NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang.
No. 7048
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 20 JUNI 1906 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland1-65
Afzonderlijke nummers0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 20 JUNI.
Statenzaal: Vergaderinig vian
den Gemeenteraad, li uur.
Muziek in den Hout.
OM ONS KEEN
CCCXXVI.
VREEMDE INDRINGERS
Het tijdschrift Neerlan d i a, het
■orgaan van het Alg. Nederl. Verbond,
.geeft zioh veel moeite om vreemde
woorden, waarvoor wij goede Noder-
ïanidscilue uitdrnkMnigen bezitten, uit
onze taal te weren. Vooral de heer
Marceflilius Emiamts, een van onze be
kendste letterkundigen, toont zioh
daarbij een ware voorvechter van de
zuiverheid van onze taal.
Mensahen, die zioh de moeite niet
geVen even na te denken, vinden
'daarin iets schoollmeesterigs. Ten on
rechte. Liefde voor de edgen taal be-
teekent meteen liefde voor het eigen
land. Onverschilligheid voor de taal
brengt allicht onverschilligheid voor
het land mee en als die in Nederland
de overhand mocht krijgen, dan,
mannen broeders, zijn wij, opgeslo
ten als we zijn tussahen drie groote
volkeren, in minder dan een rnen-
■sahenlleeft ij d ons volksbestaan kwijt.
Tot dit uiterste zal het niet gemakke
lijk komen,, wanneer we vasthouden
aan onze onafhankelijkheid, aan onze
Nederlandsche persoonlijkheid, aan
taal en landaard.
Maar ik ga over tot mijn onder
werp, voordat ik in een tafeldronk-
stemiruiing kom te vervallen. De aan
dachtige lezer zal nu wel met mij in
dien, dat er een diepere ondergrond
zit in de vraag, of iemand in Neder
land zich kapper, dan wel coiffeur zal
noemen, en dat de vakman ongelijk
had. die toen de heer Emants hern tot
Holland scho opschriften wilde bewe
gen. hem toesnauwde: ..de vreemde
woordjes blijven er op, hoor! Ik eet,
u eet, bem oei u met uw eigen bemo ei -
seis!''
Het eenilge goede van dezen uitval
was, dat hij in beihoorlijk Nader-
landsoh gestold was en zelfs het
woord bemoeisels bevatte, dat lang
zamerhand een goede, gangbare uit
drukking geworden is.
We weten nu Langzamerhand wel,
wat de twee hoofdoorzaken zijp,
waarom Fransdhe, Duitsdhe en Engel
sche opschriften op winkels, rekenin
gen en brievenhoofden staan. De eene
is, dat de winkeliers het. doen om de
deftigheid. Hoe komen ze daarbij, zult
u zeggen? Wel, door den aandrang
van het publiek, dat de heerenmodes
uit Engeland haalde en de fijne
schoenen uit Parijs. De Nederland
sche handelaars, begeerig om aan de
koopers den indruk te geven, dat zij
Üie waar ook we! konden l&coien,
■noemden zich toen tai-ro r, inplaats
van kleermaker en kondigden c hi a n a_
sures de Paris aan, inpl'aats van
ronduit te zeggen, dat ze Parijsöhe
schoenen verkochten. Zij gingen dus
te ver, sclhoten hun doe] voorbij,
maar... door dien dwang van dè koo-
pers, die nu eenimiaal meenden, dat 't
beste uit het buitenland komen moet.
Ik geloof dan ook niet, dat er aan
leiding is de winkeliers daarover
■hard te vallen, die in 't belang van
hun zaak meevoeren met het getij. De
groote schuldige is het publiek. Daar
van. geeft Marcellus Emants een merk
waardig staaltje:
„Merkwaardig," zoo schrijft hij,
,,w;as de redeneering van een juf
frouw uit een .winkel van dames-on
dergoed. ,,I'k ben het geheel met de
hoeren, eens,"' zei ze, „maar ik moet
rekening houden niet de gekheid van
,de Hiaaigsdho dames. Ik heb een rok
„korte wanideirok" genoemd. Nie
mand wiiillde 't artikel hebben, maar
toen ik het robe trotteur had
gedoopt, ging het weg als koek. Ach,
als de dames eens wisten hoe mijn
juffrouwen ze uitlachen achter haar
rug!"
