Kwartjes-Advertentiën
één Kwartje????
m Haarlem's Dagblad
BureauGr. Houtstraat 55.
gehuldigd i>. Van aanduiding van de I
oorzaak der verbintenis vindt men in j
het pamflet geen spoor.
Om den last. de kosten en de chan
tage waarmede hier gedreigd wordt te
vermijden, was mijn cliënt geneigd
het bedrag te betalen. Ik heb hem dit
ten stelligste ontraden en in het be
lang der openbare moraliteit waag ik
het door middel van uw blad hetzelf
de advies te geven aan het publiek.
Vooral iiet slot der circulaire, dat,
ingeval men niet antwoordt, men ge
acht zal worden de schuld te erken
nen en tot de infameerende publica
tie van zijn naam de toestemming te
diebben gegeven, is perfide. Het kan
niet met genoeg nadruk gezegd wor
den dat het spreekwoord „wie zwijgt
stemt toe" in gevallen als deze door
den kantonrechter of de Rechtbank
nooit als rechtsmaxime kan of zal
worden aanvaard.
Over de positieve maatregelen wel
ke onze wetgeving kan bieden om
praktijken als hier genoemd te kee
ren. wil ik. om begrijpelijke redenen,
voorloopig liever zwijgen. De nega
tieve maatregel die het publiek ten
dienste staat is volledige negatie
Leger en Vloot
KAPITEIN CARDINAAL.
Men meldt uit Den Haag
Er is sprake van de terugroeping
van kapitein ter zee Car din aal. com
mandant van de ..Kortenaer", gesta
tioneerd in Suriname., uit W'e&t-Indie.
met het oog op zijne eventueele be
stemming tot chef van den marine
staf aan het departement van ma
rine.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 30 Cents per regel.
OP ONDERZOEK.
Eenige inwoners van Haarlem kun
nen U zeggen waar liet te vinden is.
Indien gij lijdt aan de een of andere
jeuking der huid, aa.n prikkelende
huiduitslag of droge aambeien, dan
zoekt gij natuurlijk naar verlichting.
Een aantal inwoners van deze stad
hebben een geneesmiddel gevonden
om huidziekten van ouden datum te
genezen. Zij spreken erover. Lees dit:
0 Mejuffrouw de Wed. v. d. Rent,
wonende Nieuwe Kruisstraat 2 te
Haarlem deelt ons mede Het is thans
wel tien jaren dat ik voortdurend
gel oden heb aan uitslag op de armen
en handen. Veel haid ik hierdoor te
Jijden want niet alleen was hot zeer
pijnlijk, doch ook de jeuking was
onuitstaanbaar en bezorgde mij me
mgen sLapeloozen nacht. Verschillen
de keeren was ik hiervoor onder be
handeling geweest, doch 'het resul
taat was immer bedroevend en ik was
zeer mismoedig en wanhopig. U zult
dus mijn blijdschap kunnen begrij
pen toen ik na gedurende vier
dagen Foster's Zalf te hebben toege
past, \olkomen genezen was van mijn
verouderde kwaal. U zult mij een ge
noegen .doen wanneer U aan het bo
venstaande publiciteit wilt geven,
want vele mensehen kunnen hierdoor
geholpen worden.
Verzeker U dat het de échte FOS
TER'S ZALF is. die men U aanbiedt,
dezelfde die mejuffrouw v. d. Bent
gehad heeft. Ze is te Haarlem ver
krijgbaar bij de heeren J. VAN GU-
LIK. Zijlstraat 98: K. VAN EDEN,
Spaarne 38 en J. J. GöPPINGER,
Groote Houtstraat 147a, tegen f 1.75
per doos of 10.per zes doozen.
Franco toezending na ontvangst van
postwissel.
Uit de Arbeiderswereld
STAKING.
tit Den Haag meidt men, dat al
daar opnieuw een staking is uitge
broken onder de werklieden bij den
bouw van het nieuwe gymnasium
aan de Laan van Meerdervoort.
Na Donderdagavond in "t Geheel-Ont
houderskoffiehuis te hebben verga
derd, hebben Vrijdagochtend ongeveer
30 opperlieden en metselaars het werk
gestaakt.
Zij eischen loonsverhooging. De
metselaars willen het uurloon van 27
op 30 ets. de opperlieden van 22 op
25 ets. gebracht zien.
