RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
ik
jf jai
3chijn]
weduv
haar
ir te
vertel
wen.
och ei
om he
in ha
i maa
C'pOO
re"
ren. I
eer
iet wi
nis.
)St,
schu
relukk
len m
bedt
it mi
tweei
de ee
itrouw
alle»
mder<
g, Wi
le hi
echtg.
fuelim
d.
vrees
redneE
it da
Se
lint h
i aa
onve:
baa
i
int Hi
DRIFTKOPjE.
Zij hadden eerst heel ftrettisr ge
speeld.
Frits, die al zeven-en-een-half jaar
..as, was hard van school naar huis
komen loopen door den stortregen.
Hij had met Sinterklaas een groote
bouwdoos gekregen en verlangde nu
zoo om met Annie een prachtig kas
teel te gaan bouwen. Het kon nog
mooi voor den eten, als zij maar vlue
voortmaakten
Annie was net zes geworden en
zou met September ook naar school
gaan. Dat duurde nog langZe ver
langde er naar en zag er toch ook
een beetje tegen op. Maar Frits zei
telkens, dat ze heelemaal niet bang
moest wezen het was werkelijk wel
prettig op school en de juffrouw was
heel aardig. Ze werd ook nooit boos,
alleen maar een klein beetje, als een
kind de dansziekte in de beenen
kreeg. En dan lachte Moeder en zei
dat «lat ook zoo'n rare ziekte was.
dat ze best begrijpen kon, dat de
juffrouw daar niets van weten wóu!
,.0. daar heb ik de dansziekte
riep Frits dan opeens, en daar begon
hij te springen en rond te draaien*
on allerlei grappige bewegingen te
maken met zijn beenen. 't Was of di3
aan elastiekjes aan zijn lichaam vast
zaten en dan schaterde Annie het
uit. tot Moeder eindelijk zei, dat het
nu genoeg was. Frits moest nu maar
eens wat rustiger wezen zij kreeg
hoofdpijn van al dat getol om haar
heen
,Dat getolriep Annie dan vroo-
lijk. .Frits, waar is je tol?" En dan
liepen broertje ön zusje op een drafje
naar hun speelgoed toe.
Nu zonden zij. zooals ik zei, van
middag een mooi kasteel bouwen met
een hoogen toren, gekleurde ramen
en een ophaalbrug er voor. De bouw-
-7a_i doos werd uit de kast gekregen, ook
een kleine vlag. om boven op den to-
irichti ren te zetten, als alles klaar was.
verte Toen de ophaalbrug en Annie's
adigel aardige, kleine popjes dametjes en
heeren en dienstmeisjes en knechten,
die allen in het kasteel zouden wo
nen.
Toen ging Annie op den grond zit
ten, dicht hij Frits, die met het bou
wen beginnen zou. „Want dat is zoo
moeilijk, dat kun jij toch niet", zeida
hij ongeduldig, toen Annie dadelijk
mee wou helpen.
Annie vond het goed, ze deed ge
woonlijk wat Frits wou.
„Dan wacht ik nog maar een beet
je, hè zei ze met een vriendelijk ge
zichtje.
Moeder kwam even achter Frits
staan.
„Denk er om, jongen, nu niet weer
alles alleen doen, hoor, ook wat vor
je zusje overlatenAnnie vindt het
ook prettig om te bouwen." En toen
Frits geen antwoord gaf „Hoor je me
wel. Frits?"
„Och ja, Moeder, ja, ja", zei Frits
verdrietig. Hij was nu net zoo pret-
rï tig bezig: bij wou liever niet gestoord
dheid
een
was
weeg
?hac|
erom
jaar
worden
Toen er al een heel stuk van het
kasteel gebouwd was, de mooie,
gekleurde ramen waren er al in - -
jetugj greec .\nnic haar beurt, en met voor-
i zichtige vingertjes legde zij de blok-
T*mg jjen precies zooals Frits zei, dat zij
den® ze leggen moest.
