NIEUWS- en
ERTENTIEBLAD.
)E OLMENHOF
2Je Jaargang.
No. 6729
Veïsciiijr.i d^gciijks, behalve op 'Zon- m Feestdagen.
DINSDAG 6 JUNI 1905
HAARLEM S DAGBLAD
ABNNEME NTBN
P1SR B>RGE «ANOENS
Voor Haarlem c 1.20
Voor de dorpen M de» omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) c „1.30
Franco per post door Nederland c 1.65
Afzonderlijke nummers c s 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad» voor Haarlem 0.37%
a de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 .egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
'Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
faiercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
AGENDA
Dinsdag 6 Juni.
aadhuisCamdidaat-stelling Tweede
Kamea-, 94 uur.
uaten-societeitConcert, 8 uur.
In deze agenda worden vergaderïn-
an, uitvoeringen enz. kosteloos ver-
neld, wanneer zij in onze kolommen
ijn geadverteerd.
OM ONS HEEN.
xxxi.
DE HEER SPRINGER GEÏNTER
VIEWD.
Een week of wat geleden is het
ieldzaam verschijnsel voorgekomen,
dat in de Raadsvergadering een wet
houder .de aandacht van een Raads
lid vestigde op iets, dat hij gaarne
feranderd zou zien. Gewoonlijk gaat
het andersom, as het een Raadslid,
die iets aan een wethouder verzoekt,
Dezen keer dan vestigde Dr. H. D.
Sruseman de aandacht van den heer
Johan Winkler als lid van de Com
missie voor den Hout en de Plant
soenen op den slechten toestanu,
waarin de westzijde van de Dreef
verkeert.
Do heer Winkler, die juist bezig
was ietwat te bluffen op wat de Com
missie en de Architect in den Hout
de plantsoenen alzoo verbeterd
iadden, raakte van dezen aanval een
reinig van zijn stuk, maar beloofde
lat hij de zaak ter sprake brengen
tóu. Dit zal hij 'dan ook wei gedaan
hebben of nóg doen, maar daar wij
sr verder niets meer van hoor en en
iet publiek toch ook wel weten wil,
waarom die westkant van onzen
jreef er zoo treurig bij ligt, heb ik
razen architect voor den Hout en de
Plantsoenen, den heer Leonard a.
Springer, om inlichtingen gevraagd,
deze met zijn gewone welwillend
heid gaf.
Het is, zooals gewoonlijk, weer een
jjjiaestie van geld. De greppels, die
vroeger voor afwatering dienden, zijn
door liet drukke verkeer langzamer
hand verdwenen, men kan er nog wel
iets van zien. maar op verschillende
plaatsen zijn ze door het over- en
iöorloopen nagenoeg met het voetpad
{Blijk geworden. Zal daar een goede
watering komen, dan, moet er rio-
leering worden gelegd, wat op dezen
ifstand een kostbare .geschiedenis is
lil het wegnemen van de hoornen
noodzakelijk maken zou.
Bij deze opmerking schrikte ik. De
«omen weg? Nu ja, zei de heer
Springer, dat zou in de eerste paar
par nog niet gebeuren, maar op den
tour zouden, afgescheiden van de
lioleering, die boomen aan den west-
tant toch moeten vallen en door an-
iare vervangen, zooals dat eerst aan
ion oostkant is gebeurd. Er waren
iu al verschillende boomen onder, die
nominatie stonden, maar op dit
ogenblik waren er geen flinke, jon-
6 boomen beschikbaar, om ze te ver
ingen.
Be deed er verder het zwijgen toe.
ïoo'n doodvonnis, al is het dan een
litgesteld doodvonnis, van boomen die
ij leeken nog met genoegen bekij-
doet je altijd onplezierig aan-
iaar aan den anderen kanter is
tegen onzen architect zoo vaak en zoo
luid gemopperd over de boomen die
.hij vernieuwen wou en als het feit
gebeurd was, zag iedereen (of bijna
|iedereen( zóo 'duidelijk in, hoe de toe-
stand er mee verbeterd was, dat ik
maar liever mijn vingers niet bran
den wou en het gesprek weer op het
voetpad bracht.
De heer Springer schreef den slech
ten toestand daarvan voor een groot
deel toe aan de paardenmarkt. Nu
!die niet meer op het Houtplein kan
j worden gehouden, komt de maakt
heelemaal op den Dreef en wordt dus
de toestand er daar niet beter op.
