NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
VerbrandePapieren
23e Jaargang. No. 6967
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 16 MAART 1906 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTiËN:
v„„, PER DRIE maanden: sffs. Van 1—5 reKels 50 ets.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
wSÏ a' a 'U V 'a n 'a Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) ••-••••}-do Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes reeels, 25 Cts. Der Diaatsine-
Franco per post door Nederland1.65 ^hIO% 50 Cte- ™°r 3 plaatsingln a contant. B P P'aats.ng,
Afzonderlijke nummers0.02h - J JWfc WvV&r j (-3 W
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37M - Jjf Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
_J_en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan hel Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Pnbllcité Etrangère G. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Suce., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
De ramp te Courrières,
De volgend© bijzonderheden kun
nen nog worden gemeld
Zondagavond' moest het reddings
werk worden opgegeven wegens de
verstikkende dampen, die uit de
mijn opstegen. Den geheelen dag en
nacht was men bezig geweest met
pogingen tot. redden. Te Sallaumines
weerklonk elk half uur een klokje ter
aanduiding, dat weder een mand
met haar treuxdgen inhoud naai- bo
ven kwam. De slachtoffers waren in
een toestand, die spot van elke be
schrijving. Het meerendeel was
naakt, de kleeren verbrand, de li
chamen geheel en al verkoold. Som
migen missen de vingers, bij ande
ren hangen de oogen uit de kassen,
een paard werd opgehaald, dat kop
en pooten had verloren.
Zoo dikwijls een lijk naar boven
komt. traden de arbeiders nader,
wisselden zacht eenig© woorden,
trachtten aan het een of ander tee
lten hun kameraad te herkennen,
maar traden na eenige oogenblikken
achteruit, hun poging was vruchte
loos gebleken.
Hartverscheurende tooneelen wer
den dam' afgespeeld.
Te 4 uur 's namiddags, kwam een
schrale, oude man aan mijn No. 11:
..Mijn zoon is beneden, ik wil hem
halen'1, riep hij uit. En of men hem
er al op wees. dat hij een wissen
dood tegemoet ging. hij bleef bij zijn
voornemen, alleen Icon men hem d©
belofte afdwingen, dat hij voorzich
tig zou zijn en naar boven komen,
zoodra hij in gevaar geraakte. Men
liet hem naar beneden gaan. tot
dusver is hij nog niet teruggekomen.
In oen zijvertrek lagen twee van
de 12 mijnwerkers, die door den in
genieur Leon waren gered. Eén be
gint bij te komen en zoodra, hij iets
kan zeggen, roept hij uit: ..Waar
schuw mijn vrouw". En zijn pijn
verbijtend, wil hij opstaan, om haar
te gaan geruststellen, maar, door
zwakheid overmand, valt hij weder
neder op de matras.
Te Merico-urt zijn in den nacht
van Zondag nog 17 mannen levend
opgehaald. Men had eenig- geluid
gehoord langs den luchtkoker. Daar
op beproefde ©en zekere mijnwerker
Simon zich in verbinding te stellen
met de kameraden, wier stem hij
meende te hooren. Met 4 van zijn
makkers daalde .hij neder in schacht
10 en van daar begaf hij zich langs
de loopgangen naar mijn 3.
Zij vonden daar de ongelukMgen,
41© krankzinnig van angst rond
doolden Zeventien man mochten zij
veilig naai' boven brengen.
De ministers Dubief en Gauthier
hebben, zooals reeds is medegedeeld
het terrein van de ramp bezocht, ze
hebben de ijzingwekkende tooneelen
aanschouwd en allerlei inlichtingen
ingewonnen over de ramp en de ver
moedelijke oorzaken. De heer Petit-
jean. hoofdingenieur, deed het vol-
fende verhaal: Te 4 uur 'sochtends
en ik mijn 3 binnengegaan. Ik ging
wedei naar boven, zonder iets ab
normaals te hebben bemerkt. Eenige
oogenblikken later kreeg ik die mede-
deeling, dat er een ontploffing had
plaats gehad. Ik trachtte een ladder
ie krijgen, maar er waren er geen
meer.
