NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
No. 6589
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
WOENSDAG 21 DECEMBER 1904
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente),1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers 0.G2V<
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37^
r de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIE N:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door Gnze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aar. 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland; Compagnie Générale de PubJicitc Ftrangcre G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31b,s Faubourg Montmartre
AGENDA
Woensdag 21 December.
StatenzaalVergadering van -den Ge
meenteraad, uur.
In deze agenda worden vergaderin-
sa, uitvoeringen enz. kosteloos ver
meld, wanneer zij in onze kolommen
zijn geadverteerd.
let eerste Teylershofje.
Naar aanleiding van mijn stukje
Het Koldershofje" in Haarlem's
Dagblad van 12 Dec. 1.1. verplichtte
mij de heer Mr. A. W. Thöne door het
instellen van een vernieuwd onder
zoek, waaruit o.a. bleek, dat kort na
het. overlijden van Pieter Teyler in
1778 door H.H. Directeuren besloten
werd, de begeving van vacante plaat
sen op het hofje voortaan bij toer
beurt te doen geschieden dat de
concierge werd uitgenoodigd, een
kamer in zijn woning af te staan
om een nieuwe plaats te scheppen"
dat in het voorjaar van 1787 werd
geloot, hoe de woningen op het nu
voltooide nieuwe 'hofje verdeeld zou
den wonden. Aan die loting namen
negen bewoonsters van het hofje op
het Klein Heiligland deel. Het bestaan
van het thans niet meer geheimzin
nige" eerste Teyler's hofje is nu on-
weerlegFaar bewezen. Terwijl i'k Mr.
Thöne mijn hartelijken dank voor
eijn welwillendheid betuig, mag ik
mij verblijden, dat ten gevolge yau,
mijn twijfel dit licht over een tot dus
ver vrijwel onbekend© instelling van
weldadigheid is opgegaan.
Op de vraag: Wanneer Teyler zijn
fabriek tot een hofje had ingericht,
kan het antwoord nog niet gegeven
worden, 't Zal ook waarschijnlijk
niet gemakkelijk te vinden zijn, maar
nu het vaststaat, dat er een hofje ge
weest is, is 't ook van ondergeschikt
belang geworden. Bij benadering is
't wel na te gaan. Toen Langendijk
zijn bericht schreef, was 't nog een
fabriek. Wanneer schreef hij Op zijn
laatst in de eerste helft van 1756, het
jaar van zijn overlijden. In 1749 was
hij tot Stads-geschiedsohrijver be
Boeand, hij had toen echter reeds een
aantal gegevens verzameld, maar het
moet na 1747 zijn geweest, want blij
kens hetgeen aan zijn mededeeling
omtrent het Koldershofje voorafgaat,
had de hereeniging der gemeente in
de Kruisstraat met die in den Blok
reeds plaats gehad. (BI. 67, Verg. ook
bl. 77, waar de zetfout 1727 is over
't hoofd gezien).
Ik blijf nog gissen, dat de stichting
van het hofje valt in denzelfden tijd,
toen de kinderlooze weduwnaar zijn
beschikkingen omtrent zijn nalaten
schap nam, dus omstreeks 1766.
De voor de hand liggende vraag:
de gevel van het. hoofdgebouw
conig licht zou kunnen geven omtrent
den tijd der stichting, had ik met
opzet laten rusten, omdat ik als leek
op 't gebied van bouwkunde en stijl-
kennis bezwaren wel gevoelen, maar
niet oplossen kan. Ik wil haar hier
svenwel even ter sprake Brengen, mij
aanbevelend voor eenig antwoord van
deskundigen.
In de „Noord-Hollandsche Oudhe
den", Kennemerland, bl. 67. las ik
..Het voormalige Teyler's hofje, thans
Vrouwe en Antonies gasthuis, ver
toont aan de zijde van het Klein Hei
ligland een cartouche met festoenen,
in den geest van pl.m. 1650". Is dit
jaartal juist, dan zou het hoofdge
bouw waarschijnlijk nog van het oude
Koldershofje over zijn, tenzij de car
touche, van elders afkomstig, later in
den gevel mocht zijn geplaatst wat
nog wel eens geschiedt. Of is er te
denken aan een drukfout, en moeten
wij lezen pl.m. 1750 In dat geval zou
Teyler 't gebouwd kunnen hebben. 1
„De regentenkamer bezit nog eenige
betimmering uit 3e vorige (d.i. 18de)
eeuw" luidt het verder. Blijkbaar be
hoefde er niet veel veranderd en bij
gebouwd te worden, toen het was
overgedragen, Immers, in 1786 (Bl. 12
staat abusievelijk 173Ö) werd besloten
j het Vrouwe gasthuis te verplaatsen
in hetzelfde jaar ontvingen Regenten
het ten geschenkein het voorjaar van
1787 werd door de toen nog daar
wonende vrouwen geloot, en reeds in
Juni daaraanvolgende werd het door
de nieuwe bewoonsters betrokken.
