NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargaug,
No. 6635
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen»
DINSDAG 14 FEBRUARI 1905
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN Jjs. ADVERTENTIËN:
PER drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - ƒ1.20 Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der j Qroote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 9rf£H f A$^tSÊBÈïÊrJË$L^f/ Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37>£ t/J\
P de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
^Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uilsluitend recht tot plaatsing van Advertentiër.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangcre G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montniartre.
AGENDA
Dinsdag 14 Februari.
De KroonDr. J. B. SchepersVilde
Letterkundige Voordracht, 8 uur.
BroaagebouwGhr. Nat. Werkmans
bond afd. Haarlem, Dr. J. A. Cra
mer Het Christelijk geloof etn de
sociale kwestie.
In deze agenda worden vergaderin
gen, uitvoeringen enz. kosteloos ver
meld, wanneer zij in onze kolommen
rijn geadverteerd.
Buitenlandsch Overzicht
BE OORLOG
Vaua. liet oorïogsterrein komt heel
weinig nieuws. Dato 11 Febr. wordt
uit Mantsjoerije gemeld, dat blijkens
verkenningen van vrijwilligers de Ja
panners op verschillende plaat
sen de oude verschansingen hebben
ontruimd. Vermoedelijk trekken zij
terug naar het gebied zuidelijk van
de Sjaho.
De strijd blijft thans beperkt tot
het beschieten der versterkingen.
Aan de „Daily Telegraph" worde 1
nog do volgende oorlogsberichten ge
zonden.
„In verband met de voortdurende
activiteit van de legers aam de Sha-lio
zal generaal Nogi op de uiterste rech
terflank der Russen gaan ageeren.
Zoodra het tot een beslissenden slag
komt, zal generaal Ivamimoera, wiens
leger met een aantal stukken licht
veldgeschut is toegerust, trachten de
Russische communicaties ten noorden
van Wladiwostok af te snijden.
De Japanners schijnen nu zeer ver
langend een nieuw deel van het Rus
sisch gebied te veroveren. De strenge
koude verhindert echter, dat zij thans
reeds een beleg van Wladiwostok aan
vangen. De Japansche soldaten lijden
hevig van de koude en in veel geval
len hebben amputaties plaats gehad
van afgevroren ledematen. In een re
giment. kwamen 80 van deze operaties
voor.
Koeropatkin meldt, dat zijn man
schappen juist zeer goed de ernstige
koude verdragen. De Russen in
Noord-Korea hebben echter dringend
gebrek aan winterklceding."
In verband met de nadering der
Baltische vloot, neemt Japan de uiter
ste voorzorgen.
In de Talienwan-baai zijn mijnen
gelegd, en met den herbouw van de
Port Arthur-forten gaat men haastig
voort. Vier nieuwe slagschepen en
voor een bedrag van 500.000 pond ster
ling aan kanonnen zijn in Engeland
besteld.
VON STöSSEL GEÏNTERVIEWD TE
ADEN.
De held van Port Arthur is Vrij
dagmorgen om half negen te Aden
aangekomen, met zijn echtgenoote en
staf. Mevrouw Von Stössel heeft zes
kinderen bij zich, kinderen van offi
cieren, die bij liet beleg gesneuveld
zijn, en die zij geadopteerd heeft.
In een interview zei generaal Von
Stössel
„Ik heb de yoldoening mijn plicht
te hebben gedaan, niets heb ik ver
zuimd om de vlag te redden uit des
vijands hand."
Sprekende van de laatste dagen van
het beleg zei de generaal„De stad
had het hoogstens nog vier dagen
kunnen houden. Ammunitie en mond
voorraad waren geheel en al uitgeput.
Het is waar, dat er nog zesduizend
geladen projectielen waren, maai' wij
waren onmachtig om ons to verzetten
togen den vijand, die overvloed had
van strijdmiddelen."
„Wat de manschappen betreft, er
waren er nauwelijks drieduizend over
uitgeput door gebrek, en gedwongen
om in de loopgraven te vechten, waar
men de lijken zelfs niet kon wegdra
gen. Achttienduizend lagen in het hos
pitaal, de anderen in het graf."
In een onderhoud, dat een vertegen
woordiger van de „Nowoje Wremja"
met den generaal te Aden had, pro
testeerde de generaal tegen de voor
stellingen in Engelsche en'Japansche
bladen over den toestand in Port Ar
thur gegeven en deed hij uitkomen,
dat de overgave noodzakelijk was.
