Haarlem's Dagblad
NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Een Kwartje per plaatsing
Twee Kwartjes te zamen
Grootte der Adv. hoogstens zes regels
DE OLMENHOF
22e Jaargang.
No. 6673
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
DONDERDAG 30 MAART 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PSR DRIE MAANDEN;
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland1-65
Afzonderlijke nummers 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad; voor Haarlem 0.37^
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 .egels 50 Cts.; iedere rege! meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertenttën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertenttën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenttën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3Ibis Faubourg Montmartre.
plaatst dagelijks Advertentién van
[geen Winkel-Annonces) voor
DRIEMAAL, mits binnen een Week, voor
Betaling Contant
Binnenland
DE KONINGIN TE ROTTERDAM.
H. M. >de> Koningin bracht Dinsdag-
vergezeld van den Prins een officieus
bezoek aan Rottendam, in hoofdzaak
met het doel om liet bedrijf der' Hol
land-Amerika lijn, waarvan de Prins
beschermheer is, ietwat nader in
oogenschouw te nemen. Daarnaast is
op het program gebracht het bezich
tigen va® een belangrijke industrie in
de tweede koopstad 'des Rijkshet
werven van Smirna tapijten en die fa
bricage van kokoskleeden, loopers en
matten, onder leiding van de firma
W. Stevens Zoon.
Het karakter va® het bezoek, 'dat
dus niet het eigenlijke Rotterdam
gold, was wel is waar merkbaar aan
de spaarzame versieringde bevolking
maakte des te gretiger gebruik van
■de gelegenheid om haar Koningin
nog eens te zien, met des te meer
ijver, nu zoo spontaan tot dit uitstap
je was besloten. Tnfmers op het jong
ste hofdiner, waar enkele gemeente
lijke autoriteiten aanzaten, moet
daartoe eerst het plan zijn gerijpt.
Het totaal gebrek aan officieel ver
toon bleek ook uit het feit, dat het
gemeentebestuur als zoodanig ont
brak. Alleen de burgemeester begroet
te de hooge gasten toen de extratrein
hedenmiddag 12.7 het station D. P.
binnenreed.-
Geëscorteerd door bereden politie,
begaf de stoet zioh onmiddellijk naar
's burgemeesters huis in de Wester
straat om te dejeuneeren.
Na afloop van het dejeuner werd
naar de fabriek der firma W. Stevens
Zoon gereden aan den Beneden
Oostzeedijk.
Een lange laan, keurig met Vene-
'tiaansche masten groen en bloemen
versierd, voert naar het eigenlijke fa
brieksterrein.
Voor het kantoorgebouw werd H.
M. ontvangen 'door de beide firman
ten en mevrouw G. StevensVan
Gheel Roëll.
In een smaakvol gemeubileerd sa
lonnetje werden aan H. M., alvorens
'de tocht door de zeer uitgebreide fa
briek beginnen zou, verschillende in
lichtingen gegeven, op deze werkelijk
zeer interessante industrie betrekking
hebbende. Het bezoek duurde drie
kwartier.
Daarna werden de rijtuigen weer
bestegen en naar het Maasstation ge
reden, waar de tender Columbus ge
reed lag om ihet koninklijk echtpaar
het altijd mooie tochtje langs de ri
vier en de havenwerken te doen ma
ken, mooi ook wanneer het wat on
stuimig is en het water door donkere
wolken een loodkleur heeft aangeno
men.
I De bezoekers troffen het, wat de
drukte in de haven betreft, uitnemend.
Minstens een 150 zeestoomschepen
waren oogenblikkelijk druk aan het
I laden en lossen en gaven mitsdien
I een zeer levendig tafereel te aan-
I schouwen. Langs den rechteroever
werd gevaren itot den Schiemond,
waar een flofcille zeesleepbooten der
I firma L. Smit Co. het koninklijk
jacht opwachtte en met de vlaggen
salueerde.
j Aan iden mond der Maashaven de-
fileerde het eskader voor het konink-
j lijk jacht en passeerde nog eens de
J „Potsdam", toen H. M. en de Prins
zicih daar op het promenade-dek be
vonden.
