Verschrikkelijke
Oogenblikken.
Ja, mijnheer, zei mij een ma
chinist, de regulateur heeft een vaste ,y-
hand noodig. en voor de signalen een Hazelford-Junction ligt op de hoofd-
Het was juist in het midden van
November van datzelfde jaar, toen ik
uitgekozen werd om een eenigszins
snellen rit te doen tusschen Hazelford
-Junction en Stoneport er bevindt
zich, zooals gij weet. op onze lijneen
eindstation, waar de lijn dood loopt.
Ik zal het u wat nader uitleggen.
EEN HYDRAULISCHE KOLENTIP.
helder oog'en hij die beide dingen lijn van Londen naar Silkminster, on
niet bezit is niet geschikt voor de geveer op twee derde van den weg
locomotief Verder is de bekendheid vanaf de hoofdstad. Er loopt, een zi]-
met den weg een zeer belangrijk punt }un van iets meer dan 110 mijlen
van de taak van een machinist. i lengte nf»ar de belangrijke havenstad
Gevaren Ja, er zijn verschillende Stoneport. De trein van 7.15 tusschen
gevaren, meer dan het publiek wel Londen en Silkminster stopt te Ha-
denkt, terwijl onze arbeid evengoed zeiford en ..scheidt zich daar; het.
ongemakkelijkheden heeft als alle an-; veei-st.e gedeelte rijdt vorder naar
dere bedrijven i Silkminster, en het overblijvende. ge-
Mist is de ergste, maar sneeuw iswoonlijk bestaande uit drie waggons
al even slecht, want, wanneer de en een rem-waggon, rijdt naar Sto-
weerglazen inde locomotief zwart neport. Mijne machine moest juist dit
zijn geworden en gij dus verplicht laatste gedeelte van den trein frek-
zijt uw hoofd oens huiten den trein ken Wij waren gereed om op 9.43
te steken, dan is het geen grapje. vertrekken en naar Stoneport to rij-
Of ik ooit avonturen gehad heb 1 den, terwijl wij slechts op één station
Wel, do meeste van ons kunnen u 'noesten stoppen. De naam van dit
eenige verhalen vertellen. Eens heb ik! station is Boxford en is ongeveer op
een botsing gehad, toen ik oen goede- de helft der zijlijn gelegen. Wij re-
rentrein reed en wij, ter oorzake vanme" op dat station altijd water in.
den zwaren mist, op de lijn van een! Het was den 13en December een
anderen trein reden. Het was echter seer kouden nacht. Het had geduren-
niets van beteekenis wij reden juist do verscheidene dagen gevroren en
langzaam zoodat er geene belangrij-men had zijn jas zoor noodig. Mijne
ke schade werd aangericht. machine, een mooie express^waggon,
Ik heb echter eenige jaren geleden stond op een wisselspoor te Hazelford-
een avontuur gehad, waarover ik niet Junction, gereed om in t station te-
gaarne spreek, daar de gedachte aan rug t© koeren, zoodra de trein naar
hetgeen mij en mijn kameraad over-oiikrmnster zou vertrokken zijn Mijn Hierboven geven wij de afbeelding
kwam, mij doet ontstellen, zelfs nu een hydraulische tip in een der
Tk 7ii het u echter vertellen wan-! die met miï °P d© machine werkte,Engelsche havens in gebruik en ge
neer gij luisteren Wilter is nog een keek naar zijn voorraad kolenconstrueerd door de bekende construe-
half uur tijd vóór ik naar de loods en water- j teurs-firma Armstrong Whithworth en
In orde, kamei-aad zei Jim. ;Co. daar
Ik sprong op de machine. Het wis-] Wat deze tip vooral curieus maakt
selsignaal stond veilig en wij reden voor een leek is de fantastische vorm,
moet om mijne machine gereed te
zetten, voor den rit van vandaag, zoo
dat er voldoend© tijd zal zijn om u
mijn verhaal mede te deelen datu
tevens dit litteeken op mijn gelaat zal
verklaren.
langzaam achteruit.
Toen de trein stil stond, kwam d©
inspecteur naar mij toe.
Iedereen, die eenigszins belang stelt George, zei hij, er is geen wa-l *"wi> "J
in hei sDOorwesleven. zal zich de ter, 'e Boxford.Een telegram is juist voortbewegen, de dunne nek. waar t
die zeker aan een voorhistorisch reu-
zend ier denken doet.
