NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang.
No. 6959
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DIH8DAG 6 MAAKT 1906 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN Jla. ADVERTENT1ËN:
per drie maanden: '^/M ^an reêe's ^0 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1-20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bi] Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)„1.30 J/j Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 Tof50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Afeonderlijke nummers nS?!'2 I Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 h NNSgf
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiciiê Etrangère G. DA UBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3Ibis Faubourg Monimartre.
AGENDA
Dinsdag 6 Maart.
St. Bavo Orgelbespeling, 1—2 uur.
Kunst zij ons DoelKunstbeschou
wing.
AmsterdamAutomobielen-tentoon
stelling, Paleis v. Volksvlijt.
OM ONS HEEN
ccxlvi.
HEI GENOOTSCHAP DEMOCRIET
Vergeleken bij vroeger zijn de men
schen tegenwoordig uithuizig. Dat
'komt van de taliooze vereenïgingen. spotnaam onider de leden voor, zoo
rus Jr. en J. C. Raven kortweg in
Salomo.
De bijnamen van vele anderen wa
ren minder hoogdravend. P. Bodisco,
die nogal een rol Ln 't genootschap
schijnt te hebben gespeeld, heette D.
van Nimwegen, J. H. Brinkman, H.
H. KlijnMr. Joh. Enschedé Jr. (1801)
K. van Dulkenraad en A. Loosjes Pz.,
ook een belangrijke figuur in zijn
tijd (1789) heette kortweg Rotgans,
zijn tijdgenoot J. van Walré heette
Crous, P. van Walré heette H. L.
Spiegel ih zijn zoon J. van Walré
Pz. kortaf Pook II. Pook I was W. P.
Kops. Af en tóe komt er ook een
En 't zit zóo in de lucht, dat zij, die als Francisco di Amici, Soupe Ter-
het meeste klagen over de vergade-rine, geboren Fontenel, welke lange
ringen die zij wei verplicht zijn bij titel de bijnaam was van P. van Lee,
wonen, er het eerste bij zijn om die zijn waren allicht gemakkelijker
weer nieuwe vereenïgingen te helpen gevonden zal hebben, dan zijnschuiJ-
pprichten, die hen nog weer uithuizi- naam. In de heele lijst kan ik er
ger zullen maken. maar éen vinden, die zijn eigennaam
Wie nu evenwel denken zoui dat behouden heeft, namelijk Dirk Smits,
er vweger van geen vereenïgingen Waarschijnlijk verborg deze naam
met hun nasleep van bijeenkomsten tusschen al die pseudonym en hem
sprake was, zou zich niet weinig ver- beter, dan elke andere doen kon.
gassen. Er waren er toen minder, Niemand zal gedacht hebben, dat
roaar die er waren vergden van hun- Dirk Smits inderdaad Dirk Smits
ne leden meer. Zoo vind ik in een Was
boekje van Mr. H. Gerlings Cz. opge- j Onder de stukken, die buiten het
teekend, dat de vereeniging Leerzaam archief van Teyler zijn gebleven, be-
Verm&ak, die in 't laatst van de acht- hoort ook een bundel gedichten van
tiende en in t begin van de negen- p. Bodisco, wiens bijnaam zooal3
tiende eeuw te Haarlem bestond, jaar- ik hierboven zeide, D. (Dominicus)
lijksch zes toone el voorstellingen gaf va,n Nimwegen was en die in 't begin
en dat wel alleen in de wintermaan- van de achttiende eeuw lid van de
den, dus éen per maand, van October broederschap was. Broederschap, zeg
tot. en met Maart! Er moet wel met ik, want het woord Broeders lag hun
ijver en vlijt en vooral dikwijls jn den mond bestorven en familiaar-
geoefend zijn, dat liefhebbers kans gemoedelijk spraken zij van paai
zagen, geregeld eens per maand een Democriet.
toone el voorstelling ten beste te ge- Rijmelarij noemt Bodisco zijn ge
dichten en in een voorrede tot het
tweede deel zegt hij o.a.
