NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
De Graat von
Var now.
21e Jaargang. No. 6439
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 29 JUNI 1904 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN:
!?®!2 D5U83 MAANDEN? »S|h Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Vp°? Haarlem - - - a - f 12® j Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL
gemeSeP ee° geVeStig(1 15 (k0m dcf !J0 0100,6 Iettf« naar Plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Franco per uost'door Nstetand' I 1 i 1.65 ^!iPb Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers Redactie en Administratie: firoote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zotidagsmtod, toot Haarlem 0.37y, ,AA luO.^KtMr.y-
de omstrekken franco per post ,0.45 intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724,
Uitgave der Vsmitmtesfefi taw S®stef. ffllfgttemr J. C. fEEREBOOM Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bts Faubourg Montmartre.
"f weode
Brieven uit Berlijn.
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 23 Juni 1904.
Terug uit Rusland.
Sichass, gospodin
(Subiet, mijnheer
Van morgen haalde ik een vriend
schers, Belgen, Franschen, maar al
len zijn vast overtuigd, dat Rusland
het op den duur moet en zal winnen, j
Zij zijn wel zeer beteuterd, men is i
wel zeer ter neergeslagen over de
eigen tallooze nederlagen en de bra-
voure der Japanners, maar men denkt j
met de Transvalers Alles zal reg kom.
In de laatste dagen hoorde ik veel i
spreken over het succes van admiraal
Skrydloff, die de drie groote Japan- J
sche transportschepen in don grond
boorde.
„Maar over het geheel genomen,
neemt men de zaken kalmpjes op. Ik
heb zelden zulke indolente menschen
gezien als de Russen. Tijd heeft voor:
hen geen waarde. ,,S i c h a s s" (zoo
dadelijk) ligt de lui in den mond be
storven maar hun „sichass" kan
evengoed „dadelijk, subiet, onmiddel
lijk" beteekenen als over een uur,
strakjes, over een halven of heelen
koopbaar, bedrog en lange vingers op
elk gebied, zoo zelfs, dat b.v. giften
van 5000 roebel voor het Roode Kruis
slechts met 2000 roebel gedeclareerd
werden en men de consumptie, als ge
schenk voor de troepen te velde ont
vangen, b.v. thee, zorgvuldig in af-
verzegelde pakjes verzond,
bruik pasklaar gemaakt als b.v. „ta
beldot" (table d'ftóte), „odekolon"
(Eau de cologne), „butterbrot" (belegd
broodje) en dergelijke. Dikwijls nam
men een uitdrukking woordelijk over,
zonder er de letterlijke beteekenis van
te kennen. Het Russische „butterbrot"
op de spijskaarten wordt b.v. steeds
van den trein, die na een vierweek-
sche rondreis door Rusland, recht
streeks van Odessa komende, een paar
dagen in Berlijn wenschte uit te bla
zen, alvorens den tocht westwaarts
naar het lieve vaderland te vervolgen.
