NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. TEGEN FEBRUARI Kwartj es-Advertentiën Veel Reflectanten 22e Jaargang. No. 6608 Verscr.ij.-rL asgsiijas, behalve op /.on- au F,.-:-.;dagsn. VRIJDAG 13 JANUARI 1905 B HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)„1.30 Franco per post door Nederland„1.65 Afzonderlijke nummers0.02X Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37}% de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parffs, 3Ibls Faubourg Montmartre. vestigen wij de aandacht van Huisvrouwen, die Dienstboden zoeken en van Dienstboden, die een betrekking wenschen. op de van Haarlem's Dagblad, groot hoogstens 6 regels. Tal van Dames en tal van Dienstboden, die van deze zeer goedkoope gelegenheid gebrwik maakten, zijn naar wensch geslaagd. Er zijn voortdurend op deze Advertentiën. Dagelijks worden deze Kwartjes-Advertentiën aan genomen aan ons BureauGroote Houtstraat 55, tegen EEN KWARTJE per plaatsing en TWEE KWARTJES voor drie plaatsingen, bij aanbieding te voldoen. DE ADMINISTRATIE. Officieele Berichten KENNISGEVING. Burgemeester en Wethouders van Haarlem doen te weten, dat het le suppletoire kohier voor de plaatselijke directe belasting naar het inkomen dezer gemeente, dienst 1904, ter in vordering van de daarop voorkomen de aanslagen op heden aan den Ge meente-Ontvanger is ter hand gesteld en dat ieder verplicht is, zijnen aan slag op de door hen volgens art. 23 der verordening op de heffing van deze belasting gestelde termijnen, te voldoen, alsmede dat afschrift van het kohier gedurende vijf maanden ingaande heden, voor een ieder ter plaatselijke secretarie (4e Afdeel in g) ter lezing is nedergelegd. Haarlem, 11 Januari 1905. Burg. en Weth. voornoemd, BOREEL. De Secretaris, PIJNACKER. hetzelfde beteekent als een zetbaas nemen. De haan kwam er haantjes bier drinken en mogelijk ook ander meer prikkelend vochtde haan werd hierdoor meer dan eens lastig on de vogelaar ontzegde hem daarom den schimmige achtergrond, een licht, een stuk grond, of een stuk rots, d. w. z. als hij niet juist maakt, wat hij wil, tijdgeest, dan vind 'k een enkelen keer zijn werk veel beter, ja. wel mooi Zijn uitbeeldingen gaven mij vaak in mij de voorstelling van hoe dit of dat geval had kunnen geweest toegang tot zijn zaak. zijn, maar dat is een tekort. De haan kwam er toch en toen ge- Ik resumeer De heer H. Heyden- beurde het op een dag, dat de voge- broek lijkt mij een gevoelvol, doch laar zelf aanwezig was, om hem er .nog onmachtig schilder en hierom uit te zetten. zijn werk mij nog niet schoon. Toen werd de haan woest, en deze Cd. K. j baan vocht niet met sporen, maar hield een mes in een van zijn vler- I ken, dat hij in het been van den vo- gelaar, boven de knie. stak. een affaire bezat, waarin hij een'; ben, tegen beklaagde Lakke een ..zaakgelastigde" had geplaatst, wat zwaardere straf te eischen dan tegen Haksteen. Uitspraak over 14 dagen. B e n o em d. Bij de gemeentelijke duinwaterlei- ding alhier zijn door B. en W. be- Deze voelde daardoor, dat zijn been .drijfnat van het bloed" werd. Het TJ r, einde was, dat de haan ,,er uit", uit noeimd tot opzichtei H. G. Bunnakc ()e zaak van den vogeiaar namdijk en Leger en Vloot te Rotterdam en tot assistent-boek houder P. M van der Sluijs te Am sterdam Rechtszaken laarna ,,er in" ging; te weten bij de politie. i De overwonnen haan, die blijkbaar ibang was. dat hij ook daar geen ko ning zou kraaien, was gisteren niet verschenen voor de vierde kamer der Amsterdamsche rechtbank, waarvoor j hij gedagvaard was. Wél de vogelaar en diens zaakgelastigde", de zet baas uit het café. Het O. M., waargenomen door jhr. Bosch van Oud-Amelisweerd, Stadsnieuws Tentoonstelling H. Hey- denbroek. In de Rotonde van het Museum van Kunstnijverheid exposeert de heer