NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. 23» Jaargang. No. 6920 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. VRIJDAG 19 JANUARI 19C6 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN: PER DRIE MAANDEN: ^SÈi& SjlklS Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cis. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem 1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Réclamés 30 Cent per regel. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente) 1.30 JJfAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; Franco per post door Nederland„1.65 (f>/JVVgN 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. Afzonderlijke nummers0.0214 jf n u Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.373 a Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. B de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE 8> Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre. AGENDA Vrijdag 19 Januari. De Kroon: Par ijzer Fhono-Cinémato: Voorstelling, 8 uur. Sint-BavoHoutbewerkersgilde ,,St. Jozef' PTopaga-nda-ivergaderirag. OM ONS HEEN ccvii. NABETRACHTING VAN DEN GEMEENTERAAD. Hei jaar is voor den Haarlemschen Gemeenteraad goed begonnen. Niet alleen, omdat hij een heilwensoh kreeg van den burgemeester, waai- aan deze een gepast woord toevoegde over den dood. van den getrouwen Koper en die ctoor den heer Stolp, bij ontstentenis van den heer Sneltjes •werd beantwoord, maar ook omdat van alle 'kanten gesdhenken aan de gemeente weiden vereerd. Zoo schonk de heer de Breuk een nummer van de Haarlemsehe Courant van 1788, dat in de stedelijke verzameling ont brak, en de firma's Van Tinbergen te Haarlem en Thoolen te Heemstede een partij bloembollen, om die te planten in onze parken. Zielhier een voorbeeld, dat verdient te worden na gevolgd. Mocht er iemand zijn, dvo bij geval een monumentale fontein over beeft, dan kan hij die bij de gemeente Haarlem nuttig besteden. Nadat een paar punten waren af gevoerd van de lange lijst der aan bangig, gebleven stukken, waarin j we meteen van Mr. Bijvoet vernamen dat er een ontwerp tot wijziging der politieverordening in aantocht is (oef, wat een praatfeestliet de Raad eenparig den Renardtrein loopen. iMen kan ook zeggen, dat hij hem 't loopen belette, daar met algemeene stemmen het verzoek om een jaar- lijksch subsidie werd afgewezen. Toen kwam het onderwerp van den dag, het adres van den Bond van Nederl. Onderwijizers, afd. Haarlem, om ver plichte schoolvergaderingen in te stellen. Daar wilden, zooals men weet, B. en W. niet aan en in een memorie, die wat uitvoerigheid aangaat, de ge schriften der onderwijzers bijna naar de kroon stak, verklaarden zij waar om niet. Het mondeling debat werd geopend door den wethouder van on derwijs, Mi*. Th. de Haan Hugenholtz. Ten aailhoore van tal van Onderwij zers in de banken voor 't publiek, waarvan er enkelen aanteakeningen maakten, wees hij op den ondergrond van hun verzoek, die is „om den boel op zijn kop te zetten, ais ik het zoo zeggen mag'. Dat was ook gebleken uit het onderhoud, dat spreker met „de be eren" had. gehad. Ze hadden daarbij ruiterlijk verklaard, dat het hun ei' om te doen was, dat de meer derheid van 't personeel de directie hebben zou op school. Dat ware toch een verkeerde richting, want waai* zou het heen met het gezag van 't hoofd? „Dan zou er geen hoofd meer zijn!" riep de naam- maar niet denkbeel- dtengenoot van den wethouder. Waardeerende. wat de onderwijzers doen voor het schoolkind, zou de wet houder hunne verantwoordelijkheid willen bepalen tot hunne klasse en het beheer der gekeele school doen