Generaal Von Stössel erkende ver
der. dat de dood van generaal Kon-
dratsjenko een zware slag was voor
de verdedigers van Port Arthur. Ge
neraal Kondratsjenko bevond zich
met zijn staf in een schans, toen een
Japansche granaat binnen deze viel.
iDe generaal werd niet gewond, maar
i door den luchtdruk werd hij met zoo-
jveel kracht tegen den muur geslin-
'gerd. dat hij een schedelbreuk kreeg.
Tusschen mij, zeide generaal Von
Stössel verder, en de overige gene
raals bestonden geen misverstanden.
Fock was mijn vriend. Vragen naar
prins Oechtomski ging de generaal
met diep stilzwijgen voorbij. De prins
was op bevel van don Tsaar, niet op
dat van Von Stössel, door Wiren vei
vangen.
Generaal Von Stössel zelf werd licht
aan hot hoofd verwondmevrouw Von
Stössel werd niet gewond.
Prins Oechtomski bleef te Port Ar
thur.
..Wij hebben", zeide de generaal ten
slotte, „allen onzen plicht vervuld,
zonder ooit hoop te hebben gehad,
door Koeropatkin of Rodjestwensky
ontzet te worden. Wij waren genood
zaakt ons over te geven."
UIT ANDERE LANDEN.
DE TOESTAND IN RUSLAND.
Een tafereel, dat zoo pessimistisch
mogelijk gekleurd is, schildert ons een
brief van den correispondent der „Vos-
sische Zeitung" te Moskou, over den
toestand in Rusland.
„Niemand weet, wat er eigenlijk
gebeurt", zegt hij, „De Tsaar en zijn
raadgevers Tiet minst. Niemand weet
welk beginsel bij de regeering voor
zit, of er zelfs geregeerd wordt, en
wat er morgen gebeuren zal.
„Het bewind is in handen van don
boozen geest, die sedert het begin
der regeering van Alexander III in
Rusland de zon der cultuur verduis
tertde kliek. Deze heeft, sedert Swiu-
topolk-Mirski de intellectueelen lot
vertrouwen in de regeering aanmaan
de, weder haai' invloed op den Tsaar
herwonnen en de slechte organisa
tie van de zoogenaamde liberalen, de
dreigende redevoeringen, de onbehol
pen studenten-onlusten hebben de
kliek krachtig geholpen."
De correspondent beschuldigt de
..kliek' van die gebeurtenissen han
dig gebruik te hebben gemaakt,
„De regeering wist volkomen wat
er broeide in de Petersburgsche werk
liedenkringen, voordat daarvan inde
buitenwereld iets bekend was. Zij had
de organisatie volkomen kunnen be
letten, en alles kunnen vermijden wat
sedert is voorgevallen. De ..kliek"
heeft dit belet, omdat zij een voor
beeld wilde stellen en om de boeren
bevolking in den waan te brengen, dal
liet leven van den Tsaar gevaar liep.
De arbeiders in Petersburg dachten
daaraan niet hun betooging was
slecht voorbereid, maar strekte alleen
om den Tsaar te toonen, dat het pro
letariaat achter het intellect staat.
Het bloedvergieten was onnoodig, het.
was een frivole moord."
Maar de kliek heeft haar doel be
reikt, de boeren kiezen partij tegen
de intellectueelen. Zij heeft het spook
der landverdediging opgeroepen; zij
heeft met behulp van Jobjedonostzcff
het landvolk aangemaand om op te
komen voor den Tsaar en de overheid;
zij doet al haar best om de reactie
te bevorderen.
„En hierin ligt het gevaar voorden
staat en voor het Russische volk",
zegt de correspondent. Al is een op
stand thans niet waarschijnlijk „In
dien de Tsaar de voornaamste eischen
niet inwilligt, een grondwet, een par-
j lenient van Zemstvo-afgevaardigden.
en vrijheid van spreken en schrijven.
dan zal Rusland het tooneel worden
van een reeks opstanden, die de el- j
llende van Duitschland tijdens den'
,30-jarigen oorlog nog vèr zullen over-
treffen. Die opstanden zullen wellicht
niet alleen huis Romanof van don
.troon jagen, zij zullen de beschaving;
•vernietigen en den Russischen staat
tot den ondergang, tot de verbrokke- j
ling brengen."
