Betrapt.
Uit het Fransch.
gont in eon kring van net-gekleede,
rookonde en drinkende hoeren en hoor
hem nog doze woorden zeggen: ,,Ik
weet. dat de oorlog, die komt, mij het
leren kosten zal. Mijn eenige wenscli woonde destijds, vertelde mij de
ia, dat jk sop vesl vijanden als maar ou<Jo hct tosch van
den d5)d meeneem0rthe' dat wel het mee3t schilderach-
Ik heb in het gedieel geen redan om tlge va-n geheel Frankrijk is. Mijn
er aan te twijfelen, of hij het werke- huisje stond twee naijlen van Auxon,
lijk meende. Toen ik naar huis ging te midden van het (geboomte en om-
uit de sociëteit, werd hdt mij duid©- geven door vijf of zes oude eiken van
lijk, dat hij natuurlijk gelijk had. e e r hie dw aar dig en leeftijd, waaronder
Daarvoor waren wij officierenonam T-
den oorlog te gaan en te dooden. Dat mJton 011ze Koning bt. Lodewijk nog
was ons „beroep". Het was niet maar recllt gesproken moet hebben. Daar
voor de leus, dat de houten poppen in het bosch niet nainder dan 20.000
staande of knielende houding, die als hectaren groot is, had ik met de ver
doel gebruikt worden bij het schijf- zorging en de bewaking tegen stroo-
•chieten op Anaager ..Duitschers ge- perg ^eel wat te doen en vooral des
noemd worden, volstrekt nieteen o
goed soldaat deaakt zich een levend wintter^ beleefde ik moeilijke dagen,
mensch aclater de geschilderde uni- want de sneeuw lag dan vaak twee
lorna, en elke treffer die wij optellen, voet hoog.
is een doo&e of een kwetsuur. Ik was al vroeg weduwnaar ge-
De telegrammen van den oorlog worden, in het bezit van een mooie,
werden erger en erger. Mijne handen flinke doc]lter .die tegen de twintig
ffSS: S ak,S "J P* haar Irisscbe wangen,
vermogen moest zich er mee bezig- haar donkere oogen en haar heldere
bonden. Ik zag mij zelf trekken over kinderstem al de vreugde van mijn
de slagvelden, mijn. manschappen leven uitmaakte. Ik had over haar
aandrijvende, ze bevelende te schie- gedrag geen enkele reden tot klagen,
ten, schieten, schieten! -Weliswaar had ik haar een enkele
wtar11^ maal VürmSt. in «eSPrek
was met een armen drommel van een
tijd bemerkte ik, dat Rosalie de deur t gen. Hij beefde over zijn geheel© li- in Ottaway's ldeederen te schieten, matigde zijn stap niet, voor dat hij
uitkwam en zich naar het tuinhek J chaam. Maar wanneer u mist en een ander Noord-Londen achter zich gelaten
begaf. Zoo behoedzaam mogelijk}, Oh. hebben ze je daar opgeslo- treft— baden een der kalme voorsteden be
sloop ik van den eenen boom tot den zei(to d© vreemdeling met vrien- Da.n zal ik binnen het kwartier reikte.
anderen nader tot ik den strooner d:eLlJk-6 ®tem' ,n ]e wel een van woning veranderen Ik zal niet Daar liet hij paardenrijtuig m den.
herkennen kon En wien zas ik n rr- onder,hart steken- missen. Ik heb mij een maand lang steek en keerde op zijn schreden te-
nernennen Kon. Ln men zag ik. Hij opende do deur van ee>n deftig met dit ding geoefend. Ga nu op zij rug. Toen de dag aanbrak, was hij
Chancelou Neen Den herder van huis. Spoedig was de gast van droge en zie toe. te midden van het rumoer van de
Auxon j irleeren voorzien en zat aan de tafel, Grevison deed de pijl in den loop groote stad verdwenen.
Hoewel zij alle moeite deden om waarop een souper gereed stond. van de buks en liet die rusten op de Den volgenden dag kwam alles uit.