Er word niet veel gepraat, en als ?e
;rï*eiï: praatten, fluisterden ze, want het was
ééni
een heel moeilijk werk. Ze moesten
er heel goed bij denken. W at VJElL
ze verlangend om te weten, hoe bet
kasteel er uit zou zien, als alles
klaar was Keurig netjes werden de
puntige blokjes voor den tor< n ip het
gebouw gezet, nog een paar maai',
dan kon de vlag tusschen een reetje
worden gestoken... De ophaalbrug lag
al klaar aan den inganghier en
daar stonden al dametjes en heertjes
te wachten, of er ook visite kwam.
„Prachtig wordt het, hè?" zei An
nie zacht, en Frits knikte stil. hij had
geen tijd iets terug te zeggen.
Eindelijk nu was het klaar
Frits had de vlag vastgezet, vroolijk
stak de driekleur boven het mooie
kasteel uit
,,0, Moeder, Moeder, kom toch gauw
kijken riep Annie, en ze liep naar
de andere kamer.
Moeder ging dadelijk mee.
„Hè. hoe mooi. zei ze. „Een prach
tig kasteel om in te wonen, hoor."
Annie klapte van plezier in de
handen. „O, wat heerlijk, dat het
zóó mooi geworden is", riep ze, met
een kleur van pret. „Ik krijg van ple
zier de dansziekte in mijn beenen
Kijk maar
En meteen danste ze met vlugge
voetjes de kamer rond, al maar in
de rondte, zoodtt haar jurkje om baar
heen fladderde, alsof de wind er te
gen woei. Toen begon het kasteel te
waggelen en opeens., plof, daar lag
het op den grond in ontelbare stuk
ken, nu geen trotsch kasteel meer,
niets dan een verwarde hoop groote
en kleine blokken
Frits sprong driftig op, vloog naar
Annie toe, en greep haar bij den
arm.
„Akelig kindriep hij„naar
spookDat is jouw schuld Jij maakt
altijd alles kapotIk wil nooit meer
met je spelen, nooit meer
„FritsFrits!" riep zijn Moeder
ernstig.
Maar Frits luisterde niethij was
buiten zichzelf van woede.
„En van mijn nieuwe bouwdoos
i blijf je ten minste voor goed af riep
hij. „Ik wou, dat ik maar alleen was
gaan bouwen Ik speel vrij wat lie
ver alleen dan met jouIk wou, dat
!ik maar altijd alleen was! Ik wou.
i dat ik maar heelemaal geen zusje
i had Ik wou, dat je maar weg was,
heel ver weg Ik wou, dat je maar
niet meer leefde
Zijn moeder nam hem bij den arm.
„Stil, Frits zei ze streng. „Ik wil
geen woord meer hooren. Ga mee naar
boven."
Hij liet zich onwillig meetrekken
zijn gezicht zag vuurrood.
„Ik meen het11c meen het toch
echtHet kan mij niets meer sche
len riep hij nog in de gangtoen
ging de deur dicht en was alles stil.
Met een heel bleek gezichtje bleef
Annie nog een poosje naar de deur
staan kijken, toen keerde zij zich
langzaam om en begon geduldig de
blokken in de bouwdoos te bergen.
Haar lippen beefden, tranen spron
gen in haar oogen en eindelijk snikte
zij het uit. Frits had gezegd, dat hij
het meende Frits had gezegd, dat
hij het meende dat hij wel graag,
wel heel graag wou, dat zij er maar
niet was, dat ze maar niet meer leef
de. O, ze vond het vreeselijk, zóó
vreeselijk...
Ze kon zich niet door haar moeder
laten troosten, ze was al te bedroefd
En stil ein treurig gingen de uren
voorhij tot het bedtijd was. Frits bleef
stug en boos tot het laatst toe.
O, wat was Annie bedroefd, zoo
bitter, bitter bedroefd, toen ze inbaar
bedje lag. Ze dacht, dat ze onmoge
lijk zou kunnen slapen, zoo vol treu
righeid was haar hartje. En telkens
weer, als haar moeder de armen om
haar heen sloeg en deed wat ze kon
om haar te troosten, riep ze snik
kend
Frits heeft gezegd, dat hij het
meende!'
