NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Binnenland
Een Verborgen Erfenis
24e Jaargang. No. 7084
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 9 JULI 1906 B
im
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
per drie maanden: jjtöft Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der H Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 JAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels; 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 ^ts" voor plaatsingen a contant.
Zondagsblad, 'voor Haariem' 1 I SfM Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave de.- Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ^-sJcE^^jg^aDrukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertenti6n worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenttén
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
TWEEDE BLAD.
üasrieniscbe
Haadefsvereeuiging
Goedgek. bij Kon. Besl. van 12 Nov. iHi-9,
De Haarlems che Handels vereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892 heeft in den loop van den tijd
wel baar recht van bestaan bewezen,
to seer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden, en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft dit te
waardeer en, door als lid der vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja, zelfs particulieren, moesten
ltd worden, om tenminste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
stelt, dat de BLaarlemsche Handels-
vereeniging steeds opneemt, als
doemde, wat hare hand vindt o<m te
deen.
De voordeelen. die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe, jaarlijksche
contributie van ƒ3.50, dfe gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handels vereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor ben tot betaling aan te
manen en information voor hen in
te winnen. Bovendien hebben d'e le
den het recht het hun gratis te ver
strekken advies van de rechtsgeleer
de adviseurs der Vereeniging te vra
gen, die ook in proceduren en fail
lissementen gratis voor ben optre
den, natuurlijk alleen voor zaken be
treffende den handel en het bedrijf
dier leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de he-eren Mrs. Th. de
Haan Huigen holtz en H. Ph. de Kan-
tex, Spaarne 24, alhier.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordteen vastrecht
ran 5 pCt. der vordering berekend.
Bovendien moet 10 ct. yoor port
■teeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van information naar
buiten de stad woonachtige perso
nen bedragen 60 cts. per informatie
jdufi 5 cts. porto-vergoeding. Infor
mation naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretention op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ct. voor porto
vergoeding is toegevoegd.
Ruis 1748 information en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geloopen jaar gegeven.
In April 1906 zijn 24 vorderingen
ioi een bedrag van ƒ587.09 betaald;
8 vorderingen worden afbetaald, 9
vorderingen zijn uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan C. Kenbeek, Volkslogeanemt
De Witetraat 30, Mejuffrouw G. Heij-
seiaar. Klein Heiligland 25 rood Me
juffrouw S. Deratson, Leidsche Plein
•0 rood, zich om inlichtingen te ver
voegen aan bet kantoor.
Volgens art 7 dient bet geheim
der lijsten van wanbetalers onge
schonden te blijven.
Alle brievan, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat ge
opend is dogelijksch van 's morgeus
9 tot 1 uur en 's namiddags van
2 tot 4 uur, waar dan ook verdere
Inlichtingen zijn te bekomen.
HET BESTUUR.
Uit de Residentie
Wie zich de weelde van een bezoek
aan Den Haag kan 'veroorloven en
in onzen tijd van vac anti e- en uitsiap-
kaarten is idfl'e weelde niet bepaald
Van der Bil/ts die moet eens op een
■Maandag komeiT, wanneer er gemeen
teraad is.
Hot bijwonen eener zitting van den
Haagsclien gemeenteraad is n.l. geen
gewoon genoegen en de onpartijdige
besehouwer zal er misschien niet da
delijk «weg mede weiten tot welke ru
briek van genoegens in do residentie
hij een bezoek aan de Groenmarkt-
zaal moet brengen. Is het een publieke
vermakelijkheid? Öf wel een beziens
waardigheid?
