VerbrandePapieren
Tweede Blad
behoorende bij
iHaarlem's Dagblad"
Y*n
Zaterdag 31 Maart 1906.
I Mo. 6B8I
Stadsnieuws
Frans Rosier.
Het „Alg. Hbld," hééft nog twee in
gezonden stukken van dein volgenden
inhoud.
E. D. schrijft
Hoewel er reeds meer dan genoeg
over Rosier gezegd is. kan ik toch
niet nalaten mijne verwondering te
uiten over die beschouwing van den
heer v. d. Kolk.
Mijns inziens zou het veel men
schelijker zijn om iemand als Rosier
wanneer hij dan per sé niet eten wil,
te labenj sterven (ails 't zoover zou ko
men) dam hem te voeden om hem le
venslang in een gevangenis of krank-
zinnigengestioM op te sluiten., wat
toch zijn 'lot zal zijn.
Dat Rosier dit laatste ook niet ver
koos, blijkt wel uit zijn herhaalde
vlucht en voedselweigerimg. En ais hij
tot de g.ed!eg'enereerdie!n behoort, is
dan zijn dood niet eten verlossing voor
h'ern zelf en zijne medemenschenIk
vind de beschouwing van den lieer
I-Iuyndnik eenvoudig en natuurlijk, en
zie er volstrekt, niets hardhandigs of
onmensehelijks in."
M. D. schrijft
Met belangstelling' las ik liet inge
zonden stuk van dein heer v. d. Kolk
aangaande Frans Rosier. Zooals deze
lieer zeer terecht opmerkt schijnt het
ze'er lastig* uit te makear of men inter
met- een simulant dan wel miet een
krankzinnige te doen heeft. Eén ding
staat .evenwel voor (deskundige dn leek
vastwanneer Frans Rosier de vrij
heid! herwint, kost dat menischen-
bloedBijzaak is derhalve, hoe dit
individu gevoed wordt. H o o f dzaak
mioet blijven:, dait men helm, hetzij dan
in gevangenis of krankzinnigenge
sticht, de gelegenheid ontneemt om te
kunnen: ontsn a open
Mr. Toulon van der Koog, achtte
zijn cliënt niet sdhuldig en oordeel
de, dat in geen geval liet bewijs ge
leverd was, waarom hij dan ook
vrijspraak en ontslag van alle rechts
vervolging pleitte. Pleiter wees op
die zwakheid van de getuigenverkla
ringen alsook op het feit. dat de fa
milie Comaita belang heeft bij dé
uitspraak ten opzichte van liet civiele
proces. Vandaar moet de rechter wel
rekening met de waarde hunner ge
tuigenissen houden,
Uitspraak op 5 April.
Binnenland
Uit de Rechtszaal
VALSCH GEZWOREN.
De verhouding tussdheai de huis
eigenaars en de huurders laat soms
wel eens iets te wenschen over. Toch
gebeurt 't niet vaak, dat deze onaange
naamheden aanleiding geven tot een
strafproces, zooals dit thans het ge
val was. De huisheer, welke hierin
het spel is, is onze stadgenoot, de
schoorsteenveger G. A. Comaita, en
de huurder de winkelier Pietej: de
Berg, terwijl de derde factor in het
proces een huis in de Frankestraat
is.
Comaita beweerde in overeenstem
ming met. zijn zoon en dochter, dat
hij den winkel verhuurd had voor
den tijd van vijf jaar tegen een huur
prijs van 5.25 gulden per week, ter
wijl De Berg halsstarrig volhield,
dat hij slechts per week gehuurd
had. Vandaar, dat de laatste zich ge
rechtigd. achtte om na anderhalf
jaar de woning te verlaten. Er volg
de een protest van Comaita. en een
proces bij de civiele kamer van de
Rechtbank.
In dlit proces werd' De Berg een be
slissende eed opgedragen, waarbij
hij moest zweren, dat hij het huis
niet voor vijf jaar, maar per week
gehuurd' had. waaraan de huurder
dan ook op 9 Januari j.l. voldaan
heeft en daardoor het proces dan ook
won.
Comaita, geen genoegen nemende
met het verliezen van het proces,
diende een klacht tegen De Berg in
wegens meineed.
Ter terechtzitting* hield Comaita
als getuige vol, dat hij het huis bij
mondelinge overeenkomst voor 5
ja ai- verhuurd had, met ingang va,n
1 Januari 1904, hetgeen door zijn
zoon en dochter mede onder ©ede
werd bevestigd.
De Berg ontkende. Wel was er
over vijf jaar huren gesproken, dioch
dit zou slechts dan plaats hebben,
wanneer Comaita voor Januari zijn
voorwaarden per contract omschreef.
Daar dit, niet geschied is, is de huur
volgens beklaagde een gewone week-
huur.
