NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
24e Jaargang. No. 7088
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 6 AUGUSTUS 1906 B
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers 0.02 y%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave de." Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regei.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
50 Cts. voor 3 plaatsingen A contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Cênérale de Publicité Etrangère O. L. DAUBÈ Co., JOHN F. JONES, Sacc., Parijs, Faubourg Montmartre.
TWEEDE BEAD.
Haarlemsche
Handelsvereeoiging
Soedgefc. bij Kon. Sesl. van 12|Not. 1899,
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892 heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden, en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men al-
sn niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der vereeni
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja, zelfs particulieren, moesten
lid worden, om ten minste te laten
gevoelen, dat men het werk op prijs
Etelt. dat de Haarlemsche Handels
vereeniging steeds opneemt, als
doende, wat hare hand vindt orti te
doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe, jaarlijksche
contributie van ƒ3.50, die gevraagd
wordt.
- De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
'ir mede de belangen van hare leden
bevorderen, door onwillige beta-
i voor hen tot betaling aan te
tanen en informatiën voor hen in te
'innen. Bovendien hebben de leden
iet recht het hun gratis te verstrek
en advies van den, rechtsgeleerden
.Jviseur der Vereeniging te vragen,
lie ook in proceduren en faillissemen-
.en gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffen
de den handel en het bedrijf der
leden.
I Rechtsgeleerd adviseur der Veree-
big-ing 'S de heer Mr. Th. de Haan
Hugenholtz, Spaarne 24, alhier.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
fler Vereeniging wordt e&n vastrecht
van 5 pCt. der vordering berekend,
j Bovendien moet 10 ct. voor port
Steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige perso
nen bedragen 60 cts. per informatie
plus 5 cts. porto-vergoeding. Infor
matiën naar binnen de stad wonen
de personen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ct. voor porto-
Vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
[eloopen jaar gegeven-
Haarlemmer Halletjes
(Een Zaterdagavondpraatje.)
„Het is", zei mijn neef Wouter,
erwijl hij. zorgvuldig de beste sigaar
lit mijn koker nam en die opstak
net een gezicht, alsof ze nog niet
lijster eêls was-» „het is een wonder-
ijke wereld, waalrin we leven."
Ik.knikte toestemmend. „De Russi-
:he Doema zei ik.
„Kom, kom", zoo viel hij me in de
ede, „doe nu maar .niet alsof je dik
n de Russen zit. Meer dan eens heb
e me zelf verteld, dat je geen euke-
en Rus in de brandkast hebt. Na-
uurlijk niet, je doet af en toe liever
gok-kie in Amerikaansche spo
ten."
,Met jie welnemen", zei ik scherp,
vant zijn optreden hinderde me, „ik
tan toch wel in de Russische aange-
egenheden belang stéllen, al heb ik
>n Russisch© effecten in de kast."
(Malligheid", antwoordde -hij. „We
iraben over Rusland, omdat we er
Lnancieele belangen bij hebben. Wat
ou 't ons anders kunnen schelen, of
e daair ver weg den keizer op den
roon laten zitten of niet op den troon
aten zitten? Wordt daarmee voor
't geval anders Gaat Nicolaas
.'eg, uit eigen vrije beweging of door
le beweging van zijn volk. dan komt
ir een Wladimir op zijn plaats, of
Peter, of een ander. Maar je
irengt .me van mijn a propos af. Over
lusland wou ik het in 't geheel niet
en. Heb jij wel opgemerkt, dat
n de laatste drie maanden de auto's
ii fietsen weer hoe langer hoe har-
In April 1906 zijn 24 vorderingen
tot een bedrag van 587.09 betaald;
8 vorderingen worden afbetaald, 9
vorderingen zijn uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan C. Kenbeek, Volkslogement
De Witstraat 30, Mejuffrouw G. Heij-
selaar, Klein Heiligland 25 rood, Me
juffrouw S. Dernison. Leidsche Plein
30rood, zich om inlichtingen te ver
voegen aan het kantoor.