zoo zacht mogelijk te spreken, ont- oogenblik werd de deur van vensterbank. Toen knielde hij neer Hoe Leonel Grevison. die bij de poli-
snapte mij geen woord van hun ge- gezellige kamer geopend en trad en richtte de buks op Ottaway. Het tie onder een half dozijn namen be-
cnrpji. e'en Taf;|s.]e binnen. was een moeielijk© taak. Twee maal kend was, twee jaar lang vervolgd
.D" 15 mijn- zuster, juffrouw Ella keek hij op zonder den trekker te heb- was in verband met ©ene handige op-
Over liet tuinhekje had Vancent een Grevison, zeide Paul s gastheer, die ben overgehaald. Hij zag bleek. lichterij hoe hij getracht 'had op bij
kan aangegeven en ik hoorde hem zichzelf voorgesteld had als Leo Gre- Zie je, riep hij uit, ik heb slechts zonder stoutmoedige wijze een kame-
zeggen vison. Ella, ik heb een vriend mee- proeven genomen op stabiele voorwer- raad uit de gevangenis te bevrijden;
Ze zal nog wel warm wezen, gebracht, die een paar nachten bij ons pen. Het zou verduiveld jammer zijn, hoe het complot ontdekt was, doordat
wantik heb de kan in flanel za^ togedren. De heer Paul North. wanneer ik misschoot. Maar daar men een geschreven boodschap en
keld evenals eisteravond Want dat buiging. Toen gaat het! een stalen vijl bij den gevangene, Ja-
r T.. 1 gin* hll zllt™ meende, dat Bij deze woorden baalde hij den mes Ottaway had gevonden.; hoe ent
de armoede hem van zijn zinnen had trekker over. cipier diens plaats had ingenomen;
beroofd, dat hij hallucinaties had. Do gevangene Ottaway kreeg een terwijl twee inspecteurs van politie
Want de blik van die prachtige hevigear schok, greep met zijn linker- buiten wachtten,
blauwe oogen, de innemende glimlach hand naar zijn rechter arm ear zag' De list was in zooverre gelukt, dat
van die roode lippen, hadden zijn haastig om. Grevison in de val liep, maar hij ont-
hart in vuur en vlam gezet. Bravo! riep North geheel opge- snapte door zich op de plaats dood
North gevoelde terstond, dat hij dat wonden uit. te schieten.
meisje nooit zou vergeten. Hij vergat. 71 ij heeft het! riep Grevison. Er werd ook gesproken, dat zijne
al zijn ellende en wanhoop: Een lief- Heeft wat, Leo 7 vroeg een stem zuster niet onbekend was met de
En als mijn vader het eens be- tallig gezicht had hem plotseling achter hem. schuld van diaar broeder. Zij
merkte weer hoop op een gelukkige toekomst 7?lla stond in de geopende deur. bukt onder droefheid en schaamte
Vrees daarvoor niet. Kijk, ik heb ?eFeven- Niets, beste meid, niets, wij za-verdween kort daarna.
deze groote schoenen aangedaan zoo- Toen de maaltijd afgeloopen was, gen alleen maar naar dé gevang©- Men meende, dat Grevison een me-
dat zelfs wanneer hii den indruk in verwioi i zich. nen, zeide hij, met iets ruws in zijn deplichtige had. Zijn zuster moest
aat, zeiib wanneer hij den indruk in Steek nu een sigaar op, begon g+em een scherp verhoor ondergaan, maar
de sneeuw zou waarnemen, hij nog Grevison toen, en luister. Ik ken je, Toen het meis;e zicb verwijderd dit bracht geen licht in de zaak, en
niet aan mij zou denken. zooals je zult bemerkt hebben. Als je had) wendde hij zich tot North, die Paul North, die een aandeel in deze
Er was een oogenblik van stilte. gordijn van dat. venster opent, dan met' verbazing zag, dat hij doodsbleek zaak had gehad, werd nooit ontdekt.
Daarna, hernam Rosalie: zal je ^op^een afstand van niet meer was Met honderd pond emigreerde hij
is het beste, zoo ge weet Het is de
melk van de witte geit.
Vincent, ik heb u Immers ge
zegd, da.t gij niet meer terug moest
komen
Gij kunt zeggen zooveel ge wilt,
maar zoolang ge ziele zijt, zal ik te
rugkomen.
houding tot cle menschen, w'er oefe
ningen ik leidde, verwrongen weT-d.
Kr kwam een andere toon tusschem herder uit Auxon, ineent
ie manschappen en mij, er was als ten, een blonden jongen, die den ge-
het ware geen zonnigheid meer in heelen dag niets anders deed dan zin-
mijn doen, er zat geen jeugdig vuur gen, terwijl hij zijn schapen weidde,
a^^k^iteusacldige^ slf^Tlden^^ver maar toen er baar over onderhou-
weïker gevaren ik deze mannen moest ^?„t?*haar gewezen had j wen'spied "omdat ik eens "je hulp zou haar"niet'"over sDrékèn-0" bet "werk te stelleo om de "vrouw te
heenvoeren velen van hen zouden oucewenschte van een verst andhou- Helaas! zuchtte de jongen. Maar noodig hebben. Een van je medege- vinden, die zulk een korten tij d: zo®
dan sterven, ik zelf zou vallen, bet ding met zulk een do mm en en onbe-in ieder geval laat de gedachte, dat vangenen was een man, Ottaway ge- j-,0 kerktorenklok sloeg tien uur. grooten invloed op zijn leven had ge-
o-a iST.iif. mii niiaf met ^not ixo. oaamdy niet waar j Ben politieagent kwam voorbij, had. Hij beeft baar nog niet gevota-
Juist! Hij was in de cel naast de Toen j^ij verdwenen was, kwam ér den, maar hij geeft den moed niet op
mijne. een gestalte van achter een muur te en verklaart, dat bet noodlot, dat hen
ZooEn weet je, waaiom hij in voorschijn_ Het was Paul North. Hij «ems te .zomen heeft gebracht hem
de gevangenis zit?haalde van onder zijn jas een touw- weer en dan voor goed, tot elkander
- -- - - zal voeren.