Dat de volgers van Democriet er
ook niet tegen opzagen om elkaar in
't zonnetje te zetten, blijkt uit een
vers, getiteld de Val van Rot-
g a n s, waarin Bodisco uitvoerig be
schrijft, hoe zijn vriend en medelid
A. Loosjes Pz. op weg naar de be
grafenis van Jan Nieuwenhuijzen,
den stichter van het Nut, te Monni
kendam komt te struikelen en te
vallen.
Het bloed dat gudst hem uit de neus,
De lip vaneen gespleten.
Het voorhoofd blond en de eene
hand
Krom onder ',t lijf gezeet-en.
Toch wil hij mee ter begrafenis,
„blauw, bont, besmeerd, bepleisterd"
In de eene hand houdt hij een stok,
Om 't matte lijf te steunen,
Met d'andere mogt hij op den arm
Des naasten Buurmans leunen.
Terugkomende moet hij in 't loge
ment. weer naar bed
Hier lag mijn Held drie dagenlang,
Alvorens hem te roeren
En veilig onder sterk escort
Na Haarlem te vervoeren.
brych no. 162 en Orsk no. 241 weder
bijeengelapt. terwijl van het 19e
Eua\ jager-regiment het keizerlijk,
monogram van zijn vaandel, dat uit
gesneden was, teruggekregen heeft.
De redders van de kostbare doeken
hebben ondeteeken-s gekregen.
Uit andere landen.
DE CONFERENTIE TE ALGECIRAS.
In den loop der zitting van de con
ferentie stelde de Engelsche gezant
Sir Arthur Nicholson Zaterdag voor
het politie-regloment te behandelen.
Dit voorstel werd ondersteund door
den markies Visconti-Venosta die
zeide dat niets belette de polïtie-rege-
ling in de commissie-vergaderingen
te behandelen en te gelijk het/bank-
reglement in openbare zitting.
Bij de stemming over bovenge-
noemd voorstel van den En gelachen,
i gezant Sir Arthur Nicholson ont-
j hield Zweden zich Oostenrijk
Duitschland verklaarden zich voor
ide voortzetting van de discussies
over het bankvraagstuk, vóór over
te gaan tot de behandeling der poli-
tiequaestié. De overige mogendheden
stemden vóór het voorst él-Nicholson.
Officieel wordt meegedeeld, dat de
conferentie het door de redactiecom
missies vastgestelde
I BANKONTWERP
aannam. De Duitsche gedelegeerden
stelden voor de vrije circulatie van
de Spaansche munten te beperken,
hij daar" door vriend" en De conferentie behield zich de pun-
ten, ten aanzien waarvan de corn
ier
Na een beschrijving van de vreugde,
waarmee
magen ontvangen werd, eindigt het
vers aldus
En zederd dien bedrukten dag,
Hoe Rotgans ook mogt mallen,
Ligt hij zijn voeten beter op
En is niet meer gevallen.
J. C. P.
i missie een voorbehoud maakte,
j nadere overweging voor.
i Heden-, Maandagmiddag, komt de
I conferentie weder bijeen en zal de
I poditie-quaestie in behandeling ner
men.
DE HONGAARSCHE CRISIS.
Uit Boedapest wordt
ven.
In (henzelfden tijd bestond het ge
zelschap Democriet, dat ook wel
de beoefening der schoon e letteren
ten doel had, maar volstrekt niet in
't publiek, 't Was een besloten gezel
schap. dat om beurten bij de leden
aa.n huis vergaderde en zich daar
voornamelijk oefende in de dicht
kunst, dikwijls óver opgegeven onder
werpen. j
Waarschijnlijk heeft- loet tachtig
jaar bestaan, daar het dichtlievend
genootschap Democriet, onder den
zinspreuk Die ere ridendo ve-'
rum (lachende de waarheid zeggen)
in 1789 schijnt te zij.n opgericht en
den 3den Augustus 1869, toen het tot
yïjf leden geslonken was, ontbon-
den is. J
Zijn huiselijk karakter heeft het
Buitenlandsch Overzicht
,,En als mijn kindren eens, nog
lang na mijn verscheijden,
„Een uurtje van vermaak aan
deze verzen wijden,
„Dan zien zij, juist als in een
spiegelglas,
„Wat soort van man hun vader
was."
