NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 23e Jaargang. No. 6954 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 28 FEBRUARI 1906 A HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: per drie maanden: <^ö|§|jïg©^ 'MiM Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BiJ Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente)1.30 L Advertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; Franco per post door Nederland1-65 KHBv 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. GeïHusfreercf X£|sblad, voor Haarlem l 037 j? 4* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs. 31bis Faubourg Montmartre. AGENDA Woensdag 28 Februari. Weten en WerkenRéin-leveh Bewe ging Voordracht-Lodewijk van Mierop, 8 uur. De Kroon Christ. Zangver. „God is mijn Lied" Uitvoering 8 uur. Statenzaal Vergadering van den Ge-, meenteraad, 1£ uur. Zand voortVergadering van den Ge meenteraad. OM ONS HEEN ccxli. DE STERFDAG VAN JAN NIEUWEN- HUIJZEN. Vandaag is te Monnikendam op aanstichting van de Maatsch. tot Nut van "t Algemeen herdacht, hoe vóór honderd jaar, haar stichter, Jan Nieu wenhuijzen, overleed. Het klinkt vreemd om daarbij van een eeuw feest te spreken, maar dat doet de Maatschappij toch omdat zij aan het denkbeeld van Nieuwenhuijzens dood tevens vastkoppelt de vreugde over het bestaan der Maatschappij. Jan Nieuwenhuijzen was predikant bij de Doopsgezinde Gemeente te Edam. Hij was wat men in wonder lijk Hollandsoh een ethiseh-intellec- tueel man pleegt te noemen, wat ik vrij zou willen vertalen alduseen man, die de aJgemeene verstandelijke ontwikkeling verhoogen wil. Frans Netscher komt in zijn karakterschets van den tegenwoordigen algemeenen Secretaris van ixet Nut, den heer J. Bruin wol d Riedel, tot de slotsom dat de Maatschappij eigenlijk uit de Fransche Revolutie ontsproten is. Niet rechtstreeks evenwel en aller minst in politieken zin, want met politiek heeft zich het Nut nooit in gelaten, maar indirect. De gebeurte nissen dn Frankrijk hadden de aan- nacht gevestigd ook buiten dat land, op de nooden en behoeften van wat toen heette de derde stand. Jan Nieuwenhuijzen nu wilde dezen der den stand tot grooter ontwikkeling brengen. In zijn verhandeling over de voortreffelijkheid der wijsheid zegt hij o.a. „Om dit voor ons vaderland zoo heilzaam doel te bereiken, dacht mij niets 'nuttigere te wezen, dan een Maatschappij van zulke braave en waare menschenvri enden op te richten, die door hun arbeid en eene jaarlijksche toelage van een kleine som, mijne pogingen helpen schra gen." Met medewerking van een Edaxn- schen vriendenkring werd nu een circulaire opgesteld. De toon klinkt in onze ooren wat aartsvaderlijk, maar de bedoeling is daarom zeker niet minder goed. „Elk weldenkend Nederlander", zoo begon de circulaire, „die een wezen- Dijk belang in den bloei en welstand van zijn vaderland stelt: die overweegt wat een memsch, een christen aan zijne natuurgenooten aan zijne mede christenen verschuldigd is, moet een feeder medelijden over den staat des gemeenen mans lin ons vaderland ge voelen. Onkunde in verscheiden nut tige wetenschappen heeft onder voe len onzer handwerkende landgenoo- ten plaats. Velen van hen zullen mogelijk niet in staat zijn, <tm de eenvoudigste bewijzen voor de aan wezigheid van God en de waarheid van den christelijke® godsdienst voor te stellen, noch hunnen pligt als mensch, als burger en als christen te beseffen, noch kennis hebben van an dere kunsten en wetenschappen, die hen tot nuttige leden der maatschap pij, tot