Zijn de Haarlemsche dames even
zoo?
Nu is 't wel waar, dat er wissel
werking. bestaat. De winkelier doet
"ft om do klanten en de klanten blijven
in 't vreemde kielzog varen, zoolang
ze bij do winkeliers altijd maar weer
die vreemde woorden zien. Bovendien
hebben do laatsten nog een ander be-
awaar. ,,'t Staat er nu eenmaal zoo."
■zeggen ze, „waarom zou ik kosten
maken o.m het te veranderen?" En
daar de afdoeningen van het Aligeun.
Nederl. Verbond zeker niet rijk ge
noeg zijn, om voor hare rekening al
die sierlijke gouden, zilveren, witte,
blauwe en roode opschriften over U
laten maken, zal liet verhollLana-
schen van opschriften langzaam moe
ten gaan en wachten op grooten
schoonmaak of overschilderen van
den gevel.
Maar met nieuwe zaken is het wat
anders. Die zijn nog als wit papier
en kunnen beschreven worden, zooals
een weldenkend eigenaar desnoods
na overleg met taalkundige leden van
duet Alg. Nederl. Vertoond zou goed
vinden. Helaas, is er in de laatste
weken niemand van die taalzua re-
raars langs den Jansweg gekomen, om
den heer Van Gasteren te verzoeken,
diet koffiehuis, dat hij naast den
schouwburg zal openen, toch niet
Café du Théhtre te noemen?
Daar staat die sctoo one F ran sell e ti
tel nu, in hardsteen uitgehouwen, nog
wel zonder de accents aigu eil
zonder het accent circonflexe
die er op hooren, maar die do steen
houwer zeker te lastig vond.
Café du Théatre!
Waarachtig, het staat er.
O, vreemd woordgeklater.
Fran so zengesn a tor
Wat doet gij toch hier?
Heeft 't Hollaudsch geen zwier?
Gaat Geruit van Gasteren,
.Zijn taaü nu verbasteren?
C bemin de Saint Jean,
Daar gaat het op an.
Quel rang vö ill z-v o u s?
Daar gaat het op toe.
Zoo krijgen we thans
Haarlems Schouwburg in 't
Fransch.
Un bon entr epreiTe'u r
Zet den bouw schielijk deur,
Spoedig klinkt het verhaal:
Ouverture triomphale
Par Gérard Jean de
G a s t r e.
O terrible d s a s t r e,
Dat de taal van het land,
Zóó gezet wordt aan kant.
En op die manier zou ik nog wel
een haiven meter verder kunnen
doorrijmen, maar 't is zoo genoeg.
En wanneer de heer van Gasteren,
die wel meer over de keus van zijn
Franschen tilt el zall hebben moeten
hooren, nog niet tot betere, dat is
tot Nedendiamidische gedachten geko
men is, dan zullen naar ik vrees, de
schimmen van Mevrouw Kleine-G art -
man, van Roobo! en Tjasink, die hij
zoo vereert, in zijn droom met opge
heven vinger vóór hem komen te
staan en uitroepen: ,.Tu quoque? Ook
gij, Geruit? Gij, geboren tooneelspeler,
aangewezen drager van onze sahoone
moedertaal?"
Hopen we, dat wanneer de schouw
burg in de Jansstnaat met kermis ge
opend zal zijn,de bezoekers een ver-
Mssohing zullen kunnen nemen, in
het Koffiehuis van den
S c h o u w Q) u ir g.
Ik zei zoo straks, dat het publiek
de groote schuldige is, en dat maakt
de zaak zoo ontzaglijk moeilijk, want
het publiek is geen tastbare zaak,
maar een begrip en hoe moet je nu
een begrip tot betere begrippen bren
gen?
