BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
fl.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK
ZATERDAG 12 MEI.
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
atuurhistorische
Wandelingen
IN EN OM HAARLEM.
CXI.
aregeii maakt, dat ik groötêr wowL
c "oot zijn, dat wensch ik zoozeer,
j aderlief ,was ik maar groot genoeg,
Stond in den regen niet meer.
Bovenstaand versje schoot ine te
toen, toen iik de vorige week bui-
0 n liep en een zachte regen neder-
el; toen ik daarna in de stad ge-
imen, een bekenden jongen, door de
raat zag kuieren met een lach van
vredenheid op 't gelaat, dat het nu
an toch eens lekker regende, was liet
weer datzelfde deuntje. En zou liet
;aar zijn, zou zoo'n knaap, die niets
left om, neen sterker, die zich voelt
[getrokken door zoo'n zoele, zachte
liregen, er werkelijk grooter van
irden? 't L moeilijk te constatee-
met Jiet woord alleen zijn we
tuwer klaar. Maar wilt ge het an-
nagaan in de natuur, of een en
Ier van zoo'n malscli meiregentje
loter wordt, groeit, niets is ge-
laikkelijker dan dat. Wie er opgelet
ieft, heeft het ideze week gemakke-
ijk kunnen waarnemen, zelfs wel mot
jen duimstok er hij.
Nu is het tijd om te genieten. Des
irgens een uurtje vroeger op en
do bolwerken, door 't Kenau-
'k gewandeld of anders naar den
uit. Overal is 't mooi, dat zachte
en, bij eiken boom weer van een
ideve nuance, hier wat meer in 't
iel. daar weer meer naar 'i bruine
revend co. dan de bloemenpracht,
ge 't nog niet gc-daao hebt, dan
dig naar 't Kenaupark. waar de
tbbele kers nog mooi is, ofschoon de
[ere kleine bloemblaadjes al hier on
.ar een gevlekt voorkomen krijgen,
hier en daar als kleine sneeuw-
Jlokjes dwarrelend omlaag vallen. En
:omen daar nu geen kersen aan? is
en vraag, die me de afgeloopen week
ipg al eens gedaan werd. Neen. dat
;an niet. het stampertje dal het eer-
ite begin moet zijn. is onvolkomen
mtwikkeld. veranderd in een of twee
ïeine, groene blaadjes.
Maar er is meer. dat onze aan-
i lacht trekt. Of is hoi de moeite niet
'teaard, de ontwikkeling na to gaan
to de seringen. Langen tijd reeds
in de knopschubben ter zijde ge-
orpen, steeds meer en meer gingen
bloemtrossen zich verlengen, en
iu. ze staan op het kleuren. En de
I ouden regen Evenzoo, ook daar
i letzelfde. Zelfs de talmende eiken
prongen dit jaar vlug dn Bloei, het
jj vas en snelle ontwikkeling, zoo
oordat mon er om dacht, hingen de
auge stuifmeelkatjes omlaag en ver
engden zich de bladscheutjes om
poedig ook de stamperbloempjes te
aten zien.
En do vogelkers, en de rotsmispel,
leze laatste al uitgebloeid, waren die
liet mooi Ts de vogelkers dat nog
1 liet Men mag over den reuk van
leze bloemen ook al een verschillend
lordeel vellen, de sierlijkheid van
zoo'n bloedenden vogelkers stemt ieder
Ofschoon er zoo in den eersten
oogopslag niet op gelijkend komt hier
Sn daar een andere prunus nog voor.
Se bloemtrosjes zijn wat korter, de
sloempjes wat kleiner, het groen nog
(vat minder op den voorgrond tre-
iend. 't is de boom. waarvan hét
(veichselhoui. komt, dat voor allerlei
doeleinden wordt gebruikt.. En do
Feuilleton.
ien Verborgen Erfenis
i/Naar h et Engel sch).
Het is alles goed en wol om ver-
chillendo dingen te koopen, ging
Sirs. Egerton voort; maar de hoofd
taak is ze to betalen. Ben je van plan
om alles direct te betalen, of koop je
het op rekening Hot zou maar last
geven, als uw rekeningen niet de onze
vermengd weer dien.
