Haarlem's Dagblad
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Een Kwartje per plaatsing
Twee Kwartjes te zamen
Grootte der Adv. hoogstens zes regels
22e Jaargang.
No. 6597
V'èïSCïlijjik*- -j'-'I?" o;
•-
ZATERDAG 31 DECEMBER 1904 3
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland „1.65
Afzonderlijke nummers 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37%
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van l 5 reg Is 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent pér regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine adverteniiën 3 maal plaatsen voor 2 maai betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zulder Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met ujtzendering van het Arrondissement Haarlem is het uitbuitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Eirangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3l*>ls Faubourg Montmartre.
plaatst dagelijks Advertentiën van
{geen Winkel-Annonces) voor
DRIEMAALmits binnen een Week, voor
Betaling Contant
Brieven uit Berlijn
(Van onzen correspondent).
LEONCAVALLO'S NIEUWE OPERA
„DER ROLAND VON BERLIN.
I.
Berlijn, 15 December 1904.
Vlak hij den ingang van den door
Hauff en Heine ook buiten Duitsch-
land beroemd geworden Bremer
Ratskeller verheft zich op het
historische" langwerpige marktplein
der „Vrije en Hansastad Bremen" on
der de schaduw der eerwaardige,
prachtige Domkerk een zonderling
steenen gevaarte van groote afmetin
gen, dat in zijn onbeholpen, kindex*-
lijke uitvoering aan een Indisch ai-
godsbeeld zou doen denken, ware het
niet, dat bij nadere beschouwing het
tegendeel blijkt. Het plompe, meer
dan levensgroote hardsteenen beeld,
de trots der vrijheidlievende Bremer
burgers, staat daar reeds meer dan
acht eeuwen, en stelt een ridder voor
met richtzwaard en stedelijk wapen.
In de middeleeuwen, tijdens het
bloeitijdperk der machtige Hansa,
werden dergelijke Roland- (Roe
land, Rutland,) zuilen en beel
den in de meeste steden van Noord-
Duitschland aangetroffen, doorgaans
in den vorm van een ruw gebeeld-
houwden, geharnasten, manteldragen.
den man, het breede zwaard rechtop
vóór de borst houdende
Behalve in Bremen vindt men der
gelijke beelden of zuilen ook nu nog
o.a. in Brandenburg a. d. Havel, Hal
le, Nordhausen. Magdeburg. Zerbst,
Stendal. Perleberg. Müchel, Wed el
enz. Zij waren het zinnebeeld voor de
stedelijke rechten en privilegiën,
hoofdzakelijk voor de stedelijke „Ge-
richtsbarkeit", de stedelijke rechts
spraak evenals gedurende ditzelfde
tijdperk ten onzent onder het grafe
lijk regime der opvolgende Dirken,
Jannen en Willems, in de steden wel
ke prat gingen op hare voorrechten
en privilegiën door schout en sche
penen werd recht gesproken en over
leven en dood beslist,, waren cfè mach
tige burgemeesters en raadsheeren,
zich steeds i*ecruteerende uit de re
gentenfamilies, en niet uit de gilden,
tevens civiele- en strafrechters in de
rijke koopsteden der Hansa.
j Ook de beide zustersteden Cölln a.
i d. Spree (het oudste gedeelte van het
tegenwoordige Berlijn op het eiland),
I en Berlin aan gene zijde der rivier,
welke eveneens tot de Hansa behoor-
j den, bezaten eeuwen lang gemeen-
schappelijk een Rolandbeeld als zin-
i nebeeld barer stedelijke souvereini-
j reit. Het stoncl vóór 'het gemeenschap
pelijke raadhuis op den Holzmarkt
(tegenwoordig Molkenmarkt) dicht bij
I de Spree. Doch het zou niet zooals
I zijn steenen en houten collega's in
1 Breinen, Brandenburg en andere
plaatsen voor het nageslacht bewaard
i blijven.
I In plaats van eendracht, heerschte
j er in de eerste helft der vijftiende
eeuw groote spanning tusschen de
beide zustersteden aan de Spree, wel
ke steeds met elkaar overhoop lagen.
