Ter
ind
NIEUWS^ en ADVERTENTIEBLAD.
Ie Arme
22e Jaargang.
No. 6460
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
ZATERDAG 23 JULI 1904
S DAGBLAD
m
I is!
ABONNEMENTEN
Pisa DRUB félAANölSNü
Voo? Haarlem 0 .«.o 1.2Q
Voor de dorpen te den omteek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) B 130
Franco per post door Nederland B 1.65
Afzonderlijke nummers O.Q2>£
Geïllustreerd Zoadagsbïad, voor Haarlem 0.37X
s de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der VeraasKBtes&sg È«a?eiM Castor.
i. C. FEEPEB00M
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiên 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiörs wofden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betretfende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
in8!
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F, JONES, Succ., Parijs, 31t>>s Faubourg 1
Tweede Blad.
kofli
oedtng en kleedmg van
schoolkinderen.
i. on
nNo. 157 van het „Tijdschrift voor
nenzorg en Kinderbescherming"
\rijft dr. J. R. Snoeck Henkemans
Lm. het volgende
geheel ten onrechte sprak de
feit1' Van Malsen, bij de behandeling
Ier zaak in den Haagschen Ge-
enteraad, van ,,de philanthropic
i den duivel". Het doel van dit op
is twee punten te noemen, waar
mijns inziens niet alleen kwaad
frentigt. doch reeds kwaad is gedaan,
.■n 'en eerste moet gewezen worden op
noodlottige tweede lid van art. 6
het Kon. besluit van 19 November
-0, tot uitvoering van art. 35 der
Daar staat„Verstrek-
g van voeding en kleeding mag
'IdZSt anders dan rechtstreeks aan de
1 teweren zeiven plaats vinden."
yk noem dit voorschrift noodlottig,
dat het elke goede regeling dezer
ik onmogelijk maakt. Het dankt
oorsprong aan de goede gedach-
richfe waken voor misbruik, en te
liften dat de voeding en kleeding
iOUfkelijk ten goede komen aan het
waarvoor zij zijn gegeven.
is deze zekerheid niet langs
Ieren weg te verkrijgen?
Vat is het doel der verschaffing
trachten met tact na te gaan of deze
door het kind gedragen wordt. Maakt
deze controle vernieuwd huisbezoek
noodig. zoo geschiedt dit weder door
of van wege de commissie.
Het verschaffen van schoolpantof-
fels is een geheel andere zaak deze
zijn het eigendom der schoolzij
blijven daar en worden, gelijk de
leermiddelen, door den onderwijzer
ten gebruike gegeven aan hen, die,
naar zijn meening. er behoefte aan
hebben. Doch voor kleeding, die
eigendom wordt van het gezind is de
omschreven werkwijze eenvoudig en
doelmatig, en zij wijkt niet af van
de beproefde beginselen voor het ver-
leenen van steun en hulp. Blijkens
zers, dan dat men het zou kunnen voor voeding en kleeding, in alle
scheiden van de school; maar het klassen der samenleving zien stijgen
blijft niettemin een helpen der ouders Niet ongegrond is dus de verwachting
aan datgene, waarin zij onder nor-dat het onvermogen der ouders om
male omstandigheden zelf zouden in deze behoeften te voorzien, zich
voorzien. En voor dit helpen gelden zal beperken tot die gezinnen, waar,
dezelfde regelen, die bij eiken vorm door droeve omstandigheden, armoe-
van hulpverleening moeten worden de begint te ontstaan. Zou liet voor
vastgehouden. i de liefdadigheid onmogelijk ziin de
Bij het helpen van on- en minver- zen nood te lenigen? Voor kinderen
mogeuden kan op drieërlei wijze wor- j wordt niet licht vruchteloos gevraagd
den opgetredenZou een groote vereenigingdie ver-
Ie. door de vrije liefdadigheid; trouwen geniet in alle kringen, bijv.
