Haarlem's Dagblad
NIEUWS^ en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Een Kwartje per plaatsing
Tivee Kwartjes te zaraen
Grootte der Adv. hoogstens zes regels
22e Jaargang. No. 6556
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1904 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
per drie maanden: illlL ^an regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen m den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der vfëswl&ï 6 D- *u u
gemeente)„1.30 Ï1 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland 1.65 iL Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers SSIM W-MHflSftl/.SfiPLRedactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37>2 t/M
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. <6^ Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31 his Faubourg Montmartre.
plaatst dagelijks Advertentiën van
(geen WirJzd-Annonces) voor
DRIEMAALmits binnen een Week, voor
Betaling d Contant
Het Geïllustreerd
Zondagsblad
dat deze week verschijnt, bevat
weder prachtige foto's, o.a. het
overbrengen van President Kru-
ger's lijk aan boord van de „Ba
tavier IV", van de komst van het
lijk te Rotterdam, van het vertrek
van 't stoomschip enz. Daardoor
is dit nummer er een van bijzon
dere waarde, welke nog wordt
verhoogd door talrijke foto's waar
onder zeer interessante van het
Oorlogsterrein en vele wetens
waardige afbeeldingen van her
en der.
Men teekene in op het Geïllus
treerd Zondagsblad, tegen den
zeer geringen prijs, bij den uit
gever van deze courant.
En het is hard voor een man, die
zulk een eervolle en schitterende loop
baan achter zich heeft, dat hij zoo
groote moeilijkheden te bestrijden,
zoo zware verantwoordelijkheid te
dragen heeft op den leeftijd, dat hij
alle recht had om te verwachten een
welverdiende rust te mogen genie
ten.
Binnenland
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins denken na terugkomst uit Dob
bin nog ongeveer een maand op het
Loo te verblijven alvorens den win
ter in de Residentie te komen door
brengen.
Dr.
OORLOGSVARIA
EEN OORDEEL OVER
KOEROPATKIN.
Dr. Sven Hedin, de beroemde
Zweedsche reiziger, heeft in de „Ti
mes" een uitvoerige karakterbeschrij
ving gegeven van generaal Koeropat-
kin, dien hij dikwijls in Europa en in
Azië ontmoet heeft.
Het was als hoofd van den staf van
den beroemden Skobeleff dat Koero-
patkin de kunst van oorlogsvoeren
leerde, zegt Sven Hedin. En toch,
hoe weinig lijkt hij op Skobeleff I
Deze hield van oorlog als oorlog, en
evenals de Japanners doen, verwel
komde hij het signaal om aan te val
len als een uitnoodiging tot een
feest
Skobeleff hield er van, gezeten op
lijn witte paard, in zijn witte uni
form. schitterende van brillanten en
eerekruizen, langs het front zijner
troepen te galoppeeren met de meest
sublieme minachting voor den regen
van kogels om hem heen.
Doch generaal Koeropatkin is een
ander man. Hij beschouwt oorlog uit
sluitend van do ernstige zijde, als
een onvermijdelijk kwaad, als een
kunst, welke vlijtig en degelijk be
studeerd moet worden en waarin
niets aan de kans of de geestdrift van
het oogenblik overgelaten mag wor
den.
Toch evenaart hij in populariteit
bij het leger zijn vorigen chef, maar
terwijl Skobeleff reeds enkel doorzijn
tegenwoordigheid een electrische
macht uitoefende om zijne manschap
pen te bezielen en hun geestdrift op
te wekken, vervult Koeropatkin zijne
troepen met een gevoel van onver
stoorbare kalmte en van rustig ver
trouwen. Zij zien tot hem op als tot
een vader en weten dat hij dezelfde
belangstelling in ieder van zijn man
schappen stelt, welke hij in zijn eigen
zoon zou hebben.
Hoewel Koeropatkin een millionair is
is hij te fier en te eenvoudig van aard
om zijn geld alleen voor zijn eigen
genoegens of gemak te gebruiken.
