BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
fl.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ZATERDAG 16 JUNI.
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BÜITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZUN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Natuurhistorische
Wandelingen
IN EN OM HAARLEM.
CXVI.
't Is koud tegenwoordig, veel te
koud naar den tijd van 't jaar. Waai
de zon ihare anders om dezen tijd
van 't jaar zooveel warmte brengen
de stralen aan verspilt, we weten het
niet. We mopperen, maar berustend
in ons lot, zoeken we onze overjas
sen en mantels maar weer op, om
ons te wapenen tegen de lage tempe-
ratuür. En voor ons vandaag tevens
een paar flinke waterdichte schoenen
als 'L kan laarzen nog beter. Ook al
voor de warmte Weineen. tegen 't
water want 'liet plekje, waarheen, ik
o wil voeren is een moerassig plekje
waar de vochtige bodem bij elke
voetstap een kuiltje water achter
laat. 't Is een eldorado voor plan
ten- en dierenliefhebbers, dus maar
vroeg' op stap, oim ons straks niette
behoeven te haasten.
De Amsterdamsche Poort hebben
we achter den rug. De zich ook hier
rechts sterk uitbreidende stad houdt
ons even bezig om spoedig het ldeine
paadje langs de vaart te volgen, als
ganzen achter elkaar, t Valt ons
waarempel mede. wat we hier nog
aooal zien groeien en geen wonder,
naast de oorspronkelijke planten
groei ontmoeten we 'hier vele beken
den uit het duin, bovendien is de
grond ter plaatse goed los en kun
nen de planten zich goed ontwikke
len ook. Zie eens wat bossen roode
en witte klaver en niet minder de
hopperupsklaver met die kleine gele
kopjes. Het duizendblad ontwikkelt
zich krachtig. Zeker een scherm-
bloern maar dan hebt ge 't leelijk
mis het is een samengesteld bloetmi-
ge maar dat kunnen we later beter
eens waarnemen, 't is thans wat an
ders, dat ons doet besluiten een
stengel a.f te plukken. Zie eens, wat
een bladluiskolonies, zoo ergens, dan
kunnen we hier goed zien. wat de
vermeerdering vermag. Honderden
van die kleine diertjes hebben zich
naast elkaar vast gezogen, de enke
le dikkere daartusschen zijn, de moe
ders, die het. aanzijn aan dat kleine
goed gaven. Onwillekeurig glijden
onze blikken over 't water naar den
spoordijk, waar langs den ka.nt van
't, water de Irissen baar schoonen
bloei beginnen, want al is geel ook
de 'kleur der haat, de Iris is en blijft,
een schoone bloem. Goed verwerkt
kan ze wat een mooi effect opleve
ren. Maar daar verder, geheele pol
len van onze schoone margriet, onze
inheemsche Chrysanthemum met
hare prachtige hoofdjes. Lange sten
gels, lang goed blijvend, 't is waar
lijk een snijbloem bij uitnemend
heid.
Al pratende, opmerkende, 'hebben
we eindelijk het lange rechte eind
doorloopen, nog voor we het eigen
lijk vermoedden. In plaats van een
half uur is het drie kwartier gewor
den, maar 't is nog vroeg genoeg, om
hier aan de Liede een uurtje zoek
te brengen. Foei, wat een uitdruk
king, die ons daar aan de pen ont
snapte, maar we nemen ze niet te
rug, er zijn toch altijd nog menschen
die meen en, dat zulke tijd besteed
aan waarnemen van de ons omrin
gende natuur beuzelarij is; we vra
gen eenvoudig aan hen ons eens op
onze wandeling te vergezellen. Hier
rechts a.f. dat zwarte weggetje op,
neen. neen, 't is geen tijd om op de
wilgen naar insecten (rupsen) te zoe
ken. En waarom niet, kan dat mét
samengaan, en hier deze wilgen in
de vrije natuur, wel dam is ieder vrij
en moet men zooveel mogelijk van
"de omstandigheden profiteeren ook.