J. CRAANDIJK.
ste raming der Japansche verliezen
op den hoogen heuvel is 18.000 man j
Daar waren het de Japanners, die ten
slotte het vernietigend element tot
bondgenoot maakten. In een hunner j
laatste aanvallen op dién 203 meter
hoogen heuvel staken zij groote hoo-
pen takkenbosschen in brand, waar-
van de rook en de vlammen den.Rus-!
sen in het gelaat woeien en tot den i
aftocht dwongen.
Tevoren hadden de Japanners ech-.'
ter zulke verliezen geleden, dat zelf
de veteranen van Port Arthur gruw
den van het door hen
aangerichte bloedbad
Buitenlandsch Overzicht
DE OORLOG.
j De toestand op het oorlogsterrein
blijft nog steeds onveranderd.
I Van generaal Koeropatkin is alleen
een telegram ontvangen, gedateerd 16
dezer en gericht aan den Czaar.
I Daarin wordt gemeld, dat in den
nacht van 14 op 15 December deRus-
sen bij liet dorp Tantsjitai een mijn
j hadden gelegd. Toen de Japanners op
deze plaats, waar dés daags zich go-
jwoonlijk een Japansche voorpost be-
vindt, voorbereidingen troffen om te
.kampeeren, ontplofte de mijn. Na do
ontploffing droegen de Japanners acht
man weg.
I Als eene bittere ironie op het „Vre-
de op Aarde", dat binnen enkele da-
[gen alom zal weerklinken, lcomen
thans de meest hartverscheurende
[verhalen over gevechten voor
j Port-Arthur
door ooggetuigen dezer dagen te Tsji-
foe aangekomen, zelf medegedeeld.
Een hunner vertelde het volgende
omtrent den aanval der Japanners op
j de Itsoe- en Birdiforten op den 3den
I van deze maand. Rondom het laatste 1
fort hadden de Russen een breed©
I greppel begraven, 600 yards lang en
:30 yards breed. Deze hadden zij vol;
laten loopen met petroleum en daar-
na bedekt met takken en sti*oo. Toen
de Japanners na een langdurig bom-i
bardement het Bordifort wilden be-i
stormen zakten zij weg in dit kunst- j
matig moeras, dat daarop door de
Russen in brand gestoken werd. In do
vlammenzee, die daardoor ontstond,
vonden vele Japanners een jammer
lijken dood en hun aanval was be
slist mislukt. Den volgenden dag was-
de gracht echter leeg gebrand en de
Japanners naderden opnieuw, zich;
dekkende achter groote houten schut-1
I' ten. Een verwoed gevecht ontstond,
waarin de aanvallers ten slotte de'
overhand behielden. 152 Russeix wer-i
den gevangen genomen en de geheele
■positie werd door de Japanners be
zet. Onder deze laatsten werd een
Chineesche vlag ontdekt, welk feit
tot nu toe niet is verklaard.
De positie op den Bordiheuvel kost
te den Japanners 10.000 man, die van
het Itsop-fort, dat zij nog maar ge-
deeltelijk bereikten 9000. En de laat
De steile hellingen van den hoogen
heuvel weiden namelijk volkomen ne-
streken door de terzijde van de
sterkte gelegen forten.
Daarom moesten de aanvallers zon
der eenige dekking de hellingen op
komen, ja, zelfs zonder dat zij gele
genheid vonden een schot te lossen,
werden zij bij compagnieën te gelijk
weggemaaid door het Russische ka
nonvuur. In grooten getale keerden
zij echter telkens weèr terug en en-
kelen hunner slaagden er in handge-
meen te raken met de Russen op den
top, die slechts weinig in aantal wa- i
ren, wijl de naburige forten met hun
kanonnen een grooter aandeel in de
verdediging der stelling konden ne- j
men.
