NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. No. 6954
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 28 FEBRUARI 1906 A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: <^ö|§|jïg©^ 'MiM Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BiJ Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 L Advertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 KHBv 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
GeïHusfreercf X£|sblad, voor Haarlem l 037 j? 4* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs. 31bis Faubourg Montmartre.
AGENDA
Woensdag 28 Februari.
Weten en WerkenRéin-leveh Bewe
ging Voordracht-Lodewijk van
Mierop, 8 uur.
De Kroon Christ. Zangver. „God is
mijn Lied" Uitvoering 8 uur.
Statenzaal Vergadering van den Ge-,
meenteraad, 1£ uur.
Zand voortVergadering van den Ge
meenteraad.
OM ONS HEEN
ccxli.
DE STERFDAG VAN JAN NIEUWEN-
HUIJZEN.
Vandaag is te Monnikendam op
aanstichting van de Maatsch. tot Nut
van "t Algemeen herdacht, hoe vóór
honderd jaar, haar stichter, Jan Nieu
wenhuijzen, overleed. Het klinkt
vreemd om daarbij van een eeuw
feest te spreken, maar dat doet de
Maatschappij toch omdat zij aan het
denkbeeld van Nieuwenhuijzens dood
tevens vastkoppelt de vreugde over
het bestaan der Maatschappij.
Jan Nieuwenhuijzen was predikant
bij de Doopsgezinde Gemeente te
Edam. Hij was wat men in wonder
lijk Hollandsoh een ethiseh-intellec-
tueel man pleegt te noemen, wat ik
vrij zou willen vertalen alduseen
man, die de aJgemeene verstandelijke
ontwikkeling verhoogen wil. Frans
Netscher komt in zijn karakterschets
van den tegenwoordigen algemeenen
Secretaris van ixet Nut, den heer J.
Bruin wol d Riedel, tot de slotsom
dat de Maatschappij eigenlijk uit de
Fransche Revolutie ontsproten is.
Niet rechtstreeks evenwel en aller
minst in politieken zin, want met
politiek heeft zich het Nut nooit in
gelaten, maar indirect. De gebeurte
nissen dn Frankrijk hadden de aan-
nacht gevestigd ook buiten dat land,
op de nooden en behoeften van wat
toen heette de derde stand. Jan
Nieuwenhuijzen nu wilde dezen der
den stand tot grooter ontwikkeling
brengen. In zijn verhandeling over de
voortreffelijkheid der wijsheid zegt
hij o.a. „Om dit voor ons vaderland
zoo heilzaam doel te bereiken, dacht
mij niets 'nuttigere te wezen, dan
een Maatschappij van zulke braave
en waare menschenvri enden op te
richten, die door hun arbeid en eene
jaarlijksche toelage van een kleine
som, mijne pogingen helpen schra
gen."
Met medewerking van een Edaxn-
schen vriendenkring werd nu een
circulaire opgesteld. De toon klinkt
in onze ooren wat aartsvaderlijk,
maar de bedoeling is daarom zeker
niet minder goed.
„Elk weldenkend Nederlander", zoo
begon de circulaire, „die een wezen-
Dijk belang in den bloei en welstand
van zijn vaderland stelt: die overweegt
wat een memsch, een christen aan
zijne natuurgenooten aan zijne mede
christenen verschuldigd is, moet een
feeder medelijden over den staat des
gemeenen mans lin ons vaderland ge
voelen. Onkunde in verscheiden nut
tige wetenschappen heeft onder voe
len onzer handwerkende landgenoo-
ten plaats. Velen van hen zullen
mogelijk niet in staat zijn, <tm de
eenvoudigste bewijzen voor de aan
wezigheid van God en de waarheid
van den christelijke® godsdienst voor
te stellen, noch hunnen pligt als
mensch, als burger en als christen te
beseffen, noch kennis hebben van an
dere kunsten en wetenschappen, die
hen tot nuttige leden der maatschap
pij, tot braave opvoeders en veraor-
gers hunner -kinderen en huisgenoo-
ten kunnen maken.