„Ja, zoo er onder hun een Bilderdijk
mogt weezen,
„Ligt zegt hij., als hij eens bij toeval
iets mogt lezen,
„Mijn vader, ja het blijkt mij
langs hoe klaar,
„Was toch een zoete Rijmelaar."
In den bundel geeft hij o.a. vier
aan de
.Köln. Zeit." bericht, dat baron
Banffy een open brief aan zijn kie
zers heeft gericht, waarin hij
coalitie aanraadt, den hopeloozen
rp strijd op te geven en de militaire
Russ. Telegi aafagentschap eii&chen te ]ateT1 vallen, daar ze op
•meldt, dat ^et oogenblik voor inwilliging niet
DE TSAAR. vatbaar zijn en slechts het herstel
Zaterdag eene deputatie van devan den vrede tusschen de Kroon en
autocrafisch-monarchistische partij het volk kunnen verhinderen,
uit Iwanowo Wosnessensk ontving.
Te Reims hebben bij
HET T00NEEL
..PADDESTOELEN" DOOR DE
„ROTTERDAMMERS"
Willem Schürmann is de schrijver
ui „Paddestoelen".
Maar wie is Willem Schürmann
Dit is een vraag, die velen, welke
geen Haagsche of Rotterdamsche
kranten lezen, misschien wel stellen
zullen.
Welnu. Schiirmann is een der
„demiers venus". een schrijver van
in de 20. die een letterkundige ba
gage bezit van een paar bundels
schetsen en verhalen, voor een onzer
dagbladen den „World Show" te St.
Louis heeft bezocht en van wiens
hand binnen kort een roman uit het
winkelaersleven zal verschijnen. Meer
kunnen we in dit bestek niet van
hem zeggen.
Voor de planken had hij echter
nog niet gewerkt.
En thans heeft hij met ..Padde
stoelen" als dramaturg gedébuteerd.
Voor hen, die de voorstelling van
Zaterdag niet hebben bijgewoond
over den inhoud van het stuk het
volgende: Lodewijk Kasteelen is een
letterkundige, die van zijn pen leven
moet, omdat hij zijn fortuin uit
slordigheid of onverschilligheid al
kwijt is. Hij kan er fatsoenlijk ko
men maar méér niet met zijn
vrouw (een gewezen winkeljuffrouw)
en twee bijna volwassen kinderen.
Maar hij is niet tevreden met wat
hij tot nu toe geschreven heefthij
heeft hooger aspiraties. En die wor-
den aangemoedigd door een tweede
vrouw, door Thérèse. Voor haar ver
laat hij dan zijn vrouwhij gaat
met haar samenwonen leven van
ha Ar geld. om ongestoord aan dat
.gxootere" en „hoogere" werk te
kunnen arbeiden. Maar hoe hij zich
ook inspant en hoe Thérèse ook voor
hem zorgt 't helpt nietdat groote-
re werk wil niet lukken en de uitge
vers zenden hem zijn manuscripten
terug. In die teleurstelling wordt de
vader weer in hem wakker hij be
gint weer aan zij.n kinderen te den
ken. En als hij dan hoort., dat zijn
vrouw van plan is om met eenvroe-
geren vriend van hem te gaan
trouwen besluit hij een poging te
doen zich weer met haar te verzoe
nen. Hij is een zwakke man. die te
gen een ander moet aanleunen, die
steun noodig heeft. Eerst heeft hij
dien bij zijn eerste vrouw gezocht,
ook bij zijn verdwijnen niet prijsge- parodieën op versjes van Jan Luijken.
geven. Het archief toch is ter bewa- de Lootgieter, de Chirurgijn, de Dia-
ring gegeven aan Teyler's Genoot- mantslijper en de Dokter. Hier lag
schap en blijft geheim. Waarom het evenwel een moeilijkheid in, want
dan maar niet vernietigd is, wanneer het reglement van Democriet schreef
men er toch niet in snuffelen mag, voor, dat elk gedicht minstens 12re-
blijft eveneens een geheim. gels groot behoorde te zijn, terwijl de
Democritus was een Grieksche wijs- gedichtjes van. Luijken niet meer dan
geer, van wien de geschiedenis zegt, zes regels telden. Hij behielp zich door
dat hij steeds om de dwaasheden der er een inleiding van twaalf regels aan
mensehen lachte. Dat is ook blikbaar vooraf te laten gaan.