Och, en Annie's Moeder was zelf
ook erg bedroefd, dat had Annie wel
gezien aan haar gezicht, toen zij uit;
bet kamertje van Frits naar dat van;
Annie toe liep.
Maar juist toen Moeder naar bene
den gegaan was met de belofte over
een poosje nog eens bij haar te ko
men kijken, hoorde Annie een haas
tig getrippel van bloote voeten over
liet zeil van het portaaltje. Toen
voelde ze opeens een gloeiende wang,
vochtig van het schreien, naast de
hare, een arm werd om haar hals ge
slagen en een bevende jongensstem
zei
„Het is niet waar, ik meende het
nietO, Annie, ik meende het heele-
lemaal niet, echt niet, hoorIk hoop
juist zoo, dat je altijd bij me blijft
en dat je lang zult leven, heel lang.
Ik hoop... ik hoop, dat je honderd
jaar wordt!"
Daar klonk de stem van Moeder.
„Maar wat is dat hier? Wat ge
beurt hier?"
En Annie ging opzitten in bed en
trok haar broertje naar zich toe.
„Moeder", zei ze met eon stralend
gezichtje, Frits hoopt, dat ik hon
derd jaar word. Vindt u dat niet
heerlijk
De Moeder knielde bij de twee kin
deren neer en sloeg hare armen om
beiden heen.
„Heerlijkzei ze, „o, zoo heer
lijk
A. C. KUIPER.
AVONDRUSTE.
Het koren staat in schooven,
De dagtaak is volbracht,
Het sterren heir daarboven
Straalt reeds in volle pracht.
Geen zuchtje doet zich hooren,
Het veld ligt moe en loom,
Slechts 't krekeltje in 't koren
Piept mat als in een droom.
Nu dekken veld en schooven
De wieken van den nacht,
Plet sterrenheir daarboven
Houdt stil en trouw de wacht.
Hermanna.
Wedstrijdberichten.
In dit nummer van de Courant vind
je do acht laatste raadsels, die bij
den wedstrijd behooren.
Als je nu alle antwoorden, die je
gebonden hebt, netjes onder elkaar
hebt geschreven, mag je ze aan mijn
adres zenden, en dan wou ik alles
graag hebben voor Donderdag 18 Au
gustus, dus je hebt nog een mooien
tijd voor je om over de onopgeloste
raadsels te denken.
Bij de inzending schrijf je duidelijk
je naam, je leeftijd en je adres, en
ook of je alle oplossingen alleen hebt
gevonden.
Bij uitzondering mag je deze keer
ook de versjes nog langer, dan ik
eerst gezegd had, zenden, maar uiter
lijk Donderdag a.s., dus dat is 11
Juli. Dat doe ik, omdat ik erzelfzoo'n
tijd niet geweest ben. Maar nu ben
ik er weer, en jullie mag dus weer
zooveel brieven schrijven als je wilt.
Ik hoop maar, dat je onze rubriek
niet vergeten hebt in dien tijd De
brievenbus komt nu dus weer gere
geld, en ik kan dus weer eindigen
met„Tot de volgende week
En een 7, 8, 9 is
voor dieren.
een slaapplaats
39. ingezonden door Gerard Hek-
kelman).
Mijn eerste vindt men in ieder huis;
mijn tweede is in stad en dorp mijn
geheel vindt men in een appel. Wat
ben ik
40. (Ingezonden door Marie r. d.
Berg.
Een vader van 140 pond, een moe
der van 130 pond en twee zoons- van
70 en 7ó pond moeten met een bootje,
dat 145 pond kan bevatten, over een
rivier.
Hoe kan dat?
TWEEDE AFDEELING.
Wedstrijd.
Eerste afdeeling.
(Beneden 11 jaar.)
33. (Ingezonden door Hendrik van
Seventer).
