dat onder de Japanners uitmuntende
scherpschutters zijn.
In verband hiermede vermeldden we
het bericht uit Warschau aan de „Ti
mes", dat alle reserve-officieren van
dat district onder de wapens geroepen
zijn. Men heeft hun vijf dagen tijd
gegeven om hun particuliere zalton in
orde te brengen, voor zij naar het
oorlogsterrein moeten vertrekken.
Raissoeli.
De „Daily Mail" publiceert een brief
van zijn bijzonderen correspondent te
Tanger, welke Raisoeli hem zond.
Raisoeli betoogde dat hij met de ge
vangenneming van de heeren Perdi-
caris en Varley niets vijandigs be
doeld had tegen de Europeanen. Het
was hem alleen te doen een 'wraak
middel tegen Abdsadit, den gouver
neur van Tanger, die jaren lang reeds
zijn stam vervolgt.
Raissoeli zou de Europeesche troe
pen, zoodra zij in Marokko geland
zijn, slag leveren.
De karavaan met de 350.000 pesetas
losgeld voor den Amerikaan Perdica-
ris is naar Raissoeli vertrokken. Waar
schijnlijk zal dus de zaak deze week
tot een einde komen. Perdicaris geniet
een goede gezondheid, maar sijn me
degevangene Varley is ongesteld. Bei
de werden goed behandeld.
De vereering voor de
Amerikaansclie vlag.
De Amerikaansche vlag, die van 16
Juni 1777 dateert en dus ouder is dan
de Britsehe (1801), Fransche (1794) en
Spaansche (1785), is de laatste twaalf
jaren meer en meer het voorwerp
van een bijna afgodische vereering
geworden. Zij is altijd in het volks
lied meer geprezen dan die van alle
andere landen en sinds 1890 wordt de
16e Juni in de meeste Staten op de
scholen en elders gevierd.
De groote nationale vrouwenveree-
niging tot ondersteuning van nood
lijdende veteranen uit den burger
oorlog (Woman's Relief Corps) ver
hoogde die vereering van de vlag nog,
door er voor te zorgen, dat zij het
heele jaar door boven iedere school
wappert. Men plaatst de vlag op den
voorgrond als een symbool, dat gods
dienstige vereering eischt. In New-
York gaf men eenigen tijd geleden
een boek uit, waar in tamelijk dwaze
gebeden stonden afgedrukt, bijv.
..Laat ons de wetgevers van onzen
grooten Staat danken voor de wet.
die boven elke school de vlag laat
waaien."
In de laatste jaren is een steeds
meer aanhangers krijgende beweging
ontstaan, die zich ten doel stelt, zich
te verzetten tegen het gebruik dei-
vlag tot handelsdoeleinden, bij het
aanprijzen van waren, enz., men ziet
daarin ..beleediging der vlag".
In 1897 is tot dit_ doel een wetsont
werp bii het Congres ingediend, en
sedert is een American Flag Associa
tion opgericht, die haar fort maakt
van het ontwerpen van dergelijke
wetsbepalingen. Veel succès hebben
dergelijke wetsontwerpen tot dusver
niet gehadin 1899 heeft het opperste
rechtscollege van Illinois een wet in
zake vlagschennis als strijdig met dc
grondwet verklaard en hetzelfde ge
schiedde onlangs een in New-Yorktot
stand gekomen wet, welke door den
thans zoo dikwijls genoemden rechter
Parker voor ongeldig werd verklaard.
Maar de publieke opinie oordeelt
gunstig over de beweging tot religi
euze vereering van de vlag.
Eenigen tijd geleden eischte een
man in Cincinnati echtscheiding, om
dat zijn weinig vaderlandslievende
vrouw hem had belet, een vlag van
zijn bierhuis te laten wapperen. An
deren echter noemen de vlagvereering
louter afgodendienarij.
Deze houden zich bezig met de kunst
matige voeding van zuigelingen en
deelen onder de arme bevolking tegen
lagen prijs of om niet gesteriliseerde
melk uit. Prof. C. Fraenkel heeft de
resultaten van den arbeid dezer ver-
eeniging in 9 plaatsen in Frankrijk
met het oog op de zuigelingensterfte
nagegaan en verkreeg de volgende
cijfers i
Sterfte in het le levensjaar op 1000
geborenen
Vóór de werkzaam- Gedur. de werk-
heid van de Gouttes zaamh. der Gout-
de Lait. tes de Lait.
