NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang
No. 7018
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 14 ME! 1906 A
BLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02 La
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37L4
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Yennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENTIÊN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicity Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs. 31'"s Faubourg Montmartre.
DIT NUMMER BESTAAT UIT 12
PAGINA'S.
EERSTE BLAD.
AGENDA
Z o n d a g 13 Mei.
Kleine VereenigingVoorstelling, 1\
uur.
Brongebouw Haarlemsch Muziek
korps 1ste Concert in tiet Park,
8 uur.
Woestduin: Courses, li uur.
M aan dag 14 Mei.
Vergadering van de Maatsch. van
Nijverheid.
OM ONS HEEN
cccv.
HET Jl BILé DER SOCIËTEIT
VEREENIGING.
o
Vandaag beginnen de feestelijkhe
den ter herdenking van het vijftigja
rig bestaan der Sociëteit Vereeniging.
De eigenlijke daturn is Donderdag
de zeventiende, zoodat belangstellen
de lezers hun gelukwensch nog wat
in den zak mogen 'houden.
Een Sociëteit is in den regel aan
dezelfde wetten onderworpen als elke
andere stichting, de wet van verwor
ding en verdwijning, die de leeke-
dichter zoo kort en krachtig omschreef
in zijn versje: „Er is een tijd van
komen, er is een tijd van gaan." Met
ondernemingen gaat het niet anders.
Ineen van de organen van onzen
middenstand heeft onlangs een vak
man de merkwaardige becijfering ge
geven, Uat ei vn.ii de l?ü winkelzaken,
die de Kalverstraat rijk Is, er niet
meer dan 20 vijftig jaar bestonden ,de
rest was van jongeren datum. Een
andere koopman heeft beweerd, dat
zaken dooreengenomen nauwelijks
vijf en twintig jaar oud worden.
Nu kan men natuurlijk een parti
culiere onderneming niet geheel en al
met een stichting vergelijken. Bij de
eerste komt het meer aan op den lei
der, dan bij de laatste, die leven moet
onder een meerhoofdig bestuur. Maar
een gevaar hebben ze gemeen, name
lijk de verandering der omstandighe
den. De artikelen die de winkelier
vandaag grif kan verkoopen, gaan
morgen al niet meer, ja. 't. kan zijn.
dat door een nieuwe uitvinding, of
door een verandering in de maat
schappelijke samenstelling, zijn heele
zaak overbodig dreigt ie worden,
wanneer hij niet spoedig in een an
dere richting koerst. Zoo gaat liet
ook met een sociëteit, zij heeft reke
ning te houden met allerlei vormver
anderingen en zich daarbij aan te
passen. Zelfs zijn er wel menschen,
die beweren, dat de sociëteiten als
zoodanig ten doode zijn opgeschreven
en den strijd tegen cafés en bierhui
zen op den duur niet zullen kunnen
volhouden. Ik geloof dat niet en het
is ook bovendien geen onderwerp om
thans te behandelen, 't Zou zijn alsof
men. een vriend gelukwenschende
met zijn verjaardag, hem tegelijker
tijd ging onderhouden over de moge
lijkheid van zijn overlijden.
Ik heb eenige weken geleden al
herinnerd aan de namen van de op
richters der Societeiit, aan de lotge
vallen der verbouwingen totdat in
1894 de architecten Roog en Van den
Ban het oude huis, waar in één zaal
ailles was ondergebracht, de leestafel,
de speeltafeltjes, de biljarts en de
kolfbaan, omver haalden en er het
gebouw voor in de plaats stichtten,
dat we nu kennen. Ik heb er toen ook
op gewezen, dat na een onafgebroken
tijdperk van bloei, van de stichting
af, na den grootschen bouw in 1904 de
financieele moeilijkheden zijn geko
men. 't Bleek toen wel, dat men, het
oor leenende aan de geest van den
tijd die sierlijker inrichting verlang
de, toch dezen keer wat al te breed
zijn wenschen had opgevat. Doch ook
deze moeilijkheid werd overwonnen
en al bestaat de Sociëteit niet juist in
schitterende geldelijke omstandighe
den, toch is de gang der zaken van
dien aard, dat zij de naaste toekomst
zonder zorg kan zien komen.
