NIEUWS- @n ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. No. 6805
Verschijnt dageïïjk-, behalve op Zon- eti Feestdagen,
MAANDAG 4 september 1905
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
per i&RliE maanden? S*?L "qpSllF ^an *~5 regels 50 Cts.,- iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem I»20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der A Qroote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) - - 6 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Fran^ oer post door Nederland 0 1-J» |gif P® cc
Afzonderlijke nummers °-02{i J Redactie Administraties Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor en k'anco per pos{ J o.45 9 i ntercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der VennootelTaTtafflrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
^Abonnementen en Advertentie worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arronfeement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Adverteirtiitt
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE CoJOHN F, JONESSucc., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
AGENDA
Zondag 3 September.
BmongebouwHaarl. Muziekkorps
Soirée, S uur.
De KroonSoirée Artistiek, 8 uur.
Kleine VereenigingSpeeiaJLteiten-
voorstelling, 7J uur.
Muziek in den Hout, 2J uur
Woestduin: Wedrennen, IJ uur.
Maandag 4 September.
WoestduinWedrennen, IJ uur.
OM ONS HEEN
DE ELECTRISCHE STRAAT
VERLICHTING.
Sommige dingen, die schijnbaar
gesneden koek zijn, worden in onzen
Gemeenteraad besproken en nog eens
besproken en komen dan ten slotte tot
een verwonderlijk resultaat. Zoo is 't
ook met de electrische straatverlichting
gegaan. Wat was logischer, dan het
denkbeeld van Burgemeester en Wet
houders ,om 'langzamerhand die ver
lichting in te voeren In een gemeen
te-administratie kan er veel geleide
lijk totstand komen. Het gaat daar
als met een huisvader, die niet al te
dik in zijn geld zit, maar toch zijn
meubilair wil vernieuwen. Moest hij
dat in eens doen, dan zou hij het
niet kunnen betalen. Dus begint bij
met de eene kamer, neemt vervol
gens de tweede en komt zoo achter
eenvolgens tot vernieuwing van zijn
meubilair door het geheele huis.
Die richting wilden ook B. en W.
bij de electrische straatverlichting
gaan. Eerst de drukste punten, Ane-
gang, Nieuwe Groenmarkt, de Lan
ge Brug, de Kleine Houtbrug, het
Plein, de Korte Veerstraat, de Zijl
straat en de Krocht. Naderhand de
minder drukke buurten Jansstraat,
Kleine Houtstraat, Gierstraat, Ko
ningstraat en zoo meer. Was deze
methode gevolgd, dan zou de ge-
meentebegrooting telkens met een
sommetje meer belast zijn geworden
en zouden de belastingschuldigen het
niet gevoeld hebben. Terwijl nu
maar daarover later.
Vooral het adres van de bewoners
van de Jansstraat schijnt indruk te
hebben gemaakt, het bekende nijdige
stuk, waarin verzocht werd om
als Jansstraat en Jansweg geen elec-
trisch licht kregen, dat ook aan an
dere straten te onthouden. De heer
Rinkema, anders een klare kop, was
zoo jammerlijk in ide buurtpolitiek
verzeild, dat hij verklaarde, niet te
gen de aanvragen van de hewoners
van de Janstraat enz. te kunnen
stemmen, wanneer hij zijn stem gaf
aan het voorstel van B. en W. Ik
'vraagwaarom niet Als de singels
moesten worden uitgediept en de be
woners van de Nieuwe Gracht deden
een dergelijk verzoek, maar er was
voor deze geen geld, zou dan de keer
Rinilc erna daarom ook tegen de uit
dieping van de singels gaan stem
men? Ik kan het mij moeilijk voor
stellen.
