NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD,
23e Jaargang. No. 6801
Verschijnt dagesii';-, hchaive op Zon- en Feestdagen
WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1905 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per DREE maanden. Van 5.regels 5C Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem •- c - - *-20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is om er (v Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Fran?-moe"post' door' Nederland 1' Li I I I IJBS Kleine advertentiên 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke rramraere Olgg x Redactie en Administratie; Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, toot Haarlem 0.37>2 tvji n enA
de omstreken en franco per post 0.45 intercommunaal Teletoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap LwsnTcosteV Directeur i C. PEEREBOOM. Drukkerij- Zuider Buitenspaarne 6 Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Puhlicité Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN FJONES. Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmarire.
AGENDA
Woensdag 30 Augustus.
Zonsverduistering, 12 u. 16.1 min.
tot 2 u. 37.9 min.
Muziek .in den Hout, 8 uur.
Soc. VereenigingConcertgebouw-or
kest Concert, 8 uur.
Stoofsteeg No. 6Evangelische sa
menkomst, door de Gemeente van
Gedoopte Christenen, 8 uur,
OM ONS HEEN
xci.
REISHERINNERINGEN.
Het lief gelegen Eisenach heeft als
grootste merkwaardigheid den Wart-
burg, het slot waarin Luther langen
tijd de gast van den Keurvorst was.
Er is kwalijk een betere woonplaats
te bedenken voor mensehen, die in
afzondering willen denken en wer
ken, dan dit eeuwenoude kasteel, dat
op een berg gelegen hoog hoven ge
heel Eisenach uitsteekt. Om het den
bezoekers aangenaam te maken is er
een breeide weg r.ondom. den berg
aangelegd, waarop ide huurkoetsiers
hun» vrachtje omhoog kunnen rijden,
■tot vlak hij den Wartburg toe. In
Luthers tijd zal zeker die weg wel
niet bestaan hebben en de .andere,
een kronkelend voetpad, vergt naar
ik uit ervaring verklaren kan, veel
van .spieren en knieën.
Ais een herinnering aan de storm
achtige dagen van weleer staan er
nog schildwachten op post, ja zijn er
zelfs twee kanonnen aan weerskan
ten van de ophaalbrug opgesteld,
want de opperste Krieg shsrr,
de keizer, houdt van militair
vertoon, ook bij een vesting
uit vroeger 'tijd, die door moderne
kanonnen natuurlijk dn een ommezien
tot puin geschoten zou zijn. Met dit
oorlogzuchtig vertoon vormt de res
tauratie naast het kasteel, die een
vette uienlucht .afgeeft -en waarin
honderde bezoekers biertjes drinken
en Ansichtkaarten adresseeren, een
merkwaardig contrast, 't Is er druk,
het .hoogtepunt van 't seizoen. Elk
half uur luidt de gids de groote hel,
ten teeken, dat de bezichtiging van
het slot gaat beginnen, waartoe ieder
een a raison van 50 pfennig (30
cents in ons geld) wordt toegelaten.
Ik zal hier de beschrijving van den
overbekenden Wartburg niet herha
len, men heeft er meermalen van
gelezen. Sommige vertrekken blijven
gesloten, o.a. die van den keizer zelf,
waarschijnlijk omdat zijn bezoek er
binnen enkele dagen verwacht werd.
Nog een andere bekende .persoon
lijkheid heeft zijn naam aan Eisenach
verhondenFritz Reuter, de schrij
ver van „Ut mine Stromtid" en an
dere, ook in ons land beroemde, boe
ken in bet Mecklenburgsche dialect.
Na een veelbewogen leven, bewogen
ook w.el eens door eigen schuld, heeft
'hij rust en maatschappeiijken wel
stand gekend dn de mooie villa, die
hij op den weg naar den Wartburg
liet bouwea en waarin nu een mu
seum gevestigd is, dicht hij een huis
voor Luther-merk'waardigheden, dat
den toerist op eigenaardige manier
als S eh enswür digk eit er-
stel n Ranges wordt aanbevolen.