het doel van zijn naneven geweest, j Ik laat hier de parodie op „de
want a.l houdt Teyler de wetens- 1 Chirurgijn" volgen
waardigheden verborgen de ij dol
heid der dichters heeft nog wel een
•en ander voor de nakomelingschap
bewaard. De Stads-Bibliotheek heeft
een dozdjn boekjes waarin de liefheb-
1 De commissie bracht den Keizer aller
Russen de gevoelens van toewijding DE INVENTARISATIE IN DE
van de bewoners en de spoorwegar- KERKEN 0_
beiders uit deze streek over. 'ernstige ongeregeldheden plaats ge-,later bij Thérèse, tegen wie hij voor
j De Tsaar hield de volgende toe- had. Verschillende beelden in de kerk zijn hoogere aspiraties meende te
spraak tot de deputatiewerden erg beschadigd, door een kunnen aanleunen. Maar zijn eerste
j „Ik ken en waardeer uw gevoelens aantal tegenbetoogers, dat de kerk ~~'1 jar™
waarvoor ik u en der geheele auto- was binnengedrongen. Onder de ka?
erotische partij hartelijk dank zeg. tholieken en hun tegenstanders die
Zeg aan hen, die u afvaardigden, bet rumoerigst waren, onderscheid-
i dat de door 'het manifest van 30 Oc- den zich vooral de opgeschoten kna-
tober aangekondigde hervormingen pen van. vijftien, zestien jaar.
i beslist zullen worden doorgevoerd, en Te Parijs had ook een rumoerige
1 dat de door mij aan het volk gege- betooging plaats bij de kerk St.
1 ven rechten gehandhaafd zullen blij- Jean-St, Frangois. Hier werden eeni-
I ven. Mijn autocratische macht zal g© ver zet plegers in hechtenis geno-
blijven, zooals zij steeds men. Uit de Zuidelijke provinciën
komen zeer vele berichten. De
tegenstand tegen de inventarisatie
duurt dus voort.
waardige ploerten, is ons duister.
Natuurlijk zijn er ook artisten die
zóó zijn men vindt er hier en daar
wel één, zooals er ook wel één in
den stand der ambtenaren, officie
ren enz. is aan te wijzen. Maar. mijn
'hemel. Hodlandsch artisten zijn over
't algemeen heel eenvoudige burger-
menschen. die hun boeken niet over
de lijken van vrouwen, het geluk van
kinderen en de grenzen der burger
lijke moraal behoeven te maken.
Zoó interessant zijn ze niet eens 1
En wanneer noen dan ziet, dat alleen
de niet-artisten, de burgermenschen
(Trine, het gewezen winkeljuffie, en
Verbrugge. de journalist zonder ar
tistieke pretentie) er in het stuk goed
afkomen, dan voelt men dat die
paddestoelen-s y m b o 1 i e k eigenlijk
niet. anders is dan tend enz.
Bn juist dat tendensieuse in het
stuk is oorzaak, dat het gegeven
niet zoo erg pakt. Men1 voelt de over
drijving er in, het kunstmatig-gewil-
de, het zoo uitgedachte, de bedoeling
't ons zoo op te dringen, terwijl we
die dingen daar op het tooneel niet
als zoo heel erg voelen, Men ziet het
leven daar niet vóór zich, maar
de heer Schünnann. die ons heel er
ge dingen uit een omgeving wildoen
geflooven. die hij blijkbaar alleen uit
koffiepraatjes kent, en nu in nacht-
meiTie-achtige zinnen doorslaat.
We zouden nog meer aanmerkin
gen kunnen maken, b. v. over het
vierde bedrijf dat geheel weggelaten
had kunnen worden, over de onhan
dige vermenging van symboliek (ten-
denz) met realiteit, over de malile
terugzendingen van manuscripten
van een schrijver van naam maar.
in plaats daarvan willen we een
woord van vreugde uitspa-eken ove'r
de aanwinst van den heer Schür
mann voor onze tooneelschrijfkunst.