H. Heydenbroek een collectie pastels en aquarellen, wier voorstellingen meest verbeeldingen van het materiëele le ven willen zijn. De schilder is van meening, dat de kunst met den tijd geest mee moet gaan en dat het nu niet de tijden zijn van de bezonken heid der middeleeuwen, maar dat de dagen der arbeid, één der hoofdfac toren van onzen tijd, onze dagen zijn, en dat nu de kunst mee met die rich ting moet gaan. Ik zou niet gaarne durven beslissen over het verband tusschen het leven en de kunst, maar. hoewel ik zie het innige samengaan van beiden, het elkander beïnvloeden, geloof ik toch, dat kunst is iets zoo persoonlijks en dus zoo iets van alle moeten vrij, dat zulke stellingen geen wetten zullen blijken. Ongetwijfeld is ieder beheerscht door ideeën van den tijd, waarin bij leeften zullen dus die ideeën invloed hebben ook op kunstenaars, doch .waarom kan kunst die niet van den tijd is, geen groote kunst zijn Of, om voorbeelden te noemen, moet Bauer-een minder groote kunst maken dan Breitner, omdat deze de arbeid schildert van heden met stoommachines, heipalen, werkpaar den en arbeiders, en geene droomen toovert uit het Oosten, zooals het voor eeuwen geweest isomdat Breit ner realist en Bauer romanticus Breitner zwaar en Bauer fijn is? Ik meen van nietMaar als een kun stenaar hij voor zich persoonlijk na wil beelden zijn tijd, en zich aangetrokken gevoelt door onderwer pen daarvan, dan is dit een zeer waardeerbaar streven, en zal hij een goed kunstenaar zijn, mits hij mooie kunst geeft Dit laatste nu schijnt mij bij den lieer H. Heydenbroek niet zoo te zijn. j Nadat, hij zich uit zacht-wazige I avondstemmingen te Blaricum had losgeworteld, heeft hij blijkbaar veel gereisd, en nu stelt hij hier tentoon de stukken van vóór en tijdens zijn reizen afkomstig, waarvan door hun felle kleuren het meest opvallen de met rossige schijnsels doorvlamde ta- fereelen uit kolen- en ijzer-industrie plaatsen van België. I Ik zie den heer Heydenbroek als een j gevoelrijk, nauwgezet, eerlijk strever naar wat hij voelt te moeten doen. maar ik zie dezen heer ook als bijna j nog machteloos van uitdrukking als f iemand, die figuren, zoowel alsma- I chines misteekentdie naast heel veel zwaks heeft een trachten naar sterk, phantastisch lichtiemand, die in veel een goed gedeelte in niets alles goecl heeftdie ldeur-combinaties heeft, die hem een mooie toon ver schaffen, doch die in zijn nog onhe- reikt zoeken, zijn vaak bestudeerd, soms nonchalant werk onmachtig is. volle schoonheid te geven. En, jammer, juist dan, als hij droo men kon in een wazige fond, een Art. 346 Wetb. v. Strafr. Dinsdag stond voor het Gerechts- hof te Amsterdam in hooger beroepmr. terecht de 60-jarige arts dr. Johannes eischte tegen beklaagde, wegens mis- Anema van de Heerenmarkt, aldaar, handeling, een gevangenisstraf voor die door de vierde kamer der Am-1 den tijd van 4 maanden, sterdamsche Rechtbank tot één jaar, uitspraak over 14 dagen, gevangenisstraf werd veroordeeld, om dat hij., zonder koopman te zijn in j staat van faillissement verklaard, ter bedriegelijke verkorting van de rech- ten zijner schuldeischejrs bij de boe- DIEFSTAL DOOR INSLUIPING. - -i Twee oude bekenden der justitie delbescbrijving een aantal goederen brachten in den morgen van den twee- en f 770 aan bankpapier niet heeft fjen December een bezoek aan de wo- verantwoord (art. 346 Wetb. ..van n[ng van de weduwe Stute, Rozen- Strafr.) Het O. M. bij de Rechtbank gracht 178 Amsterdam, en deden als- had drie jaar gevangenisstraf ge- 0j zjj ook daar oude bekenden waren, ëischt. Zij doorzochten de achterkamer en Beklaagde hield ook voor het Hof namen uit een kast, die zij met een vol, dat hij het slachtoffer van een valschen sleutel openden, een paar misverstand is. horloges, een koperen tabaksdoos, een