Vijftig jaar! .Wat een tijdsverloop,
en toch. hoe snel is het ook weer
voorbij. Dat worden we het beste ge
waar bij het zien in de bestuurska
mer van de naamlijsten der bestuurs
leden en die van de oude leden, waar
van er heele rijen niet meer inleven
zijn. Of, teekenender nog, bij het le
zen van de namen der stichters van
'het nieuwe sociëteitsgebouw, waar
van er niet minder dan vier uit on
zen gezichtskring zijn heengegaan, de
lieeren Prins, Witteveen, Leijh en
Loenis.
Wat al beschouwingen over stad en
land zullen er in die halve eeuw bin
nen de muren der Sociëteit gehouden
zijn. Wat al critiek op Regeering en
Bestuur, wat al discussie in tijden
van verkiezingwat al anecdoten en
grappen ook zullen er zijn verteld in
des burgers rustuurtje, wanneer hij
er zijn vrienden kwam ontmoeten. Er
moet ten allen tijde rondom de bran
dende kachel, of 's zomers in den
lommerrijken tuin vrijwat verschil
van gevoelen hebben geheerscht, maar
aan scherpe uitsluiting van dezen of
genen om het geloof of de politieke
overtuiging heeft de Sociëteit nooit
gedaan. De leden schaarden zich bij
een of vormden clubjes, zonder angst
vallig te vragen hoe deze of gene
dacht over de groote lijnen van het
leven. Dat is nog heden ten dage zoo
gebleven en 't is het cement, dat de
Sociëteit bijeenhoudt.
Hoe onnoemelijk veel partijtjes,
van allerlei soort, zullen er in die
halve eeuw zijn gespeeldMaar niet
dezelfde. Het pandoeren en jassen en
kruisjassen van vroeger heeft plaats
gemaakt voor hombre, whist en skat.
De nel speelt geen rol meer, de
hombre-spelers vragen, de whisten-
den laten aan hun maat 't bepalen
geheel in de lijn der hedendaagsche
concurrentie, bieden tegen elkander
op tourne, solo, grand, waarbij die
't meeste durft., de leiding neemt.
Zelfs liet aloude dominospel is van
gedaante veranderd. De liefhebbers
spelen bet niet meer met hun beiden,
totdat een de honderd punten heeft
behaald, maar met vieren, twee aan
twee, waarbij de eene maat den an
der in gunstige positie tracht te bren
gen, evenals bij het kaartspel. Met
het biljartspel is het al niet anders
gegaan. De groote tafels met de vier
kleine ballen en de vier of zes zak
ken, waarin deze konden komen te
verdwalen, zijn sinds jaren vervan
gen door de kleine Fransche biljarts,
zonder zakken, waarop de behendig
heid om te caramboleeren hoofdzaal?:
is en het toeval van het stoppen ver
vallen is, al wisten (het mag erkend
worden) de biljarters van vroeger ook
in dat wegstoppen groote bekwaam
heid aan den dag te leggen.
De twee spelen, die de minste ver
andering 'nebben ondergaan, zijn het
kolven en het kegelen. Zou het juist
daarom zijn, dat het kolven in de
toch zoo mooie baan van de Sociëteit
zoo weinig meer beoefend wordt Bij
de jongelui is voor dat spel geen lief
hebberij meer. De snelheid van ver
plaatsing van dezen tijd heeft allicht
de aantrekkelijkheid weggenomen
van een spel, dat afgemeten en voor
zichtige bewegingen vergt en lang
zaam heen en weer wandelen in de
baan.
Triktrak en damspel zien we er
nooit meer, het edele schaakspel maar
zelden.
Maar de allergrootste verandering
moet gedurende den loop der tijden
wel in de leestafel hebben plaats ge
had. Een halve eeuw geleden kan die
zelfs nog niet hebben bestaan, om de
eenvoudige redenen, dat er nog zoo
goed als geen couranten kwamen.
Eén enkel dagblad, misschien twee en
een weekblad zullen de eenige spijs
zijn geweest, waarop de naar nieuws
begeerige societeitsbezoeker zich kon
vergasten. Tegenwoordig staan de
twee lange tafels vol met de bruinge-
verfde hokjes, waartusschen dag- en
weekbladen van allerlei kleur en
soort, met buiten- en binnenlandsche
illustraties een snellen kijk geven op
wat er in de wereld, van de eene pool
tot de andere, voorvalt.
