NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD,
De rrae Millionair
DONDERDAG 28 JULI 1904 B
22e Jaargang. No. 6464 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen, DONDERDAG 28 JULI 1904 B
HA ARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
Voo? Haarlem 1.26
Voor de dorpen Sss des omtmk wam eea Agent gevestigd Is (kom de?
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland 0 m 1.65
Afzonderlijke nummers 0 a 0.02>£
Geïllustreerd Zondagsblad, wor Haarlem G.37%
v «Ie omstreken en franco per post 0.45
der ïröitoïl ISrestear l. crPËEREBOOM,
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer /0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentfën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertenties werden aangenomen door onze Agenten en dcor alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Si Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31Faubourg Montmartre.
Tweede Blad.
DE KERMIS.
Ter gelegenheid, van vroegere Haar-
lemsche kermissen gaven wij me er-
bal en een historisch overzicht dezer
rolksfeesten. Ook ditmaal wenschen
I (rij het weder te doen, doch, om niet
herhalingen te vervallen en om iets
oieuws te geven, zullen wij het op eene
andere wijze doen, door n.l. van
lenige zaken, welke nog op de kermis
roorkomen, zoo mogelijk de oor
sprong en ontwikkeling in het kort
joede te deelen. Tot dusver deden we
jit niet, daar wij dan een overzicht
[an een oud-Hollandsche kermis ga-
jen. Voor weetgierigen deelen we
bede dat we o.a. een aantal bijzon-
Ierheden ontleenden aan Ter Gouw's
volksvermaken.
Caroussels.
Toen de tournooispelen door de uit-
{inding van het buskruit hunne be
tekenis verloren en in de 16e eeuw
(eheel uitstierven, werden ze voor
iet eerst in Frankrijk vervangen
(oor de caroussels, welke ook naar
ins land overgingen. Uit deze carous
els ontstonden vervolgens het ringrij-
[en en de mallemolen.
r Bij de oudste caroussels in Frank-
ijk werd nog grooter pracht ten toon
dan bij de tournooien, doch
-Ie gevaren aan laatstgenoemde ver-
■jonden werden vermeden, wat voor-
Biamelijk wel te danken was aan het
kjngeluk dat Koning Hendrik II in 1559
De voornaamste excercitiën bij de
caroussels waren:
lo. de quadrille, waarbij de ridders
kiich in vier sectiën verdeelden en
wuestrische manoeuvres uitvoerden
|)p de wijze der Trojaansche spelen.
j 2o. 't quintainrennen, waarbij de
Sidder op een versierden paal of boom
lianrende, en met de lans op een be
punt mikte;
P 3o. 't Ivopslaan, waartoe houten
Iden op spillen werden gesteld,
kop door den ridder met een
iten zwaard moest worden getrof-
4o. 't ringrijden, waarbij de ridder
de lans naar een ring stak, die
n de renbaan opgehangen was.
Langzamerhand vervormden deze
pelen zich en kwam het caroussel-
ijden te land in manéges en paar-
enspellen en nog later werden ze
ervangen door houten paarden,,
t ieuwen, tijgers en wat al niet meer,
n beweging gebracht door stoom,
- loewel meer als een gevolg van de
ferbetering der mallemolens, waar-
(ver dadelijk meer.
De z.g. stoom-caroussels op onze
tennissen verdienen dan ook dezen
aaam niet, doch zijn niets anders
ian stoomdraaimolens. Bij het carous-
ielrijden hebben we dan ook eigenlijk
ie denken aan de hoogere rijkunst.
Deskundigen beweren dan ook dat de
teredeling van het paardenras hier-
loor veel meer bevorderd wordt dan
joor de wedrennen.
De draaimolen.
>f beter gezegd de mallemolen is zoo-
lls we reeds zagen eveneens een ge-
van de caroussels, ze waren of
i
werden althans vroeger ook draai-
-schuitjes genoemd. Reeds in het begin
'der 17e eeuw kende men ze, want in
[den „Spaanschen Brabander" zegt
I An dries
Dorstige Dirckje, die wil zijn ghelt
[niet verspeulen,
Maer wel verquanselen hier aaneen
[mallemeulen.
i Vroeger waren het leelijke, onsier
lijke toestellen van latten en touwen;
de paarden waren afgeronde blokken
waar een kop op wa's gespijkerd poo-
ten hadden zij niet noodig, want zij
hingen in touwen en de schuitjes
1 waren hangende varkenstroggen,
i Later kwam hierin verandering, er
werd decoratief aangebracht en paar
den, herten, leeuwen en andere die
ren in natuurlijke grootte nagemaakt,
j Daartusschen werden nette schelp
vormige wagens en sleden aange-
bracht, welke ook niet meer aan tou-
jwen hingen, doch, langs gleuven in
den grond aangebracht, in een cir
kel werden rondgevoerd.
