NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD,
23* Jaargang. No. 6856
Vefschijfiï dage!»!;-, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 2 NOVEMBER 1905 13
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN .-1». ADVERTENTIËN:
®S!£ ©R3B üöaawdeN' Van S—5 '.egels 50 Cts.; iedere regel meer iO Cts. Buiten het Arrondissement
\?Z SdS^Vta 'oartri waar een Ageni gevestigd is (kom der r^ïem van 1--5 regels ƒ0.75 elke regel meer/0.15. Reclames 30 Cent per regel
gemeente) e e A" 1.30 -^oote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland I 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 «naai betalen.
Afzonderlijke nummers o 0 'H0 3 0 1 Redactie eo Administraties Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem e w 0.37>£ T<§i
a de omstreken en franco per post 0.45 i}nte®nimunaal Telefoonnura^ei- der Redactie 600 en der Administratie 724-
i3itgavs der Vennootschap Loarens Coster. Directeur J. C. PEEREBGOM. Drukkerij: ZuW$t Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiër-.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenien voor het Buitenland: Compagnie Générale de Pubücité Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
VAST SPREEKUUR
ten gemakke van het Publiek
Ondergeteekende is in dm
regel, behoudens buitengewone
gevallen, over aangelegenheden
betreffende Directie, Redactie en
Drukker ij te spreken dagelijks van
half twaalf tot half een,
Groote Houtstraat 55.
C. PEEREBOOM.
Stadsnieuws
ZWAKT EN WIT KUNST-TENTOON
STELLING.
Haariemsehe Kunstkring Brongebouw
29 Oct.5 Nov.
Ik heb nog iets naar aanleiding van
deze, voor Haarlem o zoo bezienswaar
dige tentoonstelling te zeggen.
Er is. niet groote bogen, eert lijn
de primitieven, Italianen, Rembrandt
en oude Hollanders, Barbizon-school,
Haagsche school, Amsterdam sclie
school, heclen. een lijn waarover- iets
valt te zeggen, maar waaraan men
verder niets moet hechten.
Do teekenkunst der primitieven is
een zeer hoog technische in vele op
zichten, zij is van een kunstvaardig
heid, beter kunde, die vertelt van ol
de devote liefde tot het onderwerp, ol
van een alleen als kunstambacht op
vatten \an ku nstgev o els- weergave
Bij Rembrandt's teekeningen en die
zijner iijdge,nooten treffen we slechts
gedeeltelijk 't zelfde aan. In de meeste
hunner etsen en schilderijen is een
uitvoerigheid en een bekwaamheid
van techniek, is een liefderijke uit
beelding van ieder belangrijk détail,
die grootscli zijn. (Rembrandt zelf en
Hals zijai. hier de uitzonderingen in
't laatst van hun leven.
Van de Barbizon-schilders zijn de
groote Hollandsche schiLders van zoo
omstreeks '60, hervattend' de meerlin
gen en strevingen der oude' Hollanders
een kunst gaan maken, waarvan (in
hun ï-ijpheM) het verzorgd impressio
nisme een hoofddeel hunner techniek
was dus. oud-Hollandsctiê kunst op
breedte wijze.
Toen. in "80. zijn doorvoeringen en
tegen-uitingen gekomen. Breitner,
Wïtsen. Verster en Isaac Israels zijn
een even andere richting als de Maris-
sen en Joseph Israels c. s. ingegaan.
Eu. als legen-uitingen zijn Tfwjrop
e.a. aan te zien. We kunnen onbespro
ken laten, in hoeverre, behalve per
soonlijke neigingen, nieuwe buiten
landse he richtingen op deze nitings-
verse billen invloed hadden, maar hoe
wel nog Isaac Israels en Breitner
(maar is in deze laatste geen neiging
naar de andere zijdie?) voortgaan op
hun wijze, zijn Witsen en Verster, te
rugkomend van 't oude impressionis
me geworden van een geestes-buiging
dieper, inniger, intiemer naar het te
beelden iets en zijn zij gekomen tot
hun groote uitvoerigheid.
