NIEUWS- en A D BRTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
No. 6749
^erssljijnï dagp- .„s, bssialve op 2oa= es PeesSdageei
VRIJDAG 30 JUNI 1905
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Vóór Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent
gemeente)
Fran. ner post door Nederland
Afzonden.
is (kom der
1-20
1.30
1.65
0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37^
de omstreken en franco per post
0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 5C Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Eirangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bts Faubourg Montmartre.
OORLOGSVARIA
SLECHTE ZORG VOOR GEWONDEN
Dezer dagen heeft een Berlijnscb
blad .een beschrijving overgenomen
van een Russische courant, over het
transporteeren van gewonden naden
slag bij Liao-jang. Men ziet er weer
eens uit, hoe slecht de verplegings
dienst bij de Russen was ingericht.
In den trein met gewonden, die bet
eerst langs Tiëling kwam, bevonden
zich zoo zegt de berichtgever
meer dan 1000 zieken en gewonden,
in vijftig goederenwagens. Ze waren
niet gelijkmatig verdeeld, maar sche
nen er eenvoudig ingeworpen te zijn:
in 'den eenen wagen lagen er vijftig,
in dan anderen slechts vijf. Gewon
den en zieken lagen door elkaar.
Menschen die door de ingewanden
geschoten waren, lagen naast lijders
aan dysenterie. Aangezien de wagen
door een rij planken verdeeld was in
een bovenste en een onderste afdee-
ling, zagen wij in verscheiden geval
len ook lijders aan dysenterie boven
gewonden liggen
In andere wagens lagen typhus--
lijders en gekwetsten door alkaar.
Een paar typhuslijders hadden deli
rium, ze liepen heen en weer en trap,
ten op de verbrijzelde beenderen van
'hun kameraden. In den geheelen
trein bevond zich slechts één dokter,
en geen enkele verpleegster. Eenige
gekwetsten, door het hoofd geschoten,
waren waanzinnig, schreeuwend lie
pen zij over de lichamen der hulpe
loos in den wagen liggen&en. Vier
mannen Wenden dood uit den trein
gehaald, waarbij- de doodsoorzaak
geen verwonding was.
Dit transport was 48 uren zonder
voedsel en zonder nieuw verband ge
bleven, toen het Tiëling bereikte. Bij
•alle gekwetsten was het verband los
gegaan, het .droop van het bloed en
zat scheef op de wouden. In al 'dien
tijd wanen de wagens niet gereinigd,
'daar enkel" treinpersoneel aanwezig
was. Iri verscheiden wagens lagen al
sedert twee dagen dooden, en tenge
volge van da hitte waren de lijken
reeds in ontbinding overgegaan. In
een ider wagens was het kolengruis
van de vroegere lading niet wegge
veegd. Vele gekwetsten waren door
onhandige soldaten voorlóöpig ver
bonden, en in dien toestand wegge
zonden. „Het was geen transport van
gekwetstenhet was een wegwerpen
van nutteloos geworden organismen."
In de smerige goederenwagens van
de andere „sanitaire treinen" waxen
de gekwetsten opeengepropt, Hoeveel
er in konden, daarover bekommerde
men zich niet: de menschen werden
niet geteld en nog minder uitgezocht.
Men legde de ongelukkigen op de
naakte planken, de locomotief floot
en de trein reed weg. Bij verscheiden
gewonden hingen de ingewanden uit
het lichaam, _toen zij aankwamen.
Ook deze treinen lïaaden geen ver-
bandstoffen of proviand.
De geneesheeren smeekten, als zij
op stations kwamen waar proviand
voor de troepen was, hun tenminste
brood te geven voor hun gekwetsten
en zieken. Maar de officieren konden
daaraan niet voldoen„zij hadden
geen orders". Van tijd tot tijd was
het mogelijk, eenig voedsel te laten
brengen naar de treinen, maar alleen
daar waar een hospitaal van de
zemstwo's was, die zeer goéd inge
richt zijn. Te Tiëling liet het hospi
taal van het zemstwo van Jeroslaf-
K-astromki dadelijk een veldkeuken
naar liet station brengen, en op een
dag werden daar 3800 middagmalen
en veel thee aan de uitgehongerden
verstrekt.