En de hedendaagsche zijn zoo mooi
als men ze maar verlangen kan, gede
coreerd met draperiëen, met schilder
werk enz. enz.
j De mallemolen heeft steeds eene bij
zondere aantrekkelijkheid gehad niet
alleen voor de jeugd doch ook voor
ouderen. Vooral vroeger op de z.g.
j meidendagen, dan zaten de vrijers
op de paarden en de dienstmaagden
[in de schuitjes, terwijl ze dan uit den
treure zongen
Wij zijn eenmaal in het schuitje,
En het noodlot voert ons mee
En bij de ouderwetsche winters, als
er „balken onder het ijs" lagen, ver-,
'lieten ook de mallemolens hun win-
j terleger en verschenen met volle mu
ziek op het ijs.
j Later noemde men deze draaiinrich-
tingen bijna geen mallemolen meer,
.doch caroussels, wat echter, zooals
;we reeds boven zagen niet goed is.
Reeds een 80 jaar geleden zag men
j op kermissen mallemolens met levens-
groote paarden, in fraaie tenten ge-
plaatst met het opschrift„Groot Na
tionaal Caroussel" boven den ingang.
ID e po pp e n k a s t.
Twee eeuwen lang is Jan Klaassen
beroemd en populair geweest, de pop
penkast was vroeger geen „belache
lijk kinder siüfl", maar een volksver
maak. Sedert een halve eeuw heeft
Jan Klaassen al zijn originaliteit ver
loren, men hoort van hem geen wer
kelijke grappen meer.
j Volgens de Amsterdamsche overle
vering was Jan Klaassen een trampeu-
ter van 's Prinsen lijfwacht geweest;
maar toen, na den dood jan Prins
Willem II, de garde van den Prins tot
garde der Staten van Holland ver
doopt werd, had hij zijn paspoort
genomen.
„Want", zei hij tegen Katrijntje,
[zijn echte, w f,
„Ik heb te veel Oranje-hart in't lijf,
„Dan dat ik ooit in een trompet zou
[willen blazen
„Voor de Loevensteinsche factie en.
[de nieuwe bazen."
Om nu zijn brood te winnen, trok
bij naar Amsterdam, en ging er de
poppenkast vertoonen. Hij voerde er
een nieuw persoon in, die hij tot zijn
hoofdacteur maakte, en met zijn eigen
naam begiftigde. Om zijn gemoed te
.koelen aan 's Prinsen en zijne vijan
den mengde hij onder zijne vertoonin-
'gen allerlei kwinkslagen op de toen
malige regeering, waarin het volk,
(dat evenals hij Oranjegezind en anti-
lange witte figuur, dat de jongens
'Jan de Wit was, veel plezier had. Het
'„Snikhals" plagten te noemen, en
waar Jan Klaassen altijd ongenadig
opranselde, zou hij uitgevonden heb
ben om den raadpensionaris voor te
■tellen.
I Toch is Jan Klaassen niet de uit
vinder der poppenkasten. Het ver
toonen van marionetten is al oud en
geschiedde al voor Jan Klaassen's tijd
in kermistenten. De draagbare kast
zal wel de oudste vorm van het ma-
rionetten-tooneel geweest zijn, doch
Jan Klaassen was de hervormer
der poppenkast, door er zich zeiven
en zijn Katrijn in te voeren. Volgens
de Sinologen zouden de Chineezen,
evenals zoovele andere zaken, ook de
poppenkast al lang vóór de Europea
nen gekend hebben, wat wel mogelijk
is, maar niet bewijst dat onze poppen
kast eene navolging van de Chinee-
,sche moet zijn.
j Vroeger was de poppenkasten ge
huld in rood geruit katoen en boven-
'aan bevondt zich de heilzame waar
schuwing: „Elk past op zijn zakken".