2e. door overheidszorg; („Liefdadigheid naar Vermogen" re
3e. door particuliere instellingen Amsterdam, dit werk niet kunnen
met geldelijken steun van de over-1 aanvaarden als een onder af deeling
beid. [van haar arbeid, met eigen geldraiï-
Het is hier niet de plaats voor de delen, een afdeeling. die zich zelfstan-
Rechtszaken
Aansprakelijkheid van
Spoorweg- maatschappij en
De Eerste Kamer der Rechtbank te
Amsterdam wees dezer dagen een zeer
merkwaardig vonnis naar aanleiding
van de volgende feiten.
De heer D., een handelsreiziger,
kwam op 29 Juli 1902 aan het station
Delftsche Poort te Rotterdam. Aan het
hiertoe bestemd loket van het Hol-
landsche Spoor voorzag hij zich van
een plaatskaartje van Rotterdam naar
Delft en ging langs den aangewezen
het bekende uitvoerige werkje van zooveelste. maal uiteen te zetten waar-dig in verbinding stelde met de hoof-1 we° door de wachtkamer naar het per
den heer Bruinwold Riedel (1) wordt'om de weg der vrije liefdadigheid de. den en onderwijzers der verschillen- i ron; JU!st°P bet oogenblik dat hij zich
zij (min of meer gewijzigd) dan ook-voorkeur verdient
den heer Bruinwold Riedel (1) wordt; om de weg der vrije liefdadigheid de'den en onderwijzers der verschillen-. - - -- -
7ii /min nf mep.r fpwiizierrR flan nnk 1 voorkeur verdient boven overheids- de scholen? °P Perron bevond, viel een daar
zorg. f En de Gemeenteraden, wat is hun .geplaatste ladder omver, en trof den
Het is een teeken van verval, alstaak Art. 35 der Leerplichtwet geeftreiziger dermate, dat hij bewusteloos
bij een volk de vrije toewijding om hun de bevoegdheid voor voeding en ,.r neder sloeg, en ten gevolge van
armen te helpen zoo onvoldoende kleeding van" schoolgaande kinderen 1 d\t ongeval ernstig ziek werd, eenigen
in meerdere gemeenten gevolgd.
De Gemeentebesturen zullen echter,
waar deze goede regeling bestaat,
niet mogen medewerkenwant zij ;s
in strijd met dat ongelukkige 6e ar
tikel. Op wijziging van dit artikel
moet dan ook bij de Regeering wor
den aangedrongen.
Bij de voeding is het volgen van
dergelijken weg moeilijker, omdat het
eten op een bepaalde plaats en op een
bepaald uur moet worden gebruikt.
Toch ware het zeer goed mogelijk aan
de ouders genummerde bons vooreen
maaltijd uit t<y reiken, welke bons
dan door de kinderen werden inge
leverd ter plaatse waar het eten
gebruikt werd. Hetgeen de heer
Bruinwold Riedel ons mededeelt om
trent de regeling te Middelburg, ligt
v^P^n^Un^iPPdi^P-^niT'daV'het in die richting, en in het buitenland
tl tremw te" school komjj en dat wortij deze methode blijkbaar veel
Walr'de uitgebreidheid der stedeu
fcf S hS onSis is geen of de werkzaamheden der moeders
1st, maar het onderwijs is geen vaak verhindert thuis te komen
voor het bereiden of bedienen van
het middagmaal, zou het aanbeveling
verdienen bedoelde bons tegen beta
ling. ook voor niet-behoeftige ouders
u
i r
tüll lllcl.cn IldU UUUCJ
kldoel. Het onderwijs is slechts
fldel. het is één der middelen om de
(deren, zoo mogelijk, te vormen tot
I (ve, krachtige, weerbare menschen,
zelf eenmaal vader of moeder
'«lorden hun kinderen zullen
Jrgaan in al wat eerlijk is en
uw. én wier eer het zal zijn hun
Ideren te verzorgen en hun alles te
ren wat nuttig en noodig is.
nu dwingt het Koninklijk be-
■ït ons de kinderen er aan te ge-
nnen dat niet de ouders voor hen
rgen. doch dat de schoolbesturen,
onderwijzers of liefdadige dames. .-
Tb ouderplicht en kinderdank wor-
Afo op deze wijze, niet slechts niet-
«jeerd. maar zelfs ondermijnd.
