NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. 23e Jaargang. No. 7048 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 20 JUNI 1906 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)„1.30 Franco per post door Nederland1-65 Afzonderlijke nummers0.02 H Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H „de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre. EERSTE BLAD. AGENDA WOENSDAG 20 JUNI. Statenzaal: Vergaderinig vian den Gemeenteraad, li uur. Muziek in den Hout. OM ONS KEEN CCCXXVI. VREEMDE INDRINGERS Het tijdschrift Neerlan d i a, het ■orgaan van het Alg. Nederl. Verbond, .geeft zioh veel moeite om vreemde woorden, waarvoor wij goede Noder- ïanidscilue uitdrnkMnigen bezitten, uit onze taal te weren. Vooral de heer Marceflilius Emiamts, een van onze be kendste letterkundigen, toont zioh daarbij een ware voorvechter van de zuiverheid van onze taal. Mensahen, die zioh de moeite niet geVen even na te denken, vinden 'daarin iets schoollmeesterigs. Ten on rechte. Liefde voor de edgen taal be- teekent meteen liefde voor het eigen land. Onverschilligheid voor de taal brengt allicht onverschilligheid voor het land mee en als die in Nederland de overhand mocht krijgen, dan, mannen broeders, zijn wij, opgeslo ten als we zijn tussahen drie groote volkeren, in minder dan een rnen- ■sahenlleeft ij d ons volksbestaan kwijt. Tot dit uiterste zal het niet gemakke lijk komen,, wanneer we vasthouden aan onze onafhankelijkheid, aan onze Nederlandsche persoonlijkheid, aan taal en landaard. Maar ik ga over tot mijn onder werp, voordat ik in een tafeldronk- stemiruiing kom te vervallen. De aan dachtige lezer zal nu wel met mij in dien, dat er een diepere ondergrond zit in de vraag, of iemand in Neder land zich kapper, dan wel coiffeur zal noemen, en dat de vakman ongelijk had. die toen de heer Emants hern tot Holland scho opschriften wilde bewe gen. hem toesnauwde: ..de vreemde woordjes blijven er op, hoor! Ik eet, u eet, bem oei u met uw eigen bemo ei - seis!'' Het eenilge goede van dezen uitval was, dat hij in beihoorlijk Nader- landsoh gestold was en zelfs het woord bemoeisels bevatte, dat lang zamerhand een goede, gangbare uit drukking geworden is. We weten nu Langzamerhand wel, wat de twee hoofdoorzaken zijp, waarom Fransdhe, Duitsdhe en Engel sche opschriften op winkels, rekenin gen en brievenhoofden staan. De eene is, dat de winkeliers het. doen om de deftigheid. Hoe komen ze daarbij, zult u zeggen? Wel, door den aandrang van het publiek, dat de heerenmodes uit Engeland haalde en de fijne schoenen uit Parijs. De Nederland sche handelaars, begeerig om aan de koopers den indruk te geven, dat zij Üie waar ook we! konden l&coien, ■noemden zich toen tai-ro r, inplaats van kleermaker en kondigden c hi a n a_ sures de Paris aan, inpl'aats van ronduit te zeggen, dat ze Parijsöhe schoenen verkochten. Zij gingen dus te ver, sclhoten hun doe] voorbij, maar... door dien dwang van dè koo- pers, die nu eenimiaal meenden, dat 't beste uit het buitenland komen moet. Ik geloof dan ook niet, dat er aan leiding is de winkeliers daarover ■hard te vallen, die in 't belang van hun zaak meevoeren met het getij. De groote schuldige is het publiek. Daar van. geeft Marcellus Emants een merk waardig staaltje: „Merkwaardig," zoo schrijft hij, ,,w;as de redeneering van een juf frouw uit een .winkel van dames-on dergoed. ,,I'k ben het geheel met de hoeren, eens,"' zei ze, „maar ik moet rekening houden niet de gekheid van ,de Hiaaigsdho dames. Ik heb een rok „korte wanideirok" genoemd. Nie mand wiiillde 't artikel hebben, maar toen ik het robe trotteur had gedoopt, ging het weg als koek. Ach, als de dames eens wisten hoe mijn juffrouwen ze uitlachen achter haar rug!" Zijn de Haarlemsche dames even zoo? Nu is 't wel waar, dat er wissel werking. bestaat. De winkelier doet "ft om do klanten en de klanten blijven in 't vreemde kielzog varen, zoolang ze bij do winkeliers altijd