De Arme Miiiionair
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
No. 6469
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1904
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
BDR2B SfiA&NHÏlBNt
Vooir Haarlem 0 1.20
Voor de dorpea to dea orafesk waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente) - 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers 3 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37%
j, s d$ omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vi
fhmwne e®stop. msedsisr l C, PEEREB00M,
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertenttén 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en AdvertentiSn werden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Part/s, 31bi^ Faubourg Montmartre.
Tweede Blad
1
Brieven uit Berlijn
Een dagje naar bniten.
II. (Slot)
BERLIJN. 28 Juli 1904.
Eigenlijk is het vrij wel gelijk, of
men Berlijn in het Noorden, Westen
of Oosten den rug toekeert om met de
naaste en verdere omgeving kennis te
maken. Men zal overaf ,.auf seine
Rechnung kommen", zooals de Duit-
scher zegt, voldoening hebben van het
uitstapje en verbaasd staan over de
groote afwisseling van boomsoorten
in de bosschen, eiken, beuken, zilveren
berken en esschen en vooral sparren,
over schilderachtige waterpartijen in
j het Oosten en Westen, uitgestrekte
meeren, sterk kronkelende rivieren,
hier en daar zich plotseling tot wijde
meeren verbreedende, over bergen en
I dalen.
Wat de laatste natuurschoonheden
betreft, zal misschien menigeen onge-
loovig het hoofd schudden en meenen,
dat ik me een dichterlijke vrijheid
veroorloof om in de opsomming van
de veelzijdigheid der Markische na
tuur een passende climax te brengen.
In werkelijkheid is er echter geen
kwestie van ..borduren". We hebben
hier in het Noorden en Oosten heu-
i sche ..bergstreken", vooral in de
Markische Schweiz bij Buckow op een
I goed uur sporens, verder de Rüders-
1 dorfer Kalkberge, de Müggelberge tus-
schen de Müggelsee en de Dahme, een
zijtak van de Spree, welke voor de
hoogste Hollandsche „bergen" nietbe-
j hoeven onder te doen. De dichtbe
groeide heuvels van de Markische
Schweiz met hunne rondom ingeslo
ten dalen, herinneren wel eens aan het
Thüringer Wald, terwijl op sommige
punten de streek weer doet denken
aan een combinatie van Geldersche
Veluwe zoom, Brabantsche bosschen
uit den omtrek van Oosterbeek enGin-
neken en Friesche meeren en plassen
met een stoffage van vele blinkende,
witte zeilen.
Als rechtgeaard Barenführer heb ik
het uitstapje naar Havel, meeren,
Potsdam en naaste omgeving op den
Zondag bepaald, daar dan evenals de
„Grandes Eaux" van Versailles alle
waterwerken van Sans-Souci springen
met de hooge fontein in het witmar
meren bassin aan den voet van het
terras als middelpunt. We gaan nu
den tegenovergestelden kant uit, Oost
waarts. de Boven-Spree op, inplaats
van Westwaarts, de Havel af naar
Potsdam. In deze aanhoudende hitte
en droogte van verscheidene weken, is
er op het dek van een vlugge boot
ten minste nog eenige kans, een klein
zuchtje op te vangen. Van tour is ten
mag men niet vergen, dat zij al te
veel met het smoor-warme weer reke
ning houden en kalm thuis blijven in
een koele kamer achter neergelaten
jaloezieën. Daarvoor zijn ze niet naar
Berlijn gekomen, dus moedig de
hitte getrotseerd en per Stadtbahn in
een broeikas, alias in een door de zon
geblakerde coupé, voorbij het groote
station Alexanderplatz naar het vol
gende station Jannswitzbrücke, waar
één van de vele stoombooten der Stern
-maatschappij al aan den steiger
ligt.
Op Zondagen zijn de booten meer
dan vol, maar nu vinden we dadelijk
een plaatsje, zij het ook op het voor
dek, waarop het felle zonlicht uit den
strakken. blauwen hemel neergudst.