Verbeeld u, dat wij buiten het Haar
lem sche. Raadhuis een bord hingen
„Frans Hals-Museum. Bezienswaar
digheid vai\ den eersten rang
Zooiets ligt in onze I-Iollandsche
landaard niet. Maar vóórdat we ons
daarop gaan verhoovaardigen past
ons in een ander opzicht bescheiden
heid. Niemand van ons kan een voet
over de grenzen zetten, of hij wordt
getroffen door den Duitschan zin voor
tucht en orde. Op den rijtoer van
Eisenach naar Friedrichroda, een rit
j van een dag, he aft geen enkele straat-
jongen ons rijtuig nageschreeuwd,
noch veel minder met straatvuil of
1 steenen gesmeten. Integendeeler
waren er onder de blootvoetige kin-
deren;, die wuifden met de hand of
'op z'n Thüringsch T ag zeiden, als
je voorbijkwam. Toch is de jeugd
hier volstrekt niet versuftze speelt
even levendig en druk, als welke an
dere kinderen ter Wereld ook, maar
ze laat vreemdelingen ongemoeid, een
loftuiting, die we helaas aan den
IiollandsGhen jongen nog maar altijd
niet kunnen brengen. Weliswaar ge
ven de ouders bun een beter voor
beeld. Wie in de drukte ee.n ander
op zijn voet trapt en zegtEnt
schuldigen Sie 1" (neem mij niet kwa
lijk) krijgt ten antwoord„Bitte
sehr", wat het best te vertalen is
door ,,o, 't heeft niets te beduiden".
In Nederland zou men negen van de
tien keer een grimmig„Ken je niet
uitkijk© met een knoop er bovenop,
te hooren krijgen.
Evenwel, in Thuringen verdiepen
we ons liever niet in de fouten van
ons volk,'maar wel in de schoonheid
van de natuur. Het is alles liefelijk
waarheen we zien. Te Friedrichroda
hoort men aan alle kanten Hollandsch
spreken en ziet er ook wel gezichten
van vrienden en bekenden, zoowel in
het liefelijke dal van Ruhia, als ho
ven op den Inselberg, die al 900 Me
ter hoven de zee ligt en waar het dan
ook 's avonds tamelijk frisch worden
kan. Toch trekken de .stevige, welge
voede paarden er den landauer te
gen op. Als het hergaf gaat langs de
steile hellingen zet de koetsier de
zware remhiokken aan tegen de
rechtsche wielen, zoo dat het rijtuig
meer glijdt dan rolt en de paarden
niet al te veel moeite hebben om af
te dalen, waarbij zij instinctmatig dé
hoeven .schrap zetten o.p den harden
boidemi, maar toch hog bij eiken stap
even doorglijden. Prachtig is het ge- j
zicht op het dal en op de met mil-
lioenen dennen donkergroen gekleur- j
de hergen. j
Een rijk land schijnt Thüx:ingen
niet, de arbeiderswoningen zien er
primitief uit en de kinderen op hun
hloote voeten evenzeer. Ze zouden
het zonder schoenen en kousen niet
kunnen stellen, wanneer niet de we
gen vlakker en gelijker waren, dan
,bij ons. Hier geen keien of klinkers,
de chaussee is een macadam-weg,
een kolfbaan gelijk in den zomer, om
het hart van wandelaar ien fietser te
t verheugen, .maar die in het slechte
seizoen, na overvloedige regens, wel
dra op een modderpoel zal gaan ge
lijken. Thüringen is het land van de
speelgoed-industrievan de groote
S p iel w a ar enf ah rik af tot de
huisvlijt toe, die blijkt uit de rijen
mommaskers, die naast menig huisje
in de zon liggen te drogen, terwijl
uit het opschrift van een der wonin
gen bleek, dat daar uitsluitend
hobbelpaarden worden vervaardigd.
Hier vinden we ook de ganzenhoed
ster, die wij Hollanders alleen maar
uit boeken kennen, een oud, gerim
peld wijfje, clat met een takje in de
hand haar discipelen langs de huizen
ophaalt en ze naar een wei drijft,
vanwaar ze 's avonds weer terugkee-
ren. Zóo goed kennen de dieren hun
stal, dat 's avonds elke groep uit
eigen beweging zich van de kudde
afscheidt en .het erf opwaggelt, waar
ze behoort.