maar weer die vreemde woorden zien. Bovendien hebben do laatsten nog een ander be- awaar. ,,'t Staat er nu eenmaal zoo." ■zeggen ze, „waarom zou ik kosten maken o.m het te veranderen?" En daar de afdoeningen van het Aligeun. Nederl. Verbond zeker niet rijk ge noeg zijn, om voor hare rekening al die sierlijke gouden, zilveren, witte, blauwe en roode opschriften over U laten maken, zal liet verhollLana- schen van opschriften langzaam moe ten gaan en wachten op grooten schoonmaak of overschilderen van den gevel. Maar met nieuwe zaken is het wat anders. Die zijn nog als wit papier en kunnen beschreven worden, zooals een weldenkend eigenaar desnoods na overleg met taalkundige leden van duet Alg. Nederl. Vertoond zou goed vinden. Helaas, is er in de laatste weken niemand van die taalzua re- raars langs den Jansweg gekomen, om den heer Van Gasteren te verzoeken, diet koffiehuis, dat hij naast den schouwburg zal openen, toch niet Café du Théhtre te noemen? Daar staat die sctoo one F ran sell e ti tel nu, in hardsteen uitgehouwen, nog wel zonder de accents aigu eil zonder het accent circonflexe die er op hooren, maar die do steen houwer zeker te lastig vond. Café du Théatre! Waarachtig, het staat er. O, vreemd woordgeklater. Fran so zengesn a tor Wat doet gij toch hier? Heeft 't Hollaudsch geen zwier? Gaat Geruit van Gasteren, .Zijn taaü nu verbasteren? C bemin de Saint Jean, Daar gaat het op an. Quel rang vö ill z-v o u s? Daar gaat het op toe. Zoo krijgen we thans Haarlems Schouwburg in 't Fransch. Un bon entr epreiTe'u r Zet den bouw schielijk deur, Spoedig klinkt het verhaal: Ouverture triomphale Par Gérard Jean de G a s t r e. O terrible d s a s t r e, Dat de taal van het land, Zóó gezet wordt aan kant. En op die manier zou ik nog wel een haiven meter verder kunnen doorrijmen, maar 't is zoo genoeg. En wanneer de heer van Gasteren, die wel meer over de keus van zijn Franschen tilt el zall hebben moeten hooren, nog niet tot betere, dat is tot Nedendiamidische gedachten geko men is, dan zullen naar ik vrees, de schimmen van Mevrouw Kleine-G art - man, van Roobo! en Tjasink, die hij zoo vereert, in zijn droom met opge heven vinger vóór hem komen te staan en uitroepen: ,.Tu quoque? Ook gij, Geruit? Gij, geboren tooneelspeler, aangewezen drager van onze sahoone moedertaal?" Hopen we, dat wanneer de schouw burg in de Jansstnaat met kermis ge opend zal zijn,de bezoekers een ver- Mssohing zullen kunnen nemen, in het Koffiehuis van den S c h o u w Q) u ir g. Ik zei zoo straks, dat het publiek de groote schuldige is, en dat maakt de zaak zoo ontzaglijk moeilijk, want het publiek is geen tastbare zaak, maar een begrip en hoe moet je nu een begrip tot betere begrippen bren gen? Het publiek, dat zijn wij allen: u en ik en een ander en wat ï/tij be- tieft, ik wiil wel ootmoedig verklaren, dat als ik van iedere Fransohe uit drukking, die me uit de pen gegleden ,is en waarvoor een goed Neder- landsoh woord bestaat, een milli gramme!, je vleesdh zou moeten der ven, gelijk Shyüook een pond verlang de van AwtonLo er eenvoudig niets van me zou overblijven. Maar Neder lands e.'he artikelen weigeren omdat ze in Nederland gemaaid zijn, aan die zotternij heb ik nog nooit meegedaan. En luister nu, naar wat een coif feur-parfumeur aan den heer Emants vertelde: „Meneer... het gaat niet. Het pu bliek verlangt nu eenmaal vreemde waar. Ik heb in Parijs gewoond en in de vreemde voelt een mensch gewoon lijk meer voor zijn land dan in het land zelf. Welnu, toen ik in Neder land een zaak opzette, besloot ik al leen Nederlandsche waar te veikoo- •peö en Nederlandsche woorden te ge bruiken. Ik verkocht reukwerk van een Amsterdamsche fabriek, die zoo uitstekend was, dat ik naderhand toen 't eenmaal te laat was nog een massa aanvragen kreeg naar dat goedje. Ondertusschen was de Arn- aterdarasChe fabriek te gronde gegaan door de onverschilligheid van ons pu bliek voor echt Nederlandsche waar. Men