Het publiek, dat zijn wij allen: u
en ik en een ander en wat ï/tij be-
tieft, ik wiil wel ootmoedig verklaren,
dat als ik van iedere Fransohe uit
drukking, die me uit de pen gegleden
,is en waarvoor een goed Neder-
landsoh woord bestaat, een milli
gramme!, je vleesdh zou moeten der
ven, gelijk Shyüook een pond verlang
de van AwtonLo er eenvoudig niets
van me zou overblijven. Maar Neder
lands e.'he artikelen weigeren omdat ze
in Nederland gemaaid zijn, aan die
zotternij heb ik nog nooit meegedaan.
En luister nu, naar wat een coif
feur-parfumeur aan den heer
Emants vertelde:
„Meneer... het gaat niet. Het pu
bliek verlangt nu eenmaal vreemde
waar. Ik heb in Parijs gewoond en in
de vreemde voelt een mensch gewoon
lijk meer voor zijn land dan in het
land zelf. Welnu, toen ik in Neder
land een zaak opzette, besloot ik al
leen Nederlandsche waar te veikoo-
•peö en Nederlandsche woorden te ge
bruiken. Ik verkocht reukwerk van
een Amsterdamsche fabriek, die zoo
uitstekend was, dat ik naderhand
toen 't eenmaal te laat was nog
een massa aanvragen kreeg naar dat
goedje. Ondertusschen was de Arn-
aterdarasChe fabriek te gronde gegaan
door de onverschilligheid van ons pu
bliek voor echt Nederlandsche waar.
Men wordt hier stelselmatig tegenge
werkt door... de dames. Ergo verkoop
•ik tegenwoordig ook nog wel Neder
landsche waar; maar onder een
vreemden naam."
Is dat niet treurig om te lezen? Eo
't is waar, dat kan ik uit eigen erva
ring bevestigen, 't Zal niet onbeschei
den zijn, als ik meedeel dat de echt
Nederlandsche zeepfabriek Het K1 a-
verbl/ad haai- artikelen verpakt
irnet... Fransdhe opschriften!
O menschen, wiat zijn we mal!
En wat moeten we nu over deze
dingen tot de dames zeggen? die dan
toch blijkbaar wel veel schuld aan
den toestand hebben?
Het jonge geslacht doet gelukkig
beter. De meisjes van de derde klasse
van de Haarlemsche Latijnsche
School hebben het voorbeeld gegeven
met hun rondschrijven aan de ban
ketbakkers. Zoo komt er telkens een
bresje in den muur van de sleur. Vol
houden maar! Altijd maar weer er op
gehamerd!
Onze voorouders zeiden immers al:
Ei^de desesp er eert niet.
Of wel: Siet wat een goede
c o u riagh ie verm a g.
Waaruit imtusscben blijkt, dat de
vaderen ook al niet vies vielen van
vreemde woorden.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
UIT RUSLAND.
Het algemeen gevoelen in Rusland
roet name te St. Petersburg. beschul
digt de overheid en de politie in be
trokking tot de gruwelen van Bjelo-
stok niet alleen, dat zij niet bijtijds
maatregelen hebben genomen tegen
een reeds lang dreigend gevaar, van
hetwelk zij zioh volkomen bewust
waren, maar zelfs, dat zij de hand
hebben gehad in de geheele geschie
denis. In den regel zijn dergelijke
beschuldigingen spoediger uit- en over
gebracht, dan onomstootelijk bewe
zen. Waar échter zoo veelzijdig en tot
zelfs in die volksvertegenwoordiging
dezelfde betichting wordt vernomen,
daar kan men haar niet onvermeld
laten.
Het Duitsche bureau der Alliance
israélite Universolle verklaart in een
omzendbrief, dat men in Bjelostok al
lang wist, dat er een Jodenvervolging
in de maak was bij de overheid. In
een brief van 1/14 Juni uit Bjelostok
meent men voldoenden grond te heb
ben voor die aanklacht.
Daarin wordt namelijk beweerd,
dat na den aanslag op den commis
saris van politie Derkatsjef de gou
verneur van Grodno aan een Joodsche
deputatie verklaarde
„Den 30en Juni van verleden jaar
zijn er te Bjelostok veertig Joden ge
dood en daarna heersehte er 6 maan
den rust. Nu zal men duizend Joden
om hals brengen en daardoor wel
voor langer- rust schoppen. Ik neem
geen verantwoorde'lijkheid voor moge
lijke opstootjes en moorden op mij."
