De Arme Millionair
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
No. 6482
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1904
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02)£
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.3731"
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIÈN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiün
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAG BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Pari/s, 31bis Faubourg Montmartre.
Tweede Blad
Een Reisje naar
Zandvoort vóór 60 jaar/
Er bestaat een vrij zeldzaam boekje
getiteld „Een Hollandsche wedren
of wij zagen niets", in 1844 uitgege
ven door de Erven Bohn, alhier.
In dit werkje beschrijft H i p p o p h i-
I u s 1) den eersten wedren op 6 Sep
tember 1844 in de Zandvoortsche dui
nen. Het bevat vele wetenswaardig
heden, vooral het door ons geraad
pleegde exemplaar, dat vele hand
schriftelijke aanteekeningen bevat.
Het ligt echter niet in ons plan over
den bewusten wedren te schrijven,
doch meer een en ander uit het werk
je mede te deelen. teneinde het groo
te verschil van toen en nu te doen
zien, vooral wat de gemakkelijkheid
van dit reisje naar Zandvoort be
treft.
Vooraf zij gezegd, dat het dien dag
„gloeiend warm was, hoewel dien zo-
mer een geheel ander karakter droeg
dan die van 1904. Immers het regen-]
de alle dagen voor twee en des Zon-1
dags ten minste voor vier. Zoo iets
dus als wij het vorig jaar mochten
ondervinden. i
Luister slechts hoe Hippophilus
ons dit jaargetijde beschrijft
„In den Hout kondt ge schijfschie-
i. Op den laatsten kermis-Zondag'
was het jassen-weer. Een mooi vuur
werk, waar de de Sociëteit „Trouw
moet Blijken" het publiek op trak
teerde, werd van den eenen Zaterdag
tot den anderen uitgesteldhet re-
gende alweder, en toen de regen wat
ophield en het vuurwerk werd afge
stoken, was het koud als in Novem-
berhet mooie vuurwerk was groo-
tendeels nat, en dè,t was naar I De
Hartjesdag die uitzet van den zomer,
viel ook al tegen, zeker, het regende
niet, maar het stormde. In één
woord, alles, alles viel tegen."
Doch zooals wij reeds zeiden, op
den dag van de wedloopen had het
Septemberweer zijn feestpak aange-
trokken. Men moest natuurlijk wan-
delen of per rijtuigspoor, tram,
fietsen, enz. bestonden niet, alleen de
diligence was het openbare vervoer- J
middel, terwijl er voor dezen dag een
aantal waren beschikbaar gesteld.
Reeds des morgens vroeg begonnen
de voetgangers, die van de naastbij-
liggende duinen voor niet wel iets
hoopten te zien, de lange wandeling
naar Zandvoort. Natuurlijk moest
men voor de consumptie zorgen, zoo-
dat vele wandelaars bedaard voort-
stapten met do vrouw aan den arm
en een schep kinderen vooruit of
ac.jj - aan, waarvan de een de kabas
met aangekleede broodjes, peertjes en j
madera, althans gevulde madera-
ilesschen droeg, terwijl een ander uit
voorzorg met een parapluie beladen
was. Het kon immers in 1844 wel eens
gaan regenen
Die van een rijtuig konden gebruik
maken waren gelukkigerAan den
Groene Valk op het Plein stonden de
rijtuigen, waarmede men voor een
koopje naar Zandvoort's renperkkon;
rijden, mits men zich ook voor den
terugtocht verbond. Doch laten we
thans den schrijver zelf aan Het
woord, die zijn indrukken in druk
deed verschijnen, welke zuiver his
torisch zijn, gelijk uit de aanteeke
ningen blijkt
„Ten tien uur arriveerde ik geluk
kig en warm wie was ook niet
1) Hippophilus is de schuilnaam van
A. Beets. Het boekje heeft tot motto:
To See or not to See, it is the
question, Sir. (S.)
warm van geestdrift en zon aan
het Valkje, mij verheugende, dat ik
mij den vorigen avond reeds vaneen
plaatskaartje voorzien had maar, o
ramp, o kwaadheidtoen ik vernam,
dat al de rijtuigen reeds vertrokken
waren, en ik wachten moest toteene
tweede lading vertrekken zou.
Eindelijk verscheen er een omnibus.
