NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD, 23e Jaargang. No. 6801 Verschijnt dagesii';-, hchaive op Zon- en Feestdagen WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1905 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: per DREE maanden. Van 5.regels 5C Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem •- c - - *-20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is om er (v Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Fran?-moe"post' door' Nederland 1' Li I I I IJBS Kleine advertentiên 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Afzonderlijke rramraere Olgg x Redactie en Administratie; Groote Houtstraat 55. Geïllustreerd Zondagsblad, toot Haarlem 0.37>2 tvji n enA de omstreken en franco per post 0.45 intercommunaal Teletoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap LwsnTcosteV Directeur i C. PEEREBOOM. Drukkerij- Zuider Buitenspaarne 6 Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Puhlicité Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN FJONES. Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmarire. AGENDA Woensdag 30 Augustus. Zonsverduistering, 12 u. 16.1 min. tot 2 u. 37.9 min. Muziek .in den Hout, 8 uur. Soc. VereenigingConcertgebouw-or kest Concert, 8 uur. Stoofsteeg No. 6Evangelische sa menkomst, door de Gemeente van Gedoopte Christenen, 8 uur, OM ONS HEEN xci. REISHERINNERINGEN. Het lief gelegen Eisenach heeft als grootste merkwaardigheid den Wart- burg, het slot waarin Luther langen tijd de gast van den Keurvorst was. Er is kwalijk een betere woonplaats te bedenken voor mensehen, die in afzondering willen denken en wer ken, dan dit eeuwenoude kasteel, dat op een berg gelegen hoog hoven ge heel Eisenach uitsteekt. Om het den bezoekers aangenaam te maken is er een breeide weg r.ondom. den berg aangelegd, waarop ide huurkoetsiers hun» vrachtje omhoog kunnen rijden, ■tot vlak hij den Wartburg toe. In Luthers tijd zal zeker die weg wel niet bestaan hebben en de .andere, een kronkelend voetpad, vergt naar ik uit ervaring verklaren kan, veel van .spieren en knieën. Ais een herinnering aan de storm achtige dagen van weleer staan er nog schildwachten op post, ja zijn er zelfs twee kanonnen aan weerskan ten van de ophaalbrug opgesteld, want de opperste Krieg shsrr, de keizer, houdt van militair vertoon, ook bij een vesting uit vroeger 'tijd, die door moderne kanonnen natuurlijk dn een ommezien tot puin geschoten zou zijn. Met dit oorlogzuchtig vertoon vormt de res tauratie naast het kasteel, die een vette uienlucht .afgeeft -en waarin honderde bezoekers biertjes drinken en Ansichtkaarten adresseeren, een merkwaardig contrast, 't Is er druk, het .hoogtepunt van 't seizoen. Elk half uur luidt de gids de groote hel, ten teeken, dat de bezichtiging van het slot gaat beginnen, waartoe ieder een a raison van 50 pfennig (30 cents in ons geld) wordt toegelaten. Ik zal hier de beschrijving van den overbekenden Wartburg niet herha len, men heeft er meermalen van gelezen. Sommige vertrekken blijven gesloten, o.a. die van den keizer zelf, waarschijnlijk omdat zijn bezoek er binnen enkele dagen verwacht werd. Nog een andere bekende .persoon lijkheid heeft zijn naam aan Eisenach verhondenFritz Reuter, de schrij ver van „Ut mine Stromtid" en an dere, ook in ons land beroemde, boe ken in bet Mecklenburgsche dialect. Na een veelbewogen leven, bewogen ook w.el eens door eigen schuld, heeft 'hij rust en maatschappeiijken wel stand gekend dn de mooie villa, die hij op den weg naar den Wartburg liet bouwea en waarin nu een mu seum gevestigd is, dicht hij een