NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD»
Onder Betoovmng
22e Jaargang.
No. 6530
Verscnijnt dageiijKs, oenaive op /.on- co
ONDERDAG 13 OCTOBER 100-1 JSL
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02)4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.3731"
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door ai!e Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland- Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31Faubourg Montmartre.
AGENDA.
Donderdag 13 October.
Brongebouw Soirée door het Haarl.
Muziekkorps, met zang. 8 uur.
Bloemendaal.
Verg. van den Gemeenteraad 7i u.
Zandvoort.
Verg. van den Gemeenteraad 7| u.
In deze agenda worden vergaderin
gen, uitvoeringen enz. kosteloos ver
meld, wanneer zij in onze kolommen
zijn geadverteerd.
Gemeentelijke
Aangelegenheden.
Eenige dagen geleden hebben wij
meegedeeld, dat de heer Rinkema
-aen voorstel bij den Raad had inge
diend om een prijsvraag uit te schrij
ven voor het bouwen van een Stads-
Armen- en Ziekenhuis dat niet meer
dan 160.000 zou moeten kosten en
ingericht zijn voor 200 personen.
De heer Rinkema stelt er prijs op,
dat wij mededeelen, dat dit voorioo-
pige bericht niet van hem afkomstig
was. Daaraan voldoende doen wij op
merken, dat het niettemin toch juist
was. zooals blijkt uit het Raadsstuk
No. 310, dat het voorstel in zijn ge
heel bevat.
De heer Rinkema kan zich ook niet
vereenigen met de mededeeling van
B. en W., die eenvoudig doen opmer
ken, dat het door de gemeentelijke
deskundigen opgemaakte plan. dat
circa 3 ton zal kosten, hun te duur
voorkomt, zonder evenwel aan de
hand te doen, hoe op andere wijze
in de behoefte moet worden voor
zien. Want die behoefte is er, ook
naar de meening van den heer Rin
kema. De bouw van een nieuw ge
sticht acht hij noodzakelijk, de ver
bouwing van het bestaande onmoge
lijk, maar een som van 160.000 acht
hij daarvoor voldoende. Naar zijn
meening is in het door den Directeur
van Openbare Wérken ingediende
plan te veel rekening gehouden met
overdreven eischen het te bebouwen
oppervlak is veel te groot, daar bijna
alle vertrekken op den beganen grond
zijn gelegen, serres en veranda's zijn
luxe, die vermeden kan worden het
aantal keukens, badkamers, privaten
enz. is onrustbarend groot. En niet
alleen worden daardoor de bouw
kosten hoog, maar ook zou de exploi
tatie van een dergelijk gebouw zeer
kostbaar wezen, omdat zij te veel
dienstpersoneel vordert.
Vandaar dat de heer Rinkema een
goedkooper plan wenscht en dat wil
verkrijgen door het uitschrijven van
een prijsvraag onder Haarlemsche
architecten, met een eersten prijs
van ƒ1000 en een tweede van ƒ500.
De beteekenis van dit voorstel ligt
vooral hierin, dat over de hoofden
van de gemeentelijke deskundigen
been het ontwerpen van een nieuw
plan aan de particuliere architectuur
verzocht wordt. De voorsteller ver
bergt dit nieuwe beginsel volstrekt
niet. Hij stelt zich daarvan belang-
lijke voordeelen voor, is er zelfs zoo
van overtuigd, dat hij meent ,,dat
A,yple belangrijke gemeentewerken
„aan particuliere aróhitecten moes-
„ten worden opgedragen, onder op
perbeheer van den Directeur van
„Openbare Werken."
Ging men zoo te werk, dan zou
den aldus de heer Rinkema vele
tijdelijk aangestelde ambtenaren kun
nen worden gemist, terwijl het moei
lijk aangaat dergelijke ambtenaren
j te ontslaan. Volledigheidshalve stel-
i len wij daar tegenover, dat een par-
i ticulier architect natuurlijk een be-
j langrijk honorarium zou vorderen,
i voor een werk van 160.000 toch al-
J licht vijf- A zesduizend gulden,
i Intusschen laten wij deze zuiver
technische quaestie gaarne aan de
j beoordeeling van de deskundigen
j over. Wel willen wij op een andere
omstandigheid wijzen.