Dit transport van gewonden en
zieken duurde een week. In dien tijd
reikten de genoemde hospitalen te
Tiëling 28.000 porties uit. Maar wat
j zou er gebeurd zijn zoo vraagt de
Russische berichtgever als de
WERKSTAKING.
Eenige weken geleden brak een
werkstaking van metselaars en sjou
werlieden uit bij de aannemers v. d.
zemstwo's geen hospitalen naar het i Berg en v. d. Biggelaar, hij den bouw
n^j'lnn-Gn.Y>^Ain rrr>n r\ v» rï.m-. „f \TO Tl rif* 17.11 <2 Q V» A+ V) T7 rt nl 1 -£\t 1 O ïl f.7 Y\ TT foil
VERDRONKEN.
Te Hengelo is een zestienjarige
knaap in de Kleigaten verdronken.
GELUKKIGE IN DE LOTERIJ.
Als een bijzonderheid vermeldt de VI.
Ct. dat de slagersknecht d. H. teVlis-
singen het vorige jaar hij de land
bouw-ver loting te Cortgene een rij
wiel trok. dit jaar bij diezelfde ver
loting een paard en rijtuig, en Vrij
dag bij de landbouw-verloting te Mid
delburg een paard heeft getrokken.
oorlogsterrein gezonden hadden, of
1 als deze niet zoo goed. georganiseerd
j waren geweest, maar een voorbeeld
hadden genomen aan Se inrichting
der militaire hospitalenwat zou on-
ze gewonden en zieken dan gewacht
hebben?.., De hongerdood.
„Deze behandeling van zieken en
gewonden was een on gehooide bar-
baarschheid. De wereld moest weten
hoe wij de verdedigers van ons va-
derland beloonen, als zij met. verplets
temde ledematen hulpeloos aan ons
overgeleverd zijn"
Binnenland
HOFBERICHTEN.
Binnen enkele dagen wordt ten
Paleize het Loo. alwaar zij eenige
dagen zal vertoeven, verwacht
van de Elisabeth Knoll-Stichting bij
het Oosterpark te Amsterdam op
grond, da,t zij te weinig loon verdien
den, terwijl aan de metselaars 2
cent per uur en aan de sjouwerlieden
hetzelfde loon werd uitbetaald als het
bij een collectief contract tusschen
patroons en werklieden vastgestelde
minimum-loon. In deze staking schij
nen te zijn betrokken de metselaars-
viereeniging D. V. V., het Kalk- en
Steenbewerkersgilde St. Marinus,
afd. van den. R. K. Volksbond, de
opperliedenvereeniging Nieuw Leven
en de bouwvaisjo.uwersliedenvereeni-
ging Bijtijds Ontwaakt.
De patroons riepen de tusschen-
komst in van de Kamer van Arbeid
voor de Bouwbedrijven te Amsterdam
en verklaarden bij voorbaat zich ge
heel te zullen neerleggen bij de uit
spraak van een door deze te benoe
men vereenigingsraad. De Kamer noo-
digde daarop de stakende werklieden
grS'herToJn Marie TOn M^cklen! j u?t huifde te doen althans J
burg-Schwerin, moeder van Prins bijenkomst met haar .e hebben
Hendrik der Nederlanden. a°?h °nymg.vani
UNIFORMKLEEDING BIJ DE
POST.
De na 1 Juli te benoemen adlsisten-
antwoord. Tot haar leedwezen is dus
de Kamer door den onwil der werk
lieden niet in staat in dit geschil, I
tutousboii 1 ook in het belang der werklieden j
ten der posterijen zullen een uniform; «I», haar tusachenkomst te verlee- j
van rijkswege ontvangen, bestaande ben. ij blijft echter st^s bere
uit colbertjas? vest, pantalon, petsen daartoe alsnog op een desbetreffend
overjas. verzoek over te gaan.
De op dien datum in functie zijnde \T atrn7T7M
adsistenten zullen mede, indien zi.l GEBREK AAIS MA 1 KUZ.1-.in
het verlangen daartoe te kennen ge-j Te Scheveningen is groot gebiek
ven. geleidelijk van uniformkleeding aan zeejongens van te tot 1 4 jaai
/.«,-nlr. ,1 r, nvt'O Tl O rtQt 1.' lh 0111(111
worden voorzien.