Vooreerst het telkens in- en uithalen
jvan de palen en dan het stappen en
stampen van de paarden op den
zachten grond, maken het pad slecht,
ongelijk en vol gaten en kuilen. Om
daaraan althans het mogelijke te
doen zal het pad voortaan met stee-
nen palen worden afgezet, om rijtui
gen, wagens en karren daar te we
ren. Zij hebben, zoo zei onze archi-
tect, daar immers niets te maken. De
I voetgangers hebben een breed voetpad
aan den oostkant, de rijtuigen een
1 flinken .straatweg in 't midden, welnu
ihet pad aan de westzijde is zeer ge
schikt voor wielrijders en kan daar-
5 voor dus zooveel mogelijk bestemd
blijven. Vandaag is met het afzetten
van het pad een begin gemaakt. De
wielrijders mogen het gemeentebe-
stuur en den heer Springer hiervoor
erkentelijk wezen.
i1 In den aanstaanden winter «al het
derde gedeelte van de reorganisatie
'van onzen Hout worden tot stand
gebracht. Daaronder behoort bet
doortrekken van den Kleinen. Hout-
weg naar den Heemsteedschen straat-
weg. Tot dusver heersch.it daar een
ongeregelde toestand. De Wandelaar
die langs den Kleinen Houtweg komt,
vindt aan 't einde van den rijweg,
tegenover den ingang van 't Haar-
I lemmerhoutpark, een voetpad, waar-
langs hij verder den Hout inwande
len kan, maar rijtuigen kunnen niet
verder en zijn gedwongen, den lan
gen omweg door het Haarlemmer-
houtpark te maken, om op den straat-
j weg uit te komen. De nieuwe rijweg
brengt daar verbetering in hij wordt
gelegd van 't eind van den Kleinen
Houtweg door kreupelhout, dat er
voor zal moeten vallen, heen, achter
i de Hertenkamp om naar den Heem-
.steedschen straatweg.
Langzamerhand zullen ook onze
'plantsoenen onder handen worden
genomen, maar de financiën maken
het onmogelijk dat alles ineens te
doen. Eerst wanneer de extra post
voor den Hout niet meer noodig is,
kan ook elders in de stad verbetering
worden gebracht. Maar zonder geld
doet men niets en de heer Springer
jwees er in 't voorbijgaan nog even
op, dat het verbeteren van Hout en
plantsoenen toch zulke exorbitante
sommen niet kost. Menscben die ei
aanmerking op .maken, verliezen
I daarbij veelal uit het oog, dat de
Raad 'de arbeidsloonen zoodanig heeft
verhoogd, dat tegenwoordig f16000.
wordt uitgegeven, voor wat vroeger
f 12.000.kostte.
Een leelijke plek bijvoorbeeld is de
strook tegenover de villa van me
vrouw Mirandolle aan 't Statenbol-
werk, langs de eiectriscbe tram na«r
Bloemendaal, aan den anderen kant de.toestand van den admiraal zeer
door weiland begrensd. Het heeft bevredigend.
evenwel geen doel, daar nu verbete- Zaterdag heeft zijn groote tegen-
ringen te gaan maken. Zoodra de -To£° hem- e? b?,zoe,k sc'
f bracht in bet marine-hospitaal.
epoorwegwerken klaar zijn, zal dat De overwilmaar uitte zijn deelnc-
weiland worden bebouwd en aan den ming met het feit. dat Rodjestwensky
waterkant dus een losplaats voor gewond was en prees de dapperheid
bouwmaterialen noodzakelijk wezen, j cler Russen.
Zooiand die bouwerij niet is afgeloo- i Rodjestwensky dankte Togo
j pen, is het doelloos, daar gras of i DIEP BEWOGEN,
bloemperken aan te leggen. j wehschte Japan geluk niöt den moed
en de vaderlandsliefde van zijn zee-
[lieden en verklaarde, dat de kennis
jvan bet verheven karakter der over-
j len slotte nog een belangrijk winnaars zijn droefheid over de gele-!
j nieuwtje. j den nederlaag verzachtte.
