NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD» 23e Jaargang. No. 6820 Verschijnt dagefij':-, üehaive op Zon- en Feestdagen. DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1906 A HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N: per ör3e Maanden: Mg» ^an 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem 1-20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen m den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der &t$5PVVijV^Fi -T r d 6 gemeente) 1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Fran».oer post door Nederland I 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Afzonderlijke nummers. n Sn/ i Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37>2 JJiï 9 9 de omstreken en franc° Per P°st - 0 45 'ntercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Loaffsns Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. vöw* Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6, Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parffs, 31bl' Faubourg Montmartre. Aan onderstaande adressen worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad aangenomen zonder verhoo ging van kosten J. VAN DER M00LEN Sigarenwinkel, Crowjéstraat 6 B. C. VAN DIJK Kruidenierswinkel. Westergraclit 45, hoek Oraajebooinstraat. AGENDA Donderdag 21 September. Orgelbespeling, 2—3 uur. De Kroon Svengali-gezelschap Spi ritistische séance, 8 uur. Kleine Houtstraat 44Ver. „Wie denkt Overwint" Wagnei'-voor- drachten, 8£ uur. Zandvoort: Vergadering van den Gemeenteraad, uur. ÜM ONS HEEN cx. OVER EEN WONDERLIJK VAK. De geest van dezen tijd brengt ook dit mee, dat de menschen niet meer gesteld zijn op zoogenaamde inter ne betrekkingen, waar de werknemer inwoont bij den patroon. Een tegen zin, die ons volstrekt niet behoeft te verwonderen. De interne is nooit vrij, is althans nooit zeker van een bepaalde mate van vrijheid. Hij kan geroepen worden om te werken als hij 's morgens opstaat, en op 't punt dat hij 's avonds naar bed gaat en verder den geheelen dag door. Theoretisch gesproken kan hij wanneer het hem al te veel over de hand loopt, den dienst weigeren, maar praktisch •staat dat gelijk met zijn ontslag ne men. Het gevolg is dan ook, dat meer en meer de zoogenaamde externe be trekkingen in een vak worden ge- wenscht. Al heeft de bediende's mid dags ook maar anderhalf uur om ta gaan eten, die korte tijd is zijn eigendom, al komt hij 's avonds laat thuis, toch schiet er dan nog wel een uurtje over om op zijn eigen ka mertje te doen wat hij wil, zonder dat de stem van patroon of patrones hem bereiken kan. En toch zijn er nog interne betrek kingen bij de vleet, voor mannen zoo wel als voor vrouwen. Apothekeres sen, onderwijzeressen voor zoover ze min of meer genoodzaakt zijn bij het schoolhoofd in te wonen en dus nooit uit de schoollucht wegkomen, winkel juffrouwen en vooral.dienstbo den. Onder de mannen winkelbe dienden, bakkers- en slagersknechts en niet het minstbarbiers- en kap persbedienden. Deze laatsten hebben met de dienstboden wel de grootste hoogten (of moet ik zeggende diep ste laagten? van het interne stelsel bereikt. Er zal zonder twijfel een tijd ko men, al kunnen velen van ons zich dat nog maar moeilijk voorstellen, dat men de handen ineen zal slaan van verbazing over een tijd, waarin het mogelijk was, dat menschen van zeven uur 's morgens tot negen, tien, elf uur 's avonds, zonder bepaald om schreven rusttijd aan den arbeid wa ren; voortdurend konden worden ge roepen of opgeschrikt door een bel. Ik blijf vandaag van de netelige dienstbodenquaestie af, al zou er ook groote aantrekkelijkheid liggen in een betoog, dat juist het interne stel sel de hoofdoorzaak is van de schaarste aan dienstboden en van hare steeds groeiende onhandelbaar- heid, waarover in deze dagen aller- wege wordt geklaagd. Misschien kom ik daarop een andereu keer eens te rug. Op dit oogenblik laat