„Het zij nochtans verre van ons,
te denken, dat er onder de gemeene
handwerklieden onzes vaderlands
geene verstandige, braave en gods-1
dienstige burgers en deugdzame
christenen gevonden worden. De on-
dei-vinding spreekt in dit geval te
duidelijk, dan dat wij hieraan «ou
den twijfelen, daar velen onder hen
ten voorbeelde en ter beschaaming
van -sommige rijken en vermogende®
verstrekken. Het is ons niet onwaar
schijnlijk voortgekomen, dat deze
onkunde en daar u:t veel tijds voort
vloeiende zedenloosheid onder den
gemeenen man, en dus onder zeer j
nuttige leden onzer maatschappij,
dikwerf meer uit onvermogen, dan
„Dit bewoog eenigen om met ernst
een middel uit te denken, door het
welk (gepaard met den zegen des Al
lerhoogste®. en de ondersteuning on
zer braave en edelmoedige landge-
nooten) deze onkunde -en zedeloos
heid of ten deele zou kunnen wegge
nomen, of ten minste- verbeterd, en
1 kennis en deugd aangekweekt wor
den."
Om het iets eenvoudiger te zeggen
de bedoeling was de verbetering van
het burgerwezen en vooral van het
onderwijs. Er waren, naar 't oordeel
van Nieuwenhuijzen en zijn vrienden,
in dien tijd maatschappijen en ge
nootschappen genoeg, maar de ge
schriften die ze uitgaven, waxen te
geleerd, te omslachtig en te kostbaar
voor de menschen, die men hier op
't oog had.
Genootschap van Kunsten en We
tenschappen. tot Nut van 't Algemeen
te Edam, was de meer deftige dan
handige naam, die de nieuwe stich
ting kreeg. De eerste officieele verga
dering wend gehouden in 1784, op den
16den van Slachtmaand. Die datum
wordt dan ook aangenomen als het
tijdstip van oprichting der Maat
schappij. Haar geboortehuis is een
aardig oud-Hollandsch geveltje, met
ée® breed raam naast de deur, wa ar
aan de lithograaf een scheefhangend
zonnescherm heeft geteekend, twee
smallere ramen op de eerste, twee op
de tweede en een klein venster op de
zolderverdieping,; Een woning, die de
juistheid bewijst van den volzin in
Coenraad Wertz' Levensgeschiedenis
van -haar stichterSchoon niet
overvloedig met tijdelijke goederen
begiftigd deelde het (namelijk het
echtpaar Nieuwenhuijzen) echter in
die guide middelmaat, welke de rijk-
domme® ontbeeflijk maakt en de
vrees voor behoefte afwendt."
In het huis van de Maatschappij te
Edam is door het daar gevestigde
departement in" 189C een gedenksteen
geplaatst, waarin Jan Nieuwenhuij-
zens portret en profil met de jaartal
len 17241806, die zijn levensperiode
aanwijzen, Martinu-s, zijn zoon,, doc
tor in de medicijnen was van de
Maatschappij 'de eerste secretaris.
Hij was (wel een groote zeldzaam
heid) iemand, die in dezelfde richting
dacht als zijn vader en aan wiendus
het Secretariaat veilig kon worden
toevertrouwd.
Boekjes over de kunst van lezen,
tot verbetering der spelkunst, een
nieuw A B C-boek, een verhandeling
over de noodige vereischten voor -een
schoolmeester, waaien de eerste po
gingen, die het bestuur aanwendde
om het doel der maatschappij te be
reiken. Aan -steun ontbrak het haar
niet. Reeds na het eerste jaar had zij
345 leden en dit aantal nam langza
merhand toe, boeiwel het een uiterst
moeilijke tijd werd voor een vereeni-
ging. die van plan was zich buiten
den politieken strijd van die dage®
te houden, de worsteling tusschen
patriotïsche en prinsgezinde gevoe
lens, die overal doordrong, ook daar
waar zij feitelijk niet te maken had.
Dr. Theod. Jorissen, de bekende ge
schied-schrijver, heeft in den Nuts-
Almanak van 1884 uitvoerig beschre
ven, hoe het der jonge Maatschappij
in de eerste jaren van haar bestaan
te Edam verging en hoe zij bijna door
de apenliefde der burgemeesters van
Edam, die ter onzaliger ure als be-
schermheeren waren uitgeroepen, zou
zijn gesmoord, wanneer niet eenige
der belangrijkste departementen Rot
terdam, Leiden, Bodegraven. Alk
maar, met de hulp van Dr. Martinus
Nieuwenhuijzen (diens vader was
toen al geen voorzitter meer) hadden
doorgedreven, dat de zetel der Maat
schappij verplaatst werd naar Am
sterdam, waar zij sinds dien tijd is
gebleven.