•De critici airaar l a crit i q u e is
even a i s als Tart d. i f i c d 1 e
is de critici beweren, dait een ge
meenteraadszitting in Den Haag een
publieke vermakelijkheid is. Boos op
zet is bij. Üat, oordeel niet buitenge
sloten. Het is een mioedlijke kwestie,
evenals die van de beziensw&arcug-
hieid. Wat bezienswaardig? Heit on
mogelijk kleine zaaltje, waar een bur
gemeester, 45 .naadsleden,"een secre
taris, journalisten, stenografen en pu
bliek hun onschuldige asempies" (om
met de Camera. Obsc-ura te spreken)
uitblazen, dit een residentie on
waardig ,,."noik" met zijn in bout-ge
vatte pane'elen, van zijlde-, 'die eens
geel zijn geweest, maar thans van
lichtbruin totheel vuil wisselen,
heeft niets bezienswaardig. Wie een
maal in deze onwelriekende, vergif
tigde atmosfeer verteerd heeft, be
merkend, hoe een electriscihe ventita-
tor, hopelooze poglihgen aanwendt om
er wat versche lucht in te brengen,
zal stellig .het woord „schande" op dé
lippen neanen.
Wilt 'dan bezienswaardig? De raads
leden niet. Er zijn wel een paar
«,kna.ppe koppen" hij naar den
vleeze gesproken maar ide aanblik
van deze 45 levert jud'at geen aesthe-
tits'ch genot op. Die koppen van de oude
regentenstukken, waarop onze 17de
eeuwsche schilders al hun talent be
proefden, vindt nren er niet njee-r. De
forsche figuren zijn er dun gezaaid en
als men ee-ns de beeltenissen onzer te
genwoordige vroede vaderen in olie
verf mocht willen vastleggen, dan zal
liet nageslacht geen hoogen indruk
krijgen van de Haagsche stedelijke
overheid in den jare 1906.
Eén bezienswaardigheid is er ech
ter en dat is de burgemeester, baron
iSwe"5rtis de Landas Wyborg, als hij.
gezeten in den voorzitterstoel. inder
daad bij de beraadslagingen „vóór-
zit". Niet omdat de figuur van zijn
edelachtbare ook maar in de verte
zou herinneren aan een dier kloeke
schout en schepenen, wier wapens ge
brand staan in de vensters ran het
oude Stadhuis. Doch wel om de ma
nier waarop hij presideert.
Vooral in de jongste raadszitting
«was 't waarlijk een genoegen om
hem aan het werk te zien. De verga
derden waren buitengemeen onrusflfg,
zoodial de burgemeester op een gege
ven oogenblik verklaarde, dat hij 'f
„zoo heerlijk" zou vinden, als de hee
ren op hunne plaatsen bleven zitten,
een wenk, waaraan lach end gevolg
werd gegeven. Een ander oogenblik
kreeg, een raadslid die dadelijk stem
ming vroeg over een nroüe, ten ant
woord: „Maar waartoe die zenuwach-
fögheid? Geef ons toch acht dagen tijd
om er oiver té denken! Dan werd er
weer gelachen. En wie lacht is ontwa
pend.
Want dit is wel het eigenaardige,
dal men nooit recht boos kan worden
op dézen voorzitter. Hij mag iro
nisch wezen tot scherp toe, er is al-
tij)d iets goedmoedigs in, dat voor
kw.ade bedoeling geen ruimte laat.
Maar de ironie is onuitwisc/.ibaar.
Pas heeft een lid liet woord, gevoerd,
die gewend is met hevig gebaar een
'storijv-toed- van zinnen, waarvan dik
werf geen touw is vast te maken-, te
'onderlijnen, of het klinkt: d'e Raad
zal mij veroorloven over deze aange
legen zaak van advies te dienen, zij
het ook, dat ik dat niet zou kunnen
met de welsprekendheid van den heer
X., waarover ik nimmer aal kunnen
beschikken, (De heer X. meesmuilt
hij heeft den steek in ontvangst ge
nomen). Een ander voorbeeld:
Dé heer Ter Laan bet socialistisch
raadslid, pleegt, vaak het woord te
vragen. Nu gebeurt het, dat d.e burge-
mleiestei- zoo nu ear dan eens zegt: hei
wóórd «is aan den heer Ter Laan
zonder dat. dlee-e er om gevraagd heeft.
Dat alles gaat echter even gemotedie-
iijlk. En ajl's de burgemeester zichzelf
op een fout betrapt, is hij aanstonds
geneigd liet te -erkennen. Als hij
iemand het woord' geeft, terwijl de
voniige spreker nbg niet gereed is,
dan staat hij onverwijld gereed zijn
excuses te maken. En zijn vermanin
gen klinken, als er red'en voor is,
steeds kalm en waardig.