Mijn geheel is onmisbaar en be
staat uit 8 letters.
5, 6, 7, 4 is niet koud.
8, 3, 6 is een viervoetig dier.
4, 5, 6, 7 wordt veel gedronken.
8. 1, 2, 3, 8 is zeer zacht;
34. (Ingezonden door Gustaaf C.
Visarius).
Mijn eerste is een lichaamsdeel.
Mijn tweede gebruikt men om iets
vast te binden.
Mijn geheel draagt men om den
pols.
Wat is het geheel
35. (Ingezonden door Bertus en
Trijntje Steeman).
Met b ben ik een muziekinstru
ment.
Met d gebruikt men mij als het
koud is.
Met g gedf ik licht.
36. (Ingezonden door Jacob Boo
gaard).
Ik ben een deel van het gelaat
keert men mij om, dan moet ik over
mijn eerste heen gaan om nut te
doen.
37. (Ingezonden door Dora Turken
burg).
Wat maakt ge hieruit?
htdrroeca.
38. (Ingezonden door Bertha Acker-
man),.
Een 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 vindt men
bij bijna iederen boer.
Do 9, 8,, 1 kookt het eten.
Met een 3, 5, 6 schrijft men.
Een 9, 2, 4 vindt men in mijn ge
heel.
(Boven 11 jaar).
38. (Ingezonden door Rika Hubers).
Mijn geheel bestaat uit 16 letters.
13, 8, 9, 11 is edn dier, dat in de
duinen leeft.
Met 10. 3. 1. 5 schrijft men.
12, 9. 5, 14 is een meisjesnaam.
De 1. 2. 4. 5 is aan zee.
13. 15. 4. 6 is een viervoetig dier.
Een 16, 15, 7 is niets waard.
34. (Ingezonden door J. Germeraad).
'k Vermeen dat ik in elke woning
prijk.
j Zoowel bij arm' als bij rijk'.
Ontneem mij-eene lettdr, dan
Verander ik in een ambachtsman.
35. (Ingezonden door Agatha Ver
donk).
Wie kan een brug over het- water
bouwen zonder ijzer, hout,- steen en
gereedschappen
36. (Ingezonden door Gerard. Hek
kei man).
Wat maakt ge hieruit?
raltav a. s-n.
37. (Ingezonden door Hendrik Ploeg)
Mijn eerste groeit op het veld.
Mijn tweede is een boom.
Mijn derde gebruikt de timmerman.
Mijn geheel is een deel van de om
streken van Haarlem.
38. (Ingezonden door Kobus Kappel-
hoff).
Mijn geheel bestaat uit 7 letters en
is een stad in Nederland.
7, 6, 6, 5 vindt men bij den mole
naar.
7. 6. 6. 4 is een water.
5, 3. 7 is een dier.
4. 2. 3, 7 vindt men aan ieder huis.
Een 1, 6, 5, 7 draagt een poliie-
agent.
39. Ingezonden door Hettdrik van
Seventer).
Ik ben van 'tvrouwelijk geslacht;
plaats mijn laatste letter vooraan en
ik word een bekend plaatsje in Ne
derland.
40. (Ingezonden door Anton Kui
per).
Men noemt mij met vier letters en
bon onmisbaar voor wijn- en bierbot
telarijen. Keer me om, ik ben u een
steun. Neem mijn hoofd weg en ik
ben een e41and.
1 vrouw, om haar man aan een lcoord
raag; te kunnen rondleiden, al maakt hij wel
aan^ een? zijsprongen.
>ord
)lad
cht-
die
op-
ond
tere
3ig-
oor
en
^oni
riel
lan
oor
Vogelinstincteö.
De vogels der tropische bosschen
met hun" blinkende, kleurige vederen
staan aan velerlei gevaren bloot, en
als zij niet met een bijzonder en nut
tig instinct waren toegerust, dan zou
den zij licht het slachtoffer hunner
vijanden kunnen worden.
Apen en groote slangen stelen hun
eieren en hun jongen worden van alle
kanten bedreigd.
