NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. No. 6761
Verssfcijnt dage^ks, behalve op Zen- en Feestdagssa.
VRIJDAG 14 JULI 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DR3E tWAANDENi
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland „1.65
Afzonderlijke nummers 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37%
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 '.egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentien 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitè Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31t>is Faubourg Montmartre.
Moord in de Scheveningsche
Boschjes.
(Vervolg).
Aan het requisitoir van. Mr. van
fGeuns zij nog loet volgende ontleend:
i Besprekende de toerekenbaarheid
en de maatregelen die tegenover den
beklaagde moeten genomen worden,
neemt het O. M. met de deskundigen
de ontoerekenbaarheid aan, maat
iidaarnaast is liet van oordeel dat
bekl. voor geruimen tijd uit de maat-
fscliappij zal moeten worden verwij
derd.
Hierna gaat spr. aau de band van
-een wetenschappelijk werk na de
overeenkomst van dit misdrijf met
dat in bedoeld werk beschreven. Hier
ontbrak elk .motief om iemand van
het leven te beroovenook hier
jheerschte geheele onverschilligheid
voor de persoon die men ging tref
fen ook bier was de houding van
den bekl. na de pleging van het feit
(gelijk men haar daar beschreven
vindt-
Geheel afwijkende van den krank-
jamnige, die onder den Indruk van
bet oogenblik impulsief handelt, is de
nouding van bekl., die gestreden heeft
in bet verborgene, zonder zich te
jwenden met zijn leed tot zijn moe
der, zonder zich te wenden tot God,
Hem biddende het leed van hem af
te wenden. Dat heeft bekl. gelijk
;hij zelf heeft verklaard niet ge
daan. Hij heeft en dit komt vol
gens de deskundigen meea* voor in
stilte geleden en ten slotte toegegeven
•aan een dwanghandeling. Thans de
maatregelen ten aanzien van dezen
bekl. toe te passen. Plaatst men hem
dn een krankzinnigengesticht, de mo
gelijkheid bestaat er werd reeds
op gewezen dat bekl. genezen
wordt ontslagen en later- weer door
hetzelfde dwangmotief gedreven tot
dwangli an delen wordt gevoerd.
Spr. wijst op Engeland, waar de
mogelijkheid bestaat oni dergelijke
beklagenswaardige personen voor
zeer langen tijd uit de maatschappij
l'te verwijderen.
Hier rest de rechtbank niet anders
Irian vertrouwen te stellen in het
wijze beleid van den gestichtsgenees-
aan wiens zorg deze bekl. zal
worden toevertrouwd. Waar het O.
aan den eenen kant diep mede-
Ilijden heeft niet dezen bekl. en diens
ouders, daar beeft het aan den an-
deren kant te zorgen voor dt? veilig-
?heid der maatschappij, en daarom
requireerde (gelijk wij reeds meld-
den) het O. M. ontslag van rechts
vervolging en plaatsing van bekl. in
een krankzinnigengesticht voor den
iproeftijd van hoogstens één jaar.
De verdediger, mr. Francken,
•schetste in de eerste plaats het ka-
trakter van zijn cliënt, die zich vroe
ger heeft doen kennen als iemand
van een goede, zachte en gewillige
natuur en geenszins als een wreed
aard. In Amerika heeft, gelijk reeds
gebleken is, bekl. geleden aan een
few are ziekte, die hem ongeschikt
maakte voor het farmersbedrijf, ten
gevolge waarvan zijn nichtje in Ame
rika, met wie hij verloofd was, hem
heeft afgeschreven nadat hij naar
I Nederland was teruggekeerd. Dat
heeft bekl. erg aangegrepen. I-Iij is
aan tobben, is melancholisch ge
worden en volgens de deskundigen
is hij gekomen tot dwangvoorstellin
gen .en dwanghandelingen, waaraan
hij geen weerstand heeft kunnen bie
den.
Aan de hand van wetenschappelij
ke werken geeft pleiter een overzicht
van hetgeen door dwanghandelingen
is te verstaan en de gevolgen daar
van. Zoo was in Rotterdam een mu
zikant hij de Duitsche Opera, die
steeds den dwang in zich voelde op
komen om tijdens de voorstelling
brand te roepen en een paniek te
veroorzaken. De man voelde dat hij
geen weerstand aan dien dwang zou
kunnen bieden en nam zijn ontslag.
