NIEUWS- eis ADVERTENTIEBLAD.
23» Jaargang.
No. 6858
Verschijn® dagelijks1, behalve op Zon» en Feestdagen
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1905
HAARLEM S DAGBLAD
•4
IONNE M E N T E N
3RS3 KAANDEN*
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen ia den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) Ï.3G
Franco per post doo? Nederland t 1.65
Afzonderlijke nummers ö.02%
Geïllustreerd .Zondagsblad, voor Haarlem 0.37>?
M a de omstreken en franco per post 9.45
aJitgavs der VenosiotschAp Loorens Coster, Directeur JL C. PEEREBOOM,
ADVERTENTIÊNi
Van 5 -.egeis 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haatten? van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel
Groole letters naar plaatsruimte. Bij Abonnemeni aanzienlijk rabat.
Kleine advertenttén 3 maal plaatsen voor 2 >uaal betalen.
Redact» en Administratie: Groote Houtstraat 55.
«rscmmnnaal Telefoonnumtser der Redactie 600 en der Administratie 724,
0rukken;.iuvh "uitenspaarne 6, Telefoonnummer 122.
Aconnementen en Advertentien worden aaimenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentie-
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère O. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Sacc., Partjs, 31"" Faubourg Montmartre.
VAST SPREEKUUR
sn gemakke van het Publiek
Ondergeteekende is in den
el, behoudens buitengewone
wallen, over aangelegenheden
'treffende Directie, Redactie en
rukkerij te spreken dagelijks van
alf twaalf tot half een,
roote Houtstraat 55.
J. C. PEEREBOOM
Stadsnieuws
Arr. Rechtbank
fervolg der zitting van Donderdag
November.
:ISH AN DELINGEN.
In de middagzitting stonden nog
irschillende personen terecht we-
ins bovengenoemd misdrijf. Onder
izen de gebroeders Jan en Willem
.jaargaren, werklieden te Aalsmeer
oonachtig. Deze broeders dragen
in naam niet met eere, want spa-
en garen doen zij niet. Hun geld
ngen zij Bacchus ten offer en het
imt grootendeels in de lade van
ai kroeghouder.
Zooals bijkans alle dronkaards ge.
en ook zij de politie handen vol
rerk, vooral wijl zij als stoere kna-
en geen katjes zijn om zonder hand-
phoemen aan te pakken. Dat hebben
|e gemeenteveldwachter H. Wick-
naiin en de rijksveldwachter P. Ver
heet- ondervonden op 14 Augustus,
pen zij één hunner wilden arrestee-
m wegens dronkenschap. Wanneer
it een gewone dronkenschap gegol-
en had. zouden de dienaren van den
éiligen Hermandad daartoe niet zoo
joedig zijn overgegaan, want dan
onden zij dat wel iederen dag doen.
'een, de heeren waren thans met een
lubje kameraads ïn een café aan
en gang geweest, zóó, dat de geh.ee-
boel op stelten stond.
Toen de rijksveldwachter één van
e broeders in zijn kraag pakte om
em te verwijderen, kwam de andere
er hulp. Er ontstond een formeel ge-
echt, waarbij de politiedienaars da-
ig werden toegetakeld. Zij zagen
:ch zelfs genoodzaakt de sabels te
rekken, en toen dat nog niet hielp,
loesten ook de revolvers er aan te pas
omen. Met de sabels is wel geslagen
taar tot, schieten is het niet geko-
len, enkel eenige schoten in de lucht
oezemden reeds ontzag in.
Voor deze mishandeling had het
weetal zich Donderdag te vcrant-
'oorden. Ter verdediging hadden zij
iet veel in te brengen, alleen zeiden
ij, dat zij niet zoo heel vaak dron-
en waren, althans niet iederen dag.
Aan hun gezicht en optreden was
chter wel anders te zien. Zelfs vroeg
e president nog of zij heden ook
iet eenige- borrels ,,op" hadden, een
raag. die niet noodig was, daar elk
it wel zien kon.