Deze man is eten Charmeur, en de
zulken zijn er te wieinig om hear niet
in eere te- houden.
Zelf is hij zeer gevoelig voor critiek
en niets ontgaat hem wat de bladen
Schrijven? Een- tijd geleden kwam in
een der organen iets voor over het
tramverkeer'en de redactie schreef, dat
de burgemeester er best over oordee-
len kon, omdat men hem zoo vaak in
de tranr zag. Dagen daarna ontmoette
de heer Sweerfs op straat den hoofd-
rediaoteur van bedoeld orgaan, hield
hem met een vnmdelij-k praatje staan
de en zeid-e: Vertél morgen eens op u.w
redacitieb-ureau,, dat gij mij hebt zien
wandelen!
Het is altijd aangenaam om nien-
schen te ontmoeten, die ondanks har
den en ingespannen arbeid hun goed
humeur niet verliezen.
De leden van on's college van Dage-
lijkseh Bestuur werken hard, maar zij
kunnen het werk niet af. Dit ligt niet
aan hen, maar aan het werk.
De residentie is als het ware een
schoone slaapster geweest, die een
paar jaren geledJen gewekt is. De
oogen openende en rondziende, be
vond zij, dat zij een kwart eeuw, op
z'n minst, ten achteren was geraakt.
Eii met koortsige haast is zij begon
nen het verzuimde in te halen, of er
althans plannen voor te maken: elec-
trisch licht, een elect rise h tramnet,
de -exploitatie van havenwerken, die
gereed waren doch braak liggen, de
exploitatie van honderden hectaren
grond, die per jaar duizenden aan
rente kosten, een abattoir, een tweede
gasfabriek, een werkJiedenreglement
en arbeidsbeurs, een bouw-- en woon-
v-erordening. -Dit al-les en veel meer
nog werd, hetzij reeds tot stand ge
bracht, hetzij aangepakt en voorbe
reid.
in sommige opzichten haalde men
den achterst-and niet slechts in, doch
geraakte zelfs bij- andere gemeenten
vóór. En als er sprake kan wezen van
een gemeentelijken wedloop voor de
uitbreiding van de hygiënische en so
ciale bemoeiingen van de stedelijke
overheid, dan komt Den Haag noig
wel niet als winnend1" de eindpaal
voorbij, doch in elk geval „goed ge
plaatst".
De Haagse he gemeentelijke renstal
heeft, toef is afdoende gebleken, be
hoefte aan een nieuwen pikeur. B. en
W. deden dam ook in de jongste raads
zitting mededee-ling van hun voorne
men, een vijfden wethouder te benoe
men, en toef is uitgelekt, dat 'de toe
doeling zou zijn, dezen meer bepaal
delijk de socliale belangen ter behar
tiging to-'e te wijizen. Er zou een soort
van sociaal' bureau worden gevormd,
(diii niet te verwarren met socialis
tisch), ondier leiding van den nieuwen
wettooudiar.
Wie het wezen zal? Wanneer gij het.
idem Hagenaar vraagt, die niet op de
'hoogte is, zal (hij u misschien antwoor
den, dait ih-et zijn koude kl-eeren niet
raakt en één die wel op de hoogte i-s
zal denkelijk zeggen, dik weet het niet
beter dan gij die vraagt. Juist nu er
uit 41 menscilneni te kiezen is, valt de
keuze zoo-veel moeielijker; d-e meest
geseftoikten zullen niet willen, de min
der geschikte willen allemaal. Dat
'kan nog een h-eel gepluk geven.
In dezen tijd nu er zooveel gewed
wordt, wc hebben zelfs de gelegenheid
om in Den Haag te wedden op paar
den die op Parijscire renbanen loo-
pen, zou 't de moeite loomen wedden-
scbappn aan te gaan over de vraag
wie wethouder zal worden. Zelfs kan
hierbij de totalisator dienst bewijzen.
De part's «zijn geopend.
