verzot op mij
en ik geloof, dat de jonge dames zich
reeds het hoofd breken wie van bei
den ik zal nemen.
Dus is het pad al gebaand?
Op alle mogelijke wijzen. Zelfs
met den menschenschuwen, wantrou-1
wigen broeder van den president heb
ik vanavond een warme vriendschap
gesloten en mij ook van dien kantl
een belangrijke erfenis verzekerd.
Over het rood gelaat van den graaf
gleed een beteekenisvol glimlachje.
De voorbereidselen laten dus
niets te wenschen over. zei hij, en i
als je werkelijk besloten bent...
Vast besloten.
Beproef dan je geluk
Zelf kan of wil ik dat niet doen.
antwoordd^ Augustik wou u vra-
gen in mijnen naam om de hand van
Helena te verzoeken.
- En waarom moet ik dat doen?
vroeg de graaf, dien dit scheen te
verrassen, ie schijnt dus nog niet zoo
heel zeker van je zaak te zijn...
Volkomen zeker, maar ik wensch
dat u die overneemt om met den
president de voorwaarden van het
huwelijksverdrag vast te stellenu
kunt dat beter dan ik.
Jawel, je bedoelt den bruidschat,
knikte de oude heer. Daar heb je
gelijk in. Heb je omtrent dat punt mij
ook bijzondere voorschriften te ge
ven?
Neen. ik laat het aan u over,
alles zoo voordeelig mogelijk te schik
ken. U zult immers wel hooren wel-j
ken voorslag de president u doen zal. i
In elk geval eischt gij een flinke som 1
in contanten of solide effecten! Voor
het geluk met onze hoog aanzienlijke j
familie nader verbonden te worden, i
kunnen die lieden zich wel een groot
offer getroosten.
Laat maar aan mij over oin j
hen daarop opmerkzaam te maken
je zult over mij tevreden zijn.
Hij schonk de rest uit de fleseh
in zijn glas en dronk liet langzaam
uit, August stond in gedachten ver
diept tegenover hem en wierp de uit
gedoofde sigaar op het aschbakje.
Hoe groot is eigenlijk je ver
mogen? \Toeg de oude heer na een
poos.
Ik weet het zelf niet; een be
langrijk deel zweeft nog in gevaar.
Gelukt het mij dit gevaar af te wen
den, dan... maar het is toch in elk
geval beter bij de keuze eener toe
komstige echtgenoote naar een flïn-
ken briudschat uit te zienmen kan
nooit vooruit weten wat ons in de
toekomst boven 't hoofd hangt.
Zeer waar, bevestigde de graaf;
men doet er altijd goed aan met ze
kere factoren te rekenen. Je zult me
dus morgen een ordebriefje op je
kassier geven?
Is het werkelijk de laatste?
Dat heb ik immers al gezegd en
hoop, dat je aan mijn woord niet zult
twijfelen.
Nu goed, ik^al u het geld geven,
zei August na kort overleg, en de
graaf trok nu aan het schelkoord om
den bediende te roepen.
Onmiddellijk kwam deze met een
brandenden armblaker om den ouden
heer naar zijn slaapkamer te bege
leiden. August echter liep nog een
geruimen tijd op en neer, alvorens
hij zijn eigen vertrek opzocht.
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
In de kleine woonkamer van den
slotenmaker Waldmann was dezen
namiddag een talrijk gezelschap ver
gaderd de koffiekopjes kletterden
onophoudelijk en de tabaksrook, die
het geheele vertrek vulde, werd met
elke minuut dichter.
De vier verloofden waren dra met
elkaar bevriend, Dacher en Weber
stonden reeds met den ouden sloten
maker op een vertrouwelijken voet
en de oude heer in koffiekleurige jas.
die in hun midden zat. scheen zich
ook in dezen kring zeer op zijn ge-
