NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. 22e Jaargang. No. 6589 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen, WOENSDAG 21 DECEMBER 1904 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),1.30 Franco per post door Nederland„1.65 Afzonderlijke nummers 0.G2V< Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37^ r de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIE N: Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door Gnze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aar. 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland; Compagnie Générale de PubJicitc Ftrangcre G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31b,s Faubourg Montmartre AGENDA Woensdag 21 December. StatenzaalVergadering van -den Ge meenteraad, uur. In deze agenda worden vergaderin- sa, uitvoeringen enz. kosteloos ver meld, wanneer zij in onze kolommen zijn geadverteerd. let eerste Teylershofje. Naar aanleiding van mijn stukje Het Koldershofje" in Haarlem's Dagblad van 12 Dec. 1.1. verplichtte mij de heer Mr. A. W. Thöne door het instellen van een vernieuwd onder zoek, waaruit o.a. bleek, dat kort na het. overlijden van Pieter Teyler in 1778 door H.H. Directeuren besloten werd, de begeving van vacante plaat sen op het hofje voortaan bij toer beurt te doen geschieden dat de concierge werd uitgenoodigd, een kamer in zijn woning af te staan om een nieuwe plaats te scheppen" dat in het voorjaar van 1787 werd geloot, hoe de woningen op het nu voltooide nieuwe 'hofje verdeeld zou den wonden. Aan die loting namen negen bewoonsters van het hofje op het Klein Heiligland deel. Het bestaan van het thans niet meer geheimzin nige" eerste Teyler's hofje is nu on- weerlegFaar bewezen. Terwijl i'k Mr. Thöne mijn hartelijken dank voor eijn welwillendheid betuig, mag ik mij verblijden, dat ten gevolge yau, mijn twijfel dit licht over een tot dus ver vrijwel onbekend© instelling van weldadigheid is opgegaan. Op de vraag: Wanneer Teyler zijn fabriek tot een hofje had ingericht, kan het antwoord nog niet gegeven worden, 't Zal ook waarschijnlijk niet gemakkelijk te vinden zijn, maar nu het vaststaat, dat er een hofje ge weest is, is 't ook van ondergeschikt belang geworden. Bij benadering is 't wel na te gaan. Toen Langendijk zijn bericht schreef, was 't nog een fabriek. Wanneer schreef hij Op zijn laatst in de eerste helft van 1756, het jaar van zijn overlijden. In 1749 was hij tot Stads-geschiedsohrijver be Boeand, hij had toen echter reeds een aantal gegevens verzameld, maar het moet na 1747 zijn geweest, want blij kens hetgeen aan zijn mededeeling omtrent het Koldershofje voorafgaat, had de hereeniging der gemeente in de Kruisstraat met die in den Blok reeds plaats gehad. (BI. 67, Verg. ook bl. 77, waar de zetfout 1727 is over 't hoofd gezien). Ik blijf nog gissen, dat de stichting van het hofje valt in denzelfden tijd, toen de kinderlooze weduwnaar zijn beschikkingen omtrent zijn nalaten schap nam, dus omstreeks 1766. De voor de hand liggende vraag: de gevel van het. hoofdgebouw conig licht zou kunnen geven omtrent den tijd der stichting, had ik met opzet laten rusten, omdat ik als leek op 't gebied van bouwkunde en stijl- kennis bezwaren wel gevoelen, maar niet oplossen kan. Ik wil haar hier svenwel even ter sprake Brengen, mij aanbevelend voor eenig antwoord van deskundigen. In de „Noord-Hollandsche Oudhe den", Kennemerland, bl. 67. las ik ..Het voormalige Teyler's hofje, thans Vrouwe en Antonies gasthuis, ver toont aan de zijde van het Klein Hei ligland een cartouche met festoenen, in den geest van pl.m. 1650". Is dit jaartal juist, dan zou het hoofdge bouw waarschijnlijk nog van het oude Koldershofje over zijn, tenzij de car touche, van elders afkomstig, later in den gevel mocht zijn geplaatst wat nog wel eens geschiedt. Of is er te denken aan een drukfout, en moeten wij lezen pl.m. 1750 In dat geval zou Teyler 't gebouwd kunnen hebben. 