En hoe hebt U het gehad was
mijn eerste vraag, nadat dé reiziger
zich „lekker" had gemaakt, en we
daarna tegenover elkaar zaten in de i dagDe meeste menschen zijn aan
gezellige eetzaal van het hotel Con-1 het wachten gewoon en nemen het
tinental en de lunch alle eer aande- „sichassgenoegen. Maar wie wat
den. „Hoe denken de lui ginds overI haastig gebakerd is, b.v. een patroon,
de kansen van den oorlog? Wordt er! die niet verkiest te wachten, tot mijn-
veel gesproken over den moordaanslagheer de bediende belieft, de opdracht
op den gouverneur van Finland, Bo- i uit te voeren, zal, als het jongmaatje
brikof? Floreeren handel en nijver-zijn stereotype „sichass" anwoordt,
heid nog of gaan ze nu al gebukt on- ongeduldig uitvaren „Niëtt sichass,
der den oorlog? Wordt er in het da- si minouta (letterlijk: niet dadelijk,
gelijksch leven veel over den ooi-log j maar op de minuutLoop rond met
gesproken Hoe denkt U over de bin- je dadelijk, wil je wel eens als de
nenlandsche toestanden? Was het weerga beenen maken, en heel gauw
daar ginds in de Krim ook zoo smoor... j ook
„Stop, kerel, stop Niet zooveel i „De Polen, met wie ik sprak, ver-
•vragen tegelijk! Ik heb in de laatstej heugden zich in de ^geweldige klap-1
weken zooveel gehoord, gezien en j pen, welke Rusland oploopt. Zij zijn
waargenomen, dat ik wel dagen lang„vi coacti", gedwongen Russen, maar
zou kunnen vertellen, zonder dat deook zij gelooven niet, dat de oorlog op
stof uitgeput raakte. Geef me maar1 den duur op een definitieve neder-
adem en ik zal er wel wegen voor laag kan uitloopen, zij, evenmin als
vinden", zou onze wederzijdsche j de volbloed Russen. Weet je wat een
vriend Mr. Omer uit David Copper-voorname dame me antwoordde in
field zeggen. Mijn stem zou me eerder1 Yanta, dat daar zoo heerlijk mooi
begeven dan de stof. xic zal dus voor- j ligt aan de Zwarte Zee „Rusland
loopig maar zonder lang sorteeren enmoet overwinnen .We hebben zqo vele
rangschikken hier en daar een greepheiligen. Als we niet overwinnen, dan
doen uit mijn reisherinneringen. De weet ik het waarlijk niet meer. Het
systematische rangschikking en zif- j buitenland lacht ons uit om al die
ting komt later, als ik weer kalm j heiligen, maar wij weten _wel beter,
thuis ben. A propos, je sprak daar want wie het laatst lacht, lacht het
van gouverneur BobrikofVerleden best."
Donderdagmorgen, zeg je, werd een j Dat in den tegenwoordigen oorlogs
aanslag op hem gepleegd Dus al een tijd de zaken meer dan slap gaan, dat
week geleden En wil je nu wel ge-j het bouwen van fabrieken, het aan-
looven, dat ik daarvan nog niets ge-1 leggen van spoorwegen, het ontgin-
•hoord heb, hoewel ik toch met zoo- j nen van mijnen voor onbepaalden tijd
veel menschen gesproken heb, en ik is uitgesteld, laat zich begrijpen,
de Russische grens in Alexandrowo Daarin gelijkt de toestand op 't oogen-
eerst gisterenavond achter me heb ge-blik in Rusland volkomen op de toe
laten - standen in alle landen, welke in een
„Men ziet ginds in Rusland de men- grooten oorlog gewikkeld zijn.
schea lang niet zoo algemeen kran- Maar afgezien van den oorlog,
ten lezen als hier of bij ons. Er wor-1 zijn er nog tal van redenen voor de
den wel telkens,, teles^ammi" aange- groote achterlijkheid van Rusland,
plakt, maar die zijn meestal zoolang, dat in veel opzichten aan de tijden
verward en onduidelijk, dat ik meer kort voor de Fransche revolutie herin-
dan eens lui heb hooren zeggen „die nert. Er zijn veel te weinig scholen,
telegrammen zijn veel te lang om veel te veel feestdagen, waarop niet
goed te zijn. De eigenlijke kern van gewerkt wordt, minstens 50 extra hei-
het bericht wordt door zooveel bij- ligendagen, naamdagen van leden
werk onduidelijk gemaakt, dat ten dei- Keizerlijke familie enz., de ui-
slotte het weinige, waar het om gaat, standen zijn te groot, de bevolking
in de waterige soep van onbeduidend- zeer dun gezaaid, de midden- en de
heden wordt verdronken. Ik heb met volksklassen onwetend en onontwik-
alle mogelijke menschen gesproken op keld, de koopmansstand niet in aan-
mijn reis, onderweg in den trein, en zien, zeer actief, maar al het mogelijk
overal, waar ik verblijf hield, in War- doende de bevolking dom te houden,
schau, in Moskou, in Rostow a. Don, faillissementen aan de orde van den
in de steden aan de Zwarte Zee. in dag, zeer ongeregelde afrekening in
Yalta, Sevastopol. Odessa, met Rus-zaken, soms eerst na 4 a 5 jaren
sen, Polen, Litthauers, met in Rus-1 dientengevolge hooge detailprijzen, de
land gevestigde buitenlanders. Duit- ambtenaren van hoog tot laag om-
daar anders een groot deel onderweg ZO n d e r boter voorgediend.