Anderen zijn reeds bezig wat tak
jes van de waterboterbloem op te
visschen och, daar vallen de bloem
blaadjes reed's af. Wat zijn die
blaadjes fijn ingesneden en hoe aar
dig staan de rijpende vruchttakken
omlaag.
Even de huisjes links voorbij, daar
zijm we aan dien rand van de plas.
Aan het vriendelijk verzoek geen
gras of riet te vertrappen voldoen we
graag, 't Gras is hier echter reeds
gemaaid, zoodat we gemakkelijk...,
voorzichtig aan, ge bevindt u op een
niet heel vasten bodem. Wat 'n riet,
boe heerlijk golft! en buigt da.t onder
den druk van den wind. En daartus
schen. wat een plantenscliatal ne
men we van iedere soort ook maar
een paar takjes mede. dan toch is
onze bos spoedig gevuld echte koe
koeksbloemen met een roode kleur,
zooals .we ze elders in de lage wei
landen enz. slechts bij uitzondering
vinden de ratelaar, die halve para
siet, die zich van 'heel wat voedsel
meester maakt, dat tal van grassen
wilden opslaan, in reservede moe-
ras-vergeetmijniet niet blaadjes zoo
glad, dat ze om die reden eigenlijk
niet meer tot do ruwbladigen moest
behoorenhet moeras-walstroo, be
halve aan de 'kleine witte bloempjes
gemakkelijk te herkennen aan de in
een krans gerangschikte blaadjes de
mooie Iris waaraan we spoedig tal
van bijzonderheden waarnemen hoe
aardig beschermen bijv. die drie lob
ben van den stempel de meeldraden
en daar die heerlijke, losse bevalli
ge. moeras-lathyrus, die mooie moe-
ras-naaktvaren, dat mooie veenmos,
dat zich hier op den drassigen bo
dem zoo goed thuis gevoelt. Wat een
mooie plant is dat met die gele tros
jes in de oksels der bladeren't- is
de pluimdragende wederik, een zus
je of nichtje van het bekende pen
ningkruid.
En last not least. d.e mooie orchi
deeën, waaraan we spoedig de hand
vormige wort el knolletjes, de mooi ge
vlekte bladeren en het mechanisme
van de bloem hebben -nagegaan en
bewonderd, hoe een eigenaardigheid,
die de plant van nut, kan zijn. zich
kan brengen tot hooge volkomenheid.
Vergeten we waarlijk de aller
mooiste niet. die. waarom juist de
Haarlemmerliede beroemd is in de
botanische wereld te H. n.l. hetvlie-
genvangertje of de zonnedauw.
Ma'ar daar k-omt juist een tram,
die ons spoedig binnen de veste te
rugbrengt-, dus een volgende maal
daarover
J. STURING.
VRAGENBUS.
Mej. W.te H. Het door U gebrachte
peertje vertoont de eigenaardigheid
van doorgroeiing. evenals een roos,
die ik deze week eveneens ontving.
Alle deelen der bloem zijn van aan
leg oorspronkelijk aan bladen gelijk
en nu zijn in beide bovenstaande ge
vallen de stampers of de stijlen op
nieuw geworden tot een tak met
bladachtige deelen, ja zelfs tot een
bloemknoj).
Mej. R. te H. Da.t is volstrekt niet
vreemd, dat U in de avondkoekoeks
bloem (de witte) in 't geheel geen
stamper vondt. Komt U weer in 't
duin, schenk dan eens uwe aandacht
aan wat meer exemplaren en ge zult
ontdekken, dat er ook bij zijn die
wel een stamper, maar in 't geheel
geen meeldraden hebben. Ze is n.l.
tweehuizig.
