de groote meubels der nieuwe bewo
ners.
Schoongemaakt, kan er dikwijls eerst
worden kamersgewijs, wanneer men
goed en wel met pak en zak in de
nieuwe woning is aangeland. Gedu
rende de verhuisdagen komt het por
tiersechtpaar bijna oogen te kort. Zij
zijn weliswaar niet nieuwsgierig,
maar zorgen toch toevallig juist in de
vestibule of aan de voordeur te zijn,
wanneer de wagen met den inboedel
van de nieuwe bewoners voor 't huis
stil houdt. Met kennersblikken wordt
de inhoud, welke deels op het trot
toir neergezet, deels onmiddellijk aan
draagriemen naar boven wordt ge
transporteerd, door het echtpaar ge
ïnspecteerd, dat eventueele fooien en
verval naar den inboedel taxeert.
Is het huisraad „popelig" (armoe
dig), komen er veel ongerechtigheden,
gehavende meubels, ingedeukte so
fa's, verschoten overtrekken uit den
wagen te voorschijn, onbarmhartig
blootgesteld op het trottoir aan het
niets ontziende vroolijke zonlicht, dan
heeft het portiersechtpaar al dadelijk
een minachtende afkeer voor het nieu
we gezin, waaraan niet veel te ver
dienen zal zijn. En eer de dag ten
einde is. heeft de niet „nieuwsgieri
ge", maar steeds muffelende en spio-
neerende, intrigeerende en op fooien
loerende portiersvrouw het geheele
huis volkomen over de argelooze nieu
welingen ingelicht.
De kwaadsprekende portiersvrouw
is dikwijls de booze geest in eenBer-
lijnsch huis. Standjes met den huis
heer, die veel beloofd heeft, maar zijn
woord niet gestand doet, wanneer de
huurders een zijner woningen hebben
betrokken, en voortdurende kwesties
met lastige „Portiersleute" zijn oor
zaak, dat de Berlijnsche nomaden
dikwijls al na een half jaar hun „ten
ten" alweer opbreken en verder trek
ken, naar het Westen, naar de aller
nieuwste nog naar kalk en verf rie
kende huizen, met de „hoch moderne,
hoch herrschaftliche" „vorstelijk in
gerichte" woningen.
Binnenland
WEER EEN MISLUKTE VOOR
STELLING.
Het „Rott. Nbld." schrijft
Gisteravond was het Algemeen Ver
kooplokaal te Rotterdam het tooneel
van wanorde en rumoer, veroorzaakt
door een al te grooten toevoer van
menschen, die geen plaats konden
vinden.
De „Vereenigde Rotterdamsche Too-
neelisten" zouden een uitvoering ge
ven, waarbij de opbrengst van den
verkoop der programma's zou worden
bestemd ten behoeve van het in nood
verkeerend gezin van den bootwer
ker K. Hoogewerf. wonende Atjeh-
Opgevöerd werd het volksdrama
„Johanna "Werner, de dochter uit het
volk, of de geheimen van een vor
stenhuis", bewerkt naar den volks
roman van dien naam door den heer
T. Bennos.
Om zeven .uur werden de deuren
geopend en het volk stroomde letter
lijk de zaal binnen. In 5 a 6 minuten
tijd waren de looppaden, welke altijd
met de grootste stiptheid worden
opengehouden met het oog op de vei
ligheid, geheel versperd en met stoe
len en tafels bezet.
De zaal was verhuurd voor 900 a
1000 personen, doch het oogenhlik
was gekomen, dat er ruim 1400 aan
wezig waren. Het rumoer werd ont
zettend en vreeselijk. Een groote
wanordelijkheid dreigde. Achter in
de zaal, waar de contröle was, vloek
te en raasde een menigte, die het
entreegeld wilde terug hebben.. Want
er waren meer plaatskaarten ver
kocht dan er plaatsen waren.
Een snijdend gegier, fluiten, ge
zang, hulpgeroep van vrouwen, het
slaan met tafels en stoelen waren de
geluiden, welke als eün orkaan op
stegen uit de veelhoofdige menigte.
Men liep met stoelen tot vooraan bij
het tooneel.
Stoelen werden op tafels gezet en
daarop namen dikwijls meer perso
nen plaats dan de gemaakte stellage
kon dragen. Onder gegil van vrou
wen en gehuil van kinderen tuimelde
hier en daar dan zoo'n „tribune" in
elkaar, onder daverend gelach dei-
omstanders. Op de houten stellage
aan den ingang zat een tiental jon
gelieden, hoog verheven boven het
rumoer en geschreeuw en zong het
hoogste lied uit.
Daar ging de bel voor het eerste
■bedrijf. Het was het sein van nog
groot er wanorde. Alls wat klauteren
kon, was in een minimum van tijd
op tafels en stoelen. Het scherm rees
onder rumoer en gezang en herrie.