Omstreeks 1440 was liet weer eens
hommeles. Berlin verkoos niet langer
j bij te dragen in het jaargeld aan
I Henning Moller van het lakemvevers-
gilde, waartoe beide steden zich ver-
plicht hadden uit dankbaarheid voor
1 de wijze, waarop Henning's vader de
j beide steden in den slag bij den
Cr emmer Damm" was te hulp ge-
komen.
Het was een tijd van gisting en
wording. In de steden morden de gil
den over de voogdij en bevooirech-
ting der machtige burgemeesters en
raadslieden, en vonden bij hun pro
testen steun bij de ontevreden p**?r-
tersbuiten op het platteland loer
den de feudale ridders in hunne slo
ten op den reizenden koopman en
maakten de heirwegen onzeker, en
over het land, de Mark Brandenburg,
heerschten meer in naam dan met
der daad de door den Keizer met de
Mark beleende graven en keurvor
sten uit het Askonische. later uit het
Hohenzollern'sche huis.
Keurvorst Friedrich II, de tweede
uit het geslacht der Hohenzollern,
wieus vader, burggraaf Friedrich
van Neurenberg door Keizer Siegis-
I mund in 1417 plechtig met de Mark
Brandenburg beleend werd uit erken-
j telijkheid voor de krachtige hulp,
door Friedrich verleend bij de keu-
i ze in 1410 van Koning Siegi-smund
van Hongarije tot Keizer over het
j heilige „Römische Reich Deutscher
I Nation". Keurvorst Friedrich II
I gaf na den dood zijns vaders in 1440
al heel gauw blijken, dat hij zich met
geen schijnmacht zou tevreden stel
len.
De geschiedenis heeft hem den bij
naam Friedrich Eisenzahn" ook wel
„Der eiserne Friedrich' gegeven, en
niet zonder reden. Waar twee vech
ten orn een been, loopt de derde er
mee heen Partij trekkend van eren
naijver tussohen Cölln Berlin-en
het geharrewar tusschen schepenc-n
en gilden, maakte hij niet alleen aan
de zelfstandigheid dezer steden een
einde, ten teeken waarvan hij het
Rolandbeeld in de Spree liet werpen
en een „Zwing-burg" op het eiland
bouwde, (het oudste gedeelte van hei
eerwaardige Koningsslot), doch ook
de feudale machtige ridders, de
Quitzow's en consorten zouden tot
hun schrik bespeuren, dat ook zij
zich voortaan aan den wil van een
machtigen keurvorst nolens vöTens
zouden moeten onderwerpen.
De hardhandige Hohenzollern „re
geerde met kracht en beleid", zooals
de geschiedenis getuigt, en wist zijn
gebied door aankoop van Kottbus, van
de Neumark en Wernigerode (voor die
tijden aanmerkelijk uit te breiden.
In zijn pogingen om zich van Hom
meren en Stettin meester te maken,
mocht hij echter niet slagen. Uit een
kleine kern, nog niet eens ter grootte
van de tegenwoordige provincie
Brandenburg, heeft zich Briuu,en-
burg tot het latere Pruisen ontwik
keld, dat nu in de -cereeniging van
bondsstaten, Het Duitsche Rijk ge-
naamd. een besliste hegemonie voert
Meer dan éen schrijver heeft zich
met deze interessante episode uit de
Brandenburgsche geschiedenis bezig
gehouden. Evenals bij ons een Jacob j
van Lennep het graven tijdperk in i
zijn „Roos van Dekama" en „Voor-
ouders" behandeld heeft, was het in j
Pruisen 'diens tijdgenoot, Willibald
Alexis, die in tal van boeiende, lijvi-
ge ï'omans vol lolcaalkoloriet een beeld
heeft gegeven van 'het woelige tijd- j
perk, dat aan de eeuw der Hervor- j
ming voorafging
Alexis" historische romans „Der
Roland von Berlin", „Der falsche
Waldemar", „Die Hosen des Hernx
von Bredow", „Der Wéhrwölf" en
andere, waren voor "3e oudere gene-
ratie, hetgeen Frenssen's „Jörn Uhl'
en „Drci Getreuen" zijn voor het te
genwoordige. Ze werden gelezen en
herlezen en ook nu nog behoort vooral
zijn Roland" en het vervolg, ..Die
Hosen des Herrn. von Bredow" tot de
boeken, welk een beschaafd Duii-
scher moet hebben gelezen.