Het O. M. eischte tegen deze lieden
wee maanden gevangenisstrafin
ijn requisitoir er op wijzende, dat
ier een laaghartig misdrijf is ge
leegd. Zulke zware en sterke kerels
ijn voor de veel tengere veldwach-
rs geen portuur.
Nadat de president reeds het onder-
oek voor gesloten verklaard; had, zed-
den de beklaagden, dat zij eenige ge
tuigen k décharge hadden, die de
zaak wel anders zouden vertellen dan
de veldwachters. Daar deze personen
I op de puhlieke tribune in de zaal wa-
ren geweest tijdens de behandeling
en het onderzoek reeds gesloten was,
konden zij niet meer gehoord wor
den. Bij deze mededeeling verliet het
i tweetal een edel broederschap
de zaal, met woest uitziende blikken
op de politie-agenten gericht.
Hierna kwamen wederom twee per
sonen in het beklaagdenbankje. Thans
ook wel stoer© kerels, maar lang niet
met zulk een onsympathiek uiterlijk.
Zij J. v. d. Mije en J. Pruissen
hadden op Zondag 27 Augustus ineen
café eenige vertering gemaakt. Er
was ruzie gekomen over het betalen
van het gelag, dat 34 cent bedroeg.
Zij weigerden dit te doen, mishandel
den toen den herbergier Kwantels en
diens echtgenoot^ en sloegen een
ruit in.
De beklaagden, anders een paar
oppassende werklieden, toonden be
rouw over het gebeurde. Het gelag
hadden zij dan ook later betaald eii
de ruit ergoed. Ook was de mishan
deling niet zoo heell ernstig geweest
volgens den, herbergier en deze had
het dan ook maar liever onvervolgd
gezien.
Ook zeiden de beklaagden, dat zij
onder den invloed van sterken Si-ank
gekomen waren, omdat zij een oud
vriend ontmoet hadden, d'ie hen trac-
teerde.
Het O. M., de omstandigheden en
het berouw in aanmerking nemende,
eischte slechts 4 dagen tegen elk.
De beklaagden, beiden reeds ge
trouwd, riepen het medelijden der
edelachtbare heeren in, omdat zij, die
nog nooit in de gevangenis gezeten
hadden, gaarne zagen, dat zij met
een boete vrijkwam en.
Blijkbaar zal dit wel geschieden,
want de president informeerde naar
hun verdiensten, en wanneer hij dat
doet dan weten wij bot wel....
De werkman Hoek te Aalsmeer had
werk aangenomen van den landbou
wer P. de Lede. Toen hij om zijn
geld kwam. weigerde zijn patroon het
geheele loon uit te betalen', omdat
het werk volgens zijn zeggen niet goed
was gedaan. Toen Hoek later nog
maals op betaling aandrong, heeft De
Lede hem opslag gegeven, doch niet
in zijn geld. Hij gaf hem namelijk
een slag met een stoeltje.
Deze zaak werd heden berecht. Uit
het getuigenverhoor bleek, dat het.
geschil tusschen werkman en patroon
opgelost is. De eerste heeft zijn werk
verbeterd en de tweede daarna het
loon uitbetaald.
Opdat De Lede evenwel zal leeren
zijn handen thuis te houden, eischte
liet O. M. 10 dagen gevangenisstraf.
DIEFSTAL VAN GRINT.
Ten slotte werd nog een diefstalletje
behandeld.
De werkman Joh. Zeestraten uit- de
Haarlemmermeer had grint noodig
om den weg voor zijn huisje wat. op
te knappen.'Geld had hij er echter
niet voor over, daarom nam hij eelti
ge hectoliters grint weg uit den grint-
bak van den polder.
Beklaagde bekende, dat hij dezen
diefstal op 31 Augustus gepleegd had.
Hij was met een schuit naar het ter
rein gevaren.