De school is in al die jaren hei. ter
rein geweest, waarop de werkzaam
heid van het Nut, dat na zijn over
plaatsing al spoedig het eerste deel
van zijn langen naam verloren had,
zich bewoog. Van 1786 tot 1834 ver
schenen er niet minder dan 45 boek
delen, met 180 verhandelingen over
het schoolwezen. In 1795 vroeg de Re
geering reeds het gevoelen der Maat
schappij over de hervorming der
scholen en in 1806 kwam er een
nieuwe wet op -het lager onderwijs
in haar geest. Later, in 1857, beant
woordde art. I van de toen nieuwe
dat door de Maatschappij ontworpen
was en dat o.a. verplicht stelde het
onderwijs in zang. gymnastiek, ken
nis der natuur en van de nuttige
handwerken.
Sedert een kwarteeuw ongeveer
heeft liet Nut zich ook vooral gewijd
aan bemoeiingen op speciaal gebied.
Dat was toen Mr. A. Kerdijk secretaris
werd, in 1882, ter opvolging van Mr
G. M. P. van Hees, die veertig jaren
achtereen het ambt had vervuld, wel
wat al te lang voor een stichting, die
noodzakelijk met den tijd diende mee
te gaan. Kerdijk bleef niet lang in de
functie, slechts vijf jaar. Sedert 1887
trekt de heer J. Bruinwold Riedel
als zijn opvolger de lijn door, die hij
heeft aangegeven.
Het is wel zeer de vraag, of Jan
Nieuwenhuijzen, die immers van een
gansch anderen tijd was (wie de
geschriften over hem en zijn werk
doorbladert, merkt dat al spoedig op)
de manier waarop zijn stichting nu
arbeidt, goed zou keuren, indien hij
haar nog- eens aan 't werk kon zien,
maar zeker is het, dat de Maatschap
pij hem door al die jaren heen niet
heeft vergeten. Meermalen heeft zij
hem als een navolgenswaardig toon
beeld van deugd en goede bedoelin
gen afgeschilderd, zelfs aan de jeugd
in een schoolboek, dat in 1824 bij de
weduwe A. Loosjes Pz. te Haarlem
verscheen. Bij zijn dood in 18U6 bleek
reeds van die belangstelling in zijn
persoon, toen een medaille ter zijner
nagedachtenis werd geslagen, latei-
toen in de kerk te Monnikendam een
graftombe weid opgericht en thans
weer bij den honderdsten gedenkdag
van zijn overlijden, nu te Monniken
dam en Amsterdam afgevaardigden
en leden der Maatschappij opnieuw
van Jan Nieuwenhuijzen zullen spre
ken.
J. C. P-
Buitenlandsch Overzicht
De Petersburgsche Telegraaf-agen-
tuur meldt, dat een Keizerlijk besluit
de bij-eenkomst der
RUSSISCHE RIJKSDOEMA
op 10 Mei bepaalde. De verkiezingen
zullen op bepaalde dagen worden vast
gesteld.
Het Russ. Telegraafagentschap kan
mededeelen, da.t binnen- den bij oekase
vastgestelde® termijn voor de bijeen
komst van de Rijksdoema de verkie
zingen in de meeste provinciën beëin
digd zullen, zijn en de Doenia met
meer dan 350 leden geopend zal kun
nen worden.
De adjuncUdirecteur van de Poeti-
lof-fabrieken te Petersburg, Nazarof,
is Maandag door vijf revolverschoten
gedood. De moordenaar slaagde er in
te ontkomen.
Uit andere Landen.
DE CONFERENTIE TE
ALGECIRAS.
Naar aanleiding van de laatste
Duitscihe nota betreffende de bank-
quaestie overhandigde de heer Réveil
Maandag aan den heer Radowitz een
nota., waarin wordt gezegd, dat naar
het oordeel dier Fransche regeering, de
door haar voorgestelde oplossing in
geen enkel opzicht te kort dóet aan de
gelijkheid op handels- en economisch
gebieden dat de quaestie door de con
ferentie dient te worden overwogen.