Hij heeft zich rusteloos gekant te
gen alle uiterlijk vertoon, tegen cere-
moniën en geldverkwistingen zelfs
i toen hij 't toppunt van eer en macht
j bereikt had, heeft hij getracht den
eenvoud van den soldaat te handha-
ven. Het scheen hem steeds een eer-
ste plicht te zijn voor een opperbevel- j
hebber, door zijn gedrag en levens-
wijze tot voorbeeld te strekken aan
de manschappen, voor welke hij ver-
antwoordelijk is. En zelfs nu, dat
j Rusland's toekomst hem is toever-
I trouwd, nu hij 's lands legers door
i een storm van kogels en granaten
voert, en zijn naam dagelijks over
I de geheele wereld in duizenden mon-
den is en het opschrift vormt boven
kolommen in alle dagbladen der we-1
reld, zelfs nu onderscheidt hij zich
door denzelfden eenvoud, hetzelfde
zelfbedwang
Daarbij is hij een vriendelijke en
aantrekkelijke persoonlijkheid en
uitermate kalm van aard, zelfs in
de meest kritieke oogenblikken, het-
geen hem nu op het oorlogsveld goed
van pas komt.
I Hij geniet het vertrouwen van alle
Russen, van den Czaar af tot den
eenvoudigsten soldaat toe. Hij is eer
lijk en handelt naar zijn geweten,
j Bovendien is Koeropatkin een
waarlijk oprecht en overtuigd gods-
dienstig man in de beste beteekenis
van het woord, terwijl hij in den
j oorlog in de eerste plaats vertrouwt
op zijne manschappen en op zijn
1 eigen tactiek en strategie,
j Niemand ontkent het, dat hij de
knapste is der Russische strategisten
en legeraanvoerders.
Maar op het slagveld kan zelfs de
1 knapste generaal voor moeilijkheden
j komen te staan, die te machtig zijn
1 voor zijne plannen en berekeningen.
KUYPER OP ZIJN EENZAAM
STANDPUNT.
De heer P. M. Bots, rustend gees
telijke te Leiden, schrijft in De Resi-
rentiebode
Is het „eenzaam standpunt" waar
van minister Kuyper heeft gesproken,
en wat men humoristisch commen
tarieert als onzin en aanstellerij, in
derdaad zoo wonderlijk voor lieden,
die verstaan willen?
Ondergeteekende gelooftNeen.
Hoe luistervol, hoe verdienstelijk
en hoe voordeelig toch het bekleeden
zij van waardigheden, welke den dig
nitaris tot regeerder en bestuurder,
maar ook vaak tot berisper of opzie
ner zijner medemenschen stellen, juist
die eigene waardigheden moeten
uiteraard immers vervreemden en
eenzaam maken.
Dit gebeurt o.a. op de volgende
wijze
Primo Geen oude en trouwe vrien
den voeren, wegens den eerbied aan
het hoogst gezag verschuldigd, deu
toon der gelijkheid meer tegen over
heden. Welk verlies baart dit reeds
aan hartelijkheid en levenssteun
voor den drager des gezags
Secundo Vele lieden uit passend
eigenbelang wel genegen tot aanslui
ting bij eenig persoon, wenschen zoo
dra juist die persoon hoogste over
heid is geworden, geen baantjes-Ja
gers te schijnen, zelfs niet in parle
ment of vergaderingmen houdt zich
ook hier ietwat afzijdig en de over
heid staat weer alleen.
Tertio In plaats der gulle kamera
den van weleer, vindt de regeerings-
persoon in hun plaats gewoonlijk
rondom zich nog lieden, die wèl open
lijk willen aandringen, maar wier
aandrang juist dien overheidspersoon
niet past. Andermaal dus verplicht
isolement.