Wegens deze brutale strooperij door
middel van een vaartuig hoorde dc
beklaagde 3 weken gevangenisstraf te
gen zich eischem.
UITSPRAKEN.
P. J. Kleinhout, los werkman, zon
der vaste woonplaats, diefstal, 9
maanden gev. straf.
G. Kooyman, timmerman te Ilpen-
dam, ontuchtige handelingen plegen
met iemand beneden 16 jaar, 6maan
den gev. straf met aftrek van prev.
hechtenis.
II. Zwart, zonder beroep te Am- i
sterdam, diefstal, 3 maanden gevan-
genistraf met aftrek van prev. hecht.
H. Blom, smid te Amsterdam, dief-
stal 2 jaar gevangenisstraf.
N. Brakenhoff, fabrieksarbeider te
Velsen, zware mishandeling, 1 jaar
gevangenisstraf met aftrek van prev.
hechtenis.
C. Sleeman, hv. P. W. Diekman,
zonder beroep te Haarlem, eenv.
beleediging, f 3 boete of 1 dag hecht.
B. Lammers, koetsier te Velsen,
mishandeling, ƒ15 boete of 6 dagen
hechtenis.
J. v. d. Pol en J. J. Loevesteijn,
werklieden, de le te Schoten, de 2e
te Haarlem, wederspannigheid, de
le twee maanden, de 2e een maand
gev. straf.
J. J. Voorting, landbouwer te Sant
poort. mishandeling, een week ge
vangenisstraf.
j. van de Pol, los werkman te
Schoten, mishandeling, 6 weken ge
vangenisstraf.
P. Verschuren, zonder beroep te
Velsen, ontuchtige handelingen ple
gen met iemand beneden 16 jaar een
week gev.straf.
J. Kwadijk, warmoezier en P. van
Twisk, landbouwer, beiden te Beem-
ster, mighandeling, 15 boete of 6
dagen hechtenis.
J. Wevers, veedrijver te Purmerend
diefstal en mishandeling, vrijgespro
ken.
G. A. van Campen, los werkman te
Haarlem, verduistering, een week
ge van gen isstraf
Uit de Omstreken
SCHOTEN.
Bij de j.l. voor deze gemeente ge
houden loting der Nationale Militie
viel ten deel
No. 1 H. C. P. Hubers, 2 H. van Vel-
zen 3 L. H. Hanzon4 W. F. A.
Verkerk5 J. Veldhuizen6. C.
Kroonstuiver7 J. J. van der Haas
8 R. Slot, 9 P. J. Bakker10 A. Kar-
renbeld 11 W. A. J. Peeters; 12 G.
van der Beek13 C. Overweel14
W. van Batenburg; 15 E. de Vries;
16 A. H. G. Telman 17 A. Henne-
weer18 H. A. van der Meer19 A.
J. Jansen20 J. A. A. Bulters21 D.
van Donselaar; 22J. R. Abeen 23
J. D. E. Pfann 24 J. W. Greid&nus;
25 J. H. Vreenegoor26 L. de Jong,
27 M. van der Lende 28 J. Hoek 29
G. J. Lode30 M. A. Kuntze31 K.
Serne 32 H. F. Kooien33 J. L.
Zvvax-ts; 34 A. P. Schellings; 35. H.
W. Veth 36 J. K. Roussac 37 A. F.
van Kessel38 A. Tiggelman39. H.
B. J. Beringen; 40 A. G. van der
Linden41 F. Schaafsma42. T. C.
W. Duits 43. W. van der Weide j
14 R. F. Kemper45 M. Zuyderduin;
46. R. J. J. ter Metz47 K. van der 1
ï'oorte 48. L. Kuijper49. W. Ligt-
hart50. W. Stevenhagen 51. Q. de
Wit; 52 H. Houweling; 53. G. van
der Beek 54. F. Beun 55 S. Veen-
stra 56. W. F. van der Kroft57. H.