O'p het prachtige buitengoed Zorg
vliet, waar eenmaal vader Cats zijn
ondeugendste gedichten smeedde en
dat thans het eigendom is van oen rij
ken grondbezitter die liet van de
groothertogelijke familie van Saksen
overnam, i-s een concours h-ippique
gehouden.
Dit sportfeest schijnt ce gaan belmo
ren tot de jaarlijksch wederkeerende.
Met de deelnemers en de bezoekers is
't al net hetzelfde Alleen met "de paar
den niet die wisselen.
Hef paard is en blijft nog altijd de
schoonste overwinning van het dier
op den «menscli en niet het omgekeer
de. Want de mensch heeft getracht
het paard te verdringen met stoom en
electriciteit en benzine-dampen, doch
dat i> lang niet gelukt. Juist nu b.v.
de auto dag aan dag meer in zwang
komt, die- zoo oneindig veel sneller
gaat dan het paard, dat er, volgens
den Schoolmeester altijd eerder is...
dan zijn staart nu juist ziet men,
dat hef luxe paard duurder is gewor
den. Dat is wel het voornaamste ge
volg hiervan, dat het benzineros een
heel snel, een zeer goed bestuurbaar,
maar een geenszins elegant vervoer
middel is. Wie gevoel heeft voor
schoonheid kan een hollende auto on
mogelijk vergelijken moT een draven-*
of rennend paard, vol ê'.êgance, vol
schoonheid van beweging. De ihen-
schen van geld wallen de auto heb
ben om snel te gaan, om er mee te
reizen, zooals een vermogend Hage
naar, die een auto heeft, met een
slaapgelegenheid, een soort van cou-
jpé-üiit er in en een compleet uitgeruste
keuken er onder, waarmee een jacht
man 1 kan wordlen toebereid, mits de
chauffeur tegelijker-tijd culinaire be
kwaamheden bezit. Maar naast zijn
a.uto zal hij zijn paarden (een Hège-
nèr zegt; peerdon!) gestald hebben,
zijn Hackneys of zijn Gobs die de
sierlijke Victoria's of landaulettes, het
-lichte tentwagentje of dos a dos, dan
wel den z-waren jachtwagen zullen
trekken „four in hands".
Dein Haag nu telt veïe gelukkige be
zifters win schoone paarden, wder
meesteressen of meesters '1 erg aa-r-
Idl'g zouden vinde-h om eens op 'n con
cours hippique met ,,de beste spullen.'
voor den dog te komen.
Die meester essen zijn dan even. mooi
in iieit tuig als de nobele viervoeters,
En Hief is altijd- nog de vraag wie het
meeste bek ijkers hebben.
En dat is m-ede al één van de réde
nen, waarom een concours h-ippique
in de residentie op druk bezoek reke
nen mag.
poraal T. en de soldaat v. V., van het
4e bataljon 9e regiment infanterie, die
sedert 8 April 1.1. zich van hun korps
(hadden verwijderd.
(U. D.)
■RDMBR AN-DT-H E-R DEN KING
TE AMSTERDAM.
Ten einde district V te Amsterdam
:edurende de feestdagen een zoo fees
telijk mogelijk aanzien te geven, heeft
•hef. comité van dit district besloten,
d© bewoners van deze buurt uit te noo-
•digen hun huizen, kantoren of fabrie
ken zooveel mogelijk te versieren.
Het noodigt daarom de bewoners
van d©ze buurt uit, door zoo fraai mo
gelijk© gevel-de-co roti es van hun .sym
pathie nref de Renvbrandtfoeston te
doen getuigen.
Het comité heeft als aanmoediging
voor 'deze 'versieringen drie medailles
•disponibel gesteld, een verguld zilve
ren e«n twee zilveren.
De Vereenliigiinig ter behartiging van
die belangen der buurtbewoners van
-Haarlemmerpoort en Omstreken"
zal op een der avonden -in de feest-
-week de 'Haarlemmerpoort doen ver
lichten met vetpotj'es. De buurtbewo
ners en toet centraal comité voor dé
R'emhranidtfi&esrten- .steldén -de Vereeni-
gdng daartoe in 'Staat.