Dit voorbeeld vult pleiter nog met
eenige andere treffende voorbeelden
aan. Ook bekl. heeft weerstand gebo
den aan de neiging die in hem woel
de tot op een gegeven oogenblik,
toen hij die dame tegenkwam, hem
dit niet meer mogelijk was. Hij ken
de zijn slachtoffer niet, maar er was
niets aan te doen, zij moest vallen.
En toen zij gevallen was, toen de
dwanghandeling gepleegd was, ge
voelde bekl. een soort verlichting.
Pleiter wijster verder op, dat volgens
Noyon de rechter zich heeft neer te
leggen bij de deskundigen die bekl.
verklaren ontoerekenbaar, gedegene
reerd, hereditair belast. Beid. is on
toerekenbaar omdat de daad is om
gegaan buiten de persoonlijkheid van
Brouwers. Er bestond bij hem een
soort verhoogde dwang tot handelen,
waaraan bij zich niet kon onttrekken.
Wat. de te nemen maatregelen aan
gaat, wijst pleiter er op, dat het doel
van de straf niet alleen is het beveili
gen van de maatschappij. Aan het
belang der veiligheid mag het recht
niet worden opgeofferd. De rechter
heeft zich alleen af te vragen of bekl.
al of niet toerekenbaar is, zonder te
vragen naar de gevolgen.
Pleiter concludeerde dan ook tot
ontslag van rechtsvervolging
Uitspraak over 14 dagen.
Gemengd Nieaws
DE MUITERS IN
DE ZWARTE ZEE.
Nu de bemanning van de „Potem-
kin" haar schip heeft verlaten, en de
avontuurlijke zwerftocht der muiters
door de Zwarte-Zee is geëindigd,
worden steeds meer berichten ver
spreid over de wijze waarop en de
reden waarom de mannen tot hun
daad zijn gekomen. Het zijn meestal
verhalen, die deze of gene gehoord
heeft van een der muiters zelf, en dat
verhoogt er ten minste de geloof
waardigheid van, dat ze vrijwel ge
lijkluidend zijn. Wc laten hier het
verhaal volgen, zooals het in Con-
stanza is gedaan door den matroos
Matoesjenko, den eigenlijken aan
voerder van de muiters op de Potem.
kin, die, zooals hij verklaarde, reeds
vroeger als arbeider bewust sociaal
democraat was.
Als matroos had hij zich aangeslo
ten bij de sociaal-revolutionnaire or
ganisatie en op de Potemkin ijverig
voor de denkbeelden zijner partij
propaganda gemaakt.
Alleen hij en een paar zijner ka
meraden wisten, dat het plan be
stond, een algemeene muiterij op het
heele eskader te bewerken. Er was
afgesproken dat een der schepen
den naam wilde hij niet, noemen
een bepaald teeken zou geven, waar
op dan op alle schepen te gelijk de
muiterij zou uitbreken.
Nu gebeurde het echter, dat de
tweede kapitein, Giliarowski, den ma
troos Bakoelinoesioek, die namens de
manschappen over de slechte voeding
kwam klagen, doodschoot. In blinde
woede, zegt Matoesjenko, greep ik
toen een geweer en schoot Giliarow
ski neer. Dit was het sein. De man
schappen weigerden steden te beschie
ten, maar wanneer de Zwarte-Zee-
vloot een aanval had gedaan, dan
zou een gevecht onvermijdelijk zijn
geweestde kanonnen waren gela-
j den.
Volgens eeai verbaal van den nu in
Odessa vertoevenden priester, die
j zich aan boord van het rebellen-
schip he vond. zijn tijdens de muite-
rij ontzettende voorvallen afgespeeld,
die met alle beschrijving spotten,
j Zoo werden de gewonde comman
dant van het schip en de meeste ge-
i wonde officieren, levend over boord
gegooid. Er bleven evenwel nog elf
i officieren over. die door de beman.
ning uit hun hutten op het dek ge-
roepen werden. Er werd hun verteld,
i dat zij zich als krijgsgevangenen had-
i den te beschouwen. Daarop spron-
j gen zes hunner over boord, en zoo-
j dra zij weer aan de oppervlakte der
zee zichtbaar werden, werden zij door
de matrozen dood geschoten. De vijf
i overigen werden ter dood veroor-
j deeld, maar door den aanvoerder der
j rebellen, den vaandrig Alexejeff. be-
i genadigd en in Odessa aan land ge-
I zet.