Zooals de titel reedis aanduidt, be
handelt Alexis in den eersten roman
de onderwerping der zustersteden
Cölln en Berlin aan den Wil Van
Friedrich Eisenzahn. Op het stramien
van dezen historischen roman heeft
Leoncavallo, de bekende Italiaan-
sche componist van „Bajazzi", „Bo- 'j
hème", „Medici", zijn nieuwe opera
„Der Roland von Berlin" op
gebouwd.
De lezer weet waarschijnlijk, dat
niet de componist de geestelijke va
der is van deze opera, doch Keizer
Wilhelm, die ongeveer tien jaar gele
den na de première van de „Medici"
aan Leoncavallo opdroeg, een opera 1
..Der Roland von Berlin" te schrij- j
ven.
Op welke wijze deze zich van die j
ondankbare taak heeft gekweten, in j
een slot-artikel.
Binnenland
29STE ALG. VERG. VAN DEN BOND
VAN NEDRL. ONDERWIJZERS
TE BREDA.
In zijn openingsrede wierp de
voorzitter, de heer F. L. Ossendorp,
een terugblik op het afgeloopen jaar,
wat dit bracht voor het onderwijs en
de onderwijzers.
Allereerst wordt dan de aandacht
gevestigd op het ingediende ontwerp
van wet „tot herziening van eenige
artikelen der wet tot regeling van het
lager onerdwijs enz." Dat ontwerp,
merkte de voorzitter op, tot wet ver-!
heven, zal zijn een forsche stap in
de richting van de zoogenaamde vrij-
making van het onderwijs. Dan kan
het doel, door dr. Kuyper aangege
ven op de feestvergadeTing van de 1
Vereeniging van Christelijke onder-
wijzers en onderwijzeressen, dat men
niet rusten mag vóór drie derden
van de kinderen der natie de chris
telijke scholen bezoekt, een heel eind
benaderd worden. En dat tot schade
van de ontwikkeling des volks, tot
schade van den vooruitgang
Tot leedwezen van het hoofdbe
stuur zijn de onderwijzers-vereen- -
gingen niet tot een gemeenschappe
lijk handelen in deze kunnen ko
nten toch vertrouw t het, dat met
niet minder kracht het volk zal op- i
gewekt worden front te maken tegen
dit ontwerp.
Wat de Bond zelf betreft valt met
blijdschap te constateeren, dat het
verlies aan leden van 't vorige jaar,
tengevolge van de Aprilbeweging,
met winst is ingehaald. De toene-
nting van het aantal leden, zeer
waarschijnlijk ook tengevolge van de
indiening der onderwijsnovelle, is
belangrijk.
Vervolgens werd in herinnering ge- j
bracht het gebeurde met de gehuw
de onderwijzeressen te Zwolle en
Veendam. Deze' werden wegens liet
moeder worden tot ontslag voorge
dragen. In de eerste gemeente werd
het voorstel daartoe niet aangeno
menin de tweede wel. Debetrokken
onderwijzeres ging in hooger beroep
doch bij Kon Besluit van 7 Dec. jl.
werd dat van Veendam goedgekeurd
en blijft mevr. BiezeUUmann, dus
ontslagen. De voorzitter ging de m-
tieven'na, door den minister van
binnen]andsche zaken aangevoerd, en
bestreed die.
Wat de zelfstandigheid, in de school
betreft, gaan wij tegenwoordig niet
vooruit, eer achteruit. Voor onze vrij
heid buiten de school hebben wij nog
altijd pal te staan.
Bij sollicitaties durft men weer
meer dan vroeger te vragen naar za
ken. waarmede men niet te maken
heeft. Zoo werden in verschillende
gemeentenZaandam, Baarn enz.
aan de sollicitanten vragen gesteld
betreffende hun geloof, hun politiek
en hun vakvereeniging.