Maar de apen en slangen moeten
zeer listig zijn, als zij een „kleerma
ker' (een kleinen Oost-Indisch en
zangvogel) willen overvallen.
Die vogel verbergt zijn nest op zóó
vernuftige wijze, dat zijn vijanden het
meestal niet kunnen vinden, hoeveel
moeite zij ook doen.
De „kleermaker" gebruikt zijn spit
sen snavel als een naald en met. de
taaie vezels van een der in Indië zoo
veelvuldig voorkomende slingerplan
ten naait hij een van den grond opge-
raant dood blad aan een levend blad
vast aan het uiteinde van een dunnen
neerhangenden tak. Tusschen die bla
den bouwt, hij zijn nestje, waar de
apen en slangen nu niet bij kunnen
komen, omdat de dunne tak hun ge
wicht niet kan dragen.
Ook de West-Indisch© muscli gaat
op zeer vernuftige wijze te werk. Zij
bouwt haar nest. uit grashalmen, wel
ke zii samenweeft. in den vorm van
een flesch. en daarna bedekt zij de
buitenzijde met. lichtkevertjes of glim
wormen welke de lichtschuwe vleer
muizen van aanvallen op haar jon
gen afschrikken.
De Amerikaansche goudlijster bouwt
een nest van hennep, waaruit zij een
linnenachtig dicht weefsel maakt.
De pincpinc, een soort Afrikaansch
winterkoninkje, wordt ook walker of
voldervogel genoemd, omdat zij haar
nest bouwt uit een soort van vilt, ge
lijk de volders maken.
Spiritisme in China.
Meer dan in het sceptische Europa
heeft zich in het uitgestrekte Hemel-
sche Rijk der Chineezen het spiritis
me ontwikkeld, vooral ten gevolge van.
den bovenmenschelijken eerbied,
waarmede de kinderen tegen de oude
ren van dagen, ook nadat dezen ge
storven zijn, opzien.
Wil een Chinees zich met een God
in verbinding stellen om raad hij zijn
ondernemingen of om genezing van
'n ziekte, of wil hij 'n onderhoud met
den geest van een gestorven bloedver
want. dan kan hij verschillende we
gen inslaan. De ..séance" kan naar be
lieven in een tempel of in een gewoon
huis gehouden worden, en veroorzaakt
bijna geen kosten dan een klein ge
schenk voor het medium. Meestal
heeft men twee media noodig.
Het beeld van den afgod wordt op
een tafel gezet, waarop wierook en
licht branden. Een der media gaat aan
deze tafel zitten, terwijl het andere
met een griffel een tooverkruis tee
kent op geel papier. Dit papier steekt
hij aan en beweegt het dan heen en
weer voor den zittende, om de scha
delijke invloeden uit het lichaam te
verdrijven en dit tot een verblijf der
godheid geschikt te maken. Is deze
reiniging geschiedt, dan staat het me
dium met gesloten oogen op en blijft,
met den rug naar het afgodsbeeld ge
keerd. rustig staan. Zijn makker over
handigt hem dan een staaf met bran
denden wierook, die hij bewegingloos
voor de borst moet houden. Ondertus-
schen houdt de ander zijn handen ge
vouwen op een voor de godheid bijzon
der welgevallige wijze. Dan gaat hij
naar het andere medium toe en maakt
met zijn handen een beweging, alsof
hij het wilde slaan. Deze ceremonie,
vergezeld van het telkens opnieuw
vouwen der handen, wordt eenige ma
len herhaald en dient om de godheid
tot een bezoek uit te noodigen. Ein
delijk begint het medium zich voor-
en achterwaarts te bewegen, laat de
wierookstaaf uit de handen vallen en
begint met groote stappen heen en
weer te loopen en de zonderlingste
houdingen aan te nemen, die men als
.typisch voor de betreffende godheid
beschouwt. Soms laat deze zich eerst
niet tot een bezoek verleiden, wat
aan de bewegingen van het medium
wordt opgemerkt, maar als men maar
lang genoeg haar blijft dwingen, is ze
