NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Stadsnieuws
24e Jaargang. No. 7173
Verschijnt dagelijks, behalve ®p> Zon- on Feestdagen.
DINSDAG 13 NOVEMBER 1906 A
HAARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
per Dp,E maanden: ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem J 1-2U Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 JJAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland1.65 50 Cts. voor 3 plaatsingln a contant.
Afzonderlijke nummers0.021^ n n -
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37^ Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM, Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DA UBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
ACsENM
DINSDAG 13 NOVEMBER.
Vergadering der Mij. van Nijver
heid, dep. Haarlem.
Bovenzaal De Kroon: Lezing-Theo-
sopMe, 84 uur.
Brongefoouw: Haarl. Muziekkorps:
■Concert, 8 uur.
Groote Kerk: Orgelbespeling, 1—2
uur.
Café-zaal De Kroon: Wiener Damen
Kapel „Euphemia".
Teyler's Museum: Tentoonstelling
van Fhotogravuren, enz.
'Bovenzaal Vereeniging, 8 uur. Open
bare vergadering ivan (het Comité tot
het verkrijgen van werkloozenfondsen
met gemeentelijke subsidie.
Buitenlandsch Overzicht
VERKIEZINGSMAATREGELEN.
Het is niet alleen de gouverneur
Van Odessa, generaal Kanlbars, die
er voor zorgt, dat de bevolking aldaar
zich geen ©ogenblik veilig kan voe
len, ook minister Stolypin doet het
zijne om te toonen, dat de reactie op
het oogenblik in Rusland troef is. We
[vermeldden reeds, dat de leden van
den Raad in staat van beschuldiging
zijn gesteld, hetzelfde is thans ook ge
schied met de professoren van de
universiteit, onder voorwendsel, dat
zij zich aan revolutionnaire hande
lingen zouden hebben schuldig ge-
jmaakt tijdens den pogrom van het
vorige jaar. En wat -waren dan wel
die revolutionnaire handelingen De
•professoren verklaren zich van geen
andere schuld -bewust te zijn, dan
dat ze zijn opgetreden 'als leden van
het stedelijk comité tot bescherming
van het publiek en dat ze geneeskun
dige hulp verleend en onderdak be
zorgd hebben aan de gewonde en
dakloos geworden Joden.
Ook wordt hun n'og ten laste ge
legd, dat ze aan de studenten niet
hadd en belet nit hun midden een mi
litie te vormen tegen de bedrijvers
van den po,grom.
Verder heeft Stolypin om een ge
willige Doema te krijgen tot alle gou
verneurs een aanschrijving gericht
om aan alle wettelijk erkende partij
en bij de kiesrecht-actie de vrije hand
te laten, doch bij hun eerste optre
den de ni>eberkende partijen te ver
volgen. Daar alléén dé „ware Russi
sche mannen" en de „partij van
vreedzame hervorming" erkend zijn,
is de strekking van de aanschrijving
duidelijk.
DE TREINROOF.
De „Lokal Anzeiiger" verneemt over
den sensationeelen treinroof bij Ra-
gof uit Warschau het volgende relaas
van ooggetuigen
Toen de trein aan het station stil
hield, bezetten drie wel gediscipli
neerde en uitgeruste afdeelingen met
ïoode vlaggen alle toegangen tothet
station en openden uit de vensters
van het stationsgebouw met Mauser
geweren een levendig vuur op den
postwagen en op dien der soldaten.
Tegelijkertijd werd er naar dezen
wagen een bom geslingerd, die met
een ontzettenden slag ontplofte en
flen geheelen wagen vernielde. De
restien soldaten, die er in zaten, wer
den voor eten gedeelte onmiddellijk
jedoodde anderen vluchtten zwaar
gekwetst het vrije veld dn, waar zij
pter gevonden werden en naar War
schau gebracht zijn.
i Terwijl twee afdeelingen der roo
iers onophoudelijk vuurden, besteeg
|de rest den postwagen en haalde de-
pen, nadat- drie postbeambten on
schadelijk waren gemaakt, geheel
'leeg. Aan baar geld en aan papieren
■Van waarde viel den roovers meer
dan een millioen roebels dn handen
het nauwkeurig bedrag is nog niet
[vastgesteld kunnen worden. De wa
lgen met het militaire geleid© was ge
heel vernielddie der posterijen
hleek later als een zeef door de ko
gels doorboord te zijn.