Het gemis van een zonnetent heeft
echter ook zijn goede zijde zoolang
de boot. nog stil ligt, zit het gezel
schap wel puffend en blazend, roode,
glimmende gezichten met zakdoeken
afwrijvend, maar als we van wal ste
ken en tusschen de vele fabrieken,
werkplaatsen, stapelplaatsen, zwemin
richtingen de grens der stad naderen
en in de verte de nieuwe brug voor
de Hochbahn opdoemt met hare kas-
teelen en torens, hebben we het kleine
zuchtje ten minste uit de eerste hand
en wordt het vrije uitzicht links en
rechts en vooruit niet belemmerd door
laag hangende zeildoeken tenten. On
der de Hochbahnbrug en verderop on
der de spoorbrug van de Zuidelijke
Ringbahn doorvarende, kruissen wij
tegenover het prachtige. Engelsch
aangelegde Treptower Park, 95 Hek-
klinkt en tal van paartjes onver- ven groote landkaarten hadden be
moeid rondzwieren, zelfs op smoor- vestigd, waarop de namen van de
warme dagen, wanneer de musschên plaatsen en de afstanden waren aan-
bijna een vapeur krijgen, daar heeft gegeven.
het burgerlijke publiek der weekschej „Hun voorzichtigheid in het veld
achtermiddagen meer zitvleesch
geniet van een beschauliche rust on
der een portie „troost" met veel
kuchen. Het meerendeel onzer passa
giers heeft de boot aan de steigers
der verschillende Gartenlokale verla
ten.
Onmiddellijk gaat het verder tus
is zoo groot, dat men ze haast als
vreesachtigheid zou kunnen betitelen.
De generaal beschrijft, hoe de Ja
panners bij de bezetting van Sai-
matse eerst verkenners, als Chinee-
zen verkleede officieren, uitzonden,
om te zien, of de Russen de plaats
werkelijk ontruimd en hun geen val-
schen de kronkelende oevers, meestal j strik gelegd hadden. De Japanners
met sparrebosschen bezet, hier en,volgen letterlijk het Duitsche begin-
j iic- daav een breede strandstrook vrijla-Jsel: ..Langzaam, maar zeker!" Zij
tare groot, het punt, waar een tunnel tend, waar eon massa kinderen, klei- bewegen zich met een verrassende
onder de Spree door van Treptow ne jongens en meisjes, naakt rond-j langzaamheid, maar het gebied, dat
naar Stralau voert, eenigszins te ver
gelijken met een ijzeren riool van vrij
hooge middellijn, waardoor een spe
ciaal voor deze tunnel gebouwde elek
trische tram loopt, welke Treptow met
den Schlesichen Bahnhof verbindt. In
weerwil van de enorme kosten van
aaqjeg betaalt men op dit peperdure
lijntje toch het uniforme tarief van
slechts zes cents.
Tegenover het pittoreske Stralauer
kerkje, waar de tunnel in een stijgen
den cirltelzwaai uitmondt, maak ik
mijn gasten op den grootsteedschen
„onderzeeschen" verbindingsweg op
merkzaam. waarvan natuurlijk aan de
oppervlakte van het water niets is te
bespeuren.
We hebben nu de stad voor goed
achter ons gelaten, de stroom is bree
der en breeder geworden en de oevers
nemen een landelijk karakter aan. j voor de jaarlijksche 3-daagschc regat-
Aan beide zijden tal van boothuizenta der gezamenlijke roeivereenigingen
springen, nu eens in het water plas
sen en ploeteren, dan weer met pen
vaartje er uit, elkaar achterna zitten
de. terwijl dei ouders, hooger-op zit
tende en liggende, een oogje in het
zeil houden.
