NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. De Graat von Var now. 21e Jaargang. No. 6439 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 29 JUNI 1904 B HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN: !?®!2 D5U83 MAANDEN? »S|h Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Vp°? Haarlem - - - a - f 12® j Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL gemeSeP ee° geVeStig(1 15 (k0m dcf !J0 0100,6 Iettf« naar Plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat Franco per uost'door Nstetand' I 1 i 1.65 ^!iPb Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Afzonderlijke nummers Redactie en Administratie: firoote Houtstraat 55. Geïllustreerd Zotidagsmtod, toot Haarlem 0.37y, ,AA luO.^KtMr.y- de omstrekken franco per post ,0.45 intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724, Uitgave der Vsmitmtesfefi taw S®stef. ffllfgttemr J. C. fEEREBOOM Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bts Faubourg Montmartre. "f weode Brieven uit Berlijn. (Van onzen correspondent). Berlijn, 23 Juni 1904. Terug uit Rusland. Sichass, gospodin (Subiet, mijnheer Van morgen haalde ik een vriend schers, Belgen, Franschen, maar al len zijn vast overtuigd, dat Rusland het op den duur moet en zal winnen, j Zij zijn wel zeer beteuterd, men is i wel zeer ter neergeslagen over de eigen tallooze nederlagen en de bra- voure der Japanners, maar men denkt j met de Transvalers Alles zal reg kom. In de laatste dagen hoorde ik veel i spreken over het succes van admiraal Skrydloff, die de drie groote Japan- J sche transportschepen in don grond boorde. „Maar over het geheel genomen, neemt men de zaken kalmpjes op. Ik heb zelden zulke indolente menschen gezien als de Russen. Tijd heeft voor: hen geen waarde. ,,S i c h a s s" (zoo dadelijk) ligt de lui in den mond be storven maar hun „sichass" kan evengoed „dadelijk, subiet, onmiddel lijk" beteekenen als over een uur, strakjes, over een halven of heelen koopbaar, bedrog en lange vingers op elk gebied, zoo zelfs, dat b.v. giften van 5000 roebel voor het Roode Kruis slechts met 2000 roebel gedeclareerd werden en men de consumptie, als ge schenk voor de troepen te velde ont vangen, b.v. thee, zorgvuldig in af- verzegelde pakjes verzond, bruik pasklaar gemaakt als b.v. „ta beldot" (table d'ftóte), „odekolon" (Eau de cologne), „butterbrot" (belegd broodje) en dergelijke. Dikwijls nam men een uitdrukking woordelijk over, zonder er de letterlijke beteekenis van te kennen. Het Russische „butterbrot" op de spijskaarten wordt b.v. steeds van den trein, die na een vierweek- sche rondreis door Rusland, recht streeks van Odessa komende, een paar dagen in Berlijn wenschte uit te bla zen, alvorens den tocht westwaarts naar het lieve vaderland te vervolgen. En hoe hebt U het gehad was mijn eerste vraag, nadat dé reiziger zich „lekker" had gemaakt, en we daarna tegenover elkaar zaten in de i dagDe meeste menschen zijn aan gezellige eetzaal van het hotel Con-1 het wachten gewoon en nemen het tinental en de lunch alle eer aande- „sichassgenoegen. Maar wie wat den. „Hoe denken de lui ginds overI haastig gebakerd is, b.v. een patroon, de kansen van den oorlog? Wordt er! die niet verkiest te wachten, tot mijn- veel gesproken over den moordaanslagheer de bediende belieft, de opdracht op den gouverneur van Finland, Bo- i uit te voeren, zal, als het jongmaatje brikof? Floreeren handel en nijver-zijn stereotype „sichass" anwoordt, heid nog of gaan ze nu al gebukt on- ongeduldig uitvaren „Niëtt sichass, der den oorlog? Wordt er in het da- si minouta (letterlijk: niet dadelijk, gelijksch leven veel over den ooi-log j maar op de minuutLoop rond met gesproken