ik de vrouw aan haar lot over en verzoek aandacht voor dat van een categorie van mannen, de bedienden in het barbiers- en kappersbedrijf. De Nederlandsóhe Barbiers- en Kappersbond, die zich inderdaad veel moeite geeft om de vakgenooten te organiseeren en het publiek over de toestanden in het vak in te lich ten (noodzakelijk begin van elke verbetering) heeft nu pas weer een paar boekjes in 't licht gegeven, die over die toestanden heelwat vertel len en het zeldzame voorrecht bezit ten, dat een tikje humor ze leesbaar maakt. Zoo'n klachtenlitanie is an ders wat saai Er is nog iets merkwaardigs in deze twee boekjes. De schrijver kijkt met het eene oog naar den patroon, met .het andere naar den bediende. Hij is er niet een, die roeptde werk nemer is een engel, de werkgever een bengelof in de gebruikelijke terminologiede bediende is een slaaf en zijn patroon een uitzuiger Neen, hij wijst op de bestaande misstanden door 't heele vak heen, op de bloedige concurrentie tusschen de patroons, die drukt op de loonen van het personeel, op de lange werk dagen van de bedienden en op het feit, dat zij met hun patroons het lot deelen van geen etensuur te hebben, op het gebrek aan Zondagsrust voor allen, die dit verwonderlijke vak tot hun levensdoel gekozen hebbenop de noodzakelijkheid waarin de pa troon verkeert, om een internaat te handhaven, dat ook hem zijn per soonlijke vrijheid en een onbegluurd huiselijk leven beneemt. Een „vreemd bedrijf" noemt de schrijver dit vak. En als wij, wij mannen vooral, ons daar eens even indenken, dan moeten, we toch tot ons zelven zeggen, dat we zoo aller akeligst ij del en zoo ongehoord zelf zuchtig zijn. Ieder uur van den dag verlangen wij gelegenheid, om onze wangen te laten afschrappen of onze borstelige haren in de pomade te la ten zetten, minstens tot 's avonds negen uur toe. Wanneer de barbier eet weten we niet, vragen er ook niet naar. Als 't ons schikt, moet hij on9 scheren. Treft dat toevallig in zijn middagmaal, dan moet 'hij 't restje I maar koud naar binnen proppen. O medemannen, wat zijn we ij del en veeleischend Zaterdagsavonds most de winkel openblijven tot elf, twaalf uur, of nog later, Zondags tot twaalf uur in den morgen, alles voor onze ij delheid en de gemakzucht, die ons er toe dringt, het onaangename werk zoolang mogelijk uit te stellen. „In bijna geen enkel vak komen zooveel ledige uren voor als in 't onze", zoo vermeldt 't boekje. Dus zou er alle tijd zijn om behoorlijk te eten, als men eenvoudig den winkel een paar uur daags sloot en zoo de klan ten noopte, om in de andere uren te komen, ook in het zedelijk belang van den bediende, die er dan niet meer toe komen zou om „romans te lezen met twee dooden op iedere bladzij of een, die erg „pikant" is". En wat de Zondagsrust betreft, er zijn er onder ons niet veel, die de periode tusschen Zaterdagavond en Maandagochtend, wat hun baard groei betreft, niet met fatsoen zouden kunnen doorkomen. De enkele, die na Zaterdags geschoren te zijn, Zon dags weer met een ontoonbaar blau wen kin wordt geplaagd, moet dan maar zichzelf le eren scheren. Wij publiek kunnen aan tal ran gebreken in 't vakkleine winsten, lage loonen, geringe ontwikkeling, niet veel doen. Maar dat we gansch onnoodig iemands werktijd rekken tot in 't eindelooze, hem zijn Zon dagsrust benemen, een verkesrd internaat-stelsel helpen handhaven door te eischen, dat we op elk uur van den dag naar onze wenken be diend zullen worden, daaraan kun nen we wsl veel veranderen. En -we moesten het nu maar doen ook, want, ronduit gezegd, mogen we er blij om wezen, dat we niet meer zullen hoo- ren wat ons nageslacht zal te zsggen hebben van de onzinnige regeling, die wij aan dit vak hebben opge drongen. De Barbiers- en Kappersbond heeft aan verschillende personen een reeks van vragen gedaan. Vragen over de neutraliteit van haar organisatie, omtrent den „klassenstrijd" in "het bedrijf, enz. Ik heb geen ruimte om daarop breeder in te gaan en de le zers zouden het, denk ik, ook niet meer lezen. Uit Haarlem zijn de ant woorden opgenomen van vijf perso nen de heeren Mr. J. H. Thiel, K. Reyne, J. W. Hilbrander, J. J. Groot en G. Elferink, vijf namen zooals men ziet, „verbaasd zich bij elkaar te vinden", maar die in hun bontheid pleiten voor de zuiverheid van het streven naar neutraliteit in de vak- vereeniging. En al vrees ik, dan vele gewenschte verbeteringen pas zullen komen als de wetgever zich er mee bemoeit, omdat elke poging tot gezamenlijke regeling onderling .altijd weer stuit op den onwil van een enkel dwars- hoofd en den algemeenen angst voor mogelijk nadeel, toch is het goeo, dat deze vereeniging bestaat om de menschen tegen indommelen te be waren, al is ook soms het resultaat niet dadelijk te zien. De afd. Haarlem toch verloor dit jaar vijf leden en won er twee terug; het vergaderbezoek, zegt het jaarver slag, was treurig, er heerscht een algemeene geest van onverschillig heid, die dan. ook belette, dat de af deeling een of andere actie aan pakte. Wie zelf gaat slapen, moet niet verlangen, dat anderen voor zijn be langen blijven waken J. C. P. Baiteniandsch Overzicht De medewerker van den Matin, Jules Hedeman, die uit Plymouth zulke 'vlugge en juiste berichten zond omtrent de vredesonderhandelingen, heeft aan boord van den Kaiser Wilhelm II" DE OVERTOCHT MET DEN HEER WITTE van New-York naar Europa medege maakt. Aan boord had hij vele en lange gesprekken met den Russischen ge volmachtigde, van welke de hoofd zaak in het volgende uittreksel wordt weergegeven. „De opening der conferentie", zei de heer Witte, „was een nachtmerrie. Komoera hield zich toen voor een overwinnaar en meende, dat hij zich alles veroorlooven kon. Het heeft mij veel geduld en koelbloedigheid ge kost om niet in de eerste dagen reeds de onderhandelingen af te bre ken. Hij stelde niet alleen de vre desvoorwaarden doch ook de redac tie der bepalingen. Maar ik voelde, hoe langer de besprekingen duur den, steeds meer dat ik won, en weldra was aan mij de volkomen revanche. Ik kon toen zeggen tot ba ron Komoera„Eerst heb ik mij on derworpen aan uw wil, thans moet gij u buigen voor den mijne." De taktiek van den heer Witte was in den beginne een zeer onverschil- ligq houding aan te nemen. Toen Komoera hem de schriftelijke voor waarden ovenhandigde, keek hij het stuk nauwelijks in en liet hij het op tafel liggen bij het verlaten van de kamer, alsof het nietg beduidde. Een secretaris maakte hem hierop at tent, Witte zei met een zeer kalme stem ,.Dat is waar ook" en stak het papier achteloos in zijn jas. ..Op het anders zoo onbeweeglijke gezicht van de Japanners wa9 te le zen, dat zij verbaasd stonden. „Aan het dejeuner werd over de j groote quaestie niet gesproken. Toen de Japanners weg waren, Teerde ik het stuk van bulten. I „Alle gesprekken, die ik had, al- j leen met Komoera, liepen over DE SCHADEVERGOEDING. Ik vroeg hem of hij geneigd was, j af te zien van de oorlogsschatting, wanneer Rusland geheel Sachalin af stond. „Nooit", zei Komoera. „Eenige dagen later stelde men ons voor de helft van Sachalin te verkoo. pen tegen een som, overeenkomende met de gevraagde oorlogsschatting. ..Nog later zei ik „Gij wilt ons de helft van Sachalin verkoopen, niet waar Doch gij zult het met mij eens zijn, dat ik recht heb uw aanbod te weigeren. En wanneer ik dit deed, zou dit dan voldoende reden zijn voor Japan om den oorlog voort te zetten „Zonder eenige aarzeling zei de Japansche gevolmachtigde„Ja". „In den beginne raadde de heer Roosevelt mij de voorwaarde betref fende den terugkoop van Sachalin aan te nemen. Ik weigerde. Toen stel de hij voor den afstandsprijs te doen bepalen door een scheidsrechterlijke uitspraak. Ook hierop ging ik niet in. President Roosevelt "wendde zich daarna direct tot den Tsaar, die ver lof