ALLERLEI.
^!Lvo^?r^~rf-i-et3-o-p n 1 - -■ *- -J
Jean Cambayrac
de Messenslijper.
zetten hadden zijn kameraden hem rijzenaar gevangen genomen. Toen de
den bijnaam gegeven van „de Parij- kapitein vernam, waaraan hij zich
zenaar", en niemand kwam het in de schuldig had gemaakt, oordeelde hij
gedachten hem ooit anders te noe-jhet noodzakelijk hem ten afschrik-
men. j kend voorbeeld te stellen, zoodat hij
Discipline scheen hem een geheel werd veroordeeld in de gevangenis
onbekend woord, want nooit hadden dag van de behandeling zijner
iemand hem aan het verstand kunnen zaak in Hanvi af te wachten,
brengen, dat hij de stïptste gehoor-Hij schikte zich zóo göei mogelijk
zaamheid verschuldigd was aan zijn in zijn. toestand, en als hij de vragen
meerderen van eiken rang. I beantwoordde, welke hem gesteld
Wat betreft zijn uniform en zijne werden door den officier, die belast
wapens, deze waren altijd in de beste was met het voorloopig onderzoek
orde, hij was een uitstekend schutter, van de zaak, scheen hij geheel gela-
en een onvermoeid looper. Toen het ten. Daar deze officier het bevel had
in zijn regiment bekend gemaakt werd over den troep, waartoe „de Parijze-
dat er vrijwilligers gevraagd werden naar" behoorde, had hij in zijn hart
voor Tonkin, aarzelde hij geen oogen- diep medelijden met den schuldige
blik niet zich te laten aanwerven, maar hij wist, dat de militaire tucht
want zooals hij zeide, had hij er al-moest gehandhaafd worden,
tijd naar verlangd ook eens een kijkje Op zekeren nacht, omtrent tien uur,
te nemen in andere landen. Aan boord hoorde men in de verte schieten, en
van de Mytho, het schip, dat de troe- bijna op hetzelfde oogenblik waar
pen overbracht, was hij zeer spoedig schuwden de schildwachten den klei-
thuis. nen troep. Plotseling hoorde men een
In de eerste plaats wist hij werk te hevig geweervuur en vreeselijke kre
krijgen in de keuken, en het duurde ten schenen tegelijkertijd van alle kan-
ook niet lang, of hif"stond in blaken- ten op te stijgen,
de gunst bij den kok. In weinige seconden waren alle
Wanneer hij vrij was zette hij rrcn manschappen der compagnie op de
op zijn gemak neer in den bak, en on- been en vuurden van achter de palis
der liet rooken van sigaretten,
schien licht verspreiden over een sé
rie van vragen met betrekking tot
den hygiënischen invloed van vleesch,
tabak en alcohol.
Zooveel stemmen zijn er opgegaan
en terecht tegen het dooden van vo
gels ter wille van hun voeren of om
ze in hun geheel als versiering op
den hoed te gebruiken.
Die verontwaardiging deed het En-
gelsche parlement besluiten om een
reeks van acten in het leven te roepen
waardoor het verdelgen van vogels
verminderd zou worden.
Verboden werd om tusschen één
Maart en 1 Augustus op vijf-en-twin-
tig verschillende soorten van vogels
te schieten, omdat zij nuttig waren
voor den land- en tuinbouw. Maar
zoo goed als dit was voor het voort
bestaan der vogels, zoo kwaad was
dit. besluit voor de visschen of liever
gezegd voor het ontelbaar aantal
hengelaars.
Deze laatsten legden hun grieven i
bloot in hun speciaal orgaan. Met j
klem van redenen betoogden zij, dat
Jean Cambayrac kwam van de kes Nu zou er zeker bloed vloeien, wanti thans barones „Cederstrom",
mis te Sauzet en reed met zijn wa-1 de zweep is in zulke sterke handen prachtig slot, „Craig-y-nos" genaa
gen, bespannen met een oud en zeer een geducht wapen,
mak paard, naar La Barthe, waar het een hijgende meisjesstem riep
1 w
toen eensklaps wat „Nachtrots" beteekent.
j Deze naam is ontleend aan een
weldra kermis zou zijn.
Half duttend in de felle zomerzon JeanVictor
zat hij op den bok en liet het paard Het was de stem van Mélanie Che-,slot is gebouwd. Het prachtig ge-
Houdt op, om Godswil, houdt op, I grooten, koepelvormigen heuvel, om
j spoeld door een beek, waaraan het
I slot is gebouwd. Het prachtig ge-
den vrijen teugel, toen hij eensklaps vène. bouw is door reusachtige serres om-
opschrikte van het gerinkel van bel- Door de boerin gewaarschuwd was ringd; een merkwaardigheid vooral
len en het klappen met een zweep. zij van den molen dwars door hetis de electrisch verlichte wintertuin.