braave opvoeders en veraor- gers hunner -kinderen en huisgenoo- ten kunnen maken. „Het zij nochtans verre van ons, te denken, dat er onder de gemeene handwerklieden onzes vaderlands geene verstandige, braave en gods-1 dienstige burgers en deugdzame christenen gevonden worden. De on- dei-vinding spreekt in dit geval te duidelijk, dan dat wij hieraan «ou den twijfelen, daar velen onder hen ten voorbeelde en ter beschaaming van -sommige rijken en vermogende® verstrekken. Het is ons niet onwaar schijnlijk voortgekomen, dat deze onkunde en daar u:t veel tijds voort vloeiende zedenloosheid onder den gemeenen man, en dus onder zeer j nuttige leden onzer maatschappij, dikwerf meer uit onvermogen, dan „Dit bewoog eenigen om met ernst een middel uit te denken, door het welk (gepaard met den zegen des Al lerhoogste®. en de ondersteuning on zer braave en edelmoedige landge- nooten) deze onkunde -en zedeloos heid of ten deele zou kunnen wegge nomen, of ten minste- verbeterd, en 1 kennis en deugd aangekweekt wor den." Om het iets eenvoudiger te zeggen de bedoeling was de verbetering van het burgerwezen en vooral van het onderwijs. Er waren, naar 't oordeel van Nieuwenhuijzen en zijn vrienden, in dien tijd maatschappijen en ge nootschappen genoeg, maar de ge schriften die ze uitgaven, waxen te geleerd, te omslachtig en te kostbaar voor de menschen, die men hier op 't oog had. Genootschap van Kunsten en We tenschappen. tot Nut van 't Algemeen te Edam, was de meer deftige dan handige naam, die de nieuwe stich ting kreeg. De eerste officieele verga dering wend gehouden in 1784, op den 16den van Slachtmaand. Die datum wordt dan ook aangenomen als het tijdstip van oprichting der Maat schappij. Haar geboortehuis is een aardig oud-Hollandsch geveltje, met ée® breed raam naast de deur, wa ar aan de lithograaf een scheefhangend zonnescherm heeft geteekend, twee smallere ramen op de eerste, twee op de tweede en een klein venster op de zolderverdieping,; Een woning, die de juistheid bewijst van den volzin in Coenraad Wertz' Levensgeschiedenis van -haar stichterSchoon niet overvloedig met tijdelijke goederen begiftigd deelde het (namelijk het echtpaar Nieuwenhuijzen) echter in die guide middelmaat, welke de rijk- domme® ontbeeflijk maakt en de vrees voor behoefte afwendt." In het huis van de Maatschappij te Edam is door het daar gevestigde departement in" 189C een gedenksteen geplaatst, waarin Jan Nieuwenhuij- zens portret en profil met de jaartal len 17241806, die zijn levensperiode aanwijzen, Martinu-s, zijn zoon,, doc tor in de medicijnen was van de Maatschappij 'de eerste secretaris. Hij was (wel een groote zeldzaam heid) iemand, die in dezelfde richting dacht als zijn vader en aan wiendus het Secretariaat veilig kon worden toevertrouwd. Boekjes over de kunst van lezen, tot verbetering der spelkunst, een nieuw A B C-boek, een verhandeling over de noodige vereischten voor -een schoolmeester, waaien de eerste po gingen, die het bestuur aanwendde om het doel der maatschappij te be reiken. Aan -steun ontbrak het haar niet. Reeds na het eerste jaar had zij 345 leden en dit aantal nam langza merhand toe, boeiwel het een uiterst moeilijke tijd werd voor een vereeni- ging. die van plan was zich buiten den politieken strijd van die dage® te houden, de worsteling tusschen patriotïsche en prinsgezinde gevoe lens, die overal doordrong, ook daar waar zij feitelijk niet te maken had. Dr. Theod. Jorissen, de bekende ge schied-schrijver, heeft in den Nuts- Almanak van 1884 uitvoerig beschre ven, hoe het der