Elboef 284 307
Havre 207 219
Fécamp 214 194
Grenoble 168 141
Nantes 182 140
Bourg 141 130
Nancy 183 177
Rouen 305 262
Versailles 189 180
Het groote nadeel van de werkzaam
heid der vereeniging is, dat zij de
kunstmatige voeding der zuigelingen
bevordert en de borstvoeding tegen
gaat. De ongunstige uitkomsten in
plaatsen als Elboef en Havre moet
volgens Fraenkel toegeschreven wor
den aan slecht toezicht niet behoor
lijke toediening en het gebruik dat
nog algemeen in Frankrijk schijnt te
bestaan, om lange spenen aan de zuig-
flesschen te doen.
I.ebandy.
Jacques Lebaudy heeft zich naar
de Matin" verneemt te Brussel
laten interviewen. Hij begon met te
verklaren, dat hij zich in Brussel ge
vestigd heeft, omdat de souvereinvan
den onafhankelijken Congostaat daar
ook woont. Verder zeide hij, de dag
bladen niet te lezen. „Hun meening"
klonk het vorstelijk, „is ons onver
schillig, wij werken zonder ons door
iemand of iets van streek te laten
brengen."
Toen de journalist er Lebaudy aan
herinnerde, dat men hem zijn rech
ten op de Sahara betwist, antwoordde
de Keizer
„Niemand kan ons onze rechten
betwisten wij h ebb erf daarover de
beste Engelsche en Belgische rechts
geleerden geraadpleegdzij erkennen
eenstemmig ie onbetwistbare wettig
heid van onze inbezitname van de Sa
hara.
Kindersterfte.
Om de groote kindersterfte in Frank
rijk tegen te gaan, hebben zich twee
vereenigingen gevormd: ..de Consul
tations de Nourrissons" en de „Gout
tes de Lait". De Consultations de
Nourrissons hebben zich tot taak ge
steld om de jonge moeders met raadj
en hulp ter zijde te staan en het toe
zicht uit te oefenen op de kinderen tot!
het tweede levensjaar. Hun doel is oml
door toespraak, onderwijs, belooning
en ondersteuning, de natuurlijke voe-j
ding der kinderen met moedermelk te
bevorderen. Het gevolg van hunne
werkzaamheid is uitstekend geweest.
Van 636 kinderen b.v. die sedert 1892
door de drie Consultations aan de
Charité, de Maternité en het gesticht
Tarnier te Parijs verzorgd werden,
zijn er 39, en hieronder slechts één
aan diarrhee gestorven. Doch watbe-
teekenen ruim 600 kinderen gedurende
een aantal jaren te Parijs, 's Is een
droppel aan den emmer.
Op een ander terrein valt de werk
zaamheid van de Gouttes de Lait.
De weg naar Lhassa.
Onze telegrammen meldden dat den
25n Juni naar Lhassa zou worden op
gerukt door de Tibet-expeditie, zoo
voor dien tijd geen bevoegde onder
handelaars door den Dalai-lama naar
Giangtse gezonden werden. Deze da
tum was reeds hekend als die, waar
op het ruim gestelde ultimatum ver
liep. Het is zoo goed als zeker, dat
men in de hoofdstad van Tibet er niet
over denkt toe te geven aan de Engel
sche eischen en dat dus John Buil
genoodzaakt zal worden om te doen
wat hij gezegd heeft, om zijn dreige
ment in een daad om te zetten.
Zoo noodig wordt dit nog bevestigd
door de Times, die verzekert, dat er
waarschijnlijk 20.000 Tibetanen onder
de wapenen staan en dat de priester-
regeering alle krachten inspant. Niet
alleen verhoogen nieuwe wapenen en
betere ammunitie voortdurend het
vijandelijk weerstandsvermogen, maar
ook is het niet tegen te spreken, dat
zij de kunst des oorlogs in "de prak
tijk leerenj De taak, die den Eng ei
schen generaal Mac Donald wacht,
zal dus zeer zwaar zijn.
Met de voorbereidingen der Engel-
schen wordt men tusschen de regels
der dagbladberichten en door directe
mededeelingen zoetjesaan meer be
kend. Generaal Mac Donald zal 24 Juni
den dag voordat fiet ultimatum in
werking treedt te Giangtse komen. De
troepen, die hij ter versterking van de
daar staande 7 a 800 man heeft ont
boden, verzamelen zich bij de vesting
Phari, waarheen heden de laatste af-
deeling uit Koembi oprukt.
