NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. Stadsnieuws 24e Jaargang. No. 7173 Verschijnt dagelijks, behalve ®p> Zon- on Feestdagen. DINSDAG 13 NOVEMBER 1906 A HAARLEMS DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N: per Dp,E maanden: ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem J 1-2U Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente) 1.30 JJAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing: Franco per post door Nederland1.65 50 Cts. voor 3 plaatsingln a contant. Afzonderlijke nummers0.021^ n n - Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37^ Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM, Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DA UBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre. EERSTE BLAD. ACsENM DINSDAG 13 NOVEMBER. Vergadering der Mij. van Nijver heid, dep. Haarlem. Bovenzaal De Kroon: Lezing-Theo- sopMe, 84 uur. Brongefoouw: Haarl. Muziekkorps: ■Concert, 8 uur. Groote Kerk: Orgelbespeling, 1—2 uur. Café-zaal De Kroon: Wiener Damen Kapel „Euphemia". Teyler's Museum: Tentoonstelling van Fhotogravuren, enz. 'Bovenzaal Vereeniging, 8 uur. Open bare vergadering ivan (het Comité tot het verkrijgen van werkloozenfondsen met gemeentelijke subsidie. Buitenlandsch Overzicht VERKIEZINGSMAATREGELEN. Het is niet alleen de gouverneur Van Odessa, generaal Kanlbars, die er voor zorgt, dat de bevolking aldaar zich geen ©ogenblik veilig kan voe len, ook minister Stolypin doet het zijne om te toonen, dat de reactie op het oogenblik in Rusland troef is. We [vermeldden reeds, dat de leden van den Raad in staat van beschuldiging zijn gesteld, hetzelfde is thans ook ge schied met de professoren van de universiteit, onder voorwendsel, dat zij zich aan revolutionnaire hande lingen zouden hebben schuldig ge- jmaakt tijdens den pogrom van het vorige jaar. En wat -waren dan wel die revolutionnaire handelingen De •professoren verklaren zich van geen andere schuld -bewust te zijn, dan dat ze zijn opgetreden 'als leden van het stedelijk comité tot bescherming van het publiek en dat ze geneeskun dige hulp verleend en onderdak be zorgd hebben aan de gewonde en dakloos geworden Joden. Ook wordt hun n'og ten laste ge legd, dat ze aan de studenten niet hadd en belet nit hun midden een mi litie te vormen tegen de bedrijvers van den po,grom. Verder heeft Stolypin om een ge willige Doema te krijgen tot alle gou verneurs een aanschrijving gericht om aan alle wettelijk erkende partij en bij de kiesrecht-actie de vrije hand te laten, doch bij hun eerste optre den de ni>eberkende partijen te ver volgen. Daar alléén dé „ware Russi sche mannen" en de „partij van vreedzame hervorming" erkend zijn, is de strekking van de aanschrijving duidelijk. DE TREINROOF. De „Lokal Anzeiiger" verneemt over den sensationeelen treinroof bij Ra- gof uit Warschau het volgende relaas van ooggetuigen Toen de trein aan het station stil hield, bezetten drie wel gediscipli neerde en uitgeruste afdeelingen met ïoode vlaggen alle toegangen tothet station en openden uit de vensters van het stationsgebouw met Mauser geweren een levendig vuur op den postwagen en op dien der soldaten. Tegelijkertijd werd er naar dezen wagen een bom geslingerd, die met een ontzettenden slag ontplofte en flen geheelen wagen vernielde. De restien soldaten, die er in zaten, wer den voor eten gedeelte onmiddellijk jedoodde anderen vluchtten zwaar gekwetst het vrije veld dn, waar zij pter gevonden werden en naar War schau gebracht zijn. i Terwijl twee