.1Prenen58. C. Ursem59 D. Zeij-
lemaker.
Binnenland
ALGEM. VERGADERING VAN DEN
NED. PROTESTANTENBOND
TE BUSSUM.
Woensdagmorgen werd de vergade
ring heropend, en kwamen de ver
schillende voorstellen in behandeling.
Aangenomen werd o. m. een voorstel
van het hoofdbestuur om twee gif
ten. één van ƒ150 en één van ƒ1000.
te storten in de algemeene kas.
Aan de orde kwam een voorstel
van de af deeling 's-Gravenhage om
het hoofdbestuur uit te noodigen te
overwegen welke de taak is der Ver-
eeniging ten aanzien van het lager
onderwijs, vooral in verband met de
jongste onderwijswetten, en het on
derwerp op de agenda van de volgen
de algemeene vergadering te bren
gen.
Mr. J. W- de Kantor lichtte het
voorstel toe en zeide. dat thans geen
breede discussie kon plaats hebben,
die toch wenschelijk is om te over
wegen of wij niet moeten overgaan
lot het stichten van bijzondere scho
len in onzen geest, omdat ook in
onze kringen er zijn, die niet tevre
den zijn met de neutrale openbare
scholen.
De voorzitter antwoordde, dat het
hoofdbestuur geen bezwaar had om
de zaak het volgend jaar ter sprake
te brengen waarop de vergadering
het voorstel-'sGravenhage aannam.
Aangenomen werd een motie uit
drukkend den wensch. dat het hoofd
bestuur de onderhandelingen met den
uitgever zal heropenen om voor ƒ3.50
de volksuitgave van het O. T. ver
krijgbaar te stellen voor de leden
van den Bond.
In bespreking kwam verder het
punt ..Is het wenschelijk vanwege
den Bond een populair blad uit te
geven dat ingeleid werd door mr.
K. Zwaardemaker.
Na eene uitvoerige discussie deedde
de voorzitter mede, dat de heeren
Knappert en De Kanter meegaan met
het hoofdbestuur in dit voorstel
De algem. verg. spreekt uit, dat 't
wenschelijk is een populair blad als
door mr. Zwaar de maker is bedoeld,
uit te geven en kosteloos aan alle
leden toe te zenden
2o. draagt het hoofdbestuur op de
uitvoering van het plan ter hand te
nemen en de zaak te verwezenlijken,
tenzij hem blijken mocht, dat bijzon
dere bezwaren het plan al te zeer
bemoeilijken
3o. in het laatste geval daarvoor in
de volgende vergadering een gemoti
veerd rapport ter tafel te brengen
4o. machtigt het hoofdbestuur voor
de uitvoering van het plan het kapi
taal van den Bond aan te spreken.
De heer S. Bakker verzette zich ook
tegen de aanneming van dit voorstel,
zonder ruggespraak met de leden.
De voorzitter zeide, dat alleen een
commissie van urgentie moet uitma
ken of het voorsteJ urgent is en be
noemt onmiddellijk die commissie,
welke kort daarop het voorstel ur
gent verklaart.
De lieer Van Loenen Martinet dien
de als amendement in dat het hoofd
bestuur den post op de begrooting
van het volgend jaar brenge.
Nadat nog enkele sprekers het
woord hadden gevoerd, en de heer
Zwaardemaker had opgemerkt, dat
de leden in den regel wegblijven bij
afdeeiingsvergadetingen en hen raad
plegen dus iets illusiors is, trok de
heer Van Loenen Martinet zijn amen- j
dement in.
Mr. J. van Drooge bleef bij de mee-
ning, dat deze vergadering zonder de
leden het hoofdbestuur niet kan mach
tigen om het kapitaal aan te spreken,
waarna de voorzitter eerst wilde la
ten stemmen over de competentie van
de vergadering in deze, maar ein
digde met de vergadering te laten
uitspreken, dat het hoofdbestuur
vooraf die competentie zal onderzoe
ken.