wordt hier stelselmatig tegenge werkt door... de dames. Ergo verkoop •ik tegenwoordig ook nog wel Neder landsche waar; maar onder een vreemden naam." Is dat niet treurig om te lezen? Eo 't is waar, dat kan ik uit eigen erva ring bevestigen, 't Zal niet onbeschei den zijn, als ik meedeel dat de echt Nederlandsche zeepfabriek Het K1 a- verbl/ad haai- artikelen verpakt irnet... Fransdhe opschriften! O menschen, wiat zijn we mal! En wat moeten we nu over deze dingen tot de dames zeggen? die dan toch blijkbaar wel veel schuld aan den toestand hebben? Het jonge geslacht doet gelukkig beter. De meisjes van de derde klasse van de Haarlemsche Latijnsche School hebben het voorbeeld gegeven met hun rondschrijven aan de ban ketbakkers. Zoo komt er telkens een bresje in den muur van de sleur. Vol houden maar! Altijd maar weer er op gehamerd! Onze voorouders zeiden immers al: Ei^de desesp er eert niet. Of wel: Siet wat een goede c o u riagh ie verm a g. Waaruit imtusscben blijkt, dat de vaderen ook al niet vies vielen van vreemde woorden. J. C. P. Buitenlandsch Overzicht UIT RUSLAND. Het algemeen gevoelen in Rusland roet name te St. Petersburg. beschul digt de overheid en de politie in be trokking tot de gruwelen van Bjelo- stok niet alleen, dat zij niet bijtijds maatregelen hebben genomen tegen een reeds lang dreigend gevaar, van hetwelk zij zioh volkomen bewust waren, maar zelfs, dat zij de hand hebben gehad in de geheele geschie denis. In den regel zijn dergelijke beschuldigingen spoediger uit- en over gebracht, dan onomstootelijk bewe zen. Waar échter zoo veelzijdig en tot zelfs in die volksvertegenwoordiging dezelfde betichting wordt vernomen, daar kan men haar niet onvermeld laten. Het Duitsche bureau der Alliance israélite Universolle verklaart in een omzendbrief, dat men in Bjelostok al lang wist, dat er een Jodenvervolging in de maak was bij de overheid. In een brief van 1/14 Juni uit Bjelostok meent men voldoenden grond te heb ben voor die aanklacht. Daarin wordt namelijk beweerd, dat na den aanslag op den commis saris van politie Derkatsjef de gou verneur van Grodno aan een Joodsche deputatie verklaarde „Den 30en Juni van verleden jaar zijn er te Bjelostok veertig Joden ge dood en daarna heersehte er 6 maan den rust. Nu zal men duizend Joden om hals brengen en daardoor wel voor langer- rust schoppen. Ik neem geen verantwoorde'lijkheid voor moge lijke opstootjes en moorden op mij." TalLooze correspondenten van bui- te nlanidsche bladen verklaren, dat DE POLITIE de hand heeft gehad in de gebeurte nissen van hét laatst der vorige week. Deze beschuldiging is na de gebeurte nissen van Kisjinef ook gehoord en in de dagen, dat de „Zwarte hon derd" in Moskou, Petersburg en elders triomfen vierden tegen de liervor- nungsgezinden. Thans heeft zij echter, zooals gezegd, weerklank gevonden in de volksvertegenwoordiging. Men kan daar natuurlijk krachtens de parle mentaire onschendbaarheid onbe vreesd stoute dingen beweren, maar het feit, dat de vergadering besloot een deputatie naar Bjelostok te zen den voor een onderzoek, toont toch wel o. i., dat de Doecma te goeder trouw is! Een andere vraag is, of zij het recht heef t tot het zendén van een dergelijke commissie, of zij daarmee niet haar wetgevende bevoegdheden overschrijdt en zich niet schuldig maakt aan een inbreuk op de rechten van het uitvoerend gezag. Alen mag benieuwd zijn welke hou ding de regeering tegenover de gede legeerden zal aannemen. Met hun er kenning zou de regeering een prece dent scheppen, dat de Doema met vol doening begroeten, de regeering zelve echter wel eens ernstig te berouwen hebben zou. Ook in het Engelsolie Lagerhuis kwamen de gebeurtenissen te Bjelo stok ter sprake. Thorne, afgevaardigde van de ar beiderspartij, heeft de regeering ge vraagd, of er aan de Russische re geering vertogen zullen worden ge richt betreffende de behandeling van het Russische volk door de ambtena ren, vóór dat de