Daar behoeft u niet bang voor
te zijn. anlwoordcte Anthony kalm.
Violet en ik zullen onze eigyn zaken
regelen, zonder daitu er mee te maliën
heeft.
Waan'oor u wedierkeerig zeker
^ok zorgen izal, zeidie Violet met klem,
terwijl haar oogen vuur schoten.
Dank je, zei Laura stijf.
Ik vermoedde wel, da.t je niet op
>nze tusschonkomst gesteld zou zijn,
leve. zei Mrs. Egerton, terwijl zij
tiaar gouden pince-nez voor de oogen
hield en daarmee liaar schoondochter
doordringend aankeek. Jij mag jewel
jh acht nomen tegen je humeur. Dat
is je groote fout, "en er is niets zoo
noodlottig voor een gelukkig liuwe
Esciidoorn, de gewone met zijn han
gende trossen groene bloempjes.-
waarvan het vruchtbeginsel ons al
zoo spoedig mogelijk laat zien, wat
het worden zal. En clan de beuken,
zijn die niet mooi, is dat zich ontwik
kelende groen niet alleen dubbel een
morgenwandeling naai- den Hout
waard Ook daar bloe we vree
zen, dat het een sleclit beukenjaar zal
worden, want we zagen tol nog toe
geen bloei.
De wilde kastanje, of laten wc lie
ver zeggen paardekastanje, want an
ders loepen we gevaar het aantal
personen te 'helpen vermeerderen, die
meenen, dat de tamme een gekweek
te vorm is van de wilde, belooft dit
jaar nog al wat. Zie daarvoor dat
viertal bij de Zijlbrug, of anders op
liet Wilsonsplei-n, op. vrije plekken in
den Hout, als overal elders.
De barken met hun geurend loof, de
platanen, de acacia's zelf. allen begin
nen mede te doen. Was de bodem dooi
de lagere planten al lang- bedekt,
versierd. Nu is alles in zijn volle
fleur, 't is als een versiering op een
feest. Ga. zoo'n versiering zien op het
oogen blik, dat ze klaar is en niet als
het feest is afgeloopen.
Behoeft het ons nog te verwonde
ren ,dat de vogeltjes zich zoo overge
lukkig gevoelen, dat hot mannetje
zijn hoogste liedje zingt, terwijl liet
wijfje hare zorgen aan het nest met
de eieren wijdt. Geniet in den gegdnne
alleen van den geheelen wildzang in
het heerlijke woud, tracht, uit die to
nen een enkelen zanger te herkennen,
clan een tweeden enz. en spoedig zult
ge ontwaren, dat elk zijn liedje zingt.
Maar gij, jongens, verstoort de nes
ten niet, al beweert ge ook, dat het
alleen maar is, om eens te zien, en
nog minder tracht die nesten niet te
kieken, voor één zoo wat gelukte
kiek vernielt ge de vreugde, de toe
komst van heel wat vogelpaartjes
laat dat aan enkelen over, clie volko
men bekend zijn met de gewoonten
der vogels, en aan. wie het gelukt
wat moois te leveren, zonder te ver
nielen. En gij grooteren, mannen en
vrouwen, jongelingen en maagden,
boezemt uwen kinderen, uwen broer
tjes en zusjes belang in voor de na
tuur en mochten ze hier en daar, al
is het in uw eigen tuin vernielend
willen optreden, laat dat in geen ge
val toe-. En dan nog minder in onze
openbare parken en plantsoenen,
waar alles voor iedereen bloeit en
zingt en niet "voor u alleen. Goed
voorgaan cloet hier wonderen. Er be
staat zoo'n groot verschil tusschende
uitwerking van verschillende gezeg
den, die eigenlijk tot twee rubrieken
te brengen zijn, de e-ene ten doel
hebbende, de groote waakzaamheid
der liosch -of plantsoenwaehters Té
bespotten, en de andere, om de lust
te beteugelen alles te willen hebben
en de vernielzucht te bedwingen.
Helpt hier allen mee, men zal u
dankbaar zijn, maar meer nog zal
alles tot heil van uw eigen -kinderen
zelf zijn.