De wachtende menigte stoof er op los,
en toen ik, evenals anderen, dringend
en stootend een plaatsje had bemach
tigd. waren niet alleen de beide ban
ken geheel bezet, maar stond er een
extra rij in het midden, met de hoof
den en voeten tusschen den bodem en
de zoldering van het voertuig vast
geklemd. Gelukkig bleek het, dat er
smokkelaars onder de passagiers wa
ren, die bij gebrek aan plaatsbriefjes
moesten retireeren.
Toen de orde hersteld was en allen
gezeten waren (except een heel mager
jongetje, dat achter den monsterbuik
van papa wegkroop, en mij deed ver
moeden. dat zijn zaak nog niet pluis
was) klapte de zweep en stelden de
reeds afgereden paarden zich in be
weging.
Toen de orde t mbmbmbmbm
Had niet het vooruitzicht op den
heerlijken wedren alle man eén riem
onder het hart gestoken, niemand zou
het op den duur in den propvollen en
stikkend warmen wagen hebben uit
gehouden maar de verbeelding was
vol van paarden, jockey's. Koningen
Prinsen, en dus alles kon worden
verduurd.
Intusschen reden wij in ons van
binnen en buiten welbeladen rijtuig
vrijwat voetgangers voorbij, die met
opgeslagen mouwen en ontbloote
hoofden voortzwoegden, en door een
matten blik op ons rijtuig duidelijk
genoeg te kennen gaven, dat zij dol-
gaarne in ons rij-voorrecht hadden
gedeeld. Maar zij -wisten niet, dat er
in dat rijtuig ook gezwoegd, ook ge
reikhalsd werd naar het einde van
den tocht.
Bij de Zandvoortsche Laan. vlak
vóór de brug over de Leidsche Vaart,
hield onze paardentemmer plotseling
stil, en wij hoorden zeggen ..Ziezoo.
Bart, kom er nu maar afdan zalik
ze wel over de brug jassenDe
spreker .was de moedige zoon van den
eigenaar van de omnibus, maar aan
gezien ik uit aangeboren vreesach
tigheid meende, dat de jongeheer de
omnibus wel eens in de vaart kon
jassen, inplaats van er over. verl!et
ik het rijtuig, om mijn weg wande
lend te vervolgen. Ik moet echter gul
uit bekennen, dat ik met een gevoel
van spijt de over de brug gejaste om
nibus zag rijden, ofschoon een goed
vriend, die mij later een plaats in
zijn rijtuig aanbood, mij weldra met
mijn lot verzoende"
Na verder een zeer comisch geschre
ven verhaal te hebben gegeven van
de wedrennen zelf en 't feestelijk dagje
beschrijft Hippophilus aldus den te
rugtocht
„Maar ook die terugtocht heeft zij
ne bezwaren. De warmte wordt onlij
delijk, vooral voor de wandelaars.
Zwijgend en mat stappen ze voort.
Hier een dametje, dat haar gebla
kerd gezichtje, tot een vol maantje
opgezwollen, te vergeefs zoekt te ver
bergen achter haar zakdoek, grijs van
het stofdaar een heer, boos, dat ook
hij niets heeft gezienginds een an
der. die onder een kunstlach het ..wat
hebben ze ons beetgehaddat op
zijn gezicht te lezen staat, tracht te
verbergen, daar weder een dikke
zwoeger, hek-af, die, met de jas over
den arm, den hoed op een stok, het
vest open in het zweet zijns aan-
schijns voortkruipt, reikhalzend uit
ziende naar een oase in de barre
woestijn. Allen alsof ze de hel hadden
aangeblazen, rood en met aangezich
ten en daube', ijselijk om aan te
zien.
In de rijtuigen zijn zieken, dames
met zonnesteken, anderen lijdende
aan indigestie naar ziel en lichaam.
De bleeke dandy heeft het afgelegd,
hij rijdt slapend naar huis; hij
droomt van onzichtbare wedloopen.
Intusschen komen ze allengs vooruit.
De Zandvoortsche laan loopt tenein
de weldra zal alles geleden zijn.
Maar dwazen, denkt aan hetSolon
Solon waant u nooit gelukkig voor
liet einde.