Toen liet ik de kooien vervangen
door manden en daalde near om te
trachten een weg gebaand te krij
gen. Maar We konden niet lager ko
men dan 160 M. en van die diepte
was het onmogelijk iets te doen".
Bij de mijnen van Sallaumines
atelde de directeur den ministers
den mijnwerker Gerf voor, die op
wonderbaarlijke wijze aan den dood
was ontkomen. Hij bevond zich op
het, oogenblak, dat de ontploffing
j plaats had, met 34 kameraden óp
j een diepte van 325 M. tusschen
schacht 4 en 11.
Door de schok werden ze omverge
worpen en toen ze zich weder konden
oprichtten stonden ze te midden van
hoopen puin. De opzichter Dandam-
me. die met het toezicht was belast,
en die de mijn uitstekend kende, be
val zijn makkers aan hun koelbloe
digheid te bewaren en hem te vol
gen. Op handen en voeten voortkrui
pend. volgden ze hun gids Cerf
kwam achteraan.
Op eens gilde Dandamme Ik heb
me vergist, de uitgang is rechts, de
andere kant dus uit. Cerf was nu
No. 1 en het gelukte hem en 11 an
deren zich op te werken aan het
haakwerk van de mijn. de anderen
stikten onderweg.
1 Er is in al die mijnplaatsjes te
Sallaumines, Méricourt, Billy-Mon-
tigny geen enkel huisje, dat' niet
getroffen is. Maar, merkwaardiger
wijze, hoopt rnen overal nog op een
wonder, waardoor de dierbare fami
lieleden gered zullen worden.
Op verzoek van den mijn directeur
te Courrières heeft de heer Lépine.
prefect van politie te Parijs een
aantal manschappen van liet regi
ment sapeurs pompiers" van Parijs
naar het tooneel van de ramp ge
zonden.
Nog nooit was het aamifcai slacht
offers bij een mijnramp zóó groot.
Overal in de vyereld, waai- de be
lichten zijn ontvangen, heerscht ont
zetting'. Medelijden moet gevolgd
worden door helpen en lénigen van
den. nood. Zooals het „Berl, Tagebl."
zegt
„Bij zoo'n ramp verdwijnen poli
tieke en natuurlijke grenzen, die vol
keren en volkeren-groepen van el kan-
dér scheiden."
Tegenover zullke gebeurtenissen
staaft de mensch hulpeloos. Dan wordt
de beteekehds duidelijk van liet dich
terwoord „Müssig sieht er seine
Wérkfi und bewundemd unifceaigeih'n."
Doch vermag die mensch alléén
niets tegenover zoo'n ramp, een ge
meenschappelijk optreden kan de el
lende ©enigszins verminderen. En in
zulke dagen wordt het algemeen men-
sdhelijk solid ariteits-gevoel ook wak
ker.
De Duitsche Keizer gaf hel voor
beeld. Hij gaf last aan een Westfaal-
sche reddingsploeg dadelijk naar
Courrières te vertrekken. En hoe deze
Duitschers krachtig optredlen, is reeds
door een Reuter-telegram bekend ge
worden. schrijft 't. ,Hbld."
Eer gisterennacht is de ruijindirec-
teur Meyer, uit Heme in Westfalen,
met 15 man van de reddingsbrigade
uit de mijn Shamrock 1 en 2 naar
Rijiasefl vertrokken.
Ook uit België vertrokken mannen
naar het geteisterd© gebied;, om hulp
te bieden.
Helaas kam er van hulp bieden, in
dien zin, dat er nog levens gered wor
den, bijna geen sprake meer zijn. Hel
is er nu alleen can te doen de doodeu
boven te brengen en de laatste hoop
te ontnemen, doch tevens zekerheid
tö verschaffen, aan de duizenden, die
boven wachten in radélooze span
ning.