Maar daar het toch onmoKoliik dan dertig meters de wandelplaats Mijn zuster weet niets van dit uaar Amerika, waar hij spoedig for-
is dat wh later met ^LnXr C i V* de g^angen!s zie^ u aUes. zeide Grevison, zij zou ons toch tuin maakte
1 vvlr. alkander trou- daar gezien eiken dag. Ik heb je be- niet kimnen helpen. Je moogt er dus Toen eerst begon hij pogmgen m
i w»nsnied. omdat ik eens ie hult) zou1
Kwam er maar op aan, om zoo veel middelden knaap, had zij hem blijk-g© ziek zijt, mij niet „met rust'. De
mogelijk van de „anderen" mee te la.- baai- geheel vergeten; ten minste, ik
ten vallen. I
Ja, natuurlijkDal was eindelijk
iets, waard om voor te leven Dat an
dere was immers niet anders dan
•port, een spel met het lichaam, een
overwinnen van ingebeelde moeilijk-
Heden. Maar die een uniform droeg
trof hen nimmer meer te zamen aan
Eerlijk gezegd, bij mijn omzwer
vingen door het bosch was er altijd
een gedachte, die mij verontrustte
dat ik mijn dochter onbeschermd in
het eenzame huis te midden van het de voor hem te groote schoenen van
'hoofdzaak is voorloopig, dat ge beter
worden moet. Nu, goeden nacht, Ro
salie, en beterschap
Dank Vincent
Ik zag hem zich verwijderen met
nA-yv ladder te voorschijn," aan bet uitein-
Nu, ik weet bet, maai daarmee wnflrvnin. apü ü7prpn hn.nVhA-
d.e waarvan zich een ijzeren haak be- -
VVUl U.-OALL I/O KI UOtO OtllUCJJCll Vajj
had een edeler roepingwant zijn bosc-h moest achterlaten. Die onge- Chancelou .Het gezicht van dien ar-
umform wees liem aan als iemand, rUstheirl vermindATriP «r wiAt aa 1--
me er ronduit voor mocht uitkomen, 6 k! !f P' men' e6rIl^en jongen, die twee mij-
dat zijn taak was: te dooden en te ,or einde van liet 1 len kwam loopen om een zieke een en eerlijk gediend, totdat het onge-
wankelende schreden tengevolge van SdI*ndè ik j^'zef dat vond' Hij sIaagde or in °]et een i
dp winr hflm +a errnnte, c.-hnono-n -.ro-n aii" le ze§i.. Lai zwaai den haak boven aan den ge
vangenismuur vast te hechten.
De degen van
den Kapitein.