De artisten schenen een „doof-
stommenspël", een pantomime te spe
len, want alleen zag men de gebaren.
Geschreeuw van „harder", „vooruit"
klonk onophoudelijk.
Intusschen waren eenige personen
in de kleedkamer naast het tooneel
gekomen. Ze ei.sch.ten onder luid pro
testgeroep hun entreegelden. De ar
tisten, gekleed in hun costuums, ston
den hen te woord. De oogen fonkel
den kwaadaardig achter het schmink.
Nooit kregen ze het entreegeld terug,
was het antwoord. De verslaggevers
op uitnoodiging gekomen moch
ten zien, dat ze ergens een plaats
vonden.
Intusschen, het spel op de planken
kon niet doorgaan, want het geroep
en geschreeuw werd hoe langer hoe
heviger.
De pachter van het Verkooplokaal
had inmiddels zich genoodzaakt ge
zien de politie der 3de afdeeling te
waarschuwen, want de toestand bleek
onhoudbaar te worden.
Onder geschreeuw en ook applaus
zakte hel scherm, nadat het volk her
haaldelijk door een der artisten was
toegesproken „We kennen zoo niet
spelen dat gaat niet", doch zijn
stem was overstemd geworden door
het gegil en gejoel. Niet lang daar
na stond het volk zelfs op liet too
neel vóór het neergelaten scherm.
Nu kwam de politie.
Een tiental agenten en eenige re
chercheurs, onder leiding van den in
specteur van politie, den heer Van
Binsbergen, drong van twee zijden de
zaal binnen, namelijk van de zijde
van het Oost-Vestplein en uit de vei
lingzaal.
Op het zien der blinkende helmen
kalmeerde de menigte spoedig en men
verliet de stoelen en banken, even
wel niet. zonder wanorde. Hier en
daar dreigde een ruzie tusschen de
elkaar in den weg zittende menschen
uit te breken, doch door het kalme
en bezadigde optrederi der politie is
het gelukkig niet zóó ver gekomen.
De gevolgen zouden vreeselijk ge
weest zijn, wanneer de sabels hadden
moeten getrokken worden.
EXAMEN - KNOEIERIJ
Het soc.-dem. partijblad ,,De Ar
beid" te Arnhem schrijft over de kwes
tie der beweerde examen-knoeierij
aan het Doetinchemsch gymnasium
„Van vertrouwbare zijde is ons ge
zegd, dat de commissie uit den Raad
met haar onderzoek en rapport klaar
is en dat naar haar meening de be
schuldigingen, indertijd door mr. J.
J. van Gorkum tegen een drietal leer
lingen uitgebracht, voldoende bewe
zen zijn."
Of „De Arbeid" het niet mis heeft,
weten we natuurlijk niet, maar dient
te worden afgewacht.
Uit de Pers.
VALSCHE POSITIE.
De „Standaard" schrijft het navol
gende
Gelijk men weet, is de sociaal-demo
cratische partij in heel anderen zin
partij dan alle overige partijen in
het land.
Eenige sociaal-democraten hebben
namelijk een Vereeniging ge
sticht, 'en deze is als rechtspersoon
erkend. Het is nu deze Vereen i-
ging die zich noemt: De Sociaal-
Democratische Arbeiderspartij.
Het heet dus een partij, maar het
is dit niet. Het is een Vereeni
ging.
Die Vereeniging nu heeft een be
stuur, dat gelijk bij elke vereeniging,
bestuurt, de lakens uitdeelt en mees
ter van het terrein is.
In heel helt land nu heeft deze Ver
eeniging een goede 6000 leden, over
onder-afdeelingen verdeeld.
Worden nu op deze Vereenigings-
candidaten over heel het land een
30.000 stemmen uitgebracht, dan zijn
die 24.000 bijkomende stemmen niet
stemmen van leden der partij, want
leden der partij zijn uitsluitend le
den der Vereeniging.
Neen, die 24.000 zijn bijloopers, die
onder geen enkele contröle staan, en
die voor het meerendeel anarchisti
sche gevoelens zijn toegedaan, of al
leen als ontevredenen meêstemmen.
Juist hierin echter schuilt het ge
vaar voor de toekomst, gelijk er het
gevaar van 1903 in school.
Bij zulk een verhouding helpt het
niets, of het bestuur der Vereeniging
al water in zijn wijn doet en van
uiterstfin poogt af te houden.
Komt er weer een, kink in den ka
bel, dan loopt die massa weer meê
met wie het hardst schreeuwt en ka
baal maakt; en dan moet het be
stuur der „partij", alias: „Vereeni
ging", wel weer bij zwenken, omdat
het anders met zijn 6000 in den wind
blijft staan en bij de stembus er het
loodje bij inlegt.