De Sociëteit Vereeniging heeft in
den aard van haar bestaan iets twee
slachtigs. Zij heeft in den voorgevel
deuren, die alleen voor de lecien open
staan en daarnaast toegangen voor
het geheele publiek. Zij is Sociëteit
in den gewonen zin en exploiteert te
gelijk zalen, waarop bij tal van gele
genheden iedereen wordt toegelaten.
Ik weet inderdaad niet. of bij een be
spreking van het 50-jarig jubilé der
instelling, de vergaderlokalen en de
groote concertzaal genoemd mogen
worden, want die zaal is nog geen
vijftig jaar oud. Maar toch, aan den
anderen kant ,is deze afdeel ing van
de onderneming er zoo onafscheide
lijk aan verbonden, ja mag ik zeggen
heeft de stichting zooveel aan aeze
concertzaal te danken, dat zij in een
feestartikeltje als dit niet stilzwijgend
mag- worden voorbijgegaan.
Ook .hier verandering in den loop
der jaren. Niet in de zaal zelf, maar
in wat daar te hooren werd gegeven.
Bach, Handel, Palestrina, Wagner,
Verdi en de andere muzikale groot
heden, wier namen in goud aan Qe
muren zijn gegrift, hebben in die ja
ren daar heelwat wisseling van mu
zikale en andere uitingen gezien.
Helaas, de omgeving waarin zij thans
verkeeren is hunner niet waardig. De
zaal heeft verbetering, verfraaiing,
nieuw meubilair dringend noodig. Èr
worden pogingen gedaan, daarin bij
deze feestelijke gelegenheid te voor
zien en men had daarvoor geen beter
tijdstip kunnen kiezen.
De Sociëteit als zoodanig heeft niets
meer te wenschen.
Of het moest een honderdtal
nieuwe leden zijn.
Maar de concertzaal kan veel beter
zijn. Moge daartoe bij deze gelegen
heid de mogelijkheid worden geopend!
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
DE^OPENING^VAN HET RUSSI-
Over idle plechtige opening der Rus
sische Rijksdoema 'kan nog het vol
gende worden medegedeeld.
De openingsplechtigheid lokte Don
derdag tegen den middag vele nieuws
gierigen op de straat, die door politie
en troepen afgezet was, en Slechts
door enkele ingewijden betroden
mocht worden. De garde-regimenten
trokken, met muziek voorop, naar het
winter-paleisde wadht aan hertTau-
rlsclie paleis, waarin die Doema bijeen
zou komen, werd eveneens door de
jardie geleverdde regimenten Proo-
mansjenska en Nowotsjerkas waren
in de kazernes geconsigneerd, gepa
<en gezakt, gereed om uit te rukken.
Degenen, die uitgenoodigd waren
om de openingsplechtiiglbeid bij te
wonen, begaven zich in galarijtuigen
naar liet winterpaleis. Veie dames
hadden oud-Russische coisrtuums aan
getrokken; 'hofbeambten in van goud
schitterende uniformen vergezelden
haar.
Het verkeer op de Newa was volko
men gestremd. ScheQfluitend en haas
tig snelden de polltiebootjes langs de
afgezette oevers.
Dd Tsaar was Woensdag met zijn
gezin en zijn gevolg van Tsarskoje
Selo naar Peter hof gegaan, en verliet
precies te twaalf uur. terwijl het ge
schut saluutschoten loste, met de kei
zerin en de kedzerin-maeder bet paleis
om zich op hdt keizerlijk jacht
„Alexandra" naar liet winterpaleis te
begeven, waar de stoet te 1 uur aan
kwam.
In de troonzaal van St. George wa
ren do leden van Rijksraad en Doe
ma, de ministers en dignitarissenbij-
een, in een schi tterende omgeving
een indrukwekkend schouwspel. Maar
dd blijdschap ontbrak, do blijdschap,
die zoo natuurlijk geweest zou zijn,
wanneer eindelijk, na eeuwen van ab
solutisme, Rusland werkelijk een stap
had gedaan op den weg der evolutie.