1 „De regentenkamer bezit nog eenige betimmering uit 3e vorige (d.i. 18de) eeuw" luidt het verder. Blijkbaar be hoefde er niet veel veranderd en bij gebouwd te worden, toen het was overgedragen, Immers, in 1786 (Bl. 12 staat abusievelijk 173Ö) werd besloten j het Vrouwe gasthuis te verplaatsen in hetzelfde jaar ontvingen Regenten het ten geschenkein het voorjaar van 1787 werd door de toen nog daar wonende vrouwen geloot, en reeds in Juni daaraanvolgende werd het door de nieuwe bewoonsters betrokken. J. CRAANDIJK. ste raming der Japansche verliezen op den hoogen heuvel is 18.000 man j Daar waren het de Japanners, die ten slotte het vernietigend element tot bondgenoot maakten. In een hunner j laatste aanvallen op dién 203 meter hoogen heuvel staken zij groote hoo- pen takkenbosschen in brand, waar- van de rook en de vlammen den.Rus-! sen in het gelaat woeien en tot den i aftocht dwongen. Tevoren hadden de Japanners ech-.' ter zulke verliezen geleden, dat zelf de veteranen van Port Arthur gruw den van het door hen aangerichte bloedbad Buitenlandsch Overzicht DE OORLOG. j De toestand op het oorlogsterrein blijft nog steeds onveranderd. I Van generaal Koeropatkin is alleen een telegram ontvangen, gedateerd 16 dezer en gericht aan den Czaar. I Daarin wordt gemeld, dat in den nacht van 14 op 15 December deRus- sen bij liet dorp Tantsjitai een mijn j hadden gelegd. Toen de Japanners op deze plaats, waar dés daags zich go- jwoonlijk een Japansche voorpost be- vindt, voorbereidingen troffen om te .kampeeren, ontplofte de mijn. Na do ontploffing droegen de Japanners acht man weg. I Als eene bittere ironie op het „Vre- de op Aarde", dat binnen enkele da- [gen alom zal weerklinken, lcomen thans de meest hartverscheurende [verhalen over gevechten voor j Port-Arthur door ooggetuigen dezer dagen te Tsji- foe aangekomen, zelf medegedeeld. Een hunner vertelde het volgende omtrent den aanval der Japanners op j de Itsoe- en Birdiforten op den 3den I van deze maand. Rondom het laatste 1 fort hadden de Russen een breed© I greppel begraven, 600 yards lang en :30 yards breed. Deze hadden zij vol; laten loopen met petroleum en daar- na bedekt met takken en sti*oo. Toen de Japanners na een langdurig bom-i bardement het Bordifort wilden be-i stormen zakten zij weg in dit kunst- j matig moeras, dat daarop door de Russen in brand gestoken werd. In do vlammenzee, die daardoor ontstond, vonden vele Japanners een jammer lijken dood en hun aanval was be slist mislukt. Den volgenden dag was- de gracht echter leeg gebrand en de Japanners naderden opnieuw, zich; dekkende achter groote houten schut-1 I' ten. Een verwoed gevecht ontstond, waarin de aanvallers ten slotte de' overhand behielden. 152 Russeix wer-i den gevangen genomen en de geheele ■positie werd door de Japanners be zet. Onder deze laatsten werd een Chineesche vlag ontdekt, welk feit tot nu toe niet is verklaard. De positie op den Bordiheuvel kost te den Japanners 10.000 man, die van het Itsop-fort, dat zij nog maar ge- deeltelijk bereikten 9000. En de laat De steile hellingen van den hoogen heuvel weiden namelijk volkomen ne- streken door de terzijde van de sterkte gelegen forten. Daarom moesten de aanvallers zon der eenige dekking de hellingen op komen, ja, zelfs zonder dat zij gele genheid vonden een schot te lossen, werden zij bij compagnieën te gelijk