Want beusch, hebben nu Janswegen
Jansstraat 's avonds een zoo drukke
passage, dat zij evenveel aanspraak
op electrisch licht hebben als Ane-
gang of Zijlstraat? Met allen eer
bied voor eerstgenoemde straten
komt het me toch voor, dat daarvan
geen sprake is. De heer Modoo noem
de de Nieuwe Groenmarkt zoo dood
als een pier, maar Jansweg en Jans
straat zijn 's avonds niet levendiger,
't Is waar, de electrische t?am gaat
er langs maar die "ïreeff zelf haar
lichten. Als ik een grapje maken
wou, zou ik zeggen ,dat die lichten
juist veel heter te zien zijn in een
donkere, dan in een fel verlichte
straat
Maar de zaak i s geen grap, inte
gendeel ze is hoogst ernstig. Let
1 maar eens op de zwaarwichtige de
batten, die de Raadsleden erover op
zetten. „Je moet", beweert de heer
Modoo, „de menschen niet in een
paar straten samenpakken, maar ze
juist naar buiten jagen." Is dat nu
ook geen grapje? Electrische straat
verlichting doet haar grootste nut in
herfst en winter en zou dan juist de
heer Modoo de menscfien in regen,
J hagel en sneeuw naar buiten willen
1 jagen? Gelukkig, dat we hem. langer
I dan van gisteren kennen en weten,
I dat hij zoo barbaarsch niet is.
Natuurlijk kwamen ook de winke-
-Iters er bij te pas. De heer Thijssen
j was bang voor de klantjes van de
gasfabriek. De winkeliers van de
j hoofdstraten zouden bij electrische
verlichting profiteeren en minder
j licht gaan branden.
1-Iet zal wel aan mij liggen, dat ik
dit argument niet begrepen heb. Zoo
do orr edeneer ende zou men moeten
zeggen,.,in de winkelstraten is pu-
blieke verlichting niet no o dig, zelfs
niet wenschelijk, de winkeliers moe
ten maar voor de verlichting zorgen."
Zoo'n systeem zou ook de heer Thijs
sen niet willen. En wat de verlich
ting van winkelramen betreft, noodig
ik hem uit eens een kijkje op ons
bureau in de Groote Houtstraat te
komen nemen. Vlak tegenover ons is
een groote winkel, die veel aanloop
j heeft en waar 's avonds geregeld alle
lichten branden, behalve wanneer
het plasregent en er dus toch geen
klanten te verwachten zijn.
Maar toen eenmaal Mr. Thijssen
van de winkeliers gesproken had,
vatte de licht ontvlambare heer Hu-
genholtz vuur en sprak, in podium
stijl, van middenstandspolitiek, waar
in de Raad zou komen te verzeilen.
„Het is niet te doen",, zoo sprak hij, anders particulieren het zouden heb-
„ora den winkeliers een voordeeltje ben gedaan en daarmee de gemeente-
in den schoot te werpen. Wie klan-lijke gasfabriek concurrentie aange-
ten wil trekken, moet zelf electrisch j daan, staat ze daar als een beeld
licht nemen, zooals een luse-bakker van onze hoop op de toekomst. Waar
aan 't eind van de Zijlstraat." Zou om zou ze dan nu niet alvast dienst
't waar zijn, dat het publiek een doen, om langzamerhand, zonder I
electrisch verlicht broodje smakelij- schokken, zonder al te zwaren finan- j
ik er vindt, dan een dat door gasgloei- i cieelen druk, de gemeente te helpen
licht bestraald wordt Ik kan het veraangenamen en verfraaien
Maar in 't stadium waarin de
zaak nu verkeert kunnen we dunkt
me niet gerust zijn op den goeden
afloop.
J. C. P. j
Buitenlandsch Overzicht
DE VREDE
is in Japan niet met instemming ont-
het
me haast niet voorstellen.
Op een bijzonder hoog peil stond
deze discussie zeker niet. Het merk
waardigste ervan was, dat de Raad
niet zeker scheen te weten waartoe
eigenlijk in 't algemeen electrische
straatverlichting moet dienen. De
heer Van den Berg oordeelde, dat ze
werd aangebracht voor de winke
liers, de heer Hugenholtz meende,
dat de gemeente ai:.;- Praatver- i vangen, hetgeen wel blijkt uit
lichting geeft om ongelukken tevocr- overstaande:
,>De ministers Katsoera en Ito ont-
komen, volgens welk beginsel na- I vi' aantól prot6slen te-
tuurlijk gasgloeilicht meer dan vol- i gen vredesvoorwaarden zooals die
doende isde heer Kleijnenberg
merkte op, dat de verlichting den
winkeliers ten goede komt, „want
electrisch verlichte straten trekken
volk." De heer Modoo ten slotte
noemde het doel van het voorstel „om
j aan de stad een luxueus aanzien te
geven."