Quarto Rij de eigenlijke, hoogste
en moeilijkste ambtsbezigheden, vindt
een overheid duizend bovenste-beste
stuurlui aan den wal. Roept of wenkt
hij er echter één aan boord te komen,
dan bedanken de meesten voorde
verantwoordelijkheid. Deze, vooral
ook de publieke verantwoordelijkheid
laat men den dignitaris, of wel deze
moet zich laten afzetten.
Quinto Er zijn een menigte dagen,
waarop de dignitaris ambtsfunctiën
te doen heeft, welke hoegenaamd
geen remplaceering toelaten. Meent
men, dat het geen eenzaam gevoel
geeft, te weten„hemel, als ik op
dezen of dien dag eens ziek ware,
wat verwarring en stagnatie zoude
zulks geven; niemand kan mij ver
vangen
Sexto Schier heel het familieleven
gaat „bij hoogste overheden" onder
in hun ambtsstudie.
Fine Finali, geëerde redactie, koes-
EEN STRAATTOONEELTJE. tertje dien ochtend minder opgewekt
Het „Nieuwsbl. van het Noorden
Droef, wanhopig schreiend, stond de Schevemngsche Boschjes achter
vanmiddag in 'tportiek van 't post-Be Bataa' be™nd zaS me™-. M-, dle
kantoor te Groningen een meisje. kaar 'kfnda haai' vertrouwelijk pra-
klein, nietig kind, trots haar negen- ten met een aJs heer gekleed persoon
ter Tk dr&TMirZSSlSp* {j0epWd».^peSni«"oo'f S- StX&Sfmt
plaatsing dezer regelen in uw veelge- voorhoofd. Het was een van die onge 1 v?el J°nger dan mevr. de wed. k.,
lezen courant de zaak van het een- lukkige kinderen, die een zorgzame, die 35 jaar is.
zaam standpunt wat algemeener be- liefderijke moederhand missen, hoe-Uit discretie vervolgde mevr. m.
wel zij toch nog wel kunnen bogen haar weg. maar tien passen verder
Toen de verslagene zich gisteren in
grijpelijk zullen maken.
I op 't bezit van de vrouw, die hun het
leven schonk. Haar „moeder" is een
DE DRANKWET IN DE PRACTIJK. hartelooze, ruwe vrouw, en is Slecht
D,..lrxT„__j !voor haar feenigst) dochtertje, en ook
Blijkens een schrijven uit Noord- ,haar broers, zeven in getal, schijnen
Brabant aan de N. Ct. is aan een handelwijze hunner moeder goed
Middelburgsche firma, de dames A. te keuren; ja, een zelfs, die nog
en R. de V., handelende in dames- en 'thuis is, helpt braaf zijn moeder mee.
kindergoederen, te Steenbergen het Het meisje, dat op een atelier werkt,
volgende overkomen: zoo goed en kwaad als haar simpele
Mfti tj ha v hezoekt met haar werkkracht dat toelaat, moet boven
Mej. H de V. bezoekt met naar dign thuis nQg werk doen &n dik
monsters Zeeland en een gedeelte van vvijls gaat zij zonder eten naar bed.
Noord-Brabant. Zij pakt dan haar j Doch om dat alles stond ze niet te
koffers in een hotel ter plaatse uit, .huilen daar in 'tportiek van 'tPost-
terwijl de dames worden uitgenoo- kantoor. Zij is nog een kind als het
digd haar keuze te komen doen. ware en gaat dus ook nog gebukt on-
Zoo was dit ook sedert jaren het was deze.
geval te Steenbergen. Doch Donder- Haar moeder had hedenmorgen een
dag, 15 October, weigerde de hotel- ..Ansicht" gekregen uit Duitschland.
houder Van R. een kamer voor het Omdat op de kaart niet voldoende
uitstallen der monsters, omdat hem port was, had men de vrouw 7 1/2 cts.
anders zijn vergunning zou worden i strafport laten betalen. De prentbrief-
nninnmon j kaart zat natuurlijk m een gesloten
i+u*i enveloppe en de nostbode had gezegd,
Mej. Do V. gmg nu naar het hotel jdat hef£8n briefkaart was,
van den heer S-, die na eenig weife- j Toen de vrouw merkte, dat de
len een kamer afstond. De dames j briefkaart een eenvoudige prentbrief-
werden gewaarschuwd en begaven kaart, was, werd ze woedend en die
zich naar het hotel. I woede keerde zich tegen haar doch-
Doch weldra kwam de hotelhouder dah M eindeloos sparen
met veel moeite ook een stuk-of-wat
omkijkende, zag zij mevr. K. ter
aarde vallen on den persoon metwien
zij de dame kort te voren zag pra
ten. ijlings wegloopen.