Jhr. mr. Van den Brandeler, de paar twintigjes uit de Staatsloterij, advocaat-generaal, achtte echter mis- eenig geld, enz. verstand absoluut uitgesloten en vor-i Te dier zake stonden beiden, M. derde bevestiging van het vonnis der Haksteen, los werkman, en II. Lakke, Rechtbank. koopman aan de Prins Hendrikkade. In dezen aanleg trad mr. L. W. van voor de Amsterdamsche rechtbank te- Gigch als raadsman van bekl. op. recht. Deze concludeerde tot vrijspraak, j Dank zij liet optreden van den re- Vóór alles had in deze bewezen moe- chorcheur J. Geleynse, werden beide komst ten zijn. dat er een bate van den boe- beklaagden gearresteerd. Deze had de; groove, del is. Wanneer in den zak vaneen twee mannen reeds den dag te voren. gen ZWager van den ontslapene, failliet een pakje bankbiljetten wordt gevolgd; ook toen waren zij over de l j quaries van ufford. zeide gevonden, is door dit feit alleen niet Rozengracht gegaan. Den -den De-aanwezigen dank voor hunne tut. ccmbfir kwam hn lieu oo het Damrakaen aanwezigen aanh. vuur .luuue BEGRAFENIS-v. HOOGSTRATEN. De begrafenis van den te 's-Gra- venhage overleden gep. kolonel Van Hoogstraten, adjudant in buitenge wonen dienst van II. M. de Koningin had op verlangen van den overledene in den strengsten eenvoud plaats- In den lijkstoet volgde in een gala- hofrijtuig de vertegenwoordiger van H. M. de Koningin, de ordonnans officier kapitein jhr. Sickinge, ter wijl in een der volgkoetsen o.a. was plaats genomen door jhr. DeRanitz, grootmeester van het Huis van H. M. de Konigin-Moeder. Slechts een bloemstuk was aan het 1 ltkleed gehecht; een kraus, gezon den door de Koningin-Moeder. Ontelbaar velen hadden zich echter op de Algemeene Begraafplaats ver- eenigd. Ddar waren o.m. bijna alle leden van liet Civiele en Militaire Huis van H. M. de Koningin en van de hofhou ding van de Koningin-Moedereen groot aantal opper-, hoofd- en subal terne officieren, gepensionneerden en in actieven dienst, onder wie de ko lonel-commandant van het regiment grenadiers en jagers, bij welk kevps de ontslapene vroeger heeft gediend, zoomede taJ van deputaties uit ver- eenigingen en corporaties, waaraan kolonel Van Hoogstraten zijn beste krachten heeft gewijd. Zóó deden zich o.a. vertegenwoordigen de vereeni- ging Pro Juventute, die tot zedelijke verbetering van gevangenen en het Algemeen College van Toezicht, Bij stand en Advies voor het Rijkstucht- en Opvoedingswezen, zoomede de con servatieve kiesvereeniging ..Vader land en Koning." Deze allen schaarden zich na aan- van den, lijkstoet rond de twee-eh-twïntig uren. In Rusland wordt deze houding van de Duitsche maatschappij in hooge mate gewaar deerd. De onderhandelingen zijï* nog gaande. Dat de korten tijd vóór de cata strophe van Port-Arthur naai' Chifoe en Tsingtau ontkomen Russische schepen, volgens de bepalingen be treffende de onzijdigheid, ontwapend zijn, heeft de Japansche admiraal Kataok&j zooals men weet, uitdruk kelijk bevestigd. Toch heeft hij 'i noodig geacht, om die schepen nog verder te doen bewaken. Een kruiser, een torpedo-jager en een torpedo-boot volgen de Russische bodems, die naai' Chifoe een krui ser, een kanonneerboot en een aantal torpedo-jagers die, welke naar Kiaut- schau gevlucht waren. De val van Port-Arthur schijnt vooral in Frankrijk de vrees voor het ,,gele gevaar" plotseling in beduiden de mate aangewakkerd te hebben Daarvan zijn do uitlatingen van de ,,Eoho de Paris" een zeer kras staal tje. ..PALMISTRIE bewezen, dat het een bate van zijn comber kwam lnj hen op het Damrak boedel is. Op honderderlei manieren tegen weer gingen zij naar de Rozen- kan een failliet geld in zijn zak heb- gracht. Daar liep Haksteen een wo- ben zonder dat het zijn eigendom Is. binnen en keerde spoedig terug Op het vermoeden van den curator