Tin dit alles zonder noodzaak. Er
"teen andere weg. die tot hetzelfde
el leidt, en waarbij vastgehouden
*dt aan den gulden grondregel,
moet
blijkt, dat wettelijke dwang de plaatsgelden beschikbaar te stellen. De ge
moet innemen van zedelijk plichtsbe- schiedenis van het tot stand komen
sef. (van dit art. bewijst dat, door deze
De slechtste der drie methoden is bevoegdverklaring, voor de Gemeente
echter de derde der genoemden: het besturen de verplichting is ontstaan
stelsel van subsidie. En nu wordt j aan de zaak hun aandacht te wijden,
juist bij het verschaffen van voeding; en na te gaan of er voldoende aan-
en kleéding deze slechtste methodeleiding is van die bevoegdheid ge-
door velen aangeprezen. jbruik te maken.
Verre van denkbeeldig is het ge- Waar de Gemeenteraden zich op
vaar, dat de beweging ten bate der; maken om aan deze verplichting te
schoolkinderen de aanleiding zou j voldoen, zullen zij ongetwijfeld be-
worden dat, op het gebied der liefda- j ginnen bij het begin. Het begin is de
digheid, het subsidiestelsel, dat in de voldoening aan art. 3 van het reedshoofdelijk tot betaling van dat bedrag
19de eeuw in diskrediet geraakte, in genoemde Kon. besluit van 19Novem te worden veroordeeld,
de 20ste eeuw in eere zou worden'ber 1900: het instellen van een onder-1 Nadat partijen hare stellingen zoo:
hersteld. Uit den laatsten tijd herin zoek bij alle schoolbesturen en school-wel schriftelijk als mondeling nader
ner ik mij aan den Haagschen Ge- hoofden in welke mate voor hun leer- toegelicht hadden, gaf de Rechtbank
meenteraad reeds drie dergelijke sub-lingen behoefte bestaat om voedingen iiare beslissing. Zij overwoog in de
sidie-verzoeken van de vereeniging kleeding te ontvangen, een onder- j eerste plaats, dat het verweer van de
„Hulp aan zuigelingen", van de ver- j ZOek, waarbij de medewerking vanbeide gedaagden, dat de eischer, toen
eeniging „Kinderkleeding" en van deurvaren huisbezoekers wel niet zal hlem het ongeval trof, nog niet. reizi-
.Vereeniging tot versterking van kin i kunnen gemist worden. zer zou geweest zijn', onjuist is te
deren uit het gemeente-ziekenhuis enIndien het resultaat van dit onder-achten, omdat iemand, die voorzien
hot kinderziekenhuis". zoek de treurige teleurstellende erva-van ee'n haartje, de contróle gepas-
In hoeverre deze drie verzoeken zijn ring mocht- zijn, dat werkelijk de seer(j js Cn zich'over het perron naar
tijd in het Ziekenhuis te Rotterdam
is verpleegd, en lijdende is gebleven
aan traumatische nevrose, waardoor
hij zijne betrekking als vast reiziger
bij zijn vroegeren patroon niet meer
heeft kunnen waarnemen. Op grond
nu van deze feiten vorderde de heer
D. vergoeding der door hem geleden
schade ten bedrage van ongeveer
40,000 en dagvaardde hiertoe zoowel
de Ï-Iollandsche Spoorwegmaatschap
pij als de Maatschappij tot Exploita
tie van Staatsspoorwegen, ten einde
.r r \r 7J i seeru it, «n ziuu U\UJ nei JJOUUU naai
verkrijgbaar te stellen. De kinderentoegestaan, doet hier niets ter zake. vrije liefdadigheid onmachtig ware den trejn heeeeft daarmede den eer-
ontvingen dan allen de bons van Reeds het feit, dat hun indiening de hulpbehoevende ouders voldoende j sten stap ]iegft 'gedaan tot de aan-
hunne ouders, en leverden ze allen geen verwondering wekte, teekent den to steunen, zoo zou het Gemeentebe- j vaar(iinfr zijner rds
op dezeUdc wijze en ter zelfder plaat- toestand stuur de taak van art. 35 zeltstandiï En mede niet ttr zake dienende
se m, zonde.r dat uit iets bleek wie Tegen het subsidieeren van liefda-^er hand moeten nemen. UrVu r?P vpchfhmvk riP bpw^vins-van bet
een gekochte of wie een geschonken dige instellingen zijn vier ernstige; Bij het streven naar de beste rege-TT o n A5 h f manden van
bon had. De controle zou moeten bezwaren, waarop vroeger irieerma- ling dezer overheidszorg moest danppn jaddar dnm-wien nok onhetner-
gevonden worden in de nummers der ien is gewezen. Het heeft wellicht zijn gezocht worden in de richting van j jen laaaer aooi vi en ook op netper
nut hen nog even te noemen. het Elberfelder stelsel. Met de admi ™n f»"0"™?