De gemeentelijke deskundigen heb
ben het door hen ingediende dure
plan opgemaakt in overleg met het
Burgerlijk Armbestuur. De heer Rin
kema, die zich nu tegen dit plan ver
zet, is lid van de Commissie van
Bijstand in 't beheer der openbare
werken. Het advies van deze Commis
sie over het plan is dus blijkbaar
vooraf niet gevraagd. Was dit wèl
geschied, dan zou allicht het plan
niet of zoo niet zijn ingediend en
vrijwat onnoodige moeite voorko
men zijn.
deren tot het particuliere, hetgeen zoo
ge wenscht is in het belang der belas
tingschuldigen. Bedenkt men echter
voortdurend nieuwe contróle-stelsels,
dan verdwijnt een aanmerkelijk deel
van het batig slot in de zakken der
ambtenaren."
Als men de afdeelingsverslagen in
ons vorig nummer naleest, merkt
men een zekere „brommige" stem-
ming in verschillende afdeelingen op.
Vooral in de eerste en in de derde.
.Er heerschte een blijkbare angstvoor
het benoemen van meer administra-
tief personeel, zoo zelfs dat men een
portier-bode aan de afdeeling Bouw-
politie onnoodig vond, daarbij o. i.
I vergetende, dat deze afdeeling van
zelf een groote uitbreiding heeft ge-
kregen, die een dergelijken beambte
noodig maakt.
De zuinigheid kan ook te vergaan.
Maar aan den anderen kant is 't te
begrijpen, dat de Raadsleden einde-
loos op dit aanbeeld hameren, 't Is
dikwijls zoo noodig. Er wordt ge
vraagd om een nieuw rijwiel voor
ƒ200.—. Weet men op 't stadhuis niet,
dat puike fietsen tegenwoordig te
koop zijn voor 150 en minder? Ieder
ander weet het wel, want al "cle af-
deelingen maken aanmerking op de-
zen post.
j Dat is nu juist de reden waarom
j dikwijls zoo angstvallig de posten
van uitgaaf worden nagezien. De
i Raad is altijd bang voor weelde. Zóo
j komt men er toe, om als de derde
j afdeeling tot zelfs een nieuwen klerk
op de zesde afdeeling te willen wei
geren.
i Treffend komt die vrees uit in de
Tweede afdeeling, waar men de be-
noeming van een commies aan 't stad-
huis voor de contróle op de boek-
I houding bestreed, uit angst dat deze
eene man mettertijd zou worden uit-
gebreid tot een complete Rekenka-
mer. En de rapporteur, de heer
j Kleijnenberg, voegt daaraan deze be
hartigenswaardige woorden toe
„Staan aan het hoofd der gemeen
tebedrijven goede directeuren, dan
zullen deze gaarne de verantwoorde-
t iijkheid van hun ambt ook in werke-
j lijken zin dragen en daardoor zal het
gemeentebedrijf zooveel mogelijk na
Buitenlandsch Overzicht
DE (MlKr.06.
De aankondiging, dat generaal Koe-
ropatkin een aanvallende tactiek gaat
volgen en tot herneming van Yentai
een zeer belangrijk verbindings
punt tusschen Mookden en Liao-jang
oprukt, heeft weder de belangstel
ling in den oorlog, die de laatste da
gen wat verflauwd was, verlevendigd.
Over de gevolgen der
frontverandering
die in Europa algemeen verbazing
wekt, wordt niet zoo heel gunstig
geoordeeld.
De „Daily Telegraph" (om een
uiterste te noemen) spreekt van een
sterken invloed uit St. Petersburg, die
generaal Koeropatkin dwingt, zijn
hoofd in den muil van den leeuw tc-
leggen. De „Ind. Beige' vindt het wat
kras van den Russischen opperbevel
hebber, te beweren, dat de strijd bij
Liao-jang eigenlijk voor zijn mannen
een overwinning is geweest. Als hii
vooruit geweten heeft, dat hij tot den
terugtocht zou worden gedwongen en
zich, zelfs na een gedeeltelijke over
winning, te Liaujang niet zou kun
nen handhaven, zou het misdadig
zijn geweest, 20.000 tot 25.000 man op
te offeren in een slag van zes dagen.
zegt het blad.