A l is d eze tentoon stellin g geen vol
ledig beeld. Israels. Marissen, Bauer.
Jan Veth, Haverman. Witsen. Ziele
ken. Vincent Verster e. a. ontbreken
toch doet zich bij aanwezige kunste
naars de vraag voor: Wat is hun
kunst, hoe komt die zoo te zijn, waar
heen zal de vermoedelijke kunstrich
ting in de eerste toekomst voren
Literatuur en schilderkunst gaan
vaak samen. En zoo als we in Frank
rijk na 't realisme (Flaubert, Zola,
Huismans kregen 't symbolisme, Ver-
laine, Maderlinck, Emdle Verharen) en
daarna een soort herleving van liet
naturalisme, terwijl dat jaar 't sym
bolisme weer herleéfd is, zoo vinden
we ook in ons land realisme, symbo
lisme, sensiturisme, neo-impressionis-
me, naturalisme, socialisme als af
schaduwing van buitenlandsche taal-
kunstige bewegingen, richtingen, die
ieder hun aeqinivalenten in de» schil-
derkurist terug vinden
Dat is zoo (ongeveer m. i. hóe de
tegenwoordige kunst geworden is.
Nu hoe zij is
Laat. 'k dit alleen bespreken van de
hier aanwezige teekenaars.
Dirk Nyland staat nog i. dichtst bij
de volop impressionisten, maar zijn
oude schoenen-pen teekeningen o. a.*
kijken wat erg met Vincent v. Gogh's
o ogen ons aan. Dan Storm van 's Gra
ves and© ook nog zoo. Toch is in hdm
in „Drijfijs op den Rijn" een neiging
naar 'n aniclede wijze.
Dysselhof staat tusschen-in.
Nu volgt Toon van AngerenHij is
een heel knappe, jonge artiest. Gij.
kunstgevoelige lezers (die natuurlijk
even of lang naar 't Brongebouw
gaan) behoef ik niet van al zijn karak
tervolle stukken te spreken, noch van
zijn techniek, maar laten we santen
eens heel lang vertoeven voor zijn ets
van het meisjeskopje van den Deut
sche® Jan Vermeer.
O, die oogen, die ziende oogen, die
oogen, die ziele-glanzende, niet staren
de en niet droomendie dit' toch, o zoo
kijkende oogen En dié mond. die
ojien mond. die levende, bevende lip
jes, met even hun vochtglansje. En de
klare bleekte van het sereene gelaat,
dat zicli heft uit de levende fond.
De even oplichtende glans van de
oorbel; de zij-ige schijn van den hoofd
doek.
O. het wondere hoofdje, wonderlijk
verteld
Toon. van Angeren is een diep ar
tiest
Roland Holst 1 Ik vind z'n werk
bijna geheel on-schoon is in twee
vrouwe inkoppen vaar een droge, en
toch karaktorlijke uitvoerigheid.
En, steeds ons verwijderend, komen
wo aan Graadt, van Roggen, den seri
euzer! etser, die zich verdiept heeft,
innig, in liet. niet meer verwaarloozen
van onderdeden', in de groot-ere kracht
van zijn uitdrukking.
Na Dupont .met zijn spier-weekle
van paarden, zijn, o ja. allerknapste,
maar toch zeker ook onnatuurlijke,
geivianiereerde kopergravures.
Komen we aan dein in den laatstcn
tijd zoo bekend wordenden Xieuwen-
kauip denk aan zijn woonschip, zijn
Indische reis. aan Eigen Haard) die.
hoe schoone dingen hij geeft in de
wielingen van water onder brugbogen
en in zooveel anders, toch voor mij te
ver van de natuur gaaf afwijken zon
der bijvoeging van ziels elementen die
dit. vergoeden om (wat mij betreft)
geheel ..mooi" genoemd te kunnen
worden.