1 En overal kleine Restaura-
t i o n's en Wi r t hshaüs er, waar
gewoonlijk een goed glas bier ge
schonken wordt, gemoedelijke inrich
tingen, die alle zonder onderscheid
met een portret van den keizer met
de omhooggedraai.de knevels en van
de vriendelijk kijkende keizerin ver
sierd zijn. Hier zet men den bezoeker
ook de smakelijke forellen voor, die
in de beek gevangen worden en dan
met een korten tik op den kop ge
dood. Vraag niet naar groenten,
want die hebben ze hier niet, even
min als in de groote hótels. Won
derlijke groene kogeltjes, die in de
verte op doperwten lijken maar het
lang niet zijn, groote, rauwe slabla
deren, die olie noch azijn, peper noch
zout gezien hebben en champignons,
waar een Hollandsche tong niets aan
proeft, maar waarop de Duitschers
•dol zijn ziedaar de heele groenten-
voorraad, waarop in deze streek te
rekenen va.lt. Maar 't vleesch is er
uitstekend en het brood heerlijk, de
visch zelfs boven op den berg, te
Oberdorf, onberispelijk en de saus
doet voor Fransch fabrikaat niet on
der. De reiziger in Duitschland be
hoeft waarlijk geen gebrek te lijden
©n id at te minder, omda t alles er ge
woonlijk goedkooper is, dan bij ons.
In de stationswachtkamer te Gera
kostte een diner bestaande uit soep,
vleescb, gebraad en dessert anderhalve
mark. Dit middagmaal had nog een
andere merkwaardigheid, namelijk
deze, dat het in iets meer dan een
kwartier naar binnen gespeeld moest
worden. Meer tijd was er niet, want
we moesten verder. En 't lukte, want
als het op eten en drinken aankomt,
is zelfs de luiste mensch tot veel in
staat. Alleen de kaas schoot ex bij in
en met den laatsten mondvol com
pote sprong ik den trein in.
J C. P.
Buiteniandsch Overzicht
DE OORIOÖ
Op grond van een keizerlijke, oekase
heeft de Russische minister van. oor
log ter versterking van het leger in
Oost-Azië last gegeven tot de mobili-
seering in enkele districten van 13
gouvernementen, terwijl in eenige dis
tricten van 20 gouvernementen de
noodige paarden moeten worden ge
leverd.
Hieruit blijkt wel, dat men in Rus
land nog niet aan
EEN SPOEDIGEN VREDE
wil geloovenhoewel nog geenszins'
met zekerheid iets omtrent den afloop
der Vredesconferentie valt te zeg^n.
Geduld oefenen blijft dan ook nog
steeds de boodschap.
De verschillende op Maandag ver
zonden telegrammen laten wij hier--
onder volgen
Uit
PORTSMOUTH
„In een interview zeide Witte, dat
Takahira om verdaging van de confe
rentie vroeg, omdat hij geen instruc
ties uit Tokio had ontvangen. Witte
had die dadelijk toegestaan.
Takahira zeide in een interview
Toen Roosevelt cle conferentie had
'hoen bijeenroepen, gevoelden de Ja
panners, dat zij voorzichtig moesten
zijn, en trachten de conferentie niet
te doen mislukken, uit eerbied voor
Roosevelt.
Takahira voegde daaraan toeDe
toestand is niet hopeloos, hoewel er
niet veel aan ontbreekt.
Naar gemeld wordt hebben de on
derhandelaars besloten, dat er geen
bijeenkomst zal plaats hebben vóór
dat het antwoord van Japan ontvan
gen is, op wat beschouwd kan worden
als het Russische ultimatum.
De volgende bijeenkomst zal dus
waarschijnlijk plaats hebben Woens
dag of Donderdag.
Het gerucht houdt aan, dat Roose
velt opnieuw een beroep 'deed op den
Mikado.
De New-York Tribune" meldt als
zeker, dat hij dit deed."
„Er is geen aanwijzing dat presi
dent Roosevelt een nieuw beroep op
den Mikado deed en het is waarschijn
lijk dat hij ook niet heeft beproefd
rechtstreeks invloed te oefenen op het
antwoord van Japan op de besliste
weigering van Rusland eenigerlei
schadeloosstelling te betalen.
De heer Witte zegt ronduit zeer
sceptisch te zijn over het gevolg, dat
nieuwe Japanselie voox-stellen zouden
kunnen hebben. Men gelooft niet, dat
Japan geheel en al den eisch van
vergoeding der oorlogskosten zou
hebben ingetrokken, en zou trachten
in een meer bedekten vorm zijn zin
te ki*ijgen."