I Ik heb wezenlijk al mijn moed noo-
dig, om tegenover al die uiteenloo-
pende meeningen mijn leekenopinie
te zeggen. Maar, zou ik met gepaste
bescheidenheid willen vragen, ligt
niet juist in de laatst vermelde mee-
door de bladen gepubliceerd zijn.
De afwezigheid van elk vreugdebe
toon is het meest opmerkenswaardi
ge verschijnsel voor de ontvangst van
het vredesbericht door het Japansche
volk. De meerderheid hoopte, ^dat de
onderhandelingen zouden worden af
gebroken, wegens de weigering van
Rusland om een oorlogsvergoeding
te betalen.
De bladen bevatten krachtige ver-
toogen tegen de vredesvoorwaarden.
De Jiji Shimpo zegt, dat deze
voorwaarden nooit de natie kimnen
bevredigen.
De Kwai Nichi zegt: onzeeeni-
ningen de waarheid verborgen? Het g<2 koop was, dat de conferentie zou
is er om te doen, de stad een aange- j worden gestaakt. Japan was zegerijk
naam. gezellig, prettig aanzien te in bet veld, maar werd overwonnen
geven, om flink verlichte straten tebn_de raadkamer.
hebben, waarin de menschen graas
wandelen. Niet in de eerste plaats
ten voordeel© van den winkelier,
maar om aan het wonen in
Haarlem een nieuwe bekoring te
geven.
Ik kom zoo uitvoerig op de zaak
De Nichi Nichi verbaast zich
erover, dat deze vrede kon worden
gesloten, terwijl alles er op wees, dat
het onmogelijk was Rusland te be
wegen tot aanneming van de Japan
sche eischen die voor dit land le
vensvoorwaarden waren.
De onafhankelijke, radicale Yoro-
•terug, omdat ik vrees, dat zij nu in i z u Shimburi roept het volk op tot
zoo'n gevaarlijk stadium gekomen is. een Jachtige actie, tegen den vrede
,,r in 'i van Portsmouth, en verklaart, dat al-
Burgemeester en e 213 i leen een spoedige tussehenkomst van
uitgenoodigd een plan van algemee-het vo]k een nationale ramp kan
ne electrische verlichting en een on-voorkomen."
kostenberekening over te leggen, j intusschen is men te
Zonder de cijfers te kennen, kan wel PORTSMOUTH
iedereen op zijn vingers natellen, dat .druk bezig met het opstellen van het
die kosten hoog zullen zijn, zoo hoog, Vredesverdrag.
dat de Raad van de uitvoering van j Eeuige vertraging is ontstaan we-
't geheele plan terug zal schrikken. gens_Dennison^s geringe kennis van
Maar wat. dan Zal de Raad dan zelf
uit de tallooze straten gaan uitzoe
ken, welke er 't eerst voor electri-
sche verlichting in aanmerking ko
men? Dat kan een fraaie discussie
het Fransch. De Japanners hebben
ongelukkigerwijze geen goed© tol
ken. Verscheidene artikelen zijn wel
is waar vastgesteld, maar nog geen
is in den definitieven vorm gebracht.
De kwestie loopt echter niet meer
worden Of zal de Raad, in twijfel i over afstand van provinciën of beta-
zich geheel, onthouden en het toch hng van milliarden, maar over kom-
zoo verstandige plan van B. en W.
geheel afwijzen
Zoo ja, waarvoor hebben we dan
onze electrische centrale? Gesticht
met tegenzin, maar noodig omdat
I ma's en punten,
1 De Japanner-s toonen neiging om
zooveel mogelijk bijzonderheden in
het vredesverdrag op te nemen.
Witte wenscht hartelijk spoedig
naar huis te kunnen gaan, en hoopt
het tractaat Dinsdag of Woensdag te
onderteekenen.