Aan de leerlingen der openbare la
gere isdholen idler Ie -en 2e klasse zal
Maandag 16 Juli, met liet oog op iiiet
R-emlbrandtfeest, vacantie worden ge
geven.
'MINISTER KR-AU'S TE LISSABON.
Blijken?, inieidecleelling. Vrijdagmid
dag in de Eerste Kamer door minister
-Vieegens gedaa-n, is minister Kraus te
'Lissabon gearriveerd.
Dl". RUYPER KAMERLID?
Henhiaaldelijk werd/en in den laat
st en -t ij'd berichten verspreid over een
aanstaand aftreden als lid -der Tweede
lvainer, van den heer dr. Brants, bur
gemeester van Schiedam. Even dik
wijls werd dat bericht e-ciiier tegen-
géproik-en. Toch kan als zeker worden
aangenomen, idaf dr. Brants in den
loop van 1906 zijn mandaat als Ka
merlid izal- neerleggen. I-n ambtelijke
kringen toch weet unen met steHig-
iheid te vertellen, dat de heer Brants,
vóór zijn «benoeming tot burgemeester
van Schiedam, op audiëntie bij den
minister van Binnenlandsche Zaken,
-aa.n dezen moet hebben veklaard, bij
een evenitueele benoeming, binnen een
jaar te zullen aftreden als Kamerlid.
(N. C.)
DESERTEURS.
Donderdagavond meldden zich ais
deserteurs, in bmtgerkleeding, aan de
hoofdkracht t© 'Uireaht aan, de kor
TEGE'N WETTEDUlK'E
WINKELSLUITING.
H'et Comité tegen een wettelijke re
geling op thef isQuiting^uur van win
kels en magazijnen" te Amsterdam',
toeeft een adlres aan den gemeenteraad
gezonde-n, waarin- het te kennen geeft,
dat het, na kennisneming ©n bestudee
ring -van het rapport der eï*iuète-com-
rnisede-, door d,en IRIaad' benoeand tot
onderzoeik van 't al of niet gewiensch-
te eener regeling op lh«et siLuiti-ugsu-ur
van winkels en magazijnen, ten stel
ligste overtuigd- is, dat «dit rapport
niet toerust op een onderzoek, zooals
dat niaar de meening van adressanten
liiad be'hoaron te zijn gescliied,, met
inacihfnemi-ng van de veelzijdige be
langen, aan den winkelstand verbon
den.
Het comité van oordeel, dat het nim
mer de bedoeling» v-an den Raad kan
zijn geweest, dat bovengenoemde com
missie een -conclusie trok uit oen on
derzoek, waarbij slechts 249 personen,
waaronder BI ondergeschikten, zijn
gehoord.
Een enquête kan alleen bewijs
kracht hebben, -als al d© winkeliers
en magaizijnhou diers te Amsterdam
ambtelijk worden beschreven.
In vijf gehouden vergaderingen, die
alleen voor winkeliers toegankelijk,
aldus luidt het 'adres verder, en alle
druk bezocht w-aren, -is onomstooteiijk
gebleken, dat düor den winkelstand
van Amsterdam geenszins wordt ver
langd een verordening op het. slui
tingsuur van winkel en magazijnen,
en kleinere winkeliers (vormende het
'grootste aantal der Bi-ier gevestigde
winkelzaken), die bij voorkeur déze
vergaderingen hebben bezocht, -heb-
Feuilleton.
(Naar het Engelsch).
81)
Het was zeker, dat zij nooit het
geld van Mr. Malincourt zou vinden,
en het scheen even zeker, dat -het
tweede testament geen geldelijke voor
deelen voor haar zou opleveren. In
dat geval zou zij zonder bescherming
aMeen in d© wereld staan-, Hoe boog
hij ook over haar dacht, was hij toch
genoodzaakt, te bekennen, dat. zij to
taal ongeschikt was zich een weg ;n
de wereld te banen, en zijn hart werd
verscheurd van zorg over haar.