Phari ligt 120 K.M. ten Zuiden van
Giangtse. 70 K.M. verder in Gangtok
is het vaste hoofdlazaret ingericht en
in Lebong is men bezig met het bou
wen van een nieuw hospitaal voor 750
bedden. Het gewondentransport is een
der grootste moeilijkheden van dezen
veldtocht, waarin wij Engeland zich
onberadenerwijs hebben zien wikkelen,
want trots alle inspanning der offi
cieren op de forten der verbindings
lijn en trots de als voortreffelijk ge
roemde maatregelen kan dit transport
slechts 'langzaam geschieden ten ge
volge van de moeilijkheden van het
terrein. Bij Gangtok houdt alle wagen-
en karrentransport op en van-daar
kan men voor het nazenden van le
vensmiddelen en materiaal voor de
expediiie en de terugzending van ge
wonden enkel muildieren of dragers
gebruiken. De beste verdedigingsmid
delen blijkt Tibet, zooals wij dadelijk
betoogd hebben, in zijn natuurlijke
gesteldheid te bezitten.
De leiders der expeditie, de militaire
.kommandant-generaal Mac Donald en
de „diplomaat" overste Younghusband
zijn overigens niet uitsluitend in mi
litaire maatregelen verdiept, maar ge
bruiken ook den tijd van wachten tot
het aanknoopen van vriendschappelij
ke betrekkingen met de hoofden dn
den omtrek. Zoo vertoeft te Phasi op
het oogenblik weer de hoofdman van
Boetan op bezoek en terwijl de gene
raal om hem te vermaken allerlei
voorstellingen op artilleristisch gebied
deed ten beste geven en hem b.v. op
het schouwspel van de werking van
een raaxim-kanon onthaalde had
Younghusband allerlei vertrouwelijke
gesprekken met hem. De een liet hem
dus de gepantserde vuist zien, voor-
loopig in onschuldigen vorm. De an
der maakte hem natuurlijk het hof.
De Engelsche bron waaruit al deze
mededeelingen stammen zwijgt echter
volkomen over het resultaat van bei
der streven.
Over de beweerde hulptroepen die
de Tibetanen van de zijde van de
Mongoolsche Boerjet'en uit het Russi
sche gebied zou krijgen, zwijgt men
in den laatsten tijd volkomen. Mis
schien hebben de Russen stamver
wanten der Tibetanen voor hun gehei
men dienst in het land opgevoed,
doch in grooten getale kan dit niet
het geval zijn, want anders zoo
redeneert de Engelschman had
men van hun verblijf wel wat ge
hoord. Men vermoedt nu, dat de Daily
Mail wel iets, dat misschien juist
was vernomen heeft, maar in haar
vreugde een belangrijke onthulling te
doen het bericht geweldig heeft opge
blazen. Zelfs wil men nu het daartoe
terugbrengen, dat er naar allen schijn
lieden in Tibet moeten zijn, die meer
van Europeesche oorlogvoering weten,
dan de Tibetanen in het begin van.
den „oorlog" toonden te doen. Vooral
op liet punt van versterkingen aan
leggen moeten zij toen een kinderlij
ken eenvoud aan den dag gelegd heb
ben, terwijl nu hun laatste verrich
tingen op dat gebied aan alle moder
ne eischen beantwoorden. De loopgra
ven en gedekte wegen, die nu pas op
geworpen waren zijn van schietsleu-
ven voorzien zoodat men er ook daar
om op verdacht is dat het geen lichte
taak zal zijn de versterkte Tibetaan-
sche troepen daaruit te werpen.
Maar wie is degeen, die de eenvou
dige inboorlingen deze kunst heeft ge
leerd? Is er een oorlogsgenie opgjr
staan in hun midden "nu de heilige
stad bedreigd wordt, of moeten wij
denken aan hulp van buiten, van
Rusland
De teleurstelling van
een impresario.
Een navolger van Barnum kwam op
het idee om op de tentoonstelling van
St. Louis een paar van de Amerikaan
sche dwergen tentoon te stellen, waar
van Stanley in zijn werken spreekt.
Hij trok naar den Congo met het plan
door te dringen tot aan de Aruwimi.
Men raadde hem dat echter af, onder
het argument, dat de dwergen zich
niet zoo heel gemakkelijk lieten van
gen. Gedienstige geesten waren echter
bereid den impresario aan een paar
dwergjes te helpen. Zoo gebeurde het.
Blij ging de man weer aan boord. Tot
zijn schrik ontdekte hij echter, dat
de dwergen aan het groeien gingen als
kool. Toen hij in Amerika aankwam
konden zijne dwergen al doorgaan
vooi* „reuzendwergen" en eén paar
maanden later zag ieder, dat het ge
wone jonge negers waren.