Want afgescheiden van de fouten
't is een eersteling en 't. kan dus ook
haast niet anders 'heeft Padde
stoelen" toch ook kwaliteiten, die re
den tot blijdschap geven over deze
aanwinst. Schürmann heeft talent,
dè.t is zekerhij heeft kijk op het
tooneel. hij is handig, hij heeft een
oog voor ensceneéfing, zijn dialoog
loopt goed en kan soms zelfs boeien
(bv. in het derde bedrijf). En dit
zijn eigenschappen, die noodig zijn
om eenmaal een groot stuk te kunnen
schrijven. Wanneer hij nu de karak
ters zijner personen wat meer weet
uit te diepen, die symboliek nu maar
laat varen en zich tot de realiteit
echter
was."
De krijgsraad te Otsjakof veroor-
i deelde
LUITENANT SCHMIDT
tot den dood döor den strop drie
matrozen zullen worden doodgescho
ten. Vele andere beschuldigden wer-
UIT DUITSCH-Z.-W.-AFRIKA.
Blijkens een telegram van gouver
neur v. Lindequist uit Windhoek,
seinde de districtsbestuurder te Keet
den tot dwangarbeid veroordeeld, raanshoop Cornells die door kapitein
Tien beschuldigden werden vrijge- Volkman hardnekkig werd vervolgd
bers iets kunnen terugvinden van 't
werk der Democrieten.
Het was een van hun eigenaardig
heden, dat niemand in 't genoot
schap zijn eigen naam droeg. Ieder
had een vereenigingsnaam en een
lijst daarvan behoort onder het wei
nige. wat er van Democriet is over-
gehleven. Deze lijst wemelt van na
men van bekende Baarlemsche fami-
liën en e>en vluchtig kijkje doet reeds
2ien, dat de leden in de deftige bur
gerij werden aangeworven. Onder de
schuilnamen vinden we van allerlei
zeer gewild waren de namen van
bekende personen uit vroeger dagen.
Zoo noemde Jan Broe-se Alexz. zich
Christiaan Huyghens, du Cloux heet
te Boileau, Hk. Doyer Jacob Cats. Mr.
P. H. Esser noemde zich Langendijk,
maar voegde er bescheïdenlijk Se
cundus (tweede) bij A. G. van Hamel
heette in 't genootschap Piet Paal
tjes, Dr. C. Ekama Heinrich Heine,
P. S. Gerlings Anaereon, C. Gerlings
Jan Zoet Secundus, daar er ook nog
een eerste en een derde Jan Zoet be
stonden. J. Tielenius Kruijthoff was
herdoopt, in M. C. van Hall, E. L.
Tielenius Kruijthoff in Rhynvis
Feith. C. A. van Sypesteyn in Home-
Hoe groot 't getal van Meesters zij,
Er mogt nog wel een aantal bij,
Indien elk hunner kon genezen,
De wond, waardoor zo menig ziel,
In schande, laagt' en armoe viel.
De Wond om plat van. beurs te
weezen.
En dan een vers over Het Onder
scheid tusschen Dolle Honden en
Menschen. (Men vergete niet, dat
partijschappen in die dagen fel woed
den)
Dolle Honden, dolle Menschen,
Hoe Partijzucht 't vonnis strijk',
Hoe men 't anders zoude wenschen,
Zijn elkaar volmaakt gelijk.
Schoon de Hond zijn eind moet
vinden,
In een knods of Schietgeweer,
En de Mensch van Vreemd of
Vrinden,
Doodgemaakt wordt, zagt en teer,
Beiden raazen, tieren, woeden,
Smijten bijten klein en groot,
Tot zij eindlijk razens moede,
Ruste vinden in den dood.
Mogt nogthans éen Uwer meenen,
Dat er onderscheid bestaat,
't Is dat de een slechts op vier
beetien
d'Andere op twee pooten gaat.
i sproken
Aangaande
DE BEROOVING DER STAATS-
[BANK TE HELSINGFÖRS
w-ordt. uit Tammerfors (Finland) da-
to 2 Maart gemeld
j „Leden van de werkliedenvereeni-
ging leverden heden aan de politie
een vrouw uit. die medeplichtig moet
zijn aan de berooving van de Russi-
heeft zich aan dezen met al zijn vol
gelingen overgegeven. Wapens en
paarden zijn in beslag genomen.