I. De overheids-subsidie wiegt de nistvatie, de uitvoering der taak op' w aao- Iwini-pn wnrrit
vrije liefdadigheid in slaap. 'het papier, kon een zelfstandig ge^JP™
II. De liefdadigheid wordt belem- meentebureau worden belast. Voor hetdat J a
merd in haar onmisbare vrijheid. 1 aanwijzen der vermoedelijk-behoefti- i do13r.f
III. De controle op het goed beste-'gen, het huisbezoek en de controle rol vervult van het ongeval, dat hem
den der subsidie is onmogelijk. moest dit bureau kunnen beschikken getroffen zoodat alleen te on-
IV. Het subsidie-stelsel bevordert over een vrij willigen staf van onder- derzoeken, overblijft of bewezen xs dat
Het tweede mint waaron ik de1 bet, liefhebberen on het gebied der wijzers en huisbezoekers, wier ern- dlt ongeval met aan de schuld van
iiet tweecie punt, waaiop ik uen z i ti pPndv«Aehticr «streven wave de het Holl. Spoor of die zijner beaJnhten
aandacht wil vestigen, is het subsidie- pmiantiiropie. stig en eendiacntiB stieven w aie ne Wpfpn pn nov rlie vrano-wordt
qfelcpl Ik geloof het hierbij te kunnen la- voeding en kleeding m gezinnen, die 1S te ^Bten. an ook cue viaagv\oioi
Bij het bespreken van het belana-ten. Èr is één vorm van het verlee- er waarlijk behoefte aan hadden, zoo door de Rechtbank ontkennend beant-
bonselk kind behoudt gedurende
een seizoen steeds zijn vaste plaats,
Afwezigheid zou dan langs twee
wegen blijken, en zou onmiddellijk
leiden tot onderzoek van wege de be
trokken commissi©.
m
elke hulp voor een gezin moer mj nei Desprenen van nei "fiang'J' q.mqjdi'e 'die' aan"liet ëerste ttê"\-e>"trekken "doen woord. Wel was door het Holl. Spoor
•den verstrekt aan de ouders, ender voeding en kleeding van sclioo-, vierde bezwaar voor een deze verstrekking'te verhinderen daai betoogd, dat het opstellen van delad-
voorkeur zoo, dat de kinderen er kinderen lieeft men zich zeer druken aan net vierae nezwaai vooi een aeze versueKKing te verninacien aaa. f .ip,.,),,,, p-Pqrhied
L-nnHio- ven hliivpn I ^emaakt over de vraag ofwij ons hier I groot deel te gemoet komt, namelijk waar zij met strikt noodig ware. ciei netgeen aooi aeiaen gescmeu
rMndl? I. dinerbevinden on hot gebied van onder- bet stelsel van alterum tantum, waar- j Een dergelijke wijze van werken was op zichzelf geen gevaar kon
zich wiis of van armenzor°- De heer Bruin- bij de Gemeente geen hooger subsidie, zou in naam en in daad overheids- doen ontstaan dat dit alleen kon aan-
ver-iwold Riedel wijdde ei- niet mindergeeft, dan het bedrag, door de Ver- zorg zijn. Toch zou zij iets behouden wezig zijn als de ladder onvoorzich-
1 - -den (eeniging uit eigen middelen besteed. van de kracht der vrije toewijding, i tig was opgesteld dat het niet te