ergens zou zijn achtergehouden. j jtHoe men ginds over de binnen-
„Op het groote-stads-leven heeft de iaudsche toestanden deukt? Even ze-
oorlog nog geen vat In Warschau ker als de Russische onderdaan ec
hadden juist groote feestelijkheden de in Rusiand gevestigde buitenlan-
plaats gehad, jaarmarkt, wedrennen, dBrg overtuigd iSj dat de zegepraal ten
gepaard met geraffineerde weelde en slotto zai zijn aan de zijde der Rus-
luidruchtige vroolijkheid Moekden SjScba legers, even vast verwackl men,
en Port-Arthur zijn zoo oneindig ver dat dez€ oorlo de voorbode zal zijn
verwijderd Van Moskou heb ik een vaQ groote bimienlandsche hervormin-
onvergetelijke herinnering meegeno- gen> welke wker zullen komon
men Onbeschrijfelijk grootsch is het of laat misschien eerst over een men-
gezicht van het Kreml met zijn poor- schenleeftijd, misschien veel spoedi-
ten op de honderden uivormige veel- ger langs geleidelijken ot gewelddadi-
kleurige koepels der kathedralen en gen w6g wie zal zsggen?"
Aardig bedacht.
We lezen in het N. v. h. N.
Een paar maanden geleden viel ons
het oog op een eenigszins wonder
lijken titel boven een artikel in een
Zuid-Duitsch kindertijdschrift: „In-
ternatinnale kinderruil."
Onze opmerkzaamheid was opgewekt
en toen we het artikel tot het einde
toe gelezen hadden, vonden we liet
daarin aangeprezene zoo eenvoudig,
zoo practisch, dat we ons voornamen
te zijner tijd in ons blad de boogge-
dachte van dat stukje weer te geven.
Het bevatte een aangenaam ge
schreven verhaal van een jonge-
meisjes-kransje, dat voor 't laatst
vóór de groote vacantie samen kwam.
De leden van het gezelschap,
ouders in goeden doen waren, gaven
hoog op van de prachtige reisjes, die
zij zouden doen, en de vreemde plaat
sen, waar zij zouden gaan logeeren.
Een meisje zou naar Brussel, een
blijf buitenshuis, al is het ook maar
voor eenige weken, is heilzaam voor
menig kind,dat bezig is de kinderschoe
nen te ontwassen.
Velen onder de meergegoeden, die
deze behoefte voor hunne kinderen
voelen, zoeken daarom voor hen een
kostschool, waar zij behalve de noo-
dige kennis ook nog wel wat meer
leeren, dat hun in hun later leven te
pas kan komen.
Maar hoevelen zijn er niet, die er
niet aan kunnen denken om het al
tijd vrij hooge bedrag voor een pen
sionaat te betalen en die toch ook
wel graag hun zoon of dochter eens
eenigen tijd van huis willen sturen.