blijven, bij het hoofd. Anders zou men zien, hoe de boel dn de war liep. Deze rede, die op de banken van 't publiek begrijpelijkerwijs geen in- stemming vond, werd gevolgd door een andere van Mr. Thiel, van pre- cies tegenovergestelde strekking. Een toespraak, waarmee men het niet eens kon zijn, maar keurig van vorm en aangenaam om te hooren door j den natuurlijken humor, die dit Raadslid eigen is. Er op wijzende, hoe niemand meer ontkennen kan, dat geregelde samensprekingen tus- adhen de leden van 't personeel eener •choo) nuttig zijn, beriep hij zich ook Qp gymnasiaal en middelbaar on derwijs, daarbij Dr. Nieuwenhuijzen Kruseman in 't debat betrekkende, die toch, als oud-directeur van een I Hoogere Burgerschool, zeker óók wel dergelijke vergaderingen zou hebben gehouden. De heer Kruseman glim- j lachte vriendelijk, maar bleef uit de kou. In 1900, zei Mr. Thiel voortgaande, beloofden de hoofden schoolvergade ringn te zullen houden nog wel met liefde. Sedert 1903 is daarvan evenwel niet meer gekomen. Als men nu iets nuttig vindt en het todh vrij willig niet gedaan kan krijgen, wa-arom zou men het dan niet ver- pLicht stellen? En daarop begaf de spreker zich in een scherpe critiek van de argumenten, die de hoofden hadden om er niet op in te gaan. Dat de onderwijizers geen punten opgaven is een praatje. Minstens tweemaal 's jaars, in het begin en aan. 't e>nd van den cursus doet zich vanzelf een gelegenheid voor om een vergadering te houden, waarbij geen extra onder werpen behoeven te worden opgege ven. Bovendien hadden de hoofden in een samensmelting v.an program ma's, waaraan zij van 1903 tot 1905 bezig zijn geweest, een uitgezocht onderwerp voor schoolvergaderingen. Zelfs de hoofdenvereeniging, de meest conservatieve, in de onderwij- zersorganiisatie, is voor het medezeg genschap van de onderwijzers in de school. Men spreekt teilkens over 't gezag van de hoofdenwelnu, laat hen zelf op hun gezag passen, aller eerst door na te komen wat zij be loofd hebben te doen. En de repu- blikeinsche school Och, 'die zal niet komen zoolang men meisjes, die pas hun haar hebben opgestoken en jon gens met hun eerste lange broek aan, loslaat op klassen van 30, 40 a 50 leerlingen. Dit sdboone beeld van den spreker bracil® den Raad aan 't lacihen. Men vreest voor herrie, ging deze voort, er zijn te Amsterdam onaangename dingen gebeurd, die nu een fortuin tje zijn voor de hoofden. Welnu, zei api'., dn mijn oog- moet demand, die ook maar een tiende had gedaan van wat men zegt, dat de onderwijzers te Amsterdam gedaan hebben, de deur uit. Maar herhalingen daarvan zijn hier niet te vreezen, daar zijn 'de onderwijzers te Haarlem te goed voor. En toen stelde spreker voor, het houden en bijwonen van schootvel- gaderingen verplicht te stellen en B. en W. uit te noodigen, een: reglement daarvoor te ontwerpen. In gelijken geest sprak de heer Hu genholtz. Mr. Bijvoet kwam het standpunt van B. en W. versterken. Hij meende, dat de vergaderingen al leen nuttig zouden zijn, wanneer ze onverplicht werden gehouden, dat is van beide zijden vrijwillig. Als het hoofd het niet nuttig oordeelt, of de geest onder het personeel ;het niet ge- wensoht maakt, is het iets heel an ders. Dan zou zoo'n vergadering groo te wrijving geven en geen succes. ,,rk verwacht dan ook", zei^Mr. Bijvoet, „in dat geval ondermijning en ver plaatsing van 't gezag van 't hoofd der school naar de helft van de schoolvergadering, plus éen en dio eene die den doorslag geeft, zou juist kunnen zijn het meieje met pas op gestoken haar of de jongen met zijn eerste lange broek. Wat blijft erover van het gezag