Vóór dat men er toe overgaat een
Breimachine te koppen van E. F. Meyer
directeur der finna „La Ruche", Gel-
dersdhekad© 8 Rotterdam, vrage mén
inlichtingen aan ons bureau, Jans
weg 11.
Volgens art. 7 dient het geheim
der lijsten van wanbetalers onge
schonden te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan bet bureau, dat ge
opend is dagelijks van 's morgens
9 tot 1 uur en 's namiddags van
2 tot 4 uur, waar dan ook verdere in
lichtingen zijn te bekomen.
HET BESTUUR.
Stadsnieuws
KERMISWANDELING
Maiaaiid-agtioiiddlug aail -wederom de
Haart emiScib© ïkienmiis worden ingeluid
ratelt '-t 'eenteraiig-'cM-tig ibimm-baimim...
van die Siln/t-iBaivoild-akken-, 't. statig
f-ee-sitlgielhelii'er dait (heugenis draagt- aan
lang /vemdogemi dagen. Dan gaan van
tent ©n 'kraam d'e izeiilten -oonlh-oog,
«Imaltoagjeikniuizi'e'k woaidlt verbrokkeld
dioio-r piloltisélii-ng isi;o omftótglegii'l ,die oti-e-
biolllieinlcraimien, idiile retedls uiren van te
vor'eni met (liun wiaimme oJiiiegeuren de
nneiuiz'en dier op de keiimiatterreiuten
r oaxcltedeiriJt'euieijiIdle jon gems .en mieilsjies
o.p sein geweldigen pnoieif iStel den, zuil-
Iiera) .dlanndle wrtietdeilijik oiliaglianim.eaide
toioillteun oip tlte t'oOnltaffeJUsi 'dolen prijken,
cl'e öanrioiusielLs1 en dtaaaimoilens nemen
hlun dtaai, de lucS it schuitjes z-uillen
sclhomanelen en allés wat zich maar
bewegen kan of in staat is leven te
iriiakear zal zijn roeping nauwgezet
volgen.-
Ten -gertéve onzer lezers wl-M-ein wij
hieronder een vlucM'ig overzichtje
geivten van hetgeen er alzoo op d'e
kermis van 190G te doen zal -zijn.
Dit plan was reedis veel eender in
ons 'brein gerijpt, maar er zijn van
dié omsfcanldii'gjiioden in ih'et- journalis
tieke léven, dte dies verslaggevers
schoonste plannen zonder ebbarmen
dien bo'dieim inslaan-.
Toen n.a. tl© -openbare verpachting
van de standplaatsen der groote ten-
tien was gehouden, deden we pogin
gen om' de gunning van deze verpach-
der door de stad gaan rijden Na
tuurlijk niet. Jij zi;et niets. Maar ik
zeg je dan, dat 't een schandaal is en
dat ik me niet begrijpen kan, welk
plezier de menschen in dat rennen en
vliegen vinden. De tijd gaat er niet
ga-uwer en niet- langzamer om."
Ik kon niet laten .om te lachen,
't Wa.s wel al een jaar of wat gele
den, maar ik had toch volstrekt niet
vergeten, hoe Wouter in 't geheim
fietsen had willen 'leeren, maar na
tien lessen nog 'altijd zoo voortdu
rend in botsing gekomen was met
zijn heele omgeving (zooals hij trou
wens -gewoon was te doen) dat hij 't
eindelijk had moeten opgeven.
„Waarom lach je?" vroeg Wouter
kwaad. „Je denkt zeker, dat ik er
niet over oovdeelen kan, omdat ik
zelf niet fiets. Ik zeg je dan, dlat ik
het liad kunnen leeren, als ik gewild
had. Maar ik heb niet gewild, ik
•ben nog van dat soort menschen, die
hun naaste geen overlast willen aan
doen. Ja, daar lach jij natuurlijk om,
jij voelt moer voor die vlieg- en
•draaflui, die maar bellen en toeteren
als gekken, alsof de openbare weg
hun eigendom is en iedereen op zij
moet gaan. Misschien doe je daar
zelf wel aan mee
Dit ginsr te ver. Als je rijdt op een
fiets van een jaar of acht, waar even
veel schot in zit als in een boerenwa
gen zonder veeren, dan is het min
stens ongepast om je van hardrijden
te betichten. Toen ik hem dat dan ook
flink gezegd had, draaide hij bij,
maar was over de auto's en fietsen
toch nog niet te spreken. „Als ik iets
te zeggen had", zei hij. „dan zou ik
het wel weten. Dan sloot ik eenvou-
taing ie weten te 'komten. Hier stuitten
©cMter up 'm stadhufezomlieirhi ig!h eidj.e.