Bandieten.
Onlangs verspreidde zich de tijding,
dat een Siciliaansch grondeigenaar,
een millionair van 73 jaar, Lanza ge-
heeten, brieven had gekregen, die hem
met den dood dreigden, zoo hij niet
zekere som op een aangeduide plaats
deed neerleggen. De heer Lanza gaf
de overheden kennis van het geval, en
sloeg er verder geen acht op. Op den
avond van den 9n dezer nu lag hij te
Malamoliera, bij Cesaro, in zijn villa
te bed, toen verscheidene gemaskerde
en van het hoofd tot de voeten gewa
pende bandieten zijn kamer binnen
drongen. Met den dolk in de hand
dreigden zij hem af te maken, zoo hij
een enkelen kreet liet hooren en hun
niet dadelijk een bepaalde som ter
hand stelde.
Bevend stond de oude man op,
kleedde zich en opende zijn secretaire,
waarin twee duizend lira's lagen, wel
ke hij onmiddellijk overhandigde.
Daarmede echter niet tevreden, stop
ten de bandieten hem een prop in den
mond en noodzaakten hem, hen naar
buiten te volgen, waar zij hem op een
muilezel plaatsten, om daarna met
hem in het kreupelhout te verdwij
nen.
Alles doet vreezen, dat de bandie
ten, om zich te wreken, hem zullen
dooden, of voor zijn invrijheidstelling
een geduchten losprijs zullen eischen.
Tal van Karabiniers te voet en te
paard zijn uitgetrokken, om de boos
wichten te zoeken.
ifiT*-"
Lastige lui.
In de Hongaarsche Kamer heeft de
oppositie Maandag weer eens een
schandaaltje verwekt naar aanlei
ding van het gebruik der Duitsche
taal, die het toch maar ontgelden
moet re>chts en links van de Leitha.
De aanleiding was een interpellatie
van den afgevaardigde Olay, over
een missive der regeering- aan den
burgemeester van Debreczin, waarbij
deze ondanks zijn weigering werduit-
genoodigd gehoor te geven aan een
brief van den Oostenrijksch-Hongaar-
schen consul te Galatz, hoewel die
brief in het Duitsch was gesteld.
Tisza antwoordde, dat de dienst-
taal der diplomatie de Duitsche was
en sprak zijn afkeuring over de hou
ding van den burgemeester voor
noemd uit. Daar kwam de oppositie
met verontwaardiging tegen op, ter
wijl de afgevaardigdeKubik schreeuw
de „Ik verwonder mij, dat het
schaamrood u het gezicht niet ver
brandt
Kubik werd voor deze uitdrukking
onder censuur geplaatstmaar bo
vendien moesten nog verscheiden af
gevaardigden tot de orde worden ge
roepen voor de heeren chauvinisten
tot bedaren waren gebracht over Tis
za's landsverraad en den heldenmoed
van den martelaar van Debreczin.
Dinsdag verlangde de oppositie nog
een geheime zitting over deze zaak,
opdat zij vrijer haar hart andermaal
kon uitstorten over de kwestie. Tisza
was voor dienstzaken naar Weenen
en had er dus geen lopt van.
Harikaric
Bij de in 'toog vallende bewonde
ring, die de Engelsche pers voor den
Japanschen bondgenoot aan den dag
legt, is er één ding, wat zij toch niet
goed kan zetten, en dat is de oud-
Japansche zede van de harakiri, den
zelfmoord door het opensnijden van
den buik, waarvan men telkens leest.
Juist de Engelsche vrienden der Ja
panners vinden het zoo zonderling,
dat deze barbararsche gewoonte nog
bestaat, omdat de „Japs" zich overi
gens zoo uiterst consequent en vol
komen de Westersche beschaving heb
ben eigen gemaakt.
De „Times" heeft het onderwerp
belangrijk genoeg geacht voor een in
terview met den Japanschen overste
Asima. Deze heeft de nieuwsgierig
heid van zijn ondervrager kort en
bondig beantwoord met als zijn mee
ning en die van de meeste1 zijner
landgenooten te verkondigen, dat, al
mogen sommigen het beschouwen als
een nuttelooze opoffering van men-
schenlevens, het nu eenmaal een ge
bruik der Japanners is, hetwelk hij
niet kan betreuren, dat hij de vele
dingen, die ondersteboven geworpen
en veranderd zijn in Japan, tot op
den huidigen dag is behouden.
Men moet erkennen, dat de geschie
denis van dezen oorlog overste Asima
wel het recht geeft te zeggen, dat de
groote meerderheid zijner landgenoo
ten het met hem eens is.