Voorbij Koepeniek, de bleekers-stad
bij uitnemendheid, waar half Berlijn
„bewasschen" wordt, langs verschil-,
lende zweminrichtingen, voor vele I
zwemmers hoofdzakelijk terreinen ter
bewaring van kledren, daar zij on
middellijk door de opening van het
hek naar buiten zwemmen in de open
rivier, waar men hier en daar rood
verbrande gezichten en krachtige
armen boven het flikkerende water
vlak ziet uitsteken, of waar dicht bij,
de boot plotseling een hoofd opduikt. 15000 M. Wij hebben weinig bergartil-
stoomen we verder naar Grünau en lerie, de Japanners hebben er massa's
verder naar Schmöckwitz langs de
reusachtige vaste tribune, bestemd
zij bezetten, zijn zij ook in staat be
zet te houden. In een gevecht bege
ven zij zich pas, wanneer zij bijna
met zekerheid op de overwinning kun
nen rekenen."
Nemirowitsj Dansjenko, de beken
de oorlogscorrespondent, laat zich
ook zeer vleiend uit over de Japan-
sche taktiek.
„Onder welke ontmoedigende om
standigheden, zegt hij, hebben onze
troepen te vechten, terwijl zij weten,
dat de Japanners betere artillerie
hebben en beter voorbereid zijn, in
elk opzicht. Onze geweren mogen
goed zijn, maar die van den vijand
zijn beterde onze schieten goed.
2700 M. ver. de Japansche nog beter
Het was beter, zoo besloot de ad
miraal, dat de Engelschen, die zien
zoo kitteloorig toonen, zich toelegden
op de naleving van de onzijdigheids-
regelen, welke hun regeering hun
voor heeft geschreven.
Binnenland.
van de vele roeivereenigingen een
I enkele ranke sportboot, krachtig voort
bewogen door stevige roeiers in wit
sportkostuum, dat armen en bee-
nen geheel vrijlaat, klieft hier en daar
het zonlicht-blikkerende watervlak
voor het. erf der boothuizen ligt liet
j parmantige miniatuur stoombootje
om van de Zondagsche vermoeienis
sen uit te rusten, wanneer bet pijl
snel voortschietend, de oefenende
twee-riems, vier-riems en acht-riems
begeleidt of op de hielen volgt onder
de bevelen van den trainer, die, voor
op staande, door een wijden spreek
buis aan de roeiers en stuurlui
commando's toeschreeuwt.
en het sportmonument ter eere van
den ouden Keizer, bestaande uit tal
van en verplaatsen haar met het
grootste gemak. De geheimzinnige
wijze, waarop de vijand opereert, is
bewonderenswaardig. Wij weten
nooit, aan welken kant zij ons gaan
aanvallen. De ruiterij, met welke wij
van blokken ruw op elkaar gestapel-jin het begin van den oorlog den
den natuursteen, ingezonden door, draak hebben gestoken, rent het ge-
sportvereenigingen uit alle oorden heele land af."
het groote rijk. De correspondent van de „Roes"
Hoe verder we komen, des te schil-verklaart dat de Russische officieren
derachtiger en eenzamer worden de zich verbaasd toonen over de behen
digheid en schranderheid van gene
raal Koeroki, die, zeggen zij, in staat
schijnt te zijn om zijne troepen sa
men te trekken, op welk punt en welk
oogenblik hij maar wil.
Het optreden Tan
de Russische vloot.
Volgens een telegram uit Peters
burg, heeft admiraal Skrydlof tegen
een dagbladcorrespondent gezegd, dat
roeiers Zif„ aan w.* in <e «iSfSSS SE' W»
op handelskantoren of college-zalen. T.» II af te zakken naar hetoos- dg Kniffht commander" tot zinken
i We stoomen rechts langs een serie *en van oe siaa bracht. De Russen hebben gehandeld
van bij de Berlijners zeer geliefkoos- «»en.{Jfewii zomer zijn ac j het repiement, dat den 25sten
de Gnrten-lokalen, Zenner, de beide vooral op 1895 door den Tsaar bekrach-
oevers, welke soms plotseling terug
wijken, soms weer elkaar als vooruit
geschoven koelissen naderen en de ri
vier als 'tware afsluiten. Links op
den achtergrond de begroeide Müg-
gelbergen, waarachter de uitgestrek
te Müggelsee zich uitstrekt, rechts
zijneen paar verstrooide Garten-lokale.