OOK TOEVALLIG
De Haagsche gemeenteraad be
noemde Lot onderwijzeres in de hand
werken aan de school Rijswijksche-
straat mej. Van Rijswijk teRijs
wijk 1
HET VANGEN VANGEKAAKTEN
HARING.
Art. 10 van het ontwerp-Visscherij-
wet luidt„Aan de belanghebbenden
wordt voortdurend de gelegenheid ge
geven om gekaakten. haring, met vis-
scljersvaartuigen gevangen, op hun
kosten te doen keuren."
ONTSLAGEN.
Het hoofd, der chr. school te Uit
huizen (Gr.) D„ is ontslagen wegens
hel plegen va.n onzedelijke handelin
gen met zijne leerlingen.
epn gevolg daarvan is, dat knapen
van de school worden genomen nog
vóór zij aan de leerplichtwet hebben J
voldaan. Hun aantal heeft de vijftig
reeds ver overschreden. De ouders
wagen er een boete aan.
AANGEHOUDEN.
Bij aankomst van de Reederijboot
Willem I aan de Prins Hendrikkade
te Rotterdam zijn door de politie
aangehouden de 14-jarige J. L. en
de 15-jarige F. R.. beiden uit Elber-
feld, die van huis waren weggeloo-
pen, medenemende een spaarbank
boekje van de moeder van eerstge-
noemden jongen, waarop 435 mark
ingeschreven stond. Alvorens de reis
te aanvaarden haalden zij het geld
van dit hoekje af. Onderweg naar
Holland maakten zij kennis met een
landgenoot, die hen op slinkscho wij
ze een bedrag van 220 mark wist
afhandig te maken en toen spoorloos
verdween. Bij aankomst te Rotter
dam hadden de knapen het overige
OPGEHAALD.
In de rivier voor Schiedam is op- -
gevischt he Wijk van een man. lang geld nog meerend.eels m hun bezit.
100 M leeftijd circa 55 a 00 jaarI Zij zijn naar liet hoofdbureau van
v l.z, 1z-, n 1 zl zv nvAi'trnhi'dhlvi
Dinsdagochtend 20 Juni begonnen
de onlusten. Men had aan de chris
tenen toegelaten, de slachtoffers der
woelingen van 18 Juni te begraven,
maar die toelating was geweigerd
aan de joden en de politie haddege-
doode Israëlieten zelf des nachts in
alle stilte begraven.
Deze houding verbitterde de- socia
listen en Woensdag werd een groote
betooging tegen de regeering gehou
den in den loop waarvan 123 perso
nen werden gedood of, gewond door
kozakken en dragonders.
Donderdagavond ontmoetten, werk
lieden een kozak en sneden hem met
zijn eigen sabel de keel door.
Denzelfden, ayond, om 10 uur, wer
den de groote sta atsbxandewij nm aga-
zijnen door de arbeiders vernield en
in brand gestoken, terwijl men de
brandweer allerwegen belette het
vuur te dooven.
Vrijdag was de opwinding onder
de gemoederen tot het kookpunt ge
stegen. Op de markt klom een jong
joodsch meisje op een kast en sprak
van daar tot het volk. Op dit oogen-
blik vuurden de soldat en en het meis
je viel zwaar gewond neer. Onmid
dellijk sprong een ander jong meisje
in 'hare plaats en zette hare redie
voort. Een knaap, die met een stok
de gaslantaarns stuk sloeg en die
werd neergeschoten door de troepen,
viel onder den kreetWeg met de
despoten
Aan de boeren, die naar de markt
kwamen, ontnam men hun karrenen
wagens om er barrikades mee tema
ken. Men brak het plavleisel op 'en
spande ijzerdraad over de straten,
waarover bij de charges de paarden
van de kozakken en dragonders strui
kelden.
De ruiterij vuurde met pistolen op
da menigte, die revolvers gebruikte.
Het voetvolk, op de straathoeken ge
posteerd. schoot in alle richtingen of
kroop over den grond naar de barri
kades en nam deze stormender hand
in. De mannen op de barrikades na
men clan de vlucht, honderden doo
den en gewonden achterlatend.
Men begon uit de vensters en van
af die daken te schieten naar de troe
pen. Deze bestemden toen de huizen,
braken er binnen en brachten ieder
om het leven, die er zich bevond.