Bij het gevecht van man tegen man
gebruikten Russen en Japanners hun
bajonetten als zwaarden en schoten
zij hun geweren in elkanders gelaat
af. De heuvel raakte bedekt met de
lichamen der gevallenen en sommige
der doodelijk gewonden zochten in de
sneeuw, die in ssmoken en plekken p
den heuvel lag, verlichting voor hun
pijnen.
Toen eindelijk een Japansche vaan
del drager zijn vlag op den top had
geplant, werd hij doorstoken door een
veusachtigen Russischen korporaal,
die met zijn tanden de vijandelijke
vlag aart-'flarden scheurde tot ook hij
werd neergeschoten.
Vele andere Japanners namen acn-j
tereenvolgens den standaard ter hand.
eix de een na den andere werd dood
geschoten, tot eindelijk een negende,
de vlag' met de zon op den hoogen i
heuvel wist te planten.
Na den derden aanval der Japan
ners werd tot een wapenstilstand
besloten ten einde gelegenheid te ge
ven tot het in veiligheid brengen van
gewonden. De Russen wier verliezen
2000 man bedroegen, beweren, dat de
Japanners die 12,000 dooden en ge-
wonden hadden, vele hulpelooze sol-
daten in hun haast gezamenlijk met
de dooden in kuilen hebben gewor-
pen en begraven, wijl de korte duur
van den wapenstilstand. 5 uur, niet
toeliet, een nauwkeurig onderzoek
naar levenden of dooden in te stel
len.
Gedurende den wapenstilstand wa-
ren de manschappen der vijandelijke
troepen dikwijls met elkander in ge-
sprek. Men meldt zelfs, dat zij fles-
schen cognac en bier met elkander
ruilden.
„Gij houdt u dapper", getuigden
de Japanners van de Russen.
„Het is niet alleen dapperheid. Wij
verstaan ook ons handwerk", moet,
daarop een Russische officier geant-1
woord hebben.
Nadat de positie op den Hoogen
Heuvel genomen was en de Japan
ners van daaruit een bombardement
op de stad openden, moet in Port-
Arthur groote ontsteltenis hebben ge-
heerscht. Een paar maal werden hos.
pitalen getroffen en de patiënten, be
vreesd voor hun loven, vluchtten de
straat op in hun witte hospitaalklee-
deren. sommigen verminkt, anderen
te zwak om te loopen. vormden zij,
in doodsangst langs de huizen voort-ting af te stemmen, dan zal de zit
kruipend, een vreeselijk tafereel. j ting opnieuw worden verdaagd. Op j
De hospitaal-oppassers wisten hen' Januari zal de koning dan persoonlijk
na veel moeite te overreden wedernaar Boedapest komen, om de Kamer
terug te keer en en generaal Vonmet een troonrede te sluiten. De voov-
Stössel deed onmiddellijk generaallozing van de koninklijke boodschap
Nogi ervan onderrichten, dat de ko- werd door de oppositie begroet net
gels van de Japansche kanonnen de een ..Leve de Grondwet!", terwijl
Russische hospitalen troffen. d? regeeringspartij ..Leve de Ko-
De beide opperbevelhebbers wissel- riep. De oppositie hield les
den in verband met deze aangelegen- namiddags nog een bijeenkomst, len
beid hoffelijke brieven, waarbij ge- «nd« .samenwerking van alle zes der
neraal Nogi onder meer betoogde, dat oppositiepartijen bij de komende ver
door den langen dapperen tegen- Lie zing te bespreken. Het plan ne
stand der Russen de afwijking der staat. m ieder dxstnet een oppositie
Japansche kanonnen, voortdurend candldaat te stel.en.
grooter werd zoodat de belegeraars
niet meer juist, hun schoten konden
richten, terwijl zij bovendien slechts
een gedeelte van de stad konden over
zien. De Russen hebben daarop de
van
DE VERKIEZINGSSTRIJD IN
HONGARIJE.
HET KAMERLID HLGENliOI.TZ IN
DE TWEEDE KAMER.