L_ De vier pooten, waarop zij zich kan
in het spoorwegleven, zal zich
groote staking der machinisten
stokers op onze lijn Londen-Silk-
minster in 18herinneren.
De directeuren hadden getracht
nieuwe voorwaarden voor de werklie
den te makendeze. denkende, dat
zij onbillijk behandeld werden, beslo-
en ontvangen, meldende, dat de pomp eigenaardig kraanvormig bovendeel
bevroren is. Kunt gij den rit vervol
gen
Ik zal het trachten, mijnheer.
Hoe staat de water-reservoir, Jim i voer van water in den stoomketel ge-
om draait, wekken, vooral in den sche
mer of in den mist, wèl zeer sterk
de illusie van een immens "monster.
Trouwens 't is een geweldig arbeid-
verslindend monstei-, zoo'n moderne
machine. Heele waggons kolen licht
ze op en zwaait ze met een zwaai bo
ven den bunker, waarin ze neerstor
ten met een geweldigen dreun, den
zang van den arbeid.
tWerk dat meusclienkracht slechts
in vele uren voltooien kon, doet zoo'n
tip in enkele minuten.
Zoo vol als ze maar kan. Zij zal lijk stond met het stoomverbruik,
het wel doen, wanneer wij wat zui-' Nu zijn twee zaken (onder meer-
ten de machine te verlaten. Sommige ni& dere) het gevolg van deze uitzetting
hunner deden dit. en één zelfs, stopte1 —Indien het niet gaat, zei de in- van den stoom. Bij het ontsnappen
zijn trein op een scheidingspunt der specteur, kunt gij stoppen te Gray- kan ze nauwelijks boven den schoor-
lijn, waarna hij haar verliet; hij sand (e©n station voorbij Boxford) en steen stijgen, maar valt neer op den
werd echter naar de gevangenis ge-1 daar water innemen.
j stoomketel en belemmert het gezicht
bracht, omdat hij zijne machine op'. Goed, mijnheer, zei ik. Ik zal al-' van den stoker, terwijl ze een zeer
do hoofdlijn der spoorweg had ver-les doen wat ik weet om door te rij-matigen trek op het vuur veroor-
jajen den zonder te stoppen. j zaakt, dat daarom herhaaldelijk moet
Eén voorval in de staking veroor-! Best Gerorge; zorg er voor, dat gevoed worden, maar slechts mot
o-o rröör» nunbiniii-A., t?» i beetjes tegelijk.
zaakte een verschrikkelijke opgewou-1 fe &e©n ongelukken krijgt,
denheid onder de werklieden. Een der Z1C" twee directeuren in den
machinisten, een man. dien ik als ln*w.
Budd kende, door do staking broode- ?7.*el
loos geworden, verdronk zich en zijne Mijnheer Mark Finsbury en Mr.
kinderen. j Lethbourne. Nu, goeden nacht en
Onder de stakers, die de maatschap-1 80ed succes 1
pij niet meer wilde aannemen, bevond
Daar de baanwachter met zijn
Iedereen weet. dat wij de hoogte omkeerde, riep ik
Tim L-umaim
gepeild had, had ik hoop zonder stop
pen to kunnen doorrijden.
Wij waren nog ongeveer twee mij
len van Graysand en mijn kameraad
wierp nog wat kolen in 't vuur. Ik
wierp een blik in de duisternis om
een lichtstraal van den afstandswij
zer op den weg te ontdekken en kwam
eindelijk tot het besluit, dat ik ge
makkelijk door kon rijden, terwijl
nog het beste gedeelte van den weg
voor ons lag.
Terwijl ik mij voor een oogenblik
ik denk dat we
Jim, kameraad,
het doen zullen.
