LX Ie
te Gelsenkirchen besloten rich bij de
algemeeue staking aan te sluiten.
De Rhein. Westf. Ztg. deelt mede
dat het bestuur van het kolensyndi-
caat in een ronde shrij ven verklaard
heeft, tengevolge van de staking zich
niet te kunnen houden aan de vast
gestelde leveringstermijnen.
Ten gevolge van het dreigend ge
brek aan steenkolen wordt van af
heden in vele groote textiel-fabrieken
te Bentheim de werkdag ongeveer 2
uur korter gemaakt. Uit Kiel veis
neemt de Koln. Ztg. verder, dat de
staking een plotselinge groote leven
digheid in den koleninvoer uit Enge
land en Schotland ten gevolge heeft.
De vrachtenmarkt, die zeer gedrukt
was, zal waarschijnlijk spoedig een
verbetering ondergaan. Stoomsche
pen ,die reeds voor den winter op
geborgen waren, worden weer in
dienst gesteld en gaan leeg naar de
Engelsche kolenhavens.
Gemengd Nieuws
ANECDOTEN OVER KRUGER.
De Volksstem heeft van een oud
ambtenaar der Republiek eenige Kru-
ger-anekdoten gehoord.
Eens werd bij gelegenheid van een
zitting van den Uitvoerenden Raad
door den heer Jan Marais, toen audi
teur-generaal, aan den president mee
gedeeld, dat de Hollanders thans ook
een maatschappij van een miljoen
pond gefloteerd haddon ter ontgin
ning van mijnen.
„Zoo", antwoordde de president,
„die slechte goed kom te laat, ik heb
nu al die goud weggegeven aan an
dere menschen."
„President", merkte een daarbij
staande Nederlander op, „hoe kan u
xoo slecht praten van mijn natie."
„Ja. jullie natie is maar stadig, al
te stadig. Toen ik van ze geld hebben
wou voor die Delagoabaai spoorweg,
stren ze mij een kabel en zeggen ze
ik moet nog een bietje geduld heb
ben, want or is gerucht van oorlog.
En wee tje, wat ik hulle geantwoord
heb Ik telegrafeer hulle Deutero-
nomium.... en daar staat„Gij,
die uw goederen opbergt op geruchte
van oorlog, bergt ze op tot den dag
des oordeels, als wanneer er geen ge
ruchte van oorlog meer zal„zijn."
Aan den Rand waren aan elk kerk
genootschap een zeker getal erven ge
geven voor den bouw van godshuizen.
De -Joden kwamen zich bij den presi
dent beklagen, daar ze maar de helft
van 't aantal erven hadden gekregen,
dat andere gezindten was toege
staan.
Maar de president wilde van de
klacht niets weten en hield maar vol
„Dit is helemaal recht. Ik geloof
die hele Bijbel en jullie maar die
helft, 't Is rechtvaardig, dat
jullie half zooveel erven krijgen, als
die anderen. Als jullie die andere
helft van de Bijbel ook gelooven, zul
len jullie die andere erven ook krij
gen."
Bij de opening van den spoorweg
naar Vereeniging waren de president,
zoowel als de vice-president, Nic.
Smit. bij de Vaalrivier gekomen. De
laatste ging met een pont naai' de
overzijde der rivier om daar de in aan
bouw zijnde werken te zien. Terugge
keerd drong do vice-president er op
aan „Toe, president, ga nu ook eens
kijken."
„Nee. Nikolaas", lachte hij, „jij is
al te skelm, als ik half pad o'er de
Vaalrivier ben, dan ben jij president
en dan teken jij gou een paar be
sluitjes, die mij in moeilijkheid bren
gen."
SCHEEPVAARTTOLLEN.
Hei binnenschippersverbond Jus et
Justitia hesft te Ruhrort een protest
vergadering tegen de scheepvaarttol-
len gehouden en een motie aangeno
men. waarbij de wetgevende macht
van Pruisen verzocht wordt het ka
naalplan te verwerpen, ingeval het
vastgekoppeld blijft aan die tollen.
NIEUWJAARS
BESCHOUWINGEN.
Dinsdag was het in Rusland, waar
de tijdrekening een halve maand bij
ons ten achter is, Nieuwjaar.
De gebruikelijke beschouwingen
der Russische pers bij deze gelegen
heid verraden natuurlijk een zeer
ernstige stemming, maar tegelijk
straalt er veel vertrouwen op de toe
komst in door.
„Voorwaarts, zonder vrees en twij
fel het nieuwe jaar in, nieuw licht
en geluk tegemoetbesluit b.v. het
„Nowoje Wremja" zijn artikel.