Engelsche vloot Kroonstad bezoekt en voor de Engel- sclie regeering zich tot definitieve vriendschappelijke afspraken met Rus land: bindt. Minister Grey antwoordde, dat het niet op den weg der Engelsche regee ring lag vertoogen te houden. Op andere vragen betreffende te ver wachten moordpartijen en de ver meende ambtelijke oogluiking, waar bij voorgesteld werd het vlootbezoek als een bewijs van afkeuring achter wege te laten, antwoordde Grey, dat hij geen ambtelijk bericht hoegenaamd ter zake ontvangen ltfad. Do admirali teit is voornemens in den zomer de vloot op een kruistocht naar de Oost zee te zenden. In dieni loop Meivan zal de vloot Zweedsctoe, Duitsche en Rus sische havens bezoeken. „Ik geloof zeide de minister dat het voorbarig is te veronderstel len, dat er iets zal voorvallen, diat verandering in deze regeling nooidig zou maken. Do .Times" verneemt uit St. Peters burg, dat do makelaars ter beurze al daar van plan zijn een verzoekschrift tot de regeering té richten, waarin zij haar uitnoodigen, tegenover de Doe- ma toe te geven, omdat zij anders vreezen voor een ramp aan de beurs, wegens de ALLERWEGEN TOENEMENDE ANARCHIE in het rijk, ook bij liet leger en de vloot. De Jodenmoord t.o Bjelostok blijkt de ergste' te zijn, die er ooit heeft plaats gehad. Het staat vast, dat hij twee weken was voorbereid. Ook el ders dreigen zulke slachtingen. De voornaamste Joden te Londen dringen bij de Engelsche regeering aan op tusschenkomst ter bescherming hunner Russische geloofsgenooten. Dé Doema beëindigde Maandag haar beraadslagingen «ver liet AGRARISCHE VRAAGSTUK, en nam met algemeene stemmen het ontwerp tot het benoemen van een agrarische commissie aan. Volgens dit ontwerp zal de commis sie uit 99 leden bestaan, van wie er heden 91 zouden gekozen worden. DE DREYFUS-ZAAK. Dê vereenigde kamers van hét hof van cassatie hebben Zaterdag met ge sloten deuren het onderzoek van de géliteime dossiers voortgezet. Paléologue heeft van den minister van buitenlandsche zaken de opdracht gekregen, liét dossier vaau het ministe rie van buiten!amdsc'he zaken aan het hof oiver te leggen. De geheele zitting der FRAN SCHE KAMER was Maandag gewijd aan de inter pellatie van Basly over de stakingen in het Noorden. Basly viel de regee ring heftig aan. Minister Clemenceau beantwoordde hem en nam de verdediging op zich van het gedrag der regeering, die recht en wet verdedigd heeft. De minister werd krachtig toege- j uioht. KEIZER WILHELM is wederom op reis getogen. Hij is Zondagnacht met eén stoomschip van de HamburgAmori ka-lijn op de ree- de van Helgoland aangekomen. Te elf uur Maandagmorgen stoom de de Keizer aan boord van een oor logsschip naar Norderney (waai* do kanselier, prins Vofn Bfilorw vertoeft), en keerde tegen 4 uur op Helgoland terug. EEN ENGELSCH-RUSSISCHE TOENADERING. Volgens een bericht aan de „Stan dard" schieten de onderhandelingen over een Engelsch-Russische toenade ring, van welke den grondslag vormt de handhaving van den status quo, overal waar Engeland en Rusland een aangrenzenden sfeer van invloed hebben, goed op sedert Engel and's openhartige ophelderingen te St. Pe tersburg en Berlijn duidelijk hebben gemaakt, dat het te sluiten Anglo - Russische verdrag in geen geval tegen Duitsehland is gericht. Ook niet in Klein-Azië, daar Engeland en Rus land erkennen, dlat het verwerven door Duitschland van dé concessie voor den Bagdad-spoorweg in 1902 aan Duitschland eigenaardige afzonderlij ke rechten heeft verzekerd, waaraan Engeland en Rusland volstrekt niet willen tornen door het een internatio nale controle op dien spoorweg op te dringen. Engeland heeft indertijd financieele medewerking geweigerd, omdat de aangeboden voorwaarden het niet aanstonden, maar Duitschland zou allicht andere aanmerkelijker voor waarden kunnen voorstellen. De Japanners beginnen den oorloge last te gevoelen. De riiksbegrootdng wijst een tekort van acht millioen pond sterling aan. Volgens