van het water binnen den stoomketel
kunnen bepalen door middel van een
glazen buis buiten den ketel Ik was sprakeloos van verbazing
„het peilglas" dat het verminderen van hetgeen ik toen zag. Jim bukte
van het water aanwijst. Elk oogen-j zich om de kolen wat naar voren te
blik beschouwde ik dit glas, toen wij j kalen en achter hem, op don tender,
zich een neef van dezen armen man groen lichtje had gesignaleerd en hiji door den kouden winternacht verderstonden twee mannen met maskers
a»! cfhnniiininadov tuiaii Vnviio gefloten had. onondo ik d« rAcrnln- r^rïAn T.nno-Tpam lonOTunm vermin, voor 't gelaat en eer» blinkend voer
en zijn schoonbroeder, twee kerels «©Boten had, opende ik d© regula-reden. Langzaam, langzaam vermin-
Jackson en Budd genaamd; de eene I©ur en reden wij langzaam weg. J derde het water in den stoomketel
was machinist, do andere stoker op' Nu. mijnheer Mark Finsbury en Mr. zeer langzaam. Ik liet een weinig
een onzer groote expres-treinen. De-Lethbourne waren do twee doodelijke meer binnenstroomen en zeide tot
zen warende leiders der staking ge- j vijanden der stakers geweest en het Jim
weesthet waren roekelooz© perso-Uvas voornamelijk hunne schuld, dat i Hoe staat het mot hot water in
nen en het was bekend, dat zij wraak Jackson en Budd en andere belha-j liet reservoir?
hadden gezworen, zoowel voor dem©ls ontslagen waren. Op 't oogen-; Hij klauterde over de kolen enkeer-
handelwijze der maatschappij als blik kan ik u niet zeggen of zij het de binnen eenige minuten terug,
voor den tragischen dood van hun 1 verdienden, daar met uitzonderingEr is niets te missen, kameraad,
bloedverwant. Meer dan eens had van deze twee en eenige andere, niet Denkt ge, dat ze het doen zal?
men inderdaad verdenkingen gekoes-1 getracht was gewold te plegen. Wan-
terd, dat zij getracht hadden treinen n©er er twee menschen waren tegen
te vernielen, doch daar zij tegen het I de ontslagen stakers een wrok
einde van het jaar verdwenen sche
nen te zijn, dacht men dat zij, even
als zoovele andere stakers, die geen
werk meer konden krijgen, uit hot
land waren vertrokken om werk te
zoeken in do koloniën.
Jackson had den grootsten afkeer
van mij gekregen, omdat ik eens, bij
gelegenheid van een meeting door
machinisten on stokers gehouden,
zijns zienswijze tegensprak. Den vol
genden avond, toon ik met mijnwerk
klaar zijnde, in do nabijheid der
loodsen kuierde, ontmoette ik hem
toevallig. Hij stapte op mij toe en
zeide
Ogij denkt, dat ge gisteren
avond zeer knap zijt geweest, is 't
niet Maar laat mij u zeggen, dat
het juist do sluipers en vleiers zijn,
die al deze ellende over ons brengen.
G ij z ij t op uwe machine gebleven,
niet waar Zorg er voor, dat gij niet
een dezer dagen tot uw eigen
dood r ij d t.
Op het oogenblik zelf, dacht ik er
weinig over na. Ik was echter wat
meer bezorgd bij het nazien van mij
ne machine vóór wij afreden en ook
bij het rijden zelf, maar daar alles
kalm verliep, vergat ik Jackson en de
staking.
koesterden, dan waren het mijnheer
Mark Finsbury en Mr. Lethbourne.
Ik wil u niet met technische zaken
plagen, maar ik durf veronderstellen,
dat gij weet, dat het met het bestu
ren van een machine evenals met an
dere zaken gaat er zijn vele ma
nieren om er me do om te gaan. Ma
chinisten hebben hunne eigen manier
van handelen locomotiefs zelfs die
van dezelfde constructie verschil
len zóóveel in „het rijden" dat, waar
iemand die zijn machine verstaat,
haar alles kan laten doen, zij voor
een ander onhandelbaar is.
Ik moest deze machine de overige
110 mijlen rijden met de voorraad
water, die ze in had. Het was een
machine, die ik nog slechts enkele
malen gereden had, zoodat ik haar
nog niet grondig kende.
Zoodra ik kon, zette ik den handel
terug, totdat ze op No. 1 van de in
kepingen op den sector stonddat
wil zeggen, ik sneed de toevoer van
stoom, die in de cylinders gestuwd
wordt, af, en werkte op die manier
door haar „uit te zetten". Ik schroef
de ook mijn injector dicht (het appa
raat, waardoor het water uit het re
servoir op den tender in den stoom
ketel wordt gedreven) totdat de toe-
Ja, ze zou het doen als ze de
Flying Star" was, maar nu kan ik
er niets van zeggen. Tn alle gevallen
kunnen wij tot Graysand rijden en
dan kunnen wij nog verder gaan.
Help eens een handje, Jim
Wij reden het station Boxford bin
nen.
