VRIJHEID.
vroeg aan den zwijgenden jonkman,
die mij verschrikkelijk ergerde met
steeds aan (haar zijde te zijn
Welnu, mijnheer Rozaine, ant
woordt gij niet'?
Alle oogen wendden zich naar hem.
Hij was blond.
Ik voelde een schok door mijn li
chaam gaan en do stilte, die er
heerschte, bewees wel, dat de ande
ren ook onaangenaam waren getrof
fen. 't Was buitendien een aller
dwaaste veronderstelling, dat di'e
jonkman de schuldige zou kunnen
zijn, want niets was er anders aan
te wijzen dat hem verdacht maakte.
- Waarom ik niet antwoord? zei
hij. Heel eenvoudig, omdat ik gelet
op mijn naam en die kleur van mijn
haai-, reeds hetzelfde lveb geconsti
leerd. Ik ben dus van meenrag. dat
men mij moet arresteeren.
Vreemd zag hij er uit, toen hij
deze woorden sprak. Zijn dunne lip
pen, twee strepen gelijk, werden nog
hunner en bleeker. Rloed beaderde
het wit zijner oogen. Stellig, hij
schertste en toch maakten zijn phy-
aionomie en zijn houding op ons een
een diepen indruk.
Heel naïef vroeg miss Nelly
- Hebt gij geen wonde'?
De wonde ontbreekt wel iswaar,
«ei hij.
Met een zenuwachtige beweging
streek hij die mouw van zijn jas naar
boven en ontblootte zijn arm.
Maar dadelijk vloog mij een ge
dachte door het hoofd. Mijn blikken
kruisten zich met die van miss Neily:
hij had den linkerarm ontbloot. En
ik zou er, op mijn woord, zonder om
wegen op gewezen hebben, als niet
plotseling een incident onze aan
dacht had afgewend. Lady .Jerland,
de vriendin van miss Nelly, kwam
hard aunloo.pen. Zij was geheel van
streek. Men drong zich om haar
heen en slechts met groote moeite
bracht zij stamelend uit
Mijn juweelen, mijn paarlen
alles is mij ontstolen....
Neen, men had niet alles ontsto
len. zooal/s vvij later gewaar wer
den, maar, wiat veel vreemder was,
men had slechts een keuze gedaan
Van de diamanten, de robijnen, de
•halssnoeren en de armbanden had
men niet de grootste weggenomen,
maar slechts de fijnste en kost
baarste.
En om dat te kunnen doen, had
men, in het uurtje, dat lady Jerland
de thee gebruikt had. dus op klaar
lichten dag en in een gang. waar
veel menschen passeerden, de deur
van de hu f" moeten openbreken
een
hoekjes werd de ..Provence' door
zocht.
Men. zal eindelijk toch wel iets
vin dein, niet waar? richtte miss Nol
ly .zich tot mij. Welk een toovena.ar
hij ook is, diamanten en paarlen
kan hij toch niet onzichtbaar ma
ken.
Zeker wel, antwoordde ik haar,
tenzij, de bodem van onze hoeden, de
voering' van onze jassen en alles wat
wij dragen werd onderzocht.
Én haar op mijn photographic
toestel wijzend waarmee ik haar in
ile meest verschillende en bevallige
houdingen had opgenomen
Dacht, gij, dat er alleen in dit
toestel al niet voldoende ruimte was
voor alle edelgesteenten en 'kost
baarheden van lady Jerland?
En indexdaad. de onderzoekingen
hadden geen enkel resultaat. Alleen
een nieuw en stout stuk viel te eon-
stateeren. Men 'had den commandant
zijtn horloge ontstolen. Briesohwid
van woede, verdubbelde deze zijn
ijver en zijn waakzaamheid en hield
Rozaine, met wien hij zich verschei
dene malen alleen bevonden had,
nog scherper in het oog. Den volgen
den dag vond! men het horloge terug
te midden :van de boordjes van den
onder-commandant
Wonderbaarlijk, dat was juist de
komische marnier van bundelen van
Arsèns Lupin.
Beslist, Mj was een kunstenaar in
zijn vak, en wanneer ik den sombe
ren en balsstarrigen Rozaine aan
schouwde en dacht aan de dubbele
rol, welke die merkwaardige per
soon ongetwijfeld speelde', kon ik
niet nalaten met een zekere beiwon»
deriug over hem te spreken.
Den voorlaatsten nacht hoorde de
officier -van de wacht gekreun in
het donkerste hoekje van het dek.
Hij ging e.r heen. Een man laig op
het dek uitgestrekt, met een dikken
grijzen doek om zijn hoofd gewonden
en die polsen samengebonden met
dunne touwtjes.
Men bevrijdde hem vau zijn ban
den en toen bleek 't. dat het
Rozaine was. Aangevallen, op het
dek geworpen en uitgeschud, toen
•hij weer ijverig aan het zoeken was,
naa,r Arsèns Lupin. Op een visite
kaartje, dat men hem op de borst
had gespeld, waren de woorden ge
schreven Arsèns Lupin aanvaardt in
dank de 5000 gulden van den heer
Rozaine
Inderdaad bevatte de portefeuille,
die men Rozaine had1 ontroofd, 51
briefjes van duizend gulden.
