De ArmeMillionair
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Binnenland.
Koloniën.
22e Jaargang.
No. 6488
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1904 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem037%
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. ^Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland.- Compagnie Génerale de Publicitê Etrangère G. L. DAL/BE Co.. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre.
TWEEDE BLAD.
hem geweigerd; hij dient dus uit
1 zijn binnenzak een flesch te voorschijn
j te halen, of, als hij pas zijn reservoir
me^ - gevuld heeft, 5 flesschen.
EEN METEOOR. Als rechtgeaard (volgens den wil van
Bij zwakken westelijken wind werd de S.S. is misschien juister gezegd
te Zutphen, schrijft H. in do ,,Zutph. als goed gedresseerd) motorrijder
Ct.", Zaterdagavond te negen uur haalt hij dus direkt 5 flesschen uit zijn
veertien minuten een meteoor gezien, binnenzak; laat de benzine in deze 5
flesschen loopen, en de tuf wordt on-
zich onderscheidde door bijzondere der algemeene te\ redenheid (behalve
helderheid, vooral wanneer men daar- van den tufrijder) ingeladen. Maar
bij den storenden invloed in aanmer- het meenemen van zijn 5 flesschen
king neemt van het licht der maan, benzine wordt den tufrijder gewei
die even als de sterren helder aan den gerd, want hij mag volgens hoofd-
onbewolkten hemel stond. stuk zóóveel, artikel zóóveel, lid zóo-
Zichtbaar wordende op ongeveer vee, benzine vervoeren op de
dS Melkwegf if TSugfö v£di doorwegen „ij iaat *ua de benzine
middelste der drie hoofdsterren van achtei in het station tenzi] hem dit
het sterrenbeeld „Cepheus", beschreef wordt geweigerd, omdat het sta-
deze een boog van omstreeks vijf en tion geen opslagplaats is van zóo ge-
veertig graden, nagenoeg evenwijdig vaarlijk goed als benzine. Er blijft
aan den Melkweg door het sterren- hem dan weinig ander.-, over, dan de
beeld Giraffe in de richting van het 5 lït&r benzine op te drniken, óf wel
sterrenbeeld „de W agenman en ver- ze cadeau t aan de vr
drbnor0Êo0„n!nTerfae5jS?dd^nOVdê wisselwachter (die baar man juist
ster der eerste grootte „Capella", een boterham komt brengen), opdat
wier schijnbare grootte door die van genoemde vrouw, mitsgaders haar na
den meteoor voor nagenoeg de helft komelingen tot in het. Sè en 4e ge-
overtroffen werd. slacht, alle bestaande en tot-inverre-
Geel van kleur, was de lichtinten- toekomst-toekomstige vlekken zullen
siteit van het verschijnsel echter veel kunnen verwijderen uit hun Zondag-
grooter dan die van deze ster en was qr,h. n„i.i..„
ook de betrekkelijk zeer breed© vuri- r»n „«1. i. 1 t r.
ge lichtstreep die de meteoor achter-1 Dit gedaan zijnde, vertrekt de trein
liet, zeer schitterend, vooral ter hoog- me^ ^u* en berijder. Komt hij nu in
te van het sterrenbeeld ,,Pereua". Be- Meppol, dan is het bezwaar niet groot.
paalde uiteenspatting werd niet op
gemerkt.
GEEN TUFS OP DE STAATSSPOOR.
De heer M. H. Themans te Zwolle
In Meppel is wel benzine te krijgen.