Sedert 1868 opgesloten.
Zoo nu en dan leest men, dat een
stokoude man, een ongelukkige vrouw
of een idioot kind jaren achtereen
door de familie wordt opgesloten.
Dat een broeder met zijn zuster een
anderen broeder bijna veertig jaar
hóeft opgesloten, heeft men zeker nog
nooit gehoord. En toch is het gebeurd
en niet eens zoo ver over de gren
zen, namelijk te Hal, België.
Een anonieme brief aan de Brussel-
sche politie gericht, meldde, dat het
zeer geachte gemeentecraadslid Buc-
krey en zijn zuster tientallen jaren
op hun gemeenschappelijke bezitting
een jongeren, doodgewaanden broer
gevangen hielden.
In den beginne dacht de politie, dat
zij hier te doen had met een der vele
anonyme beschuldigingen, die zij zoo
dikwijls krijgt, en die bij een onder
zoek valsch blijken, temeer daar de
familie Buckrey een zeer goeden
naam had. Toen men echter tot een
onderzoek overging, bleken de be
schuldigingen maar al te waar.
Sedert het jaar 1868 hield de familie
Buckrey haar broeder in een kelder
opgesloten. De thans 56-jarige man
had in geen 36 jaar het daglicht aan
schouwd. Zijn toestand was afgrijse
lijk. De ongelukkige zag er als een
lijk uit. Zijn hoofd is geheel kaal,
baard en snor daarentegen hebben
een ongekende lengte gekregen. Ten
gevolge van zijn lange eenzaamheid
was hij niet in staat een woord te
spreken en maakte in het algemeen
den indruk van een dier.
De oorzaak van deze onmenschelij-
ke daad der familie Buckrey is geld
zucht, daar zij zich het vermogen van
den stumperd hadden toegeëigend.
De moord te Berlijn.
Steeds vaster wordt de justitie ver
sterkt in haar vermoeden, dat de
moord op Lucie Berlin in de woning
van vrouw Liebetrut moet hebben
plaats gehad en opnieuw heeft zij
daar huiszoeking gedaan in tegen
woordigheid dezer vrouw. De woning
is verzegeld en staat onder voortdu
rende bewaking der politie.
Bij de nieuwe huiszoeking moest
vrouw Liebetrut nauwkeurig beschrij
ven in welken staat zij haar woning
had verlaten, toen zij voor haar po-
litieovertreding in hechtenis ging en
in welken staat zij de woning bij
haar terugkeer vond. Al haar ver
klaringen werden zorgvuldig opge
schreven en fotografisch© opnamen
werden gedaan van de woning en de
trap. De woning bevindt zich tegen
over de trap. terwijl het gezin Ber
lin op dezelfde verdieping rechts
woont. Vervolgens werden gehoor-
proeven genomen. Een politieagent
blies in de woning op zijn signaal-
fluit nadat de rechterlijke ambténa
ren zich in aangrenzende woningen
begeven hadden en zoodoende stelde
men vast, dat een niet al te luid ge-
druisch daarbuiten moeielijk hoor
baar was. Onder bet bed nam men
bloedsporen op den vloer waar en dat
gedeelte van den vloer is uitgezaagd
en voor chemisch onderzoek in beslag
genomen. Hetzelfde gebeurde meteen
stuk van het karpet, een buis van de
waterleiding en een groote reismand,
die men in de woning vond en waar
aan men eveneens bloedvlekken meen
de te bespeuren. De andere reismand
is nog steeds niet teruggevonden en
de politie doet thans onderzoek naar
alle booten en schepen, die op de
bewuste dggen te Berlijn in de Spree
gelegen hebben. Opmerkelijk is ook,
dat volgens de verklaring van vrouw
Liebetrut er een defect aan de slui
ting dér verdwenen reismand is,waar
door het deksel gemakkelijk open
sprong. terwijl de drie getuigen, die
de mand in de rivier zagen drijven,
verklaarden, dat het deksel open was.
De verdachte, Oscar Berger, ontkent
nog steeds alle schuld, en komt tel
kens met. nieuwe beweringen om zijn
alibi te bewijzen.
Wraak.
Te midden der talrijke wandelaars
lien eergisteren een jonnr meisje in de
Avenue des Champs Elysées te Pa
rijs. Plotseling snelde zij op een der
voorbijgangers af en wierp naar hern
met een flesch vitriool. De man wist
echter een ontwijkende beweging te
maken en de vitriool raakte hem niet.
Hïi bracht daarop het meisje naar
het commissariaat van politie.