huis voor Luther-merk'waardigheden, dat den toerist op eigenaardige manier als S eh enswür digk eit er- stel n Ranges wordt aanbevolen. Verbeeld u, dat wij buiten het Haar lem sche. Raadhuis een bord hingen „Frans Hals-Museum. Bezienswaar digheid vai\ den eersten rang Zooiets ligt in onze I-Iollandsche landaard niet. Maar vóórdat we ons daarop gaan verhoovaardigen past ons in een ander opzicht bescheiden heid. Niemand van ons kan een voet over de grenzen zetten, of hij wordt getroffen door den Duitschan zin voor tucht en orde. Op den rijtoer van Eisenach naar Friedrichroda, een rit j van een dag, he aft geen enkele straat- jongen ons rijtuig nageschreeuwd, noch veel minder met straatvuil of 1 steenen gesmeten. Integendeeler waren er onder de blootvoetige kin- deren;, die wuifden met de hand of 'op z'n Thüringsch T ag zeiden, als je voorbijkwam. Toch is de jeugd hier volstrekt niet versuftze speelt even levendig en druk, als welke an dere kinderen ter Wereld ook, maar ze laat vreemdelingen ongemoeid, een loftuiting, die we helaas aan den IiollandsGhen jongen nog maar altijd niet kunnen brengen. Weliswaar ge ven de ouders bun een beter voor beeld. Wie in de drukte ee.n ander op zijn voet trapt en zegtEnt schuldigen Sie 1" (neem mij niet kwa lijk) krijgt ten antwoord„Bitte sehr", wat het best te vertalen is door ,,o, 't heeft niets te beduiden". In Nederland zou men negen van de tien keer een grimmig„Ken je niet uitkijk© met een knoop er bovenop, te hooren krijgen. Evenwel, in Thuringen verdiepen we ons liever niet in de fouten van ons volk,'maar wel in de schoonheid van de natuur. Het is alles liefelijk waarheen we zien. Te Friedrichroda hoort men aan alle kanten Hollandsch spreken en ziet er ook wel gezichten van vrienden en bekenden, zoowel in het liefelijke dal van Ruhia, als ho ven op den Inselberg, die al 900 Me ter hoven de zee ligt en waar het dan ook 's avonds tamelijk frisch worden kan. Toch trekken de .stevige, welge voede paarden er den landauer te gen op. Als het hergaf gaat langs de steile hellingen zet de koetsier de zware remhiokken aan tegen de rechtsche wielen, zoo dat het rijtuig meer glijdt dan rolt en de paarden niet al te veel moeite hebben om af te dalen, waarbij zij instinctmatig dé hoeven .schrap zetten o.p den harden boidemi, maar toch hog bij eiken stap even doorglijden. Prachtig is het ge- j zicht op het dal en op de met mil- lioenen dennen donkergroen gekleur- j de hergen. j Een rijk land schijnt Thüx:ingen niet, de arbeiderswoningen zien er primitief uit en de kinderen op hun hloote voeten evenzeer. Ze zouden het zonder schoenen en kousen niet kunnen stellen, wanneer niet de we gen vlakker en gelijker waren, dan ,bij ons. Hier geen keien of klinkers, de chaussee is een macadam-weg, een kolfbaan gelijk in den zomer, om het hart van wandelaar ien fietser te t verheugen, .maar die in het slechte seizoen, na overvloedige regens, wel dra op een modderpoel zal gaan ge lijken. Thüringen is het land van de speelgoed-industrievan de groote S p iel w a ar enf ah rik af tot de huisvlijt toe, die blijkt uit de rijen mommaskers, die naast menig huisje in de zon liggen te drogen, terwijl uit het opschrift van een der wonin gen bleek, dat daar uitsluitend hobbelpaarden worden vervaardigd. Hier vinden we ook de ganzenhoed ster, die wij Hollanders alleen maar uit boeken kennen, een oud, gerim peld wijfje, clat met een takje in de hand haar discipelen langs de huizen ophaalt en ze naar een wei drijft, vanwaar ze 's avonds weer terugkee- ren. Zóo goed kennen de dieren hun stal, dat 's avonds elke groep uit eigen beweging zich van de kudde afscheidt en .het erf opwaggelt, waar ze behoort. 