afdeelingen der roo iers onophoudelijk vuurden, besteeg |de rest den postwagen en haalde de- pen, nadat- drie postbeambten on schadelijk waren gemaakt, geheel 'leeg. Aan baar geld en aan papieren ■Van waarde viel den roovers meer dan een millioen roebels dn handen het nauwkeurig bedrag is nog niet [vastgesteld kunnen worden. De wa lgen met het militaire geleid© was ge heel vernielddie der posterijen hleek later als een zeef door de ko gels doorboord te zijn. Na hun misdrijf zijn de roovers in de naburige bosscben verdwenen. Zij worden door kozakken vervolgd. Van de passagiers is niemand gekwetst. Gedood zijn een onderofficier der gendarmen en vijf soldaten twaalf soldaten werden zwaar gekwetst. _In de overkapping van het station sijn -alle ruiten stuk en de deuren en Vensters zijn door kogels beschadigd. Medisch© hulp was spoedig ter Uit ander© landen. KEN BOBRENINVAL IN DE Dezer dagen kwam uit Pretoria het oericht, dat ;generaal Botha aldaar &en zeer verzoeningsgezinde red© had gehouden, waarin hij Boer en Brit op het ha-rt drukte er naar te streven één Natie te worden, aange zien het Gods wil is, dat zij samen wonen. En daar komt nu onver wachts Zaterdagavond uit Kaapstad een Reuter-telegram berichten, dat een vermetele inval door een handje vol Boeren in de Kaapkolonie heeft plaats gehad, als bewijs, dat- de oude wrok nog altijd bestaat. De Transvaler Ferreira en een aan tal andere Boeren, tot dusver werk zaam in Duitsch Zuidwest-Afrika, het Noordwesten van de Kaapkolonie, zijn n.l. de Kaapkolonie binnenge drongen, waar zij getracht hebben •een opstand te verwekken. Ze hebben twee door de politie bezette kampen Verrast te Abeam en te Witkop, twee soldaten gedood, zich meester ge maakt, van wapenen en munitie en een korporaal van politie gevangen, genomen. Nadere bijzonderheden luiden Te Ahiouasaar heeft Ferreira re- cruten geworvenhij marcheert nu op naar Zwartmodder. Men zegt, dat hij de hoeren dwingt om zich hij1 hém aan te sluiten, onder voorwendsel, dat een opstand in Transvaal ieder oiogenblik kan uitbarsten. Een inspec teur is vertrokken met 15 soldaten om den aanvallers den weg te ver sperren, 25 verkenners zijn van de grens opgeroepen en 150 man bere den Kaaptechte fusiliers zijn onmid dellijk naar Pirieska vertrokken. De Kaapsche regeering neemt alle noo- ■dlige maatregelen om de beweging, die ze niet als een emstigen opstand beschouwt, te onderdrukken. Het groote gevaar schuilt daarin, dat dé bewoners van het land, die bijna geen verbindingen met bet overige gedeel te van de wereld onderhouden, op een dwaalspoor zouden kunnen ge bracht worden door overdreven ver halen over het door Ferreira behaal de succes. De voornaamste Kaapsche Hollanders raden den bewoners van het Noordwesten, zich te scharen aan de zijde van de regeering. De opstand schijnt diis niet veel te beteekenen te hebben't Zal wel een op zichzelf staande beweging zijn DE SCHEIDINGSWET IN FRANKRIJK. Een particulier telegram uit Parijs v:an 10 Nov. aan. 't Hbld. meldt: „Na de rede van Briand is in de heel© kerkelijkgezinde pers voor de eerste maal eene aanmerkelijke ont spanning te constateeren, deze is merkbaar tot in den „Gauloois en de Libre Parole, al blijft mien daar na tuurlijk vol reserves. De „Gaulods" zegt., dat de minister de deur van den vrede op een kier hleeft gezethij gaat niet naar Camossa, zegt het blad, maar hij zou er zich wel offi cieus willen laten vertegenwoordi gen. De .République F rang ais e geeft zonder twijfel de meening van de rechterzijde en van