Haarlem's Dagblad
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Een Kwartje per plaatsing
Twee Kwartjes te zamen
Grootte der Adv. hoogstens zes regels
DE OLMENHOF
22e Jaargang.
No. 6701
Venrsslrijrït eiageiijks, toeJialve op Zon- sss Peestdagesr
WOENSDAG 3 MEI 1605
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlemf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) „1.30
Franco per post door Nederland „1.65
Afzonderlijke nummers0.023^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
plaatst dagelijks Advertentiën van
geen Winkel-Annonces) voor
DRIEMAAL, mits binnen een Weelcvoor
Betaling A Contant
Binnenland
kledn
VERKIEZINGEN VOOR DE
TWEEDE KAMER.
De ervaring, opgedaan bij vorige
verkiezingen, dat bij het z.g. Comité
voor don handeldxijvenden midden
stand. meestal de kerkelijke gezind
heid van den candidaat de grootste
factor oefende, heeft een aantal win
keliers en kooplieden van district I
te Amsterdam aanleiding gegeven,
Zaterdag eene vergadering te beleg
gen. waarin zich geconstitueerd;
heeft: „Het Comité ter behartiging
der belangen van den winkelstand".
Dit coimité beoogt in de eerste
plaats naar de colleges van standen
land mannen af te vaardigen, waar
van zij overtuigd is, dat zij handel,
scheepvaart en industrieel© belangen
tn het algemeen en van district lin
het bijzonder stellen boven hunne
persoonlijke of partijbelangen.
De vergadering benoemde uit haar
midden tot bestuursleden de heeren
Ed. Gerzon, voorzitterM. Schuh-
macber. vice-voorzitter F. C. StèL-
hle, penningmeester, en Julius AdJer,
secretaris, en nam voorts het besluit
de candidatuur van het aftredendie
lid der Tweede Kamer der Staten-
Generaal, dr. H. F. R. Hubreoht
voor de a. s. Juni-verkiezingen met
kTacht tèr 'hand te nemen.
(Hbl.)
Men meldt uit Gouda
Naar wij vernemen zullen een aan
tal christölijk-historische kiezers te
Waddinxveen den candidaat der li
beralen in dit district, jhr. mr. Van
Doorn, aanbevelen bij de aanstaande
K amerverkiezingen
De r.-katholieke centrale kiesveree-
niging in het kiesdistrict Alkmaar
stelde Zaterdag in eene zeer drukbe
zochte vergadering met algemeens
stemmen candidaat den heer J. H.
Blum, te Vlissingen, candidaat der
antirevolutionairen.
UIT EEN POLITIEK GESPREK.
In het .Vaderland" wordt vermeld
een politiek gesprek, waarin
de
schrijver onder den schijn van een
vreemdeling, die toevallig in Den
Haag is, eens in te lichten, allerlei
rake opmerkingen maakt. We geven
er een paar citaten uit en wel in de
eerste plaats een gedeelte, waarin hij
zijn gast vertelt hoe het met de po
litieke partij verdeeling hier staat
„Vertel me, aldus vroeg de gast,
eerst maar, hoeveel politieke partijen
u hebt, zeker niet veel, zoo'n
land
„Ik bedacht me, telde zachtjes,
telde nog eens, en eindelijk was ik
erTwaalf, riep ik triomfantelijk
uit.
Wat, twaalf? hoe heb ik het nou?
Ja, twaalf. En zonder te bedenken,
dat mijn ondervrager van al die na
men toch weinig of niets begrijpen
zou, dreunde ik af
Socialisten, vrije socialisten, volks
partij, vrijzinnig-democraten, Unie
liberalen. oud-liberalen, liberalen
zonder tJnie en toch niet oud. Van
Houten, anti-revolutionairen, katho-
Heken, christelijk-historisch en, oud-
chnistelijk-'historischen, Friesch-chr.-
historischen, christen-democraten.
Maar dat zijn er veertien, riep
mijn vreemdeling in stomme verba
zing.