Bij het Katendrechtsche Steiger aan
de Wilhelminakade bevonden zich de
drie directeuren van onze nationale
lijn, de heeren J. V. Wierdsma, jihr.
Otto Reuchlin en W. H. v. d. Toorn
Wz„ ter begroeting, die H. M. en den
Prins met gevolg eerst brachten naar
'hun kantoorgebouw, waarvan een en
ander in oogenschouw werd genomen,
j Daarna wend de straat overgestoken
en vertoefd in een der nieuwe twee
j verdiepingen hooge loodsen der maat
schappij, waar de opslag der mee to
J voeren of aangebrachte goederen in
details kon worden bezichtigd.
I Eindelijk bereikte de stoet het open
terrein, waar de kolossus de „Pots
dam" gereed lag om de vorstelijke
gasten te ontvangen,
j Boven aan den valreep werden H
M. en de Prins ontvangen door den
commandant van het schip, kapitein
Stenger, een der oudste gezagvoerders
l'der maatschappij. Daarna ging men
I naar het promenade-dek, waar H. M.
■werd ontvangen door een 'deel der
commissarissen met mr. H. Mees als
president aan het hoofd. Vooral de
Prins wenschte hier van het fraaie
schip het een en ander ie zien, het
geen dan ook werd getoond. In het i „ALLERZIELEN" TE ENSCHEDé.
damessalon werden ververschingen De correspondent van het „Hbld."
aangeboden, terwijl van af het pro te Enschedé meldt, dat de opvoering
menade-dek nog een oogenblik het van „Allerzielen" doorgaat, in we er-
fraaie vergezicht werd genoten. wil van het protest der R.-K. geetete-
Daarna werd afscheid genomen en lijkl*id.
de terugreis naar Den Haag aan-
vaard I DE WERELDTENTOONSTELLING
TE LUIK.
HOFBERICHTEN. De Nederlandsche afdeeling wordt
H. M. de Koningin, H. M. de Ko- omlcr leiding van den architect, den
ningin-Moeder en Z. It. H. do Prins heer Kromhout, opgebouwd en de
der Nederlanden tuilen Donderdag werkzaamheden daaraan zijn zooter
avond het concert van Spoel's Vocaal gevorderd, dat de inzenders mtgenoo-
Ensemble in „Diligentia" te "s-Gra-digd konden worden, den loden April
venhage bijwonen. ,a-§; hunne goederen af te zenden.
Van 10 tot 2o April officieolen
S-Waftror daS der oP^ng zal ieder gelegen-
ingr. aunYeitzer heid hebben om zijne exposite gereed
Zooals wij in ons vorig nummer te maken. Hoe het ook met de tentoon-
reeds meldden, is Mgr. A. G. Schweit-1 stelling in haar geheel op den ope-
zer Dinsdagmorgen overleden. ningsdag moge zijn, de Nederlandsche
Antonius Gerardus Schweitzer werd afdeeling zal gereed wezen.
22 November 1833 te Rotterdam gebo-| Door de Erven II- van der Kamp te
ren, genoot zijn-opleiding aan het i Groningen wordt een catalogus spe-
gymnasium te Gemert, studeerde ver- j ciaal voor de Nederlandsche afdeeling
volgens te Voorhout en te Warmond gereed gemaakt.
en werd 15 Augustus 1858 tot priester) Over de ruimte in de afdeeling is
gewijd. geheel beschikt. Wel trokken enkele
Korten tijd was hij als kapelaan 1 aanvragers van plaatsruimte zich op
werkzaam te Heemstede, werd in 1861 het laatste oogenblik terug, maar er
benoemd tot sub-regent van het klein- waren zooveel aanvragers, die men
seminarie Hageveld, waar hij acht teleur had moeten stellen, dat de vrij
jaren bleef en zich veel hoogachting komende ruimte onmiddellijk weer
en liefde verwierf. i was ingenomen.