De voorzitter besluit zijn herhaal
delijk door applaus afgebroken ope
ningsrede, met een opwekking tot
strijd voor behoud van de vrijheid
buiten de school, voor de zelfstandig,
beid in de school.
De algemeene secretaris, de heer
Th. M. Ketelaar, doet hierna eenige
korte mededeolingen. Op 1 Juni 1904
bedroeg het aantal afdeelingen 191
met een totaal ledental, voorstanders
daaronder begrepen, van 6672, Op de nieuwsgierige reizigers nemen oen
1 Januari 1905 zal vermoedelijk het vroolijk kijkje soms ook meer clan
aantal afdeelingen bedragen 200 mei een enkel kijkje) naar de blootge-'
een totaal aangeslotenen van 7004, legde overblijfselen,
alzoo een vermeerdering van 9afdee-; Het schouwspel is hartverscheurend,
lingen en 332 leden. In den loop van ©n de somber tragische natuur der
dit jaar werden nieuwe afdeelingenSpitsbergen verhoogt nog den wee-
opgericht te Warfum. Oldambt, Zuid- moddigen indruk....
wolde, Noordeveld, Wierden. Henge Huis mijn vraag: Kan de Hol
lo (G. Nieuwer-Amstel Stellendam landsche regeermg geen schip naai
en Oostelijk Flakkee Geen enkele af hooge noorden zenden -m zorg dra-
deeling werd ontbonden. pP- zeven koe,nc a»!"» of wel
Het Nederlandsch Onderwijzersge- behoorlijk begraven of indien dit op
nootschap is op de vergadering ver- <Ien <luur o°r de werking van ijs en
tcgenwoordigd door de heeren F. II. sneeuw ondoenlijk zou blijken, dat de
Klenke en H. W. J. A. Schook. deNn- ?aar Nederland teruggevoerd
tional Union of Teachers door doj^'p'1; J
heeren J. T. Boulter, van Leicester ©n ,1;^. 7i /i „L
F. W, Goldstone, van Sheffield;
de Belgische Onderwijzersbond door en zooais ti.bt(;er,-it de Veer.
don heer r arendonck van Moerbeke Muyden, .lorie Carolus
Waas, en de vereeniging Volksonde - h(.w spitsbcrg. „„daiüradi
wijs door den heer mr. Z. w, Straat- ,,(„(t01.,lt„n ,„k op historisch ge-
man. Als deze vertegenwoordigers na EnR9l^(fei, ê4n iwslii,t
door den voorzitter gecompl menteerdHnlIondF.-lipn sle.npel gedrukt Van
te zijn. voeren achtereenvolgens het;,|e i jj,, i,et Zuiden tof den
woord daarbij de besto wenschenVerl(Jgen Hoek in het Noorden, zijn
voorden verderen bloei van den benamingen Nederlandsch. al
Bond uitende. trachten ook de Engelscln-n .>i» de
165 afdeelingen zijn vertegenwoor- jongste landknarten.^elke Hollan-lsche
digd door 255 afgevaardigden. herinnering uit te wisschen en hun
In bespreking komt allereerst de namen van lateren datum in de jdaata
onderwijsnovelle. in verband met de dringen. Begon Hudson m--t clc
ingediende voorstellen betreffende ..afzettern met zich de ontdekkingen
neutraal onderwijs. |van*Barents me te eigenen
Verder worden twee moties aange- \:m d-- Spitsbergen kk--.ni Xo icr-
nomen, waarin gezegd wordt, dat de lmulsche herinneringen, kleeft Neder-
aanhangige onderwijsnovelle geen iandsche "ndernemingsgeest en \'e-
voidoende waarborgen biedt voor de fk rlandsch durven. De zeven slacht»»
deugdelijkheid van het bijzonder on- rs daar in 't Noorden getuigen nog
derwijs en afgekeurd wordt, dat in nost mortem van dien geest en 2
het ontwerp de wachtgelden niet be- zij hebben recht op onzen eerbied,
ter geregeld zijn. i
Aan het hoofdbestuur wordt opge-VEREENIGING VAN LUITENANTS.