J. STURING.
VRAGENBUS-
Den heer v. K. te O. - Over de
mij voor veertien dagen en de cle vo
rige week opnieuw gezonden insecten
het volgende. Het zijn lange, door
schijnende malden. Ze zijn afkomstig
van eene vlieg. There naplebeja
genoemd. In den herfst, in den winter
en in 't voorjaar vindt men ze soms
verbazend veel in tuinaarde, die rijk
lijksleven dan een slecht humeur. An
thony heeft een uitstekend humeur; in
dat opzicht iheb je een goede keus ge
daan', en mocht je wel wat beter bij
lileuii passen.
Moeder, ik verzoek u iedere per
soonlijke discussie achterwege- te la
ten, kwam die jonge man snel tus-
söhenbeictai. Ik wensch mijn vrouw
niet anders cl'an zij is. Ik trouwde om
dat zij juist een vrouw is voor mij.
Dan vergat je zeker ieder andier,
zei Laura.
Jij doet beter te zwijgen, Laura,
zei Mrs. Egerton, haar hoofd schud
dend. Ik verwachtte ook niet, dat An
thony nu al gebreken in Violet zou
opmerken. Later welnu, dan zijn
wij er. altijd om te) helpen, wat er
ook mag gebeuren! En ofschoon Violet
mij zoo beslist vraagt mij met mijn
eigen zaken te bemoeien, een moeder
kan noch mag zich geheel aan het lot
van hiaav zoon onttrekken, zelfs niet
door zijn vrouw. Ik zal natuurlijk be
daard- afwachten, hoe allies toegaat,
Zonden wij nu niet over iets an
ders praten vroeg Anlihony.
U heeft den armen Anthony
bang gemaakt, mama, zei zijn zuster
met een onaangenamen lach. Natuur
lijk zal er niets van dit alles gebeu
ren En Violet heeft liet beste hu
meur van de wereld dat weet ieder
een. Wij zullen allen te zaanen leven
als tortelduifjes en de nieuwe rege
ling zal uitstekend zijn. Nu dat is
is aan organische stoffen. Deze stof
fen dan vormen ook het voedsel der
maden. Ze -doen-, althans voor zoover
bekeucl is, in 't geheel geen schade.
Dat zo dus in den winter ook in
broeibakken kunnen opkemerkt zijn,
ligt voor de hand.
i a n «den h eer v. K. te O. De
deze week bij mij thuis bezorgde
plant is werkelijk een wilde ge ra
il i u m en wel G. p h a e u m, de don
kere G. 'i Is een mooie plant, die mot
hare talrijke donkere, bruine bloemen
een eigenaardig effect maakt, ze is
betrekkelijk vrij zeldzaam, maar komt
toch hier in de buurt van Haarlem
nog al -eens voor. Ge moet eens zien
de prachtig blauwe G. prat en se
te vinden, ongeveer een soortgelijke
plant als deze, maar met nog grooter
bloemen.
D e n heer H. teil. Dat uwe
salamanders het water verlaten, ligt
in hun gewone doen. Ze gaan alleen
des voorjaars in 't- water, om daar
eieren ie leggen, die dan uitkomen.
De jongen zijn toegerust met kieuwen
en kunnen dus niet anders dan in 't
water leven. Die kieuwen gaan lang
zamerhand over tot longen en dan
leven ook deze dieren liever buiten
het water, dat tot zoover hun element
was.
Aanmej. F. te H. U vraagt me
naar een middel tegen bladluizen in
de rozen. Het beste is. te zorgen, dat
ze er niet inkomen en dus als LT er
voor vreest, dagelijks de rozen te in-
specteeren. Weet U de eersten mach
tig te worden, dan zult U zien, dat
ze in den zomer ook niet zoo bij Mas
sa's opt x-eden.
J. STURING.
Anton van Rooy uit
San Francisco terug
Maandagochtend j.l. is onze groote
zanger Anton van ltooy bij zijn fa
milie te Rotterdam teruggekeerd, om
'luaar te overtuigen, d-ait hij gezond en
wel door de ellende en de verschrik
kingen van de geteisterde stad is
hieengekomen. Veertien dagen ruim
geleden was hij nog in San Francisco
en hij is dus zeker een der allereerste
ooggetuigen van de aangrijpende
raanp, die in Europa van zijn ervarin
gen kan vertellen. Daarom waardpe
ren wij -het te meer, dat de kuaiste-
naaa- aanstonds bereid was om ons
schrijft de ,,N. R. Cl." in haar Dins-
dagoCJlïtend-nummPr j.l. een onder
houd toe te staan over hetgeen hij
nog zoo kont geileden heeft doorleefd.