Hoe denkt U over de bin- je dadelijk, wil je wel eens als de nenlandsche toestanden? Was het weerga beenen maken, en heel gauw daar ginds in de Krim ook zoo smoor... j ook „Stop, kerel, stop Niet zooveel i „De Polen, met wie ik sprak, ver- •vragen tegelijk! Ik heb in de laatstej heugden zich in de ^geweldige klap-1 weken zooveel gehoord, gezien en j pen, welke Rusland oploopt. Zij zijn waargenomen, dat ik wel dagen lang„vi coacti", gedwongen Russen, maar zou kunnen vertellen, zonder dat deook zij gelooven niet, dat de oorlog op stof uitgeput raakte. Geef me maar1 den duur op een definitieve neder- adem en ik zal er wel wegen voor laag kan uitloopen, zij, evenmin als vinden", zou onze wederzijdsche j de volbloed Russen. Weet je wat een vriend Mr. Omer uit David Copper-voorname dame me antwoordde in field zeggen. Mijn stem zou me eerder1 Yanta, dat daar zoo heerlijk mooi begeven dan de stof. xic zal dus voor- j ligt aan de Zwarte Zee „Rusland loopig maar zonder lang sorteeren enmoet overwinnen .We hebben zqo vele rangschikken hier en daar een greepheiligen. Als we niet overwinnen, dan doen uit mijn reisherinneringen. De weet ik het waarlijk niet meer. Het systematische rangschikking en zif- j buitenland lacht ons uit om al die ting komt later, als ik weer kalm j heiligen, maar wij weten _wel beter, thuis ben. A propos, je sprak daar want wie het laatst lacht, lacht het van gouverneur BobrikofVerleden best." Donderdagmorgen, zeg je, werd een j Dat in den tegenwoordigen oorlogs aanslag op hem gepleegd Dus al een tijd de zaken meer dan slap gaan, dat week geleden En wil je nu wel ge-j het bouwen van fabrieken, het aan- looven, dat ik daarvan nog niets ge-1 leggen van spoorwegen, het ontgin- •hoord heb, hoewel ik toch met zoo- j nen van mijnen voor onbepaalden tijd veel menschen gesproken heb, en ik is uitgesteld, laat zich begrijpen, de Russische grens in Alexandrowo Daarin gelijkt de toestand op 't oogen- eerst gisterenavond achter me heb ge-blik in Rusland volkomen op de toe laten - standen in alle landen, welke in een „Men ziet ginds in Rusland de men- grooten oorlog gewikkeld zijn. schea lang niet zoo algemeen kran- Maar afgezien van den oorlog, ten lezen als hier of bij ons. Er wor-1 zijn er nog tal van redenen voor de den wel telkens,, teles^ammi" aange- groote achterlijkheid van Rusland, plakt, maar die zijn meestal zoolang, dat in veel opzichten aan de tijden verward en onduidelijk, dat ik meer kort voor de Fransche revolutie herin- dan eens lui heb hooren zeggen „die nert. Er zijn veel te weinig scholen, telegrammen zijn veel te lang om veel te veel feestdagen, waarop niet goed te zijn. De eigenlijke kern van gewerkt wordt, minstens 50 extra hei- het bericht wordt door zooveel bij- ligendagen, naamdagen van leden werk onduidelijk gemaakt, dat ten dei- Keizerlijke familie enz., de ui- slotte het weinige, waar het om gaat, standen zijn te groot, de bevolking in de waterige soep van onbeduidend- zeer dun gezaaid, de midden- en de heden wordt verdronken. Ik heb met volksklassen onwetend en onontwik- alle mogelijke menschen gesproken op keld, de koopmansstand niet in aan- mijn reis, onderweg in den trein, en zien, zeer actief, maar al het mogelijk overal, waar ik verblijf hield, in War- doende de bevolking dom te houden, schau, in Moskou, in Rostow a. Don, faillissementen aan de orde van den in de steden aan de Zwarte Zee. in dag, zeer ongeregelde afrekening in Yalta, Sevastopol. Odessa, met Rus-zaken, soms eerst na 4 a 5 jaren sen, Polen, Litthauers, met in Rus-1 dientengevolge hooge detailprijzen, de land gevestigde buitenlanders. Duit- ambtenaren van hoog tot laag om- daar anders een groot