Maar is het eind van de reis Huls
horst, of Hooglanderveen, of Eohten,
of Hooghalen, of Nijeveen, of Masten
broek, of een andere dergelijke we
reldstad dan zit de rijder met een
vertelt in de Kampioen op vermake- t leege tuf in een plaats waar geen ben-
lijke wijze, hoe men te Zwolle gewei- zine te krijgen is. En nu heb ik nog
gerd heeft zijn motorfiets te vervoe- alles op z'11 mooist verondersteld
ren en waarom. Vroeger had men Want als de tufrijder n i e t die 5 fles-
reeds zwarigheden gemaakt, doch zich schen uit z'n binnenzak kan halen,
daarna laten overhalen 0111 de machi- dan mag hij de tuf niet meenemen
ne toch te vervoeren den tweeden in den trein, en hij mag hem evenmin
keer evenwel stuitte hij op een perti- achterlaten in het station, want, hoe-
nente weigering. De fiets zou alleen wel ik dat heden heb gedaan, werd
dan worden vervoerd, als de eigenaar mij bij mijn terugkomst uit Meppel
■de benzine liet wegloopen. j door een beambte aangezegd, dat dit
,,Ik mocht, schrijft de heer The- niet weer zou worden toegestaaneen
mans, dit echter niet op den grond met benzine gevulde tuf te deponee-
doen, maar moest de benzine in een ren in het station. Wat de tufrijder
flesch of bus laten loopen. Daar het dèn ten slotte met z'n tuf beginnen
inmiddels bijna tijd van vertrekken moet, weten de inspecteurs van de
was, en ik buitendien (toevalligerwij- S.S. ons misschien te zeggen ik
ze geen flesch of bus in mijn zak weet het niet.
had, koos ik „eieren vcor mijn geld", Tot zoover de heer Themans.
liet de tuf achter om niet zélf achter Daar allicht ook buiten Zwolle en
te blijven, en reisde zonder tuf naar Meppel dergelijke fraaie bepalingen
Meppel. J bij de Staatsspoor bestaan, maken wij
Intusschen is mij meegedeeld (en de Haarlemsche motorfietsers er op
wel uit zeer vertrouwbare bron) dat attent.
na mijn opmerking in het klachten-
hoek een zeer bepaald verbod tot aan
nemen van motoren met benzine is
uitgevaardigd door den inspecteur
van de S.S. alhier, den heer J. B. H.
Silvergieter Hoogstad. In het midden
latende, of dit waar is, wil ik thans,
resumeerende, een paar opmerkingen
maken.
Het is zeker onnoodig te zeggen, dat
een bepaling als deze vrijwel gelijk
staat met boycotten van motorrijwie
len op de spoorwegen. Immers, wan
neer een motorrijder met z'n tuf aan
een station komt, zal hem (als deze
bepaling blijft) het vervoer daarvan
worden ge w e i g e rd tenzij hij eerst
de benzine wil laten wegloopen. Maar
op den grond laten wegloopen wordt
Het Bestuur van den A.N.W.B. is
inmiddels al bezig, te trachten daarin
verbetering te brengen.
EEN HOLLANDSCH FEEST
TE KOPENHAGEN.
Alle landslieden, die een bezoek aan
Kopenhagen gebracht hebben, hebben
ongetwijfeld hooren spreken van het
door een brug met Kopenhagen ver
bonden eilandje Amager en zijne be
woners „de Hollandsche boeren", en
daarbij vernomen, dat deze boeren
afstammelingen zijn van een aantal
Hollandsche gezinnen, die nu bijna
400 jaren geleden door den toenmali
ge n Deenschen Koning, Christian II
uit ons vaderland ontboden zijn om
in Denemarken groenten te telen. De
Koning gaf hun te dien einde het
eiland Amager, waar zij sedert ge
huisd en van geslacht op geslacht
hun oorspronkelijk beroep uitgevoerd
hebben niet alleen, maar niettegen
staande de onmiddellijke nabijheid
van Kopenhagen ook hunne oude ze-
den en gewoonten en hunne Holland
sche voornamen bijbehouden hebben,
zoo zelfs, dat het nog zoo vele dece-
nien niet geleden is, dat er in de
kerk van „Hollasnderbyen", d.i. Hol-
landsche Stad, nog Hollandsch ge
preekt werd en deze kerk nog door tal
van inschriften bewijzen draagt van
Hollandschen oorsprong der gemeen
teleden.