Het meisje verklaarde Louise Freig-
man te he éten en achttien jaar oud
te zijn. Zij zeide dat de man, dien
zij had willen trëffen, haar in den
steek had gelaten en dat zij wraak
had willen nemen. De man beweerde
echter met het meisje niets uitstaan
de te hebben.
De commissaris van politie heeft
de vrouw naar het huis van bewaring
doen brengen. Een nader onderzoek
zal ingesteld worden.
Merkwaardige processen.
Een merkwaardig proces is voor
den krijgsraad te Metz gevoerd.
Daar stond de onderofficer Freitag
terecht onder beschuldiging van..laf
hartigheid", omdat hij den lsten Mei
toen hij zag dat een paar soldaten
een socialisten-samenkomst gingen bij
wonen, alleen maar de nummers dier
soldaten opschreef, in plaats van het
lokaal binnen te dringen en beide
mannen er uit te jagen.
Het Openbaar Ministerie eischte 3
maanden gevangenisstraf. Maar de
militaire rechters spraken den onder
officier vrij, omdat hij naar hun
oordeel eer te prijzen dan te laken
was wegens zijn kalm optreden,
waardoor hi] onordelijkheden had
vermeden.
Het Openbaar Ministerie komt ech
ter in hooger beroep.
Dan woVdt een merkwaardig geding
gevoerd tusschen de gebroeders Char
les en John Jarrow, tweelingen, voor
de rechtbank te Edinburg.
De vader der beide Jarrows stierf,
zonder een testament na te laten, en
nu komen volgens de Engelsche wet
de bezittingen aan den oudsten zoon.
Maar wie is de oudste? Charles be
weert een half uur voor zijn broeder
te zijn geboren, en dat zijn geboorte-
acte dit aanwijst. John houdt vol.
dat die geboorte^acte het resultaat is
van een vergissing, wat de familiele
den, die hij als getuigen heeft laten
dagvaarden, erkennen.
De rechters zitten over deze zaak
met de handen in het haaren ze zal
door hen ook moeilijk tot oplossing
kunnen worden gebracht, tenzij er
een Salomo onder hen steekt.
Ingezonden mededeelingen
80 cents per regel.
Het leven was my tot last
Wat al jaren ben ik niet lijdende ge
weest en wat al middelen heb ik niet
aangewend om een verandering in
mijnen toestand te brengen doch al
les was te vergeefs. Het zijn alleen de
Pink Pillen waarvan ik het bestaan
op toevallige wijze van een mijner
vrienden vernomen heb, die mij thana
met lust en opgeruimdheid mijne
werkzaamheden doen verrichten. Se
dert jaren was ik n.l. lijdende aan
eene vreeselijke maagziekte die mij
met angst het etensuur deed te ge-
moet zien. Ik was verplicht alle maat
regelen te nemen om mijn maag niet
te bezwaren want het geringste voed
sel bekwam mij slecht, aldus schrijft
ons de heer Albertus Peelen, p.a. mej.
Wed. Kraaijenveld te Woolde, Henge
lo, prov. Overijsel. Genoemde persoon
verklaart ons dat hij thans zijn geluk
niet kan beschrijven deoi raad opge
volgd te hebben en de behandeling
met de Pink Pillen begonnen te zijn.
Van lieverlede begon ik meer trek in
mijn eten te krijgen, dit moedigde mij
aan en ik zette de behandeling nauw
keurig voort, volgens de voorschriften
die elke doos vergezellen. Ik gevoelde
dat het voedsel mij goed deed, de af
gematheid die ik voorheen onder
vond verdween, de krachten namen
van dag tot dag toe en ik was veel
levenslustiger.
De heer VAN PEELEN volgens
portret.
Dikwijls zeg ik tot mij zelf hoe on
gelukkig toch voor mij dat ik dit ge
neesmiddel niet vroeger gekend heb,
wat al lijden en wat al onaange
naamheden had ik aldus kunnen ver
mijden. Enfin, beter laat dan nooit en
opdat andere lijdende personen mijn
voorbeeld kunnen volgen zoo machtig
ik U bij deze mijne geheele genezing
door het gebruik der beroemde Pink
Pillen van Dr. Williams bekend te
maken.
Zoo er nog twijfelaars mochten be
staan, zij kunnen zich persoonlijk of
schriftelijk tot mij wenden, want uit
dankbaarheid jegens U zal ik hen
naar waarheid antwoorden.