Men beschuldigde natuurlijk den
Het was voorbij, voor altijd voor- mtót je ziet praten, zei de hij. fk ben groot genoeg, om erdoorheen tekrui
bij Een oogehbliik bleof ik onbewe- geen goed gezelschap voor je. pen. De beide mannen werkten vlug
gelijk staan, treu rig en week gestemd, Kom dan. hiïer binnen', zeide de en handig. Zij diröven een paar schrob
daarna zuchtte ik tot groote verba- ander, terwijl hij Daröll een goedkoop ven in de planken, waaraan zij een
l TiAQte niT/Wllf UÏ'TV n-ovr, .lljl
zing van Gauimard
Toch jammer, dat ik geen
lijk mensch ben
nige raadsel zou oplossen. Wie was mard te stellen, maai' zij zal het mor- geen handiger inbreker in geheel En- De Prins kwant plotseling weer i>.
Arsons Lupm Under welken naam gen of overmorgen misschien doen. gelaaid, doch men was er nooit in ge- noden.
en onder welke vermomming verborg Maar op het midden van de brug slaagd hem in banden te krijgen. Hij Al Les is veilig, zeide hij opge-
iztich Arsèns Lupin? En dat, zoo ang- gekomen, liet, zij door een voorgewen- was te Eton en te Cambridge geweest wekt. Ik heb den agent gezegd dat
stig verwachte oogenblik brak aan. dd onhandige beweging, het toestel en had later zijn ontslag- gekregen hij zelfs in het voorbij gaan niet door
Ai werd ik honderd jaar, dan zou ik tusschen de schoeiing en het schap in bij een cavalerie-regimont. het gaatje in de luiken voor denwin-
nog niet het geringste vara wat er het water vallen. Daairma verwijderde Hij was het zwarte schaap voor de ke'l behoefde te kijken want dlat ik
toten voorviel, vergeten. 'zij zich. Haar bevallige figuur ver- politie in verschillende landen. het natuurlijk toch ho'oren zou wan-
Wat zijt gij bleek, miss Nelly, dween otnder de menigte, vertoonde Met een gloeien dien blos wendde neer er onraad was. Wij kunnen dus
zei ik tot mijn gezellin, die geheel z'rii n°£ eenmaal en verdween toten Darell zich af. rustig doorwerken,
machteloos haar arm op den mijne voorgoed. Het_is beter^ diat men mij^ niet Het gat in den vloer, was thans
leunde. jiP"*' w
En gij antwoordde zij, ha
wat zijt gij veranderd
De brug werd uitgelegd, maai-, al
vorens waj de vrijheid hadden aan
wal te stappen, kwamen douanen,
mannen in uniform, brievenbestel
lers en nog vele andere lieden aan
boo id.
Miss Nelly stamelde
Het zou mij niet verwonderen,
wanneer bleek, dat Arsèns Lupin ge
durende den overtocht heeft weten
0ntsnappeu. dlurven hopen, meer dan hij'het. recht Zoo; wanneer heb je de vrijheid ^■°e^ verdwenen. Hij was buitenga-
Plotseling ging er een schok door had to hopen. Zij had hem het eerst teruggekregen? woon opgewonden bij de gedachte aan
mijn lichaam, en toen zij mij daar- gezien en kwam hem langzaam tege- Vandaag. d'e kostbare, sahitterendie juweelen.
over ondervroeg, zei ik haarmoet. Achter hem lag dl© groote ge- Dat dacht ik wed. Negen van de <**lS 200 dicht onder hun bereik wa-
Ziet gij da,t kleine oude marine- va/ngenis, het web, dat meer dan diui- tien spreken zoo, wanneer zij pas uit ren>
tje daar aan het einde van de brug? zend zielen in zijn net gevangetir hield, de gevangenis komen. Zij zijn allen Er kan een plaat ijzer onder de
Met een parapluïe en een olijf- En de zon, diie een half uur gieteden van plan het slechte pad! te verlaten Planken zijn, zeide de Prins", wan
kleurige jas? was opgegaan, bescheen d'e vochtige en eerlijke mensehein te worden. neer dit het geval is mijn hemel,
Dat is Gauimard. muren en kuste dat vreeselijke stee- Het doet er niet. toe, ik bent vast. dlat zou vervloekt jammer zijn
Gauimard nen gevaarte. besloten Een groot stuk pleister was naar
Ja. de beroemde politie-beamb- Zij noemde het eerst zijn naam, Maar je laat een paar belangrij- hehedlen gevallen, in dien Winkel hoov-
te die gezworen heeft dat hij Ar- fluisterend, miet Meeke, bevenlde Tip- ke factoren buiten rekenling, ging St. domenbet gerinkel van glas.
sèns Lupin wou arrestèeren Ha'nu Pen- Aubin voort, alsof do and-er hem niet De beide mianraen hielden d'enadean
-• Edmond! in de red'e was gevallen. In do eerste m- "et was een kritiek oogenblik.