Ook doel Veldheer, die eerst onder
zijn invloed stond, zich nu vrijer
makend, ook hooger soms stijgt, lieni
geen goed. (Natuurlijk niet met dien
leelijken Volendammer visscher
Om te eindigen Toorop. de meest
mysterieuse-
Een kleurschilder voel ik niet in
Toorop, mooi van kleur kan 'k zijn
werk nooit vinden1, maar hij, die won
derbaarlijke. symbolische dingen
maakte, vind ik een zeer groote in zijn
fijne, psychologische portretten, hoe
wel ik van zijn achtergronden niet
houd.
En nu wat de toekomst betreft,
quicn sabe Gaan we in de decaden
tie? Zijn we NU in een hoogte-perm
do? Of gaa.n we deze tegemoet, li.
heb wel eens 't gevoel of de wereld
geniën nog komen moeten en er nu
nog maar baanbrekers zijn.
Dit meen 'k te kunnen zeggen Dat
in den naastkomewden tijd het stre
ven zal zijn naar een zeer détail-weer
gevende. zeer uitvoerige, nauwkeurige
teekeningeen zich verdiepen, als
oude Hollanders of primitieven, in hun
onderwerpen belangrijk makend dooi
de aanraking met hun liefdevolle ziel
ook het schijrtlijk ombelangvolste.
CONRAD KIKKERT.
Bro n g e b o u w.
Zondag 5 November 1905 soiree' door
het Haarlemsch Muziekkorps, direc
teur de heer C. P. W. Kriens, met me
dewerking van den heer Piet de
Waairdt, solo-pianist, uit Rotterdam.
Programma
1. Ouverture „Haimrtet", Niels Gade.
2. Zwei Satze der uiwotlendelen
Symphonic, 'Schubert.
a. Allegro moderato.
b. Andante con moto.
3. 4-cl'e Plano-Con eert. met orkest. Ru
binstein.
a. Moderato assaï.
b. Andante.
e. Allegro.
4 Ouverture „Guillaume Teil Ros
sini.
5. Zwei Elegische Melodiën. Grieg.
a. Herzwunden.
b. Leteter Frühling.
6. Fantasie über Ungarisclxe Volks-
meliodiën für Piano und Qrch.es-
ter, LLszt.
De Strauss-avond heeft plaats op
Zaterdlag 11 No.vembe.r a.s., 's avonds
half negen.
geschenk in geld en de toezegging, gord zal worden, als duidelijk uiteen- licht zijn helsche majesteit met den
dat van af heden de tien-uren gezet zal worden waarom 't nuttig is bokspoot zelf, rond, en hield er met
arbeidsdag in Kinheim werd in- en noodig. tafels, stoelen etc. een wilde kegel-
gevoerd, terwijl verder in de maand ,,En zoo t publiek boos is op palen r1„
U. nllAn «nwm'Mi nl*nk«n w^rnm rlnn «mÜ mill. Partll» dlC de aart*n van deil huur-
der
Januari a. s. allen nog eens samen en planken, waarom dan geen mili-
zouden komen om het gedenkwaardig tairen gebruikt Op die wijze worden
zijn echtgenoote met kille
feest nog eens luisterrijk te vieren.
EEN SCHEVENINGSCHE AUTOMO-
BIELWEEK IN 1906.
In die ,,Ned. Sport" schrijft. Junior
het volgende
de kosten van afsluiting tót een mi- mi vering en vreeze vervulde en hen
nimum gereduceerd en alle obstacles deed besluiten hunne penaten zoo
zijn direct na de afsluiting weerver- spoedig mogelijk naar elders over te
dwenen. Ik geloof dat dit wel der brengen
"ToHftt„ver de Sdto-L»"?e" 8t0^ n» 'lie
veningsche feesten lei ik voorloopig Pasl°™ onbewoond, eenzaam en ver-
,,'t Roert en rommelt overal in de niet meer schrijven. Wil men door- verlaten. Bij oud en jong was zij als
interma.tiona.le automobielwereld. Wij slapen, toe dan maar! 't Wakker -bet spookhuis" bekend. De spookge-
staan voor het, failliet dér courses, worden zal des te zuurder zijn. Maar schiedenissen hadden 'haar de toover-
Frankrijk weigert verdere deelname ZOover zal "t niet komenik ver- kracht der geheimzinnigheid ver-
aan de Coupe Gordon Bennett .Waar- trouw ten voUe op 't beleid en de genei mzinmgneitl ver
^e?:leLie!L^mp!ï^.r^ voortvarendheid van de mannen, die
aan 't hoofd staan van de Exploitatie
Mij. Scheveningen".