jonge Maatschappij in de eerste jaren van haar bestaan te Edam verging en hoe zij bijna door de apenliefde der burgemeesters van Edam, die ter onzaliger ure als be- schermheeren waren uitgeroepen, zou zijn gesmoord, wanneer niet eenige der belangrijkste departementen Rot terdam, Leiden, Bodegraven. Alk maar, met de hulp van Dr. Martinus Nieuwenhuijzen (diens vader was toen al geen voorzitter meer) hadden doorgedreven, dat de zetel der Maat schappij verplaatst werd naar Am sterdam, waar zij sinds dien tijd is gebleven. De school is in al die jaren hei. ter rein geweest, waarop de werkzaam heid van het Nut, dat na zijn over plaatsing al spoedig het eerste deel van zijn langen naam verloren had, zich bewoog. Van 1786 tot 1834 ver schenen er niet minder dan 45 boek delen, met 180 verhandelingen over het schoolwezen. In 1795 vroeg de Re geering reeds het gevoelen der Maat schappij over de hervorming der scholen en in 1806 kwam er een nieuwe wet op -het lager onderwijs in haar geest. Later, in 1857, beant woordde art. I van de toen nieuwe dat door de Maatschappij ontworpen was en dat o.a. verplicht stelde het onderwijs in zang. gymnastiek, ken nis der natuur en van de nuttige handwerken. Sedert een kwarteeuw ongeveer heeft liet Nut zich ook vooral gewijd aan bemoeiingen op speciaal gebied. Dat was toen Mr. A. Kerdijk secretaris werd, in 1882, ter opvolging van Mr G. M. P. van Hees, die veertig jaren achtereen het ambt had vervuld, wel wat al te lang voor een stichting, die noodzakelijk met den tijd diende mee te gaan. Kerdijk bleef niet lang in de functie, slechts vijf jaar. Sedert 1887 trekt de heer J. Bruinwold Riedel als zijn opvolger de lijn door, die hij heeft aangegeven. Het is wel zeer de vraag, of Jan Nieuwenhuijzen, die immers van een gansch anderen tijd was (wie de geschriften over hem en zijn werk doorbladert, merkt dat al spoedig op) de manier waarop zijn stichting nu arbeidt, goed zou keuren, indien hij haar nog- eens aan 't werk kon zien, maar zeker is het, dat de Maatschap pij hem door al die jaren heen niet heeft vergeten. Meermalen heeft zij hem als een navolgenswaardig toon beeld van deugd en goede bedoelin gen afgeschilderd, zelfs aan de jeugd in een schoolboek, dat in 1824 bij de weduwe A. Loosjes Pz. te Haarlem verscheen. Bij zijn dood in 18U6 bleek reeds van die belangstelling in zijn persoon, toen een medaille ter zijner nagedachtenis werd geslagen, latei- toen in de kerk te Monnikendam een graftombe weid opgericht en thans weer bij den honderdsten gedenkdag van zijn overlijden, nu te Monniken dam en Amsterdam afgevaardigden en leden der Maatschappij opnieuw van Jan Nieuwenhuijzen zullen spre ken. J. C. P- Buitenlandsch Overzicht De Petersburgsche Telegraaf-agen- tuur meldt, dat een Keizerlijk besluit de bij-eenkomst der RUSSISCHE RIJKSDOEMA op 10 Mei bepaalde. De verkiezingen zullen op bepaalde dagen worden vast gesteld. Het Russ. Telegraafagentschap kan mededeelen, da.t binnen- den bij oekase vastgestelde® termijn voor de bijeen komst van de Rijksdoema de verkie zingen in de meeste provinciën beëin digd zullen, zijn en de Doenia met meer dan 350 leden geopend zal kun nen worden. De adjuncUdirecteur van de Poeti- lof-fabrieken te Petersburg, Nazarof, is Maandag door vijf revolverschoten gedood. De moordenaar slaagde er in te ontkomen. Uit andere Landen. DE CONFERENTIE TE ALGECIRAS. Naar aanleiding van de laatste Duitscihe nota betreffende de bank- quaestie overhandigde de heer Réveil Maandag aan den heer Radowitz een nota., waarin wordt gezegd, dat naar het oordeel dier Fransche regeering, de door haar voorgestelde oplossing in geen enkel opzicht te kort dóet aan de gelijkheid op handels- en economisch gebieden dat de quaestie door de con ferentie dient te worden overwogen. De hoop, dat men ten slotte op de punten van geschil tot een oplossing zal komen, wordt- nog niet opgegeven. 