In de laatste 3040 jaren deed zich
de invloed van Kopenhagen echter
meer en meer gevoelen. Wel is'took
heden nog een uitzondering wanneer
een „Amager" zich buiten zijn ge
meente een levensgezel of gezellin
zoekt, maar langzamerhand begon de
kleeding te veranderen. Eerst waren
't de mannen, die hunne wijde broe
ken en ruige mutsen en hoeden af-
schaften en later werd ook do schil-
j derachtige kleeding der vrouwen ge-
j wijzigd, zoodat het ouderwetscho
costuum alleen nog maar bij feeste-
J lijke gelegenheden voor den dag
kwam. Tevens werden ook de oude
van vader op zoon en moeder op doch-
I ter geërfde meubelen en huisraad van
1 de hand gedaan en aan antiquiteits-
handelaren verkocht en waarschijn
lijk zoude er binnenkort daarvan
niets meer zijn overgebleven indien
niet ter elfder ure de gedachte ont
staan was, dat het zonde en jammer
zou zijn de laatste overblijfselen uit
den ouden tijd voor alle winden te
verstrooien. De eer daarvan komt toe
aan een man, die, hoewel zelf op
Amager geboren en woonachtig, toch
niet van de Amagerboeren afstamde,
j n.l. den heer Rud. Jorgensen, en toen
j eerst die gedachte ontstaan en ge-
rijpt was, heeft deze -heer onvermoeid
gewerkt om zijn plan, liet bouwen
van een Amager Museum, ter verwe
zenlijking te brengen, of liever, want
j verwezenlijking is 't ook heden nog
niet, een grooten stap nader te bren-
gen. Moeilijk is 't geweest, en lang
heeft 't geduurd eer hij er de „Hol
landers" die behalve de goede eigen-
j schappen ook de halsstarrigheid van
i het Hollandsche boerenras geërfd
hadden, toe kon bewegen zijn plan te
j ondersteunen, maar langzamerhand
gelukte het toch en eindelijk werd er
een vereeniging gesticht met het doel
i een „Amager Museum" op te richten,
en deze jonge vereeniging heeft nu
LI. Zondag, met onzen onvermoeiden
consul-generaal, den heer Van Haarst
als eere-voorzitter aan het hoofd, om
de middelen tot de verwezenlijking
van haar doel te vinden, een Holland
sche „Kermesse d'été in het bosch
van Amager" „Kongelunden" gear
rangeerd. Dit feest was niet aueen
welgeslaagd, maar heeft ook gelukkig
een zoo groot batig saldo gelaten, dat
de bouw van het Museum zeker niet
meer lang op zich zal laten wachten,
j Aardig was 't, dat als toegangsbe
wijs aan de ca. 15000 bezoekers een
uit rood wit en blauwe linten ver
vaardigde roset, welke op de borst ge
dragen moest worden, uitgereikt werd,
en deze rosetten in verbinding met de
overal wapperende driekleur en de'zijn. Met algemeene instemming van afhandig te maken, ditmaal van een
talrijke in oud costume gedoschte
„Hollandsche" boeren en boerinnen,
maakten in deze vreemde omgeving
een eigenaardig effect, hetwelk voor
ons Nederlanders nog gepaard ging
met een gevoel van trotschheid bij de
hoofden en bevolking is men begon- koude kernvs thuis gekomen en valt
nen die leidingen te graven of schoon 0p waakzaamheid van de bezetting
l6Inlim" Teuba is het rijstgewas op ,zeI/ nie}s aan te merken maar dat
de sawah's voor een groot deel door noodig is-, ook m ae lage landen
ratten vermeld. Dat zulks in dit vrij van Singkel eens duchtig schoonmaak
uitgestrekt gebied kan geschieden, te houden, beter dan tot nu toe is ge-
gedachte, da tdeze Amagars 11a reeds vindt zijn oorzaak in het feit. dat de schied. behoeft zeker 11a het gebeurde
bijna 4 eeuwen Deensche onderdanen 'sawah's niet gelijktijdig bewerkt wor eeen nader betooe \N men den nost-
te zijn geweest nog heden a!s feestten- Velden pas beplant liggen naast Tïi, ÓLX T. Tm
ken de Hollandsche driekleur gebrui
ken en daardoor het bewijs leveren.
sawah's. waar T padi gesneden j ™mmandMit In dit opzicht wat vrij-
wordt. De rattenplaag kan zich dus "eid van handelen laat, kan hij dit
verplaatsen naar gelang de padi rijpt, met zijn eigen detachement bestaf
dat zij hun oude vaderland niet ver- j Maatregelen zijn genomen om de- en is hulp van Padang onnoodig, ten-
geten hebben en er trotsch op zijn zen toestand te verbeteren. zij,-zooals nogal eens gebeurt, op deze
hebben
daarvan af te stammen.
(Tel.) Poeloe We
buitenpostjes de bezetting grooten-
ATJEH.