Dat zou nog niet zoo behoeven te
zijn, indien die 6000 leden, op enkele
uitzonderingen na, arbeiders wa
ren. Die toch konden dan in hunnen
kring invloed oefenen.
Maar ook dit is niet zoo.
De eigenlijke arbeiders bleven op
een afstand staan, en de toon wordt
aangegeven door moderne predikan
ten, advocaten, leeraren van hoogere
burgerscholen, onderwijzers en enkele
dames.
EEN NIEUWE PARTIJ.
Wij lezen in het „Centrum"
„Naar wij vernemen, hebben eeni
ge heeren zich vereenigd om pogin
gen in het werk te stellen tot het vor
men eener Nationaal-Historische Par
tij, waarvan het beginsel-program
binnenkort zal worden bekend ge
maakt."
Dit bericht circuleert thans in de
bladen.
Er wordt bijgevoegd een lijstje van
ruim een dozijn heeren, van wie deze
poging tot oprichting aanvankelijk"
uitgaat.
Naar het oordeel dezer heeren zijn
er dus nog geen partijen genoeg in
Nederland.
Er is reeds een „christelijk-histori-
sche" groep en er wordt reeds ge
ijverd voor de „christelijk-nationale"
beginselen.
Nu moet er echter nog een „natio-
naal-historische" partij bij komen.
Wat zij, die de poging tot oprich
ting doen, hiermee eigenlijk bedoe
len, is voorhands niet duidelijk.
Misschien streven zij naar het
stichten der „midden-partij", waar
van de heeren Bronsveld en Buyten-
dijk indertijd droomden en welke, na
verschillende mislukte pogingen, een
illusie bleek te zijn.
Misschien ook willen zij meer naar
links, of meer naar rechts.
Maar wat hiervan zij. men moet
met een bijzonder optimisme bezield
zijn, om te meenen, dat te midden
van de talrijke fracties, welke ons
goede vaderland reeds telt, een nieu
we partij zoo maar in een ommezien
uit den grond kan worden gestampt.
Daartoe dunkt ons waarlijk nog iets
anders noodig dan een clubje van
twaalf of veertien heeren, zelfs al
komen zij op een goeden dag bijeen,
om het vaderland met een „beginsel
program" te verrijken.
Een vennootschap kan door eenige
heeren met goed-klïnkende namen on
getwijfeld worden opgericht. Maar de
vorming van een p ar tij stelt hooger
eischen, vooral wanneer men daarbij
niets minder dan „NationaaJ-his-
torisch" wil wezen
Rechtszaken
EEN MINDERWAARDIGE.
Dinsdag deed het Gerechtshof te
Amsterdam uitspraak in dc zaak van
den 18-jarigen kantoorbediende bij de
firma. BenderJ. W. Bock, die dooi
de Rechtbank te Amsterdam was
veroordeeld tot 1 jaar en 6 maanden
gevangenisstraf ter zake van twee
misdrijven van diefstal, twee mis
drijven van valschheid in geschriftei
en twee misdrijven van opzettelijke
gebruikmaking van het vervalschte
geschrift. Zooals men zich herinne
ren zal, werd naar beklaagde's geest
vermogens een deskundig onderzoek
gelast. Die deskundigen kwamen tot
de slotsom, dat de beklaagde niet
krankzinnig is, maar een zwakzinni
ge, een semi imbecile.
De adv.-generaal eischte bevesti
ging van het vonnis, behalve wat be
treft de opgelegde straf, die hij
wenschtc terug te brengen tot zes
maanden gevangenisstraf onder af
trek van drie maanden preventieve
hechtenis.
Het Hof, zich ook na het onderzoek
der deskundigen vereenigende met
het vonnis der Rechtbank en de gron
den, waarop dit steunt, vernietigde
dit wat betreft de beslissing over de
teruggif te der stukken van overtui
ging, maar bevestigde dit voor al het
overige met bepaling, dat drie maan
den bij de ten uitvoerlegging van het
vonnis zullen worden afgetrokken.
EEN VECHTERSBAAS.
Voor de arrondissements-rechtbank
te Maastricht stond Dinsdag terecht
H. K„ arbeider aldaar, een der hoofd
aanvoerders van de partij, die gerui-
men tijd door haar vechtpartijen
Maastricht in opspraak brengen. Hij
wordt beschuldigd N. Merx met een
mes drie wonden in den rug te heb
ben toegebracht.
Het O. M„ de schuld van beklaagde
wettig en overtuigend bewezen ach
tende, vond het raadzaam een ern
stige straf op te leggen en requireer-
de 1 jaar gevangenisstraf.
Leger en Vloot
LEGERZAKEN.
Wij lezen in de Haagsche Courant
het volgende
Sommige zaken moet men, al ge
schieden zij vlakbij, langs een groo
ten omweg te hooren krijgen.