Na hun misdrijf zijn de roovers in
de naburige bosscben verdwenen. Zij
worden door kozakken vervolgd. Van
de passagiers is niemand gekwetst.
Gedood zijn een onderofficier der
gendarmen en vijf soldaten twaalf
soldaten werden zwaar gekwetst.
_In de overkapping van het station
sijn -alle ruiten stuk en de deuren en
Vensters zijn door kogels beschadigd.
Medisch© hulp was spoedig ter
Uit ander© landen.
KEN BOBRENINVAL IN DE
Dezer dagen kwam uit Pretoria het
oericht, dat ;generaal Botha aldaar
&en zeer verzoeningsgezinde red©
had gehouden, waarin hij Boer en
Brit op het ha-rt drukte er naar te
streven één Natie te worden, aange
zien het Gods wil is, dat zij samen
wonen. En daar komt nu onver
wachts Zaterdagavond uit Kaapstad
een Reuter-telegram berichten, dat
een vermetele inval door een handje
vol Boeren in de Kaapkolonie heeft
plaats gehad, als bewijs, dat- de oude
wrok nog altijd bestaat.
De Transvaler Ferreira en een aan
tal andere Boeren, tot dusver werk
zaam in Duitsch Zuidwest-Afrika, het
Noordwesten van de Kaapkolonie,
zijn n.l. de Kaapkolonie binnenge
drongen, waar zij getracht hebben
•een opstand te verwekken. Ze hebben
twee door de politie bezette kampen
Verrast te Abeam en te Witkop, twee
soldaten gedood, zich meester ge
maakt, van wapenen en munitie en
een korporaal van politie gevangen,
genomen.
Nadere bijzonderheden luiden
Te Ahiouasaar heeft Ferreira re-
cruten geworvenhij marcheert nu
op naar Zwartmodder. Men zegt, dat
hij de hoeren dwingt om zich hij1 hém
aan te sluiten, onder voorwendsel,
dat een opstand in Transvaal ieder
oiogenblik kan uitbarsten. Een inspec
teur is vertrokken met 15 soldaten
om den aanvallers den weg te ver
sperren, 25 verkenners zijn van de
grens opgeroepen en 150 man bere
den Kaaptechte fusiliers zijn onmid
dellijk naar Pirieska vertrokken. De
Kaapsche regeering neemt alle noo-
■dlige maatregelen om de beweging,
die ze niet als een emstigen opstand
beschouwt, te onderdrukken. Het
groote gevaar schuilt daarin, dat dé
bewoners van het land, die bijna geen
verbindingen met bet overige gedeel
te van de wereld onderhouden, op
een dwaalspoor zouden kunnen ge
bracht worden door overdreven ver
halen over het door Ferreira behaal
de succes. De voornaamste Kaapsche
Hollanders raden den bewoners van
het Noordwesten, zich te scharen aan
de zijde van de regeering.
De opstand schijnt diis niet veel te
beteekenen te hebben't Zal wel een
op zichzelf staande beweging zijn
DE SCHEIDINGSWET IN
FRANKRIJK.
Een particulier telegram uit Parijs
v:an 10 Nov. aan. 't Hbld. meldt:
„Na de rede van Briand is in de
heel© kerkelijkgezinde pers voor de
eerste maal eene aanmerkelijke ont
spanning te constateeren, deze is
merkbaar tot in den „Gauloois en de
Libre Parole, al blijft mien daar na
tuurlijk vol reserves. De „Gaulods"
zegt., dat de minister de deur van den
vrede op een kier hleeft gezethij
gaat niet naar Camossa, zegt het
blad, maar hij zou er zich wel offi
cieus willen laten vertegenwoordi
gen. De .République F rang ais e geeft
zonder twijfel de meening van de
rechterzijde en van het centrum weer
als zij zegt„Wij hadden Briand
gaarne nog meer in de goede rich
ting zien gaan, maar de igoede trouw
noodzaakt ons te erkennen, dat wij
niet weten, of dat wel mogelijk zou
zijn geweest, met het oog op den
stand der partijen".
