NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. 23e Jaargang No. 7018 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. MAANDAG 14 ME! 1906 A BLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)1.30 Franco per post door Nederland„1.65 Afzonderlijke nummers0.02 La Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37L4 „de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Yennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. AD VERTENTIÊN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicity Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs. 31'"s Faubourg Montmartre. DIT NUMMER BESTAAT UIT 12 PAGINA'S. EERSTE BLAD. AGENDA Z o n d a g 13 Mei. Kleine VereenigingVoorstelling, 1\ uur. Brongebouw Haarlemsch Muziek korps 1ste Concert in tiet Park, 8 uur. Woestduin: Courses, li uur. M aan dag 14 Mei. Vergadering van de Maatsch. van Nijverheid. OM ONS HEEN cccv. HET Jl BILé DER SOCIËTEIT VEREENIGING. o Vandaag beginnen de feestelijkhe den ter herdenking van het vijftigja rig bestaan der Sociëteit Vereeniging. De eigenlijke daturn is Donderdag de zeventiende, zoodat belangstellen de lezers hun gelukwensch nog wat in den zak mogen 'houden. Een Sociëteit is in den regel aan dezelfde wetten onderworpen als elke andere stichting, de wet van verwor ding en verdwijning, die de leeke- dichter zoo kort en krachtig omschreef in zijn versje: „Er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan." Met ondernemingen gaat het niet anders. Ineen van de organen van onzen middenstand heeft onlangs een vak man de merkwaardige becijfering ge geven, Uat ei vn.ii de l?ü winkelzaken, die de Kalverstraat rijk Is, er niet meer dan 20 vijftig jaar bestonden ,de rest was van jongeren datum. Een andere koopman heeft beweerd, dat zaken dooreengenomen nauwelijks vijf en twintig jaar oud worden. Nu kan men natuurlijk een parti culiere onderneming niet geheel en al met een stichting vergelijken. Bij de eerste komt het meer aan op den lei der, dan bij de laatste, die leven moet onder een meerhoofdig bestuur. Maar een gevaar hebben ze gemeen, name lijk de verandering der omstandighe den. De artikelen die de winkelier vandaag grif kan verkoopen, gaan morgen al niet meer, ja. 't. kan zijn. dat door een nieuwe uitvinding, of door een verandering in de maat schappelijke samenstelling, zijn heele zaak overbodig dreigt ie worden, wanneer hij niet spoedig in een an dere richting koerst. Zoo gaat liet ook met een sociëteit, zij heeft reke ning te houden met allerlei vormver anderingen en zich daarbij aan te passen. Zelfs zijn er wel menschen, die beweren, dat de sociëteiten als zoodanig ten doode zijn opgeschreven en den strijd tegen cafés en bierhui zen op den duur niet zullen kunnen volhouden. Ik geloof dat niet en het is ook bovendien geen onderwerp om thans te behandelen, 't Zou zijn alsof men. een vriend gelukwenschende met zijn verjaardag, hem tegelijker tijd ging onderhouden over de moge lijkheid van zijn overlijden. Ik heb eenige weken geleden al herinnerd aan de namen van de op richters der Societeiit, aan de lotge vallen der verbouwingen totdat in 1894 de architecten Roog en Van den Ban het oude huis, waar in één zaal ailles was ondergebracht, de leestafel, de speeltafeltjes, de biljarts en de kolfbaan, omver haalden en er het gebouw voor in de plaats stichtten, dat we nu kennen. Ik heb er toen ook op gewezen, dat na een onafgebroken tijdperk van bloei, van de stichting af, na den grootschen bouw in 1904 de financieele moeilijkheden zijn geko men. 