weggemaaid door het Russische ka nonvuur. In grooten getale keerden zij echter telkens weèr terug en en- kelen hunner slaagden er in handge- meen te raken met de Russen op den top, die slechts weinig in aantal wa- i ren, wijl de naburige forten met hun kanonnen een grooter aandeel in de verdediging der stelling konden ne- j men. Bij het gevecht van man tegen man gebruikten Russen en Japanners hun bajonetten als zwaarden en schoten zij hun geweren in elkanders gelaat af. De heuvel raakte bedekt met de lichamen der gevallenen en sommige der doodelijk gewonden zochten in de sneeuw, die in ssmoken en plekken p den heuvel lag, verlichting voor hun pijnen. Toen eindelijk een Japansche vaan del drager zijn vlag op den top had geplant, werd hij doorstoken door een veusachtigen Russischen korporaal, die met zijn tanden de vijandelijke vlag aart-'flarden scheurde tot ook hij werd neergeschoten. Vele andere Japanners namen acn-j tereenvolgens den standaard ter hand. eix de een na den andere werd dood geschoten, tot eindelijk een negende, de vlag' met de zon op den hoogen i heuvel wist te planten. Na den derden aanval der Japan ners werd tot een wapenstilstand besloten ten einde gelegenheid te ge ven tot het in veiligheid brengen van gewonden. De Russen wier verliezen 2000 man bedroegen, beweren, dat de Japanners die 12,000 dooden en ge- wonden hadden, vele hulpelooze sol- daten in hun haast gezamenlijk met de dooden in kuilen hebben gewor- pen en begraven, wijl de korte duur van den wapenstilstand. 5 uur, niet toeliet, een nauwkeurig onderzoek naar levenden of dooden in te stel len. Gedurende den wapenstilstand wa- ren de manschappen der vijandelijke troepen dikwijls met elkander in ge- sprek. Men meldt zelfs, dat zij fles- schen cognac en bier met elkander ruilden. „Gij houdt u dapper", getuigden de Japanners van de Russen. „Het is niet alleen dapperheid. Wij verstaan ook ons handwerk", moet, daarop een Russische officier geant-1 woord hebben. Nadat de positie op den Hoogen Heuvel genomen was en de Japan ners van daaruit een bombardement op de stad openden, moet in Port- Arthur groote ontsteltenis hebben ge- heerscht. Een paar maal werden hos. pitalen getroffen en de patiënten, be vreesd voor hun loven, vluchtten de straat op in hun witte hospitaalklee- deren. sommigen verminkt, anderen te zwak om te loopen. vormden zij, in doodsangst langs de huizen voort-ting af te stemmen, dan zal de zit kruipend, een vreeselijk tafereel. j ting opnieuw worden verdaagd. Op j De hospitaal-oppassers wisten hen' Januari zal de koning dan persoonlijk na veel moeite te overreden wedernaar Boedapest komen, om de Kamer terug te keer en en generaal Vonmet een troonrede te sluiten. De voov- Stössel deed onmiddellijk generaallozing van de koninklijke boodschap Nogi ervan onderrichten, dat de ko- werd door de oppositie begroet net gels van de Japansche kanonnen de een ..Leve de Grondwet!", terwijl Russische hospitalen troffen. d? regeeringspartij ..Leve de Ko- De beide opperbevelhebbers wissel- riep. De oppositie hield les den in verband met deze aangelegen- namiddags nog een bijeenkomst, len beid hoffelijke brieven, waarbij ge- «nd« .samenwerking van alle zes der neraal Nogi onder meer betoogde, dat oppositiepartijen bij de komende ver door den langen dapperen tegen- Lie zing te bespreken. Het plan ne stand der Russen de afwijking der staat. m ieder dxstnet een oppositie Japansche kanonnen, voortdurend candldaat te stel.en. grooter werd zoodat de belegeraars niet meer juist, hun schoten konden richten, terwijl zij bovendien slechts een gedeelte van de stad konden over zien. De Russen hebben daarop de