En ook dat. werk moet tijdelijk ge
schorst worden. D© toestand in de
mijnen is te gevaarlijk geworden voor
de redders. Heel in de diept© brandt
toet en boven is het vol van verstik
kende gassen.
Wordt er met kracht geventileerd,
dan wordt het vuur aangeblazen. Ver-!
drijving der gassen wil zegigen aan
wakkeren van den brand. Zoo draait
men rond in een vicietusen cirkel.
Algemeen wordt gedacht, dat er maar
één middel is om het vuur te blus-
sc'hen, namelijk liet doen ondlerloopen
der mijnen, om daarna, het water
weer uit te pompen. Het vuur te be-
1 perken door afbakening met steen-
hoopen schijnt thans te gevaarlijk te
zijn.
Doch om terug- te komen op de dael-
Inetmiog in buiten- en binnenland.
De Duitsche gezant, de heer Radolin,
heeft der regeering' dJeelnemiug be
tuigd in opdracht van Wilhelm IT.
Tevens gaf hij minister Rouvier 200Ö
francs namens de Duitsche Wéldadig-
heidsvereenigimg te Parijs.
I Verder gaven bewijzen van mede
leven de koning van België, van
Spanje, van Zweden, de ItaJiaansche
en Engelsche gezanten, <h& Italiaan-
sche kamer en het Engelsche Lager
huis, en de paus.
1 ZooaUs wij reeds mededeelden, stond
de Fnansche Kamer een credtet to©
van 500.000 francs. Verder is uit Pa
rijs gezonden door directies mijn-
maatschappijen 200.000 frames. De
heer Rothschild' gaf 20.000 francs, de
Paaljiscthe gemeenteraad 25.000 francs,
president, Faüières 5000, d'e ministers
van binnenlandsche zaken en open
bare werken 4000 en 1000 francs.
1 De directie van de „Printetraps"
liet dadelijk in hare magazijnen een
lijst circuteeren. Binnen enkele uren
had hei:, winkelpersoneel geteekeod
voor 3000 francs.
I De vereenigingeai van binnen- en
buibemlandsche journalisten te' Parijs
hebben dadelijk inschrijvingen' geo
pend.
Het parket 1 i.eeft natuurlijk onmid
dellijk een onderzoek ingesteld naar
die oorzaken van de ramp. Hierbij is
gebleken, naa r verluidt, dat de brand
in schacht No. 3 reed's een maand
geleden is uitgebroken. De ingenieurs
waren sedert eenige dagen ernstig
ongerust voor uitbreiding van het
vuur en hadden verschillendeschach-
ten nauwkeurig onderzocht. Echter
moeten zij niets buitengewoons be
merkt hebben.
Doch de mijnarbeiders stellen de
directie toch verantwoordelijk en be
schuldigen de ingenieurs van zorge
loosheid. daar, volgens hen, nadlat
het vuur reieds de houten afscheidin
gen had aangegrepen, het, afdalen
had dienen verboden te worden. Be
opgewondenheid is zóó- groot onder
de arbeiders, dat gevreesd wordt voor
ongeregeldheden
De Antwerpscihe correspondent, van
de „Tel.". die naar het terrein van
de ramp is getrokken, seinde 13 Maart
uit Lens
„Te Billy is het weder afschuwe
lijk. Heel de mijn ligt onder een wit
kleed bedolven en nog altijd dwar
relen dé sneeuwvlokken neer. Het
dóïp is uitgestorven. In de omgeving
van de mijinisohacht staan rustig in
groepjes d'e wachten der soldaten.
Hier en daar in de nabijheid ligt
een dood paard met de ingewanden
uit het lijf. Op de eroote binnenplaats
van het gebouwencomplex is een
rouwkapel, ruw opgetrokken, meteen
altaar, op twee ijzeren kolenwagen-
tjes. Te Méricourt zal straks de bis
schop van Arras een dloodenmis op
dragen. De Westfalers zijn beneden
in de mijn nog' aan het werk.