De „Kölnische Ztg." schrijft o.a.
het volgende
„De plotselinge overgang van Koe
ropatkin tot een offensieve houding
heeft algemeen verrast. Men nam
steeds aan, dat, gelijk tot dusver, do-
Japanners de ontwikkeling der din
gen op het oorlogstooneel zouden be
palen... Van de Russen verwachtte
men geen opmarsch in afzienbaren
tijd."
De „Kölnische" vindt veel raadsel
achtigs in 'net gebeurende en acht het
'twaarschijnlijkst, dat hier dezelfde
invloeden aan liet werk zijn geweest,
die tot het uitzenden van Stackel-
berg's korps naar het Zuiden (jam
merlijk besloten met de nederlaag
van Wafangkau) den doorslag ga
ven.
De Pe tersbu rgsch e corresponlent
van het „Berl. Tagebl." maakt oij de
vermelding van het telegram, dat de
Russen over de geheele lijn Sin:,min
tingMookdenYintau (a/d. Hunhoi
zijn opgetrokken, de opmerking, dat
men in Petersburg vrij wel overtuigd
is, dat deze opmarsch geschiedt, cp
direct bevel van den Tsaar. De nul-
chef van den generalen staf Sachoof
thans minister van oorlog, zou even
als Alexejef en de chef van zijn si :f
Sjilinski met dit x>lan ingestemd heb
ben-
Het ..Berl. Tagebl." meent, dat. het
oogenblik om aanvallend op t.e tre
den door de Russen slecht gekozen is.
Voorts wijst dit blad er op, dat de
Japanners maanden lang met succes
gestreden hebben. Overwinning na
overwinning hebben zij bevoeld >n
Een leger, dat zoo weet te strijden,
zal zich ook wel weten te verdedi
gen.
Om al deze overwegingen besluit
het. blad, dat. de Russen te vroeg v.m
taktiek veranderd zijn. De toestand,
zegt het „Tagebl. ziet er thans voor
de Russen weinig minder bedenkelijk
uit dan vroeger, toen zij verdedigend
optraden. En er is geen reden in de
van Russische zijde met onmiskenhn-
re vreugde ontvangen berichten van
terugtrekkende bewegingen der Ja
panners een succès van de Russische
wapenen t.e zien.
Ook de „Voss. Ztg." is van oordeel,
dat de Russen nog te zwak zijn om
reeds aanvallend op te treden, te
meer daar de Japanners als verdedi
gers nog veel gevaarlijker kunnen
worden dan als aanvallers. Verder is
liet blad van oordeel, dat niet het out-
zetten van Port Arthur, doch de strijd J
met Oyama het doel van den Russi- r
schen aanval moet. zijn.
Koeropatkin heeft na den slag bij i
Liao-jang versterkingen gekregen,
zoodat hij nu zeer waarschijnlijk be-
schikt over
64- bataljons en 24 batterijen met:
192 *nelvaurïïar.oïnien en 24
veldmortieren.
De overmacht der Russen zou nu j
naar schatting 30- tot 35000 man be-
dragen, doch militaire deskundigen i
achten deze meerderheid te weinig, j
en meenen dat het Russische leger j
minstens tweemaal zoo sterk zal moe-1
ten zijn als het Japansche, wil het
de Japanners uit hun versterkte stel- j
lingen verdrijven, hun terugtocht
naar de beide steunpunten Jingkau
en Jaloe afsnijden en eene beslissende 1
overwinning behalen.
Intusschen komen via
Tokio
de volgende berichten van het oor-
i logsterrein, gedateerd 11 October, 1
waarin wordt medegedeeld, dat de
Russen met een groote troepenmacht
de Hun zijn overgetrokken en met
hevigheid de Japansche stellingen 1
aanvallen, in 't. bijzonder het leger
van generaal Koeroki. Zij namen een
stelling, die door de Japanners, na-
dat zij aanzienlijke versterkingen
i hadden gekregen, echter weder werd
j hernomen. j
De Russische opmarsch zoo heet
t 't in dit Japansche bericht heeft
1 echec geleden; de verliezen aan beide
zijden zijn groot.