Na dit. ambt werd Mgr. Schweitzer) De Ilindelooper Kamer, die zeker
als herder te 't Zand (Noord-Holland) oen groote aantrekkelijkheid der ten-
aangewezen: drie jaren later ver-toonstelling zal wezen, is niet eene
wisselde hij deze bediening met die inzending van de Vereeniging voor
van deken en pastoor te Schagen. DenFriesche Kunst, maar zal uit inzen-
3den September 1877 eindelijk werd de dingen van verschillende personen be
heer Sch'weitzer„benoemd tot opvolger staan. Het is dus niet een antiquitei-
van mgr. Bottehianne als pastoor van
de St. Catharina-kerk te Amsterdam.
Hier verwierf hij zich door zijn ve
len arbeid tot heil van de kerk en van
de katholieke gemeente te Amsterdam
weldra een zeer groote sympathie.
ten-verzameling, maar een geheel, dat
in antieken stijl is saümgesteld uit
voorwerpen van hedendaagsche nij
verheid en kunstsmaak.
Een zeer actueele opluistering van
de Nederlandsche afdeeling zal vvor-
Vooral op het gebied van onderwijsden gevormd door de modellen der
en ziekenverpleging bewees hij on- beide eerste Japansche oorlogssche-
I sehatbare diensten. Als licl van de pen. die in de jaren 1866—1868 bij de
j Schoolcommissie van de Sint Vincen- heeren C. Gips en Zomen te Dordrecht
tius-Vereeniging werkte hij krachtig werden gebouwd en door deze firma
,mede tot bevordering van het katho-welwillend zijn afgestaan,
liek onderwijs aldaarals regent van
het,,Gesticht van Liefdadigheid" toon
de hij onbegrensde' liefde voor de
jeugd zijn voorzitterschap van een
HET VREDESPALEIS.
De N. C. kan thans mededeelen,
der af deelingen van de Ver een i ging d!at de onderhandelingen tusscheu do
van den Allerheiligsten Verlosser"maatschappij Zorgvliet en de bouw-
legde getuigenis af van zijn deernis grondmaatschappij Duinoord te Den
mét den arme, in het bestuurslid- j Haag omtrent de plaatsing van het
maatschap van de „R.-K. Ziekenver- Vredespaleis op een terrein behoo-
pleging" vond hij gelegenheid uitingrende tot het park Zorgvliet, geëin-
te geven aan zijn zucht tot helpen digd zijn en dat zij tusschen beide
van de lijdende menschheid. maatschappijen gevoerd zijn op de
Zoo werd, waar Mgr. Schweitzer meest bevredigende en coulante wij-
nuttigs of goeds kon wrochten, nooit ze van öen geldelijk bedrag aan
te vergeefs een beroep op zijn mede- Duin„0ra uit te koeren is geen spra-
werlnng gedaan. Zijn benoennng tot k 9l Er l3 th volledige
deken van Amsterdam zette de kroon overeeenstemmmg verkregen, zoodat
op zijn groote verdiensten, die voorts,
werden erkend door benoeming tot! z,.ck van den ka"1, van. J>mn°ord
kanunnik van het Kathedraal Iiapit-j mels mec,\ verze' J?#» ,!»6t walala'
1 tel en geheim kamerheer van den 8™ ,van da onderhandelingen der
'Paus. maatschappij Zorgvliet met het be-
stuur der Carnegie-stichting over
I nnnrmc; Tirrirv r>T- r-mMiirvM den afstand van een deel van het
jLEN PROCEb TLGEN DE GEMEEN-park voor d0 piaatsing van het Vre-
TE ENSCHEDe. despalels.
I Naar men verneemt zal dr. R. F. 1 Tevens verneemt hot blad, datvoor-
j baron Van Heeckeren van Wassenaar j noemd bestuur en de maatschappij
totTwickel de gemeente Enschedé dag-Zorgvliet tot overeenstemming zijn
[vaarden op grond, dat zij een riool- gekomen omtrent de overdracht van
stelsel heeft ingevoerd van vloeibare het van het park> waarin be-
vuile stoffen op zoodanige wijze, dat sloten zijn h t voormalige paleis Bui-
,die vuile stoffen alle moeten terecht t t t gebouwen en tui-
i komen m de Twekkeler beek, verder i K r\,„inn
Wi™. zv„ nen, aan het begin van den Ouden
goedkeuring verleenen. zal tevens
een schoone gelegenheid bestaan om j
op het drukke kruispunt aan het be
gin van den Scheveningschen Weg
een zeer gewenschte verruiming tot
stand te brengen.