redenen. De Jioofdreden is, ontdaan
van alle phrases, dat de Fransche in
dustrie bang is. Door een louter toe
val bleef de Coupe dit jaar in het
bezit van de Fransche industrie, en de
Franschen zijn overtuigd, van diat toe
val, dat zij verdere deelname in 1906 een ons onbekend blad, zegt 't Hbld.
beslist weigeren. De markies De Dion waarin het volgende schrijven voor
stelt voor een great concours de ton- komt uit Bourtange bouw. waar eenmaal zooveel gewei-
«f ™rsc!ft,ie,iik6 en
België, ter vei vanging van den wed- nabij- Zij is, zooals men weet. op af gebeuld.
strijd orn den Gordon Bennett beker, braak verkocht. En weldra zal het En thans gaat dat bouwgewrocht,
Nu is (t volstrekt nog niet zeker, dat grijsgrauwe gebouw, dat thans nog waaraan zoovele aangename en on-
het Dion-plan doorgaat, maar zou t verheven met zijn puntigen bouwval- aangename, historische en spookach-
'fe;> 8ef.e? z«n fjl dek op tig» hennnortagen zijn verbonden,
verbinding stelde met. den markies De de la°e ^u»sJes der voormalige veste ons verlaten. De alles modemiseeren-
Diion, om zoo mogelijk bij diat gedee.l- neerziet, zijn gesloopt. Wat al stor- de tijdgeest, gedachtig aan het woord:
te van liet concours, dat door Hoi- men heeft zij getrotseerd Hoe heeft »geen nieuwe wijn in oude lederen
land gaat, als organisator op te \fcre- de tand des tijds aan hare dikke, zakken", heeft voor den jongen predi-
den te Scheveningen. forsche muren en zware eiken balken bant een nieuwe, smaakvolle, naar
wiS^de' lZLtorTonZ0rdoOT t'^n^beld, en nog staat zij in wel- de eisoben ingerichte pastorie ge-
Twen tl ie one land binnen over De- aar verzwakte kracht daar. maar bouwd, die een sieraad is geworden
venter. Apeldoorn. Amersfoort. Am- toch nog mans genoeg, om het een voo>' ons dorp, maar het heengaan
sterdam. Den Haag naar Schevenin- honderd jaar te kunnen volhouden van de oude, waarmee weer een herin
gen. Dan vallen zij met don neus in indien de hand des timmermans haar nering aan de vroegere vesting gaat
1 vet, midden in de Scheveniingsciie njfit zooals in de laatste jaren, zoo verloren, zal niettemin velen met
leend. Zij werd gemeden en gevreesd.
Een koude rilling greep de ingezete
nen aan, die op het late avonduur
dat sombere gebouw moesten pasoee
ren. Een stralenkrans van helden-
Men zendt ons een uitknipsel uit moe<l verkregen de onderwijzer en
zijn echtgenoote, die later zonder
■ees durfden gaan wonen in het ge-
EEN SPOOKHUIS
Rinneniand
JUBILé.