Uit
NEW-YORK
..Een telegram uit Portsmouth a.aix
de „Assoc. Press" zegt, dat president
Roosevelt eenige dagen geleden ge
machtigd werd tot dë mededeeling,
dat Japan van den eisch betreffende
eexx schadeloosstelling of de vergoe
ding der oorlogskosten afziet en "het
noordelijk deel van Saclialin aan Rus
land v\il terug geven tegeix een door
een gemengde -commissie vast te stel-
len afkoopsoixi.
De heer Witte zou dit plan in be
ginsel goedkeuren en zou do raeexiin-g
hebben geuit dat Rusland wel een
zeker bedrag voor terugkoop zou kun
nen betalen."
De „Associated Press" ontving -lxet
volgende telegram uit Pox-tsmouth
„De instructies van. Komoera zijn
aangekomen. Men meent dat daarin
wordt afgezien -van het vragen van
een oorlogsschatting of vex'goeding van
1 de kosten van den ooi-log."
Uit
TOKIO
I „De bespreking van het kabinet, en
die oude staatslieden werd. tot twee
uur geschorst. Daarna werd zij in het
paleis voortgezet, on der voorzittersch ap
van den Mikado, die zeide, dat het
besluit, dat daax- genomen zou wor-
den, beslissend zou zijn voor de vraag
of de ooi'log zou worden voortgezet of
er vrede zou zijn.
In de hoofdstad blijft lxet zeer kalm
en naar buiten blijkt niet. dat de toe
stand1 zoo kritiek is."
Langzamerhand wordt- meer bekend
over de beraadslagingen vaar
DEN RUSSISCHEN RIJKSRAAD,
die geleid hebben tot de afkondiging
der wet van 19 Augustus.
Zoo weet de „Voss. Ztg." mede te
deelen, op welke, alles behalve maï
solie, wijze grootvorst Michael Nikola-
jewitsj zich over den adel uitliet. In
de eerste vergaderin" die onder voor-
zitterschap van den Tsaar zelf werd
gehouden, besprak de geschiedkundige
A. A. Narysjkin, kameiheer des kei
zers, het ontwerp-Boelyghin.
I Hij keurde dit ontwerp af, vooral
ring op de Fra
MAROKKO
zeer uitvoerig
omdat daarin ge.m voldoende rekcmnii I r' 'in
urovrl ri'£t rt/Mi rl .a ivw'ir fvrlol rlir. rr,,*lt 1
werd gehouden met den adel, die toe.1:
steeds der autocratie tot steun wa
geweest en tot wxon de Tsaren in mooi
lijke gevallen steeds hun toe-vl
worden belangrijke wijzigingen voor
gesteld. De toon van het document is
zeer verzoeningsgezind.
De Duitsche regeering erkent de
hadden genomen IW staatsbeleid noodzakelijkheid van hervormingen
eischte, zoo betoogde hij, den adel nte in Marokko op financieel gebied en
te verzwakken, maar hem integendeel ta, aanzien der politie. Duitschland
krachtiger te maken, als een bolwerk gaat echter niet mee met deFransche
tegen de aanmatigingen van het mm- denkbeelden ten aanzien eener mili-
re,.,y°l taire reorganisatie en hierover zullen
Daarop nam giootvorst Michaèl het de onderhandelingen worden voortge-
oord en zexde met krachtige stem: c
woord en zeide met krachtige stem
„Ik zou niet den moed hebben gehad
om. evenals de vorige spi'eker, op de
verdiensten van don adel te durven
wijzen. Waarin toch bestaan cleze ver-
diensten? De edellieden hebben cie
zet.
Men hoopt spoedig tot een gunstig
ï-esultaat te komen, zegt het Fransche
blad.
boeren uitgezogen tot op merg en been
en hun daarvoor zelfs geen greintje TY,
beschaving gebracht. Alle goed betaal- Aai1 tie* Maandag door de stad Swi-
de betrekkingen in het rijk zijn den nernunde ter eero van de Engelsche
adel in den schoot gévallen en door officieren, gegeven feestmaal namen 72
zijn nalatigheid en plichtsverzuim P^sonen deel. onder wie de Engel-
lieerscht overal de schromelijkste ver- sefl® admiraal Wilson, de vico-admi-
wairing. Slechts dan warende adel- '"aaJMoore, schout-bij-ixacht Poore. en
lijke heeren vlug bij de hand, als er van Duitsche zijde de inspecteur-gene-
wat te halen was. Maar uitgevoerd raal van de Duitsche marine, groot-
hebben ze niets. Zij zijn de hoofd- admiraal Von Koster en cle inspecteur
schuldigen aan den huidigen toestand.(ler marine-artillerie.