van DE VERKIEZINGSSTRIJD IN HONGARIJE. HET KAMERLID HLGENliOI.TZ IN DE TWEEDE KAMER. De heer Hugenholtz behandelt het inwinnen van informaties door de politie teu dienste der Holl&ndsche IJzeren Spoorwegmaatschappij. Werk lieden, die solliciteerden naar eene betrekking aan de centrale werkplaats te Haarlem, kregen bezoek van een rechercheur der politie, die hun o. a. vroeg of zij aan de werkstaking had den deelgenomen. De burgemeester door spr. deswege in den liaarlem- schen Raad geïnterpelleerd, verschool zich achter zijne bevoegdheid als hoofd der politie. Het belang der openbare orde kan deze diensten der politie voor een particulier toch niet rechtvaardigen. Spr. vraagt don Mi nister hieromtrent inlichtingen. zoo- Graaf Tisza had voor zijn vertrek naar Boedapest ook nog een confe-- Japanners van kaarten voorzien, rentie met Goloechowski. De nieuwe'. mede omtrent den grond waarop b waarop de ligging der hospitalen verkiezingen zullen den 25en of26en'' burgemeester van Haarlem zich ge was aangegeven. Januari beginnen en einde Februarirechtigd kon beschouwen het aan- Van de laatste dagen zijn nog geen zai de Kamer bijeengeroepen worden.' Plakken te weigeren voor een verga- berichten omtrent den toestand voor Graaf Tisza zal in den verkiezings-i denng, waarin behandeld zou wor- Port-Arthur aangekomen. Blijkbaar strijd persoonlijk en energiek ingrij-jden 'iet onderwerp: ..Minister Ellis wordt het bombardement er voortge- pen. en het Marinepersoneel". De Haar- zet. zonder dat er groote verandering Hij zal zich niet. zooals de vroege-' lemsche Raad heeft geweigerd hier in de posities komt. j ra Hongaarsche premiers deden, be-omtrent aan den burgemeester in- I palen tot het houden van een pro-lichtingen te vragen. De zaak is van UIT ANDERE LANDEN. gramredevoering in zijn kiesdistrict,! belang waar dezen zomer het regee- pttct awti doch hij zal een groote reis doorhit; ringsbeleid m verschillende vergade- STEMMING IN RUSLAND. geheele land ondernemen en in alle ringen aan cntiek zal worden onder- De ,.Standard"-correspondent. die districten vaneenig belang spreken, j worpen, verleden Zaterdag pessimistische be-1 j De Min. van Binnenl. Zaken ant- riohten uit Petersburg zond, blijkt pjp/p ERFENIS-PROGES IN BELGIE. j woordende, zegt dat wat de politie- goed ingelicht te zijn geweest. Ook |5ij voortzetting van het proces' aangelegenheden betreft, de ervaring de berichten van andere zijde ont- over de erfenis der Koningin, ver-1 heeft bewezen-, dat de instelling van vangen, wijzen erop, dat voorloopig volgde de advocaat Jansen Maandag-1 de burgemeesters als hoofd der poli- de reactionnaire partij in de Russi- morgen zijn pleidooi, voor de schuld- tie met bijna discretionaire macht sche regeeringskringen ver de over- eischérs van prinses Louise. een uitstekend middel is geweest- om hand heeft gekregen. Den Russischen Hij poogde aan te toonen, dat het. rust en vrede in het land te bewa- joumalisten is medegedeeld, dat huwelijkscontract, tusschen Koning! ren. De Minister wil geen woord zog- voortaan weder alle geheime circu- Leopold en Koningin Marie Hen-gen om hunne positie te bemoeilij- laires van wijlen minister Von riotte aangegaan niet de bepaling in-; ken. Wat het eerste feit betreft, door Plehwe van kracht zullen zijn en dat houdt, dat het huwelijk buiten ge-, den heer Hugenholtz aangehaald, >3 geen artikelen of toespelingen be- meenschap van goederen gesloten is. gehandeld op last der Rijkspolitie treffende een constitutioneelen re-, Men kon niet voorzien, zeide Jan-i Vvat het tweede feit betreft, indien geëringsvorm zullen worden toegela- sen o;a.. dat de eigen dochter van