Er waren dien avond weinig reizi
gers op het station. De conducteur
kwam een oogenblik naar voren en
vroeg of wij van plan waren te Gray
sand te stoppen. Ik zei hem, dat ik
zulks wel dacht, doch in dat geval
zou fluiten. Jim bukte zich om het
teeken tot vertrek te geven en toen
„Voorwaarts De machine pufte hard
en wij gingen opnieuw de duisternis
van den nacht In.
Toen hij zijn hoofd binnen trok,
zei hij
Wel, dat is zonderling 1
Wat is er
Wel, ik zou gezworen hebben,
dat ik een kerel in de remwagenzag
gaan, vóór de trein vertrok.
Ën de conducteur?
Oh ij was het niethij sprong
achter op den trein, juist toen w'j
het station verlieten.
Het is wel vreemd, zei ik. Wij
dachten er echter niet meer aan, daar
al onze krachten vereischt werden om
de machine te rijden.
Nadat Jim nogmaals het reservoir
voor 't gelaat en een blinkend voor
werp in iedere hand.
Jim, kijk uitriep ik, toen zij op
hem sprongen en een hunner hem
met zijn wapen op het hoofd trof.
Ik kende mijn plicht en keerde mij
om, teneinde uit alle macht te rem
men en te fluiten, maar zij waren
binnen een oogenblik op mij toege
schoten en vóór ik wist wat er ge
beurde, werd ik bij den arm gegre
pen ©n waron twee pistolen op mijn
hoofd gericht.
Het is niet goed, zei een hunner
met een stem, die mij bekend toe
scheen, dat moeten wij niet doen.
Ik poogde los te rukken.
Houdt u stil. of wij schieten.
Mijne handen werden mij op den
rug getrokken en waren spoedig ge
boeid.
In minder dan geen tijd bonden zij
mijne beenen samen met een stuk I
touw en maakten zij mij vast aan de
leuning van het trapje, dat zich aan]
de machine bevond.
Op datzelfde oogenblik stond mijn'
kameraad op.
Nu naar den anderen gek, zei de
schelm, die tevoren ook gesproken]
had en de arme Jim was, weldra ge
bonden en aan het andere trapje vast
de eerste spreker. Op ditzelfde oogen- Jim, kameraad hoefa al-
blik ligt hij op den vloer veilig vast-, les is op sssskrak! sssss3s
gebonden, of mijn naam is niet... Wie kan het beschrijven De stop
Jackson! riep ik uit. iwas gesmolten. Stel u de stoomketel
Ja, Jackson! gilde hij, op mij voor, vol stoom met een enorme span-
tocloopende. terwijl hij zijn masker jning, die in het vuur spuit en do ver-
afdeed. Het hindert niet, dat ge zulks schrikkelijke ontploffing, toen de fwec
weet, want ge zult nooit de kans heb
ben er een woord over te reppen, of
het moet zijn tegen den duivel. Ik heb
echter geen zin lang met je te staan
praten. Stook het vuur nog eens op,
kameraad
De andere wierp voortdurend kolen
in het vuur, met een handigheid, die
bewees, dat hij zulk werk gewoon
was.
Een regen vonken steeg uit den
schoorsteen, terwijl een onheilspel
lend gesis mij vertelde, dat de stoom
door de veiligheidsklep ontsnapte.
Ben je klaar, vroeg Jacfcson aan
zijn makker, dien ik aan zijn li
chaamsbouw als Budd meende te her
kennen, ofschoon hij geen oogenblik
zijn masker afdeed.
Wij zullen nu gaan, vervolgde-
hij en deze twee vriendjes hier zich
maar een weinig met hun ritje laten
amuseeren. Na dit gezegd te hebben,
sloot hij den regulateur. De trein
verminderde langzamerhand in snel
heid. Toen keerde hij zich naar mij
toe.
Gij weet goed wat u te wachten
staat. Ik en mijn makker, die zich
achter met den conducteur hebben
bemoeid, zullen van den trein sprin
gen wanneer deze voldoende in snel
heid is verminderd, het zou echter
jammer zijn, hem te doen stoppen
daarom zal ik den regulateur openen
vóór wij van den trein springen, en
dan zult gij met uwe machine den
dood tegemoet rijden.
Er liggen nog ongeveer elf mijlen
vóór u en dan het eindstation het
einde Gij. uw lafhartige makker
Finsbury en Lethbourne zullen bij het
verbrijzelen der machine omkomen.