De
AMERIKAANSCHE BLADEN
brengen President Roosevelt alle hul
de voor hetgeen hij in het. belang van
den vrede deed, terwijl zij met niet
minder waardeering spreken over de
gematigdheid van Japan en de groo
te diplomatieke vaardigheid van den
heer Witte. Maar hoofdzaak blijft
toch de hulde aan President Roose- j
velt.
De conferentie is een zegepraal van i
den vrede, de rede en de mensche-1
lijkheid, en de vrede is het werk
van President Roosevelt, zegt de
Tribune. De President heeft een
schitterende overwinning behaald. De
rol van vredestichter bekroont schit-
terend zijn reeds schitterende loop-
baan, zegt de Worl d, en de Ne w-
York Times meentWij mogen
er trotsch op zijn. dat de vrede op
Amerikaansch gebied zal worden ge-
teekend en dat de vredesconferentie te.
danken is aan het edele en belang-
looze optreden van President Roose-
velt. En zoo oordeelen ook de ande-
re Amerikaansch e bladen.
Het besluit betreffende den
WAPENSTILSTAND
is get.eekend, maar zal eerst in wei--
king treden na de onderteekening van
het vredesverdrag. Japan weigerde
toe te stemmen in een onmïddedlij-
ken wapenstilstand.
DE INTERPARLEMENTAIRE
CONFERENTIE.
Het gemeentebestuur van Gent bood
Vrijdag aan de leden van het inter
parlementaire congres een feestmaal
aan. Aan het dessert bracht de bur
gemeester, de heer Braun, een dronk
uit op Koningin Wilhelmina, die
steeds alle verbeteringen te het ka
naal van Terneuzen toestond. De bur
gemeester sprak de hoop uit. dat
over twee of drie jaren, als de wer
ken gereed zullen zijn. de Koningin
van Nederland aan de openingsplech
tigheid van het verbeterde kanaal zal
deelnemen en de hulde der Belgen
in ontvangst zal 'kunnen nemen. De
heer Braun bracht tevens een dronk
uit op den heer Goeman Borgesius.
die minister was toen de goedkeuring
j voor de werken werd verleend.
J De heer Borgesius bedankte en
wees er op, dat Nederland de nood-
j zakelijkheid dezer werken had er
kend.
i ZWEDEN EN NOORWEGEN.
Koning Oscar verklaarde aan den
redacteur van het weekblad „Krön-
tikan", dat bij persoonlijk zich zeer
gekrenkt gevoelde over het feit, dat
men, in de pers in tegenspraak met
zijn persoonlijke verzekering, van
hem beweerde, dat hij voor een
Zweedsche candidatuur vgor den
Noorweegschen troon zou zijn.
De
SULTAN VAN TURKIJE
heeft ter herinnering aan den mis
lukten aanslag op zijn leven en ter
gelegenheid van den verjaardag zij-
ner troonsbeklimming medailles doen
uitreiken aan het leger. Hoofdofficie
ren ontvangen een gouden medaille,
subalterne officieren een zilveren en
de soldaten ook een zilveren, maar
van kleiner formaat.
Een groot
SPOORWEGONGELUK
wordt uit Londen gemeld
De trein van den ,sGreat Eastern
Railway" van Londen naar Cromer
derailleerde Vrijdagmorgen bij het
station Witham en liep in de stations
gebouwen. Tien personen werden ge
dood .twintig gewond.
De volgende bijzonderheden zijn
daaromtrent te vermelden
„De verongelukte trein was de ex
press van Liverpoolstreet-station naar
de. deftige badplaats Cromer aan de
Noordzee, welke daar omstreeks één
uur moet arriveeren. Even vóór Wit
ham, waar de trein niet behoefde te
stoppen, derailleerde een wagen in
het midden van den trein door een
onbekende oorzaak en sleepte de ove
rige wagens mee. De locomotief
bleef in de rails, enkele wagens vie
len dwars over het spoor, en ande
re werden op, het perron geslingerd
en tegen het stationsgebouw verbrij
zeld, daarbij werd een loods vernield
en een zich daarin bevindend bestel
ler onmiddellijk gedood.
De gashouder onder de waggons
vatten vlam en legden de ruïnes in
asch. Toen waren echter reeds de
meeste slachtoffers door het toege-
i sneld personeel uit de verbrijzelde
wagens te voorschijn gehaald.