Doch dit deed de woede der menigte
tot vertwijfeling stijgen, te meer daar
de onmenschelijkbeid der kozakken
alle beschrijving te boven ging.
Drie boerinnen, die van de markt
kwamen, werden voor het station
doodgeschoten. Woldra leverden de
straten den aanblik van een slag
veld. Dooden, stervenden en gewon
den lagen door elkander op d|C straat-
steenen, en in de doodsehe stilte
hoorde men enkel het gekreun der ge
wonden.
In vele huizen waren de vensters
beschermd door matrassen, planken
en banken. Van tijd tot tijd hoorde
men schoten, beantwoord door salvo's
en dan weer de stilte van voorheen.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag hebben de kozakken, door dein
duisternis gehulde stad, wagens lij
ken, meest van joden, naar het kerk
hof vervoerd.
Ingezonden
Van ingezonden stukken, ge
plaatst of niet geplaatst, wordt
de copy den inzender niet terug
gegeven
Voor den inhoud dezer rubriek
stelt de Redactie zich niet aan
sprakelijk.
baard onder de kin, grijzend haar,
dra.agt breukband, gekleed met don-
kergeruite colbert pak, donkere broek
grijze bretels, grijs geruite balsdas,
bruine tricot onderbroek, kousen met
grijze beenen en blauwe voeten, en
grijze sokken zonder voeten, halve
hoogc rijgschoenen. Op het lijk werd
een. oud stuk courant met een adver
tentie uit Maassluis gevonden.
politie aldaar overgebracht.
Gensengd Nieuws
DE GRUWELEN TE LODZ
IN RUSLAND.
Over de onlusten te Lodz melden
de nieuws-agentschappen nog de vol
gende bijzonderheden.
AMERIKAANSCHE TOERISTEN.
De New-Yorksc-he „Sun" bericht, dat
dit jaar 150.000 Amerikanen naar
Europa reizen. Het gemiddelde bedrag
dat zoo'n toerist verteert op 1000 dol
lars stellende. gaat er, zoo klaagt het
blad, 375 millioen gulden uit Amerika
om de Europeesche hotelhouders, win
keliers, spoorwegen enz. te verrijken.
De „Sun" stelt daartegenover niet,
hoeveel millioenen per jaar Europa
geeft aan de Amerikaanische spoor
wegen, trusts, enz.
Haarlem, 24 Juni 1905.
Zeer geachte Redactie,
Beleefd verzoek ik U onderstaand
wel in Uw geëerd blad te willen
plaatsen.
Hoogachtend,
Uw dw.,
J. VREUGDENHIL.
DE WERKLOOSHEID
TE AMSTERDAM.
Naai- aanleiding omtrent het broo
deloos zijn. >van. een 140,0 personen
middeJijk of onmiddellijk betrokken
bij het liquideeren der Amstel Sui
kerraffinaderij te Amsterdam, we
gens de slechte toestanden der sui
kerindustrie, of markten, kunnen
deze 1400 menschen weder dadelijk
een flink stuk brood hebben, en
daarnevens nog vele "duizende bo
vendien, door vermindering of af
schaffing der suikeraccijns. Dat mijn
beweren volkomen juist is, bewijst
het tijdschrift „La Sucrerie indigène
et coloniale"; in Frankrijk toch heeft
de suikeraccijnsverlaging niet tot
vermindering, doch tot vermeerde
ring der Staatsinkomsten geleid, welk
'land in soortgelijke omstandigheden
verkeeide als Nederland nu, een
sterk voorbeeld van het doelmatige,
om de suikerbelasting in Nederland
geheel of gedeeltelijk af te schaffen
en een zeer sterk bewijs dus tevens,
dat door de verlaging der suikerbe
lasting de suikerindustrie hierdoor
j aldaar zeer sterk is vooruitgegaan of
tenminste gunstig is gebleven,
j Waarlijk, indien de tegenwoordige
Nederiandsche Regeering zich hier-
aan had gespiegeld, dan had deze
zich zacht gespiegeld, en niet even-
j tueel de tarieven gaan verhoogen, de
I Ned. Regeering. moet ook om het
stoffelijke, lichamelijke welzijn van
'ons, Nederlanders, denken, daar is
I deze toch óók verantwoordelijk voor.