Van den anderen kant kwam een kreupelbosch geloopen en over rots-Adeline Patti is, evenals de meeste
wagen met meel, bespannen met twee blokken geklommen, waardoor zij in dames, zeer bevreesd voor nachtelijke
flinke muilezels en bestuurd door den korten tijd de kampplaats had be-inbrekers en daarom surveilleeren
molenaarszoon van La Barthe, die reikt. i voortdurend twee wakers om het slot
eerst kort geleden uit den militairen De jongelieden bleven staan en ke- eu zi3n alle vensters van alarm-schel-
dienst was gekomen. ken verbaasd om. Ieu voorzien. Het slot bergt dan ook
Jean Cambayrac deed volstrekt geen Jean Cambayrac zag, dat Mélanie reusachtige schatten in zich, waar
moeite om van den weg af te wijken, bestoven was met meel over haar onder kostbare geschenken van ko-
want aan weerszijden was een diepe kleeren, zij had hem te Luzeck over 'hnklijke en andere voorname perso-
greppel en wanneer hij daar inge- haar broeder gesproken en nu begreep neueen prachtig diamanten hals-
raakt was, zou het hem groote moeite hij alles. suoteiL koningin Victoria en een
kosten, den wagen er weer uit tekrij- Jean riep Mélanie, wilt gij vech- me' brillanten bezet beeld van deze
i gen. ten met mijn broer en ik had nogal XorSj.n" .f1} eereplaats in het boudoir
Hé daar, vriend! riep de mole-gehoopt, dat gij beiden vriendenzoudt diva bekleedt ook het in diaman-
naarszoon. ik heb toch met mijn worden. Wilt ge hem niet liever de te.n ®n PaarJon gevat beeld der Ivo-
zweep geklapt. Hebt gij dat niet ge- hand reiken? mngm van Portugal. In een klem
hoord? Zij keek den messenmaker daarbij l£f -bevinden zich de met juwee-
J - - -- len bezette oorringen van Mano, wel
de voxels die de wet beschermt dei Misschien wel, bromde de messen- aan met haar lieve, zachte oogen en fZ g e n van :,ri°' walr
hfnSfiarei6 de maker, voor dien blik bezWeek al zijn toorn.
laatste jaren de onvergeeflijke
woonte hebben aangenomen, om de!.
zoet- en zoutwater-visschen bij groo- Kan rP,
ten getale te verwoesten. Maak
vuur uien üuk utsiuwtjeis. tu ü.iju luum. „„,1 ,i„4 4
Mank clan plaats, dat ik voorbij Hij stak Victor Chevène de hand toe rder verschillend^ iaS-
werkrausen uit gedegen goud, waar
onder er een is, waarvan op elk blad
Maak gij zelf plaats,
De vissehers van de golf van Sint j ^en ^,eaa Cambayrac
Andrews, in Schotland, bijv. deelden 1 Kan mi] niet schelen wie ge hand en zeide
been en vuurden van achter de palis- mee< dat' zi]- tegenwoordig 'in hun zjH, laat mij voorbij zeg ik u.
sade op den vijand, die de sterkte j netten ongeveer een 600 vogels peri De messenmaker lachte hem uit maar vrienden worden.
en zeide
riend. Ik Uw broer Van harte gaarne.
PJ, drukle de '«sestokon ^aam eon
opera, de componist daarvan en de
Dan zullen wij
werkelijk nog r£, welRe
heeft.
de diva er in gespeeld
maakt van de tabak, die de zeelui had omsingeld. Bij het eerste schot i dag vangen, waarvan ieder wel eende molenaar, die zes voet lang was en —Goed zoo, hernam Jean Cambay- Adeline Patti bezit niet alleen het
hem gaven, vermaakte hij zijn gehoor ontsnapte de Parijzenaar, overtuigd, dertigtal jonge visschen per dagspieren had zoo sterk als die van zijn rac, en nu zal ik ten tweeden male ^-ootste klavier ter wereld maar
iiet houden van alleenspraken en dat onder deze omstandigheden nie-<kan opslikken. Een feit is, dat men muilezel sprong, snel als een gedach- plaats voor u maken.
.aboolMu ven het nemen .".er Pa- mand on hem zou letten, uit ziine dikwijls in de maan van een dezer te van zijn wagen greep met de een» - Weineen, rijd li.
mand op hem zou letten, uit zijne
gevangenis, greep een geweer en pa
lvogels een veertigtal nog niet geheel 1 hand het paard van Jean bij
heeft op „Craig-y-nos" ook het kost-
a j i llaver met mi3 le" baarste orchestrion. Dit pracht-instru-
den rug naar den molen, dan kunt ge met ment is door zestig musici samenge-
j verteerde jonge palingen vindt. En teugel, met de andere het lemoen van de oude lui kennismaken, zij zullen steld. speelt meer dan tachtig stuk-
trlflf. pilos; is nnc rtipts vprcrplptpr» hii den watten en duwde dezen van den 11 wel e-npd nnt.vane-en. ï-.-..-, ,'.:t i:i
het nabootsen van het geroep der Pa-
rijsche straatventers. ÜPRÜi^ JUUS1. 1BHSI U
Ook had hij er buitengewoon slag tronen, snelde naar de palissade enjdat ai]es jJs nog niets"vergeleken bij den wagen en duwde dezen van den u wel goed ontvangen. ken ,,;t "onera's en liederen en kost
van menschen en dieren na te bootsen begon uit alle kracht te vuren. j (ie verwoestingen, die de vogels aan- weg af. Jean Cambayrac reist-nog steeds met niet minder dan 40.000 «-ulden.