van 't hoofd, wanneer men hem alle verantwoordelijkheid afneemt en die overbrengt naar de schoolvergadering, van welker beslui ten hij de gehoorzame uitvoerder zal wezen Immers deed hij dat eens niet, dan zou men zien wat er ge beurde. De heer Modoo trachtte nog een middenweg te bewandelen, door voor te stellen voor*een jaar met verplich te schoolvergaderingen een proef te nemen. Toen eindelijk het voorstel van B. en W. in stemming kwam, twijfelde niemand meer aan den uit slag. Men gevoelde, dat de onderwij zers hun zin niet zouden krijgen. De vraag was alleen maai;, hoe de stem menverhouding wezen zou. Nelgen leden konden, zich met het voorstel van B. en W. niet vereeni gen, de vijf van de uiterste linker zijde de heer en Schram, Modoo, Groot, Hugenholtz en Thiel, bene vens de heer en Van de Kamp, Kleij- nenberg, Van Rossum en Spoor. Hiermee waren natuurlijk de voor stellen van de heeren Thiel en Modoo vervallen. Achter ons vertrokken de onderwij zers. Ze wisten genoeg. En nu kwam er een voorstel van brandweer. De staf van 't korps brandblussohers wou een slangenwa gen aangeschaft zien, die door een paard zou worden getrokken, om sneller bij een brand te zijn. Kosten van den wagen ƒ2400.van 't paard ƒ1500.— 's jaars. Dat laatste vonden de heeren wel wat duur en de heele zaak vrijwel overbodig. Er lag iets heel komisah in, dat terwijl de stai deze nieuwig heid aanvroeg omdat ze dde noodig vond, verschillende Raadsleden ver klaarden, idat de brandweer tegen woordig al zoo 'best en zoo verdui veld gauw, zei de heer Groot, placht te blusschen, dat zoo'n wagen heelemaal overbodig was. En is bij wel noodig, zeiden de heeren Hugen holtz en Rasdh, neem dan een auto mobiel, niet een paard, dat, behalve den wagen, ook nog vijf man zal heb ben te trekken. En toen nu de heer Van de Kamp een humoristisch ver haal g.af van de manier waarop het aanspannen in zijn werk zou gaan en betoogde, dat dit veel langer zou duren dan éen minuut, zooals B. en W. beweerden^ werd het voorstel van B. en W. afgewezen. De staf krijgt dus haar slangenpaardenwagen niet en mij dunkt, gelukkig, want het ding zag er uit als iets, waaruit zich langzamerhand gelijk de heer Stolp terecht deed opmerken een heele beroepsbrandweer met stoomspuit en al den aanhang van dien, zou kun nen gaan ontpoppen. Maar mijn ruimte is op. La-at ik er ten slotte even op wijzen, dat deneer Van Roissuan een succesje verkreeg, toen hij B. en W. wist te bewegen nog eens met den heer Springer te overleggen over het vergrooten van de 'speelplaats van (het Bolwerk en dat de heer Miezérus wel een straat van 28 M. miaken moet, maai* dan toch een vergoeding krijgt voor een ge deelte van. den gnond, dien hij moot afstaan, van ƒ4.per meter. Dezen keer was er ook een geheime vergadering aan de orde, maar deze werd. ditmaal als laatste punt op de agenda geplaatst, zoodat publiek en pers konden 'heengaan, voor welke regeling zij den burgemeester dank baar waren. I J. C. P. Buitenlandsch Overzicht Volgens berichten uit Petersburg neemt DE RUSSISCHE REGEERING alle mogelijke maatregelen om iedere ongeregeldheid op 22 Januari te voor komen, of, zoo noodig, den kop in te drukken. De stad is in secties ver deeld, staande onder het bevel van een oifficier, die artillerie, cavalerie, in fanterie en twee sotnies kozakken tot zijne beschikking heeft. Het oppercom mando voert het hoofd van het garni zoen te Petersburg. De straten, die uit de arbeiderswijken naar het cen trum van de stad leiden, zullen door artillerie worden bewaakt. Reeds thans zijn er batterijen opgesteld in parti culiere woningen in deze wijken. De