{tijdelijk be\olkt door potverteerendi
Nu zijn de meeste booten zprgvul-1 yereme, welke een stoomboot afhuur-
dig in de boothuizen opgeborgenhet den en hier neerstreken, om straks,
verkdag en het meerendeel derf ,sU av,0I?c is gevallen, m de fees-
ui_. vjcii bbinuivttiwi, £.1-11111.1, in, ui-iui. vnn„ fip i ~rp:^ i ivlaai l 1Ö30 aOOl de 11 JLSddl UeiildUll-
..EierMuschende prachtig t^V^dTWSS>Jtonr!55ȣ tl"d atm aUe 'egeeringen, met in-
„Abteieen kunstmatige klooster- eenuem van uu voioimamipieieiec Eneelsche is medeee-
ruïne op een schilderachtig eilandje, ï"?n boven een avondtocht per boot. d gid welk regiment sedert negen
rlnn Po .mllnc rwvlnn on •-,nrln>.o mei Na «en SPOOITOS Va» l'Uim 06n UU1' iU< WeIK seiie, i iii _,cii
den Paiadies-garten en andeie, meti, /0 pf /2/, cents Vorortbahnl 1 jaren geen enkel protest heeft uitge-
groote naar het water voerende metj^Y001 iJ V' u cents, vorortiidiini, lnl_t
n! VST, ^npion An ♦nfpiMpc hATPftAstaan we savonds 11 uur weer
tal van stoelen en tafeltjes bezette
terreinen onder de schaduw van
zwaar hout. Bijna uit elk „Garten-
lokal" schettert vroolijke militaire
muziek ons tegemoet en een publiek
van kleine renteniertjes, burger-fa
milies met veel kinderen, en troepjes
bejaarde juffrouwen luisteren aan
den oever knusjes en genoeglijk naar
de muziek, onder het genot van veel
koffie met de onvermijdelijke kuchen.
I van huis meegebracht in de eveneens
onvermijdelijke blikken bus,
het drukke station Zoologischer Gar
ten in het Westen der stad.
K.
00RL0GSVAR1A.
Japansche taktiek.
I Artikel 21 van dat reglement be-
I helst, dat in buitengewone gevallen,
waarin de afstand het aan de buit
makende schepen omnogelijk maakt,
om hun buit te behouden, hetzij door
den slechten toestand, waarin het
buitgemaakte schip verkeert, hetzij
wegens het gevaar dat de vijand het
herovert, hetzij dat er gevaar ont
staat door het medevoeren van den
prijs, enz., de commandant het rechi
heeft, om onder eigen verantwoorde-
Generaal Rennenkampf heeft zich
rerbor- tegenover een berichtgever van deiijkhéid het prijsgemaakte schip
gen in het bekende bruin-Iakenscho, Russische Regeeringsbod© te Liao-! brand te steken of in den grond to
hoesje met een „werkje" er op enaan;jang als volgt uitgelaten over de Ja-j boren na de opvarenden en zooveel
beide zijden een schuifje. Waar hetjpanische taktiek: Imogelijk van de lading aan boord te
Zondags hier een herrie, vroolijkheid „Het gezegde: regelmatig, metho-hebben genomen,
en drukte van belang is ein alle be- disch als een Duitscher, gaat thans De commandant moet verder all
schikbare roeibooten der Gartenlokaleniet meer op, want de Japanners heb-
steeds bezet zijn met spelevarende j ben de Duit,sellers in regelmaat en
paartjes, de schrik der stoom-, zeil-methodisme verre de loef afgestoken,
en sport-roeibooten, daar ze meestal U kunt n niet voorstellen, hoe- regel-
van de edele roeikunst géén flauw ba- matig, methodisch en netjes de Ja-
grip hebben, waar uit de geopende pansche verschansingen zijn aange-
ramen der danszalen van deze Garten- legd. Te Ojanamje heb ik gezien, dat
lokale vroolijke dansmuziek weer- de soldaten naast zicli in de loopgra-
stukken van boord van het buitge
maakte schip laten halen, ten einde
die voor het prijsgerecht te kunnen
overleggen.