De patroons wilden in deze eischen
niet treden.
Vlug verborg zij den brief en grootte
de mannen kalm. alsof er niet- was
gebeurd. Zij had nog juist don tijd ge
had om zich de oogen af te drogen.
Zij lachten alle vier zeer vergenoegd
want zij brachten een mooi konijntje
mee, dat ze ongetwijfeld hier of daar
hadden weggenomen. Daarna beproef
den zij in gebarentaal en met enkele
Fransche woorden oude vrouw dui
delijk te maken, dat ze nu eens lek
ker zouden smullen.
Dadelijk ging zij nu aan liet werk.
om het eten klaar te maken. Maar
toen ze het konijntje zou slachten, be
zat ze toch niet den moed daartoe, of
schoon het zeker niet de eerste maal
zou wezen, dat ze zoo iets deed. Eon
soldaat sloeg het dier met don vuist
achter het oor en doodde het op die
manier. Daarna trokken zij het vel er
af. Maar toen de oude vrouw het
bloed zag. dat haar zoo lauw over
de handen stroomde, beefde zij van
heft hoofd tot de voeten.
Zij zag steeds nog haar grooten jon
gen voor zich, hoe hij door de granaat
in stukken werd gescheurd en noe ook
zijn bloed vloeide, zooals thans vani
het dier.
Zij ging met de Pruisen aan tafel
zitten, maar het was haar niet moge
lijk. ook maar één stukje te eten. De
anderen alen gretig van het zeldzame
gebraad en sloegen daarbij geen acht
op de oude vrouw
Deze echter keek haar gasten zwij
gend van ter zijde aan. en in haar
hart. kwam een hoos plan op. maar
Gemengd Nieuws
HET VERGAAN VAX L>E „HILDA
Grintner, de eenig overlevende dei-
bemanning van het stoomschip Hilda,
doet liet volgende verhaal, waaruit
duidelijk blijkt, dat al het mogelijke
in het werk gesteld werd, om de op
varenden te redden, maar dat bijzon
dere omstandigheden en zware stort
zeeën dit verhinderden. Wij laten
Grintner aan het woord.
Zaterdagmiddag om 6 uur stond ik
op uitkijk. Wij zetten koers naar de
Jardin-Passage, ongeveer een halve
mijl afstand, toen een sneeuwstorm
kwam opzetten, waardoor alle vuren
onzichtbaar werden. Onmiddellijk
werd de vaart verminderd en toen
het schip in een andere koers gelegd
was, kregen wij Jardin in zicht. Om
8.30 ging ik te kooi en hoorde niets
meer voor liet sclüp stootte. Iedereen
begaf zich onmiddellijk naar zijn post
bij de booten, ofschoon het zeer moei
lijk was, langs dek te gaan.
Toen ik voorbij het voorluik kwam,
zag ik, dat alle luiken open waren
en de mast heen en weer zwaaide. We
maakten de stuurboord-reddingboot
klaar, maar kwamen tot de ontdek
king, dat we haar niet konden vieren,
daar de rotsen te dicht langs zij wa
ren. Nu begon de gezagvoerder vuur
pijlen af te steken en de stoomfluit
werkte onophoudelijk.
Toen probeerden wij 't met de bak
boord reddingboot, maar er was geen
ruimte haar neer te laten. De kapi
tein gaf nu orders, de stuurboord-bar
kas te water te laten. Toen deze half
neergelaten was, werd zij door een
stortzee tegen den scheepswand te
pletter geslagen.
Daarop werd de eenig overgebleven
boot. stuurboord achter, gebrobeerd
om althans de vrouwen en kinderen
te redden. Op het hoofddek gekomen,
zagen wij alle passagiers aan stuur
boord. De hofmeesters en hofmeeste
ressen voorzagen allen van zwemgor
dels.
Alles ging zeer ordelijk, zelfs de
uienkooplieden stonden onder de
brug geschaard. We hadden de laat
ste boot juist uit de klampen geliciht,
toen liet schip onder onze voeten
wegzonk.
De mannen, die in de boeg van de
boot gezeten hadden, werden over het
groote, want gespoeld, en de stuur
man, terwijl hij een hoofdtouw greep,
riep mij toe, het want in te klimmen
Dit deed ik en de kok volgde ons.