de burgemeester overtuigd was dat de ten. Weder is een gematigd blad der den Koning, de prinses Stephanie.aangekondigde meeting ten doel had liberale partij ..Roesskaya Pi/tivo" haar dochter en haar kleindochtertjede socialistische woeling tegen het gestraft. i zich zouden getroffen zien door eengezag en de goede orde op de vloot De minister van financiën, juist bejegening, die haar zelfs een een-te versterken en hij meende, dat dit teruggekeerd van een vergadering in voudige leyenstoelage ontneemt, en j de veiligheid van den Staat bedrelg- Psarskoje Selo. heeft een deputatie haar verplicht te leven van het for- de ^ad jdj bet rec}d, op eigen ver van de Polytechnische School ont- tum baar man ®n. van de toe- an'tWoordelijkheid krachtens zijn vangen, doch geweigerd een adres ie Sf? X? °'S l discretionaire macht daartegen op te aanvaarden .zeggende dat de bewe- t?n"Jk krijgt. Zoo worden drie ge j tred ging ten gunste van een liberalen slachten door den Koning getroffen regeeringsvorm spoedig zou worden zulke fexten verzet men zich uit j De heer Hug^nholtz repiiceerend, onderdrukt. j dit nleidooi kreeg dé beer Wie merkt op- dat bliikens den aanhef Er werd heden ook geen manifest aaai<S£t van den Konfng het van dit deel ziiner de Minister van den Czaar meer verwacht en de trachtte aSn te toonen I wel gevoelde, dat hij tegenover de algemeene opinie is, dat zoodra <n dat tmetaat vsm 8 AuCTstus l853 burgemeesters iets had goed te ma- Mandsjoerije een overwinning is be- is aan audere tractaten voor Len. We hebben vroeger wel eens an- haald het Plehwe-régime weer mal V0VSteIïjke huwelijken «-©sloten dere noten hooren kraken over die zijn kracht zal worden hersteld. .vorsieiijKe nuwenjKen gesloten. ambtenaren. Van .socialistische" woeling tegenover de marine is geen sprake? Men heeft hier te doen met een poging om recht te krijgen voor het mindere marinepersoneel. Door den burgemeester van Haarlem de hand hoven het hoofd te houden, heeft de Minister gesanctioneerd den eersten stap op een verkeerden weg, waardoor een grondwettig recht sre- schonden wordt. De Minister dupliceert. Hij heeft Stadsnieuws De regeering van CHILI 1 heeft den Engelschen gezant te New-' Ir York de verzekering gegeven, dat de e r a 11 g" feestavond strengste neutraliteit in acht geno- Stadhouder Willem III. men wordt ten opzichte van de beide Men verzoekt ons het Haarlernsch oorlogvoerende mogendheden Sche- publïek er aan te herinneren dat men pen werden dan ook met verkocht, j vóór 23 December plaatsen moet aan_ Kolonel Marchand heeft thans de- vra^en aa-n de Kroon of bij den se-; u finitief bedankt voor de candidatuur. Cretans van het comité. Zooals men gezegd, dat indien een burgemeester hem door de nationalisten te wel weet gaat de voorstelling alleen meende een vergadering te moeten PArtjs door als men op een volle zaal kan I Jegengaan, die hi] gevaarlijk achtte r-Amjs rekenen 1 7Xm Lunnen begrijpen- dat ter vervanging van den heer Syve-J hij meende zoo te moeten handelen, ton, aangeboden. Het voornemen be-' iiaariemsche heeren bezitters maar Van schending van een grond- staat nu. de zetel o. a. aan den heer van antiqüiteiten die den 5den No- n;— -««l» Frangois Coppée aan te bieden. vember zoo beleefd waren hun verza- nu TABLtïT wn iv HAvr \iini- 'er beschikking van de optre- rOESTAND IN HOM. Alt IJL- delKlerl in het Kind van Sttat.. te De Kamer is bij Kon. Besluit tot tV stellen, zijn ook thans weder bereid iierHo, "".dis "oodi«e meubelen en requisieten zal een laatste poging worden ge- ,r z waagd, om de voorloopige begrooting J J 1 staan Het tooneel be- aangenomen te krijgen. Blijft do op-.