de „Noitsji Sjimboen" bedraagt de vordering van Japan tégen.Rus land voor onderhoud van krijgsgevan genen in Japan vijftien millioen pond sterling, waartegenover Rusland's vor deringen op Japan staan ten bedrage van acht millioen. Rusland weigert evenwel het saldo van zeven millioen te betalen, onder voorgeven, dat. Ja pan's vorderingen buitensporig zijn. Een HEVIGE BRAND heeft in Zweden gewoed. De voorstad Avik is Zondagmiddag geheel afge brand. Het verkeer t an spoor, tele foon en telegraaf is verbroken. Er zijn 1600 menschen dakloos. HET VLEESCHTRUST- SCHANDAAL. President Roosevelt en de coanmis- .sie uit liet Representantenfiiüis kwa men overeen voor te stellén, dat de wet op de vieeschinspectie jaarlijks drie millioen dollars zou aanwijzen, om de kosten te dekken van het on derzoek. Hieraan zouden de „packers' niets behoeven bij te dragen. Ten slotte vermelden we 't gerucht, dat echter ook al weer wordt tegen gesproken, namelijk dat de Duitsche minister van Financiën Von Tirpitz zijn ontslag zou aangevraagd hebben. Betreffende de onlangs in den Rijks dag aangenomen vlootwet schijnt geen overeenstemming tusschen Kei zer Wilhelm en den minister te be staan. Toen nu Z. M. na de aanneming der wet het gewone bedankje achter wege liet, oordeelde Von Tirpitz, dde eenigszins met zijn gezondheid suk kelt, dat het voor hem tijd was om heen te gaan. Vice-admiraal Von Ahlefeldt wordt als zijn opvolger gedoodverfd. Stadsnieuws Orgelbespeling in de Groote of St. Bavo-Kerk, op Donderdag 21 Juni 1906, des namid dags van 23 uur, door den lieer E. F. Bruynsteen. organist bij de Doops gezinde Gemeente alhier. Programma 1. Preludium C-moll. J. S. Baoh. 2. Adagio (Sonate Pathétique), L. v. Beethoven. 3. Marche funèbre et chant Séra- phique, Alex. Guillmant. 4. „Die Almacht", F. Schubert. 5. Hallelujah (Messias). G. F. Han del. Brand j e. Maandagavond tusschen acht uur en half negen ontstond brand in de creosoteeroven, welke staat op het terrein der Centrale Werkplaats van de H. IJ. S. M. aan de Amsterdam- sche Vaart. Dit werd reeds spoedig opgemerkt, zoodat men het vuur met een tweetal stralen op de waterlei ding der eigen brandweer in weini ge oogenblikken kon blusschen en de Haarlemsche brandweer, die gealar meerd was. geen dienst behoefde te doen. Hoe groot de schaide is. valt nog niet te beramen. Hedenmorgen was men bezig met de oven leeg te halen en te onderzoeken. Zij was geheel gevuld met planken, die gecreoso- teerd moesten worden, waarvan er dan ook verscheidene door het vuur vernield zijn. Of de oven zelf schalde geleden heeft, is nog niet zeken te zeggen, doch men gelooft dat deze schade zeer gering is. Gevaar voor uitbreiding van den brand bestond niet, aangezien do oven geheel van steen is opgetrok ken en door een zinken dak is go- dekt. Bovendien staat zij van de an dere gebouwen afgezonderd en alleen in de nabijheid van een kleine berg plaats. Hoe de brand is aangekomen, is nog niet mede te doelen. Alen vermoedt door het springen van eenige vonken uit de oven, die het hout in brand gezet hebben. Ned. R. K. Volksbond. Maandagavond vergaderde de af- deeling Haarlem van bovengenoem- den Bond in haar eigen gebouw St. Baivo in de Smedestraat alhier. Door den voorzitter, den hoer W. B. Gus- kens, werden 51 nieuwe leden ge ïnstalleerd. Hierna kreeg de spreker van den avond, de heer M. van Kol, van 's-Gravenhage, het woord, welke een zeer duidelijke en met gloed uitge sproken rede hield over het nut van ziekteverzekering en ondersteunings fondsen. Alhoewel het onderwerp zich nu niet zoo bepaald leent, om een vergadering te boeien, zoo ge lukte het den heer Van Kol toch dit wel te doen, en oogstte de spreker meermalen een warm applaus der vergadering. Huiselijke oneenigheid. Niet steéds is de liefde bestendig van duur Dat ondervonden twee echtelieden, die het „kluisje hunner liefde" op het Groot Heiligland hadden, ook. Na het vele jaren met elkander „gebolwerkt" te