Verder handelt ook art. 354 van
het wetboek van zeerecht over de ge
vallen, waarin opgebrachte schepen
vernield kunnen worden.
Een badplaats op nonactiviteit.
Van Schiermonnikoog wordt gemeld
Door den eigenaar van dit eiland,
den Duitschen graaf Bernsdorff zijn
nog pogingen aangewend het badhuis
dit seizoen open te stellen en aldus
meer badgasten naar dit eiland te
doen trekken. De graaf deed aan dr.
Schiff te Muncben, tegen wien hij
procedeert omtrent den verkoop, den
voorslag dat dr. Schiff het badhuis
zou exploiteeren of de graaf. Dr. Schiff
was daartoe niet genegen hij wensch-
te de explotatie voor gezamenlijke re
kening, waarin de graaf nietweuscht
te treden. Zoo komt er dus dit jaar
van de opening niets het geheel ge
meubileerde, groote hotel staat dus
renteloos daar. De graaf had er blijk
baar op gerekend, dat dr. Schiff wel
een zijner voorstellen zou aannemen:
althans bij (de graaf) liet het hotel
reeds van buiten opknappen door be
pleistering der buitenmuren, terwijl
het badhuis buiten is opgeschilderd.
Bij vonnis der arrondissement-recht
bank te Leeuwarden werd het proces
aanhangig gemaakt bij het gerechts
hof aldaar. Men verwacht nog voor
Nieuwjaar de uitspraak in hooger be
roep. Een Duitscher is op het eiland
geweestmen wil om informaties in
te winnen voor eene op te richten
naamlooze vennootschap, die dan
het eiland zou koopen en als bad
plaats exploiteeren.
Een Arbeidsraad.
Te Amsterdam is opgericht een
„Christelijke Arbeids-Raad", volgens
art. 2 van zijn statuten, bestaande
uitwerklieden en zelfstandige vak
bonden, vereenigingen of secretaria
ten, mits zij koninklijk goedgekeurd
zijn, die volgens de bepalingen hun-
j ner statuten staan op den grondslag
!van het geloof in den levenden God
naar de apostolische geloofsbelijde
nis, en op dien grond erkennen dat
de eerbiediging van gezag, huisgezin
en recht van eigendom, de onmisken
bare grondslagen zijn voor de ge
zonde ontwikkeling onzer samenle
ving.
Het doel van don raad is door sa
menwerking van de bonden en ver
eenigingen bovenbedoeld, den arbeid
dier lichamen te bevorderen, welft
doel de raad tracht te bereiken
a. door bestudeering der arbeids
wetgeving en arbeidsvraagstukken en
het uitbrengen van advies dienaan
gaande aan de aangesloten bonden
en vereenigingen.
b. door het bijeenroeps?t van do be
sturen der aangesloten bonden en ver
eenigingen, ter bespreking var» pun
ten rakende den gemeenschappelijken
arbeid
c. door het verspreiden van ge
schriften die krachtens het sub a ge
noemde kunnen worden uitgegeven
d. door het vormen van een biblio
theek en archief, waarin geschriften
op sociaal en staathuishoudkundig
gebied en gegevehs betreffende de ar-
beidsbeweging worden verzameld.
De Chr. Arbeids-Raad is opgericht
door de Chr. Werkl.-Vereeniging Pa
trimonium, den Chr. Nationalen
Werkmansbond, den Bond van R.K.