De Pink Pillen zijn niet alleen werk
dadig voor maagziekten maar even
eens voor alle ziekten voortspruitende
uit een slecht en verarmd bloed zoo
als bloedarmoede, bleekzucht, rheu-
matiek, zenuwpijnen, heupjicht, alge-
meene zwakte, en bewijzen de grootste
diensten bij de vorming aan het op
komend geslacht en bij het keeren der
jaren den kritieken leeftijd van vele
vrouwen.
Prijs f 1.75 de doos, f 9.— per 6 doo-
zen. Verkrijgbaar bij Söabilié, Steiger
27, Rotterdam, hoofddepóthouder voor
Nederland en Apotheken. Franco toe
zending tegen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Haar
lem en Omstreken bij Wed. W.
PLAATZER VAN DER HULL, Droge^
rijen, Jansstraat 28, Haarlem.
Dus de kraai leefde nog en gij
vondt bij uwe tehuiskomst ook niets
wat u verdacht toescheen?
Niet het minste; dat zou ik ter
stond bespeurd hebben.
Wie droeg, buiten u, er kennis
van, dat ge zooveel geld in huis hadt?
Niemand. Ik heb de effecten, die
ik wilde verkoopen, persoonlijk naar
den bankier gebracht eji ook persoon
lijk het geld in ontvangst genomen.
Koestert gij eenigen argwaan....
Neen, neen. ik ken niemand, dien
ik tot deze misdaad in staat acht, ant-j
woordde Thalstein met een ontken- j
nend gebaar. Wien zou ik verdenken?
Ik vermoed, dat dezelfde, die destijds
poogde in te breken, ook deze mis
daad heeft begaan, maar over den
persoon van dezen, mij wildvreemden
mensch, kan ik niet de minste aan
wijzing geven. Ik moet het aan de
instructie overlaten hem uit tè vor-
schen en het duistere raadsel op te
lossen.
Nog ééne vraagzei de rechter.
Kunt ge de soorten geld, waaruit de
u ontvreemde som bestond, nauwkeu
rig opgeven?
Neen, Zij bestond uit twee hon
derd dubbele pistolen en dertig biljet
ten van honderd thalers, maar de
nummers der banknoten kan ik niet
opgeven.
Dat was alles, wat de rentenier wist
te zeggen en de werktuigkundige We
ber kon er maar weinig bijvoegen. Hij
had gehoord, dat de oude heer even
voor twaalf uur de trap was opge
strompeld en meende zich te herinne
ren, dat kort daarop "de buitendeur
werd dicht getrokken verder wist hij
niets.
Hij kon ook niet zeggen, dat hij ver
denking op iemand had. evenmin als
Louise, die alleen getuigde, dat de
huisdeur 's morgens open was ge
weest.
Vrouw Dulmer moest opheldering
geven over de bewoners van het huis,
maar bier was ook geen aanknoo-
pingspunt te vinden alle menschen
schenen eerlijk te zijn en buiten ver
denking te staan.
Juffrouw Becker getuigde, dat hare
schoonzuster den vorigen avond bij
baar geweest en heengegaan was om
zich ter rust te begeven.
Heeft uwe schoonzuster nooit een
verdenking geuit, die zij tegen een be
paalden persoon koesterde? vroeg de
rechter.
Neen, ik weet tenminste mij dit
niet te herinneren.
Er werd aan Heinrich, die intus-
schen ook was binnengekomen, ver
zocht het slot aan de deur der slaap
kamer te onderzoeken, maar eer hij
aan dit verzoek gehoor gaf. bleef hij
eenige oogenblikken hoofdschuddend
hij bet lijk staan.
Dit viel den officier van justitie op.
Wat is er? vroeg hij.
Als uit een wilden droom ontwa
kend, keek Heinrich om zich heen em
streek toen schielijk met zijn handen
over de oogen.
Niets, antwoordde hij, die rood©
streep om den hals doet mij denken
aan een ander lijk, dat ik in Cali-
fornië gezien heb.
De officier haalde zwijgend de
schouders op klaarblijkelijk hechtte
hij geen geloof aan deze verklaring.
Heinrich onderzocht het slot, liet de
veer spelen en knikte peinzend met
het hoofd.
Het slot is onbeschadigd, ver
klaarde hij als hier een looper is ge
bruikt, dan moet hij in een zeer ge
oefende hand geweest zijn.
Kan een geoefende hand dit slot
I met een gewonen loopen openen?
vroeg de rechter.
Toch niet, dit kan alleen met een
opzettelijk daartoe vervaardigden
haak geschieden, antwoordde Hein
rich, terwijl hij het bewuste werktuig
aan de heeren liet zien.