j Men ziet hoe donker deze correspon-
dent den toestand voor Rusland in- j
ziel
j Maar het schijnt dat de Tsaar meer s
.toegevend gezind dan ooit is dat hij
nu ook inziet, dat dringend verbete-'
ring moet komen in den onhoüdbaren j
toestand.
j Althans bij keizerlijke oekasewordt:
gelast de vorming van een commissie,
onder voorzitterschap van het lid van
den Rijksraad Sjidlofsky, ter vast-
.stelling van de oorzaken van de onte-j
I vredenheid der arbeiders in Peters-
jburg en omgeving en ter overweging
van de maatregelen om het ontstaan
'van zulke ontevredenheid in de toe-"
komst te voorkomen. De commissie;
zal bestaan uit vertegenwoordigers
van het betrokken departement, en j
uit vertegenwoordigers van de in- j
dustrieelen en arbeiders, door deze j
beide groepen gekozen. De voorzitter
heeft de bevoegdheid van den Tsaar
persoonlijk rapport uit te brengen,
andere personen tot de beraadslagin
gen der commissie toe te laten en liet
aantal werkgevers en arbeiders en
de regeling der verkiezing van deze
vertegenwoordigers vast te stellen.
Verder wordt beweerd dat de zoon
van graaf Tolstoi, graaf Leo Deono
witch, dezer dagen twee uren bij den
Tsaar op audiëntie is geweest, waar-
jbij hij den vorst een plan voorlegde,
door zijn vader ontworpen, van de
(vorming coner volksvergadering. De
keizer legde de navolgende verklas
ring af
I ..Sedert de laatste twee maanden
houd ik zelf mij oniledig met het sa-
menstellen, van een soortgelijk ont- j
j werp, en ik kan u thans mededeeleu, j
(dat in do volgende week met de bij-
jeenroeping eerier vergadering, als di-:
uw vader bedoelt, zal worden aan-
gevangen."
i Dit is dan de eerste „Zemsky-Soboi
sedert de dagen van Katharina de
•Groote. Het is niet waarschijnlijk, I
dat de Tsaar zelf deze vergadering
,zal voorzitten; hij is zeer zenuwach-j
t tig en leest, hetgeen hij te zeggen
heeft, steeds van papier af, zelfs in
jde gesprekken met de afgevaardigden;
der werklieden.
DE MIJNWERKERSSTAKING IN
DUITSCHLAND.
Ten gevolge van het taktloos en;
•streng optreden van verschillende;
mijneigenaars heerscht in het Ruhr-
(bekken groote opgewondenheid on;
weigeren de meeste arbeiders het j
werkte hervatten. In het district!
Oberhausen kwam het tot botsingen
tusschen dc stakers en de politie,j
waarbij eenige personen gewond wer-
den.
De commissie van Zeven blijft aan-]
raden het werk voorloopig te hervat-1
ten. Zij besloot tevens der Regeering
te verzoeken het daarheen te leiden
dat de arbeiders bij het hervatten van
het werk geen moeilijkheden zouden
hebben.
ZWEDEN EN NOORWEGEN.
Frithjof Nansen verklaart in, ,Ver-
dens Gang" dat de instelling vaneen
zelfstandig Noorsch consulaatwezen
de eeaiige weg is om de waardigheid
van de Noorsche natie te handhaven.
De Noren willen echter geenszins de
ontbinding van de unie met Zweden,
want het samengaan van beide naties
was een vanzelf sprekende noodzake
lijkheid.
VERKIEZINGEN IN PORTUGAL.
Zondag hadden de algemeene ver
kiezingen van afgevaardigden plaats.
De groote meerderheid is ministe
rieel.
Stadsnieuws
MIDDAG - CONCERT DOOR HET
BOHEEMSCH STRIJKQUARTET.
Aan de vele kunstliefhebbers, die
Zondagmiddag de groote zaal van
het Brongebouw geJieel vulden, is
wederom een grootsch en verheven
kunstgenot geboden.
Het, sinds velo jaren bestaande, en
sedert tien jaren ook in Nederland,
en in onze a,tad Haarlem zoo gunstig
bekende Boheemsche Strijkquartet
gaf weder een dier hooge kunstuitin
gen. die tegelijk bewondering, voor
het hoogtepunt, hetwelk men door
nauwgezette studie, en voortdurend
samenspel, in die kunst kan berei
ken, en dankbaarheid voor het groo
te muzikale genot afdwingen. Eene
muzikale séance, waar reine kunst
ons wordt geopenbaard, en die, wat
uitvoering betreft het volmaakte na
bijkomt.