▼allen ongesteld „erd wel niet in tan geitemetk te brengen, zonder dat >uK hei achterhaalde. Kortom, Otta. 16^ Zr^te er Öo^e^^Ti
Ik voelde heel goed. dat wanneer die mate, dat zij het bed moest hou- hij zelfs de hoop kon koesteren, dat weer naar beneden, verborg de lad- geraas in de hooggewelfde beneden-
Ut nu mijn stem liet klinken, het niet den, maar toch zoo, dat zij zichtbaar" hij eenmaal zou kunnen trouwen met "Xrfh'^mVvafder en'liep naar den hoofdweg. Hij LSTvm het „Groene Kruis", een'
van haar wang» en het meisje, dat hij lief had, en op iTtat'geheel n'SftaJ- «tmoelt. ges herLMop ko^en afstand van de
wraak°dlen iklver do hooM® ?'a°S u". ha" °°«en verdwenen, gevaar af als oen slrooper te wor- wacht. fen gfjukken I Mans gelegen,
der rekruten heen uitgilde. Ik had dokter, dien ik er over raadpleeg- den neergeschoten .bracht mij geheel Op den dag, dat Ottaway ont- ff™, d nlor„en toen de ge- Onder aanvoering van een sergeant
juist een paar van de ergste kerels in de, maakte mij niet veed wijzer en «n van streek. lk,Je ^Zenen op wandelplaats h^n den helm op het hoofd en het vuur-
mijn compagnie die ik in die uren ten slotte, dat zij wed bloedarmoede Ik Hep hem zoo hard ik kon ach- L™£b^rrSvison BVeriel mil m weer liePeI>- sli<,t Pl»'seling een roer op den schouder, was een troep
van oefening helemaal wild maakte zou hebben .Maar ondanks alle krui- terna. Maar zoodra hij bemerkte, dat PéeS fllefovêr de lilvriize die hen in de nabijheid van 't bloem- van dartig 0( veertig solMen daar
Het.hielp met dat.de oorlog gnder den en andere medicijnen, welke zij hij achtervolgd weid, trok hij zijn de ïevïngenil gevolgd^wordt m pork 6en "uhlen kreet uitenviel op de hinnengodrongen
pèraen Sf^oerortn RusS CSlg^^taerlo^haar """"J U" M"e M °P °VOT rogels, die daar 1 Met h0t goVeSt Van zijn ZWaaM
Het duurde niet lang, ol ik vond boe <™s''e!®"-. Z verloor haar eetlust een loopen. Ik moest hem dreigen heersohen. -. HSroff de gevonden dat tafol slaande, riep de onderofficier,
en werd voor »1,« North vertelde hem alles, wat hij zeSl riSf G^ironuit zï een reus met woest gelaat, op beve-
De ander wreef zich in de handen met North to ademlooze span- lenden toon uit
van irenoegeu. mug het voorval g-adesloeg&n. Tkkeu Headaar, waard! Breng eens ter-
Het schijnt mij toe, zeide' hij, dai dien Ottaway genoeg om te weten, stond wijn en eten voor mijne dappe-
een kleine stil® vijl wonderen' zal
I i w. lilt. V ittUKvr in i „i.u
éaarin <ie officieren weerzij waren en wer^ voor alles onverschillig. Zij
midden in het gevechtzij voerden de geleek een van die planten, welke
troepen vam. de regeering tegen de door een harde vorst zijn aangegre-
▼olksmenigten aan. en zij vochten te- pen en die in Mei nog staan te kwij
len hun eigen soldaten, overwonnen neil) 20nder dat men beslist weet, of
Uezo oproermakers en lieten ze dood- -• bl i mUpn of ui At
•«Meten door hunne kameraden. _0^€n zuUen of niet
En in mijn geest zag ik oorlog en
om hem te kunnen inhalen,
j Halt, of ik schiet
Hij keerde zich om en vroeg mij
hijgend
Wat wilt gij van mij
i Ik wil, dat ge morgen eens bij
mij thuis komt.
•proer langzamerhand over heel Eu- Op een Decembermorgen, toen ik j Hoe laat?
«popa komen. Ilc heb in deze maanden uitging om mijn ronde te maken, was 1 Om twaalf uur.
gestudeerd, gestudeerd! Ikheb ik verrast dn de sneeuw rond mijn Goed I zeide hij. Ik zal er zijn.
voetstappen te ontdekken, die j Zijn keel werd bijna ddchtgekne-
®auwkeurig de staatkundige redevoe- g^g
aat mj geen geiegranei<i ongeiiruiKi rejl en mij Wjj hebben €en droge keel
è"tormannzoS°OttuwalT™ W ik™ SSem' JH "nTmoe- en zijn Maak voort,
fk 'ïoof dat hii met bebuhT^anzulk ten aan den anderen kant van den of wij steken den boel m brand!
óc/tortrumentjo Jr in zal da A te f»""' om ,,tom De2e d^aal4 w6"i. beantwoord
ontvluchten. Wij moeten er voSr zor- tB 2,Jm Daarna zullen wij afscheid door een kinderstemmetje
gen. dat hij die vijl in handen krijgt. ™J - Wijn, heeren soldaten? Maar
Onmogelijk zeide North met. kunt met het geld, dat je van d;en bezitten wij niet. Vader is ziek.
nadruk. Hoe zou u dat klaarspelen? knjKt, weer iets beginnen.
Snhob' ^L&™dr^ge™aS reZnat-,ïde3chenenh:emani'die pen, terwijl hij dat zeide.
•tukken, die Europa beroerende l^enlang wilddieven achterna geze-
en4e. E» t een ^5IWel, mijnheer, roe heslool de S zljto '"ÏÏTE ieh^en z^ reSdtog op te maar als gij wilt. zulton
•tukken, die Europa beroeren
uitbreiding van liet mili
organisatie der massa's.