Nog schijnt de zon. nog is het
warm, nog is het droog op het
aardrijk, maar een kleine wolk ver
schijnt aan den horizon zij wordt
grooter, wolk pakt op wolk, en zie
de sluizen des hemels openen zich, en
stroomend valt het water op wande
laars, ruiters en rijtuigen. De regen
spot met parasol en neusdoek, de
mooie kleeren woi'den nat en beslijkt,
de kleuren loopen bont dooreen, en
de glans van de waterproef gaat voor
eeuwig verloren. Verschrikkelijk
schouwspel, rampzalige afloop Ziet,
ze loopen die wandelaars, draven die
ruiters, vliegen die rijtuigen, ontwa
ken die slapers 't is een nieuwe wed
ren 't. is een wanhopige vlucht als in
de dagen van de Ark.
Zoo komt men eindelijk thuis, moe,
verslagen, verhit, boos. door en door
nat. Men werpt de kleeren af men
geeft zijn hart lucht in klachten en
gejammer, men moet vertellen wat
men gezi en heeft, en wordtuit
gelachen
I
Levensgevaar.
Traject ZandroortHaarlem—;
1 Den Haag.
Aan de Redactie.
U hebt reeds meerdere malen gewe
zen op de onvoldoende wijze waarop
door de H. IJ. S. M. de zeebadplaats
Zandvoort wordt bediend en op het
gevaar aan het station Haarlem ver
bonden, doch daar men niet genoeg
daarop de aandacht vestigen kan en
omdat ik meen, dat er hier en daar
wat kan verholpen ivorden, verzoek
ik u beleefd plaats voor het onder
staande.
Zondagavond omstreeks negen uur
bevond ik mij aan het Dorp-station
Zandvoort. Nadat een kwartier te vo
ren reeds de nadering van den trein
door een beambte was aangekondigd,
het was er in het geheel niet druk
hoogstens een honderdtal vertrekken
de passagiers verscheen deze ten
lange leste, ofschoon de hoofdconduc-
teui*, reeds direct begon met de me-
dedeeling, dat er niemand in dien
trein mocht, omdat dezelve vol was.
Waarom, vroeg ik, stopt ge dan hier,
wanneer er niemand in mag? Ik
kreeg natuurlijk geen antwoord. Ik
overtuigde mij toen of er werkelijk
geen plaats was en kwam tot de con
clusie, door z^lf een paar portieren
te openen, dat er inderdaad plaats
genoeg was en ik nam dus de vrij
heid het verbod van den hoofdconduc
teur te overtreden die trouwens even
daarna bij het passeeren moest toe
geven, dat hij zich had vergist.
Wij stoomden daarna naar Haar
lem, alwaar onze trein, die naar Am
sterdam ging, werd bestormd, en ik
zag voor mijne oogen eene dame met
een slapend kind van de loopplank
aftrekken en wanneer er toevallig
niet iemand ware geweest, die min
der barbaarsch was te werk gegaan,
dan zou die moeder met het kind on
herroepelijk zijn vertrapt of onder den
trein gekomen zijn, die zich eenige
seconden later inderdaad in bewe
ging stelde. Ik moest naar Den Haag
en "strompelde achter den Amsterdam-
schen trein om naar den Haagschen,
doch wat mijn oogen daar zagen is
niet te gelooven.