De Roes geeft toe, dat de veldtocht
van 1904 onvoorwaardelijk verdorven
is, maar wijst er tegelijkertijd op,
hoe het tweemaal verslagen Russi
sche leger als voorheen met geweldi
ge kracht tegenover den vijand staat
en hoe de vlag van St. Andries we
derom in den Indischen Oceaan
waait.
Wat de binnenlandsche politiek be
treft, spreekt de „Roes" de hoop uit,
dat inwendige verjonging des rijks
den kommer over de nederlaag bui
tenlands zal doen verkeeren in een
groote binnenlandsche zegepraal.
De „Birsjewya" zegt.Niet ver
meer is de tijd, waarop de klachten
en verwenschingen van het jaar 1904
verstommen en plaats zullen maken
voor woorden van dankbaarheid,
waarop men zal ophouden 1904 een
ongeluksjaar te noemen en het zal
bestempelen als het jaar der verjon
ging"
ZICHZELF AANGEGEVEN.
Te Mortlake heeft een pianomaker,
George Frampton genaamd, door be
rouw gedreven, vrijwillig bekend, dat
hij den len Mei 1894 zijn compagnon
.Tames Robert Wells genaamd, ver
moord heeft Zij hadden te zamen
een weddingschap aangegaan op de
paardenwedrennen, waarbij Framp
ton van Wells 40 pond sterling (ƒ480)
gewonnen had. Wells weigerde te
betalen. Daarover ontstond twist, die
zoo hoog liep, dat Franpton zijn com
pagnon doodsloeg. Nimmer rees er
eenige vea-denking tegen hem en
men had het onderzoek naar den
moordenaar al lang opgegeven, toen
deze, zonder andere aanleiding dan
zijn berouw, zich vrijwillig ter be
schikking der justitie stelde,
IN HET WITTE HUIS.
Uit Washington wordt gemeld van
Zatendag
Toen gisteravond de genoodigden
ten getale van verscheidene honder
den, het Witte Huis verlieten, gfcig
plots het electrisch licht uit. Gedu
rende eenigen tijd heerschte groote
opsohudding en, toen het licht weer
aanging, zag men een eigenaardig
schouwspel. Daar waren voorzichtige
■dames die hare juweelen hadden af
genomen on ze, voor meer veiligheid,
in de hand hielden. Heeren, niet min
der voorzichtig, gingen heen, de
hand houdend op de portefeuilles,
waarin hunne banknoten zaten.
SIBERÏSCHÉ PEST.
In het gouvernement Wjatka zijn
volgens telegrammen uit Petersburg
van 4 tot 10 Januari 46 gevallen van
Siberische pest voorgekomen. Door de
buitenpest zijn in het Ooeralgebied
sedert 8 Jan. 8 personen .aangetast.
Het totaal der ziektegevallen bij het
optreden van laatstgenoemde epide
mie bedraagt ruim 370, waarvan 340
met doodelijken afloop.
Van 2 tot 8 Januari wrerden 23 ge
vallen van cholera geconstateerd te
gen 61 in de daaraan voorafgaande
week.
NIEUWJAARSPRET IN KOREA.
Omstreeks den tijd als wij de twee
de maand van het jonge jaar intre
den, begint de Koreaan zijn toebe
reidselen voor het Nieuwjaarsfeest te
maken. De liefste bezigheid van deze
Aziaten is het nietsdoen, een bezig
heid, waaraan zij zich het geheele
jaar met bewonderenswaardige vaar
digheid uijden. Gedurende het Nieuw
jaarsfeest echter, dat tot hun leed
wezen slechts veertien dagen duurt,
wordt er in 't geheel niet gewerkt.
Maar men betaalt kort voor het
einde van het jaar zijn schulden, een
benijdenswaardige gewoonte, welke
veel andere dingen doet vergeven.
Dit is echter ook tamelijk wel al
les. wat het mannelijk deel der be
volking doet om de feestweken waar
dig te vieren. Al het andere wordt
grootmoedig overgelaten aan de vrou
wen. die door haar onvermoeide vlijt
het edel mansvolk 't behagelijk niets
doen mogelijk maken.