ARBITRAGE-VERDRAG NEDER
LAND EN GROOT-BRITTANNIë.
Het op 15 Februari j.l. te Londen
tusschen Nederland en Groot-Brittan- i
nië gesloten arbitrage-verdrag, is
thans ter goedkeuring aan de Twee
de Kamer aangeboden.
De Memorie van Toelichting, on-
derteekend door den heer ETlis. als
minister van Buitenlandsche Zaken
ad interim, zegt het volgende
Het zal ongetwijfeld als een heug- j
lijk feit worden begroet., dat het ar-
bitrageverdrag met Frankrijk door
een verdrag van gelijke strekking
met Groot-Brittannië is gevolgd. Is
alzoo weder een nieuwe stap gezet
op den weg, leidende tot algemeene J
erkenning en vestiging eener recht
spraak tusschen de volken, het tot
stand komen van de beide genoemde
verdragen is tevens een openlijk blijk
van de uitnemende verstandhouding
tusschen Nederland en de beide na-
j burige groote mogendheden, met wel-
I ke belangen van moederland en ko-
loniën zoovele aanrakingen doen
ontstaan.
Het eerste voorstel tot het sluiten
van een arbitrage-verdrag ging uit
van Nederlandde Britsche regee
ring echter, ho-ewel bereid, het denk-
beeld zelf te aanvaarden, heeft, even
als die van Frankrijk, gemeend, niet
te kunnen afwijken van den beken
den tekst van liet Engel sch-Fransch
I verdrag van 14 October 1903. Over
i tuigd', dat de beteekenis van een
j overeenkomst als deze voornamelijk j
is gelegen in het daardoor erkende
beginsel, het bij voorbaat aanvaarden
1 eener verplichting tot arbitrage, heeft
de minister, op de gronden, reeds
j aangeduid in de Memorie van Toe
lichting bij het wetsontwerp tot
goedkeuring van het verdrag met
Frankrijk, gemeend, bedoelden tekst
I te moeten aanvaarden.
Met dit verdrag verschilt het on-
I derhavige 9lechts wat den vorm be-
treft, daar thans de formeele over- j
eenkomstvorm is gebezigd, en niet
dien van een „a greement", zooals
het Engelsch-Fransch verdrag van 14
October 1903.
Voor de toelichting van de onder-
deelen verwijst de minister naar het-!
geen gezegd is bij de arbitrage-ver
dragen met Denemarken en Frank
rijk.
laatste episoden worden afgespeeld
van den hardnekkigen strijd die in
ons land eeuwen geleden reeds door
de overheid tegen het houten huts
aangebonden werd.
De schrijver merkt echter op. dat
het brandgevaar zeer wel te beper
ken is tot afmetingen, waarin het
geen overwegende reden meer be
hoeft te zijn zich het genot van die
voordeelen volkomen te ontzeggen.
En verder zegt hij dan
,,Ik bepleit niet het oude te kopi*
eeren naar den vorm, maar wel naar
zijn, van schoonheidszin getuigen-
den geest. Wijl op het arme Marken
de bouwsom een zeer voorname fak-
tor is. leg ik er den nadruk op, dat
zij aldus geen cent duurder zullen
uit zijn. Mijn vraag gaat niet naar
opschik of naar versiering, integen
deel de grootste eenvoud zal, hier
althans, het juiste effect teweegbren
gen. Met dezelfde hoeveelheid mate
rialen, met hetzelfde bedrag aan ar
beidsloon, kan zoowel een. in over
eenstemming met het plaatselijk ka
rakter, bescheiden kunstwerk ge
bouwd worden als een barak, die
verdient, dat haar zoo spoedig mo
gelijk den rug gekeerd wordt."