De heer Hugenholtz behandelt het
inwinnen van informaties door de
politie teu dienste der Holl&ndsche
IJzeren Spoorwegmaatschappij. Werk
lieden, die solliciteerden naar eene
betrekking aan de centrale werkplaats
te Haarlem, kregen bezoek van een
rechercheur der politie, die hun o. a.
vroeg of zij aan de werkstaking had
den deelgenomen. De burgemeester
door spr. deswege in den liaarlem-
schen Raad geïnterpelleerd, verschool
zich achter zijne bevoegdheid als
hoofd der politie. Het belang der
openbare orde kan deze diensten der
politie voor een particulier toch niet
rechtvaardigen. Spr. vraagt don Mi
nister hieromtrent inlichtingen. zoo-
Graaf Tisza had voor zijn vertrek
naar Boedapest ook nog een confe--
Japanners van kaarten voorzien, rentie met Goloechowski. De nieuwe'. mede omtrent den grond waarop b
waarop de ligging der hospitalen verkiezingen zullen den 25en of26en'' burgemeester van Haarlem zich ge
was aangegeven. Januari beginnen en einde Februarirechtigd kon beschouwen het aan-
Van de laatste dagen zijn nog geen zai de Kamer bijeengeroepen worden.' Plakken te weigeren voor een verga-
berichten omtrent den toestand voor Graaf Tisza zal in den verkiezings-i denng, waarin behandeld zou wor-
Port-Arthur aangekomen. Blijkbaar strijd persoonlijk en energiek ingrij-jden 'iet onderwerp: ..Minister Ellis
wordt het bombardement er voortge- pen. en het Marinepersoneel". De Haar-
zet. zonder dat er groote verandering Hij zal zich niet. zooals de vroege-' lemsche Raad heeft geweigerd hier
in de posities komt. j ra Hongaarsche premiers deden, be-omtrent aan den burgemeester in-
I palen tot het houden van een pro-lichtingen te vragen. De zaak is van
UIT ANDERE LANDEN. gramredevoering in zijn kiesdistrict,! belang waar dezen zomer het regee-
pttct awti doch hij zal een groote reis doorhit; ringsbeleid m verschillende vergade-
STEMMING IN RUSLAND. geheele land ondernemen en in alle ringen aan cntiek zal worden onder-
De ,.Standard"-correspondent. die districten vaneenig belang spreken, j worpen,
verleden Zaterdag pessimistische be-1 j De Min. van Binnenl. Zaken ant-
riohten uit Petersburg zond, blijkt pjp/p ERFENIS-PROGES IN BELGIE. j woordende, zegt dat wat de politie-
goed ingelicht te zijn geweest. Ook |5ij voortzetting van het proces' aangelegenheden betreft, de ervaring
de berichten van andere zijde ont- over de erfenis der Koningin, ver-1 heeft bewezen-, dat de instelling van
vangen, wijzen erop, dat voorloopig volgde de advocaat Jansen Maandag-1 de burgemeesters als hoofd der poli-
de reactionnaire partij in de Russi- morgen zijn pleidooi, voor de schuld- tie met bijna discretionaire macht
sche regeeringskringen ver de over- eischérs van prinses Louise. een uitstekend middel is geweest- om
hand heeft gekregen. Den Russischen Hij poogde aan te toonen, dat het. rust en vrede in het land te bewa-
joumalisten is medegedeeld, dat huwelijkscontract, tusschen Koning! ren. De Minister wil geen woord zog-
voortaan weder alle geheime circu- Leopold en Koningin Marie Hen-gen om hunne positie te bemoeilij-
laires van wijlen minister Von riotte aangegaan niet de bepaling in-; ken. Wat het eerste feit betreft, door
Plehwe van kracht zullen zijn en dat houdt, dat het huwelijk buiten ge-, den heer Hugenholtz aangehaald, >3
geen artikelen of toespelingen be- meenschap van goederen gesloten is. gehandeld op last der Rijkspolitie
treffende een constitutioneelen re-, Men kon niet voorzien, zeide Jan-i Vvat het tweede feit betreft, indien
geëringsvorm zullen worden toegela- sen o;a.. dat de eigen dochter van de burgemeester overtuigd was dat de
ten. Weder is een gematigd blad der den Koning, de prinses Stephanie.aangekondigde meeting ten doel had
liberale partij ..Roesskaya Pi/tivo" haar dochter en haar kleindochtertjede socialistische woeling tegen het