deel onderweg ZO n d e r boter voorgediend. ergens zou zijn achtergehouden. j jtHoe men ginds over de binnen- „Op het groote-stads-leven heeft de iaudsche toestanden deukt? Even ze- oorlog nog geen vat In Warschau ker als de Russische onderdaan ec hadden juist groote feestelijkheden de in Rusiand gevestigde buitenlan- plaats gehad, jaarmarkt, wedrennen, dBrg overtuigd iSj dat de zegepraal ten gepaard met geraffineerde weelde en slotto zai zijn aan de zijde der Rus- luidruchtige vroolijkheid Moekden SjScba legers, even vast verwackl men, en Port-Arthur zijn zoo oneindig ver dat dez€ oorlo de voorbode zal zijn verwijderd Van Moskou heb ik een vaQ groote bimienlandsche hervormin- onvergetelijke herinnering meegeno- gen> welke wker zullen komon men Onbeschrijfelijk grootsch is het of laat misschien eerst over een men- gezicht van het Kreml met zijn poor- schenleeftijd, misschien veel spoedi- ten op de honderden uivormige veel- ger langs geleidelijken ot gewelddadi- kleurige koepels der kathedralen en gen w6g wie zal zsggen?" Aardig bedacht. We lezen in het N. v. h. N. Een paar maanden geleden viel ons het oog op een eenigszins wonder lijken titel boven een artikel in een Zuid-Duitsch kindertijdschrift: „In- ternatinnale kinderruil." Onze opmerkzaamheid was opgewekt en toen we het artikel tot het einde toe gelezen hadden, vonden we liet daarin aangeprezene zoo eenvoudig, zoo practisch, dat we ons voornamen te zijner tijd in ons blad de boogge- dachte van dat stukje weer te geven. Het bevatte een aangenaam ge schreven verhaal van een jonge- meisjes-kransje, dat voor 't laatst vóór de groote vacantie samen kwam. De leden van het gezelschap, ouders in goeden doen waren, gaven hoog op van de prachtige reisjes, die zij zouden doen, en de vreemde plaat sen, waar zij zouden gaan logeeren. Een meisje zou naar Brussel, een blijf buitenshuis, al is het ook maar voor eenige weken, is heilzaam voor menig kind,dat bezig is de kinderschoe nen te ontwassen. Velen onder de meergegoeden, die deze behoefte voor hunne kinderen voelen, zoeken daarom voor hen een kostschool, waar zij behalve de noo- dige kennis ook nog wel wat meer leeren, dat hun in hun later leven te pas kan komen. Maar hoevelen zijn er niet, die er niet aan kunnen denken om het al tijd vrij hooge bedrag voor een pen sionaat te betalen en die toch ook wel graag hun zoon of dochter eens eenigen tijd van huis willen sturen. Welnu, hun wordt hierboven een weg gewezen. Wij hebben niet on derzocht of er in Parijs, Boulevard Magenta, nummer zooveel, werkelijk zulk een bureau bestaat. Het is ook niet noodig om onze kinderen zoo maar eventjes naar Florence te laten gaan of naar Londen, of zelfs naar kerk An renrtnm schitterend en hlin- °T V°' ""-J"1" tweede naar Engeland, een derde Brussel. Maar toch ligt in de gedachte kerken ronaom, scnmerena en min In de veronderstelling, dat mijn le naar Zwitserland. De respectievelijke van zulk een tijdelijken kinderenruil «end m uosterscne tinten, m goua, zerg belang ZOuden stellen in de reis-! papa's waren goed voor de onkosten, tusschen famieiies. die in ongeveer met blauw, ultramarijn, groen, lood- indrukken van mijn vriend, kon ik Terwijl ze zoo zitten te smullen in gelijke omstandigheden verkeeren, grijs, zooals de basiliek van Iwan, niet na]aten, hem hierboven spreken-het vooruitzicht van hunne genoegens iets dat in de praktijk te verwezen- sprookjesachtig, overweldigend de in te voeren iemand verre k?mt Nelly Birckhammer de kamer lijken is. Zoowel door bladen als mooi.verbijsterend Moskou alleen rej7Pn doftt dan kan hii vppI verhn-binnen stormen met den juichtoonj door particuliere correspondentie heeft 500 kerken