wel genoodzaakt in het medium te
varen
Met drie brandende wierookstaven
verzoekt het andere medium, op de
knieën gelegen, de godheid fe gaan
zitten, waarop hij gemoedelijk ver
telt. wat hij op het hart heeft, en ge
woonlijk een gemoedelijk gesprek zich
ontspint. Is de god slecht geluimd, dan
gebeurt het wel. dat hij den bidder
door den mond van het medium ge
ducht uitscheldt
Na de „séance" valt het medium in
een korten slaap, waarna het, door
het gebruik van wat thee, spoedig
weer tot zichzelf gekomen is. Men be
schouwt deze methode vooral als uit
stekend. als men genezing zoekt voor
een zieke, of een geluksnummer wil
trekken in de loterij
Volgens een andere methode ge
schiedt de uitspraak der godheid door
de teekens, die een stift, door het
medium, aan het eene einde vastge
houden, terwijl de punt in een laag
droog zand rust. ten gevolge van de
bewegingen in het zand maakt. De
voorbereidingen voor een „séance"
met schrijfmedia zijn ingewikkelder
en zoo is het o. a. noodig op de tafel
vóór het afgodsbeeld, behalve licht
en wierook, frissche bloemen, thee
en... valsch geld te plaatsen.
Er zijn ook vrouwelijke media. Som
migen bedienen zich van een uit wil
genhout gesneden afgodsbeeld, dat,
na 49 dagen lang aan den dauw te
zijn blootgesteld, op de maag van het
medium wordt geplaatst en daar be
gint te spreken (natuurlijk een soort
buikspreken van het medium), een
„séance', die zeer goedkoop is en
slechts i cent kost. Anderen laten den
geest van een afgestorvene in zich va
ren op ongeveer dezelfde wijze, als
de mannelijke media dit doen. Na de
„séance wordt het medium onpasse
lijk. maar is evenwel spoedig genezen
door Net gebruik van wat. thee.
Het schaakspel bij onbeschaafde
volken.
Men zou meenen, dat een spel als
het koninklijke schaakspel tengevolge
van de hooge eischen, welke het aan
het denkvermogen van de spelers stelt,
bij onbeschaafde volken onbekend is.
Des te verbaasder zal men zijn over
de mededeelingen, die de conservator
Peredolski van de hoogeschool te St.
Petersburg weet te doen over het
schaakspel bij de volksstammen van
Noord-Siberië.
In 1895 was de genoemde onderzoe
ker voor wetenschappelijke doelein
den naar noordelijk Siberië gezonden
en bracht bij die gelegenheid vele
maanden door bij de Jakoeten en de
Toengoezen. Hij woonde in hun ten
ten en vergezelde hen op hun tochten.
Al deze tot. de groote klasse der Scha
manen behoorende stammen behal
ve de Jakoeten en de Toengoezen, ook
de Samojeden, Dolganen en aacrere
zijn de hartstochtelijkste spelers. Het
damspel (schaschki) wordt weliswaar
het meest, ook door de vrouwen, ge
speeld, maar geniet bij lange na niet
zulk een waardeering als het schaak
spel, dat hun door de Chineezen be
kend geworden is en met fanatieke
hartstochtelijkheid gespeeld wordt.
De genoemde stammen vervaardi
gen de speelborden in seer korten tijd
door met een heet ijzer de 32 vier
kanten in het hout te branden. De bij
het spel behoorende figuren worden
uit beenderen tamelijk ruw gesneden.
Peredolski bweeert o.a., dat de
pionnen iets kleiner zijn dan de ove
rige stukken. Merkwaardigerwijze
hebben zij echter een vorm, die over
eenkomt met Be grootere stukken, en
lijken, evenals de laatste, op onze
„kasteelen". Het onderscheidende
kenmerk bestaat hierinde raaas-
heeren zijn met rechte streepen be
dekt, de paarden met halve-cirkel-
vormige figuren, de kasteelen met
kleine cirkels. Alleen de koning (nat-
schalnik) is rood geverfd.