TalLooze correspondenten van bui-
te nlanidsche bladen verklaren, dat
DE POLITIE
de hand heeft gehad in de gebeurte
nissen van hét laatst der vorige week.
Deze beschuldiging is na de gebeurte
nissen van Kisjinef ook gehoord en
in de dagen, dat de „Zwarte hon
derd" in Moskou, Petersburg en elders
triomfen vierden tegen de liervor-
nungsgezinden. Thans heeft zij echter,
zooals gezegd, weerklank gevonden in
de volksvertegenwoordiging. Men kan
daar natuurlijk krachtens de parle
mentaire onschendbaarheid onbe
vreesd stoute dingen beweren, maar
het feit, dat de vergadering besloot
een deputatie naar Bjelostok te zen
den voor een onderzoek, toont toch
wel o. i., dat de Doecma te goeder
trouw is! Een andere vraag is, of zij
het recht heef t tot het zendén van een
dergelijke commissie, of zij daarmee
niet haar wetgevende bevoegdheden
overschrijdt en zich niet schuldig
maakt aan een inbreuk op de rechten
van het uitvoerend gezag.
Alen mag benieuwd zijn welke hou
ding de regeering tegenover de gede
legeerden zal aannemen. Met hun er
kenning zou de regeering een prece
dent scheppen, dat de Doema met vol
doening begroeten, de regeering zelve
echter wel eens ernstig te berouwen
hebben zou.
Ook in het Engelsolie Lagerhuis
kwamen de gebeurtenissen te Bjelo
stok ter sprake.
Thorne, afgevaardigde van de ar
beiderspartij, heeft de regeering ge
vraagd, of er aan de Russische re
geering vertogen zullen worden ge
richt betreffende de behandeling van
het Russische volk door de ambtena
ren, vóór dat de Engelsche vloot
Kroonstad bezoekt en voor de Engel-
sclie regeering zich tot definitieve
vriendschappelijke afspraken met Rus
land: bindt.
Minister Grey antwoordde, dat het
niet op den weg der Engelsche regee
ring lag vertoogen te houden.
Op andere vragen betreffende te ver
wachten moordpartijen en de ver
meende ambtelijke oogluiking, waar
bij voorgesteld werd het vlootbezoek
als een bewijs van afkeuring achter
wege te laten, antwoordde Grey, dat
hij geen ambtelijk bericht hoegenaamd
ter zake ontvangen ltfad. Do admirali
teit is voornemens in den zomer de
vloot op een kruistocht naar de Oost
zee te zenden. In dieni loop Meivan zal
de vloot Zweedsctoe, Duitsche en Rus
sische havens bezoeken.
„Ik geloof zeide de minister
dat het voorbarig is te veronderstel
len, dat er iets zal voorvallen, diat
verandering in deze regeling nooidig
zou maken.
Do .Times" verneemt uit St. Peters
burg, dat do makelaars ter beurze al
daar van plan zijn een verzoekschrift
tot de regeering té richten, waarin zij
haar uitnoodigen, tegenover de Doe-
ma toe te geven, omdat zij anders
vreezen voor een ramp aan de beurs,
wegens de
ALLERWEGEN TOENEMENDE
ANARCHIE
in het rijk, ook bij liet leger en de
vloot.
De Jodenmoord t.o Bjelostok blijkt
de ergste' te zijn, die er ooit heeft
plaats gehad. Het staat vast, dat hij
twee weken was voorbereid. Ook el
ders dreigen zulke slachtingen.
De voornaamste Joden te Londen
dringen bij de Engelsche regeering
aan op tusschenkomst ter bescherming
hunner Russische geloofsgenooten.
Dé Doema beëindigde Maandag haar
beraadslagingen «ver liet
AGRARISCHE VRAAGSTUK,
en nam met algemeene stemmen het
ontwerp tot het benoemen van een
agrarische commissie aan.