en niemand wus er aan boord, of hij Zijn luitenant, die hem in het voor-j richten onder de zoetwater-visschen,Toen de messenmaker eenïgszins zijn messen de kermissen af, maar in Een kleinood, waarop de zangeres
had hem een koddigen naam van bijgaan herkende, zeide tot hem: j in de rivieren en meren. Zalm en van zijn verbazing bekwam, zag hij de herbergen danst hij niet meer. njet minder gesteld R "ofschoon het
eigen vinding gegeven zoodat zelfs de .-Zoo is het goed, mijn jongen. Zorgkarper in 't bijzonder hebben veel te den wagen met de muilezels reeds pijl-, want in zijn messenwinkel te Cahors bijna -een waarde heeft, is een eude
den dat ge gewond wordt en ik blijf u|Iljden van de ^ulzi"heid van verschil- snel voorbijrijden, terwijl de molenaar heeft hij een lief vrouwtje en hij ver-
officier, die op de brug leunde in den
pop.
ficivujuu nut ut ou. in. uun u' - -4 r-i- ..Henriette" geheeten, welke zij,
w.rMHirt .liiz'miju in "«An '<^hat«riö^h bore dat uwe zaak ene li afloontlende soorten van vogels, beschennd met de zweep klapte en hem spottend langt er nu steeds naar dat het ker- Z00als z" trotsch vertelt, op zeven-
wachttijd dikwijls in een schater ach «org.aaiuweiswkj^ed afloopt door de wet. Die vogels zijn tegen- toelachte. misseizoen is afgeloopen. om zich te jarigen leeftijd „voor mooi zingen"
unbarstte bij het hooren van denkod- >>Ik ben er a an oiertuigd luitenant woordig zoo talriik op de meren van Schuimbekkend van woede toog de verlustigen in de genoegens van den ontving.
digen onzin, die er beneden hem werd antwoordde de soldaat met bitteren Schotland, dat één van de voornaam- messenmaker daarop aan het werk om huiselijken haard."
uitgekraamd. glimlach, en zonder zich om de ko-ste vissehers beweert, dat, zoo men zijn wagen weer op den vlakken weg
Voor zes maanden was da Parii gels te bekommeren, die hem langs dezich niet haast om de wet ter wille te trekken, waarmee hij wel een haÜ
1 gjnc, Parijzenaarvan hun Bedrijf te veranderen, er spoe- uur bezig was.
-«lig geen enkele zalm of karper meer Hij kende den molenaar niet, maarj
hij nam zich voor dezen een geduch- I
geneert genoemde te les te geven, als hij ooit weer onder
zenaar" ingedeeld bij de eerste com- 00re^ floten> emseie zu
pagnie van een opereerend regiment, °Jet schieten "Blijkbaar ver-?e%angen^ zijn
meer dan een hardnekkig gevecht |an°de hier den dood te vinden, j En jatusschen
liever nan on hevel van nen U-rntro. 1.... „v.
schoten te worden.
Na een wanhopig gevecht van een
was er geleverd geworden, maar tel
kens zooals hij zelf zeide, was hij er
heelhuids afgekomen, en wat nog
meer te verwonderen was, hij had nog
geen minuut last gehad van de koorts
of eenige andere ziekte. Hij was nog
even levendig als toen hij in Frank- sterkte te nemen en trok ZICtl in aUe
rijk diende, en vaak had zijne vroo-
lijkheid sommige jongere soldaten op
nieuw moed doen scheppen.
Zijne meerderen waardeerden zijne
dapperheid en zijn koelbloedigheid in
den strijd en de wijze, waarop hij ver-
liever dan op bevel van den knjgs-visscher zich niet om tegen" de wet zijn oogen kwam,
raad, door zijn kameraden doodge- j in jacht te maken on de ondankbare Jean Cambayrac maakte een ver-
begenadigden. Er gaan dagen om, geefsche reis naar La Barthe, wegens
.zegt hi], dat ze duizend van die - -
Een zeernau van sta vast.