D© gunning dei' openbare kcirmisiv.er-
paiclhitingen Iwordt n.l. in tegenstel
ling -met dte van andere verpachtin
gen en aanbiddingen - - geheim ge
houden.
Waarom?
Toien we teekieriheii'd hiadd/en dat
aan die belanghebbenden kennis was
gegeven van d'e gunning, wendden
we ons tot 't gemeentebestuur oan ook
wat van eten afloop der verpachtingen
te mogen wéten.
't Verzoek werd in 't college van B.
en. W. gewikt en gewogen- en '1 ant
woord) was: .Wanneer d© zaak daar
toe rijp is zulten nve u dharvan mede-
d-'eeüng doen!"
Een krant-eumensch mr. kent uit
dien aard van zijn vak ook de fijne
schaikeeringen van d!e stadhuistaal en
een antwoord'' als dit, zegt hem over
duidelijk, waaraan hij zich te huwden
heeft. We vevm'oedlden dan ook al da
delijk, dlat dte zaak nooit het stadium
van „rijpheid" zou bereiken. Tot nu
toe 'heeft -tniea ons die meaning laten
behouden, ofschoon we thans wel
wat voor -.ovérrijphéid" beangstigd
zijn.
Nu die kennis vrijwel' geheel opge
bouwde is, hébben we dlau nio.ar een
wandeling over die 'kermiste-rei «en
gemaakt, om izelf eens te zien, wat de
week van 6 -tót 18 Augustus dien ker-
misbelz'oekors b reinigen zal.
Opide Grootte Markt.
't Eéiïgt kwaimm we op de Groote
Mailkt, ifot nu toe- liet 1 nir't van dé
ücermlsdlruiWL'e. „Tot nu toe" schreven
wié, 'Olmidciit wie1 lal meier dan een noor-
deaa miomipielLeni, dat dé kennis in 't
'Vetovioilg van tl© iGroote- Markt zal wor
den g-ébia-nnien, waanneer si rakjes de
(Markt geHneet' veieta-aat en van een
anicUdén frotltotr voorzien is. Men zou
'dia-n baaig «zijar, dat 't teilkens opbre
ken Mam de bestrating voor -de aa-n-
sluit-ing der kermiistemten aan liét. lei
dingnet deir Mdbtf-abriSeiken die Markt-
binnen eenige jaren weer bijna onbe
gaanbaar zo-u maken, W© nemen dit
veitelsetiije voorl'oopig maar niet voor
onze rekening.
Drie oude getrouwen staan op die
Groote (Maakt m'et het front naar den
zetel onzer staidS-regeering, zóó, dat
de Burgeuneesterskamier en d'e kamers
van den secretaris en loco-secretans
uitzicht bieden op d» tenten van Tewe.
Victor Consaeü en Weeseling.
Met deize drié hebben wij de namen
genoemd -vaar kermisstnmgasten, wier
dig al de liooMstraten, di© op de
Groot© Markt uitkomen, voor auto's
en fietsen af, de Zijlstraat, de Bar-
teljorisstraat, de Groote Houtstraat
en de Jansstraat, dan moesten de
liefhebbers de buitenwijken ma,ar ne
men. Precies als te Amsterdam."
„Stuur eien re-kestje aan den Raad",
ze; ik spottend, maar hij merkte het
niet eens op. „Ja", zei hij, „ik zal er
maar vast dokter Van den Berg eens
over gaan spreken, die ook niet van
dat rennen door de straten houdt."