Welnu, hun wordt hierboven een
weg gewezen. Wij hebben niet on
derzocht of er in Parijs, Boulevard
Magenta, nummer zooveel, werkelijk
zulk een bureau bestaat. Het is ook
niet noodig om onze kinderen zoo
maar eventjes naar Florence te laten
gaan of naar Londen, of zelfs naar
kerk An renrtnm schitterend en hlin- °T V°' ""-J"1" tweede naar Engeland, een derde Brussel. Maar toch ligt in de gedachte
kerken ronaom, scnmerena en min In de veronderstelling, dat mijn le naar Zwitserland. De respectievelijke van zulk een tijdelijken kinderenruil
«end m uosterscne tinten, m goua, zerg belang ZOuden stellen in de reis-! papa's waren goed voor de onkosten, tusschen famieiies. die in ongeveer
met blauw, ultramarijn, groen, lood- indrukken van mijn vriend, kon ik Terwijl ze zoo zitten te smullen in gelijke omstandigheden verkeeren,
grijs, zooals de basiliek van Iwan, niet na]aten, hem hierboven spreken-het vooruitzicht van hunne genoegens iets dat in de praktijk te verwezen-
sprookjesachtig, overweldigend de in te voeren iemand verre k?mt Nelly Birckhammer de kamer lijken is. Zoowel door bladen als
mooi.verbijsterend Moskou alleen rej7Pn doftt dan kan hii vppI verhn-binnen stormen met den juichtoonj door particuliere correspondentie
heeft 500 kerken en kathedralen en 900 jen- vooral nn dan hnidiran da<? ?a naar Florence en het kost met bekende collega's en andere
kapellen, een moderne en een Aziati- wan'neer da verre reis het „oote ge-!nir!S! a- i a I Personen ka° men een dergelijk plan
srhe stirl fetreliik met p- af«ohu- T reis net groote, ge Re meisjes, die wel weten, dat haar ten uitvoer brengen. Families uit de
wehjk plaveisel en hi en daar^ledrts j Rusl3nd *oId j"**chts een middelmatig be stad kunnen ruilen met families op
I K. I zoldigd postambtenaar is en een groot het platteland. Huisgezinnen aan zee
smalle overwegen op de kruispunten j huisgezin heeft, kijken verbaasd en met huisgezinnen uit het binnenland.
zes paar vraagoogen zeggen Nelly, Vooral onder spoorweg, post-, belas-
IfllinOllmlKd j dat zii een nadere verklaring schuldig j tingambtenaren e. d., ook ouder leer-
tis. laren en onderwijzers, waar de band
j Zij kwam in dezen vorm: j van het vak menige aanraking biedt,
5; en nieuwe Gouv. Gen. j „Heelemaal niets, is eigenlijk te ia het plan lichtelijk uit te voeren,
Da Minister van Koloniën, de heer :^r?s, BezeSd' de reiskosten moet papa althans eens te probeeren.
r'Tte Th"!ï °P7"idt 7en 'SUrg' h6e,t ATsteram OP hat ^duTSi^»
bootieis langs de kust der Zwarte Zee stadhuis een onderhoud gehad metblijf te Florence ik blijf er een I kaarten met i Juli a.s. het reizen goed-
van 66 uur duurde feitelijk 15 uur te den burgemeester, mr. Van Leeuwen. half jaar mijn ouders zoo goed als i koop maken is het een geschikte
lang. „Vertrekken we, kapitein?" De Tel. brengt dit in verband met de niets kost. j gelegenheid [het eens te overwegen.
„Sichass, gaspodin" (subiet mijn- a.s. benoeming van een gouverneur- „Dat komt zoo: Ik ga inwonen in J Waar een wil is, is een weg, zegt een
van.asphalt, bij regenweer, zooals ik
er trof, in even zoo vele stroomende
beken veranderend.