Den Heer K. te V. Dat zullen slak
ken geweest zijn, die het op uwe
planten gemunt hebben gehad. Het
best is, dat U bij avond eenige ma
len in den tuin gaat en ze dan bij
het licht van een lantaarn ver
schalkt.
Den Heei- v. H. te H. In antwoord
omtrent uwe vraag over het vijftal
stamrozen bericht ik U, dat van de
gezonden takjes er bij twee de toe
komstige jonge scheut met bloem
knop was weggevreten door een rups
je, dat zich reeds verpopt had en ver
dwenen was dus. Bij no. 3 echter zat
heel duidelijk een jong knopje, zoo
dat ik verwacht, dat dit wat latere
soorten zijn. Een weinig geduld en U
zult ook wel rozen aan de andere
zien komen. Dat ze flink in 't blad
zitten is geen wonder na de flinke
bemesting van dit voorjaar.
Mocht, ik in den loop van de week
even tijd over hebben, dan beloof ik
U even a-an te loopen. dan toch kan
men er veel beter over oordeelen.
J. STURING.
Feuilleton.
Een Verborgen Erfenis,
(Naar het E n g e 1 s c h.)
64)
„Als het. mij niet onmogelijk was
zonder hulp ver te wandelen", zoo
stond er in den brief, „of als er
een wezen was, dat genoeg van mij
hield om mij op eenigerlei wijze te
helpen, zou ik dit briefje niet schrij
den. Maar er is niemand en ik heb
hulp noodig. Als u meende wat u
zei, toen ik u 't laatst ontmoette.
Icom dan vanavond om acht uur bij
mij voor de kerk."
Hij boTf den kostbaren brief daar,
waar geen andere oog,en dan de zijne
hem konden zien en ging weer aan
't werk.
Toen zijn werk klaar was, ging hij
bijtijds het dorp uit,, om een paar
minuten voor het bewuste uur bij de
kerk te zijn.
Zijn gezond verstand zei hem. dat
het beter voor hem zijn zou niet
zien te worden, terwijl hij om de
kerk heendwaalde. Maar het was er
eenzaam en hij zag niemand.
De herfst had zijn intrede gedaan,
en het begon al te schemeren, toen
hij dichtbij de kerk kwam.
Hij bleef staan op een plek. waar
hij het pad naar Ryelands kon zien
en wachtte.
Een paar "minuten later verscheen
Christal Egerton. Zij was nu m
staat met behulp van een stok te
wandelen :/naar het ging nog heel
langzaam en moeilijk. Zij keek den
kant van de kerk uit, om te zien of
hij aan haar roepstem gehoor gege
ven had en scheen tevreden, toen zij
hem zag.
Wat Thompson aangaat hij was
hevig geschokt door de verandering
die in haar uiterlijk had plaats ge
grepen en ging haastig naar haar
toe.
Mag ik u helpen. Miss Egerton
riep hij uit. Als u het mij had toe
gestaan. dan zou-«ik naar de poort
van Ryelands gegaan zijn, o,m te
zien of ik u ook op eenigerlei wijze
kon helpen. Mag ik u mijn arm aan
bieden, en leun er vooral goed op.
Ik lean beter voortkomen met
behulp van de stok dan van iets an
ders, zei Christal, terwijl zij verder
ging. Het doet, mij genoegen, dat u
mij niet van Ryelands is komen af-
Per
Luchtballon
naar de Noordpool,
liet, zal dezen zomer juist tien jaar
geleden zijn, dat de ongelukkige
Zweedsche luchtreiziger Andrée den
tocht ondernam, waarvan hij noo't
zou terugkeeren, den pooltocht irn
een luchtballon. In weerwil van de
waarschuwingen die van alle kanten
op de publicatie van zijn plan wa
ren gevolgd, in weerwil van het feit
dat op het oogenblik van vertrekken
zijn voertuig niet geheel in ord,e was,
vertrok Andrée in den zomer 1896
van Spitsbergen in de richting van
de Pool. Een beschadigde boei bij de
kust van Noord-Amerika aangetrof
fen, is al wat. van zijn expeditie ooit
weer onder de oogen dei- beschaafde
wereld gekomen is.