Beatrice mijn lieveling'plaats moet je toch leven dn in de Wanneer er iemand op dat oogeubliik
Zij spraken geen woord' meer. Ed- tweede plaats zal Je spoedig- genoeg was voorbij gegaan, moest het lawaai
miomd Darell staarde haar peinzend weer onder de bekoring komen van geboord zijn,
aan. De vijf jaren' waren dus voorbij, het oude bedrijf. Antwoord dus niet Doch het bleef stil.
Het was niet tevergeefs geweest, dat te haastig. Luister, ik vraag je om te We (moeten deze wijze van weg
restaurant binnentrok. touwladder vast "maakten;' klommen
In den hoek stond een klein tafel- naai' beneden en trokken de ladder
tje met een paar stoelen. Weer los.
Ga ritten, ging hij voort, terwijl Zij waren nu in de kamer van den
mj zijn stem tot een zacht gefluister photograai.
liet dalen, ik ben blij je te zien. Je De,,Prins" stak een lantaarn anu.
k unfit 16011 goeden slag slaandie edn flauw licht on den grond' ver-
Darell schudde het hoofd. spreidde. Darell had" het Meed reeds
Zij wachtte buiten op hem zijn J®®* n:u al'los voorbij, ant- opgenomen en wrong de planken, los.
vrouw. Dat was meer, dan hij had woardae hij. Zijne zenuwachtigheid was thans go-
begrijp ik, dat men geen inlichtin
gen heeft gekregen van dezen kant
van den Oceaan. Gauimard was
daaren hij houdt er niet van, dat
een ander zich bemoeit met die zaak
jes, die hem aangaan.
Zou Arsèns Lupin
hij eiken dag op zijn celmuur bald maaien, wat ik gedurende die laatste k.0ri laten varen, zeide do Prins"
dan stellig aangeteekend. Nu was hij vrij zes maanden gezaaid heb. Daar is zBn •anders zoo kalme stem klonk
wij Die afschuwelijke nachtmerrie geen enkel man in Engeland, die ik thans eenigszins gedwongen
•gesnapt worden?
Wie zal het. zeggen? Gauimard was voorbij. Hij voelde nu de. aarde dit verzoek zou dioen en°niemand dien heesch. Zulk een ongeluk moet niet
beeft hem nooit anders dan ver- onder zijn voeten en zag den he'eriij- ik beter vertrouw dan jou. Vóór er voor de tweede anaal voorkomen,
mornd gezien, schijnt liet. Of hij. ken blauwen' hemel, bov.eir* zijn hoofd, tien uur verloopen zijn, kan je met Zullen we van beneden naar ba-
moest zijn aangenomen naam ken- En dat was zijn vrouw, die in zijn mijn hulp een fortuintje gemaaktheb- ven werken?
nen armen tag. Dat was haar hart, dat ben. Je zult g-eld genoeg hebben, om Precies. We zuillen er een hal/
Ik wou, zeide zij met die wree- hij tegen het zijne wild voedde klop- daarna een eerlijk man te worden,
de nieuwsgierigheid, dien vrouwen pon, dat waren haar tranen!, dlieneer- Begrijp dat wet!
eigen, ik wou, dat ik bij de arresta- vielen op zijn schouder. Ziji haid! hem Je verspilt je tijd, antwoordde» Da-
lie kon tegenwoordig zijn. vergiffenis geschonken. Zij had op reill. maar alle kleur was uit zijn ge-
Geduld. Arsèns Luipin heeft stel- Iiein gewacht en zou hem in zijinyer- zicht geweken en zijn handen beef-
lig de tegenwoordigheid van rijn c'er leve11 ter zijde staan. Hij wilde den.
vijand reeds ontdekt, Hij zal liever voortaan leven om haar die groote De laatste woorden van den Pnns"
tot de laatsten behooren die de boot schuld terug te betalen. hadden diepen indruk op hem ge
verlaten als het ooc" van den oude ZlJ n\aakte zich laatste udtziJ'n |Paakt H.e.1 is veel gemakkelijker cor-
uur mee verliezen, maar ik heb' op
een reservetij d van vijf-en-zeventig
miiniuten gerekend.
De keldea- was vlak onder dien win
kel, Er was geen venster in. De man
nen stonden op een paar pakkisten
en haddfen bi'iin.en twintig minuten
een gat in dgji vHoer gebroken. Door
een klein rond gaatje in een luik,
SFISiïXHiïiïkn* dwa,ditn "'If bctTrk
cpzet ve^o'sen onder in een j Tie Md"n.
dendoos j behalve dat het onmogelijk was, zich
ri5o8„ ™ücr OM Allen.
w£S heT^fnS'e^. 71
ingewikkelde, géheiinztnnige en on-jL»™n "roductif "n
BifPhf%inererbJven de belde Jic rot» "°BtKïn
boord had gevonden.
Dus. Rozaine was niet Arsèns Lu-
pin En toch was Arsèns Lupin aan-
iwezig, zooals nu weer duidelijk was
gebleken. Doodsangst had; zich van
ieder meester gemaakt. Men durfde
niet meer alleen in zijn hut te zijn j
plaatsen rechts en links van Rozai
ne onbezet en 's avonds vernam men
dat hij bij den commandant was
ontboden.
Zijn gevangenneming, waaraan
•niemand twijfelde, bracht een wa
re verlichting. Eindelijk haalde men
weer gerust adem.