I Wacht eventjes, ik heb nog wat
vergeteneen nieuwe partij, de con-
servatieve partij.
i De man was nu heelemaal de kluts
kwijt. Dus is conservatief nu iets
nieuws bij u
j Nee, ja, nee. maar ziet u, ze noe
men zich andersnationaal-histo-
risch.
I O, mijn vreemdeling was pafDe
historie speelt bij u wel een groote
rol. wist hij alleen te stamelen. Hebt
u soms nog wat
Of ik nog wat heb? Ja, waarach-
j tig, ik had" nog wat. het nieuwste
I wat pp dat gebied bestaat, nog nooit
vertoond
Nationaal-Kuyperi aal-liberaal, mijn
heer
I Wat is dat?
Ik werd razend. Wat dat is? Ik
weet het niet. Maar op het oogen
blik is dat alleen nog maar Nolthe-
nius.
i De man was er stil van geworden.
Die laatste partij had op hem blijk
baar een enormen indruk gemaakt.
Maar, zijn stilzwijgen duurde niet
lang die namen kan ik toch niet
onthouden, zeide hij. vertelt u mij
j liever iets over de verkiezingen. Wan-
neer zijn die?
Dat was goddank een gemakkelijke
vraag. In Juni.
Zoo, en dan zal de oppositie zeker
beproeven hot ministerie weg te ja
gen
Dat zou ik denken
En dan trekken ze zeker als één
man op
Ren je bed. had ik haast gezegd.
Welnu, ze vechten als losgelaten hon
den onder elkaar.
Met de verkiezingen vlak voor de
deur? Maar dan vinden ze dit mi
nisterie toch zeker nog zoo heel erg
niet. Want, het lijkt anders zoo
eigenaardig.
Ik durfde mijn ondervrager bijna
niet aanzien. De man had zoo volko
men gelijk, maar eigenaardig was
nog wel waf" zwak uitgedrukt.
Gauw stapte ik er van af. en zei
met een zekere stemverheffingin
allen geval zal het een warme strijd
worden.
DE
gelijk aan dien, door de Nederland-
sche spoorwegarbeiders in 1903 hier
gestreden, hebben de arbeiders ver
loren, maar daar zijn niet de over
wonnenen getroffen door een lage
wraakoefening der overwinnaars,
daar werden niet de strijders misda-
INLEIDING VAN HET
MEI-FEEST TE AMSTERDAM.
Onder een parapl uien-dak vóór het
smalle deurtje van het Paleis voor
Volksvlijt aan het Westeinde een
worstelen en dringen van duizenden,
om binnen tekomen in de groote,
feestelijk versierde concertzaal, waai
de Wering van den len Meidag werd
ingezet met een Mei-feest van den
Am sterdamschen Bestuurdersbon d
schrijft de Tel.
Om acht uur zou het feest begin
nen, maar het was reeds lang daar
over, en de zaal was reeds meer dan
stampvol, zoowel beneden als op de
galerijen, toen eindelijk, terwijl nog
honderden en honderden wringend
en dringend stonden te kijken naar
het smalle lichtstreepje, dat vanuit
de zaal tot hen doordronghet nau
we ingangetje werd gesloten. Nie
mand mocht meer in de zaal, wèl in
den tuin, daar was nog ruimte ge
noeg.
In deu tuin Nog altijd viel in
dikke stralen de regen neer en de bo
dem was daar in den tuin, waarvan
de feestelijk© verlichting niets was
terecht gekomen, geheel en al door
weekt.
Maar de feeststemming zat er in,
niet alleen onder de gelukkigen, die
een plaatsje binnen hadden weten te
bemachtigen, maar ook onder de te-
leurgestelden daarbuiten, vóór het
-smalle, nu gesloten deurtje. En feest
stemming. bij zoovele gelegenheden
is het gebleken, stoort zich niet aan
een nat pak. Toen dus de tuindeuren
werden geopend stroomden de hon
derden daardoorheen, wegzakkend
in den weeken, glibberigen bodem, de
schoenzolen vastzuigend nu en dan
in de modder.