Het voorstel van het hoofdbestuur
werd hierop aangenomen met 73 te
gen 28 stemmen.
Mr. J. van Drooge leidde daarna 't
punt van bespreking in
..WETTELIJKE" REGELING VAN
ZONDAGSRUST'
Spr. zeide diepe indrukken te heb
ben behouden uit zijn jeugd omtrent
den Zondag; er was in dien dag
stemming; hij zou wel wenschen. dat
de Zondag op allen zulk een indruk
maakte als op hem in het kleine ach
teraf dorpje, waar hij zijn jeugd
sleet. Wettelijke regeling van Zon
dagsviering of Zondagsheiliging
wenscht hij nietwel van Zondags
rust. staking van den arbeid. Niet
zoo. dat er dwang kwam en de per
soonlijke vrijheid werd aangetast.
Geen verplichte Zondagsrust ver
langt. hij. maar bedrijfsrust. Allen ar
beid zou hij niet willen verbieden,
indien het persoonlijke arbeid is. Dit
doet eigenlijk de tegenwoordige Zon
dagswet wel. die allen arbeid' in het
openbaar verbiedt. De Zondag zij een
dag om te rusten en om te genie
ten. begrippen die elkander moeten
dekken. Dan wordt de Maandag de
beste werkdag. Spr. wil het reizen op
Zondag vergemakkelijken ter wille
van de groote massa, die in de week
geen tijd heeft. Hierbij sluit zich aan,
dat niet verboden moet worden het
openzijn van restaurants, speeltui
nen. musea, enz. Voor velen schiet de
Zondagsrust er nu bij in. maar met
deze gevallen zal de wet altijd reke
ning moeten houden. Er zijn bedrij
ven, die niet kunnen stilstaan,
maar bovendien het zwaarste is dat
de groote massa geniete op den Zon
dag, en dan zal b v. het. spoorweg
personeel. dat dan in 't touw komt,
in de week een rustdag moeten heb-
iben. Spr. verklaart zich beslist tegen
het niet houden van den Zondag" in
bedrijven waar het kan. en noemt ge
vallen. waarhij hij ook winkelslui
ting ter sprake brengt. De wet van
1815 is het niet om Zondagsrust te
doen, en heeft belachelijke bepalin
gen. Wat den arbeid betreft, hebben
wij alleen bepalingen tegen Zondags-
arbeid van vrouwen en jeugdige per
sonen. In het buitenland is dit an
ders, waartoe spr. een en ander me
dedeelt uit de wetsbepalingen in
DuitschJand en België.
Spr. zou ins ons land geen Zon
dagswet begeeren. Sommige bepalin
gen kunnen in andere wetten worden
ondergebracht. In die andere wetten
wenscht hij beperking of verbod van
bedrijfsarbeid. In gevallen dat de
Zondag geen rustdag kan zijn. moet
er een dag in de week voor in do
plaats komen. De Zondagsrust zal
vanzelf leiden tot Zondagsheiliging.
De heer Schram zou het wensche
lijk achten, dat de Zondagswet van
1815 werd ingetrokken omdat zij een
dood ding is.
Er zijn pogingen aangewend om
een betere Zondagswet te krijgen tot
nog toe te vergeefs. Spr. meent dat
bij een nieuwe Zondagswet dient ge
let niet alleen op bedrijfs- 'maar ook
op oeconomische rust. In betrekking
tol post en telegraaf is door den
drang van heit volksgeweten al heel
wat verkregen.
Met den inleider is spr. het niet
eens, dat de gedegenheid tot genieten
op Zondag gemakkelijk moet worden
gemaakt of worden uitgebreid. Hij
gelooft, dat wij van de vakvereeni-
gingen in zake Zondagsrust meer
hebben te verwachten dan van den
wetgever. Die vakvereenigingen moe
ten in dien strijd worden gesteund,
en de meergegoeden kunnen voor
Zondagsrust veel doen door hunne
feesten en andere dingen niet op Zon
dag te zetten en anderen niet voor
hen te laten arbeiden.