Nu was alles koud, en mat, en ern
stig. Voorafgegaan door de vijf hoog-
waardigheiidsbekleeders, die die rijks-
insignia droegen, trad de Tsaar de
troonzaal binnende metrapoilitaan
Antonius begroette 'hem met kruis en
stafwijwater werd voor zijn voeten
gesprenkeld. Het priesterkoor zong
een „Te Deum".
Toen de laatste klank van het lied
was weggestorven, stond de Tsaarop
den troon, omringd door zijn gezin,
zijn ooms en neefs. zijn hofhouding.
Met vaste klankvolle stern las hij de
weinig zeggende troonrede voor. die
Goremykin hem aanbood, en waarin
wordt bevestigd, dat de Doema geen
vrije vertegenwoordiging mag zijn,
maar slechts een werktuig der auto
cratie
Aandachtig luisterden de afgevaar
digden des volks naar de koele, hooge
woorden van den Heerscher. Diepe,
doodsohe stilte volgde. Slechts enkele
kreten werden gehoord, toen die Tsaar
opstond om de zaai te verlatens slecht s
enkele stommen uit. de groop dér
ambtenaren hieven het „Bojé Tsarva
kraniT' aan.
Toen gingen de senatoren en afge
vaardigden naar hun vergaderzaal <n
hot Taurische pafleis.
DE DOEMA-ZITTING.
Tegen vier uur des middags verza
melden zich de volksvertegejvwoord'-
gers. de rijksraden, de ministers, di
plomaten ba tal van genoodigde gas
ten in het Taurische paleis. De daar
heen leidende straten en het plein
voor het pal cis waren gevuld mei een
dichte, vroolijk gestemde menigte,
die met geestdrift de afgevaardigden
toejuichten en hulde brachten.
AmnestieVrijheidVerdeeling
van land klonk het van alle kan
ten.
Bij aankomst in het paleis begaf
men zich allereerst naar de buffetten,
om zich na do plechtigheid in het
Winterpaleis Van hetgeen nog moest
komen te versterken. Hier kon men
belangwekkende waarnemingen doen.
De volksvertegenwoordigers waren in
allerlei kleédij versohenen, van roken
gekleede jas tot bonte buis en boeze
roen, van verlakte sohoenen tot vet-
laarzen, in de mee9t verschillende na
tionale drachten. Men zag er boeren
uit Klein-Rusland en Beesarabië, ko
zakken van den Oeral en den Don, Jo
den met lange gekrulde lokken, Ta
taren met het kapje op het hoofd, Mo-
hamedanen met den tulband.
Vóór d'e zitting hield de metropoliet
Antonius weder een godsdienstoefe
ning en daarop begaven de aanwezi
gen zich naar de zittingzaal. Rechts
van den preeidentszetel namen de
ministers met Goremykin aan het
hoofd plaats, links de rijksraden.
Zooals reeds is medegedeeld, werd
do Moskouer hoogleeraar Moeromzef
al? voorzitter gekozen.
Daarna opende Moeromzef de eigen
lijke zitting van het nieuwe parle
ment. Moeromzef is e>en stajtige ver
schijning, die vertrouwen inboezemt
hij spreekt rustig met heldere stem.
Het wekte vroolijkheid toen de presi
dent aan alle ambtenaren en andere
zonder recht in de zittingzaal aanwe
zige personen verzocht, de zaal 'te ver
laten.
De eerste die het woord vroeg
verzoek van den voorzitter besteeg hij
de sprekerstribune. Hij verklaarde
daarop, dat. liet een plicht van eer en
waardigheid was, liet eerste vrije
woord te wijden aan hen, die voor de
vrijheid van het vaderland hun vrij
beid hadden geofferd. (Luide toejui
chingen). Alle gevangenissen waren
overvol. Duizenden strekten, om vrij
heid smeekemd. hun handen naar de
Doema uit. Hot was plicht, alles te
doen, opdat de vrijheid, welke Rus
land zich had verworven, geen nieu
we offers meer zou kosten. (Stormach
tige toejuichingen). Vrede en een
dracht worden geëlscht.