Het programma bestond uitI. Jos.
Haydn, C-dur op 76 No. 3 (Kaiser-
quartett)II. a. Notturno, A. Boro
din, 6. Intermezzo, Josef Suk, c. Ya-
riatonen („Der Tod. und das Mad-
chen"), T. SchuberL; IÏL L. van Beet
hoven, Es dur op 74 (Harfenquartett).
waarvan de nummers I en III, in
zooverre oude bekenden waren, dat
zij ook op het programma voorkwa
men, toen het Boheemsch Strijk
quartet, zijn eerste concert in Neder
land gaf.
Wanneer wij nu bedenken, dat dit
middagconcert de 191ste uitvoering
was, die de concertgevers in Neder
land gaven, dan kan men veilig
aannemen, dat deze Boheemsche al
tisten, niet weinig tot de bevordering
der toonkunst in het algemeen, en
die van het strijkquartetspel in het
bijzonder, in ons land hebben bijge
dragen.
Wat nu de uitvoering der genoem
de werken betreft, deze was over
het geheel subliem, alhoewel door
den verschillenden aard der compo
sition, niet elk onderdeel hetzelfde
succès erlangde.
Het hoogst van innig muzikale ver
tolking, stond, dunkt mij, het beken
de eenvoudige Ad agio uit hetKai-
'serquartett, van EBayidn. Hoe he-
melsch rein, werd dit vertolkt, lioe
eenvoudig in bescheid efn toch spre
kend kwam in de figuratie, het be
kende thema ..Gott erhalte Franz den
Kaiserop den voorgrond. Uit ge
heel dit quartett spreekt de eenvoudi
ge kunstenaarsziel van Jozef Haydn.
Lag het misschien aan.1 de eigen
aardige accoustiek der zaal, dat liet
toeklonk alsof in het eerste „Alle
gro" de stemming iets te wenschen
overliet
Het Harfenquartet staat zeer zeker
als muziekwerk hooger, dan het ge
noemde Kaiser quartett, en stelt ook
aan de uitvoerenden hoogere eischen
maar hier is ook niemand minder
dan Beethoven aan het wooifL de
grootste onder de grooten, en die
ons op het gebied van strijkquartet- i
muziek, zulke schitterende en groot-
sche werken heeft nagelaten. Ook
dit opus genoot een hoogst artistieke 1
bezielde vertolking. Bewonderde men
in het Andante de schoone klank
effecten. en lieflijke samensmelting
der vier instrumenten, in het daarop
volgende Pr es to, dat in duizeling
wekkend tempo werd gespeeld, kreeg
men in een parelregen van tonen, een
kijk op het groote technisch kun-
nen dezer vier kunstenaars.
De onder nummer 2 van het pi€-
gramma gemelde 3 nummers boden,
behalve het zeer melodieus „Nottui-
ne" van A. Borodini, en een fraai en
effectvol geschreven „Intermezzo"
van den heer Josèf Suk, variatiënop
het bekende Schubert's lied „Der Tod
j und das Madchen". Ook deze num-
j mers werden superieur voorgedragen,
i en dat zij als welkome afwisseling.
1 tusschen de beide hoofdnummers, bij
het publiek ingang vonden, bewees
niet alleen het krachtig applaus, dai
weerklonk, maar ook de fraaie lau-
j werkrans waarmede het viertal kun-
stenaars, na de uitvoering dezer num.
mers werd gehuldigd.
Wenschen wij ten 9lotte den Bo
hemers hartelijk geluk, zoowel met
hun langdurig als met het vele en
groote succès, dat zij steeds overa
behaalden. Moge bij hun wederkomst
in ons Vaderland steeds onze goede
stad Haarlem tot die bevoorrechte
plaatsen behooren, waar zij hunne
groote talenten ten toon spreiden,
dan wacht ons, in de toekomst op het
gebied van strijkquantet-muziek, nog
veel en groot genot.
v. K. i
Zalsman.
Gerard Zalsman zal als een der so- j
listen medewerken aan het eerste El-
zas-Lotharingsche muziekfeest, dat 20
1 22 Mei te Straatsburg wordt gegeven
1 Als dirigenten zullen daar, naast den
Straatsburgschen kapelmeester Franz
Stockhausen, optreden dr. Richard
Strauss, Gustav Mahler en Gustave
Charpentier. De laatste dag van het
feest is een Beethoven-concert.