Ten eerste moet het feestgewaad
der heeren in orde gebracht worden
het witte linnen moet schitterend
glanzen. Dan moet gezorgd worden
Ivoor het feestgerecht. Dat bestaat uit
rijstmeel, dat met houten hamertjes
geklopt wordt tot een deeg, 't welk
gerold, in stukjes gesneden en later
I met water tot een zoete pap gekookt
j wordt. Verder dient er voorraad van
I andere levens- en genotmiddelen te
zijn.
j Dat er een algemeene schoonmaak
plaats heeft vóór hot feest, kan niet
i verzekerd worden zonder de waarheid
tekort te doen.
j Als de laatste nacht van het schei-
i dende jaar gekomen is, wordt het ge-
j heele huis feestelijk verlicht, opdat
het Geluk zijn weg naai- binnen
vindt. Den volgenden dag begint men
[dadelijk aan de feestpap, waarbij ge-
zorgd wordt een deel te offeren aau
ae schimmen der afgestorvenen. Na
:zich gesterkt te hebben, begint ieder
een rondgang bij vrienden en bloed-
vorwanten om te vernemen, of men
behoorlijk van 't oude in't nieuwe is
geraakt. Daarbij mag niemand wor
den overgeslagen; het verzuimen van
een nieuwjaarsvisite staat gelijk met
't opzeggen der vriendschap.
Is op deze wijze aan alle verplich
tingen voldaan, dan geeft men zich
gedurende twee weken over aan het
heerlijkst dolce far niente, dat slechts
afgebroken wordt door allerheiligste
eetpartijen.
Verder vermaakt men zich met
kaartspel of een dobbelspel met hou
ten-stokjes, die in de hoogte worden
geworpendeze stokjes zijn halfcylin-
dervormig; de kans wordt bepaald
door 't vallen op de platte of de afge
ronde zijde.
Ook de Chineesche liefhebberij, om
vliegers op te laten, vindt hier navol
ging-
Op den vijftienden dag laat elkeen
vlieger met zijn naam, adres de na
men van allerlei soort ongeluk en den
wensch er bij. dat men daarvan be
vrijd moge blijven, vrij de lucht in
vliegen. Hierdoor hoopt men voor allo
leed beschermd te zijn en gaat van
het feesteflijk luieren weer over tot
het kalme nietsdoen der overige 50
weken.
worden. Wij moeten tegenwoordig
een fijnere zeef voor hen gebruiken
(Maandbl. v. d. Ver. v. Vr. Kiesr.)
ZEDEN VAN ONZEN TIJD.
Wij lezen in het „Algem. Hbld."
Er zijn soms advertenties, die een
kijkje geven in het leven van een
volk l
Dit schijnt mij de advertentie te
doen, die op liet nieuwe hotel in
New-York „the St. Elizabeth" de
aandacht vestigt.
Het hotel wordt gebouwd uitslui
tend voor het gebruik der kinderen
van ouders die millionairs zijn, en
daar ze volkomen sociale vrijheid
willen genieten, dus liever geen kin
deren om zich zien in hun huis.
Jongens worden toegelaten in het
hotel tot hun 14e en de meisjes tot
haar 12e jaar.
Al de dienstboden zullen diploma's
moeten bezitten, welke bewijzen dat
ze ervaren ziekenverpleegsters zijn en
verstand van kinderen hebben. Men
kan als minimum slechts een suite
van drie kamers huren. Elke suite is
voorzien van minstens een „weten
schappelijke kinderkamer" en badka-1
mer,
6een kind wordt aangenomen zon
der kindermeid. Voor een tweede
kind moet een onder-kindermeid wor
den meegebracht. De prijzen bedra
gen van 150 tot 180 dollars per week.
Het plan tot oprichting van het St.
Elizabeth's Hotel was tot rijpheid en
uitvoering gekomen omdat men de
noodzakelijkheid gevoelde om rijke
ouders die veel uitgaan, te bevrij
den van den last op hun kinderen te
moeten letten, en tevens om geschei
den ouders een uitweg te openen
wat met hun jonge kinderen te doen
vóór ze* die naar de kostschool zen
den.
VROUWENKIESRECHT
IN COLORADO.
Mevrouw Byles uit Manchester
heeft een reis door Colorado (V. St.)
gedaan met het doel de werking van
het vrouwenkiesrecht daar te bestu-
deeren.
„Ik deed mijn best", zoo verhaalt
zij, „om er alles, zoowel het voor als
het tegen van gewdar te worden.
Maar kwaad heb ik er niet van ver
nomen. De knoopen zaten alle nog
vast en het eten kwam overal nog op
tafel. Het Nieuw Jeruzalem was er
wel is waar nog niet gebouwd en dat
verwachtte ik ook niet eens. Er heeft
geen omwenteling in het politiek of
huiselijk leven plaats gehad. Het per
centage der vrouwen, die gaan stem
men, is er, naar ik hoor, zoowat het
zelfde als dat der mannen."