j Het is niet do eerste maal, dat ik
openlijk op de verlaging der suiker-
accijns aandringhet is in het' be-
j lang van duizende en duizende Ne
derlanders, de Ned. Tuin-Landbouw
in het bijzonder, in de eerste plaats
al de vruchtenkweekers, de vruchten
kweekers behoeven dan niet of zijn
dan niet gedwongen, hunne
vruchten aan het buitenland te ver-
koopen, terwijl 'de buitenlanders de
zelfde vruchten als jam, wijn, enz.
weder in Holland invoeren, doch
kunnen deze vruchten in Holland zel
ve tot dit doel verwerken, daardoor is
dan niet alleen de Ned. Tuin- en
Landbouwer gebaat, zooals de vrucht-
hoornen-, planten-, vruchtenkweeker
enz. doch ook daarnevens de jam-,
j m arme laad- vruchtenwijnfabrieken,
J vruchtencristalliseerderijen, hande-
I laars, winkeliers, loontrekkenden,
i koekbakkers, drukkers, machine-
blik- glas- en aardewerkfabrikanten,
enz. enz., ook de afnemers hebben
een goedkoope voedzame en lekkere
boterham, daarbij kunnen ook goede
en goedkoope alcoholvrije dranken
het burgerrecht verkrijgen men ziet
het, suikeraccijnsafschaffing kan op
velerlei gebied zéér belangrijke en
zéér gunstige veranderingen envoor-
deelen in Nederland daarstellen en
berust op een solide basis.
Ik ben bet ook niet alleen, die dit
wenscht, honderden tuinbouwers en
vele duizende andere personen staan
achter mij, het is dan ook, om een
sterk woord te bezigen, verregaand
schandelijk, daar door mij en vele
andere hierop reeds verscheidene
malen publiek de aandacht is geves
tigd, dat deze Regeering nog tot dus
ver niet de moeite heell gedaan, om
deze suikerbelasting geheel of gedeel
telijk af te schaffen, of tenminste op
de eene of andere wijze tot dit doel
te geraken, met zulk een sterk voor
beeld als Frankrijk voor oogen, waar-
om toch niet deze kwestie verleden
jaar November in de Tweede Kamer
behandeld, zooals toch eerst besloten
was? het broodeloos zijn van aeze
1400 personen had dan voorkomen
kunnen worden en elk uitstel zéér
nadeelig voor ons Nederland is.
Al het voedsel, waarom ook de sui
ker in de eerste plaats naast -het
graan of meel en het vleesch behoort,
i moet altijd en ten allen tijde geheel
j zonder belasting zijn, alléén en uit-
1 sluitend het luxe en luxe-artikelen
moeten belast worden. Waar moeten
jdan de landsgelden of Staatsinkom
sten vandaan komen, zal men mij
vragen
I Wel, indien de Ned. Tuin- Landbo.uw
I Handel en Nijverheid onbelast zijn
of worden, zal Nederland hieraan.en
hierdoor zoo zéér in voorspoed toe-
j nemen, dat men zich de belasting op
het luxe en alle luxe-zaken zeer wel
kan veroorloven.
Wat is Engeland de laatste 50 ja
ren met zijn vrijhandel niet sterk
vooruitgegaan? Ja, Cobden heeft da
destijds zeer goed ingezien, wat b
zit Engeland niet een kolossale v
verheid alleen reeds aan jam-, mar-
molaad- en vruchtenwijnfabrieken
Welke hunne producten over den
geheelen wereld verzenden en dat al
leen en uitsluitend, omdat de suiker-
belasting daar bijna nihil is, nu
wordt deze nijverheid in Engeland
reeds minder, nu er aldaar een wei-
.nig belasting op de suiker is gelegd,
'veroorzaakt door den Engelschen-
Boerenoorlog, dus Nederlanders,
geen belasting op Tuin- en Lana-
bouwproducten, werktuigen, en alle
nijyerheids-axtikelen, of daarmede in
verband staande, want dit is direct en
indirect zéér ten nadeele van uw al
len.
Behalve dit zoude het Buitenland
ons nog kunnen drukken met vergel
dingsmaatregelen, onze levensader
kunnen afsnijden of bemoeilijken op
den uitvoer van ons vee, boter, kaas,
bloembollen, vruchten, groenten,
planten, enz., de hoofdproducten toch
van ons land.