De onlangs op 95-jarigen leeftijd
overleden Engelsche admiraal sir
T_ Henry Keppel had een leven achter
Het tamme rendier ra AJjuska. ziCli rijk aan avonturen. Zijn biogra-
ft we trens De ontdekking van de goudmijnen fie, die begint met een ongeluk, dat
aen besmettelijke ziekte was de kermis in Kiondike heeft op indirecte wijze hem overkwam, toen hij pas drie wa-
uur eraf de viiand niettee-pnstaanilft S:e!s doodmaken, hij zelf had er daör voor d;t iaar afo-eiast maar hii invloed gehad op de fauna van die ken oud was, toen hij reeds gekist
Ziine r laatst in een klein uur honderd afge veraam dat er Lnfee daeen latïï ^bieden en op de wijze van leven der was en begraven zou worden, tot in
zijne talrijkheid de poging op, de maakt. keS iou ziin trLifLk zoTdat Mi bewoners in het onherbergzame land.1874, toen hij ontslag uit den dienst
sterkte te nemen en trok zich m aUe, Ook hangen de vissehers een aan Sh iveteèmoed on weï dkSS, he In "et bulletin van het Smithsonian nam. laat zich lezen als oen roman,
richtingen terug. De kapitein, die hun i doenlijk tafereel on van het ongeluk-o.af P Instituut voor 1903 wordt er op ge- Hoe hij er toe kwam, zijn beroep te
een les wenschte te geven, trok met;kiglot, dat die visschen beschoren is n" a_ _fnT1(1 hil- nn mflrW mpt wezen, dat tot Aljaska behooren kiezen, vertelt hij op zijn eigenaardi-
a™ .nvoro-oiovorH oo,v riz> i-„,onrioowi:«ro ,,0"J,400.000 vierkante mijlen toendra, ge, origineele manier aldus -
zijn wagen, waarboven een groote pa- «aarden noch runderen scha-- -
rapluie was uitgespannen om hem te- leven'. mn»r
gen de zon te beschutten, toen een
een gedeelte van den troep uit, ver
volgde hen door de rijstvelden
bracht hun zware verliezen toe.
J overgeleverd aan de kwaadaardige
i vogels. En één hunner gaat nog ver-
der door te verklaren, dat het zelfs
Tn Vr m in het belang der vogels is, wanneer z,°" over dat -eheele uitgestrekte terrein vader geroepen en deze
k i slf! k'! m.l6!. ze evenals vroeger het heeleiaar JLbL a t e „L SSSSS? wei mos on', .'"ede, dat het tijd voor
,Toen ik elf jaar oud was, werden
pen noch geiten kunnen levenmaar wij, mijn broer Tom en ik, bij onzen
deelde ons
uen si 11 ju en ue wijze, waarop nijver- - men ze «venais viueger net neeiejuar }v)ppf „toe,,, tjh 1-onrlA allo moiaioc nit V1I1UI 1CIIU
moeienis en aUeriei ontberingen wist S?
te doorstaan.
en vreezende, dat hem de terugtochtnamelijk zoo groot, dat er geen voed
ons werd, een
beroep te kiezen. We wilden, beiden
't Is peil uitstekend soldaat" zeido zou worden afgesneden, gaf hij bevel sol meer voor hen te vinden is en
terug te keeren. Zoodra hij in deeindelijk komen zij van honger om
Reeds in 1890 had het dr. Sheldonbij de marine. Maar vader was van
Jackson getroffen, dat de inboorlin- oordeel, dat we verschillende beroepen
zijn luitenant op zekeren dag tot zijn
kapitein, maar deze, die zijn neiging "eurt weer aan de
tot insubordinatie had ons-emerkt,. man j scbermers der vocrels. om on de-/
het leven.
nen in het gelid.
„Sergeant Butin",
de namen af."
zeide hij, „roep
tot insubordinatie had opgemerkt,
antwoordde
„Ja, een uitstekend soldaat in het
veld, maar een slecht soldaat in het
kamp. Een snaak, die zijn meerderen
een gedeeite ll rS'
j schermers der vogels, om op deze ar-
j gumenten te antwoorden
Een paar wenken uit een boekje
Maar de sergeant verscheen niet en'van 10 ets. uit de bibliotheek Wade
een huivering liep den manschappen mecum". waarin gesproken wordt
Bewaring
aiouiBeu uju iuicr wem een geueene i van Voedingsmiddelen, door Mevr.