Om haar te vragen met hem te trou
wen scheen een al te groote aaaumati-
ging en zijn liefde voor haar was zóó
groot, dat, als lvij een andéren weg
gezien had om uit die moeilijkheid -e
komen, hij gaarne alles opgeofferd
zou hebben om haar te helpen. Om
haar te beschermen, haar te behoe
den voor de kwellingen en het bittere
va.n het leven, om vrede te brengen
in haar geschokt gemoed d at scheen
hem het hoogste genot toe, dat op
aarde zijn deel kon worden.
Terwijl hij daar stond voor den dui
zendsten keei- al zijn zorgen bedien-
kend, werd zijne attentie getrokken
door een rijtuig, dat van den kant
van het station kwam, en stilhield
voor het kleine hotel, dat .tegenover
zijn winkel stond. Twee vrouwen step
ten uit het rijtuig en gingen heihuis
binnen. Hij herkende in haar Mrs.
Egerton en haar dochter Laura.
De week die Anthony haar gegeven
liaid, om uit Elmwood weg te gaan.
was bijna om, ©n hij was onverbidde
lijk. Ais laatste middel waren zij be
sloten Y'iolef te bezoeken, die, zooals
zij gehoord hadden, op Ryelands was
en t© trachten haar over te halen om
terug te keeren-, in welk geval zij
hoopten Anthony er toe te kunnen
krijgen va.n zijn besluit om liet. land
goed te verkoopen, af te zien, en zoo
noodiig vrede te maken tusschen de
beide gezinnen.
Er was geen belofte, die Mrs. Eger
ton niet bereid was af te leggen. Als
Violet, en Anthony maar eerst weer
vereien-igd waren, dan vertrouwd© zij
wei in staat te zijn om ongemerkt
haar positie als meesteres van Elm
wood te hernemen.
Zij was bereid 0111 Violet dat deel
van liet. huis te geven, dat zij tot nu
toe gebruikt, had, en liaar toe te staan
in naam d-e meesteres des huizes te
zijn. Zij verwachtte niet. dat Violet zoo
ongevoelig zou zijn om op deze verne
der ing van Anthony's modder in te
gaan, maar het kon tocli nooit kwaad
om liet aan te biedën.
Eenmaal tot dat besluit gekomen,
verwachtte Mrs. Egerton lieel veel
van -de gevolgen, en in opgewekt hu
meur verlïét zij Elmwood.
Laura was niet- zoo vol hoop.
Violet zal -niet terugkomen, zoo
lang wij op Elmwood zijn, zei ze, en
U is allerminst de rechte persoon, om
zoo iets in orde te' brengen. U zal
driftig worden of iets beleedigend-s
zeggen. U heeft geen tact, geen fijn
gevoel.
Juist op het oogenblik, dat Mrs.
Egerton deze vriendelijke toespraak
moest, slikken, -hield het rijtuig voor
het hotel stil. Haar ongenaakbaar
voorkomen vervulde Jolm Thompson
met ontzetting.
Niemand behalve de familie Malin
court. wist, dat Violet Anthony verla
ten had. Het heette, dat zij alleen
gekomen was om Christ al een bezoek
te brengen en te verplegen, en de jon
ge man dacht, dat Mrs. Egerton lew am
orn haar dochter te bewegen met h aar
naar huis terug te keeren.
Dadelijk had hij een besluit geno
men, dat hem bewoog haastig naar
Ryelanids te gaan.
Het kon helm nu niet. meer schelen,
of men begreep wat hem daarheen
voerde. Hij vroeg stoutmoedig aan
Mr. Wickham, die hij aan den ingang
van het landgoed ontmoette, hoe hij
zich dadelijk met Miss Egerton in ver
binding zou kunnen'stellen.
M-r. YYickham bleef Item oplettend
staan aankijken.
Kan u geen antwoord geven
vroeg de jonge man ongeduldig. Haar
moeder en zuster zijn zooeven in liet
hotel aangekomen en ik writ haar
waarschuwen vóór dat zij hier komen.
Als ik haar niet te spreken kan krij
gen, dan moet ik haar toch een brief
je zenden.
Miss Egerton is juist vandaag
voor het eerst eens buiten en zij is
met haar schoonzuster onder de ver
andah op zijde van hef huis.