Er zijn teekenen, die déen verwach
ten, dat kardinaal Lecot van Bor
deaux algemeen zal worden gevolgd,
in zijn vorming van „diocesane as
sociaties". Hierin zou, naar men
zegt, een modus vivenda kunnen wor
den gevonden."
O vér rd.di en.
Hedenmorgen omstreeks negen uur
is aan het viaidiuot aan den Kruisweg
Wiüfhielmius van Vastenfboveai, oud 10
jaar, wonende Generaal Cronjéstraat
no. 22, a.an- en overreden' dtoor een be
laden - 2-wi©ligem groentenwaigeu
waaiibij, terwijl hij ondier den. wagen
lag, ee nder wielen over zijn rechter
been is gereden, dat daardoor is ge
kwetst.
Hij is naar idle ouderlijke Woning
overgebracht, nadat hij aan het hulp
bureau Station was Verbonden.
Ont'S.po ringtr am E. S. M.
Ongeveer ihalf 5 raakte Zondag 'nbij
wagen van do elteotrische tram, ko
mende uit Amsterdam op de Klein©
Houithrug te Haarlem uit de rails. Het
wias niet mogelijk met doorrijden den
wagen weer in het spoor te brengen,
zoodot er materiaal gehaald moest
worden, om den wagen te Dichten, het
geen natuurlijk zeer veel oponthoud
veroorzaakte. De passagiers van en
naar Amsterdam moesten in andere
trams der E. S. M. overstappen., om
hun reis t© kunnen vervolgen.
Ook de Ceintuurbaan ondervond na
tuurlijk bezwaar. Eerst tegen 6 uur
had het verkeer wedler geregeld plaats.
Van vertraging voor .de reizigers is
eigenlijk geen sprake geweest, alleen
moesten zij zich liet overstappen ge
troosten.
Hoe 't Hoog-Station in het
Spoorwegnet werd geschakeld
Zondag dan, zou 't de laatste dag
zijn, dat het oude, lage stationsem
placement in 'dienst zou zijn. Dan
zouden de laatste treinen remknar-
send onder de zwartberookte kap
stilhouden en zouden de reizigers
voor 't laatst hun tocht maken door
de contróLe-hekjes naar het oude per
ronnetje, dat zoovel© jaren zijn dien
sten, zij 't dan ook gebrekkig, had
•gedaan. En als het avonden ging
zouden 'de eerste treinen langs den
glooienden spoordijk naar de hoog
te klimmen naar het nieuwe station,
dat keurig net in zijn blinkende
nieuwheid te prijken stond hoog bo
ven het uitgewoonde stationsgebouw
met zijn vaal-vuile kleuren en strak
ke lijnen.
Op zulk ©en gedenkwaardige® dag
kon het niet anders of ieder recht
geaard Haarlemmer moest eens een
kijkje gaan némen in den omtrek van
het terrein,, waar straks biet plechtig
gebeuren zou plaats hebben.
't Begon al in den morgen. Honder
den en nog eens honderden kwamen
op hun ochtendwandeling eens dren
telen lanigs het Stationsplein en om
de spooro ver gan genwaar ze in dich
te drommen staan hieven om alles
nog eens goed op te nemen en verge
lijkingen te maken tusschen al dat
oude bekende omlaag en 't nieuwe
daar omhoog, dat als een paleis
scheen, naast e©n armlui's woning.
Zoo was 't den geheelen dag 's mid
dags en vooral des avonds, toen de
tijd der groote dingen begon te nade
ren en allerwege aanstalten gemaakt
werden om den gedenkwaardigen ar
beid aan. to vangc-n.
EEN HISTORISCHE NACHT.
Wij persmenschen mochten zulk
een belangrijk ©ogenblik als de in
schakeling van het eilandperron in
het spoorwegnet inderdaad was niet
voorbij laten gaan. En ofschoon we
bij alle mogelijke autoriteiten nul op
't request kregen, toen w© verlof gan
gen verzoeken om bij de werkzaam
heden tegenwoordig- te mogen zijn,
lieten wij ons niet afschrikken. Een
journalist- is nu eenmaal zoo, dat
zulk een weigering hem juist prikkelt
om toch er 'bij: te zijn. Nu, dat ging
gemakkelijk genoeg. Dank zij onze
perskaarten konden we met 'n paar
collega's om .een uur of tien op 't
oude perron komen. De rails enstein-
draden, overwippen was een oogen
blik werk en zoo kwamen we, door
geen Cerberus teruggewezen bmnen
een minuut in d© hél verlichte perso-
nentunnel, die langs de trappen toe
gang geeft tot het perron.