Tusschen de twee- en driehonderd
muiters zijn Zondag met verschillen-
i de treinen naar het binnenland ver-
tiokken uit Constanza. Anderen heh-
i ben werk gevonden bij het binnenha.
i Ion van den oogst. Vijftig man heb-
j ben zich overgegeven aan den com-
mand an t van de te Costanza liggen-
d; kanonneerboot Psesuape zij ver.
I klaarden trouwe onderdanen van
den Tsaar te zijn en slechts onder
dwang gehandeld te hebben. Men
vreest, dat hen deze verontschuldi-
ging niet zal helpen, maar dat zij
als een afschrikwekkend voorbeeld in
een of andere Russische ooriogsha
j ven terecht gesteld zullen worden,
f De correspondent van de Neue Freie
I Presse te Constanza vertelt, dat Ma-
toesjenko, de leider der muiters, diep
j onder den indruk van de mislukking
I der samenzwering is. Hij heeft 65,000
i roebel onder de bemanning der Po-
temkin verdeeld vóór de ovei-gaaf. De
Russische consul te Constanza zegt,
dat er 700,000 roehei aan boord was,
die aan het Russische revolutionaire
j comité zijn overhandigd.
1 Is men in St. Petersburg en Odes-
sa opgelucht door de overgaaf der
Potemkin, niet minder is men liet te
Konstantinopel, waar men de ge
beurtenissen in de Zwarte Zee met
groote bezorgdheid gadesloeg. En
nu het afgeloopen is, geeft men op
Jildiz Kiosk blijk van zijn gevoelens
over zulke toestanden door in het pa
leisorgaan Ikdam een artikel over ie
nemen uit de Frankforter. waarin
een scherp oordeel wordt geveld
over.... de administratieve desorgani
satie en de muiterij der marine in
Rusland.
De Russische ambassade heet van
plan de Porte aan te spreken over de
overneming van bedoeld artikel in de
Ikdam. Daargelaten de aanmatiging,
die in zulk een optreden van den
Russisch en gezant weer zou liggen,
is het wel vermakelijk, dat een
Turksch paleisorgaan zijn afkeer uit
drukt over de Russische „administra
tieve desorganisatie" en marinemui
terij. een blad van den Sultan, wiens
regeering nagenoeg de grootste jan
boel in Europa is en die uit vrees
voor zijn leven er zelf geen marine
'op na durft te houden
EEN OFFICIER VERBRAND.
Reeds werd door ons meegedeeld
dat den 30sten Juni in bet station
Koersk een bloedig drama is afge
speeld, waan-an een officier en een
soldaat van een doorreizende afdee-
ling artillerie slachtoffers werden.
Bijzonderheden konden toen niet ge
geven worden. De thans ontvangen
bladen melden hieromtrent het vol
gende
Een af deeling artillerie van negen
tig man ongeveer reisde onder com
mando van een majoor en een luite
nant, van Nishni-Novgorod naar Kief,
in een gewonen passagierstrein.
Toen tijdens het oponthoud in
Koersk, het tweede teeken gegeven
werd tot vertrek, waren alle raan-
nen op hun plaats, met uitzondering
van twee, die dronken waren en wei-
1 gerden mee te gaan. Om vertraging
van den trein te voorkomen, en daar
door een mogelijk spoorwegongeluk,
beval de luitenant, in tegenwoordig-
j beid van den majoor, de beide man-
nen te binden en in den wagen te
brengen, wat geschiedde. Eén der
dronken kerels schold daarop den of-
ficier uit, zoadat deze in woede zijn
j sabel trok, hem een slag gaf, zoodat
hij dood neerviel. Het talrijke pu-
bliek op het station 't was juist
processie-dag werd opgewonden
door het bloed dat vloeide. Binnen
een half uur stonden er 3000 men-
sciien opeengehoopt, die joelend en
schreeuwend den officier bedraden,
die zijn toevlucht gezocht had ineen
coupé le klasse.