Hevig verschrikt ijlde mevr. m.
toen naar het politieposthuis in de
nabijheid tot het aangifte doen van
het gebeurde. Het onderzoek der po
litie beweegt zich aanvankelijk in de
richting om te weten of en welke be
trekking er tusschen de verslagene
en het nog onbekende jongmensch,
den vermoedelijken rrióordenaar, kan
hebben bestaan.
ZOU HET JUIST ZIJN?
Een Nederlandsch echtpaar, van
België komende, werd door een con
ducteur der H. IJ. S. M. te Roosen
daal met 2e-klasse-biljetten aangetrof
fen in een lste-klasse-coupé. Nadat
hij het paar had doen overstappen,
bleek hem te Dordrecht, dat hettoftli
weer in een le-klasse had plaatsge
nomen en maakte hij proces-verbaal
op.
Dit werd aan de directie opgezon
den maar deze besliste, dat aan de
zaak geen gevolg zou gegeven wor
den.
De geverbaliseerde echter, een
hoofdofficier, zond nu een klacht in
mej. De V. zeggen, dat een politie-
agent was komen aanzeggen, dat i wegens nrutaal
maatregelen genomen werden om te Zij zond het kind naar 't Postkan- onderzoek d00r ee^ inspecteur derH.
pnncfofooran nf mm Tla V linni- ho. 'tnnr firn Ha 7 1 V AAnf o; fpriicr tf> vnrflf- - -
mej. L>e zeggen, ciat een poiuie- yan die VQor meisjes 200 begeerlijke I bij de directie teeen den conducteur
agent was komen aanzeggen, dat ;ka_artjes had bijeengezameld^ brutaal ajtartïï er!Ta een
constateeren of mej. De V. haar be- jtoor om de 71/2 cents terug te vord. - jj g werd de conducteur gestraft
drijf uitoefende. Een agent werd aan ren en, mocht ze daarin niet slagen, met Lhouding van een halven dag
de voordeur geplaatst en daarna een dan ze„bevist en zeker al hare sajarjs en overplaatsing in een an-
andere aan de achterdeur toen het j7^°Sond hermcfsle daar nu te deren dienst.
n.l. bleek, dat de dames-klanten zich schreien niet weer in 't bezit van de' Hier?P. werd door den conducteur
langs die zijde naar het hotel bega- ,71/2 ct. kunnende komen en niet naar Tuf1 m
ven. huis durvende, wetende, dat dan al hem eenstemmig van alle verzuim
Mei De V wie de hotelhouder een haar kaartjes vernield zouden wor- v"3sprakmaar niettemin is de con-
iviej. ue v., wie ae iioiemouuereeii j tj mooi.- ducteur nog niet weer in zijn vroe-
,en ander meedeelde, pakte nu haar j den haar kaartjes, naai moo,cgeren dienst hersteid, zegt „het VoUc".
j koff®1"8 en verliet Steenbergen. Maar er kwam uitkomst.