John Thompson boord© nauwelijks
de laatste woorden van hetgeen Mr.
Wickham zei. Hij snelde naar het
huis, zonder zich te bekreunen omliet
feit, dat d© jonge Mrs. Egerton daar
ook zijn zou. Toen hij dicht bij de
verandah kwam eclïïor hield hij zijn
pas wat in, en keek om zich heen,
om te weten te komen, waar de da
mes waren.
Mr. Wickham had een zeil laten ma
ken. en daarachter zittend© konChris-
tal van de herfstzon en -lucht genie
ten, en was toch beschut tegen den
wind. Zij was daar ©enige minuten
geleden heen gebracht, en nu lag zij
daar totaal hulpeloos, haar blik ge
richt op het uitzicht voor haai'.
Tot nu toe was zij nog t© zwak en
lusteloos, om zich bezorgd te maken
over haar toekomst. Zij had er nS*ts
tegen, dat Violet bij haar bleef, haar
gezelschap scheen haar zelfs aange
naam t© zijn maar zij sprak heel
zeldzaam tegen haai-.
De gestalte van John Thompson, die
voor de verandah kwam te staan, on
derschepte het licht, zij keek op en
zag hem.
Violet zag hem ook en stond op van
haar zetel. Zij zag er bleek en droe
vig uit, maar er was niets ongenaak
baars in haar uiterlijk, toen zij den
indringer vragend aankeek.
Ik vraag u excuus, zei hij. ik wil
de Miss Egerton gaarne even spreken.
Ik wild© haar w aarschuwen voor iets
onaangenaams, en en haar nog
iets zeggen
U bedoelt, zei Violet., even glim
lachend, dat u Miss Egerton iets te
zeggen heeft, dat ik niet behoef aan
te hooren. Maar ik ken u niet, en zij
mag vooral niets hooren, dat haar zou
kunnen schokken. Ik w-eet niet of ik er
goed aan doe nu lieen te gaan.
Haa-r verbazing bij liet- zien van den
jongen man was niet te beschrijven.
De blikken, die hij op Christel wierp
en de uitdrukking in de oogen van
Ohristal, toen zij ze op hem richtte,
waren duidelijk genoeg.
Violet was één en aUverbazang.
M«r. Thompson is verscheiden©
malen heel vriendelijk voor mij ge
weest, zei Christal, hij hielp mij, toen
er niemand anders was. Wat heeft u
mij te zeggen? vroeg zij den jongen
man. Mijn nicht kan liet wel mede
aanhooren.
Ik
niet bevreesd of onge
rust maken, zei hij bezorgd, Violet
zijn rug toekeerend en haar totaal
vergetend', maar u zal het. toch vroeg
of laat moeten hooren
Zeg liet. maarriep Christal on
geduldig uit. Als iets mij bevreesd;en
ongerust, kan maken, dan is het on
zekerheid. Wat is het
Uw moeder en zuster zijn aan
het dorpshotel afgestapt. Ik zag haar
zooeven, en ik snelde hierheen om u
te waarschuwen.
Snelde u hierheen om haar te
waarschuwen zei Violet, zich trotseh
oprichtend ©n hem aankijkend. Wie
is u Ho© w eet u iets van onze zaken
af? Welk recht heeft u om daarover
tegen Miss Egerton te komen spreken
Bij het noemen van haar, dl© zoo'n
slechten invloed op haar best-aanhad
den gehad', keerde haar oud© ongeluk
kige stemming terug. Zij keek den
jongen man aan met oogen, waaruit
alle zachtheid verdw-enen was.
Ik ontmoette Mr. Wickham, en
hij zond ,mij hierheen, antwoordde hij.
Ilij zei dat ik Miss Egerton en u in
de verandah zou vinden.
Weer keek hij Christal aan «en Violet
zag, dat zij hem aankeek met een
blil- die haar ontroerde. Er sprak
iets vaag smeek ends uit. z»j sc heen
er op te wachten, dat. hij haar op een
of andere wijze zou helpen.
(Wordt vervolgd).