Verzwarend voor De Berg waren
evenwel twee andere getuigen. De
slager Serné verklaarde, evenals juf
frouw Comaita, dat de beklaagde te
gen hen gezegd had, d*a.t hij het huis
voor vijf jaar gehuurd had.
Het O. M. was er van overtuigd,
dat De Berg zich schuldig heeft ge
maakt aan meineed door valsch en
wel opzettelijk valsch te zweren
Voor dit hoogst ernstig misdrijf
eischte het, dan ook een jaar ge
vangenisstraf.
De verdediger van den beklaagde,
INTERNATIONALE VEREENIGING
VRE DE-TENTOONSTELLING.
Te Rotte-rd'atm werd een afdeeling
opgericht \*a.n de Inteanaitionaie Ver-
eeniging V redest en l,o onst ellingTot
I bestuursleden weiden gekozen A. N.
IC. S. van Buien, tot voorzitterA.
Hoyuck van Papendrecht. J. W. Limtz,
Mr. P. IJsseil de Schepper, Mr. G.
j Bicker Caarten en A. van dér Wielen,
en mevrouw C. C. van Dort Pelgrim
tot secretaresse.
In een .binnerik&rt te houden verga
dering zal ijiet bestuur verder worden
uitgebreid.
BORRIUS OF BOREAS.
Het ..Dagblad van N.-Biv' schrijft:
In de „Vaderlander", het blad,
waaraan uok de heer Goeman Borge-
sius medewerkt, werd onlangs ver
teld, .dat de plattelanders het bij 't
uitspreken van den naam Borgesius
nooit verder brachten dan Borrius.
Sindsdien heeft de 'heer Borgesius
een bijnaam en vele bladen blijven
spreken van onzen Borrius.
Zoo_ bleef er van een sierlijken
naam" maar 'n bastaardvloek over.
Maar bastaard-kinderen ontaarden
steeds verder van het. rasechte soort
en zoo werd Borrius dra, Borius. Bo-
rias, enz.
Wa,t aanleiding gaf tot het volgen
de misverstand.
Een paar gymnasiasten, die pas
bij de uitzonderingen van een of an
dere latijnsche iverbuiging met het
woord Boreas (de noordenwind) ken
nis hadden gemaakt, stonden naai
de overstroomiug in Zeeland fe kij
ken, en betoogden met jongens-luid
ruchtigheid dat Boreas 'm dat ge
lapt had.
Een plattelander stond er bij en
knikte. Zoo'n klassieke plattelander,
van het soort, dat den naam Borge
sius verknoeid tot Borius en Bo-
rea,s. Zooals gezegd, hij knikte den
gymnamiasten instemmend toe. De
ze zagen vragend elkander en liet
boeltje aan. Ja, ja, Borea.s, zei deze
j— Borea.s? Boreas'? Nou. dat dié
't 'm gelapt beeft, wilde ik maar
I zeggen. Had ie Kraus niet naar Chi-
I li laten gaan, we zouden dien minls-
ter nu bier gehad hebben bij onze
gebroken dijken.
I We maken van dit verhaal mel
ding, omdat wij het 'eens zijn mat de
„Std.", dat er niet genoeg gewezen
kan worden op den misstand, door
het vijfmaanden,jksch verlof van den
heer Kraus veroorzaakt.
De draagster der kroon op Haar
post en de geteisterde streken bezoe
kende. de dienaar der kroon in
Chili.
als die, waarnaar de burgerlijke amb
tenaren reeds lang smachtend uit
zien, nog steeds achterwege blijft, of
schoon de vorige minister reeds in
1903 uitzicht op de indiening er van
gaf, n.l. na de invoering der admi
nistratieve rechtspraak. En het was
om de zaak warm te houden, dat het
bestuur twee heeren had uitgenoo-
ddgd om nog eens ides ambtenaars ver
antwoordelijkheid in 't licht te stel
len,, waartoe de heer mr. A. Levy zich
bereid' verklaard had, terwijl de heer
J. van Drooge cLe aansprakelijkheid
van den ambtenaar voor zijn daden
zou bespreken.
D.e heer Levy las in ruim een uur
tijds een brochure voor, die reeds ge
drukt en morgen in den handel ver
krijgbaar is, in den aanvang waar
van hij zegt, dat de verantwoordelijk
heid- de kern van het leven van den
ambtenaar uitmaakt en dat deze veel
meer dan ieder ander daarvan bewij
zen moet afleggen. Geen wonder dan
ook, dat liet eerste ltd van art. 19 der
bekende „Proeve" scherp en duidelijk
geformuleerd is, n.l. „Ieder ambte
naar is verantwoordelijk voor de wet
tigheid zijner in de uitoefening van
zijn ambt vereischte daden". Toch
zou dit eerste gedeelte z. i. aanvulling
behoeven voor het geval schade door
bijv. oirbedac'htzaambeid ontstond.