Nog 22 lijken hebben zij vannachi
te voorschijn gebracht. Elk oogenhlik
brengen zij wear nieuwe boven, zwar
te, gezwollen vleescliklompen, afschu
welijk om aan te zien. Detee lijken
i worden dadelijk gekist; ze versprei-
dep een ondragel ijken stank,
j De treinen brengen bij duizenden
personen aan. mannen en vrouwen in
den rouw, jammerend en weenend.
In alle (loipen luiden dó doodsklok
ken en op de kerkhoven worden enor
me kuilen in de sneeuw gegraven.
Te Bi'lly zullen 54 lijken te zaïnen
begraven worden te Méricourt on
geveer 30.
De werklieden, die uit de mijn van
daan komen, vertellen, dat de stank
beneden niet uit te houden is. In d:e
groote ga,Ier ij en hébben zij de lijken,
die ze vonclen, zooveel mogelijk bij
eengesleept, Er liggen er nóg zoowat
600, Overal heerscht een akelige stil
te. De soldaten lijken sneeuwpoppen
Ik ijl naar Méricourt."
Stadsnieuws
Siukkei
an den Raad.
EEN WATERGASFABRIEK.
In een groot gedeelte van onze vo
rige oplaag konden we nog mededee
lt^ dat B. en W. voorstellen om over
te gaaif*tot het bouwen van eene fa
briek voor gecarbureerd watergas,
het leggen van de fundeering voor
oen nieuwen gashouder van 40.000
kub. M. inhoud, het bouwen van eon
ketelhuis voor de gasfabriek, het.
plaatsen van een l^gtel in de salmiak-
geest, fabriek, het vergrooten van de
smederij en van. de schaftkamer voor
de plaatsarbeiders, het uitbreiden
van de regeneratieplaats van het zui-
verhuis, alsmede tot het aanbrengen
van eenig© verdere verbeteringen.
Ue kosten bedragen f300.000.
Ter toelichting diene het volgende
Het gasverbruik in deze gemeente
is in zóó groote mate toegenomen,
dat hel college van B. en W. hel
wenschelijk acht het productief ver
mogen <ter gasfabriek te vergrooten
door het bouwen van eene fabriek
voor gecarbureerd watergas.
Het college meent de oprichting van
eene dergelijke fabriek te moeten ver
kiezen boven elke andere wijze van
uitbreiding, aangezien met eene be
trekkelijk kleine kapitaalsuitgave
eene aanzienlijke vermeerdering van
het productief, vermogen der fabriek
wordt verkregen en de kosten van on
derhoud gering zijn, waarbij komt,
dal eene vvatergasinstallatie binnen
twee uren in werking kan worden
gesteld, terwijl zulks voor een norma
len gasoven drie etmalen vereischt.
Ook vergroot'ng van de ruimte voor
gasberging wordt wenschelijk geacht,
aangezien eene ruime gasberging in
hoog© mate bijdraagt tot. een oecono-
mi-sch en bovenal tol een veilig be
drijf.
Wel zal liet bouwen van een nieu
wen gashouder welke een inhoud
van 40.000 kub. M. zoude verkrijgen
nog minstens een jaar kunnen
worden uitgesteld, doch het college
acht het wenschelijk, het leggen van
de fundeering van den gashouder
gelijktijdig met den bouw van de wa
terglasfabriek te doen geschieden,
aangezien, de gashouder in de onmid
dellijke nabijheid van bedoelde ge
bouwen is ontworpen.
Voorts wordt het wenschelijk ge
acht voor de gasfabriek een afzonder
lijk ketelhuis te bouwen en boven
dien een ketel te plaatsen in de sal
mi akgeestfabriekaangezien de cen
trale hare volbelasting nadert, zoodat
de thans beschikbare ketelruimte
voor haar alleen noodig wordt. Bo
vendien zullen alsdan de beide bedrij
ven geheel kunnen worden afgeschei
den, hetgeen eene zuivere rekening
in de hand wenkt.