Jan Klaassen wist wel, dat hij zoo
danig de aandacht zijner toeschou
wers boeide, dat zij het niet eens be
merkten, als artisten van een ander
i soort zich met hunne zakken bezig
hielden. Tusschen het frontespiea met
genoemd opschrift en het geruite doek
'was het tooneel, juist §root genoeg
om er twee poppen in Reen en weer
te ronsebonsen. Een tooneelgordijn
was er niet bij noodig, maar in plaats
daarvan hing een gordijntje, waar
'Jan Klaassen achter wegschool, zoo
dikwijls hij een guitenstreek had uit
gevoerd, b.v. ais hij het krentenbrood
uit den oven gestolen had, en de bak
ker hem zocht natuurlijk altijd ach
ter dat gordijn, waar hij niet was.
i De schermen waren doorgaans de
zelfde aan de eëhe zijde de herberg
„Het Zwaantje", waar Jan Klaassen
zijn collegie had, aan êR? andere zij
de een huis, en in 't verschiet een
poort.
i De stukjes waren miniatuur-kluch
ten, twisten en slaan waren schering
en inslag. Er heerschte zelfs een bij
zondere gemeenzaamheid tusschen het
publiek en de spelers. Doch ook deze
vermaken zijn zoo goed als uitgestor
ven, hoofdzakelijk door de moderne
politieverordeningen.
j Do oliebollen kraam.
Naast de snoeptafel bekleedde van
oudsher de oliekoekenkraam een voor
name plaats. De oliekoek was een ge
liefde Hollandsche lekkernij, die bij
alle smulpartijen te pas "kwam. Olie
koeken snoepte men thuis, in de her
berg en langs de straat, oliekoeken
kraampjes vond men weleer op alle
hoeken, alle bruggen en alle pleinen
eener groote stad.
j Zie, jonge Heer, wat zyn ze bol
j Ze zyn gelyk een stuiversknol
j Ook heb ik Koekebakjes,
Zoo asje wil met Kaas of Spek
i Kom, lieve, kleine Lekkerbek
Wagt nou maar niet tot strakjes
zoo lezen we in Geertje met de Olij-
koeken.
i De oliebollenvrouwen waren een bij
zonder geslacht, dik en vroolijk. En
thans
Wij zagen een teekenmg van 1786,
waar Nathan met een pot honig loopt
en een stokjeer in om den jongens te
laten likken. Hij riep dan: „Helik-
horamedoit", wat natuurlijk niets
anders is dan „een lik om een duit
Onderzeesche
Torpedobooten.
(Slot).
Daar deze proef gunstige uitkom
sten had opgeleverd, werden toebe
reidselen gemaakt om een torpedo in
de buis te voeren en te lanceeren. De
Fulton was uitgerust met vijf korte;
wekt door een geluid, dat later bleek
een voorbijgaande stoomer te zijn ge
weest. Ofschoon die boot meer dan
een mijl verwijderd bleef van de
plaats, waar de Fulton lag, werd
men wakker door het geluid van de
in liet water rondmalend© schroef.
Vóór men ging slapen, werd een
uitstekende maaltijd gebruikt, welke
aan boord van de boot was klaarge
maakt, nadat men op den bodem lag.
Zoowel de kokerij als de verlichting
geschiedde electrisch, en -ware het
noodzakelijk geweest, zoo zou men
een electrische verwarming hebben
kunnen aanzetten. De luchtreservoirs
waren op den vollen druk geladen
en toen de Fulton den volgenden
morgen om halftwaalf boven kwam,
na ruim 12 uur beneden te zijn ge
weest, was er haast geen verschi:
tusschen de lucht in de boot en die
aan de oppervlakte.
Vóór men boven kwam, deed zich
nog een merkwaardig geval voor, men
bevelhebber van de Engelsche
scheepsmacht, om zijn toevlucht te
nemen tot de toentijds gebruikelijke
wijze van beveiliging, namelijk het
aan boord nemen van krijgsgevange
nen, waardoor de vijand geen aan
I slag op de schepen durfde onderne
men.
Thans staat Amerika nummer twee
in de rij als onderzeesche mogend-
j heid, terwijl Frankrijk de eerste, en
Engeland de derde plaats inneemt."