Een dikke stroom menscüen van
Amsterdam komende verliet den trein,
terwijl een dito stroom zich trachtte
daar tusschen te dringen om in den
trein te komen en dat wel op een
plaats hoogstens IJ meter breed,
waarop zich bovendien nog ontladen
kisten bevonden, terwijl het stikdon
ker was en de vertrekkende Amster-
damsche trein ter rechter zijde stond,
die je dreigde te mangelen. Kortom,
geachte redactie, zulk een wijze van
handelen der H. IJ. S. M. schreidt ten
hemel en ik ben er van overtuigd, dat
er ongelukken moeten gebeuren,
j Nu zal men wel antwoorden, dat
een nieuw station in aanbouw is, doch
dat duurt nog, naar ik vernam, drie
j jaar, maar het is onmogel k dien toe-
stand langer te bestendigen. Zou het
daarom geen zaak zijn, dat men
wat meer mannetjes aan den arbeid
in Haarlem zet, want het gaat treurig
langzaam. En vervolgens dient er be
hoorlijke verlichting in het oude sta
tion alsnog te worden aangebracht,
moet er gezorgd worden dat Zondags-
avonds geene kisten of andere goede-
I ren worden ontladen en is het een
gebiedende plicht der H. IJ. S. M. te
i zorgen dat er meer trein-personeel
j aanwezig is dat iemand behoorlijk
kan voorlichten en een einde maken
aan het recht van den sterkste. Zou
j het niet mogelijk zijn, dat nu ook
.eens evenals bij'de spoorwegwerksta-
king van 1903 onze regeering ingreep
om te trachten dit levensgevaar te
bezweren
U dankend voor de verleende plaats
ruimte,
Hoogachtend,
A. DE V.
Met instemming nemen wij boven
staand ingezonden stuk uit de Tele
graaf over. De toestand van ons sta
tion is inderdaad allerellendigst. Wij
kunnen aan de klachten van den heer
A. de V. nog deze toevoegen, dat de
uitgang veel te nauw is, dat de toe
gang tot het station door één smal
klapdeurtje nóg slechter is en dat de
smalle ruimte op 't perron bij het
goederenbureau dikwijls nog wordt
versperd door manden en kisten.
't Is hier zóo slecht, dat de Raad
van Toezicht zich er wel eens mee
mocht bemoeien.
(Red. H.'s D.)
dat de stakende typografen met ïit-
gang van 1 October a.s. een eigen
f drukkerij zullen openen, tenzij de
drukkerspatroons vóór dien datum de
eischen der stakers inwilligen. Xog
werd medegedeeld, dat de stakers het
werk niet zullen hervatten, wanneer
de patroons hen. die aan het werk
sluiten leeningen, t Is dus blijkbaar
de bedoeling, in den loop van bet
jaar weer 10 millioen van de 4pCts.
leening van 1904 uit te geven.
Daardoor zal het totaal der schuld
van Amsterdam tot 134 millioen klim
men.
De gemeente lost nagenoeg 2 pGt.
bleven en hen, die na het uitbreken per jaar op dat bedrag af en betaalt
der staking bij de geboycotte patroons üooreengenomen 3.6 pCt, rente,
in dienst traden, niet ontslaan. i Maar vcreweg het grootste gedeelte
De kalmte is onder de stakers te- dier schuld is aangegaan voor pro-
ruggekeerd, nadat tegen negen him-ductieve werken, en de gemeen'.o-
:her een verbaal werd opgemaakt we-bedrijven brengen voor renti» en af-
gens ..hinderlijk volgen. lossing samen bijna 4 millioen op,
De correspondent van het ..Vader- waaronder 1.137.000 aan winst *is
land' te Winschoten schrijft verder„uitkeering aan de gemeente" is ne
„De meerderheid der stakers, drie- grepen.
en-twintig in getal, hebben de gevol-; Van de 134 millioen schuld is 44
gen eener staking niet overzien. millioen besteed voor de vijf bedrij-
,,De getrouwde stakers krijgen van'ven. En daarin is ruim 131/2 mi 1 li-
den A. N. T. B. één gulden per week oen begrepen voor tram en centrale,
minder uitgekeerd dan ze bij hunnedie in de toekomst aanmerkelijk meer
patroons verdienden. zullen afwerpen dan de ƒ80.000. voor
..Enkelen hunner keken reeds naar 1905 geraamd.
iets anders om. maar het slagen was,' Ongerekend die met zekerheid te
niet gemakkelijk. Het is zeer te be-verwachten grootere stijging, dragon
treuren, dat ook deze staking weer de bedrijven dus nu al samen de
huisgezinnen broodeloos maakt, en v o 11 e aflossing van a 1 de gemeente-
nu reeds haar gevolgen in verschil-leeningen, -- óók van de 90 millioen,
ilende beurzen doet merken. Een groo-! die voor havens en alle andere open-
Ie verantwoordelijkheid rust er op bare werken werden opgenomen,
i hen. die in dezen voor de drukkers De overige bezittingen der gemeen-
slappen tijd met een organisatie, wel- te leveren nog 1-484.000 op.
ke nauwelijks dezen naam kan dra-1 In den dienst der schuld wordt dus
1 gen, tot staking hebben aangespoord. voor 80 pCt. voorzien uit de inkoin-
Voor den anarchist Lambeck. die met sten der gemeente-eigendommen.