Uit Petersburg komt evenwel eene
geheel andere lezing over dezen strijd. I
I In een telegram van Koeropatkin
I wordt n.l. gezegd, dat nabij Moekden
1 op 9 dezer een artillerie-gevecht
i plaats had, dat den geheelen dag
j duurde, waarna de Japanners over
de geheele linie terugtrokken.
De berichten der eerstkomende da-
gen zullen wel aan 't licht brengen,
j welk van beide telegrammen de waar-1
beid bevat.
Intusschen hechten wij meer waar- j
de aan de Russische mcdedeelingen,
daar de Japansche Regeering het niet.'
i zoo nauw schijnt te nemen en er slag;
I van heeft Japansche rampen lang i
j verborgen te houden. Dat blijkt o. ra. j
ook uit het bericht, dat thans op 11
i Oct. te Tokio is bekend gemaakt, be- j
treffende een ramp het Japansche i
Oorlogsschip Dei jen
reeds op 18 September j.l. overkomen.
Dit schip stiet des nachts in de Duif-
jesbaai op een mijn en zonk. Slechts
4 man van de bemanning werden ge-
red. De overige 307 personen kwamen
in de golven om.
j En die rampspoedige tijding verna-
men de verwanten en vrienden,
hoorde de natie eerst 3 weken la-
i ter.
i Wijst dat niet op een zekeren angst
voor de publieke opinie, welke voor
deJRegeering van een oorlogvoerende
1 mogendheid met oen erkenning van
zwakheid gelijk staat.
I Of had d§> Mikado eene andere be-
doeling met het achterhouden van
leze noodlottige gebeurtenis
Van
Port-Arthur
komt ditmaal een heel klein berichtje j
op 11 Oct. te Petersburg ontvangen,
meldende, dat het garnizoen op 6 de- i
zer een uitval deed en vele door de
Japanners bezette hoogten heroverde.
UIT ANDERE LANDEN.
AFTREDEN VAN LORD MILNER
De „Morning Post" deelt aan Reu-
ter's bureau het bericht mede, dat het
blad heden zal publiceeren, dat Lord
Milner voor het Kerstfeest zal aftre
den.
Het geheele ministerie van
CHILI
heeft zijn ontslag genomen.
Over de uitbreiding die de
OPSTAND DER HERERO'S
laatstelijk in het Zuiden van het
Duitsche gebied genomen heeft, ver
neemt de Köln. Ztg.
In de Karras-bergen had zekere Mo-
renga zich genesteld hij was tijdens
den opstand der Bondelzwart-Hotten-
totten een der aanvoerders, moet een
bekwame man zijn en is veel met
blanken in aanraking gekomen. Reeds
in Juni stelden de Duitschers een
prijs van 1000 mark op zijn hoofd.
Deze Morenga heeft een troep van
allerlei gespuis om zich heen verza
meld. en nadat zijn bende tot 100 ge
weerdragers was aangegroeid, in
Juli en Augustus verscheiden hoeven
geplunderd.
De Zuidelijke afdeeling der Duit
sche troepen, onder majoor v. Len-
gerke, rukte tegen Morenga op. Den
30en Augustus trok de voorhoede, on
der luitenant baron v. Stempel met
24 ruiters uit Klipdam naar Koecha-
nas, waar Morenga met een kleine
honderd volgelingen eenige hoogten
bezet hield. Bij den eersten "storm
loop tegen deze hoogten sneuvelden
v. Stempel, een sergeant en een or
donnans, drie minderen werden ge
wond en drie vermist. De afdeeling
moest, zonder de lijken der gesneuvel
den te kunnen bergen, naar Platbeen
terugtrekken en heeft zich daar ver
schanst een compagnie is den len
September de afdeeling te hulp ge
sneld.
OORLOGSVARIA
De „Frankf. Ztg." verneemt uit Ko
penhagen, dat 6 loodsen daar uit
Nyborg zijn aangekomen en over Ber
lijn naar Reval zijn vertrokken.
moeten de Russische Oostzeevloot
door de Deensche wateren loodsen.
De Russische Regeering heeft te
Fiume 100 groote torpedo's besteld.
De oorlogscorrespondenten en atta-
ché's bij het Russische leger hebben
Moekden verlaten en zijn het leger
gevolgd.
Stadsnieuws.