het centrum weer als zij zegt„Wij hadden Briand gaarne nog meer in de goede rich ting zien gaan, maar de igoede trouw noodzaakt ons te erkennen, dat wij niet weten, of dat wel mogelijk zou zijn geweest, met het oog op den stand der partijen". Er zijn teekenen, die déen verwach ten, dat kardinaal Lecot van Bor deaux algemeen zal worden gevolgd, in zijn vorming van „diocesane as sociaties". Hierin zou, naar men zegt, een modus vivenda kunnen wor den gevonden." O vér rd.di en. Hedenmorgen omstreeks negen uur is aan het viaidiuot aan den Kruisweg Wiüfhielmius van Vastenfboveai, oud 10 jaar, wonende Generaal Cronjéstraat no. 22, a.an- en overreden' dtoor een be laden - 2-wi©ligem groentenwaigeu waaiibij, terwijl hij ondier den. wagen lag, ee nder wielen over zijn rechter been is gereden, dat daardoor is ge kwetst. Hij is naar idle ouderlijke Woning overgebracht, nadat hij aan het hulp bureau Station was Verbonden. Ont'S.po ringtr am E. S. M. Ongeveer ihalf 5 raakte Zondag 'nbij wagen van do elteotrische tram, ko mende uit Amsterdam op de Klein© Houithrug te Haarlem uit de rails. Het wias niet mogelijk met doorrijden den wagen weer in het spoor te brengen, zoodot er materiaal gehaald moest worden, om den wagen te Dichten, het geen natuurlijk zeer veel oponthoud veroorzaakte. De passagiers van en naar Amsterdam moesten in andere trams der E. S. M. overstappen., om hun reis t© kunnen vervolgen. Ook de Ceintuurbaan ondervond na tuurlijk bezwaar. Eerst tegen 6 uur had het verkeer wedler geregeld plaats. Van vertraging voor .de reizigers is eigenlijk geen sprake geweest, alleen moesten zij zich liet overstappen ge troosten. Hoe 't Hoog-Station in het Spoorwegnet werd geschakeld Zondag dan, zou 't de laatste dag zijn, dat het oude, lage stationsem placement in 'dienst zou zijn. Dan zouden de laatste treinen remknar- send onder de zwartberookte kap stilhouden en zouden de reizigers voor 't laatst hun tocht maken door de contróLe-hekjes naar het oude per ronnetje, dat zoovel© jaren zijn dien sten, zij 't dan ook gebrekkig, had •gedaan. En als het avonden ging zouden 'de eerste treinen langs den glooienden spoordijk naar de hoog te klimmen naar het nieuwe station, dat keurig net in zijn blinkende nieuwheid te prijken stond hoog bo ven het uitgewoonde stationsgebouw met zijn vaal-vuile kleuren en strak ke lijnen. Op zulk ©en gedenkwaardige® dag kon het niet anders of ieder recht geaard Haarlemmer moest eens een kijkje gaan némen in den omtrek van het terrein,, waar straks biet plechtig gebeuren zou plaats hebben. 't Begon al in den morgen. Honder den en nog eens honderden kwamen op hun ochtendwandeling eens dren telen lanigs het Stationsplein en om de spooro ver gan genwaar ze in dich te drommen staan hieven om alles nog eens goed op te nemen en verge lijkingen te maken tusschen al dat oude bekende omlaag en 't nieuwe daar omhoog, dat als een paleis scheen, naast e©n armlui's woning. Zoo was 't den geheelen dag 's mid dags en vooral des avonds, toen de tijd der groote dingen begon te nade ren en allerwege aanstalten gemaakt werden om den gedenkwaardigen ar beid aan. to vangc-n. EEN HISTORISCHE NACHT. Wij persmenschen mochten zulk een belangrijk ©ogenblik als de in schakeling van het eilandperron in het spoorwegnet inderdaad was niet voorbij laten gaan. En ofschoon we bij alle mogelijke autoriteiten nul op 't request kregen, toen w© verlof gan gen verzoeken om bij de werkzaam heden tegenwoordig- te mogen zijn, lieten wij ons niet afschrikken. Een journalist- is nu