Werklieden-Vereenigingen ia het
Aartsbisdom, de St. Jözeph-Gezellen-
Voreeniging en de Chr. Werkl.-Ver
eeniging Maarten Luther. Aanslui
ting van meer bonden staat te wach
ten, terwijl inmiddels de Tvoninklijke
goedkeuring op de statuten zal wor
den aangevraagd.
Het bestuur van den Chr. Arbeids-
Raad bestaat voorloopig uit de h.h.
K. Grondijs, H. "Brouwer, D. J. K.
Schenkman. C. Scherer en Th. Ga
briel, de drie laatstgenoemden resp.
voorzitter, penningmeester en secre
taris.
Het avontuur Tan een Deserteu*
Uit Harderwijk schrijft men aan het
N. v. d. D.
Hier is een man aangekomen, die
de stof zou kunnen leveren voor een
heelen roman, in den trant vanPere-
j laer's „Borneo van Zuid naar Noord",
't Is een deserteur van het Indische
leger, die na vele omzwervingen ein
delijk hier te land is gekomen. Oor
spronkelijk behoorde hij tot het korps
mariniers, ging in Indië bij het leger
over en werd binnen 15 maanden tot
I sergeant bevorderd. In dien rang be-
hoorde hij tot de militaire bezetting
I van Bengkajang in de afdeeling Mon-
trado van de residentie Westerafdee-
jling van Borneo. Wat er toen ge-
beurd is, staat niet precies vastmaar
de man, wiens gedrag tot dusver on
berispelijk was geweest, werd gede
gradeerd Uit baloorigheid hierover
1 (l'occasion, l'herbe tendre, et quelque
j diable aussi le poussant) is hij toen,
nu juist drie maanden geleden, op
den loop gegaan te zamen met een
Belg. Gedurende eenige weken heb
ben zij gezworven in de wildernis.
Zij werden door Dajaks aangehouden
i en voor een Radja gebracht, die er
ernstig over dacht om hun hoofden te
zetten op de palen bij zijn residentie,
Aan deze operatie ontsnapten zij ech
ter en kwamen eindelijk na veel lij
den en ontbering in het gebied van
Serawak, dus op Engelschen grond.
Daar konden de deserteurs hunne ge
scheurde uniformen tegen burger
kleeren omwisselen. Zij verscholen
zich toen in het ruim van een kolen-
schip, kwamen in volle zee aan dek
I en werden aan het, werk gezet, totdat
het schip zijne bestemming, Yokona-
ma, bereikte. Hier werden de zwer-
vers aan land gezet. De Belg schijnt
in Japan te zijn gebleven, maar de
{Nederlander nam dienst op een
'vrachtboot en bereikte Singapore.
Door geldgebrek slaagde Wtj er niet
in een pas te krijgen (in Singapore
wordt geregeld handel gedreven in
ivalsche paspoorten), en zoo was hij
genoodzaakt weer dienst te nemen op
een schip, dat hem naar Genua
j bracht. Hier heeft hij zich aangemeld
bij den Nederlandschen consul, met
het gevolg, dat hij met de eerste de
beste boot van de „Nederland" naar
het vaderland werd opgezonden. Zoo
kwam hij 27 dezer op de Prins Hen
drik te Amsterdam aan, werd aan de
politie overgeleverd en vervolgens
naar Harderwijk opgezonden.
De deserteur is een Zeeuw van ge
boorte, maar hij zal zijn 'bakermat
vooreerst niet weerzien. Vermoedelijk
wordt hij nu weer naar Indië terug
gestuurd, om daar voor den militai
ren rechter te worden gebracht.
FeaiiSelnn
Naar het ENGELSCH.