Zoo lezen wij nu in het „Bat. Nbl.":
Verbijsterend is het verhaal van de
wijze, waarop de Geschutgieterij in
Nederland is opgedoekt.
Men was met een geschutfabrikant
overeengekomen, dat deze het geheim
van Je vervaardiging van modern
snelvuurgeschut aan de Nederland-
sche Regeering zou verkoopen, dat de
elementen tot het vervaardigen van
die vuurmonden daarbij zouden wor
den geleverd, en dat ons Gouverne
ment dan zou beginnen met zijn
eigen materieel te vervaardigen. Niet
alleen dat men hoopte, daardoor
goedkoop aan de kostbare kanonnen
te komen, maar men verzekerde zich
zoodoende ook de gelegenheid om in
tijd van oorlog van het buitenland
onafhankelijk te worden en, wanneer
we van de wereld zouden zijn afge
sneden, toch te kunnen -doorgaan met
het leger van het vereïschte geschut
te voorzien.
Zoo gezegd zoo gedaan; men schaf
te bij de firma Cockerill in België
kostbare banken aan en alles wees er
op, dat men binnenkort flink van
leer zou trekkentot plotseling de
opheffing van de Geschutgieterij aan
dezen schoonen droom een eind maak
te en we daarmede voor goed on
machtig werden om, als de nood aan
den man is, ook maar één stuk ge
schut te vervaardigen.
Hoe men op zulk een uiterst onge
schikt en ongelukkig oogenhlik, juist
toen men op weg was om tot een ge
zonden toestand te geraken, tot zulk
een wending is gekomen, is in de
oogen van deskundigen in Nederland
niet voldoende verklaard ja, laat ik
maar zeggen, is heelemaal niet ver
klaard. Aan de firma Krupp zal r.u
de levering worden gegund en ïco
zullen wij veel duurder dan anders
aan de noodige waar worden gehol
pen en b.v. bij een oorlog met
Duitschland volkomen zonder aan
vulling van geschut blijven.
Wanneer men bij Hollandsche of
ficieren, die van deze kwestie op de
hoogte zijn, om inlichtingen aanklopt
wordt men óf met ontwijkende ant
woorden óf met het optrekken van
de schouders afgescheept, terwijl
soms op verdrietige wijze wordt ge
zegd, dat men er liever niet over
spreekt.
Het zou daarom zaak zijn, dat een
der volksvertegenwoordigers, na zich
van het verloop van deze zaak be-,
hoorlijk op de hoogte te hebben ge
steld, den minister van Oorlog eens
interpelleerde en zoodoende een zaak
liet uitleggen, die thans den indruk
vestigt van allesbehalve met het
landsbelang te strooken. Van de mi
litaire leden, die in de Kamer zitting
hebben, is een zoodanig optreden te
gen den Oorlogsminister niet te ver
wachten maar er is waarschijnlijk
wel iemand te vinden, die in deze
aangelegenheid de kat de bel zou
willen en kunnen aanbinden. Want
de belangen van Nederland en Indië
zijn hier, naar het schijnt, niet be
hartigd op een manier, die aan de
belastingschuldigen bevrediging kan
schenken.
Gemengd Nieuws
LOCOMOTIEF OP HOL.
Een zonderling spoorwegongeluk
heeft in de vorige week bij Rome
plaats gehad. Een locomotief was op
hol en reed zonder geleider van Al-
bano in dolle vaart voorbij Castel-
Gandolfo en Marino en tegen een
personentrein, die uit Rome kwam.
Ooggetuigen, die de locomotief zon
der machinist als een razende voorbij
zagen vliegen, verklaren, dat hot een
spookachtig gezicht was.
Tegen 7 uur kwam een wisselwach
ter van Albano hij den stationschef
aanhollen, roepende „Er is een ma
chine ontvlucht". Do chef meende dat
de man gek was gewordenmaar
toen deze ernstig verhaalde wat er
gebeurd was. werd naar Castel-Gan-
dolfo en Marino getelefoneerd, maai-
het antwoord was „te laat, in volle
vaart voorbij gestoomd". Toen word
naai' Rome en tusschen plaatsjes ge
seind, om den trein uit Rome te waar
schuwen het antwoord van daar
was „trein reeds voorbij".
Nadat hij aankomst in Albano ma
chinist en stoker de machine hadden
verlaten, werd die door een anderen
beambte, die er niet goed mee wist
om te gaan, onder een afdak ge
bracht, en toen de man haar nu ach
teruit wilde sturen, ging ze vooruit
en de man, die er opstond, zich on
machtig voelende om haar tot stil
stand te brengen, sprong er af.
EEN ECHTSCHEIDING.
Een zeldzaam rechtsgeding is te
München thans aanhangig. Veertig
jaar geleden trad een aldaar wonend,
geleerde in het huwelijk met een
Saksische dame, en wel op Helgoland
dat toen nog tot Engeland behoorde.