Een nieuw sportterrein.
Van de meest bevoegde zijde ver
neemt de „Avondpost" liet volgende
Eene combinatie van in de sport
wereld zeer bekende personen heeft
het plan opgevat een gedeelte van
het middenterrein van de renbaan te
Woestduin tegenover de groote tri
bunes in een geheel naar de eischen
des tijds ingericht voetbalterrein om
te scheppen, hetwelk als onzijdig ter
rein aan den N. V. B. zal worden
aangeboden.
De bedoeling is, op dit terrein uit
sluitend eerste klasse-, bekerwedstrij
den en wedstrijden tegen buitenlan
ders te laten spelen.
Men moet hot zich eenlgszins voor
stellen als in Engeland de banen
van het Crystal Palace, waarop, zoo
als men weet, geen bepaalde club
het monopolie heeft.
Een groot voordeel is de gunstige
ligging van het terrein. Reeds eenige
zomers heeft men kunnen opmerken,
hoe de meetings te Woestduin een
groot publiek trokken. Dit komt voor
namelijk daardoor, dat het terrein
als het ware aan de spoorbaan gele
gen is, en de treinen er vlak bij stop
pen. Bovendien is de afstand van
Woestduin tot de groote voetbalcentra
als Rotterdam, Den Haag, Amster
dam en Haarlem, weinig beteeke-
njuid. Het tdrrein is geheel ingesloten
door bosschen, dus windvrij, boven
dien op zandgrond dus onafhankelijk
van weersgesteldheid.
Kleedkamers, tribunes, alles watbe-
noodigd is, is bij de hand.
De Loting.
Vandaag was het de eerste dag van
de loting voor de Nationale Militie.
In den omtrek van den Doelen,
waar als altijd de loting gehouden
werd. stonden den geheelen dag
groepjes van bloedverwanten en be
langstellenden, om de lotelingen op
te wachten en te vernemen of het
lotende familielid of dito kennis een
hoog of oen laag nummer getrokken
had.
Den meesten lotelingen kan men
het wel reeds aanzien of zij er „in"-
geloot zijn. dan wel of zij „vrij" zijn.
Met angstig kloppend hart zijn zij
voor de tafel getreden, waar zij uit
de „vischkom" het lotingsnummer
moesten trekken en nu zij het gebouw
verlaten, komen ze vroolijk lachend
j of met een betrokken gezich: de poort
uit.
Zooals dat reeds jaren gedaaa
werd, is ook bij deze loting er voor
gezorgd, dat de lotelingen op den
Doelen koffie en brood voor een gerin
gen prijs kunnen gebruiken en zich
tevens bezig houden met goede lec
tuur, damspelen, enz.
Vooral op dezen regenachtigen dag
was deze gelegenheid voor menige <i
loteling een uitkomst.
Tn de stad zelf merkte men niet veel
van de loting. Hier en daar zag men
wel eons een zingend troepje lotelin
gen, maar de tijd van ergerlijke
dronkemansschandalen schijnt geluk
kig voorbij te zijn.
Protestvergadering.
Dinsdagavond trad onze stadgenoot
de heer F. W. N. Hugenholtz, lid der
Tweede Kamer, te Zaandam als spre
ker op in eene door de afdeeling
Zaandam der S. D. A. P. uitgeschre
ven openbare protestvergadering te
gen wat zij noemt „het schrikbewind
van minister Ellis".
Ook kwam in den loop van den
avond ter zake nog aan het woord
een ontslagen marine-matroos.
Een vrij talrijk publiek was tegen
woordig en gaf herhaaldelijk blijken
van instemming.
B a to.
De turnvereeniging „Bato" geeft
den laden October een uitvoering in
het Brongebouw, onder leiding barer
directeuren, de heeren Jac. J. en Cor.
Meijerink, met welwillende medewer
king van de dames-gymnastiekveree-
nigmg „Hygiea" van Krommenie en
van de turnclub „Haarlem".
Ter gelegenheid van deze uitvoe
ring zal de verguld zilveren medaille,
behaald op don gymnastiek-wedstrijd
te 's-Hertogenbosch, door den heer
Dr. G. Adrian, voorzitter van het ge
west Noord-Holland van het Nederl.