Hoewel bij liet adresclebat deze
quaestte ter sprake zou kont Ou, was
hét toch onmogelijk de luide kreet
van het hart terug te dringen, onmo
gelijk de zaak thans niet aan te roe
ren. Het vrije Rusland eischic de be
vrijding der gevangenen. (Luide toe
juichingen.)
Voorzitter Moeromzef dankte de af
gevaardigden voor liet vertrouwden,
door de op hem uitgebrachte keuze in
hem gesteld. Hij wees er op, dat de
werkzaamheid van de Doema moest
plaats hebben op -den grondslag van
eerbied voor de rechten van dencon-
stitutioneëlen monarch en op den bo
dem van een volledige hernieuwing
der reigeering. (Toejuichingen).
Daarop werd de zitting gesloten.
Daar de voorzitter zich Vrijdag aan
den Tsaar moest voorstellen, zou de
volgende zitting van de Doema éérst
heden. Zaterdag, plaats hebben.
Bij hun vertrek uit het paleis wer
den de afgevaardigden weder dioor
een talrijke menigte met toejuichin
gen begroet.
DE RUSSISCHE PERS.
Verschillende Russische bladen ge
ven reeds een bespreking van die ope
ning der Rijks-Doema.
De ..Rjetsj" zegt o. m.
De regoening heeft seen stap gedaan
om de openbare meening tegemoet, te
komen op edn dag, waarop zelfs de
kleinste schrede door het volk met
bevTediging zou zijn begroet. De re
geering bezit het talent het juiste
óogenbiiik te doen voorbijgaan. Van
de troonrede zegrt het blad, dat zij met
groote kunst alle moeilijke quae.st.ies
ter zijde laatdo regeering beweegt
zich op het smalle pad, waarop zij
reeds lang tusschen pbanrtastische
vrees voor de Rooden en nog meer
utopistische hoop op de Zwarten heen
en weer waggelt, zonder voorwaarts
of achterwaarts té gaan. Maar op een
plaats te blijven staan, terwijl al het
omringende voorwaarts gaat, bétee
kent teruggaan. De regeering heef-
naar oud gebruik geen vast richt
snoer. Op den weg naa.r het Tauri
sche paleis kwamen de afgevaardig
den langs de gevangenis, uit welker
Kleine venstors zij begroetingen
eischen vernomen. Deze vensters zou
den ledig zijn geweest, indien de re
geering de kunst had verstaan de lief
de van hert, volk te verwerven doch
zij schenen bezet als nooit te voren.
In de lucht zweefde het eene in de
troonrede ontbrekende woord (amnes
tie). Onmiddellijk echter moest in de
zen geest iets worden gedaan.
De ..Nasja Sj>sn" weet mee te doe
len. dat het adres van de Rijksdoe
ma aan den Tsaar, dat door een com
missie uit de constitutioneel-democra-
tische groep wordt ontworpen, zal wij-
op de noodzakelijkheid van een
amnestie, van de verleer.ing van bur
gerlijke en politieke vrijheden aan
alle burgers en van afschaffing van
den Rijksraad, den scheidsmuur tus-
schen monarch en Doema.
Over de regeering. zegt dit blad.
zwijgt de troonrede geheel. In wer
kelijkheid echter bestaat nog geen re
geering, er bevinden zich alleen per
sonen in staatsdienst, die wachten
op de verschijning van een war.e uit
de volksvertegenwoordiging voortgeko
men negeering.
DE OPENING VAN DEN
RIJKSRAAD.
Vrijdagnamiddag had de opening
van den Rijksraad plaats. Na eene
godsdienstoefening las de rijkssecre-
taris baron Oekskoel de keizerlijke
oekase voor en deelde hü mede. dat
graaf Witte cn de vroegere minister
van justitie Monoetsjin tot leden van
den Rijksraad benoemd zijn.
Na de verkiezing van graaf Solski
als voorzitter en van staatssecretaris
v. FriscK afs onder-voorzitter, las de
graaf Sol ski een welkomstrede voor,
waarin hij wees op de grootscbe taak
van den Rijksraad de nieuwe dank
beelden in overeenstemming te bren
gen met de oude grondslagen van
Rusland'? staatsbestuur en met de
voorwaarden voor een gezonde staats-
ontwikkeling en waarin hij den
wensch uitsprak, dat de arbeid van
den Rijksraad zegenrijk moge zijn.