16)
Zonder te weten waarom, deinsde hi]
er tocli voor terug om deze twee vrou
wen bij elkander te brengen en in de
zen twijfel was de eenig mogelijke op
lossing. om zijn eigen persoon op het
doek te laten vereeuwigen. Toen zag
hij de donkere pogen een nog hardere
uitdrukking aannemen, dan den vo-
rigen avond. Daar bliksemde dezelf
de vijandschap jegens hem in. die hij
had meenen te bespeuren toen hij
zijn naam had genoemd. Uit het strak
ker worden van de lijnen om den
mond kon hij zien, dat zijn beweeg
reden doorgrond werd en de aanne
ming van zijn voorstel, na een paar
minuten van bijna toornig stilzwij
gen. was zoo klaarblijkelijk alleen een
gevolg van harde noodzakelijkheid,
dat hij even teleurgesteld was als ver
heugd, toen hij vertrok. Toch had hij
vooraf de wondervolle oogen weer
zachter zien worden op hunne plotse-1
linge, onverwachte wijze.
Ik dank u. zeide ze. hem tot de
deur volgende, onder denzelfden in- zwarte jas
druk als den vorigen avond, maar met i Harold zag boetvaardig op zijn on-
meer zichtbare inspanning. Ik begrijp berispelijke gekleede jas neer.
u wel en ik zal doen wat ik kan omNeem mij niet kwalijk. Aan mijn
u waar voor uw geld te geven. j kleeding heb ik niet gedacht en u
En daarmee sloot zij de deur voor kunt mij natuurlijk schilderen in de
zijn neus dicht, zonder hem den tijdhouding, die u goed vindt,
te geven een van de dingen te zeggen, j Wees dan zoo goed in dien arm-
waaraan hij op een verwarde manier stoel te gaan zitten, de vorm is goed,
behoefte gevoelde, ze te uiten. maar de bekleeding deugt niet veel.
In een atelier, dat niet meer was De kleeding komt er vandaag niet op
dan een groote zolderkamer en waar-1 aan, het is nog geen ernstig begin,
in een raam op het Noorden was ge- j maar alleen een voorloopige scher-
maakt, terwijl de naaktheid van de mutseling. Ik kan nooit iemand schil-
wanden door geen artistieke kleinig- deren, vóórdat ik gevonden heb wat
heden werd verborgen, ontving het er in zijn of haar gezicht zit. ik moet
meisje hem den volgenden dag al- artistieke mogelijkheden ontdekken,
leen en met evenveel onverschillig-begrijpt n Neen. niet zooveel en pro
heid. alsof hij een betaald model was fil. ik denk dat ik u vlak en face zal
geweest. I schilderen. Neem als 't u belieft uw
Hoofd of schouderstuk vroeghanden van de leuningen weg, het is
zij op een werktuigelijken, zakelijken een heel ander soort van persoon, die
toon en toen hij haar vragend aan-de leuningen zoo krampachtig vast-
keek i klemt. Zit nu een oogenblik stil en
Wilt u geschilderd worden tot uw kijk mij strak aan
schouders, uw middel of tot uw, Terwijl Harold gehoorzaamde, zich
knieën verwonderd afvragende wat voor soort
O. ten voeten uit. natuurlijk, be-van een personage hij wel was in de
sliste hij zonder aarzelen. oogen van dit ernstige en energieke
In volle lengte? {schepseltje, ging zij een paar schre-
Zij keek hem wantrouwend aan en, den achteruit en nam hem daarna
met, een tikje van de onvriendelijk- j met een critischen blik op. Aan de
lieid van den vorigen dag. Dat zalgespannen aandacht van haar gelaat
heel veel tijd kosten, zeide zij. j aan de verhoogde schittering in haar
Heeft Ti een voorkeur omtrent de oogen kon men gemakkelijk zien. dat,
houding? En verwacht u. dat ik u haar kunstenaaaras-belangstelling
schilderen zal in die monsterachtige, reeds was opgewekt. Toen Harold
haar blik ontmoette, wist hij niet, of
hij verheugd zou wezen, omdat zijn
j persoon haar blijkbaar beviel dan
wel ontstemd, omdat haar ingeno- j
menheid klaarblijkelijk zoo volkomen
onpersoonlijk was.
i Achterover leunen staat u niet en
de houding doet bovendien veel te
i veel aan den patiënt bij den tand-1
meester donken. Vandaag komt de
pose er ook niet op aan, ik zal al-
leen een paar houtskoolschetsen ma-1
j ken. om aan uw gezicht te wennen.