't Bleek toen wel, dat men, het oor leenende aan de geest van den tijd die sierlijker inrichting verlang de, toch dezen keer wat al te breed zijn wenschen had opgevat. Doch ook deze moeilijkheid werd overwonnen en al bestaat de Sociëteit niet juist in schitterende geldelijke omstandighe den, toch is de gang der zaken van dien aard, dat zij de naaste toekomst zonder zorg kan zien komen. Vijftig jaar! .Wat een tijdsverloop, en toch. hoe snel is het ook weer voorbij. Dat worden we het beste ge waar bij het zien in de bestuurska mer van de naamlijsten der bestuurs leden en die van de oude leden, waar van er heele rijen niet meer inleven zijn. Of, teekenender nog, bij het le zen van de namen der stichters van 'het nieuwe sociëteitsgebouw, waar van er niet minder dan vier uit on zen gezichtskring zijn heengegaan, de lieeren Prins, Witteveen, Leijh en Loenis. Wat al beschouwingen over stad en land zullen er in die halve eeuw bin nen de muren der Sociëteit gehouden zijn. Wat al critiek op Regeering en Bestuur, wat al discussie in tijden van verkiezingwat al anecdoten en grappen ook zullen er zijn verteld in des burgers rustuurtje, wanneer hij er zijn vrienden kwam ontmoeten. Er moet ten allen tijde rondom de bran dende kachel, of 's zomers in den lommerrijken tuin vrijwat verschil van gevoelen hebben geheerscht, maar aan scherpe uitsluiting van dezen of genen om het geloof of de politieke overtuiging heeft de Sociëteit nooit gedaan. De leden schaarden zich bij een of vormden clubjes, zonder angst vallig te vragen hoe deze of gene dacht over de groote lijnen van het leven. Dat is nog heden ten dage zoo gebleven en 't is het cement, dat de Sociëteit bijeenhoudt. Hoe onnoemelijk veel partijtjes, van allerlei soort, zullen er in die halve eeuw zijn gespeeldMaar niet dezelfde. Het pandoeren en jassen en kruisjassen van vroeger heeft plaats gemaakt voor hombre, whist en skat. De nel speelt geen rol meer, de hombre-spelers vragen, de whisten- den laten aan hun maat 't bepalen geheel in de lijn der hedendaagsche concurrentie, bieden tegen elkander op tourne, solo, grand, waarbij die 't meeste durft., de leiding neemt. Zelfs liet aloude dominospel is van gedaante veranderd. De liefhebbers spelen bet niet meer met hun beiden, totdat een de honderd punten heeft behaald, maar met vieren, twee aan twee, waarbij de eene maat den an der in gunstige positie tracht te bren gen, evenals bij het kaartspel. Met het biljartspel is het al niet anders gegaan. De groote tafels met de vier kleine ballen en de vier of zes zak ken, waarin deze konden komen te verdwalen, zijn sinds jaren vervan gen door de kleine Fransche biljarts, zonder zakken, waarop de behendig heid om te caramboleeren hoofdzaal?: is en het toeval van het stoppen ver vallen is, al wisten (het mag erkend worden) de biljarters van vroeger ook in dat wegstoppen groote bekwaam heid aan den dag te leggen. De twee spelen, die de minste ver andering 'nebben ondergaan, zijn het kolven en het kegelen. Zou het juist daarom zijn, dat het kolven in de toch zoo mooie baan van de Sociëteit zoo weinig meer beoefend wordt Bij de jongelui is voor dat spel geen lief hebberij meer. De snelheid van ver plaatsing van dezen tijd heeft allicht de aantrekkelijkheid weggenomen van een spel, dat afgemeten en voor zichtige bewegingen vergt en lang zaam heen en weer wandelen in de baan. Triktrak en damspel zien we er nooit meer, het edele schaakspel maar zelden. Maar de allergrootste verandering moet gedurende den loop der tijden wel in de leestafel hebben plaats ge had. Een halve eeuw