„Misschien behandelt de Raad het
Wed in de afdeelingen", zei ik, maar
daarop vatte hij vuur. „Praat me niet
van de afdeelingen", zei hij. „Daar
hebben ze m© zoo'n belangrijke zaak
als dé uitbreiding van cl© gemeente
aan den oostkant, in de afdeelingen
behandeld en hoeveel van de leden
zijn er opgekomen? Een en twintig!
Twaalf zijn er weggebleven. Waar
voor, wou ik wel gevraagd hebben,
hou je da.n afdeel ingsvergaderingen
Een van de afdeelingen heeft er twee
maal over vergaderd. Welnu, in de
tweede vergadering was er een lid
minder, dan in de eerste. Ik zeg je,
er moest meer ijver wezen bij de le
den van den Raad. Heehvat meer
Maar de kiezers zijn als met blind
heid geslagen en zien niet, waar ze
wezen 'moeten voor de waarachtige
behartiging van de belangen van
Haarlem
Ik kende die verzuchting. Wouter
had een stuk van zijn pink willen ge
ven, wanneer hij in ruil het lidmaat
schap van den Raad had kunnen koo-
pen. De kiezers hadden hom wreede-
lijk in den steek gelaten. De lezer zal
zich misschien nog wel herinneren.
teuten zioh steeds in een druk beZodk
tmioigen verihiaugien
Tewe as .het Mijlklbaar nog niet ge
lukt »zijn carrousel van de hand te
doen. zocails 'hij verleden jaar van
plan was. Zóó staat dte tent dus weer
mieit -haar wit- en goudkleurig front,
'dat Y él -bespiegeld' is, om die jongelui
te lukken ©en ritje -te dóén, wat clezen
ook id et onder taidh zuil en laten.
'De namen Consael en' Wesseling
hébben zulk een goédten klank op pof
fertjes- en wafélbakkersterrein. dat
wij er niet veel van hoeven te zeggen.
Een ieder weet nu. waar hij weer iets
lekkeiv kan krijgen.
De Iho'ek om gaande langs d© lieete
ijveren wanden van dte wafelbakkerij,
ziet men- o.an. de poffertjeskraam van
Koppen, die o-p d'e ten to onsteling te
Milaan zelfs een bezoek heeft gehad
van de> koTuingin-mioedler van Italië;
wel een bewijs, dat dé familie Koppen
smiaikélijk weet te bakken.
Eveneens met dte voorzijde -naar de
beide voornaamste café's van Haar
lem, staat d'e békende bioscoop van
Alberts Frères. Op de aanplakbiljet
ten "kan men de verschrikkelijke tij-
kling lezen, dat Frans Rosier weer
naar Haarlem komt. Stélt u 'echter
gerust, Aerdieniioutsciie en stad'sohte
gelzinnen, Rosier is niet uit 't- „Veéx•-
ihiuiis" te Médletobliik in onze sanremle-
ving „ovaigézieit", hoewel daarvoor
mi'ssdhien voor die toekomst weQ eeni
ge kans as! Wat- Mor dan -te alen is?
Niets and'ei\s dlaaa die getvröesdje gek op
'n groot aantal1- plaatjes; een totaal
onige,va.arüj!k sclhouiwspél dus.
Verder staan hier op de Markt nog
een laamital .kleine kraampjes en eenige
kenmiiswage-ns, dli© men wel een- min
der in 't oögloop'end plaatsje hacl kiun-
neai wijlzen. E en „veaTeane1", waar men
niaonieini :op g^aiz/ein letst- en allerlei miooiie
dtiinge/tij-es 'van tiee-re •gl-aSdnaiden maakt
is 'hier 't laatst© tenitje. -
Oucle Gracht West..
Door cl© Zijlstraat kwamen we h'ee.1
gauw op heit gedteelie van dé Ou die
Gracht tussclhen de Nassau!aan en de
Groote 'Houtstraat.
En bij d© Zijlstraat èn bij de Groote
-Houtstraat (Verwuift) staat op dit. ge
dteelie 'een) ka-aam van dé welbekende
kerm is lékker sbakke rsf ami! i e Yaxv der
Zée.