eenmaal zoo, dat zulk een weigering hem juist prikkelt om toch er 'bij: te zijn. Nu, dat ging gemakkelijk genoeg. Dank zij onze perskaarten konden we met 'n paar collega's om .een uur of tien op 't oude perron komen. De rails enstein- draden, overwippen was een oogen blik werk en zoo kwamen we, door geen Cerberus teruggewezen bmnen een minuut in d© hél verlichte perso- nentunnel, die langs de trappen toe gang geeft tot het perron. Even om ons heen een kijkje ge nomen. Uit 'd© wachtkamers en andere stationsgebouwen straalt een over vloed' van licht uit de electrisch© boog- 'en gloeilampen. Op de oerrons zelf spreiden boven dien nog tientallen electrische bollen hun witte schijnsels' neer, zoodat de geheele omgeving m een lichtzee staat. Aan den overkant op het oude perronnétj© wn' een tegenstelling belichten de gasgloeilampen een groot aantal kijkers' en reizigers, die allen vol belangstelling 't gedoe daar. boven gadeslaan. Aan de Kruisweg- overgang staan de kijklustigen in dicht© riien voor het afsluithek te kijken naar 't werkvolk, dat dezen ■overwieg onderhanden heeft genomen. Bij den Jansweg is 't niet minder druk. Daar loopt een zwarte men- schenstrook van blek tot hek. Telkens als een trein hat station verlaat of bmnenrolt, .wijkt de menschenmenig- te uiteen, 't Lijkt of de Haarlemmers 't leuk vinden om nog eens voor het laatst door het overwegongeriéf ge plaagd te wérden. Nu, ze kunnen 't doen met de prettige gedachte ..Mor gen is 't finaal uit Naar den Spaa.mekanit doorboren onze blikken hét nachtduister, dat in z'n donkerheid dicht hangt over dé spoorlijnen en de blonde zandhoopen. Hier en daar flikkert een se'nlicht rood, groen en gelig. Daartusschen ziet men de hei-witte 'vlammen der aecetyleenlampen, die gindsch de werklui in gereedheid' brengen. EEN PRACHTIG STUKJE ARBEID. We dalen de perronhelling af naar den Oostkant en stram,peien over rulle zandhoopen, glimmerende rails en zwiepende seindraden naar de pl;ek, waar het eerste gedenkwaardige oogenblik zal plaats vinden van de reeks, die deze nacht ons bieden zal. Hier vlak bij den overweg bij de SpaaJraebrug moet binnen dien tijd van tien minuten een spoorlijn losge maakt, omgeschoven en weer aan de nieuwe lijn aangekoppeld worden. Kwart vóór elf komt de laatste trein uit Amsterdam nog binnen en om vijf minuten voor elf moet alles ge reed zijn om de Bazel-express uit de richting Amsterdam op het Hoog- station te kunnen laten binnenrijden. Het is een interessant tafereel. Veertig stoere grondwerkers in allerlei bruin- en blauwkleurige kie len met den karakteristieken deuk hoed met neergeslagen rand, staan met hun breekijzers in de hand ge reed om aan 't werk te tijgen. In de verte worden dé lichten van een locomotief zichtbaar 't Is de trein nog niet.... Eensklaps waggelt uit de rij van arbeiders een man naar Voren. Hij. is dronken. „Ga maar naar huis, man I" klinkt, het. Wezenloos blijft de beschonken© staan. „Breng 'm Wegwaarschuwt er een. Handig wordt de man van't terrein verwijderd tusschen de men- sdhemmenigte door, die ook hier den overweg bezet houdt. Gelukkig net bijtijds Nauweliiks is ihij verdwenen of de trein rolt over die Spaamebrug èn glijdt Stationswaarts. Intussc'hen vinden -wij een aller prachtigst plaatsje op een rij zand hoopen in de hoogte, waalr we met eenig© andere heieren netjes op een rijtje .gaan zitten om het wierk te kunnen volgen. Daar komt de langverbeid© trein uit de richting Amsterdam aanzetten. De werklui, onder bevel van den op zichter, den heer Steenwijk, scharen