1 Volgens den correspondent van den Matin", Jules Hedeiman, is de voor zitter der conferentie de hertog van Almodovar zeer optimistisch. ,,Ik geloof", zeide deze, „dat wij tot een bevredigende oplossing zullen ko men, want wij zijn te ver gegaan om thans terug te keeren.". Maar Hedeman merkt hierbij op, dat de optimisten toch de minderheid on der de te Algeciras verzamelde diplo maten uitmaken. Intusschen echter worden de pogin gen om tot een oplossing te komen, voortgezet. In ons vorig nummer werd melding gemaakt van een.nota der Marokkaan- sche gedelegeerden, waarin deze hun denkbeelden omtrent de instelling van een bank voor Marokko uiteenzetten. Volgens den correspondent van de „Standard" zouden de Marokkaansche voorstellen eigenlijk afkomstig zijn van de Dudtschers en zou dus het Ma rokkaansche plan kunnen worden be schouwd als een compromis, dat Duitschland- bereid is te aanvaarden. De Marokkanen zouden ook in het politievraagstuk een bemiddelend voorstel hébben gedaan. Het Weener „Fremdenblatt" althans ontving uit Parijs een telegram, mel dende, dat blijkens particuliere in lichtingen- uit Algeciras. de Marokka nen zullen vorrsjfgtlcn d-i léidlnu do vier mogendheden, namelijk aan Frankrijk, Oostenrijk-Honga-rijé. Span je en Italië. DE FEESTEN TE BERLIJN. De bruid van prins Eitel Fritz kwam Maandagmiddag om twee uur aan hetLehrter station aan, met den groot hertog en de groothertogin van Olden burg. Haar nieuwe liömoiiding was haar tot Rathen-ow tegemoet gereden. Aan het Lehrter-station werd de bruid feestelijk ontvangen zij begaf zich vervolgens naar het slot Bellevue waar de Keizer, de Keizerin en de kei zerlijke familie haar opwachtte. Voor het slot was een eere-compagnie op gesteld, onder bevel van Prins Eitel Fritz. De stad was prachtig versierd; langs de straten bewoog zich een-e dichte menigte. Des namiddags te vijf uur hield de bruid van Prins Eitel Fritz haar plechtigen intocht door den Branden burger Thor in de feestelijk versierde hoofdstad. Aan het hoofd1 van den stoet reden «tscadrons garde-dTagonders en garde-kurassiers. Garde-du-korps met. den kroonprins aan de spits escorteer den den bruidsstoet, die door postil lons werd voorafgegaan. Op de Pa,ri ser Platz werd de hertogin namens de stad Berlijn door den opper-burge- meester begroetde hertogin bracht voor deze hulde hartelijk dank. Onder toejuichingen der menigte, het gelui der klokke® en de saluut schoten der kanonnen naderde de stoet het paleis, waar de hertogin door de keizerlijke familie werd ont vangen. Prins Eitel Fritz commandeerde een eere-compagnie op het slotplein. Later had in het paleis de teeke- ning van het huwelijkscontract plaats. De „Gaulois" heeft den paus geïn terviewd. Deze verklaarde, dat hij aan de Fransche katholieken vragen zou, zich te vereenigen voor de verdediging van de godsdienstige belangen. Het is noodzakelijk, dat de katholieken zijn raadgevingen opvolgen. De paus ver zekerde, dat hij de verantwoordelijk heid, die op hem rust, niet van zich zal afwentelen. Stadsnieuws Orgelbespeling in de Groote of St. Bavokerk te Haarlem op Donderd-ag 1 Maart 1906, des namiddags van 2—3 uur, door den Heer W. Ezerman. Programma 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach. 2. Adagio, M. Brosig. 