Stadsnieuws
blijft bepalen, die later binnen zijn
bereik valt, wanneer hij eenvoudig
blijft en waar, d. w. z. niet hooger
vrouw wil hem nu niet meer terug wil vliegen dan hij voorloopig kan,
hebben: „Je hebt een steun nood%. j on de waartieid 'der eenvoudige din-
aégt ze liem Vroeger, omdat ik nooit j gen tot een drama weet op te voe-
iets van je geëischt heb nooit iéts ren, dan vertrouwen we, dat hij ons
van je gedachten heb gevraagd, heb
jij kunnen werken. Maar nu zou ik
je anders willen. Nu wil ik je hééle-
maal. En zóó zal ik jou nooit heb
ben."
Hij voelt ook, dat ze gelijk heeft,
en hij gaat weer....
mettertijd nog eens iets moods zal
kunnen geven. Nu was 't nog maar
een belofte.
Over 't algemeen werd het stuk
goed gespeeld, zooals we dat van de
Rotterdammers gewoon zijn. I)at ze
niet rneea- mooie momenten hebben
Zoover zijn we op 't einde van hetkunnen laten zien, lag aan den
derde bedrijf, en hiermee had 't stuk
uit kunnen wezen.
Maar Schürmann heeft nog een
vierde acte gemaakt, waarin blijkt,
schrijver, die er niet alles uitge
haald had en gelegenheden voor
mooie' scènes ongebruikt had laten
voorbijgaan. Mevrouw Kerckhoven
K u n s t z ij ons Doel.
Men schrijft ons
De eerstvolgende kunstbeschouwing
j sche Staatsbank te Helsingfors en die van het Teekengenootschap Kunst zij
in het gebouw van deze vereeniging ons Doel belooft den leden veel in-
i intrek had genomen. teressants, er zullen tentoongesteld
kZ rCtM VSaS aquarellen en teekeningenanderen dan
tezij? en'teIStaïïlan tot de ao- Hoynck van Papendrecht, den!. Hij steekt de kunstenaars dus met
cialistische partij. j Haag en A. H. Koning te Ede. Ook j <j* stelling artisten-
Bij, twee personen die onder ver- zal de Kunstbeschouwing dezen keer I brenet SS" ons in een
denking van medeplichtigheid aan niet slechts 's avonds gehouden wor-1 clubje^ ploerten van de allerergste
bracht werden 13 585 rabds en S«!«ganheid zijn het tentoongestelde j lijk van 20 jaar zijn vrouw en km-
markgevonden. ,te bezichtigen op Woensdag 7 Maart!*"»» ««♦S»»»-
I 8 ie tot 5 der gaat leven, op wier zak hij teert,
Generaal Linjewitsj. de thans al-1 uuit
getreden opperbevelhebber van het i r r r.,.c.Vl
'Russische leger in Oost-Azië heeft;
aan den Tsaar gemeld, dat i Vrijdagavond a.s. zal deze grootevenster te pletter springt. Als hij met
'irn?T> VAM typ vttp VAwnPTQ (violist Zich wederom hier doen hoo- oen ander gaat; en Thérèse. die de
;\IER VAN DE vut VAANDEEb 1 ren. Nog v&rsch ligt ons zijn laatste vrouw van den eenen artist in den
die na den slag bij Moekden als optreden op 6 Januari in het geheu- j .dood voert en den man van den
vermist werden opgegeven, geheel of gen, waarvan onze medewerker, de'ander van haar wegneemt, alles uit
'gedeeltelijk terechtgekomen zijn. heer Ph. Loots, getuigde: ,,hdt was naam van de „kunst".