OP 4-
schoolartsen en op de agenda van naj*t S Reitsma is te Assen een.gen
liet onderwijs-congres te Luik het "Jd geleden een debatingclub opge-
voorstel te 'plaatsen, dat het maxi- richt van luitenants, waarvan geen
mum-aantal leerlingen 30 moet bedra- hooger geplaatste officieren lid mo
gen. Ook zal het hoofdbestuur «eng0n 7i[jn
onderzoek instellen naar den duur. jhr Graafland, redacteur van de
van vacanties en schooltijden.
DE GRAVEN OR SPITSBERGEN.
Mr. W. Tholcn, voorzitter van dei
Bvusselsehen tak van het A. N. V.
j Militaire Gids, is daar als spreker op.
getreden en heeft een warm nleldoo
gehouden voor de legerorganisaties,
zooals hij deze wenschelijk acht. Dit
optraden schijnt lenigen hoogge-
lJlUBOFIbl NI II icliv iciu iioi. -i. 1
schrijft over de graven van Nederlan- Plaatsten militairen mishaagd teheb-
ders op Spitsbergen
Een van m'iS Vrienden geen Ne
derlander kwam laatst van de reis
terug, een zomerreis haar Spitsberg.
Hij verhaalde mij een treurige ge
schiedenis.
In de baai van Srneerenburg. meer
ben, ten minste wij vernemen, dat
kort na deze lezing de generaal-ma-
Joor Prins uit Arnhem bij de bespre
king van technische oefeningen zich
tegenover officieren zeer scherp heeft
juitgelaten over het werken en stro
op den Nuord-W'esthoek van 't Veria- ven van den luitenantsbond en het
ten eiland, ligt een grafsteen, aldaat optreden van jhr. Graafland, wiens
geplaatst door de bemanning van d.
Hollandschen schoener „M'illem Ba
rents". in het jaar 1878. naar ik
meen.
Op dien steen prijkt het volgende
opschrift
..In memoriam. Spitsbergen »>f
Nieuv-land ontdekt tot 70o, 39' N.
breedte d.- liollanders. Ili r
overwinterden 15331634 Jacob Soe-
gersz en zes anderen. Uier over
winterden en stierven 16311635 Alt-
dries Jansz. van Middelburg en zes
anderen."
De grafsteen ïs er nog misschien
wei de noordelijkste op aarde maai
de graven zijn er niet meer. De zeven
zerken, open en bloot, zijn langs hef x. TT.
strand vrwtrooid do deksels zijn er No- van >>°P de» Uitkijk oev^.
af. do w i tg i-schuierde l> mieren lig Fragmenten en sprokkelingen uiteen
gen verspreid, twee schedels in de j Indisch Reisdagboek, -door Jonkvrouw
zelfde met. water, modder en sneeuw j A. v. Söhmidt auf Aitenstaidt mot
l.n'f gevulde kist, een der schel,oenig(> mooie üulstraties.
Mof, l,edekl.rad «1 !i!iuwolijks I u Decomber-allevéring van r <S»
ton pel.... De zerken zelf schijnen nog
nieuw Hoogte bovat weer interessante bij-
IlicT en daar in de zomerwekén legt i dragen.
-i toori-dr■.-•hip in de baai aam u In de rubriek Van Verre en Nabij
dijdschrifi in de cantine is verboden.
Het feit, dat de generaal-majoor den
luitenantsbond vergeleek bij don
Matrozénbond, heeft bij de officieren
nogal kwaad bloed gezet. In verband
niet ,de bemoeiingen van luitenant
Reiisma voor den luitenantsbond is
hij met 1 Februari a.s. overgeplaatst
naar Doesburg, (N. v. N.)
Letteren en Kunst
INHOUD DEH TIJDSCHRIFTEN.
FenUlekta.
De Misdaad in de Familie
Uit het Engclsch
door
HUGH CONWAY
21)
Ik vrees, dat hij binnen twee uur
nog niet thuis zal komen.
Ik noem het toch vervelend als
men op een dag als vandaag, wild
dieven en landloopers in het verhoor
"moet nemen.
In alle standen zijn er onaange
name plichten te vervullen.
Ik zou het toch niet gaarne wil
len doen. Als ik onafhankelijk hon
derd jaar kon leven, dan was ik wel
«tevreden.