geleden kan die zelfs nog niet hebben bestaan, om de eenvoudige redenen, dat er nog zoo goed als geen couranten kwamen. Eén enkel dagblad, misschien twee en een weekblad zullen de eenige spijs zijn geweest, waarop de naar nieuws begeerige societeitsbezoeker zich kon vergasten. Tegenwoordig staan de twee lange tafels vol met de bruinge- verfde hokjes, waartusschen dag- en weekbladen van allerlei kleur en soort, met buiten- en binnenlandsche illustraties een snellen kijk geven op wat er in de wereld, van de eene pool tot de andere, voorvalt. De Sociëteit Vereeniging heeft in den aard van haar bestaan iets twee slachtigs. Zij heeft in den voorgevel deuren, die alleen voor de lecien open staan en daarnaast toegangen voor het geheele publiek. Zij is Sociëteit in den gewonen zin en exploiteert te gelijk zalen, waarop bij tal van gele genheden iedereen wordt toegelaten. Ik weet inderdaad niet. of bij een be spreking van het 50-jarig jubilé der instelling, de vergaderlokalen en de groote concertzaal genoemd mogen worden, want die zaal is nog geen vijftig jaar oud. Maar toch, aan den anderen kant ,is deze afdeel ing van de onderneming er zoo onafscheide lijk aan verbonden, ja mag ik zeggen heeft de stichting zooveel aan aeze concertzaal te danken, dat zij in een feestartikeltje als dit niet stilzwijgend mag- worden voorbijgegaan. Ook .hier verandering in den loop der jaren. Niet in de zaal zelf, maar in wat daar te hooren werd gegeven. Bach, Handel, Palestrina, Wagner, Verdi en de andere muzikale groot heden, wier namen in goud aan Qe muren zijn gegrift, hebben in die ja ren daar heelwat wisseling van mu zikale en andere uitingen gezien. Helaas, de omgeving waarin zij thans verkeeren is hunner niet waardig. De zaal heeft verbetering, verfraaiing, nieuw meubilair dringend noodig. Èr worden pogingen gedaan, daarin bij deze feestelijke gelegenheid te voor zien en men had daarvoor geen beter tijdstip kunnen kiezen. De Sociëteit als zoodanig heeft niets meer te wenschen. Of het moest een honderdtal nieuwe leden zijn. Maar de concertzaal kan veel beter zijn. Moge daartoe bij deze gelegen heid de mogelijkheid worden geopend! J. C. P. Buitenlandsch Overzicht DE^OPENING^VAN HET RUSSI- Over idle plechtige opening der Rus sische Rijksdoema 'kan nog het vol gende worden medegedeeld. De openingsplechtigheid lokte Don derdag tegen den middag vele nieuws gierigen op de straat, die door politie en troepen afgezet was, en Slechts door enkele ingewijden betroden mocht worden. De garde-regimenten trokken, met muziek voorop, naar het winter-paleisde wadht aan hertTau- rlsclie paleis, waarin die Doema bijeen zou komen, werd eveneens door de jardie geleverdde regimenten Proo- mansjenska en Nowotsjerkas waren in de kazernes geconsigneerd, gepa <en gezakt, gereed om uit te rukken. Degenen, die uitgenoodigd waren om de openingsplechtiiglbeid bij te wonen, begaven zich in galarijtuigen naar liet winterpaleis. Veie dames hadden oud-Russische coisrtuums aan getrokken; 'hofbeambten in van goud schitterende uniformen vergezelden haar. Het verkeer op de Newa was volko men gestremd. ScheQfluitend en haas tig snelden de polltiebootjes langs de afgezette oevers. Dd Tsaar was Woensdag met zijn gezin en zijn gevolg van Tsarskoje Selo naar Peter hof gegaan, en verliet precies te twaalf uur. terwijl het ge schut saluutschoten loste, met de kei zerin en de kedzerin-maeder bet paleis om zich op hdt keizerlijk jacht „Alexandra" naar liet winterpaleis te begeven, waar de stoet te 1 uur aan kwam. In de troonzaal van St. George