Dan is er een tent-, waar men onder
d/eoi invloed van het- geheimkrachtige
magneiisme kan g©raken, 't Is 't Tlié-
atre Roibinson", „attmctaon modern
waar men zulks doen kan. Verder is
hier een echt ouderwetsche kermis-
aantrékkelijMaeiid „Het Nederlandsch
Panopticum" en een vreemdsoortig
dat hij eens zeven en tachtig stem
men heeft gehaald en dat een twee
den keer niet eens veertig menschen
te «bewegen waren om zijn can-dida-
tuur te onderteekenen. Na di© onder
vinding schrijft hij den kiezers geen
grein gezond verstand meer toe. Hoe
kan liet anders? Het is toch ook te
veel gevergd, te verwachten dat
iemand, die blijkbaar niet gewild
wordt, zou zeggen „die kiezers heb
ben groot gelijk, ik ben ook inder
daad minder geschikt." Wij allen,
mannen-broeders, zooals we in Haar
lem gaan en staan, hebben duizend
redenen, waarom we niet zouden kun
nen of niet zouden willen, maar
rondborstig en openhartig erkennen,
dat we voor 't postje niet deugen, dat
kan geen van ons. Zooiets gaat waar
schijnlijk boven onze krachten. Er is
een grens van bescheidenheid, die
iemand niet. licht overschrijdt.
Laat ik er bij zeggen, dat Wouter
van die orens wel een heel eindver-
wijderd is. „Als sommige menschen,
-die ik ken", verklaard© hij geheim
zinnig, "deel haddén a.an het gemeen
tebestuur. dan zou allicht niet ge
beurd zijn, wat dezer dagen bij den
kantom-echter is gebleken. Daar weet
jij natuurlijk weer niets van af. Stel
je voor, dat een particulier vervolgd
werd voor nalatigheid in het onder
houd van een gedeelte weg, terwijl
bleek, dat de gemeente zelf haar ge
deelte van denzelfden weg ook niet
onderhouden had."
Zijn manier van doen begon me te
hinderen. „Hoor eens", zei ik, „je
moet niet iedereen over dezelfde kam
scheren. Als de gemeente verordenin
gen maakt, dan is dat om er ons mee
genaamd© -.'l'ir (Salon micumque des
'Plays Bas.
O, dat inOoie Fminsehgeiclue!
Bij de Jacobijnestraat steac een
nieiuiw e ikeitrhigvenm abel i j Idvei dde
Toboggan", waarvan ave hieronder
nog 't een en ander zullen zeggen.
Dan heeft m©n veiscih-iliende kra
men waar men -lekkeis kan koopen,
als bijv. in de kraam waar e&n la-
conisch op een uithangbord verme 1 d
staat: „In de Frie-sche Kap, Echte
Deventer 'koek!" Zoo iets d-us van 'n
G roo t-Frtesland1"
Lebkeis kan men ook koopen in de
UiHrijke Con fisseri es", -als -daar zijn:
„Confisseri© Fi-a-ncaise", .Confisserie
Parisiene", Confisseiü© Oriëntale en
wélke confisseites er nog mteer mogen
zijn.
Voorts kunnen tL© tónde ren hier
hun hart ophalen aan de uitstallingen
van een aantal speelgotedtkramen.
Tusschien 'Jiaoobijnesti-aat en Koning
straat is 'het idbntein der poffert»ies-
kramien. De hokencte -tent van Lournan
is er een van. De poffertjes uit deee
kraam steken d© beroemde „Poffer
tjes van. Dekker" naar den kroon.
Op dü't keimisterrein staat ook dé
bekend© Cinematograaf van W. Lo-
Ihioff, di© ©én seafe prachtige actueele
beéklenreekseai zal vertoon en. In dit
blad '/.ijm d© namen daarvan reeds
genoemd. Wie volstaan -dus. om onze
medewandelaa-ns aan te raden liter
eeais een ikijlcj© t© gaan nemen.