van het regiment gezonden naar een rm 1 kende c w. v. d. pioeg-Deggeler. vraag:
en gevangenen en
Rund vleesch moet een helder
is het licht van
afgelegen streek langs den oever der ftwnn^0^*hëiV 1 a -
Song Can. Reeds gerSimen tijd scheen jonden hadden wreede en iangdu-roode kleur hebben
j. k*. rige folteringen te doorstaan, voor de i kleur, dan kan het van jonge beesten
daar de volmaakste rust te heerschen, doBod hen u= hun ,l1den verioste. De I afkomstig zijn en ook van koeien,
en wanneei de schildwachten waien gQijatpn doorzochten eerst het <*edeel die den omtrek van jenëver-stoke-
uitgezet, hadden de soldaten noch van ta Tamp verlfet een Wetneriisn met spoeling gevoed zijn; zulk
Vörmnolenis nnnh van nnthArinfran fA LB ""'"P. uaarna lernei een Kiemevleesch heeft echter geen enkel ge
j Yduusuii uuöil uuiiiei KBBU UXIIVUI
troep de sterkte. Maar alles was ver- i brck> doch Is alJecn wat Ininder
den omtrek, maar dit had hij nog
nooit gezien en daarom vroeg hij
d clllthUli IJCl/IUIiCll, UO.li UC L11 IJK
g13 m 3 Sen van Aljaska hun bronnen van moesten kiezen. Toen-ik het met mijn
t' „-irfev „h t a roviivq oarwf bestaan langzamerhand zasen uit- broer daarover niet eens kon worden,
Ja' zeicle Z1]' te La Baithe, sedert drogen De Walvisschen; achtervolgd gaf ik hem een stomp in het oog en
i}' met verbeterde machinerieën, op Hiidie zooveel ouder was, gaf mij
Daar werd hij niet veel wijzer mee. st00mbooten gebruikt, trokken zich di(m met woede terugtoen we uitge-
Gaarne had hij haar willen vragen meer en meer naar het Noorden terug; vochten waren, zei vader, dat we maar
wie i j was, maar dat durfde hijimet, d0 zeehonden waren al bijna uitge- beiden naar de marine moesten."
voor het eerst van zijn leven voelde hij roeid door de moderne vuurwapens, zijn eindexamen van het naval-col-
zidh..vari?8®n tegenover een meisje. en het inlandsche rendier, de canboe. Iege (zeevaartschool) was haast mis-
Hij liet haar zijn mooiste messen wmd aj zeldzamer en vermeed de lukt daar mcn 0ntdekt6i dat hij 6en
zien en waagde ten slotte toch de nabijheid der menschen. Zoo verloren zakdoek hij zich had, waarop do kaart
S 1 de Eskimo s V3.ii Alj3sk3 de gelegen-yo_ Enö*pl3nd fifffftilrnlit wim Hpt
jÖKÏÏir1 °P hetbal? heden- die hun eertijds door die die-echter goed en hij begon zijn
ïn S e I°edsel en, h"Jden..e,n veth r/; zeemansloopbaan. Keppel was steeds
Y.i] moet er zeker heengaan, dan schaften en slechte tijden schenen t vinden ^kaa het „ivaar het grootst
zullen wij samen dansen, wanneer gevoor hen aan te breken. was gevaar neigrooisi
het goedvindt. i Maar aan de overzijde van de Be-i TiissrhAn 1830 Pr. 1849 tnon miah
Dat sla ik niet af, wanneer ik erringstraat hadden in Siberië de men- j E d z6ero0vers va,\ Borneo be-
heen mag gaan. schen al sinds onheugelijke tij(%n ge- hfj SDOed.de„«
Zij strekte de hand uit naar eenleerd, het rendier te temmen, en men spasddepe
-nehtivmes wsarvnn het ivoren heft. vrnee- /iel, af. of het niet moge k ."eS ™n 1)™ J»»1 WS"1 S81™
vermoeienis, noch van ontberingen te
'"opdat de manschannen .foor hunne SM,8Ch- Sergeant Butin was niet metker vaSia'ak'Ts het Vleesch donker 1 prachtig" 'mes, VaarvaS hst ivoren heft Vröeï ziih '.if, of' "het'niet "mogelijk "JJ* brik'^'StoS/^Sï
werklooshei ntet ^demoraliseerd de. toruggslMord er, alle sol- j gekleurd,..dan kan het wat lang ge-met koperbeslag was versierd. izouzgj. rlïn Eskimo's ter huln U:.™- "en de hnk een landtong voor
zouden worden, achtte de bevelvoeren
de officier het noodig hen op allerlei
wijze bezig te houden en liet hen sloo-
ten graven, hout hakken en ander
werk verrichten. Op zekeren namiddag
daten en officieren hoopten, dat een staan hebben, of is het afkomstig vanDat lijkt mij wel een goed mes'komen, door hun tamme rendieren te, a a i°\™
de anderen teruggekeerd
daten en officieren hoopl
kogel zijn hart doorboord had.
i oude beesten of van beesten, die hun toe, zeide zij.
„Arme kerel!" zeiden zij tot elkan-natuurlijken dood gestorven zijn hei
der, toen zij hun nachtkwartier op.'s dus af te ra d en zulk vleesch te;
zochten.
bezorgen, en hun te leeren, hoe ze
Een opperbest. Het staal is zoo daarmee moesten omgaan.
los, zoodat de kapitein aarzelde de
landtong om te zeilen. Maar Keppel
Op
j koopen.
Kalf
dit oogenblik hoorde men een kleur.
•vleesch
blauw als uw mooie oogen. Is
voor u
het1
was een gedeelte van den troep bezig ]uWen kraethet k
mof hnnmari va mn nrinni* nnvinhf vort x
met boomen vellen onder opzicht van
sergeant Butin.