Door den storm.
Zaterdagmiddag omstreeks vijf uur
is uit een bovenwoning, staande aan
de Paul Krugerstraat. hoek Scho-
terweg, alhier door den hevigenwind
een raam geslagen. De glasscherven
vlogen door de P. Krugerstraat heen.
Gelukkig bevond zich op dat oogen-
blik niemand in de straat.
i Gevallen ten gevolge dorj
gladheid.
I Zondagavond half acht kwam een
schippersvrouw bij het loopen over
1 de plank van haar schuit te vallen
en viel in het Spaarne. Haar man j
wist haar gelukkig spoedig met een
.haalt te grijpen om daarna de dren-
kelinge met behulp van zijn knecht
aan boord te trekken.
I On g e 1 u k b ij het houthak-;
ken.
Zondagmorgen wilde een bewoner
van de Antoniesteeg eenig brandhout I
hakken, maar had daarbij het onge-
luk. dat hij missloeg, mot het treurig j
gevolg dat hij den bijl met geweld i
tegen zijn been kreeg, dat gewond
werd zoodat geneeskundige hulp noo- j
dig was.
DANSFEEST.
Welk een contrast Zaterdagavond I
Buiten hageljacht en stormgeloei,
ongezellig en koud; en binnen 1n
de contcerzaal der Sociëteit Vereeni-
g>ng ailes licht en leven cu ge
zelligheid jongens in witte zeemane
pakjes, meisjes in keurig witte jurk
jes als waren wij in 't hartje van
den zomer.
t Deed dan ook goed aan uitdea
kouden, guren winteravond te tre
den in do groote Vereeniging-zaai,
waar blijheid en vroolijkheid den bo
ventoon vierden.
Daar werd het jaarlijksche dans
feest door de vele leerlingen derhee-
ren J.. G. Martin Zonen gevierd
het prettigste bal voor Haarlem's
jeugd.
Daar was die eigenaardige bewe
ging, dat bijzondere gedruisch en ge
woel, gejuich en gejubel, dat men al
leen aantreft bij een groote schare
levenslustige kinderen, wanneer die
bijeen zijn in eene gezellige ruimte
en staan onder de uitnemende lei
ders van kinderfeesten, onze Haar-
Iemsche Martins
En dat bonte, blijde schouwspel
werd' met welgevallen gadegesla
gen door de omzittenden. die geheel
meeleefden met het jonge volkje, dat
uren achtereen, onvermoeid offer»
aan Terpsichore.
Er werd gedanst keurig en net,
volgens alle regelen der kunst en
opnieuw gaven de leerlingen, van de
kleinsten tot de grootsten. blijk.dat
zij met vrucht de degelijke lessen
hebben gevolgd.
Bewonderonswaard is bepaald de
keurige uitvoering der verschillende
dansen, waaronder vele nieuwe, als
de „MotorPolka" de „Academie
Valse"de „Barn Dance".La
Charmeuse" en „Troïka".
Maar wat vooral opviel is de
elegante houding der dansenden de
bevallige buigingen, de nette en vlug
ge bewegingen en de goede vormen
en manieren, di© steeds stipt in acht
werden genomen.
Doch niet alleen de verschillende
met veel gracie uitgevoerde dansen
zouden doen zien t ot welke hoogte de
heeren Martin het dansonderwijs
hebban gebracht, ook de alleraardig
ste intermezzo's legden daarvan ge
tuigenis af.
Het eerste kwamen 16 allerliefste
meisjes als vlindertjes gekleed met
vlugge pasjes de zaal in zweven, om
daarna verschillende bevallige bewe
gingen uit te voeren, tot groote vol
doening der aanwezigen, die dit toon
den door oen warm applaus.
De tweede intermezzo een pier
rot- en pierrette-dans had niet min
der succes. Ook dit groepje, waaraan
8 paartjes als pierrots- en pierettes
gekleed, deelnamen, was alleraar
digst. Niet alleen hun vlugge, aar
dige bewegingen, maar ook hun on
deugende grapjes ontlokten voortdu
rend een hartelijk gelach.
En ten slotte als derde intermez
zo een matrozendans, keurig net
uitgevoerd door 18 als matroosjes ge-
kleede paartjes.