Aan het verslag omtrent de voor
naamste gebeurtenissen in het gou
vernement Atjeh en Onderhoorighe-
den gedurende de maand Mei j.l., op
genomen in de „Java-Ct."
men het volgende
De haven van Sabang werd gedu-!j7*ï' A
'rende verslagmaand bezocht door 12 deel; Rlt in\ahde manschaPPe" he-
handelsschepen (6 Engelsche, 3 Ne- j staat- I)an valt <*r aan een uitrukken
derlandsche, 2 Duitsche en 1 Noorscb) j van eenige beteekenis niet te denken
en door een oorlogsschip (Duitsch). j en moet hulp van elders komen. Hoe
I het echter zij, aan den toestand van
Ondelrhoorigheden. j onveiligheid in deze, vroeger zoo kal-
Noordkust. Pidië. i me kustplaats, behoort zoo spoedig
Door de aanhoudende vervolgingen mogelijk een eind te worden ge-
,,'A' daartoe genoodzaakt, loste de bende!
ontleent van Teu£gkog Tjot Tjitjiem zich tij- maakt
delijk in kleinere benden op, wien
bij enkele ontmoetingen nogal verlie
zen werden toegebracht.
Zoo arresteerde de le-luit. jhr. Bo-
•eel tijdens een meerdaagsche pa-
zijn
Groot Atjeh.
Aan den weg PeukenKroeëng Tjoet
Kroeëng Raja is een klein detache-
ment genietroepen bezig nabij het j trouille een vijand, die daarna
bivak op de Blang Weuëng steenen Beaumont-geweer en ammunitie inle-
door middel van dynamiet te laten verde.
springen. Twee brigades maréchaussée deden
Het uitkomen der hecrendienstplich-in het heuvelland ten westen van La-
tigen voor dezen weg legerde in het ia, Pang Polem, een zijner pangli-
geheel geen moeilijkheden op.
XXV Moekims en Zuidelijke Neder
zettingen.
Van den vijandigen Peutoeha Bra-
him werd gedurende verslagmaand
niets gehoord of gezien algemeen ge
ma's en zes zijner volgelingen sneu
velen en maakten daarbij 4 achter-
laadgewereu, 1 revolver en blanke
wapens buit.
Nog in den loop dierzelfde excursie
overvielen deze brigades den 26sten in
loofde men dat hij met zijn bendetjehet heuvelland ten zuiden van Troe-
naar het zuiden, Daja of Klóeang seb een ander deel der bende, welke
was uitgeweken. overval aan zeven vijanden het leven
Zoowel in Lhong als in Löupoeëng kostte,
bleef het rustig. Onder de gesneuvelden bevond zich
Hier en daar moesten boeten wor-T. Oebet Aron, de nog altijd weer-
den opgelegd wegens onvoldoende1 spannige zoon van T. Keudrjoeën
zindelijkheid der gampongs of wegens J Aron. Twee achterlaadgeweren met
.onvoldoend verrichte heerendiensten, ammunitie en blanke wapens vielen
XXII Moekims. in onze handen.
De panglima sagi besprak met den j Infanterie-patrouilles van het bivak
adsistent-resident en met de civiele Lam Meulo arresteerden de vrouwen
gezaghebbers van Indrapoeri en Seu- j van Pang Amin en van Pang Lali,
limeum verschillende toestanden 011beiden pangbma's van Teungkoe Tjot
misstanden in zijn gebied. HoewelTjitjiem, deden een volgeling van
natuurlijk nog niet geheel vertrouwd pang Ali. een derden panglima, sneu-
met onze inzichten en bestuursmetho-1 velen en arresteerden een anderen
den en eenigszins overdreven in zijn op wiens aanwijzing twee achterlaad-
ijver voor enkele aangelegenheden. geweren werden achterhaald,
speciaal zulke, die met den hoekoem j Dit bivak werd in den avond van
in verband staan, moet van Polemden 26ste® licht beschoten, waar-
getuigd worden, dat hij bijzonder zijn door een inlandsch fuselier licht ge-
best doet om het bestuur op de hoog- wond werd.
te te helpen van hetgeen hier en De le-luïtenant jhr. Boreel deed tij
daar op onrechtmatige wijze en in dens een vijfdaagschen tocht ter op-
het verborgene geschiedt.I sporing van Teungkoe Tjot PIieng,
XxTUggn zijner volgelingen, een zekere
Volgens een telegram van den resi
dent van Timor en Onderhoorigheden
van 16 Juli is de'politieke toestand in
zijn gewest bevredigend, behalve in
de afdeeling Larantoeka. De gezond
heidstoestand is gunstig.