Doet 't ons eens voor, hoe dat
gaat, zei de officier van justitie.
Heinrich volgde het bevel op en daar
de heeren geen vragen meer aan hem
te richten hadden, verwijderde hij
zich.
Dit eerste verhoor had geen licht in
de duisternis ontstoken.
Reeds wilde de rechter van instruc
tie het proces-verbaal sluiten, toen de
deur plotseling geopend werd en
August binnenkwam.
Hij bleef verschrikt op den drempel
staanzijn blik gleed loerend, doch
vluchtig over de aanwezigen, en bleef
toen vragend en vol verwachting op
den rentenier gevestigd, die juist aan
den officier van justitie den naam van
den binnenkomende noemde.
Wat gebeurt hier, oom? vroeg
hij. Ik kom, volgens uwe uitnoodi-
ging, bij u ontbijten en goede he
mel, wat ligt daar op den vloer?
Treed nader, mijnheer de graaf,
sprak de rechter van instructie schie
lijk, gij komt, alsof ge geroepen
waartik verzoek u eenige vragen te
beantwoorden. In den vorigen nacht
is hier een vreeselijke misdaad ge
pleegd men heeft mijnheer Thalstein
Bestolen en zijn huishoudster ver
moord.
Niet mogelijkriep August ont
steld.
Het feit is, helaas, niet te be
twijfelen. Gij waart gisterenavond met
mijnheer Thalstein te zamen?
Wel zekerwij waren een beetje
vroolijk.
Hij beweert te veel te hebben ge
dronken.
Lieve deugd, dat kan immers bij
zulk eene gelegenheid iedereen over
komen. Mijnheer Thalstein heeft dien
zwaren bordeaux haastig gedronken
- Bracht u hem naar huis?
- Ja wel.
- Hoe laat was dat?
Zoo ongeveer tegen twaalven
het was nog niet half een, toen ik
thuis kwam en het is van hier een
geducht eind. Mijnheer Thalstein ver
zocht mij hem naar boven te bren
gen hij was bang leven te maken en
zou hem gehinderd hebben, als zijne
huishoudster hem in dien toestand
had gezien. Dat zult ge u nog wel her
inneren, oom
Natuurlijk, knikte de rentenier,
die de snuifdoos rusteloos tusschen
zijn vingers draaide, ik herinner mij
dat nog heel nauwkeurig.
Tot hoe ver hebt gij hem verge
zeld? vroeg de rechter.
Tot hier in deze kamer. De kraai
vloog ons krassend tegemoet, toen wij
binnentraden.
En hoe lang bleeft ge hier?
Tot ik de kaars had aangestoken
en ginds de deur had geopend.
Vondt ge niets verdachts
Niet het minste.
Hoordet ge ook geen gerucht in
huis?
Ook dat niet, maar toen ik het
huis wilde verlaten, scheen het mij
toe, alsof ik beneden in 't voorhuis
iets hoorde ritselen. Ik heb er verder
geen acht op geslagend© gedachte
aan een misdaad kwam niet bij mij
op.
En toen ge 't huis verliet, hebt
ge toen alle deuren achter u geslo
ten?
Zoo goed ik kon. Ik trok elke deur
achter mij dicht.
Ook de huisdeur?
Zeker, ik moest, zooals ik mij
nog goed herinner, twee- of driemaal
zeer hard er aan trekken eer zij in't
slot sprong. Meestal is zulk eene slui
ting ook voldoende en niemand kon
immers weten, dat er dien nacht de
grendels niet voorgeschoven waren
Gij zeidet straks in 't voorhuis
een verdacht geritsel te hebben ge
hoord, zei de rechter na een poos.
Meent u, dat dit gerucht door een
mensch zou kunnen veroorzaakt ziin
geworden J
*k geen reden daaraan te
twijfelen, antwoordde August kalm,
maar zooals ik gezegd heb, ik sloeg
er geen acht op en hechtte geen ge
wicht aan de zaak.
De heeren van 't gerecht wisselden
nog eenige woorden met elkaar en
toen werd het proces-verbaal, nadat
August zijn getuigenis had onderfee-
kend, gesloten.
August bemoeid© zich nu met den
ouden heerhij zorgde er echter eerst
voor, dat de dood© naar hare slaapka
mer werd gebracht.
Dat is inderdaad een verschrik
kelijke gebeurtenis, zeide hij, toen hij
zich eindelijk met den rentenier al
leen bevond als men dat had kun
nen vermoeden, zou ik bij u zijn ge
bleven. 6
(Wordt vervolgd.)