gaf tot den afstand van de helft van Sachalin, zonder meer. Hieraan moest ik mij onderwerpen. „Ik had slechts één doel. De Japan ners te brengen in een impasse, waar uit zij niet konden geraken op andere wijze dan het gaatje, dat ik open liet. Wat mij in hunne eischen ge rechtvaardigd leek, stond ik toe DE AFSTAND VAN KOREA, PORT- ARTHUR EN LIAOTANG. Ik hield mij aan hun verklaringen vóór den oorlog afgelegd, dat zij geen nieuwe landen wilden veroveren door den strijd. „Alles werd in het werk gesteld om de schadevergoeding van drie mil- lard te verkrijgen. Dit bracht mij, waar ik zijn wilde. Ik kon alles te rugbrengen tot dit ééne punt. Ik kon de groote menschelijke principes op het spel zetten en op Japan de ver antwoordelijkheid laden van nog meer Bloed vergieten, om wat geld. In deze engte wilde ik de Japanners hebben. En op deze wijze kreeg ik de Amerikaansche pers op mijn hand. President Roosevelt liet baron Kane- Ro rpepen. die hier dezelfde rol ver vulde. welke baron Soeyematsoe in Londen heeft. Hij waarschuwde den Japanner, dat het eilanden-rijk niet op den steun der Amerikanen kon re kenen, wanneer de oorlog alleen om een geld-quaestie werd voortgezet. Ba ron Kaneko seinde dadelijk naar Ja pan. Verschrikt draaide de Japan sche regeering plotseling geheel om. Het was hoog tijd I „Tweemaal had men mij aangera den de onderhandelingen af te bre ken. Toch ging ik door. Den 28en Augustus kwam een nieuw telegram waarop ik den volgenden morgen ant woordde „Het is nu gedaan met den oorlog. THANS IS ER VREDE"." Aan boord van de „Kaleer Wilhelm II" zijn feesten gehouden ter eere van Witte, die in een zijner redevoe ringen den volgenden zeer" diploma- tieken en politieken zin sprak, na op de verdiensten^ gewezen te heb ben van den Tsaar en President Roo- Sedert wij den gastvrijen bodem van Amerika verlaten hebben, va ren wij onder Duiische vlag en le ven wij op Duitschen grond. Ik be hoef er niet aan te herinneren, dat het hoofd van dit rijk EEN TROUWE VRIEND fs van den Tsaar en van President Roosevelt. Ik ben daarom overtuigd, dames en heeren, dat ik in uwen geest handel, wanneer ik u verzoek op te staan en onzen eerbied te be tuigen aan Keizer Wilhelm II". Onder voorzitterschap van dén Tsaar heeft "weder een Kroonraad plaats gevonden, waarin besloten is geworden een som van tres. 500.000,000 voor den herbouw van de Russische vloot toe te staan. Met dezen herbouw zal men In vijf jaar gereed moeien zijn. De berichten uit den Kaukasus blij ven nog steeds ongunstig luiden. In BAKOE duren de moordtooneelen steeds voort De wonden wijzen er op, dat gebruik gemaakt wordt van houw-en steekwapens. In de geheele provin cie Elisabethpol wordt geroofd, voor al op den straatweg naar Agdama. Hier is generaal Takaischwili aange komen met zijn troepen. De Tarta ren-benden werden cToor Kozakken achtervolgd tot in het Armenische klooster in de provincie Eriwan, waar zij ingesloten bleven, tot Mo hammedanen, ter ontzetting toege schoten. hen bevrijdden. Dinsdag zijn to Odessa een divisie infanterie en achttien stukken snel- vuursreschut verscheept voor Batoem om d<-> ongeregeldheden in den Kau kasus ie onderdrukken. Het gemeentebestuur van Odessa be sloot in een bintengewone zitting der regeering te verzoeken voor dé verkiezingen voor de leden van DE RIJKS DOEMA toe te staan vrijheid van spreken, pers-vrijheid en vrijheid voor veree niging en vergadering, daar anders deze verkiezingen onmogelijk zijn. De minister van binnenlandsche za ken machtigde de Zemstvo van Eli- sabethgrad een congres bijeen te roe pen van grondeigenaars in het rijk tot regeling van de agrarische quaes tie. De Tsaar is thans bezig aan een uitstapje. Het keizerlijk jacht Pool ster kwam Maandag op de reede van Trausund bij Wiborg aan. De heer Dennison, adviseur van het JAPANSCHE DEPARTEMENT VAN BUITENLANDSCHE ZAKEN, is door een medewerker van een der