Dien avond hield men zich
gewoonlijk weer bezig met Mtertei nen ver(rouwen voegden zich bij el-
spelen Er werd zelfs gednnst. Voor-ka0]. e], tMh was (he^ alsof 6en J,n.
al miss Nolly was mt&elaten \io stinctniatig wantrouwen alle intie-
hjk en het mij gevoelen dat al had mc barMjcn ,h>ad; vernieligd Dat was
Bozaine haar een oogenblik kunnen yoornamelijli hier aan toe te schTli-
h.Wen W n„ TOO aoed
dlile de boo t
als het oog van den oude
ïeeds wat vermoeid is. stig aan. Zijn gezicht" was bleók en heeft. En hoewel hij het niiï©t wilde Effent telkens een. Mik maar binnen
ue ontscneping' oegon. beleuna op xnager, toegeven gevoelde hij. dat hij reeds kon werpen, scheen, een smalle streep
zij n para.piuie, keek Gauimard on- Kom mee naar huis, Edmond, weer geheel onder de betoovering licht van een straatlantaarn naar Mn-
versclullig m het rond en scheen zeide Beatrice. Naar huis! Een he- kwam van de onderneming, die hem ne.11 en Z'J begonioen Imim werkoogen-
niet de minste aandacht te schenken vige ontroerinig snoerde hem bijna, die Wachtte. blikkelijk. Hun bewegingen waren
■aan de menigte, die zich bij de brug keel -dacht bij het booten van dat Het was voor een groot gedeelte v^u8. vast en nauwkeurig. Zij spraken
verdrong. Ik merkte op, dlat een woord. Vijf lange jaren hiaü Edmond zucht tot opwinding geweest, die hem geen woord. ïin een ongeloofeiijlc kor-
sclieepsoffioiei,> die achter hem aan niets anders gedacht dian aan hiet eerst bad gedreven tot de misdaad ten tijd hadden zij een' lederen tasch
stond, hem van tijd'tot tijd iets in- zijn buis, over .iuiets amdiers gespro- en toen was hij steedis sneller an snel- half gevuld met dei kostbaarste stee-
fluisterde. ken en voor niets anders gebeden en Ier voortgegaan op het hellende pad. ncn uit de collectie. Zij verloren geen
De markies de Raverdan, majoor nu De Prins" deed!, alsof hij niets be- oogenblik om naar juweelen te zien
Rawson, de Italiaan Rivoltai en vele Hij greep haar band en te zamen merkte en ging kalm voort.: van mindere kwaliteit,
anderen passeerden. Toen bemerkte gingen, zij heen. Het is in Regent Street. In de Geen enkele juwelier in göheol Lou-
ik Rozaine, die naderde. Het begon reeds te schemeren, toen verdieping gelijkvloers is een waardie d'en had lien op diit gebied iets bun-
Arme Rozaine hij scheen ricli nog zii te Londen aankwamen. van twintig duizend pond aan ju wee- 11011 leeren. Vlug en zeker werden, de
niet hersteld te' hebben van hetgeen Ik heb kaniers genomen iai High- len geborgen. Op de eerste verdie- beste steenen uitgekozen^ Diamanten
bury, zeide Beatrice, vier mooie ka- ping woont een photo graaf, op die van het zuiverste water, kostbare
roers. Daarmee kunnen wij het voor- tweede een gepensionneerd' officier, smaragden, parelen met zieldizamen
loopig doe». dat ben ik. op die derdd een journa- glaus en schitterende robijnen. Een
Een uur later was Beatrice druk list. De photograaf is sedert eenige oogenblik pauseenden zij, toen de
bezig voor ben beiden bet. avondeten dagen uit de stad,_daar een familie- agent voor de tweede mjaa'l voorbij-
lid van' hem is overled'dn. De journa- kwam. Daarna wijdden zij hun aan-
- - «a„v.—c van bezorgdheid list gaat van avond naar een politie- dacht aan do brandkast
neiojen op eenzei roe pnotograpme te -was van hiaar gezicht geweken. Zij ke vergadering in de provincie. De z'j werkten bard. doch zij maakten
hebben. Neem dus mijn toestel, ik h,adl al diie dagen en nachten, wellte gepebsionnieerde officier is alleen en volstrekt miet dien indruk van zich te
ben zoo bepakt. zij .schreiend had doorgebracht, ver- hij zal zoo vrij zijn, zich in bet bezit baasten. De stallen, dleur wend! -vrij
Ik gaf haar dus mijn toestel, maar gelen. Jubelend zeide een stem in te stellen van de juweelen, met de spoedig opengewronigen; bet was daair-
er met hem, was 'voorgevallen.
Misschien, dat hij het toch nog
is, zei' rniss Nelly tot mij... "Wiat
denkt gij
- Ik denk, dat het zeer interen gereed'tTmakën'
sant zou zijn, Gauimard en Rozama j)e uitdrukking
i en evenmin zi'ch alleen op te afge- j te laat dan dat zij er zich van zou haar: Hij heeft mij nog'liefDe ge- hulp van zijn vriend Edanomd Darellna een betrekkelijk gemakkelijk werk
f legen plekken vertoornen. Lieden, die
elkaar volkomen meendien te Run-
behagen, zij hem nu zoo goed als ge
heel was vergeten. Haar schoonheid
en bevalligheid brachten mijn hoofd
geheel op hol.