hebben, hadden ze d'r opeens ge noeg van, zoodat er niets anders op zat dan tescheiden. Om daaivoor de tusschenkomst van den reohter in te roepen zinde lien niet; dat duurt in den regel ook vesi te lang Ze hadden de „hoeren met witte beffen" ook niet noodig om een schei ding tusschen „tafel en bed" te be komen dai konden ze zelf wel En gisterenavond hebben ze liet dan. ook werkelijk gedaan. Het was een scheiding tusschen „tafel em bed." in den waren zin des woords. In gemeens oh ap van goederen ge trouwd zijnde, vonden ze, dat ze alle bei evenveel recht op de meubels had den, en sleepten daarom maar uit huis wat ze krijgen konden. Vrouw lief ging er mét dit uit, manlief met dat, vrouwlief met 't bed, manlief met de tafel, enz. Toch trok vrouwlief aan 't langste eind, omdat ze geholpen werd door een keurverzameling helpsters uit de buurt. Vrouwen die lang niet voor de poes waren geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken. Wan neer manlief wat in beslag wilde ne men, wat vrouwlief wilde 1 tobben, dan stonden dadelijk een rijf paar met haarspelden gewapende handen klaar om Item dit krachtdadig te beletten. 't Geval bracht heel wat kijklustigen op de been, die zich amuseerden met dezen wedstrijd in 't meubels-in-vei- ligheid-breugelï. Maar behalve dat „gekijk" werd er ook nog heel wat gepraat. Wat er allemaal afgekletst werd, willen we hier niet herhalen, alleen hetgeen een dikvetto buur vrouw stond te vertellen „Jao mdlnsch, t'r ken lochch wat 'ebeuren 'k Slao t'r verstompt ven. Nou daoh je noch wiel, dlot 't zoon gelukkieg huisouwe wass, en nou, nou gaon ze me daor scheie Een dierenbeul. Door een ooggetuige wordt ons het volgende gemeld In de electrische tram van Amster-. dam naar Haarlem zat Alaandag- avond omstreeks 11 uur een vrouw met een pa air kinderen en een klein hondje, dat niet ouder dan 6 b, 7 we ken scheen te zijn. Ongeveer bij de De Clercqstraat deelde de conducteur aan do vrouw mede, dat er voor den hond 40 cts. moest betaald worden'. Een klein kind ging die boodschap overbrengen aan den vader, die op het achterbalkon stond. Daarop moest de moeder met het hondje bij hem komen, en toen greep de man het dier uit haar armen en slingerde het uit de in volle vaart rijdende tram in de donkere ruimte. Een er barmelijk klagend gesohreeuw stierf spoedig weg in de verte.... Maar nu keerde zich de gerechte verontwaardiging der medepassagiers tegen den bedrijver van deze gruwe lijke wreedheid, wiens vrouw, blij kens de heftige woorden, waarmee zij de reizigers beantwoordde, voor hem op dat punt niet scheen onder te doen. Te Haarlem aangekomen, weid de politie van het gebeurde in kennis gesteld. V o o r d r ac h t. De heer D. Been, leeraar aan de Rijks Kweekschool voor Onderwij zers alhier zal op d'e jaarlijksche vergadering van onderwijzers en on derwijzeressen der openbare en bij zondere scholen in hét arrondisse ment Alkemade te houden te Lisse op Zatefrdag 7 Juli een voordracht hou den over het onderwijs in de han denarbeid op de lagere school. Botsing van twee auto's. Maandagavond werd weer eens be wezen, hoe gevaarlijk het is, in snelle vaart met automobielen te rijden door de hoofdstraten met uiteraard druk ke kruispunten. Omstreeks kwart voor negenen kwam de auto H379 met een snelle vaart de Houtstraat doorrijden in de richting van de Groote Markt. Op het Verwulft reed echter eveneens een automobiel (G87), waardoor om den hook van Houtstraat en Verwulft een botsing plaats had. Van de auto G87 werd een der voor- lantaains geheel vernield. De andere stond een oogenblik op twee wielen, maar kwam nog goed terecht en leed geen schade. Dat geen ongelukken plaatshadden was te danken aan het spoedige stop pen van den chauffeur van de G87, In een ommezien groepten zicfri een menigte menschen om de beide auto's heen. De chauffeur van de auto H379 kreeg heel wat niet-lieflijks te hoo- i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1