Met betrekking tot het tweede lid
van dat artikel,, waarin gezegd wordt
dat de ambtenaar de ambtelijke beve
len van de boven hem geplaatste amb
tenaren verplicht is op te volgen,
enz., kwam spreker tot den conclusie,
dat dit gedeelte wel' vaarwel zou moe
ten gezegd worden, omdat de ernst
en degelijkheid van het ambtenaars-
gevoel daarin geheel opzij gezet wor
den.
De heer Van Drooge behandelde
vervolgens art. 36 der „Proeve", be
treffende de straf, aan den ambte
naar op te .leggen, wanneer bij zijn
plicht niet nakomt, terwijl hij niet
mag gestraft- worden tengevolge van
daden(j zijn particulier leven betref
fende, tenzij daardoor de dienslTwordt
geschaad.
Evenals het gesprokene door den
heer Levy, is ook de materie, waar
over de lieer Van Drooge handelde,
•reeds meermalen op de vergaderin
gen van den Bond besproken en mag
die dus vrijwel bekend geacht wor
den,
Na e.endg debat werd de vergadering
gesloten.
j arme zwerver.
Te Veend'am is Woensdagnacht een
arme zwerver, waarschijnlijk afkom
stig van Iloogeveen, stervend gevon
den achter een boerenbehuizing. Tij-
j diens heit vervoer naar die barak is de
patiënt overt e dien. zeker ten gevolge
I van kommer en gebrek. De naam van
den ongelukkige is niet bekend.
heer d'Escury te wachten tot den vol
genden dag.
Intusschen, werd de burgemeester
van Ossenisse van het feit ingelicht,
en den volgenden morgen begaven
zich de burgemeester en de gezwore
ne Verdunnen naar de sluis, verge
zeld van den veldwachter.
Ongeveer half zeven kwamen weder
om aan de sluis de heer d'Escury met
gezworene van Jole, thans vergezeld
van politie en een troepje werkvolk
van Kreverhille, aan wien order ge
geven wend de zakken en de planken
voor de sluis weg- te nemen, niette
genstaande het verzet van den gezwo
rene van den Nijspolder.
Door de manschappen van Krever-
ONGELUKKEN. ,1.i*1Ie werci de sluis van de beveili-
Dond.eidagmorgen is op de rails van gingsmMdelen ontdaan, en werd door
het schof opgehaald, zoodat het
zoute water van den verdronken pol-
AANGEHOUDEN.
Op aanwijzing van die Rotterdam-
sche recherche" is Woensdag te Bazel
aangehouden de huisknecht R. Pal-
stra, in dienst, 'van den notaris Barckx
te AVieringerwaard. die sedert den lOn
Maart voortvluchtig is met een groot
bedrag aan geld en effecten.
De justitie van. Alkmaar had zijne
aanhouding verzocht,
uonaera-agmorgen is op do rails van
de Ooster-stoomtram te Oosterbcok ijl
lijlc van een 40-jarige vrouw gevonden j z
huisvrouw van een spoorwegarbeider
1 Wo'lfheze-.
spoorwegarbeider der met veel kracht den Nijspolder
binnenstroomde, dat bet schuim van
NEDERLAND EN DE OLYMPISCHE™ewot®r meer dan 10 meter voor-
SPELEN I vvaartj§ m ^en polder spatte en eemge
Nog' slechts enkele welceai en Athene S^theten bouwland overstroomd wer-
zal gevuld zijn mat een lager sports-1 den tot zeer groote schade van de
man het puikje van da geheele we
reld die komen deelnemen aan de
verschillende Olympische spelen.
Amerikaamscbe, Australische, Ja-
pansche, BngeQsobe, Duitsche eaaFran-
sche athleten komen in grooten getale.
Ook Danemaiken, België en Zwitser
land zullen vertegenwoordigd zijn.
Maar Nederland:? Waar blijft Neder
land
eigenaren dier gronden.
Gelukkig heeft men op deskundig
advies het gevaar voor algeheele over
strooming tijdig weten af te wenden
door de doorlatingssluis opnieuw
dicht te maken en te versterken.