wa ren do leden van Rijksraad en Doe ma, de ministers en dignitarissenbij- een, in een schi tterende omgeving een indrukwekkend schouwspel. Maar dd blijdschap ontbrak, do blijdschap, die zoo natuurlijk geweest zou zijn, wanneer eindelijk, na eeuwen van ab solutisme, Rusland werkelijk een stap had gedaan op den weg der evolutie. Nu was alles koud, en mat, en ern stig. Voorafgegaan door de vijf hoog- waardigheiidsbekleeders, die die rijks- insignia droegen, trad de Tsaar de troonzaal binnende metrapoilitaan Antonius begroette 'hem met kruis en stafwijwater werd voor zijn voeten gesprenkeld. Het priesterkoor zong een „Te Deum". Toen de laatste klank van het lied was weggestorven, stond de Tsaarop den troon, omringd door zijn gezin, zijn ooms en neefs. zijn hofhouding. Met vaste klankvolle stern las hij de weinig zeggende troonrede voor. die Goremykin hem aanbood, en waarin wordt bevestigd, dat de Doema geen vrije vertegenwoordiging mag zijn, maar slechts een werktuig der auto cratie Aandachtig luisterden de afgevaar digden des volks naar de koele, hooge woorden van den Heerscher. Diepe, doodsohe stilte volgde. Slechts enkele kreten werden gehoord, toen die Tsaar opstond om de zaai te verlatens slecht s enkele stommen uit. de groop dér ambtenaren hieven het „Bojé Tsarva kraniT' aan. Toen gingen de senatoren en afge vaardigden naar hun vergaderzaal <n hot Taurische pafleis. DE DOEMA-ZITTING. Tegen vier uur des middags verza melden zich de volksvertegejvwoord'- gers. de rijksraden, de ministers, di plomaten ba tal van genoodigde gas ten in het Taurische paleis. De daar heen leidende straten en het plein voor het pal cis waren gevuld mei een dichte, vroolijk gestemde menigte, die met geestdrift de afgevaardigden toejuichten en hulde brachten. AmnestieVrijheidVerdeeling van land klonk het van alle kan ten. Bij aankomst in het paleis begaf men zich allereerst naar de buffetten, om zich na do plechtigheid in het Winterpaleis Van hetgeen nog moest komen te versterken. Hier kon men belangwekkende waarnemingen doen. De volksvertegenwoordigers waren in allerlei kleédij versohenen, van roken gekleede jas tot bonte buis en boeze roen, van verlakte sohoenen tot vet- laarzen, in de mee9t verschillende na tionale drachten. Men zag er boeren uit Klein-Rusland en Beesarabië, ko zakken van den Oeral en den Don, Jo den met lange gekrulde lokken, Ta taren met het kapje op het hoofd, Mo- hamedanen met den tulband. Vóór d'e zitting hield de metropoliet Antonius weder een godsdienstoefe ning en daarop begaven de aanwezi gen zich naar de zittingzaal. Rechts van den preeidentszetel namen de ministers met Goremykin aan het hoofd plaats, links de rijksraden. Zooals reeds is medegedeeld, werd do Moskouer hoogleeraar Moeromzef al? voorzitter gekozen. Daarna opende Moeromzef de eigen lijke zitting van het nieuwe parle ment. Moeromzef is e>en stajtige ver schijning, die vertrouwen inboezemt hij spreekt rustig met heldere stem. Het wekte vroolijkheid toen de presi dent aan alle ambtenaren en andere zonder recht in de zittingzaal aanwe zige personen verzocht, de zaal 'te ver laten. De eerste die het woord vroeg verzoek van den voorzitter besteeg hij de sprekerstribune. Hij verklaarde daarop, dat. liet een plicht van eer en waardigheid was, liet eerste vrije woord te wijden aan hen, die voor de vrijheid van het vaderland hun vrij beid hadden geofferd. (Luide toejui chingen). Alle gevangenissen waren overvol. Duizenden strekten, om vrij heid smeekemd. hun handen naar de Doema uit. Hot was plicht, alles te