Behalve sierlijke pasjes, fraaie fi
guren en toepasselijke bewegingen,
floten de matroosjes tijden? de uit
voering lustig een vroolijk lied op de
maat der inderdaad zeer goede mu
ziek.
Ook dit aardige nummer werd niet
daverende toejuichingen beloond.
Het slot dezer goedgeslaagde uit
voering was eene wèlverdiende ova
tie door alle leerlingen aan de hee
ren Martin gebracht.
De heev J. G. Martin werd daarbij
door de sterk sten zijner leerlingen
Feuilleton.
De Misdaad in de Familie
Uit het Engelseh.
door
HUGH CONWAY.
56)
Denk er aan. zeide hij, toen zijn
bezoeker het tuinhek voorbij was, dat
Jack hier altijd rondloopt en nooit
een gelaat vergeet. Ruk maar in, en
laat. ik uw gezicht nooit weerzien.
Digby waagde geen tweeden aan
val meer op het huis, maar zwierf
eenige dagen lang in- den omtrek
rond, hopende, dat het toeval hem
zou helpen en hij Josephine zou ont
moeten. Hij schreef haar een brief,
waarin hij haar om een onderhoud
verzocht. Dat zij op Shortlands was.
stond bij hem vast Hij zou daar ge
bleven zijn tot hij haar had ontmoet,
wanneer zijne financieele aaugele
genheden het. niet oodzakelijk maak
ten. dat hij naar Londen terugkeer
de. Hij zou spoedig zijne rekening
moeten vereffenen en dadelijk beta
len, daar het er zeeT slecht voor hem
bijstond. Zijne tweede speculatie had
zijn geld spoedig verslonden. Hij
moest nu zijn geld herwinnen. En
dan de vervalsehte wissel?
Wanneer hij met zijn makelaar zou
hebben afgerekend, dan restte hem
geen geld meer, om den wissel af te
lossen. Hoe eerder zijn contract met
den heer Bourchier zou worden ge
sloten, des te beter. Hij moest dus
noodzakelijk Josephine opsporen en
op de eene of andere wijze de papie
ren, die zij in haar bezit hield, weer
in zijne handen zien te krijgen.
Hij keerde naar Londen terug, met
het plan om zoo spoedig mogelijk
weer naar Shortlands te gaan en
daarin den omtrek te blijven, tot hij!
zijne vrouw zou hebben ontmoet. Zij
zou zich toch niet voortdurend in,-
huis opgesloten houden
Dat gezegde van Mossiter omtrent
echtscheiding verontrustte hem in
het geheel niet. Hij was zijne vrouw!
moede, e\n het ztou hem genoegen
doen. weer vrij man te zijn. Met het j
geld dat hij zou krijgen, kon hij wel j
eene andere vrouw vinden. Wanneer
hij echter Josephine bij zich verkoos
te honden, dan moest mijnheer Bour
chier haar verbieden hare plannen
uit te voeren daartoe kon Digby h<
wel dwingen.
Hij dacht aan al die dingen, toen i
hij op zekeren dag in een huurrij-
tuig reed en eensklaps Josephine zag j
voorbijgaan -- en wel van zoo:
.dichtbij, dat hij zich onmogelijk kon
hebben vergist. Zij was echter van
kleedin<r zeer veranderd dit was ook
niet te verwonderen, daar zij haar
huis verlaten had, zonder iets uit.
hare garderobe te hebben meegeno
men, dan natuurlijk de japon, die zij
toen droeg. Wanneer zij alleen was
geweest, zou hij haar hebben aange
sproken zij was echter vergezeld
van eene dame van middelbaren leef
tijd. Hij wist volstrekt niet wie zij
was, maar hij kende dan ook de
vriendinnen van Josephine zelfs niet
bij gezicht.
Er was echter niet aan te twijfelen
Josephine was in Londen. Hij
beval den koetsier om te keeren en
dc dames op een afstand te volgen.
Zij reden door de Piccadilly, tot zij
eindelijk Caversham Place bereik
ten. waar hij de dames een huis
zag binnentreden. Hij nam het huis
nauwkeurig in zijn geheugen op, be- j
taalde den koetsier en bleef eenige
©ogenblikken op straat staan, nog;
niet wetende hoe te moeten bande
len. Het. was allerwaarschijnlijkst,
dat de bewoners van dat huis met
Josephine bevriend waren en dat zij
bij hen hare toevlucht had genomen
Hij zou en moest haar spreken. Hij
had het recht om aan te schellen en
te vragen of hij mevrouw Bourchier
mocht spreken. In een huis te Lon
den behoefde hij niet bevreesd te
zijn, een tweeden Jack te ontmoeten.