Het staat echter te vreezen; dat en indien zich iemand opgewekt ge verwachten was, dat de ladder onvoor-
juist bij den arbeid ten bate der voelde speciaal voor dit belang een i zichtig zou worden opgesteld, en dat
schoolkinderen ook dit stelsel zal fa gave te schenken, zoo behoefde niets j men het dus niet kan verwijten, dat
len. hem te weerhouden deze bij de admi- het geen maatregelen heeft getroffen
»uinuuii_u ix De scholen zijn voor het grootste nistratie te storten. Ook vele Burger om datgene te verhinderen, wat niet
Het stwine^van onvèrmogende en deel gemeente-instellingen. Indien nu lijke Armbesturen ontvangen giften.' te verwachten was, doch uit dit alles
minvermogende ouders, op'dat hun j voor haar eigene scholen de eenniaa' De vrije liefdadigheid, die subsidie; blijkt, naar het oordeel der Rechtbank
kinderen behoorlijk geltleed en ge-goed-georganiseerde arbeid zou moe van de overheid aanvaardt, daalt. (slechts, dat het Holl. Spoor tot een
"oed liet onderwijs trouw en metten worden gestaakt, wegens gebrek i Overheidszorg, al blijft zij de min-flauw maar niet afdoend besef is ge
rucht zouden kunnen volgen, staat i aan middelen, dan ligt het voor de dere, stijgt in waarde door den steun; komen van de verplichtingen, die op
Öij het verschaffen van kleedingbevinden op het gebied^van
Djyeelt de navolgende regeling
"•U Zoodra bij het onderwijs
iTied wordt, dat een kind onvoldoen- dan 9 bladzijden aan, en
gekleed is. geeft liet hoofd der Haagschen Gemeenteraad joeg juist
fiool daarvan kennis aan de Veree-jdeze quaestie de strijders in het^har-
ging of Commissie, die dit belang
jiartigt, welke onmiddellijk het ge-
doet bezoeken en een onderzoek
it instellen door een harer leden of
ambten. Leidt dit onderzoek tot de
ertuiging, dat de middelen van het
ifein niet voldoend© zijn om het kind
'*n degelijke kleeding te voorzien
g yf> wordt deze ten spoedigste aan de
nas. De strijd over dit punt is daar
om zoo moeilijk, omdat, beide par
tijen volkomen gelijk hebben.
VSers verschaft. Het kind ontvangt
zijn kleeding van vader en moe-
g r. zonder dat hij of zijn school-
jikkers van de tusschenkomst van
pelen behoeven te weten.
"~Voov ée controle moet op de mede-
2 Writing der onderwijzers kunnen
gerekend. Zij ontvangen op-
,ve van de verschafte kleeding en
Vrucht s
met dat onderwijs in te
band en is te zeer een zaak
teere opmerkzaamheid der onderwij-
nauw ver- band dat de Gemeente wel gedwon- van vrijwillige toewijding,
ak van de gen zal zijn van het alterum tantun:
1 af te wijken.
t'l) Voeding en kleeding aan school
gaande kinderen door J. Bruinwold
Riedel, Amsterdam, S. L. van
1903.
Dus geen subsidie Maar wat dan
Allereerst de beste wijze van voorzie
ning, de weg der vrije liefdadigheid.