Even om ons heen een kijkje ge
nomen.
Uit 'd© wachtkamers en andere
stationsgebouwen straalt een over
vloed' van licht uit de electrisch©
boog- 'en gloeilampen.
Op de oerrons zelf spreiden boven
dien nog tientallen electrische bollen
hun witte schijnsels' neer, zoodat de
geheele omgeving m een lichtzee
staat. Aan den overkant op het oude
perronnétj© wn' een tegenstelling
belichten de gasgloeilampen een
groot aantal kijkers' en reizigers, die
allen vol belangstelling 't gedoe daar.
boven gadeslaan. Aan de Kruisweg-
overgang staan de kijklustigen in
dicht© riien voor het afsluithek te
kijken naar 't werkvolk, dat dezen
■overwieg onderhanden heeft genomen.
Bij den Jansweg is 't niet minder
druk. Daar loopt een zwarte men-
schenstrook van blek tot hek. Telkens
als een trein hat station verlaat of
bmnenrolt, .wijkt de menschenmenig-
te uiteen, 't Lijkt of de Haarlemmers
't leuk vinden om nog eens voor het
laatst door het overwegongeriéf ge
plaagd te wérden. Nu, ze kunnen 't
doen met de prettige gedachte ..Mor
gen is 't finaal uit
Naar den Spaa.mekanit doorboren
onze blikken hét nachtduister, dat in
z'n donkerheid dicht hangt over dé
spoorlijnen en de blonde zandhoopen.
Hier en daar flikkert een se'nlicht
rood, groen en gelig. Daartusschen
ziet men de hei-witte 'vlammen der
aecetyleenlampen, die gindsch de
werklui in gereedheid' brengen.
EEN PRACHTIG STUKJE ARBEID.
We dalen de perronhelling af naar
den Oostkant en stram,peien over
rulle zandhoopen, glimmerende rails
en zwiepende seindraden naar de
pl;ek, waar het eerste gedenkwaardige
oogenblik zal plaats vinden van de
reeks, die deze nacht ons bieden
zal.
Hier vlak bij den overweg bij de
SpaaJraebrug moet binnen dien tijd
van tien minuten een spoorlijn losge
maakt, omgeschoven en weer aan de
nieuwe lijn aangekoppeld worden.
Kwart vóór elf komt de laatste trein
uit Amsterdam nog binnen en om
vijf minuten voor elf moet alles ge
reed zijn om de Bazel-express uit de
richting Amsterdam op het Hoog-
station te kunnen laten binnenrijden.
Het is een interessant tafereel.
Veertig stoere grondwerkers in
allerlei bruin- en blauwkleurige kie
len met den karakteristieken deuk
hoed met neergeslagen rand, staan
met hun breekijzers in de hand ge
reed om aan 't werk te tijgen.
In de verte worden dé lichten van
een locomotief zichtbaar 't Is de
trein nog niet....
Eensklaps waggelt uit de rij van
arbeiders een man naar Voren. Hij. is
dronken.
„Ga maar naar huis, man I" klinkt,
het. Wezenloos blijft de beschonken©
staan. „Breng 'm Wegwaarschuwt
er een. Handig wordt de man van't
terrein verwijderd tusschen de men-
sdhemmenigte door, die ook hier den
overweg bezet houdt. Gelukkig net
bijtijds Nauweliiks is ihij verdwenen
of de trein rolt over die Spaamebrug
èn glijdt Stationswaarts.
Intussc'hen vinden -wij een aller
prachtigst plaatsje op een rij zand
hoopen in de hoogte, waalr we met
eenig© andere heieren netjes op een
rijtje .gaan zitten om het wierk te
kunnen volgen.
Daar komt de langverbeid© trein
uit de richting Amsterdam aanzetten.
De werklui, onder bevel van den op
zichter, den heer Steenwijk, scharen
zich in twee ploegen langs de lijn.
„Allemaal .present-gebiedt de op
zichter. De tr.ein rolt voorbij.
„Maak los luidt het commando.
Op bet zelfde oogenblik glijden veérfci'g
breekijzers onider de spoorwegrails.