J Bij onderzoek bleek, dat het be- Een naar meisjes van >t atelier, met DE ERFGOOIERS - QUAESTIE.
j stuur der Steenbergsche afdeeling het lot van dit ongelukkige kind be-Men meldt uit Hilversum dat er
van De Hanze, Vereeniging voor den kend, brachten dadelijk de drie hal- bemiddelings-voorstellen hangende
hflnrlfilrtrinvanfl a-n mirlrlanctfirtrl h an vc stuivers biieen en 11u schreiend i..acm„j t ,1 A
handeldrijvenden middenstand, den
burgemeester bewogen had om de ho
telhouders te waarschuwen dat zij,
door den handel van mej. De V. toe
te laten, hun vergunning konden ver
spelen volgens de bestaande Drank
wet. Reeds hij een vroeger geval van
dien aard te Steenbergen is gebleken
dat het dubieus is of, door handelin
gen als vorenbedoeld toe te laten, de
hotelhouder zijn vergunning in ge
vaar brengt.
Voor tusschenkomst der regeer!ng
bleken in dit geval van mej. De V.
geen termen te bestaan.
Dat f'rma's, die het slachtoffer wor
den van deze op hotelhouders uitge
oefende pressie, hierdoor aanzienlijke
schade lijden, ligt voor de hand.
INBRAAK.
Woensdagnacht is er bij den heer
van Wely, brievengaarder te Dreu-
mcl, ingebroken en alles van gelds
waarde meegenomen, ten bedrage van
500 a 600. Het rijk is voor f 100 A
{200 benadeeld en het armbestuur
van Dreumel voor ongeveer 400.
ve stuivers bijeen en
van blijdschap ging 't meisje
huis naar de Nieuwstad
zijn tusschen Stad en Lande en de
arpartij der gerechtigden tot de Ge-
meene Heiden en Weiden van Gooi-
land en dat er binnenkort een ver-
gadering van Stad en Lande van
j Gooiland te wachten is.
DE MOORD IN DE SCHEVE-
NINGSCHE BOSCHJES.
Men schrijft uit 's-Gravenhage aanONGELUKKEN
het Hbld. J
Het afgrijselijk drama in de Sche- De arbeider P. G„ te Wageningen,
veningsche Boschjes voorgevallen, dleWoensdag beestenmarkt (kennis)
geeft natuurlijk stof tot allerlei be- had d™ avonds op
sprekingen en gissingen. De volgen- ««S ":">r hu,s °P ongeveer M.
de bijzonderheden zijn omtrent de van zijn woning door de Ooster-
verslagene, sedert zij hier ter stede foomtram overreden. Hij werd naar
woonde, bekend geworden. z'ek™i™s overgebracht waar
Mevrouw de weduwe Kruseman- hl) na enkele uref, overleed. Een
Pot, aldus de naam van de overle-vrouw ?fen kinderen blijft on-
dene, woonde vroeger in Indië, waar ^erzor6fl acuter.
haar echtgenoot overleden is. Hier m.-crHi7R\nvr v\v vocfk
ter stede leefde zij van een pensioen BESCHERMING \AN OGEL».
met haar dochtertje, oud 15 jaar. ZijDezer dagen had te 's-Gravenhage
was meestal thuis en als zij uitging de najaarsvergadering plaats van het
was het om bezoeken te brengen aan hoofdbestuur der Vereeniging tot Be-
familieleden. O. a. had zij de ge- scherming van Vogels, onder leiding
woonte de brieven die zij ontving. J van haren voorzitter dr. Biittikofer.
onmiddellijk te verscheuren, maar! In de vorige vergadering was be-
met afwijking van de stellige ge-sleten, dat onderw ijzers en onder-
woonte om bij het uitgaan alle kas- wijzeressen op hunne aanvraag zou
ten af te sliiiten, waren gisteren alle der betaling van contributie lid der
sleutels op deuren, kasten en kisten vereeniging zouden kunnen worden.
gelaten. En men zegt, dat haar doch- Uit de mede deelingen der secretares-
Feu! SS f ton.
De Tocht naar
Oberammergau.
Historisch verhaal naar het
Hoogduitsch.
2)
Het waren zeer aangename maan-
den. die ik daar als landheer met
mijn lieve vrouw doorbracht, terwijl
ik mijn uiterste best deed om alles
naar behooren te besturen.