We waren juist bij de „zaling", toen
we een ontzettend gekraak hoorden.
Het schip brak in tweeën en helde
sterk over, de zee sloeg over onsheen.
Op dit oogenblik was het grootwant
aan stuurboord vol .mensehen, die
zich wanhopig vastklemden, maar
helaas, de meesten werden losgerukt
en verdwenen in de kokende golven.
Het schip richtte, zich weer tot het
nog ongeveer 45 gr. overhelde, maar
nleef den gaheelen nacht geducht
slingeren.
Ik klom op tot Je toplantaarn en
bleef daar zitten. Ik riep den stuur
man ook daarheen te komen, maar
hij was maohteloos. Het bleef den ge-
heelen nacht sneeuwen, en klaarde
slechts even, voor ongeveer vijf mi
nuten, op; toen kon ik de lichten aan
den wal zien. Het was toen ongeveer
6 uur. l'lc zag dat de stuurman los
liet en riep hem toe, maar kreeg geen
antwoord. Even later zag ik een
loods of vissdher passeeren, maar te
ver af om mij te kunnen hooren.
Eindelijk zagen wij een stoomschip,
dat ik als de ..Ada" herkende. Zoo-
dra. zij dichtbij genoeg was, stond ik
op en wuifde met mijn pet. Men ant
woordde van de brug en liet een red
dingsboot te water. Het reddingswerk
was zeer moeilijk, want wij waren
bijna uitgeput. Een man had den ge
voelen nacht over de reeling van den
bak gehangen en werd door een loods
boot opgepikt. Aan wal gekomen,
werden wij naar het hospitaal ge
bracht. Ik hoonde geen orders geven,
terwijl ik te kooi wasen ik kan
niet zeggen, hoe het sohip op de rot
sen kwam."
Tot zoover Grintners verhaal.
Over hetgeen er plaats greep vóór
de ..Hilda op de rotsen liep. kon,
gelijk reeds uit zijn verklaring blijkt,
Grintner niets mededeelen.
Deskundigen zijn tot de conclusie
gekomen, dat kapitein Gregory min
stens eenige uren rondgekruist heeft.
haar gezicht bleef onbewogen en niet
liet geringste was aan haar te henier-
ken.
Plotseling zei ze
Nu wonen wij reeds bijna een
maand bij elkander, en ik weet uog
niet eens. hoe jullie eigenlijk lieeten
Met moeite begrepen zij. wat de
oude toch wilde, on zij noemden haar
daarna hunne namen. Maar daarmee
was ze nog niet tevreden. Zij moesten
de namen en de adressen hunner fa
milie. op eon groot, stuk papier schrij
ven vervolgens zette zij haar bril op
en bekeek de vreemde lettert eekens.
Daarop vouwde zij het papier samen
e-n legde liet bij den brief over haar
zoon in haar tasch.
Toon liet eten gedaan was. zei ze tot
de mannen
Nu zal ik eens voor jelui zorgen
En nu sledpte zij hooi naar den
zolder, waar zij sliepen. De soldaten
waren verbaasd, dat de oude zooveel
moeite voor hen deed maar toen deze
zeide, dat zij dan minder kou zouden
lijden, hielpen zij haar zelf mee en
stapelden liet hooi op tot aan het
strooien dak en maakten zoo als het
ware een kamer met vier wanden van
hooi. waarin men heerlijk kon sla-
pen.
Bij liet eten had een gezegd, dait
moeder Sauvage niet at, en zij ver
klaarde. dat zij pijen in het lijf had.
Daarom legde zij een groot vuur aan
om zich te warmen en de Pruisen
klauterden onderiusschen, evenalsel-
ken avond, de ladder op naar den zol-
"om in de sneeuwjacht het vuur van
Jardin te verkennen.
Ten laatste moet hij een poging ge
waagd hebben om binnen te komen,
daar het getij verliep en hij anders
den geiieelen nacht had moeten bui
len blijven.
Toen de boot eenmaal vast zat, was
geen menscheiijke hulp meer in staat
haar te redden.
DE AANSLAG OP
KONING ALFONSO.
I Maandag zal te Parijs beginnen het
proces tegen de anarchisten, be
schuldigd van medeplichtigheid aan
den aanslag op koning Alfonso. Er
zijn niet minder dan 70 getuigen go-
dagvaard. Als getuigen a charge zul
len o. a. optreden generaal Dubois
en de officieren van het escorte van
den koning, als geiuigen a décharge
ren aantal Fransche en Spaansche
socialistische afgevaardigden en
schrijvers.