„Maar", vroeg ik, „wat houdt gij
dan wel voor het grootste voordeel
van het vrouwenkiesrecht?" want
ik zag wel, dat niemand er aan dacht
ooit die goede instelling weer op te
heffen. De man, wien ik die vraag
deed, iemand die daarover met ken
nis van zaken kon meespréken, ant
woordde „Een aanhoudende verbe
tering van het gehalte der Candida-
ten. Wanneer er een ongeschikt per
soon wordt voorgedragen, dan mop
peren de mannen wel, maar niette
min stemmen zij voor al de candida-
ten hunner partij. Het groote voor
deel van het kiezerschap der vrou
wen is nu dit, dat wanneer wij man
nen voor den da gkomen met een
candidaat( die eigenlijk geen steun
verdient, de vrouwen hem dan ook
afvallen. Wij hebben nu degelijk on
dervonden, hoe noodig het is, dat wij
wat kieskeuriger op onze candidaten
EEN DURE POSTDUIF.
In het blad „De Postduif" staat een
verhaal van de veroordeeling van
den scheepskapitein van „De Dyie".
Toen dit schip den lOden Juli in de
buurt van Gascogne voer, streken te
gen half vijf des avonds drie duiven
op het schip neer. Twee gingen in
het touwwerk zitten, de andere in
den mast.
Ofschoon de kapitein door zijn
manschappen opmerkzaam gemaakt
was, dat het waarschijnlijk postdui
ven zouden zijn, schoot deze twee er
van neer. De derde, die in den mast
zat, liet hij daar verblijven totdat de
duisternis ingetreden was. Toen be
val hij eenen matroos het dier te grij
pen. Maar die toer misluktede man
hield slechts de staart van den vo
gel in de handen. Het 'diertje is ver-
moedelijk in zee omgekomen.
Een der neergeschoten duiven, een
blauwe doffer, droeg derhalve een
gum miring een aluminiumring, ge
merkt A. D. 1900—6990.
Bij aankomst van het schip te Ant
werpen maakten de matrozen mel
ding van het gebeurde. Het bleek al
ras dat de duif toebehoord had aan
den heer Baseleer en een beroemde
vogel was.
De eigenaar stelde zooals hij
trouwens reeds mededeelde een
aanklacht in tegen den kapitein. Daar
de duif in de wedvluchten van Rome
en Ajaccio een der eerste prijzen ge
wonnen had en ook nu weer voor
groote sommen ingeschreven was,
schatten de deskundigen, door {te
rechtbank gehoord, haar waarde op
1200 fres.
De rechtbank achtte den kapitein
schuldig aan het moedwillig dooden
van een postduif, toebehoorende aan
den heer Baseleer te Borgherhout, en
veroordeelde hem tot 15 fres. boete
en de kosten van het geding.
Daarenboven werd de civiele eisch
aan den eigenaar toegewezen en de
kapitein veroordeeld tot een schade
vergoeding van 1200 fres.
Een voorbeeld ter waarschuwing
van andere schutters.
INGEZONDEN.
Van ingezonden stukken, ge
plaatst» of niet geplaatst, wordt
de copy den inzender niet terug
gegeven.
Voor den inhoud dezer rubriek
stelt de Redactie zich niet aan
sprakelijk.
BOND „INSULINDE."
van gepens. en gegag. milit.
beneden den fang van Officier,
van Land- en Zeemacht en van
Koloniën.
Goedgek. bij Kon. besl. dd. 8 Nov.
1895 no. 40, en 30 Nov. 1903 no. 51,
gevestigd te Amsterdam.
Aan H.H. gepens. en gegag.
beneden den rang van officier.
Zondag 8 Januari j.l. werd ten
huize van den voorzitter van dea
Bond door de beheerders van het
Wed. en Weezenfonds van den Bond
„Insulinde" aan de tot den Bond be-
hoorende weduwen, als jaarlijksche
ondersteuning uitgereikt een bedrag
van ƒ40 de persoon.
Aangezien het nog al eens voorkomt
dat aan weduwen, die bij den Bond
om onderstand komen vragen, en
wier mannen bij leven niet bij den
Bond waren aangesloten, dit. hoe
wel zulks ons leed doet, uit hoofde
van het reglement moet worden ge
weigerd, geven wij gepens. in over
weging, ten einde hunne vrouwen
voor dergelijke teleurstellingen te
vrijwaren, zich alsnog als lid bij den
bond „Insulinde" aan te sluiten.