Ein wij zijn verheugd, dia ar dadelijk
bij mogen voegen, dat noch de
doorgestane eimioties, noch de gejaag
de, oversuelle reis aan Van Rooy's ze
nuwgestel of aan zijn stem -schade
hebben toegebracht.
Frisch; en opgewekt stond hij ons
in het huis van zijn vader vriendelijk
te woord.
Wat de beroemde zanger ons vei tel
de. komt op het volgende neer
Ik was Dinsdagavond de gast van
een mijner kennissen, een vermogen-
don Duiitscher. die reeds jaren lang
le San Francisco woont en op recht
gemiithfliioke Wei se hadlden wij onder
gezellig gekout en wat niusiceeren eten
tijd doorgebracht, zoodat het onge
veer half twee zal zijn geweest, toen
ik in mijn hotel, het. reusachtige Pa
lace-Hotel, terug was en naar lied
ging. \s Morgens om kwart oVer vijven
word ik door het heen en weer schud
den van mijn ledikant wakker, en,
rondziende, zie ik, dat. alles in mijn
kamer aan het wankelen is en neigi n-g
vertoont om-tegen den grond te vallen
Mijn eerste gedachte was; Heeftm'n
vastgesteld, moesten wij eens over
iets anders praten. Hoe is da.t vroo-
lijke weekje In Londen je bevallen.
Violet, en heb je Gesar dikwijls ont
moet
Wij gingen nergens heen. Ik ben
langer dan een maand op Rye-l-and
geiweiest. Waarom vraag je niet boe
Christa'L het maakt?
Omdat geen van ons beidien ver
langt iets van haar tie hoovem rairnp-
zall'ig meisje dait zij iszei Mrs
Egerton. Je bent dus een maand op
Ry eland geweest. Ik moet zeggen, dat
liet mij als een scheeve positie voor
een jonge diame voorkwam zoo lang
atl'odn met een hear in dat huis te zijn.
Ghristail zal nooit op Elmwood terug
komen, dat staat vast. na haarhoogst
ongepast gedrag. Natuurlijk was hei
een gelukje voor jou, dat Anthony, op
't. idéé kwam je te willen trouwen.
Kom, Laura, daar Violet blijkbaar
besloten is ons als vreemden te be
schouwen en niet aan haar diaier
WlH beginnen, doen wij beter heen te
gaaai
Violet deed haai- best haar ma.n
niet aan te kijken, toen de deur achter
zijn- moeder en zuster dicht ging. Zij
ging druk aan dien arbeid, om bet nu
bijna geheel koud geworden diner
zoo keurig mogelijk klaar te zetten.
Als hij door woord of blik haar
eenige sympathie had betoond, dan
zou zij hem in de armen gevlogen
zijn en haar verontwaardiging zou
gastheetr mij gisterenavond zulken
■zwaren wijn laten drinken Zou ik
warempel dronken wezen?" Maar uit
dien, droom werd ik ge-wekt, do Cr dal
plotseling een stuk v<an het plafond
op mijn neus viel. Op hetzelfde ooigen-
bliiik slaat mijn groote ga.rd.erobeilea.st
tegen den ga'ond. mijn pianino tui
melt omver en ik wist heteen
..aardbeving"
I' kunt u niet voorstelten wat dat
is. Als het graan op een wanmachine
schudt je met het huis heen en weer.
al sneller en sneller, in een vrij regel
matig tempo. Dam wordt hei minder
lievig, om plots weer razend voort te
jagen rataiataratatataDe
kroon slaat neer. aLles zwiept en wuift
en eensklaps dein je neer, en koant
weer langzaam op.
Een aardbeving, maar dat dit zoo'n
ontzettende gewaarwording was En
wal te doen? 'tBeste scheen mij om
in bed1 te blijven. Maar ik nam mijn
hoofdkussen en lie dek te daar mijn
hoofd mee. om mij te beschut-ten te
gen de brokken plafond, die meer en.
meer naar beneden kwamen vallen.