Het is onzin van de verdiensten van Het feestmaal werd geopend meteen
den adel te gewagen. Alleen de Babi- drievoudig hoera op den Duitschen
sche harons zijn een klein beetje be- Keizei'. dat door admiraal Wilson
ter. Ook zij hebben weliswaar hun boe- ^verf' aangeheven. De muziek speelde
ren belet tot welstand te geraken. '10,r. volkslied. De burgemeester bracht
maar ze hebben hun toch scholen ge- ecn dronk uit op koning Edward,
geven, en hen daardoor opgeheven uit waarop d© muziek het Engclsehè
de bai'baarschiheid, waarin de Russi- volkslied aanhief. De raadsvoorzitter
sche boer, dank zi] de vaderlijke zorg Schxemanu begroette cle gasten in een
van den adel. vegeteert... uitvoerige toespraak in het Engelsch
Aalmoezenon tv angers, dat zijn on- 'RJ eindigde met een drievoudig
ze edellieden ,.hoch" op het Engelsche volk en de
Do Russische a,del kan liet voorloo- Engelsche marine,
pig met deze kara.ktei'schets doen. die Admiraal Wilson dronk daarna op
echter volgens kennel's van land en "A - -
volk volstrekt, niet overdreven
De
RUSSISCHE RIJKSDOEMA
echter volgens kenners van land en ll(ï;t Duitsche volk eri do stad Swine-
müude. Hij wees er op. dat liet be
zoek van de Engelsche vloot aan de
Duitsche haven een heerlijk getuige
nis was, dat tusschen Duitschland en
zal in hoofdzaak een boerenparlenient Engeland de beste verstandhouding
zijn, zoo wordt in een telegram aan „aaV
cle „Köln. Ztg." uiteengezet. Het blijkt feestmaal had een zeer opge-
clat van cle 412 afgevaardigden van verloop.
de Rijksdoema er uit eigenlijk Rus-j
land 200 tot 215 boerenafgevaardigden wc
zullen zijn. Bij de verkiezingen zal in I lalI5IlieUWS
12 gouvernementen de absolute meer- j T
derheid aan de boerenkiezers behoo- 1110011 stelling.
renin elf andere gouvernementen tentoonstelling in verband met
hebben de boerenkiezers bijna de ah- cle kunst bij de opvoeding van het
solute meerderheid, in nog zes andere kind, die in het Museum en de School
■vïpktózSLn'3Si6n im'loeclbii cie v00r Kunstnijverheid te Haarlem ge-
teiktezingen oefenen. opend zaJ op 3J Augustus
I De ten zijn. Om evenwel aan veler aan-
HONGAARSCHE REGEERING I vraSen tegemoet te komen zal de
schijnt plannen te hébben reeds spoe- a^ee^n^ tekenonderwijs, die in de
dig krachtige maatregelen te nemen school is ondergebracht, nog op Zon-
tegen de belemmering dei- belasting- clag 3 September van 10 tot 4 uur te
I betaling eoi der recruten-indeeling. bezichtigen zijn.
Uit New-York wordt aan de ..Köln. 'van" pren°ten^oekpn Z** d'e
Ztg." gemeld: Kr pientennoeken, speelgoed, enz.,
De rijkskanselier vorst Von Bulow Jfe ,]n hef Museum zijn onderge-
heieft den'vertegenwoordiger van dea°ht, zullen tot Zondag 1 October
„Assoc. Preiss" te Berlijn op diens Slopend blijven.
aanvrage het volgende telegraphische!
antwoord doen toekomen „Sedert cl en Naar Zandvoort.
aanvang van president Roosevelt's po- De laatste
staande uit
groep kinderen, he
le erlingen der beide
gingen zijn
S?ITSiliJ,|CSSJ™I?SlEN DE Doopsgezinde Scholen, vertrok Maan
DUITSCHL REGEERING dagmorgen niet da electrische tram
steeds, waar de gelegenheid zich naar het Kinderhuisje te Zandvoort
slechts bood, voor den vrede opgetre- u t«- vnnr
den. Duitschland heeft evenals Ame-'w„k r1- hopen, dat de drie
rika er belang bij, dat een einde, J j J ^aar zullen vertoeven.,
komt aan cle gevaren en de onzeker- z beter zullen houden, dan de
heid, die aan eiken grooten oorlog on- cers^e dag zich inzette.