Indien wij wel zijn ingelicht, dan
beroept zich het waterschap AVals-
ooiden op een overeenkomst, volgens
Alles wijst er op, dat Nederland bn >,0+„,-an,n i,«+ 4 i,„„t4
daze internationale wedstrijden geen ]'etWflkf het/fht 1 eeft' om in den
vertegenwoordigers zal hebben. EnNijspoldei uit te wateren,
waarom dan niet? wordt, er gevraagd. j Oit recht zou niet door hét bestuur
Omdat doQdeenvoudag hier te landeworden betwist, maar beperkt lot uit-
zoo goed als geen samenwerking be- j watering van het hemelwater. Het be
staat tusschen de verschillende» sport- j stuur van den Nijspolder meent niet
lichamen. 1
Waar Wijven om. gymnasten, vvaa.-1 ^thet
onze sdrerma-s en otze athleten?-| ln mdallewa'ter v#n tien Kruispolder
vraagt de „Tel." Is het niet treu-j uitwatert m den Nijspolder omdat de
rig, dat er bier in Nederland zoo goed. 1 watergangen niet berekend zijn om
als géén beoefenaars van d!e atihleüek zooveel water opeens «door te laten,
te vinden zijn Men zegt dat de ingelanden van
waar iöV611' °Me wors aavs- 0111 den Nijspolder aandringen op schade-
r'ToA ligt Mer niet geheel en al d. wegens de schade aan
schuld bij d!e groote sport-lioframen. I hunne gronden toegebracht, door het
D.e regeering en gemeente-besturen inlaten van het zeewater uit den over
sell ade, terwijl als regel geldt dat
geen persoon, die meer dan 800 ver
moedelijk inkomen beeft, e'enige ver
goeding ontvangt.
Hiérbij mag nog- vermeld worden,
dat de commissie enkele malen, we
gens den bijzonderen aard der ge
vallen, van laatstvermelden regel is
afgeweken.
De al gem een e vereenigde commis
sie bestaat, behalve uit de onderge-
teekende administrateuren van het
fonds, die het uitvoerend comité vor
men, uit de heeren mr. W. F. van
Leeuwen, mr. I. A. de Bas. H. P
Berlage, A. H. Siepman van den
Berg, jhr. mr. W. G. Dedel, mr. J. J.
Ermerins, W. iïovy, mr. E. J. Ever
wijn Lange mr. H. J. van Ogtrop,
mr E. R. H. Regout en J. G. AVert
heim.
De ondergeteekenden hopen en ver
trouwen. dat tusschen hen. het pro
vinciale watersnood comité te Mid
delburg en de verschillende plaatse
Jijke commissies, overeenstemming
zal worden verkregen, opdat voorko
men worde, dat van verscbilleild'e zij-
den, naar verschillende inzichten, op
j verschillenden grondslag vergoedin-
gem gegeven worden, maar door ge-
meenschappelijke samenwerking het
cloel worde bereikt, dat in 1877 bij het
vaststellen der bovenvermelde rege-
bn heeft voorgezeten, te weten dat
teg'emoetkoining in de geleden scha
de overal geschiede naar éénzelfden.
1 gelijken maatstaf.
Het uitvoerend comité der alge-
meene vereenigde commissie
Mr. J. A. SILLEM.
S. P. VAN EEG HEN.
Mr. K. J. PHILIPS
Mr. R. VAN REES.
Mr. W. S. J. VAN WATER
SCHOOT VAN DER GRACHT.
Amsterdam. 27 Maart 1906.
(Andere dagbladen worden ver
zocht dit over te nemen).
W oemsdagavond had tie Amsterdam
eene bijeenkomst plaats van daar
woonachtige Zeeuwen. Het resultaat
was, dat eene commissie werd ge
vormd voor de noodlijdenden: in het
geteisterde Zeeland.
werken ook al niet mee.
In Engeland bijv. hebben alle mo
gelijke autoriteiten geld beschikbaar
gesteld .om 'die/ beste krachten ini alle
stroomden polder AA'alsoorden.
NEDERLANDERS EN HET DUIT
SCHE TARIEF.
Het nieuwe verhoogde tarief van
invoerrechten heeft praktische Neder
landers er foe gebracht, de bakens te
verzetten. Uit Kirefeld wordt aam het
„Berl. Tageblatt' gemeld, dat veld Ne
derlanders, o.a. koffiebramders, hun
bedrijf naar Duitsoh gebied overbren
gen. Gebrande koffie is otn'der liet
nieuwe tarief met 60 pf. per K.G. be
last, En eem aantal wa.rnioezeniers bij
de grens, die vroeger geregeld hunne
groenten in Duitschland ter markt
brachten, moeten op Duitsch gebied
groote lappen grond hebben gepacht,
om hun bedrijf daar voort te zetten.
1 Hef ..Berl. Tageblatt" verwelkomt
de N ederl andsche hoveniers. Deze
meesters in het tuinieren zullen, de
Duitsch ea-s nieuwe en betere metho
des leeren en betere groentesoorten
meebrengen. Dat zal een prikkel zijn
voor de Duitsche agrariërs, die nu
hun tijd vermorsen met, onder gelap
te strooien daken, over hun noocl te
urmen, in plaats dat zij mét liun tijd
mieegaain en verbeteringen in hun be
drijf invoeren.
de Rechtstoestand der
BURGERLIJKE AMBTENAREN.