zich in twee ploegen langs de lijn. „Allemaal .present-gebiedt de op zichter. De tr.ein rolt voorbij. „Maak los luidt het commando. Op bet zelfde oogenblik glijden veérfci'g breekijzers onider de spoorwegrails. „Hé-é© I" stootten de voormannen der beide ploegen, hun werkkreet uit. De lijven der arbeidskerels buigen 'zich, dat alle spieren zich spannen. De rails, wier aanjschroefbouien los gewerkt zijn, worden opgelicht ien een decimeter verzet. Even 'n pauze. Op do naastgelegen spoorbaan moet een trein naar Amsterdam passeeren. Dan gaat de arbeid wéér voort. Weer Minkt 't langgerekt „Héen nog eens >en nég eens en telle ens schuiven d© oude ©n de nieuwe lijn een eind naar elkander toe. Eindélijk_ liggen de einden vlak bij elkander. Nog een beetje verschuiven. Neen, dat-is te ver. Wat terug, nog vrat. Zoo is 't klaar. Fluks worden, de rails aan elkaar geschroefd. Zes mi nuten zijn verloopen. „Ik héb 't beloofd, binnén de tien minuten zou 't klaar zijn", zegt de heer Steenwijk opgeruimd, maar dan laat hij er ©enigszins teleurgesteld op vol gen „lammer, dat nu de Bazel- express tien minuten vertraging hééft!" „Maar u hééft 't 'm toch geQieVerd Mankt 't van. de zandhoop. „Dat heb ,ik", knikt de opzichter ver genoegd. Imtusscihén heeft de heer L. C. West- boff, ingenieur met dé uitvoering on zer stationswerken belast., d© lijn nauwkeurig nagezien en buigt dé heer 's-Jacob, inspecteur dier H. IJ. S. M., zich met het hoofd over de rails, om te zJién, of er bijgeval ook een knik in is. Snel stampen de werM.ua hét zand nu onder de lijn vast en het werk is Maar. dé trein kan komen. DE EERSTE TREIN OP 'T NIEUWE STATION Even nog laat hij zich wachten. Dan komt hij, de Baizel-tredn, heel langzaam aangereden. De reizigers buigen zich ver uit de portierraampjes c m naar bu/iteu te zien. Het volk aan den overweg heft een .gejuich aan Hoera,, hoer a-a-aMankt het. door de avondstilte. Kalm rolt de trein de plaats voor bij, waar zooerven de rappe handen nog werkten. D© zaak is in orde. Verder en verder schuift de locomo tief met haar waggon-sleep d© hoogte in. Bij den Jansweg weer een hoera.- tje. en dan om elf minuten over elf glijidt cLe eerste trein het nieuwe sta tion binnen. Een historisch moment Wat een koele ontvangst, was dien eersten trein bereidGeen college van B. en W., geen autoriteiten, geen Raadsledenja, toch één der bee- ren was heelemaal alleen op zijn post. De nest schitterde door afwezig heid. „'t Is Haarlem!" zegt 'n collega schou derophalend. En wij voéLeto, dat daarmede alles gezegd is. Maar toch, dé Haartemmers toon- dezen dezen avond zooveel belangstel ling, en de menschen buiten spraken er van, dat de autoriteiten wel aan wezig zonden zijn en dat zij stellig een toespraak zouden houden. DochEs 'hat nicht sollen sein De eerste reizigers, die op hsethoog- station aankwamen, wisten spoedig den weg en deden heel niet vreemd hier in de gloednieuwe omgeving. BIJ DEN KRUISWEG. De Kruisweg-overweg is een dér punten, waar hard gewerkt is van- tiacht. Op de banken op het perron had men een. eerst© rangs-plaats, om •het werk daar te kunnen zien. Eerst glommen in d© verte tot diep in de straat zichtbaar de lichtbollen der électrische verlichting. Daarna némen de gasgloeilichten de taaie over en la- tén midden' in de straat een halfduis ter bomen. Bij den overweg zijn belangstellen den tot laat in dien nacht aanwezig, oan het werk te aanschouwen, dat het groot aantal arbeiders daar te ver richten heeft. Dat werk is geen klei nigheidje. Eerst moét