1 goedkeuring zijner medegezellen was j Slechts 20 pCt. moet uit belasting-
ontslagen, was er niets te verliezen heffing bestreden worden,
bij deze staking, maar wel voor de
Vereeuigiüg „Onze Tuin"
anderen, die nu reeds een gulden
(per week minder uit de kas van den
j A. N. T. B. ontvangen dan hun. door n. vereeniffino- n>Tuin»
Ue hoeren Hols c. s. „honeerloon "e veroeniging „Onze lum hield
genoemd, weekgeld bedroeg. Hedenmorgen hare algemeen© verga-
j „Meer en meer begint het er op tedering te Utrecht.
gelijken, dat deze staking niets an-j Op de agenda stond o.a. het uitbren-
ders is dan, zcoals ze in het begin gen van een verslag door de^ pen-
reeds werd genoemd, een anarchie- j „jngmeester, voorziening in de vaca-
tisch avontuur. Dat is te betreuren,- r ,f-
omdat het slachtoffers moet maken u,re" Jf®'- L M- de Malefijt
en wel onder hen, die er mede zijn.en Visser en verder een zestal
jingesleept, zonder zelf de ernstige vragen en voorstellen van het hoofd-
j gevolgen te hebben overzien voor hen j bestuur en van de afdeeling Haarlem
en hun gezin." der vereeniging.
I Het hoofdbestuur bestaat uitDa.
BÜ6nhandel. H. Pierson te Zetten eere-voorz.K.
Men schrijft aan de Prov. Gron. Ct.Haekema ,voorz.. Haarlem; A. Brakel
De omstandigheid, dat de uitvoer penningm., Haarlem; Mei. L M de
van levende bijen uit ons land naar w»ai Mair.fut uao.iam
Duitschland vrij kan geschieden, heeft T.lr.v c riï 'r, n l S'
aanleiding gegeven tot het ontstaan s-Gia\enhageDr. C. J. C.
aan een drukken handel in levende Hurkens, ErmelooDr. C. D. Cramer,
koninkrijken tusschen Neder!, iemkers Geldermalsen Ds. M. A. van Rhijn,
en Duitsche hadelaars. De korven1 ApeldoornF. B. Visser, 's-Graven-
worden, nadat ze de grens over zijn, hago J. Th. Stap Nunspeet P
in Duitschland geslacht. Die handel Taekema. secr,. Parklaan 8, Haarlem'
leverde vooral aan de Duitschers aan
zienlijke voordeelen op. Om nu die
Binnenland.
Winscboter Typografen.
In de openlucht-meeting. Zondag
middag in het Wandelbosch te Win
schoten gehouden, en waar als spre
kers optraden de heeren Terpstra van
Sneek, en F. Domela Nieuwenhuis,
werd aan het slot door den voorzit
ter, Lambeck. der afdeeling Winscho
ten van den A. N. T. B. medegedeeld.
zoete winst voor zichzelf te behouden,
passen de Nederlanders thans den vol
genden maatregel met succes toe. Zij
plaatsen hunkoninkriikenop Duitschei
in plaats van op Nederianscheheidevel-nister Bergansius zich ten zeerste
Het Keurkorps.
Men schrijft aan „De Tel."
Naar wij vernemen, gevoelt de
Mi-
den en waar ze tot den herfst ver blij-; ontstemd over hetgeen openbaar is
ven. Dan worden de bijen daar afge-geworden aangaande het sedert ge-
gemaakt. de honing verkocht, terwijl ruimen tijd bij het regiment Grena
de leege korven weer naar ons land ver-diers en Jagers ontbreken van de
huizen. Dat de maatregel vrij algemeen vercischte tucht,
vanuit deze streken wordt toegepast, 1 De Minister heeft het verlangen te
mag worden opgemaakt uit de klachten j kennen gegeven, dat een ernstig on-
dieer vangenezijdeder grenzen worden derzoek zal plaats hebben en zijn. in
geuit over de concurrentie, die den j verhand daarmede, den inspecteur der
Duitschen iemker door zijn Holland- j infanterie den verantwoordelijken
schen collega wordt aangedaan, Eenc|ief van liet wapen reeds de noo-
bijenhouder uit N. Schans (Gron.)zou J bevelen gegeven.
alleen over de 200 korven bij Börgerwald
geplaatst hebben.
Men brengt 's Ministers optreden in
deze mede in verband met hetgeen in
de laatste jaren over het aan kweeken
,en onderhouden van de tucht in het
Gemeentescnuld 011 bedreven. leger is geschreven,
In de begrooting van Amsterdam die den Minister van Oorl,og
voor 1905 is voor rente en aflossing m<?er van nabij kennen, zijn over-
van leeningen ƒ6.733.000 uitgetrokken tuigd, dat krasse maatregelen U
tegen ƒ6.342.000 voor 1904. wachten staan.