„Hé-é© I" stootten de voormannen
der beide ploegen, hun werkkreet uit.
De lijven der arbeidskerels buigen
'zich, dat alle spieren zich spannen.
De rails, wier aanjschroefbouien los
gewerkt zijn, worden opgelicht ien een
decimeter verzet. Even 'n pauze. Op
do naastgelegen spoorbaan moet een
trein naar Amsterdam passeeren.
Dan gaat de arbeid wéér voort.
Weer Minkt 't langgerekt „Héen
nog eens >en nég eens en telle ens
schuiven d© oude ©n de nieuwe lijn
een eind naar elkander toe.
Eindélijk_ liggen de einden vlak bij
elkander. Nog een beetje verschuiven.
Neen, dat-is te ver. Wat terug, nog
vrat. Zoo is 't klaar. Fluks worden, de
rails aan elkaar geschroefd. Zes mi
nuten zijn verloopen.
„Ik héb 't beloofd, binnén de tien
minuten zou 't klaar zijn", zegt de heer
Steenwijk opgeruimd, maar dan laat
hij er ©enigszins teleurgesteld op vol
gen „lammer, dat nu de Bazel-
express tien minuten vertraging
hééft!"
„Maar u hééft 't 'm toch geQieVerd
Mankt 't van. de zandhoop.
„Dat heb ,ik", knikt de opzichter ver
genoegd.
Imtusscihén heeft de heer L. C. West-
boff, ingenieur met dé uitvoering on
zer stationswerken belast., d© lijn
nauwkeurig nagezien en buigt dé heer
's-Jacob, inspecteur dier H. IJ. S. M.,
zich met het hoofd over de rails, om
te zJién, of er bijgeval ook een knik in
is. Snel stampen de werM.ua hét zand
nu onder de lijn vast en het werk is
Maar. dé trein kan komen.
DE EERSTE TREIN OP 'T
NIEUWE STATION
Even nog laat hij zich wachten.
Dan komt hij, de Baizel-tredn, heel
langzaam aangereden. De reizigers
buigen zich ver uit de portierraampjes
c m naar bu/iteu te zien.
Het volk aan den overweg heft een
.gejuich aan Hoera,, hoer a-a-aMankt
het. door de avondstilte.
Kalm rolt de trein de plaats voor
bij, waar zooerven de rappe handen
nog werkten.
D© zaak is in orde.
Verder en verder schuift de locomo
tief met haar waggon-sleep d© hoogte
in. Bij den Jansweg weer een hoera.-
tje. en dan om elf minuten over elf
glijidt cLe eerste trein het nieuwe sta
tion binnen.
Een historisch moment
Wat een koele ontvangst, was dien
eersten trein bereidGeen college
van B. en W., geen autoriteiten, geen
Raadsledenja, toch één der bee-
ren was heelemaal alleen op zijn
post. De nest schitterde door afwezig
heid.
„'t Is Haarlem!" zegt 'n collega schou
derophalend.
En wij voéLeto, dat daarmede alles
gezegd is.
Maar toch, dé Haartemmers toon-
dezen dezen avond zooveel belangstel
ling, en de menschen buiten spraken
er van, dat de autoriteiten wel aan
wezig zonden zijn en dat zij stellig een
toespraak zouden houden.
DochEs 'hat nicht sollen sein
De eerste reizigers, die op hsethoog-
station aankwamen, wisten spoedig
den weg en deden heel niet vreemd
hier in de gloednieuwe omgeving.
BIJ DEN KRUISWEG.
De Kruisweg-overweg is een dér
punten, waar hard gewerkt is van-
tiacht. Op de banken op het perron
had men een. eerst© rangs-plaats, om
•het werk daar te kunnen zien. Eerst
glommen in d© verte tot diep in de
straat zichtbaar de lichtbollen der
électrische verlichting. Daarna némen
de gasgloeilichten de taaie over en la-
tén midden' in de straat een halfduis
ter bomen.
Bij den overweg zijn belangstellen
den tot laat in dien nacht aanwezig,
oan het werk te aanschouwen, dat het
groot aantal arbeiders daar te ver
richten heeft. Dat werk is geen klei
nigheidje. Eerst moét dé bestrating
opgebroken en de rails weggenomen
worden. Daarna wordt d© heuvel, die
zich daar .gevormd heeft, wegge,gra
ven. Vérdei- moeten d© verschillende
dienstleidingen blootgelegd worden.