Nadat nog enkele andere heeren
over dit punt hun oordeel hadden ge
zegd. antwoordde de inleider. dat
bedrijfsrust en oeconomische rust, 't
onderscheid door den heer Schram
gemaakt voor hem niet bestaat po=t
en telegraaf zijn voor hem ook be
drijven.
Het woord pret acht spr. ongeschikt;
de heer Van Wijk had 't woord .ge
not" moeten gebruiken. De inleider
zou ook wenschen sluiting van al
lerlei winkels on Zondag. Ten slotte
zeide spr.. dat hij ook de Zondags
rust wel tot den Zaterdngmiddagzou
willen zien uitgebreid
Bij de bepaling van de plaats waar
het volgende jaar de algemeene ver
gadering zal worden gehouden komt
een aanbieding in van Bolsward,
Zwolle. Groningen. Bij meerderheid
van stemmen werd Groningen geko
zen.
De uitslag van de gehouden stem
ming was dat tot algemeene secreta
ris is gekozen dr. J. M. J. Hoog te
Nijmegen, en tot lid van het hoofd
bestuur mr. J. W. de Kanter te Sche-
veningen. In aansluiting aan die me
dedeeling wijdde de voorzitter woor
den van warmen dank aan de aftre
dende heeren dr. C. J. Niemeijer en
mr. K. Zwaardemaker.
Daarna werd de vergadering sa-
sloten.
Des avonds had in ..Concordia"
een feest vergadering plaats, waarin
de eere-voorzitter, de oud-minister
van Oorlog A. L. W. Leijffardt en
enkele buitenlandsche afgevaardigden
het woord voerden.
De heer P. H. Hugenholtz hield een
rede over .Drie groote Protestanten"
(Kalvijn. Rouseau en Vimet) en een
mannenkoor z.orgde voor de noodtge
afwisseling.
GESCHORST.
De houder van het hulpkantoor der
posterijen te Makkinga is geschorst.
Men spreekt van wanordelijkheden
in de administratie.
Rechtszaken
RAAD VAN TUCHT.
De Raad van Tucht voor de Koop
vaardij te Amsterdam behandelde
Dinsdagavond de zaak tegen kapi
tein A. E. F. Benz, gezagvoerder van
;i'H Nederlandsohe stoomschip ,,Zaan-
siroorn", der Hollandsche Stoomboot
maatschappij, dat in den nacht van
13 op 14 Juli. bij Gooie. in aanvaring
kwam met het Engelsche stoomschip
.,Dee". van Liverpool.
De /aanstroom" was, blijkens het
journaal, in den namiddag van 11
Juli van Amsterdam in volkomen
zeewaandagen toestand vertrokken
met bestemming naar Goole. Den
volgenden dag ankerde men op de
reede van Huil, dwars voor den in
gang. Den 13en kreeg het schip den
loods voor Goole aan boord en werd
*- nachts het anker gelicht. Vooruit
Fl4*»al85eteis.
EEN VAN MIJN ZOONS
Door
ANNA KATHERLNE GREEN.
53)
Intusschen drong mijn vader er op
tan, dat zij tegenover hem aan tafel
ou zitten en zich gedragen als de
rouw des huizes. Juist omdat hij
ooft vrees had voor gebabbel en zoo
rotsch was op zijn eigen maatschap-
telijke positie en die van zijn zoons,
lield hij haar voortdurend in 't oog
n nam haar mee naar bals en par
ijen. denkende, dat zijn prestige
iaar in de oogen van zijn vrienden
ou verheffen. En dat gebeurde
naar met tegenzin. Bewonderd voor
vat zij niet. was, werd zij versmaad
'oor wat zij was.