Dit duurde zoowat 40 seconden, die
eene eeuwigheid schenen. Duizenden
gedachten gaan dan door je hersens.
Maar gelukkig was ik door den schrik
niet zoo overmeesterd of ik had den
moed om op te staan. Dadelijk wug-
gei ik naar mijn vensten Gelukkig
was het. volop dag. Watt >k toen zag,
is niet te beschrijven. Huizeai stortten
in. rookkolom-men stegen, overal op,
dte straat gevuld mot vluchtende, gil
lende menschenaflos warrelde door
een.
Nu ook vluchten
Zittende getinkte hel. mij een- paar
kleeren aan te schieten. En liet hu
moristisch noodlot. wilde, dat dit mijn
rokspak was. Van den voragen avond
hing liet bij de 1 na.rul. Met den hoogen
zijden, dien ik opzet. En nu moei u
ïi Let lachen, maar op cle vlucht neem
ik ook nog mijn wandal stok onderden
arm. Daar vlieg ik de trappen van dé
derde verdieping mee af. waar ik lo
geerde.
In de groote vestibule van liet hotel
waren al eenige honderden, gasten
van de misschien wel duizend teza
men gestroomd in de gekste toiletten;
dames met heerenpa-ntallons aan, hee-
ne'n blootsvoets «n .en chemise, in
nachthemden, lei -dit en die dlat aan,
sommigen naakt. Een ware chaos, en
ik daartussc'hen in evening dress
En niemand wist. wat liij doen zou.
Toch vluchtten allen ten slotte de
straat op.
Reeds stonden daar bene.d]en de toe
bereidselen klaar voor het ontbijt. En
ik had nog wel zooveel practischvi:
zin, dat ik mijn zakleen volpropte met
broodjes en bovendien nogeen
worst, want wie wist hoe lang wij
zonder eten zoud'on moeten blijven.
Opmerkelijk wias daarbij de kalmte
van de Amerikanen. Stelt li voor, dat
do kellners in die hotel-vestibule op
dat moment rustig door bediend-en.
Dat ze zeiden Noemt u maar w.e'g
van -die buffets, betalen is niu niet noo-
dig." En er werd niet gegild of ge
drongen. Neen, iedereen was gelaten.
Alleen de Itoldaaaisohe leden van. ons
gezelschap deden uitbundig. Laf ca- op
straat trouwens ook. Allerlei men
schen vertelden je rustig: „We heb
ben alles verloren.. enfin, 't is een
maal zoo, dan" beginnen we maar
weer ophieuw
Dat bracht mij ook op mijn gemak.
Eerst, zocht ik mijn bediende, en ik
vond hem in de volte. Toen zei ik
..Wij gaan naar een groote open plek,
daar is het minste gevaar. Naar liet
plein voor ltet- Fraiieis-hotol."
Maar toen de grond onder onze voe
ten -oen poos rustiger werd, gingen er
weer eenige logé's naar boven. En met
oen paar vrienden volgde ik hun; voor
beeld. Er w-as misschien aiog waf te
redden. Op mijn kamer lukte liet. mij
dé kleeirenkast om te kantelen, om. er
een voegelijker pak uit te haten. Hel
pak, -dSait ik nu nog aan heb. Verder
gooide ik de noodige zaken vliegens
vlug in een haaidtasCli. ook nog eeni
ge papieren van waarde. Maar toen
de schokken weer begonnen, vloog ik
weg, en zooaks altijd liet ik ver
scheiden voorwerpen, die ik liefhad,
en -die voor Diet grijpen lagen, in de,
agitatie achter. Alles is later met het!
hotel verbrand. Toe-n kwam ik op
straat, met pen twintigtal andore lo
den vam ons gezelschap. En omdat ik
hef. minst zenuwachtig was. nam ik
de leiding. Wij gingen naar bet plein
voor het Francis-hotel.
Geen meter achter mij vieteen reus
achtige schoorsteen neer. wij klom
men over ruïnen van ingestprie hui
zen. moesten zelfs over een groote
scheur in don grond springen. Som
mige 'huizen waren tot aan liet dak
weggezakt in de aarde.