Dn Sheldon Jackson wist toen een; <>r«rf door, dat dit toch geschiedde en
i subsidie te erlangen van de regeering§inS ziuen op de uiterste punt van
zoo wofa mm»
„i- 1— - i - - 1 '-,1 - - I ,-rtevrlo aiv'l.-clü Qi lva-ïM c r> Vi a fnlrlfpvf;. kreeg een pluimpje van zijn admi-
rose van
ook
veelven, waarmee hij tevreden was.
Dat zal hij zeker zijn.
De schildwacht riep „Qui vive?" dan kalfsvleesch
„Open de poort" antwoordde deWf^er.
„De Parijzenaar" was nooit in staat stem van iemand,
geweest de bijl te hanteeren, en scheen te snakken.
bracht gewoonlijk zijn tijd door met Het is sergeant Butin!" DJ
toekijken, terwijl zijne kameraden het De soldaten snelden naar de poort ken smaak heeft.'De kleur van het vet herbergden3 Jean ^danste"Calleen"metIn 1898 kwamen noj
„,.-...1- j i i„i.unr.* .i r\ w.111 - -J.- 1h;;,re Avonio w/,-7 ju >,n>i „if T a „1 a n H
a.11 10i/ilUdIllJ|C.ll tz.1.1 ZUC116VVOVU. I j-
j voerde ook enkele Siberische fokkers kreeg een pluimpje van zijn admi-
inaar Aljaska, die de Eskimo's daar. raa!:
eel. bijna oranje.
i haar den geheelen nacht door. Toen^zinnen uit Lapland met
- HnHcv/xlirifr nvAv- jjqer AIihCuh
dezelfde in zijn „Herinneringen" verbazing-
hunnewekkende geschiedenissen, hoe een
werk deden, en daar hij hen altijd en wierpen ze open. Onmiddellijk is donker ,,at,, eciiOC,OI1 uaaue uuoi ou. -
vermaakte met zijn scherts en zijn daarop konden zij, hoe donker de Schapenvleesch is donker. zij vroeg in den morgen met "andere bedoeüri"- over naar AljaskaSunne wekkende geschiedenissen,
onzin, had geen der mannen noch ie nacht ooh was. den vorm van een tn i "ff?-?" f,a ®a/h(> SShïïTSS&
een bal te gaan dansen, en hoe een
tegen gehad. Op den bewusten na- gebogen op zijn rug een soldaat droeg Soms wordt'geiten vleesch 'in nlaat- f Tegenwoordig valt er toch reeds Indische buffel hem bijna aan zijn
middag echter was sergeant Butin in op wiens mouwen de gouden strepen Van sehanenvleesch verkocht. Dit i= li'lf 7"Kroot succès te constateeren, want dei horens geregen had. Met korte onder-
eoo v -..-... i,,..vwi.i„;.„ a.u;.- ,i;„„ hlnnl-on k Ar. i;,.i,fr,™ Wnnvnn uiooie zilveren uoeKspeiu. vv at er vei- tnrl/lon van Alinci-a tpllf>ri meer dan i hrekins
een zeer kwaden luim, daar hij dien blonken,
morgen zelf van zijn kapitein een
strenge berisping wegens verzuim had wankelde en viel. De soldaten om-
ontvangen. ÈmA ij
Toen hij „den Parijzenaar" op den
grond zag zitten en op zijn gemak naai' ÜR was doodsbleek en met
een sigarette rooken, gebood hij hem kloed bedekt zijn eene hand had hij
op ruwen toon aan het werk te gaan. vas' tegen zijne zijde gedrukt, terwijl I
„O. ze zullen riet wel klaar krijgen hii met de andere nog altijd den arm
zonder mij", zeide hij. vau d.en sergeant vasthield.
„Sta op en aan het werk", snauwde >>Zijt gij het! riep de kapitein eoen j
de sergeant hem toe. hij hem herkende. „Wie liet u uit de.
„Maar, sergeant, ik verzeker u, dat Sevanofnis?
ik alleen met den geest kan werken, u^- kapitein ant-
I riA („.«.hen l,pn°tArha^^Airi^vaITfaf k'iilden van Aljaska tellen meer dan; brekingen heeft hij 30 jaar in deOos-
Pas was hij de poort door, of hijden minder aangenamèn reuk. 1 d© Jean C^^SÏS-ac maar ^9°° rendieroneP alle drie i™en ver-; tersche zeeën doorgebracht.
-den inhoud e, r,--aj, dubbelen zij zich zoodat er een toe- Igr J
zooveel is zeker, dat hij m de vroo-koms^ js voor dje teelt, die een deel
te herkennen aan de lichtere kleur cn j
m minder aangenamen r
Ziehier een proefje van
ringden hem en herkenden bij het van dit koekje, dat menige hins-
lie.hf van AAn laniaarn Han ParH.a 1V,'0U^. Uitstekenden raadgev
kan zijn.
De kaarten deugden destijds niet
veel, vertelt hij. „Ik zeilde dikwijls
lijksto stemming Luzeck verliet om van Noord-Anierika kan voorzien van 1 meer dan honderd mijl, over hetgeen
zich naar Peyrelevade te begeven.