De laatste halve eeuw heeft in ons
Looy. welvarend Nederland de inkomens,
en dus ook de beschikbare bedragen
hem tegenover het publiek in het al
gemeen rusten en die verplichting
brengt mede, dat hei te zorgen heeft,
dat de reizigers op hun weg naar de
treinen, voorzoover deze over het per
ron voert, niet door ongevallen ge
troffen worden. En dit klemt temeer
omdat eene spoorwegmaatschappij,
die op haar perrons, een vrij kle:nc
ruimte, een groot publiek saamgedron-
gen ziet, hetwelk zich in verband met
den spoorwegdienst in verschillende
inrichtingen door elkander beweegt,
en ten gevolge der door dien dienst
ontstane drukte niet de noodige kalm
te bezit om rustig uit zijn oogen te
kijken, tegenover dat publiek de drin
gende verplichting heeft om meer dan
in een gewoon gebouw noodig zou
zijn, alle mogelijke maatregelen te
treffen, ten einde te voorkomen, dat
hare reizigers door ongelukken wor
den getroffen. Overwegende zoo
gaat de Rechtbank voort dat een
spoorweg-maatschappij moet beden
ken, dat ladders kunnen omvallen en
dat dit op haar gebied tot bijzonder
groote rampen kan aanleiding geven,
en derhalve met de meeste zorg moet
nagaan en controleeren, of de op haar
terrein en met name op het perron
staande ladders behoorlijk zijn beves
tigd, en als dit niet het geval is, met
de meest mogelijke gestrengheid be
hoort op te treden om het gevaar te
verwijderen. Van dergelijke contróle
nu is in het onderhavig geval niets
gebleken en het. Holl. Spoor verweer
de zich te dezen aanzien dan ook al
leen met een ,.ik kon niet denken, dat
die ladder zou omvallen", maar
overweegt de Rechtbank juist in
dit niet-denken ligt de schuld van het
Holl. Spoor, daar dit en zijn beamb
ten wel hehooren te denken en hun
hersens hehooren in te spannen om
het publiek tegen gevaar te behoeden
en liet spoor in strijd met zijn plich
ten handelt door met de handen in
den schoot te kijken naar hetgeen ge
beurt. Het Hollandsche Spoor had het
omvallen van de ladder toegeschre
ven aan den hevigen wind „al of niet
in verband" met de wijze, waarop zij
door derden was opgesteld. De Recht
bank ziet in die opmerking eene groo
te „onverschilligheid" van het Holl.
Spoor, omdat het daarbij vergeet, dat
als de wind in verband met de wijze
van opstelling het omvallen heeft ver
oorzaakt. het verantwoordelijk is, daar
het door zijn toezicht een dusdanige
wijze van opstellen had kunnen en
dus ook moeten voorkomen. Daaren
boven juist bij hevigen wind is de
maatschappij in dubbele mate ver
plicht toe te zien. dat zich op het per
ron niets bevindt dat kan omvallen,
terwijl in een geval als het onderha
vige de hevige wind alleen dan de
aansprakelijkheid der spoorweg-maat
schappij zonde kunnen wegnemen, als
hij plotseling en geheel onverwacht
in volle hevigheid was losgebroken,
hetgeen, naar het oordeel der Recht
bank, in ons land tot de groote zeld
zaamheden behoort.
Op grond van een en ander kwam
de Rechtbank dus tot de conclusie, dat
de door den eischer tegen het Holl.
Spoor ingestelde vordering ontvanke
lijk is.
Ook die tegen het Staatsspoor.
Na dus de tegen de beide spoorweg-
1 maatschappijen ingestelde vordering
ontvankelijk verklaard te hebben, gaat
de Rechtbank na in hoeverre het be
wijs der gestelde feiten geleverd is en
overweegt hieromtrent, dat dit wèl
het geval is ien aanzien van de fei
ten, voor zoover ze betrekking hebben
op het ongeval zelf en de omstandig
heden, waaronder dit is voorgevallen,
maar niet met betrekking tot de door
eischer gestelde gevolgen van het on
geval en de geleden schade. Hierom
trent werd den eischer een zeer uit-
voerig geformuleerd bewijs door mid-
del van getuigen opgelegd.
In deze zaak was voor den eischer
gepleit door mr. Limburg, advocaat
te Rotterdamvoor het Holl. Spoor
door mr. F. A. Molster, advocaat te
Amsterdam en voor het Staatsspoor
door jhr. mr. E. N. de Braauw, advo-
caat te 's-Gravenhage.
Feuilleton
Naar het ENGELSCH.
ae
|0)
Arm kind zei Sylvia met zachte
em. die zoo mélodieus klonk, dat het
[mogelijk scheen aan haar diep ge-
Hel te twijfelen.
-- Je hebt wel medelijden met mij,
iet?
Een dun, ietwat hoekig handje zocht
ju weg naar den arm van Sylvia.