Hij zou dus de stoute schoenen aan
trekken en vragen, of mevrouw Bour
chier te spreken was.
Hij schelde aan de deur werd ge-
opand.
Is mevrouw Bourohier thuis
vroeg hij.
Ja, mijnheer, antwoordde de
dienstbode. Komt u maar binnen.
Daar Digby op het visite-uur kwam
werd hij dadelijk naai' de huiskamer
gebracht. Hij lachte inwendig, toen
de gedachte bij hem opkwam. Koe
zijne verschijning ontsteltenis zou
verwekken.
Hoe is uw naam, mijnheer
vroeg de mead.
Ik heet Smitt.
De deur werd geopend en hij trad
binnen. Het was een ruim en kost
baar gemeubileerd vertrek. Met den
eersten oogopslag viel hem dit op en
hij zag zijne vrouw met haar hoed
op en in haai' wandelkostuum, met
eene andere dame praten.
Toen de meid hem aandiende, keer
de deze dame zich om en vertoonde
haar gelaat, waarop verwondering
te lezen stond. Digby was het geheel
vergeten, dat hij hier gekomen was
om zijne vrouw op te sporen, want
hij had bemerkt, dat de dame die
tegenover hem stond Frances Bour
chier was.
Zij herkende hem terstond. Hare
verbazing was zoo groot, dat zij er
niets van bemerkte, dat Josephine he
vier ontstelde en een angstkreet
slaakte. George Manders, de man
naar wien zij zoo lang had gezocht,
jaren en jaren lang. stond voor
iiaar en was uit efgen beweging
gekomen.
Gedachten komen vlugger dan
i woorden of gebaren zij komen niet.
j langzamerhand, maar alle tegelijk.
Hij was gekomen zonder te zijn ge
vraagd hij was vrijwillig geko
men. Zij had den man verongelijkt
i Van zijn standpunt bekeken, moest
hij ongetwijfeld gegronde redenen ge
had hebben om zich voor haar ver-
borgen te houden. Zij zou nu alles
te weten kom cm alle9 van haar
vaders dood vernemen.
Al die gedachten spookten haar
door het hoofd. Zij liep haastig op
hem toe, met de handen naar hem
uitgestrekt.
Gij! riep zij, gij! Eindelijk
na zooveel jaren. Wat doet het mijl
con genoegen u hier te zien
Hij kon natuurlijk hare hand niet
weigeren. Ofschoon de verbazing hem
een oogenblik het spreken belette, gaf
hij haar, hoewel werktuigelijk, de
hand.'
Josephine, die deze ontmoeting ga-j
desloeg, stond op en verliet het ver-
trek. Ilaar echtgenoot noch Frances i
schenen hierop te letten. Zij begaf
zich naar hare kamer en deed de
I deur op slot.
Zij zeide mij. dat zij hem nooit
had gezien, zuchtte zij. Arme Allan
arme Allan
HOOFDSTUK XIX.
Alles, wat h ij wist.
Dat Frances den man, dien zij
slechts onder zijn waren naam van
George Mandors kende, zoo hartelijk
begroette, was zuivere zelfzucht. Het
feit, dat zij hem weerzag, deed haar
geen genoegen maar dat er aan
d« onzekerheid en die geheimzinnig
heid een einde zou gemaakt worden,
was haai- veel waard. De omstandig,
heden, waaronder haar vader was
gestorven, waren misschien vreese-
lijk, maar toch wilde zij de waarheid
gaarne hooren. en zij twijfelde er
geen oogenblik aan, of George Man
ders was gekomen om haar alles op
te helderen. Het kwam volstrekt, niet
in haar hoofd op, dat de mevrouw
Bourchier. die hij wilde spreken, de
ongelukkige Josephine was.
Na die eerste begroeting ramier-
de zij zeer in hare manieren. Zij
herinnerde het zich nu weer duide
lijk. hoe angstig en ontstemd zij ge
weest was, toon hij weigerde haar
de waarheid mede te dealen, alhoe
wel zij er recht op had alles te we
ten hot eerste gevoel van vreugde
werd dus verdrongen door eene op
welling van gramschap.
(Wordt vervolgd.! 4