doen, opdat de vrijheid, welke Rus land zich had verworven, geen nieu we offers meer zou kosten. (Stormach tige toejuichingen). Vrede en een dracht worden geëlscht. Hoewel bij liet adresclebat deze quaestte ter sprake zou kont Ou, was hét toch onmogelijk de luide kreet van het hart terug te dringen, onmo gelijk de zaak thans niet aan te roe ren. Het vrije Rusland eischic de be vrijding der gevangenen. (Luide toe juichingen.) Voorzitter Moeromzef dankte de af gevaardigden voor liet vertrouwden, door de op hem uitgebrachte keuze in hem gesteld. Hij wees er op, dat de werkzaamheid van de Doema moest plaats hebben op -den grondslag van eerbied voor de rechten van dencon- stitutioneëlen monarch en op den bo dem van een volledige hernieuwing der reigeering. (Toejuichingen). Daarop werd de zitting gesloten. Daar de voorzitter zich Vrijdag aan den Tsaar moest voorstellen, zou de volgende zitting van de Doema éérst heden. Zaterdag, plaats hebben. Bij hun vertrek uit het paleis wer den de afgevaardigden weder dioor een talrijke menigte met toejuichin gen begroet. DE RUSSISCHE PERS. Verschillende Russische bladen ge ven reeds een bespreking van die ope ning der Rijks-Doema. De ..Rjetsj" zegt o. m. De regoening heeft seen stap gedaan om de openbare meening tegemoet, te komen op edn dag, waarop zelfs de kleinste schrede door het volk met bevTediging zou zijn begroet. De re geering bezit het talent het juiste óogenbiiik te doen voorbijgaan. Van de troonrede zegrt het blad, dat zij met groote kunst alle moeilijke quae.st.ies ter zijde laatdo regeering beweegt zich op het smalle pad, waarop zij reeds lang tusschen pbanrtastische vrees voor de Rooden en nog meer utopistische hoop op de Zwarten heen en weer waggelt, zonder voorwaarts of achterwaarts té gaan. Maar op een plaats te blijven staan, terwijl al het omringende voorwaarts gaat, bétee kent teruggaan. De regeering heef- naar oud gebruik geen vast richt snoer. Op den weg naa.r het Tauri sche paleis kwamen de afgevaardig den langs de gevangenis, uit welker Kleine venstors zij begroetingen eischen vernomen. Deze vensters zou den ledig zijn geweest, indien de re geering de kunst had verstaan de lief de van hert, volk te verwerven doch zij schenen bezet als nooit te voren. In de lucht zweefde het eene in de troonrede ontbrekende woord (amnes tie). Onmiddellijk echter moest in de zen geest iets worden gedaan. De ..Nasja Sj>sn" weet mee te doe len. dat het adres van de Rijksdoe ma aan den Tsaar, dat door een com missie uit de constitutioneel-democra- tische groep wordt ontworpen, zal wij- op de noodzakelijkheid van een amnestie, van de verleer.ing van bur gerlijke en politieke vrijheden aan alle burgers en van afschaffing van den Rijksraad, den scheidsmuur tus- schen monarch en Doema. Over de regeering. zegt dit blad. zwijgt de troonrede geheel. In wer kelijkheid echter bestaat nog geen re geering, er bevinden zich alleen per sonen in staatsdienst, die wachten op de verschijning van een war.e uit de volksvertegenwoordiging voortgeko men negeering. DE OPENING VAN DEN RIJKSRAAD. Vrijdagnamiddag had de opening van den Rijksraad plaats. Na eene godsdienstoefening las de rijkssecre- taris baron Oekskoel de keizerlijke oekase voor en deelde hü mede. dat graaf Witte cn de vroegere minister van justitie Monoetsjin tot leden van den Rijksraad benoemd zijn. Na de verkiezing van graaf Solski als voorzitter en van staatssecretaris v. FriscK afs onder-voorzitter, las de graaf Sol ski een welkomstrede voor, waarin hij wees op de grootscbe taak van den