En nu roepen zij al op de straten het niet hoort, een afgebroken dor-
van den oorlog tusschen Frankrijk en re tak, een bijna onmerkbare voetin-
Duitschland. druk, dat alles zijn voor hern, de on-
«S&nk°»T^kto^iet2^ miskenbnre teekenen, dat er iets niet
sloten, dat hij er komt; alvast is bij in "en haak is.
keer op keer genoemd, en er is niet Hoe steeg dus mijn verbazing en
•p hetzelfde oogenblik een kreet op- mijn ergernis, toen ik den volgenden
gegaan onder de twee naties,,Wij morgen en den daaropvolgenden „i
willen metIntegendeel, zij willen morgen weer hetielIde v6rschijnsel k,nderen leTCn noï tortelduifjes,
Maa?aTheb het gevoeld, sterk en^waarnam. Er was nu geen twijfel
•nvorwrikbaar, dat IK niet wil. Op m«er mogelijk, s Nachts sloop er
den dag, dat die oorlog tusscben iemand om mijn buis. Maar wie 7 En
Frankrijk en Duitschland verklaard met welk doel Het spoor van den
wordt, moet ieder officier in een Eu- strooper want dat zou het wel we-
ropeesch leger gereed staan om met zen verloor ik twee kilometer van
^SVL^rv^ i^1^- da
deren". En alsdan bet ongelooflijke zlc^ tok Auxon uitstrekte. Waar-
b behulp van dit, zeide Grevi-
North betuigde "zijn 'dank. Het en Kgt te bed en wij hadden geen
'son lachend térwii 1 hii'een léomwer- avontuur met al zijn gevaren, was geld genoeg om een nieuwe provisie
Pon hne'a. o-v-oo i wci, mijuueei", zoo oesiooi cie njs1 stalen v'oorwern uit ziin zak te gebleken zijn redding te zijn. op te doen, maar als gij wilt, zullen
h»t rlil hiS PP,, ZT1 boschwachter zijn verhaal, ik heb nog doorschijn haalde. ,.E?' was echter nog iets, dat hij niet wij u eenige kannen goeden schui-
nooit zulk een voorbeeldig huishou-Een windbuks? riep North uit, menden appelwijn voorzetten en
Hon nuvT^on Vielen a*,:- i.:„ flonVo»iflp flat hü mpf. Ap.n krfi.nkziiruni- brood en spek kunt gij ook krijgen.
- ,Ik houd niet van een gesloten rij- Jeannot, hernam het aardige veer-
Juist! Een bijzonder krachtige tuig, maar ik moet toch zorgen, dat foenjari„e mei,sje dat aldus gespro-
winclbuks! Maar nu geen vragen hij wegkomt. Rijd langzaam op en wendende tot een
meer. Je bent vermoeid. Ik zal je je neer, maar verwijder je met verder fen naa' 1011 wre^dende
kamer wijzen. Morgen zullen wij ver- dan vijftig meter van de plaats. Wan- knaap van haar leeftijd, wiens epen,
dei- zien. neer je .een zacht gefluit hoort, dan flink gelaat naar de indringers was
Uitgeput door de ontberingen dier moet je haastig naderbij komen. Ot- gekeerd, dek eens gauw de tafel voor
laatste dagen sliep Paul North wel- taway en ik springen in het rijtuig deze edelheeren.
drain. en dan rijdt je zoo snel mogelijk weg. Maar de „edelheeren" waren ai-
In zijn droom verscheen hem weer In orde antwoordde North, waar lesb{Jia]Te gesücht cider was
het gezicht van de vrouw, die opdien zult u wachten? m ,f - „r„.
i avond voor altijd1 een plaats in zijn. Aan het andere einde van den armzalige drank vonden zij. Wat
'leven bad ingenomen. gevangenismuur. In de schaduw van zij wilden, was wijn en Likeuren, stuk-
j fl_ dat groot© uitbouwsel daar. Ottaway ken rundvleesch en aUerled wiltd-
van den Argrond.! Paul North sprong uit het bed. Hij zal wel niet lang meer op zieb laten braad. Zij begonnen zoo geducht te
had een gat in den dag geslapen en wachten. brommen, dat de zaak een dreigend
-Wat.is hét leveoi waard, zonder' JSS^JE aanzien kroeg, toen hnn chef plot^
den gezien. Zij hebben thans drie kin- denkende dat hij met een krankzunni-
deren. Vincent is een welvarend ^w.'
landbouwer geworden. De fortuin
lacht hun toe. Als men ben beiden
aanziet, zou men niet zegigen, dat zij
al twaalf jaar zijn getrouwd: mijn
kinderen leven nog als tortelduifjes,
nog even onschuldig als in het bosch
van Orthe.