B. en W. zouden tevens gelijktijdig
met de uitvoering van bovenbedoelde
werken, de smederij alsmede de
schaftkamer voor cl© plaatsarbeiders
wenschen te vergrooten. hetgeen kan
geschieden door het zetten van eene
verdieping op bovengenoemde loka
len, terwijl ook uitbreiding der rege
neratieplaats van het zui verhuis
noodzakelijk is.
R EMB R ANDT-H ULDE
Het Plaatselijk Comité voor een
Nationale Rembrandthulde heeft zich
tot. den Raad gewend met het verzoek
om een su'bsidie te willen verleenen
voor de kostelooze verspreiding van
de Reinbrandtportefeuille. B. en \V.
met dit streven sympathiseerende.
[stellen voor een tegemoetkoming van
1/50 in de onkosten van 100 te geven,
j TAPIJTKLOPPERIJ.
B. en W. stellen den Raad voor ai-
wijzend te beschikken op het verzoek
van J. Pander, J. A. Dering en G. W.
Smeenk om een gedeelte grond bij de
gemeente-lichtfabrieken in huur te
bekomen, ten einde daarop een tapijt-
klopperij te kunnen oprichten. Het
college is van oordeel dat het wen
schelijk is, dat. "het terrein van de
lichtfabrieken geheel blijve afgeschei
den.
LEERAREN AAN HET
GYMNASIUM.
Dr. H. J. Calkoen. indertijd" reeds
ontheven van zijn lesgeven aan het
Gymnasium heeft thans ontslag ge
nomen als leeraar aan die stichting.
B. en W. stellen voor Dr. P. G. Bue-
kers, (die reeds geruimen tijd Dr.
Calkoen verving) voortaan in plaats
van vier uur, acht uur les t© doen
geven, en diens salaris van 450 op
900 te brengen.
FRANS ROSIER.
Het ..Weekblad van hel Recht'
schrijft
„De naam van den Haarlemschen
Frans was sinds eenige weken op
veler lippen. Door eene weloverwo
gen en met groote virtuositeit uit
gevoerde vlucht uit het rijkskrank
zinnigengesticht te Medembhk had
hij zich gesteld in het genot, der
lang ontbeerde vrij'heid. Sinds dien
werd hij overal gezocht, op vele
plaatsen, naar men meende, gezien,
doch gedurende enkele weken ner
gens gevonden. Eindelijk werd hij
herkend op het. midden van den dag,
in het hart van het land. in Utrecht,
en, ironie van het lot gearresteerd
iu het. Christelijk volkslogemcnt Aza-
r'ël, door de Utrechtsche afdeeling
van het Genootschap tot zedelijke
verbetering vaak gebruikt voor de
tijdelijke verpleging van ontslagen
gevangenen.
De romantische zwerftocht is we
derom ten eindede enkele weken
van vrijheid zijn vermoedelijk be
steed aan liet. plegen van meerdere
misdrijven misschien zelfs, naar
vermoed wordt, aan eene misdaad
van emstigen aard.
En thans? Een andere zwerftocht
vangt weder aan. Rosier zal worden
teruggebracht naar de gevangenis te
Leeuwarden of naar het gesticht te
Medemblik. In de eerste zal hij den
wanhopigen strijd voortzetten tegen
het gevangenisregime, waaraan hij
zich nooit heeft willen onderwerpen,
en als straks het personeel moede sal
zijn geplaagd, zal opnieuw aan eene
opneming in het krankzinnlgenge-
sticht worden gedacht. Gaat hij on
middellijk naar het gesticht terug,
dan zal hij wel weer beproeven g«-
1 neesheeren en verplegers te ver-
1 schalken. Lukt hem eene nieuwe ont-
vluchting niet, Rosier zal na korte-
ren of langeren tijd als voldoende
hersteld, misschien als niet krank
zinnig ontslagen, naar de gevange-
I nis terug keeren.