dé bestrating opgebroken en de rails weggenomen worden. Daarna wordt d© heuvel, die zich daar .gevormd heeft, wegge,gra ven. Vérdei- moeten d© verschillende dienstleidingen blootgelegd worden. Nu gaat men de telefoondraden, de gasbuizen, d© waterleidingbuizen en die rioleering een eind dieper Leggen. Dat is een werkzaamheid, die uiterst nauwkeurig moet geschieden. Daar wordt een verkeerd© buis ge troffen. Het wiater spuit op. Eén der watei-fLeidingbuiizen is getroffen. Zoo g.aa.t 't door, tot men om' een uur of vier de geleidingen ldaar heeft. Thans woa*den zware delen naast elkander gerijd en voorloopig kan hét rij- en voetgangierstverkeer geschie den. Later wordt dit 'deel bestraat. Ook hier vallen aardige oogenblik- ken waar te nemen. Om ©en uur ©f twaalf dragen een aantal marnoen den laatsten .afsluit boom weg. Eén deel van dien. knellen den gordel is vernietigd DE WERKEN AAN DE WESTZIJDE. Weer voort gaan weThans geldt onze tocht weer over gewirwar van draden, balken en rails de wedken aan dé Westzij'd© van bet Station. Om tien uur zijn de twee honderd man genie-soldaten onder bevel van den kapitein Roorda aamgeteeden met de wapenen'des vredes, schop ©n spade, over den schouder. Müliitairement tijgt de troep aan 't werk hij den overweg van 't Kenaupark. Hier moet een gat in dé nieuwe lijn naar Uitgeest, waardoor str.aiks nog de oude lijn liep, diebtgezand1 en voorts d© gehee le baan opgehoogd worden'. De dui zend kub. meter zand, dlie de genisten verwerken moeten, liggen reeds in hoopen gereed. De genisten vangen hét. wérk aan. In 'hiun werkpak, grijs linnen Mei eix broek, en dé blauwe muts op één oor, scheppen, ze 't blonde zand met buigingen der lijven op en werpen 't weer neer waar 't behooa*t. Zoo. gaat 't gestadig voort, héél ordelijk en re gelmatig in de schijnsels van felle acetyl eenlampen en. walmende olie pitten al maar werken ze door. Even verder verleggen ze weer een andere lijn. Wederom dat tooneel van noesten werkijver Een man met 'n blauwen biel loopt er wat rond met z'n handen in z'n zak ken. Een blik op zijn fijn schoeisel doet ons vermoeden, dat het geen werkman is, idde daar ronddrentelt en als we hem ©en inlichting vragen, antwoordt hij met een zeer beschaafd accent. D© raadselachtige persoon komt bij 'n groepje terecht, waar een collega hij een opzichter zijn kennis omtrent den nachtelijken arbeid tracht te vergrooten. Dat is echter mis. - Hoé komt u hi'er? snijdt de op zichter ontstemd verder© vragen af. En dlan U mag 'hater niet zijn, u moet eg! Altijd beleefd reikt onze collega den man deharud. De niet ai te heusche opzichter wendt zich nu barsoh tot dén raadsel achtiger! man, die te luisteren staat met een - Wat moot. jij hier? - Ik hoor bij de Remiste, is 't kal me bescheid. Wie ben. je dan? dringt ,de op zichter aan. - Ik ben... (de oogen van den man in den blauwen Qriel flikkeren even spottend) ik ben 'de adjunot-ingenieur! „O, pardon, neem me niet kwalijk," etittert 't opzicihtertje beduusd, ter wijl de adjunct-ingenieur zich lang zaam verwijdert. We gaan weer naar 't station terug. Daar zijn inmiddels verschillende trei nen aangekomen. Alle treinen, die hier overnachten komen „hoog" aan. Om even over half een komt de laatste trein uit Rotterdam „laag" binnen. Een paar minuten later stoomt hij ,,laag" naar Amsterdam. 