Thans gaat een tweede waaghals
zijn voorbeeld volgen Een Ameri
kaan. de lieer Walter Wellman, zal
dezen zomer voor rekening van (en
dus gedeeltelijk als reclame voor) het
Chicagosche blad ..Record Herald",
opniew trachten per luchtschip het
onbekende, nooit geziene punt te be
reiken, waar alle meridianen samen
vallen. En als het iemand gelukken
zal op deze wijze den voet te zetten
op liet veelbegeerde plekje grond,
dat de natuur zoo hardnekkig buiten
's mensc'hen bereik schijnt te hebben
willen houden, dan lijkt deze door
tastende Yankee, wién all'e hulpmid
delen dor moderne wetenschap ter
beschikking staan, daarvoor wel de
aangewezen man.
De ballon, waarmede de heer Well
man de reis van Spitsbergen uit zal
ondernemen, is natuurlijk een be
stuurbare en even natuurlijk
gebouwd door Fransche ingenieurs,
die in het contrueeren van „dirigea-
bles" tot dusver onovertroffen zijn.
Na langdurige beraadslagingen, be
rekeningen en practische proefne
mingen, kwam men tot de volgende
bijzonderheden, die zijn ontleend
aan de mededeeling van den heer
Wellman. onlangs in de Pai-ijsche
„Académie des Sciences" gedaan.
Het langwerpige lichaam van den
ballon is onsymmetrischde groot
ste middellijn, ten bedrage van 16
meter, ligt op twee-vijfde van zijn
lengte, die 50 meter bedraagt. Ge
woonlijk bouwt men de „dirigeables"
smaller in verhouding tot hunne
lengte, doch men moest er hier op be
dacht zijn een voldoend gasvolumen
voor een langdurig verblijf in de
lucht te kunnen bergen. Op zijn minst
toch rekent de heer Wellman tien
dagen voor zijn reis noodig te zul
len hebben.
Het luchtschip wordt voortbewo
gen door een motor van 50 p. k.. die
een voor het schuitje gelegen schroef
in beweging brengt. Een tweede, zoo
genaamde hulp-motor van 25 pk.,
die een kleinere schroef aan de ach
terzijde van den ballon drijft, zal
zoo noodig de eerste kunnen vervan
gen of daarmee kunnen samenwer
ken werken de beide motoren te
zamen, dan kunnen zij den ballon
'halen; ik ben er met op .gesteld,dat
men u daar ziet wachten.
Terwijl zij sprak, ging zij op den
grafsteen zitten, waarop hij haar
vroeger ook had neergezet.
Van den weg af was dit plekje niet
te zien, het werd verborgen achter
een der laurierboomen, die om d'e
kerk heen stonden.
Er was niemand in de nabijheid.
Groote stilte heerschte in de snel
vallende duisternis.
De jonge man hield zijn oogen op
Christal gevestigd, die plotseling heit
hoofd ophief.
U was zeker verbaasd over mijn
brief, zei ze kortaf, terwijl een don
kere blos haar wangen bedekte. Och,
als er maar iemand geweest was om
mij te helpen Maar er was nie
mand niemand
Zeg dat nietIk ben altijd tot
uw dienstIk zal alles doen. wat u
van mij vraagt loopen of staan,
spreken of zwijgen, precies zooals
u het wenschtZeg niet. da.t er nie
mand is om u te helpen
Als ik het geld eens vond. zei
ze fluisterend, hem een harer mage
re handen toestekend, zou u het dan
aan mij laten Zou u er een gedeel
te van willen hebben, omdat, u mij
geholpen hebt
- Tk? zei hij. Ik heb geen duit
noodig van het geld van Mr. Malin-
courtIk behoor niet. tot. de familie
een snelheid van 32 K. M. per uur
geven.