ENGELAND CONTRA TURKIJE.
Ueden loopt do termijn van tien da
gen af, door Engeland in het ulti
matum aan de Porte gestéld, voor de
ontruiming van Tabah.
Te vergeefs poogt de Porte door be
middeling van den Engelschen gezant
te Konstantinopel en haar eigen_ver
delingen over dé gransquaestie aan te
knoopen. De regeering te Londen wei
gert beslist onderhandelingen te voe
ren, 'vóór dat zij een afdoend, bondig
antwoord ontvangen heeft op het ul
timatum.
Middelerwijl worden van beide zij
den toerustingen gemaakt.
Parkor-Rey werd benoem 1 tol gou
verneur van El Arisch. De vijfde bat
terij Egyptische artillérie kreeg bevel
van Suez naar Sinaï te vertrekken.
Krupp-kanonnen, Maxim-geschut en
kameel zadels worden te Suez inge
scheept. De Middellandsche Zee-vloot,
die thans in den Piraeus ligt, wordt
ersterkt door een kruisers-eskader on
der bevel van prins Lodewijk van Bat-
tenberg.
De Turken liebben 4000 man bij
eemgcbnacht bij Ratalh, on zijn bez's
El Akaba te versterken.
UIT DE 1TALIAANSCHE
KAMER.
In de ltafliaansche Kamer heeft
Donderdag de minister-president Son-
nino verschillende vragen beant
woord, betreffende de onlusten tenge
volge van stakingen te Calimera, Lec-
oe, Turijn en Bologna. De minister
beklaagde zich over de agitatie, waar
mee een part ij trachtte zich tot mees
teres te maken van de politieke dénk-
beelden der arbeidersklasse.
Hij eindigde de regeering zal haar
plicht doen en met gestrengheid de
openbare orde handhaven; zij rekent
daarbij up do moreele ondersteuning
van Kamer en land.
De socialist Bissölati gispte het op
treden der politie te Turijn en ver
klaarde, dat de socialistische Kamer-
groep de algemeene staking had af
geraden en nu, nadat deze toch is
uitgebroken, ter verhindering van on
lusten het wetsontwerp van Turatiin-
diende. dat „slachtingen" onder de
arbeiders moet verhinderen en tevens
het voorstel tot onmiddellijke behan
deling hiervan. De socialistische
groep zou elk wettig middel aanwen
den om dit doel te bereiken. Indien
zij een nederlaag leed, zou zij over-
wegeai of zij verder in de Kamer moest
blijven.
De Kamer weigerde evenwel de mo-
t:ie te behandelen, door de socialisten
ingediend.
Deze verklaarden daarop hun ont
slag te nemen en verlieten de verga
dering.
Minister-president Sonnino noodig-
de de Kamer uit dit ontslag te weige
ren en met algemeene stemmen nam
de Kamer daarop zulk een besluit.
Stadsnieuws
Aantal Baden.
In het Douche Badhuis aan den
Koudenhorn zijn in de afgeloopen
week genomen 1079 baden, in dat
aan h'et Leidscheplein 810.
Geslaagd.
Bij het door den Ned. Stenogra-
fenbond I. Pitman, alhier, gehou
den examen, slaagde voor diploma A
(theorie) o. a. de heer J. v. Gronin
gen en voor diplmoa B (minimum
snelheid 80 woorden per minuut) de
heer J. van Acker, beide te Haarlem
Vereeniging tegen Mishandeling
van Dieren
Deze vereeniging hield Vrijdagavond
In een der zaaltjes der sociëteit Ver
eeniging haar jaarvergadering, die
behalve door vier bestuursleden door...
een lid werd bijgewoond, dat later
ook nog tort bestuurslid werd geko
zen t
Nadait de tijdelijke secretaris, de
heer A. van der Voort, de notulen
voorgelezen had', deed de voorzitter,
de heer F. A. V. W. 11 Tuerenhout,
eenige mededeelingen. Allereerst om
trent het
VERVOER VAN KALVEREN.