rechercheur ging onmiddellijk ook alleen dat het geld tot den inboedel die woning binnen en vernam, dat Sefen^orlSr161 niet0°r" moeste/ te gen woordigheid Gemengd Nieuws En wat betreft de meubelen, die den. wor- j VERVOER VAN ZIEKEN EN j, o De rechercheur volgde daarop we-, GEWONDEN UIT PORT-ARTHUR Keft'die den 24n Juni niet dpgego zag HaJteteen^ per- j Voor het verzenden van zieken en ven, omdat er toen slechts sprake was fakke bleef oD cien uitkiik °stmm gevonden uit Port-Arthur hebben - van de goederen aanwezig op deHee- en'toen Haksteen terug kwam, gafS^'jk gcmel-d is - ook neutralen hun- renmarkt te Amsterdam. deze hem een teeken, waarop beidene diensten aangeboden, ie Peters- Feitelijk noch juridisch acht pi. mannen, die den rechercheur bemerkt j burg is bericht ontvangen, dat met de zaak bewezen. Subsidiair verzoent hadden, er van door gingen. Hak-de Hamburg-Amerika-lijn onderhan- hij in elk geval de rods ondergane steen werd echter aangehouden, en j deld wordt, om een van hare beste hechtenis van zes maanden van de later ook Lakke. straf af te trekken. Eerstgenoemde beklaagde bekende Nare- en dupliek werd de uitspraakgisteren ter terechtzitting het hem ten bepaald op 17 Januari a. s. .laste gelegde. Lakke bleef ontkennen. In de „Nineteenth Century" wordt een en ander medegedeeld over de Ghineesche „palmistrie", de kunst om uit de lijnen vder hand 's men- schen lot te lezen. Een Chineescn schrijver zegt er het volgende van „Fijne en diepe lijnen beteekenen welslagenruwe en oppervlakkige lijnen in de handpalm beantwoordt do bovenste aan het hemelschezij duidt souvereiniteit en vaderschap aan en bepaalt de levenspositie. De middelste lijn beantwoorde aan het menschelijke zij duidt wijsheid of dwaasheid aan en bepaalt armoede of J rijkdom. De onderste lijn beant- woordt aan het aardschezij duidt onderworpenheid of moederschap aan en bepaalt de lengte van dagen. Als deze drie lijnen goed afgeteekend eD ongebroken zijn, zijn zij een voorspelling van geluk en voorspoed. Uitbundige verticale lijnen beteeke nen een opstandigen aard en sterke incidenten; uitbundige horizontale lij nen beteekenen een dwazen aarden rampspoed. Een verticale lijn langs den vinger beteekent dat alle voor nemens goed vervuld zullen worden; dwalende lijnen, die do plooien der vingers doorsnijden, beteekenen dat onze voornemens mislukken zullen. Lijnen die scherp getrokken zijn en op gevlochten zijde gelijken, beteeke nen geest en schoonheid; grove lij nen, als de nerf van oud eikenhout, beteekenen domheid. Lijnen als ver spreide draden beteekenen een bitter leven lijnen als gestrooide rijst/dop pen beteekenen een leven van vreug- de." DE HAAN EN DE VOGELAAR. Dit is geen fabel en dus ook niet in Bosch van Oud-Amelisweerd, tege ..La Fontaine" te vinden. -Maar, als beklaagde Haksteen en beklaagd: fabel verteld, luidt het voorval, waar- Lakke, beiden recidivisten, respectie- in twee personen met bovenstaande velijk, wegens diefstal en medeplich- namen de voornaamste rollen spelen, tigheid daaraan, 3 en 4 jaar gevangc aldusnisstraf De vogelaar was een uieusch, di. ile^ü. M. meende alle reden le heh- schepen naar Port-Arthur te zenden, ten einde het snel vervoeren, van ge wonden naar Kiautschoe te bevorac- t ren in laatstgenoemde plaats zijn Na het hooren der getuigen eischtede Duitsche hospitalen reeds voor het het O. M.waargenomen door mr. j opnemen der lijders in gereedheid gebracht. De .maatschappij heeft zich bereid verklaard de kosten te dragen. Het schip moet in dienst van het Roode Kruis gesteld worden. De toóht van Port-Arthur naar Kiautschau duurt EEN ACHTERGELATEN KIND De roman van een kind dat in een hotel werd' achtergelaten, is op het j oogenblik in Weenen het onderwerp van de algemeene belangstelling en i poditieond er zoekingen. Nieuwjaars- avond had een bejaarde damo met I een mooi tweejarig kind in een hotei haar intrek genomen. Do dame liet /.ich doorgaan voor do grootmoeder der kleine en schreef zich in het ho- Feuilletons De Misdaad in de Familie Uit het EngeUcb door HUGH CONWAY. 