Een schaakpartij duurt bij deze vol
ken gewoonlijk vel© uren dikwijls
wordt zij eerst den volgenden dag ten
einde gebracht. Te midden van een
talrijke, kijkende menigte, die zwij
gend en mét do grootste belangstel
ling eiken zet volgt, maken de spelers
hun combinaties en ontwerpen zij
hun plannen. Is door een speler een
buitengewone zet, liefst een onver
wachte, bijvoorbeeld het opofferen
van een stuk, gedaan, dan springen
de toeschouwers op, schreeuwen en
jubelen, dansen, ja huilen soms van
opgewondenheid. Het is een voor
Europeanen eigenaardige, onbegrijpe
lijke roes, die zich van de menigte
meester maakt bij het verzetten der
stukken en ongetwijfeld spannen de
spelers al hun verstand in, óm te
overwinnen, minder om de winst dan
om de eer. Dikwijls denken zij een
vol uur over een zet na. Is de partij
'eindelijk met groote hartstochtelijk
heid en met het inzetten van kostbare
dingen (rendieren, honden, kleederen,
dikwijls vrouwen) ten einde gebracht,
dan gaat het op kosten van den ge-
vierden overwinnaar in vroolijk
drinkgelag zoo en uitgelaten toe,
alsof er een groot feest werd gevierd.
Tegen bloedvergifting.
De eerste zorg bij een verwonding,
al is ze ook nóg zoo klein, moet hier
in bestaan, de wonde zooveel moge
lijk te laten uitbloeden, omdat door
de bloeding de infcctickiemen, die in
gedrongen mochten zijn. het best me
chanisch worden verwijderd. Het is
daarom verkeerd de wonde onmiddel
lijk met een geheel afsluitende stof,
zooals kleefpleister, te bedekken men
stelt hierdoor juist dc bacterieën juist
in de gelegenheid zich onder het ver
band veilig te ontwikkelen. In plaats
van met carbolzuur zooals vroeger
gebruikelijk, dat wegens zijn sterk
prikkelende eigenschappen minder ge
schikt is, wordt de wonde zoo spoe
dig mogelijk zorgvuldig met een op
lossing van sublimaat (kwik-chlorid)
1 100 gedesinfecteerd (ontsmet) f
met lysol. Geschiedt deze desinfectie
nagenoeg onmiddellijk na de ver
wonding. dan bestaat alle kans. dat
de infectie wordt voorkomen, ook in
dien virulente (etterige) kiemen in tie
wonde geraakt zijn. In elk geval
wordt daardoor het geval zoo gering
mogelijk gemaakt.
Het sublimaat komt thans als des-
infectiemiddel in den vorm van pas
tilles met keukenzout gemengd in den
handel voor deze pastilles laten zich
gemakkelijk bewaren en voor het ge
bruik in water oplossen. Het eenige
bezwaar is dat zij als hevig wer
kend vergif, niet te zorgvuldig bui
ten het bereik van onbevoegden e:i
vooral van kinderen, gehouden kun
nen worden, hetgeen trouwens oi k
met tal van chemicaliën, die rtaor
amateur fotografen dagelijks gebrmkt
worden, het geval is.
Is zichtbaar vuil in dc wonde ge
drongen, dan wordt deze met ge
kookt water en eenigzeep zorgvuldig
afgcwasschen, nadat tevoren derin
geving gereinigd is. Kleine deeltjes,
zooals zand, houtsplintertjes, worden
zooveel mogelijk mechanisch verw.;
derd. Daarop volgt de desinfectie met
sublimaat-oplossing. Is geen subli
maat of lysol bij de hand, dan wordt
de wonde enkel met gekookt water
of bij sterke ontreiniging met water
en zeep voorzichtig uitgewassche n.
Insectensteken worden gepenseeld
met een oplossing van jodium en al
cohol (joodtinctuur) of bij gebreke
daarvan rnet eau-de-cologne of am-
moniak-oplossing ingewreven.