Nu gaat men de telefoondraden, de
gasbuizen, d© waterleidingbuizen en
die rioleering een eind dieper Leggen.
Dat is een werkzaamheid, die uiterst
nauwkeurig moet geschieden.
Daar wordt een verkeerd© buis ge
troffen. Het wiater spuit op. Eén der
watei-fLeidingbuiizen is getroffen.
Zoo g.aa.t 't door, tot men om' een
uur of vier de geleidingen ldaar heeft.
Thans woa*den zware delen naast
elkander gerijd en voorloopig kan hét
rij- en voetgangierstverkeer geschie
den. Later wordt dit 'deel bestraat.
Ook hier vallen aardige oogenblik-
ken waar te nemen.
Om ©en uur ©f twaalf dragen een
aantal marnoen den laatsten .afsluit
boom weg. Eén deel van dien. knellen
den gordel is vernietigd
DE WERKEN AAN DE
WESTZIJDE.
Weer voort gaan weThans geldt
onze tocht weer over gewirwar van
draden, balken en rails de wedken
aan dé Westzij'd© van bet Station. Om
tien uur zijn de twee honderd man
genie-soldaten onder bevel van den
kapitein Roorda aamgeteeden met de
wapenen'des vredes, schop ©n spade,
over den schouder. Müliitairement tijgt
de troep aan 't werk hij den overweg
van 't Kenaupark. Hier moet een gat
in dé nieuwe lijn naar Uitgeest,
waardoor str.aiks nog de oude lijn
liep, diebtgezand1 en voorts d© gehee
le baan opgehoogd worden'. De dui
zend kub. meter zand, dlie de genisten
verwerken moeten, liggen reeds in
hoopen gereed.
De genisten vangen hét. wérk aan.
In 'hiun werkpak, grijs linnen Mei
eix broek, en dé blauwe muts op één
oor, scheppen, ze 't blonde zand met
buigingen der lijven op en werpen 't
weer neer waar 't behooa*t. Zoo. gaat
't gestadig voort, héél ordelijk en re
gelmatig in de schijnsels van felle
acetyl eenlampen en. walmende olie
pitten al maar werken ze door.
Even verder verleggen ze weer een
andere lijn. Wederom dat tooneel van
noesten werkijver
Een man met 'n blauwen biel loopt
er wat rond met z'n handen in z'n zak
ken. Een blik op zijn fijn schoeisel
doet ons vermoeden, dat het geen
werkman is, idde daar ronddrentelt en
als we hem ©en inlichting vragen,
antwoordt hij met een zeer beschaafd
accent. D© raadselachtige persoon
komt bij 'n groepje terecht, waar een
collega hij een opzichter zijn kennis
omtrent den nachtelijken arbeid
tracht te vergrooten. Dat is echter
mis.
- Hoé komt u hi'er? snijdt de op
zichter ontstemd verder© vragen af.
En dlan
U mag 'hater niet zijn, u moet
eg!
Altijd beleefd reikt onze collega den
man deharud.
De niet ai te heusche opzichter
wendt zich nu barsoh tot dén raadsel
achtiger! man, die te luisteren staat
met een
- Wat moot. jij hier?
- Ik hoor bij de Remiste, is 't kal
me bescheid.
Wie ben. je dan? dringt ,de op
zichter aan.
- Ik ben... (de oogen van den man
in den blauwen Qriel flikkeren even
spottend) ik ben 'de adjunot-ingenieur!
„O, pardon, neem me niet kwalijk,"
etittert 't opzicihtertje beduusd, ter
wijl de adjunct-ingenieur zich lang
zaam verwijdert.
We gaan weer naar 't station terug.
Daar zijn inmiddels verschillende trei
nen aangekomen. Alle treinen, die
hier overnachten komen „hoog" aan.
Om even over half een komt de laatste
trein uit Rotterdam „laag" binnen.
Een paar minuten later stoomt hij
,,laag" naar Amsterdam.
't Is de laatste trein die op het oude
emplacement aankwam en 't is ook de
laatste, die 't onde perron verliet.
Het oude gebouw wordt nu naar
geestig en verlaten. Grauw ligt hot
perron-vlak en donker de spoorbaan.