In de groote zaal van liet; gebouw
der „Maatschappij voor den werken
den stand" te Amsterdam hield de
„Bond ter verkrijging een-er wettelij
ke regeling van den rechtstoestand
der burgerlijke ambtenaren AVoens-
dagavond, eene buitengewone verga
dering', die vrij goed bezocht was.
De heer J. de Vries, die de verga
dering leidde, wees er in zijn korte
openings-toespraa.k op, dat een wet
„HOOGE" TRAKTEMENTEN.
Dat. de „hooge" traktementen nog
niet de wereld uit zijn, kan blijken
uit de benoeming' die deze week
plaats had, van een machinist op 't
stoomgemaal Doet-Neerpoldei', onder
Giesseai NLeuwkerk, waar uit 8 solli
citanten zekere S. T. werd benoemd
op een jaarwedde van f 170, zonder
vrije woning, mits 'bij zich verplichtte
zijn zoon (een persoon van bijna 30-
jarigen leeftijd) als hulpnmchdnist
disponibel te houden, Voorstellen om
de jaarwedde hooger te stellen wer
den verworpen, dat om haar op /M70
vast testellen, werd aangenomen met
114 legen 58 stemmen.
De gemeente Oud-Vossemeer is be-
v" ""e J zocht door den. heer Hovy. afgevaar-
takken van spert naar Athene te zen-7r,^,
dta. Kom daar eens bij ons om? digde voor Zeeland bij de Eerste Ka-
Van officieele zijide wordt er van.,me;i ^ei Staten-Generaal.
sport geen werk gemaakt. Een enkel©
maal, als het niets kost, wordt dank- Herhaaldelijk kwamen de laatste
baar een bijdrage aanvaard. En zoo-dagen berichten in dagbladen voor
laaig er niet meer propaganda wordt 1 aangaande doel en werkkring van
gemaakt, zullen we Mei' in Nederland het watersnoodfonds, die geschikt
achter blijven, niettegenstaande wij zijn verkeerde opvattingen ingang te
tal van sportbeoefenaars in ons mid-1 doen vinden. Nu cans heet het. dat
d!en hebben, -die zich met succès met bet fonds uitsluitend bestemd is om
de vreemdelingen zouden kunnen me- jn onmiddellijken nood' te voorzien,
te®* en dat daaruit geenerlei vergoeding
van schade gegeven kan worden
dan weer, dat. de gelegenheid tot
schadevergoeding wel bestaat, doch
alleen ten behoeve van de allerarm
sten.
Noch het een. noch het ander is
juist. Het reglement op het fonds be-
HOOG WATER.
De Kon. Vereeniging hel Neder-
landsch Tooneel zal Dinsdag* een
voorstelling geven in den schouw
burg* te den Haag*, geheel ten bate
va.n de slachtoffers van den jongsten-
watersnood. Ongevoerd zal «orden dltnaa"«aande ,he' ^feI
i-, T-. c geene bepalingen, en laat de wijze
ivieine uoia. I van besteding der gelden (mits na-
Naniens den raad van beheer -upi J tuurlijk, in verband met waters-
li. M. de Koningin. Z. K. li. de nood) geheel over aan het oordeel
Prins en H. M. de Koningin-Moeder'der algemeen e vereenigde commissie
uitgenoodigd om de voorstelling met,te Amsterdam
OOK EEN VEREENIGING.
Te Goor is exm vereeniging* van
stroopers opgericlit. Het doel is do
kosten van bekeuring der leden geza
menlijk te dragen.
BRANDEN.
Te Reueel zijn drie woonhuizen,
eigendom van J. van Kaathoven, door
brand vernield. Een der huizen was
bewoonid dooi.* J. Pops, den anider
door E. Kerklhofs. het derde was on
bewoond. Eigenaar en bewoners, dde
Jxunime inbo!edels -verloren, waren ver
zekerd.
VERMOEDELIJKE
BRAN DSTIC HT1NG
Uil Soest werd gevankelijk naa.1*
UOnecht overgebraclit zekere T. v. 't
K„ wonende op de Bunt te Soest, wa
gens vermoedelijke brandstichting in
liet door hem bewoonde én aan hem
loebehooreude woonliuis. Uit een
door de politie ingesteld onderzoek in
liet slechts gedeeltelijk verbrande
huis bleek, dial op verschillende plaat
sen de planken met petroleum ge
drenkt waren en dial in dén bale van
een op den zolder liggende Mttenkar
zondei* wielen een vuur was aange
legd, geworden, dat echter uitgedoofd
was.
Toen de politie het buis wilde bin
nentreden, was de deur geisloten, ter
wijl de bewoner verklaarde, dat de
sLeutel niet te vinden was. Later
bleek hij den sleutel iat den zak te
hebben.
(,,Gooi- en Eeml.'
hunne tegenwoordigheid te vereeren.
H. M. liet weten door rouw verhin
derd te zijn de voorstelling bij te
wonen. I-I. M. de Koningin-Moeder
zal de voorstelling bijwonen.