vermijdëlijk verbonden zijn. De Keizer
en het Duitsche volk wenschen van Examen Fransch (L. O)
harte, dat de pogingen van president 's-Gravenhage. 28 Aug Geëxami-
Roosevelt met succès zullen worden neerd 27 candidaten, niet opgekomen
bekroond.' I 1 toegelaten 19. afgewezen 8. Toege-
T-, j laten o. m. de heeren A. Th oil van
De Petit Pansien deelt mede, dat Haarlem, en B. H. Stolte van Spaarn-
het antwoord van de Duitsche regee- woude.
Fentlleton.
DE DUBBELGANGER,
door
KATHER. CECIL THURSTONE.
69)
Daarom leidde hij haar haastig en
stilzwijgend de trap af, en met een
zucht van verlichting trok hij dd voor
deur achter zich dicht, die hij onder
zulke geheel andere omstandigheden
een paar minuten te voren binnen was
gekomen.
Het stille pleintje over te steken, The
Strand1 weer te bereiken, eeh rijtuig
aan te roepen-, was 't werk vaneen
oogenblik. Door een eigenaardige spe
ling van het lot, verliet het geluk, dia.t
hem gedurende zijn dualistisch leven
zoo trouw ter zijd© had gestaan, hem
ook mi ni-et. Niemand had hem Clif
ford's Inn zien binnengaanniemand
had hem er uit zien komen.
Goddank, dat dat gevaar voorbij
is, zeide hij, toen het rijtuig naast
het trottoir stil hield. Je wedt niet, in
welk een spanning ik verkeerde.
Als in een droom ging Eve naar
het gereed staande rijtuig. Tot nu toe
had de vreesedijke ontknooping nog
geen duidelijk beeld in haar ziel ge
vormd. Voor 't oogenblik was 't eöni-
ge, waarvan zij zich bewust was. het
eenige, dat haar instinctmatig gerust
stelde, dat Loder nog bij haar was.
Stilzwijgend hem gehoorzamend,
stapte zij in het rijtuig en nam haar
rokken bij elkaar om ruimte voor hem
te makeneven stilzwijgend, mei ge
bogen hoofd nam hij naast haar
plaats. Toen overviel hun beiden de,
zonderlinge sensatie, dat zij hun eer- j-
sten rit op nieuw beleefden, terwijl de
koetsier de teugels aantrok en het
paard zich in gang zette.
Gedurende verscheid ene seconden
spraken zij geen van beiden.
Eve 'drong elke andere gedachte op
zijde, zat dicht naast Loder en-klemde
zich hardnekkig vast aan het gerust
stellende. troostende gevoel van zijn-
bescherming. En Loder, die zijne ge
dachten trachtte te ordenen, schrikte
voor spreken terug.
Eindelijk begreep hij, dat zwijgen
niet langer mogelijk was; hij wendde
zich tot haar en zeide op gedempten
toon, waarin eenige aarzeling lag
Eve, van het eerste oogenblik af,
dat ik hem zag van het oogenblik
af dat ik het begreep heb ik aan
jou gedacht aan jou en aan nie
mand anders.
Zij sloeg haar oogen naar hem op.
Zie je alles in begon hij op
nieuw begrijp je wat wat -het be-
teekent
Nog altijd bleef zij zwijgen.
Het beteekent, dat er na van
avond in Londen geen John Loder
meer bestaat. Het beteekent, dat mor
gen de man, die onder dien naam be
kend was, dood in zijn kamer zal wor
den gevonden zijn lijk zal geschouwd
worden- en de lijkschouwing zal uit
maken, dat hij stierf aan een te groo
te dosis morphine. De werkvrouw, die
zijn kamers in orde hield, zal de ge
tuigenis afleggen, dat hij een een
zaam man was, die jaren lang een
achtenswaardig leven geleid heeft en
toen plotseling berg-af gegaan is met
verbazende snelhdid. In zijn kamers
zal niets van belang worden gevon
den geen bloedverwant zal het lijk
opeischen; na den vastgestelden tijd
zal hij begraven worden. de een
voudige begrafenis van alle mensehen
van zijn stand. Deize bijzonderheden
zijn afschuwelijk maar er zijn tijden,
waarin wij ook de afschuwelijke kan
ten van liet leven moeten bekijken.