31) Kent gij iemand, die mij aan haar zou kunnen voorstellen? vroeg Allan, daar Pierrepont met verschei dene menschen bekend was. Die vraag verwondert mij niets. Iedereen vraagt hetzelfde. Ik zou zelf gaarne willen, dat ik iemand kende. Waar komt zij vandaan Niemand weet het, maar men zegt uit Amerika. Ja, dat weet ik ook. Dan moest gij al tevreden zijn. want dan weet gij meer dan een on zer. Ik zou wel eens willen weten, of Sinclair haar kent, vervolgde Allan, terwijl hij een zeer bekenden componist noemde, met wien hij op een voet van vriendschap stond. Natuurlijk wel, is liet niet het geval, dan kan hij zichzelf eerst laten voorstellen. Hij is de man, dien gij hebben moet. Genieën behoeven de vormen zoozeer niet in acht te nemen. Ik zou gaarne een genie willen zijn. Het is zeer dwaas om onmoge lijkheden te wenschen. zeide Allan. j Wenschte hij echter ook geen onmo- gelijkheid Misschien wel. maar hij I kon er niets tegen doen en op vier- en-twintig-jarigen leeftijd zijn er niet veel jongelieden, die denken, dat de I mogelijkheid grenzen heeft. Op dien! leeftijd ontbreekt het ons meestal niet i aan moed. I in het eerst had Allan het stoute plan gevormd Frances te schrijven.) ;en haar de vergunning te vragen. haar te mogen bezoeken zij had het. I natuurlijk verworpen. Hij was niet I iemand clie zich door iets ondersc.heid- de, en met genoegen door de kunste- i nares zou worden ontvangen, i Hij was slechts een Engelschman tuit den deftigen stand, en hij be greep wel. dat hij zijn recht op hare {welwillendheid niet geheel zou kun nen gronden op het feit, dat hij eeni- ge uren haar reisgezel was geweest, of dat hij smoorlijk op haar was Jverliefd. Het laatste zou nog minder dan het eerste voor hem pleiten, en daar hij de wereld kende, tenminste de wereld van Londen, maakte dege-{ dacht,e Allan ontstemd, dat verschei-, jdenen haar reeds 'tzelfde hadden ge- zegd of gêtoond. i Hij moest nu wachten tot hij iemand zou kunnen vinden, die hem zou wil- len voorstellen of tot zij elkaar toe vallig bij kennissen ontmoetten. Het was met de vrouw, niet met de zan geres. dat hij wilde kennis maken. In dien tusscheniijd kon hij haar tenminste in het publiek zien en hoo ren. Dat recht bezat hij en hij maak te er zoo gretig gebruik van. dat hij alle avonden, als Mile. Franeeska op trad, naar haar ging luisteren, ter wijl hij de zangeres zoo hartstochte lijk aanzag, dat zij er zeker door in de war zou zijn geraakt, als zij het had bemerkt. Frances was nu dikwijls in groo'e opera's opgetreden, en zij werd ver meld als een der grootste aantrekke lijkheden van een concert, waarin zij in Engeland voor het eerst zou optredentot dusverre had zij nog slechts in-opera-stukken gezongen. Zooals gewoonlijk was Allan ook weer tegenwoordig. Hij was er zoo geregeld, als zij zong, dat Pierrepont hom zeer voor den gek hield, dat hij zulk eeri hartstocht voor de nieuwe ster had opgevat, te meer daar hij wist, dat Allan er nog niet in ge slaagd was aan haar te worden voor gesteld. Hot concert werd gegeven in een van de grootste zalen in Londen. Ev zouden verscheidene groote zanger^ on zangeressen optreden, die mot el kaar moesten wedijverendaar zij echter allen iets verschillends zouden zingen, kon men aan niemand den eerepnlm toekennen, als zij allen even gopd in hunne taak slhagdcn. In het eerste deel zong Franeeska jeon lied en eon duet. Zij werd min istens even geestdriftvol toegejuicht als de andere zangeressen. Als men haar naar hot uiterlijk had beoor- -deeld, dan zou zij