Op het groote plein vond ik nog
eenigen van mijne vrienden, en een
groexte massa voilk, op banken of iu
het gras gezeten, afwachtend*? welk
lot bun verder beschoren zou zijn.
Schrikwekkend was het, om nu ook
liet vuur langs al-Ie kanten te zien uit
breken, daarbij schudde dé grond on
ophoudelijk voort, steeds meer en
meer huizen stortten ineen en we ge
voelden zoo echt de onmacht van den
mensch tegenover de naituur we wa
ren zoo klein
Wij overlegden wat ons nu verder
te doen stond. Of onze kostbare cos
tumes nog te redden zouden zijn,
maar ree dis om 7 uur 's morgens stond
het theater in brand.
Wij bleven zoowat den heeften dag
op dlat plein, maar tussohen de hooge
hu/izen, die ons nog omringden, voel
den wij ons toch niet op ons gemak,
liet hotöl zelf immers telde twaalf ver
diepingen. Gelukkig dait een Duh-
scber, mot. wien wij kennis gemaakt
hadlden, ons aanbood orn mee te gaan
naiar een pas gebouwde ..Family-club"
opgetrokken van hout, met liet oog op
eventueele aardbevingen. Hij stelde
ons gerust, dat wij daar veilig zouden
zijn. maar niemand durfde er in te
trekken. Eindelijk ga ik met licun
poolshoogte nemen, en toen ik zag,
dat dit gebouw bijna niets geledtïn
had en dat alles zich nog op zijne
plaats bevond, keerde ik terug, om
mijn vrienden over ie halen binnen te
komen. Slechts enkelen volgden. Daar
kon-den wij ons gelukkig inwendig
goed versterken en kalm bepraten,
writ ons verder te doem stond.
Wij bleven er tot 4 uur. Intusschetn
hadi men van overheidswege op 't plein
waar onze dub stond', op lainge rijen
cle lijken ter herkenning nedicrgelegd.
Dat werd ons eindelijk te afschuwe
lijk en per slot vonden w ij het beter
om naar Goldengate park ic trekken,
te meer daar 'de stad steeds moer en
meer onveilig werd. De soldaten im
mers schoten op iedereen, die de han
den uitstak orn te plunderen. Dat za
gen wij telkens. En, omdat de solda
ten i-n hunne opgewondenlbeii cl ook
personen die trachtten hun eigen goed
te redden, voor plunderaars hielden
zoodat er zelfs onschuldigen gefusi-
leercl werden, trokken wij af.
De aanblik van de stad was in een
woord ontstellend. Van die steel-frame-
buiizen stoind'en atteen nog maar d'e
stalen geraamten op. Alte metselwerk
was er uitgeschud. De hoogste gebou
w-en-, kerken met torens niets dam
die ijzeren ribben waren er van over.
En overal die vlammende bromiden,
waar de brandweer machteloos tegen
vocht, zonder water, omdat cte water
leiding vernield was.
Ectn oogenblik dachten we nog naar
buiten te trekken. Doch ook daar wa
ren we niet veiligde grond kon er
scheuren, bergen konden in levators
veranderen.
Dus trok de troep heen, waar haast
heel Sam Francisco heen vluchtte,
■naar Go'ld-engate. Dit park lag twee
uur ver. En de atmosfeer was .snik
kend heet on verstikkend door zware
rookwolken, die uit de brandende
puinhoopen opstegen. Toch zette de
brandweer onverdroten door om te
redden, wat er nog van de sclioone
stad' 'te redden viel. Zij Kégon weldra,
om een afsluitk-ring te trekken, dn
liet in vlam staande stadsgedeelte,
dooi' vele huizen met dynamiet te la-
waarschijnlijk zijn opgelost in een
stroom van tranen, die de beleodigin-
gen van zooeven jieeü wat verzacht
zou hebben. AI aar in plaats daarvan
stond hij .peinzend naar haar te kij
ken, terwijl zij bezig wras the© te zet
ten en hem inviteer de met een gei! veel
andere stem «fan luaar gewone vroo-
lijke, om plaats te tv omen en een
kopje thee te drinken.