Ten krachtigste bepleit de heer
Leliman ten slotte nog eens hetwe-
der-opbouwen in den karakteristie
ken stijl.
Het zou", aldus eindigt hij, „een
nationaal verlies wezen, wanneer het
karaktervolle beeld van thans ging
plaats maken voor kleurlooze alle-
daagschheid. Het zou zeker te be
treuren zijn, vooral aan den voor
avond eener kentering in de opvat
ting, nu een tijd in zicht is, waarin
als weleer, schoonheid en kunstzin als
intensieke elementen dor samenle
ving zullen worden beschouwd."
benedenwaarts ook genoemd Oeler- en
J Azelevbeek, welke meer dan 10 kilo
meter door het landgoed Twickel loopt
en waardoor groote schade is en
wordt toegebracht aaneischers bezit-
I tingen, weshalve eischer concludeert
gedaagde te veroordeelen hiermede
i dadelijk op te houden."
het begin van den Ouden
Scheveningschen Weg, benoorden
den stoomtramweg tot ongeveer aan
den Vijver tegenover Bronovo.
De koopsom van dat terrein, groot
pl. m. 51/2 H.A., beloopt ongeveer
600,000.
Als dit plan tot stand komt, d. v.
z. als de Staten-Generaal daaraan
DE HERBOUW VAN DE
HAVENBUURT OP MARKEN.
i
In het laatste nummer van ,De 1
Bouwwereld" schrijft de heer J. H.
Leliman, bouwkundig ingenieur, een
artikel over „De herbouw van de ha-1
venbuurt op Marken''.
In dit artikel bepleit de heer Leli- j
man het bij den herbouw weder toe-1
passen van den houtbouw, zoowel uit
een aesthetisch als practisch oog
punt.
Ook worden door hem de hiertegen
aangevoerde bezwaren besproken."
Het hoofdbezwaar ging uit van de
onderstelling, dat de Markenaars hun
vooroordeel tegen de verzekering
prijsgaven en luidde, dat de verzeke
ringsmaatschappijen bij den herbouw
het gebruik van hout wel niet zouden
toelaten, eventueel, dat dit materieel
van gemeentewege zou worden ver
boden. Op Marken zou dan eene der
EEN NIEUWE POLITIEKE STER.
Men schrijft aan de „A. Ct."
Er is een nieuwe ster verschenen
aan den Drentschen politieken
hemel. Een veertigtal ingezetenen
van Assen hadden Vrijdagavond het
genoegen daarmede kennis te ma
ken in het hotel Oldenziel, waar als
spreker optrad een adöpirant-candi-
daat voor een Kamerzetel, de heer
Blauw uit Rolde. Het onderwerp zij
ner rede was,,de verbetering der
maatschappelijke samenleving". Spre
ker was van meening, dat de tegen
woordige Regeering rn handen is van
wel geleerde, maar niet met hetnoo-
dige verstand toegeruste personen.
Hij had het niet alleen tegen, het
regeeringsbeeld van dr. Kuyper on
zijn medewerkers, ook prof. Treub
c. s. hadden het bij hem verkorven.
Uitvoerig zette hij uiteen, dat ons
belastingstelsel slecht in elkander zit.
Als een andere Pierson of Treub gaf
hij aan op welke wijze zijns inziens
dat belastingstelsel moest worden
hervormd. Een geniaal idee werd
door hem geopperd. Om de noodlge
gelden te krijgen voor de uit tekee-
ren pensioenen, wenschte liij een
spoorbelasting in te voeren, in dien
zin, dat iedere reiziger, die van liet
spoor gebruik maakt, bij elke reis
één cent per kaartje meer moet beta
len, waarvan de opbrengst volgens
hem 8,700,000 zou bedragen.
Ook de Tweede Kamer was bij hem
geheel uit de gratie. „Die lui zijn
allemaal stom", verklaarde hij zeer
apodictisch. Als hij vijf jaar in de
Kamer zat, zou hij o. a. kans zien
van Assen een stad als Groningen te
maken.