De cul'lecte voor de slachtoffers van
de overstrooming 111 Zeeland te Hal
steren nabij Bergen op Zoom gehou
den, heeft 1078.50 opgebracht.
Alen schrijft uit Ossenisse aan Ze-
landia
Vrijdag begaf zich de heer C.ollot
d'Escury met een Gezworene van het
caJamiteus waterschap Walsoorden,
naar den steenen duiker, gelegen in
den dijk tusschen den Maria- en Nijs
polder. Bij de sluis stond een wacht,
wien door genoemde heeren beval
werd gegeven de n f water ingssl ui s te
openen, ten einde het water van den
•overstroomden Mariapolder, waarin
Groenendijk gelegen is. door te laten.
De wacht weigerde aan liet bevel ge
hoor te gaven. Daar het schof niet
in te goeden toestand verkeerde wa
ren door het bestuur van den Nijspol
der de iioodige voorzorgen genomen
In het jaar 1877 echter zijn na.
eiustig* overleg tusschen de algemee-
ne vereenigde commissie en de toen
maals bestaande watersnood-com
missies in Gelderland, Noord-Bra
bant, Rotterdam, Den Haag en Zalt-
Bomrnel. regelen vastgesteld, waar
naar bij eventuecle latere waier-
rampen te werk zou worden gegaan.
Daarbij is aangenomen, dat het geld
niet slechts aangewend zal worden
ter tegemoetkoming in eersten nood,
maai* ook ter voorziening in de meest
dringende behoefte aan pootaardap-
peJen. zaaikoren en veevoeder, ter
wijl voorts vergoeding kan gegeven
worden van schade aan huizen,
schuren en andere getimmerten, van
schade aan roe ren die goederen (huis
raad, Qiooi, vruchten, enz.) en van
schade aian te veld staande -gewas
sen en aan land. En al is, waar het
betreft liet vergoeden van scbade, het
beginsel vooropgesteld dat daarvoor
alleen in aanmerking komen zij, die
zonder vergoeding tot volslagen
armoede zouden vervallen, de uit-,
werking van dat beginsel toont aan
dat bet begrip „volslagen armoede" i
niet. a.l te streng wordt opgevat. lm-1
niers, personen met een vermoedelijk
voor doorlekken en de opening van i inkomen van niet meer dan f400 ko-
de sluis aan de zijde van den Maria
polder voorzien met. planken en zak
ken. De heer Collot d'Escury
gaf aan de werklieden bevel de zak
ken weg te nemen, waarop de dappe
re wacht-man de zakken wederom te
rug deed zinken. Hierop besloot de
men voor vergoeding van hét gehee
le bedrag* der geleden schade in aan
merking personen met een vermoe
delijk inkomen van f400 text f 600
voor vergoeding* van tweederden, en
personen met een vermoedelijk inko
men van f600 tot, f800 voor vergoe-
ding van één derde der geléden
ASYLRECHT.
i Naar aanleiding van het ook door
j ons overgenomen schrijven van den
lieer D. Cohen, lid van het Ned;
grenscomité voor Russische vluchte-
lingen ontving de .,,N. R. Crt." een
repliek van haar correspondent te
j Lobit, waaraan het volgende is ont
leend
I Jk kan de verzekering geven, dat
boven en behalve hei politie-bewijs,
óók eene daarbij afzonderlijk af
gegeven wordende „Schiffskarte" ge
vorderd wordt,
j In 'verband, hiermee schrijf ik hier
over de handleiding waar naai* de
rijks-politic, zoowel alhier als te Ze-
vonaar, zich gedraagt, en die ik vrij
heid heb te publiceeren
„Hoe te bandelen met Jaml-
v er huize rs? Alle landverhuizers
moeten voorzien zijn van eene
scheepskaart, voor zooverre ze naar
Amerika willen."
1 „De landverhuizers, die naar Enge
land gaan, moeten, (boven en) be
halve een scheepskaart, in hun bezit
hebben 100 Mark, voor elk hoofd en
40 Mark voor de vrouw, én 40 Mark
voor elk kind. hoe jong ook.
„Hebben ze geen scheepskaart, dan
moeten ze (boven en), behalve ge
noemd bedrag, in het bezit zijn
van 15 Mark voor elk persoon."
„AAullen ze in Rotterdam verblij
ven, de voorwaarde stellen, dat elk
persoon dn het bezit is van flOO of
f 150.
-AA'illen ze naar Amerika, dan. moet
elk in liet bezit zijn van 160 Mark,
óók voor elk kind (zuigelingen onder
het jaar 10 Mark)."
Opmerkelijk mag bet dus genoemd,
worden, dat in deze handleiding in
de eerste en eenige plaats van eene
scheepskaart sprake is.