Hammer zweeg een oogenblik, en
teek peinzend voor zich.
Dat uw geluk op eene gevoelige
wijze verstoord werd, laat zich be
grijpen, zeide zijn. vriend deelne
mend maar door welke oorzaken,
die stoornis teweeg gebracht werd,
is me toch uit uw verhaal nog niet
duidelijk geworden.
En toch waren die oorzaken zoo
natuurlijk mogelijk, hernam Ham
mer. Van den beginne af was de
Verhouding tusschen ons als man en
vrouw niet de waredit, in verband
met onze eigenaardige karakters,
moest onvermijdelijk de breuk te-
Weoghrengen. Francisca was eigen-
rinnig, eenigszins een bedorven kind
je, dat als rijke erfdochter steeds
haar wil had doorgezet. Ik was daar
entegen van oordeel^ dat het met
mijn gezag gedaan zou zijn, zoo ik
hare wenschen inwilligde, wanneer
ik niet van hunne redelijkheid over
tuigd was. Juist omdat zij rijk en ik
arm was, meende ik, dat ik vooral
moest zorgen, om ook door haar als
heer des huizes te worden aange
merkt. Menigvuldige verstoringen van.
den huiselijken vrede bleven niet
achter, totdat het eindelijk tot eene
uitbarsting kwam. We hadden met
elkander afgesproken, dat we telkens
's winters in de stad zouden gaan wo
nen. Maar daar ze door mijne hard
nekkigheid meermalen verhinderd
werd om haar wil door te drijven,
begeerde ze opeens, dat we plotseling
naar de stad zouden opbreken. Het
was in den nazomer de oogst was
juist aan den gang. Hoewel ook mij
de eenzaamheid van het buitenleven
wel eenigszins drukte, mocht ik thans
toch niet vertrekken. Juist omdat het
goed niet van mij. maar van mijne
vrouw was, moest ik zorgen, dat er
niets van de opbrengst verloren ging.
Maar dat kon haar niet schelen: ze
wilde weg, en toen ik weigerde, ver
trok zo alleen. Ik heb haar sedert
dien tijd niet weergezien. Ik zou in
mijn toenmalige kwade luim tot geen
prijs hebben toegegeven ik volgde
haar. ook toen het 'winter werd. niet
naar de stad, maar bleef buiten. Wel
trachtte ze telkens mij door brieven
te bewegen tot andere gedachten te
komen, doch ik bleef er hardnekkig
op aandringen, dat ze berouwvol tot
mij zou terugkeeren. Hare betrekkin
gen brachten er veel toe bij, om haar
terug te houden en de klove tusschen
de echtgenooten nog grooter te ma
ken, totdat er eindelijk met weder-
zijdsch goedvinden eene scheiding
werd voorbereid, die weldra tot
stand kwam. Mijn huwelijksgeluk
duurde niet langer dan een jaar, en
sedert onze scheiding zijn reeds we
der twee jaren verloopen.
Hammer zweeg en dronk het laat
ste uit zijn glas langzaam op, alsof
hij daarmede de herinnering aan
dien treurigen tijd wilde wegspoelen.
Het gezicht van zijn vriend teel.en-
de een' zekere verlegenheid, toen hij
zich tot hem wendde met de woor
den
Misschien hebt ge toch wel wat
te hard gehandeld, wanneer uwe
vrouw u werkelijk liefhad, en ook
uwe neiging jegens haar onveran
derd gebleven was?
Ge behoeft me geene verwijten
te doen, viel Hammer hem in de
redeik heb mij zeiven, toen ik tot
bezinning kwam, mijn gedrag nooit
vergeven. We zouden elkander van
lieverlede zeker verstaan hebben, en
onze tegenstrijdige wenschen in
evenwicht hebben gebracht. Ik had
nooit opgehouden mijn Fransje lief
te hebben, maai- destijds meende ik
slechts, dat ik mij in eene valsche
positie begeven had. Bij mijn onaf
hankelijk karakter ergerde me elke
toespeling op haren ...rijkdom" en
wilde ik tot eiken prijs gehoorzaamd
worden.