Een ander oorspronkelijk ittee was
dat, hetwelk hij ten aanzien der
landontginning ten beste gaf. Den
Feuilleton.
ROMAN van
HEDWIG ERLIN—
SCHMECKEBIER.
4)
Te voetEn langs dezen weg
Hij vroeg het zeer langzaam en
haar lippen konden slechts stame
len
Hét werd mij immers ook te vér
en ik keerde reeds terug het was
slechts een plotseling idee...
Gekweld door zijn onderzoekenden
blik. hief ze haar gelaat op, zuchtte
en trachtte te lachen.
Och. ik weet immdrs nooit wat
ik eigenlijk wil, dat is vreeselijk. En
heden vooral is het zoo... het ligt mis
schien aan het weer. Onweerslucht,
nietwaar, mijnheer Bravand?
Hij knikte zonderling, zijne oogen
weken niet van haai'.
Onweerslucht, Angelika en u
wilt weg vain ons
Ze sprak niet tegen. Ze had ge
voeld. dat hij in haar binnenste had
gelezenen ook dat het nutteloos
was. hem te ontwijken.
In hem had haar stom... „Ja"...
als een bliksemstraal getroffen en
zijn liefde doen opvlammen. Hij druk
te haar hand aan zijn liart en smee-
kend riep hij
Ga niet weg. Angelika... ik houd
immers zoo veel van je
Bevend verbleekend stond ze voor
hem en toch was het ook warm m
haar hart geworden dn door slanke
leden ging een zacht beven, een nei
ging tot den man, wiens armen haar
tot zich trokken, wiens gelaat zoo
dicht bij het hare kwam, dat ze op
haar lippen zijn ademhaling voelde.
Haar oogen, die zich ean oogenblik
hadden gesloten gingen langzaam
weer open en haar blikken troffen de
donkere oogen tegenover haar en een
brandende gloed verspreidde zich plot
seling over voorhoofd en wangen.
Naast Hartmut's gelaat was in haar
geest, een andere verschenen, die zich
ook over haar boog met lippen, die
de hare zochten vonden... blauwe,
schitterende oogen, waarin het drei
gend vlamde, zooals het hier in (leze
donkere oogen gevlamd had op den
zelfden dag de broederhaat
Met een beweging van bange vrees
had ze haar handen uit de zijne ge
trokken en riep
Neen, zoo mag u niet tot mij
spréken.
Hij hield met zijn blik de hare
vast.
Ik mag het niet? Spreek duide
lijk tegen mij, Angelika, opdat ik u
kan begrijpen. En zeg mij dit eene
is uw hart nog vrij, of beroof ik
mijn broer, als ik hoop
Dieper nog kleurde de herinnering
waarvoor ze zich schaamde haar wan
gen, en afwerend stamelde ze
Uw broer... ik begrijp u niet...
U begrijpt me zeer goed en daar
om waag ik u nogmaalsis uw hart
nog vrij, Angelika?
Haar oogen hingen aan zijn trot-
sche lippen, van welke haar naam
zoo week klonk en als een fluisterende
adem ontgleed haar mond een enkel
woord... „neen"...
En haar handen strekten zich om
hoog als wilden zij het. vervlogene
tegenhouden
Hij echter had zich met verbleekt
gelaat naar haar toe gebogen, alsof
hij rle volle waarheid haar wilde af
dwingen.
Wie Angelika Een van ons bei
den?
Ze zag hem zwijgend aan met een
ondoorgrondelijken smeekenden blik
„vraag niet"
Hij... hij
Weer zweeg ze en hief smeekend
haar gevouwen handen tot hem op.
Toen vatte hij nog eenmaal haar
handen en drukte ze dat het pijn
deed.
Angelika, hij
Zijn stem begaf hern, in zijn oogen
schitterde een woeste glans.
Verschrikt liet ze hem los.
Neen... neen liet is niet waar.,
o hemel, neen... geen haat en vijand
schap om mij
Haar stein vleide in sidderenden
angst.
l}ij zag haar aan met een langen
blik, gedurende welken zijn gelaat
veranderde, versteende, en zeide
U behoeft voor mij geen vrees te
hebben... om hem. Ik haat inijn broe
der niet.