Deze bepalingen nu kwamen hier
onlangs, zooals de heer Cohen van
mijn bericht, zegt, „zoo opeens uit de
lucht vallen", maar nog* grooter op
zien baarde het-, toen kort daarna, o p
grond dier bepalin'gen, ne
gen vreemde landverhuizers naar
Emmerik werden teruggevoerd.
Eerst later-, dus niet vroeger,
is hier, vanwege het Anglo-Continen-
tales Reise-Bureau te Rotterdam, een
agent aangesteld, die thans met de
Rijkspolitie, zeker in de goede rich
ting, samenwerkt.
En dat dit alles liet gevolg i.s ge
weest van de in den aanhef van mijn
vroeger bericht bedoelde „strenge
eischen" zal de heer Cohen toch wel
moeilijk kunnen tegenspreken.
Feuilleton.
Naar het Fransch
van
M. MONTéGUT.
31)
Hij nam mamieren aan, die geheel
mét zijn leeftijd in strijd waren; hij
sprak kalm en wed overwogen, liep
bedaard en eenigszins loom, als een
man, wien de jaren drukten; eni hij
had ©en dikken stok gekocht met ivo
ren knop, zoo als imvalidiem die gebrui
ken, en wanneer hij liep, steunde* hij
er op.
Hij lachte nooithij leefde volko
men onverschillig zijin diagelijksch .le
ven, altijd éven treurig, zonder een
oogehblik van opgewektheid of le
venslust. Het eenige, wat hem een
enkele maal uit zijn, zwakheid dééd
j opschrikken, was een ontmoeting m< t
Véroudard, die nog steeds niet naliet
I hem te vervolgen. Dan klemde hij
zijn vuist vaster om dén knop van
zijn stokzonder dien man zou hij
zijn misdrijf van zooveel jaren gele-
I den, hebben kunnen vergeten en al
j dein onnutten strijd, dien zijne stóhat-
I ten hem gekost hadden somtijdswM
hij zich met moeite te overtuigieai, dat
bij wel een eerlijk man was..
Zijn leven was toch zoo eenvoudig
om gewoonhij deed nd'emiaaxi
kwaad.. ©n hij zou zichzelf geheel
hebben kunnen vrijpleiten, wanneer
©r in hot diepst van zijn ziel nog niet
altijd eeai vage hoop was blijven Le
ven', dat hij eeais, door ieén- of ander
toeval, het heerlijk gebruik van zijn
"rijkdom zou Icunnen hebben. En d.i'e
hoop maakte hem weer schuldig in
eigen oog*dat bekende hij zich zelf.
Maar aan den anderen kant hield hij
zich dan weer voor, dait zijn lijden
hem reinigde en dat hij toch genoeg
geleden had cat nog leéd.
Toch spiegelde hij zich niet voor,
dat zijn liefde eens beantwoord: zou
worden hij 'leiefde in zijn gevoel voor
Clarisse zonder eenige hoop, dat zij
eens werkelijk aan hem behooren zou.
Hij was hierin .gélijk aan alle men-
sdhen zonder eigen zedelijke kracht
én zonder initiatief, dde liever bij voor
baat aille rampen van het leven aan
nemen ©ai zich er in schikken, dan
ar tegen te strijdienlijdelijkheid en
traagheid zijn die kenmerken van hun
bestaanvan allen moed en lust tot
strijden ontbloot, ook voor hun hoog
ste verlangen, némen zij hun, toe
vlucht tot vrijwillige onthouding.
Zoo bleef hij déél uitmaken van het
treurende drietal.
Isolin vatte voor (hem een dankbare
toegenegenheid opde jonge man
werd onmisbaar voor heni en de
ambtenaar Thibault voer wel bij dit
gevoel van zijn diefdooi' diens voor
spraak maakt,e hij vlugger promotie
dan eenig ander én weldra klom zijn
honc.urium tot de voor hem zeer be
langrijke som van twee honderd frs.
per maand.
AToeger zou Prosper zich met dit
jaargeld rijk gevoel hebben, maar
thaws, in het platonisch bezit van. d'e
groote rijlkdoanmen in bet kistje op
zijn kamer, gevoelde hij zich altijd
arm. Niettemin verzorgde hij zijn
uiterlijk beter dan voorheenhij wil
de, dat Clarisse's oogeu met weibeh a-
'gen op hem zouden rusten1, wanneer
zij terug kwam, al was het dan ook
aan de zijde van Haramont.
Tegen het eind'e van September
kwam Olarisse werkelijk terug. Op
een morgen liet, Isolin op het kantoor
Prosper bij zich komen en reikte bem
vroolijk een telegram.
„Wij komen hedenavond".
Redden voelden zij zich gelukkig.
Prosper zedd'e
Wij moeten La.verasse waarschu-
wén.