„Tijd heeft geen waarde in Rus
land. De sneltreinen maken hoogstens
40 50 kilometer per uur; booten
het huisgezin van een Italiaanschen j Engelsch spreekwoord, en de weg,
postdirecteur en zal daarvoor niets j dien wij in navolging van bedoeld
behoeven te betalen. Die Italiaansche verhaal uit het Duitsche tijdschrift
familie heeft een dochter van mijnhebben aangegeven, is te volgen.
leeftijd, waar ik dus een gezellige Ouders, die kunnen kinderen een waar
Zaterdag heeft bovengenoemde ver vriendin aan zal krijgen. Ik hebgenoegen willen bereiden en mede
leniging te Amsterdam eene algemee- ,dan e®& ™00ie gelegenheid om Ita - -
ih t Raausch te leeren en leer haar Duitsch
uxiiuziBLare awbuvoiubu, nosstSBn bu ergadenn0 gehouden. In zijn ope-j Terwijl ik daar ben, logeert eei
steppen van het tëtdal vlakke Rus-7fi^.de..vaorzi.tt6f mfr~|zoon van dien mijnheer bij o n s. een weg, die gemakkelijk te volgen is.
heer maar het „sichass" beteekende generaal.
hier eerst „over een paar uur", daar,
men op het oogenblik, voor vertrek
bepaald, begon met het inladen van 1 „Trein 8.28 H.IJ.S.M."
een groot transport ossen.
treinreis is^midden de^eindeloozT eeniging te Am'sterdamVraealgemee- dan eea n.looie gelegenheid om Ita- Willen werken aan hun opvoeding,
tieini eis is te mmaen aer emaeiooze, ver ad i ffehonden Tn 7ifn nnp liaansch te leeren en leer haar Duitsch. zullen de stippellijn, die wij trokken,
onafzienbare korenvelden, bosschen en je^ve^aaenng gehouden In zyn ope- j Xerwijl k daar ben logeert een weten uit te werken en te maken tot
steppen van het totaal vlakke Rus-7 ^oomttei me-zoon van dien mijnheer bij ons. een weg, die gemakkelijk te volgen is.
land, zoo genotrijk en heerlijk is de ^dental weder is tooge- i Die wil graag Duitsch leeren, omdatOver het nut spraken wij reeds. We
reis met een der prachtige, groote nomen- Eenige kinderen zijn reeds hij dat later noodig zal hebben. Zijn behoeven daaraan weinig toe te voegen,
kustschroefbooten der Zwarte Zee, voor eeu v"ijftal weken tot herstel van ouders betalen natuurlijk ook geen Over het genot, dat men zijn kind
steeds met het gezicht op de hooge £>ezondheid naar Zeist gezonden, ter-kostgeld voor hem, evenmin als mijn verschaft, wanneer het eenigen tijd uit
rot«i»e oevers en heerlijk gelegen ste- wi)l dezer da£en nog ^en vijftal zal' ouders dat voor mij doen. Zij ruilen logeeren mag gaan, geheel in een
den Ite Kwtech (aan de Strfat van voleeB- Ongeveer 15 Augustus hoopt1 °ES eeu ha" laar' Is dat Blct ">.nilie te mogen «orden opge-
ei ais i rt.cn (a3 ae btraat van bestuur nog een 20 kïnrWpn naari J nomen, zullen we zeker niet behoeven.
Asow;. Feodosia (eindstation van een B's}""n0*e™ „nd' n Verdere vragen van het kransje nit te weiden. DU staat a priori vast,
der spoorlijnon op de Krim), Yalta ei.ul uu ,te zenaen. i lokken verdere antwoorden uit en zoo Welnu, waar men met wat moeite,
met zijn witte huizen, Sewastopol, ,Jl3 het sluiten der vergadering werd vertelt Nelly. dat er in Parijs, Bou- maar zonder veel kosten zoo kan mede-
Eupatoria, Odessa, (aan de uitmon- d00r een der bestuursleden nog gewe-1 levard Magenta 38, een internationaal werken aan het genot en het geluk
ding der Dnjepr), genotrijk en goed- hot schoone doel van 8.28 H. bureau bestaat, dat zich belast om van zijn kinderen, daar is verdere
koop tevens; het laatste geldt trou- om kinderen van mboge- dergeUjken internationalen kinderen- aanbeveling overbodig.