De stabiliteit van den ballon, die
reeds groot is door de geringe leng
te in verhouding tot de breedte,
wordt nog verhoogd door een stelsel
van horizontale en vertik allé vlak
ken die zich aan de achterzijde, op
zij en aan den onderkant bevinden,
en tot aan het roer doorloopen. Dit
laatste is vertikaal geplaatst en ta
melijk groot, om hei gevaarte dege-
wonsehte zijwa arische afwijkingen
gemakkelijk te kunnen doen aanne
men. Het •totaalgewicht van ballon,
schuitje, motoren, enz. bedraagt2800
K.G. daar de ballon een hefvermo
gen van 7048 K.G. heeft, blijft er dus
voldoende speling voor de equipage
met de vrij aanzienlijke bagage, be
staande uit levensmiddelen voor 75
dagen instrumenten voor weten
schappelijk onderzoek benzine, olie.
water, vier motorsleden, een lichte
italen kai*o, het. stuurtouw en den
noodigen hallast om de richting in
verti'kalen zin te wijzigen.
Aangezien het plan is. zich np
slechts geringe hoogte boven den
grond voort te bewegen, heeft de
heer Wellman aan zijn voertuig een
inrichting doen aanbrengen, die liet.
den naam van ..dirigeable mixte"
doet dragen. Het is een stuurtouw
de eenige stuurinrichting die An
drée bezat een stalen kabel ter
lengte van .driehonderd meter, die
dooi- over den grond te sleepen. moet
medewerken tot liet verkrijgen van
een groote stabiliteit. Op den trom
mel die dient om dezen kabel op te
winden, is bovendien een kabel de
zoogenaamde ..retardateur" aange
bracht. die afloopt wanneer de eer
ste wordt opgewonden. Eveneens van
staaldraad en \an groote weerhaken
voorzien dient deze. zooals de naam
reeds aanduidt om in geval van te
genwind den ballon tegen te hou
den en zoodoende niet te veel terrein
te doen verloren gaan.
Aldus voorzien van alle hulpmid
delen. die de aëronautiek hem aan
de hand kan doen, denkt de heer
Wellman einde Juli of begin Augus
tus van Spitsbergen te vertrekken. In
dezen tijd van liet jaar is de tempe
ratuur daar op een hoogte vam 4 a,
500 meter van 0 tot 3 gr. Celsius, de
lucht heeft een constante vochtig
heid en gedurende 10 of 15 dagen per
maand schijnt de zon. omstandig
heden die voor het opgevatte plain
gunstig zijn. De heer Wellman denkt
er evenwel niet aan de fout te be
gaan die zijn voorganger maakte en
te vertrekken ook wanneer niet al
les in het voordeel van zijn onder
neming is. Hij zal daarom een week
of drie van te voren een reeks proe
ven gaan nemen op de plaats zelf
van het vertrek, te Spitsbergen. Deze
proeven hebben ten doel zich volko
men van alle omstandigheden op de
hoogte te stellen, te zien of alle on
der deelen aan de verwachting beant
woorden": of de stuurinrichting goed
werkt cle motor behoorlijk functio
neert, de snelheid groot genoeg is,
eaiz. Geven deze proefnemingen een
bevredigend; resultaat en zijn ook de
atmosferische toestanden goed. dan
vertrekt de heer Wellman terstond.
Is er echter ook maar iets dat een
ongunstigen afloop doei veronder
stellen, dan keert de ontdekkingsrei
ziger terug met cle omlerdeelen van
zijn luchtschip die niet aan een
overwintering kunnen worden bloot
gesteld en wordt de tocht verscho
ven tot het volgende jaar.
Gaat alles goed, en waait de zui
denwind die voor het vertrek noodig
is. dan hoopt de Amerikaan zijn reis
in 10—15 dagen te kunnen volbren
gen.