3. Sonate No. 4, J. Rheinbergev. a. Tempo moderato. b. Intermezzo. c. Fuga cromatica. 4. Communion Gigout. 5. Fluit Concert (2e deel). Rinck. Aanbestedingen. Het vergrooten der Chocoladefa briek Union" te Schoten, is, nage houden publieke besteding onder di rectie van den heer v. d. Ban, opge dragen aan de aannemers K. Schip horst en J. Philips, voor de som van f35383. Hedenmorgen werd voor rekening der Amerik. Petroleum Comp. on derhands aanbesteed Het bouwen van een paardenstal te Haarlem. Ingeschreven door J. Beccarf f 4180 J. P. A. Nelissen 4173 A. Martens Zn.3937 W. K. Nelissen ..3929 Zuithoff Zn3875 Schiphorst Philips 3733 Een huurd'ersqu aesf' e. Een caféhouder huurde onlangs een perceel, om daar een vergunning tot den verkoop van sterken drank in het klein uit te oefenen. Later werd dit huis volgens de Drankwet afgekeurd, als niet voldoende aan de bepalingen omtrent licht en lucht, zoodat de café houder zijn vergunning er niet langer kon uitoefenen. Hij stelde nu tegen zijn huisbaas een actie in tot schadevergoeding doch de civiele kamer der Rechtbank be sliste, dat deze eisch niet ontvankelijk was, omdat de huurder slechts recht heeft van zijn verhuurder te vorderen te gebruiken het gehuurde. Gev. Voorw. Een rijksdaalder, een beugeliasch, een gebedenboek, een zweep en een dameshorloge. Dr, Turksma. Tot. de bespreking, die Dr. Turksma Maandagavond hield met de leden van den Raad in de oude Raadszaal op 't Stadhuis, over de quaestie der pensioenen van de leeraressen en leeraren bij het M. O., werden ver slaggevers der pers niet toegelaten. Naar wij vernemen op verlangen van Dr. Turksma zelf. verder geen ïnododeelingen. FRANS ROSIER. de Men schrijft uit Haarlem „N. Ct." „Frans Rosier is te slim om zich vooreerst niet uit de voeten te hou den, alleen het toeval zal hem in han den spelen der politie. Aan de onbepaalde geruchten van een verblijf in Groningen hechtte men weinig waarde, te meer omdat tve thans vier personen kennen, die den deugniet te Haarlem hebben gezien Wij blijven bij onze meening, dat Ro sier met den meelsten spoed naar Haarlem's omstreken is getrokken, naar de streek tusschen Aerdenhout en Kolkje, waar hij elke plek kent en waar hij kon komen vóór de 'Bloemen- daalscfie politie de wegen heeft afge zet. Eerst heeft een conducteur van de electrische tram hem gezien, daarna een juffrouw in een winkel, waar hij een spoorboekje kocht, vervolgens een der ambtenaren ter gemeente-secreta rie en tear slotte een bewoner van den Aerdenhout. Het meest zegt het koopen van 'een spoorboekje, 't Staat ontwijfelbaar vast dat Frans in de bovenbedoelde streek heeft begraven de producten van vroe- geren roof, die hij nu heeft opgedol ven, om d aarmee te trachten die gren zen' over te komen. Onmogelijk i« dit niet voor hem, daar dé breede duin zoom hem beveiligt en hij geduld'ge noeg heeft om de geschiktste, gelegen heid af te wachten. Er wordt druk gesurveilleerd in de® Hout, doch we gelooven niet, dat dit iets zal geven. De agenten van politie toch zijn en kel gewapend met gummistok en sa- hel en te begrijpen is, dat de mannen, doorgaans geheel alleen zich niet wa gen in den strijd met een gevaarlijk persoon als Rosier. Een der agenten heeft daai ook gevraagd om een revol ver, doch de commissaris van politie heeft den man dit verzoek geweigerd. Opmerkelijk is de groote geheimzin nigheid, waarmede de politie te Haar lem deze zaak behandelt. Het portret, van den misdadiger wordt verborgen als een