De hoop, dat men ten slotte op de
punten van geschil tot een oplossing
zal komen, wordt- nog niet opgegeven. 1
Volgens den correspondent van den
Matin", Jules Hedeiman, is de voor
zitter der conferentie de hertog van
Almodovar zeer optimistisch.
,,Ik geloof", zeide deze, „dat wij tot
een bevredigende oplossing zullen ko
men, want wij zijn te ver gegaan om
thans terug te keeren.".
Maar Hedeman merkt hierbij op, dat
de optimisten toch de minderheid on
der de te Algeciras verzamelde diplo
maten uitmaken.
Intusschen echter worden de pogin
gen om tot een oplossing te komen,
voortgezet.
In ons vorig nummer werd melding
gemaakt van een.nota der Marokkaan-
sche gedelegeerden, waarin deze hun
denkbeelden omtrent de instelling van
een bank voor Marokko uiteenzetten.
Volgens den correspondent van de
„Standard" zouden de Marokkaansche
voorstellen eigenlijk afkomstig zijn
van de Dudtschers en zou dus het Ma
rokkaansche plan kunnen worden be
schouwd als een compromis, dat
Duitschland- bereid is te aanvaarden.
De Marokkanen zouden ook in het
politievraagstuk een bemiddelend
voorstel hébben gedaan.
Het Weener „Fremdenblatt" althans
ontving uit Parijs een telegram, mel
dende, dat blijkens particuliere in
lichtingen- uit Algeciras. de Marokka
nen zullen vorrsjfgtlcn d-i léidlnu do
vier mogendheden, namelijk aan
Frankrijk, Oostenrijk-Honga-rijé. Span
je en Italië.
DE FEESTEN TE BERLIJN.
De bruid van prins Eitel Fritz kwam
Maandagmiddag om twee uur aan
hetLehrter station aan, met den groot
hertog en de groothertogin van Olden
burg. Haar nieuwe liömoiiding was
haar tot Rathen-ow tegemoet gereden.
Aan het Lehrter-station werd de
bruid feestelijk ontvangen zij begaf
zich vervolgens naar het slot Bellevue
waar de Keizer, de Keizerin en de kei
zerlijke familie haar opwachtte. Voor
het slot was een eere-compagnie op
gesteld, onder bevel van Prins Eitel
Fritz.
De stad was prachtig versierd; langs
de straten bewoog zich een-e dichte
menigte.
Des namiddags te vijf uur hield de
bruid van Prins Eitel Fritz haar
plechtigen intocht door den Branden
burger Thor in de feestelijk versierde
hoofdstad. Aan het hoofd1 van den stoet
reden «tscadrons garde-dTagonders en
garde-kurassiers. Garde-du-korps met.
den kroonprins aan de spits escorteer
den den bruidsstoet, die door postil
lons werd voorafgegaan. Op de Pa,ri
ser Platz werd de hertogin namens de
stad Berlijn door den opper-burge-
meester begroetde hertogin bracht
voor deze hulde hartelijk dank.
Onder toejuichingen der menigte,
het gelui der klokke® en de saluut
schoten der kanonnen naderde de
stoet het paleis, waar de hertogin
door de keizerlijke familie werd ont
vangen.
Prins Eitel Fritz commandeerde een
eere-compagnie op het slotplein.
Later had in het paleis de teeke-
ning van het huwelijkscontract
plaats.
De „Gaulois" heeft den paus geïn
terviewd. Deze verklaarde, dat hij aan
de Fransche katholieken vragen zou,
zich te vereenigen voor de verdediging
van de godsdienstige belangen. Het is
noodzakelijk, dat de katholieken zijn
raadgevingen opvolgen. De paus ver
zekerde, dat hij de verantwoordelijk
heid, die op hem rust, niet van zich
zal afwentelen.
Stadsnieuws
Orgelbespeling
in de Groote of St. Bavokerk te
Haarlem op Donderd-ag 1 Maart 1906,
des namiddags van 2—3 uur, door
den Heer W. Ezerman.
Programma
1. Preludium en Fuga, J. S. Bach.
2. Adagio, M. Brosig.
3. Sonate No. 4, J. Rheinbergev.
a. Tempo moderato.
b. Intermezzo.
c. Fuga cromatica.