Aan de Pool. of ten minste binnen
den kring van onbekend land. geko
men zal men trachten op de ijsvlak
te neer te dalen, tot het doen van
we tensoh appel ij ke ond.erzoekin.geav
Echter kunnen ook reeds van .uitbel
schuitje vele observaties worden ge
daan. Mocht de ballon de reizigers
onderweg in den steek laten, dan
hoopt men met behulp van de mede
gevoerde motorsleden Spitsbergen,
Groenland of Frans Jozefsland te
kunnen bereikenom deze reden
worden levensmiddelen voor 75 da
gen medegenomen. Zoolang men in
den ballon is, hoopt men door een
inrichting voor draadlooze telegra
ph ie steeds met Spitsbergen :n con
tact te kunnen blijven.
Reeds is een deel van de expeditie
van Fromsoe naar Spitsbergen ver
trokken om voorbereidende maatrege
len te treffen. Einde Juli zal de heer
Wellman hen volgen om zijn proef
nemingen te beginnen en bij gunsti-
gen uitslag terstond te vertrekken.
Het. is te hopen dat deze stoutmoe
dige expeditie die zoo zorgvuldig on
met inachtneming van alle voorzorgs
maatregelen is voorbereid, meer suc
ces moge hebben dan die van den
Zweedschen 'ingenieur die m ihét
hooge Noorden den dood vond, en
dat de heer Wellman bij zijn terug
komst in staat moge zijn der weten
schap nieuwe gegevens te verschaf
fen betreffende het. gebied dat nog
niemand ooit heeft betreden, gege
vens waarvan de waarde evenredig
is aan de gevaren, waaraan hij zich
heeft blootgesteld.
en heb er geen recht op Ik heb u
vaak gezegd, dat ik wou, dat u alles
ki eeg. U behoort het te hebben, want
u heeft het 't meest noodig, en geen
der andieren gaf zich eenige moeite
er naar te zoeken. Zeg mij ma.arwa.t
ik doen moet en ik ben tot uw
dienst.
Ik denk, dat ik den sleutel ge
vonden heb zei ze nog steeds fluis
terend. Ik ben hem vandaag machtig
gnworden, en ben van dat oogenblik
af bezig geweest, om uit te vinden,
wat het beteekent. Ik heb iets ont
dekt. dat mij noopt een nader onder
zoek in te stellen, maar ik kan dat
niet zonder uw hulp.
Moet ik ergens heen gaan?
Zij scheen hem niet te hooren. Zij
trok iets uit haar zak. Het was een
copy van het papier, dat Nancy Ma-
lincourt dien dag weer aan Mr. Wick-
ham had geadresseerd.
Ik heb u al gezegd, dat er nog
één plaats was. waar ik moest zoe
ken, zei ze. Ik ging daar vandaag
heen en vond dit
Zij stak het hem toe. Het was nog
licht genoeg om te kunnen lezen. Hij
keek er begeerig naar. maar het was
niets anders dan een warboel van
letters zonder eenige beteekenis.
Ik begrijp daar niets van, zei hij
verlegen, terwijl bij steeds op het
papier bleef staren. Als zij daarin
hulp van hem verwachtte, dan. zoo
ONSCHULDIG
Naar het Duitscli van
FRIEDRICH THIEME.
Elisabeth Münch stond voor do
rechtbank. Met belangstelling en
deelneming tegelijk richtten de blik
ken der vijf rechters zich op de be
koorlijke verschijning van het jonge
meisje, dat, gekleed in -een eenvoudi
ge wollen japon, op de bank der be
klaagden plaats nam, nauwelijks in
staat om haar ontroering ©enigszins
tot bedaren te brengen. En evenals de
rechters, keken ook de andere aan
wezigen naar de jeugdige beschuldig
de en ieder vroeg zich getroffen af,
wat zij toch gedaan kon hebben om
hier te moeten zitten.