Rijksraad de nieuwe dank beelden in overeenstemming te bren gen met de oude grondslagen van Rusland'? staatsbestuur en met de voorwaarden voor een gezonde staats- ontwikkeling en waarin hij den wensch uitsprak, dat de arbeid van den Rijksraad zegenrijk moge zijn. ENGELAND CONTRA TURKIJE. Ueden loopt do termijn van tien da gen af, door Engeland in het ulti matum aan de Porte gestéld, voor de ontruiming van Tabah. Te vergeefs poogt de Porte door be middeling van den Engelschen gezant te Konstantinopel en haar eigen_ver delingen over dé gransquaestie aan te knoopen. De regeering te Londen wei gert beslist onderhandelingen te voe ren, 'vóór dat zij een afdoend, bondig antwoord ontvangen heeft op het ul timatum. Middelerwijl worden van beide zij den toerustingen gemaakt. Parkor-Rey werd benoem 1 tol gou verneur van El Arisch. De vijfde bat terij Egyptische artillérie kreeg bevel van Suez naar Sinaï te vertrekken. Krupp-kanonnen, Maxim-geschut en kameel zadels worden te Suez inge scheept. De Middellandsche Zee-vloot, die thans in den Piraeus ligt, wordt ersterkt door een kruisers-eskader on der bevel van prins Lodewijk van Bat- tenberg. De Turken liebben 4000 man bij eemgcbnacht bij Ratalh, on zijn bez's El Akaba te versterken. UIT DE 1TALIAANSCHE KAMER. In de ltafliaansche Kamer heeft Donderdag de minister-president Son- nino verschillende vragen beant woord, betreffende de onlusten tenge volge van stakingen te Calimera, Lec- oe, Turijn en Bologna. De minister beklaagde zich over de agitatie, waar mee een part ij trachtte zich tot mees teres te maken van de politieke dénk- beelden der arbeidersklasse. Hij eindigde de regeering zal haar plicht doen en met gestrengheid de openbare orde handhaven; zij rekent daarbij up do moreele ondersteuning van Kamer en land. De socialist Bissölati gispte het op treden der politie te Turijn en ver klaarde, dat de socialistische Kamer- groep de algemeene staking had af geraden en nu, nadat deze toch is uitgebroken, ter verhindering van on lusten het wetsontwerp van Turatiin- diende. dat „slachtingen" onder de arbeiders moet verhinderen en tevens het voorstel tot onmiddellijke behan deling hiervan. De socialistische groep zou elk wettig middel aanwen den om dit doel te bereiken. Indien zij een nederlaag leed, zou zij over- wegeai of zij verder in de Kamer moest blijven. De Kamer weigerde evenwel de mo- t:ie te behandelen, door de socialisten ingediend. Deze verklaarden daarop hun ont slag te nemen en verlieten de verga dering. Minister-president Sonnino noodig- de de Kamer uit dit ontslag te weige ren en met algemeene stemmen nam de Kamer daarop zulk een besluit. Stadsnieuws Aantal Baden. In het Douche Badhuis aan den Koudenhorn zijn in de afgeloopen week genomen 1079 baden, in dat aan h'et Leidscheplein 810. Geslaagd. Bij het door den Ned. Stenogra- fenbond I. Pitman, alhier, gehou den examen, slaagde voor diploma A (theorie) o. a. de heer J. v. Gronin gen en voor diplmoa B (minimum snelheid 80 woorden per minuut) de heer J. van Acker, beide te Haarlem Vereeniging tegen Mishandeling van Dieren Deze vereeniging hield Vrijdagavond In een der zaaltjes der sociëteit Ver eeniging haar jaarvergadering, die behalve door vier bestuursleden door... een lid werd bijgewoond, dat later ook nog tort bestuurslid werd geko zen t Nadait de tijdelijke secretaris, de heer A. van der Voort, de notulen voorgelezen had', deed de voorzitter, de heer F. A. V. W. 11 Tuerenhout, eenige mededeelingen. Allereerst om trent het VERVOER VAN KALVEREN. Dit blijft een zeer