1 En overal kleine Restaura- t i o n's en Wi r t hshaüs er, waar gewoonlijk een goed glas bier ge schonken wordt, gemoedelijke inrich tingen, die alle zonder onderscheid met een portret van den keizer met de omhooggedraai.de knevels en van de vriendelijk kijkende keizerin ver sierd zijn. Hier zet men den bezoeker ook de smakelijke forellen voor, die in de beek gevangen worden en dan met een korten tik op den kop ge dood. Vraag niet naar groenten, want die hebben ze hier niet, even min als in de groote hótels. Won derlijke groene kogeltjes, die in de verte op doperwten lijken maar het lang niet zijn, groote, rauwe slabla deren, die olie noch azijn, peper noch zout gezien hebben en champignons, waar een Hollandsche tong niets aan proeft, maar waarop de Duitschers •dol zijn ziedaar de heele groenten- voorraad, waarop in deze streek te rekenen va.lt. Maar 't vleesch is er uitstekend en het brood heerlijk, de visch zelfs boven op den berg, te Oberdorf, onberispelijk en de saus doet voor Fransch fabrikaat niet on der. De reiziger in Duitschland be hoeft waarlijk geen gebrek te lijden ©n id at te minder, omda t alles er ge woonlijk goedkooper is, dan bij ons. In de stationswachtkamer te Gera kostte een diner bestaande uit soep, vleescb, gebraad en dessert anderhalve mark. Dit middagmaal had nog een andere merkwaardigheid, namelijk deze, dat het in iets meer dan een kwartier naar binnen gespeeld moest worden. Meer tijd was er niet, want we moesten verder. En 't lukte, want als het op eten en drinken aankomt, is zelfs de luiste mensch tot veel in staat. Alleen de kaas schoot ex bij in en met den laatsten mondvol com pote sprong ik den trein in. J C. P. Buiteniandsch Overzicht DE OORIOÖ Op grond van een keizerlijke, oekase heeft de Russische minister van. oor log ter versterking van het leger in Oost-Azië last gegeven tot de mobili- seering in enkele districten van 13 gouvernementen, terwijl in eenige dis tricten van 20 gouvernementen de noodige paarden moeten worden ge leverd. Hieruit blijkt wel, dat men in Rus land nog niet aan EEN SPOEDIGEN VREDE wil geloovenhoewel nog geenszins' met zekerheid iets omtrent den afloop der Vredesconferentie valt te zeg^n. Geduld oefenen blijft dan ook nog steeds de boodschap. De verschillende op Maandag ver zonden telegrammen laten wij hier-- onder volgen Uit PORTSMOUTH „In een interview zeide Witte, dat Takahira om verdaging van de confe rentie vroeg, omdat hij geen instruc ties uit Tokio had ontvangen. Witte had die dadelijk toegestaan. Takahira zeide in een interview Toen Roosevelt cle conferentie had 'hoen bijeenroepen, gevoelden de Ja panners, dat zij voorzichtig moesten zijn, en trachten de conferentie niet te doen mislukken, uit eerbied voor Roosevelt. Takahira voegde daaraan toeDe toestand is niet hopeloos, hoewel er niet veel aan ontbreekt. Naar gemeld wordt hebben de on derhandelaars besloten, dat er geen bijeenkomst zal plaats hebben vóór dat het antwoord van Japan ontvan gen is, op wat beschouwd kan worden als het Russische ultimatum. De volgende bijeenkomst zal dus waarschijnlijk plaats hebben Woens dag of Donderdag. Het gerucht houdt aan, dat Roose velt opnieuw een beroep 'deed op den Mikado. De New-York Tribune" meldt als zeker, dat hij dit deed." „Er is geen aanwijzing dat presi dent Roosevelt een nieuw beroep op den Mikado deed en het is waarschijn lijk dat hij ook niet heeft beproefd rechtstreeks invloed te oefenen op het antwoord van Japan op de besliste weigering van Rusland eenigerlei schadeloosstelling