Gepensioneerde of gegageerde mi
litairen beneden den rang van offi
cier, die den leeftijd van 60 jaren
(zestig) nog niet hebben overschreden
(maximum leeftijd om aangenomen
te kunnen worden), die nadere inlich
tingen omtrent bovenstaanden Bond
wenschen te ontvangen, wenden zich
daartoe tot ondergeteekende, die
gaarne bereid is deze te verstrekken.
JOH. L. TOUBER,
Voorzitter.
Amsterdam, Januari 1905.
Kanaalstraat 5.
Stadsnieuws
Wapenfeest
De laatste afdeeling van den ge
weerwedstrijd werd Donderdagmid
dag beëindigd. Het was de afdeeling
korps-geweer voor miliciens der lich
ting 1904.
Om drie uur was hiervan de uit
slag bekend
lste prijs zilv. med. en drie kistjes
sigaren voor de korpswerkers werd
behaald door het 5de reg. inf., korps
werkers Tissink, Jager en Duinsma;
2de prijs zilv. med. 4e reg. inf. korps-
werkers Thijsse, Olifiers en Jasper
sen 3de prijs 9de reg. inf. korps
werkers Van der Heijde en W. Visser
en C. Visser.
Hierna begon de lste afdeeling van
den wedstrijd sabel, waaraan S3
schermers deelnamen.
Dit gedeelte van den wedstrijd
werd bijgewoond door Mr. G. van
Tienhoven, commissaris der Ko
ningin en Mr. A. A. Land, griffier
der Staten.
De sabelpartijen gaven menige
mooie ontmoeting te zien. Natuurlijk
kunnen wij niet alle memoreeren, te
meer niet daar het de gewoonte is
eenige partijen te gelijk af te wer
ken. Van de partijen, die wij met
aandacht hebben gevolgd noemen wij
die tusschen de heeren A. J. E. Puu-
len, serg.-maj. der schutterij, alhier
en Kraay, van de Amsterdamsche
Marine, welke partij uitmuntte door
sierlijkheid.
Onbestelbare brieven en briefkaar
ten gedurende de le helft van Ja
nuari 1905.
Binnenland Brieven P. Bosman,
Broekhuis, Mej. A. Couwelsv. Dijck;
H. v. HiltenH. KatWed. Lennings;
MartinMoesN. H. Mij. op Ooster
burg D. G. v. d. NoortWed. Rum-
meling Mej. F. TripWed. Verbeek;
H, YériJteuIenA. de Vries, aileoi
AmsterdamW*. v. d. Wiel, Arnhem;
A. v. Glabbeek, BussumMej. A. de
Wit, BussumBonten, Dordrecht
Mej. R. Veldman, EnschedéEL de
FerwerdI. Beik; Wed. Burkens;
de LangeA. MeyerMej. D. Meye-
ringJ. J. Plesier, allen den Haag
Mej. A. ten Cate, Kloosterstr. 68
Mej. S. Henzen, KI. Houtstraat 41
Mej. Serolini, Gen. Bothastraat 90
J. H. Wijsman, Koninginneweg, al
len Haarlem; P. de Jonge, Haarlem
mermeer Mej. G. de Rooy, Hilver
sum J. H. Vos Kampen; Wed. H. v.
d. J acht Kwak elMr. Georgie Lei-
muiden Haafkens, NaardenB.
Wigman, RotterdamF. Schipper,
Schiedam Mevr. Salm, VelpP.
Vroom, Vlaardingen; K. v. Velzen,
Wormerveer; M. v. Riezen, Warmoes
straat 173?
Briefkaarten J. M. Bakkerv. Es;
Mevr. HoekMej. M. Corstmansholf;
Wed. H. v. Ingen Mej. H. Janse E.
KuijperJ. LimburgJ. P. P. v. d.
Meer; Mej. PieterseMej. Roos;
Wed. v. d. Schaft; P. D. Sodekamp;
B. Tuinstra, allen AmsterdamF.
Wouters, ArnhemVoorstraat, Dor
drecht J. Wegner, den HaagJ.
Boon Burgwal 59R. Drijfhut, Be
gijnestraat 20; Mej. M. v. Gasteren
hofje AntoniestraatJ. Hendriks,
Vrouwensteeg 13J. W. Noordhuis,
allen HaarlemH. Cramer, Kruis
berg Mej. R. de Boer, Leiderdorp;
Mej. BarendijkII. BruigomH.
KlezenaarG. J. NieuwenhofJ. de
Roode Mej. A. SedlerF. v. Wouw,
allen RotterdamW. BingerA.
HeynsiusKnufman, allen Utrecht
Verboom, VlaardingenBrouwers,
hoeden en petten?