,N. Ct."
Binnenland.
Whitehead-torpedo's, waarvan de ge- hoorc
vechtsfadingkamers vervangen warenalsof er aan den buitenkant voort
door exercitieladingkamers, en de durend tegen de boot gekrast werd.
Fulton moest deze projectielen van Toen men door de glazen poortjes var
uit de boegbuis lanceeren, terwijl deden observatietoren keek, zag men
boot 7 meter onder de oppervlaktemerkwaardig iets. Het scheen
volle kracht stoomende was. Men lietalsof de Fulton belegerd werd door
daartoe de boot tot op 8 meter zak-een groote school vïsschen, waarvan
iken, en zette volle kracht aan. waar- er verscheidene 1.5 meter lang waren,
'na de torpedo gesteld werd op 900 Z(™ als men kon opmerken, had
meter. Door de kracht van het lan-1 den deze dieren een bek als een plat-
ceeren kreeg de boot een hevigenten lepel, en het was klaarblijkelijk
schok, en helde vrij sterk achterover, het geluid dezer lepels welke met
maarzij richtte zich onmiddellijk de wanden van de boot in.aanraking
weer op en volgde in het kiel-kwamen, waardoor het eigenaardige
water van de torpedo, welke tusschenlawaai werd veroorzaakt,
de sloepen doorliep en 600 meter ach-1 Als een uitvloeisel van deze proef-
ter de schijf aan de oppervlakte j nemingen zal door de commissie
kwam. Nog drie uur lang voerde de worden aanbevolen om de 850.000
boot allerlei manoeuvres uit, zoowel i dollars, welke door de Amerikaansche
om den tijd vast te stellen, waarin regeering zijn toegestaan voor den
zij kon duiken en boven komen, alsaankoop van onderzeesche torpedo-
om de draaicirkels bij verschillende booten te besteden, aan booten type
vaarten onder water te bepalen. Met Fulton.
de torpedo's kreeg men slechts ééuj Hierin ligt opgesloten, dat de Ver
misschot en de boot voldeed in alle eenigde Staten binnenkort een tiental
opzichten zeer goed. j onderzeesche booten zullen hebben,
Daarna werd, steeds onder water geschikt om aanvallend en verdedi-
varende, teruggekeerd, en bleef men gend op te treden,
onder tot op een halve schijf vanaf j liet volgende overzicht van de ge-
de werf. De boot kwam toen boven, schiedenis der onderzeesche navïga-
en haar plotselinge verschijning werd tie, werd geschreven door een lid van
door de toeschouwers met een dave-de commissie van proefneming, die
rend gejuich begroet. j in de Fulton zat, terwijl die boot
In hoofdzaak gebouwd naar het ty- 's nachts op den bodem van de Nar-
pe van de Holland, een der vroegere raganset-baai lag
Amerikaansche onderzee-booten, is J .Tot aan de zeventiende eeuw be
de Fulton grooter, ruimer, sneller enJ stonden de werkzaamheden onder
eenvoudiger van constructie. Zij is'water slechts uit onbeholpen duikerij
bijna 20 meter lang, en verplaatst on-1 met behulp van de duikerklok. In 1624
der water ruim 120 ton. Aan de op-j vond Van Drebbel, een Hollander, de
pcrvlakte wordt de boot voortbewo-eerste werkelijke onderzeesche boot
gen door middel van een gasoline-uit, welke met riemen voortbewogen
motor van 160 indicateur paarde-werd, on vijf meter onder de opper-
krachten, en onder water door eenvlakte van het water kon varen. Geen
electrischen motor van 70 electrischewerkelijke vooruitgang werd verkre
paardenkrachten, de beweegkrachtgen in de 17e en de 18e eeuw, totdat
voor welken laatstgenoemden gele-Bushnell in 1775 met zijn boot tevoor-
verd wordt door een accumulatoren- schijn kwam. Deze boot had slechts
batterij van 60 cellen. De luchtvoor- een luchtvoorraad van één uur voor
raad is voldoende om negen man ne- één man.