Tegen middernacht, bij het helde
re schijnsel der maan. verklaarde ik
haar mijn liefde en toewijding niet
een aandoenlijkheid, die haar niet
scheen te mishagen. Den volgenden
dag vernam men tot ailgemeeme omt-
dreigde van één enkel persoon, die,
bewaakt, dbor iedereen gekend en
daardoor juist minder gevaarlijk
was. Arsèns Lupin was nu iedereen.
Onze overprikkelde verbeelding
sChreef hem een wonderbaarlijke en
onbegrensde macht toe. Men meen- zei toen, oog in oog
de„ dat hij in staat was. zïcih te ver- Arsèns Lupin, niet waar?
mommen op wijzen, die men het al-Ik begon te lachen.
Neen, Bernard d'Andrésy.
kunnen bedienen. Rozaine passeerde, vangenis heeft die liefde niet kunnen Neen, neen, zeide deze op hee- om de binnendeur te openen.
Maar, lieve hemel, -wie was dan dloodensoben toon. De vakken (worden groot, en deels ge-
to.ch Arsèns Lupin? En eens zelfs begon zij te zingen. Je weet immer©, dlat ik altijd iedigd en de deur weer d'iChtgicdrukt.
Slechts een twintigtal personen Darell. was in zijn slaapkamer. Hij slaag. Ik ben niet zoo zeer gelukkig Ziezoo, Idat is gedaan, zeidie de
waren nog aan bowd'. Ik zei tot. miss was -naast het bed op de knieën ge- als wel de voorzichtigheid in eigen Prins", terwijl hij zich het ewe'et-
Ngjly vallen en «had zijn gezidht in die kus- persoon. Vanavond dus van het- vooylioofd wisclvte. Nu hebben
\VÜ kunnen nipt lancer wach- ten? verborgen. En hij stamelde woor- Neen, noen. Ik kan niet. Ik heb wij nog slecht© een paar uur noodig
j.eu den van berouw. helt beloofd. Ik heb gezegd, dat van om rie steenen. die gezet zijn, los te
7ii firarl' vo,nniit Tk volo dp i1M,. 1 Voor dlat hij in de gevangenis was dezen avond af maken en
Maal wij taAfenW .*ti -Weh„. de avond is nog Die,- Lmstervidl Daiiell hem inde
- - woest -"-"""vXtS f» zoo r*4*-
sen gedaan, toen Gauimard ons den
weg versperde.
Nu, wat is er riep ik uit.'
Hij keek mij een oogenblik aan en
hSY>, k'™P ZT®eIS dwaas bent die to «villen houden, be
wist, hoe hl) aan het geld kwam, dat int van en a(
hu bij handtai vol wegrwierp. Zyn De woorden troffen doel.
vrouw wist dat liet allerminste. En
Br sloeg een d'eur.
De beide mannen zagen elkaar aan.
Een dreigende uitdrukking kwam er
in de oogen van den Prins". Zijn
het was jaren lang goed gegaan, tot ^n^ftfge^k^trijd metS®?el werd doodsbleek.
t^e wVi o-^bïSi rii-iff va spiegelde rich op zijn gelaatstrekken
r tv Londen, dat Ed- Uf 7;ij gingen zwijgend de straat op.
mond Dardll een handuge mbreker, Jeëzuft mirL±ns viif duize.mi
Daar is liemiand. in huis, .zeide de
.Prins" scherp. Het kan, de pluato-
»Slï*wMaLSdnaaMeLt? de® '1«rlaa^t' verwachten, dat"" iüj -Neen, Bernard d'Andrésy. mond Dflrdll Uen handige inbreker^Mf°"dm™i Kraaf niet zijii, want die is naar De-
schuldicdncen teiren hem inffebraoht te10 vertoonde beurtelings als ma-; —Bernard d'Andrésy is, driejaar -was en dlat hij met nog twee mede- p0nd kunnen, maken zeidb de Prins" V0,nisMre- Het moet dius de journalist
schulditaneen te pen hem ingebrachtjoor Howsori en lnarkies de Rauer- geleden in Macedonië gestorven. Ik plichtigen zich aan eenige vermetele SiTSrSS, il "nlil
van en, op de beginletter vanden zal u eens gauw even vertellen, boe inbraken bad schuldig gemaakt. - J.:
schuldigingen tegen hem ingebracht
zijn gevangenhouding niet konden
rechtvaardigen. Uit zijn papieren
was overtuigend gebleken, dat hij
de zoon was van een aanzienlijk
groothandelaar te Bordeaux. Boven
dien vertoonde zijn arm niet de ge
ringste wonde.
Wat bewijst datPapieren
gehoor te-acten z.a.1 Arsèns Lupin
zooveel verschaffen als gij verkiest
riepen die vijanden van Rozaine. En
wat de wonde aangaat, wel dat zal
een vergissing zijn. Arsèns Lupin
zal stellig geen .wonde hebben.
Daartegen werd aangevoerd, dat
Rozaine op het oogenblik van den
diefstal op 'het dek was geweest.