en kathedralen en 900 jen- vooral nn dan hnidiran da<? ?a naar Florence en het kost met bekende collega's en andere kapellen, een moderne en een Aziati- wan'neer da verre reis het „oote ge-!nir!S! a- i a I Personen ka° men een dergelijk plan srhe stirl fetreliik met p- af«ohu- T reis net groote, ge Re meisjes, die wel weten, dat haar ten uitvoer brengen. Families uit de wehjk plaveisel en hi en daar^ledrts j Rusl3nd *oId j"**chts een middelmatig be stad kunnen ruilen met families op I K. I zoldigd postambtenaar is en een groot het platteland. Huisgezinnen aan zee smalle overwegen op de kruispunten j huisgezin heeft, kijken verbaasd en met huisgezinnen uit het binnenland. zes paar vraagoogen zeggen Nelly, Vooral onder spoorweg, post-, belas- IfllinOllmlKd j dat zii een nadere verklaring schuldig j tingambtenaren e. d., ook ouder leer- tis. laren en onderwijzers, waar de band j Zij kwam in dezen vorm: j van het vak menige aanraking biedt, 5; en nieuwe Gouv. Gen. j „Heelemaal niets, is eigenlijk te ia het plan lichtelijk uit te voeren, Da Minister van Koloniën, de heer :^r?s, BezeSd' de reiskosten moet papa althans eens te probeeren. r'Tte Th"!ï °P7"idt 7en 'SUrg' h6e,t ATsteram OP hat ^duTSi^» bootieis langs de kust der Zwarte Zee stadhuis een onderhoud gehad metblijf te Florence ik blijf er een I kaarten met i Juli a.s. het reizen goed- van 66 uur duurde feitelijk 15 uur te den burgemeester, mr. Van Leeuwen. half jaar mijn ouders zoo goed als i koop maken is het een geschikte lang. „Vertrekken we, kapitein?" De Tel. brengt dit in verband met de niets kost. j gelegenheid [het eens te overwegen. „Sichass, gaspodin" (subiet mijn- a.s. benoeming van een gouverneur- „Dat komt zoo: Ik ga inwonen in J Waar een wil is, is een weg, zegt een van.asphalt, bij regenweer, zooals ik er trof, in even zoo vele stroomende beken veranderend. „Tijd heeft geen waarde in Rus land. De sneltreinen maken hoogstens 40 50 kilometer per uur; booten het huisgezin van een Italiaanschen j Engelsch spreekwoord, en de weg, postdirecteur en zal daarvoor niets j dien wij in navolging van bedoeld behoeven te betalen. Die Italiaansche verhaal uit het Duitsche tijdschrift familie heeft een dochter van mijnhebben aangegeven, is te volgen. leeftijd, waar ik dus een gezellige Ouders, die kunnen kinderen een waar Zaterdag heeft bovengenoemde ver vriendin aan zal krijgen. Ik hebgenoegen willen bereiden en mede leniging te Amsterdam eene algemee- ,dan e®& ™00ie gelegenheid om Ita - - ih t Raausch te leeren en leer haar Duitsch uxiiuziBLare awbuvoiubu, nosstSBn bu ergadenn0 gehouden. In zijn ope-j Terwijl ik daar ben, logeert eei steppen van het tëtdal vlakke Rus-7fi^.de..vaorzi.tt6f mfr~|zoon van dien mijnheer bij o n s. een weg, die gemakkelijk te volgen is. heer maar het „sichass" beteekende generaal. hier eerst „over een paar uur", daar, men op het oogenblik, voor vertrek bepaald, begon met het inladen van 1 „Trein 8.28 H.IJ.S.M." een groot transport ossen. treinreis is^midden de^eindeloozT eeniging te Am'sterdamVraealgemee- dan eea n.looie gelegenheid om Ita- Willen werken aan hun opvoeding, tieini eis is te mmaen aer emaeiooze, ver ad i ffehonden Tn 7ifn nnp liaansch te leeren en leer haar Duitsch. zullen de stippellijn, die wij trokken, onafzienbare korenvelden, bosschen en je^ve^aaenng gehouden In zyn ope- j Xerwijl k daar ben logeert een weten uit te werken en te maken tot steppen van het totaal vlakke Rus-7 ^oomttei me-zoon van dien mijnheer bij ons. een weg, die gemakkelijk te volgen is. land, zoo genotrijk en heerlijk is de ^dental weder is tooge- i Die wil graag Duitsch leeren, omdatOver het nut spraken wij reeds. We reis met