Engelschman Wills, tussch.-n den
vaii van Monastic en den Leheerder
van hel Engelscne consulaa een ivvist
ontstond, omdat de vali den lieer
Wills niel aan het consulaat wilde
overgeven, maar dezen Joor de stad
liet voeren onder sterke bedekking.
De Eugelsche consulaire agent be
vrijdde Wills met geweld en diende
een paar gendarmes, die zich wilden
verzetten, stokslagen toe. De vali
heeft zich hij Hilmi-pacha beklaagd.
De Engelsche agent heeft zijn lezuig
van het voorval aan den Britschen
gezant meegedeeld, met ite verkla
ring, dat de heer Wills vvien een
deel van het oor is afgesneden, voor
loopig niet in staat is te warden ver
hoord
I GRAAF OKOEMA OVER HET
j VREDESVERDRAG,
j Een correspondent van de Gior-
nale d'Italia" heeft een onderhoud ge
had met graaf Okoema. De Japansche
plaatsman was slecht te spreken over
liet vredesverdrag van Portsmouth.
Japan had met zijn leger in Mand-
spoerije meer kunnen uitrichten en
Kharbin en Wladiwostock in bezit
moeten nemen. Te Portsmouth hebben
eigenlijk de overwonnenen den vrede
gedicteerd aan de overwinnaars.
Maar Japan zal in elk geval toch de
superioriteit over Rusland behouden
dank zij zijn vloot. Indien ooit een
nieuwe oorlog met Rusland mocht
uitbreken, zal Japan een mill'oen sol
daten in Mandsjoerije werpen eer
Rusland daar over de helft van dai
troepenaantal beschikt. Het verboni
met Engeland had vooral deze waar
de. dat het de andere vijanden van
Japan in bedwang kon houden.
AANGEVALLEN.
Markies Ito is te Seoul aangeval-
len door een Koreaan. die hem met
'een steen wilde werpen. De steen
j miste echter het doel. maar verbrij-
i zelde de ruiten van 'het rijtuig, waar-
iu de markies was gezeten. Door de
scherven werd de Japansche staats
man liclit aan het hoofd gewond.
I Vier lieden, die men van mede-
I plichtigheid aan dezen aanslag ver-
dacht, zijn in hechtenis sen om en.
Twee er van hebben bekend.
EEN DOCTORSREIvENJNG.
Een paar jaar geleden trachtte een
dame te Parijs zich van het leven te
berooven door drie pistoolschoten,
zulks ten hu'ze van haren broeder.
Deze liet ijlings een beroemd hoel-
meester uit een der gasthuizen ontbied
den. vvien het gelukte de zwaar ge
wonde door een hersenpaai-operatio in
het leven te houden en te doen her
stellen. Toen de arts daarna den broe
der een rekening zond v an 1400 fres..
werd de betaling geweigerd opgrond
dah hij de hulp enkel uit mensehlie-
vendheid had gevraagd en dus tot be
taling niet was gehouden.
De Rechtbank heeft hem echter ver
oordeeld de zeer matig geachte vor
dering te voldoen, overwegende, dat
de gedaagde den arts had laten ko
men en nog vel een specialiteit had
uitgekozen.
JULES VERNE.
De gymnasiasten te Nantets. de ge
boorteplaats van Jules Verae, hebben
met vergunning van den minister van
openbaar onderwijs, een oproeping tot
hun kameraden gericht, om namens
„la Jeunesse frangaise reconna.issa.ii-
te", aldaar een standbeeld op te rich
ten voor den schrijver, die hun zoo
veel prettige oogen blikken heefl ver
schaft. Zij zeggen in den oproep o.a.
..Als ieder van ons slechts zooveel
stuivers offeri als hii boeken van
Jules Verne heeft gekregen en zooveel
keeren als hij ze gelezen heeft., dan
zal geen Fransch schrijver een stand
beeld als het zijne hebben."
VRIJGESPROKEN.
De krijgsraad te Chalons-sur Marne
heeft, met 3 tegen 2 stemmen den
dragondei- vrijgesproken, die bij 'i
staking te Lotigwy een Belgisch ar
beider doodstak.