Overwogen is om de geheel© XXI
Moekims niet tot een contróle-afdee-
ling samen te voegen. Na terugkeer
van den civielen gezaghebber te In
drapoeri uit de Gajolanden kan deze
aangelegenheid definitief geregeld
worden.
Seulimeum.
Den 4den Mei werd op spionnen-
bericht in de gampong Lampisang
een goed voorlaadgeweer gevonden.
Patrouilles naar Seumileue en naar
Kroeëng Raja. Dam Panaïh, Biheuë
en Kale vonden niets bijzonders
daar de roover Pang Andah volgens
berichten nog wel eens in den om
trek van Lam Pana>h komt, werd
daar tijdelijk een brigade maréchaus-
sées gelegerd.
Het is den waarnemenden civielen
gezaghebber gebleken, dat een'ge uit
gestrekte blangs, waar tot nu toe van
regen afhankelijke sawah's waren
aangelegd, met eenvoudige leidingen,
soms met het in aarde maken van
oude, maar jarenlang verwaarloosde
loeengs gemakkelijk te irrigeereii
Teungkoe Ma Ali Tiro sneuvelen.
De Java-Boae schrijft
„Was het onlangs al een vreemde
geschiedenis dat een bende gewapen
de Gajoes Singkel onverwacht kon
binnendringen en daar eenige vrou
wen en kinderen aanvallen, dooden
en vei wonden, onbegrijpelijk mag het
genoemd worden dat zóó korten tijd
na dit drama, het aan een andere,
misschien wel dezelfde bende, gelukt
is, tot vlak bij de benteng door te
dringen en daar den schildwacht voor
het vivresmagazijn aan te vallen. En
dat nog wel nadat een compagnie
van Padang is gezonden om den om
trek van de versterking van kwaad
willigen te zuiveren.
„Wel is waar zijn de roovers, want
de bedoeling zal wel geweest zijn, den
schildwacht zijn geweer en patronen
EEN INLANDSCH AVONTURIER.
Ongeveer een jaar of vijftien gele
den, zoo vertelt de „Sumatrabode",
werd de inlander Sarbini wegens het
deelnemen aan een ketjoepartij in do
omstreken van Meester-Cornolis, na
bij Batavia, door den landraad aldaar
veroordeeld tot twintig jaren dwang
arbeid in den ketting en naar Atjeh
opgezonden om daar zijn straftijd te
ondergaan.
Hij was echter jong, vermetel en
avontuurlijk van aard, zoodat hij op
een goeden dag besloot, zijn geluk bij
de Atjehers te beproeven. Zoo gezegd
zoo gedaan, welhaast zag men hem
buiten de linie verdwijnen en na vele
omzwervingen en avonturen, te lang
om hier over te vertellen, vestigde hij
zich in Samalanga, huwde een vrouw
van het land en bracht 't weldra tot
opperstalmeester in dienst bij Teugkoe
Tji Samalanga, op een maandelijks
salaris van drie ringits plus wat er
zoowat van de besognes afviel.
Nadat dit rustig leventje ongeveer
tien jaren geduurd had, kwam echter
de Keumpeni onder generaal Vau
Heutsz opdagen, de vijandige Atje
hers moesten het veld ruimen, het
passenstelsel kwam in werking en on
ze avonturier werd door zijn Atjoh-
sche gastheeren en meesters als ge
droste dwangarbeider aan ons be
stuur uitgeleverd.
Daarop volgde zijn opzending naar
Batavia, waar hij door de politie van
Meester-Cornelis als gewezen rampok-
ker en veroordeelde herkend werd, die
nog twintig jaren dwangarbeid inden
ketting had te ondergaan. Toen werd
Sarbini naar de kolenmijnen te Sn-
wah Loento opgezonden, in de hoop,
dat er van hein een flinke mijnwerker
zou te maken zijn.