bevolking ziet deze door overdreven angst aan de regeering ingegeven maatregelen met kalmte aan en is vast overtuigd, dat 22 Januari kalm zal verloopen. Door den Raad van Arbeidersverte genwoordigers te Petersburg is daar entegen de volgende verklaring be kend gemaakt. „De regeering doet haar uiterste best om het geloof te wekken, dat op 22 Januari een gewapende opstand' zal plaats hebben. Ze hoopt daardoor de bewoners van Petersburg te ver ontrusten en de onderdrukking van sociale organisaties, van de pers, be nevens taUooze andere gewelddadig heden jegens vrije Russische burgers te rechtvaardigen. Het uitvoerend -*o mi té van arbeiders-afgevaardigd en verklaart, dat het Petersburgsche pro letariaat zijn toekomstige verdedi gingsplannen nog niet in verbinding met eenigen datum, heeft vastgesteld; dat alle geruchten over een gewapen- den opstand op 22 Januari geheel en al met de waarheid in strijd zijn en slechts ten doel hebben bet volk op te hitsen en dat de jaardag van den bloedigen Zondag door de Petersburg sche arbeiders zal worden gevierd als een dag van nationalen rouw, waar op alle werk zal stilstaan." Uit andere Landen. DE PRESIDENTSVERKIEZING IN FRANKRIJK. In het oude koningsslot te Versail les, dat zoo vaak en zoo lang de heerlijkheden van het Fransche hof aanschouwde, en welks tuinen en parken nog steeds schijnen te wach ten op den terugkeer der gepoederde en gepruikte dames en heeren, kwa men Woensdag de vertegenwoordigers van het Fransche volk bijeen, om een hoofd van den Staat te benoemen. Te 1 uur werd de bijeenkomst der Nat'onale Vergadering geopend. Fallières, als president van den Se naat aangewezen om de vergadering te leiden, nam plaats op den voorzit- tersstoel. Hij werd ontvangen door driemaal herhaalde toejuichingen en bravo's van de linkerzijde en het cen trum, beantwoord door gerucht aan de rechterzijde. Fallières las daarna het decreet voor, waarbij de Nationale Vergade ring werd bijeengeroepen. Vervolgens werd onder groote bewe ging tot de stemming overgegaan, waarvan de uitslaar was, dat tot pre sident der Republiek werd gekozen met 449 stemmen DE HEER FALLIèRES, president van den Senaat, terwijl op Doumer, president der Kamer, 370 stemmen werden uitgebracht. De bekendmaking van het aantal stemmen op Fallières uitgebracht, werd met langdurige toejuichingen begroet, terwijl men bij die van Dou mer jouwde. Op verschillende andere personen werden 28 stemmen uitgebracht. De president der Vereenigde Verga dering verklaarde Fallières gekozen tot president der republiek voor zeven jaar, te rekenen van af den datum, waarop dé bevoegdheid van den tegen- woordigen president eindigt. Antoine Dubost, de vice-persicleait, hield, toen hij het proces-verbaal der stemming aan Fallières overhandig de, een toespraak, waarin hij zeide, dat het congres door hem tot presi dent te verkiezen, voldeed aan de ver langens van HET REPUBLIKE1NSCHE FRANKRIJK, dat aan zijn hoofd slechts wilde zien een eerbiedig en getrouw dienaar van wet en constitutie. Wij bieden u dus met innige voldoening onze geluk- wenscheto. aan. Daama begroette de minister-presi dent Rouvier den gekozene en wensch- te hem geluk namens de regeering. Hij zeide in Fallières te zien dén uitverkorene van de/ republikeinsche meerderheid. Fallières antwoordde en zeide, dat zijn aandoening en zijn dankbaarheid even diep en levendig waren als deze republikeinsche manifestatie sprekend was. Hij verklaarde zich zorgvuldig aan de constitutie te zullen houden en al de verplichtingen, die ze hem op legde, te zullen nakomen, daardoor de keuze van het congres rechtvaar