Toch had ik nog hoop. heel veel
loop op beter tijden, als zij- eerst
naar aan het nieuwe leven gewend
was en haar goede opwellingen tijd
tadden gekregen zich te ontplooien,
ffaar het mocht niet zijn. Zij ging
ichteruit inplaats van vooruit ver-
icbeen eens in 't publiek zooals zij
róór dien tijd alleen in haar eigen
kamer zich vertoond had en mijn va
der, die haar vergezelde, trok het zich
zoo lievig aan, dat hij nooit meer met
haar in 't publiek durfde verschijnen.
Toen wij later een dochtertje. Clai
re. kregen hoopte ik. dat zij grooten
invloed op den aard van haar moe
der zou hebben, maar ook dat viel te
gen en toen zij nog heel klein was,
gebeurde het onvermijdelijke mijn
vrouw liep van ons weg.
Een kort briefje achtergelaten op
de piano in onze kleine kamer op de
tweede verdieping, vertelde mij, dat
zij geprobeerd had gelukkig te zijn
in een afhankelijk bestaan, maar het
ging niet zij smeekte mij niet naar
haar te zoeken, want zij hunkerde
naar de open lucht en vrijheid.
Maar ik dacht alleen aan de geva
ren. waaraan zij blootgesteld was nu
ik haar niet meer kon beschermen
en niemand deelgenoot makende van
den ramp, die mij getroffen had, ging
ik haastig op reis en zocht haar over,
aJ, waar ik maar eenigszins kon ver
moeden haar te zullen vinden. Het
was een waanzinnig zoeken, en ein
digde daarmee, dat ik haar vond tien
dagen na haar verdwijnen, in een
eenvoudig maar net pension. Haar
geld was op> en zij lag dien zwa-
ren slaap die niet zoo'n verheffewden
invloed op de schoonheid heeft als
dien, waarin zij nu ligt.
Sommige mannen zouden door het
onverkwikkelijk schouwspel hun lief
de hebben voelen verminderen en
eindelijk geheel verloren hebben.
maar terwijl zij daar stil ternederlag
en ik in een toestand van ellende
voor haa.r stond, zwoer ik, dat water
ook zou gebeuren, ik haar trouw zou
blijven en door mijn onuitputtelijk
geduld doen zou, wat ik kon om haar
staande te houden op den rand van
den afgrond, waarin zij dreigde te
verongelukken.
Maar ik werd op de proef gesteld
op een wijze, zooals ik niet had kun
nen voorzien. Zij was blij mij te
zien. toen zij wakker werd en stem
de dadelijk er in toe naar huis en
kind terug te keeren. Maar na twee
maanden was zij weer weg en dit
maal vond ik haar niet zoo gemakke
lijk. Toen ik haar eindelijk vond, wa9
zij in zóó hopeloozen toestand van
geestelijken en zedelijken achteruit
gang, dat ik haar meenam naar een
sanatorium, waar ik reden had te
verwachten, dat geheimhouding in
acht genomen zou worden. Want
mijn trots was mij nog altijd een
kwelling, en een openlijke breuk met
mijn vader vreesde ik te zeer. dan
dat ik zou durven wagen, hem op
de hoogte te brengen van alle buiten
sporigheden zijner schoondochter.
Haai* ontvluchten, hoe ernstig ge
meend het ook was, trok hij zich
weinig aan. Want ik was zoo spoe
dig na haar vertrokken, dat men
meendewij waren tezamen van
huis gegaan om een haastige reis te
maken of om toe te geven aan een
opwelling. Hij meende, dat wij uit de
stad waren terwijl ik bezig was de
heele stad rond naar haar te zoeken.
Maar na een week in het sanato
rium doorgebracht te hebben, bemerk
te ik aan de blikken, die ik hier en
daar ontmoette, dat mijn geheim ont
dekt was en dus was ik eenigszins
voorbereid toen de deur van mijn
kamer openging om de strenge ge
stalte van mijn vader binnen te
laten.