gestraft. i zich zouden getroffen zien door eengezag en de goede orde op de vloot
De minister van financiën, juist bejegening, die haar zelfs een een-te versterken en hij meende, dat dit
teruggekeerd van een vergadering in voudige leyenstoelage ontneemt, en j de veiligheid van den Staat bedrelg-
Psarskoje Selo. heeft een deputatie haar verplicht te leven van het for- de ^ad jdj bet rec}d, op eigen ver
van de Polytechnische School ont- tum baar man ®n. van de toe- an'tWoordelijkheid krachtens zijn
vangen, doch geweigerd een adres ie Sf? X? °'S l discretionaire macht daartegen op te
aanvaarden .zeggende dat de bewe- t?n"Jk krijgt. Zoo worden drie ge j tred
ging ten gunste van een liberalen slachten door den Koning getroffen
regeeringsvorm spoedig zou worden zulke fexten verzet men zich uit j De heer Hug^nholtz repiiceerend,
onderdrukt. j dit nleidooi kreeg dé beer Wie merkt op- dat bliikens den aanhef
Er werd heden ook geen manifest aaai<S£t van den Konfng het van dit deel ziiner de Minister
van den Czaar meer verwacht en de trachtte aSn te toonen I wel gevoelde, dat hij tegenover de
algemeene opinie is, dat zoodra <n dat tmetaat vsm 8 AuCTstus l853 burgemeesters iets had goed te ma-
Mandsjoerije een overwinning is be- is aan audere tractaten voor Len. We hebben vroeger wel eens an-
haald het Plehwe-régime weer mal V0VSteIïjke huwelijken «-©sloten dere noten hooren kraken over die
zijn kracht zal worden hersteld. .vorsieiijKe nuwenjKen gesloten. ambtenaren. Van .socialistische"
woeling tegenover de marine is geen
sprake? Men heeft hier te doen met
een poging om recht te krijgen voor
het mindere marinepersoneel. Door
den burgemeester van Haarlem de
hand hoven het hoofd te houden,
heeft de Minister gesanctioneerd den
eersten stap op een verkeerden weg,
waardoor een grondwettig recht sre-
schonden wordt.
De Minister dupliceert. Hij heeft
Stadsnieuws
De regeering van
CHILI 1
heeft den Engelschen gezant te New-' Ir
York de verzekering gegeven, dat de e r a 11 g" feestavond
strengste neutraliteit in acht geno- Stadhouder Willem III.
men wordt ten opzichte van de beide Men verzoekt ons het Haarlernsch
oorlogvoerende mogendheden Sche- publïek er aan te herinneren dat men
pen werden dan ook met verkocht, j vóór 23 December plaatsen moet aan_
Kolonel Marchand heeft thans de- vra^en aa-n de Kroon of bij den se-; u
finitief bedankt voor de candidatuur. Cretans van het comité. Zooals men gezegd, dat indien een burgemeester
hem door de nationalisten te wel weet gaat de voorstelling alleen meende een vergadering te moeten
PArtjs door als men op een volle zaal kan I Jegengaan, die hi] gevaarlijk achtte
r-Amjs rekenen 1 7Xm Lunnen begrijpen- dat
ter vervanging van den heer Syve-J hij meende zoo te moeten handelen,
ton, aangeboden. Het voornemen be-' iiaariemsche heeren bezitters maar Van schending van een grond-
staat nu. de zetel o. a. aan den heer van antiqüiteiten die den 5den No- n;— -««l»
Frangois Coppée aan te bieden. vember zoo beleefd waren hun verza-
nu TABLtïT wn iv HAvr \iini- 'er beschikking van de optre-
rOESTAND IN HOM. Alt IJL- delKlerl in het Kind van Sttat.. te
De Kamer is bij Kon. Besluit tot tV stellen, zijn ook thans weder bereid
iierHo, "".dis "oodi«e meubelen en requisieten
zal een laatste poging worden ge- ,r z
waagd, om de voorloopige begrooting J J 1 staan Het tooneel be-
aangenomen te krijgen. Blijft do op-.*00™ dus weer veel.
positie bij haai' besluiten de begroo-1
wettig recht is geen sprake. Middelen
van publiciteit waren er in Haar
lem genoecr. Maar hij het aanplak
ken van biljetten moet een zekere
triage blijven toegelaten. Indien de
burgemeesters vroeger mochten heb
ben gedacht, dat de Minister urn 'er
gunstig over hen dacht, zullen ze he
den wel bemerkt hebben, dat zij zich
hebben vergist.