Onder het cijfer voor 1905 is!
f 200.000 begrepen voor rente van te1
Feuilleton.
Naar het ENGELSCH.
26)
Er volgde een pauze, waarin Fib
bert zijn best deed zijn tong weer in
bedwang te houden. In dat oogenblik
streden bij hem om den voorrang ver
bazing, woede, verontwaardiging en
zelfs minachting. Eindelijk gingen zij
over in een soort van ijzige kalmte,
die de .voorbode vormde van hetgeen
komen zou.
Dan, mijnheer, zei hij met een
minachting, die des te meer indruk
maakte, omdat zij ingehouden was,
terwijl zijn bewogen gelaat weer in
den gewonen plooi kwam, ik verzoek
u mij de volgende maand mijn ont
slag te geven.
Fibbertriep Harold, onwille
keurig vervuld van een pijnlijke ver
rassing, je kunt dat niet meencn
Ja, mijnheer, dat doe ik wel.
Zoo lang ik begreep, dat u alleen
maar incognito reisde had ik er niets
togen om mot u mee te gaan als Mr.
Scott. Ik begreep er zelf het genoe
gen wel niet van, maar-ik weet. dat
het goed staat incognito te reizen,
daar het een gewoonte is zelfs van
vorsten. Maar als u van plan is voor
goed Mr. Scott- te blijven, dan ga ik
heen.
Maar. waarom in hemelsnaam
Zoolang ik je je loon uitbetaal, be
staat er voor jou immers geen ver
schil Ik ben in elk geval geen bede
laar, daar ik duizend pond per jaar
voor mij zelf gehouden heb.
Fibbert maakte een gebaar als wil
de hij zich met zoo'n kleinigheid niet
bemoeien, terwijl hij intusschen on
meesterachtige wijze glimlachte.
Het maakt een groot verschil,
mijnheer, en niet alleen voor u zelf.
Na de positie, die ik bekleed heb.
kon ik mijn vrienden niet goed meer
onder de oogen komen, nu ik tot zul
ke uiterst ordinaire omstandigheden
ben afgedaald.
Hetgeen beteekent, dat je wilt uit
kijken naar een anderen meester, die
millionair is? vroeg Harold met een
kleur van ergernis.
Het idéé van een bestaan zonder
Fibbert had hem voor 't oogenblik ge
heel van zijn stuk gebracht, maar
spoedig was hij daar weer overheen.
Het sarcasme, dat hem op de tong
lag. hield hij terug.
Meesters, die millionair zijn, kan
men niet iederen dag krijgen, zeide
Fibbert bijna droevig. Het is een
harde ondervinding voor mij, mijn
heer. Een verandering van gewoonten
is op mijn leeftijd geen kleinigheid
Maar u zou dat gedeeltelijk weer
goed kunnen maken door een getuig
schrift. Een getuigschrift van uwe
hand zal mij heel wat gemak bezor
gen vooral zoolang er in de cou
ranten nog over u gesproken wordt,
voegde hij er peinzend bij.
Dan is het beter geen tijd te ver
liezen, of men zal weer over iets an
ders praten. Een maand vooruit op
zeggen is veel te lang.
Wil u mij eerder laten gaan
vroeg de man opgewekt.
Hedenavond, als je wilt, of zoo"
gauw ik een verhaal van je deugden
heb opgeschreven. Ik ben niet zeker,
of ik morgen wel een nieuwe knecht
zal kunnen vindenmaar natuurlijk
zou het onmenschelijk zijn om daar
voor je verdere promotie in den weg
te staan.
Zeer verplicht, mijnheer, was
alles wat de bediende van zeven jaar
dienst wist te antwoorden, blijkbaar
zich niet bewust van de bedwongen
drift, waarmee de laatste woorden
gesproken waren. Zoo hevig was de
tegenkanting van 't gezond verstand
tegenover excentriciteit, zoo heftig de
verontwaardiging van den practi-
schen brief, dat hij zelfs met den
deurknop in de hand nog neiginv
I voelde om een pijl af te vuren, door
j,,Mr. Scott" den veelbeteekenenden
raad te geven de hotelrekening eens
in te zien. alvorens zij te groote af
metingen aannam.
Anders zou u zich in een moei
lijke positie kunnen brengen, voegde
hij er snijdend aan toe.