kostbaar kleinood, instee van het zoo publiek mogelijk te maken. Gelukkig dat hier en daar. uit cou ranten geknipt, een portret is opge hangen, dat doorloopend veel belang stelling trekt. De woningen van enkelen, tegen wie Rosier indertijd bedreigingen heeft geuit, worden gesurveilleerd, terwijl de omwonenden zijn gewaarschuwd, opdat ze niet al te ongerust zouden zijn bij het vernemen van eventueel gerucht. Wij gelooven niet, dat Frans zich in de stad zal wagen, maar wel, dat hij de eerste de beste hem goed schij nende gelegenheid zal waarnemen ons land te verlaten." Tot zoover het- bericht van den „N. Ct."-correspondent. Zooals men ziet. bevat het verschil lende mededeelingen, die wij reeds in de afgeloopen week in ons blad heb ben vermeld. De meening, dat Rosier zich in Haarlem's omstreken zou berinden, blijft natuurlijk geheefl voor rekening van den correspondent van ,,De Nieu we Courant". Wel dient gezegd, dat iederen dag, die na zijne ontvluchting verloopt, de mogelijkheid, dat hij in Aerdenhout aanlandt, grooter wordt. Maar evengoed is mogelijk, dat hij zich bevindt in de duinen boven Alk maar. of weldat hij bij zijn po ging tot ontvluchten is verdronken in de grachten om het Rijkskrankzinni gengesticht, waarmede wij alleen maar willen zeggen, dat niemand nog iets omtrent het verblijf van Haar- lemschen Frans weet, en alle mede- deelingen slechts berusten op losse vermoedens. Volgens een bericht uit Arnhem zou hij nu Zaterdag daar weer zijn ge zien. Een veldwachter heeft namelijk met een persoon in den trein gezeten, die vermoedelijk te Arnhem uitstapte en die, zooals de veldwachter later bi j het zien van Rosier's portret opmerk te, veel gelijkenis had met den ont vluchte. Nu iedereen hét toch zoo druk over Haarlemschen Frans heeft, herinne ren wij ons schrijft de ,.D. Ct.", een staaltje van niet onvermakelijke vrij moedigheid van Rosier tegenover zijn toegevoegden verdediger, toen hij ter zake va® inbraak op 19 Januari 1897 terecht moest- staan voor de Dorditsche rechtbank. Hij zat. preventief en schreef uit, liet Huis van bewaring aan zijn advo caat, die reeds in een onderhoud het noodige met 'hem had besproken, of deze hem nog eens wilde komen be zoeken. Rosier gaf daarbij in overwe ging om ,,in ons beider welbegrepen belang" vooraf den cipier te waarschu wen wanneer hij zou komen, want „dan was de advocatenkamer tenmin ste lekker warm." Men schrijft uit Enkhuizen aan de „Tel." nog het volgende In verband met de in de laatste da gen verspreid wordende berichte®. d.ai de uit Medemblik ontsnapte* misdadi- huizer veerbooten. naar Friesland zou hebben weten te ontkomen, en zich thans aldaar, of in de provincie Gro ningen zou ophouden, is door mij een onderzoek ingesteld, waarbij het vol gende bleek Ee® der op de veerbooten alhier dienstdoende stokers, die vroeger als oppasser aan liet krankzinnigenge sticht te Medemblik was verbonden en daardoor Rosier zeide te kenfcen, liet gerucht van zijn ontvluchting hooren - de, vervoegde zich 's avonds bij de po litie. Hij beweerde Rosier 's morgens te hebben overgebracht (boot van half tien) doch hem toen niet onmiddellijk te hebben herkend. Van achteren be schouwd zou Rosier aan boord in hem onmiddellijk den vroegere® oppasser herkend hebben. Het overige personeel der boot, dat in nadere aanraking met. don door den stoker bedoelden persoon was geweest, verklaarde aan de politie, dat die per soon volgens zijn zeggen uit de rijks werkinrichting te Hoorn was ontsla gen, wat uit in zijn bezit zijnde pa pieren werd bevestigd