Volgens dit ontwerp zal de commis
sie uit 99 leden bestaan, van wie er
heden 91 zouden gekozen worden.
DE DREYFUS-ZAAK.
Dê vereenigde kamers van hét hof
van cassatie hebben Zaterdag met ge
sloten deuren het onderzoek van de
géliteime dossiers voortgezet.
Paléologue heeft van den minister
van buitenlandsche zaken de opdracht
gekregen, liét dossier vaau het ministe
rie van buiten!amdsc'he zaken aan het
hof oiver te leggen.
De geheele zitting der
FRAN SCHE KAMER
was Maandag gewijd aan de inter
pellatie van Basly over de stakingen
in het Noorden. Basly viel de regee
ring heftig aan.
Minister Clemenceau beantwoordde
hem en nam de verdediging op zich
van het gedrag der regeering, die
recht en wet verdedigd heeft.
De minister werd krachtig toege-
j uioht.
KEIZER WILHELM
is wederom op reis getogen. Hij is
Zondagnacht met eén stoomschip van
de HamburgAmori ka-lijn op de ree-
de van Helgoland aangekomen.
Te elf uur Maandagmorgen stoom
de de Keizer aan boord van een oor
logsschip naar Norderney (waai* do
kanselier, prins Vofn Bfilorw vertoeft),
en keerde tegen 4 uur op Helgoland
terug.
EEN ENGELSCH-RUSSISCHE
TOENADERING.
Volgens een bericht aan de „Stan
dard" schieten de onderhandelingen
over een Engelsch-Russische toenade
ring, van welke den grondslag vormt
de handhaving van den status quo,
overal waar Engeland en Rusland
een aangrenzenden sfeer van invloed
hebben, goed op sedert Engel and's
openhartige ophelderingen te St. Pe
tersburg en Berlijn duidelijk hebben
gemaakt, dat het te sluiten Anglo -
Russische verdrag in geen geval tegen
Duitsehland is gericht. Ook niet in
Klein-Azië, daar Engeland en Rus
land erkennen, dlat het verwerven
door Duitschland van dé concessie
voor den Bagdad-spoorweg in 1902 aan
Duitschland eigenaardige afzonderlij
ke rechten heeft verzekerd, waaraan
Engeland en Rusland volstrekt niet
willen tornen door het een internatio
nale controle op dien spoorweg op te
dringen.
Engeland heeft indertijd financieele
medewerking geweigerd, omdat de
aangeboden voorwaarden het niet
aanstonden, maar Duitschland zou
allicht andere aanmerkelijker voor
waarden kunnen voorstellen.
De Japanners beginnen den oorloge
last te gevoelen.
De riiksbegrootdng wijst een tekort
van acht millioen pond sterling aan.
Volgens de „Noitsji Sjimboen" bedraagt
de vordering van Japan tégen.Rus
land voor onderhoud van krijgsgevan
genen in Japan vijftien millioen pond
sterling, waartegenover Rusland's vor
deringen op Japan staan ten bedrage
van acht millioen. Rusland weigert
evenwel het saldo van zeven millioen
te betalen, onder voorgeven, dat. Ja
pan's vorderingen buitensporig zijn.
Een
HEVIGE BRAND
heeft in Zweden gewoed. De voorstad
Avik is Zondagmiddag geheel afge
brand. Het verkeer t an spoor, tele
foon en telegraaf is verbroken. Er zijn
1600 menschen dakloos.
HET VLEESCHTRUST-
SCHANDAAL.
President Roosevelt en de coanmis-
.sie uit liet Representantenfiiüis kwa
men overeen voor te stellén, dat de
wet op de vieeschinspectie jaarlijks
drie millioen dollars zou aanwijzen,
om de kosten te dekken van het on
derzoek. Hieraan zouden de „packers'
niets behoeven bij te dragen.
Ten slotte vermelden we 't gerucht,
dat echter ook al weer wordt tegen
gesproken, namelijk dat de Duitsche
minister van Financiën Von Tirpitz
zijn ontslag zou aangevraagd hebben.
Betreffende de onlangs in den Rijks
dag aangenomen vlootwet schijnt
geen overeenstemming tusschen Kei
zer Wilhelm en den minister te be
staan.