Het echtpaar woonde achtereen in
verschillende steden van Duitschland,
tot de man zich in 1896 te Konstan-
tinopel vestigde en daar tot den Is
lam overging. Hij liet zijn huwelijk
naar Turksch recht ontbinden en
zond* den „scheidingsbrief" door mid
del van den Turkschen consul aan de
vrouw. Vervolgens huwde hij met
een andere vrouw en vestigde zich
met haar te München. En pas on
langs, na 18 jaar, ontving hij'n dag
vaarding van de eerste vrouw, die
beweert, dat de scheiding nietig is,
omdat deze door den Duitschen rech
ter moest zijn uitgesproken. De ge
daagde heeft echter geantwoord, dat
het Duitsche recht op zijn eerste hu
welijk niet toepasselijk was, omdat
het op Helgoland is gesloten en hij
bovendien destijds geen bepaalde na
tionaliteit had, wat daarom ook gold
van zijn eerste vrouw, als gevolg van
haar huwelijk. Vóór zijn tweede hu
welijk was hij Turksch onderdaan ge
worden, en dat gold toen ook van
zijn eerste vrouw. Hun huwelijk kon
toen volgens Turksch recht worden
ontbonden en dat is geheel in den
vorm geschied. De gedaagde voegt
nog bij zijn verwering, dat zijn eerste
vrouw gedurende 10 jaren niets van
haar verzet heeft laten hooren en pas
8 jaar geleden begonnen is geld van
hem te vragen, ofschoon zij geens
zins onbemiddeld is en nu eindelijk
na 18 jaar eerst met haar vordering
tot nietigverklaring van het tweede
huwelijk aankomt.
WIJNVERVALSCHING.
Veroordeeling wegens wijnverval-
sching op groote schaal.
Een „wijnfabrikant", Stanislaus
Waldowsky genaamd, afkomstig uit
Posen, vestigde voor eenigen tijd een
groothandel in wijnen te Weenen, in
de Heumühlgasse No. 12.
Er werd groote opslagruimte ge
huurd, personeel aangesteld, en, zoo
als gebleken is, al spoedig omvang
rijke zaken in „zelfgemaakte wijnen
gedaan. Een hotelhouder, die van
hem wijn had betrokken en zijn gas
ten langzamerhand zag verdwijnen,
omdat ze, zooals hij vernam, na het
gebruik van zijn wijn hoofdpijn kre
gen en onpasselijk werden, liet een
onderzoek inste'len door de bevoegde
autoriteiten, waarbij geconstateerd
werd, dat Waldowsky verschillende
wijnen voor een kwart gedeelte met
water versneed om ze daarna weer
met spiritus, suiker en andere ingre
diënten ,op smaak" te brengen. Al
naar gelang van den aard der ver
menging verkocht hij den vervalscli-
ten wijn als Moesel, Bordeaux Aus-
lese etc.
W. liad zich nu voor het gerecht
wegens overtreding van de wet op
levensmiddelen te verantwoorden en
gelijktijdig met hem waren zijn kler
ken en zijn gewezen keldermeester
aangeklaagd.
Waldowsky verklaarde, dat hij, om
met andere firma's te kunnen concur-
reeren, de inkoopsprijzen van zijn
wijnen, door een voor de gezondheid
onschadelijke vermenging heeft trach
ten te verminderen, een feit, waar
voor hij zich niet strafbaar achtte.
Op de opmerking van den rechter,
dat hij uit met water vermengden
Oostenrijkschen Gumpolskirclmer,
Rijnwijnen fabriceerde en daarna bot
telde, antwoordde de beklaagde ,öu+
hij de wijnen elk naar het gehaite
van wijn en toevoegingen etiketteer
de". De bedienden van Waldowsky
trachtten zich te verantwoorden Giet
de mededeeling, dat zij te kiezen had
den tusschen zijn bevelen op te vol
gen of ontslagen te worden.
Het einde was, dat Waldowsky tot
drie maanden gevangenisstraf en
1000 kronen boete werd veroordeeld.
Met het personeel liep het gelukki
ger af en werden, met het oog op den
op hen uitgeocfenden dwang zoowel
klerken als knechts ieder tot slechts
10 kronen boete veroordeeld.
NIET KONINKLIJK.
Men vraagt in Denemarken om een
wet tegen den uitvoer van kunstwer
ken, in den trant van de Italiaansche
wet Pacca. En wel schijnt koning
George van Griekenland, een Deen
sche prins, dingen gedaan te hebben
die zulk een wet noodig zouden ma
ken.