Melt (hét- front naar het Ver wuift
siliaat Idle temt van 'Pa-et Xhaflaire,
.'wijems in-ri-dhtiimg 'verlucht is 'door épi
soden udit deiru 'RussischJupansch.eai
ika-ijig. B-loiuiw© Japs op blauwe rotsen
ion gel© IRussteh -zijn daai-op elkander
■aarii 't 'be-p-iéf-pafféri, dait "t een aard1-
heeft.
Van dit gédeefl-te van, hét keianisiter-
-rein vVippemi w© ©ven over naaa-
De Botermarkt,
Da-ar -steeïki Ihoog bOTen cle boomen-
k ruinen -en ïl© buizen daken uit de
„Tabogigaau" of glijibaan van J. Desnrel
Wanpeer men -na moeizaam "trappen
Miiimmien wat tnibuissohen een goedie
gymnastisch© oefening is op 't
hoogste' platform gekomen is, gaat
men netjes op "n matje of matrasje
zitten i'n een diépen met- rietmatten be
legden geul, laat z'n handten los en.
z...sst idlaaa* glijdt men naar beneden
in den spiraalvormfigen 'gleuf. Ts men
uitgespiraald, dfan vliegt men met n.
vaari 't recsric ©Lnd aif en men 'heeft
zijn glijtodht -beëindigd, Ne-t iets voor
zenuwachtige juffrouwen, die bij 't
zien bouwen reeds 'bijna een fl-a-uwte
'kregen.
in bedwang te houden. Ze zelf opvol
gen is heel wat anders. Hoeveel va
ders zijn er niet, die hun kinderen
voorschrijven, wat ze. zelf niet doen?
't Was beter geweest, als de gemeen
te gezorgd had, dat een groote bezen
ding dynamiet niet zóo maar door de
stad vervoerd werd, zonder behoor
lijk toezicht en bedekking!"
„O jawel", riep Wou-teo-, die alweer
vergeten was, dat hij daar even zelf
aanmerking had gemaakt op het be
leid van 't gemeentebestuur en mij
nu wo-u tegenspreken voor 't puur
■genoegen van het 'tegenspreken zelf.
„O jawel, jij bent. ook al een van die
menschen die alles en nog wat van
't. gemeentebestuur verwachten. Als
't. regent dan wijten ze dat aan den'
burgemeester en als 't lang droog
blijft aan de wethouders. Zijn er veel
koffifthni7.en in Haarlem, dan -is 't de
schuld van B. en W„ maar als Jan of
Piel brek heeft! in een glaasje bieren
niet gauw een cafétje op zijn weg
vindt, dan is dat ook de schuld van
B. en W. Ik hoorde onlangs twee ge
sprekken te gelijk. De een zei tot den
onder „ja, als B. en W. maar mee
werkten, dan wen-d ze wel afgeschaft."
De kermis bedoelde hij. En tegelij
kertijd zei een andei- aan mijn ande
ren kant„B. en W. zouden de ker
mis wel willen afschaffen." De eer
ste was een tegenstander, de ander
een voorstander van de kermis, maar
allebei hadden ze wat te zeggen van
't dagelijksch bestuur. En een van d©
twee moest toch zekel' ongelijk heb
ben, niet?"
„Van de kennis gesproken", zed ik
om hem op een ander onderwerp te
brengen, „ze schijnt jdit jaar wel'
„Hoe ris 't aücius'ehoiim'ugél ijk dat ze
d'r dn Jcuimen gaau öiüllLen", beweerde
een (der juffrouwen :lvi©ii>aven aange-
diui'd. Miaar -dte jongens betoogden, dlat
ït wat eodoJt ging „met as op de Aflo
pen".
We laten de jongens mot 'hun glin
sterende oogen en hun stoute -veiibeel-
dingsk-radht bij deze ni-euwTnodische
kermiisveiüniuktelijiMhiöi'd staan eu kij
ken eens om ons heen, wat op dit
■plein -nog meer te zien is.