New-York9che bladen geïnterviewd over de waarde van de concessies door Japan gewonnen. De heer Den nison reide, dat zij meer waard zijn dan de eerst geëischte schadevergoe ding van 120.000.000 pond sterling. De spoorweglijnen aan Japan gekomen zijn 30.000.000 pd. st. waard, de ko lenmijnen in de Yentai- en Foeshoen- dalen 50.000.000 pd. st. en Japan zal weldra de mineralen van Sachalin gaan exploiteeren. Te Tokio is het bericht van het af treden van Josjikawa. den minister van binnenlandsche zaken, met vol doening ontvangen. Alleen de Dzji- dzji Sjimpo verdedigt hem en vindt, dat hij juist en goed en als consti tutioneel minister heeft gehandeld. Een telegram uit New-York meldt, dat baron Komoera thans aan de be terhand is. Niettegenstaande de officieel© te genspraken over een oorlogszuchti- gen geest in SKANDINAVIë, houden de berichten over mobilisatie nog steeds aan. Aan de „Frankf. Ztg." wordt ge seind, dat de Noorweegsche bladen proclamaties bevatten, waarbij vrij willigers opgeroepen worden voor dienstneming in het leger. De mobi lisatie duurt voort, terwijl ook in Zweden maatregelen getroffen wor den,. De „Daily Mail" brengt uit Stock holm een alarmeerend telegram, waarin de toestand als zeer ernstig geschilderd wordt. Het geheel© Noor. sche leger is op voet van oorlog en mobiel. Aan de grenzen worden nieuwe vestingwerken gebouwd. Het blad „Aftenposten" meldt da.ar- entegen „Naar voor zeker meegedeeld wordt zullen, zoolang de onderhan delingen duren, nóch Noorweegsche. nóch Zweedsche troepen naar de grenzen gezonden worden. Verder zullen maatregelen getroffen worden, om de grens-bewakingstroepen van heide rijken zoo ver terug te trek ken, dat voor geen wrijving tus schen hen gevreesd behoeft te wor den. Over het naar huis zenden van be wakingstroepen wordt niets meege deeld." Wat DE HONGAARSCHE CRISIS betreft, Fejervary is Dinsdag door den Koning te Weenen in bijzonder gehoor ontvangen en zou vandaag naar Boedapest terugkeeren. Als eer ste der Hongaarsche politici, die Frans Jozef nu weer gaat ontvangen, zal heden of Donderdag graaf Johari Zichy op audiëntie gaanhij zal te vens besprekingen hebben met de ge meenschappelijke ministers. In de DUITSCHE STAATSCOURANT wordt meegedeeld, dat van den 18en tot den middag van den 19en Sep tember in den staat Pruisen officieel is melding gemaakt van 7 ziektege vallen, welke verdacht worden chole ra te zijn. Het aantal cholera-geval- len bedraagt thans 208, waarvan 75 met doodelijken afloop. Stadsnieuws Gevonden voor war pen: een horloge en een rozenkrans. De Afdeeling Haarlem van de Ned. Ver. tot Bevordering van Zondags rust houdt een ledenvergadering op 21 dezer a.s. 's avonds te 8 uur in „Volksbelang" hoek Jansweg en Park laan, ter behandeling van den Be schrijvingsbrief en tot verkiezing van afgevaardigden ter Algemeene Ver gadering. Op hol. Dinsdagmiddag halfdrie sloeg een paard bespannen voor het rijtuig van den heer Luden op den Korten Zijl- weg op hol, reed een gedeelte van de Tol omver, en tegelijkertijd een handwagen, holde vervolgens den Bloemendaalschen Straatweg op, tot dat het bij de buitenplaats „de Nachtegaal" tegen een bleekerswa- gen reed, zoodat paard en rijtuig omver sloegen en het paard na eeni- gen tijd bewusteloos gelegen te heb- ben, weg werd gevoerd. De inzittende Mevr. Luden sprong er gelukkig bijtijds uit, waardoor ze eene hoofdwonde opliep. Verder kwa men er geene ongelukken voor. Mode en Reform. Ter aanvulling van de gisteren door ons vermelde bekroningen geven wij het volgende In de afdeeling Tricotage is be kroond de heer Abr. Meijer, firma G. W. von Schmit Zn. te Amsterdam, I Kalverstraat 167 en te Haarlem, Groo te Houtstraat 16. Zij verwierf eon di ploma voor gouden medaille voor re form-tricotage, diploma voor zilveren medaille voor tricotage en de zilveren medaille geschonken door de firma' Voltman Co. voor Tissu hygiénique du