Wii niet schutteren.
Een bekende vrij-socialistische col-
wens ook voor de enorme^sooorweg- gleden, die tot herstel of versterking^uü te bewerkstelligen. Personen,;
trajectenh De prijs van 25 roebel (32i hunner gezondheid eenigen tijd naar dl? ™aatscbappehjk ongeveer in de-
gulden) voor ecu reis van 3 etmalen; 0uit?nh d°0de.n moeten' onder ^aar| zoekt dsT hm'éuu '"iVelkaarHet Een bekende vrij-socialistisehe col-
eerste klasse op deze superbe booten •J' d tairt<)e in staat te stellen, verschaft eerst allerlei inlichtingen porteur, Kloosterman to Amsterdam
inclusief volledig en uitstekend „pen- 1 sireven^zai men door het aanwer-en brengt later de personen tegeneen moest op Maandag 13 Juni zich laten
is waarliik- t.e e-e.efven van nieuwe leden en donateurs J niet-hoog tarief met elkander in cor- wapenen voor de schutterij, waarbij
respondentie. Het verdere volgt dan men hem indeelde. Daar hij op dien
vanzelf. dag niet verscheen, is hem een geld-
Tot zoover het verhaal in het Duit- boete opgelegd. Nu moest hij weer op
sche blad. Daar zit een gedachte in, Maandag 20 Juni zich laten wapenen,
die, met de noodige wijziging in de Hij heeft echter, naar De Vrije Socia-
uitvoering, ook hier wel kan worden list mededeelt, het volgende schrijven
gepropageerd met vrucht ten bate gezonden aan den commandant der
hutterij:
sïon", is waarlijk te geef!
„In een land als Rusland met zijn z00ve(d mo=eIijk steunen,
ontzaglijk moeilijke taal leert men
huishouden met de enkele woorden, j vit
die men met veel moeite geleerd heeft VerbOUen waar.
Het alfabet met zijn 35 wonderlijke Vaar ..het Volk" uit Indii
letters, is op zichzelf al een kwelling neemt, zijn bij order, uitgevaardigd
voor de westerlingen. Koddig is soms door minister Ellis, van de schepen, j onzer kinderen.
de ontdekking, wanneer men na veel kazernes, gebouwen - der marine, „Vreemde oogen maken menschen,"
hoofdbrekens een woord op de muur niet alleen geweerd het matrozenblad zeiden onze voorouders, en nog steeds,
„Het Anker," maar ook het stokers-1 geldt het als heilzaam voor onze Gij deze deel ik u mede, dat ik om
Medeburger,
kaarsvetter ^voo^^etter "heef^uit^e" blad ..De">akkëT: .'.'ilei'Voïk"'7.en j j^onVeluC 'daTzif oëk~eëns dV beenen gemoedsbezwaren geen deel kan,
kaait letter voor letter heeft uitge- vorder alle bladen geschriften onder andermans tafel leeren steken. 110ch 'ml nemeu aan de schutterij,
speld, een zuiver westersch woord te- ,door druk of anderszins vermenig- j Zij worden er vrijer door. Zij worden Met vriendelijke, groei,
rug te vinden, uit het Duitsch of vuldigd, welke dezen geest ademen. door het vreemde opgevoed, leeren E. Kloosterman.
Fransch, voor het Russisch spraakge-1 zich beter schikken, kortom, eeu ver-
^«uïSlelon.
Naar liet Duitsch.
49)
Dat dacht ik wel, zoodra August
die som noemde. En heeft hij de ef
fecten onaangeroerd gelaten?
Gelukkig ja knikte de rentenier,
terwijl zijn blik heimelijk 't gelaat
van zijn broeder bespieddehij zal
misschien gedacht hebben, dat het ge
vaarlijk voor hem was die papieren
te verkoop en.
- Nu, dan is toch alles niet verlo
ren, sprak de president, en slaakte
een zucht van verlichting. Over het
verlies van 't geld kunt ge heenstap
pen.