*00™ dus weer veel. positie bij haai' besluiten de begroo-1 wettig recht is geen sprake. Middelen van publiciteit waren er in Haar lem genoecr. Maar hij het aanplak ken van biljetten moet een zekere triage blijven toegelaten. Indien de burgemeesters vroeger mochten heb ben gedacht, dat de Minister urn 'er gunstig over hen dacht, zullen ze he den wel bemerkt hebben, dat zij zich hebben vergist. Feuilleton, (De Misdaad in de Familie Utt het Engelsch door HUGH CONWAY. 13) Al hadt gij eene waggonlading swijsstukken, het kan mij iretssche n, zeide hij, want daar gij zegt, dat Dim Boucher dood is, zijn al die do- imenten van onwaarde, want toeval- g weet ik, dat de man. dien gij uw ider noemt, geen zoon had. Mijnheer Bourchicr schelde. Zijne «liste houding maakte indruk op jn bezoeker. —Mijnheer Bourchier, zeide hii rustig, gij vergist u, laat ik u daar in overtuigen. Geen woord meer. mijnheer. Als uwe schurkenstreken doordrijft, men u in de gevangenis brengen, adat gij mij met valsche aanspraken ild wilt afpersen. Ga heen. Zich tot den binnentredenden be- linde wendend, zeide hij Steel, laat mijnheer uit Mijnheer, laat uw bediende vev- ïkken! en luister naar mij. Steel, wijs dezen man den uit gang, begrepen Gij zult u zelf in hét verderf storten, door mij tot uw vijand te j maken. Ga naar den sial, en neem twee, mannen mee. Gooi dien man de deur uit, als hij niet wil vertrekken. Digby overlegde bij zichzelf dat het' beter zou zijn, dadelijk te vertrek-; ken. Toen de deur achter hem geslo- i ten was. nam hij zich plechtig voor, eene bittere wraak te nemenhij liet den bediende echter zijne ontroe. j ring niet blijken, maar gaf hem een' goudstuk. voor zijne beleefdheid zeide hij. Mijnheer Bourchier had stoutmoe dig gehandeld, toen hij den jonge-1 ling zoo onwellevend had laten ver- trekken, dacht hij bij zichzelf. Wat' zou hij weten Mijnheer .Bour- chier verwonderde er zich over, hoe j zijn bezoeker wist. dat John Boucher! dood was, en George Manders ver wonderde er zich over. dat mijnheer; Bourchier met de familie-aangelegen- heden van den gestorvene hekend was. Als hij gezegd had. dat hij wist dat de zoon van John Boucher op jeugdigen leeftijd was gestorven, dan zou Manders zijne plannen opgege ven hebben, tenminste wat zijne bij zondere belangen betrof. Als Man dors getoond had, niet met het lot van zijn vader, zooals hij John Bou cher noemde, hekend te zijn, dan zou mijnheei- Bourchier niet zoo stout moedig en minachtend zijn geweest. De eerste ontmoeting tusschen die twee mannen maakte, dat zij elkaar wantrouwden, maar ongetwijfeld had mijnheer Bourchier de overwinning behaald. De schermutseling had hem goed gedaan. Hij gevoelde zich meer zeker van zichzelf dan eenige dagen gele den. Hij behoefde niet te vreezen, dat de man, die zichzelf Digby had ge doopt. hem met behulp van het ge recht zou bestrijden. De man was een indringer. de eigen woorden van John Boucher, na melijk dat hij geen zoon had, gaven dat duidelijk te kennen. Hij wenschto echter, dat hij hem had gevraagd naar de bizonderheden van den dood van John Boucher, om daaruit te kunnen opmaken, of de jongeling wist. wie de man was. dien hij had doodgeschoten. Digby Bourchier, of liever gezegd George Manders, was dus de deur uitgejaagd. Hij wierp een onderzoe kenden blik op Redhills. toen hij zich verwijderde, terwijl hij knarsetand de en wraak zwoer. Zijn eerste schur kenstreek was mislukt, zoodat een onervaren mensch daaruit zou opma ken, dat eerlijkheid altijd het. beste verdedigingsmiddel is. Hij was ech ter nog niet afgeschrikt, en had nog veel meer te verrichten. Hij moesi to weten komen, hoe John Boucher ge-1 storven was, als hij dat wist, was hij weer stérk. 