Toch bleef de stemming opgewekt
onder die vrij velen, die daar drente
lend wachtten, hopend op het op hou.
den van den regen.
Intusschen was men. omstreeks
half negen, in de groote zaal met de
I uitvoering van het programma be-
gonnen.
I Daar werden door de sociaal-demo-
erotische muziekvereeniging ,,De Da
geraad" strijd- en andere liedgren ten
j gehoore gebracht; daar deed dezang-
i vereeniging ..De Stem des Volks"
j liederen hooren daar ook werd door
mr. P. J. Troelstra een herhaaldelijk
door luide toejuichingen onderbroken
propaganda-rede uitgesproken.
Mr. Troelstra gaf een overzicht van
de beteekenis van het Meifeest, dat
hij noemde
HET HEERLIJKE FEEST
van den arbeid, het hoogtij van het
geknechte proletariaat om daarna te
herinneren aan den pas verloren
strijd der 200,000 Duitsche mijnarbei
ders. Wel hebben zij verloren, wel
bleek nog het kapitalisme sterker dan
zij, maar toch zal hun strijd niet om
niet gevoerd zijn hun kracht is
gebleken er een te zijn, waarmee re
kening dient te worden gehouden.
Ook in Italië, waar door duizenden
en duizenden een strijd is gevoerd,
kant op schopt. De groote krijgt vertrokken. De inhoud van den brief
daarvoor den hal ven aardappel in is onbekend,
zijn nek, waarna de afstand tusschen j
den groote en „hem" plotseling aan- Een nader luidt;
merkelijk toeneemt. De brief van den radja van Goabe-
Alles veilig zijnde, wordt uitgezienvatte een beklag aan den landvoogd
uam „C1W11 11M,b uo olllljuoxo Juiaua- naar een andere aangename tijdpas-over de behandeling van de Djam-
digers gescholden, daar werden geen seorillg <>ad« weg naar den wiuiel,poea-jaak
slachtoffers gemaakt. I g^i™t°Set St zich op^in dS I Ter VOTklarillS van dit telegram
Nog vestigde spr. de aandacht op vail niets kwaads vermoe- schni" de N. R. C. het volgende
liet ontwaken van de sociaal-demo.dendcll fatsoenlijk gekleeden jongen,! Het is zeer goed te verklaren naai
ciatiscne idee in Rusland op den een j100fd grooter dan bij, met een hetgeen den laatsten üjd omtrent de
groei der partij in Frankrijk en in braaf boodschappenmand je in de houding van Go a is geschreven, dat
de Vereenlgde Staten. Wel wordt me- ha?<1 een spoormandje. I er te Makasser een paniek heerschte
Dat type mag hij niet.
toen het gerucht liep, dat een gezant-
nige strijd nog verloren, zegt hij, I
maar het voortdurend strijden, het. j Daarom gaat hij dwars in den weg
met de kracht der overtuiging strij- staan. links niet lanes. rechts. e n Kr00^ aantal gewapen-
j den. moet ten slotte voeren tot de niet langs. ide volgelingen een brief zou komen
overwinning. De beweging groeit, Wat wou je informeert deoverhandigen. Dat een man als de
groeit van jaar tot jaar. van dag tot fatsoenlijke. heer Kroesen, gouverneur van Cele-
I dag, en ééns zal zij de kracht bezit-Net wat jij wou. I bes, het noodig vond maatregelen in
ten, die nu nog niet van haar kan I Ik wou nikslaat me der dooi-. belang van de veiligheid -der bur-
uitgaan. Do fatsoenlijke mag er na eenigh*wiisf afd©©né© dat
Vervolgens hield de heer Troelstra heen en weer geplaag door en ver- J jb* jj*
'oen pleidooi v oor don 8-urigen ar- i volgt zijn weg, „hij" vlak er achter, daar reden ,001 bestend al blesklv
I beidsdag, waarop de arbeiders, zegt trapt zijn slachtoffer bi] lederen voet-ter, dat ditmaal de Goareezen niete
hij recht hebben, maar waarvan wij stap op de hisden; het hardst a s de vijandigs wilden uithalen. Het ïo«
1 hier in Nederland nog zoo ver af voorste omkijkt. Deze vindt net akelig Rotterdam is te Makasser gelegen, en
zijn en dringt in warme bewoordin-duijft niets te zeggen en ook niet weg is een ouderwetsche steenen verster-
gen aan op het mede-arbeiden van tLèn^nvw^lgen bi?" dt?n hij ki"K' waar het Sarnizoen is gelegerd.