gen weken lang van lucht te voor-- Dat het nooit lukte om met de
zien. Bushnell-boot een schip te vernielen
Den nacht, volgende op de snel- was alleen te wijten aan tegenslag,
heids- en lanceerproeven, werd de be- daar de eenige persoon, die de boot
woonbaarlieid beproefd door de Ful-behoorlijk behandelen kon, ziek werd
ton tot op den bodem van de baai te vóór de gelegenheid om de boot te
laten zakken. gebruiken zich voordeed. Vandaar ook
Dit was de eerste proef, welke on- het mislukken van de eerste poging,
der marine-toezicht genomen werd, toen getracht werd een Engelsch
om te constateeren, of een beman- schip in de lucht te doen vliegen,
ning gedurende een reeks van uren; Nadat Bushnell dc zaak opgegeven
veilig onder water kon blijven. Men had, vatte Robert Fulton in 1801 haar
had zoowel kookgerij als lectuur, en weer op, toen hij op de Seine te Pa-
tal van andere zaken medegenomen, rijs zijn boot, de Nautilus, liet afloo-
en's avonds te kwart over elf liet men pen. Fulton met zijn bemanning van
de boot zinken met een bemanning 3 man slaagde er in, 5 uur lang on-
van 9 koppen. der water te blijven, zonder eenig
Een van de eerste omstandigheden,nadeel te ondervinden. Men onder
die de aandacht trokken, was dedui- stelt, dat het deze Nautilus was.
delijkheid waarmede het geluid zich waarmede een aanval gedaan werd
onder water voortplant. op de Engelsche schepen in den oor
's Nachts werden de opvarenden ge- log van 1812. Men dwong toen den
Rederl. Vereenigiog tot Afsch.
ran Alcoholhoudende Dranken
In de Buitensociëteit te Zwolle werd
gistermorgen de 71e algemeene verga
dering van bovengenoemde vereeni-
ging door den voorzitter, den heer P.
van der Meulen, met een korte toe
spraak geopend. Met genoegen con
stateerde spreker den vooruitgang der
vereeniging en staat in t bijzonder
stil bij de actie, die vooral in het af-
geloopen jaar is gevoerd.
De herziening der Drankwet was
hiervan de oorzaak. Voor de vereeni
ging zelf is dat verhoogde leven niet
ongunstig geweest, maar wat er van
de nieuwe Drankwet is geworden,
weet ieder, 't Is eejL resultaat dat
noemand kan bevredigen, behalve
misschien die katholieke afgevaardig
den en latere voorstemmers, welke
eerlijk genoeg waren om het uit te
spreken dat zij elk amendement zou»
den steunen dat het ontwerp zou
verzwakken. Spreker meent dat hier
openlijk te moeten zeggen, omdat men
niet geschroomd heeft van deze Drank-
wetsherziening een partijzaak ir, eren
slechten zin des woords te maken.
Ook heeft men der Vereeniging en den
drankbestrijders in 't algemeen verwe
ten dat zij door het oefenen van cri-
tiek op liet ontwerp reeus bij voor
baat hebben bijgedragen tot verzwak
king van deze wet. Maar nu vraagt
spreker toch in gemoede of zelfs wel
de warmste sympathie en medewer-
king in staat zouden zijn geweest dit
droevig product van wetgevende on-
macfit nog eenige kracht te geven,
't Blijkt dan ook hier weer, dat van
de wetgeving geen wonderen moeten
verwacht worden, maar dat op den
i ouden voet moet worden voortgegaan
'met het aanwerven van steeds meer
geheelonthouders, opdat eerlang een
goede wet noodwendig zal moeten
komen. Spreker besluit dan oo!; «iet
een krachtige opwekking tot steeds
grootere propaganda,
j Medegedeeld werd, dat 139 afgevaar
digden tegenwoordig zijn.
J Het jaarverslag van den secretaris
meldt, dat de toestand der Vereeni
ging steeds gunstiger wordt. Het le
denaantal steeg met 30 van ruiro
3000 tot ruim 4000, terwijl het aantal
afdeelingen met 19 vermeerderde en
thans 97 bedraagt, al zijn er een zes
tal onder, die in een treurigen toe
stand ver ke eren.
Het totaal aantal gedrukte en door
de Vereeniging uitgegeven geschriften
bedroeg 87.825. Van het Rijk ontving
[de Vereeniging een geringer subsidie
dan in 1902, n.l. ƒ1350.