Maar men antwoordde
Is liet noodig. dat iemand als
Arsèns Lupin tegenwoordig is bij
(len diefstal, dien hij pleegt?
En bovendïCn, één punt was er
waar over allen het wel eens moesten
zijn Wie, behalve Rozaine. reisde
alleen, wa$ hlond en droeg een
naam, beginnende met een R. Wien
anders kon het telegram aanwijzen
dan Rozaine.
En toen Rozaine zich eenige
nu,ten vóór liet ontbijt stoutmoedig
naar ons groepje richtte, stonden
miss Nelly en lady Jerland op 1
ver wij, derden zich. Zij waren bang.
Een uur later ging een geschreven
circulaire van hand tot hand onder
bet .scheepsvolk en de passagiers
Louis Rozaine beloofde een som van
vijfduizend gulden aan dengene, die
Arsèns Lnpiin of helm, die de kost
baarheden bad gestolen, ontmas
kerde
En alg niemand mij. ter hulpkomit,
-verklaarde Rozaine aan den com
mandant, dan zal ik zelf hem wel
weten te vinden.
Rozaine tegen Arsèns Lupin of
liever zooals men het geliefde voor
te stellen, Arsèns Lupin zelf tegen
Arsèns Lupin. De strijd, zou onge
twijfeld zeer interessant zijn.
Gedurende twee dagen zwierf Ro
zaine van rechts naar links mengde
zich onder het boo-tsvolk, onder
vroeg en zocht zijn best. Zelfs des
nachts meende men zijn schaduw
nog te zien zweven.
Van zijn kant trad de comman
dant buitengewoon flink o,p. Van
boven tot beneden, in alle hoeken en
zijn. die om de oen of andiere reden
na,am werd niet meer gelet. dlat gij u
•hij rondwandelde als één dier men- meester te maken,
sctien, die wij allen kenden en die Maar gij zijt krankzinnig Ar-
vrouw, kinderen en bedienden bij sèns Lupin heeft'zich ingescheept on-
zich hadden. De eerste berichten, die der den naam van R.
ons gewerden door de draadlooze te-' Ja, nog een truc van u een
legraphie. brachten ons geen nieuws. valsch spoor, waarop gij ze daar-
Tenminste de commandant deelde ginds hebt weten te leiden. Gij hiebt
ons
was nu juist niet erg geschikt, ons keer vliegt gij
gauw even vertellen, hoe inbraken had schuldug gemaakt. vangeii,is heeft niet voordeelte od ie 1S teru,££0komen. Wanneer hij met
zijn papieren hebt weten waarbij duizenden pond sterling Z0Tmwen ffpwprk,t Kh„ ilk' v°ni„,vtLJfl regelrecht naar bed gaat, is het zoo
maken. werden gestolen. En Edmond Darell on ir rpkf^ i rvonl L veel te erger voor hem. Ga in den
kwam in de gevangenis.
Maar dat alles was nu voorbij.
Voortaan zou hij beter oppassen.
Na het avondeten zaten Darell en
zijn vrouw in <c3le» kleine woonkamer.
J1JIUH1U.B mi 1 ut)i is terwiuitj va.il iiitar.
w„ra, VT,J,.™« kmatWcntf hMrdvuor. Zij Met M kan ik m nieuw I<)VTO de door. maar daar Het dtot
niets mede en zoo'n aUlaJSen'lan fijn spel gespeeld, maar dezen %2> ±5h2" ^«Iraen, aooals yóór mij zoo velen ceerd was, kon ze met mkr ah».
J&mf. nötuge plannen. Beatrice deed verschea- j,..],..,, h.u.hAn ten. Terwijl hij traohltte die deur
nu juist met erg geschikt., ons keer vliegt gij m de kaars. <jeue voorstellen, Dn.rtdi wilde ha.nr £eclaan hebben. rWdht'te d-uwmn h.'i hóit «roimnA
op je rekenen Denk er om, het suc
ces is verzekerd.
Met een diepe zucht gaf Darell toe.
Voor dezen avond alleen dus, zei
de hij. En hij voegde er binnens
monds Mj het is terwilte van haar.
erger -1
kelder en kijk eens of de deur be
hoorlijk gedlo.tem is.
Darell gehoorzaamde, zijn makker
had de lantaarn. Hij bevond rich in
volkomen duisternis. Hij tastte naar
getfor-
Darell wi'lde
zijn
haar 1
hart
dicht te duwen, hoorde hij het geluad
van voetstappen, die de keldertrap
afkwamen. Het scheen Darell toe als-
zullen stikken.