WREED.
Uit Konstantinopel wordt aan de
.Köln. Ztg." gemeld, dat bij den te
rugkeer van den door een Bulgaar-
sche bende gevangen genomen
van HAARLEM'S DAGBLAD.
WAAROM ZOUDT GIJ DURE ADVERTENTIËN PLAAT
SEN, WANNEER GIJ UW DOEL BEREIKEN KUNT MET
worden dagelijks advertentiën van Vraag en Aanbod
opgenomen tegen betaling van EEN KWARTJE voor
een advertentie van hoogstens 6 regels, drie maal
achtereen TWEE KWARTJES bij vooruitbetaling.
Wie personeel zoekt of zijne diensten wenscht aan
te bieden, wie iets wil koopen of verkoopen, huren
of verhuren, kan dus voor EEN KWARTJE in
HAARLEM'S DAGBLAD terecht.
Op onze Kwartjes-Advertentiën
komen vele reflectanten en brieven.
dar.
Nauwelijks hadden zij het zolderluik
achter zich gesloten, of de oude nam
zacht de ladder weg en opende voor
zichtig de huisdeur. Daarna sleepte
zij groote hoopen stroo aan en stapel
de dat op in de keuken.
Met bloote voeten liep zij door de
sneeuw, zóó zacht, dat niemand haar
voetstappen hoorde.
Af en toe hield ze even op om te
luisteren. Zij hoorde het krachtige,
ongelijkmatige snorken der vier Prui
sische soldaten.
Toen zij meende ,dat zij nu genoeg
h>ad gedaan, wierp zij een bos stroo
op het keukenvuur. Dadelijk sloegen
de vlammen op uit het licht brand
bare materiaal, en nu wierp zij er
al meer in
Daarna ging zij de deur uit en
wachtte buiten Een paai' seconden
verliepen, toen werd het kleine huisje
inwendig ineens verlicht
Dadelijk daarop was de geheele
ruimte één vuurmassa. De hut leek
een reusachtige lantaarn. Bloedrood
scheen zijn gloed' door de kleine ven
sters en een verblindend schijnsel viel
over de witte sneeuw.
Daar weerklonk plotseling een ont
zettende kreet uit het dak van hot.
huis. Menscheiijke stemmen verhieven
zich, huilend 011 jammerend hartver
scheurend. angstig, ontzettend klonk
hot hulpgeschreeuw door den stillen
nacht.
Terstond daarop viel het zolderluik
naar beneden, een groote vlam daal-
\lanunetje ontstaan door kortsluiting.
Het volgende oogenblik. groote vlam
men, stinkende "rook. Er ontstond een
vroeselijke paniek. Alles wou tegelijk
de deur uit, de Zahlkellner wou zijn
geld hebben, de hotelier schreeuwde
als een bezetene, maar gedaan werd
er niets. Alleen een Engelschman, die
vlak onder de kroon zijn stinkpijp zat
te rooken en de „Times' te lezen,
bloef bedaard. Toen de vonken op zijn
krantje vielen kcök hij kalm naar bo
ven. ging twee tafeltjes verder zitten,
vees den onthutsten kc'llner kalm zijn
glaasje bier en zei „put it here" '.zet
liet hier neer), en las door. Inmiddels
begon het verdienstelijk te branden
tusschen het plafond. Toen ben ik
stiekem eon achterdeurtje uitgegaan
•bij de voordeur was er geen uitko
men aan door het gedrang) en twee
straten verder naar een brandschel
gekuierd. Je liadt het gezicht van Jan
den diender, die daar bij stond, eens
moeten zien, toen ik op m'n dooie ge
mak kwam aanwandelen, met m'n
paraplu'tje de ruit insloeg en den knop
uittrok. De man kreeg haast een onge
luk en brulde mij toe
..Herr, va rum roachen Sie das?"
Waarop ik gelaten antwoordde
Weil 's brennt".
„Wo denn?"
„lm Café Bauer".
Diender in galop weg. Dit is dus de
manier om valse) 1 alarm te maken,
dan ben je den man in eens kwijt. Ik
had natuurlijk op mijn horloge geke
ken (en heb daar niet minder dan ze
ven minuten en 14 seconden gestaan
eer de eerste kar verscheen. "Dat was
een automobiel-stoomspuit, die in
zulk een radelooze vaart door die
nauwe en drukke Hochstrasse reed,
dat het meer dan schandalig was.