I De medische wetenschap staat aar-'
zei end tegenover dezen ernsügtn b*
roepsmisdadiger. Voor den eenen
psychiater, misdadiger zond'er meer,
voor den tweeden, minderwaardig
heidstype -doch zonder het etiquet
van een erkenden vorm van psychi
sche stoornis, voor den derden, een
pathologische figuur, staande op de
grens tusschen toerekenbaar en on
toerekenbaar, misschien even over
de grens heen. Een moeilijk probleem
voör de psychiatrie, een niet minder
moeilijk geval voor het gevangenis-
i bestuur. Die eene man staat een'e
J gansche rij van wetenschappelijke
I mannen, staat, liet geheele personeel'
der gevangenis-administratie tevens.
1 Er ligt in dien strijd van één te
gen velen iets tragisch, dat onwille
keurig treft. Zeker, dé aanhouding
en de wederopberging van Rosier is
eene geruststelling voor de geheele
burgerijhet is niet aangenaam te
weten, dat een wild dier is losge
broken. gereed zijn prooi te slaan,
waar hij het kan vinden. Toch kan
men een gevoel van medelijden niet
onderdrukken voor dezen jeugdigen
misdadiger, thans wie weet voor hoe
langen tijd wederom gedoemd tot
zijne droevige worsteling tegen ge
vangenis en gesticht. Dat het gevan-
genisregime met zijn© afzondering
gedurende vijf jaren voor dezen man
niet geschikt, is, ,wie zal het ontken
nen dat een verplegingsgesticht
voor krankzinnigen niet de plaats
is. waar hij behoort wie zal het kun
nen betwijfelen
Ben individu ais Rosier moet wor
den onschadelijk gemaakt, kan het
met de voor hem zelf geringst moge
lijke kwelling. Men schelde dit laat
ste vrij ziekelijke sentimentaliteit;
ons schijnt deze eisch eene uiting
van rechtvaardigheid en humaniteit
Persoonlijkheden als Huarlemsche
l' rans zijn in de strafrechtspleging
gelukkig zeldzaamkomen zij voor,
dan brengen zij den criminalist in
pijnlijke verlegenheid. Wij missen
den moed ons van het probleem, dat
zij stellen, af te maken en ons te
vreden te stellen met de gedachte,
dat ©en gevaarlijk individu w«er
voor een geruimen tijd onschadelijk
is gemaakt. Doch tevens moeten wij
bekennen dé oplossing niet te kun
nen vulden voor den emstigen twij-
xei, dien de persoon van Frans Ro-
'SJfn,Zi),n.e geschiedenis en zijn toe-
1 en llaar wij onder-
stellen ook bij vele anderen, hebben
doen rijzen."
Binnenland
MUZIEKAVOND TEN HOVE
De door H. M. de Koningin Maan
dag in de groote balzaal van het Pa
leis aangeboden muziekavond, tijden»
welken H. M. en de Prins zich weer
in cl© tgemvoordigheid van H. M. d»
Koningin-Moeder mochten verheugen
werd dboQ- omstreeks 260 genoodigden
bijgewoond. Behalve het vorstelijk
auditorium, bestond liet gehoor voor
namelijk uit. dë leden der Koninklijke
Feuilleton.
Naar hat Fransch
van
M. MONTéGUT.
17)
Zooals isolin het zelf zeide„hij
had altijd dienst". Behalve zijn kan
toor, gaf hij eiken dag nog in stad
lessen en de vrije 'tijd, die clan nog
overbleef besteedde hij om zijn doch
ter in de wereld te brengen.
Er ging geen avond zonder con-
aai-t, zonder bal voorbijmaar altijd
moest hij zich opofferen om met zijn
dochter mede te gaan, soms tot twee.
drie uur in den nacht.
Reed© tien jaar lang vervulde hij
deze taak, om CLarisse uit te huwen.