I Het prachtige duin achter Groot j
Zomerzorg te Bloemendaal, dat sedert I Volgens een hooggeplaatst Japanscn
'het bezoek van onze Koningin, -fee-oïficinr is do nederlaag vooral toe
Te - v te schrijven aan de ellendige- hoeda-
Koninginnedum wordt genoemd, was nigtoidJvan do zoogenaamde ontplof-,
al lang afgesloten. Alleen die va.n de .bare stoffen in de Russische projectie-
iBinneni. Exploitatie-Maatschappij een j len. Honderden van hun granaten
sleuteltje hadden om 't hek te ope- j zijn niet gebarsten en tal van Russi-
nen, konden er wandelen. Er is nu sche kanonnen bleken verroest. De
'een hard pad gemaakt en, naar ik .Basische oorlogsschepen waren bo-
i, i j j vendien van binnen en van buiten in-,
i f' O eerstdaags voor t pu-;vui] WaarMj kwam> dat d0 nuss6„ i
biiek worden geopend. zeer slecht mikten. De toestand van,
j Dat is voorwaar een goede tijding. de Japansche vloot en haar schieten j
.Weinig punten in onze streek zijn'bleek daarentegen voorbeeldig. Dej
'zoo mooi ais dit duin. j torpedo-aanval van de Japanners was
j Als het publiek er zich nu maar be- jDE GROOTSTE EN BESLISSEN- j
hoorlijk gedraagt, want het publiek... DE FACTOR
Maar daarover een anderen keer. j in den slag. Geen enkele torpedoboot
y P p i miste haar dool. Zeven Russische oor-
iogsschepen werden binnen den tijd
«fgjivan 20 uren tot binken gebracht. Bo-
Bulteoianöscn 'Jverzictlt;yendien heeft T°S° een merkwaardige
strategie getoond. Hij is drie maanden
achtereen op dezelfde reede schuil ge- j
DE OORLOG
Omtrent de
GEVANGENNEMING
van admiraal Rodjestwensky aan
boord van den Russiscben torpedo-
bleven, zoodat de andere schepen van
liCt eskader niet wisten waar de lig
plaats was .van Togo's voornaamste j
e§kader.
Zoo nu en d'an komen er nog en-
jager ..Bjedowi" kan nog het volgen-: hele schepen binnen als treurig over-
dö worden gemeld schot van de éénanaal zoo prachtige
Den 27sten Mei kon het vlaggeschip en grootsche Oostzeevloot de hoop
zich nog prachtig verweren, maar den j van Rusland.
i volgenden dag werd het van de rest! Zoo zijn Zaterdag.de „Aurora" met J
der vloot afgesneden en moest 't hetadmiraal Enk wist aan boord, de;
j alleen opnemen togen bet j .Oleg" en de ,.Z ernst joeg" in de baai;
n\n7T?"WT7T TMG'Tr'MTv "\7ttttd i vail Manilla binnengevallen, Dosclie- j
U\ LKWLLDKjLJND VUUR j pen waren erg gehavend en (6I. wareu
der Japanners. De projectielen veeg- vele gewonden aan boord.
den het dek schoon of er een cycloon Amerikaansche marine-autoriteiten1
overheen was getrokkenhet werd rapporteeren na onderzoek, dat de
duidelijk, dat het schip naar den Itel-r „Oleg" in 60; de „Aurora" in 30 en!
der moest. c]e „Z ernst joeg" in 7 dagen hersteld;
i Rodjestwensky werd daarop met;kunnen zijn.
jacht officieren van zijn staf naar den Admiraal Enkwist heeft vergunning®
j TORPEDOJAGER „BJEDOWI" [gevraagd zijne schepen te Manilla te
1 overgebracht te midden van eenmo^n herstellen,
i helsch vuur. Dit vaartuigje, nu plot-! ,r T
soling vlaggeschip geworden, zochtT<>.Sj?n?hat is op 4 Juni nog een
vergeefs een opening tusschon de om- i ?"Ssclle, torpedojager door het En
singelende Japansche schepen om te Sejsche stoomschip ..Kueilin binnen-
ontsnappen. i gebracht. Deze torpedo vernieler had
Niet. lang duurde hot echter, of de Z6S da?en r°n;dgedreven
'Japansche torpedojager „Sazanami'l man aan boord, die slechts
(stoomde onder eene hevige beschie-jeen,^voorraad water voor één dag en
ting óp de „Bjedowi" toe, en ver-1 ?e61 vve'niS voedsel hadden. Het scliip
meesterde dezen na weinig tegen- ïs aan .ea voorsteven beschadigd. De;
I stand. I bemanning is overgebracht op een
De Russen verzochten den vijand^Pss'sc^ transportschip, -dat naar,
levenwei admiraal Rodjestwensky eni"'o^soerig vertrokken is.