2\ls hij daarin niet kon slagen, dan kon Frances hem j nog helpenzij wist waarschijnlijk i niet. waarop zij recht had. Hij moest haar van alles op de hoogte bren-1 gen of zich voor een som gelds ver- j binden, haar in onwetendheid te la ten. Het voornaamste was. dat Geor- ge Manders er voordeel van moest hebben. Hij liep voort en dacht er over na, hoe hij zou handelen. Daar i hij zijn valies te Bracklev had gela- ten, wandelde hij daarheen. Hij was j 's morgens te voet naar Redton ge-j gaan en wilde nu ook te voet terug. Om van Redton af de Steepsides te beklimmen is zeer moeilijk: toen hij dan ook het hoogste punt van den weg had bereikt, ging hij zitten en rustte wat uit. Daar hij 's nachts te Brackley zou blijven, had hij geen haast. De zon stond hoog aan den J hemel. In de onbezonnenheid der jeugd, ging hij op het vochtige gras liggen, en trok zijn hoed over zijne j oogen. Langzamerhand verwarder.' het geruisch der takken, het getjilp; der vogels en zijne eigen gedachten; zich met elkaar, en hij sluimerde >n. j Hij had misschien twintig minuten geslapen, toen men hem zacht aan-j raakte, zoodat hij wakker werd. Hij sprong op. en daarbij bemerkte hij.j dat een der einden van zijn horloge-' ketting los hing, terwijl hij een man zoo snel mogelijk zag wegrennen. Daar Manders jong was gaf hij ge hoor aan den natuurlijken aandrang en achtervolgde hem. Hoewel de dief in zijn werk gestoord, reeds ver weg was, kwam hij hem naderbij, zoodat eerstgenoemde, nadat hij een vluch- tigen blik achter zich had geworpen inzag dat hij hem op die wijze niet zou kunnen ontsnappen, en hij zich dus in het kreupelhout wierp, ho-! pende dat zijn vervolger hem daarin niet zou achternazetten. Zeer verontwaardigd over den mis lukten diefstal, volgde Manders hem. zonder aan zijne kleeding te denken. Of hij hem zou hebben ingehaald, valt zeer te betwijfelen, maar onge lukkig voor den vluchteling, raakte zijn voet ergens in verward, en hij viel voorover. Alvorens hij was opge-l staan, had Manders hem gegrepen j en zeer verheugd, dat hij zijn wraak ip iemand kon koelen, schudde hij hem heftig heen en weer. De gevallene onderging deze straf stilzwijgend, beschutte zijn hals met' zijne handen, maar verzette zich niet tegen hem. Zijn aanvaller, die buiten adem was, meende dat het nu genoeg was, en hield op. -- Sta op. zeide hij. en gaf zijn! slachtoffer voor het laatst nog een flinken stoot. Sta op, en laat mij uw gezicht zien. Het was een stevig gebouwde vent met eene bonten muts. Toen hij was gaan zitten, zeide hij Ik hoop. dat het nu gedaan is. ik zou wel eens willen weten, wat dat slaan betee- kent Manders lachte bij deze vraag. Onbeschaamde rekelom zooiets te zeggen, nadat gij mij hebt willen be stelen Sta op, en ga mee haar den magistraat. U bestelen zeide de schuldige: dat kuilt gij wel zeggen, maar niet bewijzen. Mijn. woord is even goed als liet uwe. Ik ken de wet. gij kunt mij op uw eigen getuigenis niet doen veroord eelen. Sta op, zeide Manders, ik zal het toch beproeven. Gij weet toch wel. dat het u niets helpt, en gij maakt het u voor niets moeilijk. Ik zal dan bovendien melding maken van dat afranselen. Ga nu. zeide Manders. die zich met hem wilde bezighouden, ofschoon hij niet. van plan was. hem verder te doen straffen. Wij zullen eens zien. wat mijn vriend mijnheer Bour chier er van zeggen zal. Hij noemde den naam van mijn heer Bourchier, omdat boosdoeners m het district hem vreesden. De man spitste zijne ooreiï, toen hij dien naam hoorde. Is hij uw vriend vroeg hij. 'Wordt vervolgd.4

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 1