4. Communion Gigout.
5. Fluit Concert (2e deel). Rinck.
Aanbestedingen.
Het vergrooten der Chocoladefa
briek Union" te Schoten, is, nage
houden publieke besteding onder di
rectie van den heer v. d. Ban, opge
dragen aan de aannemers K. Schip
horst en J. Philips, voor de som van
f35383.
Hedenmorgen werd voor rekening
der Amerik. Petroleum Comp. on
derhands aanbesteed
Het bouwen van een paardenstal
te Haarlem.
Ingeschreven door
J. Beccarf f 4180
J. P. A. Nelissen 4173
A. Martens Zn.3937
W. K. Nelissen ..3929
Zuithoff Zn3875
Schiphorst Philips 3733
Een huurd'ersqu aesf' e.
Een caféhouder huurde onlangs een
perceel, om daar een vergunning tot
den verkoop van sterken drank in het
klein uit te oefenen. Later werd dit
huis volgens de Drankwet afgekeurd,
als niet voldoende aan de bepalingen
omtrent licht en lucht, zoodat de café
houder zijn vergunning er niet langer
kon uitoefenen.
Hij stelde nu tegen zijn huisbaas
een actie in tot schadevergoeding doch
de civiele kamer der Rechtbank be
sliste, dat deze eisch niet ontvankelijk
was, omdat de huurder slechts recht
heeft van zijn verhuurder te vorderen
te gebruiken het gehuurde.
Gev. Voorw.
Een rijksdaalder, een beugeliasch,
een gebedenboek, een zweep en een
dameshorloge.
Dr, Turksma.
Tot. de bespreking, die Dr. Turksma
Maandagavond hield met de leden
van den Raad in de oude Raadszaal
op 't Stadhuis, over de quaestie der
pensioenen van de leeraressen en
leeraren bij het M. O., werden ver
slaggevers der pers niet toegelaten.
Naar wij vernemen op verlangen
van Dr. Turksma zelf.
verder geen ïnododeelingen.
FRANS ROSIER.
de
Men schrijft uit Haarlem
„N. Ct."
„Frans Rosier is te slim om zich
vooreerst niet uit de voeten te hou
den, alleen het toeval zal hem in han
den spelen der politie.
Aan de onbepaalde geruchten van
een verblijf in Groningen hechtte men
weinig waarde, te meer omdat tve
thans vier personen kennen, die den
deugniet te Haarlem hebben gezien
Wij blijven bij onze meening, dat Ro
sier met den meelsten spoed naar
Haarlem's omstreken is getrokken,
naar de streek tusschen Aerdenhout en
Kolkje, waar hij elke plek kent en
waar hij kon komen vóór de 'Bloemen-
daalscfie politie de wegen heeft afge
zet.
Eerst heeft een conducteur van de
electrische tram hem gezien, daarna
een juffrouw in een winkel, waar hij
een spoorboekje kocht, vervolgens een
der ambtenaren ter gemeente-secreta
rie en tear slotte een bewoner van den
Aerdenhout.
Het meest zegt het koopen van 'een
spoorboekje, 't Staat ontwijfelbaar vast
dat Frans in de bovenbedoelde streek
heeft begraven de producten van vroe-
geren roof, die hij nu heeft opgedol
ven, om d aarmee te trachten die gren
zen' over te komen. Onmogelijk i« dit
niet voor hem, daar dé breede duin
zoom hem beveiligt en hij geduld'ge
noeg heeft om de geschiktste, gelegen
heid af te wachten. Er wordt druk
gesurveilleerd in de® Hout, doch we
gelooven niet, dat dit iets zal geven.
De agenten van politie toch zijn en
kel gewapend met gummistok en sa-
hel en te begrijpen is, dat de mannen,
doorgaans geheel alleen zich niet wa
gen in den strijd met een gevaarlijk
persoon als Rosier. Een der agenten
heeft daai ook gevraagd om een revol
ver, doch de commissaris van politie
heeft den man dit verzoek geweigerd.
Opmerkelijk is de groote geheimzin
nigheid, waarmede de politie te Haar
lem deze zaak behandelt. Het portret,
van den misdadiger wordt verborgen
als een kostbaar kleinood, instee van
het zoo publiek mogelijk te maken.