een der prachtige, groote nomen- Eenige kinderen zijn reeds hij dat later noodig zal hebben. Zijn behoeven daaraan weinig toe te voegen, kustschroefbooten der Zwarte Zee, voor eeu v"ijftal weken tot herstel van ouders betalen natuurlijk ook geen Over het genot, dat men zijn kind steeds met het gezicht op de hooge £>ezondheid naar Zeist gezonden, ter-kostgeld voor hem, evenmin als mijn verschaft, wanneer het eenigen tijd uit rot«i»e oevers en heerlijk gelegen ste- wi)l dezer da£en nog ^en vijftal zal' ouders dat voor mij doen. Zij ruilen logeeren mag gaan, geheel in een den Ite Kwtech (aan de Strfat van voleeB- Ongeveer 15 Augustus hoopt1 °ES eeu ha" laar' Is dat Blct ">.nilie te mogen «orden opge- ei ais i rt.cn (a3 ae btraat van bestuur nog een 20 kïnrWpn naari J nomen, zullen we zeker niet behoeven. Asow;. Feodosia (eindstation van een B's}""n0*e™ „nd' n Verdere vragen van het kransje nit te weiden. DU staat a priori vast, der spoorlijnon op de Krim), Yalta ei.ul uu ,te zenaen. i lokken verdere antwoorden uit en zoo Welnu, waar men met wat moeite, met zijn witte huizen, Sewastopol, ,Jl3 het sluiten der vergadering werd vertelt Nelly. dat er in Parijs, Bou- maar zonder veel kosten zoo kan mede- Eupatoria, Odessa, (aan de uitmon- d00r een der bestuursleden nog gewe-1 levard Magenta 38, een internationaal werken aan het genot en het geluk ding der Dnjepr), genotrijk en goed- hot schoone doel van 8.28 H. bureau bestaat, dat zich belast om van zijn kinderen, daar is verdere koop tevens; het laatste geldt trou- om kinderen van mboge- dergeUjken internationalen kinderen- aanbeveling overbodig. Wii niet schutteren. Een bekende vrij-socialistische col- wens ook voor de enorme^sooorweg- gleden, die tot herstel of versterking^uü te bewerkstelligen. Personen,; trajectenh De prijs van 25 roebel (32i hunner gezondheid eenigen tijd naar dl? ™aatscbappehjk ongeveer in de- gulden) voor ecu reis van 3 etmalen; 0uit?nh d°0de.n moeten' onder ^aar| zoekt dsT hm'éuu '"iVelkaarHet Een bekende vrij-socialistisehe col- eerste klasse op deze superbe booten •J' d tairt<)e in staat te stellen, verschaft eerst allerlei inlichtingen porteur, Kloosterman to Amsterdam inclusief volledig en uitstekend „pen- 1 sireven^zai men door het aanwer-en brengt later de personen tegeneen moest op Maandag 13 Juni zich laten is waarliik- t.e e-e.efven van nieuwe leden en donateurs J niet-hoog tarief met elkander in cor- wapenen voor de schutterij, waarbij respondentie. Het verdere volgt dan men hem indeelde. Daar hij op dien vanzelf. dag niet verscheen, is hem een geld- Tot zoover het verhaal in het Duit- boete opgelegd. Nu moest hij weer op sche blad. Daar zit een gedachte in, Maandag 20 Juni zich laten wapenen, die, met de noodige wijziging in de Hij heeft echter, naar De Vrije Socia- uitvoering, ook hier wel kan worden list mededeelt, het volgende schrijven gepropageerd met vrucht ten bate gezonden aan den commandant der hutterij: sïon", is waarlijk te geef! „In een land als Rusland met zijn z00ve(d mo=eIijk steunen, ontzaglijk moeilijke taal leert men huishouden met de enkele woorden, j vit die men met veel moeite geleerd heeft VerbOUen waar. Het alfabet met zijn 35 wonderlijke Vaar ..het Volk" uit Indii letters, is op zichzelf al een kwelling neemt, zijn bij order, uitgevaardigd voor de westerlingen. Koddig is soms door minister Ellis, van de schepen, j onzer kinderen. de ontdekking, wanneer men na veel kazernes, gebouwen - der marine, „Vreemde oogen maken menschen," hoofdbrekens een woord op de muur niet alleen geweerd het matrozenblad zeiden onze voorouders, en nog steeds, „Het Anker," maar ook het stokers-1 geldt het als heilzaam voor onze Gij deze deel ik u mede, dat ik om Medeburger, kaarsvetter ^voo^^etter "heef^uit^e" blad ..De">akkëT: .'