De dag van den 25en October was
een dag van blijde herinnering voor
de firma J. A. van den Bosch Zo
nen. margarine-fabrikanten te Alk
maar. Op dien dag herdacht zijn.l.,
hoe voor 25 jaar in de destijds kleine
fabriek de eerste margarine door hen
werd gefabriceerd. Trots de toenemen
de concurrentie heeft de firma zich
in toenemenden bloei mogen verheu
gen en is nu de eigenaresse van een
der grootste margarinefabrieken in
ons land. Alhoewel een droevig sterf
geval in de familie verbood dien dag
met openbaren luister te vieren,
mocht deze niet onopgemerkt voorbij
gaan. In een der lokalen van dë fa
briek waren de gezamenlijke werklie
den en de hoofdvertegenwoordigers
der firma, de chefs van de kantoren
Amsterdam. 's-Gravenhage Rotter
dam en Leeuwarden bijeen gekomen,
benevens het kantoorpersoneel en
bood de directeur, de heer A. Bosch,
met een zeer hartelijke en van gene
genheid getuigende rede den firman
ten, de heeren G. Th. M. van den
'Bosch en C. Casaretio een fraai ge
schenk aan. namelijk een prachtige
landaulet. De oudste firmant, de heer
G. Th. M van den Bosch, dankte diep
geroerd den directeur en het perso
neel voor dc liefde en de toewijding
die de firma, gedurende de 25 jaar
van haar bestaan van haar personeel
mocht ondervinden. Hij verheugde
zich, dat de wensch van zijn onver
getelijken vader z.g. de heer J. A.
van den Bosch, vervuld was gewor
den, dat de fabriek aan velen brood
had mogen verschaffen en sprak dén
wensch uit. dat onder Gods zegen dit
nog jaren het geval mocht zijn. Hij
beval zich en zijn medevennoot in de
toegenegenheid van het personeel bij
voortduring aan er op wijzende, dat
wederzijdseh vertrouwen slechts ten
bate van allen kon strekken.
De werklieden ontvingen allen een
Auteiuobieiweek, dn tevens vormen zij
een hoofdschotel voor het belangstel- ®11 vergat. De geheele ge
lende publiek. Zij blijven er bijv. een «cJuedems tier oude forteresse heeft
dag. Er is tentoonstelling van al de zij meegemaakt. Van haar stichting
toeristenrijtuigen en zij worden aan af tot op den huidigen dag. Onder de
de een of andere proef onderworpen, hooge, breede wallen opgetrokken,
toï? ''<5* -e Kogels
Utrecht. Arnhem. Nijmegen en Maas- Stamen. Berend hooren bulderen.
tricht. tZou te probeeren zijn, iets Beroemde stadhouders onzer vroege- ren mei nog ongekamde haren, 'twas
dergelijks heel voorloopig ook al in re republiek'heeft zij binnen haar rnu in een tuin "s morgens te zeven uur.
December voor te, stellen. Baat het ren geherbergd. Een vertoornd echtgenoot voer op
niet, schaadt't nlri. Hoevele evangelie-dienaren zijn al- ee" ze®r verwoede wijze uit togen zijne
..Rest voor de Schvemngsche fees- af„jonv)ramw gemalin, wie hij trachtte uit te leg-
tem nog te overwinnen de woede van •-tudeeikamei van die „en c|at zij ]iet teg-encleel was van
het publiek over de afsluiting van 0UlC1'e pastorie al opgevolgd. Hoevele een zorgzame moeder, een liefdevol
den strandboulevard. verhevene denkbeelden zijn daar niet echtgenoote.
..Die woede is vrij groot geweest, gerijpt! Hoeveel duizenden bladzijden In den tuin, waar het drama plaats
dat valt niet te ontkennen. Het ge- en millioenen letters schrift zijn daar i^'eep. stond de dikke heldin op een
rucht daarvan is zelfs tot in mijn in den loop der tijden niet uit de pen klein paadje, terwijl de toornende
woonplaats doorgedrongen. Was het ffevioeid en hoevele treslachten heh ma", en v:lde,r zich ,le waranda be-
daarom. dat de goê gemeente zoo ^'-whi eii noeieie gcsiaenten tieh- vond met het oog op de hard.