te betalen. De heer Witte zegt ronduit zeer sceptisch te zijn over het gevolg, dat nieuwe Japanselie voox-stellen zouden kunnen hebben. Men gelooft niet, dat Japan geheel en al den eisch van vergoeding der oorlogskosten zou hebben ingetrokken, en zou trachten in een meer bedekten vorm zijn zin te ki*ijgen." Uit NEW-YORK ..Een telegram uit Portsmouth a.aix de „Assoc. Press" zegt, dat president Roosevelt eenige dagen geleden ge machtigd werd tot dë mededeeling, dat Japan van den eisch betreffende eexx schadeloosstelling of de vergoe ding der oorlogskosten afziet en "het noordelijk deel van Saclialin aan Rus land v\il terug geven tegeix een door een gemengde -commissie vast te stel- len afkoopsoixi. De heer Witte zou dit plan in be ginsel goedkeuren en zou do raeexiin-g hebben geuit dat Rusland wel een zeker bedrag voor terugkoop zou kun nen betalen." De „Associated Press" ontving -lxet volgende telegram uit Pox-tsmouth „De instructies van. Komoera zijn aangekomen. Men meent dat daarin wordt afgezien -van het vragen van een oorlogsschatting of vex'goeding van 1 de kosten van den ooi-log." Uit TOKIO I „De bespreking van het kabinet, en die oude staatslieden werd. tot twee uur geschorst. Daarna werd zij in het paleis voortgezet, on der voorzittersch ap van den Mikado, die zeide, dat het besluit, dat daax- genomen zou wor- den, beslissend zou zijn voor de vraag of de ooi'log zou worden voortgezet of er vrede zou zijn. In de hoofdstad blijft lxet zeer kalm en naar buiten blijkt niet. dat de toe stand1 zoo kritiek is." Langzamerhand wordt- meer bekend over de beraadslagingen vaar DEN RUSSISCHEN RIJKSRAAD, die geleid hebben tot de afkondiging der wet van 19 Augustus. Zoo weet de „Voss. Ztg." mede te deelen, op welke, alles behalve maï solie, wijze grootvorst Michael Nikola- jewitsj zich over den adel uitliet. In de eerste vergaderin" die onder voor- zitterschap van den Tsaar zelf werd gehouden, besprak de geschiedkundige A. A. Narysjkin, kameiheer des kei zers, het ontwerp-Boelyghin. I Hij keurde dit ontwerp af, vooral ring op de Fra MAROKKO zeer uitvoerig omdat daarin ge.m voldoende rekcmnii I r' 'in urovrl ri'£t rt/Mi rl .a ivw'ir fvrlol rlir. rr,,*lt 1 werd gehouden met den adel, die toe.1: steeds der autocratie tot steun wa geweest en tot wxon de Tsaren in mooi lijke gevallen steeds hun toe-vl worden belangrijke wijzigingen voor gesteld. De toon van het document is zeer verzoeningsgezind. De Duitsche regeering erkent de hadden genomen IW staatsbeleid noodzakelijkheid van hervormingen eischte, zoo betoogde hij, den adel nte in Marokko op financieel gebied en te verzwakken, maar hem integendeel ta, aanzien der politie. Duitschland krachtiger te maken, als een bolwerk gaat echter niet mee met deFransche tegen de aanmatigingen van het mm- denkbeelden ten aanzien eener mili- re,.,y°l taire reorganisatie en hierover zullen Daarop nam giootvorst Michaèl het de onderhandelingen worden voortge- oord en zexde met krachtige stem: c woord en zeide met krachtige stem „Ik zou niet den moed hebben gehad om. evenals de vorige spi'eker, op de verdiensten van don adel te durven wijzen. Waarin toch bestaan cleze ver- diensten? De edellieden hebben cie zet. Men hoopt spoedig tot een gunstig ï-esultaat te komen, zegt het Fransche blad. boeren uitgezogen tot op merg en been en hun daarvoor zelfs geen greintje TY, beschaving gebracht. Alle goed betaal- Aai1 tie* Maandag door de stad Swi- de betrekkingen in het rijk zijn den nernunde ter eero van de Engelsche adel in den schoot gévallen en door officieren, gegeven feestmaal namen 72 zijn nalatigheid en plichtsverzuim P^sonen deel. onder wie de Engel- lieerscht overal de schromelijkste ver- sefl® admiraal Wilson, de vico-admi- wairing. Slechts dan warende adel- '"aaJMoore, schout-bij-ixacht Poore. en lijke heeren vlug bij de hand, als er van Duitsche zijde de inspecteur-gene- wat te halen was. Maar uitgevoerd raal van de Duitsche marine, groot- hebben ze niets. Zij zijn de hoofd- admiraal Von Koster en cle inspecteur schuldigen aan den huidigen toestand.