Zes vrouwelijke passagiers en drie
mannen, behalve genoemde besteller
bleken gedood. De meesten waren
vreeselijk verminkt, bovendien waren
dertien personen zwaar en vele an
deren licht verwond.
Een meisje van zeven jaar werd
zoo goed als gescalpeerd gevonden,
met gebroken arm, doch levend. Haar
moeder was gedood. Veertig kinde
ren uit het Barnardo-instituut ineen
der achterste wagens gezeten, kwa
men met den schrik vrij.
Bij het afzenden van dit telegram
vinden aan Livex-poolstreet nog steeds
hartroerende tooneelen plaats, wijl
daar honderden trachten berichten
omtrent bloedverwanten to krijgen,
die in den trein waren, terwijl enke
le geredden er van de plaats des on
heil s aankomen.
De oorzaak van het ongeluk is nog
steeds in duister gehuld."
I -
i
stadsnieuws
j Geen audiëntie.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem
zal Dinsdag a. s. geen audiëntie ver-
leenen, wegens de toediening van het
H. Vormsel.
V e r w o nd.
i Vrij dag-voormiddag had de voer-
i man van de Wed. Van Zijl in de
j Maarten van Heemskerkstraat het on.
I geluk mis te stappen van zijn wagen,
j die reeds te beweging was. Het wiel
ging over zijn voet. Ernstig ver
wond werd hij in het gesticht van
St. Joannes de Deo opgenomen en
verbonden.
Haarlemmer Halletjes
Een Z aterdagavondpraatj e.
Iedere Haarlemmer weet wel, dat
ter dn onze goede stad een zekere con
currentie heerscht in het verhuren
van lokalen. Er zijn er te kust en te
keur, tot verschillende prijzen, van
de groote zaal van de Sociëteit Ver
eeniging af, 'tot allerlei kleine ka
mer tjies toe en alles wat daartus-
schen ligt. De prijzen varieeren tot
dn het oneindige, ze hangen niet
weinig van den aard van de bijeen
komst af. Een gewone vergadering,
vooral wanneer er veel dames bij
zijn, moet haar lokaal duurder beta
len, dan een, van wie voor 't buffet
iets te verwachten is en de meest
gewenschte gasten zijn vereenigin-
gen, die een jaarfeest of ander jubi
leum vieren en dat besluiten met
een bal. Zelfs bij bet verhuren van
kleine lokalen gaat de concurrentie
zóóver, dat ze afgestaan worden voor
niemendal, mits er genoeg biertjes
worden gedronken, om den eigenaar
zijn vuur, licht en slijtage eenigszins
te vergoeden.
Nu is er zoo waarlijk in dit vak vol
concurrentie nog een bijgekomen. De
gemeente Haarlem zelf. Burgemees
ter en Wethouders stellen voor, den
Doelen te verhuren voor een gul
den per avond, aan iemand, die
de aanstaande miliciens wil oplei
den tot het examen voor den verkor
ten diensttijd. Kan dat in een andere
iocaliteit niet evengoed gebeuren Ik
zou meenen van ja. Waarom gaat
dan de gemeente het lokaalverhuur
bedrijf uitoefenen? Er ka.n, dunkt
me, aruaar éen reden voor wezen en
wel, dat het gemeentebestuur deze
opleiding buitengewoon nuttig vindt,
een zaak dus van publiek belang,
maar als dat het geval is, zou meh
toch beter doen met bet lokaal kos
teloos af te staan en van den kren-
terigen gulden per avond meteen
maar af te stappen.