Toen nu Z. M. na de aanneming
der wet het gewone bedankje achter
wege liet, oordeelde Von Tirpitz, dde
eenigszins met zijn gezondheid suk
kelt, dat het voor hem tijd was om
heen te gaan.
Vice-admiraal Von Ahlefeldt wordt
als zijn opvolger gedoodverfd.
Stadsnieuws
Orgelbespeling
in de Groote of St. Bavo-Kerk, op
Donderdag 21 Juni 1906, des namid
dags van 23 uur, door den lieer E.
F. Bruynsteen. organist bij de Doops
gezinde Gemeente alhier.
Programma
1. Preludium C-moll. J. S. Baoh.
2. Adagio (Sonate Pathétique), L. v.
Beethoven.
3. Marche funèbre et chant Séra-
phique, Alex. Guillmant.
4. „Die Almacht", F. Schubert.
5. Hallelujah (Messias). G. F. Han
del.
Brand j e.
Maandagavond tusschen acht uur
en half negen ontstond brand in de
creosoteeroven, welke staat op het
terrein der Centrale Werkplaats van
de H. IJ. S. M. aan de Amsterdam-
sche Vaart. Dit werd reeds spoedig
opgemerkt, zoodat men het vuur met
een tweetal stralen op de waterlei
ding der eigen brandweer in weini
ge oogenblikken kon blusschen en de
Haarlemsche brandweer, die gealar
meerd was. geen dienst behoefde te
doen.
Hoe groot de schaide is. valt nog
niet te beramen. Hedenmorgen was
men bezig met de oven leeg te halen
en te onderzoeken. Zij was geheel
gevuld met planken, die gecreoso-
teerd moesten worden, waarvan er
dan ook verscheidene door het vuur
vernield zijn. Of de oven zelf schalde
geleden heeft, is nog niet zeken te
zeggen, doch men gelooft dat deze
schade zeer gering is.
Gevaar voor uitbreiding van den
brand bestond niet, aangezien do
oven geheel van steen is opgetrok
ken en door een zinken dak is go-
dekt. Bovendien staat zij van de an
dere gebouwen afgezonderd en alleen
in de nabijheid van een kleine berg
plaats.
Hoe de brand is aangekomen, is
nog niet mede te doelen.
Alen vermoedt door het springen
van eenige vonken uit de oven, die
het hout in brand gezet hebben.
Ned. R. K. Volksbond.
Maandagavond vergaderde de af-
deeling Haarlem van bovengenoem-
den Bond in haar eigen gebouw St.
Baivo in de Smedestraat alhier. Door
den voorzitter, den hoer W. B. Gus-
kens, werden 51 nieuwe leden ge
ïnstalleerd.
Hierna kreeg de spreker van den
avond, de heer M. van Kol, van
's-Gravenhage, het woord, welke een
zeer duidelijke en met gloed uitge
sproken rede hield over het nut van
ziekteverzekering en ondersteunings
fondsen. Alhoewel het onderwerp
zich nu niet zoo bepaald leent, om
een vergadering te boeien, zoo ge
lukte het den heer Van Kol toch dit
wel te doen, en oogstte de spreker
meermalen een warm applaus der
vergadering.
Huiselijke oneenigheid.
Niet steéds is de liefde bestendig
van duur
Dat ondervonden twee echtelieden,
die het „kluisje hunner liefde" op het
Groot Heiligland hadden, ook. Na het
vele jaren met elkander „gebolwerkt"
te hebben, hadden ze d'r opeens ge
noeg van, zoodat er niets anders op
zat dan tescheiden.
Om daaivoor de tusschenkomst van
den reohter in te roepen zinde lien
niet; dat duurt in den regel ook vesi
te lang
Ze hadden de „hoeren met witte
beffen" ook niet noodig om een schei
ding tusschen „tafel en bed" te be
komen dai konden ze zelf wel
En gisterenavond hebben ze liet dan.
ook werkelijk gedaan. Het was een
scheiding tusschen „tafel em bed." in
den waren zin des woords.