De machinist wilde vertrekken,
doch het volk maakte dit onmogelijk.
Velen wierpen zich op de rails. De
woedende menigte gooide met stee-
nen de ruiten van de coupé in, ver-
melde de deuren met palen en rails
De stationschef en de uit de stad ge-
komen militaire commaudant tracht
ten de menschen tot kalmte te bren
gen, wat niet gelukte. De wagen
werd gebombardeerd. De officier
schoot met. zijn revolver, verwondde
drie menschen, wat de woede na
tuurlijk deed toenemen. Daarop werd
de wagen met petroleum overgoten
en aangestoken. Alle pogingen het
vuur te blusschen bleven vruchteloos.
Onder de puinhoopen werd later
het verkoolde lijk van den officier
gevonden.
De militairen uit de stad, telepho-
i niseh gewaarschuwd, kwamen eerst
toen het te laat was.
I
DE INVLOED DER
GEHEELONTHOUDING.
De onthouders in het Engelsen-In
dische leger geven een uiterst belang
rijk materiaal voor de vergelijking
tusschen al- en niet-gebruikers van
alcoholicade onthouders en de al
coholgebruikers toch onder de solda-
ten van eenzelfde regiment zijn niet
alleen menschen van ongeveer gelij
ken leeftijd, van denzelfiden stand,
van ongeveer dezelfde constitutie,
doch ook leven zij onder dezelfde om
standigheden, op dezelfde plaatsen,
verrichten denzelfden arbeid, eten de
zelfde kost, hebben dezelfde wonin
gen, zijn op dezelfde wijze gekleed,
enz. enz.
Alleen ia één enkel opzicht ver
schillen zijde onthouder drinkt geen
alcoholica ,de niet-onthouder wel.
Welken invloed -dit heeft, blijkt uit
de volgende cijfers door Sir Georg
White, den Gouverneur van Gibral
tar, in de „Westminster Gazette"
van 8 Dec. 1904 gepubliceerd
Het aantal zieken wa»
in het le Reg. bij 1000 onthouders 33
bij 1000 niet-onth. 96
in het 2e Reg. bij 1000 onthouders38
bij 1000 niet-onth. 47
in het 3e Reg. bij 1000 onthouders84
bij 1000 niet-onth. 127
in het 4e Reg. bij 1000 onthouders87
bij 1000 niet-onth. 153
in het 5o Reg. bij 1000 onthouders 40
bij 1000 niet-onth. 72
in het 6e Reg. bij 1000 onthouders35
bij 1000 niet-onth. 88
in het 7e Reg. bij 1000 onthouders30
bij 1000 niet-onth. 63
EEN CHAUFFEUSE VAN...
ZEVENTIG JAAR.
De auto, een middel tegen de ze
nuwen. Den volgenden brief van
een dame bevat de pas verschenen
„Autocar"
Ik ben nu in mijn zeventigste jaar
en heb met mijn automobiel al het
geheele land (Engeland) doorkruist
en ik raad ieder aan hetzelfde te
doen. Ik rijd nu al zes jaar en ik heb
nog nooit een ongeluk gehad. Ik ga
er trotsch op de oudste vrouw van de
wereld te zijn die een eigen 15 paarde-
krachten automobiel berijd. Het is
een heerlijke ontspanning en het ver
lengt iemands leven en geen beter
middel tegen de zenuwen.
Ingezonden
Van ingezonden stukken, ge
plaatst of niet geplaatst, wordt
de copy den inzender niet tei-ug-
gegeven
Voor den inhoud dezer rubriek
stelt de Redactie zich niet aan
sprakelijk.
NATIONALE VEREENIG1NG
TOT STEUN AAN MILICIENS.
Aan alle Werkgevers in Ne
derland.
Binnenkort keert weder een lichting
miliciens met groot verlof huiswaarts.
De meesten zullen weder de plaats
in de burgeraiaatschappij innemen,
die zij innamen vóór hunne indienst
treding.
Velen echter zuilen hunne plaats in
genomen vinden door een ander.
Van deze laatste categorie hebben
wij er thans redds honderd en twin
tig op onze. lijsten en honderd en
twintig jonge menschen- hebben thans
reeds de treurige zekerheid, dat zij
weldra zullen zijn zonder brood.