Anders zou ik vreezen, dat er mid
den in den winter, wanneer de druk
te van vergaderen bet vinden van
een beschikbaar lokaal moeilijk
maakt, ook andere liefhebbers dit of
een ander gemeentelokaal voor een
gulden per avond wenschten te bu
ren. Ik moet zeggen, dat het wel def
tig zou staan, met weet ik welke
vereeniging eens op 't stadhuis te
vergaderen, 't Geeft iets officieels, iets
gewichtigs, niet alledaagsch. Maai
de gemeente moet wel weten wat ze
doet. Eenmaal op dezen weg, moet
ze dien ook verder gaan. Tot dusver
wordt er in gemeentelokalen enkel
deugdzame thee geschonken. Gaat
de gemeente aan 't verhuren van lo
kalen, dan zal de clientèle welhaast
óok bier verlangen en niet maar zoo
in fleschjes, maar frisch van 't vat
naderhand komt, o gruwel, nog
vraag naar koude pons of grog van
cognac. Ik beef bij de gedachte, dat
het schijnbaar eenvoudige voorstel
om den Doelen voor een gulden per
avond te verhuren, zulke vèr strek
kende gevolgen zou kunnen hebben.
Gelukkig maar voor de tegenwoor
dige verhuurders van lokaliteiten,
dat de gemeente in de prijzen van de
consumptie niet al te scherp zou con-
curreeren, 'daar zooals we weten, ge
meente-exploitatie nu juist niet de
goedkoopste is.
Weliswaar koopt ze ook niet altijd
op de goedkoopste markt. Er wordt
aan den Raad voorgesteld, een fiets
aan te schaffen voor den onderkeur
meester van de vleeschkeuring, voor
de somma van honderd en vijftig gul
den. Het schijnt 'tot de bureaux op
't stadhuis nog niet te zijn doorge
drongen, dat de prijzen van de rij
wielen verbazend naar beneden zijn
gegaan en dat er tegenwoordig voor
honderd gulden machines te koop
zijn, die zelfs een gewichtig man
als een gemeente-ambtenaar met
succes door de stad dragen. Als zoo'n
fiets werd aangeschaft, zou er met
een al een gedeelte zijn gevonden van
het subsidie van f250.— per jaar, dat
wondt voorgesteld te verleenen aan
d& vereeniging Haerlem, die van
plan is, een gevelbeschrijving van de
gemeente te laten maken.
Een nuttig plan, dat in alle op
zichten toejuiching verdient, maar
waarvan het toch jammer is, dat de
gemeentekas daaraan nu weer te pas
moet komen. Het is tegenwoordig
waarlijk alsof het hooggeroemde par
ticuliere initiatief meer en meer het
betalen aan de gemeenschap over
laat. Vroeger bestond er een zekere
fierheid om zelf wat tot-stand ®e
brengen, buiten de openbare kassen
om, maar dat schijnt al lang een
overwonnen standpunt. De vereeni
ging Haerlem kan dat niet helpen.
Zij heeft telkens en telkens weer per
circulaire de menschen opgewekt, om
toch lid te worden en de goede zaak
te helpen steunen, maar de burgerij
die het betalen kan, blijft van verre.
Het bedenkelijke van zoo'n subsidie-
aanvraag is nu dit, dat wanneer ze
ingewilligd wordt, de menschen die
in de termen zouden vallen om het
particulier initiatief te steunen, er
minder dan ooit toe komen „omdat
•immers de gemeentekas al een sub
sidie geeftIn den tijd dat de ge-
meentebegrooting besproken en be
handeld staat te worden, mag er wel
eens op gewezen worden, dat ook
langs dezen weg het percentage van
de inkomstenbelasting de hoogte in
gaat.
...Allemaal heel mooi en wel", zal
de burgerij zeggen, „maar er zijn
zooveel vereenigingen die onzen
steun vragen en het geld wordt waar
lijk tegenwoordig niet gemakkelijk
verdiend." En dat is waai-, ook bui
ten Haarlem. Hebben in de afgeloo-
pen week niet negen, zegge negen
personen terecht gestaan voor den
kantonrechter, omdat ze zonder ver
gunning van B. en W. van Zand-
voort, op het strand chocolade had
den verkocht? Ik heb me ook al
meer dan eens verwonderd over het
groote aantal van die chocolade-in-
dustrieeltjes, maar wanneer ee bij
negen tegelijk dat vak clandestien
beoefenen, is de zaak opgelost.