Vlak daarop volgden een puLssante
stoom-auto-niechaiiische ladder en
terstond een autoanobM-stoomer van
den anderen kant. Toen twee twee-
paards personen-wagens. De stoomers
maakten terstond stoom, wat gauw
gin^ daar ze al wat hadden om te
rijden en slechts den druk behoefden
op te voeren.
fn circa araterhah e minuut stonden
ze beide op 89 atmosfeer. Met em
mers water, circa 30 of 40 wel, is toen
het brandje moeizaam gebluscht. «Di
den aangevezen door den uitslag vun
de trekking van de Ned. Staatslote
rij, waarop die deelnemers geen over-
vegenden invloed zouden kunnen uit
oefenen en tot liet houden en aan
leggen van uelke loterij, noch door
H. M. de Koningin, noch door B.
en van eenige gemeente toestem
ming vas verleend; 2e. ten tijde bo
ven aangegeven aan (volgen de na
men van eenige getuigen), althans
aan ieder vair die verschillende per
sonen. een aandeel in bovenbedoelde
loterij heeft afgeleverd.
EEN ONVERBETERLIJKE.
Voor de rechtbank te Leeuwarden
heeft terecht gestaan een gebrekkig
76-jarig oud mannetje, Jan S. ge
naamd en wever van beroep. Kruk
kend op een stokje wordt hij binnen
geleid hij is eerst kort geleden uit
Veenhuizen ontslagen en staat nu
weder terecht voor bedelarij. Niet min
der dan 32 malen is hij in zijn leven
veroordeeld.
Overeenkomstig den eiscli heeft de
rechtbank hem veroordeeld tot 3 da
gen hechtenis en opzending voorden
tijd van 3 jaren naar een Rijkswerk
inrichting, vaar hij al
jaar beeft doorgebracht.
7.00 menig
BEN KLEPTOMAAN
De bijna 64-jarige schilder Hendrik
Eppinga, zonder vaste woonplaats,
thans gedetineerd, stond Donderdag
voor de zooveelste maal voor de
Rechtbank te Amsterdam terecht,
wegens diefstal van twee... bijbels uit
de catechisatiekamer der Doopsgezin
de Gemeente aan den Singel aldaar,
gepleegd op 25 October j.l.
Voorgelezen werd een stuk. waaruit
bleek, dat beklaagde 17 October 1904
door de Haagsche Rechtbank wegens
diefstal was veroordeeld tot 6 maan
den gevangenisstraf.
Voorzitter mr. Meinesz „Wat had
je toen weggenomen?"
Beklaagde „Ik weet het. niet meer"
VAN EEN BRAND EN EEN
ENGELSCHMAN.
Een Rotterdammer, oud-braiiiclniees-
ter. de heer J. L. sedert eenigien tijd
in het buitenland verblijf houdend,
was dezer dagen te Keulen, toen hij
daar een scène beleefde, die hij vol
gender wijze mededeelt
Ik zit daar 's avonds om half zeven
gemoedelijk in café Bauer, een van
de mooiste c.afé'.s, gelegen aan de
drukke Hochstrasse en lees gemoede
reerd mijn krantje. Plotseling hoor ik
een gilletje en zie een dame angstig
naar hét plafond kijken. Daar hing
een groote kroon voor gas- en dlec-
trisch licht en daarboven was in liet
plafond een rooster 'aangebracht. E11
binnen in dat rooster zag je een klein
Voorzitter: „27 October 1903 ben je
gasleiding was door gebrand en had te Amsterdam ook tot 6 maanden ver
moeten worden afgedraaid benedenoordeeld. Wat had je toen weggeno-
was alles donker en dreef van hetr men
water, maar de Engelschman had een I Beklaagde „Ik kan het niet zeg-
kaaa-s laten aanrukken en zat met z'n 2ftll
beenen op een stoet te lezen,hij kaar
licht, zonder wat om hem heen ge-
beurde, met een blik te verwaardigen. I
Het was werkelijk imposant I
EEN .MOEDER EN TWEE
KINDEREN VERBRAND,
Te Rocherange, bij Aarlen, gebeur
de een vreeselijk ongeluk.