Van de bibliotheek en van het' cen-
traal-brochuredepöt werd slechts wei-
[nig gebruik gemaakt, zoodat het laat
ste zelfs is opgeheven.
Feuilleton.
Naar het ENGELSCH.
13)
De bom, zei hij binnensmonds,
tnaar luid genoeg om door Sylvia
Verstaan te worden, die ook de eenige
was, door wie de beteekenis van dat
fvoord begrepen kon worden. Hij be
greep aan de plotseling starende uit
drukking op haar gelaat, dat zijn
Woorden doel troffen, een seconde
lang bewoog zich geen van beiden.
Toen stond Harold op, beheerscht
door liet idéé, dat. er zoo mogelijk
een paniek vermeden moest worden.
I Sir Bill heeft gelijk, zei hij, aan
genaam verrast door de ontdekking,
dat hij in staat was zoo kalm te
Spreken, terwijl eH* geen spoor van
wjn gewone schroomvalligheid aan
hem te ontdekken was. Er brandt
daar iets. Ga als 't u belieft allen da-
lelijk weg, dan zal ik zien wat het
s. Wil u zoo vriendelijk zijn voor de
lames te zorgen, Sir Bill En Jack.
lelp jij mij water aandragen wé
lebben geen tijd om op de bedienden
e waphten.
U wilt toch niet zeggen, dat er
eenig gevaar is vroeg Sir Bill onge-
loovig, terwijl zelfs de beide laksche
vrouwen van het gezelschap met on-
geloofelijke haast opstonden.
Volstrekt niet, als u dadelijk
heengaat. Ga allen direct heen, als
'tu belieft er is geen oogenblik te
verliezen, zeg ik u
Harold stampte met zijn kreupelen
voet op het fijne zand en zijn oogen
schitterden, zooals niemand ze te vo
ren had zien schitteren. Meteen kom
water reeds in de hand deed hij een
paar passen naar de critieke plek,
toen hij het volgend oogenblik zich
door een paar bevende maar stevige
armen omvat voelde.
Red mij O, red mij bulderde
een stem geheel veranderd door angst,
bij zijn oor. Blijkbaar had Mrs. Asli-
ton zoo totaal haar lioofd verloren,
dat. zij niet méér begreep, waar ze
werkelijk veilig zou zijn. Als zij den
rechten man omarmd hield, dan was
dat een gevolg van een gelukkige
combinatie van omstandigheden,want
zij zelf had haar gedachten niet ge
noeg meer bij elkaar om tot de ont
dekking te komen, dat de gelegenheid,
waarnaar zij zoo naar gesmacht
had, eindelijk gekomen was.
Waterriep Harold tot Jack, die
zijn bezinning scheen verloren te heb
ben. Waterwateron tevergeefs
worstelde hij. om los te komen uit de
wanhopige omarming.
Sir Bill was intusschen bezig
Bearcroft te helpen, wier onverschil
lig gelaat een uitdrukking van hevi
gen angst, had aangenomen en die
zich gewillig door haar geleider naar
den uitgang liet voeren.
Sylvia was met de anderen opge
staan en was van plan evenals Lady
Bearcroft te maken, dat zij weg
kwam, maar nauwelijks had zij een
enkele stap gedaan of zij scheen
iets te bedenken.
Lady
En toen terwijl Jack nog doel
loos om zich heen stond tekijken, ter
wijl Harold door het niet geringe ge
wicht van de mooie weduwe aan de- J
zelfde plek gekluisterd, nog altijd
worstelde om los te komen, stapte'
zij voor zijn verschrikte oogen snel
naar de myrte, scheidde de takken
met haar handen, die niet eens sche
nen te beven, greep het gevaarlijke
blikje, en verdween er mee tusschen
de nalmen aan de rechterzijde.
Op dat gezicht wist Harold zich met
inspanning van alle krachten los te
rukken, Mrs. Ashton achterlatende in
de uitgebreide armen van Jack, en
volgde haastig het meisje, juist in
tijds om te zien dat zij de geheele
helsche machine liet vallen in het
bassin aan den voet van den water
val. waar het mët een luid sissen in
zonk als een baksteen, aan de opper
vlakte niets achterlatende dan eenige
kringen van teleurstelling.
Toen hij Sylvia bereikte, werd zij
bijna even wit als de marmeren Dia
na, en leunde hijgend tegen den kant
van het bassin.