(ler marine-artillerie. Het is onzin van de verdiensten van Het feestmaal werd geopend meteen den adel te gewagen. Alleen de Babi- drievoudig hoera op den Duitschen sche harons zijn een klein beetje be- Keizei'. dat door admiraal Wilson ter. Ook zij hebben weliswaar hun boe- ^verf' aangeheven. De muziek speelde ren belet tot welstand te geraken. '10,r. volkslied. De burgemeester bracht maar ze hebben hun toch scholen ge- ecn dronk uit op koning Edward, geven, en hen daardoor opgeheven uit waarop d© muziek het Engclsehè de bai'baarschiheid, waarin de Russi- volkslied aanhief. De raadsvoorzitter sche boer, dank zi] de vaderlijke zorg Schxemanu begroette cle gasten in een van den adel. vegeteert... uitvoerige toespraak in het Engelsch Aalmoezenon tv angers, dat zijn on- 'RJ eindigde met een drievoudig ze edellieden ,.hoch" op het Engelsche volk en de Do Russische a,del kan liet voorloo- Engelsche marine, pig met deze kara.ktei'schets doen. die Admiraal Wilson dronk daarna op echter volgens kennel's van land en "A - - volk volstrekt, niet overdreven De RUSSISCHE RIJKSDOEMA echter volgens kenners van land en ll(ï;t Duitsche volk eri do stad Swine- müude. Hij wees er op. dat liet be zoek van de Engelsche vloot aan de Duitsche haven een heerlijk getuige nis was, dat tusschen Duitschland en zal in hoofdzaak een boerenparlenient Engeland de beste verstandhouding zijn, zoo wordt in een telegram aan „aaV cle „Köln. Ztg." uiteengezet. Het blijkt feestmaal had een zeer opge- clat van cle 412 afgevaardigden van verloop. de Rijksdoema er uit eigenlijk Rus-j land 200 tot 215 boerenafgevaardigden wc zullen zijn. Bij de verkiezingen zal in I lalI5IlieUWS 12 gouvernementen de absolute meer- j T derheid aan de boerenkiezers behoo- 1110011 stelling. renin elf andere gouvernementen tentoonstelling in verband met hebben de boerenkiezers bijna de ah- cle kunst bij de opvoeding van het solute meerderheid, in nog zes andere kind, die in het Museum en de School ■vïpktózSLn'3Si6n im'loeclbii cie v00r Kunstnijverheid te Haarlem ge- teiktezingen oefenen. opend zaJ op 3J Augustus I De ten zijn. Om evenwel aan veler aan- HONGAARSCHE REGEERING I vraSen tegemoet te komen zal de schijnt plannen te hébben reeds spoe- a^ee^n^ tekenonderwijs, die in de dig krachtige maatregelen te nemen school is ondergebracht, nog op Zon- tegen de belemmering dei- belasting- clag 3 September van 10 tot 4 uur te I betaling eoi der recruten-indeeling. bezichtigen zijn. Uit New-York wordt aan de ..Köln. 'van" pren°ten^oekpn Z** d'e Ztg." gemeld: Kr pientennoeken, speelgoed, enz., De rijkskanselier vorst Von Bulow Jfe ,]n hef Museum zijn onderge- heieft den'vertegenwoordiger van dea°ht, zullen tot Zondag 1 October „Assoc. Preiss" te Berlijn op diens Slopend blijven. aanvrage het volgende telegraphische! antwoord doen toekomen „Sedert cl en Naar Zandvoort. aanvang van president Roosevelt's po- De laatste staande uit groep kinderen, he le erlingen der beide gingen zijn S?ITSiliJ,|CSSJ™I?SlEN DE Doopsgezinde Scholen, vertrok Maan DUITSCHL REGEERING dagmorgen niet da electrische tram steeds, waar de gelegenheid zich naar het Kinderhuisje te Zandvoort slechts bood, voor den vrede opgetre- u t«- vnnr den. Duitschland heeft evenals Ame-'w„k r1- hopen, dat de drie rika er belang bij, dat een einde, J j J ^aar zullen vertoeven., komt aan cle gevaren en de onzeker- z beter zullen houden, dan de heid, die aan eiken grooten oorlog on- cers^e dag zich inzette. vermijdëlijk verbonden zijn. De Keizer en het Duitsche volk wenschen van Examen Fransch (L. O) harte, dat de pogingen van president 's-Gravenhage. 