Dus de afschaffing der Suikerac
cijns zal dn vele opzichten ten gunste
van ons volk werken.
i Alle bladen worden beleefd ver-
I zocht, dit wèl te willen overnemen,
j Haarlem. J. VREUGDENHIL.
Feuilleton.
DE DUBBELGANGER,
door
KATHER. CECIL THURSTONE.
18)
Hij voelde, dat de toon van zijn
stem gejaagd klonk, ma ar Eve scheen
het niet te bespeuren. Zij toonde in
tegenstelling met Greening absoluut,
geen verwondering.
Ik heb bij de Fraide's gedineerd,
zeide zij. Mijnheer Fraide h(eeft me
een boodschap voor je gegeven.
Loder was er zich onbewust van,
dat hij glimlachte. Het denkbeeld dat
de groote staatsman hem een bood
schap zond, was niet zonder humor.
Intusschen schoof hij een van de ge
makkelijke stoelen bij 't vuur en
zeide
Werkelijk?.... Wil je met gaan
zitten?
Zij stonden nu dicht hij elkaar en
hij zag haar vlak in haar gezicht.
Opnieuw verbaasde hij zich. Chilcote
had meer dan cens gezegd, dat zij
opgang maakte in hun kring en dat
zij zeer intelligent was, maar nooit,
dat zij mooi was. En nu bleek zij
een zeldzame en ongemeene schoon
heid te bezitten. Haar haar was zwart zocht hij in Chilcote's zakken naar
■haar groote oogen hadden een bij- iets om te rooken.
zonder zuivere blauwe kleur en haar i Eva zag dat.
wenkbrauwen zwart en zeer fraai ge-j Zijn dit je eigaretten vroeg zij.
teekeml. Loder betrapte er zich op, Ze nam eeu klein etui van kroko-
dat hij haar met bewondering aan- i dillenleer van een tafeltje naast
staarde. i Laar.
—Wil je niet gaa.n zitten? zeide. Ja. Dank je.
hij nog eens, niet zonder eenige ver-' Hij nam de etui van haar aan en
legenjheid. I terwijl hij dat deed, bemerkte hij,
Ja., dankje. 1 da,t ze naar zijn ringen keek. Die
Zij nam den haar aangeboden blik duurde geen secondezij opende
stoelmaar Lode>r bemerkte, dat zij. I haar lippen om een vraag te doen
hoewel zonder de minste ostenta- of haar verwondering uit te drukken
tie haar japon naar zich toetrok, 1 maar dadelijk sloot zij ze weer zon
toen zij langs hem heen ging. Dezeder iets te zeggen. Dit kleine inci-
handelwijze hinderde hem, hoewel hij dent maakte Loder duidelijker, welk
er zich geen rekenschap van wist te
geven, waarom.
Wel? vroeg hij, wat had Fraide
te zeggen?
Zijn oude gewoonte volgend, ging
hij bij den schoorsteen staan en
sloeg haar gade. De instinctmatige
wensch om zijn gezicht te verbergen
was verdwenen. Dat zij zonder de
minste zweem van verwondering tot
hem sprak, ergerde hem bijnade
indruk van medelijden en verachting
I dien Chilcote op hem hed gemaakt
stond hem. op dat oogenblik met on-
aangename duidelijkheid voor den
geest, en voor 't eerst kwam. de
i wensch bij hem, op, zich in eigen in
dividualiteit te laten kennen. Om te
verbergen wat. er in hem omging.
een 'kloof er tusschen man en vrouw
was. dai\ woorden hadden kunnen
doen.
Wel, herhaal die hij voor de twee
de maal, wat zeide Fraide?
Bij die vraag richtte zij zich rech
ter overeind en keek ze hem vlak in
zijn gezicht, alsof ze zich aangordde
voor haar taak.
Mijnheer Fraide stelt, zooaJs je
weet, altijd zooveel belang in je, be
gon ze half aarzelend.
Of in jou?
Loder zeide die woorden omdat hij
voelde, dat Chilcote ze gezegd zou
hebben maar op 't. zelfde oogenblik
wenschte hij. dat hij ze terug kon
nemen.