Het spijt mij zoo voor je en als
j je kou helpen zou ik liet doen, maar
^t is niet gemakkelijk.
■Den Volgenden dag. bijna op het-
uur, kon men dezelfde vriendin-
én hetzelfde plantsoen op en neer
,en wandelen. De moedelooze Tottie
in gisteren was echter moeilijk meer
herkennen.
Och neen, maar het is niet m o-
ij k zei ze haar vriendin hijgend
_Ji niet vuurroode wangen aankijkend.
jIk zou er nooit iets van tegen je
hebben als ik niet dacht, dat
et mogelijk, ja. zelfs waarschijnlijk
'as. Hij heeft mij veel verteld van
rftgeen hij als zijn plicht tegenover
n medemenschen beschouwt. Men
kan gauw zien, dat de man een idea
list is. Sylvia trok even haar bo
venlip op, terwijl zij dit woord uit
sprak en dit is juist iets, wat in
den smaak valt bij een idealist.
Maar hoe zou ik dat ooit durven
Zou hij mij niet afschuwelijk in
halig vinden
Hij zal j'e waarschijnlijk uit 't!
diepst van zijn hart bedanken voor de'
gelegenheid, die je hem geeft, een
goede daad te doen dat is juist iets
voor hem. Maar wat dat betreft, als
je wat zenuwachtig bent, dan wil ik,
er met plezier over beginnen. O, doe
mij niet stikken, alsjeblieft! want Tot
tie was liaar vriendin om den lelie-
blanken hals gevallen.
O, als je dat wildeHet klinkt
liaast als een mooi sprookje Nu hoop
ik alleen maar, dat
Wat
Dat Edward geen tegenwerpin
gen maakt. Hij is zoo trotsch en onaf
hankelijk, moet je weten.
Als Edward daar wat tegen heeft,
dan doe je veel wijzer hem op to ge
ven, want dan is hij een ezel. Van
een man, zoo rijk als de heer Gibson,
is het geen vernedering een groote som
aan te nemen niet meer dan dat men
van een ander een sigaar opsteekt.
Weet je niet meer. dat Sir Bill ver
telde, dat hij honderdduizend pond
kon weggeven zonder dat hij er op
lette?
Ja, dat herinner ik mij, zei Tot
tie met een extra zwaren zucht. _0,
het zal mij verwonderen lieve He-
mei, daar is die vervelende oude man
weer. Ik dacht, dat wij ver genoeg af
waren, om door hem niet opgemerkt
te worden dit laatste met het oog
op Sir Bill, die met zeer verongelijkt
gezicht om den hoek gluurde, want hij
had het geheel e plantsoen doorge- j
zocht.
Na dit gesprek begon het hart van'
Mrs. Delfield zich te verheugen over
een intiemere verhouding tuschenden,
millionair en haar dochter. Harold's
natuurlijke terughoudendheid in aan-i
merking genomen, was het verwonder-
lijk. zooveel als zij elkaar te vertellen'
hadden.
Er waren anderen, die in tegenstel-
ling van Tottie, het verbazend moeilijk
vonden, met Harold een gesprek te
voeren, met name Sir Bill, die ontdekt
had, dat niet alleen „de kameel met:
't oog van een naald" uit het gesprek
j gemeden moesten worden.
I Een van de pathetische opmerkin
gen, die hij zoo nu en dan tot zijn
gastvrouw richtte, was
j Wat voor zin heeft het, over het
j koopen van Schotsch jachtterrein te
j spreken met een man, die geheel
Schotland kon koopen, als hem dat in
den zin kwam
Of, hoe kan men van hem ver-I
wachten, dat hij zich interesseert
voor de vraag, waar men het goed-,
koopst kan leven, in Londen of Parijs.
terwijl hij met geen mogelijkheid in
één van deze beide hoofdsteden zijn
inkomen kou opmaken, tenzij hij het
uit het raam wierp Het is zijn schuld
na.uurlijk niet, maar het veroorzaakt
een groot gebrek aan conversatie
het doet denken aan het spreken met,
iemand op een andere planeet. Ilc ben
even weinig competent om te oordee-
len over de gevoelens van een mil
lionair ten opzichte van geld, als een
mug in staat zou zijn de laatste uiting
van den Duitsclien Keizer te critisee-
ren.