Ja. ge deedt beter, uwe gebeden
op te zee-gen en eens te denken aan
Charles Budd en zijn kinderen. Heden
is het onze dagGereed ze is nu
prachtig in snelheid verminderd. Ik
zal fluiten om onzen makker te waar
schuwen van den trein te springen
Kom Budd. spring van de machine
Ik zal er het laatst opblijvenAdieu,
een aangenaam ritje
De trein had thans een snelheid
van ongeveer vijf mijlen in een uur.
Jackson sprong van den trein.
Ik zal nooit onzen angst in deze
verschrikkelijke oogenblikken verge
ten, toen onze machine voortsnelde
met een steeds vermeerderende snel
heid. Jim en ik trachtten los te ko
men, maar het was eene vergeefsche
poging.
Zij hadden de deur van het vuur-
kanaal een weinig open laten staan,
zoodat een straal licht naar buiten
kwam.
Eén mijl en de snelheid vermeer
derde steeds.
Tien mijlen verder een weinig
meer dan 10 minuten en de ver
schrikkelijke verbrijzeling zou plaats
hebben. Wij vlogen door het kleine
station Hartwell negen en een hal
ve mijl vijftig mijlen in een uur
het was vreeselijk en de smoor-
klep was slechts een paar voet van
mij verwijderd, maar het was onmo
gelijk die te bereiken.
Jim, kameraad alle hoop is ver
dwenen God zegent u
God zegent,... stil Goeden he
mel George, er bestaat nog
kans
Wat, Jim? in Hemelsnaam,
wat?
Zie eens naar het peil-
g 1 a s. kameraad!
Ik keek. In een oogenblik begreep
ik zijne bedoeling.
Er was geen water meer te zien.
Als het water maar bijtijds op
is
God geve het, Jim
Hier moet ik u een kleine uitleg
ging geven, die u onze toestand hel
der zal maken. Een gedeelte van den
stoomketel ligt over het vuurkanaal.
Vlak boven het vuur bevindt zich
in den wand van den stoomketel een
looden stop. Wanneer liet water tot
onder den top van den stoomketel
daalt, doet de hitte van het vuur de.
plug smelten, alle stoom in den stoom-]
elementen elkander ontmoetten. Wij
waren blind en aan de grootste hitte
blootgesteld. Massa's stoom ontsnap
ten door de deur van liet vuurkanaal
en doodden ons bijna. Maar met de
pijn dezer foltering keerde tevens liet
gevoel van leven in ons terug. Min
der en minder werd de snelheid van
den trein, tot dat hij niet ver van het
eindstation stopte.
De bevroren pomp van Boxford had
ons gered.
UIT DE VERLEGENHEID.
Gast: Vooreerst is de soep kokend
heet en ten tweede vind ik er een kin
dertrompetje in! Wat beteekent dat?
Kellner: Ja, ikdenkvoor't naast, dat
de kok gedacht heeft: de soep is zoo
heet we zullen er meteen iets bij doen,
om door te blazen.
BEGELEIDING.
U heeft uw zoon op de universiteit
bezocht, mijnheer? Wat studeert hij
Psychologie geloof ik.
Wat is dat?
Ja, dat weet ik niet precies; maar
dit weet ik weldat er verschrikkelijk
veel bier bij gedronken wordt.
X-STRALEN.
Een patient komt bij een speciali
teit en laat zich door middel van X-
stralen onderzoeken.
't Spijt mij mijnbeer, zegt deze
maar ik kan u niet verder behandelen.
U hebt naar ik zie maar zes gulden
in uw portemonaie en mijn tarief is
twintig.
BEPROEFDE VRIENDSCHAP.
Student Schralendonk. Mag ik u
mijn besten vriend voorstellen? We
hebben samen jarenlang vreugde,
leed en één paar laarzen gedragen.
ETIQUETTE.
Mevrouw.Zeg, Marie wat betee
kent dat,hier in de salon te niezen?
Daar heb je toch de meidenkamer
voor!
VANDAAG NOG NIET.
Zeg, man, we moeten er ernstig
aan denken, zuinig te worden.
Goddank. Daar doe ik graag
aan mee, En wanneer zullen wij be
ginnen?
Morgen. Vandaag moet ik mijn
zomertoiletten nog koopen.
A. De melodieën van deze ope
rette schijnen mij zeer gezocht te zijn?
B. U vergist u, mijnheer.Ze zijn
gevonden!!