De pose komt vanzelf, maar de klee-
ding niet. Daarover moet u eens den
ken'. Wat kunt u aantrekken, dat
wat kleuriger is
I Mijn yeomanry uniform vroeg
Harold, waarop zij uitbarstte in den
eersten lach. dien hij van haar gezien
had en die aan haar gezicht bijna iets
kinderlijks af.
Ts dat al. wat u weet van uw ar-
r tistieke mogelijkheden U in uni-
:form en dan nog wel in dat moord
dadige scharlakenrood. Een wapen-
rus'ting uit de middeleeuwen is de
eenige soort van uniform, die u pas-
sen zou een zilveren borstharnas
met. een kruis er op. Maar waarom
zullen wij er over fantaseeren, daar j
het toch een hoogst deftig modern
portret worden moet? Natuurlijk ïsj
een kamgaren colbert niet te vergelij-1
ken met een harnas, maar in mijn)
oogen is het, 't. minst leelijke van de.
moderne kleedingstukken. vooral wan-
neer het er een beetje versleten uit
ziet, maar natuurlijk heeft u geen ver
sleten kleedingstukken.
Zij lachte weer even vroolijk en zon
der een schijn van bitterheid.
Ik zal tevreden zijn met een
goede kleur, bruingroen of groenbruin
zal het best bij uw haar kleuren.
Terwijl zij sprak, had zij al een stuk
houtskool gegrepen en was, eensklaps
zwijgende, aan het werk gegaan.
Gedurende de volgende minuten
deed Harold opnieuw, maar geheel
zonder succes, een poging om haar
gezicht goed op te nemen. Hij kon niet
helder zien. Zonder het te beseffen
was hij reeds de slaaf geworden van
die oogen, waarin de schaduwen zoo
veel dieper waren en het licht zooveel
helderder blonk, dan andere oogen.
die hij vroeger gezien had. Hij was er
zich vaag van bewust, dat iets in het
gezicht hem aantrok en iets hem pijn
deed, maar hij wist niet. dat wat hem
hinderde, was de veel beteekenende
rimpel tusschen de wenkbrauwen, de
plooi van den toegeknepen mond, die
zoo weinig overeenkwam met den kin- j
derlijken omtrek van de gevulde, blan-1
ke kin.
Mag ik praten vroeg hij na een
stilte van eenige minuten.
Als u dat. kunt zonder meer te be
wegen. dan uw lippen.
Onlangs, op den eersten avond,
toen u ontdekt had. dat ik de stichter
was van het Tehuis, zei u „Ik dank
u niettemin." Dat klonk alsof u iets
tegen mij had en ik zou wel eens wil
len weten wat u bedoelde.
Agatha's bleeke gezicht werd op
eens door een blos overtogen, maar zij
keek van haar werk zelfs niet op.
Dat is waar. ik heb ook iets
tegen u.
Om het Tehuis
Zij knikte en drukte daarbij haar
lippen nog vaster op elkaar.
Keurt u het denkbeeld zelf af, of
de resultaten
Ik geloof niet. dat. de resultaten
zoo zuiver toevallig zijn. Als de men-
schen de gelegenheid hebben om de
zaken gemakkelijk op te vatten, dan
doen zij dat en daarom sterft alle in
spanning en ik geloof alleen in per
soonlijke inspanning.
Maar stellig zijn er toch geval
len
Stil, niet nu. zeide zij snel, juist
toen de deur achter haar geopend
werd en een groote figuur verscheen,
met zilveren haard en haren, in het
treurig overschot van een smoking.
(Wordt vervolgd).