In gemeens oh ap van goederen ge
trouwd zijnde, vonden ze, dat ze alle
bei evenveel recht op de meubels had
den, en sleepten daarom maar uit
huis wat ze krijgen konden. Vrouw
lief ging er mét dit uit, manlief met
dat, vrouwlief met 't bed, manlief met
de tafel, enz.
Toch trok vrouwlief aan 't langste
eind, omdat ze geholpen werd door
een keurverzameling helpsters uit de
buurt. Vrouwen die lang niet voor de
poes waren geen katjes om zonder
handschoenen aan te pakken. Wan
neer manlief wat in beslag wilde ne
men, wat vrouwlief wilde 1 tobben, dan
stonden dadelijk een rijf paar met
haarspelden gewapende handen klaar
om Item dit krachtdadig te beletten.
't Geval bracht heel wat kijklustigen
op de been, die zich amuseerden met
dezen wedstrijd in 't meubels-in-vei-
ligheid-breugelï. Maar behalve dat
„gekijk" werd er ook nog heel wat
gepraat. Wat er allemaal afgekletst
werd, willen we hier niet herhalen,
alleen hetgeen een dikvetto buur
vrouw stond te vertellen
„Jao mdlnsch, t'r ken lochch wat
'ebeuren 'k Slao t'r verstompt ven.
Nou daoh je noch wiel, dlot 't zoon
gelukkieg huisouwe wass, en nou, nou
gaon ze me daor scheie
Een dierenbeul.
Door een ooggetuige wordt ons het
volgende gemeld
In de electrische tram van Amster-.
dam naar Haarlem zat Alaandag-
avond omstreeks 11 uur een vrouw
met een pa air kinderen en een klein
hondje, dat niet ouder dan 6 b, 7 we
ken scheen te zijn. Ongeveer bij de
De Clercqstraat deelde de conducteur
aan do vrouw mede, dat er voor den
hond 40 cts. moest betaald worden'.
Een klein kind ging die boodschap
overbrengen aan den vader, die op
het achterbalkon stond. Daarop
moest de moeder met het hondje bij
hem komen, en toen greep de man
het dier uit haar armen en slingerde
het uit de in volle vaart rijdende
tram in de donkere ruimte. Een er
barmelijk klagend gesohreeuw stierf
spoedig weg in de verte....
Maar nu keerde zich de gerechte
verontwaardiging der medepassagiers
tegen den bedrijver van deze gruwe
lijke wreedheid, wiens vrouw, blij
kens de heftige woorden, waarmee
zij de reizigers beantwoordde, voor
hem op dat punt niet scheen onder
te doen. Te Haarlem aangekomen,
weid de politie van het gebeurde in
kennis gesteld.
V o o r d r ac h t.
De heer D. Been, leeraar aan de
Rijks Kweekschool voor Onderwij
zers alhier zal op d'e jaarlijksche
vergadering van onderwijzers en on
derwijzeressen der openbare en bij
zondere scholen in hét arrondisse
ment Alkemade te houden te Lisse op
Zatefrdag 7 Juli een voordracht hou
den over het onderwijs in de han
denarbeid op de lagere school.
Botsing van twee auto's.
Maandagavond werd weer eens be
wezen, hoe gevaarlijk het is, in snelle
vaart met automobielen te rijden door
de hoofdstraten met uiteraard druk
ke kruispunten.
Omstreeks kwart voor negenen
kwam de auto H379 met een snelle
vaart de Houtstraat doorrijden in de
richting van de Groote Markt. Op
het Verwulft reed echter eveneens een
automobiel (G87), waardoor om den
hook van Houtstraat en Verwulft een
botsing plaats had.
Van de auto G87 werd een der voor-
lantaains geheel vernield. De andere
stond een oogenblik op twee wielen,
maar kwam nog goed terecht en leed
geen schade.
Dat geen ongelukken plaatshadden
was te danken aan het spoedige stop
pen van den chauffeur van de G87,
In een ommezien groepten zicfri een
menigte menschen om de beide auto's
heen. De chauffeur van de auto H379
kreeg heel wat niet-lieflijks te hoo-
i