Van uit de verte zag hij dian Clailsso
«an den aam van haar danser zwe
ven velen maakten haar het hof -
maar niemand dacht er aan haar te
trouwen.
Qairisse Isolin? heette hel
Mooi meisje! Jammer, ze heeft
geen. cent.
Zoo werd er over haar gesproken.
Hel gebeurde vaak genoeg, dat, haar
va,der zulke woorden hoorde, wan
neer cle een of ander, onvoomchïig.
iwiat luid sprak, of niet gelet, had' op
I „dat stuk meubel", zooais men hem
I betitelde. Dan werden zijn strakke
trekken nog strakker, zijn gelaats
kleur werd nog iets geler, en er kwam
I een uitdrukking van vermoeidheid en
[bitterheid op zijn gelaat; want hij
begon het te gevoelen, steeds duide-
jlijker. dat de jaren voorbij gingen,
j zonder dat <er eenige verandering
kwam.
CLarisse glimlachte echter nog altijd
even beminnelijk, schitterde nog al
tijd met. haar wonder-mocrie oogen. en
wist geestigheden en diepzinnige din
gen te zeggen als vroeger. Maai' wan
neer zij in het midden van den nacht.,
in een schokkende fiacre, waarin zij
bibberend van koude zich tegen el
kaar drukten, naar huis reden, dan
was er een droevig stilzwijgen tus-
sohien hien.
En den volgenden dag moest Isolin
wleer vroeg, zeer vroeg op, om nog
vóór kantoortijd les te geven
Zoo was Isoiin's leven, zonder eeni
ge belangrijke verandering, altijd ge
weest.. Vroeger tobde hij zich af om
de genoegens van zijn vrouw te beta-
t lenn<u deed hij het. voor zijn doch
ter er was niets veranderd ma ar hij
klaagde niét.
Dikwijls had Ciariase hem voorge
steld., zich voor goed uit het mondai
ne Leiven terug te trekken, balls, con
certen vaarwel te zeggen.
Vader, zeri ze dan., laten wij
voortaan Thuisblijven. Het. geeft toch
niets of wij al over'al heengaan. U s
vermoeid u hebt recht op rust en ik
verlang er ook naai'.
Neen. kleine, ik zal gaan rusten,
wanneer gij getrouwd zijt. i
Zij haalde de schouders op.
Niet op die manier zal ik een
man vindenen waarschijnlijk in
hel geheel nietyoe.lt u hot dian
niet 't. Ls toch duidelijk genoegk
word belachelijk. Ik ben nu al een
oude jongejuffrouw.. en het is al
zoo lang geleden, sinds u mij in de
wereld bracht, dat ik in de oogen
van de mensohen nog onder schijn,
dan ik in werkelijkheid ben.
Ta, ta, ta Iaat ze maai- praten
gij zijt dé mooiste van allemaal
Voor u, vader, jamaar. he
laas, dat is met voldoende.
Een dag in de week echter had hij
rust 's Maandags. Dan ontving
Glarisse op haar beurtmet muziek
en een kopje thee eu een overvloed
van het eerste trachtte men dan de
soberheid van den avond te maskee-
ren. Enkelen kwamen geregeldoude
familie-vriendiende anderen wissel
den. Ei- was voor sommigen eene ze
kere aantnakkelijkhiëid in dat recipi-
eeren dooi' een jonig meisje zonder
moeder
Dan zag men er veilen van het de
partement, die 6T kwamen, omdat
Isolun hun chef wasmaar van
die allen waren er het maar weinig.
die het uithielden, eiken Maandag
avond van acht tol twaalf in aan
dachtig zwijgen te luisteren naar con
certen en sonaten voor- piano of pia no
en viool.
Toch bezat. Glarisse zeer groote ga
ven als musicienneze was werkelijk
artistehaar kunst was liet eenige,
wat iu haar droevig Leven haai'troost
te. Haar stem. machtig en van een
heerlijk timbre, werkte pliysiek ont
roerend wanneer men haar hoorde,
voelde men iets de keel dichtsnoeren
in extase luisterde men.