Hij mompelde een. vloek en. nam
edn broekijzer op, diat in diear kelder
was blijven liggen. Hij stond daar
gerusl te stellen. De laatste dag Hij gaf mij een korten krachtige» ontmoedigen, maar zijn nan
scheen ons dan ook onuitstaanbaar slag op den rechter 'benedenarm en zonk ]ieril dg schoenen p avoncl begonnen ae
lang Men leefde in voortdurend» ik kon «en 'kreet van pijn niet on- Waar w„ Mj Veie,r oen betrekking Jï?' „f rijn bloed stilstond, Hij meendet.
angst, dat er een ongeluk zou gebeu- de,'drukken. Hij had juist, de wende vindon Zijn vrouw l>ad nog eenig JS&S vofwimermT on-to,.
ren. Dezen keer zou 'het niet meer getroffen waarvan 'het telegram mei- geld, maar dat zou slechts voor zes ,^n v^1|d^' n™2
een diefstal of een eenvoudige aan- ding maakte. Smanden toereikend zija bnSLÏÏ e» gat te maken P
l anding zijn, maar ©en misdaad, Lr was mot© aan te veranderen, ik Plotseling weowlldle Beatrice zich tot J K mew**- "'j
een moord. Men kon niet golooven, moest mij gewonnen gevten. Ik keerde hem en zijn hoofd tusschen haar ban-ken ^an£> do photograaf ju de dul'ste'riiis als e'eri wild beest
dat Arsèns Lu.pin het hij deze twöei, mB. tot Mliiss NeJJly, die bleek vanont- deau nemend, zoodiat de gloed van het kamer wel wat roinmelig zal vin- neea-gehiuikt.. Zijn spieren waren ge-
hetvekkeldjk onbeteekenende boeven- zetting stond te luiisterm. Haar blik vuu'r zijn gezicht vei-liahtte, zeide zij den, wanneer hij thuns komt, iadhite spannen, zijn zerauwien.' trilden, hij was
streken zou laten. Volkomen meester b-ntmoetlfce den mijne, diaalicle ver- Beloof mij, Edmond', ter wille van (Je r}as, dlie, 1111 liet pleisterwerk gereed een moord te begaan,
van het sChip. daar d'e autoriteiten volgens weer op heit photographietoe- de liefde, die Tk je toedraag, dat je Yan 'heJ plafond stuk brak. En nu zal js het in orde bearocfen? Zal ik
met onmacht waren seslajren had stel' ik Laar had gegeven. Een dat je hoe moet ik het zeggen \k eerst weer naar benoden gaan om komen? vroeg d'e „Prins" op hee-
hii slechts te willen Alles was hem Plotselinge schok deed haar airm En DareJl antwoordde, terwijl hij ae politie een rad voor de oogen xe schien. toon.
veroorloofd hii kon beschikken oven scllud!<i»m 011 ik kreeg den indruk, ik haar op het voorhoofd kuisttedraaien. Ik zal haar vertéllen, dat ik Darell antwoordde niet, want op
het leven en de heritti^en der onva- bad dte ^Hieid dat zij opeens alles - Het is niet noodiig. Ik beloof je, dfn gelieelcn nacht opblijf, zoodat zij diat oogenblik bemerkte hij een Bleek
renden Tk moet bekennen dathet be!8Te®P- J,a>- ci,aar' tusschen dc wan- dat ik van dezen avond af een eerlijk ™le,t beboet te vreezeu voor onraad, gezicht to de .opening van de keldea'-
voor mii koste?Uk© uren waren waut llat toes,eI- dat ik 200 v00r" man 101 «lin. wFTT* n n m mme kamer dour. H«t gezicht stond strak, alaX
10O1, mij KOSieiljae Uien varen, wam 7lU>ht.ll0- was mwuwt. bm.n.r inhnnrllm Hn ant rvrvo-bluft Tu-o.n^lP.n Tïa rvrvlitio ia v/in vnnr. j- ^...j j.-
kWl ZJUl mju. 1 J TA 1-i-t"!"' llCl gCi.LA.ail. SLVll'U DU d'lt, UlLSUL
,i- •Tu_n.„ zi ril tig was geweest, haar in handen Op dat oogenblik verdoofde de groo- Mij ft branden. De politie is zoo yoor- de eigenaar pogingen deed de duis-
v TC- gtneei x lerirou- geVen, alvorens Gauimiard mij ar- te flikkerende vlam, die de kamerver- pchtig, wanneer een juweherswinkel ternis met zijn blikken te dloorboren.
v en van nnss rseuy. resteerde, bevonden rich de vijf diui- 'licht had en zij bevonden zich in vol- 111 het hiuas is. Maar ik sta op uit-1 js daar iemand vroeg een stóm
Zeer onder den invloed van al die zend gulden, van Rozaine, de paarlen maakte duisternis. Beatrice rilde en stekenden voet mat die politie hier in op half vreesarintigen toon.
gebeurtenissen en van nature wat en die diamaniben van lady Jerland. A'-»• f"© •buurt, en 7.ii er nn m.if 1—j
De vraag werdi gevolgd
I geknetter van een lucifer,
door het
die werd
.vzij drong zich dlichter tegen hehi aan. c"° buurt, en zij staat er op mij ge
hang, zocht zij. als vanzelf aan ik bezweer het, op dat plechtig oo- Een paar uur latei- verliet Darell moraal te noemen.
mijn zijde bescherming en ik was gienblik, toen Gauimard en zijne twee het huis. Hij beloofde, dat hij spoe- Hij ging naai- beneden ©n liet Darell afgestreken. Darell wachtte nu niet.