allen aan de verkrijging van een acuteV zich voelt H?j iet dus eengarnizoen bestaat op die plaais
groote, krachtige vakorganisatie. Uezicj,t, alsof de menschen maar uit vaste bezetting en mobiele colon.
Met een kort woord, gewijd aan deniets vreemds in zijn toestand moe- ne, te zamen een goede tweehonderd
tweede leuze, waaronder deze mj- ten vincien 6n verwacht- met angst en man, terwijl de schutterij een deta-
'tteSïTf b.telft ïwytnB de oplossing. Een trap tegen cl,ement vaj! cen honderd man is,
I kiesrecht, besloot spr. zijn rede. |hat benedendeel van zijn rug 1» het Hiermede t t 4 t
sein zijner invrijheidstelling. Hij weg. 6
Inmiddels had de regen opgehou- Twee kleine jongens visschen sté- mlandsChen vijand te verdedigen.
den en was de heer keltjes. De vangst wordt bewaard in I De Djampoea-zaak, waarover de
H. GORTER j een blikken busje, dat dicht bij denvorst van Goa zich beklaagt, heeft
naar den tuin gegaan, om daar de kant van de gracht staat: de twee'zich als volgt toegedragen. Eenigen
intusschen reeds veel kleiner gewor-kleine jongens liggen plat op den tijd geleden weid. een vertrouweling
den menigte toe te spreken. I buik met het hoofd boven 't water, i A Djampoe, een vazal van Sa-
De lieer Gorter sprak tiaar in gelij- zonder notitie te nemen van karren j vhgeiing van Daenï
I ]cen ce<>st nic d'e heer Troelstra inde of andere gevaarlijke dingen, die hun;,,"0' c'00! oen voigenng van uaeng
'zaal. Ook hij herinnerde aan Rus-wel eventjes de beentjes af konden' Mongontang van Sawietto vermoord,
land, sprak over de oeconomischeen lijden. Jlet volgens gebruik aangelxiden
de politieke beteekenis van den 8-1 Ongelukkigerwijze neemt iemand bloedgeld werd door de beleedigde
uren-dag, over de verkiezingen in we] notitie van hen, hetgeen een hun- partij geweigerd en deze partij eisch-
verband met het algemeen kiesrecht n.°.r bemerkt door een koud gevoel ui .ci'a.t Daeng Mongontang met zijne
betoogde, dat het vrijheidsbeginsel levator afkomsüg'uiteen'boven voigelingen liet lanrl zouden verlaten,
dier liberalen en het liefde-beginsel hem omgekeerd busje. Zijn pet valt. hetgeen dezen niet wilden.
der christelijken door dezen verloo- in de gTacj1t) Wat in eenige minuten Zij werden nu door Kraeng Alloe,
Cliend, tot hun recht komen DIJ U© volksverzameline on de been nrins van flna tevens 7.0nn van Hm
een volksverzameling op de been prins van Goa, tevens zoon van den
oS^tTe^hfoTste'akï6 op eerstln van dat
cnvoir de,, inviiwi van ©An R nrifen °01Zd,aKl ne6Ib xicn sLraKs. op zijn ,en schoonzoon va«n Ai'oe Djampoe aan-
spiak den uivioea vaneen urigen terugweg eenigen tijd amuseeren zal.