Gymnastiek-Verbond. aan het vaan-
del worden gehecht.
Feuilleton.
de
nz.
lui-
ënt;
i te
en-
ing
ge-
loet
me
uit
g te
ka-
Ve-
ree-
>are
ol
bad,
nen
u de
laar
ber-
ver-J
door -=*
FRANK FRANKFORT MOORE.
Uit het Ëng'elsch.
M>
Hij noemde haar de namen der ber
gen en afgronden in de nabijheid
en zei, dat het huis het middelpunt
was van merkwaardige legenden
men was hier algemeen overtuigd,
dat 's nachts in den maneschijn geest
verschijningen gezien werden op de
bergen.
Hij voegde er bij, dat de man, die
de banjo bespeelde, de grootste auto
riteit was op 't gebied van feeën en
toovergodinncn. en dat hij speciaal
naar Ierland overgekomen was. om
de Iersche variëteiten te bestudeeren.
Zijn naam was Mr. Marvin. En ver
der noemde hij naam en kwaliteit
der andere gasten op en Claire vroeg,
of er den vólgenden dag geen nieu
wen gast komen zou.
O, ja. Mr. Philip Trent. Een
beste kerel. Hij is eenmaal gebrand
merkt als millionair en heeft daarom
te strijden tegen een stroom van po
pulariteit. En Mr Urguhart is zijn
particulier secretaris. Mr. Urguhart
heeft hem zoo populair gemaakt.
Maar Mr. Trent maakt hem daar
toch zeker geen verwijt van?
O, neen hij is edelmoedig zelfs
tegenover hen, die het meest voor
hem gedaan hebben en dat is een on
gewoon feit. Miss La Roache.
Mag ik u een vraag doen, die tot
nu toe een raadsel voor mij gebleven
is n.l. waarom u hedennacht onze
ruïne een bezoek bracht?
Majoor Clifton lachte.
Dat zal toch te eeniger tijd wel
opgelost moeten worden, zei hij. U
moet dan weten, dat Lord Medway en
ik op jacht gingen, bij een vriend,
die dat jachtterrein huurt, bleven
eten en op den terugweg verdwaald
raaktendaar wij vroeger ook al
eens de gastvrijheid van onzen vriend
Tim Sullivan op een laat uur hadden
i ingeroepen, dachten wij wel kans te
I hebben hem thuis te zullen treffen
met een glas whisky naast zich.
Wij hadden zelf groote behoefte
aan whisky, anders zouden wij zoo
brutaal niet geweest zijn.
Wat zouden wij begonnen zijn
als gij dat. niet gedaan hadt? vroeg
I Claire. Mijn moeder en ik hadden een
i gevoel of wij nooit weer in de be
woonde wereld zouden komen. Ukan
begrijpen, hoe wij ons voelden, toen
wij daar in de hal stonden, omringd
door vleermuizen en ander gedierte.
En denkt u dan eens, hoe wij ons
voelden, toen wij de deur der eetka
mer openden, zei majoor Clifton.
En wat voelden wij ons ver
licht, toen wij wisten, neen voelden,
dat er voor ons gezorgd zou worden.
En daarom gaan wij nu aan 't
tweede ontbijt, zei majoor Clifton,
toen de bel luidde.
HOOFDSTUK VII.
Claire zat aan den lunch naast Mr.
Urguhart, en vóór dat zij nog waren
opgestaan, kwam het haar voor. of
zij zich nog nooit met iemand zoo op
haar gemak had gevoeld. Hij was
haar bijzonder sympathiek. Zonder
dat hij een woord zeide, was zij over
tuigd. dat hij belangstelling voelde
voor alles, wat in haar geest op
kwam. Zij was zich daarvan bewust
geworden tijdens den rit van Kasteel
„Finnbar" naar „Suanamara". Zij
had een gevoel of ze hem al jaren
kende óf ze naar hem toe zou wil
len gaan om raad. als zij in een of
andere moeilijkheid verkeerde.