I Jé hebt gelijk, mijn jongen, stem
de zijn chief levendig toe. dat is goed
van je, dat je daarom denkt. Ik zal
hem een telegraan zend'en, dan gaan
i wij vanavond met ons drieën naar het
station.
Aldus geschiedde.
Weet jelui wel, zeide onderweg
Clarisse's vader tot zijn beide gezel
len, dat hét nu al twee maanden ge
leden is sinds ik mijn doohter voor
het laatst zag? Als ik haar .eens niet
herkende
Ja, zei Laverasse. nadenkend, gij
zijd nooit van elkaar geweest.
Neen, wij zijn nooit van elkaar
geweest, herhaalde dé oude maai.
Naar mate zij dichter bij het station
kwamen, kwam er in Prosper een ge-
voel als van onzekerheid op. Mei welk
rec-ht, welke hoedanigheid ging hij de
reizigster méde begroeten Zou haar
imnn het niet, recht genomen, eigen
aardig vinden, dat hij medé kwam
A^an Laverasse ook misschien maar
La.verasse had witte haren.
Maar hij, Pro&epr, een jonge man
vaal zes-en-twintig en niet leelijker
dan zooveel anderen
Hij geraakte al meer met zich zelf
in dé war, terwijl hij d'e trappen be-
sieég, die naar de wachtkamer voer
den. Op een oogehblik, in de drukte,
werd hij van zijn metgezellen geschei-
den, en hij aarzelde of hij zich wel,
weer bij hen zou voegen.. het ver
langen Clarisse weder te zien en de
vreés niet. welkom te zijn, streden in
hem om dén voorrang.
Maar Isolin en Lavarasse, die ;erug-
keerden, riepen hem al met. luid© uit
roepen en heftige gebaren... hij voeg
de zich weer bij hén.
Dra kwam dé trein eersi een
onafgebroken dichte massa dringende
menschen, daarna een rustiger stroom
en eindelijk Clarisse en Haramont.
Zij scheen grooter geworden, on in
dé Vertel oen weinig veranderd al
thans in de oogen van hét drietal, dat
haar met verlangende blikken nadér
zag komen. Eindelijk wa9 zij bij hen
en begroetto hen niet een glimlach,
waarin ongetwijfeld, vreugde over lretj
wederzien was te lezen, maar nog
méér droefgeestigheid.
Haar vader en Clarisse kusten el
kaar op beide wangen zij reikte Pros
per dé hand. Haramont was zeer be-j
minnelijk en toonde zich in het geheel
niét verrast hen alle drie aan het sta-
tion te zien. Hij noodigde hen uit.
dén volgenden dag te komen dinee- j
ren, liep oen rijtuig' aan, en vertrok
zonder zich verdér veel om hen' te be
kommeren.
De geheele ontmoeting had niét lan
ger dan vijif minuten geduurd, en be
halve de gewone complimenten had
men niets gezegd.
Dat was maar kortzei Isolin.
Ja, nogal, stemde Laverasse toe.
Thibault zeide niets, maar volgdé
met zijn blik bet rijtuig, dat in d©
richting, van de Madeleine wegrol dé.
Zeer kont nadat zij weider te Parijs
waren gekomen', stelden mijnheer en
mevrouw Haramont hun salons open
drie groot© kamers ©n suité, in een
nieuw huis, in de laan van Messina.
Er was een overvloed van meubelen.
weelderig en rijk. in dé zalen en in
d'e kamers allés wat, men in drie
maanden lijdis in Parijs krijgen kan
voor véél geld was er bijeengebracht
dure snuisterijen, maar geen enkel
zeldzaam stuk; schilderijen', die vijf
en moer jaren in d© uitstalkasten van
de Rue Lafitte hadden gelegen lee-
lijkc doeken van goede schilders soms,
verzameld en bijeengebracht zonder
edmigen smaak, zonder op tijdl, schooi
of onderwerp te letten:, alleen bij el
kaar gehangen volgens grootte en
vorm van lijst.
Kostbare Ideeden en tapijten, heer
lijke stoffen, door Lyom en Loubain
geléverd tegen zoo en zooveel den vier
kanten meter maar niets persoon
lijks. in dat alles, niets, wat eéti?eigen
cachet, droeg. En liet geheel gaf dan
ook dén treuri.gen aanblik vaar een
dier huizc-n. die als bet ware aan me-
marxl persoonlijk schijnen te behoo
ren maai' aan iedereen.
Clarisse zelf scheen zich in baai-
salons als ©en vreemde te gevoeLdni.
als iemand-, die in een hotel tijdelijk
vertoeft of op een passagiersboot. En
dit té meer nu een. niet eindigende
reeks menschen, haai' géheel "onbe
kend, zich in bun huis vertoonde en
elke intimiteit mei haar eigen wo
ning onmogelijk maakte.
(Wordt vervolgd:.