blij haar die veiligheid te kunnen handlangers mij omringden, was mij dig zou terugkeeren. Hot was een alleen achter. Deze was zich bewust langer. Hij sprong op en deed met
aanbieden. In den grond van mijn alles onverschillig, uitgezonderd deze heldere koude Zaterdagavond en een van.' eene zenuwachtigheid, die hij alle kracht een stoot naar denindrin-
ihart zegende ik Arsèns Lupin. Was eene zaakhet besluit dat miss Nelly talrijke menigte bewoog zich door de vroeger bij dergelijk werk nooit ge- ger, Men hoorde een doffe bons, een
Mj het niet. die miss Nelly nader zou- mennen ten aanzien van hiet voor- vele winkelstraten. Een- heerlijk ge- voeld had. Zijn hart bonsdie bij de geluid als van beenderen, die ver
tot mij bracht? Dankte ik het niet wierp, hetwelk ik haar had toever- voel van vrijheid maakte zich van Da- gedachte aan mogelijk dreigend ge- splinterden en teen een kreet van
aan hem, dat ik mij aan de schoon-* treuwd. rell meester, hoewel het hem nog niet vaar. Tevergeefs trachtte hij er zich- doodsangst en pijn. De man waggel-
ste droomerijen kon overgeven? En ï,k vreesde zelfs niet, dat men tegen mogelijk was rich los te maken van zelf van te overtuigen, dat'de Prins" dó naar voren. Zijn ko-ude vingers
ik gevoelde dat miss Nelly mijn m.B ^ut tastbaar en overtuigend be- dat neetrdrukkende denkbedld, dat veilig was, dat hij zoo voorzichtig omklemden Dareflil's keel in een laat-
sehoonstc gedachten raadde De WB'-S zou hiebben en ik vroeg mij ieder hem zou kunnen aanzien, dat was en hij nooit een werkje onder- ste wanhopige poging, een laatsten
■riimlach in haar oogen en de zacht- sl,0C'Il, s af> miis-s Nelly dat bewijs hii een veroordeelde was, ,en diat de nam, zonder dat hij wist, diat het sue- strijd, om het leven. Hij werd terug
heid barer stem gaven mij moed' in 'Aandien van Gauimard zou stellen, politie hem wel in het oog zou hou- ces er van verzekerd was. geworpen.
Tot od het laatste ooeenblik toen de Zou ZB 1Tli' verraden, in het ver- den. Toen een hand hem dan ook De besten van ons struikelen tenl Het ijzeren breekijzer werd voor de
lim rtpr AmpriVsni^iiP kiirt rteh clerl- stOTte'»Zou ze dat kunnen plotseling op den schouder werd' ge- slotte, zeide Darell bij zichzelf, en dan tweede maal opgeheven en viel weer
1 - - - - doen? Zou zij handelen als eene vij- legd, verschrikte hij hevig en werd is het uit. Wanneer wij niet slagen— neer, met een kracht van woede en
audin, die geen vergiffenis kent, of doodsbleek. Hij brak den zin af, daar hij zich wanhoop. Het slachtoffer viel neer,
M i i j alls 0011 vrouw, wiser verachting door Darell. ben jij hiet? zeide een bij de gedachte alleen duizelig voelde een onbeweeglijk dónker voorwerp in
Men naai ae na- Ö0-I1 Weinig medelij'dien en sympathie stem, wel kerel, óf de Vooraenigliieiid worden. Hij was vrij man. Een-nieuw de donkere sctiad'uwon van .diemvree-
oinderzoekingen WOixlt getemperd. óf iets anders heeft je op mijn weg leven was voor h,em begonnen. Wan- sölijkcn kelder
m afwachting Zi j ging voor mij langs, ik groette gezonden vanavond. Jij bent de eend- neer hij nu voor een tweeden keerj De moordenaar wankelde. Al zijn
van de dingen, die komen zouden, baar zeer diep, zonder een woord tP go man in geheel Londen, dleniknoo- gearresteerd werd, zou alles voor hum woede en passie was thans voorbij.
Gveral van die eerste klasse tottus- spreken. Te midden der andere reizi- dig heb! voorbij zijn. Wat zou er dan van Ilea- Het wapen viel uit zijn bevende vin-
schendieks, waar het krioelde van gors richtte zii rich naar d'e brug, het Darell harkende deh. spreker oogen trice worden? gers op de steenen. Hij greep naar
landverhuizers, wachtte men in toestel in die hand. blikkelijk. Het was Everard St. AuMn, Hij legde de handl op zijn hart. ais- zijn keel. alsof hij geworgd werd en
angstige spanning het oogenblik,: Stellig, diacht ik, durft zij het in hiet dlie ond:ev een aantal uitverkorenen of zijn 'geweten een mos was, dut met een vreesel ijken kreet werd hij
waarop zich eindelijk het geheimzin- openbaar niet in haaiden van Gaui- bekend was als ,,dte Prins". Er was hein daar een wonde hadtoegebracut. wafkker
i 1 a0nTo i,S doen Zou zij handelen als eene vij- legd. verschrikte hij hevig
a?n ons, ef?,oht vertoond©, bl«- amMll <Me g;,en vergiffenis kent, of doodsbleek.
\en Wij naast elkaar over die veer- oXq PP;n vrouw, vvter verarhfiuo' door Darplfl Ko-n iii hirt.? 7
WIJ
schansiing leunen,
vorschiingen en de
gestaakt. Men leefde in afwachting