Het zachte gefluister, dat uit het
publiek opsteeg, zwol aan tet een ge
mompel, toen de griffier de aan
klacht voorlas, waar bij zij van dief
stal werd beschuldigd.
Dit beminnelijk, bekoorlijk wezen
een dievegge? Hoe angstig, hoe on
schuldig keken de donkerblauwe
oogen dé wereld in, welk een ver
driet bewezen een paar tranen, die
blijkbaar ongemerkt, tegen haar wil,
over de wangen rolden.
U heet Elisabeth Münch begon
de voorzitter onder de grootste stilte
in de zaal het verhoor.
Ja, antwoordde zij zacht met
neergeslagen oogen.
Hoe oud
Twintig jaar.
U bent de dochter van wijlen
den ontvanger der belastingen
Münoh
Ja.
Uw moeder is eveneens over
leden
Ja.
Sinds wanneer bent u wees?
Sedert vier jaren.
U staat geheel alleen op de we
reld
Ja lk had slechts één broeder,
die reeds als kind stierf.
U moest dus heel erna al voor u
zelf zorgen
Ja.
U hebt uw brood verdiend als
kantoorbediende.
Zij knikte
-- In welke zaak was u werkzaam?
Ik kwam. nog voordat mijn
arme moeder mij ontnomen werd, bij
begon hij to begrijpen, zou hij niet
m staat zijn die te geven. Akle-
brukd. z>ei hij, terwijl hij langzaam
de paar eerste letters spelde en toen
ophield. Dat beteekent niets.
Beteekent dat niets, riep zij on
geduldig uit. Het is in cijferschrift
geschreven, en ik heb uitgevonden,
wat het beteekent. Begin met de
tweede letter, en sla er dan telkens
één over.
Die wenk was den jongen man vol
doende. Gretig gehoorzaamde hij aan
haar aanwijzing, en spelde toen
langzaam de volgende woorden
Kerk. Tien meter van de deur
der kerkekamer in de richting
van deai muur. Eén meter naar
rechts. Til de grafsteen op en
graaf voorzichtig.
Hij keerde het papier om en keek
Christal aan.
Daar zou ik nooit aan gedacht
hebben Hoe verstandig van n. het
is stellig zoo! Nu heeft" u zulke dui
delijke aanwijzingen alsof de oude
man zelf teruggekomen is uit zijn
graf. Ik ben er zoo verheugd over.
Miss Egerton, alsof ik duizend pond
gekregen heb. Nu begrijp ik. wait u
van mij wil. Tic heb een opgerolde
meter in mijn zak. en ik zal het
nauwkeurig opmeten, wees daarvan
overtuigd
Terwijl hij in de schemering naar
haar keek, schitterden de holle oogen
dan heer Rösel in beti-ekking. Bij hem
ben ik ook tot nog toe geweest.
Dus altijd bij hem
Ja.
En hij was over u tevreden
Naar hij me zeide, wel.
De voorzitter wierp zijn collega's
een veelbeteekenenden blik toe en
vervolgde
Ik heb dit alles geconstateerd
om niets, wat in uw voordeel spreekt
onvermeld te laten. Meneer Rösel
heeft een om zoo te zeggen prachtig
getuigenis van u gegeven. Uw daad
s werkelijk een psychologisch raad
sel. dat nog moeilijker te begrijpen
valt, als men u zelf ziet. Zoo jong.
zoo beminnelijk, zoo onschuldig,
uit uw oogen spreekt oprechtheid en
deugdzaamheid, en toch dit hard
nekkig zwijgen tegenover de overtui
gende bewijzenDat is niet te be
grijpen U wordt beschuldigd, ©n
het is zoo goed als bewezen, en
meneer Rösel uit een bij vergissing
opengelaten lessenaar 400 mark.
zoudt hebben ontstolen. Wilt u niet
de waarheid zeggen en de daad be
kennen Het zal uw rechters veel
gunstiger voor u stemmen.