-- Wat luet overige eten betreft-,
merkte zij op, liet is misschien betér
dat Susan liet dadelijk weer mee
neemt, Het was al dadelijk niet sma
kelijk toebereid, zooals je moeder niet
ten onrechte opmerkte, maar nu is
liet totaal ongenietbaar. Ik hoop. dat
de thee je goed zal smaken.
Het was jammer, dat zij juist op
dit ongelukkig oogenb'lik kwamen.
Of on ieder ander.
Hij ging zitten en er volgde eene
drukkende stilte. Anthony meende dat
het het best. was, maarniets meer
«ver zijn moeder en zuster te zeggen
-en Violet's hart was hevig in oproer.
Voor 't eerst in haar leven voelde zij,
d'at Anthony niet volmaakt was.
Zoo vlug als mogelijk was ontsnap
te zij naar eeri andere kamer en gaf
daar uiting aan haar drift door met
snelle schreden cte kamer op en neer
to loopen. Maar andere plichten
wachtten haar en hoe vermoeid zij
ook was, huishoudelijke plichten kon
den niet worden uitgesteld.
Anthony hielp haar bij alles, maar
ten springen. Doch aangezien ov bij
die huizen vele van hout waren, ge
lukte die poging niet, doordat door
-het ontploffen van li-et dynamiet ook
dffie iliiout-ru nnes weer in brand, geraak
ten. Een o'cMe Amerikaansche metho
de werd later in toepassing gebracht.
In de groote van Nes Avenue begon-
men met aan een zij cte alle huizen mei
tapijten, dekens, huiden en groote zei
len te bedekken en deze voortdurend
te bespuiten. Dat gelukte. Door die
poging bracht men in cTat gedeelte die
brand voor dien dag tot staan.
Gaande naar het Goldengate park.
was 'net of wij een belegerde stad
ontvluchtten, clie met het nieuwste
geschut van alle kanten tegelijk in
brand geschoten werd.
Onderweg konden wij tot onze
vreugd, in een buurt vaai lage huis
jes die tamelijk gespaard gebleven
waren nog allerlei eet- en driuk-wa
ven koopen.
In het Goldengate park aangeko
men. (.vachtten wij ons zoo goed mo
gelijk in te richten voor den op han
den zijnden nacht. Wat mij persoon
lijk betreft gelukte liet mij met. een
vriend de anderen waren te bang
om onder dak te gaan oni ineen
daar in de nabijheid, gelagen klein
huisje, bewoond door een Duitsche
vrouw, een onderdak ie vinden. We
hadden langen tijd rug aan rug ge
zeten om elkaar nog te verwarmen,
maar toch verkleumden we van de
kou. l)e gastvrije vrouw overtuigde
mij, dat zelfs de portretten aan den
wand nog recht hingen, en dat wij
bij haar dus veilig waren. Toch 'had
ik niet den moed om te gaan liggen
slapen. Tegen 2 uur 's nachts poogde
ik, uiterst vermoeid en overspannen,
wat te gaan rusten op een stoel, in
mijn mantel gewikkeld en met een
deken oiver de been en. Maar ik liet
kamer en buitendeur openstaan, om
in geval van nood de vlucht te kun
nen nemen. En die maatregel bleek
niet. overbodig te zijn. want meer
malen 's nachts vloog ik hij de min
ste beweging liet schuilden herhaal
de zich voortdurend), de straat op
en mei mij vluchtten dan massa's
menschen uit de naburige- huizen.
Want dan was 't of 'n ieder door
eleictrische schokken werd voortge
dreven
Vrecselijk bleef de aanblik van'het
brandende San Francisco de gloed
verlichtte fantastisch liet Goldengate
park met zijn omgeving en het i-n
zijn dreven eai plantsoenen gevluch
te volk.
Onze manager van de Conriedclub
had intusschen ook niet stil gezeten.
Onmiddellijk had hij pogingen in het
werk gesteld om alle artisten te ver
zamelen. Hij was daartoe drie auto
mobielen machtig geworden. voor
honderd ii lionderdvijftig dollar per
dag, die cte geheele stad, voor zoover
mogelijk doorkruisten.