Buitenland Brieven W. Datene,
Aachen; Mej. J. Vercauteren, Ant
werpen J. de Maas, BataviaMiss
V. Scott. Berlin; C. Senekal, Bermu
da H. E. v. Huyssteeden, Bochum
R. A. P. Krauss, BruxeJlesP. A-
Korremans Cape TownMej. M.
Heyse, LondonJ. M. Jüncker, Lon
don G. C. v. Rossum, London, Scrip
ture Readers S. J. LondonJ. Keur,
Makassar; Hoenderdos, Ontwijde; J.
C. Polak en G. A. Zeegers, Paris.
BriefkaartenJ. Petermann, Bata
via N. v. d. Burg, BruxellesS. van
't Sant, Daves; Theo Back, Düssel-
dorfA. Euler, Mülhausen.
Officieele Berichten
KENNISGEVING.
Burgemeester en Wethouders vac
Haarlem,
Gelet op art. 8 der Hinderwet
Doen te weten, dat bij hunne be
schikking van 17 Januari j.l. aan P
Iloogendoorn vergunning is verleeiu
tot oprichting van eene houtdraaie
rij, zagerij en schaatsenslijperij
waarbij als beweegkracht een gasmo
tor van één paardekracht zal wor
den gebezigd in het perceel aan di
Antoniestraat No. 3 Kad. Sectie I
No. 6409.
Burg. en Weth. voornoemd,
DE HAAN HUGENHOLTZ, l.-B
De Secretaris,
PIJNACKER.
Stoomvaartberichten
Het st. Kediri, van Java naai* RotNi
terdam, passeerde 19 Jan. v.m. Perijj
Het st. Bogor, van Rotterdam naa
Java, passeerde 18 Jan. n.m. Citavos
Het st. Koning Willem I, van Am
sterdam naar Batavia, passeerde 1!
Januari Ouessant.
Het st. Koningin Wilhelmina, vaj
Batavia naar Amsterdam, passeerdiig
18 Januari Gibraltar.
Het st. Oengaran, van Rotterdam el<
naar Java, vertrok 19 Jan. van Marjen
seille.
Het st. Soestdijk arriveerde 19Jamei
te Rotterdam van Newoprt News la:
laatst v. Amsterdam.
T-l
B
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 30 cent per regel.
•ru
HET MERKWAARDIG GEVAL Tl
TE 's-GRAVENHAGE.
Wij publiceeren het volgende omda
wij denken dat het voor vele perso
nen te Haarlem die aan dezelfd(at
kwaal lijden, van belang kan zijn.
Mejuffrouw H. Vierling, Poeldijk
schestraat 66, te Den Haag, deelt on let
medeHet is thans vijf jaren dat 15]-
aanhoudend aan herige pijn in dej^.
rug en de lenden geleden heb. Spe
ciaal wanneer ik me bukken moea
was de pijn verschrikkelijk. De uria j*
was immer branderig en mijn voeta jge
en banden waren opgezwollen. D,ej
had veel last van schemering voor d ain
oogen en duizelingen die me somtijd |jj£
deden neervallen, ik had opstijging® 0e
(congesties) van het bloed die onmldrj
dellijk door rillingen gevolgd wer
den. Al het mogelijke had ik reed
aangewend, doch de ingenomen me
dicijnen brachten mij geen hulp ei
daar mijn kwaal immer erger wen
begon ik me ernstig ongerust te mi c
ken. Een mijner kennissen maakt lv
mij opmerkzaam op Foster's Rugpij
Nierenpillen, waarvan ik me dadelij
een doos aanschafte en ik moet eer
lijk zeggen dat zij hun naam en he^'e
wat er van gezegd wordt eet m
aan doen, want nadat ik een enke^n,
doos regelmatig ingenomen had, wai^
ik tot mijn groote vreugde totaal vaj^
mijn kwaal genezen. Met genoeg® mi
geef ik U de bovenstaande verklarin ebf
en hoop ik dat vele menschen die lij
den zooals ik voorheen met het boen
venstaande bericht hun voordeel zul
len doen.
Hebt gij ooit getwijfeld dat Uw niafcev
ren de oorzaak Uwer ziekte waren'laa
Hebt gij pijn in den rug, in bet hoofi iaa
of in de leden? Lijdt gij aan rheum#&rz
tiek, zwakte van het hart of water lak
zucht? Is uw urineloozing te weinl|an.
of te veelvuldig en is uw water ver tra
mengd met steen of bezinksel? Ge
voelt gij U immer vermoeid, terneei e t
geslagen en prikkelbaar? Denk
eens over na.