'andere gewonden aan boord te laten. e Eu ssische transportschepen te
De Japansche kommandant stemdel)oesoei.1S z,Jn daar geïnterneerd dei
I daarin toe, maar voegde er bij. dat,bemanning is op haar eerewoord m|
i wanneer het oponthoud tengevolge vnJneicI gesteld.
•had, dat men Russische schepen ont- Maar niettegenstaande de reeks van j
rnoette en er zoodoende kans ont-nederlagen, schijnt men in St. Peters-'
I stond, dat de admiraal weer in ban- i burg nog maar niets van
i den zijner landgenooten raakte, de i VREDE
'Japansche wacht hem onmiddellijk Jte willen weten.
De Petersburgsche correspondeni
van de „Echo de Paris" seint name
lijk, dat hij op goed gezag kan ver
zekeren, dat, ondanks alle geruchten
Haai 1 den
ZOU NEERSCHIETEN.
Dat vonden de Russen oogenschijn-
lijk goedtenminste do „Sazanami"
wierp een tros uit en nam de „Bje-j*' het d hp<.lntön
dowi" mot den gewonden opperbevel- j ^triidL
hebber aan boord op sleeptouw. enL-i
bracht hem naar Sasebo. j TOT HET UITERSTE
Volgens de laatste berichten blijft.'voort te zetten. Er is volgens hem in
derdaad sprake van geweest de kwes
tie aan een nationale vergadering ter
beslissing voor te leggen, maar de
reactionaire partij zou er in geslaagd
zijn, dat te verijdelen en te doen be
sluiten tot volhouden. Op bevel van
den Tsaar zou alle verkeer op den
Trans-Siberischen spoorweg behalve
voor militaire doeleinden gestaakt
worden, zoodat de lijn geheel voor
vervoer van troepen en oorlogsbehoef
ten beschikbaar komt.
Ook
DE RUSSISCHE PERS
is op dit oogenblik nog niet erg voor
vrede te vinden.
Het „Nowoje Wremja" zegt
„Vrede is thans even onmogelijk als
toen het keizerlijk manifest van Maart
verklaarde, dat de bloedige oorlog
voor Rusland's eer en waardigheid
en voor de oppermacht in den Stillen
Oceaan onvermijdelijk was ter wille
van de ontwikkeling van het Russi
sche en andere christen-volken."
De „Swjet" verklaart, dat vrede on
mogelijk is totdat overwinningen Rus
land het recht hebben gegeven met
Japan te onderhandelen op voet van
gelijkheid of meerderheid en totdat
Europeanen en Christenen Aziaten en
Boeddhisten dö baas zijn geworden.
De „Mosliowskaja Wjedomosti" be
weert, dat Rusland zoo noodig dertig
jaar moet vechten; en om een uitein
delijk succès te verzekeren, moet heel
Rusland worden veranderd in
EEN REUSACHTIG LEGER,
dat Japan te lijf gaat. Misschien was
het 't beste, zegt de „Moskowskaja
Wjedomosti", om over het gansche
rijk den staat van beleg af te kondi
gen en alle macht aan een dictator
toe te vertrouwen.
Van het oorlogsterrein meldt
GENERAAL LINJEWITSJ
aan den Tsaar dd. 31 Mei
„De Japanners begonnen den 29en
Mei hunne aanvallende beweging
weder doordat ze in het dal van de
Tzinkherivier, 3 werst van de Fent-
joelinpas, onze troepen aantastten.
Het dal bleef in onze handen. Den
zelfden dag werd een bende Tsoen-
goesen, 30 werst ten Z.-W. van Khe-
rasoe, in de buurt van Iknetsjen,
door de vrijwilligerstroepen uiteen
gedreven. Een gedeelte der Tsoengoe-
sen werd gedood."
liet Petersburgsche Telegraafagen-
tuur meldt, dat
TREPOW
benoemd is tot adjunct-minister van
binnenlandsche Zaken en chef van
het korps gendarmerie. Hij blijft te
vens gouverneur-generaal van Pe
tersburg. Bij Keizerlijke oekase is
zijn machtssfeer bepaald.