Eindelijk is het me nooit duide
lijk gewonden, hoe ze juist aan 't
strand met dit artikel zaken konden
maken, maar dat is waarschijnlijk
een quaestie van smaak. De een zit
boven bij de Bodega genoeglijk bier
of limonade te drinken, om althans
eenigszins zichzelf in overeenstem
ming te brengen met de onmetelijke
vochtplas, die hij daar voor zijn
neus ziet. Anderen worden juist door
het zien van die watermassaas er tee
gebracht, om wat vastigheid in de
maag te brengen, bij wijze van tegen
wicht. 't Is waarschijnlijk een quaes
tie van gevoel of van temperament
Ik ken van zeer nabij iemand, die bij
't zien van een schilderij ententoon-
stelling een onbedwingbaren honger
I krijgt. Anderen vergeten van puur
enthousiasme er juist hun geheele
middagmaal. Wel loopen de karak-
ters uiteen. Wouter, diepzinnig als
bij is, verklaarde mij dan ook zeer
j kort geleden, dat je niet kunt spre-
j ken van DE mensch. Ik, inmijneen-
j voud, denkende, dat hij het over de
i Nederiandsche taal had en niet on-
geneigd, eens te laten zien, dat ik
ook mijn de Vries en te Winkel nog
j lang niet vergeten had, haastte me
J om te zeggen „natuurlijk niet, je
moet spreken van DEN mensch."
Maar toen had ik het weer heelemaal
j verkorven. „Prozamensch", zoo sprak
j hij one toe, laag bij de grondsch we-
zen, ik heb het niet over een verbui-
gingsvorm, ik bedoel, dat het men-
schelijk karakter zóo verschillend is,
i dat je niet kunt spreken van de
I mensch, maar van de menschen".
Intusschen is er wel één ding
waarover we het allemaal, zelfs Wou-
ter en ik, eens kunnen zijn, namelijk
hierover, dat het stadhuis met vet-
potjes veed mooier verlicht is, dan
met gas. De vetpotjes zijn rustiger,
stralen niet uit, zooals de gasvlam-
men doen. Maar eilieve, wat doe je
al niet voor je standjeDe gemeente,
1 die gas levert om je huiskamer te
1 verlichten, je potje op te koken en
je motor mee te drijven, moet wel
als het pas geeft, laten zien, dat je
er ook heel geschikt je huis mee il-
lumineeren kunt. 't Zou een blamage
voor de stad wezen, wanneer ze
daarvoor vetpotjes nam.
Althans zoo heb ik hooren zeggen
door een man, die er met grooten
ernst naar stond te kijken. Hij had
i een heel fatsoenlijk gezicht en een
schoon© boord om, maar 't kan toch
wel wezen, dat hij ongelijk had. De
menschen zeggen soms zoo veel. Ik
heb al hooren beweren, dat er een
plan in de maak is om in de opvouw
bare muziektent van den heer Binger
om de veertien dagen een concert te
geven op de Groote Markt, maar dat
de heer Iiriens er voor bedankte om
zooals hij dat noemde op een wa
ge n tc spelen. „Wel op een klarinet",
moet hij gezegd hebben.
Ook is er gezegd, dat nu d© hard
draverijen en wedrennen op de Dreef
zoo'n succee hebben gehad, cl© Ver
eeniging tot bevordering van 't Vreem
delingenverkeer wel elke maand er
een zou willen uitschrijven, wanneer
de Vereeniging tot Verfraaiing van
Haarlem en omliggende gemeenten
er, wegens het gevaar dat de plant
soenen daarbij loopen, niet tegen
was. Pogingen van bevriende zijde
gedaan om die tegenstrijdige mee
ningen tot elkaar te brengen, zijn
mislukt omdat de twee bedoelde ver
eenigingen zoo als men weet maar
één vereeniging zijn.
Duidelijker kan wel niet blijken,
wat de menschen er altijd weel' ple
zier in hebben om dingen te vertel
len, die niet kunnen bestaan. Eén
ding is zekerer is in "den Singel
weer een roeibootje omgeslagen. Ge
lukkig, dat al de opvarenden konden
zwemmen. Mij krijgen ze niet in
zoo'n tuitelig dingIk vaar net zoo
lief in een banketbakkers-taartedoos,
of op de Evertsen, die ten minste
niet omslaat, maar veilig aan den
grond raakt.
FIDELIO.