De Koning, die zijn geld zeer goed
schijnt te beleggen in huizen en on
roerend goed, in allerlei deel en van
de wereld, zelfs te New-York, kocht
23 jaar geleden het paleis der oude
Deensche familie Bernstorff voor
350.000 kronen. Voor het mooie, in de
18de eeuw gebouwde paleis met
prachtig meubilair was dat heel wei
nig. Maar Deensche kunstvrienden
meenden, dat het in de handen van
den vorst in' elk geval veilig was.
Koning George heeft zijn a«nftoop
echter zeer goed weten te gebruiken.
Hij verkocht een vleugel aan een
buurman en verhuurde verder een
deel aan een prins, een ander deel
voor het hooggerechtshof, dat door
een brand van zijn paleis was be
roofd. Maar hij hield nog een deel
over ook, en daarin was de zaal, die
de grootste kunstschatten borg
Fransche gobelins uit de eerste helft
der 18de eeuw, een schoorsteen, kro
nen, een rococo-ameublemeni enz.
Maar de gobelins en de meiibelen
zijn verdwenen het heette dat zij om
gerestaureerd te worden naar Parijs
gingen, maar door tusschenkomst
van een Londenschen antiquaar schij
nen ze aan een der Parijsche Roth
schilds te zijn verkocht. Men beweert
dat de Koning het paleis nu voor
niets heeft en nog 1| millioen kro
nen overhoudt. De schoorsteen is nog
te krijgen voor buitenlanders, totdat
de Denen een wet-Pacca zullen heb
ben gemaakt.
KLEPTOMANIE.
Een merkwaardig geval van klep
tomania heeft dezer dagen de recht
bank te Parijs bezig gehouden. We
gens diefstal had zich te verant
woorden mevrouw Deschamps, we
duwe van een professor in de rechts
wetenschappen aan de universiteit te
Besangon en zuster van een majoor
der artillerie. Zij had in het bekende
„Louvre"-magazijn verscheiden lap
pen zijde weggenomen en was daar
bij op heeterdaad betrapt. De advo
caat van mevrouw Deschamps ver
klaarde voor de rechtbank, dat zijn
cliënte onder den invloed van een
onweerstaanbaren aandrang gehan
deld had. Zoodra zij 't eigenaardige
ritselen van zijden stoffen hoorde,
moest zij zich deze toeëigenen. Een
jaar geleden werd zij reeds voor een
dergelijk misdrijf tot 6 maanden ver
oordeeld. De rechtbank besloot de
beklaagde ter observatie naar een ge
sticht te sturen.
EEN ZONDERLINGE
BRUIDSNACHT.
Kooplieden, die zich hij het aan
breken van den dag naar de Hallen
begaven, vonden bij de poort van Ver
sailles een vreemd paar, dat aan den
kant van den weg lag. De man was
in rok, met vest-en-coeur en naast
hem lag zijn hooge hoed, die echter
ingedeukt was. De vrouw was geheel
iu het wit gekleed met oranjebloe
sems op de borst en in het haar. Zij
lagen in eikaars armen rustig te
slapen. De politie, die er bij geroe
pen werd, wekte hen en nam hen
mee naar het bureau, waar de man
op de volgende wijze het raadsel op
loste: „Wij zijn gisteren getrouwden
hebben de bruiloft gevierd met een
diner in een restaurant. Om 12 uur
namen wij afscheid van onze gasten
en begaven ons naar onze woning in
de rue Vaugirand. Er is daar geen
portier in huis en voor de deur geko
men, bemerkte ik, dat ik mijn sleutel
vergeten had. Ik heb uit alle macht
geklopt, maar geen der buren nam de
moeite om open te doen. Daarop wil
de ik naar een hotel gaan, maar dat
weigerde mijn vrouw, zoodat wij
maar besloten een wandeling te ma
ken tot de dag zou aanbreken. Wij
werden echter moe, gingen in het
gras zitten en.,., de rest weet gij."
GOED TOEGEPAST.
De jeugdige Sipido, die een viertal
jaren geleden een moordaanslag
pleegde op den koning van Engeland
toen nog Prins van Wales heeft
zich in de gevangenis onderscheiden
door een voorbeeldig gedrag.
In de gevangenis leerde hij verschillen
de muziek-instrumenten bespelen. En
thans zal hij uit den kerker ontsla
gen worden om dienst te nemen bij
het muziek-corps van het 11e regi
ment te Hasselt in garnizoen.
REVOLUTIONAIRE AANSLAG.
Gemeld wordt, dat te Petersburg
een revolutionaire aanslag is ont
dekt, die ten doel zou hebben ge
had. ruim 500 gevangenen uit de ker
kers van de Petpir- en Paulsvesting
te bevrijden. De samenzweerders wil
den daartoe eeu slaapmiddel dier in
de soep, die 's ochtends vroeg aan de
wacht en het gevangenispersoneel
wordt verstrekt. Maar het plan lek Ie
uit en de voornaamst© deelnemers
aan het complot zijn gearresteerd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
30 cents per regel.