Feuilleton,
(De Misdaad in de Familie
Utt het Engelsch
door
HUGH CONWAY.
13)
Al hadt gij eene waggonlading
swijsstukken, het kan mij iretssche
n, zeide hij, want daar gij zegt, dat
Dim Boucher dood is, zijn al die do-
imenten van onwaarde, want toeval-
g weet ik, dat de man. dien gij uw
ider noemt, geen zoon had.
Mijnheer Bourchicr schelde. Zijne
«liste houding maakte indruk op
jn bezoeker.
—Mijnheer Bourchier, zeide hii
rustig, gij vergist u, laat ik u daar
in overtuigen.
Geen woord meer. mijnheer. Als
uwe schurkenstreken doordrijft,
men u in de gevangenis brengen,
adat gij mij met valsche aanspraken
ild wilt afpersen. Ga heen.
Zich tot den binnentredenden be-
linde wendend, zeide hij
Steel, laat mijnheer uit
Mijnheer, laat uw bediende vev-
ïkken! en luister naar mij.
Steel, wijs dezen man den uit
gang, begrepen
Gij zult u zelf in hét verderf
storten, door mij tot uw vijand te j
maken.
Ga naar den sial, en neem twee,
mannen mee. Gooi dien man de deur
uit, als hij niet wil vertrekken.
Digby overlegde bij zichzelf dat het'
beter zou zijn, dadelijk te vertrek-;
ken. Toen de deur achter hem geslo- i
ten was. nam hij zich plechtig voor,
eene bittere wraak te nemenhij
liet den bediende echter zijne ontroe. j
ring niet blijken, maar gaf hem een'
goudstuk. voor zijne beleefdheid
zeide hij.
Mijnheer Bourchier had stoutmoe
dig gehandeld, toen hij den jonge-1
ling zoo onwellevend had laten ver-
trekken, dacht hij bij zichzelf. Wat'
zou hij weten Mijnheer .Bour-
chier verwonderde er zich over, hoe j
zijn bezoeker wist. dat John Boucher!
dood was, en George Manders ver
wonderde er zich over. dat mijnheer;
Bourchier met de familie-aangelegen-
heden van den gestorvene hekend
was. Als hij gezegd had. dat hij wist
dat de zoon van John Boucher op
jeugdigen leeftijd was gestorven, dan
zou Manders zijne plannen opgege
ven hebben, tenminste wat zijne bij
zondere belangen betrof. Als Man
dors getoond had, niet met het lot
van zijn vader, zooals hij John Bou
cher noemde, hekend te zijn, dan zou
mijnheei- Bourchier niet zoo stout
moedig en minachtend zijn geweest.
De eerste ontmoeting tusschen die
twee mannen maakte, dat zij elkaar
wantrouwden, maar ongetwijfeld had
mijnheer Bourchier de overwinning
behaald.
De schermutseling had hem goed
gedaan. Hij gevoelde zich meer zeker
van zichzelf dan eenige dagen gele
den. Hij behoefde niet te vreezen, dat
de man, die zichzelf Digby had ge
doopt. hem met behulp van het ge
recht zou bestrijden.
De man was een indringer. de
eigen woorden van John Boucher, na
melijk dat hij geen zoon had, gaven
dat duidelijk te kennen. Hij wenschto
echter, dat hij hem had gevraagd
naar de bizonderheden van den dood
van John Boucher, om daaruit te
kunnen opmaken, of de jongeling
wist. wie de man was. dien hij had
doodgeschoten.
Digby Bourchier, of liever gezegd
George Manders, was dus de deur
uitgejaagd. Hij wierp een onderzoe
kenden blik op Redhills. toen hij zich
verwijderde, terwijl hij knarsetand
de en wraak zwoer. Zijn eerste schur
kenstreek was mislukt, zoodat een
onervaren mensch daaruit zou opma
ken, dat eerlijkheid altijd het. beste
verdedigingsmiddel is. Hij was ech
ter nog niet afgeschrikt, en had nog
veel meer te verrichten. Hij moesi to
weten komen, hoe John Boucher ge-1
storven was, als hij dat wist, was
hij weer stérk. 2\ls hij daarin niet
kon slagen, dan kon Frances hem j
nog helpenzij wist waarschijnlijk i
niet. waarop zij recht had. Hij moest
haar van alles op de hoogte bren-1
gen of zich voor een som gelds ver- j
binden, haar in onwetendheid te la
ten. Het voornaamste was. dat Geor-
ge Manders er voordeel van moest
hebben. Hij liep voort en dacht er
over na, hoe hij zou handelen. Daar i
hij zijn valies te Bracklev had gela-
ten, wandelde hij daarheen. Hij was j
's morgens te voet naar Redton ge-j
gaan en wilde nu ook te voet terug.