arbeidsdag op het huisgezin, de ge- 'nadat hij eerst een man met een zwa-Sevallen» hiaai- aangezien de volge-
i zondheid en de ontwikkeling van het re kar over de brug geholpen, zijn Lngen van Daeng Mongontang <ie
volk en legde ten slotte den nadruk boodschap verricht, den ezel van een overhand behielden, moest Kraeng
op de heugelijke teekenen van. het groenteman op wegen gebracht, waar; Alloe vluchten.
oogenblik het ontstaan een er nieuwe het dier de grootste ongelukken kan i Daar deze de hulp vam zijn vader
f vakfederatie en het verval van het aanrichten, verschillende emmers wa- inriep o-jngen twee zoons van den
N. A. S. ter omgegooid en de bijbelioorende rükabesti©rder en twee zonen van
dienstmeiden opzettelijk en grievend "JksDesuerdei en twee zonen van
ZooweJ in de zaal als m den tuinbeleedigd heeft. j ™n Goa met 120 gewapen-
was verder de avond gewijd aanmu- Al les gezamenlijk binnen een lcwar-de volgelingen naar Djampoea, voor-
ziek en zang in de grootste opge- tier. („Tel.") naamste plaats van Sawietto, om t©
j helpen. Verder bleek ons bestuur nog,
e,- dat een aantal van vuurwapenen
ÏMMOIlien j voorziene Goareezen zich naar Djam-
- poea op reis hadden begeven, waar-
door het contract formeel werd ge-
wektheid werd door allen het feest
ten einde toe meegevierd.
LANGS DE STRAAT.
De koning der straat.
De school is een half uur geleden
uitgegaan. De koning der straat be-
1 treed,t zijn gebied. Handen in de
BEROERING OP GOA-
j schonden, en de vorst van Goa werd
De correspondent der N. R. C. seint: daarover door den gouverneur ernstig
Vrijdagochtend was er een paniek onderhouden,
broekzakken: voeten in wijde zwart- 'e Makasser. De gouverneur had de Daar ons bestuur vermoedde, dat
trijpen pantoffels, pet zuid-west, flui- burgerij aangeschreven thoe zij een de Goareezen zouden trachten ovei
tend van,,'t Was toch zoo'n ibbese onderkomen kon vinden in en bij het zee Djampoea te bereiken, kreeg de
I meid", voetbalt hij een halven aard- fort Rotterdam, ingeval van een on- resident-ter-beschikking J. G. A. Brug-
appel de dwarsstraat uit, de straat in. verhoadschen inval van den radja van man den last om met een detache-
Een gewezen melkblikje, passender Qoa plaatselijk bestuur bad ver- ment infanterie sterk 45 man, waar-
meer^aantrekkefijk m' "iS nomen' dat er f e^uteohap met bij do luitenants W. D. Davids en J.
lawaai waarmee het over de steenen Sr00t gewapend gevolg te wachten N. Broese en de officier van gezond-
rammelt, de meerdere aandacht, die was tot opzegging van het contract j beid dr. W J. van Gulik, per stoom-
het trekt, en den grooten schrik, dien met de regeering. Er werden afdee- schip Zwaan te trachten die Goaree
het veroorzaakt, vervangt den halven lingen troepen uitgezet en de schut- sche prauwen op te brengen. Der
aardappel. terij kreeg hevel zich gereed te hou- 128en. Februari uitgestoomd gelakt<
proof SToen1 areofi" die'h" zo?f den' Het Se2™'»111? k«e't inderdaad het werkelijk den volgenden dag. vij-
der don vorigen bezitter met een oog- een briet voor den gouverneur ge- gewajjende Goareesch® prauwen U
opslag te verwaardigen, den -anderen bracht, maar is weer zonder stoornis ontdekken en naar Makasser op t<
Feuilleton.
ROMAN van
HEDWIG ERL1N
SCHEMCKEBIER.