Om daar te komen moest hij weer
dien lastigen weg van La Barthe over
en of het toeval het zoo gewild had,
ontmoette hij daar
naarszoon met zijn
trek- en lastdieren en vleesch.
Deze tak van veeteelt levert
op de kaarten als land en bergen was
ireen aangegeven. Mijn vrienden plachten
Hij was een kerel als een boom, het
O111 j CC~- CVil ftCICi UIJ3 CL11 UVVi... ItVL, (.«li ,11
en ik weet niet, hoe ik de bijl moet^oordde»de Parijzenear met zwak- j ec^je type van den Zuid-Fransch-hij den ander toe:
ke gebroken stem. „Ik zou er in terug- man, lenig en gespierd, een gebronsd
De sergeant was woédend greep den Sekeera zijn, zoodra het schieten was gelaat, lange, ravenzwarte, krullende
soldaat bii den. arm en bulderde- gedaan. Ik vond den sergeant «r- lokken en oogen. die fonkelden als riep de molenaar terug, moet ik u
„Houd tiaar op me, uw onzin.voor SXZaSS Üt—S;P,"tó
TT. éTng is mij gehikt overal kende nteni - Nee
naar op do been eu schudde den ser- maar ik heb een kogel in de
gcant van zich af. Hij was bleek van Zl>de gekregen. Ik geloof niet, dat ik
verontwaardiging en alle lust tot 77 naar Hanvi zal *aan kapitein.
groote moeilijkheden en aanzienlijke te zeggen, dat mijn kiel zoo getand
£UU «ewHii iiau voordeelen op. Van h«ar derde jaar moest zijn als een zaag, want ik ging
weer den mole^ w.erP^ het rendier wijf je één veulen maar overal heen en het lukte mij.
muilezels per jaar en dat gedurende tien jaren, j Wij bevochten de zeeroovers van
Zoodra Jean Cambavrac lipt o-erin- De dieren zBn 200 schuw. dat een en- 0nze booten uit en menigmaal heb ik
kei van de ballen htterde was ziin^vroo kele Iler<ler ^oote kudde" ka" 1 een roofschip gekaperd met 50 of 60
liikè stoïnminr«Sw vJL™ Als last- en trekdier is hetdo„den en gewonden aan boord en
1 zün gelaat nam een uitdrukking van Vvl1:ie k'lna e,yei> ^erk als het man- drie voet water en bloed in de booten.
woede aan en op dreigenden toon riep netje- De melk Js dik en levert, met Toen waren de menschen nog niet zoo
1 "r_ --q.". x".Q g pwater vermengd, een uitnemendenteerhartig als thans
drank. Het is opmerkelijk, dat de in Toen ik met sir HUgh Cough in
al weer-» Alaska geboren veulens grooter znn woosing was, hoorde ik, hoe deze een
net ik ii an -e Siberische, zoodat er mogelnkj ordonnans last gaf te onderzoeken, of
- Uit den weg daar
- Verduiveld, zijt gij daar
een nieuw ras te verwachten is.
gaf t
een gevallen Chinees dood was of nog
Gemakkelijk draagt het rendier een jeefde, j)e man stiet den Chinees de
Neen rien de messenmaker ter- 1 a Vi-n-\ t en. legt d^rmee hon- Hajonet door het lichaam, keerde het
u/:e.n:Jle..m_e„sfen^a_ir' 1 derd K.M. per dag af. Als trekdier J id nood Uw Genade".
wagen,
een prachtige verzameling messen
v- had uitgestald, verdrongen zich de
«chertsen scheen geweken Hij nader- keter, dan twaalf Fransche boerenjongens en bij hen maakte hij
de den sergeant, keek hem strak aan ko«els door m'in buM. - Vaarwel - goede raken en 's avonds in de her-
en zeide eenvoudig, doch met heesche
stem j -hii den ë>66st.
„Raak me nooit meer met een vin-
ger aan, of wacht u voor de gevol
gen."
Woedend greep de sergeant hem op-1
nieuw vast en riep
„Weg mot jou naar de gevangenis
en we zullen zien
Hij voleindde den zin niet, w^r „de
gij allen en met deze woorden gaf berg behoefde hij nooit bij het dansen
dezelfde dorpen en overal kende muA. "-ocun.ano,, i aera h.jvi. per aag at. ais trcaaier i onc 7Pjdftnnnd TI
hem: Jean Cambayrac, de messen- wijl hij vau zijn wagen sprong, stap voor de sleden is het reeds Van oudsVvaI rt hMfö ,!1i
maker. Rondom zijn wagen, waar hij; af, dan zal ik u leeren, dat men met beroemd en in het Noorden vanAljas-' '1^,1 ri; ,,a,V
straffeloos de hand aan mijn paard ka maakt de post er
en wagen slaat, wanneer ik dat nietiVan.
w'ï hebben. In den langen winter krabben de
De tv.ee jonge mannen-traden °Pdieren zelf hun mosvoedsel onder de
elkaar toe, met gebalde vuisten ensneeuw weg. en in den zomer als het
van woede verwrongen gelaatstrek- rendiermos
ken. i wor(j
Beiden waren groot en zwaar ge-1 eras
Rubriek voor Dames.