De Pastilles Vicfcy-Eiat
Van alle zwakke magen, goed be
kend, hebben zij geen andere pre
tentie dan de kleine ongemakken der
Spijsvertering te genezen. Hunne on
betwistbare werkdadïgheid is ver
schuldigd aan het Zout VICHY-ETAT
dat zij bevatten en waarvan zij al dc
hoofdbestanddeelen bevatten.
Men wachte zich voor de namaak
sels en eische steeds het merk
VICHY-ETAT.
EEN GELUKKIG MAN.
De mensch is iederen dag zijns le
vens aan vele ziekten blootgesteld. De
eene ziekte heeft een min of meer
kwaadaardig karakter dan de ande
re. Doch een der gevaarlijkste ziek-
teta., die het moest bekend zijn, is de
pleuris, niet alleen dat de ziekte op
zichzelf zoo gevaarlijk is, maar de
gevolgen dezer ziekte zijn het. Deze
ziekte begint met eene lusteloosheid
en vermagering en men beeft koude
rillingen. Vervolgens heeft men
koorts, steken in de zijde, de adem
haling wordt moeilijk. De borstholte
zet zich uit, het hart is verplaatst.
Zooals men dus ziet, is tot herstel
ling dezer ziekte eene degelijke be
handeling noodig.
De heer A. de Bruin, Mr. Schoen
maker te Wijngaarden, prov. Zuid-
Holland, heeft ook de pleuris gehad,
en was hiervan genezen, doch hét te
rug bekomen der krachten was niet
zoo gemakkelijk.
Slechts zeven en twintig jaren oud!
zijnde, was alle hoop tot hen-stel vol
strekt nog niet, verloren, al hoewei hij
vele geneesmiddelen tot versterking
cn tot opbeuring der krachten tever
geefs had aangewend, schepte hij nog
moed in de behandeling met de Pink-
Pillen. Hij heeft ze dan ook, zooals
hij onlangs aan onzen verslaggever
mededeelde, met succès gebruikt,
want sedert twee jaren was hij lij
d..en de geweest aan de gevolgen van
de pleuris en na vier doezen Pink-
Pillen gebruikt te hebben, was hij ge
heel en al hersteld en verricht wede
niet lust zijne dagelijksche werl
zaamheden.
Uitgeputte mannen, vermoeid don
overdreven arbeid en het nawevkei
wacht niet, neemt de Pink-Pillen, ii
U zullen herstellen en die u terston
zullen versterken. De Pink-Pillen hel
ben duizenden genezingen bewerï
stelligd. Het is logisch, dat, als zi
anderen genezen hebben, zij U oo
zullen genezen.
Prijs '1.75 de doos, /9.— per 6 doe
zen. Verkrijgbaar bij Snabilié, Steiige
27, Rotterdam, hoofddepóthouder voo
Nederland en Apotheken. Franco toe;
zending tegen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Haarlem
en Omstreken bij Wed. W. PLAAT,
ZER VAN DER HULL, Drogerijen
Jansstraat 28, Haarlem.
Uitlotingen.
BRUNSW1JKSCHE LOTEN van 1868
groot Th. 20.
127e Premientrekking op 30 Sept. 1904
Serie 1779 No. 49 M. 90000.
Serie 8991 No. 4 M. 6000.
Serie 9664 No. 1 M. 4500.
Serie 8420 No. 14 M. 2400.
Serie 1599 No.. 5, Serie 2619 No. 43
Serie 3501 No. 43, Serie 5285 No. 5, Serii
5328 No. 35, Serie 5867 No. 37, Serie 735S
No. 50, Serie 7541 No. 40, Serie 822'
No. 28, Serie 9664 No. 27, elk M. 300
Serie 1505 No. 15, Serie 4331 No. 15j
Serie 4560 No. 12, Serie 6162 No. 3
Serie 7291 No. 16, Serie 8205 No. 21
elk M. 210.
Alle overige in de op 1 Aug. 190)
getrokken Seriën begrepen nummers
elk M. 78.
Betaalbaar 31 December 1904.
FREIBURGER LOTEN van 1879,
groot fr. 10.
52e Premiëntrekking op 15 Sept. 1904,
Serie 7079 No. 15 fr. 12000. I
Serie 816 No 7, Serie 9189 No. 19 elk
fr. 500.