Hm, dat is gemakkelijk gezegd
vijfduizend thalers zijn ook voor mij
eene belangrijke som. Wat heeft jou
dat feest van gisteren eigenlijk ge-
Ibost Het was op zulk een hoofschen
voet aangelegdmen had de verlo
ving eenvoudiger en bescheidener
kunnen vieren.
- August verlangde dit zoo.
En jij moest je naar zijnen wil
voegen? Als hij zulk een feest'voor
schreef, dan had hij ook de kosten
daarvan moeten dragen; jij kunt geen
geld het venster uitsmijten. En dan
later die flauwte van je vrouw
Zwijg daarover als 't je blieft, on
derbrak de president hem wrevelig,
mij heeft het genoeg geërgerd zulke
herinneringen zijn onaangenaam. Wat
wil-je nu beginnen, Walter, hier kun
je niet blijven wonen.
Dat ben ik ook niet van plan,
maar ik kan er niet eerder uittrek
ken, voor ik een andere woning heb
gevonden.
Als je eenige kamers in mijn
huis voor lief wilt nemen
Neen, neen. ik dank je. Ik wil
mijn vrijheid bewaren.
Je vrijheid Die zal in m'n huis
je onbeperkt, verzekerd blijven
"Dat weet ik beter, Frederik. Jij
mag het goed met mij meenen, maar
met je huisgenooten kan ik niet in
gestadigen vrede leven dagelijks zou
men mij doen gevoelen, dat ik in je
huis niet pas.
Daarover oordeel-je te scherp. Tk
beloof je., dat niemand jou een haar
breedte in den weg zal leggen.
Zooals ik je zeg, ik ben je dank-
baar voor je aanbod, maar 't is voor
I ons beiden beter, dat ik het niet aan
neem.
Wil-je een nieuwe huishoudster
nemen
Ja.
Mijn vrouw wil zich gaarne be
lasten om voor je een passende per
soon te zoeken.
Ook daarvoor moet ik je bedan
ken, zei de rentenier spotachtig la
chend, dat kan ik zelf wel.
De president fronste onwillekeurig
de wenkbrauwen het hinderde hem,
dat al zijne pogingen schipbreuk le
den, niettegenstaande zij alle slechts
het welzijn van zijn broeder beoog
den.
Nu, zoo ge wilt, zeide hij wreve
lig, terwijl hij zijn handschoenen aan
trok. Je weet, waar ik te vinden, ben;
als je mijn hulp in de eeneof andere
aangelegenheid wenschelijk toe
schijnt. Wat mij betreft, ik zou geen
nacht meer in dit huis kunnen door
brengen ik zou het oogehblikkelijk
verlaten.
Zoo hang ben ik niet uitgeval
len. spotte zijn broeder, terwijl hij
den handdruk beantwoordde, 't Is niet
te denken, dat de misdadiger mij nog
eens een bezoek zal brengen. Adieu,
als je tijd hebt, kom-je nu en dan nog
wel eens bij me aanloopen, hé
De president knikte toestemmenden
nam met een minzaam lachje af
scheidmaar toen hij buiten was ge
komen. verdween het lachje van zijn
lippen en zijn mager gelaat vertoonde
weer eene ernstige, sombere uitdruk
king.
Ilij had gehoopt, na dit schokkend
voorval een zekeren invloed op zijn
broeder te verkrijgen nu was het j
buiten kijf, dat deze hoop zich nietj
zoude verwezenlijken.
DRIE EN TWINTIGSTE
HOOFDSTUK.
Laat in den nacht was baron von
Falsing met zijn echtgenoote van de
reis teruggekeerd en het was voorliet
dienstmeisje den volgenden morgen
duidelijk, dat er -een ernstige oneonig-
heid tusschen de heide echtgenooten
had plaats gehad. De baron ontbeet
alleen; dat was vroeger nooit het ge
val geweest, of althans bij uitzonde
ring gebeurd; zijn vroolijke'luim
scheen hij geheel verloren te hebben
en ook de barones liep met gefronst
voorhoofd.