Men moet hierbij in aanmerking ne
men, dat het tikje bitterheid in den
toon van Sir Bill niet alleen was toe
te schrijven aan de onrechtvaardig
heid van het Noodlot, maar ook door
dat hij zich het dagelijksch schouw
spel van iets wat veel leek op een
aanstaand flirten, zeer aantrok.
HOOFDSTUK IV.
De Torenkamer.
In weerwil van deze gunstige symp
tomen naderde het bezoek van Mrs.
Delfield aan Courthill het einde, zon
der dat er iets positiefs gebeurde.
Het veld te ruimen, zonder iets ver
der te zijn gekomen, strookte aller
minst met haar aard. Eenigen tijd
liep zij met de gedachte rond, dat het
voor haar noodig zou zijn tusschenbei-
den te komen, maar dat verontrustte
haar niet, liet zou niet de eerste keer
zijn, dat. zij met succès het Noodlot
een handje geholpen had.
Over deze dingen peinzende, zag
Mrs. Delfield haar laatsten namiddag
op Courthill nader komen, en bedacht
dat haar nog maar eenige uren rest
ten. De keer, die de zaken echter na
men, was van dien aard, dat zij hoop
kreeg, dat haar tusschenkomst over
bodig zou zijn. Men had plan gemaakt
voor een uitstapje naar een naburig
mooi vergezicht en daarvoor het ge-
zeischap van vier personen over twee
ponywagentjes verdeeld.
1 Toen zij afreden zaten in het eene
Mr. Gibson en Mr. Ashton in het twee-
do Jack Bearcroft en Tottie een
schikking, die volstrekt de sympathie
van Mrs. Delfield niet wegdroeg, of
schoon Sylvia's vrijwillig bedanken
voor de partij haar bijzonder gerust
stelde. Zoo'n verstandig meisje als zij
was zou natuurlijk dadelijk weten als
de kans voor haar verloren was, of
schoon Mrs. Delfield niet verwacht
had, dat zij met zooveel waardigheid
haar nederlaag zou doorstaan.
Toen tegen vijf uur het eerste pony
wagentje terugkeerde, viel de iveuwe
schikking heel wat heter in den smaak
van Mrs. Delfield. en ook van Jack.
omdat hij nu naast Mrs. Ashton mocht
zitten.
Dat ziende, sprong het moederlijk
hart op van hoop. die iedere minuut,
die verliep zonder dat het tweede po
nywagentje terugkeerde, nog aan
groeide.
Dat zorgelooz© kind moet al haar
goed nog inpakken, zei ze telkens
weer zoo vaak zij het noodig oor
deelde liet gezelschap te doordringen
van het feit van dit langdurig enveel-
beteekenend téte-è.-téte. Blijkbaar is
zij totaal vergeten, dat wij morgen
ochtend vertrekken.
Wie weet, of je morgen wel kunt
vertrekken fluisterde Lady Bear
croft binnensmonds, want dat lang
uitblijven scheen haar ook veelbetee-
kenend toe.
De thee was bijna koud toen Tottie
met opgewekt gelaat en gloeiende
wangen ofschoon zonder eenige
verlegenheid de kamer binnen
kwam. Haar metgezel was echter des
te meer verlegen, hij bleef op den
achtergrond en zag er zoo schuldig
uit. als Mrs. Delfield met mogelijk
heid kon wenschen.
Heb je mij niets te vertellen, Tot
tie? klonk onvermijdelijk de vraag
zoo spoedig als zij haar dochter haar
eigen kamer binnengeloodst had. ter
wijl zij haar bij de schouders namen
vol verwachting in de oogen keek.
Maar Tottie voelde zich niet op
haar gemak.
ik ik neen; ik heb u
niets te vertellen, stamelde zij in een
verlegenheid, die aan angst grensde.
I Een oogenblik vroeg zij zich af, of
het niet heter was alles te bekennen
C