's Avonds kregen wij last om po
gingen in 't werk te stellen om den
volgenden dag Oakland te bereiken,
want door zijn tusschenkomst. was
het gelukt d&ar den extratrein met
Pullman wagens, die ons eigenlijk
veertien dagen later had moeten
wegvoeren nu reeds gereserveerd te
krijgen. Oniioodïg te zeggen hoe wel
kom ons die tijding was, want daar
zouden wij veilig zijn en er alle ge
makken vinden, clie wij nu zóó moes
ten ontberen, 't Aantreden van den
troep zou zijn in 't Shutpark, opeen
afstand van ruim twee uren-.
't Was oen avontuurlijke tocht
daarheen. Op een grooten wagen,
dien ik machtig was geworden lie
ten wij die arme balletleuses zittein,
die uitgeput waren en alles verloren
hadden. Miss Walker en ik vo-ligden
te voet in die drukkende atmos-
plieev. Wij vonden er verscheiden
artisten bijeen.
Kapelmerater Herz en Goritz, die
zich daar reeds 's avonds te voren be
vonden, hadden er overnacht. Voor
er was iets tusschen hen gekomen, en
Violet legde zich in haar nieuw te
huis te slapen met een onvoldaan ge
voel voor liétgeen komen zou.
HOOFDSTUK XI.
Na uiit Am-erilka teruggekeerd te
zijn, waar hij een paar jaar mot zijn
voogd bad gewoond, giing Bertram
Curzon regelrecht naar zijn landgoed
Oakhurst, el-at hij nu wegens zijne
meerderjarlghoid zelf in tobeer nam.
De eenzaamheid van zijn nieuw le
ven deed een sterk verlangen in hem
opkomen om eens een kijkje in Lon
den te nemen waar hij nog wel oude
kennissen zou ontmoeten.
Hij was vol zorg om zijn plichten
stipt na te komen, met betrekking tot
zijn nieuwe verantwoordelijkheid,
waait hij was besloten dat zijn voogd
die hem eenmaal altijd als van heel
weinig waarde beschouwde zijn
raadsman niet zou zijn. Daarom deed
het hem bijzonder veèü genoegen e'eni-
gen tijd na zijn kort onderhoud niet
Ivan op Oakhurst, plotseling Gesar
Malincourt in Lonctem te ontmoeten.
Hij en Cesar wanen samen stu
dent geweest, maar hadden elkaar i-n
een paar jaar niet gezien.
Hallo, Malincourt, liet cloet mij
bijzonder veel gèmoegen je te ontmoe
tenriep Curzon. Ik dacht niet. je te
7.ullen zien. ofschoon dat toch niet zoo
onbegrijpelijk is, omdat ik wist. da
je kamers hebt in de stad. Heb je een
paai' uurtjes over?
Zeker, antwoordde Gesar met
norsche ironie. Mijn cliënten geven
mij nog even veel vrijen tijd als ik
wensoli te hebben. Ik dacht, dat je
aan dien overkant van den Oceaa/n
was, Curzon.
Dat was ik ook tot, voor een
paar maanden. Laten wij samen wat
naar de cluib gaan, daar lunchen en
wat praten. Je ziet er niet al te opce-
wekt uit, toste kerel. Wat scheelt er
aan?
O, niets bijzonder s Maak je over
mij nrlot bezorgd. Vertel maar van je
zelf.
Spoedig zaten zij santen te lunchen.
Cesar vertelde niet aan zijn vriend,
dat ilnet het eerste goede maal was,
dat hij sinds vele dagen proefde, ook
sprak hij niet van de groote armoede
en hiel gebrek aan vooruitzichten, dat
hem bijna wanhopig maakte. Toch
spraken zijn linksdh en armoedig voor
komen en de zorgelijke uitdrukking
op zijn gelaat hun eigen taatl.
ïk heb behoefte aan iemand, dte
mij wat gezelschap kan houdentot-
dait ik jou zag, kon ik niet precies zeg
gen wie liet wezen moet, zei dé jonge
Curzon. Kun je niet een paar dagen
bij mij op Oakhurst komen en over
oude lijden met mij praten Ik heb
je heel wat te vertellen en nog meer
te vragen.
(Wordt vervolgd.)