De dingen, waar ik van spreek, zullen
de oogen van .de oningewijden zien.
maar in ons beider oogen zullen zij
een geheel andere heteekenis hebben.
Eve, vervolgde hij met een plot
selinge heftigheli-d, die haar deed ont
stellen, een hoofdstuk van mijn leven
is vanavond geëindigden mijn eer
ste opw-elling was, het boek te slui
ten en het weg te gooien. Maar ik
denk ook aan jou. Ik denk alleen' aan
jou. Hoe groot de beproeving ook is.
wat de moeilijkheden ook zullen zijn,
jou naam zal er niet onder lijden.
Ik ga nu terug met je naar Gros-
vernor Square en ik blijf daar, totdat
-er eeln geschikte reden is gevonden
voor een langdurig verblijf van Chil-
cote buitenslands ik zal ongesteld
heid voorwonden, ik zal zooveel moge
lijk vermijden Fraide te ontmoeten,
ik zal de politiek laten varen. En dan
ga ik heen naar een ander land, en
zal daar trachten te doem, wat ik hier
heb gedaan.
Er volgde een lange stilte; toen
keerde Eve haar gezicht naar hem
toe.
In een ander land? zeide zij. In
een ander land?
Ja: ik ga een nieuwe loopbaan
beginnen in een ander land. Ik voel,
dat ik ex in slagen zal, iets te wor
den. Ik ben niet te oud om te doen.
wat andere mannen gedaan hebben.
En ik wil je iets aan kunnen bie
den.
Hij zweeg. Een oogenblik keek Eve
naar de lange rij lantaarns langs The overtuigends. Zij tvas niet Iantrrr de
Strand, toen wendde zt] vastbesloten zachte touw, die boog voor am
kS weer naar hem toe. kracht, grooter dan de hare; zij was
-Neen, zeide zij bedaard en be- de vrouw, die stoutmoedig hiarrecht
slist. Je bent met td oud. Maar er zijn op persoonlijk geluk eischte
gevallen waarin dergelijke overwegin-1 Ik begrijp alles herhaalde zii
gen als ouderdom met in aanmerking j Het was niet het toéval dat je met
komen In mijn oog moeten op dit hem van naam verwisselen liet dat
oogenblik je eigen wenschen, je per- je mij deed liefhebben, dat hem
vraag x u „c-g
te gaan zij wachtte even, en haar
blik bleef strak op hem gevestigd.
Bern je vrij om weg te gaan om een
nieuw leven te beginnen. Is het ooit
te verdedigen, dat iemand een dwaal
om weg te gaan.
Terwijl Loder naar haar luisterde,
drong zich plotseling de herinnering
van zijn eerste dagen als Chilcote
aan hem opde herinnering, hoe hij
N ii"to0""; t uwo,ui- cvu-tx iioui up; ae nermne.
licht volgt, als als hi] de branden-toen reeds vaag voelde, dat onder
Vx00r hem hla-ar staat, haar kalme rust een kracht, eem diep-
maar op behoeft te nemen
Er ging een schok door Loder's le
den.
—Eve riep hij uit. Maar plotse
ling veranderde zijn toon. Je weet
ninf vTtt f l1
ogui, uüH uitsp-
te ag, die weinig wouwen bezitten.
Dat vage besef werd au overtuiging.
Eve riep hij onwillekeurig uit.
Haastig hief zij haar hoofd op.
Nóen^ hora arn ze snel. neen. zeg
veia,uuerue zijn loon. je weet ween, horaarn ze snol neen zeg
met, wat je zegt, vervolgde hij, haas-J nietsJe moet de dingen zien zooals
tigsprekendje begrijpt niet wat je; ik ze zie. je moet je hebt geen
ikeus. Geen man in den waarachtigen
Maar Eve boog zich een weinig zin van 't woord werpt iets subs tan
voor over, hem steeds in de oogen kij- tïeels weg voor edri schaduw
kencl'1 Haar oo&en schitterdendo kleur
Jawel, zeide zri. ik begrijp hc-tjkwam weer op haar wangen terug
heel goed.
Haar stem klonk bedaard haar ge- i (Slot volgt!
heele houding had iets beslists, iets