moeilijke quaes- tie. Op de vorige vergadering is daar ook reeds over gesproken met het- re sultaat, dat toen als de meest ge- wenschte toestand werd aangenomen, dat de nuchtere kalveren (die nog te zwak zijn om staande vervoerd te worden) met gebonden poorten naar on van de markt gebracht mogen wor den, terwijl op de markt de pooten vrij moeten zijn. Deze wensch is thans vervuld, dank zij ook de mede werking van den inspecteur over de markten, den heer M. J. E. Kriens. In den rtreurigen teostand van het kal- verenvervoer is dus een belangrijke verbetering gekomen, al is nog niet aan alle wenschen voldaan, zoo con cludeerde de voorzitter. Het lot der TREKHONDEN is veel gunstiger geworden door de verordening-, dit jaar door de Provin ciale Staten vastgesteld. De vereeni ging tegen liét mishandelen van die ren mag trotsch zijn. tot deze belang rijke verbetering te hébben medege werkt. Een andere bélangrijke verbetering "aaf£tai' ZANGVOGELS is daar zeer vermeerderd, hetgeen veel bijdraagt tot dé veraangenaming van dat heerlijke bosch. Hiertoe heb ben twee omstandigheden ongetwij feld medegewerkt, ten eerste de door de vereeniging uitgehangen vogel nestjes, die alle bewoond zijn, en ten tweede de verordening op luit uithalen van vogelnestjes, onlangs door de ge meente gemaakt. Deze verordening be paalt „dat geen vogels gevangen of nestjes uitgehaald mogen worden, zonder schriftélijke vergunning van den eigenaar van ihet terrein." Dit is een zeer goede maatregel om dit kwaad tegen te gaan, waarom liet bestuur zich ook tot alle gemeenten in den omtrek gewend heeft, mot het verzoek om dezelfde verordening te maken. Evenzoo tot de regeering, om deze bepalingen vast te leggen in de nieuwe VOGELWET, welke in bewerking is. De Minister van Landbuow, Nijverheid en Han del heeft daarop bericht, dat bedoeld verzoek in „zeer ernstige overweging" zal worden genomen. De lieer Van der Voort bracht hier op zijn JAARVERSLAG uit, loopemie van 1 Januari 1905 tot 1 J anuari 1906. Het ving aan met het constateeren, dat, hoewel liet ledental vrijwel sta- tionnair is gebléven, de levenskracht blijkens do werkkracht niet is achter uit gegaan, maar juist vooruit. Over al waar dit mogelijk was, kwant de vereeniging op, om het mishandelen der dieren tegen te gaan, en h'et lot an deze te verzachten. Ten bewijze hiervan noemde de se cretaris VERSCHILLENDE VERRICH TINGEN. ook die, welke reéds door tien voorzit ter waren aangestipt. Do heer Van der Meulen schonk de Vereeniging een klein wagentje, uit nemend geschikt voor het vervoer van klein vee, terwijl de slager, de hoer Daudley, aan dirt wagentje een stalling verleendeVéle slagers malleen er thans gebruik van, zelfs ook de poli tie voor het vervoer van gewonde honden. Overal werden borden opgehangen met de veelzeggende opschriften BEHANDEL DE DIEREN MET ZACHTHEID. SPAAR DE VOGELS De beide hier gestationeerde vee artsen verklaarden zich bereid om gratis deskundig advies aan de ver eeniging to geven. Hiervan is veel ge bruik gemaakt, doordat de vereeni ging de machtiging heeft GEWONDE DIEREN (moestal honden, die overreden zijn door de tram) dadelijk te duoden wan neer dé veearts verklaart, dat er geen kans op genezing is. Daardoor is voorkomen', dat de dieren drie maal 24 uur moeten lijden oin te wachten tot hun eigenaar toestemming tot het afmaken geeft. Den heeren J. B. A Avis en D. C. Kruvmel daarvoor dank! Er werd géén vergadering van de JONG ELIEDEN-VEREENIG ING gehouden, wijl geen geschikt lokaal

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1