I Er lcwam een lichte blos op Eve'
wangen, en gedurende een seconde
vertoonde zich in haar oogen de uit-
drukking van verachting, die zij on- j
der welwillende vriendelijkheid zocht'
te verbergentoen leunde zij achter
over in haar stoel en vroeg.
Waarom spreek je toch altijd op
die spottende manier over mijn pleeg
vader en over mijn besie vrienden?
vroeg zij op kalmen toon.
Ik doe maar alsof ik 't niet
hoor, als je zenuwachtig bent.
Zij wachtte heel even, voor zij de
twee laatste woorden zeide.
Maar op 't oogenblik ben je niet
zenuwachtig.
Loder voelde tot zijn onuitspreke
lijke vernedering, dat hij eeu kleur
kreeg. Behalve e.en enkele uitbarsting
van de werkvrouw, vrouw Roberts,
wanneer hij, als alles netjes had
opgeruimd, de tafel en de stoeien
weer vol boeken en papieren had ge
legd, had hij zich in jaren 't misnoe
gen van een vrouw niet op den hals
gehaald, nog veel minder verdiend.
1-Iet was volkomen zonder op
zet. ik dacht niet aan spotten, dat
verzeker ik je.
Voor het eerst kwam er iets, dat
naar belangstelling zweemde in Eve's
trekken. Zij keek hem eenigszins ver
baasd aan.
Als je dat, meent, zeide zij aarze
lend, zou ik heel blij zijn. Maar
Hier zweeg zij.
Loder, die niet wist, hoe hij deze
woorden op moest vatten, ging terug
naar de schrijftafel met de onaan
gestoken cigarette tusschen .zijn vin
gers.
Gedurende een paar ooganblikken
zeiden zij geen van beiden iets. Toen
stond Eve op, en met haar eene hand
op -de leuning van den stoel begon
zij
Mijnheer Fraide vindt het zoo i
ontzaglijk jammer zij hield even j
op om de juiste woorden te kiezen
dat je de belangstelling verliest in
dingen, die je vroeger ter harte gin.!
gen. Hij heeft de laatste drie weken
dikwijls over je gedacht, sinds dien!'
d.a,g, dat jedat je ziek word on-',
der de zitting, en liet. komt hem zoo
voor weer biekl zij op en keek ze
naar Loder's afgewend hoofd. Hij j
gelooft, dat, als je maar eens een i
ernstige poging deedt. om je zenuw-j
achtige rusteloosheid van je af te
schudden, je je gezondheid mis-
schien beter zou worden. Hij denkt, 1
dat de tegenwoordige politieke crisis
een uitstekende gelegenheid voor jo
is. om weer eens als spreker op te
treden en 't zou zoo goecl voor je zijn
als je je kondt dwingen aan 't werk
te gaam om een speech te maken.
Je handelsbelangen, die zoo nauw sa
menhangen met Perzië, zouden aan j
je opinie een dubbel gewicht geven.
Onwillekeurig was er meer warm-
te in haar stem gekomon. - - Mijn
heer Fraide sprak heel ernstig- over
't begin van je loopbaan. Hij zeide,
dat je carrière zoudt kunnen maken,
als je geest van dien eersten tijd
weer bij jo terug kwam. En nu
sprak ze sneller, alsof ze bang was,
dat haar man opnieuw een spotten-
den lach zou doen hooren. Hij
vroeg me mijn invloed aan te wen
den. Ik weet.' dat ik heel weinig in
vloed op je heb, misschien wel hoe-
lemaal geenmaar dat kon ik hom
niet zeggen en dusdus beloofde 'k
't hem.
En je hebt je belofte gehouden.
Loder zeide maar eenige -woorden,
om geluid te geven. Haar houdingen
hetgeen zij had gezegd, hadden hem
aeer getroffen.
Ja, antwoordde zij. Ik. doe altijd
wat ik kan.
Toen zij dat zeide, werd het hem
plotseling duidelijk, wat hei haar
kosten moest- om zoo te spreken en
opnieuw voelde hij een diepe veront
waardiging tegen Chilcote bij zich op
komen.
Mijn voornemen hegon hij,
terwijl hij zich tot haar wendde.
Maar het werd hem op 't zelfde
oogenblik duidelijk, dat elke verlda-
ring waardeloos was en hij zweeg.
(Wordt vervolgd).