Verzeker U dat men U de e c li ti
Foster's Rugpijn Nierenpillen geeft»]
dezelfde die mejuffrouw M. Vierlinj
gehad heeft. Zij zijn te Haarlem vei
krijgbaar bij den heer J. VAN GULI1
Zijlstraat 98, tegen 1.75 per doos c ian
ƒ10.— per zes doozen. Franco roezen
ding na ontvangst van postwissel.
slej
te bezoeken, zij wist maar altegoelibc
hoe herig zijn toorn zou zijn.
Denk eens, wat is er van mi
geworden, betoogde zij, Allan, deal
er nog eens over na.
Zij zag er zoo jeugdig en nog
lief uit, terwijl de tranen haai- Ln
oogen stonden. Hij kon niet boosoj
haar worden en bovendien had
Frances nog niet ontmoet.
Kijk eens, Finey, zeide hij, z<x
aanstonds ga ik naar Frances, g>
dan maar met mij mee. Gij zult au»
begrijpen, nadat gij haar hebtgezia
en gesproken.
Evenals alle vrouwen, brandde zi
van nieuwsgierigheid, toch deinsd
zij er voor terug. Zij wilde harem»
dewerking niet verleenen aan het hu
welijk tusschen haar broeder en een
vrouw, die op de een of andere wijfl raa
aan haar echtgenoot bekend was.
Nu niet, Allan, zeide zij, nada 5011
gij getrouwd zijt, misschien, datwi Y1'
zeggen, als gij besloten zijt met haai jjjs
te huwen.
Zooals gij wilt, zeide hij op koe
len toon, maar vergeet niet, date#
man zulke woorden niet vergeet, a !aa
is het ook maar eene zuster, die h« |n,e
zegt.
O, Allan riep zij uit, schreien
de, wendt gij u nu ook reeds van mi
afis mijn leven nog niet ongelukkij '®i
genoeg
(Wordt vervolgd).
M'i
meisje
Zij is Mile Franceska, de nieu
we zangeres.
Digby liet zijne brandende sigaar
vallen, en staarde met een verbaas
den blik zijne vrouw aan. Die blik
was het eenige ongehuichelde wat zij
in den laatsten tijd van hem had
gezien.
Mile wieriep hij uit.
Franceska. Hebt gij van haar
hoeren spreken Mooie stemmen
schijnen voor onze familie zeer aan
trekkelijk te zijn.
Josephine was ongetwijfeld niet
bevreesd voor haar echtgenoot.
Hij zeide niets, zocht zijne sigaar
op en begon na te denken, zooveel
zijn hoofdpijn het hem vergunde, en
toen Josephine, verwonderd, over de
verbazing die hij aan den dag had ge
legd, hem bleef aanstaren, zag zij
hoe een glimlach, half boosaardig,
half triomfantelijk over zijn gelaat
gleed. Die glimlach gaf duidelijk zijne
gedachten w^r. Dit huwelijk moest
hem tot voordeel strekken. Hij haatte
Allan Bourchier. Voor een slecht
mensch moet de gedachte, dat hij het
geluk van zijn vijand in handen
heeft, zeer aangenaam zijn, zoodat
hij slechts een woord heeft te spre
ken en de toekomst van zijn tegen
stander is vernietigd. Wanneer Allan
met zijne nicht huwde, dan was hij
van het bezit van Redhills verzekerd.
maar wanneer hij erfgenaam zou
zijn, hoeveel geld zou hij dan aan
Digby willen betalen, als deze het
feit wilde verzwijgen, dat zijn vader
de moordenaar was van den vader zij
ner echtgenoote?
Hij was listig genoeg om te be
grijpen, dat Allan Frances harts
tochtelijk zou liefhebben. Ja, zelfs
meende Digby, dat hij in hetzelfde
geval zou verkeeren en haar niet
voor eene week zou liefhebben, zoo
ais dit met Josephine had plaatsge
vonden, maar voor altijd. In langen
tijd had hij zulk een goed nieuws
niet gehoord. Hij moest zich echter
voor eene te vroegtijdige onthulling;
wachten. Hij moest mevrouw Allan
Bourchier zooveel mogelijk ontwij-1
ken, en het was maar beter, dat hij
Josephine ook op een afstand van!
haar hield. Nu waren zij allen in zij- j
ne machtHij was zoo opgetogen, j
dat zijne vrouw het met vreezen en
lieven aanzag. Wat was hij nu weeri
van plan? Zij verwaardigde zichech.
ter nieter naar te vragen.
De trotsche Allan zal dus de god
delijke Franceska huwen, zeide hij.