Maar Glarisse zong slechts zelden
voor anderennaar haai' schoon
heid, haai- geest mochten de men-
schen haar beoordeelen maar haar
intiem artist-zijn bewaarde zij voor
riclvzedfhet was het eenigste. waar
in zij zich nog kon hoogachten, liet
was haar rehabilitatie voor zich zelf.
Dikwijls genoeg zei ze dit tot. haar
vad©T.
Ze zong 's Maandags, tegen tien
uur, een enkele maal, nooit twee keer.
en dian deed ze het nog alleen voor
haar vader. Hij luisterde dan ver
rukt wanneer haar lied geëindigd
was. verliet hij heel bescheiden liet
sailonnien had hem er immens niet
noodig
En die avonden, in slaap gewiegd
door de muziek, die van beneden
kwam, sliep hij vroeger in dan an
dere, en verzamelde in dien heerlijk
langen nacht nieuwe krachten voor
de gansche week.
Niettegenstaande al het getob van
Isolin, en al zijn werken button (Len
kantoortijd, bleef het huishouden Ln
een toestand, die niet ver van armoe-
d'e verwijderd was hun inkomen bc-
droeg 8000 francs wat wel voldoen
de lijkt, maar in werkelijkheid niet
j veel is, wanneer men er baljaponnen.
I handschoenen en eiken avond een rij-
t uig en nog zoovel© andere weelde-
dingen van betalen moet - en zeker
niét, wanneer er geen zuinigheid is,
I dl© alles bestuurt en regelt,
i Clarisso's moedor was jong gestoi-
ven, maar had haar aard van ver
kwisting op haar dochter overge
bracht. Evenals zij. kon Glarisse geen
weerstand bieden aan de verleiding
van verlokkende uitstallingen, ver
loor zij all© bezinning in een groot
magazijn, Liet zij zonder veel naden
ken alles thuis bezorgen orn diep
spijt, te gevoelen, als het betaald
moest worden maar dan was het te
laat.
En zij beheerde de financiën in
huis haar vader droeg alles, tot dó
laatste centime, aan haar afeiken
avond deed zij enkele sous in zijn
vestjeszak, opdat hij den volgenden
dag de omnibus kon nemendat was
zijn eenige luxe-uitgaafen dan nog
vond CLarisse zeer vaak het kleine
bedrag onaangeroerd, omdat hij ook
deze enlkele stuivers had bespaard.
Op wh enkel punt alleen wildé hij
zich niet bekrimpen - zijn. kleeding'.
Hij wiLde zijn dochter eer aandoen
voor haar kleedde hij zich correct,
naar dé mode en. als een gentleman.
Voor zijn ondergeschikten was hij
steeds beminnelijk hij hield er van.
dat men hean cle waarheid zeide. en
voor kleine tekortkomingen was hij
een zacht rechter.
Zijn dienst kende hij_ op zijn
duimpje zes-en-dertig jaar was hij
nu reeds aan het ministerie. Hij was
begonnen onder Louis Philippe --
van welken hij nog altijd met zeer
veel pleizier sprak.
Den volgenden dag, toen Prosper
Th'ibault als naar gewoonte l>ij het
notenhouten bureau van zijn chief
stond en hem verschillende papieren
tei ondierteekening- voorlegde, zag
Isolin. onder het zetten van zijn pa
raaf, den jongen man over zijn bril
aan en (leed hein de, voordat oogen
hlik nogal wonderlijke vraag
i - A propos, u doet aan muziek,
nietwaar
Prosper antwoordde verlegen
Vroeger lveb ik er veel aan ge
daan.
Br blijft toch altijd nog veel vat»
over, nietwaar'? zeide zijn chef. met
eenig© autoriteit.
Misschien.
(WoixH rervotgKl:.