en volgens uit Hoorn bij de politie ontvangen be richt, juist blijkt te zijn. Hij werd den 20sten uit de rijkswerkinrichting ont slagen. De stoker echter, die als oud-oppas ser zijn meening niet voor een andere gaf, schreef, volgens zijn zeggen, zijn bevinding aan den eeneesheer-direc- fceur te Medemblik doch wat erger was, verspreidde tevens liet bericht, dat hem de eer was te beurt gevallen, Frans Rosier naar Friesland over te brengen. Eerst nadat hem een portret van. dien vluchteling was vertoond, wilde hij toegeven, dat hij mis gezien had. Door d'e politie wordt streng toege zien op alle met de veerbooten over gaande personen, welk toezicht is ver dubbeld, zoodra uit Medemblik hei draad-bericht omtrent Rosier's vlucht werd ontvangen, 't. Is zelfs reeds voor gekomen. dat. een reiziger aan liet sta tion alhier werd aangehouden, op grond van zijn gelijkenis met Rosier, die hij echter niet bleek te zijn. Men schrijft uit Vries, dato 24 Fe bruari Als een loopend vuurtje verspreidde zich het bericht dooi' ons dorp. dat de beruchte Frans Rosier, ontsnapt uit liet krankzinnigengesticht, te Gronin gen gezien en zich op weg had bege ven in de richting Vries. Telefoon en telegraaf werkten, en weldra was ge meente- en rijks-politie, marechaussee en soldaten-patrouilles, de beide laat ste uit Assen overgekomen, druk m de weer om alle hoofd- en rijwegen af te zetten om den befaamde® boef te snap pen. Zondagnacht te 2 uur wa- de vangst echter nog niet gehikt. Ook te Utrecht, is thans een dubbel ganger va® den beluchten Haarlem schen Frans opgedoken. De politiewacht buiten Tolsteeg ont ving Zondag de waarschuwing, dat de vluchteling daar en daar was gezien. Onmiddellijk trokken eeuige politie agenten op onderzoek uit en legden de hand op een persoon, die, wat pos tuur enz. betreft, inderdaad wel eelti ge gelijkenis met den gezochte ver toonde. De vergissing kwam wei-dra aam het licht. De gearresteerde was een eerbaar rondtrekkend acrobaat, wiens geweten zoo blank was als de blankste lelie. De belooning van 100 mist toch' haar uitwerking niet LU. D.") Men schrijft ons uit Heemstede Maandagavond acht uur dacht men hier in een herberg aan den Straat weg bij die R. K. kerk Frans Rosier te hebben gezien. Onmiddellijk werd vanwege den Burgemeester gewaar schuwd, waarna terstond de twee gemeenteveldwachters met den rijks veldwachter er op uittogen, doch zonder gevolg. De politie in de om- gering werd gewaarschuwd. Diefstal. In den afgeloopen nacht is een groote partij lood ontvreemd van de St. Bavokerk aan de Leidschevaart. De politie doet onderzoek. .Opstootje. Maandagavond omstreeks zeven uur werd door iemand, die zijn rijwiel on beheerd in de Doelsiraat had late® staan, de brandende lantaren van dit rijwiel vermist. Dadelijk viel zijn ver moeden op een troepje half beschon ken personen, die zijn rijwiel waren gepasseerd welk vermoeden hij me dedeelde aan een rijksveldwachter, die juist aldaar voorbijkwam. Deze vond het noodig oin de hulp der politie in te roepen, waarna door acht agenten e® een adjunct-inspec teur een vijftal van die personen ie gearresteerd en naar het politiebureau overgebracht, onder toeloop van hon derden nieuwsgierigen. Onder dit vijftal bevonden zich de bekende personen B. van A., G, ii.. .1. H. en zekere K„ die echter ontkenden aan den diefstal van den rijwielhmta- ren schuldig te zijn en die don ook bij visitatie niet op hén is gevonden. Tot n°.'W orr'.rrrcrk zijn z" 'u n "1" V au in Ue.vaiiiu steld.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1