Zijn woorden troffen haar als een
ijskoude hand. Ze rilde. Hij scheen
haar plotseling een geheel ander
mensch gewordenniet de opmerking
dat hij naar zijn knechten moest te-
rugkeeren, verliet hij haar groetend.
Haar hart deed een paar wilde sla
gen en toen wendde zij zich ook om
en snelde weg, als voorwaarts gestoo-
ten door den suizenden wind, die be
gonnen was zich te verheffen, weer
naar den Olmenliof.
En eindelijk aan haar doelSlechts
weinig schreden nog....
Plotseling stond ze als door schrik
verlamd, stil, toen ze tegen een boom
geleund,, zich daarachter verbergend,
uitziend," wachtendOswald zag.
Vanwaar kwam hij Wat moest zijn
komst beteekenen Waar wachtte hij
op Door vrees gedreven, liep ze
rechtstreeks op hem toe. Hij kwam
haar reeds te gemoet.
Hij had den hoed van het hoofd ge
nomen. zijn haar fladderde in den
wind. Zijn voorhoofd was vaal en
glansde vochtig evenals het ingeval
len, opgewonden gelaat. De hand,
die hij haar reikte, beefde.
- Om 's hamels wil, wat ziet u er
uitIs u iets overkomen, dat u hier
zoo geheel op een ongewoon uur.
Met een korten zemiwachtigen lach
die plotseling weer afgebroken werd,
brak hij haar vraag af.
Er is volstrekt geen reden voor
uw bezorgdheid, juffrouw Angela. De
hitte heeft me maar te pakken. Hij
nam zijn zijden zakdodk en droogde;
zich het voorhoofd. Overigens., weer
dat zenuwachtige korte lachen, ver
wacht me natuurlijk heden nog nie
mand hier. een ongevraagde gast.
Daarbij vlogen zijn onbestemde blik
ken weer in de richting, vanwaar
Hartmut moest komen.
Iets onaangenaams ging van hem
uitAngelika voelde, hoe het haar
beklemde en pijnigde.
Verklaar u toch. ik dacht, dat
i hot onmogelijk was, zoolang de rech-
ter afwezig is en u hem op hot bu-
reau moet vervangen.
j Werkelijk en een zeer eervol
I vertrouwen, dat hij me daarmee be
lwijst, nietwaar? Maar... onder de
half gesloten oogleden kwam in zijn
oogen een plotselinge flikker'ng. men
J moet dat niet exploiteeren, vooral niet
i het vertrouwen. Daarom heb ik he-
den hot bureau gesloten en me een
vrijen'dag gegund, hahalia...
Weer brak hij zijn lachen plotseling
af. zijn stem klonk scherp, bijna ruw
toen hij verder ging
Natuurlijk heb ik ook nog een
andere reden voor mijn aanwezigheid
hier. Ik zoek voor alles mijn broer.
Als ik me niet vergis zag ik u met
hem spreken. Heeft hij u misschien
gezegd, wanneer hij terugkomt? Ik
zou het gaarne weten, hoe lang ik
hier ongeveer op hem moet wach
ten.
Hier vroeg ze e<n ze dwong zich
zelf den vreesdij ken angst, meestor to
worden, die haar de keel dichtsnoerde
en schijnbaar kalm vervolgde ze
Dat wachten zou u wel eens wat
lang kunnen vallen, mijnheer de refe
rendaris, uw broeder komt, voor zoo
ver ik weet, voor tafel niet terug.
Voor zoover u weet...
Angelika schrikte voor do snijdende
scherpte van zijn toon, nog meer hij-
na voor den blik. die haar trof. Als
bewust van schuld zocht ze zich to ver
dedigen.
Ja. ik geloof, dat hij zeide... -c
ontmoetten elkaar heel toevallig toen
ik... ik wilde.
Heit verwarde, dwaze van haar
woorden voelend, verstomde ze plot
seling.
(Wordt vervolgd).