Aan den rand
■OU gebeuren, dat. er muiterij onder schijnlijk had ik lüer te doen met liefde, geld en vriendschap?' Zonder j! te eJ'.h.^tJï^aï'hii Sn"— rïjKTftl dikke mfet
lijn manschappen kwam, als er dan een zeer omzichtigen wüddief, die. die is elke nieuwe dag een nieuwe 7.^.» hondertta ?ev4nKenin^ie op Sver de TOsUge straten en nauwelijks Het is maar een kijgslist.
fca^?rik tólfefnlet0opZdSevre^ ^vorens op.de iaaM te ,?aan' zich P'S'tSf !WOorden 1,0 wandelplaats in rijen op eir neer kon hij nog de vage omtrekken van 't „Groene Kruis" staat te goed he-
mnnsehen to levm voo"mHn lk m'J ter ruste man dfe deze woorden snrak "«d»11 rald6r de l,oed€ van S™01 het gevongenisgehouw zien. kend als herberg om gebrek te hebben
▼adTriand to wil^oo noodigr voor begeven, lk besloot hem een ™ap' dla f'rak; aantal bewaarders. De straten waren nog met. geheel aan de allergewoonste dingen. Luis-
«terven, ofsclioon mij dat ongerijmd Poats te bakken. vler Hij was dooraat VEm, den vallen. ?0tr^.waarid^L/Mtfnmtrad z'in "ïï11,1™' ïjï,.?" daI1 ratoIdc nog e™ tert eens, vrienden, gaat de zolders
•n nutteloos toeschijnt, maar ik wU J>» »«k f weder den stortregen. De ijzige wind deed y, Set komen storen"Twintig mtonten verliepen. Een ze- kolders, de stallen en schuren on-
«riet voor mijn vaderland een ander wat sneeuw en ik besloot nog eens hem rillen van de koude.
^oodschieten, dan moet de officier poolshoogte te nemen, alvorens Hij was.nog jong. Hij zou knap STSSET» SSS™ heentaweeï SnrS
SSM'JP&uraS? ^P^sl^sebden slag sloeg, «drom- TvaT «ze"k ».SUt wofiea- M «ta in de nabij- genoeg te eten krijgen. Jij, meisje,
doodschieten llem mei De schelm bleek den volgenden Hi°hwtte Pa^Sl Nortin met «•»„wtodbults._Zt«>eelis uit het heiil.van de SavangeTdS4_moe_st_ de zult jrjer bij mij blijven, terwijl je
tem uuuusGiiie(,eu. - „„r.-,griwiu. rnj iitsene jra-ui in or ui. „„4„. fzj, Arm,,,.,, o
Maar ik bemin het leven en de ge- zijn zelfden „treek weer te Een week geiedien was bij uit de ge- ve^f f5' inno+ in dJ ri
■ondhöid in mijzelven en in anderen, hebben uitgehaaldduidelijk zag ik vangenis ontslagen en de wereld had
J— J"J j-iet witte tapijt, dat mijn huis «m- hem d" 5
w de bekende voetsporen en n,u was.
ée mensch maar één grooten plicht kon ik ze beter volgen dan ooit tevo-He dungekleede, gebogen gestalte
Jegens zichzelf en de eeuwigheid heeft, voren ,d0Or het feit dat het des slenterde doelloos langs de' kade
ri'lSkïmÖfï ««meren had,zoodat dc in-;™?-
'aandacht der nachtwachten getrok broeder mijne manschappen rond-
1.1.1TT:; ../.«Kool/I/ln si Oh VOOll C
ïk "vrees en haat den dood. omdat ik op het witte tapijt, dat mijn huia „m- M
«m gezond mensch ben, en meen, dat gaf, de bekende voetsporen en nu was.i MsU^NSVik op hem schie- V°elen"
Wanneer zou 1
Wat wil u doen? j Een. zacht duidelijk fluiten weer-,
•Op hem schieten! Zie je deze pijl, ki0nk.
hebt
Het meisje, dat Madeleine heette,
naderde, zonder te antwoorden, den
sergeant. De knaap wisselde ter-
scïioon mogelijk te maken. Dit is ^acJJs «evroren naa, zooaat ae in-óeetoctrische booglampen wierpen' "van de wffi< Hii Nontenant! - *uiks Wüt ra€t haaFj nam 060
mijn roeping. En. daarom kan ik drukken zich onveranderd hadden een h*lder licht over de rivier. Lang- dl1Dp^fs9 dot hei nU- m I l i WJÏ riin sleutels van den wand en verwij-
geen o.fficieT zijn in een tijd als deze. bewaard. Zij liepen naar het hek van zaam rijpte in hem dat wanhopige jirf0 rfm-innHati is met een cele zii- 1f? .North ei vanwaar het sic- derde zich met een viertal soldaten.