Deze laatste woorden klonken me
vrouw Bourchier aangenaam in de
o oren niet alleen de, woorden, maar
ook de toon, waarop het. werd gezegd.
Daaruit begreep zij, dat alles goed
zou afloopen, daar Digby hun geen
ander ltwaad zou doen, dan dat hij
mijnheer Bourchiox- eene nauwelijks
merkbare aderlating zou doen onder
gaan.
Zij kon niet nalaten hern met dank
bare blikken na te staren, terwijl hij
met Josephine door den tuin wandei-
de. Zij had tot dusverre niets gezien,
dat haar genoodzaakt moest hebben
tusschenbeide te komen, eoi ondanks
den duidelijk merkbaren afkeer, dien
haar echtgenoot tegen den jongeling
koesterde, had zij half en half beslo-
ten de zaken haar eigt.m gang te la
j ten gaan.
Josephine Bourchier en de jongej
man. die zichzelf Digby Bourchier,
j had gedoopt, wandelden nu ie zamen
op een schoonea lentemorgen over de:
kort afgesneden grasvlakte, gingen
ivoorbij den vischvijver en den oudenj
zonnewijzer, totdat zij de lage broei-:
kassen bereikten.
Het meisje keek haar metgezel ver-
legen van terzijde aanhij sprak in
•don beginne geen woord. Zij gevoelde
zich in zijne tegenwoordigheid well
wat verlegen. Zij peinsde er over na,"
'hoe mooi en flink hij was. hoe vroo-
lijk de natuur was, hoe liefelijk :1e
j vogels zongen, maar zij dacht nog niet
aan het lot, dat haar te wachten:
stond.
Zij wandelden door de broeikassen.
i oranjeriën en druivenkasscn, terwij i j
zij nil en dan bleven stilstaan om eene
bloem le bewondei-en hunne ringers
raakten elkaar soms aan. als zij eene!
of andere bijzondere bloem met d<;i
hand vasthielden om haar beter tej
i kunnen zien. Zij traden een der kas-
sen nn. die bezwangerd was met;
de geuren van bloeiende perzikboo-
men. Aan alle kanten groeiden de hoo
rnen. achter wier bloeiende twijgen
men als 't ware van de buitenwereld
was afgeslotenzij gingen op der.
breeden steenen rand zitten en knoop
ten daar met elkander een gesprek
aan.
Als onderwerp koos Digby familie
geschiedenissen. Josephine en hare
zuster waren geheel onbekend met de
verhouding, waarin Digby tot de fa
milie stond. Hij zou Josephine nu m -
dedeelen ,wie hij was. Om te begin
nen greep Ij ij hare hand vast.
Zij trok de hare niet terug, want
zij waren immers neef en nicht 1
Josophine. zeide hij, ik zou u
zoo gaarne- eens willen spreken, en u
iets aangaande mij zelf willen mede
deelen.
Hare gedachten vlogen zijne woor
den verre vooruit hij zou haar de
een of andere romantische misdaad
biechten - - iets waarover hij nu he
vig berouw gevoelde, on dat zijn le
ven voor geruimen tijd had verdms
terd de meeste holden van Jose-
phine haddeil zulke perioden door
leefd. in het midden van het derde
deel trok dan de duisternis op, en
aan het einde van hot verhaal was
zij geheel verdwenen.
Woct gij waarom ik hier ben ge
komen, Finoy? vroog hij, haar ge
meenzaam dien naam gevende.
Om uwe nichten op te zoeken
donk ik, antwoordde zij lachend.
Noon, ik kwam hier om u nl!;m
uit „Redhills" te iögen. tot bedelaars
to maken, maar nu zal ik hot niet
doen. Finoy.
Rij dit gezegde drukte hij vooral op
dat woord „nu".
Het meisjo was echter door zijne
woorden zoo verbaasd, dat zii er 11: T
do noodige aandacht aan schonk.