31)
Ik geloof, dat ge geen vrees
meer behoeft te koesteren. Men zal
den knecht, die natuurlijk de brand-
stichter is, gevangen nemen. Maar
zijn stem was nauwelijks hoorbaar
ge kunt toch immers weggaan van
hier.
Weg .1
Ge meent, dat ik heelemaal met
meer hier maar ik behoor nu toch I
ook bij den Olmenhof!
Op eenigszins ruwen toon zij hij
Tracht een weinig moed te schep
pen.
Moed....
Vol schaamte, maar met onweer
staanbare bekoorlijkheid liet ze haar
hoofd zinken.
Och, ik heb heelemaal geen
moed en geen kracht. Ik ben zoo
zwak en hulpeloos, als iemand, wren
een ongeluk overkomt. Ik wilde, dat
ik was als Madeleine, riep ze uit,
omdat Hartmut geen antwoord gaf,
maar evenals zij met gebogen hoofd
daar neer zat.
Madeleine als een donderslag
trof hem de zacht uitgesproken naam.
Had iiij haar vergeten Waar was ze?
Zijn blik dwaalde zoekend rond en
zag haar gestalte in de diepe ven
sterais.
Ook Angelika scheen haar aanwe
zigheid vergeten te hebben, toen ze
opgewonden vervolgde
Ze zal zich nooit door iets zoo
laten terugslaan als ik. Ik benijd haar
om haar rust en kracht. Ik benijd
haar, do gelukkige.
Madeleine trad weer in de kamer.
Als een slaapwandelaarster kwam -ze
bij de tafel. Een bleek, onbeduidend
glimlachje speelde om haar lippen, in
haar blik lag geen vraag, slechts ban
ge verwachting.
Hartmut stond op.
Ik geloof, dat we aan de terug
reis kunnen denken, zei hij.
Zijn stem klonk kalm.
Kalm kalm Had ze dan slechts
gedroomd, was het slechts verbeel
ding van haar vrees geweest, wat ze
had gezien meende te hebben ge
zien?
Madeleine kwam aan Hartmut s zij
de. Geen afscheid, slechts een kort
vaarwel, toen gingen ze naar bui-
ten.
Een vale schemering lag over het
landgoed, de schemering worstelde
met de schaduwen van den nacht.
Hartmut ging nog eenmaal naar de
plaats van den brand, waai- een
paar knechten de rookende puinhoo-
pen bewaakten. Ze groetten vol res
pect. toen hij nadertrad. Aan zijne
taaie kracht, zijn koene onverschrok
kenheid was het te danken, dat een
verder orn zich heen grijpen van het
vuur verhinderd was. De heer, dien
zij gehoorzaamden, stond weder voor
hen." Hij gaf nog eenige aanwijzingen,
wierp een laatsten blik naar het woon
huis en stapte toen met Madeleine in
het rijtuig.
In een hoek zich terugtrekkend,
sloot hij de oogen.
Over de aarde, friscli van dauw,
steeg langzaam de zon omhoog. Lich
ter en lichter werd de horizon, blau
we stropen overspanden de grauwe
damplaag in het oosten, verfden zich
rose en werden toen schitterend goud,
en daaruit dook zc gloeiend op. hief
zich majestueus in de hoogte, het
licht van den nieuwen dag, de zon.
Met open, warmen blik zag Made
leine haar tegemoet.
Harimut's oogleden bleven gesloten.
Maar door die oogleden hoen voelde
hij den vlammende», dag. En in zijn
goud schitterden twee klare oogen en
blikten schuw in de zijne. Wat zeiden
ze hem, wat verried hun glans
üroomerige vragen, die eetn ant
woord ontweken, dat slechts diep daar
binnen een stille vreugdekreet slaakte
alsof heel in het geheim over zijn weg
het. geluk was gegaan.