Voor den eersten keer waagde be
klaagde het haar oogen op te heffen;
met een uitdrukking, die werkelijk,
medelijden inboezemde, richtte zij die
op de rechters, en antwoordde toen,
het blonde haar van haar voorhoofd
strijkend
Ik ben geen dievegge mijnheer
de president.
De president der rechtbank schud
de ©enigszins onwillig het hoofd.
-- Beklaagde, verstoor niet weer
den goeden indruk, dien we van u
gekregen hebben. Ga met u zelf te
ode. Verlicht uw geweten. in uw
eigen belang
Als ik schuldig was, mijnheer
de president, zou ik mijn schuld geen
ur kunnen dragen, antwoordde zij
met zachte maar vaste stem. Ik heb
het geld niet weggenomen.
Maar wie zal het anders heb
ben gedaan?
Dat weet ik niet.
Koestert u volstrekt geen ver
denking in dit opzicht
Neen.
j Daar u mijn welgemeenden
raad niet wilt aannemen, moeten wij
de getuigen ondervragen. Roep eerst
meneer Rösel. beval hij den bode, dio
bij de deur wachtte.
De heer Rösel. een bekend koopmaji
kwam voor de groene tafel. Een oud
achtig. reeds grijs en cenigszinsge-
bogen beer, maar met oogen. die nog
van jeugdig vuur schitterden en met
een zacht, goedaardig gelaat.
Meneer Rösel, verzoekt de presi
dent den getuige, nadat hij dezen den
eed had afgenomen, vertelt u ons
eens precies, hoe de zaak in elkaar
zit.
De oude heer wierp een blik vol
deelneming op de beklaagde, die in
bedwongen snikken was uitgebars
ten, toen hij binnentrad, en de han
den wanhopig voor het gezicht
drukte. Daarna nam hij met ont
roerde, zelfs eenigszins bevende stem
het woord
Het was op den avond van 1
October, een Zaterdagavond, even
voordat het kantoor gesloten werd.
dat er nog een klant binnen kwam
en mij 400 mark betaalde. Ik had de
brandkast reeds gesloten en legde
daarom de som in mijn schrijflesse
naar en wel in een kistje daarin,
dat wel een deksel heeft, maar niet
gesloten kan worden. Toen ik naar
mijn woning ging, sloot ik den les
senaar. Dit gebeurde eerst nadat
mijn personeel zich had verwijderd.
Zondags werken we niet, ik zelf
breng dan echter altijd een paar uur
op 't kantoor door om de correspon
dentie af te doen. waarvoor in de
drukte van de week geen tijd is.
Dit gebeurde op dien Zondag ook.
Ik kom dan op het kantoor niet door
van Christal mot een, glans, die hem
•deed schrikken. Zij strekte haar hand
uit en nam het papier van hem aan,
terwijl zij het aan haar borst drukte.
Ik heb het gevonden ik heb het
gevondenfluisterde zij, heen en
weer wiegend, met een soort van
kreunend geluid. Zij dacht mij weg
te dringen maar in plaats daarvan
gaf zij mij den sleutelIk hoorde
hem zeggen, dat zij naar zijn stu
deerkamer moest gaan, als "hij af
wezig was, en ik zorgde, dat ik daar
was vóór haar. Ik zocht een schuil
plaats en wachtteZij kwam binnen
en vond het papier waar hij het voor
haar had neergelegd. Zij wilde het
niet lezen, die dwaze Zij legde het
in zijn schrijftafel, waar hij het vin
den kon enting heen. Dadelijk nadat
zij weg was, nam ik het er uit en
bracht het naar mijn eigen kamer.
Ik had den tijd om het over te schrij
ven en het weer terug te brengen,
vóórdat hij thuis kwam. Niemand
weet wat ik ontdekt heb, maar hét
geld wordt het mijne - het mijne
(Wordt vervolgd).