Daar staat zoo waar nog een exem
plaar van t wt.-rtervondc genus ..cenfs-
diraaimolen'De wonderen der mo
derne techniek -hebben .de kinderen
tocfli nog niét aflkee-rig •kunnen maken
van ©emvcuïdiige genoegens als deze-
Toen do ikéttmis-liiii Vrijdaga»vnnd den
molen aan "t dn elkaar zotten waren
stak iinenig blondgelokt en zwartbe
haard jongenshoofd onder iiet zeil-
dtoék door om van de daarmede over
dekte paarden ten minste de pooteoi
en ide staaitten' i© kunnen zien.
Even -meiikten we een Friesc.hé ikap
an 't kraiaimpj© op den hoek ©n we wis
ten ad dJadteflijk, dat De Nies ook drit
jaar met. ha-ar badcsels den smaak-
zin der -Ha-arlomimer.s zal stroeien.
(Wordt Vervolgd').
Binnenland
DOOK EEN ZONNESTEEK (.F.DOOD.
Een Steenvbailalwi- -in '1 nét dorpje JB-run-
aum.hij 'Sittiard bezig zijnd© mét -e&m
ov-eu baiksteenion -in éikaa-r te zetten,
is Donldierd-agmiid-diaig p'loitsé.liing van-
dien ongeveer 3 meter iluoogen oveoi
gevallen door een zormost-eék getrof
fen- eu d-e-n-zöMdlen (dag nog aam de ge-
vol-geia -daaUMan olv-eiü-edien.
G-EAR-KBSTEERD.
iDcndéiidlagavond word -te Sdhij-ndtel
goarueateieilcl de oaad'euwij'zer d/e B. van.
■St. Oad-cnroide, -verdudiit va-n -het ple
gen (van oitizodedijike Jiamdélin-gen met
aan zijn zoa-gtodvertrouw-de kinderen.
De o-nidlemvijzers Ihadden .hunne jaar
■l'ijlksclhe f'öesl'vergadertn-g dlion dag ge
houden ite A-in-gtoiidani. De B. stapte
te Sd'nij-ndél lu/lt 'dien t.reim, waar twee
marecihaussées hom opwaohtten.
AANHOUDING VERZOCHT.
De commissaris van politie in de
ide sectie te Amsterdam verzoekt
aanhouding van den Duitscher Julius
Eppenheim. ongeveer 32 jaar oud.
Hij wordt verdacht van verduiste
ring van mantels en geld ten bedra
ge van 15 a 20.000 mark, ten nadeel©
der firma Weinberg en Gartner, in
mantels, ie Berlijn, voor wie hij za
ken deed.
drukker t© wezen dan gewoonlijk."
„Och", zei hij. ,,'t is al zoowat 't
oude doen. Tenten en poffertjeskra
men, Frans Rosier en ander speel
goed 1"
„Wat blief jé', vroeg ik, „Frans
Rosier speelgoed
„Natuurlijk", zei hij, „wat anders?
Jullie doet net of je erg veel medelij
den met hem hebt of erg bang voor
h,em bent. maar in d©n grond sollen
jullie met bom net als met een stuk
speelgoed. In alle kinematografen
Frans Rosier, in de irevués Frans
Rosier, oreral Frans R-osier. De on
dernemers weten, dat 't een Haar
lemsche jongen is, -dat zal, deuken ze,
pakken in Haarlem. Speelgoed, zeg
ik je ©n niets anders 1"
„Wouter", zei ik medelijdend, „ga
naar Zandvoort en laat je e-ensdo-or-
w-aaien. Je h©bt koorts
„Dank je wel", zei hij geraakt. „Ik
ben zoo normaal als jij maar durft
denken en gesteld al, dat ik frissche
lucht noodig bad, dan ging ik die
nog niet halen in Zaudvoort, waar
overdag de zon op het strand bla
kert, waa'r s avonds de luchtjes van
honderd© warme menschen hangt en
het ruischen van de zee wordt wegge
spoeld in walsen en andere moppen.
Zou ik naai- Zandvoort gaan. waar
de menschen op een hectare of wat
samenscholen, terwijl ze geon voet
zetten daar waar het juist prettig,
gezond en frisch is?"
't Werd me benauwd. Ik heb hem
sesrroet.