graag wandelde op dien boulevard in Z1.c #^aaraan "el Godshuis heid van de kiezelsteenen en dezacht-
den stortregen van den zoo ongeluk- nie.' S^lQAfd. heid zijner voetzolen. Om echter zijne
kig verwaterden Dinsdag? Wel "neen, Na het vertrek van den bejaarden betere helft meer overtuigende bewij-
't publiek was eenvoudig nijdig, dat dotniné. wijlen Van Laer Dinckgreve, zen te bworen van zijn misnoegen,
de toegang afgesloten was. Het pu- den lateren burchtheer Van Wedde wi'ei"P bij haar met water, iu plaats
bliek in Nederland is altijd nijdig om jn jlet ;aai. igo/. Wppf Rm,vtl1T.„. van- zooals gewoonlijk, er zijn blue-
eiken maatregel, die van de gewone !iï g ",en nw'do te bi-gudon die genoemd
orde, of liever wanorde, afwijkt. n d^n :ierfsl %fm het VOTI?e tuintje versieren.
.."t Liefst stuurt "t publiek eerst den jaar" Ioen de tegenwoordige predi- De buren, tuk ._.p n flink uoiulje.
boel in de war en de grootste in de ka»t Wesseldijk hier liet predikambt juichten hem toe en spoorden hem
war-stuurders zijn na een mogelijk aanvaardde. De oude pastorie werd aanT'°^ f?ro°tere heldendoden,
ongeluk altijd de grootste schreeu- door heeren kerkvoogden verhuurd Jnn- fhuk zoo; nog meer. Je
were Hadden ze den hnel maai- nftre i, 'Uoet haar een heelcn emmer over
A: ,aaaen ze,,.el ?naaï a?g€T aan een rijksambtenaar. Evenwel haar body gooien, dat loeder
voor zeer korten tijd. Want hare be- ..Een lïeele emmer'; diat trof hem
woners vernamen klagende stemmen en hel snood e plan rijpte in zijn lier-
in het 'holle van den nacht. Door de scnen om aan dat vriendelijk verzoek
breede gang dreunden doffe, ?e.vo'? SCV€,n;> Hij pakte zijn. nu
weemoed vervullen.
LANGS DE STRAAT.
Eon waterballet,
't Was een maar in profond-négligé,
T was een vrouw in. haar Zondags-
kleeren. t waren de verwonderde bu-
zet 'i Is een schandaal, dat de boel
niet afgezet is Waar wèl, als 't ter
rein van te voren reeds afgezet ia,
dan sputtert en raast dat zelfde pu
bliek. 't Recht naar den zin te maken
gaat nooit, tenzij alle bandeloosheid
en baldadigheid geduld wordt
..Die afsluiting van den boulevard
gedurende de tweemaal luttele uren
bracht Scheveningen direct voordeel
en 't groote publiek geen
rlOOge UIDUUUCll uvjiic - -
ongaar,.are voetstopp»„ jn „ei
stille middernachtelijk uur. Deuren ter te halen.
van .kamers en bedsteden, des avonds De vrouw evenwel, die, ondanks
zorgvuldig gesloten, vond men des haar gezetheid, gedurende het eerste
morgens door geheimzinnige machten bedrijf als een ballot danseres over
*- Ixnf I nAnna! rtot aa.il dOll
Ik vjo?'^iVtoö? jan ookntot iu.<,c ,!rr0°,e',r"™c t'uto'"SSd1'om ,1e
dat door B. en W. van Den Haag de
afsluiting van den boulevard gewei-
...rkamer, on« liet salon der geeslc- n00d|otUge R^t<5»tfal«r te ontgaan.
Ijken, w narde een booze geest, wol- nt.iitkiin deze ent re ...eo, aanstalten
Feuilleton.
EEN VAN MIJN ZOONS
Door
ANNA KATHER1NE GREEN.
51)
Heur haar die woeste krullen, wier
gelijken ik nooit te voren gezien had
en nooit weer zien zou, lag over en
om haar heen. Het verborg haar ar
men en krulde in groote massa's over
den rand van den stroozak tot op
den vloer. Maar het bedekte niet
haar gelaat.