Toen betreurde ik 't, dat ik de ge
legenheid voorbij had laten gaan een
eigen werkkring te zoeken, inplaats
van zooals nu afhankelijk te zijn van
zijn goedheid. Had ik toen een eigen
tehuis gehad dan zou ik meer recht
van spreken gehad hebben en dan
zou ik hem getoond hebben, dat hij
zich niet in de zaken van mij en
mijn vrouw behoorde te mengen,
waarvoor hij zeker respect gehad zou
hebben. Maar ik was aan handen en
voeten gebonden door hetgeen ik hem
schuldig was, en hem waarschijnlijk
schuldig zou zijn mijn geheele leven
lang. Ik was geen meester over mijn
eigen leven hoe kon ik 't dan wil
len zijn over dat van een ander
Mijn vader wieais meest beminde
zoon ik nooit geweest ben. zou n;et
weten wat. er in mijn hart omging
maar hij had toch cenig idéé van wat
hij in de aangrenzende kamer zou
kunnen vinden en een bl'k daar
heen werpend, vroeg hij op kouden
toon
Is zij Mrs. Gillespie (hii
noemde haar nooit bij dien naam)
wakker
Geen vraag kon mij pijnlijker heb
ben aangedaan. Het was geen uur
om te slapen en hij had er dus een
bedoeling mee. Maar ik onderdrukte
alle teekenen van wanhoop, en haar
bij den naam roepend, verzocht ik
haar te komen om vader te begroe
ten waarna ik ademloos stond te
wachten op haar verschijnen, over
tuigd dat het een glimlachend op
treden zou zijn, of misschien ik
durfde verder niet denken wat. Men
kon nooit weten, wat van haar te
moeten verwachten.
7.ij verscheen niet dadelijk.
Ga ritten vader, vroeg ik. Ziï
zal bezig zijn zich le kleedên.
En dat was zoo. Nog jong en nog
mooi op haar manier zooals geen an
dere vrouw, kwam zij in een vernik
kel ijken dans naar ons toe, een slui
er fladderde van haar hals en zij
droeg een krans wilde wingerdblaren
op het hoofd.
Ik snelde toe om haar te weerhou
den, maar het was ie laat. Zij wil
de dansen en zij deed hot terwijl
mijn vader, die haar nooit in dezen
opgewonden toestand gezien had, mij
op zijde trok en haar dansen aan
zag met hardvochtige oogen terwijl
zij zwevend ronddraaide, hetgeen be
schouwd kon worden als een schitte
rende uiting van zuiver vroolijkheid,
als zij niet. mijn vrouw geweest was
en de man aan mijn zijde even koud
tegenover haar bekoorlijkheden als
het zweet, dat mij op *t voorhoofd
parelde.
Toen ik 't niet langer kon verdra
gen, sloeg ik mijn armen om haar
heen en hield zij hijgend en ver
schrikt op als een vogel, die midden
in zijn vlucht gevangen wordt.
Zing. fluisterde ik haar toe
zing dat lied van Oenone.
Ik dacht, dat het tragische van dit
lied haar dansen zou doen vergeten.
En gedeeltelijk deed het dat ook.
Mijn vader had nooit te voren zoo'n
eenvoudig lied zoo dramatisch hoe
ren zingen, en ik zag. dat hij onder
den indruk geraakte. Maar dat gaf
mij niet veel hoop. Hij had te weinig
op met puhlieke voorstellingen van
dien aard door vrouwen uitgevoerd,
om lang getroffen te zijn door ge
zang. dat. niet binnenskamers ge
hoord werd en toen- de eerste op-
gewondenheid voorbij was. begon zij
te verslappen onder de hevige reactie
dje onvermijdelijk op deze buien
moest volgen, ik trok haar mee naar
de andere kamer en sloot de deur.
Toen kwam ik terug en keek hem In
't gelaat
(Wordt vewoigdA