Van de buiten]andsche aangelegen
heden, dient thans het eerst melding
te worden gemaakt van de
VORSTELIJKE BRUILOFT
te Berlijn. Zaterdag ontving de Kei
zer de tea- gelukwensohing gearriveer
de gezantschappen. Velen hadden
eigenhandig geschreven brieven van
hun souverein of het hoofd van hun
Staat- bij zich.
De
INTOCHT VAN HERTOGIN
CEACILIA
te Berlijn vond Zaterdagmiddag te 5
uur plaats onder deelneming van al
le kringen der bevolking bij het heer
lijkste weder. Het gejubel der hon
derdduizenden, die langs den feeste
lijk versierden weg geschaard ston
den was onbeschrijfelijk.
Toen
DE FEESTSTOET,
in welke als postillons 170 bereden
si achterspatroons medereden in een!
groot aantal galawagens met hooge
hofambtenaren, op het slotplein aan-
i kwam, liet de Kroonprins, die een
uur van te voren aan het hoofd van
zijn 2e compagnie van het le garde-
regiment onder het gejuich der be
volking was aangekomen, de com
pagnie de geweren presenteeren,
waarop de Keizer, de Kroonprins en
de Keizerlijke prinsen de Hertogin
ontvingen, en naar het slot geleid
den. Hierop volgde de teekening van
het huwelijkscontract.
Te 6 3/4 uur 's avonds begon in de
Elisabethzaal van het paleis het
FAMILIEDINER
bij den Keizer en de Keizerin, aan
hetwelk alle daar vertoevende Duit-
i sche en buitenlandsche vorsten aan
zaten. De Keizer geleidde de groot-
hertogin-moeder naar tafel, de groot
hertog van Mecklenburg-Schwortn de
Keizerin, de Kroonprins zijn bruid.
De Keizer schonk aan de hertogin de
Louise-orde.
Zondagavond hielden 4000 studen
ten aan vakscholen in Berlijn en
Ciiarlottenburg. ter eere van het
bruidspaar een fakkeloptocht, bege
leid door talrijke muziekvereenigin-
gen. Toen de optocht naderde ver
schenen voor de vensters van bet pa
leis de Keizer en de Keizerin, de gas
ten en het bruidspaar. Toen liet men
de vaandels zakken, hoera volgde op
hoera., en de muziek speelde het
volkslied. Het voorbijtrekken van den
stoet duurde een uur. Het -"weder was
prachtig.
De
KONING VAN SPANJE
en President Loubet hebben aan het
militaire dejeuner in het Elysée op
Zaterdag hartelijke toespraken ge-
w'sseld.
Koning Alphonso zeide in zijn toe
spraak het groote en nobele leger te
bewonderen en vervolgde: ,,Ik zal
nooit vergeten, dat wij te zomen
ontsnapt zijn aan het gevaar, dat in
dezen tijd elk staatshoofd bedreigt,
en dat wij te midden van uwe dap
pere kurassiers den vuurdoop onder
gingen."
President Loubet antwoordde, dat
hij in den Koning het edele hoofd
begroette van een leger, dat beroemd
is onder allen, hem dankend voor de
eer, die hij Frankrijk bewees, aan
Frankrijk dat bekoord is door, zijn
dapperheid en welks vurige wen-
schen hem volgen zullen bij zijn
bezoek aan het bevriende Engeland.
OORLOGSVARIA
EEN EIGENAARDIG ANTWOORD.
Admiraal Togo heeft op hot tele
gram van gelukwensohing, hem ge
zonden door den keizer van Japan,
j het volgende, eigenaardig Japansche
antwoord gezonden
„Dat wij een boven verwachting
groot succes hebben behaald, hebben
we te danken aan de schitterende
hoedanigheden van Uwe Majesteit en
de bescherming van de geesten uwer
voorvaderen en niet aan het werk
van menschelijke wezens. We zullen
trouw blijven en in alles den Keizer
ter wille zijn."
VOOR STRAF.
Als een gevolg van de jongste sta
king op den spoorweg van Kief naar
Poltawa zijn zestig man voor straf
door de directie aan de legerautori-
teiton overgeleverd om dienst te gaan
doen in het leger in Oost-Azië. Deze
jegens het leger zoo vleiende hande
ling is door den minister van ver*
keerswezen in een circulaire nadruk-
kehjk goedgekeurd.