Diepe steekwonden met een fijn in
strument, waarvan men zeker weet,
dat het besmet is, worden het best
door een insnijding verwijd, ten ein
de de wond te laten uitbloeden en ze
ook in de diepte te kunnen desinfec
teer en.
Is de bloeding tot staan gekomen,
dan bedekt men de wond met ver
bandgaas, dat met een 3 pCt. oplos
sing van boorzuur gedrenkt is. Men
houdt dit verband, dat een- of meer
malen daags verwisseld wordt, door-
herhaald opgieten van boorzuur-op-
lossing zooveel mogelijk vochtig,
waardoor de wonde gedraineerd
blijft en de afscheidingsproducten zich
niet kunnen ophoopen. Het is niet
doelmatig het vochtig verband gedu
rende de eerste dagen met de een of
andere luchtdichte stof, zooals ge
waste taf- of gutta-percha-papier, af
te sluiten, omdat het verband dan
warm wordt, hetgeen de ontwikkeling
der microben bevordert.
Is de wond reeds in ontsteking over
gegaan. dan valt de behandeling ge
heel op chirurgisch gebied en moet
hier daarom natuurlijk onbesproken
blijven.
Ten slotte deel en we nog mede, dat
we dezer dagen lazen, dat naar men
bericht, een Amerikaansch genees
heer, dr. Charles Barrows te New-
Yorks. een nieuw middel heeft ont
dekt tegen bloedvergiftiging, name
lijk overvloedige inspuiting met for
maline.
Schadelijke prentbriefkaarten.
Zekere industrieelen zijn ter bevor
dering van de verzamelmanie, op het
denkbeeld gekomen, om prentbrief
kaarten, waarop de fotografische
voorstellingen worden verfraaid met
een mengsel van mica en gestampt
gekleurd glas. Dat getuigt wel niet
van artistioken smaak, maar het
schittert, het flikkert en behaagt der
halve aan veler oog. Vooral kinderen
hebben veel op met die „kunstproduc
ten" maar wie er ook van houdt,
postbeambten verafschuwen ze, niet
zoozeer uit het oogpunt van smaak
als wel vanwege het gevaar, dat door
zulke prentbriefkaarten hun dreigt.
Bij de behandeling er van in den
dienst laat toch de glazen korst ge
makkelijk los en veroorzaken di
scherpe puntjes heel veel last en pijn.
Soms springen ze in de oogen en dan
zijn de gevolgen verschrikkelijk,
vooral wanneer het glas gekleurd is
met aniline-kleuren.
Verscheiden postbeambten hebben
op die wijze reeds ernstige aandoe
ningen van het hoornvlies gekregen.
In Frankrijk is er dan ook sprake
van, om die verblindende prentbrief
kaarten te verbieden, on men zal on
getwijfeld wijs doen. in andere lan
den eveneens dergelijke maatregelen
ter bescherming van de postbeambten
te nemen. Het kwaad is te ernstig,
om het niet krachtig te weren.
HARDE EIEREN.
Och, och. klaagde de jonge vrouw,
nu koken die eieren al drie uren en
ik heb soda in het water gedaan en
alles en ze willen nog maar altijd
niet zacht worden.
VOORZICHTIG.
Rechter. Bij de vorige zitting heb
je verklaard, dat je volkomen nuch
ter waart, toen die vechtpartij in de
Roode Os plaats vond, en heden er
ken je, óók dronken te zijn geweest
Getuige Joa - - zie-de, mienier de
rechtbank, —de veurige keer was
mieh wief in de zoal
UIT DE KAZERNE.
Sergeant (tot recruut, die met veel
moeite op de rekstok geklommen is
en er niet meer afdurft)
Wil je nu eindelijk eens bene
den komen, kerel, of denk je some
dat je met groot verlof bent
Wat kost dat boek
Zes gulden vijftig.
En gisteren stond het voor twee
gulden geprijsd.
Ja, toen vroeg ook niemand er