De vrouw van den landbouwer Rou-
richt had de lamp aangestoken en op
de tafel gezet, waaraan twee kinderen
gezeten waren, die met de kat speel- hectogram "uit een winkel op een dei-
den. dwarss tegen van den Nieuwendijk?"
Onder hel? spelen stiejt het dier de Bekl. „Ik herinner mij er nieta
lamp om en men raadt de gevolgen, van."
Brandende petroleum stroomde over Nadat de voorzitter bekl. er opmerk
de kleertjes der kinderen en in een zaam op had gemaakt, dat hij een
oogenblik waren zij geheel door vlam- vorige maal ook al een dergelijke hou-
Voorz. „3 October 1902 ben je ook
veroordeeld wegens diefstal tot 3
maanden. Wat 'had je toen wegge
nomen
Bekl. ,,lk weet het niet."
Voorz. „6 September 1901 ben je
ook veroordeeld tot 2 maanden. Wat
had je toen weggenomen Weet je
dat ook niet?"
Beklaagde schudt van neen.
Voorz. „Was het niet een dubbel
men omringd.
De moeder, het gevaar niet ach
tende en niet bedenkend, dat zij het
ongeluk nog verergerde, greep de kin
deren vast en liep er mee naar bui
ten, waar de hevige wind de vlam
men nog aanwakkerde en daarenbo
ven hare eigen kleeren deed vlam
vatten.
Het was een vreeselijk tooneel,-
waaraan de buren poogden een ein
de te maken en de drie slachtoffers
te redden.
Zij slaagden hierin slechts gedeel
telijk, want de wonden der kinderen
zijn doodelijk. De moeder zal, zoo zij
het leven er niet bij inschiet, toch
voor haar leven gebrekkig blijven,
ding van geheugenloosheid had
genomen, vraagt hij hem „Wat is
er op 25 October voorgevallen?"
Bekl. ,,Ik weet er niets van".
Voorz. „Die boeken hebben u nooit
toebehoord?"
Bekl. „Ik kan niet lezen."
..Ut het verhoor van den koster 'Ier
Doe isgezinde Kerk blijkt, dat deze
bekl. in de gang der kerk tegen kwam.
Op de vraag wat hij hier deed, zei
D3KJ. dat hij zich vergist had en op
'Je Heerenmarkt moest zijn. Daarop
verwijdende hij zich. De koester liet
inmiddels den kerkknecht in de ca
techisatiekamer zien of er iets weg
was, en ja, een paar bijbels, een van
den predikant, was verdwenen. De
zoo zeer zijn hare handen en armen kerkknecht ging den man na en aoh-
verbrand.- terhaalde hem bij den Krijtberg op
den Singel, juist op het moment, dat
Kecntszaken hij de pastorie wilde binnengaan. Op
aandringen van den kerkknecht gaf
LOTERIJ. de jbékl. de twee bijbels terug. Hij had
De Haagsche kantonrechter eroor-
deelde Donderdag tot 100 boete,
subs. 20 dagen den heer J. G. Ha'gh-
ton, directeur der N. V. De Eerste Ne-
derlandsche Maatschappij tot Verze
kering van Ris'co in Loterijen te
V-Gravenhage, ter zake dat hij als
directeur dier Maatschappij. Ie. in
de maand October 1905, althans na
1 Juli 1905. te 's-Gravenhage in het
hoofdkantoor van die Maatschappij
in perceel Lange Vijverberg No. 2. ter
uitdeeling in voorraad heeft gehad
eenige aandeden >n een door die
Maatschappij aangelegde loterij.
ze geborgen in een bruin kussensloop.
Omdat de mogelijkheid bestond, dat
de bekl. nog meer had ontvreemd,
werd de politie met het geval in ken
nis gestdd.
Voorts bleek nog, dat beklaagde 3
April uit de gevangenis was ontsla
gen en na dien tijd zes weken aan
een villa te Scheveningen had ge
schilderd, dat hij in Den Haag in het
Lammetje woonde, dat hij toen er
geen werk meer was, naai- Haarlem
was geloopen en daar eenige naoh-
waarbij den deelnemers door haar ten op het politiebureau had vertoefd
gelegenheid werd gegeven om tegen en dat hij vervolgens naar Amster-
betaling van een premie mede te
dingen naar prijzen in geld uitge
loofd, ten behoeve van die deelne
mers, die als winners zouden wor
de als een roode tong door deepening.