- - Wat bedoelt gii daarmee rien
zij uit. Ons. de Bcurcliiers. uit ..Red
hills" jagen 1
Hij vertelde haar nu alles, alles van
den familietak, waarvan Digby Bour
chier de oorsprong was. alles over do
processen, waarvan zij wel had hoo-i
ren spreken. Hij stelde de geheel--
zaak in een schoon daglicht, veel
schooner d u zii werkelijk was. Ii i
maakte er een roman van, waarvan
hij de held was, oen roman, die hoe*
wel hier en daar ©enigszins bezijden
de waarheid toch indruk maakte.
Toen hij eindigde mot haar te ver-
Nellen. hoe zijn hart verteederd werd.
toon hij bunerkto. dat do menschen
jwior ondergang hij bedoelde- zoo
llukkig loofden, hoe hij oen hevig-:;
j strijd mot zichzelf voerde, en ten
laatste besloot van zijne aanspraken
afstand to doen. mits men zijne wei
nigheid erkende, toon fluisterde hot
meisje door hare tranon heen
i -- Edel, goed en edel
i Zij meende, dat er nog nooit zulk
een grooten zelfópofferenden held ha«l
geleefd, als deze man was, die naast
haar stond.
Arme, kleine Finey
- Eu papa heeft het altijd gewe
ten zeide zij -- en daarom 'is hij
tegenover u altijd zoo koel
En hare vingers klemden zicli vas
ter r-m die van haar edelen neef. Zij
had haar luid gevonden.
Ja. zeide Digby vriendelijk
maar ik km: het lurn niet tc-n lava-V
duiden. Hij kon tor-! niet vriondelij
kor zijn togen iemand, dien hij als
zijn vijand moest beschouwen; want
dal ben ik inderdaad geweest, maar
nu niet meer, Finey.
Weer dien nadruk op dat „nu".
Weet gij. kunt gij radon,
waarom ik van voornemen verander
de - - vroeg hij. terwijl hij haar
naar zich toetrok.
Zij wi!d>» bet niet raden, maar zij
bloosde en vv-s zeer ontroerd.
Het v. as uit liefde tot u. Finoy
Gij hebt uw vader en uwe moeder,
uwe gehcele familie gered. Geef mij
een kus, Josephine, en zeg mij, dat
gij mij bemint
Hij drukte haar aan zijne borst, on
kuste haar hartstochtelijk, want hii
beminde het meisje; hij meende liet
tenminste. Zij was mooi en daar hij
zijne rol zoo uitstekend speelde, dacht
hij werkelijk, dat hij om" harentwil!v
vee-I had opgeofferd.
Is hot te verwonderen, dat zij hom
geloofde, haar hoofd op zijn schou
der legde en htun den kus gaf. wanr
lorn hij had gevraagd, en hem ver
telde. dat zij hem reeds beminde van
in-t oogenblik af. dat zij hem voor.a
[het eerst had gezien, en nu zich zoo
liiengewoon gelukkig gevoelde, dat
zij zulk eon edel hart voor zich had
gewonnen? Zij kon nu gelukkig zijn,
want er zijn weinig meisjes, die den
man. dien zij beminuen, kunnen hu-V
wen, en daarmee tevens haar familie
[tot zegen strekken.
b.-uuuid. die tot zuik eene daad van
zelfopoffering kan overgaan, hec-ft
recht op hetgeen hij verzoekt. Zij be-
loofde tem dus. zich door hem in al-
les te laten leiden, en hunne lief-Ie
inden beginne gehdim te houden zclls
ivoor haar moeder en haar zuster Ma-
I bel. Zij beloofde hem. dat zij toc'i
-gelukkig zou zijn, als hij haar in te-
n-.voordigheid van haar vader met
•koelheid bejegende. Zij beloofde hem
ivoor altijd lief to hebben, want hij
was immers haar held
Daar mijnheer Bourchier nu el"
j oogenblik thuis kon komen, bracht de
.avonturier haar naar huis ter- g. als
lu i gelukkigste meisje in geheel En
geland.
Highs v. nog jong, en ieder jong
mensen, al is hij nog zoo Mecht,
■koestert teedoro gevoelens voor een
jong. lief m tisje, wier fu-.ri hom toe
behoort. Ilij wenschte zichzelf dus v
luk. toen hij zich dién ato.id teVu
begaf, en nadacht over de gebef
nissen van dien dog.