28 Aug Geëxami- Roosevelt met succès zullen worden neerd 27 candidaten, niet opgekomen bekroond.' I 1 toegelaten 19. afgewezen 8. Toege- T-, j laten o. m. de heeren A. Th oil van De Petit Pansien deelt mede, dat Haarlem, en B. H. Stolte van Spaarn- het antwoord van de Duitsche regee- woude. Fentlleton. DE DUBBELGANGER, door KATHER. CECIL THURSTONE. 69) Daarom leidde hij haar haastig en stilzwijgend de trap af, en met een zucht van verlichting trok hij dd voor deur achter zich dicht, die hij onder zulke geheel andere omstandigheden een paar minuten te voren binnen was gekomen. Het stille pleintje over te steken, The Strand1 weer te bereiken, eeh rijtuig aan te roepen-, was 't werk vaneen oogenblik. Door een eigenaardige spe ling van het lot, verliet het geluk, dia.t hem gedurende zijn dualistisch leven zoo trouw ter zijd© had gestaan, hem ook mi ni-et. Niemand had hem Clif ford's Inn zien binnengaanniemand had hem er uit zien komen. Goddank, dat dat gevaar voorbij is, zeide hij, toen het rijtuig naast het trottoir stil hield. Je wedt niet, in welk een spanning ik verkeerde. Als in een droom ging Eve naar het gereed staande rijtuig. Tot nu toe had de vreesedijke ontknooping nog geen duidelijk beeld in haar ziel ge vormd. Voor 't oogenblik was 't eöni- ge, waarvan zij zich bewust was. het eenige, dat haar instinctmatig gerust stelde, dat Loder nog bij haar was. Stilzwijgend hem gehoorzamend, stapte zij in het rijtuig en nam haar rokken bij elkaar om ruimte voor hem te makeneven stilzwijgend, mei ge bogen hoofd nam hij naast haar plaats. Toen overviel hun beiden de, zonderlinge sensatie, dat zij hun eer- j- sten rit op nieuw beleefden, terwijl de koetsier de teugels aantrok en het paard zich in gang zette. Gedurende verscheid ene seconden spraken zij geen van beiden. Eve 'drong elke andere gedachte op zijde, zat dicht naast Loder en-klemde zich hardnekkig vast aan het gerust stellende. troostende gevoel van zijn- bescherming. En Loder, die zijne ge dachten trachtte te ordenen, schrikte voor spreken terug. Eindelijk begreep hij, dat zwijgen niet langer mogelijk was; hij wendde zich tot haar en zeide op gedempten toon, waarin eenige aarzeling lag Eve, van het eerste oogenblik af, dat ik hem zag van het oogenblik af dat ik het begreep heb ik aan jou gedacht aan jou en aan nie mand anders. Zij sloeg haar oogen naar hem op. Zie je alles in begon hij op nieuw begrijp je wat wat -het be- teekent Nog altijd bleef zij zwijgen. Het beteekent, dat er na van avond in Londen geen John Loder meer bestaat. Het beteekent, dat mor gen de man, die onder dien naam be kend was, dood in zijn kamer zal wor den gevonden zijn lijk zal geschouwd worden- en de lijkschouwing zal uit maken, dat hij stierf aan een te groo te dosis morphine. De werkvrouw, die zijn kamers in orde hield, zal de ge tuigenis afleggen, dat hij een een zaam man was, die jaren lang een achtenswaardig leven geleid heeft en toen plotseling berg-af gegaan is met verbazende snelhdid. In zijn kamers zal niets van belang worden gevon den geen bloedverwant zal het lijk opeischen; na den vastgestelden tijd