WEER EEN VERSTROOIDE PRO
FESSOR.
Dokter.-
broken!
Professor. Is het een gewone of
een tiendeelige breuk
-Uw zoon heeft zijn armge-
EEN DURE VROUW.
Je kunt niet begrijpen, hoeveel
geld mij mijn vrouw kost.
Jouw vrouw?
Ja, vandaag heeft ze mij weer
zóó geërgerd, dat ik minstens vijf
glazen bier jnoet drinken, om weer tot
bedaren te komen.
NIET GOED BEGREPEN.
Een burgemeester, die in tegen
woordigheid van het pas gehuwde
paar de huwelijksakte wil schrijven,
maar den juisten datum niet goed
weet, zei, toevallig de bruid aanzien
de. 't Is immers de vijfde?
Pardon burgemeester, antwoord-
Wel voor den hemel, zeg ons wat j
ge met ons doen wilt, waagde ik te j
zeggen.
Dat zult ge spoedig zien. ant- j
woordde de andere, terwijl hij de i
oven opende.
De arme Jim was van zijn schrik
bekomen en riep mij toe
Houd moed, kameraad De con
ducteur zal ons wel met de rem red-1
den, als hij bemerkt, dat er iets niet
in den haak is
Zoo, zal hij dat doen? grijnsde
ketel spuit op het vuur en er bestaat; de de jonge vrouw, 't is eerst mijn
creen kans meer. dat de machine dien
geen kans meer, dat de machine dien
dag nog lijdt.
Zeven mijlenDe groote machine
schudde en daverde van inspanning
en wij konden de gloeiende asch,
door den sterken wind opgedreven,
over ons hoofd zien vliegen. Zou het
water nooit verder dalen
Vijf mijlen Nog een weinig ver
der en 'tzou te laat zijn, want zelfs
wanneer de plug smelt, zou de groote
snelheid ons nog veel verder rijden,
nadat de stoom was uitgewerkt.
Vier mijlen
tweede.
BIJTENDE POOTEN.
Jantje komt huilend naar zijn va
der toe loopen. Wat is er gebeurd?
vraagt deze.
Het kind toont hem zijn openge
krabde hand en zegt snikkend. Ml-
net de poes heeft mij met haar poot
gebeten
In Amerika, het land waar men
«enerzijds tracht op elk gebied 't vol
maakte steeds meer te naderen
anderzijds in domme achteloosheid
de meest eenvoudige veiligheidsmaat
regelen vergeet, zooals bij de ram,,
met de „Generaal Slocum" weer eens
treffend gebleken is, heeft men den
laatsten tijd welgeslaagde proeven
genomen met onderzeescho belsigna-
len.
Heeft men tegenwoordig in de
draadlooze telegrafie een uitstekend
middel gevonden, om zelfs in den
diksten mist aan boord der schepen
voeling te houden met de kust oï de
6chepen in de buurt, de geluiden-
telegrafio onder water vult dit mid
del gelukkig aan.
Ons plaatje geeft een idee van de
werking.
Aan boord van de lichtschepen en
van uit de vuurtorens langs le kust
zijn onderzeesche klokken in bewe
ging te brengen.
Op de in zee varende schepen nu,
zijn geluidontvangers aangebracht,
aan- elke zij van het schip en op zeer
grooten afstand bleken de klokgelui
den hoorbaar in die geluldontvangers,
welke als telefonen met de stuurka-
mer in verbinding staan.
Daardoor wordt het voor de be
stuurders der schepen mogelijk om
ONDERZEESCHE GELUIDENTELEGRAFIE.
zelfs in den diksten mist te weten
of zij de kust naderen en in verband
met de sterkte en den klank der bel-
geluiden te weten, hoever zij zich van
een bepaald punt bevinden. Op die
manier kan menige stranding worden
voorkomen.
Ook op varende schepen zouden
zulke klokken kunnen worden aange
bracht, zoodat ze evenals de draad
looze telegrafie, bij mist, wederzijd-
sche nadering kenbaar maken en al
dus aanvaringen kunnen worden ver
meden.
Zoowel op grootere als kleinere
kustvaartuigen in Amerika moet de
inrichting met succes werken.
...;'A2Ï?3
UIT JAPAN.
Het ontschepen in een der Japansche havens van gewonden, door den uitstekenden hospltaaldienst
ter zee, waarover Japan beschikt van 't oorlogsterrein teruggebracht.