Een Amerikaansch medisch tijd-
Parijzenaar" hief de hand op, en gaf schrift vertelt, dat een rijk inwoner
0 van Colorado zich 80 H.A. land heeft
hem een slag op de wang, en terwijl
de sergeant daar als aan den grond
genageld stond bevend van toorn en te stichten.
zwerende zich te zullen wreken,' ging Deze vegetariërs moeten zich niet
de soldaat, zelfs zonder zijne sigarette alleen verbinden om nooit meer een
weg te werpen, langzaam naar zijn stukje vleesch te eten, maar ook is
kameraden, mompelende: alcohol en tabak verboden waarvoor
„ik wis:, v. <si, aat het vroeg of laatj j^ot 7aj interessant zijn de statistic-
zoo komen zou". j ken van deze kolonie na honderd
Eenige minuten later werd de Pa-'jaar te raadplegen; zij zullen
aangeschaft in den staat Arkansas,
om daar een kolonie voor vegetariërs
mis-
om een meisje verlegen te zijn, want
i hij was een vlugge danser en een
aangename prater, zoodat de dorps-
schoonen steeds met verlangen naar
hem uitkeken. Zijn succes op den
dansvloer wekte weieens den nijd der
jonge dorpelingen op, maar zij wacht
ten er zich wel voor daar iets van te
laten blijken, want de messenmaker
had meermalen getoond, dat hij ver
bazend sterke vuisten had en daar
om was hij even gevreesd als gezien
in de streken die hij met zijn koop
waar bereisde. Wie twist met hem ge
kregen had. was dat altijd zeer slecht
bekomen en had zich voor een twee
de maal wel gewacht en slechts een
maal was het gebeurd, dat Jean Cam
bayrac zich had laten overbluffen.
-it w-1? gebeurd op den weg van
bouwd, het beloofde een geduchte
vechtpartij te worden en een boeren
vrouw. die den twist van verre had
zien ontstaan, riep angstig
Zij zullen elkaar vermoorden
Daarna snelde zij zoo hard als haar
beenen haar slechts dragen wilden
naar La Barthe terug.
Inmiddels hadden de kampioenen
elkander aangegrepen en worstelden
zij verwoed. Het scheen wel of hun
krachten gelijk stonden, maar eens
klaps bracht de molenaarszoon zijn
tegenstander een geweldigen vuist
slag op het hoofd toe.
Jean Cambayrac stiet hem daarop
met. esn hevigen stomp voor de borst
bros en poederachtig
wordt gaan ze over tot het eten van
paddestoelen en wilgespruiten.
Sauzet naar La Barthe, een sinalien j terug en snelde naar zijn wagen, waar
weg, waar geen twee wagens elkaar I hij de zweep ter hand nam.
passeeren konden.
I De molenaar deed hetzelfde.
De regeering der Vereenigde Staten
geeft een aantal rendieren aan
zendingsposten en ook wel aan enkele
personen ten geschenke met het voor
behoud. dat zij na 3 of 5 jaren hetzelf
de aantal moet terugontvangen. Dit's
een uitstekend middel, om Aljaska
met rendieren te bevolken en tevens
de bewoners tot het gebruik der die
ren op te voeden, terwijl de zendings-
posten door die teelt op groote schaal
uit te oefenen, middelpunten worden.
waaromheen de bevolking zich ves
tigt. wenschelijker centra zeker dan
mijnwerkerskampen.
Het Slot van Adeline Patti.
In de nabijheid van Swansea bezit
de beroemde zangeres Adeline Patti,
Uw Genade",
dien Keppel
l^Va«Jh!.J.uü°°*t deed, was die van het jaar 1857
g met zeven booten op 50 Chineesche
jonken. Zijn galei zonk onder hem
wegen vijf of zes man werden gedood
of gewond. Bij den eersten aanval
sloegen de Chineezen zoo dapper tfr-
rug. dat de booten moesten wijken.
Toen riep Keppel
Jongens, we zullen het nog eens
met roeibooten probeeren.
De manschappen riepen„Hoera"
en de aanval geschiedde met zulk een
kracht, dat de Chineezen moesten wij
ken, verschillende jonken gekaperd
werden en veel anderen in den grond
geboord.
Deze admiraal Keppel was een af
stammeling in tie rechte lijn van Ar
nold .TQOst van Keppel, één der trouw
ste Nederlandsche vrienden van stad
houder-koning Willem III, die met
deze naar Engeland vertrok en we
gens bewezen diensten verheven werd
tot Earl of Albemarle. Toen Willem
III cestorven was. bleek dat hij ziin
trouwen vriend bovendien nog ƒ200,000
vermaakt had.