Gelukkig dat hier en daar. uit cou
ranten geknipt, een portret is opge
hangen, dat doorloopend veel belang
stelling trekt.
De woningen van enkelen, tegen wie
Rosier indertijd bedreigingen heeft
geuit, worden gesurveilleerd, terwijl
de omwonenden zijn gewaarschuwd,
opdat ze niet al te ongerust zouden
zijn bij het vernemen van eventueel
gerucht.
Wij gelooven niet, dat Frans zich
in de stad zal wagen, maar wel, dat
hij de eerste de beste hem goed schij
nende gelegenheid zal waarnemen ons
land te verlaten."
Tot zoover het- bericht van den
„N. Ct."-correspondent.
Zooals men ziet. bevat het verschil
lende mededeelingen, die wij reeds in
de afgeloopen week in ons blad heb
ben vermeld.
De meening, dat Rosier zich in
Haarlem's omstreken zou berinden,
blijft natuurlijk geheefl voor rekening
van den correspondent van ,,De Nieu
we Courant". Wel dient gezegd, dat
iederen dag, die na zijne ontvluchting
verloopt, de mogelijkheid, dat hij in
Aerdenhout aanlandt, grooter wordt.
Maar evengoed is mogelijk, dat hij
zich bevindt in de duinen boven Alk
maar. of weldat hij bij zijn po
ging tot ontvluchten is verdronken in
de grachten om het Rijkskrankzinni
gengesticht, waarmede wij alleen
maar willen zeggen, dat niemand nog
iets omtrent het verblijf van Haar-
lemschen Frans weet, en alle mede-
deelingen slechts berusten op losse
vermoedens.
Volgens een bericht uit Arnhem zou
hij nu Zaterdag daar weer zijn ge
zien. Een veldwachter heeft namelijk
met een persoon in den trein gezeten,
die vermoedelijk te Arnhem uitstapte
en die, zooals de veldwachter later bi j
het zien van Rosier's portret opmerk
te, veel gelijkenis had met den ont
vluchte.
Nu iedereen hét toch zoo druk over
Haarlemschen Frans heeft, herinne
ren wij ons schrijft de ,.D. Ct.", een
staaltje van niet onvermakelijke vrij
moedigheid van Rosier tegenover zijn
toegevoegden verdediger, toen hij ter
zake va® inbraak op 19 Januari 1897
terecht moest- staan voor de Dorditsche
rechtbank.
Hij zat. preventief en schreef uit, liet
Huis van bewaring aan zijn advo
caat, die reeds in een onderhoud het
noodige met 'hem had besproken, of
deze hem nog eens wilde komen be
zoeken. Rosier gaf daarbij in overwe
ging om ,,in ons beider welbegrepen
belang" vooraf den cipier te waarschu
wen wanneer hij zou komen, want
„dan was de advocatenkamer tenmin
ste lekker warm."
Men schrijft uit Enkhuizen aan de
„Tel." nog het volgende
In verband met de in de laatste da
gen verspreid wordende berichte®. d.ai
de uit Medemblik ontsnapte* misdadi-
huizer veerbooten. naar Friesland zou
hebben weten te ontkomen, en zich
thans aldaar, of in de provincie Gro
ningen zou ophouden, is door mij een
onderzoek ingesteld, waarbij het vol
gende bleek
Ee® der op de veerbooten alhier
dienstdoende stokers, die vroeger als
oppasser aan liet krankzinnigenge
sticht te Medemblik was verbonden en
daardoor Rosier zeide te kenfcen, liet
gerucht van zijn ontvluchting hooren -
de, vervoegde zich 's avonds bij de po
litie. Hij beweerde Rosier 's morgens
te hebben overgebracht (boot van half
tien) doch hem toen niet onmiddellijk
te hebben herkend. Van achteren be
schouwd zou Rosier aan boord in hem
onmiddellijk den vroegere® oppasser
herkend hebben.
Het overige personeel der boot, dat
in nadere aanraking met. don door den
stoker bedoelden persoon was geweest,
verklaarde aan de politie, dat die per
soon volgens zijn zeggen uit de rijks
werkinrichting te Hoorn was ontsla
gen, wat uit in zijn bezit zijnde pa
pieren werd bevestigd en volgens uit
Hoorn bij de politie ontvangen be
richt, juist blijkt te zijn. Hij werd den
20sten uit de rijkswerkinrichting ont
slagen.