Als men haar op den man af ge
vraagd had. of zij hem graag mocht
lijden of niet. dan zou zij daarop geen
antwoord hebben kunnen geven, maar
natuurlijk zou niemand het recht heb
ben haar die vraag te doen behalve
haar moeder, doch deze dacht daar
niet over. Maar voor één ding was
Claire Mr. Urguhart zeer dankbaar;
hij had met geen enkel woord over
haar vader gesproken. Hij had ge
toond niet zoo te zijn als de meeste
Engelschen, met wie zij in verschil
lende deelen van Europa kennis ge
maakt had, n.l door koele achter
docht te laten blijken met betrekking
tot haar vader.
Zij had opgemerkt, dat Engel
schen, die het Vasteland bezoeken,
onveranderlijk achterdochtig zijn te
genover Engelschen. die voortdurend
op 't Vasteland verblijf houden.
Als men van haar hoorde, dat haar
vader een Ier was en La Roache heet
te, dan maakte men daaruit op, dat
hij een avonturier was en zijn vrouw
en dochter daaraan dapper meede
den. Daardoor had haar moeder noch
zijzelf veel vrienden gekregen op 't
Vasteland en het allerminst onder
Engelsche moeders met opgroeiende
dochter. Deze waren koeler nog dan
de anderen.
Zoo nu en dan had Claire zich ver
beeld. dat zij vriendschap zou sluiten
met een meisje van haar leeftijd,
maar dan kwam de verkillende in
vloed van de moeder tusschenbeiden
om dat te beletten.
Daardoor voelde zij zich zeer bitter
gestemd tegenover de Engelsche moe
der maar haar eigen moeder die
ook een Engelsche was, lachte slechts
en zei
Lief kind, het is eigenlijk be
lachelijk, dat ik 't je moet vertellen,
maar je bent bijzonder mooi.
Toen lachte Claire en zei in 't
Fransch met een bevallige handbewe
ging:
Mevrouw, ik ben uw dochterer
echter bijvoegend, maar ons gesprek
dwaalt heelemaal af.
Neen volstrekt niet, zei haar
moeder toen. Een moeder met een
mooie dochter is een voortdurende be
dreiging voor de moeder met een
dochter, die minder mooi is. Een
mooi meisje is geen gevaarlijk wezen
voor een meisje, dat leelijk is. maar
alleen voor het meisje, dat minder
mooi is.
Dat had Claire La Roache meerma
len ondervonden gedurende de twee
jaren, die op den dood van haar va
der volgden en niet alleen van den
kant der moeders, maar ook wel van.
dien der vaders.
En nu in Ierland scheen alles an
ders hier ontmoette zij niet anders
dan vriendelijke menschen, die haar
niet ondervroegen of achterdochtig
aankeken.
Zou het daarin zitten, dat de Ieren
zelf zoo avontuurlijk zijn aangelegd,
dat zij andere avonturiers in hun ge
zelschapskringen opnemen? Zij had
zich eigenlijk nooit geschaamd over
bet, feit. dat haar vader neiging had
gevoeld rond te zwerven, zelfs niet
wanneer men te weten kwam. dat hij
Ridder van het Legioen van er was-
geweest, vóór dat hij den Franschen
dienst had verlaten voor den Oosten-
rijkschen en op zijn beurt dien weer
voor den Bulgaarschen. Zij had hem
nooit lager of hooger in rang gekend
dan als kolonel, maar men had haar
verteld, dat alleen in de Vereenigde
Staten dezen titel geldt als een bewijs
van persoonlijke verdiensteen daar
om had zij gedacht, dat hij zich op
het Vasteland daarop niet kon laten
voorstaan.
Zooals ik reeds zei, had zij zich
nooit bepaald geschaamd ov,er zijn
carrière van avonturier, integendeel,
als zij er zoo nu en dan over dacht,
dat zij een afstammeling was vaneen
oud ras van helden, dan trilde er in
haar een gevoel van trots op hetgeen
haar vader deed.
In Bulgarije huwde haar vader met
Miss Villiers - Staunton, die als mooie,
arme wees alle eigenschappen bezat,
die den avonturier La Roache aan
trokken. Een maand na de kennisma
king had het huwelijk plaats, dat zeer
gelukkig was. hetgeen niet verrpind er-
de. toen zij zes maanden na hun hu
welijk bet bericht kregen uit Enge
land. dat het testament van haarva
der haar een jaarlijksche rente ver
schafte van 6000 gulden.
(Wordt vervolgd.)