Hol klinkt misschien als een wonder- mijn tuin en daaraan de andere besluit, dat in iemand opkomt, 'die piü to dl goeto PfJd™tame? was® I Het onderzoek duurde een kwartier,
«preuk, mam het is toch duur ge- zijde van het hek, bemerkte ik tol gevoe t dat hp een mtg«rtooteneis J^tfng te houden Welnu, verbor- nij tereikte den' ingang van den; maar leverde niets op.
tnl^r"officfer wu'ziiu'in^vred'esthd ik miin scllrik ""S andere voetafdruk- i Z''l™i an gen onder die zijden draad bevindt zijweg en bemerkte de omtrekken van Een voor een keerden de solxlaten
tan dlSrm nfet mêe7Staem ik ten. "«toere, die mij bekend tee- |de XTLfdi £S?'stem in hem -iziohoen kleto stukje dun pa.pier, twee gestalten, die door middel van met vcrslagen gelaat terug, terwijl
•Itager het bloedgewaad van mij', en schenen. En zij voerden tot aan de Jj' Één sprOTlg slccllts m i9 waarop het volgende bericht etaattQBWl^w ^n bnrtt^nur Jjf- hun
jonge gids niet nalaten kon te
wvii rlifwlrl ilr mil mr tIitAt crplnil- KlCUr. die tOdrailCr -STrl.f tot fle kamer ifAAnWi I"
hij ©en
wend del
dat
mii dunkt, ik voel mij er door gelou-deur, die toegang gaf tot de kamer .voorbij
terd. Nu kan ik mij opnieuw verben- j van Rosalie I j Paul North aarzelde toen
gen over mijn kracht en mijn uit-ik «g^ef u de gedachten te raden, 'rijtuig boorde naderen. Hij
houdingsvermogen, nu oefen ik mijn die mijn g€est vervulden Ik geloof zÜn doodsbleek gezicht om. Op
«chaam weer opnieuw zet mij nu ]f wanT1AAr m'iin doPhter °°genblik riep iemand uit het rijtuig
▼oor een groep jonge menschen, die aat k zelts, wanneer mijn dochter deu k00tsier stil te taugen, Een
■niet ingelijfd zijn bij ©en wraakkorps eensklaps gestorven was ,niet zoo iets man SproI1g er uit, liep op Paul North
van den staat, en ik zal ze leeren om in mij zou hebben voelen omgaan als toe, en legd© ©en hand op zijn schou-
het leven en hunne jeugd te bemin-; toen. En mijn droefenis en toorn wa- der.
oen j ren des te grooter, omdat ik in de Zoozeide hij. Jij heet North,
Maar dit zal ik wtel niet mogen groote voetstappen met beslistheid de niet waar Dus je bent vrijgekomen,
ioon, voorloopig; ik ben zoon beetje indrukken had herkend ïan da gr00. Arme duivel I Stap nu maar in. Ikhab
«verbodig nu m de burgerlijke samen- r,on je reeds geruimen tijd gezocht. Ikheib
leving, totdat ik ©en of andere kan- ke plompe voeten van Chancelou, een ie^g VQOr je t0 doeJ1- jk i>eioof je voor
loorkruk vind, waarop ik mijn gym- jongen strooper, die te slechter naam vanavond een goed souper en ©en
•astische verlangens zal moeten be- en faam bekend stond, een soort warm bed en een flinke som gelds
dwingen. Maar er is nu vrede in mijn Hercules, met wien ik het al menig- over een paar dagen. Kom mee
hij zijne sleutels
..pen.Ik kom één uur na midder-
nacht.
L. G."
Is dat duidelijk?
Ik begin er iets van te begrij-
gemoed. En ik kan nu zoo besloot maal aan den stok had gehad. i Half versaft stapte North in het
tja1 «Arrirvre rtvrv. lo CrlimlQ- "'Tijtuig.
Hij was stom van verbazing.
Droomde hij
Hij staarde den man aan, die zoo
hij met een poging om te glimla
chen ik kan nu mijn krant lezen
■onder mij over mijzelf te schamen
Het werd laat, voor wij scheidden.
Mijn plan was gevormd. Dien
avond zeide ik Rosalie goeden nacht j
en begaf mij naar mijn kamer. Maar j
toen het tien uur geslagen Tiad, ver- vriendelijk voor hem was.