Zonder brood en dat tengevolge
van de vervulling hunner militie
plichten
De Nationale Vereeniging tot Steun
aan Miliciens heeft ten doel deze broo-
deloozen te helpen aam werk.
Zij vraagt daartoe allereerst.heeft
de milicien met verlof, dien ik een 1 e-
trekking tracht te bezorgen:, als mili
cien zijn plichten naar behooren ver
vuld Eerst wanneer de Vereeniging
van de Militaire Autoriteiten een lie-
vest. igend antwoord heeft ontvangen
op die vraag, trekt zij zich het lot
van den jongen man aan. Niet eer
der.
Onze vereeniging weigert onvoor
waardelijk dien milicien te helpen,
die zijn plichten niet naar beboe
ren vervuld heeft.
En dit is voor U, Heeren Werkge
vers, op wier medewerking wij thans
een dringend beroep doen. een groot
voordeefl.
U weet dat de door ons aainbevoleaien
personen zijn, die als het ware een
betrouwbaarheidsproef in plichtsbe
trachting en orde met succes hebben
afgelegd.
Uit zulke elementen een keus te
kunnen doen, is ook voor U van groot
belang.
Hebt gij in fabriek, pakhuis, maga
zijn, winkel, werkplaats of kantoor
werkkracht noodig, wilt daarvan dan
bericht geven aan den heer Mr. A. J.
van Waveren, Wilhelminastraat No.
43. Haarlem, voorioopig secretaris der
afdeeling Haarlem en Omstreken.
Onmiddellijk daarna wordt U dan
van onzentwege de sollicitant toege
zonden. Is deze elders woonachtig, de
reiskosten worden gedragen door de
Vereeniging.
Laat ons nu niet alleen staan ini
ons pogen
Hot geldt hier een nationaal belang.
Broodeloosheid als gevolg van ver
vulden dienstplicht mag in Nederland
niet langer voorkomen.
En dat die dienstplicht, door de
jonge menschen, die wij aanbevelen,
trouw is vervuld, daarvoor staan
wij U borg.
Anderen worden door ons niet voort
geholpen.
Het Hoofdbestuur
Z Exc. Jhr. J. C. C. DEN BEER
POORTUGAEL, gepensioneerd
Luit.-Generaal, Lid v. d. Raad.
van State, oud-Minister van
Oorlog, Eere-Voorzitter.
M. C. P. BARBE, Directeur der
Wester Suikerraffinaderij, Am
sterdam, Voorzitter.
Dr. P. H. RITTER, Hoofdredac
teur van het Nieuws van den
Dag. Amsterdam, Vïce-Voorzit-
ter.
F. J. BECKMAN, gepensioneerd
Kapitein ter zee, Amsterdam,
Secretaris.
Mr. II. C. HAC.KE, Directour der
Nederla ndsche Grootbockbank,
Amsterdam, Penningmeester.
A. HOOGEBOOM, Luit.-Kolonel bij
den Generalen Staf, Den Haag.
Jhr. Mr. II. C. VAN NISPEN TOT
PANNERDEN, Advocaat, Arn
hem.
Jhr. Mr. W. H. DE SAVORNIN
LOHMAN, Voorzitter van den
Raad van Beroep, Utree lit.
Mr. J. W. TELDERS. Advocaat,
Den Haag.
W. C. M. VAN WAIJEN"BURG.
Notaris, Beek bij Nijmegen.
Stoomvaartberichten
Feuilleton.
DE DUBBELGANGER,
door
KATHER. CECIL THURSTONE.
29)
Met iets van de verlegenheid, die hij
ook de vorige malen in haar tegen
woordigheid herhaaldelijk gevoeld
had. trad hij langzaam op haar toe.
toen zij de trap afkwam.
Mag ik je helpen met je mantel
krroeg hij.
I En toen hij dile vraag deed, voelde
'hij iets van verbazing over zijn ver
legenheid.
Eene seconde rustte Eve's blik op
zijn gelaat. De uitdrukking van net
hare bleef volkomen rustig en onver
anderd. maar toch was er even een
flauwe flikkering in haar oogen te be -
Bpeuren.
Dawk je, zeide zij. Marie zal het
■wel doen.