En het trof doelwant Harold had
Fibbert graag mogen lijden, en was
dwaas genoeg geweest om te denken
dat Fibbert ook op hem gesteld was.
Alleen in zijn weelderige hotelkamer
liep hij ietwat onrustig den gewreven
vloer op en neer. Het idéé van der
tocht naar Al... had hij al laten va
ren. Wat zou hij daar kunnen doen
Die vraag had Fibbert hem gedaan
en hij kon er geen voldoend antwoord
op gevén. Ook klonken hem zijn laat
ste woorden nog in 't oor. Misschien
was het wel verstandig de rekening
eens in te zien. Alleen in de kamer,
waarin hij zich op 't oogenblik be
vond, scheen dat raadzaam te maken
want uitgenomen enkele kleinigheden
waarop hij bijzonder trotsch was n
waarvan de voornaamste was, dat l.ij
dien morgen een jas met bont Pad
gekocht voor vijfhonderd francs, in
plaats van een voor drie duizend, die
men hem in denzelfden winkel h-ul
laten zien. had Harold er nog niet
over gedacht, dat het noodig was zich
te bekrimpen. De woorden van Fib
bert deden voor 'teerst twijfel hu
hem oprijzen. Ja, hij zou de rekeniug
eens inkijken en meteen zou hij met
den portier spreken over een nieuwen
knecht, omdat hij het niet langer dan
vier-en-twintig uur zonder een ande
ren knecht zou kunnen stellen, ili;
had inderdaad gehoord van mensch-m
die het zonder knecht deden, maar
daaraan kon hij moeilijk gelooven.
Toen de portier geraadpleegd werd.
was hij zichtbaar verrast. Dus wou
mijnheer een anderen bediende ne
men? Dat had hij niet gedacht, maar
natuurlijk, als mijnheer het wensen-
te...
Mijnheer wnschte het inderdaad, of
schoon geërgerd door den vragendtn
blik. die uit de zwarte oogen sprak
Dien blik had hij gisteren niet opge
merkt. Zou zijn vertrekkende knecht
met den portier over hem gesproken
hebben
De knecht kwam een vlugge,
maar veel minder indrukwekkende ge
stalte dan Fibbert. die zijn nieuwen
meester met dezelfde nieuwsgier ge
blikken aankeek als de portier, en
onmiddellijk vroeg om een maand
loon vooruit.
Intusschen had Harold zijn reke
ning eens opgemaakt en was tot (le
slotsom gekomen, ilat hij het even
goed met twee kamers als met vijf
kon stellen, en zelfs, dat het raad
zaam zou zijn in de publieke eetzaal
te gaan eten, in plaats van zich al
leen te laten bedienen. Dat hij daar
door diep zonk in de achting van het
hotel-personeel was duidelijk, maar
liet nieuwe van den toestand gaf'ncm
bepaald een aangename gewaarwor
ding. Er was wezenlijk iets opwek
kends in het idee. dat ook hij eens
zuinig moest zijn. Zoolang werkeliik
gebrek zoo op een afstand bleef was
het werkelijk niet moeilijk zuinig
heid vroolijk op te nemen.
Toen volgde er een gemakkelijke
veertien dagen zoo gemakkelijk,
dat het bijna vervelend werd In
weerwil van de Parijsche vermake
lijkheden, waartoe hij, faute de
mieux, was overgegaan, omdat hij op
plaatsen, waar ongelukken hadden
plaats gegrepen, niet meer van nut
.kon zijn. Hij was gewend geraakt
aan zijn nieuwe kamers en zijn nieu-
j wen knechten ofschoon zijn eerste
gevoel van verlichting sterk begon te
verminderen, wist hij zichzelf toch
nog wel wijs te maken, dat hij zich
ten zeerste verheugde in zijn onver
antwoordelijk bestaan.
De eentonigheid van die veertien
dagen eindigde met een ruwen
schok, en de schok kwam in den vorm
van een gefluister, dat plotseling in
zijn ooren klonk, toen hij eens in de
beeldenzaal van het Louvre rond
keek. waar hij zijn best deed eenige
1 uren van zijn eindelooze namiddagen
te dooden.
Monsieur Harrouldklonk het
plotseling door de eenzame ruimte.
Monsieur Harrould
i Harold bleef staan en keek rond
terwiil bij zijn best deed de hem niet
nbekende stem te herkennen. Ilad .dj