Mogen zij hun leven lang gelukkig
zijn. Zij is een bekoorlijk schepsel, j
Zijne woorden verbaasden Jo- j
sephine.
Kent gij haar dan? vroeg zij. i
Ik weet tenminste iets omtrent
haar.
De toon, de nadruk, waarmee deze
woorden werden uitgesproken, zou
den in de een of andere societeitszaal
het karakter van eene vrouw bevlek
ken, zonder dat er inderdaad ietsom.
trent die persoon werd opgehelderd.
Josephine had zich daaraan ook
reeds gewend. Wij kunnen ons ge
makkelijk voorstellen, dat mevrouw
Bourchier zich in haar brief niet .1
te goedgunstig uitliet over de aan
staande verbintenis. Jasephine kon
uit alles opmakeu, dat hare moeder
die zaak afkeurde, ja zelfs vreesde
voor de keus van Allan, dat Digby
iets omtrent haar kon mededeelen.
Josephine had haar broeder lief, en
zou er alles voor opgeofferd hebben,
om hem voor zulk een treurig iets te
behoeden. Zij wist wat het beteeken-
de, voordurend berouw over de een
of andere daad te hebben.
Zeg mij alles, wat gij van haar
weet, zeide zij scherp.
Met een spottenden blik zag Digby
haar aan.
Ik zou er nooit aan denken,
mijn waarde, om een uwer familie
leden te dwarsboomen, vooral niet,
wanneer het Allan geldt, die oud ge
noeg is, om op zichzelf te passen.
Valt er dan iets op haar te zeg-
gen?
Volstrekt niets. Ik spreek nooit
kwaad van mooie vrouwen. Als zij
de vrouw van Allan is, dan zult gij
haai- wel moeten bezoeken, eerder is
het niet noodig.
Hij stond op, ging de kamer uit, en
verliet kort daarop het huis.
Zijne woorden hadden de ge-
wenschte uitwerking zij dacht er
over na. stelde ze telkens in een an
der daglicht, en ging ten laatste Al
lan opzoeken.
Zij bezocht twee keer zijne kamers,
zonder hem daar te vinden. Den der
den keer was zij gelukkiger. Het deed
hem zeer veel genoegen haar te zien.
en hij vermoedde, dat zij het nieuws
had vernomen.
Komt gij mij nu gelukwenschen,
Finey vroeg hij, terwijl hij haar
kuste.
Zij was nu juist niet de rechte per
soon, om haar broeder met hare
raadgevingen te dienen. Hij had haar
altijd eenigszins lichtzinnig gevon
den ,en haar onberaden stap had hem
ook geen grooten dunk van hare
schranderheid gegeven. Zij wilde ech- j
ter onbevreesd alles in het werk stel-;
len om hem te redden.
O, Allan! zeide zij, denk er eens!
over na alvorens gij dat meisje huwt. j
Men heeft mij verteld, dat zij schoon
is, maar handel niet te overijld. Denk
aan mij en mijn echtgenoot.
Hij werd volstrekt niet boos. De
vergelijking tusschen haar echtge- j
noot en Frances was te bespottelijk, j
om ernstig opgenomen te worden. Hij
begon dan ook te lachen.
Lach er niet om, Allan. zeide zij, j
ik meen het in ernst. Als ik u zeg,
dat mijn echtgenoot veel van haar j
weet, dan zult gij mijn angst beter;
begrijpen. Spot er niet mee.
Nu spotte hij niet maai' hij was
toornig. Dat was geen zaak, waarbij J
te lachen viel.
Josephine, zeg mij woord voor i
woord, wat uwe echtgenoot u daar
omtrent heeft medegedeeld.
Hij keek zoo hoogst ernstig, dat die
tengere, mooie Josephine er bang van j
werd.
Hij zeide, hij zeide, dat hij
iets omtrent haar kon mededeelen. j
Toen zij dit zeide, begreep zij maar j
al te wel, hoe zwak zij in hare
schoenen stond. Hoe kon zij den toon
en het kwetsende ziener woorden
weergeven.
Het was nu juist niet zoozeer
hetgeen hij zeide, maar de toon,
waarop het gezegd werd.
Uw echtgenoot is een verachte
lijk sujet, Josephine. Als hij dat niet
was, dan zou hij een kind. dat gij
toen nog waart, niet verleid hebben, i
een geheim huwelijk met hem te slu<-
ten, om dan later van uw geld te
leven. Hij houdt niet van mij, ik
houd niet van hem, dat maakt hem
wrevelig.
Zij durfde hem niet vertellen, dat
Digby haar had bevolen, Frances niet1
til
it