digend, door de trouwe en verknochte dienaar te blijven van de instellingen van de republiek en van het vader land. De beproevingen van het land na gaande, die hij in gezelschap van Rouvier had doorgemaakt, sprak hij de hoop uit, dat deze omstandigheden zich niet weder zouden voordoen, maar dat, mocht dit zoo zijn, Rouvier hem terzijde zou staan. CLéMENT ARMAND FALLIèRES is thans 64 jaar oud. Hij werd gebo ren te Né Mézin. in Lot-et-Garoime, 6 November 1841. Zijn particulier en zijn openbaar le ven is van smettelooze reinheid. Hij is hdt type van een braaf man. Maar hij is niet alleen een braaf manhij is ook een bescheiden man en een knap man. Hij begon zijn loopbaan als advo caat. Nauwelijks had hij zijn diplo ma als advocaat verworven, of hij werd verkozen tot lid van de depar tementale staten van Lot-et-Garonne, en benoemd tot burgemeester van Nérac. Hij heeft deze ambten 16 jar ui uitgeoefend en toen die jaren om wa ren, zeide hij tot zijn medeleden van de departementale staten „Wij hebben nu lang genoeg oe macht in handen gehad, het wordt lijd dat we plaats maken voor de jeugd. Het volgende geslacht komt nu aan de beurt." Zijn medeleden stemden hem dit ge re ede lijk toemaar toen het op da den aankwam, was Fallières de e eni ge, die zijn bedankbrief verzond. Hij werd trouwens kort daarna schadeloos gesteld voor het offer, dat hij aan de jeugd bracht. Op 20 Februari 1876 werd hij tot Kamerlid gekozen. De ad vocaat Fallières zegt Nérac als woon plaats vaarwel en trekt, naar Parijs. In het Palais Bourbon (.rok de scherpzinnige advocaat uit Nérac wel dra de aandacht. Toen het kabinet- Ferry 23 September 1880 optrad, werd Fallières onderstaats-secretaris van van binnenlandsche zaken. Constans was toen minister van binnenland sche zaken. Constans was kort aange bonden en met ambtenaren, die hem niet aanstonden, maakte hij niet veel omslag. In dien tijd heeft Fallières zich door zijn goedmoedig schitterend optreden menig vriend voor het leven gemaakt. Het volgende jaar werd hij)voor de eerste maal minister, en dat 'was de laatste maal niet. Zeven, maal is Fal lières daarna minister geweest. Inmiddels is Fallières in de tus- schentijden, dat hij geen minister is, niet van het werkzame politieke leven uitgesloten. In 1876 tot kamerlid ge kozen voor de eerste maal, wordt hij telkens herkozen, in 1877, in 1881, in 1885, in 1889. Eindelijk, 8 Juni 1890, terwijl hij minister van justitie is. wordt hij senator. Senator is Fallières tot op den huidigen dag gebleven en sedert 3 Maart 1899 is hij onafgebro ken voorzittel* van de hooge vergade ring geweest. Als zoodanig is hij in 1899 president van het Hooggerechts hof geweest, en Woensdag president van de Vereenïe-de Vergadering. Fallières heeft met Loubet gemeen, dat hij uit het Zuiden komt, en hij is welbespraakt en mededeelzaam, zoo- als de Zuidfranscben zijn. Zijn vader was griffier van. het kantongerecht, maar zijn grootvader was boer en in de opgaande lijn treft men verder een heele rij van voorvaderen, die boeren waren. Het boerenhuis, waar zijn grootvader gewoond heeft, houdt F al- li ènös nog altijd in groote eer. Daar pleegt hij, in den familiekring, zijne vacanties door te brengen. Ook des winters placht Fallières dikwijls naar zijn geboorteland te gaan van Vrijdag tot Maandag, en dan bleef hij, als het «enigszins kon, den Maandag over. Dat kan hij in het vervolg als presi dent van de republiek niet meer doen. Om zoo te zien is Fallières het te gendeel van een dandy. Men verdenkt hom er van, dat hij zijn hoeden uit Nérac betrekt. Hij schijnt er bijzon dei* op gesteld zijn hoed droog te