Of zij had zich bewogen, óf haar
lokken waren weggestreken sinds
Sweetwater daar op mijn plaat» ge
staan had. want haar gelaatstrekken
waren nu duidelijk zichtbaar en ik
had geen moeite Mille-fleurs te her
kennen.
Naast haar en zoo dichtbij dat d©
panden van zijn rok het schamele
bed aanraakten en neerhingen op de
zen overvloed' van krullen, zat Leigh-
ton Gillespie, met het hoofd in de
handen, weenend zooals een man
slechts ééns in zijn leven weent.
Ik was juist van plan mijn post te
verlaten, toen hij driftig opstond en
plotseling hevig vertoornd keek naar
een deur in den wand vlak tegenover
mij.
Met uitgerekteh hals ging hij voor
liet daar nedorliggende meisje staan,
in een houding van jaloersche liefde,
/ooals ik nooit meer gezien had. Wat
had hij gezien of gehoord? De deur
was gesloten, toch scheen hij bang
ie zijn voor een overval. Van wie?
Niet van mij. want zijn oogen wend
den zich niet naar het venster, maar
bleven op de deur gericht. Had hij
het geluid van stappen in de gang
gehoord? Waarschijnlijk, want ter
wijl ik evenals hij de deur in 't oog
hield, zag ik den knop omdraaien,
toen de deur opengaan, eerst lang
zaam. toen sneller, tot zij plotseling
geheel openging, en de kalme ge
stalte. van den ouden détectieve, dien
ik achtergelaten had in den donke
ren hoek van het gangetje naast het
huis te voorschijn kwam.
Op hetzelfde oogenblik fluisterde
een stem over mijn schouder mij in
't oor
Lig stilof sluip stilletjes naar
beneden bij die beambten, die diana1
zijn gestationeerd. U bleef hier zoo
Mang dat Mr. Gryce ongeduldig werd.
Tot op dat oogenblik meende ik,
dat er maar een oogenblik verloopen
was sinds ik 't eerst naar binnen
had gekeken.
fk zal blijven, fluisterde ik terug.
1 Ik zag, dat Leighton van plan was
iets de zeggen.
Wie is u hoorde ik hem vrn- 1
gen aan den indringer, zóó opgewon
den, dat hij den bekenden detective
niet herkende. Ik heb i-echt op deze
kamer. Ik heb er voor betaald.
Ah
Nu herkende hij den detective pas.
Snel draaide hij zich om en trok
den deken over het gelaat, dat hij
zoo jaloerscli scheen te bewaken, toen
met iets bevelends dat tegelijk plech
tig en afdoend was. wees hij naar
den hoed, dien Mr. Gryce op hoofd
gehouden had, en zei
Eerbied voor den doodZet uw
hoed af, Mr. Gryce.
De dood herhaalde de ver
schrikte detective, haastig de kamer
binnenkomend. De dood Is dit meis
je gestorven
Maar zijn twijfel, als die nog be
stond, verdween voor den blik waar
mee Leighton Gillespie hem aankeek.
Doodverklaarde hij.
Toen, terwijl Mr. Gryce onwRlekeu-
dig zijn hoofd ontblootte, kwam de
vreemde en onbegrijpelijke man een
stap naderbij, en op onuitsprekelijk
aandoenlijke® en waardigen toon,
voegde hij er kort bij
Haar te eerbiedigen is mij te eer
biedigen deze vrouw is mijn echtge
noote.
HOOFDSTUK XXVIII.
Bij het Licht van een half
afgebrande kaars.
Nu ik weer naar den ouden detec
tive keek, rtoncl plotseling Sweetwa
ter naast hem, die lenige jonge
man was in de kamer gesprongen al
vorens Mr. Gillespie zijn indrukwek
kende woorden geheel uitgesproken
had en het contrast in gelaatsuit
drukking van de beide detectiven was
opmerkelijk.