U heeft mij het leven gered, zei
Harold met vlammende oogen, ter
wijl zijn stem beefde van een opge
wondenheid, die hij niet onnatuurlijk
voor een dieper emotie hield.
En het mijne even goed, zeide ze
faluwtjes glimlachend, want ofschoon
zij sterke zenuwen had, zij waren niet
van staal en nu alles achter den rug
was, voelde zij eerst goed den om
vang van het gevaar, waarin zij ver
keerd had.
Als om zijn dank af te weren, had
zij de hand opgeheven, die, in tegen
stelling van een oogenblik te voren,
nu hevig beefde, hetgeen Harold vol
komen zijn zelfbehcersching deed ver
liezen. Zonder zelf recht te weten, wat
hij deed, nam hij die bevende blanke
hand tusschen zijn éigen handen.
Vaag begreep hij, dat de oogenblik-
ken kostbaar waren, want ofschoon
zij alleen stonden aan den voet van
den verborgen waterval, konden elk
oogenblik de anderen hen komen zoe
ken.
U heeft mij het leven gered, zei
hij weer en juist toen hij er iets aan
toe wilde voegen, dat neerkwam op
een altijd bij elkaar behooren, wan
kelde de gestalte van Sylvia en viel
in zijn armenhet volgende oogen
blik voelde hij een paar lippen de zij
ne drukken. Ongetwijfeld had hij
haar eerst gekust natuurlijk ver
boden zijn eenigszins overdreven be
grippen over hetgeen een vrouw past
aan het tegenovergestelde te denken
maar toch kon hij het nooit recht
eens worden met zichzelf, hoe alles
zich in die enkele belangrijke oogen-
blikken had toegedragen.
Weer een bijzonder hoog spel
gespeeld, dacht Lady Bearcroft dien
zelfden avond, maar de belooning is
ook schitterend. Hoe het zij, het was
toch kranig van Sylvia. Een bom op
nemen Ik geloof wel. dat er vijftig
vrouwen in Londen te vinden zouden
zijn, die ter wille van zoo'n belooning
een bom zouden durven opnemen
maar ik wed, dat geen harer aan de
belooning zou denken als zij de bom
zagen. Neen, neen. In welk spoor zal
zal zij hem leiden, ik weet het niet,
maar zij heeft buiten kwestie den
prijs verdiend.
HOOFDSTUK VI.
Een Feestdiner.
Binnen acht-en-veertig uur na do
j laatste gebeurtenissen, stapte Harold
uit aan het Victoria Station. Niet
omdat eenige dringende bezigheid
hem naar de stad riep, maar omdat
de eenzaamheid op Tongerton hem
(verveélde; want na de scène in de
oranjerie, was het gezelschap vlug-
'ger uiteengestoven dan een handvol
kaf voor den adem van een orkaan.
Zelfs de grootste belangstelling in
een millionair kan niet bestand zijn
tegen het eevaar van in zijn gezel
schap uit elkaar gerukt te worden.
Sylvia kon nu niet anders doen
dan evenals de anderen vertrekken,
maar met plannen voor een spoedig
weerzien op haar lieftallige lippen.
Zoo spoedig als maar eenigszins
mogelijk is, luidde vurig het ant
woord van Harold. Ik ga direct
naar Londen om over uw portret te
i spreken. Denk er aan, dat u mij be-
Ioofd heeft voor uw portret te poseo-
I ren, Miss Hale.
j En ik houd altijd mijn beloften.
I Maar waarom noem je mij Miss
j Hale
Sylvia bedoel ik, verbeterde Ha
rold, even stotterend, nu hij haar op
zoo familiairen toon toesprak. En zal
je de witte japon niet vergeten Ik
bedoel die japon met al die schitte
rende loovertjes.
Ja. daar weet ik alles van. Stel
je gerust.
Toch dacht Harold op zijn kort
reisje naar Londen veel over het
j portret en de japon. Hij dacht daar
aan om het met zichzelf eens te wor
den over zijn tegenwoordigen ge
moedstoestand, waarover hij niet zeer
tevreden was. Het feit, dat hij nu
inderdaad publiek verloofd was, had
zijn eerste opgewondenheid zeer en
op 't onverwachts bekoeld. Hij zei tot