Even voor 't diner trad hij in 't
boudoir van zijn echtgenoote. Zij was
nog in haar morgengewaad, ietwat
bleek en blijkbaar niet gestemd tot een
gesprek.
Het helpt niets, Hertha, zei hij,
nadat hij tegenover haren divan had
I plaats genomen, of je nu mokt en
kwaad bent, wat gebeurd is kan niet
meer ongedaan gemaakt worden. Ik
i heb geen louis d'or meer in mijn zak
1 daarentegen vond ik een massa maan-
en dreigbrieven op mijn schrijftafel en
j als er niet gauw hulp komt opdagen,
j dan zijn wij bankroet.
En aan wie de schuld
Och, ik wil de schuld wel op mij
nemen ik wil je er in 't geheel niet
aan herinneren, hoezeer je-zelf op 't
spel gebrand was, toen het geluk ons
in de eerste dagen begunstigde.
Heb ik jou niet ernstig aangera
den bet geluk niet langer te willen
dwingen en met de winst naar huis te
gaan? Wij hadden hier onze schul
den kunnen betalen
Ah bah, 't was immers met. dien
raad niet ernstig gemeend viel hij
haar in de rede. Wat zouden wij ons-
zeïven niet al te verwijten hebben ge
had als wij hem hadden opgevolgd
Het geluk moet men vasthouden, datl
is altijd mijn stelregel geweest. i
Nu heb-je gezien, waartoe die stel-
regel voert, spotte de barones. Ik heb
je gewaarschuwd, maar je woudtniet
ophouden met spelen, zelfs nog niet, j
toen het geluk ons den rug had toege-'
keerd en zoo ik niet een klein, somme
tje bespaard bad. zouden wij nu nog
in 't hotel zitten zondereen penning op
zak. Het is al ver genoeg met ons ge
komen, Gerhard; hoe lang zal het nog
duren, eer ons laatste boeltje onder
den hamer komt?
Dat mag niet gebeuren ant- j
woordde hij toornig, liet geluk heeft
zijn grillen. Heeft het mij ook al denl
rug toegekeerd, het kan mij ook weer!
begunstigendaarop houw en ver
trouw ik. Desniettemin zijn mijn hulp
bronnen verstoptmoeten wij onzen
crediteuren de zegepraal gunnen, ons
met den bedelstaf te zien?
Mevrouw huiverde.
Dan moet-jij zorgen, dat er geld
komt, eindigde hij.
Hoe kan ik dat? Moetik mijn ju-
weelen verkoopen
Met zoo'n beetje ben ik niet ge
holpen ik moet eene groote som heb
ben.
En als je die kreegt, zou-je weer
spelen
Misschien
Dio onzalige hartstocht zal je nog
ten gronde richten, Gerhard.
I Volstrekt niet, antwoordde hij
schielijk, maar voor haren toornigen
blik sloeg hij nochtans de oogen ne
der. Ik zie geen anderen weg, die ons
redding kan brengen, als dat je nog
eens onze vrienden tot een offertje ziet
over te halen
Dat kan ik niet.
Zou Frits von Thalstein
- Al zou hij willen, waar zou hij
het geld vandaan moeten halen
vroeg de barones. Zijn vader heeft het
niet." zijn oom geeft hem niets, moet
hij dan om ons te plezieren zich in
handen van woekeraars overleveren?
Dat mogen wij toch niet vorderen
Waarom zouden wij ons hoofd
breken over deze vraag? Daar moet
hij voor zorgen
Neen, Gerhard, dat kan-je niet
van hem verlangen
Nu. wat dunkt je dan van graaf
von Varnowhij moet zoo rijk zijn.
dat hij zijn renten niet verteren kan