Waarom tradt ge niet weder in
militairen dienst vroeg de vriend
na een poos.
Daar had ik geen lust meer in.
Bij de scheiding werd me eene som
van tienduizend thaler uitbetaald
ik zou die gaarne hebben geweigerd,
maar moest me eerst een nieuw mid-
del van bestaan scheppen, en daar
toe had ik het geld noodig. Wanneer
ik had kunnen vermoeden wat spoe
dig daarop volgde, zou het me eene
groote zelfvoldoening geweest zijn,
het geld niet aan te nemen. Mijn oom
stierf plotseling en liet me bijna ge
heel zijn vermogen na zoodat ik me
als een welvarend man kon beschou-
wen.
Hoe heeft uw vrouw zich in haar
lot geschikt? vroeg de vriend.
Ik hoorde niets anders van haar,
dan dat ze het bestuur over het land.
goed weer aan haar oom had opge-
gedragen, en dat ze zich naar eene
mij onbekende tante in eene verwij
derde stad had begeven. Ik zelf ging
korten tijd na de scheiding op reis.
en keerde eerst bij het begin van den
oorlog naar Duitschland terug, om
voor den tijd. dat de oorlog zou du- j
ren, mijn plicht als goed burger en
voormalig officier te vervullen.
Dat was braaf van u gehandeld,
zeide de vriend en drukte hem de
hand. i
En thans, nu we weder vrede
hebben, vervolgde Hammer verder,
denk ik me in eene mooie streek te
gaan vestigen en landbouwer te wor
den. Het reizen ben ik tamelijk moè
gewordendit zal misschien voor
langen tijd mijn laatste uitstap zijn.
Laat ik dan een goeden raad
geven ga nog eens trouwen, maar
wees dan voorzichtiger.
Ja, dat verzeker ik u, wanneer
ik het weer eens in mijn hoofd krijg
om te gaan trouwen, zal ik beter op
passen. Maar laat ons opstappen, an
ders zouden we het begin van de ope
ra missen.
De flesch werd leeg gedronken en
ze begaven zich naar het hoftheater.
Het was hun gelukt nog twee plaat
sen op den eersten rang te krijgen.
In het parket zat de ..oude heks"
met hare nicht, dezelfde, die zich aan
de navorschonde blikken van Ham
mer had zoeken te onttrekken, naast
zich. Zijn vermoeden was volkomen
juist geweest, het was zijne vroegere
vrouw.
De oogen der tante, mejuffrouw
Wollmar, gingen rusteloos rond en
monsterden de toeschouwers.
Daar zit hijriep ze opeens uit
en wees met den vinger naar eene
loge van den eersten rang.
Francisca wierp aarzelend een
haastigen blik naar boven.
Ja, ja, hij is het, zeide ze zuch
tend.
Hij ziet er maar zeer gewoon
uit. meende de tante. naUat ze hem
een tijd lang strak had zitten aan
kijken. Ge waart een dwaas kind. oip.
op zoo iemand verliefd te worden
Mejuffrouw Wollmar was gewoon
zich over alles op een zeer beslissen
der! toon uit te laten. Ze was eene
oude vrijster geworden, en wanneer
men hare leelijkheid in aanmerking
nam. behoefde men zich daarover
niet te verwonderen, terwijl ze er
bovendien met de jaren vooral niet
mooier op was geworden. Hierbij
kwam nog, dat ze zeer eigenaardige
inzichten op het punt van kleeder
dracht had ze zag er zeer ouderi
wetsch uitaan beide zijden van
haar hoofd hingen lange lokken
ze had voor de reis niet slechts haar
oude kleêren, maar ook hare oudste
valsche lokken, waarvan de kleur
zeer naar den gelen kant overhelde,
opgezocht om geen gevaar te loopen,
dat ze de nieuwe bederven of ver
liezen zou.
(Wordt vervolgd.)