Dit blijft een zeer moeilijke quaes-
tie. Op de vorige vergadering is daar
ook reeds over gesproken met het- re
sultaat, dat toen als de meest ge-
wenschte toestand werd aangenomen,
dat de nuchtere kalveren (die nog te
zwak zijn om staande vervoerd te
worden) met gebonden poorten naar
on van de markt gebracht mogen wor
den, terwijl op de markt de pooten
vrij moeten zijn. Deze wensch is
thans vervuld, dank zij ook de mede
werking van den inspecteur over de
markten, den heer M. J. E. Kriens. In
den rtreurigen teostand van het kal-
verenvervoer is dus een belangrijke
verbetering gekomen, al is nog niet
aan alle wenschen voldaan, zoo con
cludeerde de voorzitter.
Het lot der
TREKHONDEN
is veel gunstiger geworden door de
verordening-, dit jaar door de Provin
ciale Staten vastgesteld. De vereeni
ging tegen liét mishandelen van die
ren mag trotsch zijn. tot deze belang
rijke verbetering te hébben medege
werkt.
Een andere bélangrijke verbetering
"aaf£tai'
ZANGVOGELS
is daar zeer vermeerderd, hetgeen
veel bijdraagt tot dé veraangenaming
van dat heerlijke bosch. Hiertoe heb
ben twee omstandigheden ongetwij
feld medegewerkt, ten eerste de door
de vereeniging uitgehangen vogel
nestjes, die alle bewoond zijn, en ten
tweede de verordening op luit uithalen
van vogelnestjes, onlangs door de ge
meente gemaakt. Deze verordening be
paalt „dat geen vogels gevangen
of nestjes uitgehaald mogen worden,
zonder schriftélijke vergunning van
den eigenaar van ihet terrein." Dit is
een zeer goede maatregel om dit
kwaad tegen te gaan, waarom liet
bestuur zich ook tot alle gemeenten in
den omtrek gewend heeft, mot het
verzoek om dezelfde verordening te
maken. Evenzoo tot de regeering, om
deze bepalingen vast te leggen in de
nieuwe
VOGELWET,
welke in bewerking is. De Minister
van Landbuow, Nijverheid en Han
del heeft daarop bericht, dat bedoeld
verzoek in „zeer ernstige overweging"
zal worden genomen.
De lieer Van der Voort bracht hier
op zijn
JAARVERSLAG
uit, loopemie van 1 Januari 1905 tot 1
J anuari 1906.
Het ving aan met het constateeren,
dat, hoewel liet ledental vrijwel sta-
tionnair is gebléven, de levenskracht
blijkens do werkkracht niet is achter
uit gegaan, maar juist vooruit. Over
al waar dit mogelijk was, kwant de
vereeniging op, om het mishandelen
der dieren tegen te gaan, en h'et lot
an deze te verzachten.
Ten bewijze hiervan noemde de se
cretaris
VERSCHILLENDE VERRICH
TINGEN.
ook die, welke reéds door tien voorzit
ter waren aangestipt.
Do heer Van der Meulen schonk de
Vereeniging een klein wagentje, uit
nemend geschikt voor het vervoer van
klein vee, terwijl de slager, de hoer
Daudley, aan dirt wagentje een stalling
verleendeVéle slagers malleen er
thans gebruik van, zelfs ook de poli
tie voor het vervoer van gewonde
honden.
Overal werden borden opgehangen
met de veelzeggende opschriften
BEHANDEL DE DIEREN MET
ZACHTHEID. SPAAR DE
VOGELS
De beide hier gestationeerde vee
artsen verklaarden zich bereid om
gratis deskundig advies aan de ver
eeniging to geven. Hiervan is veel ge
bruik gemaakt, doordat de vereeni
ging de machtiging heeft
GEWONDE DIEREN
(moestal honden, die overreden zijn
door de tram) dadelijk te duoden wan
neer dé veearts verklaart, dat er geen
kans op genezing is. Daardoor is
voorkomen', dat de dieren drie maal
24 uur moeten lijden oin te wachten
tot hun eigenaar toestemming tot het
afmaken geeft. Den heeren J. B. A
Avis en D. C. Kruvmel daarvoor dank!
Er werd géén vergadering van de
JONG ELIEDEN-VEREENIG ING
gehouden, wijl geen geschikt lokaal