Loder keek haar een oogenblik aan
en trad toen eenigszins ter zijde. Hij
vodlde zich niet beleedigd door haar
afwijzing. integendeel werd zijn ach
ting voor haar er erooter door. De
trots, die Chilcote's hulp van de hand
wees. en de zelfbeheerscliing, die dat
•rustig, vriendelijk en wellevend deed,
"wekten zijne bewondering op. Hij bn-
Igreep en waardeerde beide, daar hij
ze bekeek in het licht van zijn per
soon! :'ke ondervinding.
Het rijtuig is voor, mijnheer, zei-
de de huisknecht.
F.vé wenddle zich tot haar kamenier
deze sloeg haar den mantel om.
- Wil je zorgen voor een kop cho
colade, Maris, als ik thuiskom Het
zal waarschijnlijk één uur worden.
Ze trok haar mantel wat dichter om
haar schouders, deed een paar pas
sen naar de voordeur, bleef toen staan
en wendde zich half naar hem toe.
Zullen we gaa.n vroeg ze rus-
tig-vriemidelijk.
Loder, die haar steeds gade had ge
slagen, trad terstond vooruit.
Zeker, zeide hij, eri er lag een
ongewone zachtheid in zijn stem.
Hij volgde haai-, toen zij de stoep
afginv maar bood haar ziin hulp niet
aan bij het instappen. Toen zij geze
ten was, nam hij kalm zijn plaats
naast haar >"n. Ziin laatste indruk,
toen de. paarden aantrokken, was het
tafereel van de open deur, waardoor
men in de helder verlichte vestibule
ze- van Crampham in zijn don-
kere livrei en de kamenier in haar
zwarte japon, die scherp afgeteekende
silhouetten vormden, zooals zij daar
stondenen toen nu het rijtuig zich
snel en als 't ware glijdend over het
effen plaveisel voortliewoog. leunde
hii achterover in de kussens en sloot
zijn oogen.
Gedurende de eerste minuten van
don rit spraken zij geen van beiden.
Het was voor Loder een eigenaardige,
nieuwe gewaarwording. Hij bevond
zich zoo dicht in Eve's nabijheid, dat
het was, alsof het lichte parfum, dat
aan haar kleederen hing, uit zijn
eigen kleederen opsteeg. Die nabijheid
maakte hem verlegen, en gaf hem
toch ook een vaag gevoel van genoi
Het was jaren geleden, dat hij zou
naast een vrouw van zijn eigen stand
uit zijn wereld had gezeten. Die
gedachte gaf hem evenedns een eigen
aardig genotzijn wereld
Onwillekeurig wendde hij zijn hoofd
naar Eve toe en zag haar aan.
Zij zat kaarsrecht, haar mooi
profiel was daardoor duidelijk waar
te nemen haar diamanten schoten
trillende, stralen in het licht, dat uit
de straten er op viel. Een korten tijd
werd Loder weer bevangen door dat
gevoel van onwezenlijkheid, dat over
hem was gekomen den eersten avond,
dat hij Chilcote's huis betreden had,
maar eón ander, machtiger gevoel ver
drong dit. Bijna onwillekeurig open
de hii zijn lippen.
Mag ik iets zeggen? vroeg hij.
Eve bleef onbeweeglijk zitten. Zij
keerde haar hoofd niet naar hem ioe,
zooals de meeste vrouwen zouden hob-
hen gedaan.
Zeker, zeg, wat je wilt, ant
woordde zij ernstig
Alles wat ik wil
Hij hoog zich een weinig naar haar
toe. opnieuw vervuld van den vuri-1
gen wensch om te beheerschen.
Natuurlijk.
Het kwam hem voor, dat haar
stem wat vermoeid, en het antwoord
wat, geforceerd klonk. Eert oogenblik i
lceek hii door het raampje naar de
voorbijgangers, toen keerde hij zijn
blik weer naar haar toe.
Je bent van avond bijzonder
mooi. zeide hij.
H;: zeide dit op gedempten, volko-
rnen kalmen en rustigen toon. maar
zijn woorden hadden de gewenschte'
uitwerking.
Zij keerde haar hoofd om en haar
oogen ontmoetten de zijne met eehel
uitdrukking, van verbazing en verras-
sing.