Maar onze avonturier was wel een
dozijn jaren ouder geworden, de
zucht naar gulden vrijheid en das
ewig Weibliche zat er nu eenmaal in
vastgeroest. Bij de eerste de l>este
gunstige gelegenheid keerde hij den
Ombilin-kolenvelden den rug toe en
poetste de plaat in do richting van de
veelbelovende Oostkust.
Voorzien van een hoeveelheid opge
spaarde mondkost, terende op hetgeen
i'ij in <1© wildernis vond en zoo enkele
keeren kon wegkapen uit de kam
pongs, welke hij 't raadzaam vond
overdag zorgvuldig te vermijden.
Feuilleton.
Naar het ENGELSCH.
31)
Dus ondankbaarheid kwetst. .1
niet En hoe denkt u over verdor
venheid
Voorbeelden drong zii aan
voorteeldenIk houd van duidelijk
heid in alles. Hoe kan 'ik weten, wat
u bedoelt met verdorvenheid
De geldzucht en omkoopbaar
heid van bijna alle menschen. O moet
even goed als ik weten, dat op 1 deze
wijde wereld de eer van bijna iede-
ren man, en de deugd van bijna ie
dere vrouw te koop is.
Hij wilde nog meer zeggen, maar
werd weerhouden door de verwonde
ring vol verwijt in haar oogen.
Ik weet alleen, dat wij handjes
vol stof zijn, en dat stof vuur kan
blusschen ja, zelfs de vlam, die
onsterfelijk scheen. Kunt gij van stof
verwachten, dat het iets anders zou
doen, dan waartoe het in staat is?
Gretig openden zich de lippen van
Harold om hierop te antwoorden,
maar hij werd weerhouden door de
komst van den bediende, wiens voet
stappen in het grint knersten. Hij
kwam om aan te kondigen datdege-
heele familie Montana haar opwach
ting bij de Contessa wenschte te
maken.
Eenige grootheden, dacht Harold,
terwijl hij zich terugtrok, eenigszins
verontwaardigd over haar gereedelij-
ke toestemming, om de bezoekers te
ontvangen.
Toen hij in dö groote vestibule een
half dozijn stoffige boeren ontmoette
van verschillenden leeftijd en sexe,
wist hij niet of hij zich verteederd
dan wel vernederd voelde.
De politiek van de Open Deur
tot het uiterste doorgevoerd, mompel
de hij.
Ditmaal stond er geen ponywagen
tje voor de deur, maar het reed. hem
achterop, vóór dat hij de laan nog
halverwege was uitgewandeld
weer op weg naar den post, blijk
baar scheen de familie Montana de
aandacht der Contessa toch niet hee-
leniaal in beslag te nemen.
Het gesprek had hdm genoeg ge
troffen om heel spoedig terug te ko
men in de hoop het verder te kunnen
'voortzetten. Weer had hij een woord
der Contessa meegenomen. waarte
gen zijn gedachten hevig in opstan 1
i kwamen.
Maar niet altijd vond hij gelegen
heid een ernstig gesprek met haar
te voeren. De Contessa was inder
daad vaker te huis dan niet, maar zij
w as zelden alleen, en nog zeldzamer
kon men een kwartier met haar in
gesprek zijn zonder dat zij gestoord
werd in den vorm van een bediende,
die bezoek kwam aankondigen. Nooit
verontschuldigde zij zich over haar
afwezigheid, noch gaf zij er uitleg
ging vanmaar nadat Harold haar
eens verrast had, terwijl zij bezig was
een groote menigte kinderen op bis
cuits en sinaasappelen te tracteeren,
en een andermaal hoorde hoe zij bui
tengewoon zaakkundigen raad gaf
aan een jongen boer met betrekking
tot de behandeling van een ziekte in
zijn wijngaarden, scheen verdere ver
klaring overbodig.
Langzamerhand merkte hij ook, dat
het groote paleis en de tuinen niet
alleen bewoond werden door de Con
tessa en haar dienstpersoneel. De
groote receptiekamers schenen w-el
chronisch in gebruik door armoedige
vrouwelijke wezens gouvernantes
buiten betrekking, zieke piano-onder
wijzeressen schenen het te zijnook
was het niet ongewoon hier een of
anderen afgeleefden ouden priester te
ontmoeten, zich koesterend in een
stil hoekje van een van de terrassen.
Er is zooveel ruimte hier, en
zij weten niet, waar zij anders zullen
heengaan, zei de ConTes'sa eens half
verontschuldigend tot Harold, toen hij
dat onderw-erp ter sprake bracht.