1 E enige officieren en manschappen een heerlijke avond," en verder: ,,ik'; Paddestoelen! Allen leven ten kos-
«ICIUP cVL.Pt. gov 11 cc co IS. o, 11 woziu. "".I •--IJ m -
dat Lodewijk. wat wel te verwach-1 Jonkers had van Trine gemaakt wat
ten was nu ook geen geluk meer or van te maken viel, en aan haar
vinden lean bij Thérèse en een plan j dankt Schürmann veel maar in
om zich dan maar van kant te ma- j «oze rol kon ze toch niet laten zien
ken opgeeft, als hij een vriend ge- 20 u't haar talent halen kan.
sproken heeft, wiens vrouw hetzelfde Mevrouw Tartaud kon ons met pak-
gedaan heeft. Daarmee is het stuk ken- wat we niet aanhaar, maar
jjj.t aan het door Schürmann en ébau-
De titel Paddestoelen" is symbo-1 che" gelaten karakter van Thérèse
liek bedoeld. Schürmann wil met dit {toeschrijven, immers niemand heeft
woord artisten aanduiden. Padd-e- geweten wat dit oneigenlijk voor een
stoelen zijn „majestueus en voos" vrouw was, 1- aassen en Tartaud, bene-
zoo vernemen we uit het stuk; één!)re(ns_De Jong, vonden rollen naar
wu vonden rollen
paddestoel kan een grooten boomhuiïkrachten, en vooral Tartaud had
stuk malten", enz. Welnu, volgens l'n z'Jn w-eifelocgenblikken mooie mo-
Schürmann zijn artisten ook padde-^1 'verckj10,,(en was-erg mid1
stoelen zij hechten zich op het levendelmotig en zei slapjes zijn rod op.
van anderen vast, zuigen ei- de sap-f "1e''&r.of 'aamsch accent en meteen
pen uit; zij ..koopen hun geluk ten j doordringende, knetterende ltraak-
koste van anderen" en richten die staF1-
Ofschoon
men niet spreken mag
van een gróót succes van ..Padde
stoelen". werd 't toch door liet pu
bliek vrij sympathiek en met vrien
delijke gulheid ontvangenna het
derde bedrijf moest het scherm drie
maal omhoog op het slot was het
publiek met zijn applaus echter een
beetje in de war, wat geen wonder
was, waar 't Schürmann ook niet
duidelijk is geweest wat er van dit
en dian nog te laf is zich dood te i er vaat uu
schieten; DetmoLd, die 't zoover laatau®» nu eigenlijk nog worden moest
komen dat zijn vrouw zich uit het na ounoodige laatste bedrijf.
FRANS NETSCHER.
Ia hooger beroep.
Door J. G. GaiHlard'. dié tot 2 jaren
en H. J. Bronsgeest, die tot 2 jaar en
-- rauuesioweu i mieu JOVCU icn tvua- -
hadden in dien slag. toen zij geen eindig daarom met een warme hulde-te van de gelukssappen van ande- oivïfho gevangenisstraf door de
kans meer zagen, de vaandels te red- betuiging aan dó beide groote kunste- ren! Zeker, zulke menschen zijn er; f+tj auner ter zake van dief
den, het doek van den stok gesneden naars, die ons éen paar niet licht te honderden ..koopen hun geluk ten iis hooger beroep
en het tusschen hun kleeren verbor- vergeten uren van het alleredelst koste van een ander", Maar dergelij- g un v°7mre aangeteekend.
gen; daar de manschappen bij hun kunstgenot hebben verschaft." ke lieden vindt men in alle maat- prnf R -i
gevangenneming aan den lijve on-Alle liefhebbers van werkelijk hoog- schappelijke kringen, onder kooplie- negaio.
derzocht werden, gaven zij de stuk- staande kunst wekken we dan ook op den, officieren, ambtenaren, boek- Uit achterstaande advertentie
ken doek aan officieren, die ze inde om door hun tegenwoordiglhéid' beide houders, enz. Dit is een uiting van blijkt, dat ook hier voorstellingen
gevangenschap verborgen hielden tot kunstenaars te huild/igen. Ze zuilen den algemeenen strijd om geluk. En Vfm
bij hun terugkeer uit Japan. Zoo zijn hun gang naar de concertzaal niet he- waarom Schürmann nu juist dei f m woraon gege-
de vaandels van het 4e Europeesche klagen. kunstenaars daarvoor uitkiest, jven' ais plaats hebben te
jager-regiment het regiment Acha-' en nog wel zulk een stelletje merk- Amsterdam.