In een oogenblik stak zij het strooien
dak aan en daarna loeidlo zij tot den
nachtelijken hemel op als een fakkel
in de hand van een reus.
De geheele hut stond van onder tot
boven in brand.
Binnen in de kauier hoorde men
nog het vuur loeien eu woeden de
muren barstten en krakend vielen de
zware balken neer.
Plotseling stortte met donderend ge
luid het dak in. Dikke reusachtige
rookwolken, vermengd met vonken,
stegen uit het ingestorte huis op.
Als een wit laken, dat op enkele
plekken rood gekleurd is, schitterde
het sneeuwveld, door den gloed be
schenen, in den donkeren nacht.
Toen begon 111 de verte een klok te
luiden de alarmklok van het nabij
zijnde dorp.
Hoog opgericht stond moeder Sau-
vage voor haar oude hut, die zij zelf
door brand had verwoest.
Zij had het oude geweer van haar
zoon gegrepen en hield dit nu gereed
om te schieten, met de hand aan den
trekker. Als een schildwacht, stond zij
op haar post, klaar onï elk der man
nen, die ontsnappen kon. neder te
schieten.
Toen er geen kreet, geen mensche-
lijk geluid meer kwam uit den rooken
den. vlaimmenden puinhoop, wierp zij
het geweer daarin. De hitte stak de
lading aan en met een dof gekraak
ging het schot af.
dam was geloopen.
Voor welken patroon hij in Den
Haag had gewerkt, kon hij niet zeg
gen. evenmin als de straat waar die
Er kwamen nu mensehen aanloo- 7
pen, dorpsbewoners zoowel als Prui- rookenden, brandenden puinhoop en
sische soldaten. Zij vonden de oude hei-nam
vrouw, die met een kalm en tevreden En dat zijn hun namen, opdat
gelaat op een boomstam zat. de familie bericht kan krijgen.
Een Pruisisch officier, die zeer goed Tot den officier, die haar aan den
Fransch sprak, vroeg naar de solda- arm vasthield, zei ze nog
ten, die bij haar in kwartier lagen. Schrijf alles aan de ouders, en
Moeder Sauvage stak den dunnen vooral dat ik. Victorie Sauvage. gebo-
ann uit en zei met een heësche stem ren Simon, hen doodde.
Daar zijn ze. De officier gaf in liet Duitsch een
i En zij wees op don puinhoop. commando. De soldaten plaatsten haar
De offioier vroeg nu verderdicht bij de puinhoopen der hut en
1 - Hoe is de brand ontstaam twaalf man namen met hun geweren
Ik heb dien zelf aangestoken, zei tegenover haar plaats. Zij wist. wat
ze kalm. haar wachtte, geen spier van haar
Dat wilde niemand echter geloo- gezicht vertrok,
ven. want allen dachten, dat de brand De officier commandeerde en een
haar zinneloos had gemaakt. salvo weerklonk.
Maar zij vertelde aan de ontzette De oude vrouw viel. Twaalf kogels
mensehen, die vol belangstelling om hadden haar doorboord. In de geb ilde
haar heen stonden, do heele geschie- vuist hiëld zij nog den nu met bloed
denis, in al haar gruwelijke bijzon- bevlekten brief,
dorheden. Niets sloeg zij over, noch de
doodstijding van haar zoon, noch de Mijn vriend Cerval vertelde verder
laatste stervenskreten dier soldaten. nog, dat de Pruisen zijn kasteel had-
Toen zij met haar vreeselijk ver- den verwoest om wraak te nemen,
haal gea-eed was, haalde zij twee pa- Ik dacht aan de ouders der vier
pieren uit den zak. Daarna zette zij flinke soldaten, die de oude feeks u;
met veel omslag haar pril op, want haar ontzettende moederliefde m Ie
hij liet licht der tetkens weer oplaai- vlammen had laten omkomen
onde vlammen kon men juist nog le- Als aandenken nam ik een zwart-
zen. gebrand steentje mee van den pimi-
Het eerste papier hief zij in de hoop.
hoogte en zeiL>N. v. N.
Dat is het bericht van Victor's
dood1
i Daarna liet zij het tweede papier j
7,ien. wierp een schuwen blik op den 1 j