Alles kwam uit, zooals de hotel
houder gezegd had maar tot nu toe
kon hij niets nieuws of origineels in
haar methode van weldoen opmerken.
Zij scheen ongeveer hetzelfde te doen,
wat andere weldadige dames doen,
wier middelen het permitteeren maar
zij scheen er veel meer succes mee te
hebben. Als daaraan een geheim ten
grondslag lag, dan was het er zeker
een, dat haar veel gekost had. Als
men het schitteren van haar oogen,
de levendigheid harer gebaren waar
nam, dan wist men, dat er een felle
strijd gestreden moest zijn eer zoo'n
vurig temperament, zoon levendige
natuur zichzelf zoo volkomen ver
zaakte.
Onlangs zei u iets. waarvan ik
graag een verklaring zou hebben, zei
Ilarold. de eerste gelegenheid de
beste aangrijpend.
Alweer een verklaring U is on-
verzadelijk.
Ik randde de Humaniteit aan, en
u kwam er voor op. U vroeg voor
beelden van wat ik verdorvenheid
noemde. Nu zou ik u graag een voor
beeld geven, maar daarvoor moet ik
u een geschiedenis vertellen. Er was
eens een jonge man een man, zon
rijk, dat iedereen beweerde, dat hij
gemaakt was van geld. Maar toeval
lig was hij niet van geld gemaakt,
maar van gewoon vleesch en bloed,
vermengd met een zeker aantal goede
voornemens. Hij begon met het idéé
de ellende in de wereld te lenigen,
waar hij kon, en in overeenstemming
met dat plan, handelde hij. Natuur
lijk deed hij domheden, maar zijn
bedoeling was goed. En weet u, wat
zijn belooning was Een ondankbaar
heid, w reed genoeg om tien normale
harten te breken een openbaring
van menschelijke laagheid, zóó zwart,
dat hij, uit vrees van er geheel door
vernietigd te worden, zijn millioenen
van de hand deed als was het een
hoop slijk.
Vertelt u mij niet de geschiede
nis van dien Engelschen millionair
hoe heet hij ook weer? Gibson?
De Contessa deed die vraag van uit
de diepte der damasten armstoelen,
haar klein persoontje zich bijna ge
heel verloor. Het was vandaag zelfs
te warm om onder den vijgeboom te
zitten.
Harold, dankbaar voor de artistie
ke schemering der half neergelaten
gordijnen, antwoordde vol verbazing.
Ja. Hoe weet u dat?
Ik houd altijd eenige Engelsche
couranten bij. Het geval interesseer
de mij. En kent u hem?
Ik ken hem zeer goed.
ZooIk zou wel eens willen we
ten of hij nu zijn misgreep al heeft
ingezien
Zijn misgreep?!
Ja. Ik zal het maar geen mis
daad noemen.
Harold werd nog dankbaarder over
de neergelaten gordijnen, want hij
voelde, dat hij vuurrood werd.
Meent u dat, Contessa Mij
dunkt, uw godsdienst pleit nog meer
voor verzaking dan de mijne?
Dit was geen verzaking, het was
een impulsie. Het was niet omdat hij
de roeping in zich voelde alles te ver-
koopen. wrat hij bezat, maar eenvou
dig omdat hij er last van had.
Maar als u wist, wat al teleur
stellingen....
Omdat hij te groote verwachtin-
ge".had' zooals gewoonlijk. Waar
schijnlijk was hij één van die men
schen, die de dingen te ernstig op
nemen zichzelf en zijn geld en al
het overige. Hij, een handvol wit en
zijn geld een handvol geel stofen
daarmee was hij van plan de wereld
te hervormen Bah en het denk
beeldige geval werd met energie weg
geschoven in een hoekje achter den
damasten stoel. Als hij zich tevre'don
gesteld had met in ieder geval afzon-
derlijk goed door te dringen meteen
Ktem hoekje der aarde iets minder
ongelukkig te maken maar. neen f
Hij wilde natuurlijk alles doen en
toen hij bemerkte, dat het niet ging
deed hij liever niets. Als een kind in
een dartele bui, gooide hij zijn speel
goed weg kortom hij gaf toe aan
een gril. En hoe zal hij dat kunnen