.'ilei'Voïk"'7.en j j^onVeluC 'daTzif oëk~eëns dV beenen gemoedsbezwaren geen deel kan, kaait letter voor letter heeft uitge- vorder alle bladen geschriften onder andermans tafel leeren steken. 110ch 'ml nemeu aan de schutterij, speld, een zuiver westersch woord te- ,door druk of anderszins vermenig- j Zij worden er vrijer door. Zij worden Met vriendelijke, groei, rug te vinden, uit het Duitsch of vuldigd, welke dezen geest ademen. door het vreemde opgevoed, leeren E. Kloosterman. Fransch, voor het Russisch spraakge-1 zich beter schikken, kortom, eeu ver- ^«uïSlelon. Naar liet Duitsch. 49) Dat dacht ik wel, zoodra August die som noemde. En heeft hij de ef fecten onaangeroerd gelaten? Gelukkig ja knikte de rentenier, terwijl zijn blik heimelijk 't gelaat van zijn broeder bespieddehij zal misschien gedacht hebben, dat het ge vaarlijk voor hem was die papieren te verkoop en. - Nu, dan is toch alles niet verlo ren, sprak de president, en slaakte een zucht van verlichting. Over het verlies van 't geld kunt ge heenstap pen. Hm, dat is gemakkelijk gezegd vijfduizend thalers zijn ook voor mij eene belangrijke som. Wat heeft jou dat feest van gisteren eigenlijk ge- Ibost Het was op zulk een hoofschen voet aangelegdmen had de verlo ving eenvoudiger en bescheidener kunnen vieren. - August verlangde dit zoo. En jij moest je naar zijnen wil voegen? Als hij zulk een feest'voor schreef, dan had hij ook de kosten daarvan moeten dragen; jij kunt geen geld het venster uitsmijten. En dan later die flauwte van je vrouw Zwijg daarover als 't je blieft, on derbrak de president hem wrevelig, mij heeft het genoeg geërgerd zulke herinneringen zijn onaangenaam. Wat wil-je nu beginnen, Walter, hier kun je niet blijven wonen. Dat ben ik ook niet van plan, maar ik kan er niet eerder uittrek ken, voor ik een andere woning heb gevonden. Als je eenige kamers in mijn huis voor lief wilt nemen Neen, neen. ik dank je. Ik wil mijn vrijheid bewaren. Je vrijheid Die zal in m'n huis je onbeperkt, verzekerd blijven "Dat weet ik beter, Frederik. Jij mag het goed met mij meenen, maar met je huisgenooten kan ik niet in gestadigen vrede leven dagelijks zou men mij doen gevoelen, dat ik in je huis niet pas. Daarover oordeel-je te scherp. Tk beloof je., dat niemand jou een haar breedte in den weg zal leggen. Zooals ik je zeg, ik ben je dank- baar voor je aanbod, maar 't is voor I ons beiden beter, dat ik het niet aan neem. Wil-je een nieuwe huishoudster nemen Ja. Mijn vrouw wil zich gaarne be lasten om voor je een passende per soon te zoeken. Ook daarvoor moet ik je bedan ken, zei de rentenier spotachtig la chend, dat kan ik zelf wel. De president fronste onwillekeurig de wenkbrauwen het hinderde hem, dat al zijne pogingen schipbreuk le den, niettegenstaande zij alle slechts het welzijn van zijn broeder beoog den. Nu, zoo ge wilt, zeide hij wreve lig, terwijl hij zijn handschoenen aan trok. Je weet, waar ik te vinden, ben; als je mijn hulp in de eeneof andere aangelegenheid wenschelijk toe schijnt. Wat mij betreft, ik zou geen nacht meer in dit huis kunnen door brengen ik zou het oogehblikkelijk verlaten. Zoo hang ben ik niet uitgeval len. spotte zijn broeder, terwijl hij den handdruk beantwoordde, 't Is niet te denken, dat de misdadiger mij nog eens een bezoek zal brengen. Adieu, als je tijd hebt, kom-je nu en dan nog wel eens bij me aanloopen, hé De president knikte toestemmenden nam met een minzaam lachje af scheidmaar toen hij buiten was ge komen. verdween het lachje van zijn lippen en zijn mager gelaat vertoonde weer eene