XIX.
j In morgengewaad trad Madeleine
met langzame schreden uit haar ka-
mer. Ze had geen slaap kunnen vin-
den. Met moede oogen had ze steeds
naar hét venster gekeken, waarach-
ter de morgenzon straalde. Gloeiende
vlammen schenen door de donkere
gordijnen to dringen en in den vuri-
gen gloed zag ze steeds weer twee
1 paar oogen, die zich in elkaar ver
diepten die dezelfde woorden spra
ken dié beide van liefde wisten
beide.
Als het eens waai* was, wat als een
bliksemstraal van vreeselijk begrij
pen haar had getroffen. Als Angelika
Hartmut's liefde eens beantwoordde,
als slechts het noodlot haai* in de
armen van een stervende had gedre-
j ven /Ms ze eens een andere was, dan
zij haar altijd was verschotten. Dan
IDan had ze zelf in misdadige
waaghalzerij het ongeluk gebracht,
had ze twee menschen bij elkander
gebracht, waartusschen ze den oce-
aan had moeten plaatsen. Dan zou
het uur niet ver meer zijn, dat Hart
mut erkende, wat hij misschién
misschien nog niet wist en dan
dan
Onstuimig trad ze in de woonka
mer ze was leeg. Ze ging verder,
om hem in zijn eigen kamer te zoe
ken.
In rij-costuum, den hoed op het
hoofd, stond hij daar, de handschoe-
I nen aantrekkend.
i Madeleine was aan de deur blijven
I staan en zag hem met groote oogen
j aan.
j Wil je reeds weer weg, Hart-
i mul?
Hij zag naar de handschoenen, die
hij vastknoopte.
Ja, ik wil nog eens naar den
Olmenhof gaan.
Laat mij niet je meegaan
Zonder zich een seconde le beden-
j ken of te overleggen, zei Madeleine
jhet en stond aan zijn zijde.
Zijn blik gleed over haar kleeding.
j toen wees hij naar het venster, waar-
door men den rijknecht koon zien .die
hot gezadelde paard hem en weer
leidde.
Ik zou niet gaarne opgehouden
worden, zeide hij.
Laat me met je meegaan, zei ze
nog eenmaal. Wacht sdechts een paar
minuten op mij.
Er kwam beweging in zijn trekken.
Het kon than.s wel eens niet hét
geschikte uur zijn, je bezoek bij va
der te herhalen. Bovendien ligt een
onrustige nacht achter ons; je ziet er
I opgewonden uit en moet je krachten
niet overspannen.
Ze verbleekte.
Je bent zeer bezorgd.
Het was een vreemde, bittere toon.
die hem het bloed naar bet voor
hoofd dreef.
Madeleine. hoe moei ik da
verstaan
j Toen greep ze zijn handen, drukt*
ze tegen haar hevig kloppend hart ej
j voor den derden keer smeek to ze:
j Neem ine nu mdt je mee! Hart
mut, ik smeek, smeek je... ga nie
alleen... niet aJleen naar den Olmen
I hof.
i Een poos staarde hij haar aan loei
j maakte hij zijn handen vrij en
I haar staan.
Koel klonken zijn woorden
Ik ga naar mijn vader, om hen
mijn diensten aan te bieden, zooal 1
'na dezen nacht natuurlijk is. Je be
hoordet je over de goede reden to
een toenadering tusschen hem
mij te verheugen, als hot jetuorheei
ernst was met den wenscli. dat eo
verzoening tusschen mij en den O]
menthof zou tot stand komen. Of.,
je meening veranderd, sinds je w
dat de oude man voor zijn eenzaam I
heid soms een vriendelijken
he®ft
Hartmut - een weeke klank - L
1 wat zeg je. waarvan beschuldig j
'mij? Ik geloof toch aan je oproch
heid hoe kon ik je wantrouwen?
i Hoog opgericht stond hij daar e
Hard zeide hij
1 Je hebt hel toch gedaan. Madi
j leine, en doet het nog. Jij bent h<
geweest, die de dingen wilde, zoon
ze heden zijn.
(Wordt vervolgd).