houden, men kan hem bijna noodt te genkomen zonder parapluie. Allen, die hem kennen, zijn over tuigd, dat Fallières ais president dei- republiek de eenvoudige, goedhartige man zal blijven, die hij altijd ge weest is. Over de plaats dei* verkiezing nog het volgende. Versailles zelf, in den regen die niet wilde ophouden, had niet het drukke en vroolijfke aspect van vroegere con gresdagen. Daarentegen waren alle couloirs en tribunes om de zittings zaal van de Assenaiblée Nationale on gelooflijk levendig. Het vertrek van den nieuwen president, die eerst 18 Februari in funoti'e treedt, had in al len eenvoud plaats. Hij Meld zijn overjas over den arm en reed in e>en open rijtuig met Rouvier en Antoine Dubost naar den specialen trein. Over al waar hij passeerde, weerklonken vivats voor de Republiek en voor den nieuwen President. Onder de stemming hadden mani festaties plaats voor en tegen Doumer, Combes en Pelietan. VERKIEZINGEN IN ENGELAND. Woensdagnacht 1 uur waren geko zen 171 liberalen, 27 arbeiderscanèE- daten, 73 unionisten en 50 nations listen. De liberalen wonnen. 87, de arbei- derscandiidaten 21, de unionisten- twee zetels. De uitslag van de verkiezing in West-Birmingham was, dat Chamber lain 7173 en de liberale candidaat Outhwaite 2094 stemmen verkreeg. ONLUSTEN IN HAMBURG. Het socialistische partijbestuur riep Dinsdagavond en Woensdagmorgen in honderdduizenden strooibiljetten de arbeiders op om des middags in tal rijke vergaderingen te protesteeren tegen het Hamburgsche Kiesrechtsont- werp, dat op dit oogenblik in de „Bürgerschaft" wordt behandeld. Dientengevolge legden Woensdag-' middag tienduizenden werklieden den arbeid neder. In de haven, op bijna alle havenwerken en in tallooze werk plaatsen en fabrieken wordt sinds 12 uur als op commando niet meer ge werkt. Alleen reeds op de scheeps timmerwerf van Blohm en Voss sta ken 2100 man. De bemanningen van de talrijke, stoombooten op de Alster stuurden, op het afgesproken signaal, een lang ge fluit, hunne booten tegelijkertijd naar de naastbij liggende aanlegplaats en verlieten daar de vaartuigen, zoodat het geheele verkeer op de Alster vol komen stil ligt. Ook vele Staatswerk lieden staken. De Bond van Hamburgsche ijzer- industrieelen sluit, naar in een be kendmaking is medegedeeld, alle sta-' kers tot den 22en Januari uit. Des avonds kwam het tusschen de politie en de stakers tot ernstige bot singen, waarbij verschillende gewon den vielen. STAATSSECRETARIS VON RICHTHOFEN. De Duitsche staatssecretaris Von Richthofen is Dinsdagnacht te kwart voor twaalven overleden. DE BELGISCHE CRISIS. In strijd met wat de bijeenkomst van de leden der rechterzijde Woens dagmorgen had doen verwachten, is de regeering er 'smiddags in geslaagd een nederlaag te vermijden bij de; behandeling van het ontwerp der Antwerpsche werken. Een op het laatste oogenblik inge diend amendement werd door het hoofd van het kabinet overgenomen. Dit amendement, dat der Regeering toestaat onteigeningen te doeiTTTioudt in principe de aanneming van een i tweede verdedigingslinie in. De Kamer nam het met 80 tegen 77 j stemmen en twee onthoudingen aan. waarmede zij zich met liet essentieel© gedeelte van het ontwerp vereenigde. Zes leden der rechterzijde, die tegen het artikel hadden gestemd, hebben Woensdagmiddag aan de stemming geen deel genomen. DE MAROKKO-CONFERENTIE. De indruk van de eerste zitting te Algeciras was uitstekend. In zijn openingsrede zeide de hertog van Almodovar, dat de mogendheden duidelijk blijk gaven van het belang, dat zij stellen in alles wat den vreda en den voorspoed van Marokko kan bevorderen. Dit