•Dat is 't einde!
Boven praalt alles in fonkel glanzen.
Dat is 't begin!
Den geheelen nacht gaan de werk
zaamheden door op de verschillende
punten waarvan we reeds spraken..
■Van de spoorwegautoriteiten waren
behalve de reeds genoemde aanwezig
de heeren Van Hasselt, gedelegeerd
lid, -en Witkop, inspecteur van weg en
werken.
Om en bij het station en de overwe
gen was een extra politiekorps aan
wezig onder leiding van den inspec
teur Kempers. Twee en twintig man
deed dienst.
Om twee uur -zijn we eenige uren
weggegaan. Toen we 't oude ge
bouw op het Stationsplein voorbij
kwamen werd een bord aan 't gesloten
huis geplaatst met het opschrift: D©
toegang tot hét station is op het Ken-
nem©rplein nabij den Kruisweg.
DE EERlSTE TREIN VERTREKT.
Om kwart over vijven spoeden we
ons nog even naar het station om
getuige te zijn van. 't vertrekken van
den eersten trein naar Amsterdam.
Toen we de ingang van het hulpsta
tion thans langs den KoninMijken
weg binnenkwamen, stond daar
een juffertje een kaartje te koopen
aan een der verlichte loketten, heel
gewoontjes.
De controleur was op zijn nieuwen
post hij -de tunnel-ingang, net of-ie
daar al jaren 'lang gestaan had. Bo
ven stond de trein reeds te puffen en
te sto om en. Er dn zaten de m ensch en
wier arbeid hom reeds voor 't morgen-
dagen naar Neerland's hoofdstad
nep.
Vijf oiur vijf tnin. Gr. T.
Vooruit maar, roept de heer De
Bruyn, steeds trouw op zijn post.
Langzaam, heel langzaam zet de
trein zich in beweging. Langzaam
omdat de 'baan nieuw is, langzaam
ook omdat voor de oude Spaamebrug
de weg sterk Iielt.
'Statig-kalm slingeren zich de wag
gons met de stoompluimende locomo
tief voorop door de 'bochten en rijdt
heel netjes de Spaamebrug op.
•Hij is er! zegt de stationschef tevre-
den.
Nog een oogenblik en de drie rood©
achterlichten zijn uit het gezicht ver
dwenen.
De eerste trein is vertrokken.
De lezer zal na het uitvoerig verslag
over de inrichting van het station in
ons blad van 8 dezer zeker niet ver
langen, dat wij wederom dit onder
werp gaan behandelen. Wie wil zien
hoe keurig ons nieuwe station er uit
ziet, hoe prachtig het teakhout en ei
kenhout, dat overvloedig gebeeld
houwd is, kleurt hij de frissdhe muur-
tinten en hoe mooi de meubileering is,
die ga zelf eens kijken.
Even willen we er echter nog de aan
dacht op vestigen, dat d© plafond
schilderingen, die later, wanneer de
muren der wachtkamers goed droog
zijn op de wanden worden voortgezet,
uitgevoerd zijn naar het ontwerp van
den heer Jac. van den Bosch en dat de
modem-koperen lampenhangers ver
vaardigd werden naar teekeningen
van den heer H. IP. Berlage Nzn.
Ten slotte willen we hier nogmaals
even een woord van hulde brengen
aan .allen, die dezen naclht hebben
meegewerkt aan den werkelijk reus-
'achtigen arbeid, die mede door het bij
uitstek gunstige weder volkomen ge
slaagd is.
In de eerste plaats aan den inge
nieur, den heer L. G. Westhoff die zulk
een groot aandeel had' in het Welsla
gen van 't werk; dan den aannemers,
'den heeren Vermeer en Van Doom,
welke Haarlem een fraai en doelma
tig station hebben gebouwd, verder
den heer De Bruyn, onzen bekwamen
stationschef en zijn wakkere staf en
overig personeel.
Hun allen, waaronder wij de arbei
ders en genie-soldaten niet mogen ver
geten komt een woord van lof toe
voor de uitstekende wijze waarop
binnen den gestelden tijd al het werk
is uitgevoerd.
Begrijpelijkerwijs is er vandaag
stagnatie in 't treinen verkeer. Dat
kon niet anders.