Hij zag een knap uitzienden jongen
Maar toen ik met den trein terug- liet ik het huis en stelde mij in de
reed, stond de krantenman nog op nabijheid achter den stam van een
«ijn post en reikte den reizigers zijn elk t mijn geIad(m g6weer in wiens geheels voorkom
laatste, verkreukelde kranten, terwijl ,nt goede afkomst verried.
VM i eloro w.Qrth oio ia de hand gereed tot schieten. XT« von „,^0
klommen. Zij bereikten den begaan- elimla{,hpll
„Een vijl ligt m bet bed chry- baren grond, maar nauwelijks was oJi^acneii, wen
„santen. Morgen bij de wande- dït gebeurd, of een van hen stortte weaer opmag.
,,ling moet je een flauwte voor- zjcb 0ip d,en ander, greep hem bij denj Een treurig maal! brc-intdo die.
„wenden en in het bloemperk bals en begon luid om hulp te roe- onderofficier, toen hij zich met cLe
.neervallen, om de vijl op te ra- pen Qp hetzelfde oogenblik kwamen overigen aan tafel zette. Is dat nu
in antwoord op dit hulpgeroep, twee een onthaal voor lieden, wier leren
mannen1 van achter den hoekmuurte itl den 00rj0g Wordt doorgebracht?
voorschjjT^en wierpen zie op i En met minachtend gebaar wees hij
W— Klaar! brulde Grevison. Terug, op de stukken brood en spek, welke
jullie dwazen, of ik schiet je allen hun honger op de vlucht schenen te
pen. U zinspeelt op het bloemperk dood j jagen. Maar eensklaps gingen er
aan den buitenmuur gelegen j Geef je over, Leo Grevison Onb vreugdekreten op. Een der soldaten,
É1?Mgt daar een vijl tusschon de STandere^'00'' SChTeeUWCte e™ dia achter kwam .waar
bloemen I oSitsprekefijke, verlammende Mato bmnen. In den eenen arm
Neen. Maar jij moet vanavond vreeg had zich van North meester droeS hl3 dne of vier magere half
op den muur klimmen en daar een maakt. Hij bleef als aan den grond geworgde kippen en verder sleepte hij
vijl neergooien. j genageld staan. Als in een droom een korf vol bestoven flesschea ach-
North werd bleek. zag -aiies gebeuren. Twee officie- ter zich aan.
U vergeet dat ik juist uit de ge- ren werden tegen den grond geslin-Ik keb het nest ontdekt, lachte
vangems ontslagen ben, Ilmsterde gard G„vl«op deed een paar stappen Mj terwjjl rijn(| makkers jubelden.
h11' l - Dus je bobt ons bedrogen vroeg
hij met een stem. zoo heesch als die
van ©en vos, zijn kreet uitstiet„Oor
log tusschen Duitschland en Frank
rijk r
man toVch g3uwT goed''gffiïïï I - lk herinner mij, dat ik je gister- en bracht hem naar het hoold D.
wiens geheels voorkomen de man van grond z^moord^ ges^aar^ heb. volvet. dmhG ^3x0^1115 M«? dl wierp zich aan rijn.
Genade, mijnheer de sergeanti
i goeae aiKomst verriea. umua uian ™^i "vu" '"r. -i
l Na een rit, van ongeveer een half Ik herinner mij, dat je mijn gastvrij- neer, met twee kogels m het üooiü i voeten.
1 .1 i. .1.1 .1 1 1 1in oen "NT n ..4 - n nh1 n wint l'i m TV Gl CT lTIAPr t/fl Z'
juur, hield het rijtuig stil.
North stapte het eerst uit,
De nacht was helder. |Pu J||||
Nauwelijks had ik een kwartier ge- zag^p'geen'veertig'meters' afstand,i
wacht, of ik zag voorzichtig een scha- d^ grijze muren van de gevangenis,
duw naderbij sluipen
heid hebt aangenomen, dat ik je van North wachtte niet om nog meer te
maar avond honderd pond sterling zal uit- hooren of te zien. Hij giag met haas^ voorraaid is voor onzen
plotseling deinsde hij terug, want hij betalen. Ben jenual een lafaaid? tige scto-edenophetiijtuig toe. Hij vader z00 zwaar riek ligt (^7,
j op geen veertig meters afstand, i Neen, neen! Alleen maar denk hoorde een luul geschreeuw, hi] hoor- temirirevm
grijze muren van de gevangenis,'eens, dat u uw doel mist? Ik veron- de mannen achter zich loopen, maar Jk bid u laat dat teruggeven,, m> «q
tegelijker-waaruit hij kort geleden was ontslarIdarstel, dat u het plan heeft die pijl.hij had een grooten voorsprong. Hq4hief smeekend de bande* op.