Om van Redton af de Steepsides te
beklimmen is zeer moeilijk: toen hij
dan ook het hoogste punt van den
weg had bereikt, ging hij zitten en
rustte wat uit. Daar hij 's nachts te
Brackley zou blijven, had hij geen
haast. De zon stond hoog aan den J
hemel. In de onbezonnenheid der
jeugd, ging hij op het vochtige gras
liggen, en trok zijn hoed over zijne j
oogen. Langzamerhand verwarder.'
het geruisch der takken, het getjilp;
der vogels en zijne eigen gedachten;
zich met elkaar, en hij sluimerde >n. j
Hij had misschien twintig minuten
geslapen, toen men hem zacht aan-j
raakte, zoodat hij wakker werd. Hij
sprong op. en daarbij bemerkte hij.j
dat een der einden van zijn horloge-'
ketting los hing, terwijl hij een man
zoo snel mogelijk zag wegrennen.
Daar Manders jong was gaf hij ge
hoor aan den natuurlijken aandrang
en achtervolgde hem. Hoewel de dief
in zijn werk gestoord, reeds ver weg
was, kwam hij hem naderbij, zoodat
eerstgenoemde, nadat hij een vluch-
tigen blik achter zich had geworpen
inzag dat hij hem op die wijze niet
zou kunnen ontsnappen, en hij zich
dus in het kreupelhout wierp, ho-!
pende dat zijn vervolger hem daarin
niet zou achternazetten.
Zeer verontwaardigd over den mis
lukten diefstal, volgde Manders hem.
zonder aan zijne kleeding te denken.
Of hij hem zou hebben ingehaald,
valt zeer te betwijfelen, maar onge
lukkig voor den vluchteling, raakte
zijn voet ergens in verward, en hij
viel voorover. Alvorens hij was opge-l
staan, had Manders hem gegrepen j
en zeer verheugd, dat hij zijn wraak
ip iemand kon koelen, schudde hij
hem heftig heen en weer.
De gevallene onderging deze straf
stilzwijgend, beschutte zijn hals met'
zijne handen, maar verzette zich niet
tegen hem. Zijn aanvaller, die buiten
adem was, meende dat het nu genoeg
was, en hield op.
-- Sta op. zeide hij. en gaf zijn!
slachtoffer voor het laatst nog een
flinken stoot. Sta op, en laat mij
uw gezicht zien.
Het was een stevig gebouwde vent
met eene bonten muts. Toen hij was
gaan zitten, zeide hij Ik hoop. dat
het nu gedaan is. ik zou wel eens
willen weten, wat dat slaan betee-
kent
Manders lachte bij deze vraag.
Onbeschaamde rekelom zooiets te
zeggen, nadat gij mij hebt willen be
stelen Sta op, en ga mee haar den
magistraat.
U bestelen zeide de schuldige:
dat kuilt gij wel zeggen, maar niet
bewijzen. Mijn. woord is even goed
als liet uwe. Ik ken de wet. gij kunt
mij op uw eigen getuigenis niet doen
veroord eelen.
Sta op, zeide Manders, ik zal
het toch beproeven. Gij weet toch
wel. dat het u niets helpt, en gij
maakt het u voor niets moeilijk. Ik
zal dan bovendien melding maken
van dat afranselen.
Ga nu. zeide Manders. die zich
met hem wilde bezighouden, ofschoon
hij niet. van plan was. hem verder
te doen straffen. Wij zullen eens
zien. wat mijn vriend mijnheer Bour
chier er van zeggen zal.
Hij noemde den naam van mijn
heer Bourchier, omdat boosdoeners m
het district hem vreesden.
De man spitste zijne ooreiï, toen hij
dien naam hoorde. Is hij uw
vriend vroeg hij.
'Wordt vervolgd.4