ongetwijfeld den eerepalm hebben weggedragen. Hare •..schoonheid werkte verblindend. Hare mededingsters konden niet met haar wedijveren; zij behoefde geen geba renspel uit te oefenen, om het pu bliek voor zich te winnen. Zij zag er uit, zooals zij was, op het tooneel, zoowel als in het dagelijksch leven, eene koningin onder de vrouwen. Hare kleeding. een van de reeds ge- l melde meesterstukken uit Parijs, pas te haar bij uitstek. Laat mij beproe ven, ze te beschrijven. Haar japon was van kostbaar sa tijn. crême-ftleurig satijn. ri]k ver sierd met witten kant, en met paar- len bestikt. Volgens de nieuwste mode sloot het zeer nauw om hare schou ders, zoodat MUe. Franeeska, met hare prachtige vormen, niet behoefde t© vreezen. dat het haar misstond. Dc schoot eindigde in een sleep van aan zienlijke lengte. Het lijf was recht hoekig uitgesneden, en vertoonde de verblindende blankheid van den hals. waarop een diamant rustte, di© be vestigd was aan een halssnoer van witte paarlen. Op haar schouder was een klein bouquet van donkerkleurige viooltjes vastgehecht. Hc^ contrast tusschen die bloemen j en het crème-kleurig gewaad maakte een zeer schoon effect. In de ooren I droeg zij diamanten, terwijl weer j andere diamanten in haar donker- bruin, zacht haar waren vastgesto-j ken. Handschoenen, die ezel f de kleur van hare japon hadden, omsloten haar volle armon. wier schoonheid en blankheid helaas voor het oog waren verborgen, daar de mode het eischte. i Als eenc dame dit leest en zij twij felt aan het bekoorlijk effect, dat (lit. j kunststuk eener modiste teweegbracht laat zij zich dan ook zulk een kleed aanpassen en zij zal niet door de uitkomst worden teleurgesteld - voor al dan, wanneer zij zoo schoon is a's j Mile. Franeeska. Prances was een i van die vrouwen, die bij uitstek wa- jren geëigend om juweelen te dragen. i Aan sommige handen past zelfs een klein gouden ringetje niet, terwijl men de ingers van andere handen met versierselen kan bedekken, zon- der dat men den goeden smaak be derft. Ofschoon Frances eenvoudig in hare gewoonten was, droeg zij kost-1 bare japonnen. Do diamanten op haar' hals, op hare armen en in hare ooron stonden haar goed. Niet. dat zij die versierselen nood'g had. zij verhoog den slechts hare schoonheid, zij wist dat het publiek zeer veel waarde aan het uiterlijk hecht, en had daarom zeer veel geld besteed met het zich aanknopen van edelgesteenten. Haar uiterlijk en hare kleeding werden bij na evenzeer geroemd als haar zang. Misschien was Allan do eenige per soon in de zaal, die de diamanten niet naar waarde schatte. Somtijds is op het tooneel het bezit van diaman ten een verdacht teeken. De menschen vragen zich af, of liet ook geschen ken zijn, zoo ja. van welke perso nen Het gevolg daarvan is dat de draagster met nog meer belangstel ling wordt beschouwd. Zelfs Allan koesterde do gedachte, dat eene kunstenares zelden hare eigen versierselen koopten ofschoon hij het niet kon gelooven, dat een meisje met zulk een edel gelaat, zul ke heldere, standvastige oogen, van den een of ander zulke, geschenken zou aannemen, zou hij veel gelukki ger zijn geweest, zoo hij geweten had. dat zij die schitterende steenen met haar eigen geld had gekocht en be taald. Mij was vast besloten dat, als zij zijne vrouw wilde worden, die ge schenken oogenblikkelijk naar de ge vers zquden worden teruggezonden. Hij was een vastberaden jongeling, die de toekomst met do hoop en hot vertrouwen dor jeugd tegemoet zag. Mijnheer Alfred Sinclair, de vriend van Allan, 'i - welbekende componist, was ook on het concert aanwezighij had ten zoorste van het eerste gedeel te genoten, cn hoopte van het l.weode gedeelte nog meer te genieten, omdat hot programma daarvan hem me

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 5