FeniSleton
ROMAN van
HEDWIG ERLIN—
SCHMECKEBIER.
Ja, ze had zelfs meer gedaanze
ad haar zoon, die zich op het flinke
hdgoed inwerkte, welks koopsom
oorspronkelijke begrooting verre1
fertrof en die door Madeleine zonder
L opmerking was betaald, een
lief geschreven met den volgenden
tiendelijken inhoud
„Ze is werkelijk charmant, je
kleine bruid. Ze zal je, hoop ik,
zeer gelukkig maken. In elk geval
zijn de omstandigheden van nu
een geluk, dat je aan haar hebt
te danken. Ik zal dikwijls jullie
gast zijn, beste zoon, en opdat we
den zomer op je nieuAve bezitting
te zamen kunnen genieten, was
het misschien het beste, dat we
den bruiloft op begin Mei vaststel
den."
7~ In Mei, zeg Madeleine, in Mei
ik eindelfjk mijn Egon, ce-
iel voor mij alleenOpeten kon
heele wereld van enkel geluk, ïou
het eerst, lieveling
Zoo was de kleine groote naar Fal-
kenhagen gekomen, zoo dra de dag
van het huwelijk bepaald Avas en had
Madeleine, wier droevig veranderd ge
laat haar in den weerschijn van haar
eigen geluk slechts rozig scheen, in
de armen gesloten.
Van jou reisplannen kan niets
Avorden, liefste. Bij het huwelijk, dat
jij gesticht hebt, mag je niet ontbre
ken. Thans moet je blijven tot Mei
Thans moet je blijven tot Mei
En ze bleef. Bleef, zooals ze den
langen, kouden Avinter overgebleven
was, geheel van de wereld afgezon
derd, ijveriger dan ooit voor haar
neigingen levend, te voet of te paard
rondzwervend, trots sneeuw en ijs,
door woud en veld, op wegen, waar ze
dikwijls uren lang niemand ontmoet
te; doch iemand nu en dan, die ook
eenzame paden zocht als zij Hart-
mut Bravand.
Niet als vreemden waren ze elkaar
dan uit den weg gegaan, maar ze
hadden elkaar begroet en vriendelijk
toegesproken als twee goede huurlie
den. Ze kon het, had zich zeiven den
moed, cle kracht afgedwongen om de
vrouw in haar tot zwijgen te brengen,
om den man, die haar niet kon be
minnen en door een ander bitter -n
zijn liefde was teleurgesteld, in goe
dige. vriendschappelijke kalmte te
kunnen toonen Ik heb overwonnen
Vergeet ook de korte, je door mij afge
dwongen dwaling van onze nauwere
vereeniging en leef je nieuAv bestaan
op jou wijze, zonder verwijt, zonder
blik in het verleden. Elk op zijn eigen
Avijs elk voor zich.
En haar gelaat glimlachte, -haar
stem klonk vast, als ze tot hem sprak
en het scheen haar niet op te vallen
hoe kort en droef zijn antwoorden
kwamen, hoe hij haar soms aanstaar
de bij haar kalme woorden, alsof hij
een wildvreemde zag en eon ander in
haar zocht dan hij had gekend.
Waar was zij, die eens zijn vrouw
was geweest, die haar ,,Gij zijt de
mijnegeloovig in het noodlot,
over hem had uitgesproken, en hem
niet had willen laten gaan, tot hij
haar van zich had gestooten, om vrij
te zijn van den drang harer liefde?
Was dat alles nooit Averkelijkheid,
was het een a-erwarde droom ge-
Aveest
Eenzame avonden, dubbel eenzaam,
sinds meATouw Reichmann naar a-er-
wanten was gegaan, om een weinig
te kunnen bekomen van al de ellende
der laatste jaren slaaplooze nach
ten, als de Avinterstorm om de oude
muren hulde goede tijd, om binnen
te dringen in zijn eigen ziel, die zoo
arm en leeg was geworden, waarin
niets meer zich beAvoog van alle ver
langende hoop. van het Avilde verlan
gen naar geluk.
Waar was al het a-ertwijfelde kam
pen en Avorstelen, al de bitterheid van
erkennen en verliezen
Waar was Angelika?