Serie 873 No. 7, Serie 1088 No. Ij
Serie 1297 No. 18, Serie 1559 No. 2, Serie
1598 No. 23, Serie 1654 No. 16, Serie
2203 No. 13, Serie 2211 No. 15, Serie
2826 No. 2, Serie 3178 No. 18,19, Serie
3385 No. 22, Serie 4078 No. 20, 24, Serie
4233 No. 8, 11, Serie 4889 No. 18, Serie
5542 No. 9, Serie 5833 No. 5, 8, Serie
6004 No. 5,18, Serie 6224 No. 16,17, Serie
6840 No. 9, Serie 7079 No. 2, 11,19, Serie
7103 No. 15, Serie 7698 No. 15, 22, Serie
8210 No. 8. Serie 8240 No. 16, 21, Serie1
9106 No. 3, 5, Serie 9166 No. 24, Serie
9504 No. 8, 15, Serie 10477 No. 9 elk
fr. 50.
Serie 715 No. 16, Serie 873 No. 10, 21,
Serie 1088 No. 3, Serie 1567 No. 16,
Serie 1598 No. 19. Serie 2826 No. 16,
Serie 3178 No. 5, Serie 3345 No. 14,19,
Serie 3385 No. 23, Serie 4889, No. 7,
Serie 5319 No. 20, Serie 6004 No. 1,
Serie 6306 No. 13, 15, Serie 9106 No. 12,
Serie 9166 No. 10, Serie 9221 No. 14.
Serie 9241 No. 9 elk fr. 40.
Alle overige in de op 13 Augustus
1904 getrokken Seriën begrepen num
mers elk fr. 15.
Betaalbaar 15 Januari 1905.
MILAAN LOTEN van 1866,'
SSSSi'ifróotLirësjlir" ,~3
lOöe^Trekking op^l6 September 1904.
.iil50JSeriën.vV
Serie 105 121 199 297 464 471 579
612 637 661 713 719 767 775 806 864
886 897 907 981 996 1078 1164 1177 1226
1233 1242 1369 1387 1412 1413 1453 1532
1536 1642 1742 1841 1846 1891 2036 2094
2107 2333 2338 2379 2419 2560 2601 2618
2677 2725 2755 2784 2887 2990 3059 3138
3159 3177 3197 3237 3272 3336 3345 3346
3374 3432 3525 3529 3756 3850 3899 4057
4080 4099 4166 4171 4253 4325 4329 4437
4454 446G 4523 4577 4631 4635 4647 4696
4743 4760 4796 4804 4935 5084 5100 5232
5291 5583 5611 5632 5657 5675 5689 5808
5837 5894 5912 5935 5962 6020 6022 6025
6140 6166 6242 6281 6322 6388 6440 6480
6493 6540 6546 6558 6595 6610 6708 6745
6764 6773 6802 6860 6881 6902 6910 6930
6947 6958 6971 7174 7236 7241 7301 7834
7396 7415 7457 7475 7476.
Premiën.
Serie 4796 No. 67 L. 10000.
Serie 886 No. 96 L. 1000.
Serie 6025 No. 82 L. 500.
Serie 579 No. 56, Serie 864 No. 21,
Serie 886 No. 11, Serie 3529 No. 73,
Serie 5837 No. 49 elk L. 100.
Serie 661 No. 10, Serie 1177 No. 69,
Serie 1387 No. 47, Serie 2784 No. 66,
Serie 3159 No. 73, Serie 4437 No. 8,
Serie 4466 No. 28, Serie 6764 No. 65,
elk L. 50.
Serie 471 No. 25, Serie 661 No. 54,
Serie 806 No. 65, Serie 897 No. 86,
Serie 1164 No. 29, Serie 1226 No. 21,
Serie 1242 No. 54, Serie 1369 No. 76,
Serie 1412 No, 63, Serie 1841 No. 2,
Serie 2379 No. 56, 68, Serie 24-19 No. 9,
Serie 3159 No. 52, Serie 3345 No. 7,
Serie 3756 No. 2, Serie 4743 No. 11,
Serie 5291 No. 56, Serie 5583 No. 13,
Serie 5912 No. 85, Serie 6022 No. 71,
Serie 6025 No. 17, Serie 6281 No. 6,
Serie 6480 No. 83, Serie 6540 No. 54,
Serie 6546 No. 99 elk L. 20.
Alle overige in bovenstaande Seriën
begrepen nommers elk L. 10.
Betaalbaar 15 December 1904.
FAILLISSEMENTEN.
Uitgesproken
Utrecht, 5 October. A. Stoltenkamp,
kleermaker en koopman te Drieber
gen. Rechter-commissaris mr. W. M.
A. Boers. Curator jhr. mr. K. J.
Schorer.
S. M. Stortenbeker, weduwe vanj,
van Straten, het smidsbedrijf uitge
oefend hebbende, thans zonder be
roep, wonende te Jutphaas. Rechter-
comm. mr. M. Cromrnelin. Curator
mr. P. G. H. Dop.
Opgeheven
M. van Asperen, te Naar den.
Geëindigd
P. E. de Cooker en zijne echtgenoo-
te. M. F. Pieters, te Temeuzen.
(Stct.)