zal hij begraven worden. de een voudige begrafenis van alle mensehen van zijn stand. Deize bijzonderheden zijn afschuwelijk maar er zijn tijden, waarin wij ook de afschuwelijke kan ten van liet leven moeten bekijken. De dingen, waar ik van spreek, zullen de oogen van .de oningewijden zien. maar in ons beider oogen zullen zij een geheel andere heteekenis hebben. Eve, vervolgde hij met een plot selinge heftigheli-d, die haar deed ont stellen, een hoofdstuk van mijn leven is vanavond geëindigden mijn eer ste opw-elling was, het boek te slui ten en het weg te gooien. Maar ik denk ook aan jou. Ik denk alleen' aan jou. Hoe groot de beproeving ook is. wat de moeilijkheden ook zullen zijn, jou naam zal er niet onder lijden. Ik ga nu terug met je naar Gros- vernor Square en ik blijf daar, totdat -er eeln geschikte reden is gevonden voor een langdurig verblijf van Chil- cote buitenslands ik zal ongesteld heid voorwonden, ik zal zooveel moge lijk vermijden Fraide te ontmoeten, ik zal de politiek laten varen. En dan ga ik heen naar een ander land, en zal daar trachten te doem, wat ik hier heb gedaan. Er volgde een lange stilte; toen keerde Eve haar gezicht naar hem toe. In een ander land? zeide zij. In een ander land? Ja: ik ga een nieuwe loopbaan beginnen in een ander land. Ik voel, dat ik ex in slagen zal, iets te wor den. Ik ben niet te oud om te doen. wat andere mannen gedaan hebben. En ik wil je iets aan kunnen bie den. Hij zweeg. Een oogenblik keek Eve naar de lange rij lantaarns langs The overtuigends. Zij tvas niet Iantrrr de Strand, toen wendde zt] vastbesloten zachte touw, die boog voor am kS weer naar hem toe. kracht, grooter dan de hare; zij was -Neen, zeide zij bedaard en be- de vrouw, die stoutmoedig hiarrecht slist. Je bent met td oud. Maar er zijn op persoonlijk geluk eischte gevallen waarin dergelijke overwegin-1 Ik begrijp alles herhaalde zii gen als ouderdom met in aanmerking j Het was niet het toéval dat je met komen In mijn oog moeten op dit hem van naam verwisselen liet dat oogenblik je eigen wenschen, je per- je mij deed liefhebben, dat hem vraag x u „c-g te gaan zij wachtte even, en haar blik bleef strak op hem gevestigd. Bern je vrij om weg te gaan om een nieuw leven te beginnen. Is het ooit te verdedigen, dat iemand een dwaal om weg te gaan. Terwijl Loder naar haar luisterde, drong zich plotseling de herinnering van zijn eerste dagen als Chilcote aan hem opde herinnering, hoe hij N ii"to0""; t uwo,ui- cvu-tx iioui up; ae nermne. licht volgt, als als hi] de branden-toen reeds vaag voelde, dat onder Vx00r hem hla-ar staat, haar kalme rust een kracht, eem diep- maar op behoeft te nemen Er ging een schok door Loder's le den. —Eve riep hij uit. Maar plotse ling veranderde zijn toon. Je weet ninf vTtt f l1 ogui, uüH uitsp- te ag, die weinig wouwen bezitten. Dat vage besef werd au overtuiging. Eve riep hij onwillekeurig uit. Haastig hief zij haar hoofd op. Nóen^ hora arn ze snel. neen. zeg veia,uuerue zijn loon. je weet ween, horaarn ze snol neen zeg met, wat je zegt, vervolgde hij, haas-J nietsJe moet de dingen zien zooals tigsprekendje begrijpt niet wat je; ik ze zie. je moet je hebt geen ikeus. Geen man in den waarachtigen Maar Eve boog zich een weinig zin van 't woord werpt iets subs tan voor over, hem steeds in de oogen kij- tïeels weg voor edri schaduw kencl'1 Haar oo&en schitterdendo kleur Jawel, zeide zri. ik begrijp hc-tjkwam weer op haar wangen terug heel goed. Haar stem klonk bedaard haar ge- i (Slot volgt! heele houding had iets beslists, iets

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 1