Ergens in hem was nog een kleine
pijnigende wonde en daarbij een1
brandend gevoel van schaamte, dat
het niet meer pijn deed, dat het too
had kunnen eindigen, wat hem een
heilig, onvergankelijk iets had toege-1
schenen. Eindigen en een ander j
geA'oel, dat groeide dag aan dag dat
zijn schreden volgde, aan zijn zijde
stond en in zijn droomen hem toe-
fluisterde berouw, nutteloos, troos-
teloos, hopeloos, berouw.
Madeleine Madeleine
Als bij een licht geruisc'h in de ka
mer hoorde, sprong hij dikwijls op,
waande haar lichten tred te hooren, j
het te a'oelen, hoe haar hand zich
zacht op zijn schouders legde en haar!
weeke stem sprak
Waarover peinst ge, liefste?
Harde, trotsche lippen, die koel ge-1
sloten Avaren geAveest, om zich eens i
geheel aan een enkele te geven.
En deze enkele was hij geweest
Aan hem had ze verloren, over hem
uitgegoten, wat ze aan hoogste lief
de had bezeten. En hij wat vree-
selijk bitters, wreeds, smadelijks had
hij haar aangedaan, dat ze hem had
moeten haten, zooals slechts een
vtouav kon haten hem. die met ge-,
weid haar liefde heeft verwoest.
Ze haatte hem nietVriendelijk
groette ze hem. sprak met hem. als
ze hem trof. En het Avas hem toch
plotseling alsof Avilde haat hem lie
ver zou zijn dan al haar goedheid.
Ze kon het, 'hem die goedige, bijna j
medelijdende kalmte toonen. Hij ech- j
ter, hij was nog niet zoo ver als
zij, hem sneed het nog in het hart,
als hij 'haar zag haar hoorde spre- j
ken.
Een einde vinden In zijn hand had
Madeleine het immers gegeven, dat
einde, dat losmaken van den band.
Wachtte ze er misschien op Aarzel-
de ze daarom, F alkenhagen te veria- j
ten, om hem door haar tegenwoor- j
digheid er aan te herinneren dat hij
spoedig behoorde te doen, wat toch j
gedaan moest worden?
I-lij had zich neergezet om den no
taris te schrijven, doch de brief Avas
halfgeëindigd blijven liggen.- Het
was alsof zijns vaders handen de
zijne steeds vasthielden, als sprak de i
stem van den grijsaard verwijtend
Wacht nog, tot. het eerste groen
op mijn heuA-el ontspruit.
Zoo wa.chtte hij dan wachtte, tot
de lente kAA-arn. die hem zwaar werk j
bracht op de verwaarloosde velden
daarbuiten en nog iets anders met
zich bracht, dat in hem omhoog-
schoot hooger en honger, te voor
schijn drong naar het. licht, als uit
den winterschoot der aarde, het nieu-
Ave leven het verlangen. Verlan
gen naar haar wier Aveg hij opzette
lijk vermeed \rerl an gen naar elk
woord, dat eens haar mond lot hem
had gesproken verlangen dat uit
de diepte.ii der herinnering ophaalde
wat daarin was weggezonken, hem
zelf onbewust.
Verlangen vurig verlangen naar
haar.
Madeleine zijn vrouw
Gebroken was hij, toen hij het voor
den eersten keer in zich zeiven voel
de toen hij de overtuiging kreeg dat
het een onweerstaanbaar verlangen
was naar haar.... haar
Hij had zijn hoofd begraven in
zijn handen in wilden hopeloozen
jammer.
Verloren verloren
Hij had haar weer gezien heel
m de verte, op haar paard. Als dol
was hij haar nagejaagd.
Er Avas slechts een trekking inbaar
oogen, slechts een bloeddroppol van
verwarring steeg op iu haar wangen
va.n het paard Avilde hij haartrekken
in zijn armen. in zijn huis zijn
vrouw hem toebehoorend nog hem
toebehoorend
Toen had ze, hem bemerkend mot
vriendelijk knikken haar paard Inge
houden..
Dien da.g hadden ze elkaar evenwel
niet gesproken. Zwijgend .groetend
was hij haar voorbijgerend.
Maar iets anders zou de dag hem
nog brengen, voor hij ter ruste ging
eeu laatste, schrille klank van
scherven.
(Slot volgt.)