ernstige, sombere uitdruk king. Ilij had gehoopt, na dit schokkend voorval een zekeren invloed op zijn broeder te verkrijgen nu was het j buiten kijf, dat deze hoop zich nietj zoude verwezenlijken. DRIE EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Laat in den nacht was baron von Falsing met zijn echtgenoote van de reis teruggekeerd en het was voorliet dienstmeisje den volgenden morgen duidelijk, dat er -een ernstige oneonig- heid tusschen de heide echtgenooten had plaats gehad. De baron ontbeet alleen; dat was vroeger nooit het ge val geweest, of althans bij uitzonde ring gebeurd; zijn vroolijke'luim scheen hij geheel verloren te hebben en ook de barones liep met gefronst voorhoofd. Even voor 't diner trad hij in 't boudoir van zijn echtgenoote. Zij was nog in haar morgengewaad, ietwat bleek en blijkbaar niet gestemd tot een gesprek. Het helpt niets, Hertha, zei hij, nadat hij tegenover haren divan had I plaats genomen, of je nu mokt en kwaad bent, wat gebeurd is kan niet meer ongedaan gemaakt worden. Ik i heb geen louis d'or meer in mijn zak 1 daarentegen vond ik een massa maan- en dreigbrieven op mijn schrijftafel en j als er niet gauw hulp komt opdagen, j dan zijn wij bankroet. En aan wie de schuld Och, ik wil de schuld wel op mij nemen ik wil je er in 't geheel niet aan herinneren, hoezeer je-zelf op 't spel gebrand was, toen het geluk ons in de eerste dagen begunstigde. Heb ik jou niet ernstig aangera den bet geluk niet langer te willen dwingen en met de winst naar huis te gaan? Wij hadden hier onze schul den kunnen betalen Ah bah, 't was immers met. dien raad niet ernstig gemeend viel hij haar in de rede. Wat zouden wij ons- zeïven niet al te verwijten hebben ge had als wij hem hadden opgevolgd Het geluk moet men vasthouden, datl is altijd mijn stelregel geweest. i Nu heb-je gezien, waartoe die stel- regel voert, spotte de barones. Ik heb je gewaarschuwd, maar je woudtniet ophouden met spelen, zelfs nog niet, j toen het geluk ons den rug had toege-' keerd en zoo ik niet een klein, somme tje bespaard bad. zouden wij nu nog in 't hotel zitten zondereen penning op zak. Het is al ver genoeg met ons ge komen, Gerhard; hoe lang zal het nog duren, eer ons laatste boeltje onder den hamer komt? Dat mag niet gebeuren ant- j woordde hij toornig, liet geluk heeft zijn grillen. Heeft het mij ook al denl rug toegekeerd, het kan mij ook weer! begunstigendaarop houw en ver trouw ik. Desniettemin zijn mijn hulp bronnen verstoptmoeten wij onzen crediteuren de zegepraal gunnen, ons met den bedelstaf te zien? Mevrouw huiverde. Dan moet-jij zorgen, dat er geld komt, eindigde hij. Hoe kan ik dat? Moetik mijn ju- weelen verkoopen Met zoo'n beetje ben ik niet ge holpen ik moet eene groote som heb ben. En als je die kreegt, zou-je weer spelen Misschien Dio onzalige hartstocht zal je nog ten gronde richten, Gerhard. I Volstrekt niet, antwoordde hij schielijk, maar voor haren toornigen blik sloeg hij nochtans de oogen ne der. Ik zie geen anderen weg, die ons redding kan brengen, als dat je nog eens onze vrienden tot een offertje ziet over te halen Dat kan ik niet. Zou Frits von Thalstein - Al zou hij willen, waar zou hij het geld vandaan moeten halen vroeg de barones. Zijn vader heeft het niet." zijn oom geeft hem niets, moet hij dan om ons te plezieren zich in handen van woekeraars overleveren? Dat mogen wij toch niet vorderen Waarom zouden wij ons hoofd breken over deze vraag? Daar moet hij voor zorgen Neen, Gerhard, dat kan-je niet van hem verlangen Nu. wat dunkt je dan van graaf von Varnowhij moet zoo rijk zijn. dat hij zijn renten niet verteren kan

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 5