't Is de laatste trein die op het oude emplacement aankwam en 't is ook de laatste, die 't onde perron verliet. Het oude gebouw wordt nu naar geestig en verlaten. Grauw ligt hot perron-vlak en donker de spoorbaan. •Dat is 't einde! Boven praalt alles in fonkel glanzen. Dat is 't begin! Den geheelen nacht gaan de werk zaamheden door op de verschillende punten waarvan we reeds spraken.. ■Van de spoorwegautoriteiten waren behalve de reeds genoemde aanwezig de heeren Van Hasselt, gedelegeerd lid, -en Witkop, inspecteur van weg en werken. Om en bij het station en de overwe gen was een extra politiekorps aan wezig onder leiding van den inspec teur Kempers. Twee en twintig man deed dienst. Om twee uur -zijn we eenige uren weggegaan. Toen we 't oude ge bouw op het Stationsplein voorbij kwamen werd een bord aan 't gesloten huis geplaatst met het opschrift: D© toegang tot hét station is op het Ken- nem©rplein nabij den Kruisweg. DE EERlSTE TREIN VERTREKT. Om kwart over vijven spoeden we ons nog even naar het station om getuige te zijn van. 't vertrekken van den eersten trein naar Amsterdam. Toen we de ingang van het hulpsta tion thans langs den KoninMijken weg binnenkwamen, stond daar een juffertje een kaartje te koopen aan een der verlichte loketten, heel gewoontjes. De controleur was op zijn nieuwen post hij -de tunnel-ingang, net of-ie daar al jaren 'lang gestaan had. Bo ven stond de trein reeds te puffen en te sto om en. Er dn zaten de m ensch en wier arbeid hom reeds voor 't morgen- dagen naar Neerland's hoofdstad nep. Vijf oiur vijf tnin. Gr. T. Vooruit maar, roept de heer De Bruyn, steeds trouw op zijn post. Langzaam, heel langzaam zet de trein zich in beweging. Langzaam omdat de 'baan nieuw is, langzaam ook omdat voor de oude Spaamebrug de weg sterk Iielt. 'Statig-kalm slingeren zich de wag gons met de stoompluimende locomo tief voorop door de 'bochten en rijdt heel netjes de Spaamebrug op. •Hij is er! zegt de stationschef tevre- den. Nog een oogenblik en de drie rood© achterlichten zijn uit het gezicht ver dwenen. De eerste trein is vertrokken. De lezer zal na het uitvoerig verslag over de inrichting van het station in ons blad van 8 dezer zeker niet ver langen, dat wij wederom dit onder werp gaan behandelen. Wie wil zien hoe keurig ons nieuwe station er uit ziet, hoe prachtig het teakhout en ei kenhout, dat overvloedig gebeeld houwd is, kleurt hij de frissdhe muur- tinten en hoe mooi de meubileering is, die ga zelf eens kijken. Even willen we er echter nog de aan dacht op vestigen, dat d© plafond schilderingen, die later, wanneer de muren der wachtkamers goed droog zijn op de wanden worden voortgezet, uitgevoerd zijn naar het ontwerp van den heer Jac. van den Bosch en dat de modem-koperen lampenhangers ver vaardigd werden naar teekeningen van den heer H. IP. Berlage Nzn. Ten slotte willen we hier nogmaals even een woord van hulde brengen aan .allen, die dezen naclht hebben meegewerkt aan den werkelijk reus- 'achtigen arbeid, die mede door het bij uitstek gunstige weder volkomen ge slaagd is. In de eerste plaats aan den inge nieur, den heer L. G. Westhoff die zulk een groot aandeel had' in het Welsla gen van 't werk; dan den aannemers, 'den heeren Vermeer en Van Doom, welke Haarlem een fraai en doelma tig station hebben gebouwd, verder den heer De Bruyn, onzen bekwamen stationschef en zijn wakkere staf en overig personeel. Hun allen, waaronder wij de arbei ders en genie-soldaten niet mogen ver geten komt een woord van lof toe voor de uitstekende wijze waarop binnen den gestelden tijd al het werk is uitgevoerd. Begrijpelijkerwijs is er vandaag stagnatie in 't treinen verkeer. Dat kon niet anders.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1