hooge doel kan wellicht het best bereikt worden door de invoering van hervormingen in dat rijk, gegrond op het drievoudige beginselbehoud der souvereiniteit van den Sultan, van de de integriteit zijner Staten en de ope*n deur op handelsgebied. Het is onze taak gemeenschappelijk te beraadslagen over de meest drin gende hervormingen, die het gemak kelijkst zijn in te voeren. Het vertrou wen, dat wij allen stellen in den in vloed van beschaving, vrede en han del, stelt ons in staat te hopen, dat die maatregelen ook het meest afdoen de zullen zijn. Wanneer de reorgani satie van dé politiet roepen zal zijn doorgevoerd, wanneer de smokkelhan del in wapens zal zijn belet, wan neer de openbare bronnen- van in komsten zullen verzekerd, en de uitga ven geregeld zullen zijn, wanneer de rust zal zijn hersteld en de handels betrekkingen daardoor verbeterd zul len zijn, zullen de weldaden van den vrede den Sherif in staat stellen voor zijn rijk een toekomst van welvaart te openen, in overeemste/mimmg met aller wenscben. De wedierzijdsche eerbied voor onze belangen, en ons ernstig verlangen om die te vereemigen, moeten, naar mijn oordeel, met het beginsel van behoud der soiivereine rechten van den SuJ- tan en van de integriteit van zijn rijk, onze gedragslijn vormen. De geheel© wereld verwacht een eensgezinde op lossing, in overeenstemming met do steeds toenemende wenscben naar al gemeene solidariteit. De ..Temps" acht het waarschijnlijk en in allen gevalle wenschelijk, dat de conferentie van Algeciras een ver zoenend en allen bevredigend resul taat oplevert. Frankrijk zal zich djjor de conferentie zeker niet mee» offers laten opleggen, dan het zich reeds heeft getroost door zijne overeenkom sten met Duitschland; het zal niet dulden, dat vlak voor zijn deur eea toestand teweeg gebracht wordt, dien het onrustbarend moet achten. Mei dit voorbehoud neemt Frankrijk, be zield door een geest van verzoening, door een vasten wil en oprechtheid, aan de onderhandelingen deel. Voor Duitschland komt het naar het blad_meent, vooral aan op vrijheid van Handeldeze is ook buiten kijf. Maar bovendien is het van belang, te weten, of het aanknoopen van ver trouwelijke betrekkingen met Frank rijk voor den rijkskanselier zekere te gemoetkomingen waard is, die wij niet verlangen (zegt de Temps) van zijn persoonlijk optreden, maar voor welker totstand&orniifg" het "voldoende is, dat Duitschland der conferentie de vrije hand laat. Stadsnieuws Haarlemsehe Bachveree- niging. Het derde concert is bepaald op Dinsdag 23 dezer. Het orkest van het Concertgebouw te Amsterdam treedt er op en alg solist de heer Leopold Godowfsky, pianist uit Berlijn. Het orkest zal uitvoeren de Sym* phonie No. 2 (D gr. t.) van Bramhe, de Symphonische Variationen (fur greezes Orchester) van Nicodé, (eer ste uitvoering) en de Capriccio op een Gamelang-melodie van Schafer (eerste uitvoering). De heer Godowsky zal het concert No. 2 van Chopin en5 kleine num mers voordragen. G e v. voorwerpen. Een medaillon met portret, een por tefeuille, een broche met portretten, een lorgnet, een handschoen. eea flesch groenten, een armband, eea schoorsteenhoed. Specialiteiten voorst elling Zondagavond zal wederom in hei Brongebouw een Bpeci all teiten voor stelling plaats hebben door het ge zelschap onder directie van Jao. Schuitenvoerd er. Onder meer treedt op de gevierde karakter-komiek Louis Contran. Benoemd. De Raad van Delft benoemde tot directeur-pik^"-- der stedelijke rij school, den héér R. J. J. Hiemstra, w&cihtmeester bij het le depót huza ren te Haarlem.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1