De stoker echter, die als oud-oppas
ser zijn meening niet voor een andere
gaf, schreef, volgens zijn zeggen, zijn
bevinding aan den eeneesheer-direc-
fceur te Medemblik doch wat erger
was, verspreidde tevens liet bericht,
dat hem de eer was te beurt gevallen,
Frans Rosier naar Friesland over te
brengen.
Eerst nadat hem een portret van.
dien vluchteling was vertoond, wilde
hij toegeven, dat hij mis gezien had.
Door d'e politie wordt streng toege
zien op alle met de veerbooten over
gaande personen, welk toezicht is ver
dubbeld, zoodra uit Medemblik hei
draad-bericht omtrent Rosier's vlucht
werd ontvangen, 't. Is zelfs reeds voor
gekomen. dat. een reiziger aan liet sta
tion alhier werd aangehouden, op
grond van zijn gelijkenis met Rosier,
die hij echter niet bleek te zijn.
Men schrijft uit Vries, dato 24 Fe
bruari
Als een loopend vuurtje verspreidde
zich het bericht dooi' ons dorp. dat de
beruchte Frans Rosier, ontsnapt uit
liet krankzinnigengesticht, te Gronin
gen gezien en zich op weg had bege
ven in de richting Vries. Telefoon en
telegraaf werkten, en weldra was ge
meente- en rijks-politie, marechaussee
en soldaten-patrouilles, de beide laat
ste uit Assen overgekomen, druk m de
weer om alle hoofd- en rijwegen af te
zetten om den befaamde® boef te snap
pen. Zondagnacht te 2 uur wa- de
vangst echter nog niet gehikt.
Ook te Utrecht, is thans een dubbel
ganger va® den beluchten Haarlem
schen Frans opgedoken.
De politiewacht buiten Tolsteeg ont
ving Zondag de waarschuwing, dat de
vluchteling daar en daar was gezien.
Onmiddellijk trokken eeuige politie
agenten op onderzoek uit en legden de
hand op een persoon, die, wat pos
tuur enz. betreft, inderdaad wel eelti
ge gelijkenis met den gezochte ver
toonde. De vergissing kwam wei-dra
aam het licht. De gearresteerde was
een eerbaar rondtrekkend acrobaat,
wiens geweten zoo blank was als de
blankste lelie.
De belooning van 100 mist toch'
haar uitwerking niet
LU. D.")
Men schrijft ons uit Heemstede
Maandagavond acht uur dacht men
hier in een herberg aan den Straat
weg bij die R. K. kerk Frans Rosier
te hebben gezien. Onmiddellijk werd
vanwege den Burgemeester gewaar
schuwd, waarna terstond de twee
gemeenteveldwachters met den rijks
veldwachter er op uittogen, doch
zonder gevolg. De politie in de om-
gering werd gewaarschuwd.
Diefstal.
In den afgeloopen nacht is een
groote partij lood ontvreemd van de
St. Bavokerk aan de Leidschevaart.
De politie doet onderzoek.
.Opstootje.
Maandagavond omstreeks zeven uur
werd door iemand, die zijn rijwiel on
beheerd in de Doelsiraat had late®
staan, de brandende lantaren van dit
rijwiel vermist. Dadelijk viel zijn ver
moeden op een troepje half beschon
ken personen, die zijn rijwiel waren
gepasseerd welk vermoeden hij me
dedeelde aan een rijksveldwachter, die
juist aldaar voorbijkwam.
Deze vond het noodig oin de hulp
der politie in te roepen, waarna door
acht agenten e® een adjunct-inspec
teur een vijftal van die personen ie
gearresteerd en naar het politiebureau
overgebracht, onder toeloop van hon
derden nieuwsgierigen.
Onder dit vijftal bevonden zich de
bekende personen B. van A., G, ii.. .1.
H. en zekere K„ die echter ontkenden
aan den diefstal van den rijwielhmta-
ren schuldig te zijn en die don ook bij
visitatie niet op hén is gevonden. Tot
n°.'W orr'.rrrcrk zijn z" 'u n "1"
V au in Ue.vaiiiu
steld.