Hoe klein die triomf ook was, ze
deed een lichte rilling var. vreugde
door zijn leden gaan. Het tooneeltje. i
dat een uur geleden met Chilcote's
knecht, was afgespeeld, lcwam hom j
weer voor den geestweer voelde hij
een on.weerstaanbaren drang om een j
gewaagde daad te doen, om zijn eigen
stem te laten hooren. Hij boog zich
een weinig naar voren en legde even
zijn hand op haar arm.
i Eve. zeide hij. Eve. herinner je
;je
j Toen zweeg hij en trok zijn hand
i terug. De paarden hadden hun gang!
i verminderd en terstond daarop stond
j het rijtuig stil voor het huis van
graaf Bram feil.
HOOFDSTUK XIV.
Toen Loder Lord BraimfelTs huis
binnen trad, had hij veel meer het
gevoel van een acteair in een tooneel-
spel dan van een gewoon man, in een
zeer bijzondere situatie. Het was voor
't eerst, dat hij de rol van Chilcote
speelde voor een groot publiek, sa
mengesteld uit de voornaamste ver
tegenwoordigers van de beau-monde,
en voor 't eerst sinds vele jaren, dat
liii zich in 't midden van een gortl-
gckleede menigte bevond, die bij el
kaar was gekomen met het doel om.
zich te amuseeren. Toen. hij Eve volg
de door de breede gang, die naar de
ontvangzaal leidde, vroeg hij zichzelf
telkens af. of het alles geen droom
maar werkelijk waarheid was. Op het
oogenblik. dat het gevoel van onwe
zenlijkheid zeer sterk werd. hoorde
hij zicli plotseling begroeten dooreen
vronlijkc stem, on zich omkeeremle,
zag hij de vierkante schouders, licht
blauwe oogen en puntige blonde snor
van Sakeley, den eigenaar en hoofd
redacteur van de ..St. George's Ga
zette".
Znodra hij dezen politicus zag en
zijn stem hoorde, verdween zijne on
zekerheid. Onbewust hief hij zijn
hoofd hooger op. de schaduw van
twijfel, die zijn zelfvertrouwen een
oogenblik verduisterd had. werd ah
weegevaagd van ziin trekken, toen
Het stoomschip Timor, van Bamvin
naar Amsterdam, vertrok 11 Juli van
Marseille.
Het stoomschip Koning Willem II.
van Bataria naar Amsterdam, ver
trok 12 Juli van Port. Said.
Het stoomschip Gedé, van Rotter
dam naar Java, vertrok 11 Juli van
Southampton.
Het stoomschip Ardjoono, van Java
naar Rotterdam, vertrok 12 Juli van
Batavia.
Het stoomschip Prins Willem I
vertrok 12 Juli van Amsterdam naar
Paramaribo.
Het stoomschip Statendam ven-trok
12 Juli van New-York naar Rotter
dam.
hij tegen Sakeley glimlachte met een
intens irenoCgen, dat zijn gezicht een
geheel andere uitdrukking gaf.
Eve. die eveneens omgekeken had,
zag die uitdrukking en ze oefende
een onweerstaanbare aantrekkings
kracht op haar uit. In al die jaren van
haar huwelijk, zelfs in de dagen
van haar engagement had zij nog
nooit die levendigheid en schrander
heid in Chilcote's trekken bemerkt
Zij gaven haar plotseling een eigen-
aardigen indruk van warme belang
stelling en sympathie, die, toen hij
langzaam weer verdween., een vreemd
gevoel van eenzaamheid achterliet.
Maar op 't zelfde oogenblik, dat dat
gevoel kwam en; weer ging, werd haar
aandacht door een der gasten in be
slag genomen.
Een slanke jonge man met licht
blond haar baande zich een weg naar
haar toe door den dichten drom ge-
noodigden, die de breede gang vulde
en rien uit
Wat een onverwacht geluk, me
vrouw. u hier alleen le vinden
Eve lachte. liet was, alsof er een
I soort van verlichting uit dien lach
j klonk.
Wat l>en je een dwaze jongen,
Bobby, zeide ze op vrienddlijken toon.
Maar je vergist je. Mijn man Ls ook
hier. ik sta juist op hem te wachten,
hij is in 't gedrang wat achtergeble
ven.
(Wordt vervolgd).