Sweetwater, nog jong in ondervin
ding. en nog jong wat zijn gevoel
betrof, liet in blik en houding" ont
waakte sympathie en belangstelling
blijken, waarvan mijn ziel zoo geheet
vervuld was terwijl de oude detecti
ve met karakteristieke voorzichtig-
hieid. zijn oordeel opschortte en daar
mee natuurlijk zijn sympathie, tot
deze onverwachte bekentenis gevolgd
was door de verklaring, die zij noo
dig had.
Toch klonk er iets als gevoel uit.
zijn stem, toen hij kalm opmerkte
Ik dacht dat u uw vrouw vijf
•jaar geleden in Cornwallis begraven
had.
En dat dacht ik ook, klonk rus-1
tig hot antwoord. Vele. vele ramp
zalige weken en maanden lang ge
loofde ik dat evenals mijn vrienden.
Toen maar het is een lang verhaal.
Mr. Gryce. Wenscht u. dat ik t nu
vertel en hier?
De eerbied, waarmee hii zijn hand
voorzichtig- legde op het'gelaat dat
hij zoo zorgvuldig bedekt had voor
onze nieuwsgierige blikken, sprak
boekdoelen toen zei hij kalm
Eén feit zou ik u al dadelijk
willen, meedeelen. Mijn vader is er
tot op 't laatste oogenblik onbekend
mee gebleven, dat het een vreemde
linge was en niet mijne vrouw, die
wij in Com wallis begraven hebben.
Er waren redenen die 't mij moeilijk
maakten hem te zeggen, dat Mrs.
Gillespie nog leefdeen terwijl ik
geen verontschuldigingen maak voor
de stilzwijgendheid, die ik over dit
onderwerp jegens hem in acht nam,
beken ik, dat mijn tegenwoordige po
sitie en de ellendige gewaarwording,
die mij bekruipt nu ik mijn lieveling
heb moeten zien sterven op een zol
derkamertje. waar ik geen hond zon
herbergen, er het gevolg van zijn.
Duidelijk was uit zijn toon van
spreken innige zielesmart waar te
nemen. Het air van gestrengheid, dat
Mr. Gryce tot. nu toe tegenover de
zen vermoedelijken misdadiger ha
aangenomen, werd verzacht door oen
blik meer in overeenstemming met
zijn natuurlijke welwillendheid, maar
hij had geen antwoord klaar en de
stilte werd pijnlijk. De toestand was
werkelijk zelfs voor een ervaren man
als Mr. Gryce niet gemakkelijk en
zijn verlegenheid opmerkend, sprong
ik in de kamer en ging naast hem
staan evenals Sweetwater had ge
daan.
Mr. Gillespie lette nauwelijks op
dezen nieuwen inbreuk op zijn rech
ten. Hij h.jeld mij blijkbaar vooreen
anderen politiebeambte. Maar de de-
tectieven toonden zich ietwat ver
baasd over mijn ongevraagd binnen-
komen, dart. opmerkend, keerde ik mij
tot Mr. Gryce en zei
Als u mij mijn aanmatiging wil
vergeven, zou ik gTaag iets tot Mr.
Gillespie willen zeggen.
Deze keek verschrikt op. zeker door
mijn toon en zich omdraaiend, keek
hij naar mijn ontbloot hoofd en
doorweekte kleeren met steeds groo-
ter belangstelling als begon hij mij
langzamerhand te herkennen,
Ik boog voor hem,
i herinnert zich mijner zeker,
merkte ik op. Ik ben Outhwaite. Als u
j mij mijn wonderlijk binnenkomen en
liet bewijs, dat het levert van miïn
verstandhouding met deze heeren
wilt vergeven, dan ZOU ik u jpnme
mijn hulp hij dezo crlsis willen aan
bieden. Als u mij wilt vertrouwen,
dan z,aj ik deze kamer bewaken, ter
wijl ii naar beneden gaat. Niemand
zal het bed naderen en niemand zal
de kamer binnentreden, als Mr. Gry
ce iemand bij de deur op wacht wil
achterlaten. Wil u dezen dienst aan
nemen? Hij is oprecht gemeend.
(Wordt vervolgd