dr. Rassurol te Lyon, 'wol mot turf. De heer Van der Vlerk verkreeg een gouden medaillo voor zijn schoen werk. Pensioen of wachtgeld aan. Schutterij-officieren. Men verzoekt ons plaatsing voor het volgende In den loop dezer week werd door de gesalarieerde officieren der dienst doende schutterij te Amsterdam een verzoek gericht aan Z. Exc. den Mi nister van Binnenlandsche Zaken, om in het genot te worden gesteld van wachtgeld of pensioen, wanneer zij door invoering der „Landweer-wet" verplicht zijn hunne function neder te leggen en hunne salarissen en daardoor öf geheel öf gedeeltelijk hun ne inkomsten moeten missen. Ook zonden 17 gesalarieerde geëm ployeerden bij die schutterij een re quest van gelijke strekking aan ge noemden Minister. Te voren haddein enkele van genoemde officieren een dergelijk verzoek gericht aan Burge meester en Wethouders en daarna aan den, gemeenteraad van Amster dam, welk verzoek werd gewezen van de band, als zijnde eene Rijkszaak. Men mag verwachten, dat Z. Exc. de Minister van Binnenlandsche Za ken van verschillende plaatsen ook verzoekschriften, voor hetzelfde doel, kan tegemoet zien en het is to hopen, dat Z. Exc. deze aangelegenheid tot een goed einde kan brengen, opdat aan belanghebbenden eene vergoe ding moge worden toegekend. Naar wij vernémen zijn do gesala- riëerden bij de schutterij te 's-Hage in de pensioenregeling dier gemeente opgenomen. Haarlem's Onderwijs. No. 1 van den 2den jaargang van het orgaan der afd. Haarlem van den Ned. Onderwijzersbond geeft een hoofdartikel, waarin de noodzake lijkheid van verplichts schoolverga deringen wordt betoogd. Voorts be- vat het blad allerlei kleine berichten en opmerkingen, o.a. over de wen- schelijk om dia scholen te bouwen op rustige plekken in de stad, over het nut van schooltuinen, schoolartsen, enz. Over de avondschool lezen wij de navolgende vraag „Het is nu reeds twee jaar geleden, dat men sollicitanten opriep voor de betrekking van ondervvijzer(es) voor de avondschool (derde schooltijd), j Opnieuw wijst de schoolcommissie in haar verslag op de wenschelijk- heid van verandering. Met Med is het nieuwe Leerplan reeds ingevoerd, uitgezonderd van dien schooltijd (doch nog altijd hoort men niets van verandering. We vragen als het vorige jaar „En wordt de zaak ook voor dezen winter weer op denzelfden voet voortgezet Ons Belang, i De gemeentewerklieden-vereeniging „Ons Belang" bestaande uit perso neel werkzaam aan de lichtfabrieken te Haarlem bijeen in eene huishoude lijke vergadering op 15 September 1905, nam eene motie aan, luidende: De gemeentewerklieden-Vereeniging enz., gehoord hebbende de besprekingen omtrent het gemeentewerklieden-re- glement, overtuigd van de noodzakelijkheid eener herziening hiervan, spreekt daarom de wenschelijkheid eener spoedige herziening hiervan uit en wekt de gemeente-werklieden uit an dere takken van dienst op, mede hun ne wenschen hieromtrent kenbaar te maken. De heer G. Sikman, secretaris van genoemde vereeniging, deelde ons mede, dat de werklieden voorname lijk tegen het punt betreffende het overwerk bezwaar hebben. Thans is dit zoo geregeld, aldus onze zegsman, dat ds werklieden, die een aanstelling hebben ontvan gen voor dag- nacht- en Zondags dienst geen verhooging van loon krijgen, indien zij des Zondags of dea nachts moeten werken. Nu zouden de werklied 3n aangeslo ten bij bovengenoemde vereeniging deze bepaling in dier voege gewijzigd willen zien, dat alle arbeiders, ook de loss© werklieden, den toeslag op het loon zullen krijgen. Het doel is nu om met de werklie den in andere takken van dienst te beraadslagen, hoe men in deze zaak moet handelen. Gehomologeerd. Bij vonnis der Rechtbank alhier van 19 September j.l. is gehomologeerd het accoord in het faillissement van A. Schornagel Jr., paarde nalach ter te Schoten. Het accoord bedraagt 40

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 1